ESOTERICA.gr Forums ! - ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ

/-- 14 Χρόνια ESOTERICA Forums ! --\
! 2001 - 2015 !

** Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος **
Δημιουργικό, με μεγαλύτερη Κατανόηση και
περισσότερη Γνώση το 2016 !

Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ε Σ

Ad space

ESOTERICA.gr Forums !

Όνομα Μέλους:	Password:	Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;

Όλα τα Forums

.-= Η ΨΥΧΗ =-.

ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ

Νέο Θέμα

Απάντηση στο Θέμα

Εκτυπώσιμη Μορφή

Σελίδα:

Συγγραφέας	Θέμα
ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 536 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/06/2002, 19:59:23 Who wants to live for ever,who dares to love for ever τραγουδάνε οι QUEEN στην αγαπημένη μου ταινία "Highlander".Την πρώτη φορά που άκουσα αυτό το στίχο,πραγματικά κόλλησα.Ήταν στο σημείο που ο πρωταγωνιστής της ταινίας ο Connor Mcleod,ακούει την προτροπή του φίλου και δασκάλου του να παρατήσει την γυναίκα που αγαπά.Να την παρατήσει για να προφυλαχθεί από τον πόνο που θα του προκαλέσει η απώλειά της, γιατί μια και αυτός είναι αθάνατος και αυτή θνητή,κάποτε θα σταματήσουν να είναι μαζί μια και ο θάνατος θα τους χωρίσει. Αυτό με έκανε να αναρωτηθώ: Πρέπει άραγε να αγαπάμε εκθέτοντας τον εαυτό μας στις συνέπειες που θα προκαλέσει η απώλεια των προσφιλών μας προσώπων; Κι ακόμη περισσότερο είναι σωστό να αφήνουμε να μας αγαπήσουν ξέροντας ότι κάποτε θα ταξιδέψουμε κάπου "αλλού",αφήνοντας πίσω μας πόνο και αναμνήσεις μόνο; Μπορεί να έχω αγαπήσει και να έχω αγαπηθεί,αλλά την απάντηση δεν την έχω βρει ακόμη. HIGHLANDER
StorM_GmA Νέο Μέλος Greece 46 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/06/2002, 21:12:19 Φιλε ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ αρκετα καλο το ερωτημα σου. quote: Πρέπει άραγε να αγαπάμε εκθέτοντας τον εαυτό μας στις συνέπειες που θα προκαλέσει η απώλεια των προσφιλών μας προσώπων; Κι ακόμη περισσότερο είναι σωστό να αφήνουμε να μας αγαπήσουν ξέροντας ότι κάποτε θα ταξιδέψουμε κάπου "αλλού",αφήνοντας πίσω μας πόνο και αναμνήσεις μόνο; Με αυτη τη λογικη φιλε μου,δεν θα επρεπε να γνωρισουμε κανεναν κατα την διαρκεια της ζωης μας.Πιστευω οτι η αγαπη ειναι το πιο δυνατο συναισθημα και τιποτα μα τιποτα δεν μπορει να την σταματησει.Πρεπει να αγαπαμε και να αγαπιομαστε για να εχουμε ισοροπια στην ζωη μας.Καποτε,η Merlin Monroe αν θυμαμαι καλα,ειπε: "Αν και απεκτισα τοσα πολλα λεφτα,ακομα δεν καταφερα να βρω την ευτιχια".Βλεπουμε οτι η αγαπη δεν αγοραζετε.Οι συγγενεις μου απο μεριας της μητερας μου,οντας απο χωριο στην Αρτα,οταν πεθαινει καποιος λενε "ηταν καλος ανθρωπος και τον πηρε ο Θεος κοντα του".Αυτο ειναι μια παρηγορια στην ψυχη για να απαλινουν τον πονο. Noone can live without love... StorM_GmA
Darkangel_78 Πλήρες Μέλος Egypt 1013 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/06/2002, 00:15:48 Καλησπέρα φίλε μου και καλώς μας όρισες... Ενδιαφέρον το θέμα που έθεσες και πολύ όμορφη η τελευταία φράση με την οποία κλείνεις το μήνυμά σου. Ναι η αγάπη πονάει όπως πονάει και ο (απο)χωρισμός κάθε μορφής.... ΑΛΛΑ : η αγάπη μπορεί να σε κάνει πραγματικά άλλον άνθρωπο,να σου αποκαλύψει πλευρές του εαυτού σου που ούτε υποψιαζόσουν ότι έχεις. Και από την άλλη,ο πόνος είναι μεγάλος δάσκαλος των ανθρώπων για τον ίδιο ακριβώς λόγο... Ναι λοιπόν,πιστεύω ότι αξίζει να "εκτίθεσαι" αγαπώντας κάποιον άλλον πέρα από σένα,άσχετα με το αν ανταποδώσουν την αγάπη... Γιατί δεν ανοίγεις ένα τέτοιο θέμα σε κάποιο φόρουμ? Θα πάρεις πολλές απαντήσεις.... Και πάλι καλωσόρισες! Ο Σκοτεινός Άγγελος! (Παρεπιπτόντως, μου αρέσουν πολύ οι Queen και μάλιστα αγαπημένο μου είναι το Innuendo!) "Ποιό το αληθινό μέγεθος της σκιάς σου;" "Ποιό το αληθινό μέγεθος της σκιάς σου;"
Darkangel_78 Πλήρες Μέλος Egypt 1013 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/06/2002, 00:16:50 Καλησπέρα και πάλι! Αγαπητέ Αχέροντα όπως είπα και στο προηγούμενο μήνυμά μου,αξίζει να "εκτιθέμεθα" στην αγάπη αλλά και στον πόνο.Μάλιστα όταν η αγάπη είναι αμφίδρομη,τόσο το καλύτερο.Τώρα το αν τα άλλα πρόσωπα πονέσουν από την απώλειά μας,είναι λογικό όπως επίσης είναι λογικό να πονέσουμε και εμείς.Το να μην αγαπάμε κάποιον για να μην πονέσει (και το αντίστροφο βέβαια) είναι ανώφελο και επώδυνο για τους εξής λόγους: 1) Του στερούμε την αγάπη που είναι ύψιστη ψυχική τροφή και για αυτόν που τη προσφέρει και γι αυτόν που τη δέχεται. 2) Του στερούμε τη δυνατότητα να έχει ωραίες αναμνήσεις που θα τον συντροφεύουν τις ώρες της μοναξιάς 3) Στερούμε τη δυνατότητα να μάθει πόση δύναμη κρύβει μέσα του όταν αναγκαστεί να αντιμετωπίσει την απώλεια. Δική μου αρχή στη ζωή είναι να αγαπάω και να το δείχνω αδιακρίτως.Και όταν δεν αγαπάω να μην μισώ αλλά απλά να αδιαφορώ.Και ποτέ δε βγήκα χαμένη ακόμα και όταν δεν είχα ανταπόδωση γιατί έβγαλα από μέσα μου ότι ομορφότερο είχα. Σε χαιρετώ και περιμένω κι άλλες απαντήσεις από όλα τα παιδιά!! Ο Σκοτεινός Άγγελος! "Ποιό το αληθινό μέγεθος της σκιάς σου;"
rosarium Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 116 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/06/2002, 09:07:12 Η αγάπη δεν είναι θέμα λογικής ανάλυσης,δεν προέρχεται απ' το νου.Δεν είναι θέμα συμβολαίου,ότι θα υπάρχει πάντα αμοιβαία ασφάλεια κι αγάπη.Είναι η στιγμή που απουσιάζει ο εαυτός..που μας αγγίζει η αγάπη,χωρίς κίνητρο.. Και ρωτώ,μπορεί να υπάρχει αγάπη χωρίς να θέλουμε κάτι για τον εαυτό μας..χωρίς ο άνθρωπος να διαχωρίζεται σε σκεπτόμενο και σκέψη,με κριτήριο πόση χαρά ή πόνο θα κομίσει από μια σχέση...Υπάρχει αγάπη που να μην νιώθει κανείς πληγωμένος,αν δεν υπάρχει ανταπόδοση..υπάρχει αγάπη,χωρίς να υψώνεις φράχτες γύρω από τον άλλον..τότε αγγίζουμε την έννοιά της. Σαφώς,αν περιστρέφεται η σκέψη μας στην ελπίδα ότι προσφέρω και περιμένω την ανταπόδοση,θα νιώσει κανείς και απογοητευμένος και φτάνει η αγάπη στο άλλο άκρο,του μίσους..Μα είναι αγάπη αυτό; Το ίδιο συμβαίνει και με την σκέψη του θανάτου..Η ανασφάλεια του να μην χάσουμε αυτό που αγαπάμε..κι αν κοιτάξει κανείς καλύτερα,θα δει ότι ο πόνος προέρχεται από την λύπηση για τον εαυτό μας.Γιατί να εκτεθώ σ' ένα συναίσθημα που κρίνω με την λογική μου,ότι θα με πονέσει..Γιατί να συμβεί σ' εμένα;Προσέξτε όμως,οτι η σκέψη είναι γύρω από το άτομό μας και κρύβει σκοπιμότητα και φόβο..άρα δεν είναι,για μένα αγάπη. Ο Ηράκλειτος είπε: "Άδης και Διόνυσος εν και ωυτό". Και ένα δημοτικό τραγούδι λέει: "Τί έρωτας,τί θάνατος δεν έχεις να διαλέξεις".. rosarium
dottore Μέλος 1ης Βαθμίδας Mexico 62 Μηνύματα	Απεστάλη: 12/06/2002, 16:41:01 Η ζωή και ο θάνατος είναι πράγματα εντελώς αντικειμενικά ,σύμφωνα με την γνώμη μου, τα οποία δεν τα συνδέει η θρησκεία έτσι όπως τα έχει πει .Κατά την γνώμη μου η ζωή που εννοούμε εμείς είναι η χημική ένωση ενός ωάριου και σπερματοζωαρίου ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι αυτό. Ζωή είναι η ευκαιρία που δόθηκε από έναν για να προσπαθήσει να φτάσει τον υπέρτατο άνθρωπο. Σε αυτό το σημείο επεμβαίνει η ύπαρξη ενός υπέρτατου όντoς (θεού) και μπορώ να το αποδείξω αυτό με αυτό το παράδειγμα .Αν βάλουμε μαζί ένα φυτό και έναν άνθρωπο το φυτό είναι σίγουρο κατά 99,8% ότι θα μεγαλώσει και θα αναπτυχθεί ενώ για τον άνθρωπο είναι η πιθανότητα 1,4% για να ζήσει. Γιατί αυτό όμως ;;Πολύ απλά γιατί ο άνθρωπος κυβερνάτε από δυο πράγματα σε σχέση με το φυτο.1)Την σάρκα του και 2)Από μια ενέργεια ,που η θρησκεία (και όχι μόνο) την ερμηνεύει σαν «ψυχή».Τώρα για την σάρκα της ιδιότητες της τις ξέρει ο κάθε ένας από εμάς (ότι ζει ,φθείρεται ,αλλοιώνεται γερνάει και πεθαίνει ) όμως για την ενέργεια μας ξέρουμε λίγα πράγματα .Οι ιδιότητες που έχει η ενέργεια είναι περίπου ίδιες με του φωτός (αφού και η ενέργεια είναι φως) με την μόνη διάφορα ότι η ενέργεια μας είναι εγκλωβισμένοι στην σάρκα μας (αυτήν την απελευθέρωση καταφέρνει ο υπέρτατος άνθρωπος) και έτσι δεν μπορούμε να δούμε εμείς οι απλοί άνθρωποι τις ιδιότητες του ίδιου μας του εαυτού .Γι αυτό το λόγο μας τα κρατάνε όλα αυτά μυστικά από εμάς τους απλούς ανθρώπους γιατί έχουμε πολύ δύναμη μέσα μας .Τώρα όσο για το θέμα του θανάτου η γνώμη είναι σφαιρική. Και το λέω αυτό γιατί έχω ακούσει ότι μπορεί και να ζούμε τώρα ένα Όνειρο και ότι μετά ξυπνάμε ,επίσης ότι ο θάνατος είναι ένα τέλος το οποίο είναι η ύπαρξη του ανθρώπου στο τίποτα. Από όλα αυτά εγώ τα πιστεύω όλα γιατί κανένας δεν μπορεί να δώσει την έννοια του Ονείρου από την στιγμή που όλοι μας ζούμε σε μια ψευδαίσθηση και πάντα μας απασχολεί κάτι ,μια ερώτηση. Η δικιά μου γνώμη είναι ότι επίσης ο θάνατος δεν είναι στην πραγματικότητα για μας θάνατος (αλλά για την άθλια σάρκα μας) και ότι είναι μια «μετάβαση» στην δεύτερη μας σύσταση (την ενέργεια μας) την οποία δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τώρα και για αυτό λένε όλες οι θρησκείες ότι μένεις αθάνατος ,γιατί η ενέργεια δεν καταστρέφεται ποτέ .Επίσης ότι μετά τον «θάνατο» η ενέργεια μας εκπέμπετε σε μια συχνότητα που οι άλλοι (οι ζωντανοί) δεν μπορούν να δουν και για αυτό υπάρχουν φαντάσματα και φαίνονται για λίγο γιατί συγχρονίζονται με την δική μας συχνότητα και τους βλέπουμε .Άρα και όταν «πεθαίνεις» μπορείς να δεις και άλλους σαν και εσένα .Μήπως αυτό είναι το λεγόμενο «ταξίδι» που λένε όλες οι θρησκείες όταν πεθαίνεις (δηλαδή ότι όταν είσαι ενέργεια μπορείς να πας όπου θες στο σύμπαν χωρίς να πάθεις τίποτα;;). ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ ΟΥΔΕΝ ΚΤΗΜΑ ΣΕΜΝΟΤΕΡΟΝ, ΟΥΔΕ ΒΕΒΑΙΟΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙΝ Κανένα κτήμα δεν είναι σεμνότερο και πιό βέβαιο από την αρετή (ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ).
kassiopi Νέο Μέλος 7 Μηνύματα	Απεστάλη: 12/06/2002, 16:43:16 Η πρώτη σκέψη μου όταν είδα αυτή τη συζήτηση ήταν το παρακάτω : "time will come and take your love away..this thought is as a death which cannot choose but weap to have that which it pears to loose" Το να θρηνείς μια αγάπη που δεν έχει φύγει, το να καθορίζεις την πορεία της και τον πόνο που ίσως σου φέρει και να πονάς και να στεναχωριέσαι προκαταβολικά. Η αγάπη για μένα δεν έχει κανένα όρο. Δεν είναι κάτι που πουλιέται και αγοράζεται δεν δινείς επειδή είσαι σίγουρος οτι θα πάρεις, αυτό δεν είναι αγάπη.. Εξάλλου αν το καλοσκεφτώ μάλλον εισβάλει στη ζωή μας(η αγάπη)σαν κλέφτης χώρις να την πάρουμε είδηση, και πάλι φέυγει ξαφνικά εκεί που δεν το περιμένεις..όσο την περιορίζεις τόσο δυναμώνει,όσο την πολεμάς τοσο πιο πολύ σε "καταδιώκει"..μπορείς άραγε να την ορίσεις?Ή να διαλέξεις τους "πρωταγωνιστες" της? Μπορείς να βάλεις όρους εκεί?Να αγαπάς επείδη πρέπει?Ή επειδή ξέρεις οτι δεν θα πληγωθείς? Η αγάπη φέρνει τη δημιουργία και την αγνη ευτυχία που σε κάνει να χαμογελάς χωρίς ιδιαίτερο λόγο..Οταν σκέφτεσαι να αγαπήσεις δεν έχεις τίποτα απ'όλα αυτά. Αν βάλεις το μικρόβιο της αμφιβολίας στην αγάπη σου και αναρωτιέσαι πόσο θα κρατήσει,ποιος θα φύγει πρώτος,τι θα αφήσεις μετά, χάνεις αυτά που σου προσφέρει,πράγματα,συναισθήματα και αναμνήσεις ανεκτίμητης αξίας. Είναι σαν να φοβάσαι να κάνεις ποδήλατο επέιδη μπορει στην πορεία να χτυπήσεις..όχι ότι συγκρίνω το ποδήλατο με την αγάπη αλλα πιστεύω ότι αξίζει τον πόνο της.. Αυτά προς το παρόν περί αγάπης αναμένω κι εγώ την συνέχεια..!
ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 536 Μηνύματα	Απεστάλη: 12/06/2002, 20:50:26 Το ξέρω αγαπητοί φίλοι και φίλες πως η αγάπη ούτε μπαίνει σε υπολογισμούς,ούτε σε κανόνες.Είναι κάτι έντονο,κάτι κατακλυσμιαίο και πολλά άλλα.Δυστυχώς όμως κρατάει (όπως και η ζωή) λίγο.Η αμφιβολία για το τι υπάρχει "μετά" ,για το αν υπάρχει κάτι "μετά" είναι αυτή που μπορεί να μας κάνει να μην μπορέσουμε να απολαύσουμε τη ζωή,την αγάπη.Μου φαίνεται τόσο άδικο,τόσο σκληρό κάτι τόσο όμορφο,τόσο δυνατό να τερματίζεται από τον θάνατο. Δυστυχώς¨"Ότι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο". HIGHLANDER
ΣΙΣΙΦΟΣ Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 278 Μηνύματα	Απεστάλη: 12/06/2002, 22:15:59 ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΩΣ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΦΙΛΟΣ ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΡΑΣΗ ΤΟΥ.ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΖΗΣΑ (ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΑΓΙΚΟΤΕΡΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ).ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΤΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΚΑΛΑ (ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ) ΤΕΛΙΩΝΕΙ ΜΕ ΠΟΝΟ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΟΜΩΣ ΑΝΣΥΜΦΩΝΟ ΜΕ ΤΟ ΑΧΕΡΟΝΤΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΟΤΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΖΩΗ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΟΜΕΝΗ ΖΩΗ (ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ) ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΖΩ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΝΟΣ. ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ (ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ) ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΑΝ ΘΑ ΖΗΣΩ ΞΑΝΑ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΖΩΗ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ,ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΣΟ ΘΑ ΖΩ ΘΑ ΑΓΑΠΑΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕ,ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΜΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥ ΟΙ ΚΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑ. HERE I AM WILL YOU SENT ME AN ANGEL... ADMIN
ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 536 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/06/2002, 20:58:44 Με αφορμή το τελευταίο σχόλιο του αγαπητού μου φίλου Σίσυφου θα ήθελα να αναπτύξω έναν προβληματισμό μου. Όπως είπα και την προηγούμενη φορά, δεν ξέρω αν η ζωή συνεχίζεται μετά το θάνατο (αν και πολλύ το ελπίζω).Για αυτό και αναρωτιέμαι,φοβάμαι κι αμφιβάλω αν αυτά που ίσως δεν προλαβαίνουμε να ζήσουμε σ' αυτό τον "κόσμο", αν έχουμε την δυνατότητα να τα απολαύσουμε σε έναν καλύτερο.Ελπίζω στην αιωνιότητα, γιατί είναι τόσα πολλά σαν την αγάπη που δεν μας είναι δυνατό να "χορτάσουμε" μια και το πέρασμά μας στον "κόσμο" αυτό είναι τόσο απελπιστικά σύντομο. Για αυτό το λόγο λέω στον αγαπητό Σίσυφο, (και σε οποιονδήποτε άλλο ότι αν κάποιος έχει αγαπήσει πραγματικά κι έχει δώσει όλο του το είναι στο πρόσωπο που αγάπησε και το έχασε ξαφνικά,χωρίς να μπορεί να καταλάβει το ΓΙΑΤΙ),τότε πρέπει να ελπίζει πως θα βρει την αγάπη του στην πιθανή άλλη ζωη,στην αιωνιότητα, όχι για τη δικιά του χαρά,αλλά για τη χαρά εκείνου ή εκείνης που τον περιμένει.Καλό είναι να κρατάμε τις όμορφες αναμνήσεις των αγαπημένων μας Σίσυφε, αλλά και τόσο,μα τόσο λίγο...... Who wants to live for ever,who dares to love for ever? HIGHLANDER
panoulis Νέο Μέλος Greece 3 Μηνύματα	Απεστάλη: 17/06/2002, 21:18:21 Σαν καινουργιος και εγω να πω δυο λόγια απο τοφτωχό μυαλό μου για την αγάπη.Ο προβληματισμος αν πρεπει να κανουμε ορισμένα πραγματα στη ζωη μας εφοσον, ξερουμε εκ των προτερων οτι καποτε απο εμας θα χαθουν με ειχε αγγιξει στο παρελθόν.πιστευω λοιπόν οτι πρεπει να κάνουμε όσα περρισοτερα μπορουμε, να αγαπαμε και να μην φοβόμαστε.πολλες φορες βεβαια οι οροι της αγαπης αλλάζουν με αποτελεσμα τα δυο άτομα που την πλαισιώνουν στο τέλος να οδηγούνται σε μίσοι.θα διαφωνήσω με την αιώνια αγαπη, για φανταστείτε καθε φορά που αισθανόμασταν αυτο ποσες συντρόφους θα επρεπε να είχαμε στην επομενη ζωή(αν υπάρχει).Ίσως οταν χανουμε κατι για πάντα του δίνουμε μεγαλη αξία απο οσο θα επρεπε, και ελπίζουμε οτι καποτε θα το ξαναβρουμε, γιατι ο θανατος ειναι μια βίαιη αλλαγη της καθημερινοτητάς μας.Θεωρω οτι πρέπει να σκεφτομαστε το μελλον και να ζουμε το παρόν, να μην φοβόμαστε να αγαπήσουμε γιατι ίσως και το μελλον μας να μην μας αγαπησει οσο αξίζουμε.
ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 536 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/06/2002, 19:25:31 Καλησπέρα φίλε και καλώς μας όρισες. Σήμερα δεν θα απαντήσω στο θέμα,μα θα ήθελα να δώσω από αυτό το φόρουμ έναν αποχαιρετισμό.Αποχαιρετισμό σε ένα φίλο μου,19 χρονών,που "έφυγε" σήμερα.Ζητάω λοιπόν Πανούλη από σένα και όσους δουν αυτό το μήνυμα,να τον αποχαιρετήσουν μαζί μου,να του ευχηθούν καλό ταξίδι και να του πούνε πως ίσως σε μια άλλη ζωή,σε ένα καλύτερο κόσμο, θα μπορέσουμε να απολαύσουμε όσα δεν προλάβαμε σ' αυτόν. Σας ευχαριστώ όλους και θα τα ξαναπούμε....... HIGHLANDER
Darkangel_78 Πλήρες Μέλος Egypt 1013 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/06/2002, 23:49:40 Kαλησπέρα και από εμένα... Φίλε μου Αχέροντα,λυπάμαι ειλικρινά για τον πρόωρο χαμό του φίλου σου,να θυμάσαι όμως ότι με τον τρόπο που μπορεί θα είναι πάντα κοντά σου και ότι τώρα η ψυχή του είναι πραγματικά ελεύθερη σε τόπους λευκού φωτός και δροσερής αύρας... Επίτρεψέ μου μια ελάχιστη προσφορά στη μνήμη του...και είμαι σίγουρη ότι οι άγγελοι που του κρατούν συντροφιά είναι κάθε άλλο παρά σκοτεινοί... "Ποιό το αληθινό μέγεθος της σκιάς σου;"
ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 536 Μηνύματα	Απεστάλη: 19/06/2002, 21:51:53 ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΦΙΛΗ DARK ANGEL ΠΟΥ ΤΙΜΗΣΕΣ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ, ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΤΡΟΠΟ ΤΟΝ ΤΟΣΟ ΑΔΙΚΑ ΧΑΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΜΟΥ.ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΑΠΟ "ΚΑΠΟΥ" ΜΑΣ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΧΑΙΡΕΤΑΙ ΛΙΓΑΚΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΞΕΧΑΣΑΜΕ, ΑΝ ΚΑΙ Η ΘΛΙΨΗ, Ο ΠΟΝΟΣ ΠΟΥ ΑΦΗΣΕ ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ, ΜΑ ΤΟΣΟ.......... Η ΖΩΗ ΟΜΩΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΕΣ, ΓΙ' ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΣΤΟΝ PANOULI.ΑΓΑΠΗΤΕ ΦΙΛΕ,ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΦΤΩΧΟ. ΤΟ ΟΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ,ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΑΙ,ΑΜΦΙΒΑΛΕΙΣ,ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ, Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ, ΔΕΙΧΝΕΙ ΥΓΙΗ ΣΚΕΨΗ, ΑΤΟΜΟ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ. ΝΑΙ ΦΙΛΕ ΜΟΥ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ, ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΠΟΤΕ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΣΕ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ,ΣΕ ΜΙΣΟΣ. ΤΟΤΕ ΚΑΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΛΑΘΟΣ, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ,ΑΛΑΘΗΤΟΣ.ΑΠΟ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΛΑΘΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ.ΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΡΙΣΚΑΡΙΖΕ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ, ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ.ΙΣΩΣ ΝΑ ΚΡΕΜΟΜΑΣΤΑΝ ΑΚΟΜΗ ΑΠΟ ΔΕΝΔΡΑ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΑΓΑΠΗ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ.ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ (ΠΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΛΛΛΗ,ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ),ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ ΕΡΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.ΑΠΛΑ Ο ΜΕΦΙΣΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΜΑΛΛΟΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ.ΜΑ ΚΙ ΑΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΠΟΥ "ΑΛΛΟΥ" ΑΥΤΟΥΣ ΚΙ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΨΑΜΕ,ΟΛΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΑΝΤΙΖΗΛΙΕΣ,ΠΑΘΗ ........ΟΛΟΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΣΩΣ ΕΝΑ. HIGHLANDER
ΠΥΓΜΑΛΙΩΝ Νέο Μέλος 1 Μηνύματα	Απεστάλη: 19/06/2002, 22:17:04 ΣΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝΕ ΣΚΙΕΣ.ΟΤΑΝ ΛΑΜΠΕΙΣ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝΕ ΣΚΙΕΣ.Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΔΕΚΑ ΦΟΡΕΣ ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΧΑΡΑ.ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΑΓΑΠΗΣΕ ΑΝ ΔΕΝ ΕΝΟΙΩΣΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ; ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ.ΕΞΑΛΛΟΥ ΟΛΗ ΜΑΣ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΡΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ.ΖΗΣΕ ΑΓΑΠΗΣΕ ΓΕΛΑ ΠΟΝΕΣΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΡΑΤΑ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΑΡΩΜΑ ΤΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ ΣΟΥ.(ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΠΟΣΟ ΑΧΡΩΜΗ ΚΑΙ ΑΓΕΥΣΤΗ ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΕΜΠΟΔΙΑ;) ΖΗΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ,ΑΓΑΠΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΠΟΝΕΣΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΝΟ. ΝΑ ΖΕΙΣ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ (Λέο Μπουσκάλια)
MELA Νέο Μέλος Greece 6 Μηνύματα	Απεστάλη: 20/06/2002, 15:21:20 Αγαπητέ φιλε Αχέρωντα μετά από το πλήγμα του φίλου σου φαινεσαι συντετριμένος,αυτή τη στιγμή κανείς μας δεν μπορεί να εκφράσει αγάπη όσο εσύ ,ειδικά όταν την συνοδεύει ο θανατος!Τότε καταλαβαίνεις πόσο αγάπησες!Τυχερός λοιπόν ο φίλος σου που νιώθει την ζεστασιά σου έστω και από εκεί μακριά που βρίσκεται! Η αγάπη φέρνει τη μεγαλύτερη χαρά και τη μεγαλύτερη δυστυχία!Τι συμβαίνει όμως όταν ξέρεις να αγαπάς,δίνεις χωρίς να πάιρνεις και συνεχίζεις να δίνεις χανοντας πολίτιμες στιγμές από τη ζωή τότε αυτό καταντάει αρρώστεια και η αγάπη φυλακή!Τότε τι διαλέγεις την αγάπη ή τον πόνο που θα είναι μεγαλύτερος από αυτόν που ήδη παίρνεις από την αγάπη, θα είναι πόνος μοναξιάς, θυμησών και λησμονιάς! Τότε τι προτιμάς??? Με τέτοια που'χω ψυχολογία πως θα βγω...στην κοινωνία! "ΕΙΔΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΝΑ ΛΑΜΠΟΥΝ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ"
Darkangel_78 Πλήρες Μέλος Egypt 1013 Μηνύματα	Απεστάλη: 20/06/2002, 22:30:18 Καλησπέρα σε όλους!!! Φίλη Mela στο μήνυμά σου ανέφερες ότι "Η αγάπη φέρνει τη μεγαλύτερη χαρά και τη μεγαλύτερη δυστυχία!Τι συμβαίνει όμως όταν ξέρεις να αγαπάς,δίνεις χωρίς να πάιρνεις και συνεχίζεις να δίνεις χανοντας πολίτιμες στιγμές από τη ζωή τότε αυτό καταντάει αρρώστεια και η αγάπη φυλακή!" Κατά την ταπεινή μου γνώμη,κάθε στιγμή πλημμυρισμένη αγάπη δεν είναι καθόλου,μα καθόλου χαμένη εξ'ορισμού.Χαμένες είναι οι στιγμές από τη ζωή που βουλιάζουμε μέσα στο εγώ και τη μιζέρια και τη γκρίνια και αγνούμε το εμείς ...τους άλλους,την αγάπη!! Αυτά προς το παρόν,σας χαιρετώ όλους!! Ο Σκοτεινός Άγγελος! "Ποιό το αληθινό μέγεθος της σκιάς σου;"
Menia21 Νέο Μέλος 19 Μηνύματα	Απεστάλη: 21/06/2002, 09:00:32 Γεια κι απο μενα!Το θεμα αυτο με αγγιξε ιδιαιτερα γιατι πριν απο 2 χρονια εχασα το μοναδικο ανθρωπο που λατρευα... Αρα ξερω απο πρωτο χερι τι ειναι να πεθαινει αυτος που αγαπας.Οταν το εμαθα,μου εφυγε ο κοσμος ολος.Τρελαθηκα.Ευτυχως ειχα την οικογενεια μου να μου συμπαρασταθει.Με βοηθησαν πολυ.Το κενο ειναι δυσαναπληρωτο.Ο χαρακτηρας μου αλλαξε οριστικα και αμετακλητα.Αρχισα να διαβαζω παραψυχολογια και φιλοσοφια,προσπαθωντας να γεμισω το κενο μεσα μου,να βρω τις απαντησεις σε ερωτηματα που δεν ηξερα πως να τα τοποθετησω.Ακομα νιωθω κενη και νομιζω οτι ετσι θα ειμαι παντα.Σχεσεις εκανα αλλα δεν κρατησαν πολυ γιατι εγω δεν μπορουσα να τις κρατησω.Πονουσε η ψυχη μου.Πριν 3 μερες εκλεισε διχρονα το παιδι,ο πονος ομως παρεμεινε ο ιδις.Η αληθεια ειναι οτι τον νιωθω κοντα μου,υπο αλλη μορφη βεβαια.Τωρα,μετα απο εσωτερικο ψαξιμο,ξερω οτι ο ανθρωπος μου ειναι εδω,απλα δεν μπορω να τον δω και να τον νιωσω ετσι οπως τον ενιωθα οταν ειχε ανθρωπινη υποσταση.Το συμπερασμα που εχω βγαλει ειναι οτι ενας θανατος σε κανει καλυτερο ανθρωπο.το ειδα στον εαυτο μου.Οι εσωτερικες αλλαγες που εχω υποστει ειναι απιστευτες.Παλια ημουν επιπολαια στις σχεσεις μου,τωρα ξαφνικα ωριμασα,ολοι μου λενε οτι δεν εχω καμια σχεση με τον παλιο εαυτο μου.Οτι απο κοριτσακι εγινα μια ωριμη γυναικα.Εμαθα να σκεφτομαι,να αποβαλλω τον εγωισμο μου και να σεβομαι τους αλλους.Να αγαπαω καθε τι ζωντανο,να νιωθω ευτυχισμενη οταν βλεπω ενα λουλουδι να ανθιζει.Χαρακτηριστικο ειναι οτι μετα το θανατο του παιδιου γεμισα το δωματιο μου με λουλουδια και υιοθετησα ενα αδεσποτο γατακι,που τωρα βλεποντας το να μεγαλωνει νιωθω τι παει να πει ΖΩΗ.Οι άνθρωποι μας που "φυγαν" απο το γηινο σωμα ειναι εδω και μας βλεπουν,μας καθοδηγουν και μας δειχνουν την αγαπη τους.Αυτο το ξερω μετα απο προσωπικη εμπειρια.Οχι δεν ειμαι τρελη.Οποιος εχει ζησει θανατο ξερει ακριβως τι εννοω.Εγω θα ζησω οσο ζησω, θα τον θυμαμαι με αγαπη αλλα και πικρια,ομως ξερω οτι θα ερθει η στιγμη που θα βρεθουμε... Ευχαριστω
ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 536 Μηνύματα	Απεστάλη: 21/06/2002, 20:17:47 Γεια σας φίλοι και φίλες και καλωσορίζω τα καινούρια μέλη της παρέας μας. Η αγάπη, ακόμη κι αω δεν βρίσκει ανταπόκριση, δεν είναι ποτέ,μα ποτέ χαμένος χρόνος. όταν αγαπήσουμε αληθινά δεν περιμένουμε την ανταπόκριση (κι ας την επιθυμούμε), δίνουμε όλο μας το είναι και δεν λογαριάζουμε συνέπειες. Συμφωνώ με τη φίλη Dark Angel πως δεν βάζουμε μπροστά το ΕΓΩ. Εξάλλου τα αισθήματα αν τα υπολογίζουμε,προσπαθούμε να τα ελέγξουμε, να τα βάλουμε σε καλούπια κ.λ.π. τότε δεν είναι αληθινά αισθήματα μα προιόντα υπολογισμών και "λογικής". Φίλη Μένια 21 με άγγιξαν αυτά που μας γράφεις. Ναι, ο θάνατος είναι μια βίαιη και συγκλονιστική μεταβολή της καθημερινότητάς μας. Με χαροποιεί ιδιαίτερα που σου έδωσε το ερέθισμα να ωριμάσεις, να δεις το νόημα σε μικρά, απλά πράγματα της καθημερινότητας και να συνεχίσεις να ΖΕΙΣ. Πράγματι το ελπίζω και το πιστεύω πως αυτοί που χάνονται μας βλέπουν και μας συνυροφεύουν κι ας μην είναι δίπλα μας. Συνέχισε να ΖΕΙΣ μέσα από τον πόνο, την απογοήτευση, την ΑΓΑΠΗ. Κάποια μέρα όλοι μας θα βρεθούμε και θα μπορέσουμε να ζήσουμε όλα αυτά που δεν μπορέσαμε, ή δεν προλάβαμε. Who wants to live for ever, who dares to love for ever? HIGHLANDER
Darkangel_78 Πλήρες Μέλος Egypt 1013 Μηνύματα	Απεστάλη: 23/06/2002, 23:05:05 Καλησπέρα στην παρέα μας... Πόσο δίκιο έχει ο καλός μας φίλος Αχέροντας.... Μέσα από τον πόνο,την απώλεια,τη θλίψη σφυρηλατούμε αυτό που είμαστε και γινόμαστε πιο φωτεινοί,καλύτεροι,πιο ανθεκτικοί και πιο φρόνιμοι (αν όχι σοφοί). Ίσως τελικά έτσι να παίρνουμε τα πολυτιμότερα μαθήματα....και να γινόμαστε μετά από πολλές περιπέτειες φωτεινά πλάσματα.Όλοι έχουμε περάσει δύσκολες στιγμές.Αναρωτηθήκαμε ποτέ όχι πόσο πληγωθήκαμε,αλλά πόσα μάθαμε?Κυρίως μάθαμε ότι αντέχουμε.Και στη θεωρία είναι εύκολο και στην πράξη.Αφού το κατάφερα εγώ μπορούν όλοι.Και may the force of love be with you always. Σας χαιρετώ όλους! Ο Σκοτεινός Άγγελος "Ποιό το αληθινό μέγεθος της σκιάς σου;"
ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 536 Μηνύματα	Απεστάλη: 24/06/2002, 20:41:01 Καλησπέρα και πάλι εξερευνητές της γνώσης και αναζητητές της αλήθειας. Ναι Σκοτεινέ Άγγελε, μέσα από τον πόνο μαθαίνουμε, βελτιωνόμαστε και μακάρι να γινόμαστε φωτεινά πλάσματα όπως λες. Εξάλλου οι δυσάρεστες στιγμές στη ζωή είναι δυστυχώς περισσότερες κι έτσι πρέπει συνέχεια να δοκιμάζουμε τις αντοχές μας, ακόμη κι αν δεν το θέλουμε. Και πιστέψτε το φίλοι και φίλες, οι αντοχές μας είναι τεράστιες. HIGHLANDER
Darkangel_78 Πλήρες Μέλος Egypt 1013 Μηνύματα	Απεστάλη: 04/08/2002, 23:11:47 Καλησπέρα και πάλι!! Αγαπημένε μου φίλε Αχέροντα σ'ευχαριστώ!!! Σ'ευχαριστώ γιατί μου ΘΥΜΙΣΕΣ ότι ΟΝΤΩΣ ο άνθρωπος έχει αντοχές,όταν εγώ το είχα ξεχάσει...Και όχι μόνο αυτό: μου έδωσες λίγη από τη δική σου δύναμη όταν νόμισα ότι η δική μου τελείωσε...Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!! Ο Σκοτεινός Άγγελος! "Ποιό το αληθινό μέγεθος της σκιάς σου;"
ΥΑΚΙΝΘΟΣ Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 118 Μηνύματα	Απεστάλη: 05/08/2002, 18:31:36 Χαιρετώ τις ανήσυχες ψυχές Πρώτη φορά μπήκα στον πειρασμό να μοιραστώ την άποψη μου για το θέμα αυτού του Topic γιατί δεν είναι και ότι ευκολότερο να μιλάς για κάτι τόσο προσωπικό.Συμπονώ τις αδικίες που έχετε ζήσει φίλοι,γιατί όντως πρόκειται περί ΑΔΙΚΙΑΣ μεγάλης και το ερωτηματικό που αφήνει είναι ακόμα μεγαλύτερο και καλύπτει όλη την καθημερινότητά!!!! Περιληπτικά σας παραθέτω την άποψη μου για την αγάπη μόνο(σε σχέση με τον θάνατο ίσως κάποτε) "Την αγάπη κι αν ζητάς Ένα δίκοπο μαχαίρι κρατάς Χαρά και δυστυχία μαζί Γέλιο και δάκρυ μια ζωή Και την αγάπη ΔΕΝ την ξεχνάς Νιώθεις σαν στο νερό να περπατάς Φύλλο και φτερό... Στον άνεμο τον δυνατό" Γιατί όντως φίλε Αχέροντα "who wants to live for ever"???
ΣΙΣΙΦΟΣ Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 278 Μηνύματα	Απεστάλη: 06/08/2002, 14:36:47 ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΕΣ ΜΑ ΟΧΙ ΞΕΧΑΣΜΕΝΕΣ ΑΓΑΠΕΣ ΕΦΥΓΕ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΕ ΑΝΤΙΟ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΕ ΑΓΚΑΘΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΕΝΑ ΠΕΛΩΡΙΟ ΓΙΑΤΙ. ΚΑΙ Η ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ Η ΜΟΝΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΜΟΥ ΠΑΛΕΥΕΙ ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΙ ΤΑ ΚΕΝΑ *DREAMWALKER*
ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 536 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/08/2002, 20:13:48 Καλησπέρα φίλοι και φίλες. Μετά από μια μικρή περίοδο απουσίας, πάλι στην αναζήτηση της γνώσης και της αλήθειας. Αγαπητέ Σκοτεινέ Άγγελε, χαίρομαι που κάτι μπόρεσα να προσφέρω, κάπως μπόρεσα να βοηθήσω με τις ταπεινές μου δυνάμεις. Ναι,χάνουμε αγαπημένα πρόσωπα, κλαίμε, πονάμε, αλλά αν το πιστεύουμε βρίσκουμε τη δύναμη να ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ.Οι ευτυχισμένεσ στιγμές της ζωής μας δυστυχώς είναι λιγότερες από εκείνες που είναι δυσάρεστες, που προκαλούν πόνο.Κι όμως η δύναμη που κρύβουμε μέσα μας είναι τόσο μεγάλη, που αν την ανακαλύψουμε, μπορούμε να ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ όταν νομίζουμε πως όλα τελειώνουν, πως δεν μπορούμε να αντέξουμε άλλο. Φίλε Σίσιφε, οι πραγματικές αγάπες, όσο ξαφνικά και αναπάντεχα κι αν φεύγουν, ΠΟΤΕ δεν ξεχνιούνται.Μας βλέπουν, μας προσέχουν, θέλουν την ευτυχία μας στην επίγεια ζωή μας και μας ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ. HIGHLANDER "ΕΝ ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΟΙΔΑ"
fmo Νέο Μέλος Greece 12 Μηνύματα	Απεστάλη: 31/08/2002, 02:11:57 Einai h wra kai h stighm teteia gia auto kai 0a ekfrasw kai egw tis skepseis mou opws tis ais0anomai...H agaph einai pisteuw oti pio omorfo mporei na dwsei enas an0rwpos,einai ousiastika ena synais0hma toso dynato pou pragmatika emena proswpika me kanei kai...dystyxw.Einai kati iero.Ton prwto an0rwpo pou agaphsa kai htan o pateras mou ton exasa poly nwris.Enan allo an0rwpo pou agaphsa poly dynata kai akoma ton agapw ton exasa logw arxegonwn enstiktwn, apofasisa allagh pleushs...Den eimai katanohtos fysika dioti den prospa0w, aplws oi skepseis pou ksexylizoun peftoun sta plhktra... Einai h agaph monaksia kai eutyxia tautoxrona?Pantws opws kai na einai pisteuw oti an yparxei zwh meta ton 0anato, ta proswpa pou agapame ta synantoume...gia panta... UFO-TIS
changing_wind Νέο Μέλος 10 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/09/2002, 00:14:52 geia sas, an kai exo kairo na steilo msg se forum shmera eniosa idiaitera thn na epikoinonhso. kai pio poly eniosa thn anagh na symmetexo. gia na exo kati na perimeno kathe fora pou tha baino sto internet, gia na exo leo oti kai egw kapote hmouna kapou kai oti m arese. oson afora to thema mas tora... oson afora ton thanato kai thn agaph, etyxe na einai kai ta dyo apo ta agaphmena mou themata, kai na me exoun ponesei kai ta dyo. hthela na sas po kapoia pragmata, pou ta niosa se tetoies stigmes, ligo prin h meta ton thanato- ti shmasia exei alloste? hthela na sas ta po oxi gia na milhso alla perissotero giati niotho thn anagh na sas akouso.kai einai poly shmantikh auth h anagh gia mena. Skeftomouna loipon tis teleutaies stigmes kathe anthropou, oses fores exo vrethei se tetoies stigmes akousa kai eniosa pragmata pou moiazoun na epanalambanontai. to parapono oti kapoios den prolabe na zhsei thn zoh tou, to oti den prolabe na "xortasei", to oti tha thele ligo akoma mono kai mono gia na xarei oti den xarhke, na pei oti den eipe, na kanei oti den ekane kai na niosei oti den eniose. Kai apo autous pou menoun piso? Kai apo autous to idio parapono... ligo metalagmeno. oti den prolaban na deixoun olh thn agaph pou eixan mesa tous, na milhsoun me ta agaphmena tous prosopa, na trigyrisoun ena pagomeno proino afhnontas piso ta panta akoma kai tis douleies gia na gelasoun argotera mazi me tis fones tou afentikou tous, oti den prolaban na tous poun pragmata pou eixan mesa tous, oti den prolaban na kanoun tipota... GIATI OSO HTAN MAZI O KATHENAS TOUS HTAN ALLOU. antifatiko e? kai omos to kanoume kathe mera pou perna. panta kati allo einai shmantiko. kai oxi ospou na xasoume auto pou exoume, alla ospou apla na gyrisoume na to koitaxoume. ospou na apofasisoume mia mera na arghsoume gia ligo sthn douleia, na mhn pame se ekeinh thn vareti episkepsh, na pame gia kafe stis pente to proi giati etsi! giati kaneis den paei gia kafe stis 5 to proi, gia na xhmerosoume xoreuontas se mia plateia, gia na tripsoume ta xeria mas mazi kai na kinisoume gia allou giati varethikame na eimaste stasimh se ena shmeio. prin mia vdomada antimetopisa ton thanato kapoioy pou an prolabaine isos na ginotan petheros mou. kai ezhsa polla apo auta pou tora perigrafo, kyrios me autous pou emeinan, kai emmesa me auton pou efyge. loipon : GIATI OSO HTAN MAZI O KATHENAS TOUS HTAN ALLOU. emeis ti kanoyme gia auto? sygnomh gia to megalo gramma (kai gia tous latinikous xaraktires),alla shmera tha hthela na sas milhso kai na sas nioso. kai esas kai ta logia sas. etsi gia na eimaste gia ligo edo. mazi. oloi mas. tautoxrona. filika apo enan anemo pou tou aresei allazei
thoth Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr Greece 3130 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/09/2002, 01:05:59 Γεια σου changing_wind. Λυπάμαι πολύ που βρίσκεσαι σε αυτήν την κατάσταση θλίψης. Ο πόνος πάντα είναι προσωπικός και είναι ένα μοναχικό φορτίο για τον καθένα. Σε κάτι τέτοιες στιγμές όπως λες και εσύ, αναλογίζεσαι μήπως δεν συμμετείχες με όλο σου το "είναι" μαζί με τον φίλο σου, τον συγγενή σου, τον διπλανό σου. Το μόνο που νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε είναι να αγαπάμε τους άλλους, να νοιαζόμαστε για αυτούς και να προσπαθούμε καθημερινά να τους κάνουμε καλό. Έτσι η συνείδησή μας είναι πιο ελαφριά σε όλες αυτές τις στιγμές. Για να γίνει αυτό, όμως, χρειάζεται μια πιο πνευματική στάση ζωής, και ένας υποβιβασμός του εγωκεντρισμού. Εκεί βρίσκεται και το πραγματικό μας πρόβλημα. Ασχολούμαστε τόσο πολύ με τον εαυτό μας και τις ανάγκες τους που ξεχνάμε να είμαστε φίλοι, αγαπημένοι, συγγενείς κ.α. Ας είναι αυτή η συμμετοχή σου μια παρηγοριά και μια ανακούφιση για εσένα, γιατί σίγουρα μπορεί να μην πονάμε όπως εσύ αλλά τουλάχιστον μπορούμε να συμπονάμε. "ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
nagual Μέλος 2ης Βαθμίδας 174 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/09/2002, 01:19:17 Γεια σας κι απο μένα.. Θα ήθελα να πω οτι θεωρώ τον θάνατο τον μεγαλύτερο δάσκαλο του ανθρώπου. Και η καλύτερη συμβουλή που έχω ακούσει ποτέ είναι να ζεις κάθε μέρα σαν να πρόκειται αύριο να πεθάνεις. Και την καλύτερη ευχή που έχω ακούσει σε ώρα θανάτου,είναι «ας είναι αναπαυμένο το κέλυφος του».Γιατί βέβαια το πνεύμα του ανθρώπου συνεχίζει να ζει. Βέβαια το θέμα πρακτικά όταν το αντιμετωπίζεις (ειδικά σε κοντινούς σου ανθρώπους)είναι πολύ δύσκολο αλλά πρέπει να σκεφτόμαστε οτι κανείς δεν γεννήθηκε αθάνατος και όλοι θα περπατήσουμε μιάμέρα αυτό το μονοπάτι.Και βέβαια οτι λυπόμαστε περισσότερο γιά μας τους ίδιους και το κενό που μας άφησε. Και μη ξεχνάμε οτι τρισεκκατομύρια άνθρωποι έχουν ζήσει και έχουν πεθάνει.
beyond Πλήρες Μέλος Greece 1446 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/09/2002, 07:11:58 Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΟΝ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΟΝΤΑ, ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΕΧΕΙ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ. -ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ-
ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 536 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/09/2002, 12:30:01 Γειά σας κι από μένα. Φίλε changing_wind, θα συμφωνήσω με τον αγαπητό thoth, ο οποίος μας λέει "Το μόνο που νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε είναι να αγαπάμε τους άλλους, να νοιαζόμαστε για αυτούς και να προσπαθούμε καθημερινά να τους κάνουμε καλό".Αν αγαπάμε με όλη τη δύναμη της καρδιάς και της ψυχής μας, αν αγαπάμε άδολα, χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση, αν αγαπάμε παραμερίζοντας το εγώ, τότε αυτό είναι το καλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε σε κάποιον. Εξάλλου, ο θάνατος μπορεί να νικήσει το φθαρτό μμας σώμα, όχι την ψυχή μας. Και η ψυχή μας, η καρδιά μας είναι που μας κάνουν να ΑΓΑΠΑΜΕ. HIGHLANDER "ΕΝ ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΟΙΔΑ"