Πάνα από ότι γνωρίζω τα καρκινικά κύτταρα ( αν είναι σωστή αυτή η ορολογία ) υπάρχουν μέσα σε όλους τους ανθρώπους .
Ένα πολύ έντονο , άσχημο γεγονός ή μια μεγάλη στεναχώρια , μπορεί να προκαλέσει αυτό το γεγονός .
Βέβαια δεν είμαι γιατρός για να γνωρίζω τι αληθεύει .

Αλλά όπως λες και εσύ , είχα και εγώ ένα πολύ κοντινό παράδειγμα , που χάσαμε έναν συγγενή από καρκίνο , με αποτέλεσμα ο γιος από την μεγάλη στεναχώρια , μέσα σε ένα μήνα να αποκτήσει και εκείνος καρκίνο .
Οι γιατροί είπανε ότι ναι μεν παίζει ρόλο και η κληρονομικότητα , αλλά δεν εξηγείτε το τόσο μικρό χρονικό διάστημα που παρουσιάστηκε .
Όποτε το αποδώσανε στην μεγάλη ένταση που δημιουργήθηκε .

Φίλε μου σταματάω εδώ γιατί όπως καταλαβαίνεις το βαρύναμε πολύ το κλίμα .

Βέβαια οφείλω να πω ότι έχεις δίκιο , ότι εκτός από την αυτό ίαση που μπορεί να προκαλέσει ο άνθρωπος από μόνος του , σε μια μεγάλη στεναχώρια τα αποτελέσματα μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικά .
Και από εκεί αρχίζουμε και αναρωτιόμαστε το πόσο δυνατή πίστη μπορεί να έχει αυτός ο άνθρωπος , ώστε να προκαλέσει ξανά την ίαση .

Ευχαριστώ .

Καλησπέρα αγαπητέ elo καιρό έχουμε να τα πούμε

Κι αν κοντά στη λέξη πίστη βάζαμε τη λέξη εμπιστοσύνη? Τι ακριβώς εμπιστεύεται ένας άνθρωπος? Ποιές ανάγκες του προσπαθεί να καλύψει που τον βασανίζουν και τον αφήνουν να νοιώθει αδύναμος και ανίδεος?
Ξέρει ότι γεννιέται και πεθαίνει και το ενδιάμεσο διάστημα είναι ..η ζωή. Για αυτή τη ζωή δεν ξέρει καν πόσο θα διαρκέσει. Μπορεί να είναι 1 δευτερόλεπτο ή 100 χρόνια.

Σ’αυτή την αβεβαιότητα βασίζονται οι πιο μεγάλοι φόβοι του, οι μεγαλύτερες αμφιβολίες του τα μεγαλύτερα ερωτήματα. Σε όλους τους ανθρώπους.
Για να σιγάσει τους φόβους του δημιουργεί ελπίδες. Η πιο γλυκειά ελπίδα που θα μπορούσε να έχει είναι πριν από τη γέννηση και μετά το θάνατο να υπάρχει κάτι.. Οτιδήποτε.

Η ελπίδα όμως δεν αρκεί. Χρειάζεται να αποκτήσει εμπιστοσύνη σ’αυτή την ελπίδα. Χρειάζεται ένα κάτι οτιδήποτε να του δώσει ένα σημάδι ότι αυτό που εύχεται είναι αλήθεια.

Προσπαθεί λοιπόν να συλλάβει που μπορεί να κρύβεται αυτή η απάντηση. Νοιώθει ότι εκείνος δεν μπορεί ν’απαντήσει και ψάχνει να βρει κάποιους που ξέρουν κάτι παραπάνω.
Εχει ανάγκη να νοιώσει ότι υπάρχουν πολύ περισσότερα από αυτά που βλέπει.

Με το πρώτο θάνατο που αντιμετωπίζει μπροστά του, σφηνώνεται στο μυαλό του η απόγνωση της ματαιότητας της ύπαρξης. Ολα αυτά γιατί? Γιατί ζει? Για να γίνει μια μάζα άμορφη κάτω από τη γη κάποια μέρα και να χαθούν τα ίχνη του από τη γη σαν να μην πέρασε ποτέ?

Το μυαλό αρνείται να πιστέψει κάτι τέτοιο. Δεν μπορεί να αντλήσει χαρά από τη ζωή αν ζει με αυτή την αγωνία. Είναι σαν ένα ερωτευμένο που τη πρώτη κιόλας μέρα που ερωτεύεται τρελλά τον ενημερώνουν ότι από 1 δευτερόλεπτο μετά ή όποτε να είναι έτοιμος να χωρίσει.

Ο άνθρωπος νοιώθει την υπέρτατη ευτυχία στο ότι ΖΕΙ. Είτε δυστυχεί , είτε γκρινιάζει, είτε πονέσει, είτε μείνει άρρωστος καθηλομένος σ’ένα κρεββάτι παλεύει να κρατηθεί στη ζωή.

Από που αντλεί όμως αυτή την μόνιμη προσκόληση με τη ζωή του? Από τη συνείδηση. Δεν ζει απλά ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΖΕΙ. Δεν υποπτεύεται ότι κάποια μέρα αυτό θα τελειώσει ΤΟ ΞΕΡΕΙ.

Σκεπτόμενη όλα αυτά από πολύ παλιά έτσι δημιούργησα την πρώτη μορφή πίστης μου. Σκέφθηκα ότι αν δεν υπήρχε κάποιος συγκεκριμένος λόγος, δεν θα μπορούσα να έχω την ικανότητα να αναρωτιέμαι γι’αυτά.

Αν η χρησιμότητά μου ήταν μόνο να θρέψω ένα κομμάτι γης, δεν υπήρχε λόγος να έχω συνείδηση. Η πρώτη μου πίστη λοιπόν ήταν η εμπιστοσύνη μου στο ένστικτο της αναζήτησής μου.

Αφού αναρωτιέμαι θα μάθω. Για να αναρωτιέμαι θα πρέπει να υπάρχουν απαντήσεις. Σ’εκείνο το σημείο πιστεύω ότι παρεμβαίνουν πάρα πολλοί παράγοντες στις αποφάσεις που θα λάβει το κάθε άτομο για την περαιτέρω πορεία της αναζήτησής του.

Το πρώτο πρόβλημα είναι ότι όταν γεννιόμαστε έχουμε ήδη μια προκαθορισμένη πίστη η οποία επιβάλλεται από το περιβάλλον μας.
Δεν μπορεί να βρεθεί λοιπόν ο άνθρωπος σ’εκείνη την μορφή «του αγνού» παρατηρητή – ερευνητή έτσι απλά, θα πρέπει να συμβεί κάτι, που να τον ωθήση να επαναπροσδιορίσει τους χάρτες που του έχουν υποδείξει.

Το ερώτημα είναι τι είναι αυτό το κάτι που μεσολαβεί έτσι ώστε κάποιος να αρχίσει να βλέπει αλλοιώς τα πράγματα? Να θέλει να μάθει κάτι περισσότερο από αυτό που ήδη του έχουν πει?

Και το επικίνδυνο σημείο ... ποιοί άραγε καραδοκούν να του δώσουν πάλι έτοιμες απαντήσεις... Γιατί αυτή η ανάγκη του ανθρώπου, αυτή η ανασφάλεια του απέναντι στο άγνωστο, όπως έχουμε δει σε όλη την ιστορία του ανθρώπου είναι η καλύτερη πηγή εκμετάλλευσης. Είναι πηγή πλούτου και εξουσίας.

Και εκολάπτει κι άλλους φόβους, κι άλλες ανασφάλειες, χρωματίζει με μαύρα χρώματα την ύπαρξη, διασπείρη θλίψη και απογοήτευση, τρόμο και θάνατο παντου για να χρειάζεται συνεχώς ο ανθρωπος να αισθάνεται ανυπεράσπιστος έναντι του ανεξήγητου και δούλος εκείνου που θα του δώσει μια έστω πρόχειρη λύση.

Η μόνη ελπίδα κατά τη γνώμη μου είναι λοιπόν ο ίδιος μας ο ευατός σε συνδυασμό με το κόσμο που μας περιβάλλει. Βλέπω, μυρίζω, αγγίζω, πατώ, πιάνω, ακούω, γεύομαι, ονειρεύομαι, διαισθάνομαι, υποπτεύομαι, κατανοώ, προχωρώ.

Μέσα σ’ολα αυτά ίσως το μόνο που χρειάζεται να παρεμβληθεί είναι η καλή μας θέληση, η υπομονή, και το θάρρος.
Τελικά μπροστά στην άβυσσο της ύπαρξής του μόνος βαδίζει ο άνθρωπος, όμως γύρω του υπάρχουν χιλιάδες εικόνες για να αναγνωρίσει τα πως και τα γιατί.

Γιατί πρέπει να κρύβεται σαν δειλός αιωνίως πίσω από κάποιον άλλο?
Η φώτιση για μένα? Face to face με την άβυσσο, χωρίς διαμεσολαβητές !

Ψηλέ κάθε τι που υπάρχει πάνω στον πλανήτη γη και όχι μόνο , έχουν κάποιον ρόλο και σκοπό .

Δεν μπορώ να πιστέψω τόσο εγωιστικά , ότι μόνο ο άνθρωπος είναι το ανώτερο ον πάνω στην γη . Τα πάντα χρειάζονται , και τα πάντα συνδέονται μεταξύ τους .

Μην ξεχνάς ότι ίσως σε αυτούς τους μικρό οργανισμούς οφείλουμε και εμείς την δημιουργία μας .

Τώρα αν έχουν την ανάγκη για να δοξάζουν και να επικαλούνται όπως λες , αυτό δεν μπορώ να το γνωρίζω .

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ο άνθρωπος ελάχιστα μπορεί να κατανοήσει από αυτά που ρωτάς .

Μικρόκοσμος / Μακρόκοσμος

Γεια σας,

Αγαπητή Βασιλική, αν θέλεις σκέψου και αυτά.

Στην πραγματικότητα, ότι έγραψες, είναι αυτό που παρατηρούμαι να συμβαίνει στους άλλους, (γέννηση/ θάνατος) μα εμείς δεν έχουμε προσωπική εμπειρία, μιας και ούτε τη γέννηση ενθυμόμαστε ούτε γίνεται να έχουμε (εμπειρία) του θανάτου μας.

Μετά μια ηλικία (με την σκέψη) σαν πληροφόρηση το συνειδητοποιούμε.

Όπως η φύση έχει ενεργητική πληροφόρηση, κατά κάποιο ανάλογο τρόπο γίνεται στον άνθρωπο, από τις σκέψεις που έχει. (μας ακολουθούν και υποσυνείδητα αν θες, όπως η σκιά μας)

Αυτή η διαπίστωση, φέρνει κάτι άλλο σπουδαίο.

Ότι σκεφτόμαστε, είναι εξωτερική παρατήρηση, οι σκέψεις είναι (το παρατηρούμενο) Σαν ανθρωπότητα έτσι λειτουργούμε. Με αλλα λόγια, ότι θεωρούμε ΕΑΥΤΟ, (εμείς νομίζουμε πως είναι εσωτερικό, μα στην ουσία είναι το ΕΞΩ που μιλάει!)

Αν όμως υπάρχει κάποια βαθύτερη πραγματικότητα, (χωρίς να τις δώσουμε κάποιο ιδιαίτερο όνομα, το όνομα προέρχεται από το ΕΞΩ), και αυτή η πραγματικότητα αλληλοσυνδέεται, αλληλοδιαπερνιεται, είναι ΜΙΑ δηλαδή, Τοτε ότι έγραψες πιο πάνω αλλάζει εντελώς!

Δεν υφίσταται γεννηση και θάνατος.

Όσο αφορά (εκείνη τη φώτιση), οι μεσολαβητές, είναι πάντα απ έξω!

Εξέτασε όμως, και κάτι από επιστήμη.

Μου εκανε εντυπωση πριν χρονια, διαβαζοντας ένα βιβλιο, οτι υποστηριζε η επιστημη.

Λέγανε πως η ΜΑΖΑ, το φαινομενικό που αναφέραμε, συνδέουν ακτίνες φωτός σε κίνηση, (ρέουν μπρος /πίσω δηλαδή) που καταλήγουν σε ένα ΣΧΕΔΙΟ.

Κατά κάποιο τρόπο λέγανε πως η ΥΛΗ είναι συμπυκνωμένο ΦΩΣ, και υποστήριζαν πως το ΦΩΣ δεν είναι απλά ηλεκτρομαγνητικά κύματα, μα και αλλά ήδη κυμάτων που έχουν την αυτή ταχύτητα. Έβλεπαν δηλαδή την ΥΛΗ σαν συμπύκνωση φωτός σε σχέδια, που κινούνται (ρέουν) μπρος πίσω, με διάφορες ταχύτητες (μικρότερες του φωτός)

Με άλλα λόγια, πηγαίνοντας προς το ΦΩΣ, πας σε εκείνη τη δραστηριότητα που στηρίζεται η ύπαρξη. (ΖΩΗ)

Τώρα τι είναι η ζωή?

Ύλη?

Ενέργεια?

Το σώμα μας, είναι η όχι σε συνεχή μετατροπή? Το μυαλό μας? Το περιβαλον? Το Συμπαν?

Αν το κοιτάξουμε προσεχτικά, ισως δούμε πως δεν υπάρχει ύλη και ενέργεια, γέννηση και θάνατος, μα ΡΟΗ!

Στην ελληνική γλώσσα, θειο, δεν θα πει…κίνηση?

Σε εμένα καλη μου φιλη, φαίνεται πως η ΖΩΗ δεν έχει αρχή και τέλος.

Αρχή και τέλος (γέννηση και θάνατο) έχουν οι σκέψεις, ο σκεφτόμενος, ο εαυτός μας.

Απο εκει ερχονται οι αποριες, οτι συμβαινει και μας συμβαινει!

Οτι θα πάψουμε να υπάρχουμε αυτό νομίζω ότι ταιριάζει καλύτερα. Πιστεύω ότι ο άνθρωπος θα δεχόταν οποιαδήποτε μορφή μεταθανάτιας συνέχειας, οτιδήποτε, αρκεί να υπάρχει αυτή η συνέχεια. Το ιδανικό του δε, κι εκεί τον ξενίζουν λιγάκι τα δεδομένα που έχει συλλέξει από τις θρησκείες.. θα ήθελε να συνεχίσει κάπου αλλού αλλά να έχει μνήμη ότι υπήρξε, γιατί αλλοιώς είναι δώρο άδωρο!!

Πιστεύω ότι πιο πολύ από την αθανασία αυτό που μας γοητεύει είναι το να έχουμε επίγνωση αυτής! Γιατί κάποιος ασχολείται να ανακαλύψει αν μπορεί να επικοινωνήσει με κάποιον άλλο κόσμο (κυρίως τον κόσμο των νεκρών) ενώ είναι ζωντανός? Για να βεβαιωθεί ενώ έχει ακόμα συνείδηση της σάρκας του ότι υπάρχει κάτι άλλο από αυτό που βλέπει. Ο άνθρωπος θάθελε να περάσει απέναντι ακόμα και με το κουστούμι που φοράει και τα παπούτσια..

quote:

---

Ο λόγος που ξεκίνησα το συγκεκριμένο θέμα , είναι για να δούμε μέσα από τα πιστεύω και της αντιλήψεις όλων μας , αν η πίστη που έχουμε είναι απλά ο δρόμος για ένα βραβείο μετά θάνατο ( παράδεισος ) ή το να καταφέρουμε να γνωρίσουμε την πραγματική δύναμη που κρύβει ο άνθρωπος βαθιά μέσα στην αδύναμη σάρκα του .

---

Αν κατάλαβα καλά vasiliskos μιλάς για μορφή μετενσάρκωσης όπου ο άνθρωπος θα έχει την ενθύμηση του προηγούμενου βίου του .
Έχεις αναρωτηθεί όμως τι όφελος θα είχε ο άνθρωπος σε μια τέτοια περίπτωση ;
Κανένα .

Πολύ απλά γιατί το πρώτο που θα χάσει είναι ερευνά του άγνωστου .
Και φυσικά μεγαλύτερο άγνωστο από αυτό που υπάρχει μέσα μας δεν υπάρχει .

quote:

---

Εχεις παρατηρήσει ότι όλοι εκείνοι που με μεγάλο ζήλο και φανατισμό ασχολούνται για το τι θα γίνει μετά χάνουν το εδώ? Η πρωταρχική μας πίστη θα έπρεπε να είναι η πίστη για τη ζωή. Ο σεβασμός γι’αυτήν και για ότι μας περιβάλλει. Η χαρά του ότι είμαστε εδώ σαν ένα δώρο , αλλά βλέπεις δεν αρκεί.

---

Έχεις απόλυτο δίκιο .
Αλλά βλέπεις ευτυχώς υπάρχει και ένα ποσοστό ανθρώπων , έστω και λίγο , που ασχολούνται με το τι υπάρχει μετά , για να φτιάξουνε το τώρα .
Το ότι προσπαθούμε να λάβουμε και να κατανοήσουμε μια γνώση τόσο δύσκολη όπως είναι αυτή της μεταφυσικής και ότι περιλαμβάνει , δεν έχει σκοπό το να γνωρίσουμε κάποια πράγματα για να εντυπωσιάσουμε τους γύρω μας , αλλά να καταφέρουμε να σεβαστούμε το Δώρο της ζωής .
Και όταν αναφέρομαι στην λέξη ζωή δεν εννοώ μόνο την ανθρώπινη , αλλά στην ζωή που αναβλύζει παντού γύρω μας .
Βλέπεις καλή μου vasiliskos μπορεί να είχαμε το Παν μέσα μας , αλλά τώρα έχουμε καταντήσει να είμαστε απλά φιλοξενούμενοι μέσα στο Παν .
Το νοιώθουμε τόσο μακριά μας σαν να μην το γνωρίσαμε ποτέ μας .

quote:

---

Ολη η αναζήτηση της γνώσης είναι ανθρωποκεντρική. Εξυπηρετεί εμένα θα απαντήσει στα δικά μου ερωτήματα οι απαντήσεις πρέπει να έχουν να κάνουν σε συνάρτηση με μένα?

---

Μπορεί η αναζήτηση της γνώσης να είναι ανθρωποκεντρική , αλλά μην ξεχνάς ότι η αληθινή γνώση αποτυπώνεται βαθιά μέσα στην ψυχή μας , και η ψυχή μας δεν είναι παρά ο καθρέφτης μας .

Και κάθε καθρέφτης που είναι καθαρός χωρίς το παραμικρό ίχνος σκόνης αντανακλάει με όλη την λαμπρότητα του , το αληθινό φως ( γνώση ) .
Ένα φως που διαπερνάει της ψυχές όλων όσων είναι τριγύρω του , απορροφώντας ο καθένας ένα μέρος από την λαμπρότητα του .
Η μονάδα γίνεται δυάδα η δυάδα γίνεται τριάδα .......

snoopy
Μήπως για να τρέξει το νερό στον οισοφάγο τους .. ΧΑ ΧΑ .
Ανεξάρτητα από την πλάκα , επιτρεψέ μου να διαφωνήσω και εγώ εν μέρη .

Γράφεις :

quote:

---

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΖΩΑ ΤΟΝ ΝΟΥ, ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΡΟΙΟΝ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΑ ΠΙΟ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΙΜΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΖΩΝΤΑΝΑ (π.χ. ουρακουτάγγοι, πίθηκοι)
Απόδειξη του πνεύματος είναι τα έργα, ο πολιτισμός τις περισσότερες φορές ίσως και αρνητικός δέν αμφιβάλλω αλλά υπαρκτός, κάτι που μόνο ο άνθρωπος έχει δημιουργήσει όσο και να το ψάξουμε δέν τον βρίσκουμε σε τίποτα το διαφορετικό.

---

Ο άνθρωπος πράγματι έχει κάτι ανώτερο , το πνεύμα .
Το θέμα είναι ότι το έχει τόσο βαθιά κρυμμένο μέσα του που το έχει ξεχάσει πλέον .
Ο πολιτισμός του ανθρώπου είναι πλέον μόνο , στο πώς να δημιουργήσει περισσότερα υλικά .

Τα ζώα , ειδικά αυτά που ζούνε μαζί μας , έχουνε δέκα φορές περισσότερη αγάπη από ότι ο άνθρωπος , και στη δείχνουν με κάθε τρόπο .
Αν τα ζώα είχαν και πνεύμα εκτός από την αγάπη που δείχνουν , να είσαι σίγουρος ότι θα έκλαιγαν και από λύπη για την κατάσταση που έχουμε φτάσει .

Φίλε μου elo, θα ξεκινήσω με αυτό το σημείο την τοποθέτηση μου.
Προσωπικά πιστεύω πως η πίστη είναι περισσότερο το μέσο για να ανακαλύψουμε την πραγματική δύναμη που κρύβουμε μέσα μας κι ύστερα ο δρόμος για να φτάσουμε στο βραβείο μετά θάνατον.

Θα ήταν πολύ χρήσιμο να σκεφτούμε πόσο πολύ επηρεάζει η πίστη κάποιου ανθρώπου τις πράξεις του στην καθημερινή του ζωή και τις αντιλήψεις που δομεί με το πέρασμα των χρόνων.
Σε ποιό βαθμό δηλαδή συντονίζει τις πράξεις του με αυτό το οποίο πιστεύει και με όσα πρεσβεύει αυτό?
Πως διαμορφώνει την ζωή και την καθημερινότητα του?
Και το κυριότερο, κατά πόσο τον εξελίσσει αυτό το οποίο πιστεύει?
Τον βοηθάει να κατακτήσει λίγο περισσότερο την ελευθερία του νου του, την υπερπήδηση των εμποδίων που επιβάλλει ο ίδιος στο μυαλό του και την ολοένα μεγαλύτερη επίγνωση του εαυτού του ή όχι?
Τον βοηθάει να σπάσει κάποια δεσμά ή τον οδηγεί να φορτώνει τον εαυτό του με περισσότερα δεσμά και τον εγκλωβίζει περισσότερο?

Αν κάποιος με ρωτούσε ποιά πίστη - θρησκευτική κατά κύριο λόγο - βοηθάει τον άνθρωπο να προσεγγίσει το Θείο, θα απαντούσα πως σχεδόν κάθε δόγμα τον βοηθάει να το πράξει αυτό καθώς το καθένα απ' αυτά αποτελεί μια όψη της Αλήθειας.
Κοιτώντας όμως γύρω μου βλέπω σε πολλές περιπτώσεις ανθρώπους να παθιάζονται και να φανατίζονται μ' αυτό στο οποίο πιστεύουν κι ο λόγος είναι ότι απλούστατα έχουν μείνει στο εξωτερικό περίβλημα αυτού που πιστεύουν χωρίς να έχουν κάνει μια πιο ενδελεχή έρευνα στο τι είναι αυτό που πιστεύουν οι ίδιοι ή οι γύρω τους.

quote:

---

Μπορεί η αναζήτηση της γνώσης να είναι ανθρωποκεντρική , αλλά μην ξεχνάς ότι η αληθινή γνώση αποτυπώνεται βαθιά μέσα στην ψυχή μας , και η ψυχή μας δεν είναι παρά ο καθρέφτης μας .

---

(Η υπογράμμιση δική μου)

Εγώ πάλι, φίλε μου, θα έλεγα πως εμείς αποτελούσε τον καθρέφτη της ψυχής μας...
Πόσο καλά γνωρίζουμε την ψυχή μας και πόσο καλά γνωρίζουμε την προσωπικότητα μας, αυτό που προβάλλεται σε κάθε έκφραση της καθημερινής μας ζωής?

In anticipation of my resurrection...

Dying_Incubus, το μόνο πράγμα που δεν μπόρεσα να καταλάβω ποτέ , είναι το γιατί ο άνθρωπος πρέπει απαραίτητα να έχει κάποια ανταμοιβή στην μετά θάνατο ζωή , κάνοντας το σωστό ή αν θες καλύτερα , συνειδητοποιώντας ποιος είναι ο αληθινός ενάρετος δρόμος στην εδώ κάτω γήινη ( υλική ) ζωή .

Προσωπικά το τελευταίο πράγμα που σκέφτομαι και με νοιάζει , είναι το πώς και αν θα ανταμειφθώ μετά θανάτων .
Και αυτό για τον λόγο ότι την ανταμοιβή την λαμβάνω κάθε φορά που γνωρίζω και νοιώθω κάτι καινούργιο για τον εαυτό μου , αλλά και τον ρόλο μου μέσα στον κόσμο , φύση , σύμπαν που με περιβάλει .

Και όλα αυτά στην τώρα ζωή .

Ίσως θα έπρεπε κάποια στιγμή να ανοίξουμε κάποια κουβέντα , για το τι , και αν μας έχει προσφέρει κάτι αυτή η αναζήτηση της γνώσης , και κατά πόσο έχουμε δει ή αισθανθεί διαφορετικά το μέσα μας , με συναρτήσει τα πάντα γύρω μας . Συγκρίνοντας βέβαια το πριν και το μετά .

quote:

---

Εγώ πάλι, φίλε μου, θα έλεγα πως εμείς αποτελούσε τον καθρέφτη της ψυχής μας...
Πόσο καλά γνωρίζουμε την ψυχή μας και πόσο καλά γνωρίζουμε την προσωπικότητα μας, αυτό που προβάλλεται σε κάθε έκφραση της καθημερινής μας ζωής?

---

Συμφωνώ με αυτό που λες , αλλά το να γνωρίζουμε τον εαυτό μας ( ψυχή = πάθη ) και να παραμένουμε στάσιμοι , δεν πρόκειται να μας ωφελήσει σε τίποτα .
Για αυτό και αναφέρθηκα , «Και κάθε καθρέφτης που είναι καθαρός χωρίς το παραμικρό ίχνος σκόνης αντανακλάει με όλη την λαμπρότητα του , το αληθινό φως ( γνώση ) »

Επίσης φιλαράκι .

snoopy, ο σκύλος π.χ , ποτέ δεν πρόκειται να δαγκώσει το χέρι αυτού που τον ταΐζει.
Εν αντιθέσει με τον άνθρωπο που όχι μόνο θα το δαγκώσει , αλλά θα το ξεριζώσει και από την ρίζα του .
Αλλά για να μην την καταντήσουμε την κουβέντα , σκυλοκουβεντα , πρέπει να πω ότι συμφωνώ απόλυτα με αυτά που γράφεις .

Ο σωστός πολιτισμός ξεκινάει πρώτα από μέσα μας , και μετά φανερώνεται προς τα έξω .

Ίσως πάλι να είναι ένας τρόπος αυτός ώστε οι πράξεις μας στην τωρινή μας ζωή να είναι προσανατολισμένες προς κάποιες αρετές.
Αυτό δεν το θεωρώ αναγκαία αρνητικό, το θεωρώ όμως περιττό όταν δεν έχεις κατανοήσει τους βαθύτερους εκείνους λόγους που σε κάνουν να οδηγείσαι σε κάποιες πράξεις και γιατί οδηγείσαι σ' αυτές.
Τι νόημα πχ έχει να μην σκοτώσεις κάποιον όταν δεν έχεις κατανοήσει τους λόγους που δεν δικαιοδοτείσαι να το πράξεις αυτό και το μοναδικό πράγμα που σε αποτρέπει από αυτή την πράξη είναι ο φόβος για τη μεταθανάτια ζωή σε μια κόλαση?
Κανένας απολύτως, με αυτό τον τρόπο απλά συναινείς παθητικά σε κάτι το οποίο δεν έχεις κατανοήσει και δεν έχεις ερευνήσει αυτό που σου προσφέρεται να ερευνήσεις.

quote:

---

Συμφωνώ με αυτό που λες , αλλά το να γνωρίζουμε τον εαυτό μας ( ψυχή = πάθη ) και να παραμένουμε στάσιμοι , δεν πρόκειται να μας ωφελήσει σε τίποτα .

---

Όχι, φυσικά και δε μας προσφέρει κάτι.
Για ποιό τμήμα όμως της ψυχής μας μιλάμε?
Για το κατώτερο (Κατώτερος Εαυτός) ή το ανώτερο (Ανώτερος Εαυτός)?

In anticipation of my resurrection...

Γεια σας,

Φίλε ασυντονιστη,

υπάρχουν αρκετές θεωρίες και βλέψεις πάνω σε αυτά που έγραψες.

Με τον καιρό έμαθα να γράφω σε λεπτά ζητήματα, μόνο αν έχω προσωπική εμπειρία.Εξηγούμε καλύτερα προς αποφυγήν παρεξηγήσεως.

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ, ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΠΩΣ ΤΗΝ ΕΧΩ!

Διαβάζοντας Πλάτωνα, κατά κάποιο τρόπο, προς το τέλος της συγγραφικής και φιλοσοφικής ζωής του, παρατήρησα πως εν μερει, αναθεωρούσε ότι έγραψε στα πρώτα βιβλία (περί ψυχής).

Έχει συμβεί σε πολλούς φιλόσοφους κάτι ανάλογο, αν δε πας από τα Ανατολικά εδάφια, (εκεί ευδοκιμούν πάμπολλες θεωριες) άλλο εννοεί ο Βουδιστής, άλλο ο Ινδουιστής, άλλο οι χιλιάδες σεκτες, και πάει λέγοντας.

Έχω την εντύπωση, πως όσο προσπαθούμε να καταλάβουμε (με ένα κομμάτι από τον εαυτό μας) τι πραγματικά συμβαίνει, άλλο τόσο απομακρυνόμαστε. Ο διαχωρισμός που υπάρχει σε ανώτερο και κατώτερο, είναι ο διαχωρισμός του Νου μας.

Ξανά εξηγούμαι.

Αν δεις άνθρωπο που βρίσκετε σε κόμμα, το σώμα του δεν λειτουργεί φυσιολογικά?

Το μυαλό του όμως έχει πάψει να λειτουργεί, έτσι δεν είναι?

Που θα τοποθετούσες λοιπόν τον Ανώτερο ΕΑΥΤΟ(ΨΥΧΗ)?

Εξέτασε τωρα και τις παρακάτω σκέψεις.

Στο σώμα μας φτάνει ΕΝΕΡΓΕΙΑ. (ΖΩΗ)
ΕΝΕΡΓΕΙΑ φτάνει και στο ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ. (ΖΩΗ)

Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ (ΖΩΗ) στην αρχή είναι αδιαίρετη (κοινή) μα στον
αισθητό κόσμο, μέρος της μετατρέπεται σε ενέργεια που έχει κατεύθυνση.

Από εκεί δημιουργούνται το ΣΧΗΜΑ, η ΥΛΗ, ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ, Ο ΧΡΟΝΟΣ, Η ΨΥΧΗ, ΕΣΥ, και ότι παρατηρείς γύρω σου, που είναι μέρος της αρχικής ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ (ΖΩΗΣ).

Ας δούμε προσεχτικά, τι έγραφε ο ΠΛΑΤΩΝΑΣ προς το ΤΕΛΟΣ.

Μην βάζεις σε κίνηση την ψυχή χωρίς το σώμα, ούτε το σώμα δίχως την ψυχή, έως ότου αμοιβαίως αμυνόμενα, γίνουν υγιή και ισορροπημένα

ΕΝΑ... με την ΑΡΧΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ!

Όταν λοιπόν πάθει κάτι το μυαλό μας, δεν φτάνει δηλαδή ενέργεια, είμαστε σε (ΚΟΜΜΑ)
Όταν το σώμα μας δεν είναι σε θέση να λειτουργήσει πια, και εκεί δεν φτάνει ενέργεια!!!! Κόβετε το ΝΗΜΑ… θα έχεις ακούσει. Το ΝΗΜΑ ΤΗΣ (ενέργειας) ΖΩΗΣ!

Και εδώ μπαίνει μπροστά όλο το σκηνικό και παρασκήνιο των θρησκειών!

Εξηγούμε καλύτερα!

Η ενέργεια γράψαμε πως φτάνει στο μυαλό. Μα εκεί γίνεται μια διαφοροποίηση, δημιουργείται ένα κέντρο που αποκόπτεται από αυτή την ΕΝΕΡΓΕΙΑ και λειτουργεί αυτόνομα!
Ο ΕΑΥΤΟΣ! (ΜΙΚΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΟΥΛΑ) που ξεχώρισε, και μάλιστα έγινε αυτόματη (δες τις σκέψεις σου)

ΑΥΤΗ αποζητά την διαιώνιση, τη σιγουριά και την αθανασία της!

Όλοι οι Θεοί, όλες οι ελπίδες, ο ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ ΕΑΥΤΟΣ, είναι μέσα σε αυτή τη σφαίρα, (και δεν γραφω πως δεν υπαρχουν), στη σφαιρα της ΣΚΕΨΗΣ και του ΕΑΥΤΟΥ, (ΚΟΙΝΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΡΟΗ) που αποζητά και θα αποζητά ΣΩΤΗΡΙΑ, (ελευθερία από την τυραννία της διαιώνισης του, και της μερικής κατανόησης του.)

Γίνεται να δεις τη λειτουργά του ΕΑΥΤΟΥ/ΕΓΩ, σαν κάτι ΑΝΑΓΚΑΙΟ μονό για επιβίωση, μα να μην αφήσεις τίποτα άλλο να τον ΕΠΙΡΕΑΖΕΙ?

Αυτό θα πει, πως είσαι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ!

Αυτή είναι και η μοναδική ΑΝΑΣΤΑΣΗ που μπορεί να συμβεί σε κάποιο.

Μονο, που μια τέτοια ΑΝΑΣΤΑΣΗ, ισως σεβεται τη ΖΩΗ, και δεν τρώει τα ΑΡΝΑΚΙΑ!

ΑΣ ΕΙΝΑΙ,

ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΠΑΣΧΑ!

Γιατί αυτό το Σύμβολο …Κύριε ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΑ?

Αν τυχόν σας το μαύρισε το περιεχόμενο, μπορούμε να συζητήσουμε, για κάθε σας απορία.

Αν πάλι δεν συμφωνούν με τις θεωρίες που μάθατε μέχρι σήμερα, εκείνες των (φωτισμένων), δεν με απασχολεί και τόσο.

Τέλος,αν είναι εις απάντηση (ξαναδιάβασα τι έγραψα, και είδα τώρα τα φίλε ασυντόνιστη), θεώρησετο στην χειρότερη περιπτωση φροϋδικό λαμψους, μιας και δεν είχα ουδεμία πρόθεση να σε προσβάλω!

Παρολαυτα, σε μέλος που γράφει 5 Χρόνια, και που ίσως να γκρεμίζει ονειρα και πιστευω, μα δύσκολα προσβάλει τον συνάνθρωπο, χρειάζεται περισσότερο τακ, *(σαν συντονιστής), δεν νομίζεις?

Μα σε καταλαβαίνω.

Μέρα που είναι, ίσως έφαγες και ήπιες κάτι παραπάνω!

Πάρε βρε και κάνα χωνευτικό, βγάλε τις φτερούγες, και αφουγκράσου την κοιλιά σου!

Ίσως ακούσεις το αρνάκι που βελάζει, και ψάχνει την μανούλα του!

Με αφορμή το παραπάνω σχόλιο σου, ΠΛΑΤΩΝΑ, ειλικρινά αναρωτιέμαι αν νόμισες πως υπάρχει η μεταξύ μας οικειότητα ώστε να δικαιολογεί κάτι τέτοιο από την πλευρά σου ή αν σου έχω δώσει το δικαίωμα να μου απευθύνεσαι με αυτόν τον τρόπο.
Έχοντας κατά νου ότι τα μηνύματα που έχουμε ανταλλάξει εμείς οι 2 είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού, θέλω να πιστεύω πως δεν υπάρχει αυτή η λανθασμένη εντύπωση από την πλευρά σου.
Από την στιγμή λοιπόν που με καλείς σε ένα διάλογο θεωρώ πολύ χρήσιμο να ξεκαθαριστεί αυτό το "λεπτό" σημείο...

Όσον αφορά την έλλειψη τακτ από την πλευρά μου με την επιλογή του emoticon - τουλάχιστον όπως την εννόησες - εξέφραζε την έκπληξη μου σχετικά με τον χαρακτηρισμό "ασυντονιστη", καθώς δεν κατάλαβα ποιό σκοπό εξυπηρετούσε αλλά και τι σχέση μπορεί να είχε με την απάντηση σου.

Ελπίζω λοιπόν να ανταλλάξουμε τις απόψεις μας σε κάποιο θέμα στο μέλλον.
Καλό σου βράδυ!

In anticipation of my resurrection...

Κυριε ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΑ,

Αφήστε κατά μέρους αυτή την Ταχτική, και δέστε τα παρακάτω.

Πρώτα από όλα, μιας και το όλο μου μήνυμα είναι ευγενικό, και απευθύνομαι σε σένα σα ΦΙΛΟ, γράφω πράγματι, φίλε ασυντονιστη,*(υπάρχει το ασυντόνιστη) γιατί το μυαλό σου πήγε στο κακό, και όχι στο διορθωτή του WORD, που έβαλε το α αυτόματα, όπως και φαντάζομαι πως έγινε?

Ύστερα, που είναι η υπομονή, μέγιστη ΑΡΕΤΗ που πρέπει να έχει κάποιος στη θέση σου, αυτή του να εξετάσει, γιατί ένα μέλος που γράφει 5 χρόνια στο φόρουμ, με αποκαλεί ασυντονιστη?

Μια ερώτηση να έκανες, χωρίς πρησμένα μάτια* και θα σου απαντουσα.
*(δεν δηλώνει έκπληξη, μα κάτι άλλο, η εκπληξη είναι ετσι, η και ετσι,,και που καθόλου δεν τιμούν τη θέση σου).

quote:

---

Έχοντας κατά νου ότι τα μηνύματα που έχουμε ανταλλάξει εμείς οι 2 είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού, θέλω να πιστεύω πως δεν υπάρχει αυτή η λανθασμένη εντύπωση από την πλευρά σου.

---

Ναι, τα μηνύματα που ανταλλάξαμε και τα θυμάμαι, μιας και έλειψα ένα μήνα από το φόρουμ, και γυρίζοντας βρήκα ένα νέο μέλος με ΝΙΚ Dying_Incubus, με 3.000 μηνύματα. Όχι πως με πειράζει, (αν κάποιο μέλος είναι πολύγραφεστατο), απλά αναρωτήθηκα τι έγραφες στα 100 μηνύματα, ημερησίως που δεν διάβασα.

quote:

---

Από την στιγμή λοιπόν που με καλείς σε ένα διάλογο θεωρώ πολύ χρήσιμο να ξεκαθαριστεί αυτό το "λεπτό" σημείο...

---

Ναι, θα στο ξεκαθαρίσω.

Δύσκολα καλώ κάποιο σε διάλογο, μα συνεισφέρω όπως μπορώ στην κατανόηση, (του εαυτού μου, και του εαυτού του) και σε όσες απορίες τυχών γεννήσουν οι σκέψεις μας.

quote:

---

Όσον αφορά την έλλειψη τακτ από την πλευρά μου με την επιλογή του emoticon - τουλάχιστον όπως την εννόησες - εξέφραζε την έκπληξη μου σχετικά με τον χαρακτηρισμό "ασυντονιστη", καθώς δεν κατάλαβα ποιό σκοπό εξυπηρετούσε αλλά και τι σχέση μπορεί να είχε με την απάντηση σου.

---

Εδώ είναι το ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ λάθος σου.

Που με ρώτησες και δεν εξήγησα?

Αν είχα χαρακτήρα οξύθυμο, θα άκουγες τις καμπάνες, και θα εβλεπες την Αμαλία να τρέχει με κόκκινες, (πράγμα που έχει γίνει πολλές φορές κατά το παρελθόν) από κάτι λεξούλες, emoticon, και ελαφρά τη συνείδηση φράσεις, και που στοίχισαν την παραμονή αξιόλογων μελών στο φόρουμ εσωτερικά.

quote:

---

Ελπίζω λοιπόν να ανταλλάξουμε τις απόψεις μας σε κάποιο θέμα στο μέλλον.
Καλό σου βράδυ!

---

Και σε σένα καλό βράδυ, και να προσέχεις μιας και εγώ δεν τιμωρώ, η Αμαλία όμως…

Καλή Ανάσταση σε όλους .

Φιλαράκια έλειψα για δυο μέρες και δυστυχώς βλέπω μέσα στα τόσα ενδιαφέροντα πράγματα που μου έχετε γράψει την συνηθισμένη ψυχική μας , αδύναμη εκδήλωση ( το έθεσα ευγενικά ).

Φίλε μου Dying_Incubus μιλάω για την κατώτερη ψυχή , την ζωώδη ψυχή όπως την λένε κάποιοι .

Μπορεί βέβαια αναλύσεις όπως τα περί επταπλής σύνθεσης του ανθρώπου ,και πάει λέγοντας , να σε βοηθούν να κατανοήσεις κάποια πράγματα καλύτερα , αλλά από ένα σημείο και μετά καταλήγουμε να προσκολλάμε στο εντυπωσιακό και χάνουμε το ουσιώδες .
Για αυτό πάντα μου άρεσε ,ναι μεν να ερευνώ βαθύτερα , αλλά να μιλάω και να γράφω με λόγια απλά και κατανοητά .
Δηλαδή .
Το πνεύμα ( θεϊκός νους ) δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο οδηγός της ψυχής .
Ανάμεσα στο πνεύμα και την ψυχή πάντα υπήρχε και θα υπάρχει μια αιώνια ( διαμάχη ) .

Το μεν πνεύμα πάντα θα προσπαθεί να τραβήξει , να οδηγήσει την ψυχή προς την τέλεια ένωση μαζί του η δε ψυχή πάντα θα είναι προσκολλημένη και περιτριγυρισμένη από τα πάθη της , προσπαθώντας κάθε φορά να βγει από την άβυσσο που βρίσκεται , αντικρίζοντας και νιώθοντας κάθε φορά και από λίγο την ζεστασιά που βγαίνει από το φως του πνεύματος .
Ένα φως που ενώ γνωρίζει ότι είναι αναπόσπαστο κομμάτι από μέσα της ,νοιώθει τόσο αδύναμη να το αντικρίσει και να γίνει ένα μαζί του .

Βέβαια όλα αυτά δεν είναι παρά ένα δικό μου πιστεύω .
Ένα πιστεύω που προσπαθώ να το κατανοήσω , βάζοντας σαν παράδειγμα πρώτα ,τις προσωπικές μου αδυναμίες .
Το να γνωρίζω το σωστό σε πολλά πράγματα , αλλά να το προσπερνώ μην μπορώντας να το εφαρμόσω .

ΠΛΑΤΩΝΑ , όταν ο άνθρωπος πέσει σε κώμα το πρώτο που δεν λειτουργεί είναι το σώμα του .
Και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό γιατί ο εγκέφαλος βρίσκεται σε πλήρης , « να το πω νάρκωση ; »
Οπότε σταματάει να λειτουργεί , και να δίνει εντολές στο σώμα .

Αν θυμάμαι καλά είναι η κατάσταση Δ ( 0,5 – 3 ΗΖ ) , όπου ο εγκέφαλος βρίσκεται σε βαθύ ύπνο .
Άλλωστε φίλε μου, πολλή είναι αυτοί που ξυπνήσανε μετά από ένα βαθύ κώμα μιλώντας για μια άλλη ζωή .
Όπως και πολλή είναι αυτή που ξυπνάνε έχοντας χάσει αρκετά χρόνια ή και μέρες από την ζωή τους , μην γνωρίζοντας και μην μπορώντας να θυμηθούν το τι έχει συμβεί .
Με άλλα λόγια ο εγκέφαλος είναι κάτι που η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει 100% ποιες είναι η δυνατότητες που έχει .
Όλα αυτά που γράφουμε και λέμε ή και που διαβάζουμε από κάποια φωτεινά μυαλά , δεν είναι παρά η αιώνια ανάγκη του ανθρώπου το να πιστέψει ότι όλοι έχουμε κάποιον σκοπό στην ζωή μας , και δεν ήρθαμε για να φύγουμε χωρίς κανέναν σκοπό . Αλώστε ποιος μπορεί να πει ότι έχει λάθος ή ότι έχει δίκιο ( αλήθεια ) σε όλες αυτές τις ανησυχίες και εσωτερικές του έρευνες .

quote:

---

Μονο, που μια τέτοια ΑΝΑΣΤΑΣΗ, ισως σεβεται τη ΖΩΗ, και δεν τρώει τα ΑΡΝΑΚΙΑ

---

Συμφωνώ σε αυτό που λες , βλέπεις είμαι και εγώ ένα από του πολλούς που έχουνε κάνει το σώμα τους ( τάφο !!!!) τρώγοντας της σάρκες από νέκρα ζώα .
Απλά πρέπει να κατανοήσουμε ότι σεβασμός προς την ζωή δεν είναι μόνο προς τα ζώα , αλλά στα πάντα , αλήθεια έχει νοιώσει ποτέ κανείς μας λύπη όταν κόβει ένα λουλούδι στερώντας του τον δικό του τρόπο ζωής ……..
Βέβαια είμαι και εγώ ένας από αυτούς που κρύβεται πίσω από το δάχτυλο του ,που ενώ γνωρίζω ΑΔΙΑΦΟΡΩ .

quote:

---

Ναι, τα μηνύματα που ανταλλάξαμε και τα θυμάμαι, μιας και έλειψα ένα μήνα από το φόρουμ, και γυρίζοντας βρήκα ένα νέο μέλος με ΝΙΚ Dying_Incubus, με 3.000 μηνύματα. Όχι πως με πειράζει, (αν κάποιο μέλος είναι πολύγραφεστατο), απλά αναρωτήθηκα τι έγραφες στα 100 μηνύματα, ημερησίως που δεν διάβασα.

---

Να καταλάβω κάτι ;
Μας ενδιαφέρουν οι τίτλοι εδώ μέσα που έχει ο καθένας ;
Η το να καταφέρουμε μέσω της ανταλλαγής απόψεων να γνωρίσουμε και να δούμε μονοπάτια που δεν γνωρίζαμε ότι υπήρχαν;
Μήπως με όλον τον ΣΕΒΑΣΜΟ που έχω προς τους υπεύθυνους αυτού του φόρουμ , μπορούν να μου εξηγήσουν , το κατά πόσο χρειάζονται και γιατί , εκτός από το αναγκαίο κομμάτι των συντονιστών και των Διαχειριστών , τα υπόλοιπα (Μέλος 1ης Βαθμίδας , Μέλος 2ης Βαθμίδας , Μέλος 3ης Βαθμίδας και ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA )

Απλά έχω αυτήν την απορία , μην μπορώντας να κατανοήσω των σκοπό τους .

Υ/Γ : Μάγκες το θέμα αρχίζει να ξεφεύγει και να γίνεται μ...ία με την τροπή που του δώσατε , απλά σεβασθείτε κάποια καινούργια μέλη , όπως εγώ , που απλά θέλουν να μάθουν και να κουβεντιάσουν κάποια πράγματα παραπάνω .
Αλώστε υπάρχει νομίζω συγκεκριμένο τοπικ για τις διάφορες που έχετε .

Ευχαριστώ