απομονώνεις φρασεις, απλα για να δηλωσεις παρων...

αν είχες διαβασει προσεκτικα ολα τα γραφώμενα μου, δεν θα εγραφες αυτο που μου εγραψες...

γ.(κ)αλεξ.

θα σου πω και εγω ενα μυθο, που σιγουρα θα σου αρεσει:
καποτε στο πολυ μακρυνο πριν,
ξαφνικα εμφανίστηκε η ζωή στη γη

ξαφνικά;;;
οι προσπάθειες για απάντηση αυτού του ερωτήματος θα μπορούσαμε να πούμε πως άρχισαν στη δεκαετία του 1920, με το έργο του Ρώσου βιοχημικού Αλεξάντρ Ι. Οπάριν.
αυτός καθώς και άλλοι επιστήμονες, έχουν έκτοτε υποστηριξει μια άποψη που μοιάζει με σενάριο τρίπρακτου θεατρικού έργου, το οποιο περιγραφει τα όσα υποτίθεται ότι συνεβησαν στη σκηνή του πλανήτη Γη.
Στην πρωτη πράξη, τα στοιχεία της γης, δηλαδή οι πρώτες ύλες, μεταμορφωνονται σε ομάδες μορίων.
Κατόπιν, έρχεται το άλμα που οδηγεί στα μεγάλα μόρια. Και στην τελευταια πράξη αυτού του έργου, λαβαίνει χώρα το άλμα που οδηγεί στο πρωτο ζωντανό κύτταρο.

Αλλά συνεβησαν όντως έτσι τα πράγματα;

Κάτι πολύ βασικό όσον αφορά αυτό το μυθο είναι το να αποδείξουμε ότι η πρώιμη γήινη ατμόσφαιρα ήταν πολύ διαφορετική από ό,τι είναι σήμερα. Μια θεωρία υποστηρίζει ότι το ελεύθερο οξυγόνο ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτο και ότι τα στοιχεία άζωτο, υδρογόνο και άνθρακας σχημάτιζαν αμμωνία και μεθάνιο.
Η κύρια ιδέα είναι πως, όταν οι αστραπές και το υπεριώδες φως εισέδυσαν στην ατμόσφαιρα η οποία αποτελούνταν από αυτά τα αέρια και από υδρατμούς, τότε σχηματίστηκαν σάκχαρα και αμινοξέα.

Μην ξεχνάς, όμως, ότι αυτή είναι μια θεωρία. (που δεν έχει αποδειχτεί στα εργαστήρια)

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρητική πλοκή, εκείνοι οι μοριακοί σχηματισμοί εισχώρησαν στους ωκεανους ή σε άλλους υδάτινους όγκους.
Με το πέρασμα του χρόνου, τα σάκχαρα, τα οξέα και άλλες ενώσεις συγκεντρώθηκαν και σχημάτισαν μια «προβιοτική σούπα», όπου τα αμινοξέα, για παράδειγμα, ενώθηκαν και έγιναν πρωτεΐνες.
Στη συνέχεια αυτής της θεωρητικής διαδικασίας, άλλες ενώσεις που ονομάζονται νουκλεοτίδια σχημάτισαν αλυσίδες και έγιναν ένα νουκλεϊνικό οξύ όπως το DNA.
Όλα αυτά υποτίθεται ότι ετοίμασαν τη σκηνή για την τελευταία πράξη του μοριακου θεατρικού έργου.

Κάποιος θα μπορούσε να ονομάσει αυτή την τελευταία πράξη, η οποία είναι ατεκμηριωτη, ιστορία αγάπης.
Πρωτεϊνικα μόρια και μόρια του DNA συναντιούνται τυχαία, αλληλοαναγνωρίζονται και αγκαλιάζονται.
Κατόπιν, ακριβώς προτού πέσει η αυλαία, γεννιέται το πρώτο ζωντανό κύτταρο.

1. Πιθανότητα 100% υπέρ της ύπαρξης Θεού - Δημιουργού. Ισχυρά θεϊστής. Όπως είπε ο Jung, "Δεν πιστέυω, ΓΝΩΡΙΖΩ"

2. Πολύ μεγάλη πιθανότητα, αλλά λιγοτερη από 100%. De facto θεϊστής. "Δεν μπορώ να ξέρω με βεβαιότητα, αλλά έχω ισχυρή πίστη στον Θεό και περνώ την ζωή μου αποδεχόμενος ότι υπάρχει.

3. Πιθανότητα πάνω από 50% αλλά όχι πολύ μεγαλύτερη. Τυπικώς αγνωστικιστής, με κλίση όμως προς τον θεϊσμό. "Διατηρώ πολλές αμφιβολίες αλλά τείνω να πιστέυω ότι υπάρχει θεός.

4. Πιθανότητα ακριβώς 50%. Πλήρως και αμερόληπτα αγνωστικιστής.

5. Πιθανότητα μικρίτερη από 50% αλλά όχι πολύ μικρότερη. Τυπικώς αγνωστικιστής αλλά με κλίση προς τον αθεϊσμό. " Δεν γνωρίζω εάν υπάρχει ή όχι, αλλά κλίνω προς τον σκεπτικισμό.

6. Πολύ μικρή πιθανότητα αλλά μεγαλύτερη από το μηδέν. De facto αθεϊστής. "Δεν μπορώ να γνωρίζω με ΠΑΣΑ βεβαιότητα, αλλά νομίζω ότι η ύπαρξη του Θεού είναι ελάχιστα ως καθόλου πιθανή και περνώ την ζωή μου αποδεχόμενος ότι δεν υπάρχει.

7. Ισχυρά αθεϊστής. "Γνωρίζω ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Θεός με την ίδια βεβαιότητα που ο Jung γνωρίζει ότι ΥΠΑΡΧΕΙ.

Το ότι όμως δεν γνωρίζουμε ΑΚΟΜΑ ή δεν έχουμε ΑΚΟΜΑ ΟΛΕΣ τις αποδείξεις δεν σημαίνει ότι πρέπει να πλάσουμε ένα υπερφυσικό Ον που κατοικεί κάπου εκεί έξω, και κάποτε, μετά απο πολλά δισεκατομύρια χρόνια μοναξιάς είπε: "Δεν κάνω κάτι να μου περάσει η ώρα?"
Γιατί αν σκεπτόντουσαν έτσι οι πρωτοπόροι της έρευνας κατά την περίοδο του Διαφωτισμού, απλά δεν θα υπήρχε διαφωτισμός και θα είμασταν ακόμη στο μεσαίωνα.

Όχι δεν νοιώθω καμία πικρία για όσα βρίσκονται γύρω μας, πέρα απο την πικρία που νοιώθω όταν βλέπω ασυνείδητους συνανθρώπους μας να καταστρέφουν το περιβάλλον, το σπίτι μας.
Ο νόμος της "τυχαιότητας" που έχει πολύ επιτυχημένα διατυπωθεί από τους Fauntel και Huxley, μπορεί να απαντήσει σε πολλά από αυτά που μου γράφεις .
Και επιμένω να μην βλέπω κανέναν Θεό (ούτε βεβαίως περισσότερους, πολλώ μάλλον). Σαφώς πιστεύω ότι το όλο θέμα εξακολουθεί να εξελίσσεται όπως έχει αρχίσει να εξελίσσεται εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Άλλωστε ο παππούς Δαρβίνος τα έχει πει όλα.

quote:

---

Παρ'αυτα συνεχίζω να μή συμφωνώ με τήν 7η βαθμίδα στήν κατάταξη αυτή{όπως και με την 1η},διότι εμπεριέχουν το "απόλυτο"και αυτό συνεπάγεται μία βεβαιότητα η οποία μπορεί να στηριχθεί κατ εμέ μόνο μετά αποδείξεως,η οποία απόδειξη επί του συγκεκριμένου είναι αδύνατη...

---

Όμως έπρεπε να συμπεριληφθούν διότι υπάρχουν. Υπάρχουν άνθρωποι που απαντούν έτσι. Ο Carl Young ήταν στην 1η βαθμίδα και ήταν ένας από αυτούς. Εφ' όσον υπάρχει λοιπόν η 1η βαθμίδα - για σκέψου - δεν μπορεί να μην υπάρχει η 7η που είναι η ακριβώς αντίθετη. Σαν να βλέπεις το είδωλο ενός αντικειμένου στο καθρέφτη.

λες:
Όσον αφορά στο ΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ δημιουργήθηκε η ζωή στην γή - και πιθανώς και σε άλλους πλανήτες - δηλώνω άγνοια.
Το ότι όμως δεν γνωρίζουμε ΑΚΟΜΑ ή δεν έχουμε ΑΚΟΜΑ ΟΛΕΣ τις αποδείξεις δεν σημαίνει ότι πρέπει να πλάσουμε ένα υπερφυσικό Ον που κατοικεί κάπου εκεί έξω, και κάποτε, μετά απο πολλά δισεκατομύρια χρόνια μοναξιάς είπε: "Δεν κάνω κάτι να μου περάσει η ώρα?"
-----------------------------------------------------

λεω:
παροτι παραδεχεσαι ότι έχεις άγνοια, ωστόσο έχεις καταλήξει, υπέρ της μαμάς φύσης... σχήμα οξύμωρον...

σου αντιστρεφω αυτό που γράφεις:
το ότι δεν γνωρίζουμε ΑΚΟΜΑ η δεν έχουμε ΑΚΟΜΑ ΟΛΕΣ τις αποδειξεις δεν σημαίνει οτι πρέπει να απορρίψουμε την ιδέα ενός νοήμονος και στοργικού Δημιουργού...

Ακούς τον Eidos να προτιμάει να δημιουργήσει έναν δημιουργό επειδή δεν ξέρει πως δημιουργήθηκε το σύμπαν - ο οποίος δημιουργός μάλιστα, κατά τα γραφόμενά του: "κάποια δεδομένη στιγμή σκέφτηκε να κάνει κάτι που τον ευχαριστούσε". Προσθέτει λοιπόν στον δημιουργό του και ανθρώπινη συμπεριφορά (ευαρέσκεια / δυσαρέσκεια κλπ)και καθάρισε.

Εγώ πάντως τώρα σκοπέυω να ασχοληθώ με την κηπουρική φυτεύοντας καινούργια λουλούδια στον κήπο μου. Βλέπεις "κάποια δεδομένη στιγμή σφκέφθηκα να κάνω και εγώ κάτι μου με ευχαριστεί" Κάπως έτσι.....

Φίλε eidos
Η ερώτηση που σ'αρέσει και συχνά κάνεις στους συνκυβερνοτοπίτες είναι
αν πιστεύουν/δέχονται ή απορρίπτουν την ύπαρξη ενός Δημιουργού θεού.

quote:

---

eidos 22/04/2008, 16:58:31
αληθεια μπορεις να μου πεις γιατι απορριπτεις την υπαρξη ενος Δημιουργου;

---

Ο Δρ Stephen Hawking είναι γνωστός άθεος κι όταν το 1988 η ηθοποιός Shirley MacLaine τον ρώτησε ευθέως αν πιστεύει ότι υπάρχει ένας θεός που έφτιαξε τον κόσμο και καθοδηγεί την δημιουργία του ,
απάντησε με ένα ξερό οχι. (A life in science, M. White & J.Gribbin)
Αλλά το 1999 σε ερώτηση του Larry King: "Do you believe in God?" (Πιστεύεις σε θεό;) ο Stephen Hawking απάντησε
"Yes, if by God is meant the embodiment of the laws of the universe."
(Ναι, αν θεός σημαίνει την ενσωμάτωση των νόμων του σύμπαντος.)
Είναι δυνατόν σε ένα μοντέλο/θεωρία να χρησιμοποιηθεί μία δύναμη ή συντελεστής που δεν υπάρχει αλλά διευκολύνει την μαθηματική του ανάλυση όπως για παράδειγμα η κοριόλις δύναμη, με τον ίδιο τρόπο ένας ανύπαρκτος κοσμογονικός συντελεστής μπορεί να χρειαστεί για να εξηγηθεί η Δημιουργία του σύμπαντος. Αυτό θα σήμαινε για σένα ύπαρξη Θεού Δημιουργού;
Φιλικά Γιάννης

σου παραθέτω μερικα αποσπασματα από σχόλια επιστημόνων που δέχονται την ύπαρξη ενός Δημιουργού: (λυπάμαι, δεν έχω κρατήσει τη πηγή της ύλης)

Ο Τζον Πόλκινχορν, ο οποίος ήταν φυσικός στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, κατέληξε στο συμπέρασμα: «Όταν αντιλαμβάνεσαι ότι οι νόμοι της φύσης πρέπει να είναι συντονισμένοι με απίστευτα θαυμάσιο τρόπο έτσι ώστε να υπάρχει το σύμπαν που βλεπουμε, αυτή η σκέψη σού υποβάλλει την ιδέα ότι το σύμπαν δεν μπορει να εμφανίστηκε έτσι, χωρίς λόγο, αλλά ότι θα πρέπει να υπάρχει σκοπός πίσω από αυτο».

Ο Αυστραλός φυσικός Πολ Ντέιβις ανέφερε κάτι παρόμοιο: «Δεν υπάρχει αμφιβολία πως πολλοί επιστήμονες . . . απορριπτουν περιφρονητικα την ιδέα ότι ίσως υπάρχει ένας Θεός, ή ακόμα και μια απροσωπη δημιουργική αρχή».
Κατόπιν είπε: «Προσωπικά, δεν συμμερίζομαι την περιφρόνησή τους. . . . Δεν μπορώ να πιστέψω ότι η ύπαρξή μας στο συμπαν είναι απλώς μια παραξενιά της μοίρας . . . ή ένα τυχαίο στίγμα στο μεγαλο κοσμικό δράμα».

ο μαθηματικός Γουίλιαμ Α. Ντέμσκι έγραψε ότι το «ευφυες σχέδιο» που είναι εμφανές στα «ορατα χαρακτηριστικά του φυσικού κόσμου . . . μπορεί να εξηγηθεί ικανοποιητικά μόνο αν αποδοθεί σε ευφυεις αιτίες

Ο αεροδιαστημικός μηχανικός Λούθερ Ντ. Σάδερλαντ έγραψε στο βιβλίο του Το Αίνιγμα του Δαρβινου (Darwin’s Enigma): «Τα επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι οποτεδήποτε πρωτοεμφανίστηκε στη Γη κάποιο θεμελιωδώς διαφορετικό είδος ζωής, από τα μονοκύτταρα πρωτοζωα μέχρι και τον άνθρωπο, αυτό ήταν πλήρες και τα όργανα καθώς και η δομή του ήταν πλήρη και εντελώς λειτουργικά. Το αναπόφευκτο συμπέρασμα που εξάγεται από αυτό το γεγονος είναι ότι υφίστατο κάποιο είδος προϋπάρχουσας ευφυΐας πριν πρωτοεμφανιστεί η ζωή πάνω στη Γη».

Ο συγγραφέας και πρώην καθηγητης πυρηνικής φυσικής Δρ Τζέραλντ Σρόντερ παραβάλλει την πιθανότητα να προήλθε το σύμπαν και η ζωή από απλή τύχη με τις πιθανότητες που έχει κάποιος να κερδίσει το λαχείο τρεις συνεχόμενες φορές: «Προτου εισπράξετε τα κέρδη σας την τρίτη φορά, θα βρεθείτε στη φυλακή κατηγορουμενοι για νοθεία. Η πιθανοτητα να κερδίσετε τρεις συνεχόμενες φορές, ή τρεις φορές στη διάρκεια της ζωής σας, είναι τόσο μικρή ώστε θεωρείται αμελητέα».

Ο Δρ Βέρνερ φον Μπράουν, ειδικος στους πυραύλους, δήλωσε κάποτε: «Οι φυσικοί νόμοι του σύμπαντος είναι τόσο ακριβείς που δεν δυσκολευόμαστε να φτιαξουμε ένα διαστημόπλοιο για να πάει στη σελήνη και μπορούμε να υπολογίσουμε την πτήση με ακρίβεια κλάσματος του δευτερολέπτου. Οι νόμοι αυτοί πρέπει να έχουν εσπιστεί από καποιον»

Ο φημισμένος επιστήμονας Σερ Ισαάκ Νεύτων έγραψε: «Ακόμη κι αν δεν υπήρχε καμιά άλλη αποδειξη, ο αντίχειρας και μόνο θα με έπειθε για την ύπαρξη του Θεου»

ο Κάρολος Δαρβίνος, έδειξε ότι γνώριζε πολύ καλά τους περιορισμούς της θεωρίας του.
Στον επίλογο του βιβλιου του The Origin of Species (Η Καταγωγή των Ειδών), έγραψε για το μεγαλείο της «όψης της ζωής, με τις πολλές της δυνάμεις, που εμφυσήθηκε αρχικά από τον Δημιουργό σε λίγες μόνο μορφές ή μόνο σε μια», κάνοντας έτσι φανερό ότι το θέμα της προέλευσης ήταν ανοιχτο για περαιτέρω εξεταση.

και επείδη το ταίριασμα λέξεων (ποιηση) είναι δώρο απο τον Δημιουργό μας,
και επειδή επίσης ο galex,
εθεσε μια καινούργια προοπτική στη κουβέντα μας...

ΘΑ ΤΑΞΙΔΕΨΟΥΜΕ ΠΑΛΙ

Τώρα που το πράσινο ανακατεύτηκε
με το γνωστό αποτέλεσμα
δεν μας μένει παρά να ξεκινησουμε
πάλι απ΄την αρχή
Να διπλώσουμε καραβάκια ψευδαισθήσεις
στα δικά μας τοπία να ταξιδέψουμε

Να μην πληγώσουμε άλλο τις πληγές μας
στο κόκκαλο πονάει η αλλοίωση

Γιατί αφηρημένοι δεν μπορούμε να υπάρχουμε
και γιατί η δική μας χαρά ευδοκιμεί
κάτω από άλλους ήλιους

Ωραίο το νέο θέμα που άνοιξες αλλά αμφιβάλλω αν δεν υπάρχει ήδη.

Φίλε eidos
Ενδιαφέρουσες οι απόψεις των διαφόρων επιστημόνων που ανέφερες
αλλά δεν βλέπω να μιλάνε για αθάνατο/άφθαρτο θεό παρά μόνο για μια αρχή/θεό εκκίνησης.Δεν έπεται απαραίτητα ότι υπάρχει ο θεός ακόμη, κάλλιστα θα μπορούσε να΄χε δώσει τη ζωή του για τη δημιουργία του σύμπαντος. Αυτού του είδους θεό εννοείς; Αν όχι σε τι βοηθάνε αυτές οι γνώμες παρ'όλο που προσωπικά χάρηκα που τις έθεσες υπόψιν μου.
Ο Dr. Gerald Schroeder αναφέρεται στις μηδαμινές πιθανότητες αυτοδημιουργίας που φυσικά δεν αναιρεί όσα είπα πριν. Επί πλέον ας σημειώσω ότι αν ο χρόνος πλησιάζει το άπειρο που μερικές θεωρίες το επιτρέπουν το ολοσδιόλου απίθανο γίνεται σίγουρο.

quote:

---

eidos
δεν υπαρχει αμφιβολία, ότι μιλώντας για Εναν Δημιουργό, αναφερόμαστε σε ένα νοήμων Ον, σε καποιον με συγκεκριμένη μορφή και απεριόριστη δύναμη.

---

τι σημαίνει νοήμων , πια συγκεκριμένη μορφή
φιλικά Γιάννης

εχω στείλει πανω απο 400 μηνύματα στο φόρουμ...

εχω υποστηρίξει με σθένος αυτο που πιστεύω...

πουθενα δεν εχω γραψει κάτι που να δικαιολογει τη δική σου εμπάθεια προς τους Εβραίους...
για εμένα όλα τα νοημονα πλασματα του Θεού ειναι το ίδιο...ο πρωτος πατέρας (Αδάμ) για όλους μας είναι ο ίδιος...
είμαστε στενοί συγγενής...
για αυτο και θεωρώ οτι οι λεξη Εβραίος, Ελληνας, Αλβανός, η Κινέζος είναι αδόκιμη...
η σωστη λέξη κατ΄εμέ είναι ελληνόφωνος, εβραιόφωνος, κινεζόφωνος, και πάει λέγοντας...

οι 144.000 περιλαμβάνουν όχι μόνο Εβραίους, αλλά ανθρωπους απο πολλά εθνη της γης...

οι Εβραίοι εχουν απορρίψει τον Γιαχβε, και τον Γιο του, ο Δημιουργός δεν πολιτεύεται πια μαζί τους...

quote:

---

Το γενικοτερο ζητημα ενος Δημιουργου των παντων, νομιζω οτι απασχολει τη διανοια ολων των υγιως σκεπτομενων ανθρωπων. Η υπερβολικα απλουστευμενη αποψη, οτι ναι, βρεθηκαμε ολως τυχαιως σε αυτον τον θαυμασιο πλανητη, τη γη μας, για να ζουμε αντε το πολυ 90 η 100 χρονια και μετα τιποτα, μου φανταζει το λιγοτερη ως ανοητη υπεκφυγη.
Υπεκφυγη, η ευκολια αν θελετε, για να μπορεσουμε να καλυψουμε τελικα, την αδυναμια μας ωστε να απαντησουμε ευθεως: υπαρχει Δημιουργος; και αν υπαρχει τι συνεπαγεται αυτο για μας; κανει κατι Εκεινος για εμας, και μηπως αντιστοιχα πρεπει να κανουμε και εμεις κατι για Αυτον;
Θεωρω οτι οι πλειονοτητα δεν πιστευει σε εναν Δημιουργο, διοτι αυτο δημιουργει καποιες προδηλες ευθυνες, τις οποιες οι περισσοτεροι δεν θελουμε να επωμιστουμε επι του παροντος.
Η δικια μου πεθοιθεσι πανω σε αυτο ειναι ξεκαθαρη: πιστευω ακραδαντα σε ενα Παντοδυναμο Δημιουργο, ο οποιος συμφωνα με τη δικη του τελεια αποψη των πραγματων, ενδιαφερεται αμεσα για τα τεκτενομενα σε ολο το συμπαν και οχι μονο στο πλανητη γη, και αναλογως των συμβαντων εμπεμβαινει η οχι, διαφοροποιει η αφηνει να εξελιχθει ενα γεγονος. Βεβαιως ο Ιδιος εχει ενα σχεδιο, ενα σχεδιαγραμα, ενα τελικο σκοπο βασει του οποιου κινηται.
Εφοσον ετσι εχουν τα πραγματα, ολοι περιλαμβανωμαστε και ολοι μπορουμε να εχουμε συμμετοχη, σε αυτο το οποιο ο Δημιουργος επιθυμει να πραγματωσει.
Αν απο την αλλη, αν θα επρεπε να δεχτουμε την απουσια ενος νοημωνος Δημιουργου, αυτο μονο με μια λεξι θα μπορουσε να περιγραφει: Αλλοιμονο!!! δεν εχουμε καμμια ελπιδα, το ανθρωπινος γενος δεν εχει μελλον στο συνολο του. Και οχι μονο στο συνολο του θα υποστηριζε ευφυεστατα καποιος, αλλα ουτε σαν μοναδες δεν εχουμε μελλον!

---

outside37

το ποιημα ειναι δικο μου, οπως και πολλα άλλα...
αυτό μπορεί να σημαίνει πολλά, μπορεί και τίποτα...

σονοφζευς

νομίζει οτι το ζήτημα του αν ο Θεός είναι αθάνατος η όχι, έπεται...
πρωτιστα, εστιάζομε στον αν υπάρχει Θεός,
οι πλειονότητα όσων ασχολουνται με το ζήτημα, συμφωνουν, ότι μαθηματικως οι πιθανοτητες να προηλθαν τα παντα απο το τίποτα ειναι μηδαμινές.
όλα φανερώνουν σχέδιο, σκοπό, και εξάρτηση.
για αυτο και παρεθεσα κάτι πιο πριν σχετικά με τα χρωμοσώματα και το DNA...

πιστεύω ότι το συμπαν συνεχίζει να έχει την ανάγκη του Δημιουργού, εξαρτάτε από Αυτον, επομένως ο Δημιουργός λογικό είναι να συνεχίζει να ζει...

η νοημοσυνη, έχει να κανει, με το σκέφτομαι, επιλέγω, αποφασίζω,

και νοήμων ον (εκτός από τα ζώα) είναι αυτό που μπορει να τα κάνει όλα αυτά... (και άλλα)
και επειδή μιλάμε για το Υψιστο νοήμων Ον, αυτο δεν θα μπορούσε να είναι γενικό και αόριστο, αντίθετα ειναι κάτι συγκεκριμένο, έχει μόρφη, υπόσταση, προσωπικότητα και ιδιότητες
έχει κάτι όπου στεγάζεται η νοημοσύνη Του...

Σου φαίνεται πράγματι λογικό να εμφανίστηκε η ζωή εδώ τυχαία ή από μια τυφλή δύναμη;
Σύμφωνα με τον μοριακό βιολογο Μάικλ Τζ. Μπίχι,
οι «απίστευτα πολύπλοκες βιοχημικές διαδικασιες» που διέπουν τη ζωή καθιστούν αυτή την ιδέα εντελώς παράλογη.
Τα αποδεικτικά στοιχεία της βιοχημειας, οδηγούν στο αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι «η ζωή στη γη, στο πλέον θεμελιώδες επίπεδό της . . .  αποτελεί το προϊόν μιας δραστηριότητας που προϋποθέτει νοημοσύνη».—Το Μαύρο Κουτί του Δαρβίνου—Η Βιοχημική Αμφισβήτηση της Εξέλιξης (Darwin’s Black Box—The Biochemical Challenge to Evolution).

Το βιβλίο Η Ζωή Εμφανίζεται (Life Ascending), παραδέχεται: «Όταν αναρωτιόμαστε πώς θα μπορούσε μια διαδικασία [η εξέλιξη] που μοιάζει με τυχερό παιχνίδι, και η οποία συνεπάγεται φρικτες συνέπειες για τους χαμένους, να έχει δημιουργήσει ιδιότητες όπως η αγάπη για το ωραίο και την αλήθεια, η συμπόνια, η ελευθερια και πάνω από όλα η απεραντοσύνη του ανθρώπινου πνεύματος, τότε ερχόμαστε σε αμηχανία. Όσο περισσότερο σκεφτόμαστε τα πνευματικά μας αποθέματα τόσο περισσότερο βαθαίνει η απορία μας».

«Η θρησκεία είναι βαθιά ριζωμένη στην ανθρώπινη φύση και συναντάται σε ανθρώπους κάθε οικονομικού και μορφωτικού επιπέδου».
καθηγητής Άλιστερ Χάρντι στο βιβλίο Η Πνευματική Φύση του Ανθρώπου (The Spiritual Nature of Man).
Αυτή η έρευνα επιβεβαιώνει κάτι που έχουν αποδειξει πολυάριθμες άλλες μελέτες—ο άνθρωπος έχει συνείδηση της ύπαρξης του Θεού. (άσχετα αν ηθελημένα Τον απορρίπτει)

Το βιβλίο Είναι ο Θεός η Μοναδική Πραγματικότητα; (Is God the Only Reality?) παρατηρεί: «Η θρησκευτική αναζητηση για ένα νόημα . . . αποτελεί κοινή εμπειρία σε όλους τους πολιτισμούς και σε όλες τις εποχές από τότε που εμφανίστηκε η ανθρωποτητα».

σκέψου πάνω σε αυτό:
Από πού προέρχεται αυτή η φαινομενικά έμφυτη γνώση ότι υπάρχει Θεός; Αν ο άνθρωπος είναι απλώς ένα τυχαιο συναρμολόγημα από μόρια νουκλεινικών οξέων και πρωτεϊνών,
γιατί να αναπτύξουν αυτά τα μόρια αγάπη για την τεχνη και για ό,τι είναι ωραίο,
γιατί να αποκτήσουν θρησκευτικό συναίσθημα
και γιατί να συλλογίζονται την αιωνιότητα; (γιατί όλα αυτά συμβαίνουν;)

Ο Σερ Τζον Κ. Εκλς κατεληξε στο συμπέρασμα ότι η εξελικτική εξήγηση της ύπαρξης του ανθρώπου «υστερει σε ένα εξαιρετικα σημαντικό σημείο. Δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί υπάρχει ο καθένας μας ως ένα μοναδικό ον το οποίο έχει συνείδηση του εαυτου του».

τα λεξικά λένε ότι «τύχη» είναι «ο απρόσωπος και στερούμενος σκοπού ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ που θεωρείται ότι καθορίζει ανεξήγητα συμβάντα».
Συνεπώς, αν κάποιος υποστηρίζει ότι η ζωή ήρθε σε ύπαρξη τυχαία, στην ουσία λέει ότι ήρθε σε ύπαρξη από κάποια ΑΙΤΙΩΔΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ.
Μήπως τελικά χρησιμοποιώντας τη λέξη «Τύχη» με το πρώτο γράμμα κεφαλαίο—εννοούμαι στην πραγματικότητα 'ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ';

Η τύχη, και μόνο η τύχη, τα έφτιαξε όλα, από την αρχέγονη σούπα μέχρι τον άνθρωπο...θα πει κάποιος
Αλλά μπορεί η τύχη να αποτελεί λογική εξήγηση για το ποια ήταν η αιτία της ζωής;

Τι είναι τύχη; Μερικοί τη συνδέουν με το μαθηματικό νόμο των πιθανοτήτων—για παράδειγμα, με τις πιθανότητες που περιλαμβάνονται όταν παίζουμε «κορόνα-γράμματα».
Η αόριστη λέξη «τύχη» χρησιμοποιείται ως αντικατάστατο μιας ακριβέστερης λέξης όπως είναι η ΑΙΤΙΑ, κυρίως όταν η αιτία δεν είναι γνωστή.

Η υποθετική αντίληψη ότι “τύχη ίσον μια άγνωστη αιτία” τελικά φτάνει στο σημείο να ΠΡΩΣΟΠΟΠΟΙΕΙ τη τυχη, να σημαίνει ότι “ΤΥΧΗ ΙΣΟΝ ΑΙΤΙΑ”».

θα μπορουσαμε να πούμε:
ο άνθρωπος ξέρει επιτέλους ότι είναι μόνος μέσα στην αδιάφορη απεραντοσύνη του σύμπαντος, απ’ όπου ξεπήδησε ΤΥΧΑΙΑ. ΄
Πρόσεξε τη λέξη: 'Τυχαία'.
με αυτό τον τρόπο
εξυψώνει κάποιος την τύχη σε ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΑΙΤΙΟ. Η τύχη προτείνεται ως το μέσο με το οποίο εμφανίστηκε η ζωή στη γη.

Φίλοι μου, εμείς είμαστε πρωτόγονοι και εξηγούμε τα πάντα με την υπεραπλουστευμένη λογική μας κι ο Θεός είναι μια ανώτερη διάνοια που περιμένει να εξελιχθούμε, κάποια στιγμή, πνευματικά προκειμένου να επικοινωνήσουμε... Διασκεδάζω πολύ σκεφτόμεμος ότι πολλοί από σας είστε έτοιμοι να επικοινωνήσετε με και πιστεύετε στην ύπαρξη εξωγήϊνων, αλλά δεν δέχεστε ότι υπάρχει ένας μόνος εξωγήϊνος κι αυτος είναι ο Θεός... Θέλετε να είναι πολλοί σαν εμάς...

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr