ESOTERICA.gr Forums ! - ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ.... - "Μεταξύ τυρού και αχλαδιού"

/-- 14 Χρόνια ESOTERICA Forums ! --\
! 2001 - 2015 !

** Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος **
Δημιουργικό, με μεγαλύτερη Κατανόηση και
περισσότερη Γνώση το 2016 !

Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ε Σ

Ad space

ESOTERICA.gr Forums !

Όνομα Μέλους:	Password:	Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;

Όλα τα Forums

"Μεταξύ τυρού και αχλαδιού"

ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ....

Νέο Θέμα

Απάντηση στο Θέμα

Εκτυπώσιμη Μορφή

Σελίδα:

Συγγραφέας	Θέμα
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 15/10/2005, 23:07:27 Μνήμες... Κάποιοι ξεχνούν. ΄Αλλοι θυμούνται. Κάποιες διαγράφουν. Ξεχνούν να ρωτήσουν αν είσαι καλά. Αν έχεις πεθάνει, αν πονάς αν ανθίζεις ξανά. Ωρισμένοι Ωρισμένες. ΄Ολα μες τη ζωή. ΑΦΡΟΔΙΤΗ... θα κάψει τις σιωπές η ίδια μου η στάχτη, στου ίσκιου σου τ'αδράχτι πικρές ανατροπές.Αθάνατος- θνητή στο πλέγμα της αβύσσου μου λες είμαι δική σου,Σελήνη ορατή.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/10/2005, 10:22:45 Φεύγω απλά... Οι ανεμώνες των ματιών σου κλείσαν. Στοχασμοί θνητότητας λυγμοί σε παρόχθιο μονοπάτι... Κολυμπάς στη μήτρα των παθών κι εγώ σε αναζωογονητική συνειδητοποίηση. Θα σε αφήσω σαν συναισθηματική αποσκευή φεύγοντας. Μιλάς γιά ειδυλλιακές εικόνες γιά Θεόσταλτη ηρεμία. Να θρηνήσεις την απώλειά μου! Χάθηκα. Μισώ τα ταραγμένα βαθιά νερά σου. Ζητώ το στέρεο έδαφος του συνειδητού όχι την επικίνδυνη ωκεάνεια βροχή του υποσυνειδήτου... Είμ΄η αλήθεια που αχνογύρευες καιρό μάνα και φίλη ερωμένη των παθών σου στο προσκεφάλι σου τις νύχτες φυλαχτό χάδι και λήθη μες την πίκρα των λαθών σου... Κάτι είμαι κι εγώ. ΑΦΡΟΔΙΤΗ... θα κάψει τις σιωπές η ίδια μου η στάχτη, στου ίσκιου σου τ'αδράχτι πικρές ανατροπές.Αθάνατος- θνητή στο πλέγμα της αβύσσου μου λες είμαι δική σου,Σελήνη ορατή. ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ amalia
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/10/2005, 14:12:06 ΄Ηχοι σιωπής. Σκέφτομαι πράττω, αγαπώ, μικρά, κομμάτια ιστορίας, περπατώ, ανάμεσα στα ζεστά φιλιά ιστορίας, με σκέψεις του τώρα να γίνονται το δάκρυ του αύριο. Ανάλαφρος άνεμος, καθαρός ουρανός ανασασμός, κι εσύ γυμνό κλαδί γαζίας ευωδιά βιολέτας που πέθανε στο χέρι μου... ΄Οταν η αύρα θα γίνει κόκκινη καθώς φυσά όταν η κιθάρα θα βγάλει βαθυκύανους ήχους τότε κι εγώ θα πάψω αλήτη να σ΄αγαπώ. ΑΦΡΟΔΙΤΗ... θα κάψει τις σιωπές η ίδια μου η στάχτη, στου ίσκιου σου τ'αδράχτι πικρές ανατροπές.Αθάνατος- θνητή στο πλέγμα της αβύσσου μου λες είμαι δική σου,Σελήνη ορατή. ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ amalia
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/10/2005, 20:56:00 Είναι στιγμές διάφανες που τριγυρίζει η χαρά μες το σκοτάδι της αν μπορούσες να ακούσεις !! έρχονται άδοξες σκέψεις υπέρμετρου πάθους φλόγα κανάλια βρόχινου νερού Λήθη και μοναξια … σκεπάζουν το άγριο βράδυ και μοιράζουν κάπου κομμάτια ψυχής … ...matmat...16/10... (ξέρη αυτή)
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 17/10/2005, 00:23:01 ΑΓΓΕΛΟΣ... Φλεγόμενο ξίφος κραδαίνεις σαν άγγελος με πας στα στενά αποπνικτικά δρομάκια παράξενο ύφος ο τρόπος σου άπρεπος Βιώνω κενά καταστροφικά σαράκια Στρεψ΄τη σκιά σου σε μένα. Σάρκες και σώματα δεμένα... Παρ΄ το στερνό μονοπάτι ψυχής και κορμιού διαβάτη... ΑΦΡΟΔΙΤΗ... θα κάψει τις σιωπές η ίδια μου η στάχτη, στου ίσκιου σου τ'αδράχτι πικρές ανατροπές.Αθάνατος- θνητή στο πλέγμα της αβύσσου μου λες είμαι δική σου,Σελήνη ορατή. ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ amalia
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 17/10/2005, 22:33:22 Ανακωχή... *______ Μαρτυρία ενός θάμπους που φθίνει σκόνη στα μάτια μοιράζει ο άνεμος η ανάσα σου ακουμπάει τις μνήμες Αγάπα με, και θα είναι αιώνια η γιορτή. Και γιά σένα. Σκέψου... ___*___ ΑΦΡΟΔΙΤΗ.[Μου΄μαθες το κρασί να πίνω, ως την τελευταία σταγόνα,γουλιά να μην αφήνω στο ποτήρι,μου ΄μαθες την ψυχή να δίνω στου ορίζοντα τη σκάλα, στα μάτια σου να γίνω ένα χατήρι.Κι εγώ σου έχω μάθει το γιορτάσι, να πίνεις σ΄ένα στόμα, όλη την πλάση]. ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ amalia
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 17/10/2005, 23:15:56 Οι μνήμες τυλίγονται στο μαγνάδι της σιωπής διπλοπνίγονται οι σκέψεις και απλώνουν τις ρίζες διάφανα κεντίδια στολίζουν τα κρυστάλλινα βλέφαρα μιας ανύποπτης αγάπης και ο βαρδάρης μελαγχολικός έστελνε τον σκοπό του στα υγρά καταπράσινα μάτια της,,, ****************
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/10/2005, 22:22:56 ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ... ___*___ ΘΑ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ... ΘΑ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ ΚΙ ΟΣΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΑΟΡΙΣΤΑ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΜΟΡΦΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΤΟΥ ΚΟΡΜΙΟΥ ΣΟΥ... ΘΑ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ ΚΙ ΟΣΑ ΠΟΝΟΥΝ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΠΝΟΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΦΙΛΙΟΥ ΣΟΥ... Η ΝΥΧΤΑ ΘΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΘΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙ ΘΑ ΣΑΙ ΝΗΣΙ ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΚΕΡΑΥΝΟΥ ΣΟΥ. Η ΤΡΕΛΛΑ ΘΑ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ ΕΓΩ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΣΥ Η ΔΥΣΗ. ___*___ AMA ET FAC QUOD VIS... ΑΦΡΟΔΙΤΗ.[Μου΄μαθες το κρασί να πίνω, ως την τελευταία σταγόνα,γουλιά να μην αφήνω στο ποτήρι,μου ΄μαθες την ψυχή να δίνω στου ορίζοντα τη σκάλα, στα μάτια σου να γίνω ένα χατήρι.Κι εγώ σου έχω μάθει το γιορτάσι, να πίνεις σ΄ένα στόμα, όλη την πλάση]. ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ amalia
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/10/2005, 22:55:32 Άθελά τους μας μαστιγώνουν τα δέντρα άθελά της μας πληγώνει η θάλασσα τα σύννεφα τα γκρίζα η ξαφνική βροχή, των αδύνατων εαυτών μας τη φύση τιμωρό με πόση βία στέψαμε... Μανος Βαρυπατης Γιατι τώρα??
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/10/2005, 23:31:45 Ακίνητοι Ανίκητοι... Αυτοί δεν ορίζουν το φως τους ξατμίζονται σαν ποτάμια καταγγέλουν καρδιές σκιά και ντροπή οδηγός τους ζορίζονται σε ρημάδια και φθαρμένες φωνές... Ακίνητη στο χειμώνα ξέρω από ορφάνια δάκρυ πληγή μα μοιράζω χαμόγελο κλειστά λιμάνια θολή αυγή αγκαλιάζω το όνειρο ανίκητη του αιώνα. ΑΦΡΟΔΙΤΗ.[Μου΄μαθες το κρασί να πίνω, ως την τελευταία σταγόνα,γουλιά να μην αφήνω στο ποτήρι,μου ΄μαθες την ψυχή να δίνω στου ορίζοντα τη σκάλα, στα μάτια σου να γίνω ένα χατήρι.Κι εγώ σου έχω μάθει το γιορτάσι, να πίνεις σ΄ένα στόμα, όλη την πλάση]. ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ amalia
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 20/10/2005, 19:37:06 Πειραιάς, ψύχρανε τι λες; ΄Αναψαν... ΄Αναψαν πυροφάνια καράβια εν ειρήνη η τρέλλα πάλι σμίγει με λίγη λογική ραγίζει η ορφάνια στο χρόνο τι θα μείνει; Παράξενο καμίνι που σπάει τα γιατί. Σουρουπώνει στο δάκρυ της θάλασσας στο κύμα ηδονών σου ζεστές διηγήσεις σε άμβωνα φωτός φεύγει η σκόνη το χρώμα μου άπλωσα στο γέρμα των στιγμών σου ψυχή μου μη σβήσεις Θεός κι οδηγός. Ψύχρανε, αυτός ο Οκτώβρης όμως μυρίζει άνοιξη. Τι λες; ΑΦΡΟΔΙΤΗ.[Μου΄μαθες το κρασί να πίνω, ως την τελευταία σταγόνα,γουλιά να μην αφήνω στο ποτήρι,μου ΄μαθες την ψυχή να δίνω στου ορίζοντα τη σκάλα, στα μάτια σου να γίνω ένα χατήρι.Κι εγώ σου έχω μάθει το γιορτάσι, να πίνεις σ΄ένα στόμα, όλη την πλάση]. ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ amalia
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 21/10/2005, 01:41:36 Σαν τυλέφειο τραύμα Μάταια να γιατρέψεις προσπαθείς την πληγή που άνοιξε στην καρδιά ο έρωτας, αφού μόνον αυτός όταν γλυκά χαμογελά τον πόνο σβήνει! Οι κήποι του Άδωνη Σε λίγο θα φύγει η νύχτα, τ’ άστρα θα σβήσουν και το άδειο κρεβάτι θα ζεστάνουν του ήλιου οι πρώτες ακτίνες. Μη κλαις, γιατί τίποτα δεν χάνεται, πάλι θ’ ανοίξουν τα φύλλα της καρδιάς όπως γοργά ανθίζουν οι κήποι του Άδωνη Γιατι τώρα??
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 21/10/2005, 12:38:33 Επιμένει να σιωπά, μα τ΄ακροδάχτυλά του είναι πλεγμένα στα δικά μου. Το γέλιο του ήχος ήλιος προσευχή Το ταξίδι προς το αύριο, γεύση καυτής παραδοχής. Βγες από τα σκοτεινά χάσματα, από τους τυφώνες της ζωής. Μπες στις συγχορδίες του φωτός μου, Ξέχνα απύθμενους βυθούς, κάθε δειλινό ακουμπάει την μορφή σου παίρνει την πορεία σου. Σπέρνει την τρικυμία σου. Ονειρεύτηκες στην αγκαλιά μου όλη τη χαρά. Πάνω στο στήθος μου άφησες λυγμούς. Απίθωσα στα χέρια σου την ελπίδα της γης. ΠΟΘΟΙ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ.... ΑΦΡΟΔΙΤΗ.[Μου΄μαθες το κρασί να πίνω, ως την τελευταία σταγόνα,γουλιά να μην αφήνω στο ποτήρι,μου ΄μαθες την ψυχή να δίνω στου ορίζοντα τη σκάλα, στα μάτια σου να γίνω ένα χατήρι.Κι εγώ σου έχω μάθει το γιορτάσι, να πίνεις σ΄ένα στόμα, όλη την πλάση]. ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ amalia
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 22/10/2005, 00:44:01 Του φθινοπώρου η πνοή περνάει στα δέντρα που δεν τα φοβίζει καταστροφή. Ο ευκάλυπτος την κυβερνάει, μιλούν σα φίλοι και λυγίζει τη νέα κορφή. Ο πεύκος άκουε μεθυσμένος κάποιονε θρύλο που θρηνούσε μέσ’ στα κλαδιά. Θυμάται που συλλογισμένος ο ερωτικός ποιητής περνούσε, όλος καρδιά. Τα μάτια του γέμιζε ο πόνος. Στα σφραγισμένα χείλη ανθούσε το χλωμό φως. Ο ποιητής περνούσε μόνος. Του τραγουδιού του ακόμη αχούσε ο στεναγμός. Μα τώρα σιώπησε η καρδιά του Και μόνον ο έρωτάς του μένει και περπατεί. Και όλοι μας λέμε είναι η σκιά του που τριγυρίζει. είναι η θλιμμένη σκιά του ποιητή. Γιατι τώρα??
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 22/10/2005, 00:47:10 (Και στάθηκα...) Και στάθηκα μπροστά σε δυο μάτια με δίχως ταίρια, ωραία σα λωτολούλουδα, μάτια νοσταλγικά, που μου μηνούσαν την αυγή, μα ωιμένα ήταν αστέρια που μου είχαν ρίξει λίγο φως κι’ αυτό διαβατικά. Γιατι τώρα??
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 22/10/2005, 00:53:58 Το λευκό φέγγος της μέρας προσμένω Η αβέβαιη νύχτα να φύγει Τα κεριά να χαθούν στο συρτάρι Στο κενό να κρυφτούν τα λόγια μου Κενό … κενό ... κενό … ………….. Γιατι τώρα?? ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ amalia
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 22/10/2005, 19:12:55 όλα τα κυπαρίσσια δείχνουνε μεσάνυχτα Όλα τα δάχτυλα Σιωπή Έξω από τ’ ανοιχτό παράθυρο του ονείρου Σιγά σιγά ξετυλίγεται Η εξομολόγηση Και σαν θωριά λοξοδρομάει προς τ’ άστρα! Την αφρούρητη νυχτιά πήρανε θύμησες Μαβιές Κόκκινες Κίτρινες Τ’ ανοιχτά μπράτσα της γεμίσανε ύπνο Τα ξεκούραστα μαλλιά της άνεμο Τα μάτια της σιωπή. Γιατι τώρα?? ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ amalia
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 23/10/2005, 14:20:21 Τι να γράψω; Γέμισες σοφία το αίμα, ορίζοντα τη λογική βροχή γνώσης βύθισες στο είναι μου σύννεφα με κύματα μεγαλειώδη έσπασες τόσο ψηλά έφτασε η δύναμή σου, μικρός τόσο ο κόσμος αγάπη μου έτσι δε λες. Πάμε να φύγουμε; Μαζί. Τώρα που ήρθες δεν ρωτάω πιά το που... Μαζί. ΑΦΡΟΔΙΤΗ.[Μου΄μαθες το κρασί να πίνω, ως την τελευταία σταγόνα,γουλιά να μην αφήνω στο ποτήρι,μου ΄μαθες την ψυχή να δίνω στου ορίζοντα τη σκάλα, στα μάτια σου να γίνω ένα χατήρι.Κι εγώ σου έχω μάθει το γιορτάσι, να πίνεις σ΄ένα στόμα, όλη την πλάση]. ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ amalia
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 24/10/2005, 03:23:29 Θέλησα να ξεκινήσω το ταξίδι Να φύγω με ένα αερικό Μα δεν βρήκα τον τρόπο … . Γιατι τώρα??
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/10/2005, 20:54:16 [size=4]Υπάρχει τρόπος. Υπάρχεις εσύ...[/size=4] ΑΦΡΟΔΙΤΗ.[Μου΄μαθες το κρασί να πίνω, ως την τελευταία σταγόνα,γουλιά να μην αφήνω στο ποτήρι,μου ΄μαθες την ψυχή να δίνω στου ορίζοντα τη σκάλα, στα μάτια σου να γίνω ένα χατήρι.Κι εγώ σου έχω μάθει το γιορτάσι, να πίνεις σ΄ένα στόμα, όλη την πλάση].
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/10/2005, 01:15:34 Ίσως Βασίλης Παπακωνσταντίνου Οι δρόμοι δεν τον πήγαν πουθενά Παράξενες τον δέρνανε απόψεις Η μάνα του καμάρωνε κρυφά Εσύ μια μέρα γιε μου θα προκόψεις Μια νύχτα που κοιμήθηκε βαριά Τον είδανε στον ύπνο του να κλαίει Σκυφτός σαν να ‘χε φάει μαχαιριά Τον άκουσαν οι φίλοι του να λέει Ίσως να είναι η αγάπη μια θλιμμένη γιορτή Ένα ζευγάρι σκουριασμένες χειροπέδες Ίσως να είναι η αλήθεια μια πληγή ανοιχτή Ένα κελί με χρυσαφένιους μεντεσέδες Ίσως να είναι το φεγγάρι μια τελεία λευκή Σ’ ένα τετράδιο με φύλλα από σκοτάδι Ίσως να έχεις χαραγμένο σαν μένα κι εσύ Πάνω στο μέτωπο της τρέλας το σημάδι Οι δρόμοι δεν τον πήγαν πουθενά Κλεισμένος στων ονείρων του τις χώρες Γυρνούσε σαν αέρας τα στενά Και μίλαγε μονάχος με τις ώρες Μια νύχτα που κοιμήθηκε βαριά Τον άκουσαν σε κάποιον να μιλάει Και είδαν πως σταμάτησε η καρδιά Την πόρτα της ζωής να του χτυπάει Ίσως να είναι η αγάπη μια θλιμμένη γιορτή Ένα ζευγάρι σκουριασμένες χειροπέδες Ίσως να είναι η αλήθεια μια πληγή ανοιχτή Ένα κελί με χρυσαφένιους μεντεσέδες Ίσως να είναι το φεγγάρι μια τελεία λευκή Σ’ ένα τετράδιο με φύλλα από σκοτάδι Ίσως να έχεις χαραγμένο σαν μένα κι εσύ Πάνω στο μέτωπο της τρέλας το σημάδι Γιατι τώρα??
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/10/2005, 02:02:01 …Σε σκέφτομαι απόψε Περισσότερο από κάθε άλλη βραδιά Είναι τα υγρά μελαγχολικά μάτια σου ΄ Που περιπλανώνται μέσα στην ψυχή μου Διερευνώντας την θάλασσα των ατέκμαρτων ονείρων Εκβάλουν στην Αχερουσία της μνήμης οι ώρες Καρτερικών προσμονών της μορφής σου Διασχίζοντας τα υπέργεια λιβάδια της λήθης η φωτιά ζωντανεύει στην άκρη των χειλιών σου… mat... Γιατι τώρα??
semina Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 631 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/10/2005, 14:09:41 Δεν σκεφτομαι τιποτα σχεδον τωρα τελευταια.. μπλοκαρε το μυαλο μου... Η ζωή είναι ο δισταγμός ανάμεσα στο θαυμαστικό και το ερωτηματικό.Σε περίπτωση αμφιβολίας υπάρχει η τελεία!
pixeldream ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 1606 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/10/2005, 15:06:18 Η Αφροδιτούλα είμαι... Ευχαριστώ PIXELDREAM Καλό είναι να ξεμπλοκάρει το μυαλουδάκι. ΄Ολα είναι εκεί. Κι οι φίλοι, να συλλέγουν φως γιά εσένα. ΄Οπως εσύ αύριο γιά αυτούς. Χαμογέλα. Δες εμένα; Με τόσες καταιγίδες και μπορώ... Απλά δεν είμαι μόνη. Δεν είσαι μόνη... Κάποιοι αγαπούν άλλοι σβήνουν μέσα στη μιζέρια. Ζήσε... .. ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ amalia
nst ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 2538 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/10/2005, 15:19:57 Εχετε παρατηρήσει πόσο οι σκέψεις μας μεταβάλονται κάθε λεπτό? Ενα χαμόγελο, ενα μήνυμα, ενας άνεμος αρκούν για να αλλάξουν. Γιατί λέτε?
pixeldream ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 1606 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/10/2005, 21:02:37 Από Αφροδίτη. Δυό λόγια... Μου λείπετε... ΄Αλλοι οδηγούμεθα τρυφερά από τις μνήμες της άνοιξης άλλοι από της αγάπης το μεθύσι, το χάδι της τρέλλας ή το ράπισμα των λαθών κάποιοι παθιάζονται από τους άπειρους ίσκιους... Γιατί το αίμα από τις πληγές δεν ξεχωρίζει μέσα στο μαύρο της απελπισίας. Κάποιοι το νιώσαμε κάποτε. Μα δες, χαμογέλα Γιατί είναι απλό να αδράξεις ένα ποιήμα από τη χαίτη και να βγεις στο φως καλπάζοντας προς τα σύννεφα. Με λόγια μεστά πιστά ζεστά κι ανθρώπινα. Σημάδεψε κι απόψε μιά νέα ανατολή. Θα έρθει... Αύριο. Ανίχνευε την έξοδο οσμίζοντας τη ζεστασιά της λύτρωσης από την αγωνία. Των πόθων. Των μόχθων. Των λόγων. Η ζωή είναι ένα χάδι, Τεράστιο κύμα ορθώνεται να καταπιεί τη λιακάδα. Αγέρα καθαρό ζητάμε. Και στις χαμένες χαρές χρυσή ηρεμία. Μόνο. Μόνο. .. ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ amalia
ΚΑΡΔΙΑ Νέο Μέλος Greece 7 Μηνύματα	Απεστάλη: 01/11/2005, 04:10:53 ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΟ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ-ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΤΟΥΣ ΟΜΟΡΦΙΑ,ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕΣΑ ΤΟΥ...(10/3/05) ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ ΠΡΙΝ ΚΑΙΡΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΠΟΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΕΛΕΓΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΟΠΩΣ ΕΣΕΙΣ.. ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΥΠΕΡΟΧΟΙ.ΜΗΝ ΣΚΟΡΠΑΤΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ ΣΕ ΚΑΚΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΦΗ.ΖΗΣΤΕ ΟΜΟΡΦΑ,ΔΥΝΑΤΑ,ΕΝΤΟΝΑ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΑΣ.. MARILYNLENA
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 02/11/2005, 09:48:57 Το κακό είναι όταν η εσωτερική ομορφιά συναντά την λάμψη και την έκφραση σε ένα εκστατικό ζευγάρι μάτια και παραδίνεσαι αμαχητί για να διαπιστώσεις αργότερα ότι το σύνολο αυτό χρησιμοποιείτε για αυτοεπιβεβαίωση και μόνο … Ένα όμορφο μυαλό σε ένα εξίσου όμορφο κεφάλι είναι επικίνδυνος συνδυασμός. Και μάλλον σημαίνει ρηχότητα ψυχής η κενότητα συναισθημάτων Ισος βγάζουν μια πίκρα τα γραφώμενα αλλα έτσι τα βίωσα και η σκέψη με οδηγεί σε αυτά πλέον τα μονοπάτια ... Επιφυλάσσομε για το Μέλλον . Γιατι τώρα??
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 04/11/2005, 10:55:25 Προστασία... Φιλάς το μυστικόποθο κορμί μες την πορφύρα των ανασασμών υψιπετώ γιά σένα δυό δεσμίδες φωτός οι υποσχέσεις έρραναν στο σύμπαν χρυσά τριατάφυλλα έπλενες με τ΄άσπιλο νερό τα μάτια λόγχισαν τον ουρανό σαν αστραπή τα χείλη σου, σπας το φλοιό μου στην ψύχα εισέρχεσαι στου ονείρου τις νύχτες, πάλι μεθώ τα λυτά μαλλιά κυλούν απτόητα στους ώμους της ζωής. ΑΦΡΟΔΙΤΗ.Ε.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...
semina Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 631 Μηνύματα	Απεστάλη: 05/11/2005, 19:04:59 Δεν σε σκεφτομαι πια.. λες και σβηστηκες απο το μυαλο μου.. δεν υπαρχεις.. η μορφη σου δεν μου μιλα οπως πρωτα.. στο μυαλο μου δεν ξεχωριζεις.. και οι μερες κυλουν με χαμογελο.. κυλουν με ροδοπεταλα.. ποσο χαιρομαι που βγηκες απο την ζωη μου.. ετσι απλα.. ηταν η αποσταση.. το βλεμμα που επαψα να συναντω καθημερινα.. ηταν πολλα.. απλα δεν σε σκεφτομαι πια.. Η ζωή είναι ο δισταγμός ανάμεσα στο θαυμαστικό και το ερωτηματικό.Σε περίπτωση αμφιβολίας υπάρχει η τελεία!