Γιαυτό το λόγο στην νεά θεματική αναζήτηση της εννοιολογικής αλλά και ιστορικής αναζήτησης του κακού θέτω όπως ακολουθεί της έναρξη αναζήτησης αρχιζοντας απο την σημασία της έννοιας πρώτα όπως παρουσιάζεται σε αρχαία ελληνικά κείμενα.

Το κακό σαν έννοια στον ΑρχαιοΕληνικό Πολιτισμό
Ο Ελληνικος Πολιτισμος της Αρχαιότητας, οπως αλλοι μεγαλοι πολιτισμοι, θεωρουσε το κακό σαν απόρροια της προαιώνιας παρουσιας του πόνου στο Σύμπαν, της αναπόφευκτης δυστυχίας του Ανθρώπου στον κόσμο η οποία αιτιάζεται στην εμφάνιση του κακού.
Ηδη Ο Σολων αο τον 6 ο Αιωνα π.χ παρατηρει “ Δεν υπαρχει Ανθρωπος απόλυτα ευτυχης, εναντι του Ηλιου όλοι οι άνθρωποι ειναι δυστυχεις” αλλες πηγες για την εννοιολογικη σημασια του κακου αποτελει η αρχαιοελληνικη ποιηση `οπως οι πυθικες ωδές, και οι (III, vv. 28-32). Η οποιες θετουν επιφυλακη στην ανθρωπινη συνειδηση εναντια στις ματαιοδοξες ελπιδες για επιτυχια αυτων που τεινουν στο κακο σχετικά δθαβάζουμε : “ μεταξύ των σνθρωπων υπάρχει αυτή ( ανθρώπινη φύση) που υποτιμά αυτο που έχει και φιλοδοξεί τη δύναμη, επηρρεασμένη απο την άρρωστη και μάταια φαντασία του κακού μες τον πόνο βρίσκεται γιατί ακολουθέι τις μάταιες ελπίδες του και φαύλου κυκλου του! "(ivi, III, vv. 28-32).
H ανθρώπινη ζωή ως επι το πλείστον είναι πολιορκημένη απο τον πόνο και τη δυστυχία. φτάνει να ρίξουμε μιά ματιά στην πραγματικότητα απο την αρχαιότητα μέρχρι και σήμερα εκτός μικρών σχετικά λαμπρών περιόδων, στο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα αλλα και στο μεγαλύτερο μέρος του Πλανήτη, απο το παρελθόν μέχρι σήμερα, υπαρχουν οι πόλεμοι, η φτώχεια, η μιζέρια, η εκμεταλευση και δυστυχία. Ο άνθρωπος λογικά δεν τα επιθυμεί, μα αντι να τα απωθει και να απομακρυνεται απ΄αυτα, τα υποφέρει γιατί μπλεκεται στα δίχτυα του κακού “ o πόνος η δυστυχία και η βια διωκει τον ανθρωπο μέσω του κακού, έτσι αυτός δεν αποφευγει μα υποφερει”. H ελληνική λέξη πάθος στη γεννηση της ορίζεται σαν συμβάν, συνδέεται με κατι που συνέβει. Στη σημασία του αυτό που συμβαινει, που προ - έρχεται, που είναι εξωγενές, δεν είναι μερος μας αλλα το υπο - φέρουμε , πάθος λοιπόν αυτο που μας συμβαινει, αυτο που μας κτυπά χωρις να το θέλουμε, ειναι επομένως αρνητικο, ειναι δυστύχημα, δεινοπάθημα!

Το κακό σαν Πάθος και πάθημα γιατι υφίσταται σύμφωνα με τους Αρχαίους έλληνες;
Όμως γιατί στον άνθρωπο συμβαίνει το κακό, γιατί ο άνθρωπος υποφέρει, γιατι συμβαίνουν δυστυχιες που τον καταδιωκουν; Ο πόνος και το κακον δεν μπορουν και να προβληματισουν τον άνθρωπο “ Αυτό λοιπόν το κακον, για τους Αρχαίους έλληνες εμφανίζεται απο την προ - έλευση ενός ριζικού αίτιου ενός αρχαίου συμβάντος, η παθήματος, που οδήγησε στο σχίσμα της ανθρωπινης φύσης, ένα παθημα αρχαίο που συνεχιζει να τον ταλανίζει και που αγγιζει όλη την πραγματικότητα!
Ο κόσμος στην απέραντη ωραιότητα του, την οργανικότητα και ταξη που τον χαρακτηριζουν φέρει πλέον κατι το αρνητικό! Η ανθρωπινη φύση εχει την αχχιλειον πτέρνα της, ειναι εύθραυστη! Ο πόνος λοιπόν που υποφέρει ο άνθρωπος προέρχεται απο μιά αρχαία εναρκτήρια αιτία εμφάνισης του `ιδιου του κακου! Το ουδέτερο ουσιαστικο ΚΑΚΟΝ σημαίνεται σαν αιτία πόνου και δυστυχίας η οποία εμφανιζεται σαν ‘ελλειψη, σαν προκαλούμενο κενό της ανθρώπινης συνείδησης, η συνείδηση δεν ειναι πλήρης και είναι αδύνατη ! Το ΚΑΚΟΝ συνώνυμο της ελλειψης του καλού, της αρετης του ωραίου, `οταν εμφανίστηκε και οταν εμφανιζεται παιρνει τη θεση τους !
Η τραγική Θεώρηση του ΚΑΚΟΥ
Στην Τραγωδία οι έλληνες βλέπουν το κακό σαν αιτία της παρέβασης των Θεών στην Ανθρώπινη συνείδηση! Απο τους θεούς ο άνθρωπος τιμωρείται και υποφέρει. Οι Θεοί δίνουν το καλόν αλλά και το Κακόν! Οι έλληνες στην τραγωδία θεωρούν ότι το κακό είνα αναπόφευκτο, το κακό είναι Τραγικά αναπόφευκτο! Η Ουσία της τραγικής έννοιας έιναι η εξής: Το κακό δεν εξαλείπτεται απο την ζωή του Ανθρώπου! Αιτία είναι το ότι δεν υπάρχει Ο ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ, ΑΜΦΟΤΕΡΑ ΣΟΙΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ.. Ο Ανθρωπος λοιπόν είναι εγλωβισμένος εξ’ αρχής σε μιά διαπλεκούμενη υφή νοήσεως που συσταίνεται απο το κακόν και το καλόν μαζί! Έτσι ο Άνθρωπος προσπαθεί με τη δύναμη της νοήσης να ξεμπλέξει αυτή την διαπλοκή! Όσο κι αν ο άνθρωπος προσπαθεί απο μόνος του δεν έχει την απόλυτη δύναμη του διαχωρισμού γιατί αυτή η ίδια η φύση του συντίθεται στο κακό και το καλό! (Χρήζει λοιπόν οδηγούς φωτός ο άνθρωπος για να ξεφύγει), στην προσπαθεια του ακολουθεί μια τραγική πορεία. Οι Τραγικοί ήρωες πιστευουν ότι με την δύναμη τους το νού τους, μπορούν να λυσουν την τραγική κατάσταση τους , αλλά δεν καταλαβαίνουν ότι βρίσκονται μεσα σε ένα θεϊκό παιγνίδι όπου το θρασος και η υπερβολική υπερηφανεια υποπίπτουν στην ύβρη, πχ *Οιδίποδας! Όπου Οι θεοί οδηγούν τον τραγικό ηρωα άνθρωπο στην τύφλωση!

Ο άνθρωπος τυφλώνεται απο τους Θεούς και έτσι οδηγείται στο κακό!
Ο άνθρωπος σύμφωνα με τον Αισχύλο, είναι υποχείριο του κακού! Απο το οποίο οδηγειται σε τραγικές επιλογες. Μα αυτό το κακό βρίσκει τις ρίζες του στη Θεϊκή πράξη!
Διαβάζουμε: “ Ποιός θα μπορέσει ποτέ μαλλον να διώξει τον σπόρο του κακού και της κατάρας απο τα σπίτια μας; Δεμένη είναι η Ανθρώπινη φύση, δεμένη απο τον Άθε είναι η Ανθρωπότητα! ” " (Αγαμέμνων , π.β. 1565-1566).Ποιός είναι ο Άθε; Αυτή η λέξη η όνομα περιγράφει την αιτία της `ιδιας της ατυχίας που πέφτει στον Άνθρωπο. Αλλα και την ατια η οποια οδηγει τους Ανθρωπους σε τραγικα λαθη, ακομα περισσοτερο αυτος ειναι ο Δαιμων αιτία που προκαλει την τυφλωση στους ανθρωπους! Για τους Αρχαιους Ελληνες λοιπον ο Ανθρωπος βρισκεται κατω απο την επιρροη ανωτερων δυναμεων, που τυφλωνουν το νου του και τον ωθουν να κανει ενεγειες εσφαλμενες και τραγικες τις οποιες, σε φυσιολογικες συνθηκες, ιδιος θα τις κατεδίκαζε!!! Κατ αυτη την αποψη εμεις οι `Ανθρωποι ειμαστε Θυτες και θυματα μαζι! Αλλα μπορει να ειπωθει πλέον Θυματα και θυτες μιας τραγικης και `ατυχης μοιρας!
Η ύβρης και η υπερβολικη υπερηφανεια θεωρούμενη σε πολλά αρχαιοελληνικά κέιμενα αιτια της “ τυφλωσης” του νου του Ανθρωπου!
Γιατί οι Θεοί προκαλούν το κακό μέσω της τύφλωσης του νου του Ανθρώπου; Για τους Αρχαίους έλληνες οι Θεοί σπρωχνουν τον άνθρωπο στο κακό απο ζηλοφθονία! Στον αισχύλο βρίσκουμε αυτη την πολύ αρχαία άποψη, « όταν ο άνθρωπος βρίσκεται στην κορύφωση της ευτυχίας του γεννά απογόνους και πεθαίνει όχι δίχως άσχημα, μα για τις επόμενες γενεες του και τους απογόνους του σπέρνει πόνο ατέλειωτο!» "(Αγαμέμνων , π.β. 750-756). Το να αναφερεις ομως τοσο μικροψυχες σε Θεους γινεται απαραδεκτο και αφορητο, για τον Ασχυλο, η εννοια του φθονου, δεν αποτελει για τους Θεους μια εξηση αποδεκτη, απο ηθικη αποψη, το οτι οι Θεοι δηλαδη ενεργουν καταστροφικα για τον Ανθρωπο! `ετσι φτανει η αιτιολογηση σε ενα πιο ωριμο σταδιο, ο Ανθρωπος δεχεται το κακο λογω του οτι ο ιδιος υποπιπτει σε σφαλματα λογω της υπερβολικης του υπερηφανειας η οποια προκαλει την ΥΒΡΗ εναντια στους ηθικους αρχαιους νομους με συνεπακόλουθο να τιμωρειται απο τους θεους για να εξαγνιστει και καθαριστει! "
Ετσι βρισκουμε στον Ασχυλο τη σχέση μεταξυ υβρεως και Αθε: "Μιά αρχαία υβρις γέννησε μιά νεώτερη υβρη που αργα η γρηγορα δυστυχιες θα φερει και οταν θαρθει η ημερα της γεννησης της τοτε ο Ανικητος Αθες θα ξεσπασει, και ο μαυρος Αθες κυνικος και αδιστακτος θα καταστρεφει τα σπιτια! " (Αγαμενων , π.β. 763-770).

Το αρχαιο έγκλημα των Τιτάνων
Σύμφωνα με την Αρχαία ελληνική μυθολογία οι άνθρωποι είναι απόγονοι των Τιτανων, προερχονται απο την σταχτη τους που προκλήθηκε απο την τιμωρια του Δια οταν τους κατεστρεψε εκδικωντας το εγκλημα τους κατα του Θεϊκου Διονύσου, μικρου υιού των Θεων.
Απο τη μία πλευρά είναι απόγονοι των κακων τιτανων απο την αλλη έχουν τη φυση του θεϊκού καλού Διονύσου! Απο τον οποίο οι Τιτανες ειχαν θραφει! Οι άνθρωποι έχουν κληρονομησει λοιπόν ένα έγκλημα προανθρωπινο που για να εξαγνιστει χρήζει μια συνεχομενη τιμωρια και μετενσαρκωση . Έτσι φτανουμε στην έννοια της εξόριστης ψυχής , η ψυχή εξόριστη έρχεται στον κόσμο της τιμωρίας και το κακού για να πονέσει και εξαγνίσει το έγκλημα!

Αυτά σαν εισαγωγή ελπίζω να τέθηκε σωστά αυτό το ουσιαστικό θέμα διαλόγου.
Θα με ενδιέφερε να μπει σε διαλεκτική βάση με όλους τους φίλους χρήστες. Τι είναι κακο για σας,
κακό σαν ενέργεια στον κόσμο. Γιά παράδειγμα πέρα απο την προηγούμενη εισαγωγική παράθεση κακό γιά μένα είναι η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ στον κόσμο η ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ μέσω των πολέμων της βίας και της τρομοκρατίας. Κακό είναι η απώλεια της Δημοκρατίας και η πλύση εγκεφάλου των μέσων ενημέρωσης προς τις μαζες. Κακό είναι η διαστρέβλωση της αλήθειας. Η εκμεταλευση των ανθρωπων και η βια,
Η έλλειψη της ελευθερίας.
Πιστεύω επίσης πέρα απο τα προηγούμενα που μπορεί να φανούν σαν αφορισμοί με τη φιλοσοφική έννοια, πιστευω πως στη ζωή του καθενός μας επίσης πέρα απο τις ρητορείες, παρουσιάζεται ΤΟ ΔΙΛΛΗΜΑ σε όλους μας, το ΔΙΛΛΗΜΑ του κακού και του κακού σαν πράξη!
Αυτο είναι όπως το AUT AUT του KIRKEGARD ο οποίος λέει
Στην Ανθρώπινη φύση υπάρχουν διάφοροι χαρακτήρες Ανθρώπων,
σε όλους παρουσιάζεται καθημερινά ενα aut aut οι χαρακτήρες οι οποίοι ενεργούν βάση αισθητικών προτύπων *έιμαι αυτό που είμαι γιατί το επέλεξα βάση επιφανειακών προτύπων που ήδη υπάρχουν για παράδειγμα το ότι έγινα ιερέας φοράω ράσα και ευλογώ, μπορεί να έγινε με βάση μιά αισθητική επιφανειακή επιλογή του να έχω αυτό το ΡΟΛΟ του καλού στην πράξη όμως δεν μπορώ να το εφαρμόσω γιατί δεν είναι η επιλογή μου βαθιά συνειδητή, αυτοί οι τύποι των ανθρώπων και σύμφβωνα με τον ΚΙΡΚΕΓΑΡΔ είναι οι περισσότεροι, επιλέγουν να ΕΙΝΑΙ όπως πιστεύουν πρότυπα καλού αλλα δεν κάνουν άλλο παρα κακό. Η αισθητική επιλογή γίνεται αντιληπτή στην πράξη ζωής όπου αυτοι οι χαρακτήρες δεν λαμβάνουν ευθύνες ηθικές που μπορεί να είναι και επίπονες.

Η άλλη πλευρά είναι η ΗΘΙΚΗ πλευρά η Ηθική επιλογή η η επιλογή της Ηθικής όπου οι άνθρωποι δεν αποφέυγουν ευθύνες και επιλέγουν πολλές φορες και συνειδητά το δύσκολο το οποίο όμως μπορεί να είναι ηθικά ωφέλιμο!

Πιστέυετε ότι το κακό είναι μιά προυπάχουσα πραγματικότητα που έχει να κάνει με τις επιλογές μας εγώ πιστέυω πως υπάρχει το κακό και πως εκφράζεται μέσω των πράξεων μας σε καθημερινή βάση!

το κακο και το καλο ειναι εφευρεσεις του ανθρωπου.

δεν υπαρχουν στην Φυση και στο Συμπαν!

κατα την γνωμη μου η αναπτυξη του νεοφλοιου στον ανθρωπο εγινε προωρα (χωρις να εννοω οτι καποιος παρεναιβει ντε και καλα, αλλα ουτε και να το αποκλειω) και αυτο σε συνδυασμο με τα ζωωδη ενστικτα της κυριαρχιας στο ειδος μας, απεβει καταστροφικο!

ο νεοφλοιος δεν επικρατει παντα των τασεων των προγενεστερων θηλαστικων και ερπετικων "εγκεφαλων" που εξακολουθουν να λειτουργουν στον εγκεφαλο μας.

ο συνδυασμος "λογικης" σκεψης και ενστικτου εφτιαξε τον τελειο φονια-καταστροφεα!

quote:

---

το κακο και το καλο ειναι εφευρεσεις του ανθρωπου.

δεν υπαρχουν στην Φυση και στο Συμπαν!

Ό Άνθρωπος φίλε jonniebegood δεν είναι μέρος της Φύσης και του Σύμπαντος; Eίναι ανύπαρκτος αυτός και η λογική του στη φύση και στο σύμπαν; To κακό σαν Ανθρώπινη πράξη είναι ανύπαρκτο στη Φύση;
An και εφέυρεση η καταστροφικό προϊόν ενστικτου και λογικής που προέρχεται απ τον πρώωρο Νεοφλοιο, ο προβληματισμός μας έναντι των καταστροφικών του αποτελεσμάτων τι έιναι; η λογική της ηθικής τι είναι;
Απο το πρωτόγονο νεοφλοιο σου μπορείς να καταστρεφεις αλλά να προβληματίζεσαι, να δημιουργείς.
Δυστυχώς είμαστε μόνο Άνθρωποι!

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

---

quote:

---

το κακο και το καλο ειναι εφευρεσεις του ανθρωπου.

δεν υπαρχουν στην Φυση και στο Συμπαν!

---

Συμφωνώ! Είναι το ίδιο με το να λέμε πως η Φύση κάνει λάθη... Πάραυτα θεωρώ πως οι συγκεκριμένες έννοιες αποτελούν μια εξέχουσα ανθρώπινη σύλληψη και ίσως το σημαντικότερο βήμα προς την κατανόηση του κόσμου μας

sub rosa

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Ας αναρωτηθούμε και τα παρακάτω, καλο-κακο/ Νους και Φύση, από το όμορφο κείμενο της αγαπητής Καθυ.

Αν υποθέσουμε, πως κάθε τι υλικό/φυσικο είναι και νοητικό, και καθετί νοητικό είναι και υλικό/φυσικο.

Τότε καλό/κακό, θα πρέπει να υπάρχουν κάπου.

Μα αν δεν είναι ακριβώς έτσι?

Αν υπάρχουν και αλλά πεδία υλης/φυσης, που δεν γνωρίζουμε, και δεν εχουν καμια σχεση με αυτο... το καλο/κακο?

Αν κάποιος μπόρεσε να εισέλθει σε αυτά?

Ο Πλάτωνας, κάνει αναφορά σε σκιές και σπηλιές, μα λίγο πριν μας λέει, να παρατηρήσεις τη μορφή, και να εισχωρήσεις, να ενωθείς μαζί της.

και η επιστήμη σήμερα λέει, πως θεωρείται μορφή, η έννοια και η ενέργεια.

Τώρα, εσύ που διαβάζεις οτι γράφω, και που είναι μια μορφή, (ιστοσελίδα) οι έννοιες, θα γεννήσουν ενέργεια…. που θα δράσει.

Δεν γίνεται κάπως έτσι και με τα κανάλια κάθε βράδυ?

Ακούς, βλέπεις.. ειδήσεις μορφές, και ανάλογα οι ίδιες, διαμορφώνουν το τι σκέπτεσαι, π.χ για το αν κάποιος ιεράρχης είναι καλός η κακός…όπως φυσικά διαμορφώνεται, και η ψυχολογία σου.

Οι δυσκολίες μας σε γενικότερη βλέψη, έρχονται μέσα από την θεώρηση μας σε κάθε τι, μέσα στο ψυχολογικό γίγνεσθαι,

θέλεις,
Α. πως εγώ είμαι το Νοούμενο,
θέλεις,
Β. πως είμαι από το Νοούμενο,
θέλεις,
Γ. πως συμμετέχω στο Νοούμενο.

Αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν υπήρχε τρόπος, ώστε οι μορφές, (που γεννούν ενέργεια), αν γινόταν η δράση τους…. να μας έφερνε πιο κοντά, σε άγνωστα πεδία.*

*Τα άγνωστα πεδία, δεν λαμβάνονται σαν δεδομένα.

Προσωπικά πιστεύω πως ένας ορισμός του κακού ως «ο,τιδήποτε αντιβαίνει στη φύση» υποδηλώνει ότι η φυσική κατάσταση του ανθρώπου είναι η αγάπη, η ευγένεια και το ωραίο. Στην πράξη όμως η φύση δεν γνωρίζει καλό και κακό, αφού οι μορφές και οι δυνάμεις που την αποτελούν είναι ελεύθερες να καταβροχθίσουν η μία την άλλη χωρίς το ηθικό στίγμα του καλού και του κακού, του ωραίου και του άσχημου, του ευγενικού και του μη ευγενικού. Κανένας ελέφαντας, βλέποντας ένα λιοντάρι να τρώει μια μισοζώντανη ζέβρα, δεν λέει «αυτό είναι πολύ κακό» κουνώντας την προβοσκίδα του σε μια γκριμάτσα απαρέσκειας. Η φύση δέχεται ότι οι μορφές διαδέχονται η μία την άλλη, εναλλάσσονται μεταξύ τους, μπαίνει η μία μέσα στην άλλη και αφομοιώνεται απ’ αυτήν ώσπου να αποδοθεί με άλλο τρόπο, με άλλη μορφή και να συνεχιστεί η αλυσίδα.

Τι λοιπόν είναι αυτό μέσα μας που μας κάνει να φρικάρουμε όταν βλέπουμε στην τηλεόραση ένα λιοντάρι να ξεσκίζει τις σάρκες ενός άλλου, μισοζώντανου ακόμη, ζώου; Ή να κρίνουμε αφόρητη μια παρόμοια συμπεριφορά από έναν άνθρωπο; Τι είναι αυτό που μας ωθεί σε μια κατηγοριοποίηση του κόσμου σε καλό και κακό; Ο νους έγραψαν κάποιοι, η ηθική άλλοι.

Προσωπικά νομίζω ότι είναι η αγωνία. Η υπαρξιακή αγωνία του να είμαστε διαφορετικοί (ανώτεροι) από τα υπόλοιπα βασίλεια στη φύση, να είμαστε δηλ. διαφορετικοί από τα άνοα φυτά, τα άσχημα έντομα και τα ζώα που λειτουργούν με βάση τα ένστικτά τους. Είναι ακόμη η αγωνία του πόνου, ο φόβος μήπως πονέσουμε. Σαφώς η αγωνία του θανάτου.

Αυτό που βιώνουμε, έτσι όπως το βιώνουμε και έτσι όπως το επαληθεύουν οι άλλοι με το δικό τους βίωμα, συνιστά το «καλό», μια πεπατημένη στην οποία είμαστε ασφαλείς από τα σκοτάδια της μη ύπαρξης. Ο,τιδήποτε άλλο είναι «κακό», φέρνει πόνο, πισωγύρισμα, θάνατο.

Κι είναι χιλιάδες τα βιβλία και οι πρέσβεις του εσωτερισμού, της νέας εποχής, του γνωστικισμού και άλλων ρευμάτων, που μας διαβεβαιώνουν ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε τον πόνο γιατί είναι αυτός ακριβώς που προάγει την εξέλιξη. Μας λένε επίσης ότι θάνατος ουσιαστικά δεν υπάρχει. Μας λένε να συμφιλιωθούμε με όλες τις πλευρές του εαυτού μας, ΚΑΙ με τα σκοτάδια του. Ουσιαστικά μας λένε ότι το «κακό» δεν έχει στον κόσμο άλλο μερίδιο παρά μόνο αυτό που του δίνουμε εμείς. Επομένως, για τη σύγχρονη εσωτερική αντίληψη, κακό δεν υπάρχει.

Όμως, ό,τι κι αν λένε, ο πόνος παραμένει πόνος. Η έλλειψη αγάπης, έλλειψη αγάπης. Ο θάνατος, θάνατος. Η ασχήμια, ασχήμια και η θλίψη για όλα αυτά, θλίψη. Η ευτυχία βιώνεται μόνο σε παρενθέσεις και η ζωή ξοδεύεται στο κυνήγι της υπέρβασης που θα μας χαρίσει κάποτε (πότε άραγε;) τη γαλήνη. Γιατί όμως δεν μπορούμε να έχουμε γαλήνη «εδώ και τώρα»; Γιατί δεν είναι αυτός ο κόσμος ένας κόσμος αγάπης, ομορφιάς και ευγένειας; Γιατί πρέπει να γίνουμε πρώτα στάχτες για να αναστηθούμε;

Και γιατί, μέσα σε όλη αυτή την αγωνία, κάτι ή κάποιος μπήκε στον κόπο να φυτέψει μια ρίζα που την είπε αγάπη και που σαν κοσμική άμπελος διασχίζει το σύμπαν για να φτάσει ίσως εκεί απ’ όπου τη μεταφύτεψαν;

Ερωτήματα για αποτυχημένους, όπως θα έλεγε ίσως ο Γιώργος…

Όμως, φίλε μου, προσωπικά αντιστέκομαι στο προαιώνιο στίγμα. Πιστεύω ακράδαντα ότι ο άνθρωπος γεννιέται αθώος, τι γίνεται στην πορεία είναι αποτέλεσμα ίσως λάθους. Κανένα μωρό δεν φέρει το σημάδι του Κάιν ερχόμενο στον κόσμο και όποιος βλέπει τέτοια σημάδια στα μέτωπα των άλλων και του εαυτού του είναι επειδή δεν αντέχει να αναλάβει την ευθύνη για το ποιος είναι ή το πώς ζει και για την ύβρη κατά της αγάπης που πιθανώς διαπράττει…

Καλημέρα,
Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

quote:

---

Empedoklis: Τι εστί κακόν ;
Ό όρος Κακό χρησιμοποιείται πολύ συχνά στη ζωή του κάθε ανθρώπου και αποτελεί αναμφισβήτητα ένα λεκτικό στοιχείο που εκφράστηκε και εκφράζεται πάντοτε σαν σημείο αναφοράς για την ανθρώπινη βία, το έγκλημα, τα αρρωστημένα πάθη, τη διαφθορά, τον πόνο, τη δυστυχία, το θάνατο! Αδιαμφισβήτητα το κακό αποτέλεσε ένα αναπόφευκτο “σύντροφο” για τον άνθρωπο “αναγκάιο κακό”! Ό Άνθρωπος απο την εμφάνιση του στον κόσμο δεν απόφυγε ποτέ τον πόνο τη δυστυχία τη βία σχεδόν όπως και τον αναπόφευκτο θάνατο ! Και σε όλες τις ανθρώπινες γλώσσες αρχαίες και νέες απο την αρχή του κόσμου μέχρι σήμερα ο όρος κακόν, η mal, male, bad κτλ αναφέρεται πάντα στα προαναφερθέντα! Γνώμη μου είναι ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται κάθε όρος με σοφιστική διάθεση, θα μπορούσε να είπωθεί οτι αυτή τη στιγμή στον κόσμο μας παρουσιάζεται μιά ΣΥΓΧΥΣΗ ENNOΙΩΝ η οποία οδηγεί και σε μιά ανάλογη γενικότερη ΣΥΓΧΥΣΗ. Ο κάθε όρος εκφράζει συγκεριμενα χαρακτηρiστικα στοιχεια για να πλησιάζει την αλήθεια, αυτό που θα έπρεπε να αποτελεί και να είναι, δηλαδή ένας κωδικός που μέσω του λόγου εκφράζει την αλήθεια, όμως αντίθετα συχνά οι όροι τιθενται σε συγκεχυμένες σφαίρες ανάλυσης. Πρέπει να γνωριζουμε τις εννοιες των ορων που χρησιμοποιουμε, πρεπει να ειναι συγκεκριμενοι και να τους εχουμε καταννοήσει, να τους γνωριζουμε, γιατι διαφορετικά η αλήθεια και η πραγματικότητα αλλοιώνονται όταν αναζητούμ την επεξήγησή τους στην πραγματικότητα . Η εννοιολογική έρευνα των όρων , πάντοτε κατα τη γνώμη μου ,αποτελεί ένα απο τα καλύτερα σημεία εκκίνησης γιά οποιοδήποτε θεματική αναζήτηση! Έπειτα η αναζήτηση των αληθειών μέσω συγκεκριμένων εννοιών και λόγων, όπως οριοθετήθηκαν και εκφράστηκαν στο πνευματικό παρελθόν της ανθρωπότητας απο Γίγαντες του πνέυματος, μπορούν να αποτελέσουν γνώμονα στην επεξήγηση της ανθρώπινης ζωής! Η Ιστορία και η Φιλοσοφία γιά παράδειγμα, όταν έχουμε μιά εννοιολογική βάση εκκίνησης μπορούν να αποτελέσουν πηγές επεξήγησης και πραγματικής βαθιάς εμπειρίας μέσω των Φιλοσόφωνσαν μια συγκεκριμένη βάση έρευνας και προύποθεση για την συνειδητοποίηση της αλήθειας του παρόντος και του μέλλοντος !

---

quote:

---

Το αρχαιο έγκλημα των Τιτάνων
Σύμφωνα με την Αρχαία ελληνική μυθολογία οι άνθρωποι είναι απόγονοι των Τιτανων, προερχονται απο την σταχτη τους που προκλήθηκε απο την τιμωρια του Δια οταν τους κατεστρεψε εκδικωντας το εγκλημα τους κατα του Θεϊκου Διονύσου, μικρου υιού των Θεων.
Απο τη μία πλευρά είναι απόγονοι των κακων τιτανων απο την αλλη έχουν τη φυση του θεϊκού καλού Διονύσου! Απο τον οποίο οι Τιτανες ειχαν θραφει! Οι άνθρωποι έχουν κληρονομησει λοιπόν ένα έγκλημα προανθρωπινο που για να εξαγνιστει χρήζει μια συνεχομενη τιμωρια και μετενσαρκωση . Έτσι φτανουμε στην έννοια της εξόριστης ψυχής , η ψυχή εξόριστη έρχεται στον κόσμο της τιμωρίας και το κακού για να πονέσει και εξαγνίσει το έγκλημα!

---

Υπάρχουν κάποιοι κανόνες για όλους αυτούς τους διαχωρισμούς και για την ύπαρξη των διαφόρων αντιθετικών ζευγών ή είναι κάποιοι συμβατικοί διαχωρισμοί που απλά ξεπήδησαν?
Κι από που ξεπήδησαν?

Σχετικά με την ύπαρξη του Κακού στην φύση, θεωρώ ότι αυτό δεν υπάρχει - τουλάχιστον έτσι όπως το θεωρούμε εμείς.
Ο Νους δεν είναι αυτός ο οποίος διαχωρίζει μια κατάσταση προκειμένου να την αντιληφθεί?
Αν μπορούσαμε να συνθέσουμε και να δούμε μια κατάσταση συνολικά κι όχι χαρακτηριστικά, ίσως να κατανοούσαμε ότι στην ουσία διαχωρίζουμε επειδή είμαστε αδύναμοι να κατανοήσουμε το σύνολο σε ολόκληρη την διάσταση του.
Ίσως πάλι να κατανοούσαμε σε μεγαλύτερο βαθμό την βαθύτερη σκοπιμότητα των δύο αντιθετικών καταστάσεων και την ομοιότητα μεταξύ των σκοπών εκδήλωσης και της μίας και της άλλης.

Η Φύση δεν γνωρίζει ούτε κανόνες ούτε μπορεί να "κινηθεί" σε ελεγχόμενα πλαίσια που να τα κατανοήσουμε πλήρως.
Απλά εκδηλώνεται διαγράφοντας κυκλικές πορείες.
Μετά την καταιγίδα θα έρθει η νηνεμία κι ύστερα πάλι η καταιγίδα.
Μετά από την παλίρροια θα έρθει η άμπωτις κι ύστερα πάλι η παλίρροια.
Το καλοκαίρι διαδέχεται τον χειμώνα και το οποίο θα δώσει την θέση του πάλι στον χειμώνα (αυτό ειδικά "παίζει" τα τελευταία χρόνια )...

Σχετικά με την αντίδραση μας βλέποντας σαρκοφάγο ζώο να τρώει ένα φυτοφάγο, υποθέτω ότι αυτό που μας κινητοποιεί συναισθηματικά και λυπούμαστε είναι το γεγονός ότι το φυτοφάγο ζώο ήταν πιο αδύναμο και δεν κατάφερε να ξεφύγει από το σαρκοφάγο.
Από την άλλη όμως σκέφτομαι ότι δεν έχουμε καθόλου τα ίδια συναισθήματα βλέποντας ένα φυτοφάγο ζώο να ξεριζώνει κάποια χόρτα από την γη για να τραφεί.
Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί αυτές τις δύο καταστάσεις?
Γιατί πχ δεν θεωρούμε κι ένα φυτό ως τον πιο αδύναμο κρίκο?
Μήπως επειδή ένα ζώο διαθέτει νοημοσύνη, ψυχή και κάποια ευφυΐα?
Η θέα του αίματος?
Μια αρχέγονη κι ενδόμυχη αίσθηση μας ότι χάνεται κάποιος εκπρόσωπος του βασιλείου μας που τυγχάνει να είναι κατώτερος από εμάς στην γραμμή εξέλιξης?

Το κροκοδειλάκι, αγαπητέ Γιώργο, γεννιέται αθώο και πεθαίνει αθώο.
Εκτός κι αν το χαρακτηρίσουμε ένοχο επειδή τρέφεται...
Εμείς το βλέπουμε ένοχο και "κακό".

Ένα μωρό, καλή μου Unseen, γεννιέται αθώο.
Όσο μεγαλώνει του μαθαίνουμε - συνειδητά ή όχι - να νιώθει ένοχο κι αμαρτωλό.

Κι ο νοών νοείτω!

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Dying Incubus: Αλήθεια, ποιός είναι αυτός που ορίζει τι είναι Κακό και Καλό?
Όμορφο κι άσχημο, αμαρτωλό κι αγνό, ηθικό κι ανήθικο κλπ?

---

quote:

---

Μάλιστα, κι ο νοών νοείτω, αλλά τι?

Αναφέρεσαι στην Ελλάδα και στο Χριστιανισμό?

Αναφέρεσαι στη κοινωνία?

Αναφέρεσαι που………?

Αχ, συγνώμη, ξέχασα το ο νοών νοείτω!

---

Είδες κάπου στο μήνυμα μου να επικεντρώνομαι στην Ελλάδα και τον Χριστιανισμό?
Εγώ ακόμη ψάχνω να δω που το ανέφερα...

Μάλλον δεν κατάλαβες πάντως την σύνδεση που επιχείρησα να κάνω...
Next time!

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Dying Incubus: Αγαπητέ el.elyon, προσωπικά δεν έκανα έναν διαχωρισμό ανάμεσα στην Υποκειμενική Αλήθεια και στην Αντικειμενική Αλήθεια.

---

quote:

---

Ναι δεν έκανες κανένα διαχωρισμό. Αλλά και να ήθελες δεν μπορούσες γιατί ή αντικειμενική αλήθεια θα υπάρχει ή υποκειμενική. Αυτό που υπάρχει είναι η υποκειμενική αλήθεια!

---

Προσωπικά διαφωνώ σ' αυτό, αγαπητέ μου!
Σε μια προσπάθεια να σκεφθώ συνθετικά κι όχι χωριστικά, δεν θα μπορούσα να δεχθώ ότι υπάρχει είτε η υποκειμενική Αλήθεια του καθενός μας είτε η Αντικειμενική.
Υπάρχουν κι οι δύο για μένα.
Απλά την Αντικειμενική δεν την γνωρίζουμε γιατί δε μπορούμε να την μάθουμε.
Μπορεί να πάρουμε μια πολύ μικρή ιδέα της, μια ελάχιστη ιδέα, η οποία να μας παρακινήσει να "συγχρονίσουμε" την υποκειμενική μας Αλήθεια μ' αυτήν.

quote:

---

Εγώ θα το έλεγα ότι ουσιαστικά τα συμπεράσματα μας βασίζονται στην υποκειμενική αλήθεια. Ίσως η αντικειμενική αλήθεια είναι τα γεγονότα αλλά η ερμηνεία των γεγονότων είναι υποκειμενική. Και αυτό που μένει στο τέλος είναι η ερμηνεία ( υποκειμενική αλήθεια ) και όχι τα γεγονότα ( αντικειμενική αλήθεια )!

---

Κατά περίεργο τρόπο, εδώ καταφέραμε να συμφωνήσουμε!

quote:

---

Συγνώμη αλλά δεν μου έδωσες να καταλάβω. Ίσως επειδή τυπικά απευθύνθηκες στην αγαπητή Unseen. Μπορεί εκείνη να κατάλαβε, εγώ δεν κατάλαβα για αυτό και σε ρώτησα! Άρα περιμένω το next time, αγαπητέ μου Dying Incubus.......

---

Επειδή πραγματικά είσαι μία από τις συμπάθειες μου, θα σου δώσω το πρώτο βήμα για αυτό που εννοούσα.
Με την κοινή σύνδεση που επιχείρησα να κάνω όσον αφορά το κροκοδειλάκι που ανέφερε ο Γιώργος και με τον άνθρωπο που μεγαλώνει είναι ότι στην ουσία εμείς οι ίδιοι τους βλέπουμε ένοχους επειδή αντιβαίνουν στα δικά μας standards.
Τώρα σε βοήθησα?

In anticipation of my resurrection...

Δύο γραμμές απλά για να πω μια καλησπέρα, αφού δεν μπορώ να γράψω αυτό το διάστημα. Σας διαβάζω όμως όσο πιο συχνά μπορώ.

Ειρήνη σε όλους μας,
Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

quote:

---

Το κροκοδειλάκι, αγαπητέ Γιώργο, γεννιέται αθώο και πεθαίνει αθώο.
Εκτός κι αν το χαρακτηρίσουμε ένοχο επειδή τρέφεται...
Εμείς το βλέπουμε ένοχο και "κακό".

---

Γιατί όμως ενώ δηλώνεις σίγουρος ότι θα πεθαίνει δεν είσαι σίγουρος για το αν γεννιέται ή αν "τα καταφέρνει"?
Τι είναι αυτό που σε κάνει να αναρωτιέσαι?

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Dying Incubus: Προσωπικά διαφωνώ σ' αυτό, αγαπητέ μου!
Σε μια προσπάθεια να σκεφθώ συνθετικά κι όχι χωριστικά, δεν θα μπορούσα να δεχθώ ότι υπάρχει είτε η υποκειμενική Αλήθεια του καθενός μας είτε η Αντικειμενική.
Υπάρχουν κι οι δύο για μένα.
Απλά την Αντικειμενική δεν την γνωρίζουμε γιατί δε μπορούμε να την μάθουμε.
Μπορεί να πάρουμε μια πολύ μικρή ιδέα της, μια ελάχιστη ιδέα, η οποία να μας παρακινήσει να "συγχρονίσουμε" την υποκειμενική μας Αλήθεια μ' αυτήν.

---

quote:

---

Αγαπητέ μου θεωρώ ότι έχω αναπτύξει πλήρης την άποψη μου ο τι ή Υποκειμενική Αλήθεια θα υπάρχει ή Αντικειμενική. Ίσως όχι στο παρόν θέμα τόσο καλά αλλά δεν νομίζω ότι χρειάζεται. Και εξάλλου διαφωνείς μόνο με τα λόγια σου αλλά στην πράξη συμφωνείς μαζί μου γιατί αγαπητέ δεν μπορείς να κάνεις και διαφορετικά. Κανένας δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά!

---

Αγαπητέ el.elyon, δεν σου ζήτησα να μου αναπτύξεις την άποψη σου περί της ύπαρξης της Αντικειμενικής ή Υποκειμενικής Αλήθειας.
Θυμάμαι ότι το έχεις κάνει παλιότερα, την έχω κατανοήσει, την σέβομαι οπότε εξέφρασα απλά την διαφωνία μου και σου εξήγησα τι πιστεύω εγώ.
Και δεν διαφωνώ μαζί σου σ' αυτό το θέμα μόνο στα λόγια, πίστεψε με...

quote:

---

Όχι και τόσο. Ποιο πολύ βοήθησες στο να υπάρχουν υποψίες φίλε μου και όχι στο να ξεκαθαρίσεις τα πράγματα.

---

Μου αρέσει να δημιουργώ αινίγματα...

Καλή σου μέρα!

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Dying Incubus: Αγαπητέ el.elyon, δεν σου ζήτησα να μου αναπτύξεις την άποψη σου περί της ύπαρξης της Αντικειμενικής ή Υποκειμενικής Αλήθειας.
Θυμάμαι ότι το έχεις κάνει παλιότερα, την έχω κατανοήσει, την σέβομαι οπότε εξέφρασα απλά την διαφωνία μου και σου εξήγησα τι πιστεύω εγώ.
Και δεν διαφωνώ μαζί σου σ' αυτό το θέμα μόνο στα λόγια, πίστεψε με...

---

quote:

---

Keraynos - Υπάρχουν και οι δύο μορφές ως αλήθειες. αυτό είχα να πω μόνο και συγχωρήστε με για τα απλοικότατα παραδείγματα που έφερα αλλά ήθελα να γίνουν απόλυτα κατανοητά αυτά που ήθελα να πω.

---

Keraynos έδωσες το καλύτερο παράδειγμα για αυτές τις δυο μορφές (αλήθειας) αντικειμενική και υποκειμενική.

Άλλωστε μην ξεχνάς ότι η αλήθεια, όποια και αν είναι αυτή, κρύβεται κάτω από τα ποιο απλά πράγματα, που ούτε καν μπορούμε να φανταστούμε ….

quote:

---

Πάνω σε αυτό που λέτε περί αντικειμενικής και υποκειμενικής αλήθειας έχω να πω και γω το εξής. Μπορούν να υπάρχουν και οι δύο μορφές αλήθειας , τι εννοώ με αυτό. ας πάρουμε κάποια απλά παραδείγματα.
Εγώ πιστεύω ότι τα σκυλιά της ράτσας μπόξερ είναι πιο όμορφα από τα σκυλιά της ράτσας τσιουάουα. Αυτό είναι μια υποκειμενική αλήθεια, είναι το "εγώ" το δικό μου που μιλάει.
Τώρα ας πούμε το άλλο, το τετράγωνο είναι το σχήμα που έχει όλες τις πλευρές και όλες τις γωνίες του ίσες, αυτό είναι μία αντικειμενική αλήθεια αποδεχτή από όλους. Πολλές φορές μία υποκειμενική αλήθεια δεν είναι αποδεχτή μόνο από μένα αλλά, και από τον Α τον Β τον Γ και πάει λέγοντας, τότε η υποκειμενική αυτή αλήθεια τείνει να γίνει αντικειμενική, επειδή την θεωρεί μεγάλος αριθμός ατόμων ως ορθή, έστω και αν είναι ομαδική πλάνη.Υπάρχουν και οι δύο μορφές ως αλήθειες. αυτό είχα να πω μόνο και συγχωρήστε με για τα απλοικότατα παραδείγματα που έφερα αλλά ήθελα να γίνουν απόλυτα κατανοητά αυτά που ήθελα να πω.

Wolf

Edited by - keraynos on 18/09/2007 21:03:02

---

Edited by - el.elyon on 19/09/2007 09:55:45

quote:

---

el.elyon- Φίλε keraynos από τη στιγμή που υπάρχει το Ψέμα, από εκείνη τη στιγμή δεν υπάρχει Αντικειμενική Αλήθεια αλλά υπάρχει η Υποκειμενική Αλήθεια!

---

el.elyon καλημέρα .

Φίλε μου δεν θα διαφωνήσω με αυτά που λες, απλά θα ήθελα να σε ρωτήσω ποιος μπορεί να ορίσει, ποιος μπορεί να γνωρίζει πραγματικά από εμάς, το ποια είναι η πραγματική αλήθεια και ποιο το ψέμα .

quote:

---

quote:

---

el.elyon- Φίλε keraynos από τη στιγμή που υπάρχει το Ψέμα, από εκείνη τη στιγμή δεν υπάρχει Αντικειμενική Αλήθεια αλλά υπάρχει η Υποκειμενική Αλήθεια!

---

el.elyon καλημέρα .

Φίλε μου δεν θα διαφωνήσω με αυτά που λες, απλά θα ήθελα να σε ρωτήσω ποιος μπορεί να ορίσει, ποιος μπορεί να γνωρίζει πραγματικά από εμάς, το ποια είναι η πραγματική αλήθεια και ποιο το ψέμα .

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr