το μονο που γνωριζω ειναι για τον ΔΙΑ που (νομιζω) εκφραζει την διαδικοτητα...ή καπως ετσι.

θα μπορουσε καποιος να μου τα εξηγησει?

.. Θ' ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΗΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ-ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ..
+ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΑΥΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ...

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΘΕΣΟΥΜΕ ΚΙ ΕΔΩ ΚΑΠΟΙΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ..
ΑΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΑΙ ΘΑ ΧΑΡΩ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ/ΕΠΕΙΔΗ ΤΥΓΧΑΝΕΙ ΝΑ ΕΧΩ ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΒΙΒΛΙΟ!(...ΞΕΡΕΙΣ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΩΝ ΣΥΜΠΤΩΣΕΩΝ...ΠΟΛΛΑ ΦΕΡΕΙ:)
ΕΧΜ...ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΤΕΜΗ -ΕΚΑΤΗ ΔΙΑΒΑΖΑ...ΜΑ ΘΑ ΞΑΝΑΠΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ....

ΑΝΑΜΕΝΩ ΙΧΩΡ...

Technoshamanism

---ΟΡΦΙΚΑ...---

DIANATMA...
(((*_*)))

Technoshamanism

http://www.ideotheatron.gr

Technoshamanism

quote:

---

"Οι 12 ολυμπιοι θεοι"..ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΔΩ ΚΑΛΛΕΡΓΗ//ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΙΔΕΟΘΕΑΤΡΟΝ"

---

...απίστευτο...

Eτοιμαζόμουν να το προτείνω... Tο συστήνω ανεπιφύλακτα...

Y.Γ. 1 Eυ - άγγελε Semiaza να περνάς καλά στην Aίγινα
Y.Γ. 2 Γεώ(ρ)γιε φέρε το βιβλίο πίσω

Ή ΘA BPOYME TO ΔPOMO Ή ΘA TON ΔHMIOYPΓHΣOYME

"Το όνομα του Δία δηλαδή είναι σαν λόγος,τον οποίο αφού διαιρέσαμε σε δύο μέρη, χρησιμοποιούμε οι μεν το ένα μέρος του και οι δε αλλοι το άλλο- άλλοι τον ονομάζουν «Ζηνα» και άλλοι «Δία».Αν αυτά συντεθούν σ’ένα όνομα,φανερώνουν τη φύση του θεού,και,όπως παραδεχόμαστε, ταιριάζει στο όνομα και το ολοκληρώνει."
ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΚΡΑΤΥΛΟΣ

Ζευς, Διός (και Ζηνός), Διί (και Ζηνί), Δία (και Ζήνα), Ζεύ

Σύμφωνα με τους ινδοευρωπαϊστές γλωσσολόγους, το όνομα προέρχεται από την ινδοευρωπαϊκή ρίζα div, dyu- diw και σημαίνει "ουρανός" (dyans στα σανσκριτικά) και κατ' επέκταση "θεός".

Η κύρια ρίζα είναι *dyeu-, Jove, το όνομα του θεού του λαμπερού ουρανού, ανώτατου θεού στο Ινδοευρωπαϊκό Πάνθεο. (σύμφωνα με την παραπάνω θεωρία)

deva (θεός αλλά και θεϊκός στα σανσκριτικά) Devi; deodar, Devanagari... εξ ου και το Deus, devine, diva, demon, God, Θεός
Jovis, Jupiter (Ζευς+πατερ)
Tyr (ο θεός του ουρανού στους Νορβηγούς) από το Γερμανικό *Twaz

Και στα καθ' ημάς...
Ζευς (Διός) αλλά και Δεύς, Σδεύς, Ζήν, Τάν (τοπικοί διάλεκτοι)
Τώρα το ελληνικό όνομα Ζευς μπορεί να προέρχεται από το ζάω (ζω) που σημαίνει πνέω (αναπνέω), ζωή κλπ. αλλά και από το ζεύγνυμι
(δια-ζεύγνυμαι σημαίνει διαχωρίζομαι και δια-ζάω ζω μέχρι τέλους).

Θυμάμαι μία κοπελιά που είχε γεννηθεί στην Ινδία μας είπε πάνω στο θέμα ότι μπορεί το Ζήνα να συσχετιστεί με το Shiva (Ζήβα -αλλαγή του του ν με τον β αλλά δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να ισχύει) ο οποίος είχε και άλλα ονόματα το Καλός και Καλή (επονομασία που έχει μείνει όπως μας είπε στους Ρομ), και ότι o deva στις ρωμανικές γλώσσες προφέρεται devla = θεός.

quote:

---

μπορεί το Ζήνα να συσχετιστεί με το Shiva (Ζήβα -αλλαγή του του ν με τον β αλλά δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να ισχύει)

---

Edited by - kynikos on 14/04/2004 02:58:34

**ΦΩΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΦΩΣ**

quote:

---

Η ΑΔΕΛΦΗ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑ ΜΑΖΕΨΕ ΚΑΠΟΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ. (ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΑΥΤΟ????????????)

---

quote:

---

Ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΙΤΑΝΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΜΕΛΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.

Η ΑΔΕΛΦΗ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑ ΜΑΖΕΨΕ ΚΑΠΟΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ. (ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΑΥΤΟ????????????)

---

Αvatar πολύ ενδιαφέρουσα η ανάλυση του ονόματος του Διονύσου. Θυμίζει τον Αιγυπτιακό μύθο της Ισιδος και του Οσιρι όπως είπε και το ξωτικό.

Επειδή δεν έχω πολύ χρόνο αυτή την στιγμή, θα σας μεταφέρω τι βρήκα για 2-3 ακόμα θεούς.

Ο 'Αρης πρέπει να βγαίνει από το αρείων (συγκριτικός βαθμός του αγαθός) που σημαίνει καλύτερος, ισχυρότερος, γενναιότερος, εξοχώτερος.
αρείων- άριστος, αρετή, αρέσκω κλπ βγαίνουν από την ίδια ρίζα.

Η Ηρα λένε ότι βγαίνει από την ιαπετική ρίζα που σημαίνει ουρανός (εκ ου και σείριος) αλλά ίσως και από το προελληνικό ώρα ή ήρως.

Ο Απόλλων -αν λάβουμε υπ όψιν την αρχική του μορφή που ήταν "Απέλλων"-βγαίνει μάλλον από το απόλλυμι καθώς ο θάνατος των ανδρών αποδίδετο στα τρομερά βέλη του- (αργότερα ταυτίστηκε με τον ήλιο).

Για την Αφροδίτη είναι γνωστή η ετυμολογία

Εκεί που δεν βρήκα κάτι μέχρι στιγμής είναι για την Αθηνά.
Υποψιάζομαι όμως ότι μπορεί να έχει σχέση με το α (στερητικό) και το θάω που σημαίνει θηλάζω. Δηλαδή αυτή που δεν θήλασε, εφ όσον βγήκε από το κεφάλι του Δία, έτοιμη γυναίκα. Μπορεί και μην ισχύει όμως.

Αυτά προς το παρόν

**ΦΩΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΦΩΣ**

quote:

---

Η Ηρα λένε ότι βγαίνει από την ιαπετική ρίζα που σημαίνει ουρανός (εκ ου και σείριος) αλλά ίσως και από το προελληνικό ώρα ή ήρως.

---

Φίλε Ιχώρ, ο Ηρακλής πήρε το όνομα του ως εξής (λέγαν οι αρχαίοι):
"ότι δια την Ηραν κλέος έσχε" δηλαδή ότι την δόξα του την οφείλει στην θεά Ηρα, που τον κατέτρεχε από την στιγμή της γέννησης του και τον ανάγκασε να γίνει μεγάλος ήρωας. Μάλλον αυτό πρέπει να εννοεί.

Αναφερόμενη στον Κρόνο,πατέρα του Δία
Ο Κρόνος, ο γεννήτορας μα και άστοργος πατέρας του Δία, ονομάστηκε έτσι, επειδή είναι ο χρόνος, ο γενάρχης μα και φονιάς των πάντων (με τα γηρατειά), άρα ο άστοργος πατέρας. Ο Κρόνος > χρόνος είναι εκείνος που φέρνει τη ζωή, καθώς και την ανάσταση της φύσης την Άνοιξη, αλλά και που στη συνέχεια την τρώει άσπλαχνα με το θάνατο στα γηρατειά. Ο Χρόνος ως στοιχείο γεννιέται όπου υπάρχει Γη και Ουρανός και στη βασιλεία του (στο χρόνο) όλα γεννιούνται, αλλά και όλα πεθαίνουν. Το μόνο που δεν πεθαίνει ή που δεν τρώει ο Κρόνος (ο χρόνος) είναι η ζωή, ο Δίας ή Ζευς. Επιβιώνει με τέχνασμα, με το κλείσιμό της μέσα σε σπόρο, κάτι ως γίνεται με αυτόν που μπαίνει σε σπήλαιο, οπότε ο Κρόνος (χρόνος) τρώει το σώμα, την ύλη και η ζωή γλιτώνει και αναβιώνει κατόπιν ως παιδί. Αυτός είναι και ο λόγος που η ελληνική Μυθολογία λέει ότι ο Κρόνος εξαπατήθηκε από τη Ρέα δίνοντάς του να φάει μια πέτρα αντί για το νεογέννητο Δία. Οι λέξεις «Κρόνος» και «Ρέα» (= η σύζυγος του Δία) ετυμολογικά παράγονται από το: εκ- ρέω > εκ-ροή, Κρόνος…από πού και: ρέω > ρόος – ρους, εκ – κρέω > κρουνός, (ε)κρέματα > χρήματα...κ.α. Βλέπε και λεξικό “Αρχαίας Ελληνικής”, Ι. Σιδέρη: «κρόνος = ο χρόνος, κρονόληρος = ο γέρος, ο πολύχρονος και ξεμωραμένος άνθρωπος,

Η Πείρα δεν ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ

quote:

---

Μηπως ξερει κανεις τι σημαινουν τα ονοματα των ολυμπιων Θεων?

το μονο που γνωριζω ειναι για τον ΔΙΑ που (νομιζω) εκφραζει την διαδικοτητα...ή καπως ετσι.

---

quote:

---

Αθηνά είναι προελληνικό όνομα. Δε σημαίνει τίποτα στα ελληνικά, εκτός από "Αθηνά". Όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, να κάτσει να μάθει ελληνικά.

---

Ε τότε κάτι πρέπει να σημαίνει στα . . . προελληνικά Όμως τι;

Ελεύθερος

Να ο δρόμος προς το φως: Τί, γιατί και πώς; Και πότε, πού, και ποιός;

quote:

---

quote:

---

Αθηνά είναι προελληνικό όνομα. Δε σημαίνει τίποτα στα ελληνικά, εκτός από "Αθηνά". Όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, να κάτσει να μάθει ελληνικά.

---

Ε τότε κάτι πρέπει να σημαίνει στα . . . προελληνικά Όμως τι;

---

quote:

---

Ηρακλής κάνει μπαμ ότι σημαίνει "δόξα της Ήρας" (Ήρα+Κλέος), αλλά αυτό πάντα με προβλημάτιζε αφού ο Ηρακλής την έκανε ρόμπα τη μητριά του.

---

Η ομορφιά απλώνεται.....
S I M O R I L .......

quote:

---

Φίλε κυνικέ και γω έτσι το βλέπω, αν και έχει δίκιο ο Avatar ότι Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΦΥΛΗ ΣΕ ΦΥΛΗ Η ΠΕΡΙΟΧH ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΓΛΩΣΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΕΙΣ.

---

quote:

---

Ηρακλής κάνει μπαμ ότι σημαίνει "δόξα της Ήρας" (Ήρα+Κλέος), αλλά αυτό πάντα με προβλημάτιζε αφού ο Ηρακλής την έκανε ρόμπα τη μητριά του.

---

quote:

---

Η Αθηνά είναι προελληνική λέξη. Η ετυμολογία που δίνεις δεν ισχύει (αν και απαντάται συχνά). Μην ξεχνάμε ότι το στερητικό α- συνήθως ανεβάζει τον τόνο της λέξης (οπότε θα περιμέναμε κάτι σαν Άθηνα) και εξάλλου το -θηνά με κανέναν τρόπο δε μπορεί να συσχετιστεί με κάποιο παράγωγο του θάω (π.χ. με μια μετοχή που θα ήταν και το φυσιολογικότερο).

---

'We are either alone in the universe or we are not. Both ideas are overwhelming'
-Arthur C. Clarke-

quote:

---

quote:

---

Ηρακλής κάνει μπαμ ότι σημαίνει "δόξα της Ήρας" (Ήρα+Κλέος), αλλά αυτό πάντα με προβλημάτιζε αφού ο Ηρακλής την έκανε ρόμπα τη μητριά του.

---

εγω νομιζω οτι σημαινει ο Ηρακλης πηρε την δοξα του ΑΠΟ την Ηρα που τον κυνηγουσε συνεχεια

---

Αθηνά: προελληνικό.

Άρης: καταστροφή (αρχ. αρά, συγγενική λέξη "κατάρα").

Αφροδίτη: προελληνικό (!). Κάτι που θα το έλεγα κατ' ευθείαν αν ήξερα ότι πηγή της αφροετυμολογίας είναι ο Κρατύλος.

Δήμητηρ: Δα+μήτηρ = Μητέρα Γη.

Δίας: ισχύουν όσα ΙΕ είπε η Όστρια. Με κανέναν τρόπο δεν ισχύει ό,τι γράφεται στον Κρατύλο. Ο Κρατύλος είναι για τη γλωσσολογία ό,τι η Βίβλος για τη φυσική: φιλοσοφικό κείμενο που επειδή το πήραμε πολύ τοις μετρητοίς η επιστήμη έμεινε 2000 χρόνια πίσω.

Διόνυσος: 1) Γιος του Δία (πειστικότερο γλωσσολογικά αν υπάρχει χαμένη λέξη νύσος=γιος) 2) Δίας+Νύσα (λιγότερο πειστικό γλωσσολογικά, περισσότερο σημασιολογικά).

Ερμής: αβέβαιη ετυμολογία
1) ελληνικά: λέξη συγγενική με το έρμα=σωρός λίθων, που πάνω από τάφο συμβόλιζε τον ψυχοπομπό Ερμή.
2) προελληνικό δάνειο.

Εστία: ...εστία.

Ήρα: μάλλον ελληνικό, αλλά με αβέβαιη ετυμολογία:
1) Πολύ παλιός θηλυκός τύπος του ήρως, που προϋποθέτει όμως (σύμφωνα με τους κανόνες της Ελληνικής) έναν ακόμα προγενέστερο τύπο ΉρFάα ο οποίος δε μαρτυρείται.
2) Συγγενικό με το "ώρα", οπότε είναι η "θεά του έτους".
3) Προελληνικό δάνειο (αφού η θεά είναι σίγουρα δανεική από το μεσογειακό υπόστρωμα).

Ήφαιστος: προελληνικό. Μη σας μπερδεύει η σχέση με το "ηφαίστειο". Πρόκειται για αντιδάνειο μόλις του 19ου αιώνα, από τις λατινογενείς γλώσσες που χρησιμοποιούν παράγωγα του "Vulkan" (ένα από τα λατινικά προσωνύμια του Ηφαίστου) για τη λέξη "ηφαίστειο". Στα αρχαία δε γινόταν διάκριση ανάμεσα στις έννοιες "βουνό" και "ηφαίστειο".

Ποσειδών: πιθανόν είναι προσφώνηση, "Πότει Δας" = "Κύριε της Γης", όπως μαρτυρεί ο χθόνιος (αρχαίος) χαρακτήρας του και οι αρχαιότεροι σωζόμενοι τύποι: Po-se-da-o (Γραμμική Β), Ποτειδάων (κρητ.).

Πλούτων: ισχύει αυτό για τον πλούτο της γης. Για το Άδης τώρα υπάρχουν δύο ετυμολογίες (ελληνικές), ανάλογα με το πώς ακριβώς προφερόταν ο αρχαίος τύπος της λέξης (ΑΙΔΗΣ):
1) Άιδης: "ο κοινός τόπος", "ο τόπος που όλοι συναντούνται".
2) Αΐδης: "αθέατος, αόρατος, απρόσιτος"

quote:

---

Ποσειδών: πιθανόν είναι προσφώνηση, "Πότει Δας" = "Κύριε της Γης", όπως μαρτυρεί ο χθόνιος (αρχαίος) χαρακτήρας του και οι αρχαιότεροι σωζόμενοι τύποι: Po-se-da-o (Γραμμική Β), Ποτειδάων (κρητ.).

---

'We are either alone in the universe or we are not. Both ideas are overwhelming'
-Arthur C. Clarke-

Γλαύξ (κουκουβάγια) προέρχεται απ το γλαύσσω και γλαυκόν , θεωρώ δηλ. και υπόλευκο ή ψιλο-ορατό, (λέγεται και σήμερα). Η αθηνά από αθρηζω -με η- (αθρείν)γιατί αθρηζει εκ των προτέρων τα σκοτεινά, τα μέλλοντα δηλ. [αθρεί σημαίνει βλέπε και άθρει σημάινει νόησον].
Η πλάκα είναι ότι όλοι έχουν κι ένα πουλί σύνήθως.

Ο προφήτης Ηλίας τον ιέρακα που ταυτίζεται με τον ήλιο (Ηλίας=ήλιος, ελληνική λέξη, υπάρχει σχέση με ελλάδα αλλά δεν είναι ο λόγος για το παρόν) λόγω του εύκολου πετάγματος.

Ο Ποσειδών είχε την νήσσαν (νερό, ναυς , Νηρεύς κλπ).

Η αφροδίτη ένα πουλί υδρόβιο που ονομάζεται φαληρίδα και παίρνει το όνομα απ το φάλο (σημαίνει βότσαλο αλλά και λόφος δίπλα σε λίμνη) που άντε κι αυτό παίρνει όνομα απ το φαλλό κι επειδή η φαληρίδα είναι άσπρη συμβολίζει το περιβάλλον του σπέρματος και κάνει κύκλο η ιστορία σε κυματική μορφή. Φάλαρα λεγόσανε και τα ασπρισματάκια.

Λευκό πουλί είχε κι ο Απόλλωνας, τον κύκνο. Το πουλί ήταν άσπρο γιατί δηλώνει το εμφανές κι όχι το κρυφό (μαύρο) γιαυτό και Δήλιος Απολλωνας ονομαζόταν όχι γιατί ήταν απ τη Δήλο αλλά απ το "δήλα" και εμφανή ποιών, επιθετικό. Οτι τα κάνει όλα εμφανή.

Ο Δίας είχε τον αετο, εδω δε χρειάζεται να γράψουμε κάτι, παρά μόνο ότι αετός μάλλον βγαίνει απ το αω απ όπου βγαίνει και ο αέρας και σημαίνει πνέω.

και ψάχνοντας να βρώ το πουλί του διονύσου τον κισσό, δεν το βρήκα αλλά αγαπητοί φίλοι βρήκα κάτι πιο φοβερό. Ποίηση του βαλαωρίτη, σας το αφιερώνω.

"Δεν είναι διαβατάρικο πουλί, που για μια μέρα
σχίζει τα νέφη και περνά γοργό σαν τον αγέρα,
ούτε κισσός, π' αναίσθητος την πέτρα περιπλέκει
ούτ' αστραπή, που σβύνεται χωρίς αστροπελέκι,
δεν είναι νεκροθάλασσα, βοή χωρίς σεισμό,
νοιώθω για σε, πατρίδα μου, στα σπλάχνα χαλασμό"

ΠΑΝ ΔΕ ΑΥΤΟ ΓΙΓΝΟΜΕΝΟΝ ΥΠ ΑΙΤΙΟΝ ΤΙΝΟΣ ΕΝ ΑΝΑΓΚΗΣ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr