Τη μόνη στιγμή που δεν θα την αναζητήσεις,τότε μόνο έρχεται,και πριν ο νους προλάβει να την κατανοήσει,πριν η μνήμη προλάβει να την καταψύξει εκείνη βυθίζεται στην άβυσσο της Λήθης,χάνεται,σκιά ονείρου

Ο πόνος για αυτό που χάθηκε

Η σκοτεινή μαγεία του Γίγνεσθαι,η μουσική της Ρέας

"Τα δάκρυα του Ορφέα θα συνοδεύουν τη ζωή από την πρώτη στιγμή της γέννησης",έτσι διέταξαν οι Ισχυροί των κόσμων

Περπατούσαν για ώρες,Ανέβαιναν για ώρες,Εκείνη πίσω του.Δεν άντεξε,γύρισε να την κοιτάξει και εκείνη χάθηκε στην άβυσσο

Ο Μάγος της Αγάπης κατέρρευσε και το τραγούδι του έγινε σκοτεινό,απόκοσμο,άγριο.Η μουσική του Τράγου

"Πώς ταράζονται μέσα στο απέραντο Σύμπαν,πώς στροβιλίζονται και ζητούν η μία την άλλη αυτές οι αναρίθμητες ψυχές,που ξεπηδούν από τη μεγάλη Ψυχή του κόσμου!Πέφτουν από πλανήτη σε πλανήτη και οδύρονται μέσα στην άβυσσο για τη χαμένη πατρίδα...Είναι τα δάκρυά σου,ώ Διόνυσε,ώ μεγάλο πνεύμα,ώ θείε λυτρωτή,πάρε και πάλι πίσω τις κόρες σου στο φωτεινό σου στήθος"

quote:

---

Το αγαπητό μέλος ΠΛΩΤΙΝΟΣ μας έχει χαρίσει σημαντικές αναφορές:

"ο Πλάτων (Φαίδρος) υπαινίσσεται, ότι στα μυστήρια η ψυχή θυμάται την θεία καταγωγή της - ίσως και τις προηγούμενες ενσαρκώσεις της - και χάρη σ' αυτή την ανάμνηση, ο θνητός άνθρωπος γίνεται "μύστης" και "επόπτης"!"

---

quote:

---

Δεν υπάρχει μόνο ένα νοητικό τμήμα μέσα μας που αναγνωρίζει
την ατέλεια, υπάρχει συνάμα κι ένα ψυχικό κομμάτι που την αρνιέται.

---

No Method, No Guru, No Teacher

"Όλα έγιναν Λιαν Καλως",το θέμα είναι εμείς ως άνθρωποι τι κάνουμε με αυτά.(Η Φράση μου δεν βασίζεται τόσο σε χριστιανικές πεποιθήσεις,που έτσι και αλλιώς δεν έχω...)

Το πιο εύκολο για όλους μας είναι να λουφάξουμε και να αράξουμε.Να λουφάξουμε σε μια κοσμοθεωρία που μας βολεύει,σε μια θρησκεία που μας ανακουφίζει,στο υποκειμενικό "ΓΕΓΟΝΟΣ!" οτι είμαστε φωτεινοί παντογνώστες (το λαμπάκι μόνο μας λείπει,οι μπαταρίες ήταν στο πακέτο),να βουλιάξουμε στην καθημερινότητα και με απλά λογάκια να βρούμε χίλιους τρόπους να μην προσπαθήσουμε.

Ω!Ωραία που μυρίζει η στασιμότητα! Αν μείνουμε όμως στάσιμοι για πολύ θα αρχίζουν να φυτρώνουν μανιτάρια πάνω μας,και δεν εννοώ εδώδιμα,εννοώ σαπίλα...

Σειρήνες ψάνχετε? Πάμπολες! Πιο πάνω ανέφερα αυτό που αποκαλώ "Εφυσυχασμός ανώτερου επιπέδου"...Ας μιλήσουμε και για τον κοινο εφυσυχασμό.Χρήμα,παροδικές σχέσεις,τηλεόραση,η "αβάστασχτη ελαφρότητα" και ηδονή του "είμαι κάποιος"...Πολλές οι πιπίλες,πιο πολλά τα στόματα που θέλουν να τις απολάυσουν...Και να σκεφτείς οτι κάποτε με παραξένευε τι βρίσκουν οι άνθρωποι σε un"reality" show και εκπομπές κουτσομπολίστικες/"ψυχολογία του καναπέ"

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος λατρεύει να εφυσιχάζετε και απεχθάνετε την αλλαγή...Το χειρότερο που θα μπορούσα να κάνω στον 1900,στην Zadok,στον wendigo,στην Κάθυ και σε εμένα ακόμα θα ήταν με κάποια μαγικό τρόπο να άρπαζα την κοσμοθεωρία του καθενός ή οποιαδήποτε άλλη "σταθερά" του εγκεφάλου τους και να την σέρβιρα επι πίνακι...

Ο εγκέφαλος μας απο την άλλη λατρεύει όμως και την ανακάλυψη.Ας ξεχάσουμε ενέργειες και ανώτερους εαυτούς (Ανώτερους?Γιατι όχι διαφορετικούς,ο κόσμος δεν τρέχει σε άξονες Χ,Ψ) και άς δούμε τι μπορούμε να κάνουμε μέσα στην καθημερινότητά μας...

Πάντα θα θέλουμε στεγανά και κάπου να πατάμε,αρκεί αυτά να μην αποβούν η κρεμάλα που μας περιμένει...

Και ΟΧΙ,όσο και να προόδευσε η επιστήμη δεν μπορούμε ακόμα να μεταμοσχεύσουμε λιονταρίσια καρδιά σε ανθρώπινο σώμα...Μέχρι να το καταφέρει αυτό κάποιος περίλαμπρος γιατρός,θα μπορούμε να το έχουμε μονο με προσπάθεια!

quote:

---

Μήπως, φίλοι μου, έχετε κάνει ποτέ παρόμοιες σκέψεις;

---

Ίσως το πιο δύσκολο είναι ν' ανακαλύψει κάποιος την καρδιά του λιονταριού... μέσα του.

3 Άλφα

"Virtus Junxit Mors Non Separabit" (Whom virtue unites, death will not separate)

Αφού 'θεός ουκ έστιν', τότε ΤΙ 'έστιν';

Εφόσον τα πάντα βρίσκονται σε 'ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ', ποιό το Αμετάβλητο, το Ακίνητο, το Αιώνιο και Σταθερό;

Ποιά η Απόλυτη Πρώτη Αρχή, ποιό το 'ΕΙΝΑΙ';

Και ποιές οι διαβαθμίσεις της εξέλιξης, εντός του 'ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ';
Πού και Πώς αυτή η διαδικασία ολοκληρώνεται;

Και τι σημαίνει αυτή η περιβόητη "επιστροφή στον Πατέρα";

Αν Πατέρας ίσον Θεός και αφού Θεός 'ουκ έστιν', τότε μιλάμε για μία εξέλιξη του ανθρώπου που συνεχίζεται πέραν των ορίων της υλικής, γήινης υπόστασης, σε ταύτιση με κάποια θεία οντότητα -Θεό;

Μερικές σκέψεις επί του τίτλου καθε'αυτού...

ΘΕΟΣ ΓΙΓΝΕΤΑΙ.Είσαί έτοιμος να δεις τη μεταμόρφωση του θεού?

Από θηρίο ξεκίνησε,μετά έγινε άνθρωπος,μετά ήρωας,μετά δαίμων και τελικά θα γίνει θεός.

Στην αρχή είναι ο Λυκαβηττός,εκεί που βαίνουν οι λύκοι,τόπος άγονος,άγριος και ζοφερός.
Στο τέλος είναι η Πνύκα,η έξοδος από τη νύχτα,η γη του Φωτός,η ιερή γη του Απόλλωνα.

Έτσι είναι Πλάτωνα,ακριβώς όπως το είπες,αυτά είναι τα δύο άκρα της Αθήνας,ο Λυκαβηττός και η Πνύκα,ο Λύκος και ο Απόλλων και σύμφωνα με τους μύθους τα βράδια ο Απόλλων μεταμορφώνεται πάλι σε Λύκο.

Όποιος μπορεί να νοήσει αυτό τότε μπορεί να νοήσει κι άλλα.

Ο Διαλογισμός σου έχει προχωρήσει.Μακριά...

Κονξ Ομ Πανξ

cprtght@tm@2005

Τι καλή αυτή η ανάσα! Λες να αναπνεύσουν κι άλλοι εδώ μέσα;

Ένα υπέροχο απόσπασμα ανακάλυψα σήμερα, καταγεγραμμένο στην "Μυστική Δοξασία" και κατάλληλο γι αυτό το εξαίρετο θέμα της Κάθυ, που επανέφερες ΑΤΜΑ:

Δεν υπήρχε Κάτι
ούτε και Τίποτα.
Ο λαμπερός ουρανός δεν υπήρχε,
ούτε ο απέραντος θόλος του απλωνόταν από πάνω.
Τι τα σκέπαζε όλα; Τί τα κάλυπτε; Τί τα έκρυβε;
Μήπως η απύθμενη ΥΔΑΤΙΝΗ ΑΒΥΣΣΟΣ;
Θάνατος δεν υπήρχε. Κι όμως δεν υπήρχε τίποτα αθάνατο.
Δεν υπήρχε διάκριση ανάμεσα στη μέρα και στη νύχτα.
Το μοναδικό Ένα ανέπνεε μόνο Του χωρίς πνοή,
τίποτε πέρα από Αυτό δεν υπήρχε.
Μόνο σκοτάδι, και στην αρχή όλα τα σκέπαζε
βαθύς ζόφος: ένας ωκεανός δίχως φώς.

Ποιός γνωρίζει το μυστικό; Ποιός το διακήρυξε εδώ;
Από που, από που ξεπήδησε αυτή η πολύμορφη δημιουργία;
Ακόμα και οι Θεοί δημιουργήθηκαν αργότερα.
Ποιός γνωρίζει από που ξεπήδησε αυτή η μεγάλη δημιουργία; -
Εκείνος, απ' όπου προήλθε όλη αυτή η μεγάλη δημιουργία,
ε ί τ ε την δημιούργησε η Θέλησή του,
ε ί τ ε ήταν βουβός,
ο Μεγαλύτερος Ενορατικός που βρίσκεται στον ύψιστο ουρανό,
Αυτός το γνωρίζει
ή ίσως ακόμα κι Αυτός δεν το γνωρίζει.

Ριγκβέντα, Μάνταλα Χ

quote:

---

Ο ΘΕΟΣ ΕΠΛΑΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΕΙ....;;;;

---

0 BE 1 CAN 0 BE

quote:

---

το σύμπαν αυθόρμητο δημιούργημα

---

No Method, No Guru, No Teacher

quote:

---

quote:

---

το σύμπαν αυθόρμητο δημιούργημα

---

Αν δεν κάνω λάθος "αυθόρμητο" σημαίνει εξ ιδίας ορμής. Ποιό το υποκείμενο, το φέρον την ορμή;

---

quote:

---

Μήπως το "θεός ουκ έστιν αλλά γίγνεται" αναφέρεται απλά στους κατώτερους θεούς σε μία προσπάθεια να ατενίσουμε το πραγματικά αμετάβλητο πλησιάζοντας πρώτα αυτούς?

---

Η διαφοροποίηση στοχεύει προς το καλύτερο?
Διότι αν η τελική κατάσταση δεν είναι ούτε καλύτερη ούτε χειρότερη είναι τελείως μάταιη.

Άλλωστε η διαφοροποίηση δείχνει μεταβολή που κι εσύ περιγράφεις σαν περιοδική εξέλιξη. Το απόλυτο δεν έχει περίοδο για αυτο και αναφέρομαι και σε δημιουργία εκτός σύμπαντος. Ο κόσμος που περιγράφεις έχει όρια.

Αν η μεταβολή-διαφοροποίηση δεν είναι παρά αυτεπίγνωση αυτό σημαίνει ότο ταυτίζεις το όλον με το νου ενώ είναι υπεράνω της δικαιοδοσίας του.

Το πάω πολύ γρήγορα?

http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=3454&ARCHIVE=&whichpage=1

Το ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΑΛΛΑ ΓΙΓΝΕΤΑΙ ορίζει ακριβώς το απερίγραπτο του πρώτου σκέλους της πρότασης, και την περιγραφή του δεύτερου κατα νοητου, της εκπόρευσης, της μεταβολής, την κίνησης, της διαφοροποίησης του "γίγνεσθαι"...
Ποιός ο στόχος της διαφοροποίησης;
Ποίος ορίζει το χειρότερο - καλύτερο;
Αυτοεπίγνωση; Για να υπάρχει "αυτό" προυποθέτει το εκέινο/άλλο...
Πραγματικά ενδιαφέρουσες οι απόψεις σου, δυστυχώς στερούμαι δραματικά χρόνου ευελπιστώ να επανέλθω σύντομα.

«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας»

quote:

---

Τελικά ποία τα όρια της φιλοσοφικής διείσδυσης? Υπάρχουν ή ταλαιπωρούμαστε αδίκως? (που αν ισχύει το δεύτερο αυτομάτως καταργείται η ανθρώπινη ηθική του θεού.)

---

Αν μπορεί μόνος του ένας μυστηριακός υλισμός να τα καταφέρει έτσι, τότε καταλήγουμε στο βλάσφημο πόρισμα ότι μία τελετουργία μπορεί να προσφέρει αθανασία και ότι οι θεοί μπορούν να εξαναγκαστούν από τους ανθρώπους που γνωρίζουν τα κόλπα της συμπαθητικής μαγείας. Μπορεί η δύναμη του μυστηριακού υλισμού να ξεπερνά τα όρια του αισθητού κόσμου, δε διαφωνώ, αλλά νομίζω ότι δε πρέπει να μπερδεύουμε ανώτερα πεδία ύπαρξης με νοητό κόσμο.

Ρωτάτε ποίος ορίζει το χειρότερο – καλύτερο. Μα η ίδια η διαφοροποίηση. Αν δεχτούμε την αδυναμία μας να αντιληφθούμε το καλό και το κακό (ή το κακό και το καλό) τότε αυτομάτως αποδεχόμαστε την ανεπάρκεια της φιλοσοφικής διείσδυσης στο να τα κατανοήσει, και εν συνεχεία να εισχωρήσει στο νοητό κόσμο.

Ο Nada μας είπε :
Το ΟΛΟΝ δεν μπορεί να έχει χρονική αρχή. Υπήρχε πάντα.
Αυτό που συμβαίνει είναι διαφοροποίηση της κατάστασής του.
Η ένστασή μου είχε να κάνει με το γεγονός στο ότι του προσδίδει μεταβολή.

Και ρωτώ: Η μεταβολή αυτή αντιστοιχεί σε κάποιου είδους αυτεπίγνωση?

Διότι αν είναι έτσι και δεχόμενοι το γεγονός ότι ένας νους μπορεί να προκύψει μόνο από αυτοθέαση αυτομάτως ταυτίζουμε το όλον με το Νου. Από την άλλη το Εν δε θα πρέπει λογικά να υπερβαίνει τα δημιουργήματα και να μην έχει καμία ανάγκη το Νου? Ο Νους από μόνος του δεν ορίζει τη κίνηση? Μήπως είναι λάθος να ταυτίσουμε το όλον - Εν με το Νου καθώς ο δεύτερος προϋποθέτει κίνηση ενώ το πρώτο ακινησία? Συνεπώς μήπως κακώς το Εν – Μη Ον ταυτίζεται με το όλον γιατί αυτό το δεύτερο είναι πεπερασμένο και μάλιστα μεταβάλλεται περιοδικά όπως έθεσε ο Nada?

Αν από την άλλη αρνηθούμε το ότι η κίνηση – μεταβολή μπορεί να οδηγήσει στην αυτεπίγνωση είναι σαν να αρνούμαστε την ικανότητα του ανθρώπου να οδηγήσει τη ψυχή του πίσω στο νοητό κόσμο.

Τώρα όσον αφορά τη ματαιότητα της διαφοροποίησης. Νομίζω ότι δεν αρμόζει στο θείο η άσκοπη μεταβολή. Άρα πρέπει να στοχεύει στο καλύτερο, πράμα που δείχνει τη προσωρινή του ατέλεια. Εκτός κι αν στοχεύει στο χειρότερο που δείχνει πάλι ατέλεια. Συνεπώς το θείο δε μπορεί να είναι μεταβλητό. Ή μήπως είναι αδόκιμος και ο όρος θείου γιατί από μόνος του προϋποθέτει κίνηση?

Οφείλουμε λοιπόν να καταλήξουμε στο τι εννοούμε όταν λέμε θεός και θείο. Εννοούμε έναν απαθή Νου (που δεν υπόκειται σε πάθη) ο οποίος όμως εξορισμού περιορίζεται στο χωροχρόνο?

0 BE 1 CAN 0 BE

Το ΟΛΟΝ είναι χωρίς όρια. Που αλλού μπορεί να λαμβάνει χώρα η όποια διαφοροποίηση αν όχι Εντός του ΟΛΟΥ; Πού μπορεί να στέκει κάτι αν όχι Εντός του ΧΩΡΟΥ (ορατού και αόρατου);

Προσωπικά, δεν ταυτίζω το ΟΛΟΝ με με τον Νου ούτε με κάποιον προσωπικό Θεό. Δέχομαι τις Θεοσοφικές (και όχι μόνο) απόψεις που φέρουν τον Συμπαντικό Νού ή Εκδηλωμένο ΕΝΑ να εκπορεύεται από την Άπειρη ΟΛΟΤΗΤΑ , την Άγνωστη Χωρίς-Αιτία Αιτία, που συμβολίζεται με δύο όψεις: "απόλυτος αφηρημένος ΧΩΡΟΣ" και "Απόλυτη αφηρημένη ΚΙΝΗΣΗ".
Όπως αναφέρεται εξάλλου: "Η Κίνηση είναι αιώνια στο ανεκδήλωτο και περιοδική στο εκδηλωμένο".

Το εκδηλωμένο ΕΝΑ, αποχωρισμένο από την Πηγή - Αρχή του, καθίσταται Ο Συμπαντικός Νούς, ο Δημιουργός, ο πρώτος δημιουργικός Λόγος, ο τετραπρόσωπος Μπράχμα της Ινδουιστικής θρησκείας.

Είναι η Πρώτη Αιτία, μία εκδήλωση, και ως εκ τούτου πεπερασμένη και εξαρτημένη.

Συνεπώς -και στο βαθμό που μού επιτρέπει ο περιορισμός της αντίληψής μου- πιστεύω ότι έχω τοποθετηθεί πάνω σε αυτά:

quote:

---

Μήπως είναι λάθος να ταυτίσουμε το όλον - Εν με το Νου καθώς ο δεύτερος προϋποθέτει κίνηση ενώ το πρώτο ακινησία? Συνεπώς μήπως κακώς το Εν – Μη Ον ταυτίζεται με το όλον γιατί αυτό το δεύτερο είναι πεπερασμένο και μάλιστα μεταβάλλεται περιοδικά όπως έθεσε ο Nada?

---

Δε διαφωνώ με κανέναν, επιτρέψτε όμως να παίξω λίγο το δικηγόρο του διαβόλου για χάρη της κουβέντας. Να προσθέσω κι εγώ στο ότι ο φίλος Πλωτίνος ορθώς αναφέρθηκε σε οπτικές οι οποίες διαφέρουν.

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

1.Με βάση τον ισχυρισμό σου αγαπητή Nada –που δύο λεπτά πριν ήταν δικός μου- περιγράφεις το Εν ως διαφορετικό από το Νου αφού δε ταυτίζονται.

Η ετερότητα αυτή όμως συνεπάγεται την έννοια του ορίου το οποίο είναι χαρακτηριστικό των δημιουργημάτων του Ενός. Αρά ο Νους δε καταλήγει παρά ένα δημιούργημα!!!

Ο Νους όμως δεν είναι αποτέλεσμα της αυτοθέασης του Ενός? Πως γίνεται το Εν να υπερβαίνει το Νου όταν αυτός προκύπτει από την αυτοθέαση του πρώτου?

2. Λες «"Η Κίνηση είναι αιώνια στο ανεκδήλωτο και περιοδική στο εκδηλωμένο".» Ναι, αλλά δεν υπάρχει κίνηση χωρίς σημείο αναφοράς!!!

3. Λες «Το ΟΛΟΝ είναι χωρίς όρια. Που αλλού μπορεί να λαμβάνει χώρα η όποια διαφοροποίηση αν όχι Εντός του ΟΛΟΥ; Πού μπορεί να στέκει κάτι αν όχι Εντός του ΧΩΡΟΥ (ορατού και αόρατου);»

-Άρα ο οποιαδήποτε πεπερασμένος κόσμος είναι εντός το άρρητου όλου. -

Ενώ ο φίλος Πλωτίνος λέει ότι : «Το ΜΗ ΟΝ, Εν είναι η απόλυτη ενότητα η απόλυτη ύπαρξη υπερβατική και άρρητη. Είναι άμορφο άρα δεν παρέχει καμία δυνατότητα να του αποδώσουμε ιδιότητες, διότι τότε θα το καταστούσαμε διττό. Μπορούμε να πούμε τι ΔΕΝ είναι και όχι ΤΙ ΕΙΝΑΙ, καθώς κανένα γνωστό ανθρώπινο κατηγόρημα δεν μπορούμε να του προσάψουμε...»

Κατά αρχήν, αν πούμε ότι το ΜΗ ΟΝ δεν είναι κάτι καταργούμε την απόλυτη ενότητα του και ύπαρξη του!!! Άρα αν αρχίσω να αφαιρώ ιδιότητες από το Μη Όν του Πλωτίνου αυτομάτως προσθέτω όρια στο όλον της Nada!!!

4. Μας δίνει ο φίλος Πλωτίνος, εύστοχα:
«Εξ ορισμού ο Πλάτωνας το αναφέρει ρητά η έννοια Θεός προέρχεται από την λέξη «θέω» που σημαίνει κινούμαι, τρέχω, προσδιορίζει συνεπώς τον Θεό ως την δύναμη εκείνη που κινεί ολόκληρο του σύμπαν.»

Για αυτό και αναρωτιέμαι και για δημιουργία εκτός σύμπαντος. Γιατί απλούστατα η κίνηση προϋποθέτει σημείο αναφοράς. Άρα συνεπώς ο θεός αυτός δε ταυτίζεται παρά με τη δεύτερη υπόσταση και άρα με δημιούργημα αφού κινείται?

Για να μη μακρηγορήσω άλλο να αναφέρω τα εξής σημεία στα περί θεουργίας και νόησης χωρίς απαραίτητα να είμαι κάθετος σε οποιαδήποτε ένσταση:

Με τη θεουργία οι αρχές που θεάται η ψυχή είναι οι Λόγοι, η ψυχή του κόσμου, οι πλανητικοί λόγοι και οι θεοί των ουράνιων σφαιρών και άρα η 2η υπόσταση. Δε πιστεύω ότι οι θεουργικές πρακτικές εκτείνονται ως τις υπερβατικές Ιδέες καθαυτές τις οποίες καμία ψυχή δε μπορεί να τις ατενίσει όσο παραμένει ψυχή.

0 BE 1 CAN 0 BE

quote:

---

Με βάση τον ισχυρισμό σου αγαπητή Nada –που δύο λεπτά πριν ήταν δικός μου- περιγράφεις το Εν ως διαφορετικό από το Νου αφού δε ταυτίζονται.

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr