Αγαπητέ στρατή,

γνωρίζω πολύ καλά τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν στο διαδίκτυο ακριβώς για τους λόγους που αναφέρεις. Και προσπαθώ όσο μου επιτρέπουν οι ανθρώπινες αδυναμίες μου να προσέχω όσο μπορώ για να μη συμβαίνουν τέτοιου είδους παρεξηγήσεις. Πολλές φορές χρειάζεται να σβήσω και να ξαναγράψω μια φράση, ακόμα και για την πιο ακραία πιθανότητα να παρεξηγηθεί. Αλλά αυτό δεν μπορεί να το αποφύγει κανείς τελείως, ακόμα και στην κατά πρόσωπο επικοινωνία. Κατά συνέπεια είναι αναπόφευκτο να συμβαίνει στην διαδικτυακή.

Μια παράμετρος που χειροτερεύει την κατάσταση σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι η προκατάληψη. Η προκατάληψη είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης επικοινωνίας γενικά. Και παρατηρείται ευρύτατα σχεδόν σε κάθε επικοινωνιακή συμπεριφορά. Έχει άρρηκτη σχέση με τις αντιλήψεις του κάθε ανθρώπου. Και όπως αναφέρει ένα χαρακτηριστικό ρητό, για την ανθρώπινη φύση perception is reality".

Στην περίπτωσή μας, θεωρώ δεδομένο (για λόγους που θα ξεκαθαρίσουν παρακάτω) ότι προς το πρόσωπό μου υπάρχει κάποια προκατάληψη. Σε άλλους περισσότερο, σε άλλους λιγότερο, αλλά δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο menas είναι -ακόμα και κατά δήλωσή του- ένας αιρετικός (σύμφωνα με τα δεδομένα της Ορθοδοξίας).
Εδώ υπεισέρχεται ένα άλλο χαρακτηριστικό 'ελάττωμα' του τρόπου που η ανθρώπινη φύση αντιλαμβάνεται τα πράγματα. Ονομάζεται "γενίκευση". Η γενίκευση με παράδειγμα λέει ότι αν είμαι γυναίκα, και έχω δυο τρεις συνεχόμενες αποτυχημένες σχέσεις, επειδή οι δύο άντρες φέρονταν σαν γουρούνια => όλοι οι άντρες είναι γουρούνια. Και είναι πραγματικά δύσκολο να της αλλάξει κάποιος τα αυθόρμητα πια αρνητικά συναισθήματα όποτε ακούει τη λέξη "άντρας".

Από τη δική μου μεριά, έχοντας βαφτιστεί, μεγαλώσει και ζυμωθεί στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου σαν Ορθόδοξος Χριστιανός, γνωρίζω πολύ καλά τον τρόπο και την ταχύτητα με την οποία φούντωναν τα θρησκευτικά
μου συναισθήματα, όποτε άκουγα τη λέξη "αιρετικός". Και πραγματικά δεν με ενδιέφερε ποσώς το τι είδους αιρετικός ήταν ο κάποιος, στον οποίον αναφερότανε η λέξη. ΚΑΘΟΛΟΥ. Ούτε το ποιος και γιατί τον είχε κρίνει έτσι. Και φυσικά με τι τρόπο θα του συμπεριφερθώ.
Κοιτάζω πίσω στη ζωή μου, και βλέπω τον ενήλικο και ώριμο (κατά την τότε κρίση μου) εαυτό μου να πετάει ακόμα και πέτρες σε γυναίκες και παιδια επειδή έβγαιναν από ευαγγελική εκκλησία. Έχω φτύσει παππού επειδή τόλμησε! να υπερασπιστεί έναν αρνητή της Ορθοδοξίας. Και δεν είχα την παραμικρή ιδέα του ποιός ήταν αυτός, τί πίστευε, γιατί ήταν αιρετικός, ποιος τον είχε ονομάσει έτσι. Μόνο το ότι κάποιος 'γνώστης' φώναξε αιρετικός, εμένα μου έφτανε.
Δεν λέω ότι κανείς από εδώ έχει φτάσει ή είχε φτάσει στα επίπεδα που η πίστη στο Θεό και τον Υιό Του, έγινε σαν τον δικό ΜΟΥ θρησκευτικό φανατισμό. Αλλά λέω ότι γνωρίζω πολύ καλά δια βιώματος, την προκατάληψη που δημιουργείται σε κάθε Ορθόδοξο Χριστιανό μόλις ακούσει τη λέξη αιρετικός. (Αν και δε είναι αυτό αποκλειστικό προνόμιο των Ορθόδοξων Χριστιανών). Είναι στιγμές που κοιτώ γύρω μου και θαυμάζω. Λέω μα καλά, δεν πειράζει κανέναν το να βλέπουν γύρω τους τους λειτουργούς του σατανά να μοιράζουν την πλάνη τους, από Αστρολόγους και μάντεις μέχρι ταρώ και μάγους, δεν τους κόφτει να ενημερώσουν τα αδέλφια τους, αλλά πολλοί μόλις ακούσουν ακόμα και για χριστιανούς που πιστεύουν στον ίδιο Ιησου σαν Υιό του Θεού αλλά είναι αιρετικοί, γίνονται θηρία ανήμερα!

Ξαναλέω ότι δεν αναφέρομαι προσωπικά σε κανέναν από το forum για τέτοια ακραία συναισθήματα. Όποιος νιώσει ελεγχόμενος, είναι η συνείδησή του που τον ελέγχει και όχι εγώ. Αλλά η ουσία είναι ότι εκτός από τις δικές μου αδυναμίες στην έκφραση, την δυσκολία του διαδικτύου και την ιδαιτερότητα της ανθρώπινης επικοινωνίας, υπάρχει και κάπου ριζωμένη μια αμελητέα ίσως δόση προκατάληψης προς τον αιρετικό. Αυτόν που είναι μελετημένος στις διαστρεβλώσεις του. Αυτουνού που δεν πρέπει να του μιλάμε! Και αυτή μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στον να διακρίνουμε αν κάποιος μιλάει ειρωνικά ή σοβαρά.

Το χαμόγελο που χρησιμοποίησα στο τέλος της πρότασης που δημιούργησε το ζήτημα, ήταν γιατί και το πρόσωπό μου χαμογελούσε. Και το πρόσωπό μου δεν το αφήνω πια να χαμογελάει από κακία, όσο κι αν η ανθρώπινη φύση μου προστάζει να 'χτυπήσω τον εχθρό'. Μπορεί ακόμα να υπάρχουν φορές που 'θερμαίνομαι', προσβάλομαι ή ακόμα και οργίζομαι (σε συνεχή προσπάθεια για βελτίωση και εξάλειψη με την Χάρη Του και το Έλεός Του) αλλά όταν χαμογελάω το κάνω επειδή το νιώθω από τα βάθη της καρδιάς μου με τη συνείδησή μου να συνομολογεί. Τέτοιο ήταν και το χαμόγελο στο διαδίκτυο, για να εκφράσει συναισθήματα χαράς με τη σκέψη του αδελφού που μπορεί να βοηθήσει έστω και λίγο τον αδελφό του. Όπως θα περιμένει και από τον αδελφό του να κάνει το ίδιο. Όχι επειδή νιώθει ανώτερος ή διαβασμένος, ακόμα και όταν ξέρει για κάτι λίγα περισσότερα. Αλλά επειδή είναι ο αδελφός του και τον αγαπάει και θα το έκανε ακόμα κι αν δεν ήξερε τίποτα.
Για μένα, εσύ είσαι αδελφός μου. Τον ίδιο Κύριο έχουμε και τον ίδιο Πατέρα. Γιατί δύο πνευματικοί πατέρες αναφέρονται στη Γραφή. Ο Θεός και ο Διάβολος. Και εγώ πιστεύω βαθύτατα ότι εσύ πατέρα τον διάβολο δεν έχεις. Και κατά συνέπεια είσαι αδελφός μου.

Ξέρω πολύ καλά ότι είναι αδύνατο για πολλούς να με δούνε σαν αδελφό εν Χριστώ, γιατί είμαι αιρετικός. Το καλύτερο απ' ότι κατάλαβα είναι να είμαι το χαμένο πρόβατο που έχει φύγει από το σπίτι. Και από το χαμένο πρόβατο κανείς περιμένει και ειρωνίες, και πλάνες και ασέβειες και πολλά άλλα. Το έχω νιώσει και το καταλαβαίνω. Αλλά δεν έχει τελικά καμία σημασία για εμένα το τί με θεωρεί ο αδελφός μου. Εγώ έχω υποχρέωση να κάνω το θέλημα του Πατέρα μας ως προς τα συναισθήματά μου γι αυτόν. Τα υπόλοιπα θα τα δείξει ο Κύριος.

Θα είμαι ειλικρινής και θα παραδεχτώ ότι μερικές στιγμές ο simboy με βάζει σε πειρασμό και να ειρωνευτώ και να επιτεθώ. Λυπάμαι που ακόμα είμαι πολύ πίσω στον δρόμο Του για να μπορέσω να αντισταθώ απολύτως αποτελεσματικά αλλά προσπαθώ πολύ και ζητώ συγχώρεση. Πάντως γενικώς θα ήθελα το τελευταίο πράγμα που θα περνάει από το μυαλό σου όταν αμφιβάλεις, είναι το ότι τελικά ειρωνεύομαι. Καλύτερα ρώτα με. Είναι πιο απλό, και να είσαι σίγουρος πως θα πω την αλήθεια.

Δυστυχώς στρατή αυτά που πολύ σοφά παρατηρείς, δεν καλύπτονται από τον όρο αίρεση. Είναι πολύ πολύ χειρότερα. Αλλά ου γαρ οίδασι τι ποιούσι. Όπως δεν ήξερα κι εγώ. Και προσεύχομαι ο Κύριος να τους συγχωρέσει για τα 'νταραβέρια' τους με τον σατανά και τους υπηκόους του, μέσα στην άγνοιά τους και να τους οδηγήσει στο φως.

quote:

---

Αλλά κι η Εκκλησία μας εν μέρει είναι αιρετική. Π.χ. ορκίζει την κυβέρνηση ή επιτρέπει να ορκιζόμαστε στο Ευαγγέλιο ενώ ο Χριστός κι ο Παύλος είπε να μην ορκιζόμαστε. Επιτρέπει επίσης 2ο και 3ο γάμου ενώ ο Χριστός είπε ότι διαζύγιο επιτρέπεται μόνο σε περιπτώσεις μοιχείας, ξυλοδαρμού,ζήτημα πίστης και όχι για ψύλλου πήδημα. Κι αν ψάξουμε ίσως βρούμε κι άλλα.

---

Συμφωνώ αετέ. Αλλά όταν αναπτύχθηκε το θέμα είχε κατάληξη ώστε να μπορέσουμε να πάμε μπροστά? Βγήκε κάποιο συμπέρασμα για τον αν οι προφητείες αυτές είναι αλήθεια ή απάτη? Παίζει τελικά ρόλο ή όχι?

Φίλε Simboy, καλύτερα θα ήταν να το συζητήσεις το θέμα με τον πνευματικό σου, αν έχεις & αν είσαι Χριστιανός (που νομίζω ότι είσαι, αλλά πρέπει να τα λέω αυτά γιατί παρεξηγιούνται άλλοι όταν τα λέω).
Εγώ έχω αποκομίσει αυτή την εντύπωση από τα εξής στοιχεία της ΚΔ (μόνο, γιατί η ΠΔ είναι εντελώς άλλη αντιμετώπιση ενάντια στους ειδωλολάτρες):

Τα μαργαριτάρια στους Χοίρους (Ματθαίον 7,3-14)
«Μην δώσετε Άγια Πράγματα στους σκύλους ούτε να πετάξετε τα μαργαριτάρια στους χοίρους, γιατί αλλιώς οι χοίροι θα τα καταπατήσουν με τα πόδια τους κι οι σκύλοι θα στραφούν εναντίον σας και θα σας ξεσκίσουν.»

Οδηγίες για την Ιεραποστολή (Μκ 6,6-13 Λκ 9,1-6 Μτ 10,5-20)
«Αυτούς τους δώδεκα τους έστειλε ο Ιησούς να κηρύξουν και τους έδωσε τις παραγγελίες: «Μην πάρετε τον δρόμο για την περιοχή που κατοικούν ειδωλολάτρες και μην μπείτε σε πόλη Σαμαρειτών. Προτιμήστε να πάτε στους Ισραηλίτες που έχουν πλανηθεί…. Κι αν το σπίτι το αξίζει ο χαιρετισμός σας «ειρήνη» θα πάει σε αυτούς, κι αν δεν το αξίζουν θα επιστρέψει σε εσάς. Όποιος δεν σας δεχτεί και δεν ακούσει τα λόγια σας όταν βγείτε από αυτό το σπίτι ή από εκείνη την πόλη, τινάξτε και την σκόνη ακόμα απ’τα πόδια σας. Σας βεβαιώνω πως την ημέρα της κρίσεως ο Θεός θα δείξει μεγαλύτερη επιείκεια για τα Σόδομα και τα Γόμορρα, παρά για εκείνη την πόλη.»

(Μκ 7,24-30 Μτ 15,21-29)
Ο Ιησούς άφησε τον τόπο εκείνο και αναχώρησε για την περιοχή της Τύρου και της Σιδώνας. Τότε μια γυναίκα Χαναναία βγήκε έξω απ’τα όρια της περιοχής αυτής και του φώναζε δυνατά: «Ελέησέ με Κύριε, Υιέ του Δαβίδ. Η θυγατέρα μου βασανίζεται από δαιμόνιο. Αυτός δεν απάντησε ούτε λέξη. Τον πλησίασαν τότε οι μαθητές και τον παρακαλούσαν: «Διώξε την, γιατί μας ακολουθεί και φωνάζει» Κι αυτός αποκρίθηκε: «Έχω αποσταλεί μόνο για τους πλανεμένους Ισραηλίτες». Αυτή όμως ήρθε και τον βοήθησε λέγοντας: «Κύριε, βοήθησέ με.» Τότε αυτός της αποκρίθηκε: «Δεν είναι σωστό να πάρει κανείς το ψωμί των παιδιών και να το πετάξει στα σκυλιά». Κι αυτή είπε: «Ναι, Κύριε, αλλά τα σκυλιά τρώνε από τα ψίχουλα που πέφτουν απ’το τραπέζι των κυρίων τους.» Τότε ο Ιησούς της απάντησε: «Μεγάλη είναι η πίστη σου γυναίκα! Ας γίνει όπως θέλεις». Κι από εκείνη την ώρα γιατρεύτηκε η θυγατέρα της.

Οι Εβραίοι, όσο θα έχουν μεγάλη δύναμη και την βοήθεια της Ευρωπαικής ηγεσίας, θα γίνουν περήφανοι και αναιδείς χωρίς όριο και θα δρουν χωρίς ντροπή. Θα προσπαθήσουν να κυβερνήσουν την Ευρώπη.

Θα κάνουν ένα σωρό κόλπα, αλλά οι διωγμοί που θα γίνουν θα έχουν σαν αποτέλεσμα οι Χριστιανοί να ενωθούν εντελώς. Ωστόσο, δεν θα ενωθούν με τρόπο τέτοιο όπως θέλουμε αυτοί που τώρα μηχανεύονται μια κοινή Εκκλησία ενωμένη κάτω από μια κοινή θρησκευτική εξουσία. Οι Χριστιανοί θα ενωθούν τελείως γιατί η επερχόμενη κατάσταση θα διαχωρίσει τα πρόβατα απ'τα κατσίκια. Τότε η προφητεία "ένα ποίμνιο ένας βοσκός" θα γίνει πραγματικότητα.

Από:
http://oag.ru/icon/paissios.html