Γιατι να ασχοληθει oμως καποιος με αυτό ;;;
Τι μπορει να του δωσει ,αυτη η προσπαθεια ;;;

Πνευματικες αρετες .

Τι να τις κανει αυτες , οταν μεσα σε ολες τις οργανωμενες κοινωνιες του κοσμου ( όπως και η ελληνικη ) ,ολοι οι θνητοι ασχολουνται αδιαλειπτως με τις υλικες αρετες ;;;

Αυτος ειναι ο προσωπικος μου προβληματισμος ,που ευχομαι να συμμεριστειτε μαζι μου .

Αν συμφωνειτε η αναζητηση ξεκινησε .

Δεν γνωριζω που θα τελειωσει, διοτι δεν εχουμε καλλιεργησει ολοι ,το πνευμα εντος μας , στο ιδιο πνευματικο επιπεδο .

Υπαρχει ομως ενα κριτηριο .
Ανωτατος καρπος των πνευματικων αρετων μας ,ειναι η ΣΟΦΙΑ .

Αυτη δεν ειναι μια αφηρημενη ενοια ,προυποθετει αδιαλειπτη πνευματικη καλλιεργεια.

Η σοφια ειναι η πνευματικη δυναμη, με την οποια μπορουμε να ξεχωρισουμε το ψεμμα & την αληθεια .

Ποιες ειναι οι πνευματικες αρετες ,που εχει μια σοφη ανθρωπινη υπαρξη ;;;

Μπορουμε να τις προσδιορισουμε .
Στην ουσια ειναι ( κατά εμε ) μια και μοναδικη και την αποκαλουμε ΤΑΠΕΙΝΩΤΗΤΑ .

Τι αντιλαμβανομαι εγω ως μεγιστη ταπεινοτητα ;;;
Να υπαρχει μια δυναμη , που εχει δημιουργησει τα παντα & να μην επαιρεται για αυτο το επιτευγμα , παροτι θα μπορουσε ανετα να το κανει .
Σε ποιους θα απευθυνεται αυτή η επαρση ;;;

Σε θνητους ανθρωπους .
Και τι θα κερδιζε αν το εκανε ;;;
Την δοξασια μας .
Μα δεν το πραττουμε ;;;
Δυστυχως , η ευτυχως οχι .
Γιατι ;;;
Διοτι ,επιτρεψτε μου να γραψω ,λιγοι από εμας τους θνητους ειμεθα ταπεινοι .
Ταπεινοι ως προς τι , ποιον ;;;
Το δημιουργημα που ονομαζουμε ΚΟΣΜΟς .

Τωρα θβεβαια , το αν υπαρχει δημιουργος , η δημιουργοι για αυτόν τον κοσμο , το αφηνω στην δικη σας προσωπικη κριση .

Εγω μπορω να πιστευω οτι θελω και για οτι διψαει η ψυχη μου & αυτό είναι ενα καθαρα προσωπικο δεδομενο .

Τι σας ψιθυριζει φιλοι μου , το δικο σας το αδειαλειπτα ενεργο πνευμα εντος της πανεμορφης ψυχης σας ,καθημερινα ;;;

Ναι θα ηθελα να μοιραστω μαζι σας αυτο το προσωπικο σας δεδομενο .

Το ερώτημα ξανατίθεται: Τόσο ατελής λοιπόν είναι ο άνθρωπος,
που "φυσικά", απλά μέσα από τη διαδικασία του-να-ζει, δε μπορεί να
εξελιχθεί σε ένα φωτεινό πλάσμα και χρειάζεται να το προσπαθήσει
αυτό πέρα από τα όρια της κοινωνικής διαμόρφωσης, μέσα στην οποία
εντάσσεται; Τόσο λάθος ή ελλειπή είναι τα ερεθίσματα, που χρειάζεται
ένας συγκεκριμένος δρόμος για τη "φώτιση";

Γιατί τελικά να πρέπει να κάνουμε κάτι, ώστε να κερδίσουμε την
πνευματική μας αναγέννηση, γιατί να μη ζούμε ήδη σε μια κατάσταση
ευδαιμονίας;

Επειδή καθένας από εμάς ζει την προσωπική του ζωή, κανένας δε ζει
την ίδια ζωή για δύο φορές -η ζωή δεν έχει πρόβα!- και επειδή
η πνευματική διάσταση της ζωής είναι αυστηρά προσωπικά -δε μπορούμε
παρά εμείς να βιώσουμε την πνευματικότητα της ζωής μας- μόνο
δοκιμάζοντας μπορούμε να βρούμε το νόημα μέσα σε αυτό που κάνουμε.

Πώς θα ήταν αν δεν; Αυτό είναι ένα ερώτημα, που ίσως ποτέ δε θα
μπορέσουμε να απαντήσουμε για τον εαυτό μας. Οπότε καλούμαστε
να πιστέψουμε και να επιλέξουμε το δρόμο, την ανάγκη για πνευματική
ανάταση.

Γιαυτό ο Καζαντζάκης το περιέγραψε ίσως ως μια βουτιά στην άβυσσο,
γιατί βουτάμε στο άγνωστο...

Επισκεπτεσαι καποιον πνευματικο ;;;

Νομιζω οτι η καλλιεργεια του πνευματος, ειναι μια προσωπικη υποθεση, και δεν θα πρεπει να αναζητουμε κοινωνικες προτροπες ή αξιώσεις. Αλλωστε, παραδοσιακα, ο "μεσος" ανθρωπος, διαλεγει τον ευκολο δρομο.

Το μεγαλο ψεμα νομιζω πως ειναι, η εικονα που εχει περασει, για αυτους που λεμε "κουλτουρε" ατομα. Στην πραγματικοτητα, εχεις μεγαλυτερες πιθανοτητες να συμπαθισεις εναν ψιλοψαγμενο ανθρωπο, παρα εναν ρηχο. Don' trust TV!

_________________________

Δεν είμαι εξοικειωμένη με την έννοια του "πνευματικού", ίσως όπως
εσύ εννοείς, αν κατάλαβα καλά, αλλά θα θεωρούσα ως πνευματικό οδηγό
το πρόσωπο, που μεσολαβεί μια δεδομένη στιγμή μεταξύ εμού και της
γνώσης, την οποία είμαι σε ετοιμότητα και διάθεση να λάβω.

λίλιθ ο ιδανικος Πνευματικος δασκαλος , είναι για εμενα αυτος που καλλιεργει αδιαλειπτα το πνευμα εντος του .

Το ερωτημα μου προς εσας ειναι το ακολουθο :

Μας ανηκει ;;;

Θετω αυτο το απλο ερωτημα διοτι ,αν ανηκει στον καθεναν απo εμας , τοτε λογικο θα ητανε να γνωριζουμε και το πως βρηθηκε εντος μας .

Προσφατα εψαξα να βρω κατι στο οποιο να ειμαι εγω και εσεις παμπλουτοι .
Αφου βρηκα μεσα μου αμετρητα αισθηματα , υποθετω οτι ολοι ειμαστε πλουσιοι σε αυτα .

Μολις εχθες σε μια τυπικη εργασιμη καθημερινη ημερα , καλλιεργησα ενα απο αυτα .
Ενας συναδελφος μου φερθηκε με ενα πολυ αποτομο τροπο ( ετσι το αντιληφθηκα εγω ) .
Μου δημιουργηθηκε η εσωτερικη ανγκη να του το ανταποδωσω .
Προτιμησα να κανω ασκηση στην πνευματικη αρετη που καλουμε ΥΠΟΜΟΝΗ .
Ο συναδελφος καταλαβε την( πατατα του ).
Ηρθε κοντα μου και αρχισε την συζητηση .
Ο λογος που αντεδρασε με αποτομο, αγενει τροπο ητο το πνιξιμο .
Εχει πνιγει ο αμοιρος στα γραμματια .
Του ειπα οτι και εγω αντιμετωπεισα παρομοια προβληματα ,αλλα κρατησα το προσωπικο πνευματικο μου επιπεδο σε υψηλο βαθμο .

Καταφερα να τον προτρεψω να μου ζητησει μια ,ταπεινη συγνωμη .
Απολαυσα την στιγμη εκεινη οσο τιποτε αλλο .

Γνωριζω οτι ειναι φυση αδυνατον να εχουμε ολοι την ιδια ευδιαθεσια .
Ειναι ομως θετικο ,για την προσωπικη πνευματικη εξελιξη μας , να την επιδιωκουμε σε τακτικα χρονικα διαστηματα .

quote:

---

Μπηκα στην ( υποθετω προσωπικη ιστοσελιδα ),που υπεδειξες στο μυνημα σου ,αλλα διαπυστωσα δεν υπαρχει πνευματικο υλικο .
Υποθετω οτι ειναι υπο κατασκευη, η τροποποιηση .

---

Σε μένα αναφέρεσαι?
Ψηφιακή υπογραφή είναι αυτό, δέν έχει καμία σχέση με ιστοσελίδα, μήν περιμένεις να δείς τίποτα

quote:

---

Προτιμησα να κανω ασκηση στην πνευματικη αρετη που καλουμε ΥΠΟΜΟΝΗ .
Ο συναδελφος καταλαβε την( πατατα του ).
Ηρθε κοντα μου και αρχισε την συζητηση .

---

Είναι γεγονός οτι πολλοί λιγότεροι θα αντιδρούσαν με τον δικό σου τρόπο. Και εγώ με την σειρά μου αμφιβάλλω άν θα είχα κατορθώσει και σε ποιόν βαθμό να συγκρατηθώ, αλλά τελικά με τον τρόπο αυτό βγήκες κερδισμένος. Γιατί ο δύσκολος δρόμος πάντοτε ανταποδίδει, αποδείχθηκε φυσικά οτι και ο συνάδελφος είχε τους λόγους του που έδειξε τέτοια συμπεριφορά πάντοτε κάτι κρύβεται πίσω απο οτιδήποτε νομίζουμε παράξενο.

http://www.seasite.niu.edu/Indonesian/Indonesian_Elections/Indo-pemilu99/21.jpg
"Non, nisi parento, vincitur"
ΒΑΚΩΝ

quote:

---

Το ερωτημα μου προς εσας ειναι το ακολουθο :

Μας ανηκει ;;;

Θετω αυτο το απλο ερωτημα διοτι ,αν ανηκει στον καθεναν απo εμας , τοτε λογικο θα ητανε να γνωριζουμε και το πως βρηθηκε εντος μας .

Οσο για το προσωπο που μεσολαβει στην ζωη σου και μπορεις να λαβεις πνευματικα ερεθισματα ,πως θα το αντιληφθεις .
Υπαρχουνε ενδειξεις , το χαρακτηριζει κατι ιδιαιτερο ;;;

---

Καθε πραγμα στον καιρο του και ο κολλιος τον αυγουστο ,λεει και μια σοφη λαικη παροιμοια μας .

Η δυναμη που μας τροφοδοτει με την απαραιτητη πνευματικη ενεργεια , για να μπορουμε να υπαρχουμε ειναι ασυληπτη ,απο την λογικη μας .

Μπορουμε να κανουμε υποθεσεις για το πως υπαρχει , η να ακολουθησουμε τις τελευταιες επιστημονικες ερευνες για να εξοιχνοιασουμε αυτο το μυστηριο ,ακομη μπορουμε να δημιουργησουμε προσωπικες θεωριες ,που θα πρεπει βεβαια να τις στηριξουμε με επιχειρηματα .

Ολα αυτα δεν θα αποκαλυψουνε το μυστικο ,αντιθετα θα χαθουμε στο απειρο συμπαν ,που δεν εχει αρχη και τελος .

Αφηνοντας το πνευμα εντος μας ελευθερο να εξελιχθει ,εχουμε τις περισσοτερες πιθανοτητες να μας οδηγησει εκει απο οπου ξεκινησε την πορια του .

Η ικανοτητα αυτη ειναι εμφυτη σε ολους .
Υπηρχε το πνευμα εντος μας πριν ακομη ερθουμε στον κοσμο αυτον, ως θνητα πλασματα .
Κανεις δεν γνωριζει την αρχικη μορφη του, ειναι ομως μια χρησιμη πληροφορια το γεγονος οτι μπορουμε ολοι να το ακολουθησουμε .

Απο που δεχτηκα αυτην την πληροφορια ;;;

Οι πνευματικες αρετες που ανεφερα στο αρχικο μου μυνημα , οδηγουνε στην σοφια .
Το πνευμα εντος μας ειναι σπορος . ( τον χαρακτηρισμο θεικος σπορος , τον αφηνω στην προσωπικη σας αντιληψη ).
Γεγονος που βιωσα παραμενει η προσωπικη καλλιεργεια αυτου του σπορου .

Τι εχω βιωσει ;;;

Οσο αναζηταω το νοημα που μπορει να εχει η δικη μου προσωπικη υπαρξη, μεσα σε αυτον τον κοσμο , χανομαι μεσα στον λαβυρνηθο του ιδιου μου του μυαλου .
Οσο ομως προσπαθω να ειμαι ευγενικος, ταπεινος, καλοπροαιρετος & φιλικος προς το αμεσο περιβαλλον οπου υπαρχω ,τοσο ποιο πολυ μεγαλωνει ο πνευματικος μου οριζοντας .

Μα μεχρι που θα φτασει, δεν θα καταληξει καποτε καπου ;;;

Εχει ηδη καταληξει .
Πορευεται προις το φως .

Ποτε θα φτασω εκει ;;;

Δεν υπαρχει για εμενα χρονικο περιθωριο ,γιατι ο χρονος δεν μπορει να περιορισει κανενα πνευμα που επιδιωκει αδιαλειπτη καλλιεργεια .

Αυτα που γραφω ισως να προσδιδουνε εναν αλαζονικο χαρακτηρισμο προς το ατομο μου ,για ολους εσας που διαβαζεται τις σκεψεις μου .

Αυτο δεν με ανυσηχει και ουτε με προβληματιζει .
Εγω μπορω να γραφω και να ισχυριζομε οτι θελω ,οπως αλλωστε ο καθενας απο εμας .

Αν μεινω μονος , θα αγωνιζομαι ατομικα , μεσα από την περιορισμενη καθημερινοτητα μου, μεχρι τοτε θα προσπαθω να μεταδιδω αυτο το φως που ειδα με τα ματια της αυλης ψυχης μου ομαδικα, μεσα και απο αυτην την δημοσια τοποθετηση της .

Καθε στιγμη της ζωης μου ,ειναι κυριολεκτικα μια σταγονα ,μεσα σε εναν απεραντο ωκεανο .
Ειναι χρησιμη ,γιατι αν δεν υπηρχε δεν θα υπηρχε και ο ωκεανος .

Ο πλανητης γη μας φανταζει ολους τεραστιος μονον επειδη ,τον βλεπουμε απο μια πριορισμενη οπτικη γωνια .

Αν τον παρατηρουσαμε ολοι , απο ενα απομακρισμενο και ομως υπαρκτο απομακρισμενο σημειο του διαστηματος , θα λεγαμε ολοι :

Ο κοσμος αυτος ειναι πολυ ,παρα πολυ μικρος .

Καλα και σε τι θα μας βοηθουσε αυτη η καινουργια οπτικη θεαση ;;;

Στο να σηκωσουμε το κεφαλι μας , πανω απο την καθημερινοτητα μας και να εκτιμησουμε ακομη καλλυτερα ( περισσοτερο αντικειμενικα ) τον χρονοχωρο ,που οριοθετει την πνευματικη ορατοτητα μας .
Αυτος ο περιορισμος ειναι μια ψευδαισθηση .

Πως αλλιως μπορουμε να διευρυνουμε καθημερινα τον πνευματικο μας οριζοντα ;;;

Επενδυοντας ολη την πνευματικη μας δυναμη, σε αυτο που κανουμε .
Τι κανουμε ;;;

Υποθετω οτι προσπαθουμε ολοι να ζουμε ευσυνειδητα .
Αυτη η προσπαθεια πρεπει να ειναι αδιαλειπτη ,αν θελουμε ( οσοι πραγματικα θελουμε ) να κερδισουμε το πνευματικο επαθλο της :

Σ Ο Φ Ι Α ς .

Απo ποιον ,ποιους θα μας απονεμηθει ;;;

Απο τον συνανθρωπο ,συνανθρωπους μας , που τους ανοιξαμε τα ματια της ψυχης .

Μα αυτο μοιαζει με παραμυθι , κανενας ( σχεδον κανενας δεν νοιαζεται για τις αλλες ψυχες ) .

Υπαρχει το πνευμα εντος μας και αυτο το αγνωστο δεδομενο ,καταγραφει ολες τις δραστηριοτητες μας .

Τολμω να γραψω :
Αλοιμονο στα πνευματα που νοησαν ,αλλα δεν τολμανε να το ρισκαρουνε .

quote:

---

Οσο αναζηταω το νοημα που μπορει να εχει η δικη μου προσωπικη υπαρξη, μεσα σε αυτον τον κοσμο , χανομαι μεσα στον λαβυρνηθο του ιδιου μου του μυαλου .
Οσο ομως προσπαθω να ειμαι ευγενικος, ταπεινος, καλοπροαιρετος & φιλικος προς το αμεσο περιβαλλον οπου υπαρχω ,τοσο ποιο πολυ μεγαλωνει ο πνευματικος μου οριζοντας

---

Γραφεις :
Αυτό είναι που μετρα. Ελευθερώστε την άμοιρη ψυχή σας από τα δεσμα και αφήστε την να εκδηλωθεί στην καθημερινότητά σας, στις σχέσεις με τους ανθρώπους και με την φύση.

Πως θα μπορουσαμε να ελευθερωσουμε το πνευμα στην καθημερινοτητα μας ;;;

Υπαρχει οπως γραφεις , ο δρομος της καρδιας .
Μπορεις να περιγραψεις τον δρομο αυτoν ;;;

Κανω τις ερωτησεις αυτες , για να βρουμε εσυ, εγω , η λίλιθ και ολοι οσοι το επιδιωκουνε , κοινα σημεια μεταξυ μας .

Θα απαντήσω και εγώ στη συνέχεια, εννοείται!

Πως το καλλιεργουμε ;;;

Επιδιωκουμε υλικο, η πνευματικο πλουτο ;;;
Τι σημαινει αληθεια πνευματικος πλουτος ,για τον καθενα μας ;;;

Μια καλη καλλιεργεια του πνευματος , γεμιζει την ψυχη με γαληνη και αυτο ειναι μια σαφης ενδειξη οτι βαδιζω στο σωστο μονοπατι .
Μια προβληματικη καλλιεργεια , δημιουργει το πνευμα εντος μου ανυσηχιες και αυτο ειναι μια σαφης ενδειξη, οτι δεν το οδηγω στο σωστο μονοπατι . (αλλου θελει να παει και αλλου το τραβαω )

Προσωπικα με διακατεχει μια διαχρονικη πνευματικη ανυσηχια :
Δεν καταφερνω να κανω τοσες καλες πραξεις ,οσες πραγματικα θα μπορουσα να υλοποιησω .

quote:

---

Καλλιεργουμε ολοι το πνευμα εντος μας ;;;

Πως το καλλιεργουμε ;;;

Επιδιωκουμε υλικο, η πνευματικο πλουτο ;;;
Τι σημαινει αληθεια πνευματικος πλουτος ,για τον καθενα μας ;;;

---

Ειναι ποιο ευκολο να εισαι αγενης ,απο το να επιδιωκεις την ευγενεια .
Για αυτον το λογο επικρατησε ανα τον κοσμο η αγενεια .

Γιατι ομως ειναι ποιο ευκολο να εισαι αγενης σε αυτον τον κοσμο ;;;

Γιατι η ευγενεια θελει κοπο για να αποκτηθει και οταν την αποκτησουμε ,θα πρεπει να την εμβαθυνουμε μεχρι το σημειο που αυτη καλλιεργειται .

Σιγουρα βοηθανε πολυ σημαντικα ,αυτα που αναφερες στο προυγουμενο μυνημα σου λίλιθ .

Αυτο που για εμενα μετραει περισσοτερο ,ειναι η καθημερινη εξασκηση .

Αν βεβαια ολοι λεμε ,ναι πρεπει να εξασκουμεθα ,δεν σημαινει και οτι το πραττουμε και ετσι εναπομενει στον καθεναν ξεχωριστα , το ποσο ευγενης ,ταπεινος & σοφος θελει να γινει σε αυτην την ζωη και σε αυτον τον κοσμο που βιωνουμε ολοι .

Η πνευματικοτητα ενος θνητου μετρεται μονο με τις πνευματικες αρετες , που εχει καλλιεργησει ο ιδιος .
Αυτο γινεται γιατι , οσο ευγενεια & ταπεινοτητα και αν καλλιεργησουμε , παντα θα υπαρχει κατι , που θα μας ξεπερνα και αυτο δεν ειναι τιποτε αλλο, απο το ιδιο θειο πνευμα εντος μας ,που δεν μας ανηκει .

Αυτο προπορευεται παντοτε για να φωτιζει σαν φαρος τις ψυχες που αναζητανε το φως .

quote:

---

Γιατι ομως ειναι ποιο ευκολο να εισαι αγενης σε αυτον τον κοσμο ;;;

Γιατι η ευγενεια θελει κοπο για να αποκτηθει και οταν την αποκτησουμε ,θα πρεπει να την εμβαθυνουμε μεχρι το σημειο που αυτη καλλιεργειται .

---

quote:

---

Γιατι ομως ειναι ποιο ευκολο να εισαι αγενης σε αυτον τον κοσμο ;;;

---

http://www.seasite.niu.edu/Indonesian/Indonesian_Elections/Indo-pemilu99/21.jpg
"Non, nisi parento, vincitur"
ΒΑΚΩΝ

Γνωριζω οτι ο ανθρωπος διχως το σωμα , θα βιωνε μια διαχρονικη ευτυχια .

Πως το γνωριζω ;;;

Θυμησου εναν ανθρωπο ( αν θες ανηρ ) που σου εχει φαρμακωσει την ζωη .
Βαλε τωρα το πνευμα σου να τον πλαση ως μια υπαρξη που δεν μπορει να ζησει ουτε στιγμη διχως την παρουσια σου .

Δεν γινεται ;; και βεβαια γινεται .

Τι λυπει απο αυτην την πανευκολη πνευματικη σου εργασια ;;;

Μηπως η υλοποιηση ?

Για αυτον τον λογο αγωνιζομαστε ( οχι ολοι βεβαια ) , για τα δυσκολα .

Γιατι το πνευμα μας δεν ειναι σοφο .

Αυτο αναζηταμε εδω μεσα απο αυτο το θεμα .
Τον δυσκολο δρομο, οπως εγραψε ο φιλος lord of green .

Μπορει το θειο πνευμα ,να μας δωσει ηθικη ικανοποιηση ,αν τον επιδιωξουμε ;;;

Και βεβαια μπορει, αρκει να προσπαθουμε με ολη μας την διανοια .

Πνευματικες εμπειριες ειναι για εμενα , οι σκεψεις,ιδεες ,λογισμοι και γενικα οτιδηποτε πνευματικο ,που καταφεραμε να υλοποιησουμε σε αυτην την ζωη .

Ειναι για εμενα γελοιο , να ισχυριστω οτι η επιβιωση ειναι επαρκης στοχος για την πνευματικη μου εξελιξη .
Καποτε ,ναι υπερετουσε το πνευμα μου αυτον τον σκοπο .

Η διαφορα , η πνευματικη διαφορα απο το καποτε μεχρι σημερα , ειναι οι πνευματικες εμπειριες .

Γνωριζω πλεον οτι το πνευμα μου ,δεν ειναι υπηρετης ( δουλος ) της αφεντιας μου, αλλα το εισητηριο για εναν αγνωστο κοσμο .

Τι πρεπει να κανω ;;;
Μια αδιαλειπτη πνευματικη καλλιεργεια δεν θα μου καθοταν ασχημα ,ελα ομως που εχω και εγω ο φουκαρας τα υλικα παθη ,που την διακοπτουνε .

Προσπαθω παντως σε καθημερινο επιπεδο , αυτο ειναι για εμενα ενα πνευματικο επιτευγμα .

Θα αναφερθω σε αυτο συντομα .

quote:

---

Να μήν κάνουμε δηλαδή στον άλλον αυτό που δέν θα θέλαμε να κάνουν οι άλλοι στον εαυτό μας. Μόνο με αυτόν τον τρόπο είναι δυνατό να βρεθεί ο δρόμος ώστε να υπάρξει ισορροπία στις ανθρώπινες σχέσεις.

---

"I PREFER NOTHING THAN A BAD SOMETHING"
"Life is a bad place, life is a sad place always"
"Truth is never clear"
"H Καλύτερη περίοδος ειρήνης είναι η προετοιμασία για πόλεμο"

Γράφεις:

quote:

---

Σε αυτα ολα τα ερωτηματα σου αγαπητη λίλιθ ,εχω απαντηση αλλα οπως πολυ σωστα ειπες ,δεν μπορει να ειναι καθολικη

---

ενώ έγραφα:

quote:

---

Αν το πάμε παραπέρα, δε
θα βρούμε κάτι άλλο, γιατί αυτό για το οποίο μιλάμε είναι
πέρα ως πέρα καθολικό...

---

Κάπου έγινε μήπως μια παρανόηση;
Δέστο λίγο!

Σχετικά με αυτό που αναφέρεις για το πνεύμα και τη σάρκα, το
ιδανικό και το πραγματικό, αν καταλαβαίνω, θα απαντήσω αύριο,
που θα είμαι και πιό "φρέσκια" γαρρρ...

Αλλα ρωτησες και αλλα απαντησα .
Θα προσεχω περισσοτερο .
Ευχαριστω για την υποδειξη .

Φιλε LOCKHEART ,τα δυσκολα κυνηγαμε (επιδιωκουμε ) μεσα απο αυτο το θεμα .
Εγραψες την λεξη θεος και αυτο μου δινει την αφορμη να σε ρωτησω :
Πως τον αντιλαμβανεσαι εσυ προσωπικα ;;;

Φιλε lord of green ,σου αφιερωνω μια πνευματικη εμπειρια μου :
Ειχα βαλλει στοχο να ζω οπως ενιωθα .
Αφησα τα αισθηματα μου να με οδηγουνε , για ενα χρονικο διαστημα στην ζωη .
Προεκυψε ενα προβλημα .
Ενω αισθανομουνα κατι π.χ μισος για καποιον ,αδυνατουσα να αντιληφθω τι εφταιγε .
Μετα απο την πνευματικη επεξεργασια του αισθηματος (σκεψη ) , κατεληξα στο συμπερασμα οτι το μισος μου δεν απευθυνοτανε στο προσωπο για το οποιο ειχε δημιουργηθει, αλλα για κατι αλλο .
Το προσωπο ητανε η αφορμη .
Το αληθινο αιτιο ητανε ο αγνωστος εαυτος μου .
Προσπαθησα να το περιορισω , ψαχνοντας για τον εαυτο μου .
Ειχα βαλλει στοχο να μην νιωσω ποτε ξανα μισος για κανεναν .
Μεσα απο αυτην την αναζητηση , ανακαλυψα οτι μπορει να γινει .
Καθημερινα εκανα εξασκηση στην ευγενεια .
Ημουνα τοσο ευγενικος με τους συνανθρωπους μου, που καποιος παρεξηγηθηκε .
Οταν τον ρωτησα να μου εξηγησει το γιατι το κανει ,μου απαντησε οτι , προσπαθουσα να ειμαι ευγενικος ενω στην ουσια δεν ημουνα .

Τον ρωτησα , πως συμπερανε κατι τετοιο και μου ειπε :
Κανενας δεν πρεπει να ειναι υπερβολλικα ευγενικος , οπως το εκανα εγω .

Και γιατι δεν πρεπει ;; ρωτησα .
Γιατι ειναι σπαστικο μου απαντησε .

Αλαξα τον στοχο μου και προσπαθησα να ειμαι τοσο ευγενικος , οσο μου το επετρεπε ο συνανθρωπος μου (οι συνανθρωποι μου ).

Ο στοχος επιτευχθει .
Κανενας δεν εχει παραπονεθει πλεον , για καποιες πνευματικες αρετες που εξασκω στην καθημερινοτητα μου ,γιατι φροντιζω να ανεβαζω , η να κατεβαζω το πνευματικο μου επιπεδο αναλογα με τις αντιληψεις που εχουνε οι αλλοι για εμενα .

Συνεδεσα την πνευματικη αυτη εμπειρια μου ,με τις πνευματικες αρετες ,γιατι μεσα απο αυτες εθεσα υψηλους πνευματικους στοχους στοχους για τον εαυτο μου .

quote:

---

Καλη η σκεψη σου φιλε Krisnna .
Τι μπορει να γινει ;;;
Μπορουμε να αλλαξουμε μεσα απο την καθημερινοτητα μας , τους συνανθρωπους μας που εχουνε αυτην την νοοτροποια ;;;

---

http://www.seasite.niu.edu/Indonesian/Indonesian_Elections/Indo-pemilu99/21.jpg
"Non, nisi parento, vincitur"
ΒΑΚΩΝ

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr