ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ..ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΚΟΜΗ...
ΕΑΥΤΕ ΜΟΥ, ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΣΟΥ...
ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ..
ΕΝΩΣΟΥ ΣΤΟ ΡΥΘΜΟ...
ΟΛΟΕΝΑ + ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΗΧΟ ...ΣΕ ΔΙΑΠΕΡΝΑΕΙ..
Η ΚΑΡΔΙΑ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΚΑΘΩΣ Ο ΗΧΟΣ ..ΣΕ ΝΤΥΝΕΙ...
ΩΩΩΩ... ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΜΨΗ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ..ΜΑΛΛΙΑ ΑΝΑΚΑΤΕΜΕΝΑ...ΘΛΙΨΗ+ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΜΟΝΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙ...
ΩΩΩ..
ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΓΥΡΙΣΜΟΥ..ΕΙΔΑ ΕΝΑ ΠΙΝΑΚΑ...ΜΑ ΗΤΑΝ ΓΝΩΡΙΜΟΣ

ΚΟΙΤΑΞΑ ΠΑΡΑ ΔΙΠΛΑ...ΜΑ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΣΑ...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΝΕΙΡΟ...ΤΕΛΙΚΑ...ΑΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ ΧΕΡΙ ΕΦΤΑΣΕ ΝΑ ΤΟ ΘΕΣΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΡΝΙΖΑ...
ΤΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΒΡΑΔΥ ΑΛΗΘΕΙΑ...ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΓΙΚΗ ΣΕΛΗΝΗ...

ΖΑΛΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΘΗ....ΚΑΙ ΤΟ ΧΟΡΟ...
ΜΕ ΞΗΜΕΡΩΣΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΔΩ...ΕΣΩ...

ΠΟΙΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΡΑ ΔΑ ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΩ...
ΜΑ Η ΣΥΜΠΤΩΣΗ..ΑΥΤΗ Η ΔΙΠΛΗ...ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΛΛΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΓΙΝΕ ΧΘΕΣ...
ΕΦΤΑΣΑ...
ΓΑΛΑΖΙΑ ΚΑΙ ΡΟΔΑΚΙΝΙ ΣΤΟ ΟΥΡΑΝΟ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ ΧΡΩΜΑΤΑ...
ΣΕ 4 ΛΕΠΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΛΕΙΨΗ...(;)

ΝΑ 'ΞΕΡΕΣ ...ΟΥΤΕ ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΕΖΗΣΑ ΧΩΡΙΣ..ΣΚΕΨΗ...

ΣΕ ΣΒΗΝΩ + ΚΛΑΙΩ ...
ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ ΦΩΤΙΑ...
ΤΟ ΞΕΡΩ ΔΕΝ ΦΤΑΙΩ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΠΙΑ...

ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ..ΜΑ ΛΟΓΙΑ ΓΝΩΡΙΜΑ ΜΟΥ ΖΑΛΙΖΟΥΝ ΤΟ ΝΟΥ...
ΦΕΥΓΩ ΠΑΩ ΝΑ ΔΩ ΤΟ ΦΩΣ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΞΗΜΕΡΩΣΕ....
ΕΚΛΕΙΨΗ...;
ΗΤΑΝ;

aummmmmmm

Edited by - ΑΤΜΑ on 16/05/2003 06:40:30

Δώσε μου το χέρι σου……

Let there be Light!

δίνει απάντηση

σε ερωτήματα.

Μπορεί να δείξει

μιά όποια λύση

στά πρώτα βήματα.

΄Οταν τη θέλεις

δε λογαριάζεις

τα όποια σύνορα.

Έχει ενδιαφέρον.

Δρόμο ανοίγει

μέσα στο σήμερα.

Κάποια συντάντηση

χωρίς απάντηση

κρύβει παγίδα.

Είναι στιγμές

πούρχεται λές,

η καταιγίδα.

Όπως καί νάχει

είναι μιά μάχη.

Δίνει ελπίδα.

(Δεν ξερω εαν το εχω ξαναφησει ειναι αγνωστου αλλα...λεει πολλα )

Η σκεψη σου ξανα με επισκεφτηκε αποψε προσκαλωντας με σε ενα χορο κατω απο τα αστερια, σε ενα χορο υπο την μελωδια της Σεληνης. Η ψυχη μου δεχτηκε το καλεσμα σου ...

Ειναι ο ερωτας που ξυπνησε απο τον ληθαργο,
Ειναι οι εικονες γεματες χρωμα που δημιουργει η φαντασια μας ταξιδευοντας μας στις προσωπικες μας οασεις,
Εκει ο νους μας γινετε ενας μεσα στην εκσταση της ενωσης ...στην δημιουργια του ΕΝΑ

Δεν εισαι πια για μενα ο κυριος (Κ)αθενας, εισαι ΕΣΥ, εισαι ΕΓΩ ...ειμαστε...

And I keep on wondering....

Περασα πολλα βραδια απο τοτε χωρις να καταφερω να κρατησω στη παλαμη
μου ουτε ενα μικρο συννεφακι..

λεω να γυρισω πισω αποψε..
Δε φοβαμαι.
Γεμισα τις τσεπες μου αστερια...
Εκεινα και η σεληνη θα φεγγουν το δρομο μου

Μεινε μαζι μου..

Σας ευχαριστώ που ο Καθένας σας έκανε το χώρο αυτό ένα κηρύκειον για την αποκάλυψη του ερμαφρόδιτου εαυτού του .

Συνεχίστε είμαι εδώ μαζί σας .

Ετσι απλα η σιωπη με οδηγει σε μερη αγνωστα παρατηρωντας
τα κρυφα σημεια του κορμιου μου αναζητωντας
Τις σκοτεινες πτυχες του ερμαφροδιτου "εγω" μου μελεταω
Την καρδια μου ακουγωντας σε τεντωμενο σκοινι οταν περπαταω

Μα ειναι η σιωπη ο καλυτερος συντροφος στις ωρες αυτες
Ο κυριος Κ(αθενας) ειναι απλα ενας περαστικος
Που θα ερθει να σου δειξει εικονες μυστικες
Και θα φυγει αμεσως οπως ηρ8ε βουβος...

ειναι απλα η σιωπη ....

Βυθιζομαι, χανομαι μεσα στην ατελειωτη τελειοτητα και εναρμονιση του Ερμαφροδιτου ΕΙΝΑΙ... προσπαθω να ακουσω τον ρυθμο που ταξιδευει μεσα στην αιωνιοτητα, προσπαθω να αντιληφθω την γοητεια της εναρμονισης με το καθε κομματι της υποστασης του κυριου Κ...
και μετα απο λιγο απλα βρισκω τον εαυτο μου απεναντι σε μια ασυμετρη συμετρια πολλων και διαφορων συμβολικων παραμετρων, ενα συνεχες συστημα μιας μουσικης τονικοτητας...

Οι νοτες με ταξιδευουν παλι... η σιωπη μου ψιθυριζει στοιχους για την υπαρξη της μοιρας μου, για την θυσια της ψυχης μου...

Εμεινα μονη εδω...

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΔΟΘΗΣΕΤΑΙ. Αρκει να ξέρουμε τ ι ζητάμε! Ξερουμε;

Ας παρακολουθήσουμε τη ΦΥΣΗ. Σ'αυτην ενυπάρχουν ολοι οι ΝΟΜΟΙ, Ας ζήσουμε τη φύση, ειναι ο μεγαλύτερος Διδάσκαλος για τον άνθρωπο.

ολα μεσα ,κατω απο το νερο γινονται ενα....δεν υπαρχουν λεξεις...
αγγιγμα κυλισμα μιας ρανιδας τοσης δα δροσιας στο τιποτα του τωρα σου...
νερου σταγονες χανονται εισχωροντας στα εγκατα μιας γης που ολοενα διψα....
τα υδατα του νου ομοια με λαδι σε μια στιγμη ενοιωσα.....
καμμια σκεψη,
αυρα αερα καμμια...
μονο η στιγμη του απολυτου ...
στο νερο ενα....

λιγο πριν ....
ολα τα πριν....
νερο..απιαστο μονο ..-
στα χερια η αισθηση μιας θερμοκρασιας που κυλησε...
απο το τωρα ..στο πουθενα..-

"στιγμη μεινε" ψελλισα...κι εφυγε ...ξανα..-

με ξημερωνει....η σκεψη ενος αριθμου διδυμου...-

τι μαγικη νυχτα ψχ μου...ετουτη ...
ποσα πολλα μπορει να καταφερεις μεσα απο μια γαληνια εναρμονιση του ειναι.....
ποσο ασαρκα σαρκικη γινεται η πραγματικοτητα....

ζησε με παλι....
κι ας ξημερωνω.....

ο Καθενας;
....παντου.....
ακομη δεν βρεθηκαμε..
κι ομως!...
στα σταυροδρομια ενος σκηνικου που ακομη δεν επεσε
μαζι περπατησαμε..
δυο στιγμες πριν δυσει ο ηλιος....
δυο ματια στο αχρονο συναντησαμε....και φτασαμε στο τωρα.

υδρωμενες αρθρωσεις αγρυπνουν για μιαν απαντηση...
απο επτα πεπλα κανενα δεν επεσε....
κι ας ξημερωνει....-
σιωπη.
μια αποκοσμη στο ηχειο φωνη με καλει αλλη μια να ζησω το μαγικο του λευκου..ξετυλιγμα απο την νυχτα ως τη μερα...
κι εγω εδω....μαζι σου.....
δεν εισαι μονη....
κι ας ειπες οτι εισαι...
μα...κοιτα..-
ειμαστε ακομη εδω
σαν την εκεινη σταλα του ουρανιου τοξου ..-

"Η ζωή είναι ένα πνεύμα -- Συνειδητοποίησέ το "

...νερο ηταν
+κυλησα.....

Let there be Light!

THROUGH THE MIRROR
Ψαρευοντας ερχεται η θαλασσα
κι ειναι στη μυρωδια της μεσα που το ψαρι αστραφτει
ματαια μην ψαχνεις

Καπου αναμεσα Τριτη και Τεταρτη
πρεπει να παραπεσε η αληθινη σου μερα.

Υπερουσια πας ενω πανω απο το κεφαλι σου
απλωνεται ο βυθος με τα χρωματιστα του βοτσαλα σαν
αστρα

Ω μουσικη ω Κυριακη συννεφιασμενη
σε μια συνοικια μακρινη με σπιτια διπατα κλειστα

κατω απο την επιφανεια του νερου οπου γερνω
σαν σε καθρεφτη και κοιταζομαι
ωρες πολλες πως να περασω μεσα
να περασω απο

την αλλην οψη των πραγματων
με κυκλους διαδοχικους
να κατεβω και τους εφτα ουρανους εωσοτου

η αντανακλαση
των αγγελων μ αρπαξει
ο Γιαννης η Αννα ο Νικος με πελωριες
φτερουγες οπως του Θεοτοκοπουλου
μετεωρισμενοι αρχισουν σιγανα.

Σε ευχαριστω που ησουν και εισαι διπλα μου

Και οταν χανω το δρομο μου ....

γινεσαι εσυ το Φως

και ο δρομος ανοιγεται και παλι μπροστα μου

Ξερω οτι υπαρχει καποιος που μπορω να στηριχτω

θα ειμαι εδω..στο μονοπατι..

Και γεματη ενεργεια να αφεθω στα κυματα...η σαρκα μου να γινει υδωρ και η ψχ μου...Ω η ψχ μου να παρει την μορφη σου...να γινει η παλωμενη αυρα γυρω σου και να ταξιδεψει περα απο το τωρα...στο μετα, στο αυριο, στο μελλον...αφηνωντας πισω τον γηινο χρονο...μεταμορφωντας τα παντα σε ενα ατελειωτο τωρα...

Και η σεληνη, λαμπερη να φωτιζει το δρομο του κυριου "Κ"αθενα που θελει να σπασει τα δεσμα του χρονου... να γινει το κυρηκειο για την ερμαφροδιτη ψχ που εξιψωνετε στα ανωτερα επιπεδα... που εναρμονιζετε με την συμπαντικη ενεργεια...

ΣΕΛΗΝΙΑΣΟΥ...ΠΡΙΝ ΞΥΠΝΗΣΕΙΣ...
ΚΑΙ Σ'ΕΧΕΙ ΠΡΟΔΩΣΕΙ ΤΟ ΦΩΣ...
ΑΥΤΟ ΠΥ ΠΡΟΔΩΣΕ...
ΕΜΕΝΑ...ΚΑΙ ΤΗΝ...
ΝΥΧΤΑ ΜΟΥ...

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΕΙΜΟΥΝ ΕΓΩ

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr