Φυσικά, με την πάροδο του χρόνου κι όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος λαμβάνει ολοένα και περισσότερες πληροφορίες κι αναπτύσσει περαιτέρω τη λογική και διακριτική του ικανότητα, τουλάχιστον στο βαθμό που επιτρέπει στον εαυτό του να συμπεριλάβει στις ήδη υπάρχουσες παραστάσεις του κάποια νέα σύνολα πραγμάτων ώστε να διευρύνει το εύρος των "εφοδίων" που είναι απαραίτητα για την Διάκριση.

Ένα ενδιαφέρον ερώτημα θα μπορούσε να είναι με ποιά κριτήρια τελικά ο άνθρωπος διακρίνει, κατηγοριοποιεί κι επιλέγει να ενεργεί και να αλληλεπιδρά με το περιβάλλον του;
Όταν τα αποτελέσματα των ενεργειών και πράξεων του έχουν άμεσες επιπτώσεις στους συνανθρώπους του, είναι σε θέση να το κατανοήσει κι εάν ναι, τι θα κάνει στην πορεία;
Ένα ακόμη ερώτημα θα μπορούσε να είναι το κατά πόσο ένας άνθρωπος μπορεί να διακρίνει ότι όλα αυτά που κάποτε ήταν εφόδια για αυτόν για να μάθει, να εξερευνήσει και να διδαχθεί μπορεί να λειτουργήσουν εντέλει ως εμπόδια στην κατανόηση νέων δεδομένων τα οποία δε μπορούν να εξηγηθούν με τις έως τώρα εμπειρίες του;

Φυσικά μπορούν να υπάρξουν διάφορα ερωτήματα κι ακόμη περισσότερα ερεθίσματα κι απόψεις οπότε ας κάνουμε την αρχή!

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

D.I.
Ένα ακόμη ερώτημα θα μπορούσε να είναι το κατά πόσο ένας άνθρωπος μπορεί να διακρίνει ότι όλα αυτά που κάποτε ήταν εφόδια για αυτόν για να μάθει, να εξερευνήσει και να διδαχθεί μπορεί να λειτουργήσουν εντέλει ως εμπόδια στην κατανόηση νέων δεδομένων τα οποία δε μπορούν να εξηγηθούν με τις έως τώρα εμπειρίες του;

---

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

Ο χλευασμός κι ο εμπαιγμός δε μπορούν να είναι δικαιολογημένοι όσον αφορά τις επιλογές των άλλων, είναι σα να προσπαθείς να προβάλλεις στον διπλανό σου τις δικές σου αξιολογικές κρίσεις, τις δικές σου πεποιθήσεις κι απόψεις σχετικά με το τι είναι χρήσιμο και τι όχι.
Αυτό το οποίο είναι χρήσιμο για εσένα μπορεί να είναι και για ένα εκατομμύριο ανθρώπους ακόμη, δε μπορείς όμως ποτέ να ξέρεις ότι θα ωφελήσει και μια άλλη μερίδα ανθρώπων.
Και φυσικά κανείς δεν έχει το δικαίωμα να προσπαθήσει να επιβάλλει τις απόψεις του στον συνάνθρωπο του, είναι εντελώς διαφορετικό θέμα το να προσπαθήσεις να του δείξεις κάποιους εναλλακτικούς τρόπους σκέψης κι εντελώς διαφορετικό να προσπαθήσεις να το επιβάλλεις, όποιο κι αν είναι το κίνητρο σου.

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Dying
“Ένα ακόμη ερώτημα θα μπορούσε να είναι το κατά πόσο ένας άνθρωπος μπορεί να διακρίνει ότι όλα αυτά που κάποτε ήταν εφόδια για αυτόν για να μάθει, να εξερευνήσει και να διδαχθεί μπορεί να λειτουργήσουν εντέλει ως εμπόδια στην κατανόηση νέων δεδομένων τα οποία δε μπορούν να εξηγηθούν με τις έως τώρα εμπειρίες του;”

---

quote:

---

Τα περισσότερα ψυχολογικά προβλήματα των ατόμων ξεκινούν από εκεί. Είναι ή βάση της ατομικής συμπλεγματικής ψυχολογίας.
Κάθε πράξη, άποψη, συμπεριφορά που θα τύχει της αποδοχής των ατόμων/μελών της κοινωνίας μας και του κόσμου μας, ενισχύει το αίσθημα της δύναμης, και μας κάνει να νιώθουμε ευτυχία.
Αντιθέτως, κάθε αποτυχία/αποδοκιμασία, απόρριψη της κοινωνίας και ιδικά των προσώπων που μας ενδιαφέρουν, μας προκαλεί πόνο και θλίψη.

---

Νομίζω πως αυτό είναι μια φυσική απόρροια του ότι ταυτιζόμαστε με τις απόψεις μας και τις πεποιθήσεις μας, άλλωστε δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά.
Εκεί όμως που αρχίζει και "χαλάει το πράγμα" είναι ότι βιώνουμε αυτά τα συναισθήματα που ανέφερες κι εσύ όχι επειδή ενισχύονται ή όχι οι πεποιθήσεις μας αλλά επειδή επιτυγχάνεται ή όχι η επιβολή κι η μετάδοση τους από τους συνανθρώπους μας.
Βέβαια κι η επιβολή αυτή είναι μια μορφή εσωτερικής ενίσχυσης και σιγουριάς της ορθότητας των πεποιθήσεων μας αλλά πιστεύω πως μας ενδιαφέρει περισσότερο να τις επιβάλλουμε και να δούμε τους άλλους να τις υιοθετούν.

Το ερώτημα είναι όμως γιατί ένας άνθρωπος επιμένει τόσο στην διάδοση κι υιοθέτηση από τους τρίτους των πεποιθήσεων του και των επιθυμιών του όταν αυτές δεν είναι ορθές ή όταν είναι επιζήμιες για τους άλλους.
Δε μπορεί να διακρίνει ότι είναι επιζήμιες ή αδιαφορεί εντελώς;

In anticipation of my resurrection...

Αν όμως εν γνώση του θέλει να επιβάλει και να επιφέρει βλάβη σε τρίτους, το κάνει από αρρωστημένη μισαλλοδοξία, θέλοντας να παρασύρει όσο μπορεί περισσότερους στην πλάνη του

Αυτή είναι η γνώμη μου.

"Δεν πρέπει να αποδέχεσαι μια ιδέα για σωστή, μόνο και μόνο επειδή πολλοί την έχουν αποδεχθεί σαν τέτοια. Να επικαλείσαι την ίδια τη δική σου κρίση και να βλέπεις εσύ ο ίδιος εάν η ιδέα αυτή είναι ορθή. Αυτό που σκέπτεσαι για τον άλλον θα πρέπει να είναι αληθινό. Μην φαντάζεσαι ότι οι άλλοι σκέπτονται διαρκώς εσένα. Να είσαι ειλικρινής στα λόγια σου, ακριβής και χωρίς υπερβολές. Να σκέφτεσαι καλά προτού μιλήσεις, προσέχοντας μην υποπέσεις σε ανακρίβειες. Να είσαι ειλικρινής στην πράξη. Μην επιζητείς ποτέ να φαίνεσαι αυτό που στην πραγματικότητα δεν είσαι"

"Μάθε να διακρίνεις το Θεό που βρίσκεται μέσα σε όλα τα όντα και σε όλα τα πράγματα, όσο κακά κι αν είναι ή φαίνονται ότι είναι"

"Σταθερός σαν βράχος σε ότι αφορά το καλό και το κακό, να υποχωρείς πάντοτε στους άλλους σε πράγματα που είναι ασήμαντα"

quote:

---

Οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν - είτε συνειδητά είτε υποσυνείδητα είτε και τα δύο - και σε διαφορετικό βαθμό ο καθένας να αναπτύξουν αυτή την ικανότητα που ονομάζεται Διάκριση.
Από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας διδασκόμαστε διάφορες έννοιες, διάφορες ιδιότητες πραγμάτων και καταστάσεων και μαθαίνουμε να τις κατατάσσουμε σε διάφορες κατηγορίες.
Υπάρχει λοιπόν ένας όγκος πραγμάτων που μαθαίνουμε από το σχολείο, το οικογενειακό κι εν γένει το κοινωνικό μας περιβάλλον τα οποία αποτελούν κάποια από τα απαραίτητα εκείνα εφόδια ώστε να μπορέσουμε να διακρίνουμε στη μετέπειτα ζωή μας τι είναι πχ άδικο και τι δίκαιο, τι είναι ηθικό και τι ανήθικο, τι είναι ωφέλιμο και τι επιβλαβές κ.ο.κ.

Φυσικά, με την πάροδο του χρόνου κι όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος λαμβάνει ολοένα και περισσότερες πληροφορίες κι αναπτύσσει περαιτέρω τη λογική και διακριτική του ικανότητα, τουλάχιστον στο βαθμό που επιτρέπει στον εαυτό του να συμπεριλάβει στις ήδη υπάρχουσες παραστάσεις του κάποια νέα σύνολα πραγμάτων ώστε να διευρύνει το εύρος των "εφοδίων" που είναι απαραίτητα για την Διάκριση.

Ένα ενδιαφέρον ερώτημα θα μπορούσε να είναι με ποιά κριτήρια τελικά ο άνθρωπος διακρίνει, κατηγοριοποιεί κι επιλέγει να ενεργεί και να αλληλεπιδρά με το περιβάλλον του;
Όταν τα αποτελέσματα των ενεργειών και πράξεων του έχουν άμεσες επιπτώσεις στους συνανθρώπους του, είναι σε θέση να το κατανοήσει κι εάν ναι, τι θα κάνει στην πορεία;
Ένα ακόμη ερώτημα θα μπορούσε να είναι το κατά πόσο ένας άνθρωπος μπορεί να διακρίνει ότι όλα αυτά που κάποτε ήταν εφόδια για αυτόν για να μάθει, να εξερευνήσει και να διδαχθεί μπορεί να λειτουργήσουν εντέλει ως εμπόδια στην κατανόηση νέων δεδομένων τα οποία δε μπορούν να εξηγηθούν με τις έως τώρα εμπειρίες του;

Φυσικά μπορούν να υπάρξουν διάφορα ερωτήματα κι ακόμη περισσότερα ερεθίσματα κι απόψεις οπότε ας κάνουμε την αρχή!

---

Πρώτα απ'όλα όμως, χαιρόμαστε πολύ που σε ξαναβλέπουμε και ελπίζουμε να είσαι όσο γίνεται πιο συχνά κοντά μας!

Ο Πραγματικός Αναζητητής της Γνώσης
είναι ένας απαράμιλλος Ακροβάτης του φευγαλέου ορίου
ανάμεσα στον Δογματισμό και το Μηδενισμό.
----------------------

Θα συμφωνήσω πάντως ότι κατά βάση αυτή η τάση μας να διακρινόμαστε και να κατηγοριοποιούμαστε υπάρχει για τη συντήρηση του Εγώ.Δλδ,από μικρά παιδιά μας μαθαίνουν κώδικες συμπεριφοράς(οικογένεια,σχολείο,φίλοι και λοιπά)που διαμορφώνουν το χαρακτήρα μας και την κοινωνική μας εικόνα.Επειδή ακριβώς η ψυχολογία και το πνεύμα ενός παιδιού είναι πολύ εύπλαστα ότι λάβει το παιδί σαν στοιχείο της ταυτότητας του θα ριζώσει.

Νομίζω όμως ότι το πιο άσχημο στοιχείο που ριζώνει μέσα μας είναι η αδυναμία μας να τις ξεριζώσουμε τις απόψεις αυτές όταν δούμε ότι δεν είμαστε ουσιαστικά αυτό που νομίζουμε πως πιστεύουμε.Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι συμπεριφορές όπως ο φανατισμός,η αδιαλλαξία και η μισαλλοδοξία είναι χαρακτηριστικά ενηλίκων που υποτίθεται ότι έχουν μια παραπάνω κριτική ικανότητα για να δουν ότι καμιά φορά η "άποψη" δεν σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.Οι απόψεις και οι ιδεολογίες περιχαρακώνουν τους ανθρώπους.Αυτό γίνεται είτε λόγω εγωισμού,είτε λόγω ανασφάλειας(και άρα μιας απεγνωσμένης αναζήτησης του ανήκειν) και πάει λέγοντας.

Πλέον θεωρώ ότι δεν είμαστε αυτό που πιστεύουμε σε καμία περίπτωση αλλά είμαστε αυτό που πράττουμε.Οι ιδέες είναι πιο πολύ ένα μίγμα από στοιχεία που θα μας βοηθήσει να βρούμε "ομοϊδεάτες" και να καλύψουμε το κενό του φίλου ή του συντρόφου που μας λείπει Ή που θα καλύψει τη ματαιοδοξία μας να ελέγχουμε την παρέα,τον περίγυρο,τη γειτονιά,το δήμο,τη χώρα και να ασκούμε εξουσία(αφού δε γίνεται να καλύψουμε κάποιο άλλο κενό)

Χθες ένας φίλος που είναι Ολυμπιακός είπε "Αν είναι αλήθεια αυτά που λένε για το Μαρινάκη θα αλλάξω ομάδα.Θα γίνω ΑΕΚ ή Ηρακλής".Και του είπα "Οπωσδήποτε πάντως θες να ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΙ ε;"."Ε ναι ρε φίλε" μου λέει,"μου αρέσει να στηρίζω μια ομάδα"μου είπε και εκεί το κλείσαμε.

quote:

---

Καλησπέρα σε όλες/όλους
Επειδή η διάκριση είναι αποτέλεσμα πνευματικής προόδου και ωριμότητας, και επειδή κάποιος πιστεύω την είχε αποκτήσει, παραθέτω κάποιες σχετικές σκέψεις του...

"Δεν πρέπει να αποδέχεσαι μια ιδέα για σωστή, μόνο και μόνο επειδή πολλοί την έχουν αποδεχθεί σαν τέτοια. Να επικαλείσαι την ίδια τη δική σου κρίση και να βλέπεις εσύ ο ίδιος εάν η ιδέα αυτή είναι ορθή. Αυτό που σκέπτεσαι για τον άλλον θα πρέπει να είναι αληθινό. Μην φαντάζεσαι ότι οι άλλοι σκέπτονται διαρκώς εσένα. Να είσαι ειλικρινής στα λόγια σου, ακριβής και χωρίς υπερβολές. Να σκέφτεσαι καλά προτού μιλήσεις, προσέχοντας μην υποπέσεις σε ανακρίβειες. Να είσαι ειλικρινής στην πράξη. Μην επιζητείς ποτέ να φαίνεσαι αυτό που στην πραγματικότητα δεν είσαι"

"Μάθε να διακρίνεις το Θεό που βρίσκεται μέσα σε όλα τα όντα και σε όλα τα πράγματα, όσο κακά κι αν είναι ή φαίνονται ότι είναι"

"Σταθερός σαν βράχος σε ότι αφορά το καλό και το κακό, να υποχωρείς πάντοτε στους άλλους σε πράγματα που είναι ασήμαντα"

...τάδε έφη Κρισναμoύρτι.
Σας χαιρετώ

---

Ως γενική αναφορά θα συμφωνήσω με όσα ανέφερε ο Κρισναμούτρι...
Ωστόσο δεν παύει να αποτελεί ενός είδους -διαφορετικό ισως- ηθικό προστακτικό κώδικα , προκειμένου ακολουθώντας τον να φθάσει κανεις στο "ποθούμενο"...που δεν στοχεύει στο "κέντρο" της εσωτερικής εκείνης κατάστασης που μας προσανατολίζει σε επιμέρους κρίσεις που καθιστανται υπεύθυνες για διάφορες παρερμηνείες -μας-....

Να επικαλείσαι -αναφέρει/προστάσσει ο Κρισναμούτρι- την ίδια σου την κριση..." Να επικαλείσαι την ίδια τη δική σου κρίση και να βλέπεις εσύ ο ίδιος εάν η ιδέα αυτή είναι ορθή".

Μα αυτό κάνουν όλοι , την κρίση τους επικαλούνται αλλα το ερώτημα είναι "Πως ξέρουμε ότι η κρίση μας είναι σωστή/ορθή"???
"Της διατυπώσεως , προηγείται η εντύπωση " ανέφερε ο Αριστοτέλης και απο δώ έχω την αίσθηση ότι ξεκινούν όλα τα "προκύπτοντα"...
Απλά καταθέτω την άποψή μου -με κάθε επιφύλαξη να κάνω λάθος- και η οποία τίθεται υπο την κρίση καθενός φίλου...

Θα ήθελα επίσης να ρωτήσω , επ'αυτού που είπες.."Μάθε να διακρίνεις το Θεό που βρίσκεται μέσα σε όλα τα όντα και σε όλα τα πράγματα, όσο κακά κι αν είναι ή φαίνονται ότι είναι"

Τι εννοείς με αυτό , αν π.χ διακρίνουμε τον Θεό...τι πρακτική αξία έχει κατα την άποψή σου???
Το λέω διότι προσωπικά θεωρώ , ότι όλα βλέπουμε ως χαρακτήρες..συμπεριφορές ή οτιδήποτε άλλο...ΟΛΑ ΜΑΖΙ -Καλά και κακά- αποτελούν στοιχεία του -υποτιθέμενου- Θεού...

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

quote:

---

Χθες ένας φίλος που είναι Ολυμπιακός είπε "Αν είναι αλήθεια αυτά που λένε για το Μαρινάκη θα αλλάξω ομάδα.Θα γίνω ΑΕΚ ή Ηρακλής".Και του είπα "Οπωσδήποτε πάντως θες να ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΙ ε;"."Ε ναι ρε φίλε" μου λέει,"μου αρέσει να στηρίζω μια ομάδα"μου είπε και εκεί το κλείσαμε.

---

Γειά σου Προμηθέα..πολύ μου αρέσεις φίλε μου!!!

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

quote:

---

promitheus90
Δλδ,από μικρά παιδιά μας μαθαίνουν κώδικες συμπεριφοράς(οικογένεια,σχολείο,φίλοι και λοιπά)που διαμορφώνουν το χαρακτήρα μας και την κοινωνική μας εικόνα.Επειδή ακριβώς η ψυχολογία και το πνεύμα ενός παιδιού είναι πολύ εύπλαστα ότι λάβει το παιδί σαν στοιχείο της ταυτότητας του θα ριζώσει.

---

Πλέον θεωρώ ότι δεν είμαστε αυτό που πιστεύουμε σε καμία περίπτωση αλλά είμαστε αυτό που πράττουμε.

Νικόμαχος...

Δηλαδή έκαναν και κάνουν πράξη διάγοντας σύμφωνα με τις
νοητικές επιταγές των σωστών κωδίκων,που τους διεχώρησαν
απο την καθεστηκυϊα τάξη,των εκ της νηπιακής ηλικίας επιβαλομένων
<<ετσι πρέπει>>,<<ετσι τα βρήκαμε>>,κ.λ.π.

Τολμώ να πω οτι οι άνθρωποι αυτοί,κατα την γνώμη μου,δεν ειναι
περισσότεροι απο το 7-8% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Για να γυρίσει ο Ηλιος θέλει δουλειά πολύ...!!!

Πολύ σωστά Προμηθέα...συμφωνώ και με σένα Νίκ...
"είμαστε αυτό που πράττουμε"...πέραν κάθε αμφιβολλίας κατα την γνώμη μου πάντα!!!

quote:

---

promitheus90

Δλδ,από μικρά παιδιά μας μαθαίνουν κώδικες συμπεριφοράς(οικογένεια,σχολείο,φίλοι και λοιπά)που διαμορφώνουν το χαρακτήρα μας και την κοινωνική μας εικόνα.Επειδή ακριβώς η ψυχολογία και το πνεύμα ενός παιδιού είναι πολύ εύπλαστα ότι λάβει το παιδί σαν στοιχείο της ταυτότητας του θα ριζώσει.

---

quote:

---

Θα ήθελα επίσης να ρωτήσω , επ'αυτού που είπες.."Μάθε να διακρίνεις το Θεό που βρίσκεται μέσα σε όλα τα όντα και σε όλα τα πράγματα, όσο κακά κι αν είναι ή φαίνονται ότι είναι"
Τι εννοείς με αυτό , αν π.χ διακρίνουμε τον Θεό...τι πρακτική αξία έχει κατα την άποψή σου???
Το λέω διότι προσωπικά θεωρώ , ότι όλα βλέπουμε ως χαρακτήρες..συμπεριφορές ή οτιδήποτε άλλο...ΟΛΑ ΜΑΖΙ -Καλά και κακά- αποτελούν στοιχεία του -υποτιθέμενου- Θεού...

---

Φίλε promitheus90, σε ευχαριστώ πολύ για το τραγούδι, είναι ένα από τα καλύτερα του συγκροτήματος...

quote:

---

Όλο το πρόβλημα φίλε μου στέκεται στο γεγονός ότι αυτό που πιστεύω το κάνω σημαία λες και θα το έχω για πάντα μέσα στην ψυχή μου.Λες και δεν είναι μόνο μια ιδέα που υιοθέτησα εδώ επί γης και επ'αυτής θα την αφήσω όταν η ώρα έρθει να φύγω.Όταν δούμε ότι οι ιδέες,οι απόψεις και οι ιδεολογίες είναι που μας κάνουν να διαφέρουμε και να αναζητούμε κάποιου είδους ανωτερότητα σε βάρος των άλλων,ίσως πάμε ακόμα ένα βήμα μπροστά γτ θα δούμε την κενότητα πολλών αντιπαραθέσεών μας.

---

Νομίζω πως υπάρχει αρκετό "ζουμί" σε αυτό το απόσπασμα από το μήνυμα σου.
Όντως πολλές φορές ο άνθρωπος λειτουργεί με έναν τέτοιο τρόπο κι υπερασπίζεται τις θέσεις και τις ιδέες του αποδίδοντας τους το χαρακτηριστικό της διαχρονικότητας.
Οι ιδέες μας κι οι απόψεις μας - εάν καταχρηστικά τις δούμε ως ένα σύνολο - είναι κάτι το οποίο είναι εν δυνάμει μεταβαλλόμενο.
Από την άλλη, είναι πολύ δύσκολο να αποφανθούμε αλλά και να αντιληφθούμε ακόμη κι εμείς οι ίδιοι ποιά είναι η πραγματική τους φύση.
Ένας άνθρωπος έχει δεχθεί ένα πλήθος επιδράσεων από τον περίγυρο του με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να χαρακτηριστεί μια ιδέα ή πεποίθηση ως κάτι το εντελώς υποκειμενικό, μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι η Α άποψη μας "γεννήθηκε" από εμάς;
Κι εάν ναι, τότε τα μέσα που είχαμε για να την δημιουργήσουμε, είναι δικά μας ή δανεικά;

Σχετικά με την ανωτερότητα των ατομικών πεποιθήσεων, πιστεύω πως είναι μια ενδόμυχη επιθυμία του ανθρώπου ο οποίος εκφράζει τις θέσεις του.
Σαφώς και θέλει να πείσει τους συνομιλητές του για την ορθότητα των όσων υποστηρίζει, σαφώς και θέλει να τους δει να συμφωνούν μαζί του, κάτι το οποίο θα τονώσει τον εγωισμό του αλλά και θα τονώσει την δική του πίστη στις πεποιθήσεις του αυτές.
Νομίζω λοιπόν πως όταν ένας άνθρωπος καταφέρει να βγει από αυτόν τον τρόπο σκέψης και θεωρήσει την επικοινωνία όχι ως μέσο επιβολής του στους άλλους αλλά ως μια ευκαιρία ανταλλαγής ιδεών, ερεθισμάτων κι απόψεων στα πλαίσια του σεβασμού και της δημιουργικότητας, τότε ίσως να επωφεληθεί πολύ περισσότερο από αυτήν την επικοινωνία.

quote:

---

Νομίζω όμως ότι το πιο άσχημο στοιχείο που ριζώνει μέσα μας είναι η αδυναμία μας να τις ξεριζώσουμε τις απόψεις αυτές όταν δούμε ότι δεν είμαστε ουσιαστικά αυτό που νομίζουμε πως πιστεύουμε.

---

Πιστεύω πως το να μπορέσει κάποιος να αντιληφθεί τις αδυναμίες του και τα λάθη του είναι κάτι το οποίο μπορεί να πάρει μήνες ολόκληρους.
Το να κάνει επιτυχημένα βήματα στο να τα θέσει υπό έλεγχο ή να τα εξαλείψει - εάν μπορεί να εξαλείψει κάποια από αυτά - είναι κάτι που μπορεί να πάρει χρόνια...
Τους χρονικούς προσδιορισμούς δεν τους αναφέρω με την ακριβή τους έννοια της διάρκειας τους αλλά το κάνω στην προσπάθεια μου να εξηγήσω τη μεταξύ τους σχέση.

quote:

---

Μα αυτό κάνουν όλοι , την κρίση τους επικαλούνται αλλα το ερώτημα είναι "Πως ξέρουμε ότι η κρίση μας είναι σωστή/ορθή"???

---

Φίλε Εαρινέ, δε νομίζω ότι συμβαίνει πάντοτε αυτό.
Το να καταλάβουμε εάν μια κρίση μας είναι σωστή ή όχι είναι σαφώς ένα θέμα - αν και χωράει μεγάλη συζήτηση ποιές κρίσεις είναι ορθές και με ποιά κριτήρια μπορούμε να αποφανθούμε για αυτό.
Υπάρχουν όμως πολλές περιπτώσεις κατά τις οποίες κρίνουμε κι αποφαινόμαστε για διάφορες όψεις του κόσμου γύρω μας ή για τους συνανθρώπους μας χωρίς να έχουμε εμείς οι ίδιοι κάποια συγκεκριμένη κρίση.
Μπορεί να βασιζόμαστε και να κρίνουμε βάσει μιας διαδεδομένης κρίσης η οποία θεωρείται - είτε ανοιχτά είτε σιωπηρά - διαδεδομένη, έγκυρη κι ορθή.
Σε αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν τι συμβαίνει με την διάκριση μας;
Λειτούργησε, υπολειτούργησε ή ξεγελάστηκε;

In anticipation of my resurrection...

Εκτός των άλλων μας δείχνει το πόσο σημαντική είναι η ικανότητα διάκρισης....

quote:

---

Μια μέρα σε ένα κουκούλι εμφανίστηκε μια μικρή τρύπα. Ένας άνθρωπος που πέρναγε τυχαία, στάθηκε και για ώρες παρατηρούσε την πεταλούδα που προσπαθούσε να βγει από τη μικρή αυτή τρύπα.

Μετά από κάμποσες ώρες, η πεταλούδα φάνηκε σαν να εγκατέλειπε τις προσπάθειες, ενώ η τρύπα παρέμενε το ίδιο μικρή. Ήταν σαν η πεταλούδα να είχε κάνει ότι μπορούσε και να είχε πλέον παραδώσει δυνάμεις.

Τότε ο άνθρωπος αποφάσισε να βοηθήσει την πεταλούδα. Έτσι, πήρε ένα σουγιά, άνοιξε το κουκούλι και τότε η πεταλούδα βγήκε.

Όμως το σώμα της ήταν αδύνατο και μουδιασμένο. Τα φτερά της δεν ήταν αρκετά ανεπτυγμένα και μόλις που κουνιούνταν.

Ο άνθρωπος συνέχισε να παρατηρεί, σκεπτόμενος ότι όπου να ήταν, τα φτερά της πεταλούδας θα άνοιγαν και θα μπορούσαν να σηκώσουν το σώμα της για να πετάξει.

Τίποτα όμως δεν έγινε. Η πεταλούδα πέρασε το υπόλοιπο της ύπαρξής της σέρνοντας το αδύναμο σώμα της και τα καχεκτικά φτερά της. Ποτέ της δεν μπόρεσε να πετάξει!

Ο άνθρωπος αυτός, θέλοντας να την βοηθήσει θεώρησε πως έκανε μια καλή πράξη. Δεν καταλάβαινε πως η προσπάθεια της πεταλούδας να περάσει μέσα από τη στενή τρυπίτσα του κουκουλιού ήταν απαραίτητη για να μπορέσει να διοχετεύσει τα υγρά του σώματος της στα φτερά της και έτσι να μπορέσει να πετάξει.

---

Σας χαιρετώ και πάλι...

quote:

---

Dying

Σχετικά με την ανωτερότητα των ατομικών πεποιθήσεων, πιστεύω πως είναι μια ενδόμυχη επιθυμία του ανθρώπου ο οποίος εκφράζει τις θέσεις του.
Σαφώς και θέλει να πείσει τους συνομιλητές του για την ορθότητα των όσων υποστηρίζει, σαφώς και θέλει να τους δει να συμφωνούν μαζί του, κάτι το οποίο θα τονώσει τον εγωισμό του αλλά και θα τονώσει την δική του πίστη στις πεποιθήσεις του αυτές.

---

"Φίλε Εαρινέ
Ευχαριστώ για τη δυνατότητα που μου δίνεις να συζητήσουμε και να εκφράσω την άποψή μου. Θα προσπαθήσω να απαντήσω σε αυτά που γράφεις......"

Tι όμορφη εισαγωγή και πόσος σεβασμός απορρέουν απο τα λόγια του νεόφερτου -για μένα..μολονότι παλιού απ'οτι κατάλαβα συνδικτύου.."...καλώς μας ήρθες-ξανάρθες- φίλε μου...απο μένα ελεύθερα και αν μπορούσα να πώ κάτι θα έλεγα , ότι την σωστή διάκριση την κάνει η όμορφη καρδιά μας-Θεός για άλλους ενδεχομένως-...το καλό μας συναίσθημα που είναι προσανατολισμένο με σεβασμό και καλοσύνη απέναντι σε κάθε συνάνθρωπό μας....και ο καλός μας χαρακτήρας...στοιχεία που διακρίνω στο πρόσωπό σου!!!
ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ...μέσα απο την καρδιά μου και ας γίνεις ΚΑΙ ΣΥ -μαζί με άλλους υπέροχους συνδικτύους- φωτεινό παράδειγμα συμπεριφοράς...
Νά'σαι πάντα καλά φίλε μου!!!

ΥΓ:"Για τα υπόλοιπα -τα του θέματος- που ανέφερες ως απάντηση στα όσα είπα , θα τοποθετηθώ σύντομα , ΠΑΝΤΩΣ για μένα έδωσες απάντηση με τα λόγια σου και τον τρόπο που τα είπες.."

Καλά αυτά που λέμε και απ'ό,τι βλέπω μέχρι στιγμής σε γενικές γραμμές συμφωνούμε.

Αλλά,αυτές οι κοινωνικές επιταγές που λέγαμε πιο πάνω δεν είναι που διαμορφώνουν την προσωπικότητα και το χαρακτήρα μας;Και είπαμε επίσης ότι τα χαρακτηριστικά αυτά που λέγαμε πιο πάνω είναι μεταβλητά,επίκτητα(αυτό τουλάχιστον είναι σίγουρο) και ανούσια κάποιες φορές(και επικίνδυνα όταν ο διαχωρισμός που επιβάλλουν οδηγεί σε φανατισμό και άλλων ειδών επιβολές).

Φαντάζομαι λοιπόν ότι αν απογυμνωθούμε από όλα αυτά που μεταξύ μας ρε παιδιά μια εικόνα διαμορφώνουν και γι'αυτό τα θέλουμε,αν λοιπόν απογυμνωθούμε,αυτό που θα μείνει θα είναι κάτι πλησιέστερο στην αλήθεια.

Αλλά αν πάρω αυτό σαν δεδομένο....τελικά είναι ο χαρακτήρας του ανθρώπου επίκτητος ή εκ γεννετής;;;

Sorry αν τα μπλέκω τα πράματα.(πού είσαι ρε makfor)

quote:

---

Φίλε Dying διαχώρισα σκοπίμως τον συλλογισμό σου για να σε ρωτήσω, αν στο πρώτο μέρος θεωρείς “αρρωστημένη” την υποστήριξη της ορθότητας των πεποιθήσεων κάποιου, που κατά την γνώμη μου είναι “υγιές” στοιχείο του χαρακτήρα του, σε αντιδιαστολή με την δογματική εμμονή υποστήριξης των θέσεων του, αρνούμενος να ακούσει οποιαδήποτε άλλη άποψη.

---

Φίλε gianipseftis, δεν θεωρώ "αρρωστημένη" ή έστω λανθασμένη την τάση του ανθρώπου να υποστηρίζει την ορθότητα των επιχειρημάτων του, των απόψεων του και των πεποιθήσεων του.
Είναι φυσιολογικό ο κάθε άνθρωπος να υποστηρίζει αυτά τα οποία πιστεύει σε μια δεδομένη χρονική στιγμή, η δογματική εμμονή είναι κάτι το διαφορετικό.
Ένα θέμα είναι κατά πόσο αυτά τα οποία πιστεύει είναι ένα σύνολο πραγμάτων τα οποία έχει διαμορφώσει ο ίδιος ή είναι ένα συνοθύλευμα επιρροών από τρίτους.

Όσον αφορά αυτό που είπα για μήνες και χρόνια, είπα και στο προηγούμενο μήνυμα μου ότι δεν ανέφερα αυτούς τους χρονικούς προσδιορισμούς με την πραγματική τους έννοια αλλά συμβολικά, σε μια προσπάθεια μου να δείξω την απόσταση μεταξύ τους.

quote:

---

Αλλά αν πάρω αυτό σαν δεδομένο....τελικά είναι ο χαρακτήρας του ανθρώπου επίκτητος ή εκ γεννετής;;;

---

Φίλε promitheus90, νομίζω πως είναι και τα δύο.
Ο κάθε άνθρωπος γεννιέται με τάσεις, προδιαθέσεις, έμφυτες ικανότητες, κλίσεις κλπ τα οποία συνθέτουν το υλικό εκείνο το οποίο θα διαμορφώσει σε σημαντικό βαθμό τη μετέπειτα εξέλιξη του.
Πέρα από αυτό όμως επηρεάζεται κι από το περιβάλλον γύρω του οπότε έχουμε ένα "μίγμα".

Θα πρότεινα σε αυτό το σημείο να προσπαθήσουμε να εξετάσουμε το ζήτημα της ανάπτυξης ή όχι την Διάκρισης.
Υπάρχουν δηλαδή στοιχεία τα οποία μας βοηθούν να αναπτύξουμε την διακριτική μας ικανότητα και να μπορούν να μας υποδείξουν ότι αυτή είναι ορθή;
Από την άλλη, ποιοί λόγοι μπορεί να είναι εκείνοι που την καθιστούν λανθασμένη ή ελλιπή;

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

...
Η ορθή κρίση, η ικανότητα διάκρισης, η επιλογή της σωστής ενέργειας, στο σωστό χρόνο και τόπο, η ικανότητα εμβάθυνσης στην ουσία των πραγμάτων και η βέλτιστη επιλογή κατά περίπτωση, είναι αποτέλεσμα (πιστεύω) βιωμάτων, εμπειριών και εφαρμογής της λογικής (σαν ρυθμιστή). Αναγκαστικά στη διαδικασία αυτή θα πρέπει τα γεγονότα να χωριστούν σε χρήσιμα και άχρηστα, αλλά πάντα σε σχέση με κάποιες αρχές και με αυτά που έχουμε ορίσει σαν εσωτερικούς στόχους. Αυτό τι σημαίνει στην πράξη… όταν θα πρέπει να αξιολογήσουμε κάτι αρχικά θα πρέπει να αποστασιοποιηθούμε από αυτό (να το δούμε σαν τρίτοι παρατηρητές) και στη συνέχεια να το επεξεργαστούμε βάσει των γνώσεων και της λογικής μας(%) και να το αξιολογήσουμε.
...

---

Με καλύψατε αρκετοί με τις απόψεις που διατυπώσατε, αλλά θα ήθελα να μείνω λίγο σ' αυτή την παράγραφο φίλε Jejeje, συμφωνώ ότι οι εμπειρίες, τα βιώματα και η λογική, μας βοηθάνε στη διάκριση. Ομως κατά πόσο αυτή η διάκριση είναι σωστή, αφού τις περισσότερες φορές η λογική μας δεν είναι η ... "κοινή" λογική, αλλά είναι η "δική" μας λογική. Πόσοι από μας μπορούμε να πάρουμε αποστάσεις από τα πράγματα και να τα αξιολογήσουμε ως παρατηρητές? θέλω να πω με λίγα λόγια, ότι κάποιες φορές οι καταστάσεις δεν σου αφήνουν περιθώρια να δεις πιο... καθαρά ίσως τα πράγματα. Αυτό μπορούμε να το αποφύγουμε? και αν ναι πως?

"Μην σταματάς να σπέρνεις αστέρια ακόμα κι' όταν δεν φαίνονται με γυμνό μάτι."

Edited by - Nemesi on 30/06/2011 10:13:57

Νομίζω ότι την απάντηση στα ερωτήματά σου την έδωσε ο φίλος Εαρινός....

quote:

---

την σωστή διάκριση την κάνει η όμορφη καρδιά μας-Θεός για άλλους ενδεχομένως-...το καλό μας συναίσθημα που είναι προσανατολισμένο με σεβασμό και καλοσύνη απέναντι σε κάθε συνάνθρωπό μας

---

Φιλικά
Je^3

quote:

---

Dying
Φίλε gianipseftis, δεν θεωρώ "αρρωστημένη" ή έστω λανθασμένη την τάση του ανθρώπου να υποστηρίζει την ορθότητα των επιχειρημάτων του, των απόψεων του και των πεποιθήσεων του.
Είναι φυσιολογικό ο κάθε άνθρωπος να υποστηρίζει αυτά τα οποία πιστεύει σε μια δεδομένη χρονική στιγμή, η δογματική εμμονή είναι κάτι το διαφορετικό.

---

Δεν είναι πάντα “ξυνον το κοινόν”

Ο γάιδαρος θα μπορούσε να πετάξει μόνο αν τον βάλουμε σε αεροπλάνο.

quote:

---

Οπότε το ερώτημα που τίθεται είναι... "Τι είναι σωστό και τι λάθος;".
Αφού απαντώντας σε αυτό το ερώτημα μπορούμε να διακρίνουμε τι πρέπει να κάνουμε κάθε φορά. Όπως έγραψα, αναγκαστικά σε μία τέτοια διαδικασία (αξιολόγησης) θα πρέπει να ξεχωρίσουμε χρήσιμα και άχρηστα πράγματα. Αυτά θα πρέπει να διαχωρισθούν στη βάση κάποιων αρχών, κάποιου συστήματος ηθικής.
Μπορούμε να δώσουμε μία ασφαλή απάντηση σε αυτό το ερώτημα;

---

Έχω την αίσθηση ότι η απάνντηση μπορεί να δοθεί απο το ερώτημα :"Ποιοί είμαστε και με ποιούς καλούμαστε να ζήσουμε"...

Αν η απάντηση -κατα την Χαϊντεγκεριανή άποψη"...ότι "άνθρωποι-είμαστε-μέσα-στον-κόσμο-είμαστε" και με αυτόν καλούμαστε να ζήσουμε και να βρούμε τον εαυτό μας δια μέσου αυτών .... τότε -αν όντως δεχθούμε ότι έτσι είναι- δεν μένει παρά να δεχθούμε ότι για να επικοινωνήσουμε με τον εαυτό μας , θα πρέπει να επικοινωνήσουμε ΚΑΙ με τον υπόλοιπο κόσμο και να φθάσουμε στο επίπεδο του "συν'ειμι" και μετέπειτα στο επίπεδο της μέθεξης που ορίζεται ως "εν-ειμι"...και αυτό -κατα την γνώμη μου- δεν επιτυγχάνεται ομιλώντας με την γλώσσα του στόματος αλλα με την "γλώσσα" της καρδιάς...
Αν προτάξουμε το "εγώ" ως βάση σε κάθε συνδιάλεξή μας ενδεχομένως να συνεννοηθούμε αλλα δεν θα επικοινωνήσουμε με τη έννοια του όρου....δεν πρόκειται να σε συναισθανθώ και βεβαίως ούτε και σύ εμένα...δεν θα μπορέσουμε να διαπεράσουμε αόρατα τείχη που στέκονται ως εμπόδια για την συναισθηματικη συνήχηση του ενός προς τον άλλο...θα συνεχίσει να υπάρχει η απομόνωση και η μοναξιά...η έλλειψη κατανόησης και ο φόβος , ενδεχομένως και ο φόβος του αγνώστου-απέναντί μας...του απόμακρου απο μας....
Έτσι το βλέπω....

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

"Μην σταματάς να σπέρνεις αστέρια ακόμα κι' όταν δεν φαίνονται με γυμνό μάτι."

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr