ESOTERICA.gr Forums ! - ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ.... - "Μεταξύ τυρού και αχλαδιού"

/-- 14 Χρόνια ESOTERICA Forums ! --\
! 2001 - 2015 !

** Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος **
Δημιουργικό, με μεγαλύτερη Κατανόηση και
περισσότερη Γνώση το 2016 !

Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ε Σ

Ad space

ESOTERICA.gr Forums !

Όνομα Μέλους:	Password:	Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;

Όλα τα Forums

"Μεταξύ τυρού και αχλαδιού"

ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ....

Νέο Θέμα

Απάντηση στο Θέμα

Εκτυπώσιμη Μορφή

Σελίδα:

Συγγραφέας	Θέμα
miltiadess Νέο Μέλος Greece 27 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/04/2006, 11:20:27 " ΤΡΥΠΑ ΜΕ ΜΕ ΤΟ ΣΤΙΛΕΤΟ ΚΙ΄ΟΣΟ ΑΙΜΑ ΣΤΑΞΕΙ ΠΙΕΤΩ " Στο ξωτικό μου...
G. Μέλος 2ης Βαθμίδας United Kingdom 364 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/04/2006, 17:58:39 Σε κάθε δρόμο πάντα υπάρχει ένας γκρεμός αρκεί στην ώρα να τον δεις και να ξεφύγεις Έτσι σε κάθε αγάπη είναι ο χωρισμός που μοναχά με τις θυσίες θ' αποφύγεις Για να 'χεις πάντα σε τούτη τη ζωή χαρά τον άνθρωπό σου πάντα βάσταξε κοντά σου και θα 'ναι στήριγμα σα θα 'ρθει η συμφορά και σαν θα δεις ν' ανοίγεται ο γκρεμός μπροστά σου Ένας γκρεμός μες τη ζωή μας είν' ο χωρισμός της ευτυχίας κόβει απότομα τη στράτα Βρες άλλο δρόμο όσο ακόμα είναι ο καιρός και με τον άνθρωπο που πόνεσες περπάτα για όλα υπάρχει καιρός και τρόπος
miltiadess Νέο Μέλος Greece 27 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/04/2006, 22:15:08 " Φεγγάρι απ'τον κήπο σου όλες τις βιόλες κόψε στο ξωτικό μου να τις πας που τόσο μου λείπει απόψε.. "
G. Μέλος 2ης Βαθμίδας United Kingdom 364 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/04/2006, 22:57:40 άντε να το βάλουμε ολόκληρο που είναι τόσο ωραίο... αγαπητέ miltiadess εύχομαι το ξωτικό σου να ακούει Στο στάδιο που μ’ έφερε η αγάπη η δική σου κατέχει μόνο ο θεός να κρίνει την ψυχή σου Για μιαν αγάπη τραγουδώ να σβήσω τον καημό μου Αντιλαλούνε τα βουνά στον αναστεναγμό μου Καινούρια ντέρτια έβαλα πάλι στον έρωτά μου καινούργια αγάπη μ’ έμπλεξε και μ’ άφησε η παλιά μου Μην με ποθάνει ο Θεός πρωτύτερά σου, φως μου Θέλω μαζί το έχε γεια να πούμεν του κόσμου Χίλια κομμάτια την καρδιά την έκαμα για σένα Μα συ ποτέ σου μια χαρά δεν μου ‘δωκες εμένα Το σ’ αγαπώ τα χείλη σου ψέματα μου το λένε γιατί δεν τα ‘δα μια φορά τα μάτια σου να κλαίνε Μωρό μου το ‘χω μυστικό πως σ’ αγαπώ κερά μου Να ‘χω διπλό τον πόνο μου στα φύλλα τση καρδιάς μου Πες μου, πώς θες να σ’ αγαπώ κρυφά ‘πο την καρδιά μου ή να το λέω όπου σταθώ σ’ όποιον βρεθεί μπροστά μου Πώς να το πω, δεν σ’ αγαπώ αφού ‘σαι στην καρδιά μου Κι αν δε το πω το μαρτυρούν τα αναστενάγματά μου Το κάθε χάραμα τσ’ αυγής σύνορο στην χαρά μου Στιγμή που σβήνει τ’ όνειρο και φεύγεις μακριά μου Μες στην καρδιά μου σ’ έχω εγώ αέρα δροσερέ μου Χρόνια κι αν επεράσουνε δεν σε ξεχνώ ποτέ μου Ο χωρισμός σου έκαμε ζημιά στη λογική μου Κάτι που δεν περίμενα να πάθω στη ζωή μου Ίντα τραγούδι να σου πω μελαχρινέ σεβντά μου που άλλα μου λεν τα χείλη σου κι άλλα γρικά η καρδιά μου Μελαχρινή μου ανάμνηση έγινες καθημερνή μου Αν τρελαθώ καμιά φορά συ θα 'σαι η αφορμή μου Σαν αστενάξει ο μερακλής την ώρα που χαράζει Αλλάζει ο ήλιος την τροχιά και ξανασκοτεινιάζει Είναι σκληρά τα όνειρα που κάνεις από σπέρας να τα θωρείς μιαν τροχαλιά στο πρώτο φως της μέρας Γιάντα ο αναστεναγμός είναι βαρύς σε μένα Μα πως μπορώ να κάνω αλλιώς που ζω μακριά από σένα Τις μάγισσες ερώτησα πολλές φορές να μάθω Να σε κερδίσω μου ‘πανε αλλά πολλά θα πάθω Μάτια που εύκολα γελούν και εύκολα πάλι κλαίνε Αυτά μ’ αρέσει ν’ αγαπώ γιατί κακό δεν θένε Κρατάς το νου μου αιχμάλωτο και σκλάβα την καρδιά μου και δεν μπορώ να ζήσω πια σαν βρίσκεσαι μακριά μου Να μην με κλάψεις αν χαθώ αφού είσαι συ η αιτία για θα την έχεις ύστερα διπλή την αμαρτία Έχω μια θέση στην καρδιά και θα σου την εδώσω μα μην μ’ αφήσεις την ζωή και συ να μετανιώσω Μα τέλος πάντων πες μου το αν μ’ αγαπάς στ’ αλήθεια κι αν εχτυπάει για με η καρδιά απούχεις μες στα στήθια Συ μ’ έμαθες πως αγαπούν πως παίζουνε, πως γελούνε Μάθε με τώρα δυο καρδιές πώς ζουν σαν χωριστούνε Του φεγγαριού θα ν’ ακολουθώ να ξοριστώ στα ξένα να πάψει ο κόσμος να ρωτά για μένα και για σένα Ζαμάνια το ‘χα να σε δω καιρούς να σ’ ανταμώσω κι αγρίεψες μου σαν πουλί και πώς θα σε μερώσω Αν είναι να ‘χω βάσανα και πίκρες 'γω για σένα Άμε μικρή μου στο καλό κι έχει ο Θεός για μένα Εγώ στερούμαι τη χαρά και την εδίνω εσένα απού δεν το ‘καμα ποτέ στη μάνα που με γέννα Γαρίφαλό μου κόκκινο στολίδι του μπαξέ μου Δεν το θυμούμαι απότιστο να σ’ άφησα ποτέ μου Ζήσω, πεθάνω στη ζωή εσύ έχεις την ευθύνη για την χαρά που μου ‘δωσες που κάθε αγάπη δίνει Λίγες ελπίδες μου ‘δωκες και βάσανα μεγάλα Πες μου το πως με αγαπάς και ας υποφέρω κι άλλα Η ζήλια φέρνει χωρισμό κι ο χωρισμός πληγώνει να μην ζηλεύεις άνε θες για θα ποθάνεις μόνη Βάνω τα με τη μοίρα μου μα η μοίρα δε μου φταίει Φταίει η καρδιά μου που ποτέ πως αγαπά δεν ξέρει Σγουρό βασιλικάκι μου εκειά που στέκεις στάσου να παίρνει ο κόσμος μυρωδιές από την μυρωδιά σου Πάψε να ζεις με όνειρα γιατί η αυγή χαράζει και πλησιάζει το πρωί που τόσο σε τρομάζει Πήγα στα ξένα κι έχασα κάθε χαράς τα ίχνη και σκέπασέ μου τη ζωή του πόνου η ομίχλη Ήλιε μου, πες μου πού δειπνά πού στρώνει, πού κοιμάται πού μεροξημερώνεται και μένα δεν θυμάται Άραγε θέ μου δεν γρικά δε λαχταρά η καρδιά τση που το κορμί θυσίαζα κάποτε στ’ όνομά τση Οι όρκοι τσι αγάπης της σκόρπισαν και χαθήκαν και τα κρυφομιλούσαμε εξελησμονηθήκαν Λησμόνησε παντοτινά και διώξε κάθε ελπίδα και πες πώς δεν με γνώρισες μήτε κι εγώ πως σ’ είδα Ας τάξω πως επιάστηκα από μιας γυναίκας τρίχα κι έσπασε η τρίχα κι έχασα στον κόσμο ότι κι αν είχα Όταν το φως του φεγγαριού πέφτει στο πρόσωπο σου παίρνεις μιαν όψη θεϊκή και γονατίζω μπρος σου Γλυκό κρασί η αγάπη σου τα χείλη σου ποτήρι που με κερνάς και δεν μπορώ να σου χαλνώ χατίρι Γλυκό κρασί η αγάπη σου μπρούσκος και δεν χορταίνω να πίνω από τα χείλη σου κοντά μου όταν σε φέρνω Ο πυρετός του έρωτα μ’ έχει πιασμένο πάλι και κάθε μέρα ο σεβντάς με καίει από τη ζάλη Θέ μου παράξενη βραδιά και πώς θα ξημερώσει γιατί ‘χει πάλι ο έρωτας βάσανα να μου δώσει Πολλές φορές τα όνειρα φουρτούνα τα ταράζει γιατί η μορφή σου θάλασσας αγριεμένης μοιάζει Το Γολγοθά τσ’ αγάπης σου πώς θα τον επεράσω που πρέπει να ‘χω δύναμη εις την κορφήν να φτάσω Ποια σκέψη, ποιο παράπονο σ’ απασχολεί μικρή μου κι ταχτική σου άλλαξε που ‘χεις απέναντί μου Τ’ άστρο μου εγώ γνωρίζω το δεν το ‘δα να προβάλει φαίνεται το κρατήξανε ψηλά μελαχρινή μου Ερωτικό φεγγάρι μου που νυχτοσεριανίζεις το μυστικό τση αγάπης μου μόνο εσύ γνωρίζεις Τα μυστικά φεγγάρι μου που λένε κάθε βράδυ μην της τα πεις αν δεν με δεις να κατεβώ στον Άδη Φεγγάρι από τον κήπο σου όλες τσι βίολες κόψε στην αγκαλιά της να τσι πας γιατί γιορτάζει απόψε Κόκκινα τριαντάφυλλα σου στέλνω για πεσκέσι και την δική μου την καρδιά στον λουλουδιών τη μέση Λένε το τριαντάφυλλο αγάπη συμβολίζει μα λάθος που της το ‘δωκα και την καρδιά μου ορίζει Βιόλες μαζώνω και σκορπώ στη στράτα που διαβαίνεις κι απ’ τον κήπο τση καρδιάς που σ’ έχω και δεν βγαίνεις Βοτάνια, ωχ, και φάρμακα εις τσι πληγές μου δένω μόν’ γιατρικό απ’ τα μάτια σου να γιάνω περιμένω Μ’ όλα τα μερακλήκια σου καρδιά μου σε χαρίζω να σε παλεύει άλλο κορμί για δεν σε νταγιαντίζω Νύχτα με το σκοτάδι σου για μένα είσαι η χαρά μου γιατί μου φέρνεις τακτικά γλυκές στιγμές κοντά μου Μες στο σκοτάδι σου γλεντώ νύχτα και ξεφαντώνω το φως της ημέρας στην καρδιά μου δίνει πάντα πόνο Δεν θέλουνε τα μάτια μου το φως τσ’ αυγής να δούνε για δεν εγνώρισα χαρά μια μέρα να θυμούμαι Κρίμα ο θεός να καταλεί του μερακλή τη νιότη απούνε πάντα εις τσι χαρές και τσι καημούς η πρώτη Δεν θέλω να το δει κανείς του πόνου μου το δάκρυ Και τραγουδώ όταν φανεί στων αματιών την άκρη Τραγούδι κάνω τον καημό για να παρηγορούμαι και να ξεχνώ καμιά φορά πως χωρισμένοι ζούμε Όταν με δουν τα μάτια σου δακρύζουν τα δικά μου γι’ αυτό με βλέπεις και γυρνώ αλλού τα βλέμματά μου Το μυστικό μου δεν θα πω εσύ θα ξέρεις μόνο την αφορμή που καίγομαι σιγά-σιγά και λιώνω Στην πληγωμένη μου καρδιά το γέλιο σου βοτάνι εγένηκε θαυματουργός κισσός για να την εγιάνει Ήλιε μου κι αν την εδείς να μην την εμαλώσεις μόνο πολλούς χαιρετισμούς 'πό μένα να τσι δώσεις Ο Κρητικός στην ξενιτιά χτίζει μιαν άλλη Κρήτη γιατί μαζί του τα κρατά τα έθιμα και ήθη Ένα κερί που μου ‘φεγγε μου το ‘σβησε η μπόρα και όλος ο κόσμος σκοτεινός είναι για μένα τώρα Ωχ και να ‘χα δυο καρδιές την μιαν να σου χαρίσω Την άλλη να κρατήσω εγώ για να μπορώ να ζήσω Έχουν καιρό τα μάτια σου να δούνε τα δικά σου και αλήθεια από το στόμα μου δεν λείπει τ’ όνομά σου Τέσσερις Ευαγγελιστές το πλάσαν το κορμί σου κι όποιος το δει σκλαβώνεται για χάρη εδική σου Κάθομαι κι αναστορούμαι του σεβντά μας τσι χαρές και θυμούμαι που μ’ εφίλιες και θαρρώ σαν να ‘ταν χθες Σ’ ένα βράχο καθισμένος δίπλα σε μια ακρογιαλιά αρμενίζει ο λογισμός μου στα λιμάνια τα παλιά Με τον αέρα πέφτουνε τα φύλλα του πλατάνου χαρώ τα τα ματάκια σου παιχνίδια μου τα κάνουν Να τα χαρώ τα μάτια σου χαρώ σε κοπελιά μου Να τα χαρώ τα μάτια σου πως τα ‘χεις μαθημένα που κάνεις πως κοιτάς αλλού μα συ κοιτάς εμένα Τα μάτια σου σκοτώνουνε μα δεν τα πιάνει νόμος Ήσουν και θα ‘σαι μια ζωή μόνιμα δολοφόνος Μην με χτυπάς με το σπαθί χαρώ σε κοπελιά μου Μην με χτυπάς με το σπαθί κι αν πληγωθώ θα γιάνω Χτύπα με με τα μάτια σου να πέσω ν‘ αποθάνω για όλα υπάρχει καιρός και τρόπος
miltiadess Νέο Μέλος Greece 27 Μηνύματα	Απεστάλη: 17/04/2006, 00:32:20 ΝΑ΄ΣΑΙ ΚΑΛΑ G. ΝΑ'ΣΑΙ ΚΑΛΑ..-)
G. Μέλος 2ης Βαθμίδας United Kingdom 364 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/04/2006, 12:17:59 Φυσικά και σε σκέφτομαι... φυσικά και αγαπώ και αγάπησα αυτό το μικρό κομμάτι σου που δεν αρνιόταν την αγάπη ... φυσικά και αρνούμαι αυτό το κομμάτι σου που δεν την αποδέχεται... φυσικά και θα περιμένω να δω ποιο απ' τα δύο θα επιλέξεις να υπάρχει.. φυσικά, γιατί δεν θα ήμουν εγώ... θα ήταν μια άλλη Galadriel για όλα υπάρχει καιρός και τρόπος
AINEIAN06 Μέλος 2ης Βαθμίδας Guatemala 242 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/05/2006, 03:21:10 ΑΠΟ ΑΙΝΕΙΑΝ06 ΑΓΑΠΗΣΕΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΦΑΛΙΑ ΣΟΥ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΟΥ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΧΑΡΑΚΩΝΕΙ ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ [ ΠΟΡΝΟ- ΤΣΟΝΤΑ] ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑΣΕΣ ΕΡΩΤΑ....

Το Θέμα καταλαμβάνει 20 Σελίδες:

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17	18	19	20

Νέο Θέμα

Απάντηση στο Θέμα

Εκτυπώσιμη Μορφή

Μετάβαση Σε:

ESOTERICA.gr Forums !

0.109375 Maintained by Digital Alchemy