ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΑΙΔΡΑ ΘΕΣΕ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ..
ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΦΙΛΤΡΑΡΟΥΜΕ ΣΩΣΤΑ...

quote:

---

επαθα ομολογω εναν νευρικο ντουβρουτζα στο αστρικο πεδιο απο τα απεραντα χωραφια με μικροσκοπικα στοιχεια

---

ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ ΦΙΛΕ ΜΟΥ jonniebegood!!!!

ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΦΙΛΕ nobody ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΤΡΑΡΙΣΜΑ,ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΘΕΣΕΣ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ....ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΣΕΞ...
ΟΝΤΩΣ ΑΛΛΟ ΣΕΞ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΕΡΩΤΑΣ....

ΠΡΙΝ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑΜΕ ΣΤΑ ΑΡΧΙΚΑ ΠΟΣΤ...
ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟΥ....ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΘΑ ΑΝΑΠΤΥΧΘΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΕΝΣΑΡΚΩΣΕΩΝ....

quote:

---

ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ.

Όπως ο άνθρωπος στη γη αλλάζει επίπεδο συνειδητότητας, όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου, έτσι και στο πνευματικό πεδίο, το πνεύμα συνειδητοποιεί ότι οφείλει να υποστεί δοκιμασίες προκειμένου να εξελιχθεί, τόσο αυτό όσο και τα άλλα πνεύματα, των οποίων δεν είναι παρά τμήμα. Τότε, λοιπόν, είναι που του ζητείται η μεγάλη θυσία.
Έχει πλήρη συνείδηση των προηγουμένων του ενσαρκώσεων, ξέρει τι κέρδισε και τι έχασε στις τελευταίες απ' αυτές, και ξέρει επίσης τι θα επιτύχει στην αμέσως επόμενη.

Τον διακατέχει φοβερή αγωνία, που είναι ανάλογη με τη γήινη αγωνία, όταν η ύλη προσπαθεί να μην αποσπασθεί από το πνεύμα, λίγο πριν από το θάνατο.
Ανάμεσα στις δοκιμασίες που διαβλέπει είναι: ο θλιβερός γάμος, ο θάνατος των παιδιών, ο αποχωρισμός από αγαπημένα πρόσωπα οι γήινες καταστροφές, η φυλάκιση, η ατίμωση, και σε αντιστάθμισμα όλων αυτών, μερικές μέρες χαράς. Τότε το πνεύμα καταλαμβάνεται από αγωνία, το φως του σκοτεινιάζει και κραυγάζει τη φράση που αντηχεί διαμέσου όλων των ορατών και αοράτων σφαιρών: "Ηλί, Ηλί, λαμά σαβαχθανί", πατέρα μου, πατέρα μου, γιατί μ' εγκατέλειψες!

Τότε είναι που επεμβαίνουν τα πνεύματα της προστασίας: όλο το πνευματικό φως των παλαιοτέρων όντων, όλες οι θείες ακτίνες του ουράνιου απεσταλμένου συγκεντρώνονται στο σκοτεινιασμένο από την αγωνία φως του θύματος της μοιραίας εξέλιξης και τα ουράνια άσματα το περιβάλλουν και το ενθαρρύνουν.
Μέσα σε απέραντο ενθουσιασμό, βλέπει το πνεύμα όλο τον κύκλο εξελίξεως των όντων και των πεδίων, που θα εξελιχθούν μαζί με αυτό και ανακράζει: "Πατέρα μου, είμαι έτοιμος, επιτρεψέ μου, μόνο, να είμαι στρατιώτης του Κυρίου μας, μη με εγκαταλείπεις και είθε η παρουσία Σου να με σώζει σε αυτήν τη γήινη κόλαση όπου θεληματικά καταβυθίζομαι".
Στη συνέχεια τα "νερά" του ποταμού της Λήθης, που είναι αστρικό ποτάμι και όχι φυσικό, περιστοιχίζουν το πνεύμα που θα κατέβει.

Αυτή η απώλεια μνήμης είναι απαραίτητη, για να αποφευχθεί η αυτοκτονία επάνω στη γη.
Υπάρχουν πολλές φορές στο θείο πεδίο σημεία τέτοιας ομορφιάς, που τα δυστυχισμένα γήινα πλάσματα μετά δυσκολίας μπορούν να συλλάβουν. Τότε, όταν φθάνει η στιγμή της καθόδου του Σωτήρα, τα θεία πνεύματα που έρχονται να ολοκληρώσουν τη θεία αποστολή, συγκεντρώνονται γύρω από τον απεσταλμένο του Πατέρα, και μπροστά από τη μεγαλοπρέπεια της αποστολής τους, μπροστά από τον τρόμο για τις δοκιμασίες που θα υποστούν, τα εγκώμια ανακατώνονται με κλαυθμούς και οδυρμούς. Κάποιο πνεύμα, πιο φλογερό από τα άλλα, φωνάζει: "Ω Κύριε, κανείς δεν μπορεί να σ' αγαπήσει περισσότερο από εμένα, κανείς δεν θα σου είναι πιο πιστός από εμένα".
Τι ασύστολα λόγια! Η ειμαρμένη θέλει έναν προδότη, η ειμαρμένη θέλει έναν αγνώμονα, έτσι ώστε να πραγματοποιηθούν τα σχέδια του πεπρωμένου.

Εκείνος που υπερηφανεύεται για τη δύναμή του θα γίνει Ιούδας, εκείνος που πιστεύει ότι δεν μπορεί να απαρνηθεί το Σωτήρα, θα γίνει άγιος Πέτρος και θα ακούσει τον πετεινό να λαλεί τρεις φορές.
Ας ρίξουμε όμως ένα πέπλο, έτσι όπως το κάνει η Φύση, ας αφήσουμε τα ρευστά της σκιάς να συμπυκνωθούν γύρω από το πνευματικό φως, ας αφήσουμε τα πνεύματα να συγκεντρωθούν στις αστρικές σφαίρες που θα τα οδηγήσουν στις θύρες του Ζωδιακού και από κει στη γη.

Ας θυμηθούμε όμως αυτά που είπε ο Βιργίλιος στην Αινειάδα του, Βιβλίο 6ο:
"Εν τω μεταξύ, ο Αινείας αντιλαμβάνεται στην πλευρά ενός φαραγγιού ένα απομονωμένο άλσος, τα νερά της Λήθης έλουζαν αυτό το ήσυχο μέρος. Στις όχθες του ποταμού πετούσε ένα πλήθος σκιών από όλα τα μέρη του κόσμου. Έτσι, τις ωραίες ημέρες του καλοκαιριού, οι μέλισσες διασκορπίζονταν στα λιβάδια, αναπαύονταν στα διάφορα λουλούδια και πετούσαν γύρω από τους κρίνους. Η εξοχή αντιβούιζε από το βόμβο του σμήνους των εντόμων. Ο Αινείας απορημένος ρωτά τον πατέρα του, ποιο είναι αυτό το ποτάμι και γιατί αυτές οι σκιές εμφανίζονται εκεί.
Αυτές οι ψυχές, απαντά ο Anchise πρέπει να ζωογονήσουν καινούρια σώματα, γι' αυτό έρχονται ομαδικά στις όχθες αυτού του ποταμού, που τα νερά του που πίνουν διψασμένα τους κάνουν να ξεχνούν το παρελθόν. Εδώ και καιρό, εύχομαι να σας γνωρίσω, υιέ μου, εκείνες τις ψυχές που θα αποτελέσουν τους ένδοξους απογόνους σας: αυτή η γνώση θα μεγαλώσει τη χαρά που πρέπει να έχετε για την ευτυχή άφιξή σας στην Ιταλία.
Ω πατέρα μου, διακόπτει ο Αινείας, είναι αλήθεια ότι αυτές οι ψυχές ξαναγυρίζουν στη γη για να ζωογονήσουν για δεύτερη φορά θνητά σώματα; Είναι δυνατόν να επιθυμούν τόσο θερμά να ξαναδούν το φως, και να θέλουν τόσο πολύ να ζήσουν αυτή τη δύστυχη ζωή.

Η ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Να λοιπόν το πνεύμα συνδεδεμένο με το υλικό του σώμα. Ας μην ξεχνάμε δε ότι η φύση δεν κάνει άλματα. Η παιδική ηλικία, λοιπόν, θα είναι μια μικτή κατάσταση κατά την οποία το πνεύμα ζει ακόμη σε δύο επίπεδα. Αυτό συμβαίνει μέχρι την ηλικία των επτά χρόνων και σε αυτό το διάστημα το παιδί μπορεί να βλέπει τους πρόγονους του, το οικογενειακό του πνεύμα, με το οποίο συνομιλεί συχνά και παίζει μαζί του. Εάν οι γονείς είναι αρκετά σώφρονες, ώστε να μη διακόψουν αυτές τις επαφές, αυτή η διπλή ζωή μπορεί να επιφέρει μεγάλα οφέλη στο γήινο πεπρωμένο.

Κατά τη διάρκεια λοιπόν, των επτά πρώτων ετών, το πνεύμα δοκιμάζεται και ο εγκέφαλος του παιδιού έχει σχέσεις και με τη γη και με τον αόρατο κόσμο. Ζει σε δύο επίπεδα. Γι' αυτό το παιδί έχει οράματα. Το πνεύμα του συλλαμβάνει το αόρατο πεδίο. Η γέννηση στο γήινο πεδίο σημαίνει θάνατο στο επέκεινα. Οι παλαιοί που περιβάλλουν το πνεύμα οδύρονται, αλλά εξακολουθούν να προστατεύουν το παιδί στα πρώτα χρόνια του στη γη.
Από τον πρώτο έως τον έβδομο χρόνο το πνεύμα ενσαρκώνεται. Το σώμα του παιδιού κατά τη γέννησή του μπορεί να μη δεχθεί το πνεύμα φαινομενικά. Έχουμε, λοιπόν, θάνατο του παιδιού. Η φύση χρησιμοποιεί όλες τις δυνάμεις. Το παιδί μυείται στη γη, αποκτά συνείδηση του νέου περιβάλλοντος του, έχει νέες ιδέες.

Ο Louis Claude de Saint Martin (1743-1803. Διάσημος Γάλλος μυστικιστής, ιδρυτής του Μαρτινιστικού Τάγματος, αναβιωτής του οποίου υπήρξε ο Papus. Είχε επηρεαστεί από τη σκέψη του Ιακώβου Μπαίμε. Η φιλοσοφία του ήταν Χριστοκεντρική και έμεινε στην ιστορία του εσωτερισμού ως ο "Άγνωστος Φιλόσοφος" λέει, πως το δέντρο δεν γεννιέται με βλαστούς. Υπάρχει στην αρχή ένας σπόρος. Το ίδιο ισχύει και για τις ιδέες που είναι σαν σπόροι στο μυαλό του παιδιού. Κατόπιν, τα αισθήματα από την τρέχουσα ζωή βοηθούν στην ωρίμανση των ιδεών. Το μυαλό του παιδιού είναι ένας κήπος, όπου μπορούν να καρποφορήσουν οι εντυπώσεις που εξαρτώνται από την κληρονομικότητα και από το παράδειγμα των ίδιων των γονέων. Αυτός ο κήπος, όμως, μπορεί να γίνει κήπος μίσους και αποδοκιμασίας. Τα πάντα εξαρτώνται από την προηγούμενη ενσάρκωση και από το περιβάλλον στο οποίο αναπτύσσεται το παιδί.

Από τα 7 έως τα 14 χρόνια έχουμε μια περίοδο ευπιστίας: το παιδί πιστεύει σε ότι του λένε. Εν τούτοις, στο σχολείο το παιδί αλλάζει στάση, από ανάγκη να αντιμιλήσει στο δάσκαλο.
Από τα 14 έως τα 21 χρόνια, το παιδί μεταμορφώνεται και γίνεται πιο σαφές. Εάν πιστεύει στις συμβουλές που του δίνονται, γίνεται συνετό και ισορροπημένο. Συνήθως όμως τις περιφρονεί, προσπαθεί να ξεφύγει από το περιβάλλον του, δημιουργεί προσωπικότητα. Είναι η "άχαρη ηλικία" για τις μητέρες.

Από τα 21 έως τα 28 το άτομο επεξεργάζεται μια καθαρά προσωπική θεώρηση του κόσμου. Στο χώρο της εργασίας πιστεύει ότι τα αφεντικά εκμεταλλεύονται το προσωπικό. Εάν ασχολείται με τι φιλοσοφία γίνεται άθεος και αντιμετωπίζει τον κίνδυνο της αστυνομίας και της φυλάκισης. Κατόπιν εξελίσσεται.

ΟΙ ΑΝΩΜΑΛΕΣ ΕΠΑΝΕΝΣΑΡΚΩΣΕΙΣ

"Μπορεί να τιμωρείσθε μέχρι 7ης γενεάς" λέει η Βίβλος. Αυτή η φράση είναι ακατάληπτη εάν δε γνωρίζετε το μυστήριο της μετενσάρκωσης.
Από πλευράς φυσιολογίας, μια ασθένεια μπορεί να τροποποιήσει τα φυσικά όργανα μέχρι και τρεις γενεές, αν όχι περισσότερο. Αστρικά και πνευματικά αυτή η τροποποίηση μπορεί να επεκταθεί μέχρι την έβδομη γενεά, όπως πολύ σωστά το λένε οι Γραφές.

Ας πάρουμε έναν άνθρωπο επιφορτισμένο με μεγάλες γήινες ευθύνες. Στη βέβηλη κοινωνία παίζει το ρόλο του δικαστή, πηγή συνήθως ή φοβερού πεπρωμένου ή έξοχων ανταμοιβών. Ας υποθέσουμε επιπλέον, ότι αυτός ο άνθρωπος είναι σκεπτικιστής, δεν πιστεύει παρά μόνο στην άμεση ικανοποίησή του και κρίνει τους άλλους όπως τον εαυτό του. Μέσω του περισπούδαστου αθεϊσμού του, της βεβαιότητας που έχει για τη μη υπευθυνότητα των πράξεών του και καλυμμένος από την κοινωνική του θέση, συσσώρευσε τη στιγμή του θανάτου του, τα πιο επώδυνα βάρη για τους δικούς του, έχοντας την πεποίθηση: "μετά από μένα, το τέλος του κόσμου".
Ένας τέτοιος άνθρωπος, καθόρισε ο ίδιος χωρίς να το ξέρει, το πεπρωμένο του. Δεν θέλησε να υπάρχει άλλος κόσμος, και συνεπώς δεν θα υπάρξει άλλος κόσμος γι' αυτόν.
Πεθαίνει ηλικιωμένος, περιβαλλόμενος από την επισφαλή γήινη εκτίμηση και αποδοχή. Δεν έκανε καλό σε άνθρωπο όσο ζούσε, ήταν ένα κοινωνικό καρκίνωμα, και γι' αυτό το θείο πεδίο είναι κλειστό γι' αυτόν, αλλά για να του δωθεί μια νέα θεία βοήθεια ξανάρχεται στη γη.

Έτσι, μη έχοντας πνευματική κατοικία στην αντίπερα όχθη, επανενσαρκώνεται αμέσως σ' ένα από τα εγγονάκια του ή σε μωρό κάποιου, αν δεν έχει ο ίδιος οικογένεια. Σε γενικές γραμμές, όμως, θα είναι αυτός ο ίδιος που θα εισπράξει τους αρνητικούς τόκους του κεφαλαίου των δοκιμασιών που συσσώρευσε.
Υφίσταται, λοιπόν, στη δεύτερη γενεά ό,τι θέλησε να αποφύγει. Ο εγγονός του κρατικού λειτουργού έχει καταδικαστέα ένστικτα, επαναστατεί εναντίον των πάντων: οικογένειας, κοινωνίας, εκκλησίας. Και κατηγορεί τον πρόγονό του για όλα τα κακά, μη ξέροντας ο δύσμοιρος, πως κρίνει τον ίδιο τον εαυτό του. Η φυλακή, που τόσο ανοιχτόχερα την προσέφερε στους άλλους, ανοίγει και γι' αυτόν.
Εκεί είναι που καμιά φορά έρχεται να τον επισκεφθεί κάποια ουράνια ακτίνα. Μέσα στις πιο σκληρές δοκιμασίες, το πνεύμα του αποκτά σιγά-σιγά συνείδηση της επέκεινα ύπαρξης και έτσι οδηγείται στο θείο πεδίο που τόσο παραγνώρισε και περιφρόνησε.

Η ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ

Μια άλλη περίπτωση ανώμαλης επανενσάκρωσης είναι η αυτοκτονία. Η αυτοκτονία δόθηκε στον άνθρωπο ως αντιστάθμισμα της λήθης των προηγουμένων υπάρξεων. Εάν ο άνθρωπος είχε συνείδηση του τι έπρεπε να εξαγοράσει με τη γήινή του ύπαρξη, δε θα ήθελε ούτε καν να ξεκινήσει τη φυσική ζωή, θα αυτοκτονούσε αμέσως. Έτσι, σε στιγμή δειλίας, παραφροσύνης, ή απογοήτευσης ο άνθρωπος θέλησε να κόψει το σύνδεσμο που τον κρατούσε στο φυσικό σώμα. Εδώ όμως δεν υπάρχει γενικός κανόνας. Ας μη ξεχνάμε ότι υπάρχουν αυτοκτονίες, που οφείλονται στην τρέλα, συμβαίνουν δηλαδή, όταν το πνεύμα είναι χωρισμένο από το σώμα του. Υπάρχουν αυτοκτονίες που προκαλούνται από αστρικές λάρβες και πολλές ακόμη περιπτώσεις αυτοκτονίας.

ΕΙΣΕΛΙΞΗ ΚΑΙ ΑΝΕΛΙΞΗ

Το αθάνατο πνεύμα του ανθρώπου πληρώνει τα λάθη που διέπραξε σε προηγούμενες ενσαρκώσεις (Κάρμα). Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας στη γη, φτιάχνουμε το μελλοντικό πεπρωμένο μας. Με το θάνατο του υλικού σώματος, το πνεύμα περνά από ένα κατώτερο επίπεδο σ' ένα ανώτερο - ανελίσσεται. Αντιθέτως, στη γέννηση, το Πνεύμα περνά από ένα ανώτερο επίπεδο, σ' ένα κατώτερο - εισελίσσεται.

Κατά τη διάρκεια όμως αυτών των κύκλων της εξελίξεως, το φυσικό, αστρικό και ψυχικό Σύμπαν ακολουθεί την πορεία του προς τα εμπρός στο χώρο και στο χρόνο, παρ' ότι οι καθοδικές και ανοδικές κλίμακες που διέρχεται το Πνεύμα δεν γίνονται αντιληπτές παρά μόνο απ' αυτό, και δεν επηρεάζουν τη Γενική Πρόοδο του Σύμπαντος.
Αυτό μπορεί να παρομοιασθεί με το ατμόπλοιο που ακολουθεί την πορεία του χωρίς να λαμβάνει υπ' όψιν του τις διάφορες κινήσεις των επιβατών του. Η ελευθερία των επιβατών είναι πλήρης, παρ' ότι η πορεία τους είναι προδιαγεγραμμένη από την κατεύθυνση που ακολουθεί το πλοίο.

Κατά τη διάρκεια της εξελικτικής πορείας του αθανάτου πνεύματος το ανθρώπινο ον περνά από διάφορες κοινωνικές τάξεις ανάλογα με τη διαγωγή του στις προηγούμενες ενσαρκώσεις.
"Ο άνθρωπος οφείλει να γνωρίζει την πηγή των δυστυχιών που δοκιμάζει αναγκαστικά, και αντί να κατηγορεί την Πρόνοια που μοιράζει τα καλά και τα κακά ανάλογα με το τι αξίζουμε και με το τι κάναμε στο παρελθόν, να τα βάλει με τον εαυτό του εάν υποφέρει από τις αναπόφευκτες συνέπειες των λανθασμένων πράξεών του. Διότι ο Πυθαγόρας αποδεχόταν την ύπαρξη πολλών, διαδοχικών υπάρξεων και υποστήριζε πως το παρόν που μας χτυπά και το μέλλον που μας απειλεί δεν είναι παρά η έκφραση του παρελθόντος, που ήταν έργο μας στους περασμένους καιρούς".
Ιεροκλής (Νεοπλατωνικός), 5ος αιώνας.
Μεταξύ δυο διαδοχικών ενσαρκώσεων, το αθάνατο Πνεύμα απολαμβάνει την κατάσταση της ευδαιμονίας, που αντιστοιχεί στο ιδανικό που δημιούργησε κατά τη διάρκεια της τελευταίας ενσαρκώσεώς του. Ένας πλούσιος που μετρούσε τα πάντα με τα χρήματα, ή ένας ισχυρός που καταχράστηκε την εξουσία του, θα επανενσαρκωθούν στο σώμα ενός ανθρώπου που θα αγωνίζεται σχεδόν όλη του τη ζωή κατά της αδικίας.
Αυτή η κακοτυχία δεν προέρχεται από τον Θεό, προέρχεται από τον τρόπο που χρησιμοποίησε τη θέλησή του το αθάνατο Πνεύμα. Κατά τη διάρκεια όμως αυτής της ενσαρκώσεως το Πνεύμα θα μπορέσει μέσω της υπομονής και καρτερικότητας απέναντι στις δοκιμασίες και μέσω της επιμονής στον αγώνα, να ξανακερδίσει εν μέρει το χαμένο έδαφος.
"Αναπόφευκτη η ισχύς των νόμων τον Θεού, που κατά τη διάρκεια των αιώνων προσφέρει στον καθένα αυτό που του ανήκει, ανάλογα με την αξία του και τον τρόπο που έδρασε στην προηγούμενη ζωή του, έτσι ώστε αυτός που βασίλεψε άδικα να περιπέσει σε κατάσταση δουλείας στην επόμενη ενσάρκωσή του".

---

ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΑΥΕΙΣ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ...

ΕΔΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΝΑ ΠΑΡΑΘΕΣΩ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΒΡΗΚΑ,ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΘΛΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ Η ΨΥΧΗ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΙΩΣΗ....(ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΞΗΓΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΔΙΑ..)
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΑΘΛΟΥΣ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΓΙΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΕΡΑ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΥ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΗΡΑΚΛΗ.....???
(ΜΕΤΑ ΕΧΕΙ ΣΕΙΡΑ Η ΖΗΝΑ )

ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΔΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!!!!!

quote:

---

Οι 12 άθλοι του Ηρακλή (Μέρος 1)

Μέσα από τους άθλους του Ηρακλή, έχουμε την ατραπό της Μαθητείας. Η σύνδεση των 12 άθλων με τα 12 σημεία του ζωδιακού κύκλου, είναι τα γυμνάσια της ψυχής μέσω επιτευγμάτων, δυσκολιών και εμποδίων για να πετύχει την τελειοποίηση. Η πορεία μας για το «γνώθι σαυτόν», για την αυτογνωσία.
Ο Ηρακλής, αυτός ο ημίθεος, γιος του Δία και μία θνητής, της Αλκμήνης, σε μία εποχή μακρινή, δεν δείχνει παρά τη πορεία του ανθρώπου προς την αποδέσμευση από την ύλη. Η θνητή μητέρα του προσφέρει ένα σώμα φθαρτό, αλλά ο θεϊκός πατέρας, του προσφέρει τη δυνατότητα να ενωθεί με τη συμπαντική ενέργεια, μετά από αγώνα προσωπικό και επίπονο.
Το ίδιο το όνομα «Ηρακλής» σημαίνει το «κλέος της Ήρας», δηλαδή η δόξα και η λάμψη της ψυχής. Ο μύθος αναφέρει πως ενώ ο Ηρακλής είχε γίνει ένας γενναίος και σημαντικός άντρας, απέκτησε οικογένεια, αλλά κάποια στιγμή η Ήρα που τον ζήλευε και τον καταδίωκε από βρέφος, τον τρέλανε κι εκείνος σκότωσε την οικογένειά του και τα στενά φιλικά του πρόσωπα. Όταν συνήλθε από τη τρέλα αυτή, ζήτησε βοήθεια στο μαντείο των Δελφών, για να βρει το δρόμο προς τη λύτρωση και τη συγχώρεση.
Η Πυθία τον συμβούλεψε να για 12 χρόνια υποτακτικός του Ευρυσθέα και να υπακούει σε ό,τι του ζητήσει, ώστε να γλιτώσει από το κακό. Ο Ευρυσθέας, του ζήτησε να εκπληρώσει 12 δύσκολα κατορθώματα, που μόνο ένας ημίθεος μπορούσε να ολοκληρώσει.
Η Ήρα φαίνεται να τον καταδιώκει από τη γέννησή του, αλλά πέρα από την εξωτερική μορφή του μύθου, αν σκεφθούμε πως το όνομά του φέρει σαν πρώτο συνθετικό τη λέξη «Ήρα», τότε πρέπει να σκεφθούμε τον συμβολισμό. Η Ήρα είναι η ψυχή που επιζητά τη δόξα και την λάμψη. Αλλά, πριν βρει τον δρόμο της, κάνει λάθη, άλλοτε απλά κι άλλοτε τραγικά.
Το συμπαντικό νόημα του Ηρακλή, είναι ο μαθητής που επιδιώκει την εσωτερική του τελείωση. Ωστόσο έχει να παλέψει με τα θηρία που κρύβει μέσα του. Η τρέλα κάτω από την οποία ο Ηρακλής σκοτώνει τα αγαπημένα του πρόσωπα, είναι ένα από τα πρώτα λάθη του αρχάριου, ο οποίος στην ανάγκη του να απελευθερωθεί το συντομότερο, θυσιάζει τον καθένα και το καθετί στην εξελικτική του πορεία. Ένα λάθος συχνό σε πολλούς αναζητητές, με καταστροφικά αποτελέσματα.
Για τον Ηρακλή και τη σχέση του με τον ζωδιακό κύκλο, υπάρχει μία αναφορά, πως τον εξέφραζε ο Σταθερός Σταυρός. Είχε την δύναμη του να πράττει (Ταύρος), την τόλμη (Λέων), την ικανότητα να σιωπά (Σκορπιός) και την δυνατότητα της γνώσης (Υδροχόος). Ακόμη και σαν άνθρωπος, κατάγεται από βασιλική γενιά και φορά μία λεοντή (Λέων), έχει ένα δυνατό σώμα (Ταύρος), δεν μιλά μέσα στο μύθο (Σκορπιός), ενώ γίνεται γνωστός μόνο μέσα από πράξεις (Ταύρος). Έχει την ευφυΐα και την ευρηματικότητα να τα βάλει και να νικήσει φοβερά θηρία (Υδροχόος).
Ας εξετάσουμε τους άθλους και τα στάδια της πορείας για την ολοκλήρωση.

ΑΘΛΟΣ 1ος και αντιστοιχία με τον Κριό
«Τα ανθρωποφάγα άλογα του Διομήδη»
Ο μύθος λέει πως ο Ηρακλής διετάχθη να συλλάβει τα ανθρωποφάγα άλογα του βασιλιά Διομήδη, ο οποίος ήταν σκληρός άνθρωπος κι έριχνε βορά στα φοβερά άλογα κάθε ξένο. Ο Ηρακλής πήρε μαζί του σ’ αυτό το ξεκίνημα τον φίλο του Άβδηρο, και μετά από προσπάθειες, κατόρθωσε να συλλάβει τα άλογα. Σίγουρος για την επιτυχία του, τα έδωσε στον Άβδηρο να τα οδηγήσει στον Διομήδη, αλλά ο Άβδηρος δεν είχε τις ικανότητες του Ηρακλή, τα άλογα αφηνίασαν και τον σκότωσαν. Ο Ηρακλής αναγκάστηκε να τα κυνηγήσει ξανά και να τα συλλάβει. Τέλος τα άλογα σκοτώνουν τον ίδιο τον αφέντη τους, τον Διομήδη.
Ο μύθος αυτός έχει πολλά στοιχεία που μας οδηγούν να τον κατατάξουμε στο ζώδιο του Κριού. Ο Διομήδης ήταν γιος του θεού Άρη. Παρουσιάζεται σαν ένας αιμοχαρής άνθρωπος. Το άλογο στη συμβολική γλώσσα είναι η διανοητική δραστηριότητα. Ο Άρης είναι ο εξωτερικός κυβερνήτης του Κριού, αλλά παράλληλα, έχουμε σ’ αυτό το ζώδιο εσωτερικό κυβερνήτη τον Ερμή.
Ο αναζητητής της γνώσης, στο ξεκίνημά του (Κριός), πρέπει να συλλάβει και να δαμάσει τις βίαιες, σκληρές, άπονες και πολεμοχαρείς σκέψεις του. Ακόμη, πρέπει να περιορίσει την απότομη και σκληρή έκφραση και ομιλία προς τους άλλους. Πολλές φορές, οι λέξεις μας αρκούν για να ματώσουν την ψυχή των συνανθρώπων μας. Αυτές τις ενστικτώδεις παρορμήσεις, πρέπει να τις αναγνωρίσουμε και να τις τιθασεύσουμε.
Ο Ηρακλής που συλλαμβάνει τα άλογα αλλά τα δίνει στον Άβδηρο να τα πάει στον Διομήδη, είναι η επιπολαιότητα και η βιασύνη μέσα στο ζώδιο του Κριού, να θεωρήσει πως ένας άθλος ολοκληρώθηκε. Η ίδια η ψυχή (Ηρακλής) δεν αναλαμβάνει να οδηγήσει τα άλογα στον τελικό προορισμό, αλλά τα εμπιστεύεται στη προσωπικότητα (Άβδηρος), υπερεκτιμώντας την κατάσταση.
Το μάθημα έρχεται με πιο σκληρό τρόπο, καθώς η προσωπικότητα δεν είναι έτοιμη να αντισταθεί στις αδηφάγες σκέψεις κι η ψυχή προσπαθεί και πάλι για να πετύχει το στόχο της. Τελικά σκοτώνεται αυτός που αφεντεύει τις ιδιοτελείς σκέψεις και τα άπονα λόγια, από τα ίδια τα δημιουργήματά του, με τον θάνατο του Διομήδη.

ΑΘΛΟΣ 2ος και αντιστοιχία με τον Ταύρο
«Η σύλληψη του Ταύρου της Κρήτης»
Ο μύθος λέει για ένα πανέμορφο και δυνατό ταύρο που χάρισε ο θεός Ποσειδώνας στον βασιλιά της Κρήτης Μίνωα, με σκοπό να τον θυσιάσει για χάρη του. Ο ταύρος αυτός γεννήθηκε από τον αφρό της θάλασσας, εκεί όπου γεννήθηκε κι η θεά Αφροδίτη, κυβερνήτης του ζωδίου του Ταύρου. Όμως ο Μίνωας θαύμαζε τον ταύρο και δεν μπορούσε να τον θυσιάσει. Το άφησε, λοιπόν, ελεύθερο στο νησί. Ο Μίνωας, ας θυμηθούμε, είχε τον Λαβύρινθο και τον Μινώταυρο. Εκεί που χάνονταν κάθε χρόνο νέοι, βορά του θηρίου. Ο Λαβύρινθος συμβολίζει μεταξύ άλλων την πλάνη, κι αυτό είναι σαφές από τη σύνδεσή του με τον ταύρο του Ποσειδώνα.
Ο Ηρακλής διατάχθηκε να συλλάβει τον ταύρο και να τον φέρει στη στεριά. Αφού τον κυνήγησε σ’ όλο το νησί, κατόρθωσε να τον καβαλικέψει και διέσχισε μαζί του τα νερά της θάλασσας, φέρνοντας το ζώο στην στεριά. Λέγεται, μάλιστα, πως τον οδήγησε σε μία πύλη με τρεις Κύκλωπες, οι οποίοι ονομάζονταν Βρόντος (βροντή), Στερώπις (αστραπή) και Άργος (η στροβιλιζόμενη ενέργεια).
Ποιο είναι λοιπόν το μήνυμα αυτού του άθλου; Όταν ο αναζητητής της γνώσης τιθασεύσει τις παρορμητικές του σκέψεις, έρχεται η σειρά της επιθυμίας και της πλάνης. Ο μύθος αναφέρεται στη κοσμική ευαισθησία και τη δύναμη της επιθυμίας που μας κυβερνά. Ο Μίνωας αγάπησε τον ταύρο και δεν άκουσε την εντολή του θεού που του προσέφερε το δώρο για να το κάνει θυσία. Το κράτησε. Γοητεύτηκε και η γοητεία έφερε την καταστροφή. Ο Ηρακλής καλείται να απαλλαγεί από την πλάνη της επιθυμίας, σε συναισθηματικό αλλά και σε φυσικό επίπεδο. Αυτή η επιθυμία δεν πρέπει να καταπιεστεί, αλλά να ελεγχθεί και να χρησιμοποιηθεί σωστά. Βλέπουμε τον Ηρακλή να διασχίζει τη θάλασσα των συναισθημάτων και της γοητείας και να φέρνει τον ταύρο σε στέρεο έδαφος. Τον οδηγεί στους Κύκλωπες, τους μυημένους που βλέπουν με το τρίτο μάτι, δηλαδή στην ψυχή με τις τρεις εκδηλώσεις της, που αστράφτει, δονείται, καθώς η ενέργειά της στροβιλίζεται προς την ανοδική της πορεία.

ΑΘΛΟΣ 3ος κι αντιστοιχία με τους Διδύμους
«Τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων»
Ο Ηρακλής σ’ αυτόν τον άθλο πήρε την εντολή να βρει τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων. Η αναζήτηση τον οδηγεί μακριά πια και δεν ξέρει πού βρίσκονται αυτά τα μήλα. Συνάντησε τον Νηρέα, «τον σοφό των θαλασσών» ένα δάσκαλο σοφό αλλά ασαφή στα λόγια του. Έπαιρνε πολλές μορφές και δεν απαντούσε ευθέως. Κάποια στιγμή από τα λεγόμενα του Νηρέα, καταλαβαίνει πως πρέπει να πάει νότια. Στο δρόμο του νίκησε τον γίγαντα Ανταίο (γιο του Ποσειδώνα και της Γαίας) και συνάντησε τον Βούσιρη (γιο του Ποσειδώνα και μίας θνητής). Ο Βούσιρης θεωρούσε πως ήταν δάσκαλος, έπεισε τον Ηρακλή, τον παρέσυρε και ήθελε να τον θυσιάσει. Ο Ηρακλής κατόρθωσε να καταλάβει τι συνέβαινε και ξέφυγε. Μετά συναντά τον Προμηθέα δεσμώτη στο βράχο και τον λυπάται. Τον βοηθά κι εκείνος του εξηγεί πώς να βρει και να πάρει τα χρυσά μήλα. Βρίσκει τον Άτλαντα που κρατά το βάρος του κόσμου στις πλάτες του, παίρνει τη θέση του κι ο Άτλαντας του φέρνει τα μήλα, που φύλαγε ένας δράκος και τρεις παρθένες.
Ο άθλος αυτός είναι πιο περιπετειώδης. Στο ζώδιο των Διδύμων έχουμε τα ταξίδια και τη διαρκή μετακίνηση με σκοπό τη γνώση.
Το μήλο είναι σύμβολο που βρίσκουμε και στη Παλαιά Διαθήκη, στο κήπο της Εδέμ, όπου κοντά του βρίσκεται ένα φίδι και στο Δέντρο αυτό είναι η γνώση του καλού και του κακού.
Είναι η αρχή της γνώσης πάνω στη δυαδικότητα των πραγμάτων, στο διπλό ζώδιο των Διδύμων, όπου όλα έχουν τις δύο όψεις, καλό και κακό, μικρό και μεγάλο, είναι η αναγνώριση της έλξης των αντιθέτων.
Στον άθλο τα χρυσά μήλα είναι πολλά, σύμβολο της πολυπλοκότητας, της πολλαπλότητας, της σύνθεσης και των πολλών γνώσεων που αποκτούν όσοι τρέφονται με το Δέντρο της Ζωής.
Στην αναζήτηση αυτή υπάρχει πάντα το στοιχείο της πλάνης και της ασάφειας.
Ο πρώτος δάσκαλος, ο Νηρέας, έχει Ποσειδώνια στοιχεία (οι Δίδυμοι τετραγωνίζουν τους Ιχθείς), αλλά με την έννοια της άπιαστης σοφίας, την οποία ο Ηρακλής δεν κατανοεί. Γι’ αυτό και κάνει λάθος και πάει νότια. Στη συμβολική γλώσσα, η νότια πορεία, σημαίνει οπισθοδρόμηση. Παλεύει με τον γίγαντα Ανταίο, επίσης Ιχθυακό, καθώς είναι γιος του Ποσειδώνα και μίας θνητής, μία πλάνη λοιπόν και συναντά τη βασική δυσκολία, τον ψευδό-δάσκαλο Βούσιρη, που επιδιώκει να τον πλανέψει και να τον θυσιάσει για δικό του όφελος.
Ο αναζητητής είναι δυνατόν να βρεθεί σε λανθασμένο χώρο γνώσης, κι ο δάσκαλος να μην είναι ο σωστός. Αυτό, ακόμη κι αν γλιτώσει, όπως ο Ηρακλής, τον καθυστερεί.
Τέλος εμφανίζεται η φιλευσπλαχνία, με τη βοήθεια που παρέχει στον Προμηθέα, αλλά και στον δάσκαλό του Χείρωνα, που πλήγωσε άθελά του. Ο Προμηθέας, είναι αυτός που τρώγεται από τους γύπες των τύψεων, γιατί μετέδωσε τη γνώση σε αμύητους και αυτή σπαταλήθηκε ή κακοποιήθηκε. Ο Ηρακλής διώχνει την ιδιοτέλεια, τον προσωπικό του στόχο και προσφέρεται να βοηθήσει τους πάσχοντες, Προμηθέα, αλλά και Χείρωνα. Ο Προμηθέας, τον ανταμείβει για τη πράξη του και τον συμβουλεύει πώς να βρει τα μήλα, δηλαδή πώς να προσεγγίσει τη γνώση χωρίς κίνδυνο.
Όταν παίρνει τον κόσμο στους ώμους του, είναι μία συμβολική κίνηση, μία προσωπική θυσία πάλι, καθώς σηκώνει το βάρος της ανθρωπότητας κι αυτό τον οδηγεί στην ανταμοιβή των χρυσών μήλων.
Ο Δράκος που φύλαγε το δέντρο της γνώσης είναι αυτός που μπορεί να μας πλανέψει, όπως συνέβη με τον Αδάμ και την Εύα. Οι τρεις Παρθένες όμως που δίνουν τα μήλα, ονομάζονται Νοημοσύνη, Αγάπη και Σοφία. Αν δούμε τους δεκανούς των Διδύμων, είναι αντίστοιχες του Ερμή, της Αφροδίτης και του Κρόνου.
Ο άθλος σημειώνει τις πλάνες και τους ψεύτικους δασκάλους, αλλά και τη λεπτότητα της προσέγγισης της γνώσης, καθώς και την ανιδιοτελή προσφορά υπηρεσίας προς την ανθρωπότητα (κι αυτό από το τετράγωνο των Διδύμων με τους Ιχθείς).

ΑΘΛΟΣ 4ος αντιστοιχία με τον Καρκίνο
«Το χρυσοκέρατο ελάφι της Αρτέμιδος»
Ο άθλος αυτός είναι σύντομος στη περιγραφή του. Αναφέρεται πως εδώ ο Ηρακλής έπρεπε να συλλάβει και να πάει στον Ευρυσθέα το ιερό ελάφι της θεάς Αρτέμιδος. Ήταν ένα τόλμημα, γιατί απαγορευόταν να αγγίξει κάποιος το ελάφι αυτό. Όταν η Άρτεμις παρουσιάστηκε μπροστά του, της μίλησε ευγενικά και της υποσχέθηκε να το επιστρέψει σώο κι αβλαβές στα δάση της. Η θεά δέχθηκε.
Η Άρτεμις είναι θεά σεληνιακή, άρα έχει σχέση με τον Καρκίνο. Τα χρυσά κέρατα συμβολίζουν την ανώτερη γνώση. Το ελάφι είναι λοιπόν η διάνοια. Καθώς το συγκεκριμένο ζώδιο είναι γεμάτο ευαισθησίες, μιλά για προστασία και φροντίδα, συναίσθημα και στοργή, ο Ηρακλής μαθαίνει να λειτουργεί χωρίς τη μυϊκή του δύναμη, αλλά με διακριτικότητα, ώστε να μη θίξει την ευαισθησία της θεάς. Εδώ η ψυχή έρχεται σε επαφή με την διαίσθηση.
Στο ζώδιο αυτό συμπληρώνεται η πρώτη τετράδα των άθλων, το προπαρασκευαστικό στάδιο. Ο Καρκίνος είναι η πύλη της φυσικής ενσάρκωσης, ωστόσο, εδώ εμφανίζεται κι η χρήση της διάνοιας σε σχέση με τη διαίσθηση, την ενόραση με στόχο την κατανόηση.

ΑΘΛΟΣ 5ος αντιστοιχία με τον Λέοντα
«Το λιοντάρι της Νεμέας»
Ο μύθος λέει πως αυτό το λιοντάρι φρουρούσε το παλάτι της θεάς Σελήνης (ζώδιο του Καρκίνου που προηγείται του Λέοντα) και μία μέρα στο θυμό της το κλώτσησε και το πέταξε στη γη. Το άγριο αυτό λιοντάρι, κατασπάραζε ζώα κι ανθρώπους στη Νεμέα. Ο Ηρακλής το βρήκε στη σπηλιά του που είχε δύο εξόδους. Έφραξε τη μία και του επετέθη από την άλλη. Λέγεται πως το πολέμησε με τα χέρια, χωρίς ρόπαλο και κατάφερε να το πνίξει.
Ο συμβολισμός σ΄ αυτήν την περιπέτεια του Ηρακλή, αφορά τη πάλη του ανθρώπου με τον εγωισμό του, την υπερηφάνεια, την ατομικότητα. Θεωρώντας πως είναι αυτάρκης, γίνεται επιθετικός και επιδιώκει την απόλυτη κυριαρχία πάνω στους άλλους. Υπερτονίζει ό,τι τον αφορά προσωπικά. Είναι επόμενο, κάτω από μία τέτοια συμπεριφορά, να υπάρχουν δυσάρεστες συνέπειες όχι μόνο για τον ίδιον, αλλά και για την κοινωνία.
Όταν το ένστικτο της αυτοπροστασίας δρα ανεξέλεγκτα, ο άνθρωπος γίνεται απειλητικός για το περιβάλλον του.
Ο Ηρακλής υπέταξε το λιοντάρι μέσα στη σπηλιά. Υπάρχει μία αντιστοιχία με τους φυσικούς μας αδένες στην αστρολογία και στο σημείο αυτό του ζωδιακού, ερχόμαστε να σκεφθούμε την επίφυση και την υπόφυση. Ο Ηρακλής κλείνει το ένα άνοιγμα, για να νικήσει την απειλή. Στο σώμα, η επίφυση αφορά τον κριτικό νου, ενώ η υπόφυση τις συγκινήσεις μας. Ο ήρωας φράσσει το άνοιγμα των προσωπικών συγκινήσεων (υπόφυση) που απειλούν την ισορροπία μας, και χωρίς όπλο (πέταξε το ρόπαλο) σε μία πάλη σώμα με σώμα, κέρδισε τη μάχη με το «εγώ» του, όλα τα εγωιστικά κι ατομιστικά ένστικτα.
Με τον έλεγχο της υπόφυσης ο άνθρωπος επιτυγχάνει μία πλήρη και κανονική δράση, αποκτά μία ολοκληρωμένη προσωπικότητα κι αυτοελεγχόμενη. Δεν επιτρέπει σε κάθε εγωκεντρική τάση να εκδηλωθεί

---

ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΑΥΕΙΣ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ...

quote:

---

Οι 12 άθλοι του Ηρακλή (Μέρος 2)

ΑΘΛΟΣ 6ος αντιστοιχία με την Παρθένο
«Η ζώνη της Ιππολύτης»
Στον επόμενο άθλο ο Ευρυσθέας ζήτησε τη χρυσή ζώνη της Ιππολύτης, βασίλισσας των Αμαζόνων. Οι πολεμοχαρείς Αμαζόνες ζούσαν τον Πόντο. Όταν ο Ηρακλής έφθασε εκεί, συνάντησε την Ιππολύτη και της ζήτησε τη ζώνη, για να μην αναγκαστεί να πολεμήσει τόσο γενναίες και υπερήφανες γυναίκες. Η Ιππολύτη συμφώνησε, αλλά αντέδρασαν οι άλλες Αμαζόνες, κάτω από την προτροπή μίας εξ αυτών, η οποία δεν ήταν παρά η θεά Ήρα μεταμφιεσμένη. Στη μάχη που δόθηκε, σκοτώθηκε η Ιππολύτη και οι Αμαζόνες υποχωρούν. Ο Ηρακλής κερδίζει τη ζώνη, αλλά κι αυτός ο άθλος έφερε θάνατο, όπως ο πρώτος στον Κριό.
Υπάρχει κι εδώ το πνεύμα του Άρη, όπως στα άλογα του Διομήδη. Οι Αμαζόνες αγαπούσαν τον Άρη και ίππευαν άλογα. Ήταν αυτοκέφαλες και πολεμοχαρείς.
Στην επιστροφή του, έσωσε την Ησιόνη, μία κοπέλα, από την κοιλιά ενός κήτους, για να συμψηφίσει τη ζωή που χάθηκε.
Εδώ έχουμε τον Ηρακλή, ένα ρωμαλέο εκπρόσωπο του αρσενικού γένους να εισβάλει στη περιοχή που οι άντρες αποκλείονταν. Υπάρχει έντονη η εικόνα της πάλης των δύο φύλων, του αρσενικού και του θηλυκού. Η βασίλισσα, σαν ευφυής που είναι, επιδιώκει την συνεννόηση για την αποφυγή της μάχης. Ωστόσο, η Ήρα (δηλαδή πάλι η ψυχή) μεταμφιεσμένη (δηλαδή κρυμμένη, καλυμμένη) δημιουργεί πρόβλημα. Δεν υποκύπτει και ζητά τη μάχη.
Μετά τη μάχη κατά του εγωισμού (Λέων), ο αναζητητής της γνώσης, έχει λοιπόν να παλέψει για να αποκτήσει τη ζώνη της αγνότητας (κατά πολλούς ερμηνευτές), ή της ενότητας (κατ’ άλλους). Η Παρθένος είναι το ζώδιο της αγνότητας, πνευματικής και φυσικής.
Ο Ηρακλής παίρνει τη ζώνη, δηλαδή επιτελεί τον άθλο, αλλά μέσα από πόνο, θάνατο, διάλυση. Στην διαδικασία δεν υπήρξε αγνότητα (πνεύματος) ή ενότητα (πνεύματος και ψυχής).
Στο σημείο αυτό της ανάπτυξης, ο άνθρωπος χρειάζεται να έχει υπομονή, ανεκτικότητα, να αναλύει τα δεδομένα και να ερευνά τη λεπτομέρεια του έργου. Να μην ασκεί αρνητική κριτική που φέρνει έριδες και πολεμική διάθεση. Η αγνότητα του πνεύματος πρέπει να διαφυλαχθεί για παραγωγικούς σκοπούς (οι Αμαζόνες ζευγάρωναν με άντρες μόνο για λόγους αναπαραγωγής), με στόχο όμως τη προσωπική θυσία (από το απέναντι ζώδιο των Ιχθύων).
Ας μην ξεχνάμε πως η Παρθένος δεν εμφανίζεται χωρίς παιδί. Είτε αυτό αφορά την θεά Δήμητρα (που αντιστοιχεί στο ζώδιο της Παρθένου) και τη κόρη της Περσεφόνη, είτε τη Παρθένο Μαρία και τον Ιησού. Η παραγωγικότητα λοιπόν του αγνού πνεύματος βοηθά στον μετασχηματισμό και τη μεταμόρφωση, στο τέλος του κύκλου της μαθητείας (Ιχθείς).

ΑΘΛΟΣ 7 και αντιστοιχία με τον Ζυγό
«Ο Ερυμάνθιος Κάπρος»
Στον Ερύμανθο ζούσε ένα τρομερό αγριογούρουνο που κατέστρεφε τα σπαρτά (ας θυμηθούμε το προηγούμενο ζώδιο, την Παρθένο) κι όσοι πήγαν να το σκοτώσουν βρήκαν τραγικό θάνατο. Ο Ευρυσθέας διέταξε τον Ηρακλή να του το φέρει ζωντανό στην Τίρυνθα. Στην περιοχή εκείνη, όμως, ζούσαν και κένταυροι οι οποίοι δεν συμπαθούσαν τους ανθρώπους. Μεταξύ αυτών, ο Ηρακλής είχε ένα φίλο τον Φώλο και τον δάσκαλό του τον Χείρωνα. Φιλοξενήθηκε από τον Φώλο και το βράδυ άρχισε ένα γλέντι με τον ίδιο τον Φώλο και τον Χείρωνα. Οι άλλοι κένταυροι μύρισαν το κρασί και θύμωσαν, γιατί θεώρησαν πως ανήκε σε όλους. Έγινε ένας καυγάς, όπου σκοτώνεται ο Φώλος και τραυματίζεται ο Χείρωνας. Φεύγει κυνηγημένος και βρίσκει το αγριογούρουνο. Δεν του επιτίθεται αμέσως, αλλά με τέχνασμα τον δένει με θηλιά και τον σέρνει από τα πόδια, κάτω από τις παγωμένες κορυφές του βουνού.
Ας εξετάσουμε λίγο τα στοιχεία του μύθου. Ο προηγούμενος άθλος έφερε την παραγωγικότητα του πνεύματος και τους καρπούς. Τους καρπούς αυτούς απειλεί η παρουσία του κάπρου. Ο Ηρακλής επαναπαύεται, καθώς σταματά για να γλεντήσει με τους φίλους του. Στο ζώδιο του Ζυγού έχουμε τις σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους. Όταν γίνονται κάτω από καθεστώς χαλάρωσης, ο μαθητής χάνει την αυτοσυγκέντρωσή του κι έτσι έρχεται η τραγωδία. Ο Ηρακλής κάθεται στη σπηλιά του κενταύρου και δέχεται τη φιλοξενία του (τετράγωνο με τον Καρκίνο), αλλά αυτό φέρνει διχόνοια, μάχη, τραυματισμό και θάνατο (Από το απέναντι ζώδιο του Κριού). Ο Ηρακλής βλάπτει δύο φίλους, τον Φώλο (φυσική δύναμη) και τον Χείρωνα (σοφία). Αυτά τα στοιχεία χάνονται στον άνθρωπο με τη μέθη και τη διασκέδαση.
Πηγαίνοντας τώρα για τον κάπρο, ανεβαίνει στη κορυφή του χιονισμένου βουνού (τετράγωνο του Ζυγού με τον Αιγόκερο). Χρησιμοποιεί το τέχνασμα κι όχι τη μυϊκή δύναμη. Μετά το πάθημα, δεν σπαταλά δυνάμεις. Ζυγίζει τις καταστάσεις, μέσα στο ζώδιο του ζυγού, έχοντας αφήσει στο απέναντι ζώδιο την επιθετικότητα.
Μαθαίνει την ισορροπία δυνάμεων και σκέπτεται πριν δράσει. Ο άνθρωπος ισορροπεί την ζωική με τη πνευματική του δύναμη.

ΑΘΛΟΣ 8 – αντιστοιχία με το Σκορπιό
«Η Λερναία Ύδρα»
Κοντά στη Τίρυνθα, υπήρχε ένα έλος, η Λέρνα. Εκεί ζούσε ένα φοβερό φίδι, η Λ. Ύδρα. Τη νύχτα έβγαινε και ρήμαζε τα ζώα της περιοχής. Τη μέρα δεν επέτρεπε σε κανένα να ποτίσει τα χωράφια του. Ο Ηρακλής έπρεπε να σκοτώσει τη Λ. Ύδρα. Αυτή ήταν ένα τέρας με 9 φιδίσια κεφάλια, όπου το κεντρικό ήταν αθάνατο. Ο Ηρακλής είδε πως κόβοντας ένα κεφάλι ξεπηδούσαν δύο άλλα. Τότε, ζήτησε από τον ανιψιό του Ιόλαο που τον ακολούθησε, να καίει τον κομμένο λαιμό πριν βγουν τα δύο κεφάλια. Το τελευταίο, το αθάνατο, το έθαψε στα βάθη της γης κάτω από ένα βράχο.
Τα εννέα κεφάλια είναι ένας αριθμός που προκύπτει από το 3 Χ 3, η τριαδικότητα, σώμα – ψυχή – πνεύμα. Το ελάττωμα που κόβεται, αντί να χαθεί διπλασιάζεται. Στην ουσία χρειάζεται όχι κοπή, γιατί το στέλεχος παραμένει, αλλά κάψιμο και μάλιστα με το Ιερό Πυρ, το εσώτερο πυρ. Μόνο τότε χάνεται το ελάττωμα. Μέσα στο βάλτο (Σκορπιός) των παθών (Σκορπιός) χρειάζεται ο εξαγνισμός. Μόνο έτσι αντιμετωπίζεται το δηλητήριο των επιθυμιών του ασυνειδήτου. Το κεντρικό κι αθάνατο κεφάλι, υποτάσσεται, ζει αλλά εξουσιάζεται από τον άνθρωπο.
Ποια πάθη συμβολίζονται μέσα στο ζώδιο αυτό; Η κακή χρήση της σεξ. δύναμης, η αγάπη για δύναμη και κυριαρχία, η εξάρτηση από τα αποκτήματα.
Ο Ηρακλής χρειάζεται τρία στοιχεία για να εξαγνίσει το τρισυπόστατό της ύπαρξής του: ταπεινότητα για να δει την κατάσταση αντικειμενικά (Ταύρος), θάρρος για να αντιμετωπίσει τη κατάσταση (Λέων) και διάκριση για να βρει τον τρόπο να νικήσει (Υδροχόος).
Ωστόσο, το τέρας του υποσυνειδήτου μπορεί να έχει τα εξής εννέα ελαττώματα:
1) κακή χρήση της σεξ. ενέργειας
2) άνεση στη ζωή – τροχοπέδη για πάλη
3) συσσώρευση χρήματος
4) φοβίες
5) μίσος (η ρίζα του στην άρνηση της ένωσης, της αγάπης)
6) επιθυμία για δύναμη
7) υπερηφάνεια
8) χωριστικότητα (αντίθεση κοινωνικών θέσεων, μεταξύ εθνών, ομάδων)
9) σκληρότητα (πρόκληση πόνου στον συνάνθρωπο)
Το αθάνατο κεφάλι που δεν σκοτώνει ο ήρωας, αλλά το ελέγχει, είναι η γενεσιουργός δύναμη.
Ο Ηρακλής πριν αναλάβει τους άθλους σκότωσε εκεί που έπρεπε να αγαπήσει. Σ’ αυτό τον άθλο, εισάγει φως στα σκοτάδια της ψυχής και πετυχαίνει τον εξαγνισμό και τον μετασχηματισμό. Λόγω του ότι ο Σκορπιός συμβολίζει τον θάνατο, επέρχεται ο θάνατος δυνατών παθών, κι η ψυχή αναγεννάται.

ΑΘΛΟΣ 9 – αντιστοιχία με τον Τοξότη
«Οι στυμφαλίδες όρνιθες»
Στη λίμνη Στυμφαλία, ζούσαν κάποια φοβερά πουλιά, τα οποία είχε σιδερένιο ράμφος και νύχια και ατσάλινα φτερά. Προστατεύονταν από τον θεό Άρη. Ο Ηρακλής ανέλαβε να απαλλάξει τη περιοχή από την απειλή αυτή. Πήγε στη λίμνη, αλλά δεν έβλεπε τα πουλιά. Τότε εμφανίστηκε η θεά Αθηνά και του είπε τι να κάνει. Ο Ηρακλής άρχισε να κάνει ένα δυνατό θόρυβο με κρόταλα, τα πουλιά ταραγμένα βγήκαν από τις κρυψώνες τους κι εκείνος τα σκότωσε με δηλητηριασμένα βέλη, από το δηλητήριο της Λ. Ύδρας (προηγ. άθλος). Μερικά που σώθηκαν πέταξαν προς τη Κολχίδα, όπου ένας άλλος ήρωας, ο Ιάσονας, τα συνάντησε.
Με τον άθλο αυτό μπαίνουμε στη τελική τετράδα, το σημείο επίτευξης του σκοπού.
Στο ζώδιο του Σκορπιού ο αναζητητής της γνώσης εξουδετερώνει το φίδι της πλάνης (με τη πολλαπλότητά του). Στον Τοξότη, έχουμε τα όρνεα που κατατρώγουν τη συνείδηση κι εξουδετερώνονται με το δηλητήριο του Σκορπιού. Εδώ, δεν έχουμε πλέον την ομιλία, αλλά κάτι ευρύτερο. Σκέψεις και ιδέες που αναπτύσσονται και μπορούν να μας βλάψουν, περιορίζοντας τη διεύρυνση της συνειδητότητάς μας. Οι πολλές κι άσκοπες σκέψεις κατατρώγουν το νου. Πρέπει να αποκτήσουμε αντίληψη του δικαίου και της διάκρισης μεταξύ ορθού και μη ορθού. Στο μύθο αυτό εμφανίζεται η Αθηνά, θεά της σοφίας, να δώσει τη λύση. Ο ήρωας είναι πια αρκετά δυνατός και τα όρνεα δεν τολμούν εύκολα να επιτεθούν. Κρύβονται. Αλλά δεν παύουν να υπάρχουν. Με σοφία τα αναγκάζει να εκδηλωθούν και τα εξουδετερώνει.
Οι Στυμφαλίδες όρνιθες λένε πως ήταν τρεις μεγάλες και πολλές μικρές.
Οι τρεις είναι:
1) κακολογία (πνευματική δολοφονία)
2) περιαυτολογία (εγωιστική ομιλία)
3) επιπόλαιη προσφορά γνώσης σε αμύητους
Αυτά τα τρία κακά πολέμησε εδώ ο Ηρακλής και τις ασήμαντες σκέψεις που επέζησαν, τις εξόρισε.

ΑΘΛΟΣ 10ος – αντιστοιχία με τον Αιγόκερο
«Ο Κέρβερος – φύλακας του Άδη»
Στην είσοδο του κάτω κόσμου, υπήρχε ο Κέρβερος, ένας άγριος σκύλος με τρία κεφάλια και ουρά φιδιού. Δεν ενοχλούσε όσους έμπαιναν, αλλά κατασπάραζε όσους ήθελαν να βγουν. Ο Ευρυσθέας ζήτησε από τον Ηρακλή να του τον φέρει ζωντανό.
Πήγε λοιπόν στο ακρωτήριο Ταίναρο, βρήκε την είσοδο του Άδη και τον Κέρβερο. Λίγο πριν πλησιάσει, ελευθέρωσε δύο δεμένους ανθρώπους που τους επιτίθοντο κτήνη. Ο Κέρβερος, όταν αντίκρισε την περήφανη κορμοστασιά του ήρωα, φοβήθηκε κι έτρεξε να κρυφτεί κάτω από τον θρόνο του Πλούτωνα. Ο Πλούτωνας, κάτω από την προτροπή της Περσεφόνης, δέχτηκε να πάρει τον Κέρβερο ο Ηρακλής, αν μπορούσε να τον πιάσει. Ο ήρωας μετά από πάλη, τα κατάφερε.
Ο σκύλος με τα τρία κεφάλια, είναι πάλι η έννοια του τρισυπόστατου, το ελάττωμα που βλάπτει σώμα, ψυχή και πνεύμα. Η ουρά φιδιού είναι οι πλάνες κι οι φοβίες που δηλητηριάζουν τη πνευματική ζωή.
Στο ζώδιο του Αιγόκερου έχουμε την αναρρίχηση της ψυχής μέσα από αγώνα και πειθαρχία. Ο Ηρακλής ανεβαίνει σε ένα βουνό για να βρει την είσοδο του κάτω κόσμου., δηλαδή να εισχωρήσει στα άδυτα της ψυχής. Ο Κέρβερος με τα τρία κεφάλια, δείχνει επίσης τρία στάδια προετοιμασίας για την είσοδο στο άβατο των μυστηρίων:
α) εξαγνισμός (απελευθέρωση από τα δεσμά του υλικού κόσμου)
β) μύηση μέσω της προσωπικής μας κόλασης, για να αγγίξουμε το συμπαντικό νόημα μέσα από την εμπειρία
γ) υπηρεσία στην ανθρωπότητα.
Και τα τρία είναι απαραίτητα, ειδικά το τελευταίο, καθώς διαπιστώνουμε παράλληλα με τους άθλους, ο Ηρακλής βοηθά κι άλλους ανθρώπους που υποφέρουν. Η ψυχή δεν ξεχνά πως είναι μέρος ενός συνόλου, ένα κομμάτι της συμπαντικής ενέργειας.
Ο σκληρός αγώνας και η νίκη επί του Κέρβερου, δηλαδή κάθε υλικής επιθυμίας, απόλαυσης ή φοβίας, έχει στόχο την άνοδο στη κορυφή της γνώσης. Πρέπει ο αναζητητής όμως να αντιμετωπίσει αυτές τις αδυναμίες, πριν εισχωρήσει στο άδυτο του ναού της γνώσης. Αν μπει με θάρρος κι αυτοπεποίθηση, όπως ο Ηρακλής, οι αδυναμίες θα τον φοθηθούν, όπως ο Κέρβερος.
Η προσωπική εμπειρία μέσα από τη μάχη είναι απαραίτητη κι ο Αιγόκερος κι ο Κρόνος, μιλούν για γνώση μέσω της εμπειρίας.

ΑΘΛΟΣ 11ος – αντιστοιχία με τον Υδροχόο
«Ο καθαρισμός των στάβλων του Αυγεία»
Στην Ηλεία, ο βασιλιάς Αυγείας είχε πολλά κοπάδια βόδια, που τα έκλεινε κάθε βράδυ στους στάβλους του. Δεν τους καθάριζε όμως ποτέ. ΄Έτσι, η μυρωδιά με τα χρόνια έγινε φοβερή κι η κοπριά έφερε πανούκλα στη περιοχή. Ο Ηρακλής έπρεπε να καθαρίσει τους στάβλους μέσα σε μια μέρα. Πριν ξεκινήσει διαπραγματεύτηκε με τον Αυγεία, αν πετύχει να πάρει το 1/10 των ζώων του.
Οι στάβλοι ήταν ανάμεσα σε δύο ποτάμια. Έσκαψε λοιπόν δύο αυλάκια βαθιά, από τα ποτάμια αυτά προς τους στάβλους κι άφησε να περάσει μέσα από αυτούς το νερό τον ποταμών ορμητικά. Έτσι, πριν δύσει ο ήλιος, τα νερά είχαν παρασύρει μακριά την κοπριά. Ωστόσο, ο Αυγείας θεώρησε πως ο Ηρακλής τον ξεγέλασε με τέχνασμα και αρνήθηκε να του δώσει την ανταμοιβή.
Από την κορυφή του βουνού της μύησης, ο αναζητητής πρέπει να κατέβει στην υλική ακαθαρσία. (τετράγωνο με το Σκορπιό – οι ακαθαρσίες) Το έργο είναι πολύ σοβαρό. Πρόκειται για τον καθαρισμό των βρώμικων ελαττωμάτων του κόσμου. Ο Ηρακλής βοηθά την ανθρωπότητα πλέον. Θα λέγαμε ότι ο άθλος αυτός είναι ένας παραλληλισμός με τη προετοιμασία για την έλευση του Σωτήρα (ζώδιο που έπεται). Μοιάζει με το έργο του Ιωάννη του Βαπτιστή, ο οποίος βοηθούσε τον κόσμο να προετοιμαστεί για την κάθαρση, μέσα από τη βάφτιση.
Ο Υδροχόος είναι ένα ζώδιο που απεικονίζεται με τον άνθρωπο και την υδρία. Από την υδρία διαχέονται δύο ποταμοί, αυτός της ζωής κι αυτός της αγάπης.
Αν εξετάσουμε τους κυβερνήτες των δεκανών, έχουμε τον Κρόνο, τη γνώση που απελευθερώνει από την υλική εξάρτηση, τον Ερμή, τη φώτιση (εξ ου κι η φαεινή ιδέα του Ηρακλή για να χρησιμοποιήσει το νερό των ποταμών) και την Αφροδίτη, την ανάδυση της πανανθρώπινης αγάπης.
Πριν προχωρήσει ο αναζητητής της γνώσης στο τελευταίο σκαλοπάτι, πρέπει να έχει αίσθηση της ανιδιοτελούς αγάπης.
Ο Ηρακλής γκρεμίζει τα φράγματα που εμποδίζουν το νερό να τρέξει προς τους στάβλους. Η ανθρώπινη ψυχή, στην εξέλιξή της, γκρεμίζει τα στενά όρια της χωριστικότητας, της ιδιοτέλειας, της σκοπιμότητας.
Η άρνηση του Αυγεία να πληρώσει τον Ηρακλή, δηλώνει πως ο άνθρωπος δεν προσφέρει στην ανθρωπότητα για υλικά οφέλη. Αλλά κάνει επίσης της επισήμανση πως η ανθρωπότητα είναι πολύ πιθανό να φανεί αχάριστη προς τον ευεργέτη της. Ο ευεργέτης όμως ευεργετείται από το ίδιο του το έργο.
Έχει απομακρυνθεί πλέον από το απέναντι ζώδιο του Λέοντα, δηλαδή την ατομική κι εγωιστική αγάπη και προσφέρεται προς όλη την ανθρωπότητα. Στην αχαριστία δε, δεν παρασύρεται από εκδικητική διάθεση (τετράγωνο με τον Σκορπιό). Είναι απελευθερωμένος από υλικές εξαρτήσεις (τετράγωνο με τον Ταύρο).

ΑΘΛΟΣ 12ος – αντιστοιχία με τους Ιχθείς
«Τα κόκκινα βόδια του Γηρυόνη»
Ο Γηρυόνης ήταν ένα γίγαντας με δύο πόδια, από τη μέση και πάνω όμως χωριζόταν σε τρία σώματα. Είχε λοιπόν, τρία κεφάλια και έξι χέρια. Του ανήκε ένα ξακουστό κοπάδι με όμορφα κόκκινα βόδια. Το κοπάδι φύλασσε ένας πιστός βοσκός κι ο τρομερός του σκύλος, που είχε δύο κεφάλια. Ο Ηρακλής έπρεπε να κλέψει τα όμορφα βόδια.
Ο ήρωας φθάνει και σκοτώνει τον σκύλο και τον βοσκό. Όμως με τον Γηρυόνη δεν μπορούσε να τα βάλει σώμα με σώμα. Άφησε το ρόπαλό του και χρησιμοποίησε τα δηλητηριασμένα βέλη του. Έτσι τον εξουδετέρωσε και πήρε τα βόδια.
Τα κόκκινα όμορφα βόδια συμβολίζουν τις κατώτερες επιθυμίες μας, φρουρούνται από ένα βοσκό (τον νου) κι ένα σκύλο με δύο κεφάλια (τη μορφή της ύλης και το συναίσθημα της ψυχής). Ο Ηρακλής σκότωσε τις δεσμεύσεις του νου της ύλης και της ψυχοσυναισθηματικής του φύσης. Κατόπιν είχε να παλέψει με το τέρας του ανθρώπου σε όλες τις διαστάσεις (σώμα, πνεύμα, ψυχή). Χρησιμοποιεί πάλι το δηλητήριο του Σκορπιού, στοιχείο που πήρε μετά την επαφή με το εσωτερικό του πυρ, τον εξαγνισμό.
Το ανθρώπινο τέρας εδώ έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του και πεθαίνει. Ο άνθρωπος γίνεται κοσμοσωτήρας και λυτρώνεται από τη κατώτερη φύση του.
Οι τρεις δεκανοί εκφράζουν, την επαφή με το θείο (Δίας/Ποσειδώνας στον πρώτο), την συνειδητοποιημένη επαφή με τη ψυχή (Σελήνη) και είναι έτοιμος για τη μάχη με ένα συμπαντικό σκοπό πλέον (Άρης/Πλούτωνας).
Ας μη ξεχνάμε πως αυτή η μάχη δίδεται για το καλό του κόσμου, καθώς η Αφροδίτη βρίσκεται στην έξαρσή της εδώ.

---

ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΑΥΕΙΣ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ...

quote:

---

Το ανθρώπινο τέρας εδώ έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του και πεθαίνει

---

Edited by - nobody5001 on 10/03/2006 04:35:22

Έβγε φίλε μου...

Και τα δικά σου πίσω δεν πάνε...

ΠΑΝΤΩΣ ΑΝ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΕΝΤΑΛΦΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΦΙΛΕ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΖΟΥΜΙ....

Άλλοι έχουν το όνομα κουκουβάγιας και άλλοι είναι τα πραγματικά νυχτοπούλια τούτου του φόρουμ δεν νομίζεις?

Και μιας και διαπίστωσα πως έχεις "πολύπλευρες" και πολλές "πηγές" από όπου μπορείς να αντλίσεις γνωστικό υλικό άντε ας καταπιαστούμε και με τις Πεντάλφες μας...

nobody

ΩΡΑΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΕΝΤΑΛΦΕΣ...

ΑΡΧΙΚΑ ΑΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΠΕΝΤΑΛΦΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΩΝ...
ΚΑΙ ΟΤΙ ΤΑ 5 ΑΚΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΥΓΕΙΑ....

Υ-ΔΩΡ
Γ-ΑΙΑ
Ε-ΙΛΗ
Ι-ΔΕΑ
Α-ΗΡ
ΤΑ 5 ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΛΟΙΠΟΝ......

ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΑ 4 ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΛΦΑΣ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ
Η ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ

1=ΦΩΤΙΑ 2=ΑΕΡΑΣ 3=ΝΕΡΟ 4=ΓΗ ΕΝΩ ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΕΑ

ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΥΓΩΝΑ ΤΩΡΑ...
1 ΤΕΤΡΑΕΔΡΟ 2 ΟΚΤΑΕΔΡΟ 3 ΕΙΚΟΣΑΕΔΡΟ 4 ΚΥΒΟΣ 5 ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ

ΑΥΤΑ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΑ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ...

ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...
ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ..

Ρίξε σε παρακαλώ μια ματιά στο τελευταίο ποστ του άλλου θέματος μου και πες μου αν θα επιθυμούσες να αλλάξω κάτι ή συμπλήρωσε κάτι στο άλλο θέμα που εσύ θεωρείς σωστό ή διαφωνείς με τα γραφούμενά μου ή κάτι σαν επεξήγηση στους εκεί αναγνώστες...

nobody

nobody

Edited by - nobody5001 on 10/03/2006 06:19:09

Επειδή πιστεύω ότι το θέμα σου είναι πολύ ενδιαφέρον θα ήθελα να σε παρακαλέσω ΑΝ θέλεις τα κείμενα που μας "προσφέρεις" να μην τα παραθέτεις με quote γιατί είναι αρκετά μεγάλα και με μικρά γράμματα με αποτέλεσμα να γίνεται αρκετά δύσκολη η ανάγνωση τους ,και είναι κρίμα.
Κάνε απλά μια αντιγραφή.
Αλλά δικό σου είναι το θέμα φίλε και εσύ αποφασίζεις.

ΝΑ'ΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ...ΤΑ ΛΕΜΕ !!

Θα προσπαθήσω να διαβάσω τις προηγούμενες σελίδες για να ενημερωθώ για την μέχρι τώρα πορεία της συζήτησης.

Επίσης θα συμφωνήσω με τον φίλο Ευσράτιο στο αφορά τα κείμενα που παραθέτεις.

Το μέλλον σου... καθορίζει το παρελθόν σου!

Horus θα ήθελα να πω κάτι για τα incubus-sucubus. Όπως περιγράφονται φαντάζουν σαν κάτι τρομακτικό και πολύ δύσκολο στην αντιμετώπιση συμβάν. Δεν πιστεύω ότι είναι ακριβώς έτσι.
Δεν «εμφανίζονται» οπουδήποτε ανεξέλεγκτα, ή θα πρέπει να κοιμηθείς σε χώρο εκτός σπιτιού (π.χ. ξενοδοχείο) ή θα πρέπει να μην έχεις δουλέψει με τον εαυτό σου(πιθανόν και ο σύντροφος με τον οποίο κοιμάσαι να μην έχει δουλέψει αρκετά). Κάτι τα προσελκύει, που πιστεύω ότι είναι οι χαμηλές δονήσεις του ατόμου ή του χώρου. Πιθανόν να υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις που δεν τις γνωρίζω.

Το όλο «συμβάν» δεν διαρκεί πολύ, περίπου 2-5 λεπτά, αλλά λόγω του ότι είναι υπερβολικά έντονο σε εξαντλεί. Επίσης όπως ξεκινάει απότομα έτσι και τελειώνει απότομα, συνήθως ο άνθρωπος το θυμάται αμυδρά με κάποια ευχαρίστηση.

Εάν την στιγμή που καταλάβεις ότι ξεκινάει, εάν το καταλάβεις, ξυπνήσεις αμέσως και δεν «ενδώσεις» αλλά «δημιουργήσεις» μια κατάσταση ηρεμίας, αγάπης, συμπόνιας, κατανόησης διαρκεί μερικά sec. Το πιό πιθανό είναι ότι δεν θα ξαναενοχληθείς.

Όλο αυτό βέβαια που έγραψα μπορεί και να μην ισχύει, όλες οι καταγραφές είναι από ανθρώπους και έχουν πάντα μέσα την περίπτωση της λανθασμένης εκτίμησης.
Γενικά να πω ότι βιώνοντας ένα γεγονός πρέπει να ξεκινάμε από τα προφανή και όχι από τον αόρατο κόσμο. Το να αποστασιοποιηθούμε από μια κατάσταση και να γίνουμε παρατηρητές δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα, τίποτα όμως δεν είναι ανέφικτο.

ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ pyramid Μορφέας Ευστράτιος ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ!!!
Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΑ quote ΘΑ ΕΙΣΑΚΟΥΣΤΕΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

ΚΑΛΗ ΜΟΥ pyramid ΛΕΣ...

quote:

---

Όλο αυτό βέβαια που έγραψα μπορεί και να μην ισχύει, όλες οι καταγραφές είναι από ανθρώπους και έχουν πάντα μέσα την περίπτωση της λανθασμένης εκτίμησης

---

ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΑΥΕΙΣ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ...

ΦΙΛΕ nobody ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ..
ΛΟΙΠΟΝ Η ΠΕΝΤΑΛΦΑ Η ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ (ΤΩΝ 4 ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ)ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ...
Η ΑΝΕΣΤΡΑΜΕΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΡΟΦΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΡΜΑΙΟ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΛΗΣ...
ΕΔΩ ΣΤΑΜΑΤΑΩ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΝΑΛΥΣΗ..

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ,ΣΑΤΑΝΑΣ,ΕΚΠΕΣΩΝ ΑΓΓΕΛΟΣ...
Ο ΤΡΑΓΟΠΟΔΑΡΟΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙ ΩΣ ΔΙΑΒΟΛΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΕΝΑ ΕΓΡΗΓΟΡΟΣ...(ΕΙΠΑΜΕ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΟΜΟΡΦΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ)ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΑΘΕΛΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ/ΙΟΥΔΑΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ...
ΣΤΗΝ ΡΩΜΗ ΛΑΤΡΕΥΑΝ ΘΕΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΧΟΝΔΡΟΕΙΔΗΣ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΑΡΚΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΥΛΗ...
ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΙ Ο ΤΡΑΓΟΠΟΔΑΡΟΣ ΠΑΝΑΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΧΕ ΚΕΡΑΤΑΚΙΑ,ΟΥΡΙΤΣΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΤΟΝΙΣΜΕΝΑ ΤΑ ΓΕΝΝΗΤΙΚΑ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ...ΚΑΝΤΕ ΜΙΑ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΙ ΕΝΝΟΩ.. ΑΛΛΩΣΤΕ ΣΤΗΝ ΒΙΒΛΟ ΓΡΑΦΕΙ ΟΤΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΕΚΠΕΣΩΝ ΑΓΓΕΛΟΣ ΟΠΟΤΕ....ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΠΟΔΑΡΟΥ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΦΟΒΙΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ...

ΣΑΤΑΝ=ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ(ΕΧΘΡΟΣ) ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.ΔΗΛΑΔΗ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ...

ΔΙΑΒΟΛΟΣ=ΔΙΑ-ΒΑΛΛΩ (ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΒΑΛΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΔΙΑ)
ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΘΑ ΠΩ ΤΟ ΕΞΗΣ...
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΣ?
ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΕΝ-ΔΙΑ-ΦΕΡΟΥΣΑ.
ΔΗΛΑΔΗ ΦΕΡΕΙ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΜΙΑ ΨΥΧΗ-ΘΕΙΟ ΣΠΙΝΘΗΡΑ...
ΑΡΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΒΑΛΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ/ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΣΠΙΝΘΗΡΑ...

ΣΑΤΑΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ Η ΑΡΝΗΣΗ(Η ΕΧΘΡΟΤΗΤΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ) ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ(ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΣΠΙΝΘΗΡΑ)...
Ο ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ...
ΟΙ ΣΑΤΑΝΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ.ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΑΝΤΙΠΑΛΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΚΑΛΟΥ ΚΑΚΟΥ Π.Χ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΝΑ ΠΑΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΘΑ ΓΑΜ/ΣΩ ΔΕΚΑ ΠΑΡΘΕΝΕΣ ΘΑ ΘΥΣΙΑΣΩ ΖΩΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΕΠΕΙΔΗ ΓΟΥΣΤΑΡΩ....ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΤΟΥΣ,ΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥΣ(ΤΟΝ ΘΕΙΟ ΣΠΙΝΘΗΡΑ)...

ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑ ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΕΞΑΡΤΗΣΗ...
ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΛΗ ΟΧΙ ΝΑ ΕΞΑΡΤΩΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ...

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΕΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΧΩΡΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ...ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ...ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΛΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΛΩΣΣΑ...ΕΙΝΑΙ ΚΕΝΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΑ...

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΕΝΣΑΡΚΩΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΤΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ..
ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΥΤΟΣ ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ....
ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΘΕΩΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΑΓΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ....
ΛΕΝΕ ΠΩΣ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ....
ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ.....
ΑΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΩΣ Η ΓΝΩΣΗ Η ΑΠΑΘΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΟ......
ΤΟΤΕ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΚΡΙΒΩΣ. ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ,Η ΑΓΝΟΙΑ,ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΥΛΗ, ΣΤΑ ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑ ΣΤΟ ΨΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΦΗΜΕΡΟ...

ΟΛΕΣ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΛΕΝΕ.ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΔΙΔΑΞΟΥΝ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ....

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΜΑΓΕΙΕΣ ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΦΥΠΝΙΣΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΙΣ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ.....
ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΦΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΛΗ...ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΘΗ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ...
ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΜΟΝΟ ΣΥΣΚΟΤΙΣΗ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΜΠΕΛΑΔΕΣ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟΥΣ...
ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΦΤΑΝΟΥΝ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΑΓΙΑΣΟΥΝ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ ΟΙ ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΚΕΙΝΟ....
ΤΑ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΘΑΥΜΑΤΑ ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ....
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΑ 10 ΛΕΠΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΘΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΟΥΤΕ ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΩΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ(ΤΟ ΚΡΕΑΣ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΔΟΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΑΡΓΟΤΕΡΑ)..
ΔΙΑ-ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΧΩΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ,ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΜΒΑΔΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ.....ΤΟ ΝΑ ΑΠΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΘΗ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΝΗΣΤΕΙΑ...
ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΕΙΝΑΙ Η Α-ΜΑΡΤΙΑ(Α-ΜΑΡΤΥΣ)(ΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΡΤΥΡΕΣ,ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΦΤΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΘΗ).....
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΝΗΣΤΕΙΑ ΑΝ ΚΑΘΟΜΑΙ ΚΑΙ ΒΡΙΖΩ,ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΕΥΩ ΚΑΙ ΣΤΕΛΝΩ ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ???
Η ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΤΡΟΦΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΗ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΒΑΣΗ ΑΛΛΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΓΙΑ ΘΕΜΑ ΔΟΝΗΣΕΩΝ...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΟΜΩΣ Η ΝΗΣΤΕΙΑ...
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΣ ΤΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΑΥΤΑ....

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!!!!!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

Υ.Γ. Η ΜΑΓΕΙΑ ΚΑΘΩΣ ΜΕΛΕΤΑΕΙ ΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΟΨΗ ΤΗΝ ΘΕΩΡΗΣΑ ΩΣ ΣΥΣΚΟΤΙΣΗ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΓΝΩΣΤΗΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ....
Υ.Γ 1 ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ.ΟΛΕΣ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΛΛΩΣΤΕ..ΑΠΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΝΙΣΩ ΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ....

Υ.Γ 2

quote:

---

Π.Χ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΝΑ ΠΑΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΘΑ ΓΑΜ/ΣΩ ΔΕΚΑ ΠΑΡΘΕΝΕΣ ΘΑ ΘΥΣΙΑΣΩ ΖΩΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΕΠΕΙΔΗ ΓΟΥΣΤΑΡΩ....

---

ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΑΥΕΙΣ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ...

ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗΤΗ GALADRIEL!!!

ΚΑΛΗ ΜΟΥ GALADRIEL ΕΛΠΙΖΩ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΙΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΝΑ ΔΩΣΩ ΜΙΑ ΠΙΟ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΣΟΥ ΠΕΡΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ ΒΑΘΥΤΕΡΟΥ....

Ο ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ...

ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΕΝΑ REWIND ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΑΣΤΡΙΚΟΥ ΘΑ ΑΝΑΛΥΣΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΙΣ ΣΚΕΠΤΟΜΟΡΦΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΟΥΜΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ....
Η ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕ ΟΛΟΣΩΣΤΑ Ο ΦΙΛΟΣ ΜΑΣ ΝOBODY OTI O KΑΘΕΝΑΣ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ.....
Ο ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ Η ΜΟΡΦΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΛΑΒΕΙ ΤΟ ΑΣΤΡΙΚΟ ΜΑΣ ΣΩΜΑ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΑΤΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ,ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΣΥΝΗΘΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ++ΦΟΒΩΝ++...
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΤΡΙΚΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΝΟΗΤΙΚΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΣΧΗΜΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΠΟΜΥΖΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΤΙΚΗ
ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ..ΕΠΕΙΔΗ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΑΠΛΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ,ΕΛΛΑΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΦΟΒΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ,ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΤΟΥΣ ΟΝΤΟΤΗΤΑ
ΠΟΥ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ,ΧΩΡΙΑ ΟΤΙ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΜΕ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΝΟΗΤΙΚΟΥ ,ΑΛΛΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΑΣΤΡΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...
ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΨΥΧΙΚΗ ΕΞΟΔΟ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΠΡΙΝ,ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΜΙΑ ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΦΙΛΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΘΑ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΟΣΟ ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΡΟΜΕΡΗ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ....

ΑΥΤΟΣ Ο ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΕΠΙΣΗΣ ΜΙΑ ΣΚΕΠΤΟΜΟΡΦΗ ΕΙΝΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΓΕΛΙΩΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΤΑ ΜΠΕΡΔΕΥΟΥΜΕ...
ΜΙΑ ΣΚΕΠΤΟΜΟΡΦΗ ΠΟΥ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΟΦΟΔΟΤΟΥΜΕ ΑΘΕΛΑ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΗ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΠΤΩΣΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΕΛΛΑΤΩΜΑΤΑ ΣΕ ΦΟΒΙΕΣ ΚΤΛ...

ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΛΟΙΠΟΝ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΦΥΠΝΙΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΑΛΑΓΕΙ ΑΠΟ ΠΑΘΗ,ΦΟΒΙΕΣ,ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΟΝΟΜΑΖΟΥΜΕ ΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ....

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ(ΚΑΙ ΕΔΩ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΤΗ GALADRIEL) ΑΠΟ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΕΣ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΝΩΡΙΣΕΙ...ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.....

Αύρα - Ένα φωτεινό σώμα

Στις εικόνες της χριστιανικής θρησκείας, αλλά ακόμη, σε αγάλματα και εικόνες κι άλλων θρησκειών, βλέπουμε ένα φωτεινό στεφάνι να περιβάλλει τα ιερά πρόσωπα. Αυτό το φωτοστέφανο, δεν δείχνει παρά την φωτεινότητα της αύρας, ιδιαίτερα έντονη σε άτομα που έχουν φθάσει σε ψηλά επίπεδα μύησης. Τι είναι, λοιπόν, η αύρα;
Είναι η αποτύπωση της ενέργειας και του μαγνητισμού που εκπέμπει ένα σώμα, είτε είναι οργανικό είτε ανόργανο. Γιατί κάθε αντικείμενο, όπως αποδείχθηκε μετά από πολλά πειράματα, διαθέτει τη δική του εκπομπή ενέργειας, επομένως τη δική του αύρα.

Η αύρα μπορεί σήμερα να αποτυπωθεί σε ειδικού τύπου φωτογραφίες, οι οποίες ονομάζονται «Κίρλιαν», από το όνομα του εφευρέτη τους.
Το 1949, υπήρξε η πρώτη επιστημονική απόδειξη της ύπαρξης της ανθρώπινης αύρας, από τον Ρώσο επιστήμονα Κίρλιαν και τη σύζυγό του. Ο Κίρλιαν, καθώς επισκεύαζε ένα ιατρικό μηχάνημα, παρατήρησε μια ελαφριά φωταύγεια μεταξύ του καλωδίου της συσκευής και των δαχτύλων του ασθενή του. Τότε, αναρωτήθηκε τι θα συνέβαινε αν παρενέβαλλε ένα φιλμ ανάμεσα στο καλώδιο και το σώμα του ασθενή. Πειραματίστηκε με ένα ισχυρό ηλεκτρικό σοκ και μία ασυνήθιστη φωτογραφία. Γύρω από το δάχτυλο του ασθενή, υπήρχε ένα ζωηρό φωτεινό χρώμα. Το ζεύγος Κίρλιαν άρχισε τότε επίμονα να πειραματίζεται, φωτογραφίζοντας με ανάλογο τρόπο, διάφορα μέρη του ανθρώπινου σώματος, αλλά και αντικείμενα, όπως φύλλα από διάφορα φυτά, πέτρες, κοσμήματα κλπ.
Κατέληξαν πως υπήρχε διαφορά μεταξύ οργανικής κι ανόργανου ύλης. Τα έμβια όντα, δηλαδή ο άνθρωπος, τα ζώα και τα φυτά, είχαν ένα φωτεινό στεφάνι σύνθετο σε χρωματισμούς γύρω τους. Αυτό δεν ήταν στατικό, αλλά άλλαζε σε σχήματα και χρώματα. Αντίθετα, η ανόργανη ύλη είχε μία αύρα απλούστερη και στατική.
Τα πειράματα συνεχίστηκαν με απροσδόκητα κι εντυπωσιακά αποτελέσματα. Για παράδειγμα, όταν αποφάσισαν να φωτογραφίζουν ένα κομμένο φύλλο ανά μία ώρα. Στην αρχή, μετά την κοπή, το φύλλο παρουσίαζε αύρα. Όσο περνούσε η ώρα, η αύρα ατονούσε στα χρώματά της και μετά από έξι ώρες εξαφανίστηκε. Άλλη φορά, φωτογράφησαν το δάχτυλο ενός νεκρού ανθρώπου και είδαν πως δεν υπήρχε η αύρα του. Διάφορα πειράματα έδειξαν άλλες ιδιότητες της αύρας, όπως καταστάσεις ψυχολογικής διάθεσης ή υγείας. Το 1969, ο χειρουργός Ρ. Στεπάνοβ, με τη χρήση της μηχανής Κίρλιαν, φωτογράφισε δείγματα από ιστούς στομάχου από ασθενείς που έπασχαν από καρκίνο και διάφορες γαστρικές παθήσεις. Τα αποτελέσματα τον εντυπωσίασαν. Οι ιστοί των καρκινοπαθών είχαν πολλά λεπτά, άσπρα και γκρι στίγματα στη φωτογραφία, ενώ των άλλων παθήσεων τα στίγματα ήταν μεγάλα και ευδιάκριτα.
Οι ερευνητές εξέτασαν κάθε είδους υλικό, από ξύλο, δέρμα, χαρτί, μέταλλο. Το σχήμα της αύρας γύρω τους ήταν διαφορετικό για το καθένα από αυτά. Ωστόσο, στα έμβια όντα, ήταν πολύ πιο σύνθετη η εικόνα που τα περιέβαλλε. Είχε πολλούς φωτεινούς σπινθηρισμούς που έλαμπαν κι άστραφταν κι άλλαζαν.
Σε περιπτώσεις εναλλακτικής θεραπείας, η φωτογραφία Κίρλιαν καταγράφει μία μεταβίβαση ενέργειας από τον θεραπευτή στον ασθενή. Ακόμη, μετά τη θεραπεία, η φωτεινότητα της αύρας του ασθενή ήταν μεγαλύτερη.
Ο δρ Κίλνερ, της κλινικής Σεντ Τόμας του Λονδίνου, απέδειξε πως μπορούν όλοι να δουν την αύρα, με τη βοήθεια ειδικών διαφανειών που περιείχαν μία χημική ουσία, την δικυανίνη. Οι άνθρωποι που έχουν μεταφυσικές ικανότητες, συχνά βλέπουν την αύρα.
Οι ερευνητές ισχυρίζονται πως υπάρχουν διάφορα επίπεδα στην αύρα:
Το «αιθερικό» επίπεδο, που διακρίνεται με μία πρασινωπή απόχρωση γύρω από το σώμα κι έχει ακριβώς το σχήμα του.
Την «εσωτερική αύρα», σε πάχος 4 – 6 εκατοστά, η οποία ακολουθεί το περίγραμμα του σώματος, αλλά εμφανίζει και διαφοροποιήσεις, ανάλογα με την ψυχική διάθεση ή την υγεία.
Την «εξωτερική αύρα» που αρχίζει εκεί που σταματά η «εσωτερική αύρα»

Οι ερευνητές, μελετούν την αύρα για θέματα υγείας, καθώς είναι φανερό πλέον, πως ό,τι υπάρχει στο σώμα του ανθρώπου, αποτυπώνεται και στην αύρα του. Καθώς η αύρα εμφανίζεται με διάφορες αποχρώσεις, τα συμπεράσματά τους γι’ αυτές είναι τα εξής :
ΜΑΥΡΟ: δείχνει εχθρική διάθεση, αρνητικά συναισθήματα.
ΚΟΚΚΙΝΟ: οι σκούρες αποχρώσεις δηλώνουν θυμό, ενώ οι ανοιχτές έντονα συναισθήματα.
ΚΑΦΕ: Το καφέ-κόκκινο δείχνει φιλαργυρία, το σκούρο καφέ εγωισμό. Το πράσινο-καφέ με ανταύγειες, δηλώνει ζήλια.
ΓΚΡΙ: το σκούρο δηλώνει κατάθλιψη, ενώ το ανοιχτό φόβο.
ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ: αγάπη
ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ: δηλώνει υπερηφάνεια ή φιλοδοξία
ΚΙΤΡΙΝΟ: δείχνει διανοητικότητα. Αν είναι θαμπό, τότε έχουμε εγωισμό.
ΠΡΑΣΙΝΟ: το γκριζοπράσινο δείχνει απάτη, ενώ το γαλαζοπράσινο καλές ιδιότητες
ΜΠΛΕ: το σκούρο μπλε δηλώνει ευλάβεια , ενώ το ανοιχτό μπλε δείχνει αφιέρωση σε ένα ευγενικό πνευματικό ιδανικό.
ΛΕΥΚΟ ή περίπου λευκό: Υψηλή πνευματικότητα.

Ο άνθρωπος, μια εικόνα του Θεού, πάνω στη γη, κουβαλάει μέσα του όλο το μυστήριο της υπερβατικής ζωής και όλες εκείνες τις δυνάμεις, που μπορούν να τον μετατρέψουν από άνθρωπο σε θεό. Είναι ένας Γιος του Θεού, μια πνευματοψυχή σε περιήγηση μέσα στον εκδηλωμένο κόσμο και αυτή τη δεδομένη στιγμή, μέσα στο Φυσικό πεδίο ως άνθρωπος. Και όλη αυτή η θεία κληρονομιά που περιέχει, τον κάνει να θρώσκει προς τα άνω, εξ ού και ο όρος άνθρωπος. Η ίδια έννοια εκφράζεται ως μαν, από το μάνας, που είναι η αρχή της νοημοσύνης και της συνειδητότητας. Οι άνθρωποι είναι οι Μάνες, οι σκεπτόμενοι, αυτοί που μπορούν να διαχωρίσουν το Καλό από το Κακό.

Σε γενικές γραμμές, ο άνθρωπος είναι πνεύμα-ψυχή και σώμα, μια τριάδα η οποία βρίσκεται στη φυσική διάσταση του εκδηλωμένου κόσμου, για λήψη εμπειρίας από το συγκεκριμμένο επίπεδο, που προσλαμβάνει μέσω των πορτοπαράθυρων της ψυχής του, που είναι οι αισθήσεις του. Είναι ένα σύνολο επτά αρχών, ή δέκα ή δώδεκα, οι οποίες είναι ανάτυπα των Κοσμικών Αρχών ή Στοιχείων. Είναι ένας μικρόκοσμος, ίδιος και απαράλλαχτος με τον Μακρόκοσμο του Πατέρα του, μέσα στον οποίο επαναλαμβάνονται όλες οι υπερβατικές διαδικασίες, νόμοι, ποιότητες και στοιχεία. Αυτή η εν δυνάμει θεϊκή δομή, του δίνει όλες τις δυνατότητες, εφόσον τις αναπτύξει, να γίνει ό ίδιος ένας θεός, ο οποίος δημιουργώντας τον δικό του μακρόκοσμο, θα δώσει τη δυνατότητα σε άλλους μικρόκοσμους να τον ανατυπώσουν.

Για τη Θεοσοφική Διδασκαλία, ο άνθρωπος είναι μια θεία μονάδα, η οποία περικαλύπτεται με διάφορα πέπλα ώστε να εισχωρεί σε πεδία διαφορετικά εκείνου μέσα στο οποίο γεννιέται. Αν και η ουσία που αποτελεί τα εκδηλωμένα πεδία στη ρίζα της είναι μία και ίδια, και λέγεται ακάσα, όταν διαφοροποιείται αναγκαστικά καθώς το Ρεύμα της Ζωής απομακρύνεται από το Αρχικό του Κέντρο, τότε μετατρέπεται σε ύλη διαφόρων βαθμών συνθετότητας. Ο άνθρωπος όντας μια θεία μονάδα-ακτίνα, μεταβάλλεται σε θεία ψυχή, μετά σε πνευματική ψυχή, μετά σε Μετενσαρκωνόμενη Ψυχή, μετά σε ανθρώπινη ψυχή, σε ζωική ψυχή, σε ζωτική ψυχή και τελικά περιτυλίγεται από ένα φυσικό σώμα. Ή πιο απλά και περιεκτικά, είναι μια μονάδα, ένα πνεύμα, μια ψυχή, που είναι πνευματική στο ανώτερο τμήμα της και ανθρώπινη στο κατώτερο, και αυτή η τελευταία περιτυλίγεται από ένα σώμα.

Στη Θεοσοφική διδασκαλία, ο άνθρωπος είναι η μονάδα η φέρουσα προς ανάπτυξη και οργάνωση πέντε εκ των επτά αρχών της, ενώ ο Ντυάνι είναι η οντότητα που αναπτύσσει έξι αρχές και ο θεός αυτός που αναπτύσσει και τις επτά αρχές του.

Η κατάταξη των αρχών που αποτελούν τον άνθρωπο, δίνεται στον παρακάτω πίνακα, όπως χρησιμοποιόταν από τους Λατίνους, τους αρχαίους Έλληνες και τη Θεοσοφία.

1. Σπίριτο Άτμα Πνεύμα Άτμα Παραμάτμα
2. Μενς Μπούντι-Μάνας Νους Μπούντι-Μάνας Κοσμικό Μπούντι
3. Άνιμους Ανώτερο Μάνας Φρην Ανώτερο Μάνας Μάχατ
4. Άνιμους Κάμα-Μάνας Θύμος Κάμα-Μάνας Μανασαπούτρας
5. Άνιμα Πράνα-Μάνας Ζωή Πράνα Κοσμική Ψυχή
6. Εικόνα Λίνγκα-Σαρίρα Φάσμα Λίνγκα-Σαρίρα Αστρικός Κόσμος
7. Σώμα Στούλα-Σαρίρα Σώμα Στούλα Σαρίρα Γη

Υπάρχει, λοιπόν, μια "χρυσή αλυσίδα" από το θείο έως το φυσικό και η ψυχή είναι το ενδιάμεσο τμήμα, αυτό που ενώνει το ανώτατο με το κατώτατο. Αυτές όμως οι επτά αρχές, που αποτελούν τον άνθρωπο, δεν σημαίνει ότι είναι ξεχωριστές η μια από την άλλη. Όλες προβάλλουν από τη θεία αρχή, διακρίνονται μεταξύ τους με την αρίθμηση και ενώ στην ουσία τους είναι ίδιες, διαφέρουν ως προς τα χαρακτηριστικά τους.

Άτμαν, ο Εαυτός: αμιγής και αυτοφυής Συνειδητότητα. Η Αρχή που μας δίνει τη Συνειδητότητα του Αγνού Εαυτού.
Μπούντι: το πνευματικό όργανο στον Άνθρωπο, το οποίο αυτο-εκφράζεται ως διαίσθηση, αντίληψη, κρίση, διάκριση. Είναι το όχημα του Άτμα, χωρίς αυτό το Άτμα παραμένει ανεκδήλωτο.
Μάνας: το κέντρο του Εγώ, είναι αυτό που παράγει την αιτία του "Εγώ είμαι Εγώ".
Κάμα: η κινητική δύναμη, η έδρα των ζωτικών ψυχο-ηλεκτρικών ροπών, επιθυμιών, βλέψεων, φιλοδοξιών.
Πράνα: είναι η Ζωή. Η έδρα του μαγνητο-ηλεκτρικού πεδίου που εκδηλώνεται στον άνθρωπο, ως ζωτικότητα.
Λίνγκα-Σαρίρα: το αστρικό μοντέλο, είναι λεπτότερο σε ύλη από το φυσικό και είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο διαμορφώνεται το φυσικό, και είναι σαν να κυλάει η διαμόρφωση από μέσα προς τα έξω.
Στούλα-Σαρίρα: το υλικό ή χονδρό σώμα, χρησιμοποιείται ως όχημα όλων των προηγουμένων στη διάρκεια της ζωής πάνω στη Γη.
Οι επτά αρχές-στοιχεία που αποτελούν την ανθρώπινη φύση, ταξινομούνται σε τρία τμήματα, που είναι τα εξής:

Ανώτερη Δυάδα, Άτμα-Μπούντι, το Πνεύμα ή η Πνευματική Ψυχή: ο Πνευματικός Εαυτός. Είναι η αιώνια ρίζα της ανθρώπινης σύστασης, παραμένει σε μια αδιάκοπη δραστηριότητα στο δικό της πεδίο σε όλη τη διάρκεια της Κοσμικής Περιόδου ή του Γαλαξιακού Μαχαμανβαντάρα. Είναι η θειο-πνευματική μονάδα, αθάνατη και είναι η πηγή από την οποία απορρέουν όλες οι κατώτερες διαφοροποιήσεις του ανθρώπου. Καθεμία αρχή απορρέει από την ανώτερη και προηγούμενη προκαλώντας γεγονότα πριν από κάθε και σε κάθε νέα επαναγέννηση.
Ενδιάμεση Δυάδα, Κάμα-Μάνας, η Ψυχή: είναι η έδρα του Ανθρώπινου Εγώ και είναι δυαδική. Έχει το ανώτερο τμήμα της, που είναι το Επανενσαρκωνόμενο Εγώ και το κατώτερο τμήμα της, το οποίο έλκεται από τα πεδία της υλικής ύπαρξης ή του συνηθισμένου ανθρώπινου εγώ. Αυτή η Δυάδα διαχωρίζεται στα δύο μετά τον θάνατο. Το Επανενσαρκωνόμενο Εγώ έλκεται προς τα άνω, προς την Ανώτερη Δυάδα, και έτσι συμμετέχει στην αιωνιότητα. Το κατώτερο τμήμα, αφού χωριστεί από το Επανενσαρκωνόμενο Εγώ και αφού του παραχωρήσει όση πνευματικότητα περιέχει, αποσυντίθεται στα ατομικά του συστατικά δηλαδή στα άτομα ζωής, τα οποία άμεσα βυθίζονται στις αντίστοιχες αποθήκες τους. Έτσι αυτό το κατώτερο τμήμα της Ενδιάμεσης Δυάδας είναι θνητό.
Κατώτερη Τριάδα, Πράνα-Λίνγκα Σαρίρα-Στούλα Σαρίρα, Σώμα: είναι το φυσικό πλαίσιο που περιέχει τις αόρατες δυνάμεις και ουσίες και των δύο σωμάτων και του αστρικού και του φυσικού.
Παρατηρούμε ότι η Ενδιάμεση Δυάδα είναι η έδρα της συνήθους ανθρώπινης συνειδητότητας, της οποίας το ανώτερο τμήμα ανήκει στο Ανώτερο Εγώ ή το Μετενσαρκωνόμενο Εγώ, ενώ το κατώτερο είναι η ζωώδης ψυχή. Αυτό το κατώτερο τμήμα της, το θνητό, αποτελείται από αισθήματα, ψυχισμό και ψυχο-μαγνητικά χαρακτηριστικά και έλκεται μόνο από τα υλικά πράγματα. Είναι η έδρα της ανθρώπινης συνειδητότητας, το κέντρο του Ανθρώπινου Εγώ.

Όλη η προσπάθεια της ζωής, του κάρμα, των θρησκειών, των μυήσεων και των Πνευματικών Διδασκάλων, είναι να ανασύρουν αυτή την έδρα προς τα άνω. Αυτός που κατορθώνει μέσω αυτο-ελέγχου και αυτο-προσπάθειας να στρέφεται σταθερά προς το Ανώτερο Εγώ, μετατρέπεται μετά από μια σειρά ενσαρκώσεων σε έναν Πνευματικό Άνθρωπο, ο οποίος εντάσσεται στην υπηρεσία της ανθρωπότητας. Ο Μαχάτμα είναι αυτός που μέσω ενός αριθμού ζωών και ακάματης και σταθερής προσπάθειας, κατόρθωσε να ανασύρει προς τα άνω ένα τμήμα της κατώτερης φύσης του και τελικά να κάμει ένα την κατώτερη με την ανώτερη φύση του. Τότε, μπορεί με τη θέλησή του, ελεγχόμενη πάντοτε από το ατομικό του κάρμα, περνώντας από ζωή σε ζωή ή διαμέσου επιλεγμένων σωμάτων, να συνεχίζει αδιάκοπα το έργο του ως μέλος της Λευκής Αδελφότητας.

Η κατώτερη και τελευταία τριάδα της ανθρώπινης σύστασης, αφορά τα στοιχεία τα αστρικο-αιθερικά και τα φυσικά, τα οποία ανήκουν στο θνητό τμήμα της ζωής.

Αυτά είναι τα άτομα που αποτελούν τα σώματα του ανθρώπου. Αν και οι αρχές τους είναι αιώνιες, τα ίδια αποτελώντας τις σκιές των αρχών τους, είναι πρόσκαιρα και θνητά. Τα σώματα-οχήματα των ανθρωπίνων αρχών, αποτελούνται από ιεραρχίες αιθερικών και φυσικών ατόμων, τα οποία αν και υπόκεινται σε γρήγορες αλλαγές και επανενσωματώσεις, ως Οντότητες-Αρχές υπάρχουν σε διάρκεια πολύ περισσότερο απ'ότι τα αστρικο-φυσικά σώματα, που δομούν οι σκιές τους.

Όπως ήδη αναφέρθηκε, υπάρχουν οι Κοσμικές Αρχές, των οποίων τα ανάτυπα ή οι προεκτάσεις τους, σχηματίζουν τις Αρχές του ανθρώπου. Κάθε Αρχή, που λέγεται και Στοιχείο, είναι ένα Κέντρο Συνειδητότητας που περικαλύπτεται από έναν κόσμο-πεδίο μέσα στο οποίο η ζωή εκδηλώνει τα χαρακτηριστικά της αντίστοιχης Αρχής-Συνειδητότητας. Αυτό το Κοσμικό Κέντρο-Αρχή, του οποίου το αντίστοιχο κέντρο βρίσκεται και στον άνθρωπο, συνδέεται με το ανθρώπινο μέσω ενός ομφάλιου λώρου. Από το ανθρώπινο κέντρο-αρχή προβάλλονται άλλοι λώροι, οι οποίοι καταλήγοντας στα τέσσερα διαφορετικά σώματα του ανθρώπου- νοητικό, καμικό, πρανικό, φυσικό - σχηματίζουν σώματα-οχήματα-όργανα μέσω των οποίων η αρχή μπορεί να εκφράζει τις δυναμοενέργειές της και έτσι να τις μορφοποιεί σε χαρακτηριστικά ή σε αισθήσεις και αισθητήρια όργανα.

Έτσι διαμορφώνονται Επτά Κέντρα, τα προτελευταία των οποίων είναι γνωστά σε μας, ως Τσάκρας ή Τροχοί της Ζωής. Αυτά τα Επτά Κέντρα έχουν τις αντιστοιχίες τους με τα αστρικά αλλά και με τα ανώτερα πεδία, ενώ στο φυσικό διαμορφώνουν κάποια αντίστοιχα νευρικά κέντρα, τα οποία ελέγχουν τα όργανα των ανάλογων περιοχών. Μέσω αυτών των κέντρων μπορεί ο άνθρωπος να περάσει στις αντίστοιχες αόρατες περιοχές.

Ο άνθρωπος αποτελείται από ένα πλήθος οργάνων, που του επιτρέπουν να έρχεται σε επαφή με τα ερεθίσματα του έξω κόσμου, ενώ υπάρχουν αντίστοιχα αισθητήρια όργανα που μεταφέρουν τις αντιδράσεις του εσωτερικού ανθρώπου ως προς τα εξωτερικά ερεθίσματα, από μέσα προς τα έξω. Τα όργανα αυτά, που είναι αισθητήρια και που ανήκουν στο αστρικό εγώ, δηλαδή το κατώτερο νοητικό, καμικό, πρανικό και φυσικό, είναι τα όργανα της δράσης (κάρμεντρίγιας) και τα όργανα της γνώσης (γκνάνιντρίγιας). Με αυτά τα όργανα, που είναι οι υποδοχές των λώρων από τις αρχές-συνειδητότητες, στο αστρικό του και το φυσικό του σώμα, μπορεί ο άνθρωπος να αντιλαμβάνεται, να κατανοεί και να ανταποκρίνεται. Ενώ, στο πνευματοψυχικό του σώμα, υπάρχουν τα ανώτερα όργανα, που λέγονται Μπούντινρίγιας και τα οποία είναι ανεκδήλωτα στον κοινό άνθρωπο, εφόσον ακόμη βρίσκονται σε σπερματική κατάσταση.

Κάρμεντρίγιας-Όργανα Δράσης Γκνάνιντρίγιας-Όργανα Γνώσης
----------------------------- ------------------------------
Λόγος (φωνή) Ακοή (αυτιά)
Σύλληψη (χέρια) Όραση (μάτια)
Κίνηση (πόδια) Αφή (δέρμα)
Απέκκριση (πρωκτός) Γεύση (γλώσσα)
Αναπαραγωγή (γεν.όργανα) Όσφρηση (μύτη)

Τα όργανα της Γνώσης είναι αυτά που βρίσκονται στο τμήμα της Συνειδητότητας, για τούτο και αυτά δίνουν τις εντολές. Ουσιαστικά η ψυχή είναι που δίνει την εντολή, η οποία αντιπροσωπεύει την κινητική δύναμη της ύπαρξης. Ενώ, τα όργανα της Δράσης ανήκουν στο σώμα και συγκεκριμμένα στην Αρχή της Ζωής, το Πρανά, το οποίο είναι υπεύθυνο για την αισθητήρια κατάσταση της ύπαρξης. Τα όργανα της Δράσης δέχονται την εντολή από τα όργανα της Γνώσης.

Ας δούμε, αυτά που λέει ο Πλάτων στο "Φαίδων": "Δεν είπαμε ήδη ότι η ψυχή όταν χρησιμοποιεί το σώμα ως εργαλείο αντίληψης, ότι, χρησιμοποιώντας την αίσθηση της όρασης ή της ακοής ή οποιαδήποτε άλλη αίσθηση..... δεν είπαμε, επαναλαμβάνω, ότι η ψυχή τότε έλκεται προς τον κόσμο των αλλαγών.... και εκεί περιφέρεται και ζαλίζεται,(συγχίζεται): ότι ο κόσμος στριφογυρίζει γύρω της και βρίσκεται κάτω από την επίδραση των αισθήσεων, σαν μεθυσμένη;

Αλήθεια είναι, Σωκράτη.

Επίσης, όταν επιστρέφει στον εαυτό της, σκέπτεται καθαρά. Και τότε, φυσιολογικά, περνά μέσα στον κόσμο της αγνότητας, και στο αιώνιο και το αθάνατο και το ατροποποίητο, που όλα αυτά είναι της δικής της φύσης. Και μαζί με αυτά ζει οταν είναι ο εαυτός της και δεν σύρεται μακριά και δεν εμποδίζεται. Και τότε σταματά τις περιηγήσεις της και όντας σε συντονισμό με το Ατροποποίητο, η ίδια γίνεται σταθερή. Αυτή η κατάσταση της ψυχής δεν ονομάζεται Σοφία;

Σωστά, Σωκράτη, αυτή είναι η αλήθεια."

Ο Ανώτερος Εαυτός είναι η πηγή της συνειδητότητας, της δικαιοσύνης, της αλήθειας, της παγκόσμιας αγάπης, της θυσίας και της αρμονίας σε όλες τις εκδηλώσεις της ανθρώπινης ψυχής. Είναι η πηγή της ηθικής για την ανθρώπινη ζωή, της έμπνευσης, της διαίσθησης και της ευφυϊας. Αυτό που ονομάζεται ευφυία είναι το σύνολο της δραστηριότητας του πνευματικού τμήματος της ανθρώπινης ύπαρξης, της οποίας η συνείδηση ή η φωνή της συνείδησης είναι μάλλον το παράγωγο. Ο ευφυής είναι αυτός που εξαιτίας του καλού του κάρμα, μπορεί να ξεταπώνει την τεράστια αποθήκη της σοφίας και της γνώσης, που ο ίδιος έχει σχηματίσει διαμέσου των μυριάδων εμπειριών από προηγούμενες ζωές, και αυτό το ρεύμα να φθάνει στην παρούσα του ζωή σαν τάσεις ή σαν ένα συνεχές ρεύμα διαισθητικών αντιλήψεων και εμπνευσμένων ιδεών.

Υπεράνω του Ανώτερου Εαυτού, υπάρχει ο Εαυτός ή η Θεία Μονάδα, που έργο της είναι να εμπνέει και να σύρει προς τα πάνω το κατώτερο αυτό τμήμα της , που λέγεται άνθρωπος. Όταν ο εσωτερικός Εαυτός γέρνει προς τα κάτω και αγγίζει το κατώτερο τμήμα του αδελφού-εγκέφαλου, τότε περνά αυτόματα μια πνευμαική ηλεκτρική σπίθα στον άνθρωπο. Τότε ο άνθρωπος ανακαλύπτει την Ατραπό, επειδή βρήκε τον Εαυτό του. Αν ο άνθρωπος ανακαλύπτει τον Εαυτό του σε μικρότερο βαθμό, τότε βρίσκει την αρχή της ατραπού. (Γκ.ντε Πουρούκερ, Πνευματολογία και Ψυχολογία, σ.985, Εσωτερική Παράδοση, 2ος Τόμος)

Η επαφή του ανθρώπου με τον Εαυτό, η συνειδητοποίηση του σκοπού της ζωής και η κατάκτηση των ενδιάμεσων σταθμών- αρχών έως την απαρχή της Κλίμακας, σχηματίζει την Ιεραρχία της Χρυσής Αλυσίδας. Στη βάση αυτής της αλυσίδας στέκονται οι άνθρωποι και αυτοί που βρίσκονται στην Ατραπό. Αυτοί αποτελούν την Πρώτη Τάξη ανάμεσα στην ανθρωπότητα.

Η Δεύτερη Τάξη περιλαμβάνει τις ψυχές των Αγγελιαφόρων και των προχωρημένων μαθητών και φθάνει έως τους υψηλότερους βαθμούς των Μαχάτμα. "Ενώ στην Πρώτη Τάξη, τα διάφορα φαινόμενα που συμβαίνουν κατά την "απουσία" ή την παραλυσία της ενδιάμεσης δυάδας (μάνας-κάμα) ή της ψυχολογικής μηχανής, είναι ακούσια, και πάνω από τον φυσικό έλεγχο..... Στη Δεύτερη Τάξη, η απουσία ή η αποσύνδεση της ενδιάμεσης ή ψυχολογικής μηχανής είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο. Όταν συμβαίνει, βρίσκεται εντελώς κάτω από τον έλεγχο του ατόμου, επειδή γίνεται εκούσια, και συμβαίνει μόνον όταν και εάν το άτομο το επιθυμεί και μόνο για σκοπούς που αφορούν κάποιον ευγενικό σκοπό για απώτερο ευεργέτημα της ανθρωπότητας και τα αποτελέσματά του είναι πάντοτε νοητικά και ηθικά υγιή." (ως άνω)

Στις περιπτώσεις αυτές, οι ενδιάμεσες αρχές είναι εξαιρετικά αναπτυγμένες και εκπαιδευμένες ώστε να δεχτούν μια τόσο μεγάλη πνευματική δύναμη. Έχουν τέτοια εκπαίδευση ώστε το ρεύμα που κατέρχεται από τον Εαυτό περνάει απ'ευθείας και χωρίς ενδιάμεσο και φθάνει στον ανθρώπινο εγκέφαλο.Για τον λόγο αυτό, ό,τι λέγεται ή γράφεται από τους Αγγελιαφόρους είναι αχρωμάτιστα από προσωπικές απόψεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι καταργείται το σβαμπάβα. Το τελευταίο έχει να κάνει με τον αιώνιο πυρήνα της ύπαρξης, ενώ η προσωπικότητα είναι ένα προσωρινό όχημα με εναλλασσόμενες απόψεις.

Υπάρχει και μια Τρίτη Τάξη, στην οποία ανήκουν τα Αβατάρ.Είναι θεϊκές ακτίνες, οι οποίες κατεβαίνουν στη Γη, για να βοηθήσουν την ανθρωπότητα σε μια δεδομένη στιγμή, που συμπίπτει με το πέρασμα του πλανήτη σε ένα άλλο Ζώδιο και ανάλογα με την προετοιμασία που ήδη έχει κάνει η Δεύτερη Τάξη των ψυχών.

το Αβατάρ αποτελείται από τρία τμήματα διαφορετικής προέλευσης το καθένα, αλλά ενωμένα στον σχηματισμό τους.
το θείο-πνευματικό τμήμα,
η δανεική μεσαία δυάδα ή ο ψυχολογικός μηχανισμός
ένα καρμικά αγνό ανθρώπινο αστρο-ζωτικο-φυσικό όχημα.
το Αβατάρ είναι μια παραγωγή που σχηματίζεται σε κάποιες δεδομένες κυκλικές στιγμές για να εισαγάγει και να εκφράσει μια άμεση και ανεμπόδιστη πνευματική επίδραση πάνω στα ανθρώπινα.
το Αβατάρ δεν έχει κάρμα, επομένως δεν έχει παρελθόν ούτε μέλλον.. Η εμφάνιση ενός Αβατάρ έχει να κάνει με το Κοσμικό Κάρμα, που είναι σε στενή σχέση με τη Σφαίρα της Πλανητικής Αλύσου.

αγαπητέ Horus εδώ είμαι... αλλά θα σε παρακαλούσα να με συγχωρέσεις που δεν παρακολουθώ ιδιαίτερα το θέμα για δύο λόγους :

πρώτον γιατί τα κεφαλαία γράμματα και τα μακροσκελή μηνύματα με κουράζουν ιδιαίτερα...

και δεύτερον γιατί οι πληροφορίες που παραθέτεις υπάρχουν ήδη στα περισσότερα βιβλία που έχω και έτσι δεν μπορώ να πω ότι με ενδιαφέρουν προς συζήτηση... προτιμάω την ανταλλαγή προσωπικών απόψεων πάνω στα διάφορα θέματα, μια που από κει θεωρώ ότι προέρχονται τα σημαντικότερα κομμάτια Γνώσης που μπορεί να αποκομίσει ο καθένας μας...

επίσης δεν μπορώ να πω ότι με ξετρελλαίνει η ιδέα της απαξιωτικής κριτικής της άποψης μου μέσα από υπονοούμενα που δεν έχω πλέον καμμία διάθεση να ασχοληθώ...

και πάλι συγνώμη και ευχαριστώ για την ως τώρα παρέα σας

φιλικά
Galadriel

για όλα υπάρχει καιρός και τρόπος

αγαπητη Galadriel ειλικρινα λυπαμαι που σου δημιουργηθηκε η εντυπωση οτι υπηρξε απαξιωτικη κριτικη των αποψεων σου...
αν αφησα κατι τετοιο να εννοηθει απο τις προηγουμενες επιστολες μου σου ζηταω ΣΥΓΝΩΜΗ...
οσων αφορα τα κεφαλαια δεν αναφερθηκε ποτε οτι ειναι ενοχλητικα γιαυτο και δεν τα ειχα αλλαξει μεχρι στιγμης...
τα μακροσκελη μυνηματα με τις πληροφοριες τα παραθεσα με σκοπο να υπαρξει μια συζητηση πανω σε αυτα τα θεματα μεσω προσωπικων αποψεων.....
καποιοι δυστυχως δεν εχουν την δυνατοτητα να εχουν καποια βιβλια που να κανουν αναλυση πανω σε τετοια θεματα,γιαυτο θεωρησα οτι θα ηταν καλο να ανοιξω αυτο το θεμα....

μιας που δεν υπαρχει ενδιαφερον στο να δοθουν καποιες εξηγησεις πανω στο θεμα παυει να υπαρχει και θεμα................

ευχαριστω για την δυνατοτητα που μου δοθηκε για να ανοιξω αυτο
το θεμα...
ελπιζω να φανηκαν τα θεματα που παραθεσα εστω και λιγο χρησιμα...

ΣΥΓΝΩΜΗ σε οποιον φιλο/φιλη κατα λαθος εθιξα μεσω των επιστολων μου...
δυστυχως αυτο το κακο εχει το διαδυκτιο οτι δεν μπορεις να γνωριζεις το πως μπορει να εννοει καποιος αυτα που γραφει και ετσι πολλες φορες δημιουργουνται χωρις λογο περεξηγησεις...

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!!!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΣΥΓΝΩΜΗ...

ΠΑΝΤΑ ΦΙΛΙΚΑ ΗΟRUS

Αγαπητέ Horus
(καλά μόλις πληκτρολόγησα λάθος το nick σου - το ήξερες ότι αναγραμματίζεται σε hours? μόλις τώρα το συνειδητοποίησα!)

Λοιπόν, δεν νομίζω ότι η galadriel αναφέρεται σε σένα προσωπικά όταν μιλάει για απαξιωτική κριτική των απόψεών της. Έπειτα, πράγματι επειδή κάποιοι έχουμε διαβάσει λίγα πράγματα παραπάνω δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να γράφονται αυτά και για τους υπόλοιπους.

Βλέπω ότι η συζήτηση ξέφυγε λίγο, ίσως πάλι όχι, αφού όλα συνδέονται και αλληλοσυνδέονται. Άρχισα πάντως να σας χάνω λίγο εσένα και τον nobody μετά τις πεντάλφες (σε σχέση με το συγκεκριμένο τόπικ πάντα). Και βέβαια επειδή μου βγήκαν λίγο τα ματάκια με τα 7,5ρια fonts στα quotes δεν μπόρεσα να διαβάσω με όση προσοχή θα ήθελα τη δεύτερη σελίδα του τόπικ...

ΑΛΛΑ έχω κρατήσει κάποια σημεία στα οποία θα ήθελα να εμβαθύνουμε λίγο ή να τα αναλύσεις λίγο περισσότερο, αν μπορείς. Σημεία που έχουν αναφερθεί και σημεία που δεν έχουν αναφερθεί.

Υπομονή λοιπόν, επανέρχομαι.

Με αγάπη,
Unseen

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr