Ο Θεός φίλοι μου είναι τα πάντα και τίποτα. Τα πάντα που εμείς γνωρίζουμε καθώς μέσα από αυτά μπορούμε να αναγνωρίζουμε παντού την θεϊκή ενέργεια, και τίποτα διότι τίποτα από αυτά που μπορούμε να αναγνωρίσουμε δεν αποκαλύπτουν την πραγματική υπόσταση (ουσία) του Θείου.

Ο Θεός υπάρχει για να του φορτώνουμε τις προσδοκίες τις ελπίδες και τις ανασφάλειες μας. Ο Θεός ΔΕΝ υπάρχει σε ανθρώπινα κατασκευάσματα, ΔΕΝ ακούει, και δεν ξεφυτρώνει εκεί που τον σπέρνουν, μιας και η σπορά του είναι παντού και θα ανθίζει πάντα, ανεξάρτητα από τα εγωιστικά καπρίτσια του ανθρώπου...
Πιστεύετε όπου θέλετε αρκεί να μην κάνετε αυτό που δεν θα θέλατε να σας κάνουν, και πάνω από όλα να είστε ελεύθεροι στο πνεύμα.

«Δεν ελπίζω τίποτα. Δεν φοβούμαι τίποτα. Είμαι λεύτερος».

«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας»

Υ.Γ. Η εικόνα που έχεις ως ψηφιακή υπογραφή είναι πολύ ωραία αλλά πολύ μεγάλη με αποτέλεσμα να αργούν να ανοίξουν οι σελίδες με τα θέματα που απαντάς.
Θα σου πρότεινα να επιλέξεις κάποια μικρότερη ή να την στείλεις στο e-mail του forum για να τη μικρύνουν και να σου δώσουν μία διεύθυνση ώστε να βάλεις αυτήν.
Στο λέω από προσωπική πείρα γιατί κι εγώ είχα κάνει παρόμοιο λαθάκι!

quote:

---

Υπάρχει Θεός ναι η όχι????

---

Aγαπητοί συζητητές καλημέρα. Tύπωσα και διάβασα όσο πιο προσεκτικά μπορούσα τις 4 σελίδες, μέσα στις οποίες ομολογώ ότι βρήκα αρκετά ενδιαφέρουσες απόψεις, με μερικές εκ των οποίων συμφωνώ και με άλλες διαφωνώ.

Eκ προοιμίου τονίζω ότι θα αποφύγω τις αντιδικίες με quotes και θα προσπαθήσω να συνεισφέρω στη συζήτηση, απαντώντας στο βασανιστικό, αρχικό ερώτημα του topic μέσα από τις έννοιες «Aνθρωποκεντρισμός» και «Θεοκεντρισμός». Aς ξεκινήσω από τη δεύτερη...

Θεοκεντρισμός είναι η άποψη εκείνη σύμφωνα με την οποία ο κόσμος είναι απλώς ένα δημιούργημα του θεού. H θεοκεντρική αντίληψη του κόσμου υποστηρίχθηκε από τον Πλάτωνα (Nόμοι): "πάντων χρημάτων μέτρων θεός". Oλες οι θρησκείες έχουν μια θεοκεντρική αντίληψη του κόσμου. O κόσμος ...χρωστά την ύπαρξή του στη θέληση και στις ...ιδιοτροπίες του θεού που τις εκδήλωσε κάποια στιγμή.
Aν ο θεοκεντρισμός μας κάνει να δούμε τα πάντα σε σχέση με τον θεό, ουσιαστικά μας προτρέπει να θεωρούμε τον κόσμο ως κάτι εξαρτημένο, δημιουργημένο από ένα ον τέλειο και παντοδύναμο που χτίζει και γκρεμίζει κόσμους. Eτσι όμως, στην προσπάθεια ερμήνευσης της ορατής πραγματικότητας καταφεύγουμε σε νοητικές και φανταστικές συλλήψεις.

O Aνθρωποκεντρισμός, τώρα, πάντα κατά την προσωπική και άρα υποκειμενική μου άποψη, είναι πιο φυσιολογικός κι αυτό γιατί αν η θεοκεντρική αντίληψη επιβάλλει την ιδέα ότι ο θεός έχει τα δικά του κριτήρια, εμείς οι άνθρωποι θα εξακολουθούμε να βλέπουμε τον κόσμο με τα δικά μας μάτια.
Tον κόσμο τον αντιλαμβανόμαστε σε σχέση με τις επιθυμίες μας, τους σκοπούς μας, τα πάθη μας, τις επιδιώξεις μας αλλά και τις γνωστικές μας ικανότητες. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν ο κόσμος έγινε για εμάς τους ανθρώπους. H διερεύνηση του σύμπαντος και η προσπάθεια για γνώση πάντως, δείχνει ότι ο άνθρωπος είναι εκείνος που μιλάει για την ύπαρξη και νοιώθει την ύπαρξη τη δική του και του κόσμου.

Aν εκλείψει ο άνθρωπος, ποιός θα μιλάει για την ύπαρξη του κόσμου ;

Kαι η ιδέα του θεού, άλλωστε, μια ανθρώπινη σύλληψη δεν είναι ;

Aλλωστε, ακόμη και όταν κατασκευάζει ένα θεό ο άνθρωπος (ίσως γιατί έχει ανάγκη από έναν προστάτη, ελεήμων ή φιλεύσπλαχνο) δεν σταματάει την προσπάθεια για γνώση του κόσμου. O αγώνας για την μεταχείριση των δυνάμεων δεν σταματάει, νομίζω, ποτέ.

Kλείνοντας, επειδή μακρυγόρησα αρκετά, θέλω να πω το εξής:
Πολλοί φιλόσοφοι είδαν τον θεό σαν προβολή της ανθρώπινης συνείδησης. Δεν αποκλείω το γεγονός ότι η πηγή ή ο ενεργειακός πυρήνας μπορεί να βρίσκεται κάπου μακριά από τον πλανήτη Γη και τον Aνθρωπο. Oμως, αυτό το ον που λέγεται Aνθρωπος νομίζω πως είναι το συνειδησιακό κέντρο του κόσμου. Aυτό, βεβαίως, ισχύει για οιοδήποτε λογικό ον που μπορεί να κατοικεί κάπου μέσα στο σύμπαν.

Είναι γεγονός οτι αν γνωρίζει κανείς τούς μηχανισμούς λειτουργίας του ανθρώπινου σώματος καθώς και τις αλυσιδωτές χημικές αντιδράσεις που λαμβάνουν μέρος για να υπάρχει αρμονία μεταξύ των διαφόρων οργάνων μένει έκληκτος.

Είναι όλα τόσο πολύπλοκα και τόσα σοφά σχεδιασμένα που αποτελούν απο μόνα τους την απόδειξη για την θεϊκή ύπαρξη.

Θα μπορούσε κάτι " τυχαίο" να ήταν τόσο τέλειο?

quote:

---

Oταν καταφερει ο ανθρωπος να δημιουργησει εστω και ενα μονοκυτταρο ζωντανο οργανισμο απο ανοργανα υλικα τοτε θα μπω στην διαδικασια του να σκεφτομαι αν υπαρχει Θεος ή οχι.

---

quote:

---

Για δείξε μου που ακριβώς έγκειται η τελειότητα του κοσμου που ζούμε. Γιατί εγώ και πόνο
βλέπω, και αδικία και αρρώστια. Και οποτέ η αδικία και ο πόνος και η αρρώστια γινεται
λιγότερη, αυτό οφείλεται στην ανθρώπινη προσπάθεια φωτισμένων συνανθρώπων μας και
οχι σε θαυματουργή παρέμβαση ενός υπέρτατου όντος.

---

Φιλικά

Υπάρχει Θεός ναι η όχι????

Ναι υπάρχει :
Και μέσα σε μια ψυχή ,που είναι δύστροπη , ιδιότροπη, άξεστη , μη καλή , άρρωστη .
Ακόμη και μέσα σε αυτήν υπάρχει αλλά :

Δεν τον έχει ανακαλύψει ακόμη, επειδή :

Περιμένει την απόδειξη .

quote:

---

Για δείξε μου που ακριβώς έγκειται η τελειότητα του κοσμου που ζούμε. Γιατί εγώ και πόνο
βλέπω, και αδικία και αρρώστια. Και οποτέ η αδικία και ο πόνος και η αρρώστια γινεται
λιγότερη, αυτό οφείλεται στην ανθρώπινη προσπάθεια φωτισμένων συνανθρώπων μας και
οχι σε θαυματουργή παρέμβαση ενός υπέρτατου όντος.

---

quote:

---

H γνώση μας κάνει περήφανους,
η σοφία θαρρώ ταπεινούς.

---

ακριβως!
Η γνωση μπορει μοναχα να μας δημιουργησει ψευδαισθησεις.
Η σοφια εχει την δυναμη να τις διαλυσει.

Humulus Lupulus

Λες οτι η τελειότητα βρίσκεται μέσα μας.
Φαντάζομαι οτι δεν διαφωνείς οτι ο άνθρωπος είναι
απο μόνος του ατελής και για να τελειωθεί πρέπει να
έρθει σε κοινωνία με το Θεό. Αυτό τουλάχιστο πρεσβεύει το δόγμα,
αλλα προκύπτει και με απλή επόπτευση της ατέλειας του ανθρώπου.

1) Η τελειότητα βρίσκεται μέσα μας
2) Η τελειότητα προκύπτει απο την κοινωνία με το Θεό.

Απο αυτά τα δύο συμπεραίνω οτι για να βρεί κάποιος το Θεό
και κατά συνέπεια την τελείωση θα πρέπει να κοιτάξει μέσα του.
Με αλλα λόγια, ο Θεός βρίσκεται μέσα μας, και συνεπώς ο κάθε
άνθρωπος έχει τον δικό του Θεό, ή τουλάχιστο τη δική του
αντίληψη για το τί είναι Θεός.

Το λογικό συμπέρασμα που προκύπτει είναι πώς ο Θεός υπάρχει
εάν και εφόσον έχουμε την ανάγκη να ψάξουμε για αυτόν μέσα μας.

Αυτό τον καθιστά περισότερο μια παρηγορητική αυταπάτη, παρά
μια υπέρτατη ύπαρξη ανεξάρτητη απο τον άνθρωπο και μεγαλύτερο
του σύμπαντος.

quote:

---

Αναμφισβήτητα υπάρχουν όλα αυτά που αναφέρεις αφου τα βιώνουμε καθημερινά αλλά εγώ πιστεύω οτι τα προκαλούμε μόνοι μας με τον τρόπο που επιλέγουμε να ζούμε και να αντιδρούμε στις διάφορες συνθήκες.

Ο θεός μας έδωσε την ζωή αλλά και την ελευθερία να την ζήσουμε όπως θέλουμε. Εκείνος φταίει αν εμείς αντί να αγαπάμε μισούμε?
Εκείνος φταίει αν προτιμούμε τα όπλα απο την ειρήνη?
Μήπως φταίει η χρήση της λογικής και η απομάκρυνση απο την συνείδηση μας?

---

[quote]1) Πού έκανε κακή χρήση της "Θεικής ελευθερίας" το παιδί που γεννήθηκε για να πεθάνει απο ασιτία ?

2) Πού έκανε κακή χρήση της "Θεικής ελευθερίας" ο στρατιώτης που σκότωσε και σκοτώθηκε σε ένα πολεμο που αποφασίστηκε απο τους δικτάτορες /quote].

Οταν εμφανίστηκαν για πρώτη φορά οι ψυχές ήταν αγνές διότι δεν είχαν επίγνωση της λογικής της ελευθερίας και της δύναμης τους.
Απο την στιγμή που την απέκτησαν και ενεπλάκη η ύλη και τά θέλω της
άρχισε ένας αγώνας μεταξύ του ανθρώπου και των συμπαντικών νόμων.

Η όλη αυτή διαταραχή δημιούργησε το κάρμα το οποίο καλούμεθα να εξαλήψουμε εως ότου ελευθερωθεί η ψυχή μας.

Αυτό δεν μπορούμε να το αποφύγουμε, ο τρόπος όμως του χειρισμού των καταστάσεων έγγυται στην θέληση μας.

Η ψυχή επιλέγει που και για πόσο θα γεννηθεί ωστε να πάρει τα απαραίτητα μαθήματα που χρειάζεται. Αρα το '' παιδί'' για κάποιο λόγο διάλεξε που θα γεννηθεί.

Σχετικά με την επόμενη ερώτηση σου ο στρατιώτης είναι τελείως ανεύθυνος για τον πόλεμο που θα πάει?
Για να το επεκτείνω είμαστε όλοι ανεύθυνοι για αυτά που μας συμβαίνουν?

Οταν δεν λαμβάνουμε θέση στα πολιτικά δρώμενα, όταν δεν αντιδρούμε στα νομοσχέδια που δεν συμφωνούμε, όταν ανεχόμαστε αδιαμαρτυρητα οτι μας λένε και πόλεμοι θα γίνουν και με σκυφτό το κεφάλι θα πάμε.

Η άποψη μου είναι οτι όλα αυτά συμβαίνουν επειδή ο κάθε άνθρωπος θεωρεί τον εαυτό του μονάδα ανεξάρτητη απο τον άλλον.
Αν όμως αντιλαμβανόμασταν οτι κάθε πράξη και σκέψη μας έχει αντίκτυπο και επηρεάζει την συλλογική συνείδηση θα νιώθαμε και την ευθύνη που έχουμε.

Ο θεός δεν κατασκέυασε τα πυρηνικά όπλα, ούτε έκανε πειράματα στο dna
μας. Η ευθύνη για τις πάμπολλες αρρώστιες και τις καταστροφές που προκαλούμε στη φύση είναι δική μας και η αιτία είναι η ασυδοσία μας.

Αυτά που λές, είναι εντελώς υποθετικά. Στην πραγματικότητα είναι
ένα σύνολο απο επιχειρήματα βασισμένα σε αυθαίρετες υποθέσεις που
σκοπό έχουν να δικαιολογήσουν εκ των υστέρων.

Το επιχείρημα σου είναι κυκλικό.

"Ο Τέλειος κόσμος που έφτιαξε ο τέλειος Θεος έμας μας φαίνεται τόσο ατελής.
Αφου ο θεός είναι τελειος δεν μπορεί να φταίει αυτός, αρα φταίμε εμείς"

Μου φαίνεται πολύ πιο απλό να παραδεχτούμε οτι απλά δεν υπάρχει θεός και
ο κόσμος είναι αποτέλεσμα των φυσικών νόμων που (δυστυχώς) δεν δίνουν δεκάρα για
το αν περνάμε εμείς καλά.

Αλλά δεν με έπεισε. Κάτι απο μέσα μου δεν μπορεί να το δεχθεί.

Η αγάπη πρός το Θείο είναι πίστη δεν είναι απόδειξη.

quote:

---

Μου φαίνεται πολύ πιο απλό να παραδεχτούμε οτι απλά δεν υπάρχει θεός και ο κόσμος είναι αποτέλεσμα των φυσικών νόμων που (δυστυχώς) δεν δίνουν δεκάρα για το αν περνάμε εμείς καλά.

---

Τότε πως είναι τόσο τέλειοι οι φυσικοί νόμοι?
Και γιατί εμένα με απασχολεί πως ''περνάνε'' κάποιοι που ούτε καν τούς ξέρω αν οι φυσικοί νόμοι ΄προστάζουν το ακριβώς αντίθετο όπως λές?

quote:

---

Η αγάπη πρός το Θείο είναι πίστη δεν είναι απόδειξη.

---

Αυτά που λέω είναι δικές μου τοποθετήσεις και δεν συνάδουν με κανενα δόγμα και θρησκεία όπως τίς ξέρουμε.

quote:

---

Ποιές εσωτερικές διαδικασίες σε κάνουν να βιώνεις την ύπαρξη του θεού".

---

Απλά πιστεύω οτι σε κάποια στιγμή της ζωής μας εμφανίζεται η αλήθεια
όταν το ζητήσουμε.

Δεν αναφερόμουν σε εσένα οταν μιλούσα για φανατισμό.
Για τα υπόλοιπα, δεν έχω να πώ τιποτα. Δεκτή και σεβστή
η απάντηση σου. Οπώς δεκτη και σεβαστή και η δική μου
διαφορετική θέση.

quote:

---

Άλφα-Ωμέγα

Λες οτι η τελειότητα βρίσκεται μέσα μας.
Φαντάζομαι οτι δεν διαφωνείς οτι ο άνθρωπος είναι
απο μόνος του ατελής και για να τελειωθεί πρέπει να
έρθει σε κοινωνία με το Θεό. Αυτό τουλάχιστο πρεσβεύει το δόγμα,
αλλα προκύπτει και με απλή επόπτευση της ατέλειας του ανθρώπου.

1) Η τελειότητα βρίσκεται μέσα μας
2) Η τελειότητα προκύπτει απο την κοινωνία με το Θεό.

Απο αυτά τα δύο συμπεραίνω οτι για να βρεί κάποιος το Θεό
και κατά συνέπεια την τελείωση θα πρέπει να κοιτάξει μέσα του.
Με αλλα λόγια, ο Θεός βρίσκεται μέσα μας, και συνεπώς ο κάθε
άνθρωπος έχει τον δικό του Θεό, ή τουλάχιστο τη δική του
αντίληψη για το τί είναι Θεός.

Το λογικό συμπέρασμα που προκύπτει είναι πώς ο Θεός υπάρχει
εάν και εφόσον έχουμε την ανάγκη να ψάξουμε για αυτόν μέσα μας.

Αυτό τον καθιστά περισότερο μια παρηγορητική αυταπάτη, παρά
μια υπέρτατη ύπαρξη ανεξάρτητη απο τον άνθρωπο και μεγαλύτερο
του σύμπαντος.

---

Το απλό, το κάναμε ένα πολύπλοκο τεχνολογικό
δεδομένο και ζοριζόμαστε να επιβιώσουμε ,τρέχοντας λαχανιασμένοι να προλάβουμε τους ταχύτατους ρυθμούς των εγκεφαλικών επεξεργαστών μας .

quote:

---

Το απλό, το κάναμε ένα πολύπλοκο τεχνολογικό
δεδομένο και ζοριζόμαστε να επιβιώσουμε ,τρέχοντας λαχανιασμένοι
να προλάβουμε τους ταχύτατους ρυθμούς των εγκεφαλικών επεξεργαστών μας .

---

quote:

---

Alfa-Omega

Μπορώ να κατανοήσω την θέση σου απέναντι στο "σύγχρονο" τρόπο ζωής.
Αλλα ειλικρινά, εγώ δεν νιώθω να ζορίζομαι ούτε να λαχανιάζω.
Αγγελος.

---

Κατανοώ οτι ο σύγχρονος τροπος ζωής απαιτεί
συνηδειτή προσπάθεια για να κατακτήσει κανείς δεξιότητες που
δεν είναι εμφυτες στον άνθρωπο.

Απο τη στιγμή που γεννιέσαι , πρέπει να μάθεις να μιλάς,
να γράφεις, να διαβάζεις. Πεπει να μάθεις μαθηματικά, φυσική,
ιστορία, πρέπει να εξασκηθείς στον γραπτό και τον προφορικό λόγο.
Πρέπει να συνιθίσεις στον περιορισμό της ελευθερίας που
υπαγορεύουν οι νόμοι, οι κοινωνικοί κανόνες και τα έθιμα.

Αντιλαμβάνομαι οτι ολα αυτά ειναι δύσκολα, και απαιτουν
προσπάθεια, και αναμφισβήτητα θα ήταν πολύ πιο απλή η ζωή,
αν ζούσαμε σε ένα ωραίο μεγάλο κήπο με πολλά δέντρα και φρούτα.

Απο την αλλη πλευρα, έγώ προσωπικά θα βαριόμουν μέχρι θανάτου
αν το μονο πράγμα που έπρεπε να σκεφτώ ήταν "απο ποιό δέντρο θα κόψω
για να φάω σήμερα".

Ετσι, μου αρέσει το οτι είμαστε το μοναδικό βιολογικό είδος που
χρόνο με το χρόνο εξερευνούμε, ανακαλύπτουμε και διευρύνουμε
τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας.

Κάπως έτσι αντιλήφθηκα αυτά που έγραψες. Αν παρανόησα, εξήγησέ
μου τα ωστε να συννενοηθούμε.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr