Να σαι και εσυ καλα!

quote:

---

Και για να μην νομίσει κανείς ότι είμαι φανατικός. Συγχαρητήρια στους καλόγυρους που αναφέρει η Ελευθερία. Συγχαρητήρια στον κάθε άνθρωπο που καταφέρνει να ωφελήσει τον όποιοδήποτε άλλο άνθρωπο που βρίσκεται σε πραγματική ανάγκη. Αυτούς τους νοιώθω σαν αδελφούς και δεν με πειράζει καθόλου η πίστη τους. Ότι θέλει ας είναι.

---

H zωη ειναι ενα συντομο σχολειο...

quote:

---

...Αλλά εσείς (hrismig) φαίνεται ότι είστε πανέτοιμοι να συμπεριφερθείτε με χίλιους άλλους τρόπους εκτός, από τον τρόπο που υποτίθεται συμπεριφέρθηκε εκείνος που τάχα πιστεύετε. Να δώσετε αποδείξεις.

---

"Απλά σε επανεφερα στην τάξη. Κατά καιρούς φίλε μου δίνεις "παράξενα" καλά δείγματα γραφής αλλά όταν "αλλάζει το φεγγάρι" κάνεις σροφή 180 μοιρών."

Καλά, μίλησε ο.....ΚΡΙΤΗΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ!

Αφού... «επανέφερες» στην τάξη (?) πάλι καλά!! Εγώ νόμιζα θα τον.....ΑΦΟΡΙΣΕΤΕ!!!!!

Δεν μπορείς να αποφύγεις ούτε την κριτική ούτε την περηφάνια χριστιανέ μου; Είμαι άθεος και σας κατηγορώ (το ιερατείο). Αλλά αν είμουν χριστιανός έπρεπε να σας κυνηγούσα κι' όλας(το ιερατείο).

Δεν έχω και πολλά εναντίον των φίλων χριστιανών του esoterica. Κανείς δεν κατέχει την αλήθεια και φυσικά ούτε κι εγώ. Μπορώ να τους κατηγορήσω όμως ότι ανέχονται και τροφοδοτούν το ιερατείο τους, το οποίο συχνά κατηγορούν κι' αυτοί οι ίδιοι.
Την αθεϊα μου εμένα όμως δεν μπορεί κανείς να την κατηγορήσει διότι άθεος σημαίνει αληθινά ευσεβής προς τη φύση και τους ανθρώπους. Γι αυτό πέφτεις κάποτε από τα σύννεφα hrismig. Δες τον κόσμο γύρω σου και πεσ' μου ένα μονάχα κακό που έκανε ποτέ ένας πραγματικός άθεος. Ακόμα και η κριτική που ασκούμε εναντίον των θρησκειών μόνο καλά αποτελέσματα προκαλεί. Διορθώνει λίγο τον τρόπο σκέψης των πιστών από τη μιά, και από την άλλη υποχρεώνει τα διάφορα ιερατεία να ελαττώσουν την αλαζονία τους.

Ελεύθερος

Μη μου πεις ότι δε σου άρεσε ε; Άντε τώρα να το πεις και στους φιλάνθρωπους της αρχιεπισκοπής. Δείξε τους και τη φτώχεια και τη δυστυχία γύρω τους και πεσ' τους να πιάσουν δουλειά.

Ελεύθερος

quote:

---

Ο πραγματικά καλός άνθρωπος είναι εκείνος που προσβάλλεται όταν κάποιος του ζητήσει βοήθεια. Νοιώθει ότι απέτυχε, διότι δεν προνόησε να την δώσει, προτού του την ζητήσουν.

---

quote:

---

Καλά, μίλησε ο.....ΚΡΙΤΗΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ!

Αφού... «επανέφερες» στην τάξη (?) πάλι καλά!! Εγώ νόμιζα θα τον.....ΑΦΟΡΙΣΕΤΕ!!!!!

---

«Α .ΒΡΕ ΣΒΑΜΠΕ...ΜΥΙΓΑ ΕΙΣΟΥΝ ΚΑΙ ΜΥΙΓΑ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ...»

Κύριε...ΑΠΟΛΟΓΗΤΑ (!!) πες μύγα, πες κουνούπι, πες ΟΤΙ ΘΕΣ! Η γύμνια σου ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να ωραιοποιηθεί. Απλά επιβεβαιώνεις ξανά και ξανά ΤΟΝ ΠΑΝΙΚΟ ΣΟΥ.

Βρίσκεσαι σε τέτοια σύγχυση που πλέον τρως «φάπες» ακόμα και απο ομοϊδεάτες σου. Αν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι υπάρχουνε και άλλοι όμοιοι σου....

Καταλαβαίνω το ΖΟΡΙ που τραβάς, αλλά την χάρη δέν θα σου την κάνω. Συνέχισε λοιπόν κύριε Κήνσορα το...«αποστολικό σου έργο», και, πίστεψε με, ΧΑΡΗ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΝΕΙΣ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ!

Αϊντε Shalom!

Αχ, αυτοί οι ΜΟΝΙΜΟΙ και ΑΥΤΟΚΛΗΤΟΙ διεκδικητές της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, άχ!!!

entaksei file mou egw den theleis na pistepsw se toses martyries, apodeikseis kai gegonota gia thn zwh kai th didaskalia autwn twn anthrwpwn......

esy exeis anarwtithei giati mas tarazeis to myaloudaki peri arxaiolatreias kai pisteueis akradanta ston Apollwnio Tyanea thn stigmh pou oi mones martyries pou exoume gia ekeinon kai thn didaskalia tou einai apo 2 ante tria atoma??

episis ofeilw na epishmanw oti esy kai tou eidous sou xanete pantelws thn ousia...kai opoia ousia

koitate mono poios egrapse ton xarth anti na psaxnete na vreite ton dromo sas mesa apo ayton

exeis esy w eksypne antilhpsh an ton Theo ton noiazei pws ton doksazoune kai me poio onoma oi anthrwpoi
h mipws an akolouthoun thn didaskalia tou?

esy to "fws" tou dineis kapoio onoma kai to fwnazeis...
h koitas pws na to apokthseis gia na "deis" mes sto skotadi?

to "fws" les endiaferetai an esy to les lampa, daylo, anaptira, lyxnari??

ton Hrakleito pou fantazomai diavazeis..exeis katalavei otan peri Theou omologei...pyr aeizwon???

exeis esy w mega, antilhpsh oti o Tyaneas kai kathe "Tyaneas" apla prosthese ena litharaki s`ayth th didaskalia? apla sou edwse mia symvoulh?? ena tropo diafyghs? mia lysh?

mallon oxi,,...

simera vevaia o kathenas koita na oikeiopoihsei to "Theio" gia kathe eidous proswpiko ofelos
Talibanismos averta diladi....
o laoutzikos omws ti ftaiei mou les???

les episis....
Τι θα κάναμε άραγε δίχως τούτους? Τι θα είμασταν? Πόσους Φιλοσόφους θα εμπνεύσουνε, πόσους Βουδιστές, πιστούς του Αλλάχ και τόσων άλλων ρευμάτων θα επηρεάσουνε.....

kai oxi mono autous agaphte...alla olh thn oikoumenh....
opou yparxei kapnos yparxei kai fwtia filtate....
ontws etsi symvainei,,,, exoun vlepeis kanei ena vhmataki parapanw pros thn alhtheia kai to fws....kai polloi to anagnwrizoun kai akolouthoun.....
ena vhmataki pou esy akoma distazeis na to kaneis.....
thelei dynamh ksereis.....kai tolmh...kai pro pantwn

oxi kritikh pros olous kai ola..alla tapeinofrosynh

les...
Πόσο θα μοιάσουνε σε έναν Αριστοτέλη, έναν Αναξαγόρα, ένα Πλάτωνα??

esy w mega a) exeis thn entypwsi oti moiazeis se enan apo autous?

esy w mega b) exeis thn entypwsi oti osa exoun pei oi autoi "filosofoi" diaferoun apo osa lene oi agioi kai fwtismenoi pateres??
kai tou Agiou Orous kai tou kathe orous...opou vale dipla sth leksh oros ton kathe ekastote golgotha ths zwhs kai to stauro pou kouvala o kathenas mas....

kai edw thelei dynamh episis pou les...alla kai epimonh kai oxi ypekfygh pisw apo dikaiologies kai astoxes kritikes peri pantwn....

les
Α, ρε καημένη ΕΛΛΑΔΑ, που έφτασες.......

pou exei ftasei h Ellada? pws to ennoeis auto..?
Exeis paei na deis thn Agglia? thn Amerikh?
megalh h diafora agaphte....kai pali kala pou h Ellada akomn ortha Doksazei"
gi auto kai "epistatai"....kai tha epistatai
kai esy to gnwrizeis auto poly kalytera ws "arxaio-latrhs"
eksalou to pan arxizei apo emas tou Ellhnes....kanw lathos?

pantws an exeis entypwsi oti tha swseis m`auta pou les esy thn Ellada
an pareis me to meros sou alla 15-20 atoma..eisai gelasmenos.......

arketous "tagous" kai "fwsthres" exei gnwrisei h Ellada,

merci den tha paroume...no more heroes any more...

auta
may the light guard your soul

ps:pisteuw na katalaveneis oti to fws "einai" kai o Ihsous...kai o Apollwnas...kai o Dias...alla kai o Ewsforos mexri na "pesei",

pisteyw na katalaveneis oti h dixonoia mono olethries synepeies mporei na apoferei.....

na `sai kala

quote:

---

Φίλε Κώστα, μια και όπως φαίνεται για πρώτη φορά άκουσες κάτι που σου άρεσε από έναν άθεο, άκου ακόμα ένα:
Ο πραγματικά καλός άνθρωπος είναι εκείνος που προσβάλλεται όταν κάποιος του ζητήσει βοήθεια. Νοιώθει ότι απέτυχε, διότι δεν προνόησε να την δώσει, προτού του την ζητήσουν.

Μη μου πεις ότι δε σου άρεσε ε; Άντε τώρα να το πεις και στους φιλάνθρωπους της αρχιεπισκοπής. Δείξε τους και τη φτώχεια και τη δυστυχία γύρω τους και πεσ' τους να πιάσουν δουλειά.

Ελεύθερος

Να ο δρόμος προς το φως: Τί, γιατί και πώς; Και πότε, πού, και ποιός;

---

Edited by - Κωστας on 01/02/2004 12:54:21

«αποδείξεις» και «γεγονότα» έχουνε, και σε ΑΦΘΟΝΙΑ, και τα τρία τα Αβρααμικά δόγματα φίλτατε. Και τι μ’αυτό δηλαδή?

Λες:
«esy exeis anarwtithei giati mas tarazeis to myaloudaki peri arxaiolatreias kai pisteueis akradanta ston Apollwnio Tyanea thn stigmh pou oi mones martyries pou exoume gia ekeinon kai thn didaskalia tou einai apo 2 ante tria atoma??»

Δεν «ταράζω» περί καμίας αρχαιολατρίας, αλλά ούτε και «πιστεύω» σε κανέναν Τυανέα. Τα στοιχεία παραθέτω και προτρέπω στην αποκάλυψη της ΠΛΑΝΗΣ.

Λες:
«episis ofeilw na epishmanw oti esy kai tou eidous sou xanete pantelws thn ousia...kai opoia ousia»

Η «ουσία» φίλτατε που κόπτεσαι έχει οδηγήσει την ανθρωπότητα σε αμέτρητους ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ. Μήπως θέλεις να γίνεις λίγο πιο ξεκάθαρος??

Λες:
«simera vevaia o kathenas koita na oikeiopoihsei to "Theio" gia kathe eidous proswpiko ofelos
Talibanismos averta diladi....
o laoutzikos omws ti ftaiei mou les???»

Αυτό ακριβώς είναι το θέμα μας φίλτατε! Η αποκάλυψη της θεουργίας και της δήθεν «αλήθειας» που επαγγέλλονται. Συμφωνούμε….

Λες:
»Πόσο θα μοιάσουνε σε έναν Αριστοτέλη, έναν Αναξαγόρα, ένα Πλάτωνα??
esy w mega a) exeis thn entypwsi oti moiazeis se enan apo autous?»

Μάλλον κάτι λανθασμένα διαβάζεις……

Λες:
«esy w mega b) exeis thn entypwsi oti osa exoun pei oi autoi "filosofoi" diaferoun apo osa lene oi agioi kai fwtismenoi pateres??
kai tou Agiou Orous kai tou kathe orous...opou vale dipla sth leksh oros ton kathe ekastote golgotha ths zwhs kai to stauro pou kouvala o kathenas mas....»

Και αν διαφέρουνε λέει!! Οι «φωτισμένοι Πατέρες» είναι κατά το δόγμα τους και τους πιστούς τους «φωτισμένοι». Έχεις την εντύπωση ότι είπανε ποτέ τους κάτι το οποίο δεν μας μεταφέρθηκε από τους ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΟΦΟΥΣ?
Ο καθαγιασμός δεν είναι καλός σύμβουλος…

Λες:
«auta
may the light guard your soul»

Συμφωνούμε φίλτατε, συμφωνούμε.........

Ελεύθερος

Ελεύθερος

Ο τάφος του γερο-Παϊσιου βρίσκεται στο μοναστήρι της Σουρωτής στη Θεσσαλονίκη και όχι στο Πανόραμα.

Το μοναστήρι είναι γυναικείο.

Συνήθιζε να πηγαίνει εκεί ο Παππούς διότι είχε τις μοναχές ως πνευματικοπαίδια του, υπό την δική του πνευματική φροντίδα και καθοδήγηση.

Λέω ως πνευματικοπαίδια του, διότι ο Παππούς ουδέποτε ήταν πνευματικός και ουδέποτε ήταν ιερέας. Έζησε και πέθανε ως απλός μοναχός.

Απ'ότι γνωρίζω, ο Παππούς έγραψε τα παρακάτω βιβλία :
1. Ο Πατήρ Αρσένιος ο Καππαδόκης - 1975
2. Ο Γέρων Χατζηγεώργης ο Αθωνίτης - 1986
3. Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα - 1993
4. Επιστολές - 1995 (Εκδόθηκε μετά την κοίμηση του)

Όλα τα παραπάνω είναι εκδόσεως του Ιερου Ησυχαστηρίου Ευαγγελιστής Ιωάννης Σουρωτή Θεσσαλονίκης.

Για την έκπληξη και εγώ δεν γνωρίζω τίποτα σχετικό.

Τον γερο Παϊσιο τον γνώριζα προσωπικά, τον πρωτοσυνάντησα στο Όρος το 1985 όταν τον επισκέφτηκα στο κελί του την Παναγούδα.

Έκτοτε τον συνάντησα πέντε φορές στο κελί του, αρκετές φορές στο καραβάκι που πήγαινε Ουρανούπολη - Δάφνη και επίσης πολλές φορές στο μοναστήρι της Σουρωτής, αν και γενικώς απέφευγα να τον βλέπω στη Σουρωτή γιατί έλεγα, εγώ μπορώ να τον βλέπω όποτε θέλω, μπορώ να πάω στο Όρος, ας πάνε καλύτερα οι γυναίκες να τον δούν που δεν μπορούν να τον βλέπουν όποτε θέλουν.

Η αλήθεια είναι ότι αφότου εκοιμήθη ο Παππούς δημοσιεύτηκαν κάποια βιβλία για τη ζωή του, μαρτυρίες ανθρώπων που είχαν έρθει σε επαφή μαζί του ή διατηρούσαν στενή σχέση, και ότι διαβάζοντάς τα ένοιωσα λίγο πειραγμένος.

Αισθάνθηκα ότι στα βιβλία που εκδόθηκαν υπήρχε διάχυτο το στοιχείο της υπερβολής, ναί σαφέστατα υπήρχε υπερβολή. Ο γέρων που περιγράφονταν στα βιβλία ήταν ένας σούπερ μαν. Ήταν μάλλον όπως τον είχαν καταλάβει οι άλλοι ή ίσως όπως θεώρησαν σωστό να τον παρουσιάσουν.

Όχι ότι ο Παππούς δεν είχε αγιότητα.

Κάθε άλλο.

Απλά αυτή η αγιότητα δεν ήταν κάτι τόσο εξωτερικό, ένα σημείο που έκανε ένας ταχυδακτυλουργός, ήταν αυτό που ένοιωθες όταν τον μιλούσες και σε μιλούσε, όταν τον έβλεπες μες στα βαθουλωμένα από την άσκηση μάτια του και σε έβλεπε κατ'ευθείαν μέσα στην ψυχή σου.

Ήταν στο αίσθημα της πληρότητας που ένοιωθες όταν καθόταν δίπλα σου, όταν σού'πιανε το χέρι.

Την πρώτη φορά, το 1985 πήγαμε να τον βρούμε γιατί είχαμε ακούσει κάτι τρελλές ιστορίες για κάτι φιδάκια που είχε λέει και ζούσαν μαζί του, τέλος πάντων μιά υπερβολική ιστορία που ήταν όμως αρκετή για να μας εξάψει το ενδιαφέρον να πάμε να γνωρίσουμε αυτόν τον άνθρωπο και να διαπιστώσουμε ιδίοις όμμασι την αλήθεια της φήμης του.

Αντί όμως αυτού του θαυματοποιού σούπερμαν συναντήσαμε έναν ηλικιωμένο καλόγερο να κουβαλάει ένα σακί τσιμέντο στην πλάτη, και να είναι κατάκοπος, μες τον ιδρώτα και να έχει ανάγκη λίγο να ξαποστάσει.

"Άπό τότε που μού'φυγε το καλογέρι, μέχρι νάρθει κάνας άλλος, πρέπει να τις κάνω εγώ τις δουλειές", ήταν οι πρώτες του κουβέντες όταν μας είδε.

Αργότερα μάθαμε ότι ουδέποτε είχε καλογέρια, νομίζω μας τόπε αυτό για να μην περηφανεύεται για τη δουλειά που πατούσε τόσο χρονών άνθρωπος.

Πήγε λίγα λεπτά μέσα στο κελί του και έπειτα βγήκε και κάθισε μαζί μας στα κούτσουρα έξω απ'την πόρτα του κελιού του, αφού πρώτα μας κέρασε το παραδοσιακό αγιορείτικο λουκούμι για το καλωσόρισμα.

Βέβαια, λίγα λεπτά μετά, αφού αρχίσαμε να συζητάμε μαζί του, καταλάβαμε ότι ο Παππούς μας είχε προσφωνήσει όλους με τα ονόματά μας και ήξερε από που είμασταν και που καθόμασταν, αλλά αυτό έγινε με ένα τρόπο σαν να μας ήξερε από παλιά, σαν να ήταν ένας παλιός μας φίλος, όχι επιδεικτικά.

Η πρώτη συνάντηση με τον Παππού ήταν σχετικά απλή, εκτός από το γεγονός αυτό της διορατικότητας του δεν περιελάμβανε άλλο τόσο αξιοσημείωτο.

Οι επόμενες συναντήσεις ήταν ακόμα πιό αποκαλυπτικές. Καθ'όσον τον επισκεφτήκαμε ως διαφορετική παρέα κάθε φορά, ο Παππούς είχε κάτι να πεί, για τον Στέλιο που φέραμε αυτή τη φορά ή τον Κώστα. Όλες τις φορές προσφωνούσε τους νέους επισκέπτες με τα ονόματά τους, χωρίς να προλάβουμε να του πούμε εμείς τίποτα, ακόμα από τα σύρματα έξω απ'την περίφραξη είμασταν και έλεγε ... βρε βρε τί βλέπω ... καλώς τους, μας φέρατε και παρέα, τι κάνεις Στέλιο και τέτοια, σε σημείο που τα είχαμε συνηθίσει και παίζαμε με αυτά σα μωρά παιδιά και χασκογελούσαμε.

Τέτοια περιστατικά βέβαια αναφέρουν και τα βιβλία που γράφτηκαν μετά την κοίμησή του.

Η διαφορά όταν διαβάζεις το βιβλίο από το όταν αυτό συμβαίνει μπροστά στα μάτια σου, εκτός του ότι νοιώθεις την ψυχή σου να φτερουγίζει και αισθάνεσαι σα μωρό, είναι ότι βλέπεις ότι αυτό είναι αποτέλεσμα μιάς ολόκληρης στάσης ζωής που ακολουθούσε ο Παππούς, ενός ζώντος Θεού ο οποίος χαριτώνει τα πλάσματα του που τον αγαπούν και του δίνονται.

Είναι ότι δεν συμμετέχουν μόνο τα μάτια σου και η φαντασία σου όπως γίνεται στην ανάγνωση ενός βιβλίου, αλλά και τα αυτιά σου, και ο νούς σου και η ψυχή σου. Αισθάνεσαι τη χάρη του Θεού μέσα από τον Παππού.

Η συναναστροφή με τον Παππού μας διέλυσε πολλά ορθολογικά ερωτήματα που είχαμε όταν πηγαίναμε για να τον συναντήσουμε. Όλοι μας είχαμε κάποια πράγματα που θέλαμε να τα συζητήσουμε ή κάποιες απορίες ακόμα και προσωπικά προβλήματα.

Τις περισσότερες φορές τις απαντήσεις τις παίρναμε μόνο από την παρουσία του. Έχοντας μπροστά σου ένα "σκεύος εκλογής", ένα "δοχείο της χάριτος" σου διαλύονται πάρα πολλές από τις αμφιβολίες και από τις δυσπιστίες σου, σου δίνεται η ευκαιρία να ζήσεις και να γίνει αντιληπτό δια των αισθήσεων σου, αυτό που συμβαίνει πέρα από τις αισθήσεις σου και πέρα από τη λογική σου.

Δεν θέλω να αναφέρω άλλα περιστατικά για τις "υπερφυσικές" ικανότητες του γερο-Παϊσιου. Υπάρχουν πολλά, και γώ ο ίδιος ήμουν μάρτυρας σε πολλά.

Θα πω μόνο κάτι που μου το είπε ο ίδιος όταν ήμουν φαντάρος, το 1987.
Μόλις είχε λήξει η επιφυλακή από την κατάσταση με το Πίρι Ρέις, μπόρεσα και πήρα άδεια και έφυγα για τον Παππού με έναν φίλο.

Αφού περιμέναμε αρκετές ώρες έξω απ'το κελί του, καταλάβαμε ότι δεν ήταν μέσα και ξεκινήσαμε να φύγουμε απογοητευμένοι που δεν τον είδαμε.

Λίγο παραπάνω είχε δύο μονοπάτια που χώριζαν από τον δρόμο της επιστροφής και χάνονταν στην καρδιά του δάσους.

Εμένα δεν ξέρω τι μού'ρθε και άλλαξα δρόμο τραβώντας προς το ένα μονοπάτι. Κάνα 10λεπτο δρόμο με τα πόδια, και βλέπω μπροστά μου τον Παππού.

Πού'σαι ρε Παππού και σε ψάχναμε;

E, καλά, καλά ... καλός ο κόσμος, καλή και η ησυχία μου λέει.

Ε, μην παραπονιέσαι, αφού με βρήκατε ...

Μετά άρχισα να του λέω τα δικά μου, τον νταλκά μου για το στρατό και τέτοια.

Μου λέει, και εγώ υπηρέτησα στο στρατό, τον καιρό του πολέμου. Ήμουν στις διαβιβάσεις. Όταν φύλαγα σκοπιά το βράδυ, φύλαγα το δικό μου το νούμερο, φύλαγα και των συναδέλφων μου, όσων μπορούσα από αυτούς και όσο άντεχα, γιατί έλεγα, εγώ είμαι εξομολογημένος, κοινωνημένος, ο συνάδελφός μου δεν είναι τακτοποιημένος πνευματικά, έχει και γυναίκα και παιδιά, αν γίνει κάτι και σκοτωθεί κάποιος, καλύτερα να είμαι εγώ παρά ο συνάδελφός μου.

Αυτός ήταν ο Παππούς !!!

Από παιδάκι !!!

Τον γερο-Παϊσιο τον είχαμε "ανακηρύξει" σε επίτημο Παππού μας. Διότι όλοι είχαμε τον πνευματικό μας, ο οποίος είναι ο πνευματικός πατέρας, αλλά για τις δύσκολες, τις πολύ δύσκολες είχαμε τον γερο Παϊσιο.

Το τελευταίο διάστημα που η ασθένειά του είχε προχωρήσει, έμενε συνέχεια στο μοναστήρι της Σουρωτής, είχε ανάγκη από συνεχή ιατρική παρακολούθηση αλλά και από συνεχή φροντίδα και αυτά δεν μπορούσε να τα έχει στο κελάκι του.

Εγώ ίσως απέφευγα να πάω να τον δώ, παρά το ότι περνούσε πάρα πολύς κόσμος από το κρεβάτι του, έννοιωθα ότι δεν έπρεπε να πάω και γώ να του βαρύνω την κατάσταση με την παρουσία μου που δεν είχε να του προσφέρει τίποτα. Μόνο όταν έμαθα ότι ήταν στα τελευταία του είπα θα πάω να τον χαιρετήσω, αλλά τελικά δεν βόλεψε.

Όταν εκοιμήθη ο Παππούς το έμαθα λίγες μέρες αργότερα. Έννοιωσα την ανάγκη να προσευχηθώ γι'αυτόν και να τον μνημονεύω.

Μετά από 2-3 φορές κατάλαβα ότι αυτό με αναπαύει.

Λίγο αργότερα, κατάλαβα ότι αυτό το είχα ανάγκη.

Όταν το συζήτησα με κάποιο γέροντα, λέγοντας του ότι κάποιοι προσεύχονται στο γερο Παϊσιο, ενώ εγώ νοιώθω την ανάγκη να προσεύχομαι για τον γερο Παϊσιο, μου απάντησε ότι αυτό είναι ένα από τα σημεία της αγιότητας, οι άγιοι άνθρωποι αναγνωρίζονται μέσα από την προσευχή και από την κοινωνία μας με αυτούς και όχι μέσα από τυμπανοκρουσίες, οι Άγιοι αναγνωρίζονται από εμάς.

Νά'σαι καλά ρε Παππού, γιατί εκεί που ήθελες εκεί είσαι, να μας θυμάσαι και να πρεσβεύεις για μας τα πνευματικά σου εγγόνια.

quote:

---

Γειά σας δημιούργησα αυτό το θέμα για να μοιραστούμε όσοι απο εμάς έχουν εμπειρίες απο επισκέψεις στο Άγιο Όρος και γνωριμίες με φωτισμένους γέροντες όπως ήταν ο π.Παίσιος.

---

<<Διότι η άγνοια φέρνει αλόγιστο θάρρος, ενώ η γνώση δισταγμό>>

Υπάρχουν πλήθος καταγεγραμμένων μαρτυριών ανθρώπων απλών αλλά και "σοφών", οι οποίοι γνώρισαν κάποιον από αυτούς τους Πατέρες όταν ήταν εν ζωή, οι οποίες αποτελούν και αποδεικτικά στοιχεία της Αγιότητάς τους.
Φυσικά υπάρχουν και μαρτυρίες ανθρώπων που επιβεβαιώνουν την εις τον Θεόν μεσιτεία των Αγίων Πατέρων ακόμη και τώρα που δεν βρίσκονται εν ζωή.

Πιστεύω και εγώ πως η κοινωνία μας σήμερα έχει ανάγκη από τέτοιους ανθρώπους. Είναι οι Φάροι στην Εκκλησία του Χριστού. Η όλη ζωή τους είναι σαν το φώς που δείχνει το δρόμο που οδηγεί προς Αυτόν, Τον Έναν.
Πιστεύω πως ο Θεός τους γέμισε με τη Χάρη Του, έτσι ώστε να βλέπουμε και εμείς οι απλοί άνθρωποι πως, τελικά, είναι δυνατόν κανείς να αποκτήσει κοινωνία μαζί Του, φτάνει να το θελήσει και να το προσπαθήσει.

Πιστεύω πως υπάρχουν και σήμερα αρκετοί πνευματικοί άνθρωποι οι οποίοι και κρατούν τον κόσμο μας με τις προσευχές τους και τις δεήσεις τους στον Κύριο. Δεν τους αρέσει όμως η δημοσιότητα και προτιμούν την ησυχία και την αφοσίωση στο έργο τους.
Κάποτε όταν είχα πάει στο Άγιο Όρος, είμασταν μια παρέα ατόμων, και σε μια συζήτηση με ένα γέροντα μοναχό, κάποιος από την παρέα τον ρώτησε αν υπάρχουν πνευματικοί άνθρωποι και εκτός του κλήρου και των μοναχών. Η απάντησή του ήταν πως υπάρχει νέφος, όπως είπε χαρακτηριστικά, πνευματικών ανθρώπων που ζουν στην έξω, εκτός των μοναστηριών, κοινωνία, και μας ανέφερε και ένα παράδειγμα μιας γυναίκας που ζούσε στα Ιωάννινα.
Είπε επίσης πως ο Θεός δεν μένει ποτέ αμαρτύρητος.

Δεν μένει παρά να τους ψάξουμε και να πάμε εμείς προς αυτούς, πάντα με διακριτικότητα και προσέχοντας να μην τους γίνουμε βάρος και πάντα με αγαθή προαίρεση.

Να εκφράσω και το παράπονό μου, ίσως αντιπροσωπεύοντας και τους άλλους φίλους που ζουν εκτός Ελλάδας, διότι αν και διψούμε, δεν έχουμε πολλές ευκαιρίες να γνωρίσουμε και να βιώσουμε από κοντά τέτοιους, θα τολμούσα να πω, Πνευματικούς Γίγαντες.
Ίσως και για αυτόν τον λόγο και μερικοί φίλοι να ζητούν να μάθουν πιο συγκεκριμένες πληροφορίες για το αν υπάρχουν και που θα μπορούσε κανείς να συναντήσει κάποιον από αυτούς τουν Πνευματικούς. Βέβαια, ενοείται ότι μέσα σε αυτούς που ζητούν να μάθουν βάζω και την αφεντιά μου.

Φιλικά όπως πάντα

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr