επισκευθήτε την ιστοσελίδα
1. http://www.uk-human-rights.org/dadscare.htm#July

Εκεί οι Αγγλομαθείς θα διαβάσετε τις απόψεις Άγγλου ογδοντάρη για τα δώρα της Ελληνικής γλώσσας και των προγόνων μας στην ανθρωπότητα. Στην ίδια σελίδα οι σκέψεις Ρωσσικής καταγωγής 'Αγγλου πολίτη σε ζητήματα πεδείας όπου κε τότε τα δώρα των Ελλήνων στην παγκόσμια κοινωτητα. Εκεί και οι δικές μου σκέψεις στα προβλήματα που δημιουργούν οι 'Ορθά (δήθεν) Σκεπτομενοι Πολιτικοί Ηγέτες Και Οργανωτές Των Ψευτοδημοκρατίων Των Νέω Χρόνων'.

Σε άλλες ιστοσελίδες θέματα και ιστορικές αλήθειες / πραγματοκώτητες που αφορούν τον κάθε Έλληνα και σοβαρό πολίτη της παγκόσμιας κοινώτητας.

2. http://www.uk-human-rights.org/protocol.htm
3. http://www.uk-human-rights.org/humraped.htm
4. http://www.uk-human-rights.org/intropro.htm
5. http://www.uk-human-rights.org/plato.htm

Συγνώμη για ορθογραφικά λάθη. Επισκευθήτε παρακαλώ την ιστοσελιδα, στα Αγγλικά όπου η καταγωγή μου κλπ.
6. http://www.uk-human-rights.org/background.htm

...and the Predators will prevail...

«ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ»

quote:

---

ΟΠΟΤΕ Η ΘΕΩΡΕΙΑ ΤΟΥ ΦΟΙΝΙΚΙΚΟΥ ΠΑΕΙ ΠΕΡΙΠΑΤΟ

---

Αν εννοείς τη θεωρία της καταγωγής του ελληνικού αλφαβήτου από το φοινικικό όχι, αυτή(η θεωρία) δεν πάει περίπατο. Είναι αποδεδειγμένο ότι το ελληνικό αλφάβητο προήλθε από το φοινικικό.

Lost in Necropolis

La ville de la mort

quote:

---

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ 6.500.000 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΠΡΩΤΟΓΕΝΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΚΑΙ 80.000.000 ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ.

---

"Φως ζητάνε τα χαϊβάνια
κι' οι ραγιάδες απ' τα ουράνια,
μα θεοί κι' όξαποδώ
κει δεν είναι παρά δώ."

quote:

---

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ 6.500.000 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΠΡΩΤΟΓΕΝΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΚΑΙ 80.000.000 ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ

---

quote:

---

Μην Ξεχνας Αγαπητε Yiandrew, οτι ΠΡΩΤΟΙ ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ καταλαβαν την ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ KAI ΓΡΑΦΗΣ...Και φυσικα την Καθιερωσαν ως η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΣΗΜΗ ΓΛΩΣΣΑ στην Ρωμαϊκη Αυτοκρατορια !

...and the Predators will prevail...

Katsu kangae wa motsu na makenu kangae wa hisuyo...Tekki ni yotte tenka seyo

---

Yiandrew
London - UK
===========

quote:

---

κε έρχεσαι να μας προωθήσης τα παραμύθια των δημιουργών του φανταστικού Ινδοευρωπαϊκού πολιτισμού.

---

Αν κατάλαβα καλά...ισχυρίζεσαι ότι δεν υπήρχαν Ινδοευρωπαίοι??

Lost in Necropolis

La ville de la mort

Γράφεις:
"ΜΕ ΤΟΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΑΡΙΘΜΟ 10 ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΩΝ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ(ΠΡΑΓΜΑ ΑΔΥΝΑΤΟ)ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΟ
1780 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ"

Συμφωνώ ότι πρέπει να γίνει απο μέρους του κράτους μία επιτροπή διαφύλαξης και φροντίδας της Ελληνικής γλώσσας, όπως έχουνε οι Γάλλοι, όπου φροντίζουνε ώστε να μην καταποντιστεί η φραγκική τους γλώσσα απο την πλημμύρα των αγγλικανισμών.

Δεν ξέρω εάν υπάρχει επίσημα κάτι τέτοιο, αλλά και εάν υπάρχει σίγουρα υπολειτουργεί σε βαθμό ξεφτίλας. Πάντως απο μέρους των λόγιων παλαιότερα υπήρχε κάτι τέτοιο και φροντίσανε ώστε σήμερα να μη λέμε το ποδήλατο μπισικλέτ, όπως το λένε οι Τούρκοι ή τον πύραυλο ρακέτα.

Ο μόνος που κάπως καταπιάστηκε με κάτι τέτοιο είναι ο Μπαμπινιώτης, που έκανε μία εκπομπή. Μάλιστα είχε διοργανώσει και έναν διαγωνισμό για το ποιός θα βρεί την πιο καλή ελληνική λέξη, που θα αντικαταστήσει την λέξη ζάπινγκ. Δεν ξέρω ποιος την βρήκε, πάντως την ελληνική λέξη ακόμα δεν την έχω ακούσει...
Αλλά και αυτός μετά που έγινε πρόεδρος της Ακαδημίας δε φαίνεται να πολυενδιαφέρεται για την διαφύλαξη της γλώσσας.

Το δεύτερο που θα έπρεπε να γίνει, θα ήτανε να γίνει η ελληνική γραφή τελείως ακουστική.

Διλαδί να γράφυμε κάπος έτσι.

Το πόσο χρόνο χαραμίζουνε κάποια παιδιά στο σχολείο μέχρι να μάθουνε την σωστή ορθογραφία όλων των λέξεων και στο τέλος δεν την μαθαίνουνε σωστά είναι περιττό να το αναφέρω. Σε αυτόν τον χρόνο θα μπορούσανε να μάθουνε τόσα άλλα σημαντικά πράγματα, πλην του να μαθαίνουνε την ακουστική των λέξεων όπως μιλιότανε πριν 2500 χρόνια.

Δεν ήτανε μήπως αυτό ακριβώς, το να εφεύρουνε δηλαδή μία γραφή που απεικονίζει τον κάθε φθόγγο, μία απο τις ωθητήριες δυνάμεις του ελληνικού πολιτισμού; Δε θα ήτανε για το μυαλό του καθενός καλύτερα να μην χρειάζεται σε κάθε λέξη να σχηματίζουμε την εικόνα της κάθε λέξης (με την σωστή ορθογραφία) πράγμα που γίνεται στο δεξιό ημισφαίριο του εγκεφάλου, που συνδέεται με τα συναισθήματα, απο το να χρησιμοποιούμε για την ομιλία το αριστερό ημισφαίριο που συνδέεται με την λογική και τις μαθηματικές πράξεις;;;

Ο ορθολογισμός των αρχαίων Ελλήνων δεν είναι και τόσο ανεξήγητος λοιπόν, όπως δεν είναι και ο ορθολογισμός του δυτικού πολιτισμού τόσο ανεξήγητος, εφόσον όταν γράφουνε οι χρήστες των ευρωπαϊκών γλωσσών (εν μέρει) χρησιμοποιούνε άλλο ημισφαίριο εγκεφάλου απο αυτό που χρησιμοποιούνε οι ασιατες, που χρησιμοποιούνε γραφές με συμβολογράμματα, δηλαδή εικόνες-σύμβολα.

Η σύγχρονη νεοελληνική γραφή έχει παψει εδώ και πολλούς αιώνες να είναι φωνητική και έχει μετατραπεί σε μία γραφή που δεν χρησιμοποιεί φθόγγους, αλλά εικόνες-σύμβολα, δηλαδή με λίγα λόγια έχουμε γίνει ασιάτες.

Το να επαναφέρουμε τα αρχαία Ελληνικά σαν γλώσσα το βρίσκω γελοίο, εφόσον η γλώσσα είναι κάτι το ζωντανό, που εξελίσσεται με δικιά της δυναμική.

Ελπίζω να μην κούρασα και εύχομαι μία μέρα να φτάσουμε σε τέτοιο βαθμό προόδου, που να χρησιμοποιούμε μέχρι και 50 εκατ. λέξεις. Και να μην χάσουμε τα ελληνικά μας ψηφία, που πρέπει πλην των άλλων, να τα διαφυλάξουμε και για θρησκευτικούς λόγους και όχι να υιοθετήσουμε τα ψηφία των Φραγκολατίνων.

quote:

---

Το δεύτερο που θα έπρεπε να γίνει, θα ήτανε να γίνει η ελληνική γραφή τελείως ακουστική.

Διλαδί να γράφυμε κάπος έτσι.

---

Εγώ προτείνω καλύτερα να γράφαμε στα λατινικά ή στα αγγλικά για να κάνουμε και λιγότερο χρόνο να μάθουμε την γλώσσα τους!

Θέλω να πιστεύω, ότι δεν το πιστεύεις αυτό που λες γιατί διαφορετικά κάτι δεν πάει καλά.

quote:

---

Το πόσο χρόνο χαραμίζουνε κάποια παιδιά στο σχολείο μέχρι να μάθουνε την σωστή ορθογραφία όλων των λέξεων και στο τέλος δεν την μαθαίνουνε σωστά είναι περιττό να το αναφέρω. Σε αυτόν τον χρόνο θα μπορούσανε να μάθουνε τόσα άλλα σημαντικά πράγματα, πλην του να μαθαίνουνε την ακουστική των λέξεων όπως μιλιότανε πριν 2500 χρόνια.

---

Χαραμίζουνε χρόνο τα παιδιά για να μάθουν την γλώσσα τους
Πια είναι τα πιο σημαντικά πράγματα από τη γλώσσα ; η χημεία ; τα μαθηματικά ; η φυσική ; τα θρησκευτικά μήπως ;
Πολύ σημαντικές αυτές οι επιστήμες φίλε μου αλλά γι’ αυτούς που τις εξασκούν ή που ειδικεύονται πάνω σε αυτές.
Τι χρησιμοποιείς περισσότερο στην καθημερινότητα σου από τη γλώσσα ; γραπτή και προφορική.
Η γλώσσα σου φανερώνει τον πολιτισμό και την ιστορία σου, η γλώσσα σου είναι ένα από τα πράγματα που σε διαφοροποιούν από το Σουηδό, τον Τούρκο και τον Κινέζο.

Και θα ήταν, ακόμη καλύτερα αν την μαθαίναμε και ακριβώς, όπως μιλιότανε πριν 2500 χρόνια.
Εκτός αν θεωρείς ότι αυτοί που την δημιουργήσανε ήταν τόσο μαλάκες ή τόσο χασομέρηδες που δεν είχαν τι να κάνουν και δημιούργησαν το ο και το ω αντί ενός “ο” ή το ι, το η, το υ, το ει, το οι, το υι αντί ενός “ι”, τους φθόγγους ή τη ψιλή, τη δασεία και την περισπωμένη.
Και θα έρθουμε εμείς οι πονηροί μετά από 2500 χρόνια για να διορθώσουμε τους άσχετους, που επειδή ήταν βιτσιόζοι και είχαν τάσεις μαζοχισμού ταλαιπωρούνται τώρα τα κακόμοιρα τα παιδάκια μας που δεν έχουν χρόνο να τη μάθουν, γιατί αποστηθίζουν τα νέα τραγούδια της Καλομοίρας.

quote:

---

Το να επαναφέρουμε τα αρχαία Ελληνικά σαν γλώσσα το βρίσκω γελοίο, εφόσον η γλώσσα είναι κάτι το ζωντανό, που εξελίσσεται με δικιά της δυναμική.

---

Είναι γελοίο φίλε μου το να μαθαίνει κανείς τη γλώσσα του
Δεν είπαμε να πηγαίνεις στο περίπτερο και να μιλάς αρχαία ελληνικά στον περιπτερά, αλλά θα πρέπει να τη διδάσκεσαι στο σχολείο. Μπορεί να μην την εκτιμήσεις και να μην την συμπαθήσεις όταν θα την διδάσκεσαι αλλά θα την βρεις μπροστά σου ότι θα αρχίσεις να καθορίζεις εσύ τη μόρφωση σου.

Και κάτι τελευταίο, γελοίο φίλε μου είναι να μπαίνεις σ’ ένα forum και να καταλαβαίνεις την υπογραφή ενός μέλους που είναι γραμμένη στα αγγλικά και μην καταλαβαίνεις ή να προσπερνάς την υπογραφή ενός μέλους που είναι γραμμένη στα αρχαία ελληνικά.

Στράτος

Ήρθα...Διάβασα...Έγραψα...Έφυγα...

quote:

---

Το δεύτερο που θα έπρεπε να γίνει, θα ήτανε να γίνει η ελληνική γραφή τελείως ακουστική.

Διλαδί να γράφυμε κάπος έτσι.

---

Infinitum Finitum Producit

Ο μύθος των 70.000.000 λέξεων

Συχνά-πυκνά, ακούμε να λένε για την ελληνική γλώσσα (την αρχαία, συνήθως) ότι είναι η πλουσιότερη απ' όλες τις γλώσσες του κόσμου -και ως μέτρο του πλούτου αναφέρεται ο αριθμός των λέξεων της γλώσσας μας. Πόσες λέξεις έχει η αρχαία ελληνική; Αν πιστέψουμε διάφορους εθνικιστές ή απλώς τερατολόγους, έχει εκατομμύρια.

Έτσι, ο θεωρητικός της χούντας Γ. Γεωργαλάς, στο βιβλίο του "Ινδοευρωπαίοι ή Αιγαίοι;" (εκδ. Τότε, 1996, σελ. 70) γράφει:

"To πανεπιστήμιο Irving [διάβαζε: Irvine -σημ. Ν.Σ.] της Καλιφόρνιας επιμελήθηκε την κατασκευή του υπολογιστού Ιβυκος όπου περιέχονται 6.000.000 λέξεις και 71.000.000 λεκτικοί τύποι της Ελληνικής. Για σύγκρισι, η Αγγλική έχει 490.000 λέξεις και 300.000 τεχνικούς όρους."

Την ίδια χρονιά, σε άρθρο του στον Δαυλό με τον μετριόφρονα τίτλο "Aστρονομική απόδειξη ότι η Ελληνική Γλώσσα εχρησιμοποιείτο πριν 28.000 χρόνια", ("Δαυλός", τ. 176-177, Αυγ.-Σεπτ. 1996, σελ. 10745-10755) ο Κων. Κουτρουβέλης επικαλείται τα ίδια νούμερα για να "αποδείξει" ότι αποκλείεται η πλουσιότατη ελληνική να κατάγεται από την φτωχή ινδοευρωπαϊκή.

Ο μύθος διαδίδεται στα περιοδικά του "ελληνοκεντρικού" χώρου. Έτσι, στο περιοδικό Ελληνική Αγωγή (Ιούν. 2001) διάβασα πρόσφατα για μια διάλεξη της κ. Βάγιας Καραντινίδη, η οποία συστήνεται ως "κλινική ψυχολόγος, παιδοψυχολόγος και διεθνής επιστήμων της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας" (όχι, παίζουμε!) και η οποία υποστήριξε ότι η ελληνική είναι "η πλουσιότερη γλώσσα του κόσμου με 5.000.000 λέξεις και 70.000.000 λεξικούς τύπους, όπως καταγράφτηκε στο βιβλίο Γκίνες (!) ενώ η αγγλική έχει μόνον 490.000 λέξεις."

Το κακό είναι ότι τα "70 εκατ. λεκτικών τύπων" και τα "6 εκατ. λέξεων" επαναλαμβάνονται όχι μόνο στα έντυπα του εθνικιστικού περιθωρίου αλλά και στα πιο ευυπόληπτα και κοντεύουν να καθιερωθούν ως αλήθεια. Έτσι, ένα άρθρο της κ. Εύας-Χριστίνας Γεωργαλά (αναρωτιέμαι αν είναι συγγενής του χουντοδιανοούμενου) με τον ενδεικτικό τίτλο "Ελληνική - γλώσσα άνευ ορίων" αναδημοσιεύτηκε ευρύτατα (και, δυστυχώς, άκριτα) σε πολλά σοβαρά έντυπα, ας πούμε στην εφημερίδα Μεσόγειο του Ηρακλείου, τη μεγαλύτερη της Κρήτης, στις 25.2.2000.

Το εν λόγω άρθρο περιέχει αρκετά τερατολογήματα περί ελληνικής γλώσσας, που ίσως σχολιάσω σε επόμενο, αλλά για το θέμα μας αναφέρει:

"Ετσι, η Ελληνική αποθησαυρίστηκε από το Πανεπιστήμιο Ιρβάιν της Καλιφόρνιας.Δηλαδή αποθησαυρίστηκαν στον ηλεκτρονικό υπολογιστή έξι (αριθμός 6!) εκατομμύρια λέξεις και 78 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της ελληνικής γλώσσας, έναντι μερικών εκατοντάδων χιλιάδων της αγγλικής."

Πιο πρόσφατα, στις ιστοσελίδες του έγκυρου in.gr, διαβάσαμε σε άρθρο που υπογράφεται με τα αρχικά Ν.Β., ότι οι αρχαίοι έλληνες είχαν "λεξιλόγιο που αγγίζει τα 70 εκατομμύρια τύπους" Το ίδιο παραμύθι, δηλαδή.

Οι περισσότεροι μύθοι έχουν μέσα τους έναν κόκκο αλήθειας, το ίδιο και ο προκείμενος. Αλλά πρώτα να ξεκαθαρίσουμε τι εννοούμε λέγοντας λέξεις και λεκτικούς τύπους. Λέξεις εν προκειμένω είναι τα λήμματα του λεξικού. Παράδειγμα η λέξη "άνθρωπος". Σε κάθε λέξη αντιστοιχούν ένας ή (συνήθως) περισσότεροι λεκτικοί τύποι. Έτσι, η λέξη άνθρωπος (ένα λήμμα) έχει στην αρχαία γλώσσα κάπου δώδεκα λεκτικούς τύπους (πέντε πτώσεις στον ενικό, πέντε στον πληθυντικό, ο δυικός αριθμός συν κάποιοι εναλλακτικοί τύποι της δοτικής). Αν η λέξη είναι ρήμα έχει εκατοντάδες λεκτικούς τύπους, αν είναι επίρρημα ή άλλη άκλιτη λέξη θα έχει μόνο έναν.

Το πανεπιστήμιο Ιρβάιν (Irvine) της Καλιφόρνιας πράγματι έχει αποθησαυρίσει όλα (σχεδόν) τα κείμενα της αρχαίας ελληνικής (και ορισμένα μεταγενέστερα, έως την Άλωση) και τα διαθέτει στον ψηφιακό δίσκο TLG (Thesaurus Linguae Graecae) -ο Ίβυκος τον οποίο αναφέρει ο Γεωργαλάς είναι παλαιότερη ονομασία του ίδιου προγράμματος. Όλα αυτά τα κείμενα δεν είναι και πάρα πολλά, κάπου 615 megabyte για τους τεχνολογικά ενήμερους, χωράνε δηλαδή ίσα-ίσα σε έναν ψηφιακό δίσκο (CD-ROM). Λέω ότι δεν είναι και πάρα πολλά, όσα έχουν διασωθεί εννοείται, διότι το ετήσιο σώμα μιας σημερινής καθημερινής εφημερίδας περιέχει μεγαλύτερον όγκο κειμένων (πράγμα που αποδεικνύει ότι ουκ εν τω πολλώ το ευ!)

Όλα αυτά λοιπόν τα κείμενα έχουν συνολικό αριθμό επαναλαμβανόμενων λέξεων κάπου 78 εκατομμύρια, με τον ίδιο τρόπο που το κειμενάκι που διαβάζετε τώρα έχει συνολικά κάπου 900 λέξεις. Για παράδειγμα, στα κείμενα του TLG, το λήμμα άνθρωπος, υπό τους διάφορους λεκτικούς τύπους του απαντά περίπου 135.000 φορές.

Ο αριθμός των επαναλαμβανόμενων λέξεων της αρχαίας γραμματείας (αυτό που στα αγγλικά λέγεται word count) είναι λοιπόν 78 εκατομμύρια. Εδώ ο Γεωργαλάς και οι συν αυτώ κάνουν μια ελαφρώς χοντροκομμένη λαθροχειρία: συνδέουν τον αριθμό "78 εκατομμύρια" με τον αριθμό των λεκτικών τύπων της ελληνικής -και επειδή σε κάθε λέξη-λήμμα αντιστοιχούν κατά μέσο όρο περίπου 12-15 λεκτικοί τύποι, με μια απλή μπακάλικη διαίρεση προκύπτει ότι ο αριθμός λέξεων (λημμάτων) της αρχαίας είναι πέντε-έξι εκατομμύρια, πολύ μεγαλύτερος απ' ό,τι της πτωχής αγγλικής.

Φυσικά, υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα σε συνολικό αριθμό εμφανίσεων λέξεων και σε συνολικό αριθμό λημμάτων. Πόσες είναι οι λέξεις/λήμματα της αρχαίας; Αν πάρουμε υπόψη ότι το λεξικό Liddell-Scott περιλαμβάνει στην τελευταία του ηλεκτρονική έκδοση 136.292 λήμματα, θα καταλήξουμε σε περίπου 150.000 λέξεις, πολύ λιγότερες από τις λέξεις της αγγλικής και κατά πάσα πιθανότητα και από τις λέξεις της νέας ελληνικής. (Και είναι βεβαίως άδικο να συγκρίνουμε μια αρχαία γλώσσα, έστω και ικανοποιητικά παραδομένη, όπως η ελληνική, με μια νέα που εμπλουτίζεται διαρκώς από την ακένωτη δεξαμενή των νεολογισμών και των δανείων). Πάντως καμιά σχέση με τα 5 ή τα 78 εκατομμύρια.

Λοιπόν, ο συνολικός αριθμός των λημμάτων της αρχαίας ελληνικής είναι γύρω στις 150.000 (αντί των 5.000.000 της εθνικιστικής ονείρωξης), ενώ οι λεκτικοί τύποι, σύμφωνα με πληροφορία που μου έδωσε ο Νίκος Νικολάου, ερευνητής γλωσσολόγος στο πανεπιστήμιο Irvine, σε 1.200.000 (αντί των 70 εκατομμυρίων του Γεωργαλά και σία). Αλλά είπαμε, ουκ εν τω πολλώ το ευ.

όντως περίπου εβδομήντα τρία εκατομύρια είναι ο αριθμός όλων των λέξεων (σε διάφορους μορφολογικούς τύπους) που περιλαμβάνονται στο TLG, το οποίο δεν περιέχει όμως όλα τα κείμενα που έχουν διασωθεί από την αρχαία ελληνική γραμματεία.

Ο αριθμός έξι εκατομύρια αναφέρεται επίσης σε διάφορες μελέτες όπως η παρακάτω αλλά και αυτό φυσικά αναφέρεται σε λέξεις με πολλαπλούς μορφολογικούς τύπους.

http://64.233.187.104/
search?q=cache:f-2lalWyZggJ:dlib.anu.edu.au/
dlib/may05/rydberg-cox/05rydberg-cox.html+six+million
+words+ancient+greek&hl=en&gl=us&ct=clnk&cd=2

quote:

---

Αλλά είπαμε, ουκ εν τω πολλώ το ευ.

---

Edited by - A. Kircher on 04/10/2006 23:17:57

quote:

---

Και θα ήταν, ακόμη καλύτερα αν την μαθαίναμε και ακριβώς, όπως μιλιότανε πριν 2500 χρόνια.
Εκτός αν θεωρείς ότι αυτοί που την δημιουργήσανε ήταν τόσο μαλάκες ή τόσο χασομέρηδες που δεν είχαν τι να κάνουν και δημιούργησαν το ο και το ω αντί ενός “ο” ή το ι, το η, το υ, το ει, το οι, το υι αντί ενός “ι”, τους φθόγγους ή τη ψιλή, τη δασεία και την περισπωμένη.
Ευστράτιος

---

Φίλε Ευστράτιε πολύ σωστά τα λές , μόνο για τα τελευταία θα διαφωνίσω λίγο μαζί σου , και αυτό γιατί εκτός από την αριθμολογική αξία των ελληνικών λέξεων , ( και δεν το λένε μόνο Έλληνες όπως ο Θ. Μανιάς αλλά και Γερμανοί γλωσσολόγοι ) την οποία δίνει η σωστή αναγραφή τους , τα διαφορετικά φωνήεντα ήταν αυτά που έδιναν τον σωστό τονισμό και την προφορά κάθε λέξης .
Οι τόνοι και τα πνεύματα χρησιμοποιήθηκαν πολύ αργότερα , όταν το Ανατολικό Ρωμαϊκό Κράτος (Βυζάντιο) , καθιέρωσε την ελληνική γλώσσα σαν επίσημη γλώσσα του κράτους , προκειμένου να διευκολύνη την σωστή προφορά της από τους μή ελληνόφωνους των ανατολικών επαρχιών .

Γράφεις:
"Εγώ προτείνω καλύτερα να γράφαμε στα λατινικά ή στα αγγλικά για να κάνουμε και λιγότερο χρόνο να μάθουμε την γλώσσα τους!
Θέλω να πιστεύω, ότι δεν το πιστεύεις αυτό που λες γιατί διαφορετικά κάτι δεν πάει καλά."

Όχι! Δεν συμμερίζομαι απόψεις, όπως αυτήν της Διαμαντοπούλου (πρώην επιτρόπου της ΕΕ) που είπε, ότι πρέπει να γράφουμε με λατινικά ψηφία, για να συννενοούμαστε ευκολότερα με τους υπολοίπους εταίρους μας. Τα ελληνικά ψηφία πρέπει να τα διατηρήσουμε για λόγους ιστορικούς, θρησκευτικούς, πατριωτικούς...

Γνώμη μου είναι, να μη χρησιμοποιούμε την αρχαία ορθογραφία, γιατί ακριβώς δεν έχει κανένα όφελος και δεν συμβαδίζει με το πνεύμα των αρχαίων Ελλήνων, που προσθέσανε τα φωνήεντα στο φοινικικό αλφάβητο και φτιάξανε την πρώτη γράφη του κόσμου, που απεικονίζει τον κάθε φθόγγο ξεχωριστά.

Η φωνητική γραφή είναι πολύ πιο εύκολη στην εκμάθηση και κατα την χρήση της (έχει αποδειχτεί) ότι ο άνθρωπος χρησιμοποιεί το ημισφαίριο του εγκεφάλου του, το οποίο βάζει να δουλέψει και όταν κάνει μαθηματικές πράξεις. Αντίθετα κατα τη χρήση της γραφής, που αναπαριστάνεται με σύμβολα, την οποία χρησιμοποιούνε κυρίως οι ασιατικοί λαοί, εκεί ο άνθρωπος χρησιμοποιεί το ημισφάιριο του εγκεφάλου του το οποίο δουλεύει όταν ο άνθρωπος προσπαθεί να εκφράσει τα συναισθήματα του.
Ο ορθολογισμός επομένως των Αρχαίων οφείλεται ΚΑΙ στο ότι γράφανε χρησιμοποιώντας μία απόλυτα φωνητική γραφή.

Η φωνητική γραφή είναι και πιο δημοκρατική και εξηγούμαι. Μία φωνητικη γραφή, όπου ο κάθε χρήστης της χρειάζεται για να την δουλέψει, τη γνώση μόνο 24 ψηφίων, είναι προσιτή σε όλους και δεν αποκλείεται απο την χρήση της και την διάδοσή της κανείς. Το άλλο άκρο είναι η χρήση γραφών, όπου χρησιμοποιούνται μυστικά σύμβολα και εικόνες, κάτι σαν τα ιερογλυφικά των Αιγυπτίων, όπου υπήρχε μόνο μία ορισμένη κάστα ειδικών γραφιάδων, που μπορούσανε να την χειριστούνε. Αντίθετα οι Αρχαίοι Έλληνες, με το να πρωτοτυπήσουνε στο να αποκρυσταλλώνουνε τον προφορικό τους λόγο με τον πιο απλό και εύκολο τρόπο, που είναι δυνατόν, κάμανε την γραφή προσιτή και στον πιό απλό και πιο "αγράμματο" πολίτη. Η γραφή δεν είναι πλέον προνόμιο των ολίγων, αλλά γίνεται εργαλείο των πολλών. Ήτανε βέβαια στο πνεύμα των Αρχαίων Ελλήνων να εφευρίσκουνε πρακτικά πράγματα, μιας και μη έχοντες τις εύφορες πεδιάδες της Αιγύπτου ή της Μεσοποταμίας, ασχολούντανε οι περισσότεροι με τις τέχνες και το εμπόριο και σκεφτότανε πιο πρακτικά, πιο προσγειωμένα, χωρίς να καστοποιούνε βάσει μίας φεουδαρχίας ακόμα και τη γνώση.
Το ότι γεννήθηκε λοιπόν η Δημοκρατία στην Αρχαία Ελλάδα (Πρώτα έγινε στην Χίο τον 7ο π.Χ. αιώνα με την μορφή της αισυμνητείας) οφείλεται (κατα την προσωπική μου άποψη) ΚΑΙ στο ότι χρησιμοποιούσανε μία φωνητική γραφή.

Αυτά είναι τα οφέλη απο μία φωνητικοποίηση της γραφής.

Γράφεις:
"Χαραμίζουνε χρόνο τα παιδιά για να μάθουν την γλώσσα τους
.....
Εκτός αν θεωρείς ότι αυτοί που την δημιουργήσανε ήταν τόσο μαλάκες ή τόσο χασομέρηδες που δεν είχαν τι να κάνουν και δημιούργησαν το ο και το ω αντί ενός “ο” ή το ι, το η, το υ, το ει, το οι, το υι αντί ενός “ι”, τους φθόγγους ή τη ψιλή, τη δασεία και την περισπωμένη."

Πολλά παιδιά μαθαίνουνε Ελληνικά στο σχολείο, αλλά πολύ λίγα γνωρίζουνε τι σημαίνει η φράση Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ. Άμα τους πεις Η ΤΗΝ (Ασπίδα) Η ΕΠΙ ΤΗΣ (Ασπίδας)θα το καταλάβουνε, αλλά μετά πρέπει να τους εξηγήσεις ότι το Ήτα οι Δωριείς το προφέρανε σαν Άλφα και οι Ίωνες σαν διπλό Έψιλον και μετά να τους πεις και ότι οι Αιολείς της Θεσσαλίας το Ωμέγα το προφέρανε σαν Ου, και λέγανε "Τουν Ελλεένουν", οι Δωριείς "Τον Ελλάνοον" και οι Αθηναίοι "Των Ελλεένοον". Αυτή λοιπόν η αρχαία γραφή είχε και προνόμιο να παρέχει συνεκτικούς δεσμούς (με το να αναγιγνώσκεται απο την κάθε Ελληνική φυλή όπως αυτήνα την εβόλευε), αλλά και λόγους πρακτικούς, μιάς και οι Αρχαίοι γράφανε όπως μιλούσανε...

Γράφεις:
"Είναι γελοίο φίλε μου το να μαθαίνει κανείς τη γλώσσα του
Δεν είπαμε να πηγαίνεις στο περίπτερο και να μιλάς αρχαία ελληνικά στον περιπτερά, αλλά θα πρέπει να τη διδάσκεσαι στο σχολείο. Μπορεί να μην την εκτιμήσεις και να μην την συμπαθήσεις όταν θα την διδάσκεσαι αλλά θα την βρεις μπροστά σου ότι θα αρχίσεις να καθορίζεις εσύ τη μόρφωση σου."

Νομίζω ότι παρεξηγήθηκα πολύ. Δεν είπα, ότι είναι γελοία η Αρχαία Ελληνική γλώσσα. Δεν είπα ότι είναι γελοίο να την μαθαίνουνε οι Νεοέλληνες την Αρχαία Ελληνική γλώσσα. Είπα ότι είναι γελοίο να επαναφέρουμε την Αρχαία Ελληνική σαν καθομιλουμένη.

@ A. Kircher

Γράφεις:
"Υπάρχει σημαντικός λόγος για τον οποίο η ελληνική ορθογραφία είναι έτσι όπως είναι.

Για παράδειγμα, τρεις λέξεις, αυτή (θυλ) αυτοί (αρσ. πληθ.) και αυτί (αυτό που μας τράβαγε ο δάσκαλος στο δημοτικό). Τώρα αν εγώ γράψω αφτί και για τις τρεις τι καταλαβαίνεις;

Το θεωρείται είναι διαφορετικό από το θεωρείτε.

Η Ναόμι Κάμπελ θεωρείται από τους Βρετανούς η ωραιότερη γυναίκα του κόσμου. Εσείς τι θεωρείτε ότι πρέπει να κάνω εγώ, να τα φτιάξω μαζί της;"

Νομίζω ότι σε όλες τις περιπτώσεις που αναφέρεις μπορεί κάποιος να καταλάβει το τι σημαίνει μία συμφραζόμενη λέξη, εφόσον και όταν σου λέει κάποιος για την Ναόμι Κάμπελ: "Αφτι ινε γινεκα!!!", καταλαβαίνεις ότι εννοεί το ότι: "Αυτή είναι γυναίκα" και όχι τα σουρεαλιστικά: "αυτί είναι γυναίκα!!!" και "αυτοί είναι γυναίκα!!!"...

Πέρα από τις “τεχνικές” λεπτομέρειες της γλώσσας, που δεν τις κατέχω, θεωρώ ότι τα αρχαία ελληνικά θα πρέπει να διδάσκονται στο σχολείο. Είναι η γλώσσα των προγόνων μας και στην χειρότερη θα πρέπει, τουλάχιστον να έχουμε μια ιδέα της.

Πιστεύω ότι, το να μαθαίνουν τα παιδιά τη σωστή χρήση της γλώσσας μας (αυτή που χρησιμοποιούμε τώρα) και της ιστορία μας είναι από τα σημαντικότερα πράγματα που πρέπει να παίρνει το παιδί στο σχολείο.

Και καλό είναι, όσο μπορεί ο καθένας μας να την προστατέψει και να την διατηρήσει.

Στράτος

Καλως τα τα παιδια!

ΜΗΝ ΝΤΡΕΠΕΣΕ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΣΟΥ
ΓΙΑΥΤΟ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ

TLG-ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ (71.000.000 ΛΗΜΑΤΑ
http://www.tlg.uci.edu/

To Φοινικικό αλφάβητο αποδεδειγμένα αποτέλεσε την βάση του ελληνικού αλφαβήτου.

ΜΠΟΥΡΔΕΣ

ΜΥΘΟΣ ΣΑΝ ΤΗΝ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΦΥΛΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ

Βρέθηκε στις ανασκαφές στην Σπηλιά του Κύκλωπος στην ερημονησίδα Γιούρα της Αλοννήσου από τον έφορο αρχαιοτήτων κ. Α. Σάμψων. Ενα ακόμα καταπληκτικό εύρημα από τις Βόρειες Σποράδες έρχεται για να ταράξει την άποψη της διεθνούς επιστημονικής κοινότητος για την δημιουργία τής γραφής. Πρόκειται για το θραύσμα (όστρακο) ενός αγγείου πάνω στο οποίο είναι χαραγμένα σύμβολα γραφής. Το εύρημα χρονολογείται γύρω στο 5.000 - 4.500 π.Χ. (χρονολόγηση με την μέθοδο της στρωματογραφίας). Το σημαντικότερο όμως είναι ότι τα σήματα αυτής της γραφής μοιάζουν με τα γράμματα του ελληνικού Αλφαβήτου που υποτίθεται ότι "εμφανίστηκαν" γύρω στο 800 π.Χ. Τα χαράγματα στο όστρακο δεν σχετίζονται με κανένα γνωστό είδος εγχάρακτης διακοσμήσεως και αποτελούν σαφή σύμβολα γραφής. τα χαράγματα έγιναν στην αρχική επεξεργασία του αγγείου. Μετά το αγγείο ψήθηκε και έτσι τα χαραγμένα σύμβολα έμειναν για πάντα. Επομένως τα σύμβολα γραφής χρονολογούνται την εποχή κατασκευής του αγγείου (5.000 - 4.500 π.Χ.) και αποτελούν μία συνειδητή ενέργεια του κεραμέως. Στην εικόνα διακρίνονται τα γράμματα Α Υ Δ (αρχικά της αρχαιότατης λέξεως "ΑΥΔΗ" (= φωνή) σύμφωνα με μερικούς ερευνητές).

quote:

---

Agnostic

Είναι αποδεδειγμένο ότι το ελληνικό αλφάβητο προήλθε από το φοινικικό.

---

quote:

---

ΜΥΘΟΣ ΣΑΝ ΤΗΝ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΦΥΛΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ

---

Τα'χεις μπερδέψει λίγο μου φαίνεται. Κανείς δεν μιλάει για κάποια αυτοτελή ινδοευρωπαίκή φυλή. Με τον όρο "Ινδοευρωπαίοι" αναφερόμαστε σε ομογλωσσία. Δηλαδή σε διάφορους λαούς της χαλκολιθικής εποχής με κοινή γλώσσα η οποία αργότερα διασπάστηκε σε άλλες γλώσσες(αρχαία ελληνική, λατινική, σανσκριτική, κελτική, αρμενική,σλαβική κ.α.) ύστερα από την εξάπλωση των λαών αυτών μέχρι την Ινδία από ανατολικά και το εσωτερικό της Ευρώπης από τα δυτικά. Ο όρος "Ινδοευρωπαίοι" είναι συμβατικός και αφορά στα δύο άκρα της εξάπλωσής τους. Τόσο απλά. Μεταγενέστερο παράδειγμα για το πως μια γλώσσα μπορεί να γεννήσει μερικές άλλες έχουμε με την Λατινική από την οποία προήλθαν τα Ισπανικά, Γαλλικά, Πορτογαλικά, Ρουμάνικα και Ιταλικά. Που λοιπόν το περίεργο?

quote:

---

Βρέθηκε στις ανασκαφές στην Σπηλιά του Κύκλωπος στην ερημονησίδα Γιούρα της Αλοννήσου από τον έφορο αρχαιοτήτων κ. Α. Σάμψων. Ενα ακόμα καταπληκτικό εύρημα από τις Βόρειες Σποράδες έρχεται για να ταράξει την άποψη της διεθνούς επιστημονικής κοινότητος για την δημιουργία τής γραφής. Πρόκειται για το θραύσμα (όστρακο) ενός αγγείου πάνω στο οποίο είναι χαραγμένα σύμβολα γραφής. Το εύρημα χρονολογείται γύρω στο 5.000 - 4.500 π.Χ. (χρονολόγηση με την μέθοδο της στρωματογραφίας). Το σημαντικότερο όμως είναι ότι τα σήματα αυτής της γραφής μοιάζουν με τα γράμματα του ελληνικού Αλφαβήτου που υποτίθεται ότι "εμφανίστηκαν" γύρω στο 800 π.Χ. Τα χαράγματα στο όστρακο δεν σχετίζονται με κανένα γνωστό είδος εγχάρακτης διακοσμήσεως και αποτελούν σαφή σύμβολα γραφής. τα χαράγματα έγιναν στην αρχική επεξεργασία του αγγείου. Μετά το αγγείο ψήθηκε και έτσι τα χαραγμένα σύμβολα έμειναν για πάντα. Επομένως τα σύμβολα γραφής χρονολογούνται την εποχή κατασκευής του αγγείου (5.000 - 4.500 π.Χ.) και αποτελούν μία συνειδητή ενέργεια του κεραμέως. Στην εικόνα διακρίνονται τα γράμματα Α Υ Δ (αρχικά της αρχαιότατης λέξεως "ΑΥΔΗ" (= φωνή) σύμφωνα με μερικούς ερευνητές).

Φοινικικό αλφάβητο• μια ιστορική απάτη
http://abnet.agrino.org/htmls/H/H001.html

---

quote:

---

Δεν μας δινεις και καμια αποδειξη και μας !

---

Ολες αυτές οι προϊστορικές πλάκες, τα αγγεία και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο διαβάζετε στις ελληνοκεντρικές ιστοσελίδες, είναι απλά άγνωστα σύμβολα ανθρώπων της προϊστορικής εποχής. Το ότι μπορεί κάποια να μοιάζουν με γράμματα των μεταγενέστερων γραφών και αλφαβήτων δεν έχει καμιά σημασία. Ειδικά μάλιστα όταν για αυτά τα προϊστορικά σύμβολα αγνοούμε τη φωνητική τους αξία δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι το ελληνικό γράμμα "Ν", "Χ" ή οποιοδήποτε άλλο.

Τέλος πάντων επειδή ζητάτε αποδείξεις θα σας μεταφέρω και δύο απόσπασμα που τεκμηριώνουν την φοινικική προέλευση του ελληνικού αλφαβήτου.

"Με το αλφάβητο αυτό (σημ. Γραμμική Β΄) είναι γραμμένες οι ελληνικές επιγραφές, που είχαν βρεθή κατά καιρούς στα ανάκτορα της Κνωσού, Πύλου κ.ά., και που έγινε δυνατόν να διαβασθούν μόνο στα 1953, ύστερα από την ανακάλυψη της σημασίας των γραμμάτων από τον Άγγλο Μ. Ventris.Επειδή όμως παρουσίαζε μεγάλες δυσκολίες, γιατί, ως συλλαβική, απαιτούσε 90 γράμματα, δηλαδή τόσα όσοι ήταν οι συλλαβικοί συνδυασμοί, οι Έλληνες κατά τον 10ο ή 9ο αι. π.Χ. το εγκατέλειψαν και πήραν το φοινικικό, που ήταν αλφαβητικό φωνητικό, και το χρησιμοποίησαν προσαρμόζοντας το στις ανάγκες της ελληνικής φθογγολογίας."

(Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, εκδ. Αθηνών, ΤΟΜΟΣ Γ2, σελ. 570)

και

"Η σύγχρονη έρευνα επιβεβαίωσε την ακρίβεια του χαρακτηρισμού αυτού, ότι δηλαδή πρότυπο του ελληνικού αλφαβήτου υπήρξε το φοινικικό ή ορθότερα το βόρειο σημιτικό αλφάβητο. Αυτό αποδεικνύεται από τα ακόλουθα στοιχεία:

1) Το σχήμα όλων σχεδόν των πρώιμων ελληνικών γραμμάτων είναι βασικά το ίδιο με το σχήμα του βόρειου σημιτικού.

2) H σειρά των ελληνικών γραμμάτων, όπως τη γνωρίζουμε από πρώιμα αλφαβητάρια και από την αριθμητική τους αξία, είναι αντίστοιχη με τη σειρά του σημιτικού (με λίγες ευκολονόητες εξαιρέσεις).

3) Το όνομα των γραμμάτων ενώ στα ελληνικά δεν έχουν κανένα νόημα (άλφα, βήτα κλπ.), στις σημιτικές γλώσσες είναι λέξεις με ορισμένη έννοια (aleph = βόδι, beth = σπίτι κλπ.).

(Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, εκδ. Αθηνών, ΤΟΜΟΣ Β, σελ. 196)

Επίσης τα περισσότερα ελληνικά γράμματα ετυμολογούνται από τα φοινικικά. Δηλαδή το "άλφα" από το φοινικικό "άλεφ", το "βήτα" από το "μπεθ", το "γάμμα" από το "γίμμελ", το "λάμδα" από το "λάμμεδ", το "κάππα" από το "καφ" και πάει λέγοντας. Επιπλέον, αν θυμάμαι καλά τα φοινικικά γράμματα στη φοινικική γλώσσα κλίνονται, ενώ στην ελληνική όχι, άρα σημαίνει ότι ταιριάζουν στη γραμματική δομή αυτής της γλώσσας(Φοινικικής) άρα και προέρχονται από αυτήν.

Δεδομένου ότι το Φοινικικό αλφάβητο υφίσταται από το 1400 π.Χ. ενώ στην Ελλάδα εμφανίζεται γύρω στο 800 π.Χ.(ίσως και λίγο παλιότερα) δε μένει καμιά αμφιβολία ότι το Ελληνικό αλφάβητο προήλθε από το Φοινικικό.

http://en.wikipedia.org/wiki/Phoenicia#Language_and_literature

The Phoenician alphabet arose around 1400 BC from a need to communicate with the diverse languages of their trading partners that encircled the Mediterranean Sea. Their 22-letter alphabet based on sound was widely received, as opposed to the myriad of symbols in cuneiform or hieroglyphics prevalent at the time.

Υπάρχουν και άλλα δύο λογικά επιχειρήματα που συνηγορούν υπέρ της παραπάνω άποψης.

1)Γνωριζουμε ότι οι Ελληνες χρησιμοποιούσαν από το 1500 π.Χ. περίπου τη συλλαβική γραφή Γραμμική Β, σαφώς πιο άβολη από το αλφάβητο μεταγενέστερα. Αν είχαν ήδη ελληνικό αλφάβητο, ε θα το χρησιμοποιούσαν εκτεταμένα. Ολες οι ανασκαφές στα Μυκηναϊκά κέντρα έχουν φέρει στο φως πάνω από 30.000 πινακίδες Γραμμικής Β. Πουθενά σε αλφάβητο.
Δηλαδή σας φαίνεται λογικό να είχαν αλφάβητο οι Ελληνες από το 5000 π.χ. όπως μας γράφει ο nik67 με τα αγγεία από τις Σποράδες, μετά να το βαρέθηκαν πιάνοντας μια πιο άβολη συλλαβική γραφή και μετά να ξαναθυμήθηκαν το αλφάβητο??? Θα με τρελάνετε νυχτιάτικά ω ρε συνέλληνες???
Είναι σα να έχεις pc pentium, να το "υποβαθμίζεις" σε 3,86 και μετά να το ξαναγυρνάς σε pentium!!! Βλέπετε καμιά λογική σε αυτό? Εκτός αν κάποιος είναι ηλίθιος ή μαζοχιστής και του αρέσει να αυξομειώνει την τεχνολογία που έχει στη διάθεσή του!!

2)Σε γεννικές γραμμές, η φυσική ροή των πραγμάτων είναι να παίρνεις κάτι και να το βελτιώνεις. Οχι να παίρνεις κάτι και να το χειροτερεύεις. Δηλαδή ήταν τόσο μαλ*κες οι Φοίνικες, πήραν από τους Ελληνες το αλφάβητο με τα φωνήεντα....και μετά τα αφαίρεσαν για να τους μείνουν μόνο τα σύμφωνα σαν φίδια κωλωβά???? Ρε πάμε καλά ρε??? Αντιθέτως, η ορθή σκέψη που πρέπει να κάνουμε είναι ότι το αλφάβητο των Φοινίκων που περιελάμβανε μόνο σύμφωνα, το πήραν οι Ελληνες και σαν μαγκίτες που ήταν το βελτίωσαν προσαρμώζοντάς το στη φθογγολογία της γλώσσας τους, δηλώνοντας και τα φωνήεντα!!!

Τα πράγματα λοιπόν είναι απλά, αρκεί να θέλουμε να τα κατανοήσουμε.

Συνεχίζω για τους Ινδοευρωπαίους στο επόμενο ποστ για να μην γιγαντωθεί αυτό αρκετά.

Lost in Necropolis

La ville de la mort

Edited by - Agnostic on 06/10/2006 02:26:45

quote:

---

--------------------------------------------------------------------------------
Agnostic

Αν κατάλαβα καλά...ισχυρίζεσαι ότι δεν υπήρχαν Ινδοευρωπαίοι??

--------------------------------------------------------------------------------

Ασε ξερω , εχεις και γι΄αυτο αποδειξεις !

---

Βεβαίως. Πάντα και για όλα έχω αποδείξεις.

Κατ'αρχήν ας κάνουμε έναν απλό συλλογισμό. Η γλωσσολογία, δηλαδή η βασικότερη επιστήμη στο θέμα των Ινδοευρωπαίων, μιας και η θεωρία είναι κατά βάση γλωσσολογική, έχει καταλήξει στο ασφαλές συμπέρασμα της κοινής πρωτόγλωσσας, η οποία όπως είπαμε ονομάστηκε συμβατικά "Ινδοευρωπαίκή". Δεχόμαστε λοιπόν ότι κάποιοι την μιλούσαν. Δεδομένου ότι αυτοί οι "κάποιοι" δεν θα μπορούσαν να είναι τίποτα κατσίκια ή πέτρες, βγάζουμε το συμπέρασμα(τι ωραία που τα λέω)ότι....ανθρωποι την μιλούσαν!!! Τι πιο απλό?? Ανθρωποι της προϊστορικής εποχής, γύρω στο 5000 π.Χ., ίσως και ακόμα παλιότερα. Αυτους που όπως είπαμε πιο πάνω ονομάσαμε Ινδοευρωπαίους. Ωραιά?? Ωραία. Χαίρομαι που συμφωνούμε.

Οποιος όμως διαφωνεί και απορρίπτει την επιστήμη της γλωσσολογίας στη συγκεκριμένη περίπτωση, τότε τον συμβουλεύω όταν θέλει να μάθει αστροφυσική, να μην απευθυνθεί σε έναν αστροφυσικό αλλά σε έναν γεωπόνο,ενώ αν αρρωστήσει να μην πάει σε γιατρό αλλά σε έναν φιλόλογο. Ελπίζω να καταλάβατε τι θέλω να πω.

Επειτα ρίξε μια ματιά σε διάφορες ομοιότητες ανάμεσα σε λέξεις των Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών.

http://www.ancientscripts.com/hl_families.html

http://www.friesian.com/cognates.htm

Δεν είναι όμως απλά λέξεις που μοιάζουν, αλλά όπως αποδείχτηκε από τους γλωσσολόγους, δηλαδή τους πλέον ειδικούς επί του θέματος, μοιάζουν ολοκληρες γραμματικές και συντακτικές δομές αυτών των γλωσσών οι οποίες δεν είναι δυνατό να αποτελέσουν αντικείμενα δανεισμού από μια γλώσσα σε μια άλλη. Για περισσότερες πληροφορίες βλέπε το παρακάτω κείμενο από το αρχείο μου.

H ινδοευρωπαϊκή θεωρία είναι μια υπόθεση για τη συγγένεια διαφόρων γλωσσών ανά τον κόσμο. Σύμφωνα με αυτήν, διάφορες ευρωπαϊκές και ασιατικές γλώσσες συνδέονται γενετικά μεταξύ τους προερχόμενες από μια κοινή πρωτογλώσσα, την αποκαλούμενη ινδοευρωπαϊκή, όπως δείχνει η ετυμολογική συνάφεια πολλών τύπων που ανήκουν στις γλώσσες αυτές. Ειδικότερα, ανάμεσα σε μερικές γλώσσες της Ευρώπης και της Ασίας έχουν παρατηρηθεί πολλές ομοιότητες ως προς τη δομή και το λεξιλόγιό τους.

Για παράδειγμα, το αρχαιοελληνικό δίδωμι σχετίζεται με το αρχαίο ινδικό dadami: τα κοινά στοιχεία που εμφανίζουν οι δύο αυτοί ρηματικοί τύποι είναι η ρίζα, ο ενεστωτικός διπλασιασμός και η κατάληξή τους. Ομοίως, το πατήρ της αρχαίας Ελληνικής συνδέεται με το pater της Λατινικής, το pitar της αρχαίας Ινδικής, το αρχ. γερμανικό fater κ.ά. Ακόμη, το αρχ. δύο έχει κοινή ρίζα με το λατ. duo, το γαλλ. deux, το ρωσ. dva κ.ά. Τέλος, το αρχ. άλλος αντιστοιχεί στο λατ. al-ius κ.ά.

Τέτοια στοιχεία δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο δανεισμού από τη μια γλώσσα στην άλλη, όπως θα υπέθετε κανείς. Γράφει ο Χατζιδάκις (1924: 4): «ούτως εξετάζοντες ευρίσκομεν πολλά τα κοινά εν πολλαίς των αδελφών Ιαπετικών [ενν. Ινδοευρωπαϊκών] γλωσσών και δη καταγόμενα εκ της αρχαίας, της μητρός Ιαπετικής, ήτοι πρώτον παμπόλλας απλάς και συνθέτους λέξεις (ων μάλιστα αποδεικτικαί τα αριθμητικά, αι αντωνυμίαι και τα ονόματα τα δηλωτικά της συγγενείας, πατήρ, μήτηρ κ.λπ.), έπειτα τον καθολικόν χαρακτήρα της κλίσεως των ονομάτων και ρημάτων (ήτις κρίνεται ως το βεβαιότατον τεκμήριον της συγγενείας των γλωσσών προς αλλήλας), τας παραγωγικάς καταλήξεις, την σύνθεσιν των λέξεων και, το σπουδαιότατον, άτε ενδεικτικόν της ομοίας καθόλου διανοητικότητος των λαών τούτων εν αντιθέσει προς άλλους, την σύνταξιν. Ταύτα πάντα δεν είναι εκ των στοιχείων εκείνων, άτινα μεταφέρονται από γλώσσης εις γλώσσαν, αλλά μόνον κληρονομούνται από γενεάς εις γενεάν, και δι'αυτό κρίνονται αποδεικτικά της συγγενείας, ήτοι της κοινής καταγωγής των γλωσσών».

Μια γλώσσα δεν δανείζει σε άλλες τα αριθμητικά της, τις αντωνυμίες της, την κλίση ονομάτων και ρημάτων στο σύνολό της, τις συντακτικές της δομές κ.ά., δηλ. τα κοινά στοιχεία που παρατηρούνται σε διάφορες ευρωπαϊκές και ασιατικές γλώσσες. Άρα, η ετυμολογική σχέση ανάμεσα στους συγκεκριμένους τύπους αποδεικνύει τη γενετική συγγένεια των γλωσσών όπου ανήκουν και την προέλευσή τους από μια κοινή πρωτογλώσσα, την ινδοευρωπαϊκή στην προκειμένη περίπτωση. Η συγγένεια των διαφόρων ινδοευρωπαϊκών γλωσσών δεν θεμελιώνεται σε ευκαιριακές και συμπτωματικές ομοηχίες λέξεων, αλλά στην εκτεταμένη και συστηματική παραλληλία γλωσσικών δομών.

Ο Χαραλαμπάκης (1997: 246) σε ένα από τα καλύτερα «αντι-αρχαιολατρικά» κείμενα που έχουν γραφτεί τονίζει ότι: «η πεποίθηση για την ύπαρξη μιας ινδοευρωπαϊκής πρωτόγλωσσας ή πρωτογλώσσας δεν αποτελεί αποκύημα της φαντασίας των επιστημόνων, αλλά στηρίζεται – με βάση τα σημερινά τουλάχιστον επιστημονικά δεδομένα – στις συστηματικές φωνολογικές ομοιότητες και διαφορές μιας σειράς γλωσσών, οι οποίες αποτέλεσαν για μεγάλο χρονικό διάστημα ένα είδος "γλωσσικού συνδέσμου", για να ακολουθήσει αργότερα κάθε μια τον δικό της δρόμο. Μερικοί ερευνητές έχουν πράγματι αρνηθεί την ύπαρξη μιας ινδοευρωπαϊκής πρωτογλώσσας, ανάμεσα στους οποίους και ο περίφημος N. Trubetzkoy, ο οποίος αμφισβήτησε την αρχική κοιτίδα των ινδοευρωπαίων με το σκεπτικό ότι φυλές και λαοί δεν αυξάνονται μόνο με πολλαπλασιασμό, καθώς διδάσκει η πείρα, αλλά και με την ένωση διαφόρων ομάδων. Όπως όμως τόνισε ο A. Nehring, οι ινδοευρωπαϊκές γλώσσες παρουσιάζουν πολλές φορές ομοιότητες στις ρίζες των λέξεων οι οποίες έλαβαν στις διάφορες γλώσσες διαφορετικά επιθήματα. Η θεωρία του Trubetzkoy καταρρίπτεται με το ακαταμάχητο επιχείρημα ότι δεν υπάρχουν δάνεια ριζών. Και στο πρόσφατο (1996) συνέδριο στην πόλη Ohlstadt της Βαυαρίας τριάντα κορυφαίοι ερευνητές από ολόκληρο τον κόσμο κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ινδοευρωπαϊκή θεωρία διαθέτει ισχυρότατα επιστημονικά ερείσματα τα οποία δεν μπορούν να κλονιστούν τόσο εύκολα».

Όπως επισημαίνει ο Haudry (1995: 9), η υπόθεση για την ύπαρξη μιας ινδοευρωπαϊκής μητέρας-γλώσσας «είναι η μόνη που παίρνει υπόψη της πολυάριθμες, πολύπλοκες και ακριβείς ομοφωνίες που εντοπίζονται μέσα στη γραμματική και το λεξιλόγιο των περισσότερων γλωσσών της Ευρώπης και πολλών γλωσσών της Ασίας». Ο Joseph (2001: 128) χαρακτηρίζει εντυπωσιακές τις αντιστοιχίες των γλωσσών διαφόρων οικογενειών, μεταξύ των οποίων είναι και η ινδοευρωπαϊκή.

Το θέμα αναλύεται και στον Μπαμπινιώτη (2002: 17-18 )

Βιβλιογραφία:

Μπαμπινιώτης Γεώργιος 2002 (β έκδοση): Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας).

Xαραλαμπάκης Χριστόφορος 1997: «Ασύλληπτες περιγραφές γονιμοποιήσεων του ευρωπαϊκού λόγου από την ελληνική γλώσσα. Περιθωριακές σημειώσεις σε ένα αλλόκοτο βιβλίο». Θαλλώ 9, 243- 251.

Χατζιδάκις Γεώργιος 1924 (β έκδοση): Ακαδημεικά αναγνώσματα εις την ελληνικήν και λατινικήν γραμματικήν, τόμ. Α΄ (Αθήνα).

Χριστίδης Α.-Φ. [επιστημ. επιμ.] 2001: Ιστορία της ελληνικής γλώσσας. Από τις αρχές έως την ύστερη αρχαιότητα (Θεσσαλονίκη: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών / Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη).

Haudry Jean 1985 (β έκδοση): Les Indo-Europeans (Paris: Presses Universitaires de France) [ Οι Ινδοευρωπαίοι, μτφρ. Αριστέας Παρίση (Αθήνα: Καρδαμίτσας, 1995)].

Joseph Brian 2001: Η ινδοευρωπαϊκή οικογένεια. Οι γλωσσικές μαρτυρίες. Στον Χριστίδη [επιστημ. επιμ.] (2001: 128-134, μτφρ. Ι. Βλαχόπουλου).

Τώρα, η αρχαιολογία έχει βοηθήσει αρκετά στο να έρθουν στο φως στοιχεία και ευρήματα για τους Ινδοευρωπαίους. Στην ευρύτερη περιοχή Καυκάσου, ανάμεσα στην Μαύρη και στην Κασπία θάλασσα και λίγο πιο βορεια έχουν βρεθεί πολλά όπλα, εργαλεία, κεραμεικά και πήλινα αντικείμενα, βάζα, τροχοί, άμαξες, κάρα, χαλινά αλόγων και διάφοροι λακκοειδείς τάφοι με πολλούς σκελετούς σε ύπτια θέση και με λυγισμένα τα γόνατα, ενώ άλλοι περιείχαν και τροχους,οστά αλόγων και μικροαντικείμενα. Ρίξε μια ματιά στις παρακάτω ιστοσελίδες για πολιτισμούς στην συγκεκριμένη περιοχή που ταυτίζονται με τους Ινδοευρωπαίους.

http://www.iras.ucalgary.ca/~volk/sylvia/Kurgans.htm

http://en.wikipedia.org/wiki/Yamna

http://en.wikipedia.org/wiki/Sredny_Stog_culture

http://en.wikipedia.org/wiki/Samara_culture

Οι λαοί γενικά δηλαδή που ζούσαν εκεί τηρούν τα κριτήρια για να ταυτιστούν με τους πρώιμους Ινδοευρωπαίους, αφού είναι κυρίως ποιμένες, κτηνοτρόφοι,γεωργοί(βασίζονται όμως περισσότερο στην κτηνοτροφία),έχουν πατριαρχική οργάνωση,έχουν και νομαδικά στοιχεία, κάνουν οικιακή και πολεμική χρήση του αλόγου, μετακινούνται με άμαξες(γιάυτό άλλωστε μπόρεσαν και επεκτάθηκαν σε τόσο μεγάλες αποστάσεις σε σχετικά μικρό διάστημα.
Η περιοχή γενικά ταιριάζει γιατί είναι περίπου στο μέσον της όλης περιοχής που εξαπλώθηκαν. Να σημειώσω εδώ ότι οι λέξεις που έχουν αποκατασταθεί στην πρωτοινδοευρωπαϊκή μας δίνουν μια γενική εικόνα των πολιτισμών τους, γι'αυτό και ανέφερα τα παραπάνω για τα οποία οι λέξεις έχουν αποκατασταθεί ΟΛΕΣ. Επίσης έχει αποδειχτεί από τη γλωσσολογία ότι η ινδοευρωπαϊκή πρωτόγλωσσα είχε πολλά δάνεια από την Φινουγγρική γλώσσα. Ε αυτοί οι "Φινοούγγροι" είναι γνωστό ότι ζούσαν σε μια περιοχή από την ανατολική βαλτική μέχρι ανατολικά των Ουραλίων. Αρα δεδομένων των δανείων της Φιννουγγρικής στην ΙΕ, συμπαιρένουμε ότι γειτνίαζαν οι ΙΕ με τους "Φινοουγγρους". Επομένως η περιοχή που σου υπέδειξα πληρεί όλες τις προύποθέσεις για την κοιτίδα τους. Ασε που την υποστηρίζουν και οι περισσότεροι ερευνητές και είναι πράγματι η επικρατέστερη.

Πάρε και λακκοειδείς τάφους με τους νεκρούς σε ύπτια θέση και λυγισμένα γόνατα.

Κι εδώ τα γόνατα έχουν γείρει στα πλάγια

Συγχωρέστε το κινητό μου τηλέφωνο για τις όποιες θολούρες

Ελπίζω να σε κάλυψα φίλε ΑΔΙΑΒΑΣΤΕ.

Lost in Necropolis

La ville de la mort

Edited by - Agnostic on 06/10/2006 03:37:32

Γραφεις:
"Περιεργος τροπος σκεψης ! Δεν το απλοποιεις για να το κατανοησουμε και εμεις οι αδαεις ; Πως δηλαδη συνδεωνται και εξαρτωνται η δημoκρατια με την φωνητικη γραφη."

Το εξήγησα αναλυτικά στο προηγούμενο μου γραπτό.

Η γνώση είναι ισχύς και αναπόφευκτα και πολιτική ισχύς. Αλλα η γνώση δεν είναι μονο να την έχεις, αλλα να μπορείς μέσω της μελέτης-ανάγνωσης και της μετάδοσης-γραφής να την συναλλάσσεσαι. Όταν χρησιμοποιείς μια γραφή, όπου μπορούνε να την διαβάσουνε και να την γράψουνε μονο ορισμένοι ειδικευμένοι γραφεις, όπως κάνανε οι Αιγύπτιοι, τότε περιορίζεις και την πολιτική ισχύ της μάζας. Όταν όμως έχεις μια γραφή απλούστατη, πανεύκολη στην χρήση και προσιτή στον καθένα, που ξέρει μονο και μονο τα ψηφία, τότε κανεις τη γνώση, συνεπώς και την πολιτική ισχύ, προσιτή στον καθένα.

Σήμερα όπου έχουμε μια κοινοβουλευτική (κατά τον τύπο) δημοκρατία, αλλα (κατά ουσία) μια μετά ευδοκίας του λαου ολιγαρχία, όπου επικρατεί η ολιγαρχική άποψη, ότι οι ειδικοί πρέπει να ασχολούνται με την πολιτική και όχι όλοι, έχουμε επίσης μια γραφή, όπου είναι μια (όπως ακριβώς και το πολίτευμα) κατά τον τύπο φωνητική, αλλα κατά ουσία συμβολική. Μπορούνε μεν όλοι να χειρίζονται τον γραπτό λόγο, αλλα μονο ορισμένοι μπορούνε να χειριστούνε άψογα την ορθογραφία της.

Το σκεπτικό του ότι "πρέπει να μάθεις ορθογραφία και να την χειρίζεσαι όπως οι ειδικοί", που περνάει στη φλέβα του καθενός, που επισκέπτεται το δημοτικό σχολειό, είναι ύπουλος εμποτισμός ολιγαρχικών αντιλήψεων.

quote:

---

Το δεύτερο που θα έπρεπε να γίνει, θα ήτανε να γίνει η ελληνική γραφή τελείως ακουστική.

Διλαδί να γράφυμε κάπος έτσι.

Το πόσο χρόνο χαραμίζουνε κάποια παιδιά στο σχολείο μέχρι να μάθουνε την σωστή ορθογραφία όλων των λέξεων και στο τέλος δεν την μαθαίνουνε σωστά είναι περιττό να το αναφέρω. Σε αυτόν τον χρόνο θα μπορούσανε να μάθουνε τόσα άλλα σημαντικά πράγματα, πλην του να μαθαίνουνε την ακουστική των λέξεων όπως μιλιότανε πριν 2500 χρόνια.

---

Φιλικά.-
E.X.O

Του Γιάννη Χ. Παπατζανή 15/11/2003

"Hellenic Quest " λέγεται ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμαθήσεως της Ελληνικής που το CNN άρχισε να διανέμει παγκοσμίως και προορίζεται σε πρώτο στάδιο για τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους.

Η μέθοδος διδασκαλίας συνίσταται στην προβολή πληροφοριών στην οθόνη του Η/Υ με ταυτόχρονη μετάδοση ήχου και κινούμενης εικόνας.

Το πρόγραμμα παράγεται από τη μεγάλη εταιρία Η/Υ "Apple", της οποίας Πρόεδρος Τζον Σκάλι είπε σχετικώς: «Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα εκμαθήσεως της Ελληνικής επειδή η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο που θα της επιτρέψει ν' αναπτύξει τη δημιουργικότητά της να εισαγάγει καινούριες ιδέες και θα της προσφέρει γνώσεις περισσότερες απ' όσες ο άνθρωπος μπορούσε ως τώρα να ανακαλύψει».

Με άλλα λόγια πρόκειται για μια εκδήλωση της τάσεως για επιστροφή του παγκόσμιου πολιτισμού στο πνεύμα και τη γλώσσα των Ελλήνων.

Άλλη συναφής εκδήλωση: Οι Άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη να μάθουν Αρχαία Ελληνικά «επειδή αυτά περιέχουν μια ξεχωριστή σημασία για τους τομείς οργανώσεως και διαχειρίσεως επιχειρήσεων».

Σε αυτό το συμπέρασμα ήδη οδηγήθηκαν μετά από διαπιστώσεις Βρετανών ειδικών ότι «Η Ελληνική γλώσσα ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες.

Γι' αυτό έχει μεγάλη αξία, όχι μόνο στην πληροφορική και στην υψηλή τεχνολογία, αλλά και στον τομέα οργανώσεως και διοικήσεως».

Αυτές οι ιδιότητες της Ελληνικής ώθησαν το Πανεπιστήμιο Ιρβάιν της Καλιφόρνια να αναλάβει την αποθησαύριση του πλούτου της. Επικεφαλής του προγράμματος τοποθετήθηκαν η γλωσσολόγος -Ελληνίστρια- Μακ Ντόναλι και οι καθηγητές της ηλεκτρονικής Μπρούνερ και Πάκαρι. Στον Η/Υ «Ίβυκο» αποθησαυρίστηκαν 6 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της γλώσσας μας όταν η Αγγλική έχει συνολικά 490.000 λέξεις και 300.000 τεχνικούς όρους δηλαδή ως γλώσσα είναι μόλις το 1/100 της δικής μας. Στον «Ίβυκο» ταξινομήθηκαν 8.000 συγγράμματα 4.000 αρχαίων Ελλήνων και το έργο συνεχίζεται.

Μιλώντας γι' αυτό ο καθηγητής Μπρούνερ είπε: «Σε όποιον απορεί γιατί τόσα εκατομμύρια δολάρια για την αποθησαύριση των λέξεων της Ελληνικής απαντούμε: Μα πρόκειται για τη γλώσσα των προγόνων μας. Και η επαφή μας μ' αυτούς θα βελτιώσει τον πολιτισμό μας».

Οι υπεύθυνοι του προγράμματος υπολογίζουν ότι οι ελληνικοί λεκτικοί τύποι θα φθάσουν στα 90 εκατομμύρια, έναντι 9 εκατομμυρίων της λατινικής. Το ενδιαφέρον για την Ελληνική προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι Η/Υ προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως «νοηματική» γλώσσα μόνον την Ελληνική. Όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν «σημειολογικές».

«Νοηματική γλώσσα» θεωρείται η γλώσσα στην οποία το «σημαίνον» δηλαδή η λέξη και «το σημαινόμενο» δηλαδή αυτό που η λέξη εκφράζει,(πράγμα, ιδέα, κατάσταση) έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση. Ενώ «σημειολογική» είναι η γλώσσα στην οποία αυθαιρέτως ορίζεται ότι το α? «πράγμα» (σημαινόμενο) εννοείται με το α? (σημαίνον).

Με άλλα λόγια, η Ελληνική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν «πρωτογένεια», ενώ σε όλες τις άλλες, οι λέξεις είναι συμβατικές, σημαίνουν κάτι απλά επειδή έτσι συμφωνήθηκε μεταξύ εκείνων που την χρησιμοποιούν. Π.χ στην Ελληνική, η λέξη ενθουσιασμός = εν-Θεώ, γεωμετρία = γη +μετρώ, προφητεία = προ + φάω, άνθρωπος = ο άναρθρων (ο αρθρώνων λόγο).

Έχουμε δηλαδή αιτιώδη σχέση μεταξύ λέξεως-πράγματος, πράγμα ανύπαρκτο στις άλλες γλώσσες. Τα πιο τέλεια προγράμματα «Ίβυκος», «Γνώσεις» και «Νεύτων» αναπαριστούν τους λεκτικούς τύπους της Ελληνικής σε ολοκληρώματα και σε τέλεια σχήματα παραστατικής, πράγμα που αδυνατούν να κάνουν για τις άλλες γλώσσες. Και τούτο διότι η Ελληνική έχει μαθηματική δομή που επιτρέπει την αρμονική γεωμετρική τους απεικόνιση.

Ιδιαιτέρως χρήσιμα είναι τα ελληνικά προσφύματα τηλέ-, -λάνδη, μίκρο -, μέγα-, σκοπό, -ισμός, συν- κ.λ.π.

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θεωρούν την Ελληνική γλώσσα «μη οριακή», δηλαδή ότι μόνο σ' αυτή δεν υπάρχουν όρια και γι' αυτό είναι αναγκαία στις νέες επιστήμες όπως η Πληροφορική, η Ηλεκτρονική, η Κυβερνητική και άλλες. Αυτές οι επιστήμες μόνο στην Ελληνική γλώσσα βρίσκουν τις νοητικές εκφράσεις που χρειάζονται, χωρίς τις οποίες η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να προχωρήσει.

Γι' αυτούς τους λόγους οι Ισπανοί ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί η Ελληνική ως η επίσημη της Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη χωρίς την Ελληνική είναι σα να μιλά σε έναν τυφλό για χρώματα. Ας το προωθήσουν και οι Έλληνες πολιτικοί

β. Η ελληνική γλώσσα είναι πανεύκολη στην εκμάθησή της

Λένε κάποιοι ότι η ελληνική γλώσσα είναι πάρα πολύ δύσκολη, επειδή:

1) Έχει δύσκολη γραφή. Ο μαθητής πρέπει να απομνημονεύσει ποιες λέξεις γράφονται με -ο- και ποιες με -ω-, ποιες με -ε- και ποιες με -αι-, ποιες με -η- και ποιες με -ι- ή -υ-.. άρα απαιτείται πολύς χρόνος εκμάθησης.

2) Έχει πάρα πολλές και πολυσύλλαβες λέξεις και έτσι ο μαθητής χρειάζεται πάρα πολύ χρόνο για να τις μάθει σε προφορά, τονισμό κ.τ.λ.

3) Έχει δύσκολη κλίση και πάρα πολλές καταλήξεις.

Ωστόσο όλα αυτά είναι λάθος, γιατί:

α) Πράγματι η ελληνική γραφή έχει πάρα πολλά ομόηχα γράμματα, τα ο & ω, η & ι... και έτσι φαίνεται δύσκολη, όμως αν σου μάθει κάποιος «το κόλπο» (τον τρόπο, τους κανόνες), όπως είδαμε πιο πριν, η ελληνική γραφή μαθαίνεται μόλις σε 30 λεπτά!

β) Η αρχαία ελληνική και η λατινική γλώσσα έγιναν διεθνείς άνετα και χωρίς φροντιστήρια ξένων γλωσσών, επειδή ήταν εύκολες. Αντίθετα σήμερα και π.χ. στην Ελλάδα, ενώ υπάρχουν πάρα πολλά φροντιστήρια για την εκμάθηση της αγγλικής ή της γαλλικής ή της γερμανικής κ.α., πολύ μικρό ποσοστό Ελλήνων, όμως, τελικά κατορθώνει να μιλήσει άνετα και όπως πρέπει τις εν λόγω γλώσσες. Οι γλώσσες αυτές στους Έλληνες μαθητές, σε σύγκριση με την ελληνική και τη λατινική, φαίνονται ως λαβύρινθος, οπότε, αν δεν είναι απόλυτα αναγκαίο, για να μάθουν μια από αυτές τις γλώσσες, εγκαταλείπουν την εκμάθησή τους.

γ) Πράγματι η ελληνική γλώσσα έχει πάρα πολλές λέξεις, αμέτρητες. Ωστόσο, επειδή οι λέξεις της ελληνικής γλώσσας σχηματίζονται με την καλούμενη παραγωγή και σύνθεση και συνάμα αποτελούνται από συστατικά στοιχεία (θέμα, κατάληξη κ.τ.λ.), όπου το θέμα κάθε λέξης είναι τμήμα άλλης λέξης (ή φθόγγοι που είναι κοινοί σε πάρα πολλές άλλες), πρβλ π.χ.: γράφ-ω > συν-γραφή > συγγραφή, γράφω > γράφ-μα > γράμμα, γράμμα > γραμματικός…., οι ελληνικές λέξεις έχουν συνάφεια μεταξύ τους και εκ τούτου είναι εύκολες και στην απομνημόνευση και χρήση και κατανόησή τους. Τα συστατικά τους στοιχεία μας δίνουν να καταλάβουμε τι εννοούν. Αντίθετα, επειδή οι λέξεις π.χ. στην κινέζικη γλώσσα (κάπου ανάμεσα ελληνικής και κινέζικης είναι οι άλλες) δεν αποτελούνται από συστατικά στοιχεία, αλλά είναι απλώς κάποιοι τυχαίοι συνδυασμοί φθόγγων που τους αποδόθηκε μια έννοια, είναι δύσκολες και στην απομνημόνευση και στην κατανόησή τους. Μάλιστα, επειδή οι ξένες λέξεις είναι και λίγες σε αριθμό, για να καλύψουν τις ανάγκες της έκφρασης έχουν αποκτήσει πολλές έννοιες, πολλές των οποίων είναι εντελώς άσχετες μεταξύ τους, πρβλ π.χ. την κινέζικη λέξη “σι” = γνωρίζω, είμαι, ισχύς, κόσμος, όρκος, αφήνω, θέτω, αγαπώ, βλέπω, φροντίζω, περπατώ, σπίτι κ.τ.λ., στην αγγλική: «good = καλός,ού,ό,οί,ών,ούς, καλή,ής,ές,ών, καλό,ού,ά,ών…, και ως απ΄ αυτό οι λέξεις αυτές είναι δύσκολες στην απομνημόνευση, στη χρήση, στην κατανόηση και στην εκμάθησή τους.

δ) Πράγματι η ελληνική γλώσσα έχει δύσκολη κλίση σε σχέση προς κάποιες άλλες. Ωστόσο αυτήν τη δυσκολία την αντιμετωπίζουν και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό οι άλλες γλώσσες στη σύνταξη, δηλαδή στο να μάθει ο μαθητής το πώς θα πρέπει να τοποθετήσει τις λέξεις μέσα στην πρόταση, για να βγει το νόημα που απαιτείται. Και αυτό, αφού όταν μια λέξη δεν κλίνεται, έχει γενική έννοια και η έννοια αυτή εξειδικεύεται με το να την πούμε μαζί με μια άλλη λέξη, πρβλ π.χ. στην αγγλική: i love (αντωνυμία + λέξη = ρήμα = ελληνικά αγαπ-ώ), the love (άρθρο + λέξη = ουσιαστικό = ελληνικά αγάπ-η), of love, (η λέξη of συν άλλη λέξη = γενική) = ελληνικά αγάπ-ης…

Σαφώς, οι γλώσσες που δεν έχουν καταλήξεις, όπως η κινέζικη, ή έχουν ελάχιστες, όπως η αγγλική, έχουν ανάλογα και δύσκολη σύνταξη, Και αυτό, επειδή αυτό που κάνει (θέλει να μας δώσει να εννοήσουμε) η ελληνική γλώσσα με τις καταλήξεις και την κλίση, το κάνουν οι άλλες γλώσσες με τη σύνταξη. Και είναι προτιμότερο να έχουμε δύσκολη κλίση παρά να έχουμε δύσκολη σύνταξη, γιατί η μεν κλίση μαθαίνεται εύκολα (μαθαίνεις πώς κλίνεται μια λέξη από κάθε είδος λέξεων και κάνεις το ίδιο για τις υπόλοιπες), ενώ η σύνταξη όχι, επειδή εκεί υπάρχουν πολλά σχήματα λόγου στα οποία εισχωρεί και η προσωπική τεχνική και δεν είναι εύκολη η υπόδειξη του παραδείγματος, ενώ υπάρχουν και οι ιδιωματισμοί κ.α.

Μόλις αρχίσουν να μελετούν οι Έλληνες την αγγλική γλώσσα, νομίζουν ότι η γλώσσα αυτή είναι η ευκολότερη του κόσμου, επειδή εκεί οι λέξεις (σε σχέση με την ελληνική ) είναι ολιγότερες και με ευκολότερη (λιγότερη) κλίση και έτσι πιστεύουν ότι σε λίγο καιρό θα μιλούν τέλεια τη γλώσσα αυτήν. Ωστόσο αργότερα διαπιστώνουν ότι η γλώσσα αυτή είναι πάρα πολύ δύσκολη στην εκμάθησή της, λόγω του ότι απαιτείται πάρα πολλή πείρα στη σύνταξη των προτάσεων, για να μάθουν να χειρίζονται σωστά τις προθέσεις, επιρρήματα κ.τ.λ. της γλώσσας αυτής, τους ιδιωματισμούς κ.τ.λ.

Έπειτα, η κλίση των λέξεων έχει ένα προτέρημα. Κάνει τη σύνταξη των προτάσεων πιο εύκολη και πιο κατανοητή στον ακροατή. Υπενθυμίζουμε ότι οι προτάσεις φτιάχνονται με συγκεκριμένα σύνολα λέξεων (τα καλούμενα: υποκείμενο, ρήμα, αντικείμενο κ.τ.λ.), τα οποία έχουν στην ελληνική το κάθε ένα τη δική του πτώση ή πρόσωπο. Το υποκείμενο π.χ. λέγεται σε πτώση ονομαστική, το αντικείμενο σε πτώση αιτιατική κ.τ.λ.. Και επειδή οι πτώσεις των ελληνικών λέξεων φανερώνουν το τι είδους συντακτικό σύνολο έχουμε και ανάκατα να πεις τα συντακτικά σύνολα μιας πρότασης στην ελληνική γλώσσα βγαίνει νόημα, παρέβαλε π.χ.: Εγώ + αγαπώ + τη(ν) Μαρία + δυο χρόνια. = Αγαπώ + (εγώ) + τη(ν) Μαρία + δυο χρόνια. = Εγώ + την Μαρία + δυο χρόνια + αγαπώ. = Δυο χρόνια + αγαπώ..... Κάτι που δεν μπορεί να γίνει στις γλώσσες που έχουν άκλιτες λέξεις.

δ) Όταν γνωρίσουμε τις άλλες γλώσσες και γραφές, τότε θα δούμε πόσο πιο εύκολες είναι η ελληνική γλώσσα και γραφή από τις άλλες

Ο πρώην πρωθυπουργός και καθηγητής Ξενοφών Ζολώτας είχε εκφωνήσει δύο λόγους στην Ουάσιγκτον (στις 26 Σεπτεμβρίου 1957 και στις 2 Οκτωβρίου 1959), οι οποίοι έμειναν μνημειώδεις (από το διεθνή τύπο χαρακτηρίστηκε «Γλωσσικός ¶θλος - Glossic Athlos!»). Αιτία ως προς αυτό δεν ήταν μόνο το περιεχόμενό τους αλλά και η γλώσσα τους. Υποτίθεται ότι η γλώσσα των λόγων ήταν η αγγλική. Κατ' ουσία όμως, με την αφαίρεση λίγων συνδέσμων, άρθρων και προθέσεων η γλώσσα είναι η Ελληνική. Το ακροατήριό του αποτελούσαν οι σύνεδροι της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και δεν αντιμετώπισαν τότε κανένα πρόβλημα στην κατανόηση του προφορικού κειμένου που ανέγνωσε ο Έλληνας καθηγητής.

Η ΟΜΙΛΙΑ της 2ας Οκτωβρίου 1959

Kyrie,

It is Zeus' anathema on our epoch and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of numismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia.

It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists.

Although they emphatically stigmatize numismatic plethora, they energize it through their tactics and practices.

Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes.

In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists.

Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic.

Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically.

These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political end economic barometer are halcyonic.

The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies.

Therefore, I sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies.

I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology.

In my epilogue I emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you Kyrie, the stenographers.

Κύριοι,
Είναι "Διός ανάθεμα" στην εποχή μας και αίρεση της οικονομικής μας μεθόδου και της οικονομικής μας πολιτικής το ότι θα φέρναμε σε αγωνία την Σκύλλα του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη της οικονομικής μας αναιμίας.

Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές.

Αν και με έμφαση στιγματίζουν τον νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν μέσω της τακτικής τους και των πρακτικών τους.

Η πολιτική μας θα έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια.

Γνώμων μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικής στρατηγικής και φιλανθρωπικής σκοπιάς.

Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια, ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολύμορφες ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει να είναι πιο ορθολογιστικές, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να μεταμορφώνεται σε πληθωροφοβία, η οποία είναι ενδημική στους ακαδημαϊκούς οικονομολόγους.

Η νομισματική συμμετρία δεν θα έπρεπε να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή. Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτικών των οικονομικών και νομισματικών αρχόντων είναι βασική.

Παράλληλα με αυτό, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε και να εναρμονίσουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές μας πρακτικές πανεθνικώς. Αυτές οι θεωρήσεις είναι πιο εφαρμόσιμες τώρα, όταν τα προγνωστικά του πολιτικού και οικονομικού βαρομέτρου είναι αλκυονίδων ημερών αίθρια.

Η ιστορία της δίδυμης οργάνωσης σε αυτήν την σφαίρα είναι διδακτική και οι γνωστικές τους εφαρμογές θα είναι πάντα ένα τονωτικό στις πολυώνυμες και ιδιόμορφες εθνικές οικονομίες. Η γένεση μιας προγραμματισμένης οργάνωσης θα ενισχύσει αυτές τις πολιτικές.

Γι' αυτόν το λόγο αντιμετωπίζω με συμπάθεια, αλλά όχι χωρίς κριτική διάθεση, ένα ή δύο θέματα με τους αποστόλους της ιεραρχίας των οργάνων μας στον ζήλο τους να προγραμματίσουν ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές.

Απολογούμαι που σας τυράννησα με την ελληνική μου φρασεολογία.

Στον επίλογό μου δίνω έμφαση στην ευλογία μου, προς τους φιλόξενους αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης καθώς και το εγκώμιό μου προς εσάς, κύριοι στενογράφοι.

Αυτό το καλαμπούρι με το "hellenic quest" δε μπορεί να συνεχίζεται επ' άπειρον.
Είναι μούφα, παραμύθι, ούρμπαν λέτζεντ, πώς το λένε δλδ.

Ακόμα κι εδώ μέσα έχει συζητηθεί και αποδειχτεί το μπαρουφοειδές της υπόθεσης.
Μ' αυτά χάνετε το (όποιο) δίκιο σας όσοι στηρίζεστε σε τέτοια.

Για τον παπούλη το Ζολώτα, δε σημαίνει και τπτ.
Ολοι ξέρουν οτι πολλές λέξεις σχετικές με φιλοσοφία, ιατρική, τέχνη, τεχνολογία (λιγώτερο αυτή) κλπ, τομείς δλδ που γούσταραν οι αρχαίοι κάτοικοι του τόπου τούτου, λογικό είναι να έχουν ελληνική προέλευση.

Κατά τα άλλα, λέγεται οτι το αν μαθαίνεις μια δύσκολη γλώσσα σαν τη δική μας την αρχαία, η οποία εκτός της δυσκολίας έχει και άλλες χάρες, σε κάνει όχι πιό έξυπνο (που λέει κάποιος εξυπνάκιας) αλλά σε βοηθά να χρησιμοποιείς καλύτερα και περισσότερη από όση φαιά έχεις.

CROWL26

quote:

---

Γι' αυτούς τους λόγους οι Ισπανοί ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί η Ελληνική ως η επίσημη της Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη χωρίς την Ελληνική είναι σα να μιλά σε έναν τυφλό για χρώματα. Ας το προωθήσουν και οι Έλληνες πολιτικοί

---

Ευστράτιε,

δεν ξέρω αν ήταν χασομέρηδες και μαλάκες αυτοί που επινόησαν το όλο σύστημα με τους τόνους και τα πνεύματα. Πάντως το όλο σύστημα που επινόησαν για σωστή ανάγνωση των αρχαίων στην εποχή τους, σίγουρα δεν χρησιμεύει σε τίποτα πλέον. Άρα είναι παντελώς άχρηστο, και δεν καταλαβαίνω γιατί να το μαθαίνουμε, όπως το μαθαίνουμε.

Αν δεις ποτέ σου αρχαίο κείμενο θα διαπιστώσεις πως οι αρχαίοι δεν χρησιμοποιούσαν τόνους, πνεύματα. Ούτε καν μικρά γράμματα. Ούτε καν άφηναν space ανάμεσα στις λέξεις. Πρέπει να γράφουμε και μεις έτσι;

Από την άλλη, εκτός από λεξάριθμους, περιαστικούς μύθους, και λοιπές παπάτζες, έχετε γλωσσολογικά επιχειρήματα για την τελειότητα της αρχαίας γλώσσας;

'Η τα επιχειρήματα είναι απλώς εθνικιστικά: Είναι γαμάτη γλώσσα γιατί αυτή την γλώσσα μιλούσαν οι αρχαίοι όταν και καλά γ******ν ;

Ξεκινω με την ανωτερω φραση και "εισερχομαι" στην ουσια των οσων λες

quote:

---

Με τον όρο "Ινδοευρωπαίοι" αναφερόμαστε σε ομογλωσσία. Δηλαδή σε διάφορους λαούς της χαλκολιθικής εποχής με κοινή γλώσσα η οποία αργότερα διασπάστηκε σε άλλες γλώσσες(αρχαία ελληνική, λατινική, σανσκριτική, κελτική, αρμενική,σλαβική κ.α.)

---

quote:

---

Ελπίζω να σε κάλυψα φίλε ΑΔΙΑΒΑΣΤΕ.

---

ΣΟΦΟΝ ΤΟ ΣΑΦΕΣ

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr