Σε μένα απευθήνεσαι ? Εμένα εννοείς λέγοντας "ρηχό τύπο" ? Με ξέρεις φίλε ?

Λένε πως το κακό είναι μύθος & πρέπει να απομυθοποιείται. Το κακό. Τα κακά ? Μαμ, κακά και νάνι. Καλού κακού, έχετέ το και αυτό υπ’ όψιν σας.

Πολύ με απασχόλησε αυτός ο τύπος που έστησε ένα τεράστιο κτιριακό συγκρότημα (αλά Μακεδονία Παλλάς) κοντά στο Ολυμπιακό στάδιο του Μονάχου, με αποκλειστικό σκοπό να φτιάξει έναν ιντερνάσιοναλ οίκο ανοχής κατά την διάρκεια των αγώνων του Μουντιάλ 2006. Είπαν, πως ο κάθε σεξοχαρμάνης, θα μπορεί έναντι 75 ευρώ, να ικανοποιεί τις ορμονίσιες αναταραχές του, με οποιαδήποτε από τις 120 μουλτιλιγκουαφόν κοπέλες που θα εργάζονται εκεί, για όσο χρόνο θέλει, μέχρι δηλ. να στεγνώσει από το πολύ στύψιμο. Επίσης λέγεται πως στην λίστα των «καλυτέρων» εργαζομένων κοριτσιών, έρχονται πρώτες παρακαλώ οι Ελληνίδες! Είπατε τίποτα

Ένα πράγμα χαρακτηρίζει τις Ελληνίδες και λέγεται : «Υστερία». Δεν το βρίσκω διόλου κακό αν σκεφτούμε πως τούτο το χαρακτηριστικό, υπήρξε ίσως τροχοπέδη για να δοξαστούν στο παρελθόν. Καλού κακού όμως, έχετέ το και αυτό υπ’ όψιν σας. Στο μέλλον.

Τοκ τοκ!

- Ποιος είναι ?

- Ο Μανώλης Ρασούλης

- Είσαι πράγματι ο Μανώλης Ρασούλης?

- Ναι και αυτήν την φορά την πάτησες φίλε!

Tο παρόν μήνυμα που αποστέλλεται στο φόρουμ σας, συντάσσεται κάτω από το θαυματουργό τελετουργικό της ίδιας της ζωής. Δεν αποτελλεί γραφική αποτύπωση των πεπραγμένων μου σε στυλ "Θαυμάστε με λοιπόν κι εσείς!", μα έρχεται ακριβώς στο αμόλυντο timing της αποδόμησης του χωροχρονικού στάτους κβο που συνάμα σηματοδοτεί την δημιουργία & δόμηση μιας νέας, εκπληκτικής, θαυμάσιας και συνειδητής πραγματικότητας.

Η παρουσία των προσωπικοτήτων που αναφέρθησαν ποστάροντας ως Deva Parinito & παρουσιάστηκαν εδώ, με τον μοναδικό τρόπο της εμπλεκόμενης ταυτοπλαστοπροσωπείας, υπηρέτησαν πιστά την ζώσα εναλλαγή όλων των σουρεαλιστικών καταστάσεων & της απροσδιοριστίας της ίδιας της ζωής και σκοπό είχαν, να μπορέσει ο αναγνώστης σας να γνωρίσει τον τσιταρισμένο βηματισμό που συνοδεύει την ανθρωπότητα πάνω στο τεντωμένο χορτόσκοινο που χωρίζει την αλήθεια από την αληθοφάνεια.

Τούτο το ποστ, αποτελλεί απάντηση σε όλους όσους σοδομούν την αλήθεια, εν ονόματι της δημοκρατίας & της ελευθερίας. Σε ολόκληρη την ως τώρα ζωή μου, βάδισα μέσα στο χαράκωμα μιας εμπόλεμης ζώνης & ενός αιωρούμενου δικτατορικού καθεστώτος χωρίς ποτέ να παραπονεθώ γι' αυτό. Κρατώ στα χέρια μου το ρεβόλβερ του Λόγου, έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στην βαθύτερη ζωοδόχο υπαρξιακή φύση των ανθρώπων και διατηρώντας αναλλοίωτες όλες εκείνες τις αρχεγονικές καταβολές που συντάσσουν την αέναη κίνηση των πάντων.

Έχοντας λοιπόν όλα τούτα στο νου μου, ορθώς γράφω σε τούτο το ημερολόγιο. Γνωρίζοντας την σιωπηλή κραυγή ενός πρόωρου μνημοσύνου, θέλω για ακόμη μια φορά, όπως και στην ιστοσελίδα μου, να δηλώσω σε όλους σας πως καταδικάζω την βία de facto & a priori, οπουδήποτε εμφανίζεται αυτή και οποιαδήποτε μορφή κι αν παίρνει.

Χαιρετώ,
Μανώλης Ρασούλης Deva Parinito

κι άραγε αυτό φτάνει για να κρατάει κανείς ρεβόλβερ? πραγματικό ή του Λόγου? για να ταυτοπλαστοπροσωπεί?

πως μπορεί να κρίνει κανείς σαν δικτατορικές τις μεθόδους των άλλων όταν ο ίδιος θεωρεί θεμιτό να τις ακολουθεί?

και η ζωοδόχος πηγή? δεν στερεύει? δεν βρίσκει άλλες εκβολές όταν της καθορίζονται όρια?

quote:

---

να δηλώσω σε όλους σας πως καταδικάζω την βία de facto & a priori, οπουδήποτε εμφανίζεται αυτή και οποιαδήποτε μορφή κι αν παίρνει.

---

αυτό άραγε ισχύει τώρα (τύπου στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτα) ή ίσχυε και πριν....?

δεν είναι μια μορφή βίας η κρίση των αποτυπωμένων σκέψεων άλλων?
δεν είναι μια μορφή βίας η εικονική "εκτέλεση" όσων ανήκουν στο άλλο "στρατόπεδο"?
δεν είναι μια μορφή βίας η απαγόρευση εισόδου στο "ημερολογιάκι" μας (ευσχήμως βεβαίως βεβαίως) όσων δεν πάνε πάσο με την άποψη μας?
τι είναι τότε?

γιατί αν δεχθούμε ότι απλά ήταν μία τεχνική για να καταδειχθεί η βία τότε το πείραμα ήταν αποτυχημένο...

το πείραμα οφείλουμε πρώτα να το εφαρμόζουμε στους εαυτούς μας... και μετά μόνο εάν οι άλλοι συμφωνούν μπορούν κάνουν τα "ποντίκια"...
γιατί μιλάμε με ανθρώπινες υπάρξεις, με δικαιώματα και υποχρεώσεις, με συνείδηση και ψυχή...

όχι με απλούς εικονικούς χαρακτήρες ... πίσω απ' το κάθε "deva" για παράδειγμα υπάρχει ένας άνθρωπος...

η δικτατορία και η βία μπορούν να είναι εξίσου υπαρκτές και στην εικονική πραγματικότητα.... αυτή την πραγματικότητα που είναι το κατεξοχήν πεδίο του Λόγου...

πριν σηκώσουμε το ρεβόλβερ λοιπόν... και το στρέψουμε εναντίον των άλλων ή του εαυτού μας ίσως πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά να το κάνουμε Γλάστρα...

make Peace not War...

Galadriel

in God we trust

Και να! που όλα αρχίζουν να παίρνουν τον δρόμο τους.

Δεν το κάνω από στιλ ούτε από γκρίνια που αναφέρομαι επίμονα σε περιστατικά που δείχνουν ανάγλυφα αλλά και σημειολογικά τις συσχετίσεις και την τριβή μεταξύ της δικής μου προσπάθειας με την Λερναία Ύδρα του νεοελληνικής μπαρούφας.

Αν κάποιος εξακολουθεί να απορεί για το ξεδιάντροπο να εμφανίζομαι σε διάφορα μέρη, απροκάλυπτα και αιφνιδίως, θα πρέπει να αναζητήσει την λύση του μυστηρίου στην σωτήρια και αχανή χαράδρα του "ενδιάμεσου" που συνοδεύει το νου μου από τότε που βαδίζω στον πλανήτη.

Η επίσκεψή μου στην Αθήνα, έρχεται να πιστοποιήσει το παραπάνω, τονίζοντας καθαρά και ξάστερα, πως καμία διάθεση δεν έχω να παραστήσω τον πρωτεργάτη ενός αντιστασιακού κινήματος και αυτό θα αποδειχθεί εντός ολίγων ημερών. Συνεπώς, ας λείψουν οι άκραιες τοποθετήσεις όσων ανθρώπων με συνάντησαν του τύπου "O Deva εξυπηρετεί σκοτεινούς σκοπούς", "Ο Deva είναι τρελός και παίρνει ψυχοφάρμακα", "Ο Deva συλλέγει ενέργεια από τις καρδιές των ανθρώπων" και διάφορα τέτοια κωμικά.

Κυκλοφορεί επίσης μια φήμη περί μηνύσεως που πρόκειται να ακολουθήσει μεταξύ της Λερναίας Ύδρας και εμού, με την κατηγορία πως εγώ χρησιμοποιώ το όνομα του Μανώλη για να επιτύχω τους υποχθόνιους και τρομερούς σκοπούς μου. Ας έχουν υπ' όψην τους οι μηνυτές μου, πως από τέτοια είμαι συνηθισμένος και ας αναρωτηθοούν σε ποιον θα απευθύνεται η μύνηση. Αν καταθέσουν μήνυση σε ένα nickname, το πιο πιθανό είναι να θεωρηθούν αυτοί παλαβοί και η μύνησή τους να καταλήξει σαν εκείνο το ακαταλαβίστικο ασπρόμαυρο χαρτί που κρατάει ο Ραϊχ στο ψυχιατρείο του Κισινάου. Εν τούτις πολύ θα ήθελα να δω ένα τέτοιο χαρτί για να γελάσει και το παρδαλό κατσίκι.

Δικαιώνεται σαφώς η επιμονή μου να μην αποκαλύπτω το πραγματικό μου όνομα από την στιγμή της εγγραφής μου στο φόρουμ του esoterica, δικαιώνεται αναμφιβόλως και η τακτική μου να αποκρούω κάθε χαρακτηρισμό, κάθε κίνηση ταμπελοποίησης της προσωπικότητάς μου, κάθε εμβόλιμη κριτική έναντι του προσώπου μου. Γι' αυτό, θα παραμείνω ως έχω, "ένας κανένας" δηλ. που λέει και το τραγουδάκι, παρ' ότι όσοι με συνάντησαν διακαώς επιθυμούσαν να με εντάξουν στην παστεριωμένη χάβρα της νοητικής τους ονοματολογίας.

Σκοπεύω να επισκεφτώ τους συμπαθής μου Ακροπολιστές, με τους οποίους δεν έχω τίποτε να χωρίσω, διαχωρίσω και να αποχωρίσω. Σκοπεύω επίσης να επισκεφτώ και το εργαστήρι της Λερναίας Ύδρας, και να δωρίσω στην εξαίρετη pyramid, μια τούρτα σοκολατίνα με ότι τελευταίο ψυχονευροκαταθλιπτικό χαπάκι κυκλοφορεί από την ελίτ της φαρμακοβιομηχανίας, έχοντας στο πλευρό μου, ποιον άλλον ?, αυτόν που με κατηγορούν πως χρησιμοποιώ το όνομά του. Αλί, αλί και τρισαλί για όσους διαπιστώσουν την αυθεντικότητα των λόγων μου και την γνήσια πρωτογενή λίμπιντο του ανθρώπου που δέχτηκε να με συνοδεύσει.

Για τον Deva Parinito, ισχύει το πρώτο, όπως λέει και ο Admin, μόνο που πια φίλε μου, δεν είναι στο χέρι μου, αλλά τώρα είναι στο δικό σου. Είναι πολύ παρηγοριτικός ο λόγος σου, είναι πολύ συγκλητικός και ο λόγος του thoth, μα όχι. Μια ζωή ακούμε τέτοιες ρητορικές αντιολισθητικές εκφάνσεις της πολιτικής του "όλοι μαζί, όχι πόλεμος" και τέτοια, μια ζώη παρακολουθούμε μπαλκονάτες αεροφιλολογίες του "είμαστε μια ομάδα". Καλά είναι αυτά, δεν λέω, μα τίποτε δεν αλλάζει.

Δεν είμαι στην Αθήνα μήτε για να κάνω πόλεμο, μήτε να σας αιφνιδιάσω, μήτε τίποτε. Είμαι γιατί πιστεύω στον εσωτερισμό, αν μπορείς δηλ. να αποκαλέσεις έτσι έναν δρόμο που δεν παρουσιάζεται ως λύση, αλλά είναι από μόνος του λύση. Σεις είσασταν αυτοί που πρώτοι προσπαθήσατε να ονομάσετε εμένα. Σεις είσασταν αυτοί που θελήσατε να με κωδικοποιήσετε ως ταμπέλα, σεις είσασταν αυτοί που επιθυμήσατε να με εντάξετε στην εκλογικευτική σας στάμπα ως κάποιον που δεν μπορείτε να καταλάβετε. Σας φάνηκε περίεργος ακόμη και ο τρόπος γραφής μου, είπατε "μπα, δεν είναι αυτός που τα γράφει αυτά". Γιατί όμως ?

Ας όψεται η φανφάρα του Ι.Q σας. Δεν είναι κακό βρε αδελφέ κάποιος να είναι εξυπνότερος από εσάς. Δεν είναι κακό ψωνάρες μου κάποιος να εμπνέεται από εσάς. Δεν είναι κακό ντάρλιγκς κάποιος να ακροβατεί, θέλοντας ακριβώς να σας δείξει που τελειώνει το ψευδές και που αρχίζει το αληθές, που τελειώνει το μίσος και που αρχίζει η αγάπη, που τελειώνει το κακό και που αρχίζει το καλό. Και τι κάνατε ? Είπατε "όχι, δεν τον θέλουμε αυτόν, αυτός μιλάει"

Μηνυτές μου,

Οτι αγαπά πεδεύει. Καλώς η κακώς αυτό λέει ο λαός. Έχετέ το υπ' όψην σας, όταν συντάξετε την μηνυτήριο αναφορά στο nickname Deva Parinito, στο μέλος Deva Parinito, στον άνθρωπο που κρύβεται πίσω από αυτά τα pixels...

Έχω βάσιμες και ισχυρές ενδείξεις πως το ημερολογιάκι μου έχει χάσει κάπου τον δρόμο του. Τι να πεις ? Έτσι και υπήρχαν διόδια σε κάθε καταχώρηση που γίνεται από τα διάφορα μέλη, το οδόστρωμα αφ' ενός θα ήταν σε καλύτερη κατάσταση, αφ' ετέρου ο κάθε οδοιπόρος θα έπρεπε να ελαττώσει κομματάκι και την ταχύτητά του για να σταματήσει στο e-pass.

Ομολογώ πως συνέβησαν πολλά τον τελευταίο καιρό, παρ' ότι η φυσιολογία του χρονικού ειρμού & συρμού, δεν προδιέθετε εκτροχιασμούς. Δεν βαριέσαι ? Όλα για τους ανθρώπους είναι και είμαι απόλυτα έτοιμος, σαν από πάντα, να αναλάβω όσες ευθύνες μου αναλογούν και όσα ο χρόνος θα μου φορτώσει.

Ο καθείς πλέον μπορεί ευλόγως να διαπιστώσει, πως το "Μπαμ-Μπάτσα" του τύπου της πορτοκαλάδας, διόλου δεν διαφέρει από το "Τοκ τοκ" του Τανούκι. Και τούτο γιατί, το εκπληκτικό ουσιώδες αποτύπωμα που αφήνει ο ήχος, τόσο ενός ξεγυρισμένου σκαμπιλιού όσο και του χτυπήματος μιας πόρτας, είναι εξίσου ίδιο και στις δύο περιπτώσεις. Τι "μπαμ" δηλ. τι "τοκ" ? Το ίδιο λέμε. Αν αυτό το τελευταίο συνδιαστεί με το αναπάντεχο του στιγμιαίου θαύματος, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο κατανοητά, ακόμη και για τους μπούφους μαθητές του Ιησού.

"Η καρδιά λεφτά δεν θέλει, για να πει το σ' αγαπώ" ψωνάρες μου, είτε το θέλετε, είτε όχι. Θέλει "Μπαμ-μπάτσα" & "τοκ τοκ" δηλ.

Deva Parinito

*Συνήθως αποφεύγω να χρησιμοποιώ ινδοπρεπείς λέξεις που δεν αντιλαμβάνεται η μπουρτζοβλαχιά. Εν' τούτις, χθες το βράδυ, μια καλή φίλη φρόντισε να μου την μάθει κι αυτή. Ας είναι καλά. Τι να πω ? Την ευχαριστώ...