ΑΓΙΟΙ ΑΓΡΙΟΙ

Θα μιλήσω για τους άγιους άγριους
που κάνανε ωτοστόπ στον πρώτο περαστικό άνεμο
που φύγαν καβάλα στο πρώτο ουράνιο τόξο
που δρασκέλισαν τα έσχατα γεφύρια και τα γκρέμισαν μετά
αποφασίζοντας να μην ξανακοιτάξουν τ’ από πίσω
που κλείσαν πονηρά το μάτι στον ήλιο
που άπλωσαν τα χέρια να χαϊδέψουν τα χείλη του φεγγαριού
που αρνήθηκαν να σταματήσουν στους πρόποδες των βουνών
που τριπλοφίλησαν το κορμί τους και μετά το μοίρασαν
κάνοντάς το βουταρία στην κοινωνία ολάκερη
που μίλησαν λέξεις, νότες και κραυγές πρωτάκουστες
που τόλμησαν να γευθούν τα χρώματα
να πιούνε απ’ το ποτήρι της ζωής άπληστα ό,τι τους ανήκε
δηλαδή το παν
που ξαναλατρέψανε τα λιοβασιλέματα, τους ίδιους
τους εαυτούς τους, τους ανθρώπους
που αγκαλιάσανε την άγια μήτρα της Γης
και ξανάγιναν παιδιά, τραγουδώντας τραγούδια που δεν ήξεραν
παίζοντας παιχνίδια χωρίς κανονισμούς
που έμειναν παιδιά για πάντα, ανακαλύπτοντας ξανά
την χαμένη και θαμμένη βαθιά αθωότητά τους
ξέροντας πως το υποτιθέμενο τέλος
δεν είναι μόνο παρά η αρχή…
θέλω να μιλήσω για όλον τον μαγικό σου ερωτισμό
θέλω να μιλήσω για την αλήτισσα καρδιά σου, Αιώνα.

Μαγικά Ο βλάσης ρασιάς Ζωντανεύει έγΧρωμΑ όνεΙΡα ταξιδΕύονΤας με Ωτοστόπ ωΣ την άγια μήτρα της γης, ως τα Έγκατα της αλήτισσας καρδιάς ανακαλύπτοντας ξανά την χαμένη και θαμμένη βαθιά ΑθΩότητα <!>{}<!>

quote:

---

ΑΓΙΟΙ ΑΓΡΙΟΙ

Θα μιλήσω για τους άγιους άγριους
που κάνανε ωτοστόπ στον πρώτο περαστικό άνεμο
που φύγαν καβάλα στο πρώτο ουράνιο τόξο
που δρασκέλισαν τα έσχατα γεφύρια και τα γκρέμισαν μετά
αποφασίζοντας να μην ξανακοιτάξουν τ’ από πίσω
που κλείσαν πονηρά το μάτι στον ήλιο
που άπλωσαν τα χέρια να χαϊδέψουν τα χείλη του φεγγαριού
που αρνήθηκαν να σταματήσουν στους πρόποδες των βουνών
που τριπλοφίλησαν το κορμί τους και μετά το μοίρασαν
κάνοντάς το βουταρία στην κοινωνία ολάκερη
που μίλησαν λέξεις, νότες και κραυγές πρωτάκουστες
που τόλμησαν να γευθούν τα χρώματα
να πιούνε απ’ το ποτήρι της ζωής άπληστα ό,τι τους ανήκε
δηλαδή το παν
που ξαναλατρέψανε τα λιοβασιλέματα, τους ίδιους
τους εαυτούς τους, τους ανθρώπους
που αγκαλιάσανε την άγια μήτρα της Γης
και ξανάγιναν παιδιά, τραγουδώντας τραγούδια που δεν ήξεραν
παίζοντας παιχνίδια χωρίς κανονισμούς
που έμειναν παιδιά για πάντα, ανακαλύπτοντας ξανά
την χαμένη και θαμμένη βαθιά αθωότητά τους
ξέροντας πως το υποτιθέμενο τέλος
δεν είναι μόνο παρά η αρχή…
θέλω να μιλήσω για όλον τον μαγικό σου ερωτισμό
θέλω να μιλήσω για την αλήτισσα καρδιά σου, Αιώνα.

Μαγικά Ο βλάσης ρασιάς Ζωντανεύει έγΧρωμΑ όνεΙΡα ταξιδΕύονΤας με Ωτοστόπ ωΣ την άγια μήτρα της γης, ως τα Έγκατα της αλήτισσας καρδιάς ανακαλύπτοντας ξανά την χαμένη και θαμμένη βαθιά ΑθΩότητα <!>{}<!>

---

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν www.johnniebegood.gr

σορυ θειο Κομπαγιασι που διακοπτω την συνεχεια του θεματος, αλλα πρεπει να ρωτησω: το εγραψε ο Βλασης Γ Ρασσιας, ο συγγραφεας του "υπερ της των Ελληνων νοσου"?

ΟΥΑΟΥ!

Ooo.. YES Σεφ.. Να προσθέσω μόνο λίγη κρέμα γάλακτος ακόμη έτσι για να δέσει καλύτερα η σάλτσα?

Είμαστε οι απολωλότες μία μακρινής εποχής, από μία χώρα που προϋπήρξε όλων των χωρών. Επιζήσαμε άλλοι σε ψηλές βουνοπλαγιές και άλλοι χωμένοι σε σπήλαια στους πρόποδες, κοντά στις πεδιάδες. Παλιά χορεύαμε μαζί με τους Γαλαξίες. Τώρα, κάτω από αυτόν τον εξαθλιωμένο κόσμο, κείται στην αγκαλιά του Μορφέα ο μεγάλος θυμός, ναρκωμένος αλλά πλημμυρισμένος από όνειρα. Η μεγάλη θλίψη, ναρκωμένη αλλά θρηνούσα. Η αρχαία ηδονή, ήμερη αλλά καταιγιστική και θυελλώδης. Ο κουρελιασμένος έρωτας, επιφανειακά ξυλιασμένος αλλά κατακόκκινος μέσα του από φωτιά.
Είναι η ζωή μας αυτή που εξεγείρεται. Σαν μία παλίρροια φουσκώνουμε και επισκεπτόμαστε τους αποκλεισμένους ανθρώπους από σπίτι σε σπίτι. Καταστρέφουμε και κουρσεύουμε. Καμμία πόρτα δεν μπορεί να μας κρατήσει απέξω, κανένας σύρτης, κανένα μάνταλο δεν μπορεί να μας τρομάξει και να μας κάνει να πισωγυρίσουμε. Μέσα από τις χαραμάδες περνάμε σαν φίδια χρυσαφιά , περνάμε από τα μάνταλα σαν τον άνεμο που λυσσομανά.

Είμαστε ο φλεγόμενος πόθος, ο εκρηγνυόμενος έρωτας. Ανάμεσα στους υποτιθέμενους «δυνατούς» τούτου του κόσμου επικρατεί πλήρης άγνοια για την ύπαρξη και το ποιόν μας. Δεν έχουμε όνομα, δεν φοράμε ετικέτες, μήτε στους ουρανούς, μήτε στην γη. Δεν μας ξέρουν ΠΟΥΘΕΝΑ, γιατί η αληθινή μας πατρίδα είναι έξω από το Μεγάλο Πέρασμα, γιατί σαν βροχή πέφτουμε από τον ουρανό και σαν την υγρή ομίχλη αναδυόμαστε από το χώμα. Θα ξεφτιλίσουμε την «δύναμη» όλων των «δυνατών» του πλανήτη. Η γελοία «δύναμή» τους δεν γεύτηκε ακόμα στο πετσί της την λύσσα μας. Οι λέξεις που θα μπορούσαν να την περιγράψουν δεν γίνεται να απλωθούν σε χαρτί, σε ψηφιακή εικόνα και σε οθόνες υπολογιστών.

Οι αριθμοί μας, οι δικοί μας αριθμοί δεν γίνονται κατανοητοί, μήτε και τα σύμβολά μας. Οι σκιές μας μοιάζουνε με όλες τις σκιές τούτου του κόσμου, κατοικίες και ορμητήριά μας είναι οι χώρες μέσα στις χώρες, τα άγρια σκηνικά πίσω από τις βιτρίνες των μητροπόλεων, χώροι που η επίγεια «εξουσία» δεν τολμά να μολύνει με τα βρώμικα πέλματά της, πανικόβλητη εκ γενετής ακόμα και στην ιδέα των στοιχείων που συνθέτουν το Χάος.

Το αίμα μας είναι το αίμα της έκστασης, η ψυχή μας είναι η ψυχή της ηδονής, η οργή μας είναι η οργή των άγιων Άγριων. Για ακόμα μία φορά οι άγιοι Άγριοι μέλλουν να πορευθούν πάνω στην χωμάτινη κρούστα της Γης και εκείνο που οι πομπές, οι στρατιές και οι τελετουργικοί χοροί τους θα προαναγγείλουν δεν είναι άλλο παρά η ανάσταση των ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ νεκρών.

Είσαστε όλοι «ένα αίμα» με τους Άγριους προγόνους σας, μολυνθήκατε όμως από την αηδιαστική πανούκλα του «πολιτισμού» των εξουσιανθρώπων. Το κορμί σας όμως πάντα ανυπομονεί ν’ ακολουθήσει τις μέλλουσες αγέλες των Άγριων που θα κατακλύσουν τον πλανήτη, αν και το υποταγμένο μυαλό σας παραμένει ακίνητο, δαμασμένο, ευνουχισμένο και «εκπολιτισμένο». Και ΕΚΕΙ είναι που θα δοθεί η μεγάλη και τελική μάχη του πολέμου που μέλλει να σημάνει το τέλος της αλλότριας Ιστορίας. Γιατί ο «πολιτισμός» των εξουσιανθρώπων είναι ενάντιος στην Φύση. Όταν λοιπόν οι άγιοι Άγριοι εξεγερθούν και χαιρετίσουν ξανά τα άστρα, ο Μέγας Πόλεμος θα κηρυχθεί αστραπιαία και στην στιγμή θα τελειώσει, συνενώνοντας τον κόσμο ολόκληρο ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ..

Feral Faun

(Δημοσιεύθηκε στο 12ο τεύχος του περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη», το Φθινόπωρο του 1987. Απόδοση στα ελληνικά: Βλ. Ρασσιάς)

Τι λέτε κι εσείς μόζυ μας????

quote:

---

Μαγικά Ο βλάσης ρασιάς Ζωντανεύει έγΧρωμΑ όνεΙΡα ταξιδΕύονΤας με Ωτοστόπ ωΣ την άγια μήτρα της γης, ως τα Έγκατα της αλήτισσας καρδιάς ανακαλύπτοντας ξανά την χαμένη και θαμμένη βαθιά ΑθΩότητα <!>{}<!>

---

SeedNo1©MasterOfZero
Zensufi_technoshaman «αυτουNού» του δεξιόστροφου ακροαριστερού κέντρου περίθαλψης ημι-άγριων... και ταλιμπάν και ταλιμπάν.........

quote:

---

Τι λέτε κι εσείς μόζυ μας????

---

Από το χιονισμένο ΤόKιο, Καλημέρα σας :)
SeedNo1©MasterOfZero
Zensufi_technoshaman «αυτουNού» του δεξιόστροφου ακροαριστερού κέντρου περίθαλψης ημι-άγριων... και ταλιμπάν και ταλιμπάν.........

View Full Version : Απλά Γράψε

(Verse 1)
Κοιτάζοντας τον κόσμο από ψηλά, μια ακόμα καρδιά
βρήκα τον δρόμο μέσα από ένα μικρόφωνο ν ανοίξω φτερά
πολύ μίσος και φθόνος μα ταυτοχρόνως
μια ρίμα στον αέρα, μια ακόμα μέρα
μέσα στη μελωδία, να γράψω δυο στιχάκια
και να ραπάρω με τη μία
δε χορταίνω αυτό το χορό, μέσα στον πόλεμο κι εγώ
βρήκα ένα καταφύγιο να μπορώ
να γράψω και να λέω ότι μου έρθει στο μυαλό
στο κεφάλι, μ ένα τσιγάρο να σκάει πάλι
και κάθε σκέψη μια πάλη, κάθε ρίμα κι ένα θύμα
από μια σφαίρα αλήθεια
και κάθε ποίημα αν μπορείς να το πεις
και κάποια παραμύθια με βοηθάν να μεταφέρω αυτά
που σκέφτομαι απλά, το ξέρω στη αρχή αυτά
γίνονται δειλά, δειλά
τώρα όμως πια έχει φουντώσει η φωτιά
είναι καιρός να εξαπλωθούμε να οργανωθούμε
να τραγουδήσουμε, μ αγάπη να χαρούμε
να πολεμήσουμε, να πέσουμε ξανά να σηκωθούμε
δεν είναι πόλεμος μαγκιάς, είναι πόλεμος ουσίας
δεν έχουμε ώρα γι αυτά, δεν είναι πρώτης σημασίας

να γράψω και να λέω ότι μου έρθει στο μυαλό
να γράψω και να λέω ότι μου έρθει στο μυαλό
να γράψω και να λέω ότι μου έρθει στο μυαλό
να γράψω και να λέω ότι μου έρθει στο μυαλό

(Verse 2)
ο χρόνος μοιάζει να φεύγει άμα δεν τον χρησιμοποιείς
να είναι λίγος να μην μπορείς να κουνηθείς
μα άμα βάλεις τα πράγματα κάτω
θα σου ανοίξει η αγκαλιά και κάθε πράγμα που θα δεις πάρ το
είναι καιρός να αλλάξουμε, να πράξουμε
ότι μπορούμε σε κουπλέ πολλά να γράψουμε
αφού έχουμε την ευλογία με ρυθμό να σκεφτούμε
πρέπει να μιλήσουμε να πούμε την αλήθεια
χωρίς αναγκαστικά να πείσουμε
πρώτα τους γρίφους στο κεφάλι μας να λύσουμε
γιατί που πάμε;
χαραμίζοντας κουπλέ που αύριο όλο θα ξεχνάνε
γράφω με αγάπη ότι νιώθω κι όπου πάνε
κι άσε τα ζώα να μιλάνε, εγώ θα είμαι εντάξει
και κάθε πράξη
θα είναι μια προσπάθεια να κάνω τον μαλάκα ν αλλάξει
γιατί κοιμάστε και δε θυμάστε
κι όσο είμαστε ξύπνιοι θα κουραζόμαστε
θα σχιζόμαστε να βγει μια φράση αληθινή
και μια φωνή να σε ξυπνάει κάθε πρωί

την ευλογία με ρυθμό να σκεφτούμε
την ευλογία με ρυθμό να σκεφτούμε
την ευλογία με ρυθμό να σκεφτούμε
την ευλογία με ρυθμό να σκεφτούμε

4 χρόνια rap ίσως βγει σε καλό x4

ποιος είσαι τελικά τι ζητάς
που το πηγαίνεις γιατί ρωτάς
είναι όλα τόσο θλιβερά

πως, πως
μ ένα μικρόφωνο
πως, πως
μ ένα μολύβι
πως, πως
με μια εικόνα
πως, πως
χωρίς στολίδι
πως, πως
με ένα ήχο
πως, πως
ή μ ένα γράμμα
πως, πως
με μια ταινία
πως, πως
ή μ ένα θαύμα

Lexx25-01-2006, 10:41 PM

«Κάτω από τον ήλιο του καλοκαιριού
και τα σκουπίδια μοιάζουν με χρυσάφι.»

Είναι λόγια που ακουγα μικρός.Λεγόντουσαν από τσελιγκες και γιαγιάδες, απλοί άνθρωποι, με ένταση και χαμόγελο, που σπάνια ξανασυνάντησα.
Δεν την είχε ο διάσημος ποιητής , που μπερδευόμουν στα ποδιά του μικρός, και ίσως του χάλαγα και τους στίχους.

Έτσι Μοζημ, τώρα που γνωρίζεις λίγο και την βλάχο ποιητική σκούφια μου, θα θελα να δεις και εσύ την όλη εξέλιξη, μιας και είναι θέμα δύσκολο για συζήτηση, και εύκολα παράμεταφράζεται.

Όταν λέμε εξέλιξη, εννοούμε φυσικά μια σειρά επιτευγμάτων, που γεννιούνται με την συνεχή επιλογή μας, με ότι ονομάζουμε ουσιαστικό, ως προς κάτι ασήμαντο.

Αυτό δεν θα έλεγες και εσύ σαν δια/νοούμενος, πως καλούμε εξέλιξη?

Κατά κάποιο τρόπο, διόρθωσεμε αν κάνω λάθος, η δομη της σκέψη μας, βασίζεται σε μια ιδέα γενικής προόδου, που συμπεριλαμβάνει και ότι ονομάζουμε πνευματική επίτευξη.

Είναι σαν να λέω, πως οι περισσότεροι αν όχι όλοι, τείνουμε σε ότι καλέσαμε πριν, ουσιαστικό, που έχει σαν μέτρο το καλύτερο, το ωραιότερο, το ανώτερο, κλπ κλπ.

Και πριν μου πεις, Πλάτωνα γιατί μας ζαλίζεις τον ερώτα, μπες στην ουσία σου γράφω Μοζημ κάτι, που μέσα μου, ανατρέπει όλο το σκεφτικό που έκανα.

Ελπίζω να μην με θεωρήσεις τρελό φιλόσοφο, η πως ψάχνω για αουντιενς, , δεν τα γράφω πουθενά άλλου, γιατί εύκολα τελευταία με παρεξηγούν.

Έτσι βλέπουμε τον άνθρωπο απο ανεκαθεν, σε μια προσπαθεια (να αυξηθεί) περισσότερο σε ότι καλέσαμε Ουσιαστικό, και αυτο ειναι το αποτέλεσμα μιας συνεχής επιλογής του.

Η δράση του διλαδη, αν την εξετάσουμε, είναι μια σειρά επιτευγμάτων.

Τώρα αν αύξηση και εξέλιξη, είναι μια σειρά επιτευγμάτων, οι ενέργειες μας είναι πλήρεις?

Δεν μας ωθούν από κάτι χαμηλότερο σε κάτι ψηλότερο?

Μα, εάν ζούμε έτσι Μοζημ, και εδώ είναι δύσκολο κομμάτι να πάει κάτω, ζούμε με μια σταθερή επιρροή που ονομάζουμε προσπάθεια, και πρόσεξε εδώ, την συνιστάμενη τους, γυρίζει πάντα προς την ασφάλεια.

Μα αν υπάρχει αναζήτηση ασφάλειας, (κάτι που οι περισσότεροι βρίσκουν λογικό) θα πει πως υπάρχει φόβος, και όπου είναι αυτός, αναποφευκτα δημιουργείται η συνεχεία στη συνείδηση, κάτι που όλοι γνωρίζουμε… σαν εγώ.

Έτσι αγαπητέ μου, σε μενα μπήκε πριν καιρό σε κρίση ότι θεωρούσα επιλογή, (μεταξύ ουσιαστικού και ασήμαντου), μιας και από μικρός άκουγα τις συζητήσεις ενός λόγιου θειου μου και του διασημου ποιητή, (και οι δυο τους ψυχοαναστατωμενοι), μα από την άλλη είχα τον τσέλιγκα με το γέλιο και τα πρόβατα, που κοιμόντουσαν τα βράδια παρέα με λύκους και τσακαλια, σε μια αυθόρμητη πορεία ζωης/δρασης.

Την στην ευχή, οι αμόρφωτοι φαίνονται και αισθάνονται καλύτερα από τους λόγιους, αναρωτιόμουν πάντα.

Και πριν σκεφτείς τι μας λέει και που το πάει ο τρελός, θα σου πω ένα μυστικό.

Το επίτευγμα είναι ένας σκοπός, ενώ η δράση είναι άπειρη. Έχω και άλλα να πω, μα έχω δουλειές, αν σκέφτεσαι να με στείλεις…. κάντο με κλάση!

Εγώ προς το παρόν παίρνω την γκλιτσαμ, και πάω να αρμέξω τις προβατίνες μου!

Moz:
Εγώ να τα φυλάω... αλλά ευθύνην ουκ έχω.

Η φιλιωω δεν βγαζγαλ
Η μυρτωμ θελ κιαλλου τραγ,
Η καλιοπ ζουλεβ την βασω
Μοζμ,
Ασ πσλεω, την μυτζηθρ κι στιλ καν τραγι…
Κι μηνξεχας,
σαν εχις χρον,
Συμπληρως τ ασμ,

Τα δυο χεριας πειραν
Βεργουλς κι μη δειραν..
Βεργουλς κι μη δειραν..
Μμμμμε Ουρι Μεεεεεε!!!!

Είναι κάτι που ήθελα να σου πω, εδώ και καιρό για την αθανασία. Είχα ακριβώς τις ίδιες απορίες με σένα, όσο αφορά την αλήθεια της, και πάνε χρόνια πολλα.

Σκαλίζοντας και ρωτώντας, είχα δει πως υπήρχε συνχηση. Αλλοι πίστευαν πως υπάρχει συνέχεια, (η αθανασία του εγώ σε μετενσάρκωση, η σε άλλη μορφή) άλλοι πάλι πίστευαν, πως δεν υπάρχει απολύτως τίποτα, μετά το θάνατο.

Ας το κοιτάξουμε λογικά, όπως αρμόζει σε σκεφτόμενους.

Ακόμα και αν αληθεύει η μετενσάρκωση, όσες και να γίνουν, δεν τελειώνει η συνάντηση μας με το θάνατο. Όσο για το τίποτα, αν η θερμοδυναμική λέει πως η ενέργεια μετατρέπεται, ας την βάλουμε στα κρατούμενα, και ισως δούμε στη συνέχεια αρκετά αναπάντητα.

Έτσι μοζημ, μιας και η παρουσία μου στο φόρουμ για προσωπικούς λόγους, από εδώ και στο έξεις θεωρείται δύσκολη, τι θα έλεγες για λίγη μυρωδιά, γνήσιας Τζοπανηλας.

Όταν συναντήσεις Τσοπάνη, αν και δεν βλέπεις τα πρόβατα, σε διαπερνάει η μυρουδιά τους. Έτσι είναι και η Φιλοσοφία. Τα λόγια έχουν ανάλογη δύναμη δυισδησης, με τον βαθμό σοβαρότητας πομπού/παραλήπτη. Γιατί Μοζημ, οι περισσότεροι άνθρωποι ανοίγουν ένα κουτάκι στο μυαλο τους και αποθηκεύουν πληροφορίες.
Μα έτσι δεν ακούν.
Ότι και αν πεις, ότι και να απαντήσεις, δεν είναι ξεκάθαρο.

Χρειάζεται να περάσουν από μια κρίση, μα ακόμα και τότε, πολλοι, δεν πολύ καταλαβαίνουν.
Πες πως πεθανε κάποιος πολύ κοντά μας.
Αυτή είναι μια κρίση, που δύσκολα αποφεύγουμε.

Όταν λοιπόν κάποιος κοντά μας πεθαίνει, τι συμβαινει?

Δεν ξυπνά ο πόνος μέσα μας.?

Δεν ξυπνά έστω και ασυνείδητα, ο φόβος και για το δικό μας θάνατο?

Ήσουν συνδεδεμένος μαζί του/της, είχες δεθεί για διάφορους λόγους, καταλαβαινόσαστε, σε αγαπούσε και τον αγαπούσες, και σε σένα τώρα λυπει, έχεις επίγνωση, πως κάτι μέσα σου λυπει και το θέλεις πίσω.

Αφού δεν το έχεις, δεν γυρνά πίσω, αρχίζουν να στριφογυρίζουν οι διάφορες ιδέες που/πως θα γεμίσουν το κενό, θα σε παρηγορήσουν, θα διώξουν την ιδέα του θανάτου και του φόβου.

Και σε ρωτώ κάτι, σπουδαίο.
Είναι αλήθεια η όχι πως ο θάνατος (φέρνει) κρίση?
Μα, δεν δείχνει συγχρόνως την μοναξιά που ζούμε?

Γνώρισες κάποιο στη ζωή, που δεν απέδρασε/αντεδρασε μετά από αυτό, με κάποιο πιστεύω, η δεν αφεθηκε στις αισθήσεις η σε νοητικες ικανοποιήσεις/εξηγησεις για το συμβάν? Κάπου είναι τώρα, μας κοιτάζει κλπ κλπ?

Μα προσωπικα με ενδιαφέρει περισσότερο να δούμε τι συμβαίνει, όχι τις ιδέες που γεννιούνται.

Γιατί κανείς δεν κοιτάζει να καταλάβει την αιτία την μοναξιάς του, που ξυπνά ο θάνατος.

Έτσι Μοζη μου, ο άνθρωπος μέχρι να αντιμετωπίσει κάτι τέτοιο, με την πρώτη κρίση που περνά, χάνεται σε καποιο/κατι άλλο, αποφεύγοντας έτσι το γεγονός του θανατου. Με τον ιδιο τροπο αποφεύγει και τη πλήρη Ζωή.

Δεν θα λέγαμε πως οι άνθρωποι ζουν έτσι, και πιάνονται εύκολα σε κάθε μορφή πίστης από φόβο, και απο εσωτερική έλλειψη?

Μα για να ειμαι συνεπης και με τα προηγουμενα που εγραψα και δεν ολοκληρωσα, οσο αφορα τις διάφορες εκλογές του (εγώ) μας, δεν εχεις προσεξει πως ψαχνει παντα κατι, μα όταν το βρισκει, εχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση της ανίας του?
Μετά χ χρονο, πάλιωσε και ψάχνει για κάτι άλλο.

Πως το γνωριζω?
Μα το εκανα και το κανω!

Αυτή είναι μια μορφή συνεχούς ταύτισης με ανθρώπους, πράγματα και ιδέες.
Μια περιορισμένη δράση, της εκλογής του ΕΓΩ.
Μια σύγκρουση του εαυτού σε διάφορα επίπεδα, και που το μυαλό καθιστά σαν μνήμη. Αυτή ήταν η λέξη κλειδί στον Ηράκλειτο, ΠΟΛΕΜΟΣ. Αυτή η ταυτιση μας σε διάφορα επίπεδα, (εσω/εξω) είναι το ΕΓΩ.

Εδώ ζούμε στη συνεχεια του γιγνεσθαι που είναι ψ.χρονος, και φέρνει σύγχυση.
Δεν το κατανοούμε, γιατί συνεχώς ψάχνουμε για υποκατάστατα. Γι αυτό μοζημ, το θεμα εκλογής και να το καταλάβουμε, είναι σπουδαίο κεφάλαιο. Ότι και να κάνεις, διαλέγεις (αυτό από εκείνο).

Και οταν διάλεγες, το μυαλό είναι πιασμένο συνεχώς σε αντίθετα.

Πράγμα που η αθανασιτσα δεν κάνει, μιας και είναι ελεύθερη από κάθε εκλογή, είναι ολική δράση στο παρον. (μυαλό και καρδιά).
Δεν εχει (χρονο) να ρωτησει τον θανατο, όλα τελειώνουν με σένα η υπάρχει συνέχεια…
Όλες οι ερωτήσεις τέτοιου τυπου πέφτουν στη δυαδικότητα. Με πιάνεις Μοζημ?

Αυτά ειδα σε φως και στα σκοτάδια, σε πλήρη δράση.

Η ψυχολογική δομη μας σαν (παρελθον,παρον,μελλον) ειναι/δημιουργει δυϊσμό. Εκεί είμαστε πιασμένοι ΟΥΛΟΙ σαν τα πρόβατα μοζημ, και η αθανασία δεν είναι άλλο από πλήρη σεινειδητοτητα στο Χρόνο, (η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ, παρελθον/παρον/μελλον) και αν θες, η τελείωση του.

Profonda magia e saper trarre il contrario, dopo aver trovato il punto dell’unione.

Βαθιά μαγια είναι να γνωρίζεις πως βγαίνουν τα αντίθετα, όταν βρήκες το σημείο που τα ενώνει.

Έλεγε ο Bruno Giordano, που σαν σήμερα, 17 φεβρουαριου… τον έκαψαν οι καθολικοί στο Campo dei Fiori (Ρωμη)

Και ο κόσμος σιγά σιγά,
συνειδητοποιούσε τι έκανε,
και ο τόπος μύριζε έντονα,
άρωμα τριανταφυλλιάς…

Δρούζα: κυρίες ,κύριοι, αγαπητά μου παιδιά καλησπέρα σας.

Στην σημερινή μας εκπομπή θα σας παρουσιάσουμε την εσωτερική ζωή ενός ριζίτη.

Μαζί μας έχουμε εκλεκτούς ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών η οποίοι δεν έχουν βέβαια καμία σχέση με το αντικείμενο, αλλά ξέρουν να μιλάνε όμορφα και έχουν και φωτογένεια…βεβαίως , βεβαίως!

Δρούζα : Από αριστερά λοιπόν ο πρώτος καλεσμένος μας είναι ο κύριος Ζονγκ , καλησπέρα Ζονγκ!
-καλησπέρα!
-Ο επόμενος καλεσμένος μας είναι ο κ. Διόσκοιρίδης,
καλησπέρα Διοσκουρίδη!
- καλησπέρα!
Ο επόμενος καλεσμένος μας είναι ο κ. Magic de spell,
καλησπέρα Magic…
- καλησπέρα!
Το αποψινό μας πάνελ τιμούν με την παρουσία τους ο υπουργός συντονισμού κ. Μασονιάν,
- καλησπέρα Μασονιάν
- καλησπέρα !
Και ο γνωστός σε όλους μας filosof de botanic ,
καλησπέρα filosof
- καλησπερά (στην Γαλικήν)
Επίσης στο στούντιο μας στα Χανιά βρίσκεται ένα χαρακτηριστικό δείγμα του είδους rizitis ,
Καλησπέρα rizitis..
- καλησπέρα , καλώς σας βρήκα!

Δρούζα : μικρό διαφημιστικό break και σε λίγο πάλι μαζί…φιλάκια! Αχ!

Διαφημίσεις: α) «το φρέσκο κοτόπουλο που παίρνω για μας, κοιτάζω πάντα νάχει σφραγίδα «μπουνταλάς».
Κοτόπουλα μπουνταλάς, πιστοποιημένα με iso 666, τα συνιστούν 102 κατασκευαστές ιών.»

β) fast food poustis, νιώσε το πετρέλαιο μέσα σου, δοκιμάστε τώρα το νέο τζίζ μπέρκερ μας με μπιφτέκι από τάπερ. Δώρο η coca fola και ένα κουβερλί.»

Δρούζα: ΝΆΜΑΣΤΕ !!!
Μετά τα απαραίτητα διαφημιστικά μηνύματα , ας αρχίσουμε την πολύ σοβαρή ανάπτυξη του θέματος μας, το οποίο είναι ο esotericos κόσμος ενός ριζίτη.
Αγαπητέ filosof ο λόγος σε εσένα πρώτα.
- ε! κοιτάξτε! Το θέμα μας είναι πολυποίκιλο και αμφιταλαντευόμενο , η ισορροπία του παγκόσμιου γίγνεσθαι δεν μπορεί να μην ενταχθεί στον συμπαντικό κανόνα της εντροπίας , τουτέστιν τι είναι ο άνθρωπος; Και κατ’ επέκταση ένας rizitis είναι άνθρωπος ;
- Δρούζα : Μάλιστα ! πολύ ενδιαφέρουσα η τοποθέτηση σας!
ο κύριος de spell έχει τον λόγω , παρακαλώ…
- De spell : νομίζω ότι στο βιβλίο των σκιών το οποίο κληρονόμησα από την γιαγιά μου , είναι καταγεγραμμένος ο μυστικός κόσμος ενός riziti. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα το γεγονός ότι το μυστικό όνομα που είχε δοθεί στην γιαγιά μου είχε και αυτό 3 i μέσα.. χρειάζεται σοβαρότητα θάρρος και πίστη για να προσεγγίσει κάποιος μυημένος ένα τόσο σοβαρό θέμα.
- Δρούζα: πάρα πολύ ωραία ! ευχαριστούμε τον κ. de spell για την τοποθέτηση του και ο λόγος περνάει στον κύριο Διοσκουρίδη .
- Διοσκουρίδης: στα ορφικοδιονυσιακά μυστήρια των αρχαίων υμών πρόγονων είναι καταγεγραμμένο ότι κατά την τελετή ωμοφαγίας του ταύρου προς τιμή του Διονύσου-Ζαγρέα μετείχαν και κάποιοι rizites , δυστυχώς όμως το εβραιοχριστιανικό κατεστημένο τους έχει πλανέψει και τώρα πια βρίσκονται μακριά από τις τελετές μας.
- Δρούζα: ενδιαφέρουσα η προσέγγιση του θέματος από τον κ. Διοσκουρίδη ο λόγος στον πολιτικό της παρέας τον κ. Μασονιάν.
- Μασονιάν: προσωπικά θεωρώ λάθος να απασχολούμε σήμερα το πανελλήνιο με χαμηλής σημασίας θέματα όπως αυτό του riziti , η κοινωνία ο κόσμος αλλά και η χώρα μας γενικότερα έχει σοβαρότερα προβλήματα όπως το θέμα των υποκλοπών . παρόλα αυτά σας ευχαριστώ για την τιμή που κάνατε να είμαι σήμερα μαζί σας και με την ευκαιρία αυτή θέλω να δηλώσω στους τηλεθεατάς σας ότι το μαχαίρι πρέπει να φτάσει στο κόκαλο! Τέρμα τα ψέματα! Η αλήθεια πρέπει να λάμψη και οι ένοχοι να τιμωρηθούν.! Ευχαριστώ.
- Ευχαριστούμε τον κ. Μασονιάν και ο λόγος τώρα ανήκει στον κ.Ζονγκ..
- Ζονγκ: θυμάμαι κυρία Δρούζα κάποτε στο Νεπάλ της Ανδαλουσίας έναν γέρο Σούφι να διαλογίζεται παρέα με έναν Ισπανό κομμουνιστή. Ήταν τότε που έγραψα το «τι να τα κάνω τα λεφτά αφού δεν έχω φράγκο» σε fa δίεση.
έκτοτε η ζωή μου έχει σημαδευτεί ,ανατριχιάζω και μόνο στο άκουσμα της λέξης rizitis! Τα ερωτήματα πλανιούνται στο αέρα διαρκώς ,οι δονήσεις από το κύμα της ακρογιαλιάς ηχούν σαν να ήταν τώρα, ώσπου ξαφνικά ένας γλάρος πέρασε καμαρωτός , ρρρί, ρρρί, έκανε ο γλάρος ζί, ζί, αναφώνησε ο Σούφι, τις τις, ο Ισπανός κομουνιστής, και όπως καταλαβαίνεται αμέσως με επισκέφτηκε η μούσα μου για τελειώσω το ρεφρέν με τον στοίχο :«το κοκοράκι κικιρικικί να σε ξυπνάει κάθε πρωϊ»

Ξαφνικά γέλια ακούγονται από το στούντιο των Χανίων. Ο σκηνοθέτης έντρομος δυναμώνει την φωνή, για να ακουστεί ο rizitis,
-rizitis: μπεεεεεεεε, μπεεεεεεεεεεεεε, χαχαχά !!!!
Δρούζα: παρακαλώ rizitis, μην παίρνεται τον λόγω μόνος σας, θα έρθει και εσάς η σειρά σας.
-rizitis: συγνώμη κυριά μου, (χαχαχά!)
-Δρούζα: λοιπόν ας κάνουμε ένα μικρό διάλλειμα και επιστέφουμε αμέσως..

Διαφημίσεις : α) «κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Πίκο Απίκο με τίτλο «οι μυστικές γεωτρήσεις τις χαμένης Ατλαντίδας». Μαζί με κάθε βιβλίο δώρο ένα cd για να μάθετε να ρίχνετε τα χαρτιά , να ρίχνετε τον καφέ, να ρίχνετε την ψυχολογία σας και σκόρδα για ρίχνετε την πίεση άμα λάχει.»

β) «κυκλοφόρησε το νέο cd του parton olon με τραγούδια που θα σας αγγίξουν την καρδιά. Επίσης θα βρείτε και παλιές αξέχαστες επιτυχίες όπως το : «άμα βρέχει ρίχνει πολύ νερό» και το «ουδείς άσφαλτος» , τρέξτε να προλάβετε»

Δρούζα: Περνάμε στο δεύτερο μέρος της σημερινής μας εκπομπής με θέμα τον esoterico κόσμο ενός riziti , μετά τις τοποθετήσεις των αξιότιμων καλεσμένων μας θα θέσω το πρώτο ερώτημα σε αυτούς για να ξεκινήσει διάλογος…
Και ερωτώ πρώτα εσάς κύριε Ζονγκ, «τι αντιπροσωπεύει για εσάς ένας rizitis στην σημερινή κοινωνία ;»
-Ζονγκ: θα έλεγα κυρία Δρούζα ότι αντιπροσωπεύει τα πάντα και τίποτα, το είναι και δεν είναι , το μαύρο και το άσπρο, το υπάρχω και δεν υπάρχω, την ζωή και τον θάνατο. Αν μάλιστα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε με νότες την θέση του riziti στην σημερινή κοινωνία θα μπορούσαμε με δύο τρόπους να το κάνουμε , είτε με την σιωπή είτε με χρησιμοποιώντας όλη την κλίμακα του πενταγράμμου!
Ξαφνικά παίρνει τον λόγω ο filosof…
-filosof: μα τι είναι αυτά που ακούω σήμερα, τι σχέση έχει μια αμελητέα ποσότητα και αμφιβόλου ποιότητας μάλιστα όπως ένας rizitis με το όλον με το έν το παν , με την συμπαντική αρμονία. …
-Ζονγκ: γιατί με διακόπτεις ποιος σου έδωσε τον λόγω;
-filosof: τι πάει να πει σε διακόπτω! Διάλογο δεν κάνουμε…
Ο Μασονιάν θεωρεί ότι του τρώνε τον χρόνο του, και ο τηλεοπτικός χρόνος είναι χρυσάφι για τους πολιτικούς, οπότε βγαίνει από τα ρούχα του.
-Μασονιάν: κυρία Δρούζα διαμαρτύρομαι! Δεν είναι κατάσταση αυτή…
-Ζονγκ: Τον λόγω τον έχω εγώ σταματήστε να με διακόπτετε…
-filosof: εδώ κάνουμε διάλογο δεν μπορείς εσύ να λές ότι θες…

Με λίγα λόγια στο στούντιο γίνεται της κυρίας το κάγκελο , Ζονγκ Μασονιάν και filosof φωνάζουν όλοι μαζί με αποτέλεσμα να μην ακούγεται κανείς, η Δρούζα δεν μπορεί να επιβληθεί και ενώ ο σκηνοθέτης απελπισμένος φορτώνει το βίντεο να πάει για διαφημίσεις ο magic de spell μέσα στον γενικό χαμό χάνει τον εσωτερικό του έλεγχο και κυριεύετε από ξένες δυνάμεις!!! Ξαφνικά αρχίζει να πετάει με οριζόντια θέση σαν τους δαιμονισμένους στου Καρέα.!!!

Γυρνάει γύρω, γύρω στο στούντιο πετώντας σε ένα ύψος περίπου στο 1:80cm η
Δρούζα ίσα ίσα που πρόλαβε και έσκυψε έντρομη πριν την αποκεφαλίσει…
Οι Μασονιάν, Ζονγκ και filosof δεν έχουν πάρει χαμπάρι και συνεχίζουν να τσακώνονται ποιος τελικά έχει το λόγο…

Η Δρούζα έχει ξαπλώσει ανάσκελα κάνοντας τον σταυρός της κάθε φορά που ο de spell ύπτατε από πάνω της , ο μόνος ψύχραιμος είναι ο Διοσκουρίδης ο οποίος ψάχνει στην τσάντα του να βρει μια παλιά συνταγή από την εποχή της Πυθίας που ηρεμεί και γαληνεύει τα πνεύματα. Άλλο ένα αντίγραφο υπάρχει παγκοσμίως από αυτήν την συνταγή αλλά οι εβραιοχριστιανοί το κρατούν φυλαγμένο στα υπόγεια του Βατικανού.

Και ενώ όλα αυτά τα όμορφα συμβαίνουν στο στούντιο της Αθήνας ο σκηνοθέτης ξαφνικά χάνει όλους τους κάμερα μαν.
Όλες οι κάμερες έχουν εστιάσει στο πάτωμα και δεν έχει εικόνα απο πουθενά!!!!
Ο de spell βλέπετε άρχισε να χάνει ύψος και έριξε κάτω όλες τις κάμερες, οι κάμεραμεν το έβαλα βέβαια στα πόδια…

Βρισκόμενος σε απόγνωση ο σκηνοθέτης αποφάσισε να αφήσει τον ήχο από το στούντιο της Αθήνας αλλά να δώσει εικόνα στο στούντιο των Χανίων.
Πάνω στην σαστιμάρα του όμως μπέρδεψε τα κουμπιά και έδωσε φωνή στα Χανιά αντί για εκόνα.

Έντρομη όλη η Ελλάδα άκουσε την φωνή του riziti να λέει: μπεεεεεεε, μπεεεεεεεεε, χαχαχαχά!

Η λύση ήταν μία, διαφημίσεις…

NO Ergot,NO psilocybin

NO amanita muscaria...
JUST LOVE

Και επειδή γενικότερα ,δυστηχώς φαίνετε να στέκω πολύ στα καλά μου για να μου αποβεί σε καλό ,λέω να το χαλάσω λίγο δημοσίως παραλογιζόμενος!

"Μην σε προβληματίζει ποιός είναι ο Τάδε,περισσότερο να σε προβληματίσει η αντίδρασή σου απέναντί του/στην αβεβαιότητα"

Γνωμικό/ακούγεταισαναπειλή άγνωστου

Με την ευκαιρία να σας Χρίσω όλους Πάπες του Χάους,απο εδώ και πέραν έχετε το αλάθητο! Προσοχή μόνο όταν συζητάτε μεταξύ σας! Και να διαφωνείτε αμέσως οι δύο εκφερώμενες εκ των Π-απών (!) απόψεις είναι συγχρόνως σωστές ακόμα και αν αλληλοανερούνται!

Κουφάλα Χάος,Τα πάντα εν Σοφία εποίησες!

Η όπως είπε ο Πρώτος cryingattheDISCO(rdian)tech Ιάπωνας Πάπας του Χάους "ΤαΣου Σιάξωτο Σακάκι" πρωτού πεθάνει απο διάτρηση στομάχου : "Μάγκες προσοχή, Σας γλεντάμε άνετα άμα λάχει!"

¶ντε,είχα δεν είχα λάλησα!

quote:

---

Xotchipilli2

"Μην σε προβληματίζει ποιός είναι ο Τάδε,περισσότερο να σε προβληματίσει η αντίδρασή σου απέναντί του/στην αβεβαιότητα"

Reality: A serotonine induced Hallucination?

---

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν www.johnniebegood.gr

Μια κανάτα κρασί,
Ένα αρνίσιο μπούτι
Και υμείς!
Πλησίον μου,
σφυρίζοντας στο σκότος.
Είθε να μη χαθείτε μες στις Διδαχές της Τάξεως...

Τα σέβη μου.
[Ave DISCOrdia, Xotchi!]

All Hail Eris/Chaos

23, η μόνη λύση ,τo 42 είναι η νόθη απάντηση σε όσους αναγκάζωνται να ρωτήσουν το "Ποια η απάντηση σε όλα".

"Αν αναλογιστούμε για μία στιγμή,ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, το τί βλακείες θα μπορούσαν να πιστέψουν οι άνθρωποι,το τί χαζά/άχρηστα μιμίδια θα μπορούσαν να επαναλαμβάνουν και να διαδίδουν ,τότε θα καταλαβαίναμε το πόσο γελοία εύκολο είναι να φτιάξουμε και εμείς την δικιάς μας Θρησκεία,την δικιά μας Φιλοσοφική Σχολή ή να αναχθούμε σε Προσωπικότητες,τουλάχιστον στα μάτια κάποιων.Τόσο εύκολο,που καταντάει τρομαχτικό!" (Δικιά μου σκέψη δια ποδός Χότchi ,που μου την υπαγόρευσε ο νούς μου/αν προσβάλει κάποιον ας το θεωρήσει με ασφάλεια brainfart)

(Aλήθεια,αν ονόμαζε κάποιος την κόρη του Έρις ή Νέμεσις,θα τολμούσε κανείς να της ραγίσει την καρδιά? Ισχυρά ονόματα)

Ποιός θα μου το δαγκώσει σήμερα? (Το μήλο ντέ!)

Συμβουλη της ημέρας απο τον "Me-choose Δι γουόλρας γουόρ-Χόλςmemeνθόλη" ¨: "Προσοχή στις λακούβες"

Ως εκ τούτου, καλό θα ήταν να δίναμε τα του Μωζη το Μωζη, τα του Κομπαγιαση τον Xotchipilli2, και τα της Φιλοσοφίας… σε Ανθρωπους!

Αγαπητέ φίλε,

Δεν είμεθα μήπως, παιδία λουλουδιών και Πάπες χάους με την συμπεριφορά μας οι περισσότεροι?

Ας μην χάνουμε το χιούμορ μας,

Μια μέρα άκουσα τον πατέρα μου να μονολογεί, “…. η μαμά στα νιάτα της… ήταν ….φωτιά με έκαψες”

Τι λες βρε μπαμπά, τον διέκοψα!

Ώστε έτσι με κάνατε? Η μαμά και εσύ, θέλατε..

Με κοίταξε με απορία, μα διάβασα την σκέψη του.

Άμα ξέραμε τι θα έβγαινε…. (Οι γονείς μου είναι πολύ θρήσκοι, όπως οι περισσότερες των Ελλήνων οικογένειες…)

Οι θεωρίες περί Χάους και Τάξης, και εν γένει οι θεωρίες, δεν τελειώνουν. Απέναντι σε ένα Paul Davis θα βρεις ένα Boom, μέσα από ένα Εινσταιν θα εξελιχθεί ένας Howking, και πάει λέγοντας.

Μα σαν μέλη ενός χώρου που αρέσκεται να ονομάζεται ελεύθερος, μπορούμε να πάμε και πέραν της όποιας αφεντιάς, χωρίς να πει αυτό πως δεν τους διαβάζουμε η δεν τους λαμβάνουμε στα υπ όψιν.
Αν δεις πως η γνώση είναι σκέψη, και αυτή από φύση της είναι περιορισμένη, πως σκέψη και σκεπτόμενος είναι ένα και το αυτό, όποια θεωρία ότι και να φέρουν…τίθεται σε προθάλαμο επίγνωσης, σαν την απλη μνήμη, κάποιου γεγονότος.

Ας δούμε λοιπόν κάποιο που έχει ανάγκη από Δόση. Εκεί είναι εμφανής η έλλειψη της. *(Λίγο πολύ, όλοι μας έχουμε τις δόσεις μας, με διαφορετικές απολαύσεις, κρυφές οι φανερές και που μας δίνουν ικανοποίηση. Σωστά?)
Προφανώς δεν έχει σεροτονινη η δεν αισθάνεται καλά, *(Όχι από οργανική αιτία, μα καθαρά από ψυχολογική ανεπάρκεια.

Αυτό που υποφέρει μέσα, τι είναι?

Δεν είναι, ΕΓΩ?

Το άτομο αυτό δεν τα έχει με την κοινωνία, με τους γονείς, με μια γυναίκα, σε κάποιο δεν ρίχνει τις περισσότερες φορές ευθύνες?

Ξέρεται ποιο πραγματικα είναι, το πρώτο προπατορικό αμάρτημα?

Όταν στο παιδάκι δίνουμε ένα παιχνίδι, και του λέμε, αυτό είναι δικό σου.

Αυτή είναι η σημασία του Μήλου και της γνώσης *(προσοχή, δεν λέω την καθαρή μάθηση που βοηθάει στην εξέλιξη, μα την γνώση (η Εύα είναι δική μου, Ψ.κινηση, άρα ξεχωρίζω την ΕΥΑ, απο τις και τους/αλλους, και οποίος την πλησιάζει αισθανόμαι… ανασφαλια!)

Τι λιες ρε τρελου Πλάτωνα… θα σκεφθείτε τώρα ούλοι…. Κοινόβιο θα του κάνουμε?

Δεν λεω αυτο, μα σκεφτείτε ότι θέλετε. Έτσι δουλεύουν οι περισσότεροι (μέσα) σας αρέσει η όχι! *(Η Ευα μπορει να ειναι το σπιτι, ο λογαριασμος στην Τραπεζα, κλπ κλπ)

Από τι στιγμή που αρχίζουμε και ταυτιζόμαστε με κάτι, άρχισε και ο χωρισμός μέσα.

Δικό σου, δικό μου. Και σαν γίνουμε μεγάλα παιδία, συνεχίζεται το παιχνίδι.

Η γυναίκα μου η γυναίκα σου,
θρησκεία σου και η θρησκεία μου.
Πιστοί και οι άπιστοι,
Τάξη και η Αταξία.

Μα η πόρνη η Σεροτονινη, *(η πόρνη είναι κοινή) αν υπάρχει σε αφθονία, βλέπεις σταθερα τη Διοτίμα, και είσαι ευτυχισμένος χωρίς λόγο, (δεν υπάρχει γιατί την σπαταλά το ΕΓΩ όταν χωρίζει, (εμποδίζει!)

Ο Χριστος, αγγαλιασε και την Μαγδαλινη.

SNRI's ,σεροτονίνη και η απαρχή του σπαζοκεφαλιάσματος με την εμφάνιση του "αυτο το Μήλο ειναι ΔΙΚΟ ΜΟΥ" <στο "ΔΙΚΟ ΜΟΥ" χτύπημα του ποδιού κάτω με πείσμα,αν προ-[(2)τιμά]-τε και ματάκια έτοιμα να κλάψουν απο θυμό και νευράκια.

Λιιιιιγη παραπάνω σεροτονίνη στις συνάψεις μας,ιιιιιιιίσως βοηθούσε κάπως τα πράματα των μεταξύ μας σχέσεων και των σχέσεων με τους άλλους.

Αυτή η "Λίιιιιγη" παραπάνω σεροτονίνη όπως είπε και ο Πλάτωνας είναι και εξωγενώς καθοριζόμενη. Κοινώς,κάθε μέρα πειράζουμε τους νευροδιαβιβαστές μας αναλογώς στις συνθήκες που εκτιθόμαστε,στα ερεθίσματα ,στο τί παίζει γενικότερα στην ζωή μας.

Ένα μικρόπαραδειγματάκι μας έρχεται απο post mortem εξέταση εγκεφάλων ατόμων που αυτοκτόνησαν ( http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=15172080&query_hl=10&itool=pubmed_docsum )τα επίπεδα σεροτονίνης συνήθως ανιχνευονται πεσμένα (χώρια κάποιες αλλαγές στην πυκνότητα συγκεκριμένων υποδοχέων σεροτονίνης). Θα ρωτήσει κάποιος "Το αποτέλεσμα στην σεροτονίνη το βλέπουμε λόγω αυτοκτονίας ή το αποτέλεσμα της σεροτονίνης προκάλεσε την αυτοκτονία"? Προσωπικά θα έλεγα "και τα δύο". Αυτό πιάνει και τα άτομα με παθολογία στο σεροτονινεργικό τους σύστημα αλλα καί τα άτομα που λόγω καταστάσεων οδηγήθηκαν σε αυτή την νευοχημική (και όχι μόνο) εικόνα.

Ah Ξέφυγα όμως εδώ απο τον Κομπαγιάσι και το γύρισα σε νευροχημεία οπότε σταματώ...

(*)προβατάκια , ελευθέρας βοσκής.

ΥΓ.ΡΕ ΣΕ ΤΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ ΒΑΖΕΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ....!
ΜΑΣ ΒΑΖΕΙ ΟΜΩΣ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ!
ΟΙ ΩΡΙΜΟΙ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΔΕΧΤΕΙ ΟΥΛΟΙ ΟΙ ΆΓΟΥΡΟΙ ΟΜΩΣ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟΝ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΝ…
ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΟΥΛΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΟΣΜΑΡΑ ΤΟΥΣ , ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΟ ΤΟΜΑΡΙ ΤΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ, ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΑ ΜΠΕΜΠΕΝΙΑ ΤΟΥΣ.

NO Ergot,NO psilocybin

NO amanita muscaria...
JUST LOVE

ΥΓ2.εκτός απο εκεί που με έχετε γραμμένο...
γράψτε με και με τους ούλους

ΥΓ3.Ο rizitis+η/tisaσας αγαπούν και σας φιλούν

ψηλαφίζοντας ένα - ένα τα πράγματα
καθώς ενώνονται για την επικοινωνία
στάθηκα μετέωρος ανάμεσα
σ’ ένα ποίημα και
την εικόνα του
φωτογραφία καταπέλτης λέξεις λαιμητόμος
μια καινούργια μέρα εβένινη χωρίς
μεσημέρι
δυο μεγάλα μάτια
από ουρανό γαλάζιο
βουβά μεσάνυχτα ένθεη μανία
σύνθετης αυτό-έκφρασης
ποίημα καρποφόρο σαρκοφάγο «κλικ»
στον τρύπιο ουρανό πεμπτουσία υπερεγώ
αυτοαναιρούμενο, υποφαινόμενο, αυτόχρημα...
σμάρι κορυδαλλοί
και χίμαιρες

(κ ART ά SOS, σέπαλο στα ουρανομήκη όνειρα)

Φιλόσοφε, πειράζει να σου στείλω 2 σε 1; Δεν τά-μαθες; Έβγαλε γάλα λέει κι ολόκληρο Πανεπιστήμιο, άκρη δεν έβγαλε μαζί του. ((Ο Πάνας με γουόντερμπρα!)) Χάος, Πλάτωνα! Χάος... ((κάτσε να βρω την αποδελτίωση.../άνευ πλάκας.)) Πάντως, ορθώς «ειν ανκατ», αλλιώς δεν θα ήταν μαντρί, θα ήταν σαλόνι.

wendi, ((καμάρι μου!)) αφού το ξέρεις: καλύτερα να τα ντύνεις παρά να τα ποτίζεις / κάντες 5-6 .................... ((c-ya!))

Τζώνυ-μπι, το είδα το χρυσό σου δόντι!... Κάνε τώρα πιο κει, να δω την όμορφη Σελήνη και τη μικρή τη μάγισσα! ((Τι κάνουν οι νεράιδες μου;!;))

Τεχνοφρικάτσι-σύντεκνε, φιλιά στη ριζίτιSSα ((εσένα σ-έχω γραμμένο...!))

Xotchi,... βλέπω το να προσπαθείς να παρασύρεις αθώα πλάσματα σε ύποπτα μονοπάτια, σου έχει γίνει δεύτερη φύση. (( Γνωρίζω τους σκοπούς σου. Και σε πληροφορώ ότι εδώ δεν θα σου περάσει. Εδώ είναι φόρουμ εσωτέρικα...)) Βρίσκεσαι σε κήπο Ζεν.

Lorenzo, πολύ τατσιμιτσικότσι με τον Κομφούκιο τελευταία! Να σου αφήσω το ζωντανό μου να το φροντίζεις, όσο θα είμαι στο ΚυΟΤΤΟ; Εκπαιδευμένο είναι, δεν λερώνει το χαλί... / ρώτα αν θες και τον Κύριο Αδμίν που το φιλοξένησε /...το τόπικ ντε!

Πλάτωνα, έχεις προσέξει, ότι οι «σοβαροί» παραλήπτες αντιμετωπίζουν τους μύθους ως κάτι «ευτελές» και το παιχνίδι ως «σπατάλη»; Αναρωτιέμαι πόσο εύληπτη είναι τελικά η συμπυκνωμένη πληροφορία, σε ποιους απευθύνεται και πόσο χρήσιμη αν δεν μπορεί να μετατραπεί, να μετασχηματιστεί, να μεταστοιχειωθεί. Έχει ενδιαφέρον το πώς λειτουργεί στον καθένα. «Ερμηνείες και παρερμηνείες». Εύκολα και τα δυο. Ο Xotchi, είπε «τρομακτικό». Θα προσθέσω «Ευκολία μητήρ πάσης Βλακείας» (κι ας παρεξηγηθώ / δεν θα-ναι η πρώτη φορά). Προ ημερών, έκανα την ίδια σκέψη* για τον ίδιο λόγο, αυτό το γ#μ#μένο κουτάκι. Πολλές φορές, φίλε μου Πλάτωνα, έχω την εντύπωση ότι κάποια πράγματα είναι ξεκάθαρα. Δεν είναι, όμως / και οι λέξεις είναι για να πελαγοδρομείς. ((Ίσως υπερεκτιμώ την δύναμη του γραπτού λόγου / ίσως το φίλτρο του συνομιλητή μου / και το δικό μου επίσης. Ο χρόνος δείχνει...)) Το ότι κάποιος δεν βλέπει, είναι γιατί διατηρεί την ίδια στάση, στην ίδια θέση. Χρειάζεται να «ξεκλειδώσει», να ξεσυνηθίσει, για να δει άλλον ορίζοντα. / Τώρα θα μου πεις, να εγκαταλείψεις κεκτημένη «γνώση»; Αυτό ακριβώς. ((Η ασφάλεια της Συνήθειας - η δικαιολογία του τεμπέλη.)) Τι να την κάνεις τόση πληροφορία; Αντε να την κάνεις μασούρια... and that-s all! Κοιμάσαι κι ονειρεύεσαι «πόσο εγκέφαλος είσαι», πόσα-πολλά ξέρεις και ξυπνάς ένα πρωί «καμμένος» ((καθότι εύφλεκτος ο μυαλουδάκης / θέλει και λίγο χαβαλέ / με την ψχ...)) «Τρομακτικό» εξίσου... ((σωστά, γιατρέ μου;)). / Ο πόνος της απώλειας κι η κάθε κρίση, είναι Ευκαιρία για επαναπροσδιορισμό πολλών τινών καθώς σπάει ο κύκλος της Συνήθειας. Η απώλεια τρομάζει / περισσότερο κι από τον ίδιο τον Θάνατο. Αναιρεί όμως την Αγάπη. Στην Αγάπη δεν χωρούν κτητικότητες. Η Αγάπη «ΕΙΝΑΙ» - η μοναξιά «δεν ΕΧΕΙ». Η Ζωή έρχεται-φεύγει. Αν θεωρούσαμε τον Εαυτό, απλώς, ως ένα σημείο στη Ροή της, δεν θα μιλούσαμε για κενά και απώλειες με στεκούμενα και απονέρια... // «Αυτά» και άλλα πολλά... πολυαγαπητέ μου φιλόσοφε ((που δεν έχω να σου πω, μιας και οι λέξεις σου -οι σκέψεις μου / άμεσες και on time. Χαίρομαι που υπάρχεις «κάπου εκεί» / για λόγους που ούτε «δύναμαι», ούτε «θέλω» να καταθέσω / πλέον / εδώ.)) // «Η λύση ήταν μία»: Des-s-ert Farm...

Όταν άνοιξα αυτό το θέμα, είχα «κατά νου» ένα άρωμα τσαγιού που μ-αρέσει, ορίζοντες με ανθισμένες κερασιές, τον ήχο του νερού σε λεπτή-φίνα διαδρομή, την υφή του πρώτου χιονιού... τα χρώματα των νιφάδων κάτω απ-το Φως του Ήλιου και της Σελήνης... τη σιωπή μεταξύ φίλων-αγαπημένων που μοιάζει διάλογος με την Φύση / στα δικά μου μάτια... / γένους θηλυκού η Μούσα, η Δημιουργία επίσης / ο Ανεμος αρσενικός / όπως κι ο Έρωτας / το Χάος ουδέτερο... / τα χαϊκού Πύλες.

Με λέξεις...

Τα σέβη μου
©Moz hakawati

-----------------------
* ((Διάολε, γιατί να μην έχω «ολόδικό μου σύστημα»; Καναδυό «κλειδιά», στόχευση, τροφοδότηση, διορθωτικές... και βουαλά - Λατρέψτε με!))
** Δεν θα ξαναγράψω τόoooσα / κι αυτό είναι η άσκηση και η υπόσχεσή μου... Θείε!

Edited by - Moz on 21/02/2006 04:57:51

quote:

---

Τεχνοφρικάτσι-σύντεκνε, φιλιά στη ριζίτιSSα ((εσένα σ-έχω γραμμένο...!))

---

quote:

---

Όταν άνοιξα αυτό το θέμα, είχα «κατά νου» ένα άρωμα τσαγιού που μ-αρέσει, ορίζοντες με ανθισμένες κερασιές, τον ήχο του νερού σε λεπτή-φίνα διαδρομή, την υφή του πρώτου χιονιού... τα χρώματα των νιφάδων κάτω απ-το Φως του Ήλιου και της Σελήνης... τη σιωπή μεταξύ φίλων-αγαπημένων που μοιάζει διάλογος με την Φύση / στα δικά μου μάτια... / γένους θηλυκού η Μούσα, η Δημιουργία επίσης / ο Ανεμος αρσενικός / όπως κι ο Έρωτας / το Χάος ουδέτερο... / τα χαϊκού Πύλες.

©Moz hakawati

---

και τι συναντησες τελικα μοζη μου?

τα συννεφα να ειναι ρυζι αχνιστο πανω στο βουνο Βου-τ'αϊ, και τους σκυλους να κατουρουν τον ουρανο εμπρος στο παλιο ιερο του Βουδα.

ειναι και το ετος του σκυλου, ε?

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

Τα σέβη μου
SeedNo1©MasterOfZero

Riziths:
Μαζί μας έχουμε εκλεκτούς ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών η οποίοι δεν έχουν βέβαια καμία σχέση με το αντικείμενο, αλλά ξέρουν να μιλάνε όμορφα και έχουν και φωτογένεια…βεβαίως , βεβαίως!

Ryche:
Ποίο είναι όμως το θέμα μας;

Jonniebegood:
οταν περιδινιζεται ενας ποντικος, γιατι εξακολουθει να ειναι ποντικος?

Πλάτωνας:
Το επίτευγμα είναι ένας σκοπός, ενώ η δράση είναι άπειρη

Moz:
Πλάτωνα, έχεις προσέξει, ότι οι «σοβαροί» παραλήπτες αντιμετωπίζουν τους μύθους ως κάτι «ευτελές» και το παιχνίδι ως «σπατάλη»;

Πλάτωνας:
Ξέρεται ποιο πραγματικα είναι, το πρώτο προπατορικό αμάρτημα?
Όταν στο παιδάκι δίνουμε ένα παιχνίδι, και του λέμε, αυτό είναι δικό σου.

Jonniebegood:
αμα τον δειτε ανφας τον εγωισμο,
δεν ειναι τιποτα παραπανω απο μια πορδη στον ανεμο...

Lorenzo:
ποιος είσαι τελικά τι ζητάς
που το πηγαίνεις γιατί ρωτάς
είναι όλα τόσο θλιβερά

ATMA:
Τα παντα θα ερθουν
ακριβως οπως ερχονται

Hermes:
"Οπως λεμε, φαε λαδι και ελα βραδι"

Alfa omega:
Το ναρκωτικό με το οποίο με πότισε η κοινωνία την ψυχή μου ( γνώση ), αποδείχθηκε πράγματι ότι ήταν μια :
Ψευδαίσθηση

Moz:
Ο πόνος της απώλειας κι η κάθε κρίση, είναι Ευκαιρία για επαναπροσδιορισμό πολλών τινών καθώς σπάει ο κύκλος της Συνήθειας

TheChosenNone:
Χρόνια ολόκληρα αδειάζω απο το Άδειο στο Κενό

Jonniebegood:
τα συννεφα να ειναι ρυζι αχνιστο πανω στο βουνο Βου-τ'αϊ, και τους σκυλους να κατουρουν τον ουρανο εμπρος στο παλιο ιερο του Βουδα.

Wentigo:
Είθε να μη χαθείτε μες στις Διδαχές της Τάξεως...

Xotchipilli2:
Κουφάλα Χάος,Τα πάντα εν Σοφία εποίησες!

Kομπαγιασι:
«Ο μεταξοσκώληκας δραπέτευσε
αφήνοντας στο Κοσμικό Κουκούλι του
χαώδη Μαύρη Τρύπα.»

Πλατωνας:
And, that’s life!

Moz:
Έλεος YuGi!! Σε 15 τελειώνει η μικρή απ-το μπαλέτο / κι εγώ είμαι ακόμα εδώ με σένα το μ#λάκα!;

Yugioh:
Ειδες;Η συνείδηση είναι πάντα Μετανάστης.

Xotchipilli2:
Ποιός θα μου το δαγκώσει σήμερα?

Pixeldream
ΖΕΝ ΞΕΡΩ

Μοz:
Βρίσκεσαι σε κήπο Ζεν.

Riziths:
«Λέω θέλω να Αγιάσω !
Το λέω δίχως να κομπιάσω!

Guest Star:
ΤZA_ZEN:
Aν θες Αφύπνιση βάλε Ξυπνητήρι!

Lorentzo:
Ζωντανεύει έγΧρωμΑ όνεΙΡα ταξιδΕύονΤας με Ωτοστόπ ωΣ την άγια μήτρα της γης, ως τα Έγκατα της αλήτισσας καρδιάς ανακαλύπτοντας ξανά την χαμένη και θαμμένη βαθιά ΑθΩότητα <!>{}<!>

bye!!

Τετριμένο και χιλοειπωμένο αλλα : Αν είσαι Εδώ και Τώρα ,βρίσκεσαι στο πουθενά ? Η όπως το είπαν στο Μουχλαλούδα ¨"

Αυτά πηγάζουν απο το όλο λεξοπαιχνίδισμα (ε ,αρκετά με την λέξη "λογοπαίγνιο","παίγνια" είνα ιτα "φρουτάκια") Νοw + here =Nowhere =No! Where?

Θα έγραφα και ένα χαίκου για τα πόδια μου στον ήλιο και την σκιά του τοίχου αλλα το ξέχασα οπότε θα πρέπει εδώ να συμπληρώσετε μα φαντασία.

"μικρη μαθητρια": τελικα ειμαι σιχαμιαρα

"δασκαλος sri giala ngi": σιχαινεσαι και την κοινωνια?

"μικρη μαθητρια": δεν θατρωγα παντως απ το πηρουνι της

quote:

---

bye!!

---

Μερικοί το ήξεραν, αυτοί είναι και οι μάγκες…διότι αν και διαφωνήσαμε αν και τους έβγαλα εσκεμμένα πολλές φορές από τα ρούχα τους! Δεν το χρησιμοποίησαν για να με «αντιμετωπίσουν».
Κάποιοι ίσως το διαισθανόταν από τα κοινά ορθογραφοσυντακτικά άτοπα.
Η ουσία είναι ότι ο κύκλος κλίνει οριστικά και επέρχεται η αρχική κατάσταση από την οποία ξεκίνησαν όλα.

Η μία σκέψη φέρνει την άλλη και οι δυο σκέψεις το σύστημα , το σύστημα αυτοδιαχειρίζεται τα δεδομένα και δημιουργεί νόμους εξελίξεως .
Ο πρωταρχικός νους όμως είναι ακόμα εκεί. Παρατηρεί και ξαναζευγαρώνει σκέψεις , οι οποίες φτιάχνουν συστήματα και τα συστήματα νόμους εξελίξεως και η ζωή συνεχίζετε…

Ο συμπαντικός νους όμως δεν άλλαξε, δεν παρασύρθηκε από την παρατήρηση , είναι εκεί και περιμένει.
Περιμένει τα συστήματα να αυτοεξελιχτούν, να αρχίσουν να ενώνονται , να αρχίσουν να ομορφαίνουν το ένα το άλλο και κάποτε να γίνουν ένα με την πηγή των σκέψεων από τις οποίες προήλθαν , και αυτές με την σειρά τους να ξαναγίνουν ένα με τον νου που τις γέννησε.

Έτσι λοιπόν συμπεραίνομαι ότι όσα nicknames κι αν φτιάξει κάποιος , οι ίδιες σκέψεις πάλουν τα συστήματα του, οι οποίες σκέψεις παρόλα αυτά προέρχονται από το ίδιο νου, τον ένα νου.

Είτε σαν ριζίτης είτε σαν χειράμ είτε σαν ελάχιστος στην ουσία τα ίδια πράγματα. έλεγα, τα ίδια πράγματα πρέσβευα και τα ίδια πράγματα έμαθα από εσάς.
Όταν καταλάβουμε ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ μαύρων και άσπρων ανθρώπων όταν καταλάβουμε ότι το ίδιο αίμα κυλάει στις φλέβες μας τότε θα καταλάβουμε να σεβόμαστε και ίσως κάποτε και να αγαπάμε και τον εκάστοτε συνάνθρωπο μας.

Ο εσωτερικός κόσμος είναι κι αυτός ένα σύστημα που πρέπει να εξελιχθεί και να ενωθεί με τα εσωτερικά συστήματα που μας περιβάλουν ορατά και αόρατα.
Ο νους μπορεί , εμείς δεν το ξέρουμε και δεν το θέλουμε αρκετά.

Ζούμε σε ένα ψεύτικο τρισδιάστατο μικρόκοσμο που αντί να κοιτάξουμε να τον διευρύνουμε, κοιτάζουμε πως θα τον νανοποιήσουμε κλείνοντας τον στην οθόνη ενός pc.

Ο στόχος ποιος είναι;
Να σώσουμε το τομάρι μας;
Να ικανοποιήσουμε την περιέργεια μας;
Να γίνουμε κάποιοι;

Για αυτό σας λέω , ποιος είναι ο στόχος;
Να ικανοποιήσουμε το ατομικό μας σύστημα;
Στρουμφάκια μπλε στην ουσία.

Ατομικότητα δεν υπάρχει φίλοι μου γιατί δεν υπάρχει άτομο στην ουσία.
Είναι και είμαστε πολύ πιο ρευστές και χαλαρές μάζες ενέργειας.
Ένα ηλεκτρομαγνητικό κύμα είναι στην ουσία αυτό που ονομάζουμε ζωή.
Ένας νόμος δηλαδή του συστήματος , μια σκέψη Του Νού…

Πείτε μου τι θα χώριζε έναν μάγο από έναν χριστιανό αν και οι δύο είχαν αγάπη μέσα τους;
Τι θα χωρίζει τον Βούδα από τον Κούδα αν και οι δυο μιλάνε για αγάπη.

Τι είναι αυτό που κάνει εμένα να μισώ τον Σβάμπε πχ. Και τι είναι αυτό που κάνει τον Πλάτων πχ. Να με μισεί;
Γιατί γυρίζουν τα σκώτια μας ανάποδα όταν γράψει κάποιος κάτι εναντίων μας ή και πολλές φορές πριν καν διαβάσουμε τι λέει ,μόνο και μόνο επειδή το λέει αυτός;

Αυτά όλα είναι τριπάκια του εσωτερικού μας κόσμου. Τον οποίο αν δεν καθαρίσουμε κι αν δεν αυτόγνωρίσουμε πρώτα ,δεν έχουμε το δικαίωμα να ζητήσουμε δυνάμεις για αυτόν. Από όπου κι αν τις ψάχνει ο κάθε ένας.

Η βίβλος είναι ιερό βιβλίο για εμένα, διαβάστε δυο αναφορές :

Δύο παραδείγματα ειδωλολατρών υπάρχουν καταγεγραμμένα, αυτό της δούλη του Αβραάμ της Άγαρ και αυτό του Αβιμέλεχ .
Και οι δύο ήταν ειδωλολάτρες αλλά μιλούσαν με τον θεό!!! , γιατί είχαν καθαρή καρδιά όπως λέει η βίβλος.

Ο δε Αβραάμ ο οποίος είχε το χάρισμα της διάκρισης των πνευμάτων, τους έβγαλε το καπέλο στην ουσία και δεν τους είπε τίποτα, διότι οι καθαροί άνθρωποι μιλάν πραγματικά με τον θεό όπου κι αν πιστεύουν.

Διότι το ποιος δρόμος οδηγεί στην πραγματική αλήθεια δεν μπορούμε να το αποδείξουμε με λόγια ,αλλά με την ζωή μας.
Και τότε θα ζητήσουμε και τις δυνάμεις , από αγάπη για το κοινό όφελος.

Τώρα δεν είμαστε σε θέση να μιλάμε ούτε καν σε ένα εικονικό σύστημα ενός φόρουμ.
Και αυτό φαίνεται σε κάθε μας ποστ.
Ζητάμε να δούμε φως και δεν έχουμε μάτια.
Ζητάμε αγάπη αλλά δεν την γνωρίζουμε.
Μιλάμε για τον θεό και δεν ξέρουμε τι είναι ο άνθρωπος.

Μέσα από βιβλία και βίους διαφόρων φωτισμένων συσσωρεύουμε γνώση αλλά για λάθος λόγους.
Ανώφελο και μάταιο.

Η ζωή δεν είναι εικόνες και παραστάσεις τρισδιάστατες , η ζωή είναι νοητή…
Ο νους συνδέει τον υλικό κόσμο με τον πνευματικό, αυτός τους κάνει Ένα.
Το σύμπαν είναι εδώ, μέσα μας, και εμείς το ψάχνουμε στο χώμα.

Υγ.Το παιδάκι είναι σε έκσταση 9 μήνες και οι αρχές ετοιμάζουν έφοδο λέει για να μελετήσουν την περίπτωση του.
Να μελετήσετε τι βρε!

Υγ.Ο Παϊσιος μίλαγε με τα πουλιά ,αλλά δεν υπήρχε ένας άνθρωπος για να μιλήσει…

Υγ.Θεέ μου αγάπα με , γιατί Εγώ δεν μαγαπώ…!

quote:

---

bye!!

---

ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΒΟΥΝΑ ΝΑ ΕΧΩ
ΑΓΑΠΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ

Και θα ξανακάνω την ηχώ σου...

quote:

---

ΚΡΕΜΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΕΡΑ
ΔΕΝ ΠΑΤΑΣ ΠΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΚΡΕΜΕΣΑΙ ΑΠ' ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ...!

---

Κατηγορείται το Εσωτερικά από μερίδα χριστιανών για ΣΒΑΜΠΙΑΣΗ. Σε λίγο θα μιλάμε και για φαινόμενο ΕΛΑΧΙΣΤΙΑΣΗ.

Κάποιοι ίσως το διαισθανόταν από τα κοινά ορθογραφοσυντακτικά άτοπα.

Σύγχυση ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΡΦΕ. ΑΦΟΥ ΜΠΗΚΕΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ, ΘΑ ΣΤΗΝ ΠΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ ΟΛΟΙ...

Η ουσία είναι ότι ο κύκλος κλίνει οριστικά και επέρχεται η αρχική κατάσταση από την οποία ξεκίνησαν όλα.

ΔΟΝΤΑΝΤΕΡΣΤΑΝΤ, ΓΙΟΥΑΝΤΕΡΣΤΑΝΤ?

Η μία σκέψη φέρνει την άλλη και οι δυο σκέψεις το σύστημα , το σύστημα αυτοδιαχειρίζεται τα δεδομένα και δημιουργεί νόμους εξελίξεως .

ΕΛΑΧΙΣΤΟΔΑΡΒΙΝΙΑΣΗ!

Ο πρωταρχικός νους όμως είναι ακόμα εκεί. Παρατηρεί και ξαναζευγαρώνει σκέψεις , οι οποίες φτιάχνουν συστήματα και τα συστήματα νόμους εξελίξεως και η ζωή συνεχίζετε…

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Ο ΚΟΜΠΑΓΙΑΣΗΣ ΚΟΥΔΑΣ

Ο συμπαντικός νους όμως δεν άλλαξε, δεν παρασύρθηκε από την παρατήρηση , είναι εκεί και περιμένει.

ΣΑΝ ΤΟΝ ΜΟΖΗ, ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΗΝ ΡΙΖΙΤΣΕΝΑ. ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ?

Περιμένει τα συστήματα να αυτοεξελιχτούν, να αρχίσουν να ενώνονται , να αρχίσουν να ομορφαίνουν το ένα το άλλο και κάποτε να γίνουν ένα με την πηγή των σκέψεων από τις οποίες προήλθαν , και αυτές με την σειρά τους να ξαναγίνουν ένα με τον νου που τις γέννησε.

ΩΣΤΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ! ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΡΟΛΟΙ…ΑΡΓΕΙΣΑΝ ΤΑ ΠΙΠΙΝΙΑ ΣΤΟ ΜΠΑΛΕΤΟ ΣΗΜΕΡΑ!

Έτσι λοιπόν συμπεραίνομαι ότι όσα nicknames κι αν φτιάξει κάποιος , οι ίδιες σκέψεις πάλουν τα συστήματα του, οι οποίες σκέψεις παρόλα αυτά προέρχονται από το ίδιο νου, τον ένα νου.

ΕΛΑΧΙΣΤΕ ΕΔΩ ΕΙΣΑΙ ΛΑΘΟΣ!
ΜΗΠΩΣ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΠΩΣ ΑΝ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ, ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΠΙΠΙΝΙ, ΙΔΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΛΟΥΝ ΣΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΟΖΗ, ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ, ΤΟΥ ΜΠΗΓΚΟΥΝΤ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΜΥΡΙΚΑΣΤΙΚΩΝ?

Είτε σαν ριζίτης είτε σαν χειράμ είτε σαν ελάχιστος στην ουσία τα ίδια πράγματα. έλεγα, τα ίδια πράγματα πρέσβευα και τα ίδια πράγματα έμαθα από εσάς.

ΕΔΩ ΣΥΜΦΩΝΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ! ΑΜΑ ΣΒΗΣΟΥΜΕ ΛΕΕΙ ΤΟ ΦΩΣ…ΟΙ ΡΙΖΙΤΣΙΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΕΣ! ΑΥΤΕΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΤΙΣ ΡΩΤΗΣΑΜΕ!

Όταν καταλάβουμε ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ μαύρων και άσπρων ανθρώπων όταν καταλάβουμε ότι το ίδιο αίμα κυλάει στις φλέβες μας τότε θα καταλάβουμε να σεβόμαστε και ίσως κάποτε και να αγαπάμε και τον εκάστοτε συνάνθρωπο μας.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ, ΧΡΙΣΤΟΣ.

Ο εσωτερικός κόσμος είναι κι αυτός ένα σύστημα που πρέπει να εξελιχθεί και να ενωθεί με τα εσωτερικά συστήματα που μας περιβάλουν ορατά και αόρατα.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΑΤΗ. (ΟΧΙ ΤΑ ΟΡΑΤΑ ΚΑΙ ΑΟΡΑΤΑ). ΜΑ Η ΕΣΩ ΕΞΕΛΙΞΗ!

Ο νους μπορεί , εμείς δεν το ξέρουμε και δεν το θέλουμε αρκετά.

ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙΣ ΑΡΚΕΤΑ? ΤΟΣΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ, ΚΑΛΟΓΕΡΟΙ, ΑΝΑΧΩΡΗΤΕΣ, ΠΟΥ ΘΕΛΑΝ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΣΑΝ ΠΡΟΤΥΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ… ΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ?

Ζούμε σε ένα ψεύτικο τρισδιάστατο μικρόκοσμο που αντί να κοιτάξουμε να τον διευρύνουμε, κοιτάζουμε πως θα τον νανοποιήσουμε κλείνοντας τον στην οθόνη ενός pc.

ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΚΤΟ, ΠΕΣΤΟ ΟΜΩΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Ο στόχος ποιος είναι;
Να σώσουμε το τομάρι μας;
Να ικανοποιήσουμε την περιέργεια μας;
Να γίνουμε κάποιοι;

ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΕΛΑΧΙΣΤΕ. ΜΕ ΤΟ ΤΟΜΑΡΙ. ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΙΓΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΖΗΤΑΜΕ (ΠΛΟΥΤΟ( ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΣΙΑΚΑ. ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ, ΤΟ ΝΤΥΝΟΥΜΕ ΜΕ ΑΓΑΠΕΣ, ΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΚΑΛΑ ΠΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ. ΥΣΤΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ. ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΣΙΓΟΥΡΙΑ ΨΑΧΝΟΥΜΕ. ΝΑ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, ΝΑ Ο ΒΟΥΔΑΣ, ΝΑ ΟΙ ...ΙΣΜΟΙ, ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΕΣΩ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ... ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ…

Για αυτό σας λέω , ποιος είναι ο στόχος;
Να ικανοποιήσουμε το ατομικό μας σύστημα;
Στρουμφάκια μπλε στην ουσία.

ΑΣΦΑΛΕΙΑ.

ΑΝ ΕΙΣΟΥΝ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ…ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΕΣ?

Ατομικότητα δεν υπάρχει φίλοι μου γιατί δεν υπάρχει άτομο στην ουσία.

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΤΙ ΗΤΑΝ?
ΑΤΟΜΟ ΘΑ ΠΕΙ ΑΚΕΡΑΙΟ.
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΧΩΡΙΖΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΥΝΗΜΑ, ΣΤΟ ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ. ΙΔΕΜ ΒΟΥΔΑΣ, ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΛΠ..

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΧΩΡΙΖΟΥΝ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΧΩΡΙΖΟΥΝ, (ΠΙΣΤΟΙ ΑΠΙΣΤΟΙ, ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ….) ΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΖΟΝΤΑΙ.

Είναι και είμαστε πολύ πιο ρευστές και χαλαρές μάζες ενέργειας.
Ένα ηλεκτρομαγνητικό κύμα είναι στην ουσία αυτό που ονομάζουμε ζωή.
Ένας νόμος δηλαδή του συστήματος , μια σκέψη Του Νού…

ΕΛΑΧΙΣΤΙΑΣΗ ΠΑΛΙ! ΚΟΜΠΑΓΙΟΚΒΑΝΤΙΖΕΙΣ!

Πείτε μου τι θα χώριζε έναν μάγο από έναν χριστιανό αν και οι δύο είχαν αγάπη μέσα τους;
Τι θα χωρίζει τον Βούδα από τον Κούδα αν και οι δυο μιλάνε για αγάπη.

ΕΛΑ ΝΤΕ! ΜΙΑ ΖΩΗ ΤΙ ΛΕΜΕ?
ΠΡΟΣΕΞΕ ΟΜΩΣ ΕΛΑΧΙΣΤΕ.
ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙ ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΑΓΑΠΗ. ΑΛΛΟ ΟΜΩΣ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ΜΕ ΑΓΑΠΗ

Τι είναι αυτό που κάνει εμένα να μισώ τον Σβάμπε πχ.

ΣΟΥ ΧΑΛΑΕΙ ΤΙ ΣΙΓΟΥΡΙΑ. ΕΧΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΟΧΙ ΧΡΙΣΤΟ.

Και τι είναι αυτό που κάνει τον Πλάτων πχ. Να με μισεί;

ΤΩΡΑ ΕΠΕΣΕΣ ΔΙΑΝΑ!

Γιατί γυρίζουν τα σκώτια μας ανάποδα όταν γράψει κάποιος κάτι εναντίων μας ή και πολλές φορές πριν καν διαβάσουμε τι λέει ,μόνο και μόνο επειδή το λέει αυτός;

ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΣΟΥ ΕΓΡΑΨΑ ΣΤΟ ΤΟΠΙΚ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΥ, ΑΝ ΣΟΥ ΓΥΡΙΖΟΥΝ ΤΑ @-@ ΜΕ ΤΟΝ ΣΒΑΜΠΕ, ΑΣΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ, ΚΑΙ ΚΑΝΕ ΦΙΛΟ ΣΟΥ ΤΟΝ ΣΒΑΜΠΕ.
ΕΣΥ ΕΤΡΕΞΕΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΠΩΣ ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΣΑ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΜΕ ΤΟ ΦΙΛΜ, ΕΝΩ ΑΠΛΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΕΙΞΩ ΣΤΟΝ ΡΙΖΙΤΣΙ ΤΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ.

Αυτά όλα είναι τριπάκια του εσωτερικού μας κόσμου. Τον οποίο αν δεν καθαρίσουμε κι αν δεν αυτόγνωρίσουμε πρώτα ,δεν έχουμε το δικαίωμα να ζητήσουμε δυνάμεις για αυτόν. Από όπου κι αν τις ψάχνει ο κάθε ένας.

ΤΙ ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΝΕΙΣ ΒΡΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ? ΕΞΟΥΣΙΑ ΘΕΛΕΙΣ?

Η βίβλος είναι ιερό βιβλίο για εμένα, διαβάστε δυο αναφορές :
Δύο παραδείγματα ειδωλολατρών υπάρχουν καταγεγραμμένα, αυτό της δούλη του Αβραάμ της Άγαρ και αυτό του Αβιμέλεχ .
Και οι δύο ήταν ειδωλολάτρες αλλά μιλούσαν με τον θεό!!! , γιατί είχαν καθαρή καρδιά όπως λέει η βίβλος.

ΜΑΝΤΙΝΑΔΙΤΣΑ?

ΑΣΕ ΤΗΝ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ,
ΔΕΝ ΔΥΝΑΣΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ,
ΚΑΙ ΚΟΙΤΑ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ ΚΑΡΔΙΑ,
ΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ

Ο δε Αβραάμ ο οποίος είχε το χάρισμα της διάκρισης των πνευμάτων, τους έβγαλε το καπέλο στην ουσία και δεν τους είπε τίποτα, διότι οι καθαροί άνθρωποι μιλάν πραγματικά με τον θεό όπου κι αν πιστεύουν.

ΜΟΥΤΡΟ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΑΒΡΑΜΗΣ.
ΜΗΝ ΤΑ ΠΕΡΝΕΙΣ ΒΡΕ ΟΛΑ ΤΟΙΣ ΜΕΤΡΟΙΤΗΣ. ΕΙΔΙΚΑ ΤΙΣ ΓΡΑΠΤΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Διότι το ποιος δρόμος οδηγεί στην πραγματική αλήθεια δεν μπορούμε να το αποδείξουμε με λόγια ,αλλά με την ζωή μας.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ.

Και τότε θα ζητήσουμε και τις δυνάμεις , από αγάπη για το κοινό όφελος.

ΕΔΩ ΤΟ ΠΑΣ ΕΚΕΙ ΤΟ ΠΑΣ, ΕΛΑΧΙΣΤΕ...ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ... ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΑΛΙ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΟΥ…

Τώρα δεν είμαστε σε θέση να μιλάμε ούτε καν σε ένα εικονικό σύστημα ενός φόρουμ.
Και αυτό φαίνεται σε κάθε μας ποστ.
Ζητάμε να δούμε φως και δεν έχουμε μάτια.
Ζητάμε αγάπη αλλά δεν την γνωρίζουμε.
Μιλάμε για τον θεό και δεν ξέρουμε τι είναι ο άνθρωπος.
Μέσα από βιβλία και βίους διαφόρων φωτισμένων συσσωρεύουμε γνώση αλλά για λάθος λόγους.
Ανώφελο και μάταιο.

ΑΥΤΟ ΛΕΝΕ ΑΡΚΕΤΟΙ ΕΔΩ ΜΕΣΑ. ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΟΜΩΣ, ΣΤΟ ΠΟΙΝΤΟΦΒΙΟΥ

Η ζωή δεν είναι εικόνες και παραστάσεις τρισδιάστατες , η ζωή είναι νοητή…
Ο νους συνδέει τον υλικό κόσμο με τον πνευματικό, αυτός τους κάνει Ένα.
Το σύμπαν είναι εδώ, μέσα μας, και εμείς το ψάχνουμε στο χώμα.

ΜΑ ΔΕΝ ΠΕΦΤΕΙΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΛΙΓΕΣ ΣΕΙΡΕΣ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΥΠΕΔΕΙΞΕΣ?
ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΒΙΩΣΕΙ, ΔΕΝ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΕΣ ΑΛΛΟΥ?

Υγ.Το παιδάκι είναι σε έκσταση 9 μήνες και οι αρχές ετοιμάζουν έφοδο λέει για να μελετήσουν την περίπτωση του.
Να μελετήσετε τι βρε!

ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ?

Υγ.Ο Παϊσιος μίλαγε με τα πουλιά ,αλλά δεν υπήρχε ένας άνθρωπος για να μιλήσει…

Ο ΠΑΙΣΙΟΣ ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΓΕ ΟΥΤΕ ΤΙΣ ΣΟΚΟΛΑΤΙΝΕΣ ΣΤΙΣ ΒΙΤΡΙΝΕΣ.

ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΛΑΧΙΣΤΕ, ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΠΟΝΙΩΤΑΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΚΟΥΒΑΛΑΓΕ ΜΕΣΑ ΤΟΥ?
ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΘΑΡΙΣΕ Ο ΙΔΙΟΣ, ΜΕ ΤΟΣΟ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΝΥΣΤΕΙΑ, ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΣΤΟ ΞΥΛΙΝΟ ΣΠΙΤΑΚΙ, ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΓΡΑΦΕΣ….

ΤΟΤΕ ΞΑΝΑ ΣΚΕΨΟΥ ΓΙΑΤΙ Ο ΜΟΥΣΗΣ, ΕΒΓΑΖΕ ΣΕ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ…

Υγ.Θεέ μου αγάπα με , γιατί Εγώ δεν μαγαπώ…!

ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΕΛΑΧΙΣΤΕ ΣΕ ΑΓΑΠΩ… ΚΑΙ ΑΣ ΣΕ ΒΑΣΑΝΙΖΩ!

quote:

---

***

---

Τι έχουμε εδώ; Τσουνάμι; Είδε φως και μπήκε / να μας πει κι ένα τραγούδι;

ARISTEIDIS17, βρίσκεσαι σε Κήπο Ζεν.

=========== «XO! Και πάλι XO!»==================

((Πολυαγαπητέ μου... αμπελοφιλόσοφε, / είσαι λάθος! :P))

quote:

---

ΣΟΥ ΧΑΛΑΕΙ ΤΙ ΣΙΓΟΥΡΙΑ. ΕΧΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΟΧΙ ΧΡΙΣΤΟ.

---

Εγώ λέω ότι... «τον ζηλεύει, που είναι πιο Χριστιανός κι απ-αυτόν κι από όλους!!! :P / Λες να φτάσει και τον Just;;;» ((Just kidding... :))

quote:

---

ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΕΛΑΧΙΣΤΕ ΣΕ ΑΓΑΠΩ? ΚΑΙ ΑΣ ΣΕ ΒΑΣΑΝΙΖΩ!

---

((Αυτό δεν έπρεπε να του το πεις... «πώς θα μάθει το παιδί» να ψάχνει;))

Απ-το Υπερπέραν, κάπου στην Έρημο της Μνήμης, πίνοντας τσάι με οκτώ Σούφι κι έναν Δάσκαλο του Ζεν, ο παππούς ψιθύρισε: «Διάλογοι... και ξερό ψωμί!» ((ThanX Ryche! ))

((ΣοΦή η μικΡή μαθΥτρια / καθώς -εNίοτε- ο πιρούνHς βγάζει μάτι! / θες μια πιρουνιά; ))

Ελάχιστε, τσάι... πίνεις; ((εδώ >> http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?whichpage=2&ARCHIVEVIEW=&TOPIC_ID=1936))

Υποκλίνομαι... στην Επιστήμη!

Καλή σας μέρα, χαρωπές μου υπάρξεις
©Moz & the Bad Seeds...

Edited by - Moz on 25/02/2006 14:32:47

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr