http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=96109740

Και δείτε και αυτό το blog αν δεν το ξέρετε

http://fakellaki.blogspot.com

Γνωστή, γιατί επαναλαμβάνεται.
Ελπιδοφόρα, γιατί μέσα στον πόνο της η κοπέλα επέλεξε να στείλει ένα μήνυμα, μια μπουκάλα σωτηρίας, όχι μόνο για τον ίδιο της τον εαυτό, αλλά και για όσους άλλους αντιμετωπίζουν την ίδια άκαμπτη και απάνθρωπη κατάσταση.
Εξοργιστική, γιατί ανάμεσα στα τόσα χαρτιά, υπογραφές, τηλέφωνα, συνενοήσεις, κ.λπ., χάνεται ο Άνθρωπος.

Εύχομαι στην (συνονόματή μου) Αμαλία, αν και βιώνει πόνους και ταλαιπωρία, να γνωρίσει την πραγματική και ειλικρινή Συμπάθεια των ανθρώπων που συμμερίζονται (έστω και με ένα διαδικτυακό χαμόγελο) τον πόνο της. Να την αγκαλιάσει η σκέψη τους και να της γλυκάνει τον πόνο.

(A.Kircher, πριν από λίγες ημέρες άνοιξε παραπλήσιο θέμα (για τη συγκεκριμένη κοπέλα) ο Angelos στην ενότητα .-= Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ =-. Έχει ήδη ξεκινήσει εκεί μία συζήτηση: Υπάρχουν καλοι γιατροι, υπαρχουν και κακοι γιατροι. Υπάρχουν και ΜΗ-γιατροί.)

Είδα όμως πως επικεντρώνεται στο πρόβλημα της ηθικής των ιατρών, ένα θέμα που είναι βέβαια αρκετά σημαντικό και έχει άμεση σχέση με την περίπτωση της Αμαλίας.

Ωστόσο, θα ήθελα εδώ να επικεντρωθούμε σε κάτι άλλο. Να στρέψουμε για λίγο τις σκέψεις μας και τα συναισθήματα μας προς τον συγκεκριμένο συνάνθρωπο μας που βίωσε και βιώνει ακόμα αυτήν την τραγική ιστορία.

Είναι πραγματικά δύσκολο να απαλύνεις τον ανθρωπινο πόνο με λόγια.

Και όμως, τα λόγια που βγαίνουν ειλικρινά μέσα από την καρδιά έχουν πολλές φορές μεγάλη δύναμη.

Θέλω να πω και εγώ με την σειρά μου στην Αμαλία, αυτήν την κοπέλα που γνώρισα μέσα από το άρθρο της Ελευθεροτυπίας και μέσα από τις δικές της καταθέσεις στο blog της, ότι η ιστορία της, ο πόνος της, αλλά και το κουράγιο και η δύναμη της με άγγιξε βαθυά. Ένοιωσα κοντά της κι ας είμαι τόσο μακρυά και ας μην την έχω δει ποτέ. Θέλω να της πω πως υπάρχουν άνθρωποι που την συμμερίζονται και την σκέφτονται με αγάπη και συμπάσχουν μαζί της.

Της στέλνω και εγώ λοιπόν ένα διαδυκτιακό χαμόγελο και της εύχομαι να πάνε στο τέλος όλα καλά.

Το προβλημα ηταν οτι αλλη παθηση εδειχνε η Μαγνητικη, αλλη η Αξονικη!!! Πηγα σε 8 γιατρους, απο τους οποιους μονο οι 2 καταλαβαν το προβλημα μου. Αλλα μου ειχαν πει οτι δεν επιδεχεται χειρουργειου, λογω της επικινδυνοτητας (ηταν στο μηριαιο οστο, μεσα στην κλειδωση με την λεκανη και στο πισω μερος), για την εγχειρηση δηλαδη, επρεπε να βγαλουν ολο το οστο, ωστε να αφαιρεθει. Ετσι, μου ειπε (ο ενας ο γιατρος) να περιμενω 1 χρονο να δω τι θα γινει. Ισως να περασει με τα φαρμακα, ισως αποροφφηθει. ΟΜΩΣ 1 χρονο μετα, ο πονος αυξηθηκε τραγικα. Νεες εξετασεις, και δειχνουν οτι ο ογκος μεγαλωσε (οσο ενα καρυδι)... και προσπαθησα να βρω εναν γιατρο, που θα επαιρνε το ρισκο να με εγχειρησει. Ευτυχως τον βρηκα στο ΚΑΤ (και μαλιστα με πολυ μεγαλο μεσο, καθως ειναι απο τις "κορυφες" στον κοσμο) και με εγχειρησε. Η εγχειρηση πηγε αριστα, αφου 2 μερες μετα, αρχισα να τρεχω, να περπαταω. Η διαγνωση?? Οστεωδης Οστεωμα. Και μαλιστα, μετα την εγχειρηση μου, μπηκε στην βιβλιογραφια (εγινα αντικειμενο εργασιας και αλλων 2 γιατρων, βοηθων αυτου που με χειρουργησε). Φετος το καλοκαιρι, θα κλεισω 2 χρονια μετα το χειρουργιο και θελω να πω, οτι αν δεν υπηρχε αυτος ο γιατρος, ακομα θα παιδευομουν με τα φαρμακα και τον ανυποφορο πονο!

Δυστυχώς Αμαλία μου, απεικονίζεις με μεγάλη ακρίβεια την εποχή μας!!!

Πριν λίγα χρόνια είχα δει μια ταινία με τίτλο: "Κάνε μια ευχή".
Ήταν η ιστορία ενός μικρού αγοριού στην Αγγλία, που έπασχε από
ένα σπάνιο είδος καρκίνου στο κεφάλι. Το παιδί θα πέθαινε, αν οι
γονείς του δεν έψαχναν με κάθε τρόπο δρόμους σωτηρίας...

Για τους περισσότερους ανθρώπους, η λέξη "καρκίνος" είναι μια λέξη
ταμπού, μια λέξη που προσδιορίζει το μή αναστρέψιμο...

Είναι όμως αλήθεια έτσι;;

Στην περίπτωση της ταινίας, οι γονείς ψάχνοντας βρήκαν κάποιον
"διαφορετικό" γιατρό, ξεκίνησαν ένα νέο ταξίδι εξερεύνησης της
υγείας του αγοριού, παίρνοντας το μήτο της Αριάδνης από εκείνο το
γιατρό. Η περίπτωση του αγοριού γίνεται γνωστή και πολλοί άνθρωποι
αρχίζουν να του στέλνουν ευχητήριες κάρτες. Το αγόρι τώρα θα μπει
στο βιβλίο Γκίνες, για ρεκόρ παραλαβής των περισσότερων καρτών!
Οι κάρτες του ανεβάζουν το ηθικό και του επιμηκήνουν τη ζωή.

Στο τέλος, εμφανίζεται ένας γιατρός από την Αμερική, που με την
επαναστατική του μέθοδο αναλαμβάνει και θεραπεύει το αγόρι...

Η ταινία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα.
Η ταινία διηγείται το πώς η τελική εξαφάνιση του καρκίνου στο αγόρι
ήταν ένα ανεξήγητο γεγονός, κάτι που χαρακτηρίστηκε ως Θαύμα.
Η ταινία δημιουργήθηκε από την έρευνα ενός αστυνομικού στην Αγγλία,
ο οποίος ήθελε να αποδείξει ότι δεν επρόκειτο για θαύμα, αλλά για
εξαπάτηση.
Ο ίδιος αστυνομικός μιλά στο τέλος της ταινίας και μας διηγείται το
πώς ανέρεσε τις αρχικές του υποψίες και την πεποίθησή του ότι
ο καρκίνος εξαφανίστηκε "ως δια μαγείας".

Υπάρχει θεραπεία "ως δια μαγείας";
Υπάρχει, είμαι πεπεισμένη. Ωστόσο, το πόσο εφικτό είναι αυτό, δε
το γνωρίζω, δε μπορώ να το προσδιορίσω...
Το σίγουρο είναι ότι ο άνθρωπος οφείλει να πολεμά και να αντιστέκεται,
να προσπαθεί και να ερευνά όσο μπορεί...

Να μην αφήνεται στο έλεος των καταστάσεων, όποιο κι αν τελικά θα
είναι το αποτέλεσμα, η νίκη, ή όχι η νίκη...

Αμαλία, σου εύχομαι ακμαίο ηθικό για τη μάχη που δίνεις.
Μια μάχη, που όπως αντιλαμβάνομαι διαδραματίζεται σε δύο επίπεδα,
της προσωπικής σου εξυγείανσης, και της κοινοποίησης των προβλημάτων
του συστήματος της υγείας.

quote:

---

Αφορητος πονος, ουτε υπνος, ουτε να περπατησω. Τεραστιες ποσοτητες αντιφλεγμονοδων (τα ιδια με την κοπελα) εξετασεις των εξετασεων (Μαγνητικες, Αξονικες και αιματολογικες

---

PREDATOR σε καταλαβαίνω απόλυτα γιατί κι εγώ είχα ακριβώς το ίδιο πρόβλημα Οστεωδης Οστεωμα (όπως έγραψα και σε άλλο τοπικ )και μου είπε ο γιατρός ότι είναι πολύ σπάνιο, 1περιστατικό /χρόνο. Αντιθέτως εγώ μετά το χειρουργείο ήμουν 3 μήνες με πατερίτσες και έπειτα 4 χρόνια να μην το επιβαρύνω.

Μου φαίνεται πως οι καλοί γιατροί ολοένα και μειώνονται. Όπως έγραψες, πάνω κάτω αυτό είναι το ποσοστό των πραγματικών γιατρών 25%
κρίμα... .

quote:

---

quote:

---

Αφορητος πονος, ουτε υπνος, ουτε να περπατησω. Τεραστιες ποσοτητες αντιφλεγμονοδων (τα ιδια με την κοπελα) εξετασεις των εξετασεων (Μαγνητικες, Αξονικες και αιματολογικες

---

PREDATOR σε καταλαβαίνω απόλυτα γιατί κι εγώ είχα ακριβώς το ίδιο πρόβλημα Οστεωδης Οστεωμα (όπως έγραψα και σε άλλο τοπικ )και μου είπε ο γιατρός ότι είναι πολύ σπάνιο, 1περιστατικό /χρόνο. Αντιθέτως εγώ μετά το χειρουργείο ήμουν 3 μήνες με πατερίτσες και έπειτα 4 χρόνια να μην το επιβαρύνω.

Μου φαίνεται πως οι καλοί γιατροί ολοένα και μειώνονται. Όπως έγραψες, πάνω κάτω αυτό είναι το ποσοστό των πραγματικών γιατρών 25%
κρίμα... .

---

Περαστικα σου... Εγω ευτυχως το προλαβα πριν χειροτερεψει... με ρισκο βεβαια, αλλα ευτυχως!

Παντως, το περιεργο ηταν οτι "συνδυαζα" 2 προβληματα μαζι... Υμενητιδα με Οστεωδης Οστεωμα (ειχα τα "χαρακτηριστηκα και των 2) και η μεν Μαγνητικη εξεταση εδειχνε Υμενητιδα, η Αξονικη εδειχνε Οστεωδης!!!!

Ηταν μια δοκιμασια, 3 χρονια ειχα το προβλημα, και "τελειωσε" νωρις γιατι, οπως μου ειπε ενας γιατρος (απο τους πολλους), θα μπορουσα να το αφησω να περασει μονο του... Μπορει να εκανε μηνα, αλλα και χρονια!!!

Εγω δεν θα αντεχα να περιμενω χρονια! Επρεπε να παρω την αποφαση

Εσενα libero ποιος ηταν ο χειρουργος σου, αν επιτρεπεται?

quote:

---

Στα νοσοκομεία, αλλά και πέρα από αυτά, πολλοί άνθρωποι κλείνουν
τα μάτια στην ευθύνη, θεωρώντας ότι δεν είναι δική τους ευθύνη.

---

Σ' αυτό έχεις δίκιο λίλιθ!
Πολλές φορές φαίνεται πως ο κύριος στόχος αρκετών γιατρών δεν είναι πως θα θεραπεύσουν τον ασθενή, αλλά πως θα μεταθέσουν την ευθύνη σε κάποιον άλλο. Αν η ευθύνη αυτή μετατεθεί τελικά στην σωστή ή λάθος συμπλήρωση κάποιων εντύπων, ακόμα καλύτερα... Σε τελική ανάλυση, το φταίξιμο το φορτώνεται η ασθενής ή η οικογένειά του "δε συμπληρώσατε σωστά τα έντυπα". Και κερατάς και δαρμένος δηλαδή.

Ένα επίσης μεγάλο πρόβλημα είναι οι διαγνωστικές εξετάσεις και οι οικονομικές προεκτάσεις που συνδέονται με αυτές.
Γράφει η Αμαλία:

«Υστερα από αρκετές κλινικές και αιματολογικές εξετάσεις, περάσαμε στις απεικονιστικές. Ξεκινήσαμε με ακτινογραφίες της περιοχής και γύρω από αυτήν, οι οποίες εννοείται πως ήταν αρνητικές. Ο γιατρός με κάλεσε μια μέρα στο ΚΑΤ, όπου έκανα δώδεκα ακτινογραφίες στο μηρό, από διάφορες γωνίες. Χωρίς φυσικά να εκτιμηθεί η ραδιενέργεια που απορροφούσα. Ποιος μπορεί να με βεβαιώσει ότι αυτό δεν συνέβαλε στην εξαλλαγή των τότε (προφανώς) νευρινωματικών κυττάρων σε καρκινικά; Επειδή ούτε και τότε ούτε κ έπειτα με αξονική τομογραφία έβρισκε κάτι να πει, κι επειδή δεν έκρινε σκόπιμο να κάνω και μαγνητική τομογραφία, απεφάνθη ότι... πάσχω από ατροφία του τετρακεφάλου! Φυσικά και ήταν ατροφικό το πόδι μου τότε, αλλά αυτό ήταν δευτερογενής πάθηση εξαιτίας του πόνου».

Από τους διάφορους τύπους διαγνωστικών εξετάσεων, η μαγνητική τομογραφία είναι από τις ακριβότερες. Πριν από 10 περίπου χρόνια, μια μαγνητική τομογραφία για τον αυχένα ή την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης κόστιζε τουλάχιστον λίγο παραπάνω από 100.000 δραχμές. Ενώ η συγκεκριμένη απεικονιστική μέθοδος είναι - κατά τη γνώμη μου - πολύ ουσιώδης και δείχνει πράγματα με μεγάλη λεπτομέρεια, τα ταμεία δεν την γράφουν εύκολα (ή τουλάχιστον δεν την έγραφαν την εποχή που θυμάμαι) λόγω κόστους. Το εξοργιστικό ωστόσο είναι, ότι έβλεπες ανθρώπους που την χρειαζόντουσαν να έχουν κάνει μόνο απλές ακτινογραφίες και εξετάσεις αίματος και κάποιοι άλλοι που είχαν δώσει πεντοχίλιαρο στο γιατρό, ή είχαν κάποιο "δόντι" στο ασφαλιστικό ταμείο, έκαναν μαγνητική για πολύ λιγότερο σοβαρές αιτίες από αυτές, που λογικά απαιτούσαν να κάνει κάποιος μαγνητική.

Ψυχή μου,
Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα,
αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!

quote:

---

πολύ ουσιώδης και δείχνει πράγματα με μεγάλη λεπτομέρεια, τα ταμεία δεν την γράφουν εύκολα (ή τουλάχιστον δεν την έγραφαν την εποχή που θυμάμαι) λόγω κόστους

---

Πράγματι, να βγάλεις μια μαγνητική, δεν είναι εύκολο, θα έπρεπε πρώτα να έδειχνε κάτι η ακτινογραφία. Έλα όμως που οι "γκαβοί" γιατροί δεν έβλεπαν επί ενάμιση χρόνο τίποτα. Γύρω στις 30 ακτινογραφίες έβγαλα (και χωρίς προστασία για τις ευαίσθητες περιοχές) μέχρι την μαγνητική, που τα έδειξε όλα ξεκάθαρα.

PREDATOR...

quote:

---

οπως μου ειπε ενας γιατρος (απο τους πολλους), θα μπορουσα να το αφησω να περασει μονο του... Μπορει να εκανε μηνα, αλλα και χρονια!!!

---

Ακριβώς αυτό είπαν και σ’ εμένα. Εγώ φυσικά ήθελα να τελειώνω, γιατί είχα και πανελλήνιες μπροστά…

quote:

---

Εσενα libero ποιος ηταν ο χειρουργος σου, αν επιτρεπεται?

---

PREDATOR πέρασαν πολλά χρόνια από τότε και δεν θυμάμαι το όνομά του (τι σημασία έχει?) Την εγχείρηση την έκανα στο νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης και την επέμβαση την έκανε νομίζω ο διευθυντής της ορθοπεδικής κλινικής τότε (1999).

Θυμάμαι πως ήθελε πολύ να κάνει αυτήν την επέμβαση γιατί δεν του έχει ξανατύχει ποτέ περιστατικό με οστεοειδές οστέωμα.

γενικά...

Το ποιο εύκολο πράγμα είναι να «καταδικάζεις» ομάδες επαγγελματιών ειδικά όταν από αυτούς εξαρτάται η ζωή κάποιων ανθρώπων (γιατροί, πολ. Μηχανικοί…) και δεν βλέπουμε τα δικά μας τα χάλια.
Αρκεί να κοιτάξει κανείς πως βγαίνουν οι επαγγελματίες αυτοί, από τα πανεπιστήμια. Απλά να δει πως περνάνε τα μαθήματα. Διαβάζουν την τελευταία στιγμή ίσα, ίσα για να περάσουν το μάθημα και την άλλη μέρα όλα ξεχνιούνται . Έτσι διαβάζω κι εγώ και η συντριπτική πλειοψηφεία των φοιτητών.
Λέμε: μια φορά ζούμε τα φοιτητικά χρόνια(λες και τις υπόλοιπες ηλικίες τις ζούμε παραπάνω από μια φορά), τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας, έ, δεν θα τα περάσουμε διαβάζοντας. Αυτό είναι το μήνυμα σήμερα που περνάει στο κόσμο «χαλλλάρωσε» πέρνα όσο καλύτερα μπορείς το «τώρα» (και ας σκοτώσεις μερικούς αργότερα, δεν πειράζει, εδώ στο Ελλάντα με έναν μέτριο δικηγόρο δεν παθαίνεις τίποτα) .
Έτσι, ενώ στα φοιτητικά μας χρόνια κάναμε παρέα με αυτούς τους φοιτητές που ήταν κάθε μέρα έξω και ήταν τότε «και γαμώ τα παιδιά», «η ψυχή της παρέας» σχολιάζοντας υποτιμητικά τους άλλους που διάβαζαν ως φυτά, ξενέρωτοι, μαλάκες και οτιδήποτε άλλο, ξαφνικά , όταν πάρουν το πτυχίο και αρχίζουν και σφάζουν κόσμο και κοσμάκη, τους βρίζουμε, μηνύσεις και δεν συμμαζεύεται, αυτούς τους ίδιους, που τότε θεωρούσαμε, τουλάχιστο φυσιολογικούς. Ενώ οι τότε μελετηροί, ξενέρωτοι, σήμερα είναι οι καλύτεροι γιατροί και τους παινεύουμε. (Τελικά μόνο το συμφέρον μας βλέπουμε και το πώς θα κάνουμε περισσότερο χαβαλέ).

Πως λοιπόν, όταν υπάρχει τέτοια περιθωριοποίηση, ακόμα όταν ενηλικιωνόμαστε, (άντε στην σχολική ηλικία δεν καταλαβαίνεις και λες τον άλλον φυτό, με κεραίες και διάφορα άλλα) να περιμένουμε να έχουμε καλούς γιατρούς (και γενικά καλούς επαγγελματίες). Με τα σημερινά πρότυπα και Άγιος θα κολαστεί, προκειμένου να είναι in.

Καλό είναι, πριν να αρχίσεις να αμολάς μηνύσεις και να κατηγορείς, να σκεφτείς πόσο καλός είσαι εσύ στη δουλεία σου. Μήπως σου αξίζει αυτό που τραβάς? Αν ήσουν γιατρός, με το διάβασμα που έκανες και τον τρόπο που περνούσες τα μαθήματα για να πάρεις το δικό σου πτυχίο, θα ήσουν από τους «καλούς» γιατρούς?

Αλλά αυτή η νοοτροπία δεν αλλάζει. Πάντα θα φταίνε οι άλλοι…

Μου έκανε επίσης εντύπωση που ο λόγος της στο άρθρο ήταν ήρεμος, χωρίς πολύ μεγάλο θυμό ή κι οργή.
Πόσοι άνθρωποι μετά από μια τέτοια δοκιμασία θα είχαν την δύναμη να αντιμετωπίσουν αυτήν την κατάσταση ψύχραιμα?
Πιστεύω ότι θα ήταν λίγοι...

Στα ιατρικά λάθη που έγιναν εις βάρος της και στους λόγους που αυτά έγιναν, δεν θα επεκταθώ σε μεγάλο βαθμό.
Ο καθένας μπορεί να κρίνει και το τι έγινε αλλά και με πόση ανωριμότητα κι αδιαφορία αντιμετωπίστηκε ένας συνάνθρωπος μας, στην θέση του οποίου θα μπορούσε να είναι ο καθένας μας.
Κι αυτή η ανωριμότητα υπήρξε επειδή κάποιοι γιατροί ήθελαν να μετατοπίσουν τις ευθύνες σε άλλους γιατρούς, άλλοι δεν ήθελαν καν να κάνουν καλά την δουλειά τους κτλ κτλ.

Εύχομαι στην Αμαλία από καρδιάς να συνεχίσει τον προσωπικό της αγώνα κι όλα να της πάνε δεξιά!

In anticipation of my resurrection...

Θα έλεγα πως η ευθύνη εστιάζεται τόσο στους ίδιους τους ιατρούς όσο και σε εμάς που πολλές φορές αδιαφορούμε για αυτά τα συμβάντα αν δεν έχουν σχέση με τον εαυτό μας ή με το άμεσο περιβάλλον μας. Πως όμως ένας απλός ασθενής μπορεί να τα βάλει με το ιατρικό κατεστημένο;

Πιστεύετε πως οι μηνύσεις μπορεί να είναι κάποια λύση;

Να παρουσιάσω τώρα κάποια στοιχεία από το εξωτερικό γιατί το φαινόμενο δυστυχώς είναι παγκόσμιο.

Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα περίπου 195 χιλιάδες θάνατοι στα νοσοκομεία κατά το 2000, 2001, και 2002 στις ΗΠΑ οφείλονται σε ιατρικά λάθη.
Μια άλλη έρευνα του 2006 έδειξε πως παγκοσμίως 1.5 άνθρωποι κάθε χρόνο αποτελούν θύματα ιατρικών λαθών.

Γνωρίζετε φυσικά τον θαυμάσιο Όρκο των Ιπποκρατικών Ιατρών.

Δεν ξέρω όμως πόσοι γνωρίζουν ότι στις μέρες μας κανείς δεν ορκίζεται με βάση αυτό τον όρκο τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

Άλλοι καιροί, άλλα ήθη!

Από αυτούς που είναι θύματα ιατρικών λαθών μόνο ένα 2% κάνει μήνυση εναντίον των γιατρών.

Τώρα όταν τα πράγματα φτάνουν στα δικαστήρια το ζήτημα είναι πολύπλοκο.

Από την μια, υπάρχουν ειδικοί δικηγόροι που ασχολούνται μόνο με αυτές τις υποθέσεις. Από την άλλη, οι γιατροί ασφαλίζονται σε περίπτωση που κάποιος τους κάνει μηνυση. Αλλά αν ο γιατρός δεν είναι ασφαλισμένος υπάρχει περίπτωση να μην λάβει το θύμα αποζημίωση. Επίσης αν περάσει κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, νομίζω δύο χρόνια, ακόμα και αν αποδειχτεί η περίπτωση η υπόθεση χάνεται.
Και υπάρχουν και άλλα πολλά διαδικαστικά και δικηγορικά και ασφαλιστικά που δεν καταλαβαίνω.

Φαύλος κύκλος δηλαδή!

Για μια ακόμα φορά να εκφράσω την συμπάθεια μου στην Αμαλία για τον αγώνα της.

Διαβάστε και το τελευταίο της ποστ.

"Κόρακας, κοράκου μάτι δε βγάζει"

Κανένας γιατρός (ή υπάρχουν λίγες εξαιρέσεις - για να μην είμαι απόλυτη) δε θα καταθέσει εναντίον ενός συναδέλφου. Και για πολλές περιπτώσεις, χρειάζονται και καταθέσεις από άλλους γιατρούς. Αν π.χ. η Αμαλία πάει στα δικαστήρια τους γιατρούς, στην ανευθυνότητα των οποίων οφείλεται ένα μεγάλο μέρος της ταλαιπωρίας της, θα κατέθετε ο καλός γιατρός εναντίον αυτών που την ταλαιπώρησαν;

Αμαλία:
Δευτερον, πού θα βρισκόταν γιατρός να υποστηρίξει έστω τα εξωφθαλμα δίκαιά μου; Κόρακας κοράκου μάτι βγάζει;

Γεια σου Αμαλία - συνωνόματη!!!

Αντιγράφω από το μλογκ του YPEROPTIX :

"Δεν προσπαθούμε με κανέναν τρόπο να εκμεταλλευτούμε τον άδικο χαμό της Αμαλίας Καλυβινού. Θέλουμε απλά να δώσουμε μια συνέχεια στον αγώνα που εκείνη ξεκίνησε. Να ενημερώσουμε, να διαμαρτυρηθούμε και εν τέλει να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο σύστημα υγείας. Για όλους μας. Χωρίς φακελλάκια, χωρίς ιατρικά λάθη, χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες που μπορούν να κοστίσουν ζωές. Χωρίς όλα όσα η Αμαλία είχε τη δύναμη να καταγγείλει μέσα από τα κείμενα του blog της. Έστω και για λίγο, υπήρξαμε συνοδοιπόροι της. Εκείνη ήταν που μας έδειξε το δρόμο, αποδεικνύοντας ότι η φωνή μας μπορεί να ακουστεί. Δίνοντας μας την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Νομίζουμε πως γι'αυτό και μόνο, της οφείλουμε κάτι παραπάνω από ένα δάκρυ.

Έχει ήδη προταθεί η 1η Ιουνίου σαν ημέρα αφιερωμένη στην Αμαλία. Πιστεύω ότι το καλύτερο αντίο που θα μπορούσαμε να της προσφέρουμε είναι να ταράξουμε λίγο τα λιμνάζοντα ύδατα του Εθνικού μας Συστήματος Υγείας και να στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα στους κυβερνώντες αλλά και στους πολίτες αυτής της χώρας. Καταθέστε λοιπόν τις προτάσεις σας για να οργανώσουμε όλοι μαζί μια μικρή εκστρατεία για την Αμαλία. Αντί στεφάνου.

Πού και πώς όμως μπορούμε να δραστηριοποιηθούμε ώστε η πρωτοβουλία αυτή να έχει το μέγιστο δυνατό αντίκτυπο;

* Πρώτα απ' όλα, πρέπει να οργανωθούμε μεταξύ μας. Διαδώστε τα νέα σε όλα τα ελληνόφωνα blogs, ώστε να ενημερωθούν όλοι όσοι πιθανόν θελήσουν να συμμετάσχουν σ' αυτή την πρωτοβουλία. Ας κάνουμε έναν ανοιχτό διάλογο αυτή τη φορά, χωρίς να αποκλείουμε κανέναν.
* Το banner είναι μόνο η αρχή. Ένα μπαϊράκι είναι και τίποτα άλλο. Η πρόταση μου είναι η παραπάνω (με link που οδηγεί στο blog της Αμαλίας) και έρχεται να προστεθεί στις ήδη υπάρχουσες της Ion και του Polsemannen (βλ. προηγούμενο post). Πιστεύω ότι το βλέμμα της Αμαλίας είναι πιο δυνατό από οποιοδήποτε σκιτσάκι. Είμαι ανοιχτός φυσικά σε παρατηρήσεις, καθώς και σε εναλλακτικές προτάσεις. Δυστυχώς, το "malpractice" δε μεταφράζεται με μία λέξη.
* Ίσως θα μπορούσε να συνταχτεί ένα κοινό post, αν και μια ιδέα θα ήταν να αφήσουμε τον καθένα να γράψει τη δική του οπτική γωνία για το θέμα. Η Ροδιά πρότεινε όσοι θέλουμε να γράψουμε τη δική μας μαρτυρία, που θα παραπέμπει στο blog της Αμαλίας.
* Τα e-mail είναι ένας άλλος τομέας. Bulk, chain, αλλά και στοχευμένα σε αρμόδια γραφεία, υπουργεία, κλπ. Κάποιος να μας ενημερώσει ποιοί ακριβώς είναι οι φορείς ή τα πρόσωπα που πρέπει να απευθυνθούμε. Εκεί μάλλον είναι απαραίτητο ένα κοινά αποδεκτό κείμενο. Όσοι θέλουν να αναλάβουν να το συντάξουν ας το δηλώσουν.
* Χρειαζόμαστε συμβούλους για να ξέρουμε τι μας γίνεται και να μην καταντήσουμε γραφικοί. Γιατρούς, νομικούς, ανθρώπους που γνωρίζουν τους θεσμούς και τους μηχανισμούς του συστήματος υγείας. Τι προβλέπει η νομοθεσία για το φακελλάκι; Τι ακριβώς συμβαίνει σε άλλες χώρες; Μιλάμε για συγκεκριμένες θέσεις, όχι σκέτες αοριστολογίες για τον όρκο του Ιπποκράτη.
* Τηλέφωνα. Σε όλους τους φορείς που θα στείλουμε mail. Ενδεχομένως ακόμα και στους γιατρούς που καταγγείλει επώνυμα η Αμαλία. Όχι για να τους καθυβρίσουμε, αλλά για να τους θυμίσουμε την ιστορία της και τον ρόλο που είχανε παίξει.
* Μ.Μ.Ε. Κυρίως εφημερίδες, αφού η τηλεόραση θα προσπαθήσει να μετατρέψει το γεγονός σε τσίρκο όπως πάντα. Δίνοντας έμφαση σ' αυτό που διεκδικούσε η Αμαλία, όχι σε μελοδραματικές ιστορίες για την "ευαισθητοποίηση" της κοινής γνώμης.
* Εξωτερικό. Ομογένεια αλλά και μη ελληνόφωνοι. Κάποιοι να βοηθήσουν στη μετάφραση των κειμένων. Καλύτερα να γίνουμε ρόμπα διεθνώς, παρά να πεθαίνουν άνθρωποι επειδή δεν είχαν φακελλάκια και βύσματα. Υποτίθεται ότι είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ας μαζέψουμε υπογραφές για να γίνει ένα διάβημα.
* Αν κάποιος έχει πρόσβαση σε τυπογραφεία, θα μπορούσαμε ακόμα και να τυπώσουμε ενημερωτικά φυλλάδια και να βρεθούν εθελοντές για να τα μοιράσουν στον κόσμο. Έξω από κρατικά νοσοκομεία και ιδιωτικές κλινικές κατά προτίμηση.

Επαναλαμβάνω, σκοπός μας δεν είναι ούτε να καπηλευτούμε τη μνήμη της Αμαλίας, ούτε να διαπομπεύσουμε συγκεκριμένα πρόσωπα (ιδίως αν δεν έχουμε αποδεικτικά στοιχεία), ούτε να αναγκάσουμε τον Υπουργό Υγείας σε παραίτηση. Μακάρι αυτή η κινητοποίηση να καταφέρει να κάνει μιαν αρχή ώστε κάποτε να σπάσει ο φαύλος κύκλος της διαφθοράς, της αδικίας και της νοοτροπίας συνωμοτικών πελατειακών σχέσεων που μας στερούν όχι μόνον την υγεία μας αλλά και την αξιοπρέπειά μας. Στο χέρι μας είναι να μην ξεχαστεί η Αμαλία, καθώς και να μην υπάρξουν ανάλογες περιπτώσεις στο μέλλον."
(28 Μαϊ 2007 Helix Nebulae http://yperoptix.blogspot.com/2007/05/1_28.html )

Για την ώρα δεν βρίσκω λόγια να εκφράσω αυτά που νοιώθω.

Απλά να πω πως μπορεί να έφυγε νωρίς η Αμαλία αλλά άφησε πίσω της πολλά.

Και ίσως ο θάνατος της να γίνει αφορμή να αλλάξουν κάποια πράγματα στον έρημο τον τόπο μας. Ίσως, και θα πρέπει να σκεφτούμε όλοι μας σοβαρά το τι μπορούμε και το τι θα πρέπει να κάνουμε.

Αμαλία καλό σου ταξίδι! Εύχομαι εκεί που είσαι να βρεις την ηρεμία και την γαλήνη που σου έλειψε σ' αυτόν τον κόσμο.

Καλό της ταξίδι!
Κι ελπίζω η περίπτωση της να είναι η αφορμή για να αποφεύγονται τέτοια ιατρικά λάθη...

In anticipation of my resurrection...

Καλό ταξίδι Αμαλία
και εύχομαι το κύκνειο άσμα σου να φτάσει στα αυτιά που πρέπει...

quote:

---

Κι ελπίζω η περίπτωση της να είναι η αφορμή για να αποφεύγονται τέτοια ιατρικά λάθη...

---

Αθήνα


Οι bloggers της Ελλάδας θα τιμήσουν την Παρασκευή 1η Ιουνίου τη μνήμη της Αμαλίας Καλυβινού, η οποία εξιστόρησε στο ιστολόγιό της την τραγική περιπέτειά της με τον καρκίνο, τον οποίο οι γιατροί καθυστέρησαν 17 χρόνια να διαγνώσουν. Η Αμαλία έφυγε τα ξημερώματα της Παρασκευής...

Η 30χρονη φιλόλογος έμαθε μόλις πριν από πέντε χρόνια ότι πάσχει από καρκίνο. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, δεκάδες γιατροί έλεγαν ότι πρόκειται απλώς για ιδιοπάθεια, ένας χρόνιος πόνος που δεν μπορούσε να εξηγηθεί.

Ένας καλοήθης όγκος στο πόδι της- ένα νευρίνωμα- δεν διαγνώστηκε και δεν αντιμετωπίστηκε ποτέ, με αποτέλεσμα να εξελιχθεί σε καρκίνο που οδήγησε στον ακρωτηριασμό του ποδιού της, αναφέρουν Τα Νέα της Τρίτης.

Γραφειοκρατία

Από το 1984, όταν ήταν μόλις 8 χρόνων, μέχρι το 2001 είχε επισκεφθεί δεκάδες γιατρούς για τους αφόρητους πόνους στο πόδι της. Το τελευταίο διάστημα η Αμαλία έδινε μάχη με τον καρκίνο του πνεύμονα- 47 όγκους είχαν εντοπίσει οι γιατροί.

Πριν από ενάμιση χρόνο, η Αμαλία έφτιαξε ένα blog, όπου μοιράστηκε όλο τον πόνο της ζωής της και περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια τις εξετάσεις και τους γιατρούς που μιλούσαν για «ιδιοπάθεια».

«Εξαιτίας σου, γιατρέ μου, έχω χάσει απολαύσεις αμέτρητες, έχω διακόψει τις σπουδές μου πάνω από τρεις φορές, έχω στερηθεί ταξίδια, δεν φόρεσα ποτέ μίνι φούστα λόγω της ατροφίας, έχω αντιμετωπίσει παράλογη γραφειοκρατία, έχω υπάρξει θύμα οικονομικής εκμετάλλευσης από γιατρούς, έχω υπάρξει υποψήφιο θύμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης από γιατρό, έχω νοσηλευθεί σε βρώμικα νοσοκομεία με αδιάφορους γιατρούς και νοσοκόμες, έχω περιμένει άπειρες ώρες σε ουρές νοσοκομείων ή ΙΚΑ για μία σφραγίδα», έγραφε στις 7 Απριλίου η 30χρονη φιλόλογος.

Η άτυχη Αμαλία εξιστορεί την απίστευτη ταλαιπωρία της στο ΙΚΑ και τον ΕΟΦ για να πάρει έγκριση για το μόνο φάρμακο που θα μπορούσε να την βοηθήσει. Τελικά, όμως, αποδείχθηκε ανεπαρκές.

Η Αμαλία έγραψε το τελευταίο μήνυμα στο blog στις αρχές Μαΐου. Καθημερινά δεχόταν στο fakellaki. blogspot. com εκατοντάδες μηνύματα συμπαράστασης από όλη τη χώρα

Στη μνήμη της Αμαλίας, την ερχόμενη Παρασκευή, όλοι οι bloggers θα αφιερώσουν τις σελίδες τους στην «Ημέρα Αμαλίας», με σύνθημα «Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...».

Για όσους ήθελαν να κάνουν κάτι παραπάνω από το να γράψουν απλώς ένα ηλεκτρονικό μήνυμα, η οικογένεια της Αμαλίας έδωσε την ιδέα της προσφοράς στην ίδρυση του ογκολογικού νοσοκομείου για παιδιά και σε όποια άλλη προσπάθεια αφορά τον καρκίνο.

Newsroom ΔΟΛ

quote:

---

fakellaki. blogspot. com
«Ημέρα Αμαλίας» η 1η Ιουνίου για όλους τους bloggers της Ελλάδας

Αθήνα
Οι bloggers της Ελλάδας θα τιμήσουν την Παρασκευή 1η Ιουνίου τη μνήμη της Αμαλίας Καλυβινού, η οποία εξιστόρησε στο ιστολόγιό της την τραγική περιπέτειά της με τον καρκίνο, τον οποίο οι γιατροί καθυστέρησαν 17 χρόνια να διαγνώσουν. Η Αμαλία έφυγε τα ξημερώματα της Παρασκευής...

Η 30χρονη φιλόλογος έμαθε μόλις πριν από πέντε χρόνια ότι πάσχει από καρκίνο. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, δεκάδες γιατροί έλεγαν ότι πρόκειται απλώς για ιδιοπάθεια, ένας χρόνιος πόνος που δεν μπορούσε να εξηγηθεί.

Ένας καλοήθης όγκος στο πόδι της- ένα νευρίνωμα- δεν διαγνώστηκε και δεν αντιμετωπίστηκε ποτέ, με αποτέλεσμα να εξελιχθεί σε καρκίνο που οδήγησε στον ακρωτηριασμό του ποδιού της, αναφέρουν Τα Νέα της Τρίτης.

Γραφειοκρατία
Από το 1984, όταν ήταν μόλις 8 χρόνων, μέχρι το 2001 είχε επισκεφθεί δεκάδες γιατρούς για τους αφόρητους πόνους στο πόδι της. Το τελευταίο διάστημα η Αμαλία έδινε μάχη με τον καρκίνο του πνεύμονα- 47 όγκους είχαν εντοπίσει οι γιατροί.

Πριν από ενάμιση χρόνο, η Αμαλία έφτιαξε ένα blog, όπου μοιράστηκε όλο τον πόνο της ζωής της και περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια τις εξετάσεις και τους γιατρούς που μιλούσαν για «ιδιοπάθεια».

«Εξαιτίας σου, γιατρέ μου, έχω χάσει απολαύσεις αμέτρητες, έχω διακόψει τις σπουδές μου πάνω από τρεις φορές, έχω στερηθεί ταξίδια, δεν φόρεσα ποτέ μίνι φούστα λόγω της ατροφίας, έχω αντιμετωπίσει παράλογη γραφειοκρατία, έχω υπάρξει θύμα οικονομικής εκμετάλλευσης από γιατρούς, έχω υπάρξει υποψήφιο θύμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης από γιατρό, έχω νοσηλευθεί σε βρώμικα νοσοκομεία με αδιάφορους γιατρούς και νοσοκόμες, έχω περιμένει άπειρες ώρες σε ουρές νοσοκομείων ή ΙΚΑ για μία σφραγίδα», έγραφε στις 7 Απριλίου η 30χρονη φιλόλογος.

Η άτυχη Αμαλία εξιστορεί την απίστευτη ταλαιπωρία της στο ΙΚΑ και τον ΕΟΦ για να πάρει έγκριση για το μόνο φάρμακο που θα μπορούσε να την βοηθήσει. Τελικά, όμως, αποδείχθηκε ανεπαρκές.

Η Αμαλία έγραψε το τελευταίο μήνυμα στο blog στις αρχές Μαΐου. Καθημερινά δεχόταν στο fakellaki. blogspot. com εκατοντάδες μηνύματα συμπαράστασης από όλη τη χώρα

Στη μνήμη της Αμαλίας, την ερχόμενη Παρασκευή, όλοι οι bloggers θα αφιερώσουν τις σελίδες τους στην «Ημέρα Αμαλίας», με σύνθημα «Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...».

Για όσους ήθελαν να κάνουν κάτι παραπάνω από το να γράψουν απλώς ένα ηλεκτρονικό μήνυμα, η οικογένεια της Αμαλίας έδωσε την ιδέα της προσφοράς στην ίδρυση του ογκολογικού νοσοκομείου για παιδιά και σε όποια άλλη προσπάθεια αφορά τον καρκίνο.

Newsroom ΔΟΛ

---

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ

ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟΣ ΟΡΚΟΣ Αρχαίο Κείμενο :

1. ΟΜΝΥΜΙ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΙΗΤΡΟΝ ΚΑΙ ΑΣΚΛΗΠΙΟΝ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑΝ ΚΑΙ ΠΑΝΑΚΕΙΑΝ ΚΑΙ ΘΕΟΥΣ ΠΑΝΤΑΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΣΑΣ ΙΣΤΟΡΑΣ ΠΟΙΟΥΜΕΝΟΣ , ΕΠΙΤΕΛΕΑ ΠΟΙΗΣΕΙΝ ΚΑΤΑ ΔΥΝΑΜΙΝ ΚΑΙ ΚΡΙΣΙΝ ΕΜΗΝ ΟΡΚΟΝ ΤΟΝΔΕ.
2. ΗΓΗΣΕΣΘΑΙ ΜΕΝ ΤΟΝ ΔΙΔΑΞΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΝ ΤΑΥΤΗΝ ΙΣΑ ΓΕΝΕΤΗΣΙΝ ΕΜΟΙΣΙ, ΚΑΙ ΒΙΟΥ ΚΟΙΝΩΣΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΧΡΕΩΝ ΧΡΗΖΟΝΤΙ ΜΕΤΑΔΟΣΙΝ ΠΟΙΗΣΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΓΕΝΟΣ ΤΟ ΕΞ ΑΥΤΟΥ ΑΔΕΛΦΕΟΙΣ ΙΣΟΝ ΕΠΙΚΡΙΝΕΕΙΝ ΑΡΡΕΣΙ, ΚΑΙ ΔΙΔΑΞΕΙΝ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΝ ΤΑΥΤΗΝ, ΗΝ ΧΡΗΙΖΩΣΙ ΜΑΝΘΑΝΕΙΝ, ΑΝΕΥ ΜΙΣΘΟΥ ΚΑΙ ΞΥΓΓΡΑΦΗΣ.
3. ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΗΣ ΤΕ ΚΑΙ ΑΚΡΟΗΣΙΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΟΙΠΗΣ ΑΠΑΣΗΣ ΜΑΘΗΣΙΟΣ ΜΕΤΑΔΟΣΙΝ ΠΟΙΗΣΕΣΘΑΙ ΥΙΟΙΣΙ ΤΕ ΕΜΟΙΣΙ ΚΙΑ ΤΟΙΣΙ ΤΟΥ ΕΜΕ ΔΙΔΑΞΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΑΙΣΙ ΣΥΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙΣΙ ΤΕ ΚΑΙ ΩΡΚΙΣΜΕΝΟΙΣ ΝΟΜΩ ΙΗΤΡΙΚΩ ΑΛΛΩ ΔΕ ΟΥΔΕΝΙ.
4. ΔΙΑΙΤΗΜΑΣΙ ΤΕ ΧΡΗΖΟΜΑΙ ΕΠ'ΩΦΕΛΕΙΗ ΚΑΜΝΟΝΤΩΝ ΚΑΤΑ ΔΥΝΑΜΙΝ ΚΑΙ ΚΡΙΣΙΝ ΕΜΗΝ, ΕΠΙ ΔΗΛΗΣΕΙ ΔΕ ΚΑΙ ΑΔΙΚΙΗ ΕΙΡΞΕΙΝ.
5. ΟΥ ΔΩΣΩ ΔΕ ΟΥΔΕ ΦΑΡΜΑΚΟΝ ΟΥΔΕΝΙ ΑΙΤΗΘΕΙΣ ΘΑΝΑΣΙΜΟΝ, ΟΥΔΕ ΥΦΗΓΗΣΟΜΑΙ ΞΥΜΒΟΥΛΙΗΝ ΤΟΙΗΝ ΔΕ ΟΜΟΙΩΣ ΔΕ ΟΥΔΕ ΓΥΝΑΙΚΙ ΠΕΣΣΟΝ ΦΘΟΡΙΟΝ ΔΩΣΩ.
6. ΑΓΝΩΣ ΔΕ ΚΑΙ ΟΣΙΩΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΩ ΒΙΟΝ ΤΟΝ ΕΜΟΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΝ ΤΗΝ ΕΜΗΝ.
7. ΟΥ ΤΕΜΕΩ ΔΕ ΟΥΔΕ ΜΗΝ ΛΙΘΙΩΝΤΑΣ , ΕΚΧΩΡΗΣΩ ΔΕ ΕΡΓΑΤΗΣΙΝ ΑΔΡΑΣΙΝ ΠΡΗΞΙΟΣ ΤΗΣΔΕ.
8. ΕΣ ΟΙΚΙΑΣ ΔΕ ΟΚΟΣΑΣ ΑΝ ΕΣΙΩ, ΕΣΕΛΕΥΣΟΜΑΙ ΕΠ' ΩΦΕΛΕΙΗ ΚΑΜΝΟΝΤΩΝ, ΕΚΤΟΣ ΕΩΝ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΙΗΣ ΕΚΟΥΣΙΗΣ ΚΑΙ ΦΘΟΡΙΗΣ ΤΗΣ ΤΕ ΑΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΦΡΟΔΙΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ ΕΠΙ ΤΕ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΙΩΝ , ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΔΟΥΛΩΝ.
9. Α Δ'ΑΝ ΕΝ ΘΕΡΑΠΕΙΗ Η ΙΔΩ Η ΑΚΟΥΣΩ , Η ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΘΕΡΑΠΕΙΗΣ ΚΑΤΑ ΒΙΟΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ , Α ΜΗ ΧΡΗΠΟΤΕ ΕΓΚΑΛΕΣΘΑΙ ΕΞΩ , ΣΙΓΗΣΟΜΑΙ, ΑΡΡΗΤΑ ΗΓΕΥΜΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΤΟΙΑΥΤΑ.
10. ΟΡΚΟΝ ΕΝ ΟΥΝ ΜΟΙ ΤΟΝΔΕ ΕΠΙΤΕΛΕΑ ΠΟΙΕΟΝΤΙ ΚΑΙ ΜΗ ΞΥΓΧΕΟΝΤΙ ΕΙΗ ΕΠΑΥΡΑΣΘΑΙ ΚΑΙ ΒΙΟΥ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ, ΔΟΞΑΖΟΜΕΝΩ ΠΑΡΑ ΠΑΣΙΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΕΣ ΤΟΝ ΑΙΕΙ ΧΡΟΝΟΝ, ΠΑΡΑΒΑΙΝΟΝΤΙ ΔΕ ΚΑΙ ΕΠΙΟΡΚΕΟΝΤΙ, ΤΑΝΑΝΤΙΑ ΤΟΥΤΕΩΝ.

καλο ταξιδι!

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

σε:

Αμαλία Καλυβίνου - Μια Τραγική Ανθρώπινη Ιστορία (παρακαλώ διαβάστε)!

Το μόνο που μπορώ να πω, είναι ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ για όλα όσα έκανε, για να μην ζήσουμε και εμείς, όσα έζησε εκείνη.
Κέρδισε το σεβασμό, την εκτίμηση, το θαυμασμό, και το βασικότερο, μια θέση στη καρδιά μας.

Έστω και καθυστερημένα... καλό σου ταξίδι Αμαλία !

ΥΓ. Επειδή επισκέπτομαι σπάνια τη θεματολογία του ΝΕΑ - Μέσα από το Διεθνές Internet, δεν είχα δει το σχετικό θέμα του A. Kircher, έτσι άνοιξα ένα καινούργιο στο Απόψεις, Προτάσεις κ.ά..
Δεν ήθελα να πω τίποτα, απλά ήθελα να κάνω γνωστή την ιστορία της Αμαλίας, σε όσους (όπως κι εγώ), δεν την γνώριζαν. Ελπίζω έστω και λίγο να βοήθησα...

Στράτος

quote:

---

Το μόνο που μπορώ να πω, είναι ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ για όλα όσα έκανε, για να μην ζήσουμε και εμείς, όσα έζησε εκείνη.
Κέρδισε το σεβασμό, την εκτίμηση, το θαυμασμό, και το βασικότερο, μια θέση στη καρδιά μας.

---

αν ξεχασουμε την Αμαλια, ξεχναμε και εμας.

η Αμαλια πεθανε, αλλά το συστημα ειναι εκει εξω και μας τα παιρνει.

οχι στα φακελακια - ναι στους καλα αμοιβομενους γιατρους

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

quote:

---

Πολύ λυπηρό,πολύ αληθινό...Τι να πω..Δεν το έχω αναφέρει ποτέ στο φόρουμ,το θεωρώ προσωπικό,αλλά διαβάζοντας τις απαντήσεις των μελών εδώ,είπα να το πω.Παρόλο που δεν είμαι εγώ η ασθενής αλλά στενό συγγενικό πρόσωπο,γνωρίζω το δράμα της οικογένειας της Αμαλίας συνέχεια,εδώ και 4 χρόνια.Δεν υπάρχουν λόγια για να χαρακτηρίσω τα καθάρματα που γίνονται γιατροί και πλουτίζουν εις βάρος των ανθρώπινων ζωών.Δεν υπάρχουν λόγια να χαρακτηρίσω ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας που ποτέ δεν έχει λειτουργήσει.Δεν υπάρχουν λόγια να χαρακτηρίσω τα ζώα και την γραφειοκρατία του ΙΚΑ.Μπορώ όμως νας σας πω τα καθέκαστα για όλα τα νοσοκομεία της Αττικής,τα έχω γυρίσει όλα.Μπορώ επίσης να σας πω ότι είναι παρήγορο το γεγονός ότι στους 100 γιατρούς οι 10 είναι πραγματικοί γιατροί και αν πέσεις σε ένα από αυτούς,ίσως τελικά να σώσεις την ζωή σου(ή να την επιμηκύνεις..).
Ίσως κάποια στιγμή να στείλω καμιά επιστολή σε εφημερίδα με τα ονόματα των γιατρών/καθαρμάτων(κάποιοι από αυτούς είναι και γνωστότατοι καθηγητές)...

---

να το κανεις καλη μου!

ειτε σε εφημεριδα, ειτε στο μπλογκ της Αμαλιας, ειτε σε δικο σου, καντο!

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr