Ή το εφεύρημα του "ελληνοχριστιανικού πολιτισμού" και τη χρήση του από τη χούντα.

Όλοι σχεδόν οι θρήσκοι που γνώρισα τη δεκαετία του 80, ήταν και νοσταλγοί της χούντας, άκρως συντηρητικοί στις αντιλήψεις.

Υπερ-συντηρητικά στοιχεία εξακολουθούν να βρίσκονται μέσα στο στοιχείο τους, που αλλού, στο χριστεπώνυμο πλήθος. Όλοι βέβαια "δημοκράτες", αλλά οι πραγματικές πολιτικές πεποιθήσεις του καθενός φαίνονται στη συμπεριφορά του με τους άλλους:

- Μερικοί από μας αγαπάμε την ελευθερία, την αλήθεια, την δικαιοσύνη.

- Άλλοι προσπαθούν με ένα σωρό τρόπους, θεμιτούς και αθέμιτους, να υποτάξουν τους συμπολίτες τους. Να μην ακούγονται όλες οι απόψεις. Συμμοριτισμός, και σκοταδισμός.

Προς samuel, ψηλό και walker:

O schwabe, ο macedon και το esoterica, για πόσο καιρό ανέχονται τις απόψεις σας;

Εσείς για πόσο καιρό, άραγε, θα ανεχόσασταν τις απόψεις τους, αν είχατε τη δυνατότητα να τους μπανάρετε; Κανά δυο δευτερόλεπτα;

και οι δύο χούντες, και η Απριλιανή και αυτή του Μεταξά χρησιμοποίησαν τον "ελληνοχριστιανισμό" κατά κόρον. Αυτό νομίζω είναι γνωστό και μη αμφισβητίσιμο.

Από την άλλη, η σχέση του συντηρητισμού με την θρησκεία, είμαι σίγουρος ότι γνωρίζεις, δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο.

Το αν οι χριστιανοί ταυτίζονται είτε ιδεολογικά είτε πολιτικά με τα αυταρχικά καθεστώτα δεν μπορώ να μιλήσω απόλυτα, αλλά ναι, είμαι σίγουρος ότι πολλοί, όχι όλοι, θα ταυτίζονται.

Δεν έχω αμφιβολία ότι η θρησκευτική εμπειρία ενός πιστού είναι ισχυρή και μεταμορφωτική -ίσως είναι η σημαντικότερη πραγματικότητα στη ζωή του.
Επίσης πιστεύω ότι κανένα σύνολο επιχειρημάτων δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη δύναμη εκείνης της εμπειρίας.

Παρόλλα ταύτα παραμένει μια υποκειμενική εμπειρία.

Δυστυχώς η υποκειμενικότητα δεν είναι πάντα καλός εγγυητής της αντικειμενικής πραγματικότητας.

Γι'αυτό όταν ένας πολιτικός επικαλείται το Θεό - κιας υποθέσουμε ότι είναι ειλικρινής- εγώ τρομάζω, γιατί κινήται πέρα από την λογική.

Για παράδειγμα όταν ο Bush επικαλείται το Θεό και λέει ότι ο Θεός είναι μέρος της εξωτερικής πολιτικής του, αυτό το θεωρώ επικίνδυνο.
Όπως ακριβώς πολλοί τρομάζουν όταν ένας ισλαμιστής προεδρος επικαλείται το Θεό στο Κοράνι για να υποστηρίξει τις πολιτικές του.

Η θρησκεία με την πολιτική καλό θα είναι να μένουν μακρυά.

Η θρησκευτικότητα έχει και γενετική συνιστώσα, μερικοί την έχουν "στο αίμα τους", και μένει αδρανής μέχρι να συμβεί κάποια γνωριμία ή κάτι άλλο.

Το θέμα είναι ότι η θρησκευτικότητα έχει έντονο correlation με τον αυταρχισμό. Αναρωτιέμαι:

1. Η θρησκευτικότητα οδηγεί στον αυταρχισμό και την ανοχή του;

2. Ή τα αυταρχικά άτομα ελκύονται από τη θρησκευτικότητα, γιατί τους προσφέρει πρόβατα προς μάντρωμα και υποταγή;

Dare To Dream

Γράφεις:
"Όλοι σχεδόν οι θρήσκοι που γνώρισα τη δεκαετία του 80, ήταν και νοσταλγοί της χούντας, άκρως συντηρητικοί στις αντιλήψεις.
- Μερικοί από μας αγαπάμε την ελευθερία, την αλήθεια, την δικαιοσύνη.
- Άλλοι προσπαθούν με ένα σωρό τρόπους, θεμιτούς και αθέμιτους, να υποτάξουν τους συμπολίτες τους. Να μην ακούγονται όλες οι απόψεις. Συμμοριτισμός, και σκοταδισμός."

Δε θα σου απαντούσα, επειδή δε θέλω να κάνω μέσα σε αυτό το φόρουμ πολιτική συζήτηση. Αλλά θα σου πω κάτι.

Απο όλα αυτά που λες και προσπαθείς άτεχνα να κολλήσεις τη ρετσινιά του φασιστά σε όλους τους Χριστιανούς, θα ήτανε πολύ καλύτερα, αν δεν χρησιμοποιούσες ΜΙΑ ΛΕΞΗ, που προδίδει τις πολιτικές σου πεποιθήσεις και μάλιστα αυτές των καταβολών σου.

Ίσως να σου ξέφυγε, αλλά προδώθηκες.

Η λέξη ΣΥΜΜΟΡΙΤΙΣΜΟΣ παλικάρι μου, ξέρεις τι προδίδει;;;;

"Συμμορίτες" λέγανε τους αντάρτες του ΕΑΜ ΕΛΛΑΣ

Ξέρεις ποιοι;;;

Οι ταγματασφαλίτες και οι τραμπούκοι της εγκάθετης δεξιάς

Αυτοί οι φασίστες, που τώρα κρύβονται πίσω απο το νεοπαγανισμό, που αυτός ο νεοπαγανισμός έχει τις ρίζες του στην Ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ, που ήθελε να αναβιώσει την αρχαία γερμανική θρησκεία του Οντίν και του Βοταν.

Και επειδή κατάγομαι απο αριστερή οικογένεια και ο πάππούς μου πολεμούσε με το ΕΑΜ ΕΛΛΑΣ, όταν οι φασιστοχουντικοί οι δικοί σας ρουφιανεύανε κοντά στα νεοπαγανιστικά γερμανάκια με τους Οντίν και τους Βοτάν και τους Δίες και του απόλλωνες την Αντίσταση του Ελληνικού λαού...

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΤΟ ΒΟΥΛΩΣΕΙΣ ΤΑΓΜΑΤΑΣΦΑΛΙΤΗ ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΗ ΦΑΣΙΣΤΑ!!!

Αυτοί που με έχουν διαβάσει στο esoterica για παραπάνω από 30 λεπτά, θα κυλιούνται στο πάτωμα από τα γέλια με την ψυχολόγησή σου αδερφέ.

Αυταρχισμός υπάρχει και στα κομμουνιστικά καθεστώτα. Όπως και στα φασιστικά καθεστώτα.

Εδώ μελετάμε:

- την συνεργασία της Εκκλησίας με τη χούντα

- τη στάση του θρησκευόμενου πλήθους απέναντι στη χούντα

- τον υπερσυντηρητισμό στο θρησκευόμενο πλήθος γενικώς

Αν έχεις κανένα στοιχείο επί του θέματος, έμπαινε.

Δε μας είπες. Στα πόσα δευτερόλεπτα θα μπανάριζες τον macedon, αν είχες αυτή τη δυνατότητα; Ενώ το esoterica σε αφήνει να γράφεις πόσο καιρό;

Dare To Dream

quote:

---

samuel947
"Συμμορίτες" λέγανε τους αντάρτες του ΕΑΜ ΕΛΛΑΣ

Ξέρεις ποιοι;;;

Οι ταγματασφαλίτες και οι τραμπούκοι της εγκάθετης δεξιάς

---

Δεν θέλω να εμπλακώ σε πολιτική συζήτηση, ούτε να στο χαλάσω αλλά τον όρο "Συμμορίτες" το χρησιμοποίησε ο Γέρος της Δημοκρατίας, ο Γ. Παπανδρέου ως πρωθυπουργός μετά τον πόλεμο. Και φυσικά ο Παπανδρέου ούτε τραμπούκος της εγκάθετης δεξιάς ήταν (μάλλον εννοείς "εγκάθετος τραμπούκος της Δεξιάς") ούτε κάτι παρόμοιο. Ο ίδιος όρος (Συμμοριτοπόλεμος) υπάρχει και στην έκθεση του ΟΗΕ με ημερομηνία 23 Μαϊου 1947 σχετικά με τα συμβάντα στην Ελλάδα. Ήταν ακριβώς το είδος του πολέμου που διεξήγαγαν οι συμμορίες στη Ναμίμπια.

Όσο για το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ ο ρόλος του σαν "αντάρτες" (όπως και ο όρος "αντάρτης") είχε θεωρητικά τελειώσει με το τέλος του πολέμου, οπότε οι αντάρτικες ομάδες δεν είχαν λόγω ύπαρξης (μια και ο εχθρός που οδήγησε στη δημιουργία του δεν υπήρχε πλέον). Ανέλαβε το νόμιμο ελληνικό κράτος. Με διάταγμα του Γεωργίου του Β΄ με ημερομηνία 3 Δεκεμβρίου 1944 τερματιζόταν ο πόλεμος και διατασσόταν η διάλυση και ο αφοπλισμός των αντάρτικων ομάδων. Από κει και πέρα, ο καθένας ανέλαβε την ευθύνη των πράξεών του.

Αν ρωτάς την άποψή μου, θα σου έλεγα πως σύμφωνα με το είδος του πολέμου που διεξήγαγαν οι διάφορες ομάδες μετά το 1944, σαφώς ήταν συμμοριτοπόλεμος. Αν θέλεις μπορώ να σου εξηγήσω τους λόγους έναν προς ένα. Τα διατάγματα περί "εθνικής συμφιλίωσης" και "αναμόχλευσης πολιτικών παθών" καλώς υπάρχουν αλλά δυστυχώς δεν αναιρούν την ιστορία.

Τώρα τα περί ταγματασφαλιτών, Όντιν και Βαλχάλας, ελπίζω η ιστορική σου ενημέρωση να μην είναι παρόμοια της ενημέρωσης που έχεις για τα θρησκευτικά θέματα, δηλαδή μονόπλευρη και προπαγανδιστική.

Γεγονός είναι όμως πως η Ορθόδοξη Εκκλησία παρείχε στήριξη σε ΟΛΑ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ τα ολοκληρωτικά καθεστώτα της Ελλάδας (και όχι μόνο) από τα οποία φυσικά αποκόμισε και μέγιστα οφέλη, κυριότερο από τα οποία ήταν η δυνατότητά του να είναι επίσημη θρησκεία του κράτους.

Σαν αριστερός που είσαι, μήπως θα μπορούσες να μας πεις πώς συμβιβάζεται ο διαλεκτικός υλισμός με το θεό; Γιατί τόσο ο Λένιν ("η θρησκεία είναι το όπιο του λαού") όσο και ο Μάο ("η θρησκεία είναι το δηλητήριο του λαού") νομίζω πως είχαν ξεκάθαρες απόψεις πάνω σ'αυτό.

Όσο για τους ακροδεξιούς που τους συγχέεις με όλους τους Έλληνες που δεν δέχονται την εβραϊκή αίρεση που πρεσβεύεις, προφανώς θα εντάσσεις μέσα και τον αρχιεπίσκοπο ο οποίος ως επίσκοπος Δημητριάδας έγραψε πάμπολλα άρθρα στην εφημερίδα "Πληροφόρηση" που εξέδιδε τότε, υπερασπιζόμενος (μαζί με την εφημερίδα "ΣΤΟΧΟΣ") διάφορες ακροδεξιές οργανώσεις, όπως π.χ. το ΜΑΒΗ, το οποίο βαρύνονταν ακόμη και με τρομοκρατικές ενέργειες.

macedon

quote:

---

ΜΑ ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΧΟΥΝΤΑ ΜΙΛΑΣ.
ΠΟΤΕ ΕΓΙΝΕ ΧΟΥΝΤΑ ?
ΔΕΝ ΞΕΡΩ .ΕΓΩ ΜΕΛΕΤΟΥΣΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΕΣΕΙ ΚΑΤΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΜΟΥ

---

'We are either alone in the universe or we are not. Both ideas are overwhelming'
-Arthur C. Clarke-

Ας αφήσουμε καλύτερα τη κουβέντα, γιατί αν αρχίσω να λέω ΠΟΤΕ και σε ΠΟIΟΥΣ ρίξανε πρώτη φορα τις βόμβες Napalm οι Αμερικανοι, και δεν μιλάμε για το Βιετνάμ, αλλα για κάτι χωρια της Ηπείρου το 47. Και αν αρχίσω να λέω για την ξεφτίλα της Ελλάδας και την κατάκτηση της από τα αγγλικά tanks, θα μας πάρει πολύ ώρα.

Όσο για τα Δεκεμβριανά και την εξαπάτηση, που έκανανε ορισμένοι, το τι σφαγές ακολούθησαν σαν αντιποινες, δε σε παίρνει να μιλήσεις.

Το ποιοι κάνανε πραγματική αντίσταση, φαίνεται από το γεγονός, το σε ποίους παραδίδανε τα όπλα οι Γερμανοί, όταν φεύγανε από την Ελλάδα.

Μήπως θυμάσαι να μας πεις;;;
Μήπως παρεπιπτόντως τα παραδίδανε σε αυτούς που αποκαλείς συμμορίτες;;;;

Το 99,99% από αυτούς που ανήκουνε στο νεοπαγανισμό είναι ακροδεξιοί.

-Μονο ένας ακροδεξιός μιλάει για ανωτερότητα της ράτσας του και κατωτερότητα των άλλων.

-Μονο ένας ακροδεξιός έχει υστερικό αντισημιτισμό.

-Μονο ένας ακροδεξιός γαντζώνεται από τον εθνικισμό και μπορεί πιστεύει τις μπούρδες για τα υπερόπλα και τις ατλαντίδες.

-Μονο ένας ακροδεξιός μπορεί να ασπάζεται μια θρησκεία, που έχει ανθρωποθυσίες, μιας και οι ανθρωποθυσίες των πολέμων, για να κερδίζουνε οι έμποροι του πολεμου χρήμα, δεν είναι κάτι διαφορετικό.

-Μονο ένας ακροδεξιός ασπάζεται μια θρησκεία, που καστοποιει την κοινωνία. Βλέπεις στην Ινδια με τον πολυθεϊσμό, υπάρχουνε ακόμα κάστες.

-Και μονο ένας φασίστας αποκαλεί τους αντάρτες συμμορίτες.

Και θα έρθουνε τώρα οι φασίστες, οι καταδότες των γερμανών να μας πούνε ακροδεξιούς;;;;

θέλεις μήπως να μιλήσουμε για τη θρησκεία των SS;;;

quote:

---

Ας αφήσουμε καλύτερα τη κουβέντα, γιατί αν αρχίσω να λέω ΠΟΤΕ και σε ΠΟIΟΥΣ ρίξανε πρώτη φορα τις βόμβες Napalm οι Αμερικανοι, και δεν μιλάμε για το Βιετνάμ, αλλα για κάτι χωρια της Ηπείρου το 47. Και αν αρχίσω να λέω για την ξεφτίλα της Ελλάδας και την κατάκτηση της από τα αγγλικά tanks, θα μας πάρει πολύ ώρα.

---

Και ξεκωλλάτε επιτέλους με τους Δεξιούς και τους Αριστερούς, άμα κρίνω από τα ελληνικά μοντέλα της εποχής μας, για τα μπάζα είναι οι ιδεολογίες μας.....

Καταρχην ειναι λαθος να ταυτιζεται το συνολο των πιστων μιας θρησκειας με μια συγκεριμενη ιδεολογια.

Ακραια στοιχεια συνανταει κανεις παντου ειτε στον κολπους του Χριστιανισμου,ειτε στον χωρο των λεγομενων Νεοπαγανιστων.

Και επειδη καποιος μιλησε για αντισημιτισμο πρεπει να του πω οτι απο τους Χριστιανους ξεκινησε ο υστερικος αντισημιτισμος.Δεν ειναι τυχαια τα αντιεβραικα κηρυγματα στο χωρο της Εκκλησιας.Απο την Χριστιανικη δυση ξεκινησε το ολοκαυτωμα.Υπαρχουν και προφητειες Αγιων της Ορθοδοξιας οπου αποδιδονται οι ενεργειες των Εβραιων οι οποιοι χαρκτηριζονται ως θεοκτονοι σε σκοτεινες δυναμεις. Aυτη η μεσαιωνικη και σκοταδιστικη «κουλτουρα» που υποβοσκει σε ολες τις χριστιανικες κοινωνιες της Δυσης ως προχειρο αλλοθι των αμαρτιων τους, εξεθρεψε αλλεπαλληλα κυματα αντισημιτισμου απροσμετρητης βαρβαροτητας.

Απο την αλλη ειναι γεγονος οτι κυκλοφορουνν καποια περιοδικα που σχετιζονται με τον παγανισμο και προωθουν εναν εντονο αντισημιτισμο και ολα αυτα στην προσπαθεια των νεοπαγανιστων εκδοτων τους να χτυπησουν τον Χριστιανισμο.Υπαρχουν πραγματι αρκετοι Χριστιανοι οπως ο Σαμουηλ που καταδικαζουν τις αντισημιτικες θεσεις αλλα ποιουν την νησσαν οταν αυτος προερχεται απο τον δικο τους χωρο.

Πριν το Χριστιανισμο δεν υπηρχε η τοσο μεγαλη ταση χρησιμοποιησης των Εβραιων ως αποδιοπομπαιους τραγους (κατι το οποιο απο τη χριστιανικη εποχη και μετα μου φανεται οτι το βλεπουμε να υφισταται ιδιαιτερα εναντον των Εβραιων συγκριτικα με τους αλλους "εχθρους" της εκαστοτε κοινωνιας.

Αλλα αλλο ειναι το θεμα μας.Οπως ειπα πιο πριν οι θρησκειες βολευουν τις εξουσιες.

Ας δουμε ορισμενα πραγματα...

Η « Αγία » Καθολική Εκκλησία και τα θαυμαστά έργα της!

«…Ισχυρή στήριξη πρόσφερε στην ενίσχυση της ναζιστικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας το Βατικανό, που συστάθηκε ως κράτος το 1929 από τον Μουσολίνι. Το Βατικανό αναγνώρισε αμέσως το 3οΡάιχ. Στο πρόσωπο της Γερμανίας έβλεπε τη δύναμη που θα συντρίψει τη Σοβιετική Ένωση. Γι αυτό, όταν η Γερμανία κατέλαβε την Καθολική Πολωνία, το Βατικανό δεν αντέδρασε. Το ίδιο έκανε και για το ολοκαύτωμα των Εβραίων. Στην Κροατία, η Καθολική Εκκλησία ήταν από τους φανατικούς υποστηρικτές των Γερμανών κατακτητών. Παροιμιώδεις έχουν μείνει οι σφαγές που διέπραξε εναντίον αγωνιστών Κροατών. Ανάλογος ήταν ο ρόλος της Καθολικής Εκκλησίας στην Ισπανία, εναντίον του «Δημοκρατικού Στρατού» στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου(1936-1939).
Το Βατικανό φυγάδευσε ηγέτες των ναζί στις ΗΠΑ και στην Αργεντινή μετά την συντριβή της Γερμανίας, ενώ σε όλη τη διάρκεια του πολέμου επέμενε να δημιουργηθεί ενιαίο καπιταλιστικό μέτωπο κατά της Σοβιετικής Ένωσης…»!
Αυτά είναι τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα για όσους θέλουν να μάθουν την αλήθεια. Όλα τα άλλα - οι τελετές και οι παράτες με τον πρώην και τον νυν Πάπα - είναι προπαγάνδα για να κάνουν πλύση εγκεφάλου στους Λαούς, για να στηρίξουν την κυριαρχία του κεφαλαίου, για να διαιωνίσουν την άδικη και απάνθρωπη ταξική κοινωνία!!...

Όταν στις 24 Μαρτίου 1999 το ΝΑΤΟ επιτίθεται στην Ομόσπονδη Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, με πρόσχημα την κατάσταση στο Κόσοβο, ο Πάπας παραθέτει μια φράση του πάπα Πίο ΧΙΙ: "Με τον πόλεμο όλα χάνονται, με την ειρήνη τίποτα δεν χάνεται". Όπως ο Πίο ΧΙΙ έτσι και αυτός δεν κάνει τίποτα για να σταματήσει την σφαγή του σερβικού λαού.
15. Μια εβδομάδα αργότερα, όταν ιερουργεί για το Πάσχα των καθολικών, ο ηγέτης της καθολικής Εκκλησίας είναι σαφέστερος:
"Πως μπορεί να μιλούμε για ειρήνη όταν πληθυσμοί [Αλβανοί] αναγκάζονται να απομακρύνονται... και όταν τους καίνε τις κατοικίες τους;... Και πώς να μείνουμε αδιάφοροι μπροστά στην οδυνηρή πλημμύρα των προσφύγων από το Κόσοβο;".
Και μπροστά στο αίτημα για κατάπαυση των βομβαρδισμών κατά την διάρκεια του Πάσχα των ορθοδόξων ο Πάπας σιωπά!
Η νέα φάση του Βαλκανικού Ολοκαυτώματος και της γενοκτονίας που συνεχίζει να συντελείται στη γειτονική μας χώρα. Επιτέλους η "εκκαθάριση" αποκτάει με τις νατοϊκές βόμβες σάρκα και οστά, τα σχέδια υλοποιούνται με καθυστέρηση εξήντα περίπου χρόνων.

Στην χωρα μας τωρα επι χουντας

1 ΜΑΡΤΙΟΥ 1969: Ο δικτάτορας Γ. Παπαδόπουλος σε πανηγυρική τελετή στη Μητρόπολη παραδίδει στον εκλεκτό του ,αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, έναν κόκκινο δερμάτινο τόμο. Πρόκειται για το νέο Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, το νόμο 126/69, ο οποίος επισημοποιεί τον απόλυτο έλεγχο της Εκκλησίας από το κράτος. Η χουντοποίηση της εκκλησιαστικής ιεραρχίας έχει ολοκληρωθεί. Οι σχέσεις με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ιδιαίτερα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, το οποίο καταδικάζει τα βασανιστήρια και τα άλλα ανδραγαθήματα της χούντας, είναι στο χειρότερο σημείο τους. Η Ελλάς των Ελλήνων Χριστιανών έχει επιβληθεί πλήρως. Ο ανερχόμενος, μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης κατέχει την αξιοζήλευτη θέση του αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου. Είναι στα μέσα και στα έξω. Ποζάρει μόνος του, πίσω από τον «αντιβασιλέα» Γ. Ζωιτάκη και μεταξύ της «πολιτικής» (Παπαδόπουλος, Παττακός, Μακαρέζος κ.λπ.) και στρατιωτικής (Αγγελής, κ.λπ.) ηγεσίας του τόπου. Σε λίγο θα ακούσει, συγκινημένος μάλλον, την ιστορική ελληνοχριστιανική ομιλία του δικτάτορα, που θα επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά τους άρρηκτους δεσμούς Εκκλησίας-κράτους για το καλό του γένους και της «εθνικής επαναστάσεως της 21ης Απριλίου». «Είναι ιστορική αλήθεια -έλεγε εκείνη τη μέρα ο Παπαδόπουλος- ότι η εκκλησία δια την Ελλάδα, δια το ελληνικόν έθνος, απετέλεσε την κοιτίδα της ευγνωμοσύνης του και αποτελεί την κοιτίδα των ελπίδων του (...) Σήμερον, περισσότερον από κάθε άλλην περίοδον της ζωής μας, έχομεν ανάγκην της βακτηρίας, την οποία απετέλεσε η Εκκλησία δι' ημάς ως λαόν. Το άγχος της καθημερινής ζωής διασπά την προσωπικότητα και δημιουργεί ψυχοπαθείς πελάτας δια τα νοσηλευτικά ιδρύματα. Η τοιαύτη κατάστασις μόνον με πλήρωσιν της ψυχής δια των απαιτουμένων ηθικών αξιών και ιδανικών είναι δυνατόν να αντιμετωπισθεί. Σήμερον, κλυδωνιζόμεθα όλοι ως άτομα υπό την ροπήν των ανέμων του πλήθους των γνώσεων λόγω της προόδου των επιστημών. Ο άνθρωπος γνωρίζει πολλά και ίσως αυτό αποτελεί κίνδυνον δια την ψυχική του ισορροπίαν».

Την επόμενη μέρα (2/3/1969), Κυριακή της Ορθοδοξίας, ο νεαρός αρχιγραμματέας θα ακούσει τον προϊστάμενό του, αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο -κατά τη διάρκεια προγεύματος που παρέθεσε ο «αντιβασιλεύς» προς τιμήν της ιεραρχίας- να ευχαριστεί την «εθνικήν κυβέρνησιν»: «Συγκινούμεθα ιδιαιτέρως, διότι εφέτος ο πανηγυρισμός της Ορθοδοξίας συμπίπτει μετά μιας ειρηνικής κατακτήσεως της Εκκλησίας, εν τη χώρα μας, η οποία οφείλεται εις την Επανάστασιν της 21ης Απριλίου. Εννοώ την δια του νέου Καταστατικού Χάρτου αποδέσμευσιν της Εκκλησίας από των περισσοτέρων εμποδίων, τα οποία ετίθεντο εις την δράσιν της υπό των πολιτειακών περιορισμών και την παροχήν εις αυτήν της δυνατότητος, όπως χρησιμοποιήση όλας αυτής τας δυνάμεις εις το σωτήριον έργον της».

Με αυτά γαλουχήθηκε ο κ. Παρασκευαΐδης, αγωνιζόμενος πάντοτε για το καλό του γένους και τον πρωτεύοντα ρόλο της Ιεραρχίας στα πράγματα. Τα ίδια πιστεύει και σήμερα, καταδικάζοντας τους «φωταδιστές», που απειλούν τα «ελληνοχριστιανικά ιδεώδη», που μειώνουν το ειδικό βάρος του στη διεύθυνση της χώρας. Νοσταλγεί, καθώς φαίνεται, εκείνες τις εποχές που οι κυβερνώντες «τιμούσαν» την Εκκλησία και δεν παρέλειπαν να αναφέρονται -όπως έκανε ο Παπαδόπουλος σε κάθε ευκαιρία- στον «μεγάλο Θεό της Ελλάδος» που «βοηθά πάντας Υμάς (δηλαδή τα μέλη της Ιεράς Συνόδου, την οποία είχαν προηγουμένως διορίσει) εις την τόσον δύσκολον και υψηλήν αποστολήν σας».

Αυτα λοιπον για να θυμουνται καποιοι...

Το αφρίζον παραλήρημά σου το κατανοώ. Το να κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις τι γράφω, επίσης το κατανοώ. Άλλωστε πάγια η τακτική σου. Εγώ είπα:

quote:

---

Δεν θέλω να εμπλακώ σε πολιτική συζήτηση, ούτε να στο χαλάσω αλλά τον όρο "Συμμορίτες" το χρησιμοποίησε ο Γέρος της Δημοκρατίας, ο Γ. Παπανδρέου ως πρωθυπουργός μετά τον πόλεμο.

Αν ρωτάς την άποψή μου, θα σου έλεγα πως σύμφωνα με το είδος του πολέμου που διεξήγαγαν οι διάφορες ομάδες μετά το 1944, σαφώς ήταν συμμοριτοπόλεμος.

Όσο για το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ ο ρόλος του σαν "αντάρτες" (όπως και ο όρος "αντάρτης") είχε θεωρητικά τελειώσει με το τέλος του πολέμου, οπότε οι αντάρτικες ομάδες δεν είχαν λόγω ύπαρξης (μια και ο εχθρός που οδήγησε στη δημιουργία του δεν υπήρχε πλέον).

---

Και εσύ μου λες ποιός έκανε πραγματική αντίσταση και σε ποιόν παραδίδονταν οι Γερμανοί. Αυτά που σου αναφέρω αφορούν την περίοδο μετά τον πόλεμο, οπότε δεν υπήρχαν αντάρτες (από τη στιγμή που δεν υπήρχε εχθρός) αλλά συμμορίες που λυμαίνονταν τα χωριά και οδήγησαν στην ερήμωση της ελληνικής υπαίθρου.

Ο ίδιος ο Robert Taber, στο βιβλίο του "Θεωρία και πρακτική του ανταρτοπόλεμου" εκτός του γεγονότος ότι θεωρεί την πρακτική που ακολούθησαν οι διάφορες ομάδες στην περίοδο 44-49 σαν παράδειγμα προς αποφυγή, τους αποκαλεί ο ίδιος "συμμορίτες". Και ο Taber είχε πολεμήσει στο πλευρό του Γκεβάρα, δεν ήταν φασίστας.

Όσο για το κατεβατό σου

quote:

---

Το 99,99% από αυτούς που ανήκουνε στο νεοπαγανισμό είναι ακροδεξιοί.

- μπλα... μπλα... μπλα....

---

το θεωρώ ανόητο και ανάξιο σχολιασμού καθώς δεν αποτελεί προϊόν φαιάς ουσίας.

macedon

Σχέση Νεοπαγανισμού και Ναζισμού

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, διαδόθηκε στη Βιέννη μια Άρια-Βόρεια μυθολογία που ερχόταν σε καταφανή αντίθεση με την απροκάλυπτη λατρεία του Χίτλερ, την οποία καλλιεργούσαν μετά τον πόλεμο οι αγγλο-αμερικανικές ναζιστικές σέκτες. Εφόσον ο Χίτλερ και η πολιτική ήταν πλέον οδυνηρές αναμνήσεις, η εν λόγω μυθολογία χαρακτηριζόταν από εικοτολογίες σχετικά με τις αρχαίες Βόρειες φυλές, τη Θούλη, την Ατλαντίδα και την αρχαία γερμανική θρησκεία. Σημαντική επίσης ήταν η εκ νέου ανακάλυψη ιδεών και προσώπων που σχετίζονταν με την Ahnenerbe, την οργάνωση «Πολιτιστική Κληρονομιά», την οποία είχε ιδρύσει ο Χάινριχ Χίμλερ στο πλαίσιο των Ες-Ες και από το 1935 ως το 1945 επιδιδόταν σε έρευνες με αντικείμενο την Άρια αρχαιολογία και την ανθρωπολογία. Οι εσχατολογικές ελπίδες για εθνική ανάσταση και σωτηρία επικεντρώνονταν σε αχαλίνωτες εικοτολογίες για την υποτιθέμενη ύπαρξη θαυμαστών γερμανικών όπλων, που περιλάμβαναν ιπτάμενους δίσκους και μυστικές πολικές βάσεις στο τέλος του πολέμου. Οι ιδέες ήταν ως επί το πλείστον προϊόντα της ζοφερής μετάπτωσης που επικρατούσε στη μεταπολεμική Βιέννη. Παρείχαν τα σπέρματα της νεοναζιστικής μυθολογίας του Μαύρου Ήλιου, η οποία κυκλοφορεί στους κύκλους του γερμανικού ακροδεξιού περιθωρίου από το 1990.

Οι απαρχές αυτού του ιδιότυπου μυστικισμού εντοπίζονται σε έναν μικρό αποκρυφιστικό-ρατσιστικό κύκλο που συγκεντρώθηκε για πρώτη φορά για συζητήσεις στο εργαστήρι του σχεδιαστή Βίλχελμ Λάντιχ (Wilhelm Landig) (1909-1997), στο έκτο διαμέρισμα της Βιέννης, το 1950.

Οι συζητήσεις τους εστιάζονταν σε ένα μυστικό κέντρο στην Αρκτική, γνωστό ως Γαλάζιο Νησί, το οποίο θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο της πηγής για την αναγέννηση της παραδοσιακής ζωής. Την ιδέα αυτή την εμπνεύστηκαν από τον Τζούλιους Έβολα, του οποίου το έργο Εξέγερση κατά του Σύγχρονου Κόσμου (1935) έγινε η Βίβλος της ομάδας του Λάντιχ. Η εθνοφυλετική ιδεολογία του Λάντιχ, με επίκεντρο την Άρια-γερμανική υπεροχή, ενσωματώθηκε στην υψιπετή μεταφυσική της πρωτογενούς παράδοσης του Έβολα. Μόνο οι Βόρειες Ατλαντικές φυλές, και ιδίως οι Άριοι Γερμανοί, κατανοούσαν την ιερή φύση της βασιλικής εξουσίας, τα μυστήρια της τελετουργίας, της μύησης και της καθιέρωσης, τη θεϊκή προέλευση της αριστοκρατικής ηγεμονίας, της ιπποσύνης και της αυστηρής ιεραρχίας των καστών. Η κατά Έβολα πολική μυθολογία της Θούλης και ο αιχμηρός για τα γερμανικά συντηρητικά και ακροδεξιά περιοδικά κατά την περίοδο του Τρίτου Ράιχ. Ως αξιωματικός των ενόπλων Ες-Ες, ο Λάντιχ πιθανόν να είχε χρησιμοποιήσει τον Έβολα με σκοπό τη συγκρότηση ενός πανευρωπαϊκού στρατού που θα υπερασπιζόταν την γηραιά ήπειρο από την εισβολή των Η.Π.Α. και της Σοβιετικής Ένωσης.

Η ομάδα της Βιέννης είχε επίσης εντρυφήσει μετά μανίας στις ιδέες και τα βιβλία του Χέρμαν Βιρθ (Herman Wirth) (1885-1981), του Ολλανδογερμανού ερασιτέχνη μελετητή των αρχαίων θρησκειών και συμβόλων. […] Συγκρίνοντας τις γραφές των μεσογειακών χωρών και της Ανατολής, τα σύμβολα της βόρειας και δυτικής Αφρικής, τις γλώσσες των αυτοχθόνων της Βόρειας Αμερικής και των Εσκιμώων, ο Βιρθ διατύπωσε την υπόθεση της ύπαρξης ενός μεγάλου αρχαίου πολιτισμού των πρωτο-Γερμανών Θουάτα στη λεκάνη του Βόρειου Ατλαντικού. Ανακάλυψε τα παλαιότερα λείψανα αυτού του Βορειοατλαντικού πολιτισμού στα χαραγμένα σύμβολα της Πρώιμης Λίθινης Εποχής στη νοτιοδυτική Ευρώπη. Οι μέθοδοι και τα συμπεράσματα του Βιρθ απορρίπτονταν από τους περισσότερους πανεπιστημιακούς και η αμφισβήτηση εντάθηκε όταν, το 1932, εξέδωσε το Χρονικό της Ούρα Λίντα (Die Ura Linda Chronik), ένα χειρόγραφο στη φριζική γλώσσα που γενικά θεωρείται ως πλαστογραφία του δέκατου ένατου αιώνα, παρουσιάζοντάς το σαν χρονικό της γερμανικής ζωής από τον έκτο ως τον πρώτο αιώνα π.Χ. Ωστόσο αυτές οι εικοτολογίες περί Αρχαίου Βόρειου πολιτισμού εξασφάλισαν στον Βιρθ την εύνοια του Χάινριχ Χίμλερ, ο οποίος τον προσκάλεσε το 1935 ως συνιδρυτή και διευθυντή του ινστιτούτου Ahnenerbe των Ες-Ες με σκοπό την ανθρωπολογική και αρχαιολογική έρευνα. […]

Η επιρροή του Βιρθ στις γερμανικές εθνοφυλετικές ομάδες υπήρξε εξαρχής σημαντική. Το όραμά του για τον αρχαίο προηγμένο πολιτισμό των Θουάτα, από όπου εξόρμησαν με τα κυκνόσχημα και τα δρακόσχημα πλοία τους οι βόρειοι ατλαντικοί λαοί για να εποικίσουν τον ατλαντικό κόσμο, αντιπροσώπευε έναν ουτοπικό ιμπεριαλισμό στα μάτια όσων θλίβονταν για την αδυναμία και την εξαχρείωση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Οι απαισιόδοξοι και οι αρνητές του παρόντος ελκύονταν από την ιδέα του Βιρθ ότι μια αναβίωση του ατλάντιου πολιτισμού των Θουάτα θα σηματοδοτούσε την αναγέννηση της γερμανικής φυλής και την απαλλαγή της ανθρωπότητας από την κατάρα της νεωτερικότητας. […].

[Ο Βιρθ] Επέζησε του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και ξανάρχισε επιφυλακτικά τις εργασίες του πάνω στη γερμανική προϊστορία. Ο Βίλχελμ Λάντιχ ήταν από τους πρώτους θαυμαστές των βιβλίων του, και όταν, το 1958, ίδρυσε τον δικό του εκδοτικό οίκο στη Βιέννη, με την επωνυμία Volkstum Verlag (Λαϊκός Εκδοτικός Οίκος), άρχισε να εκδίδει νέα έργα του προκατακλυσμιαίου προφήτη, ο οποίος ζούσε στο Μπάρμπουργκ του Λαν μέχρι τον θάνατό του, σε ηλικία ενενήντα πέντε ετών, στις 16 Φεβρουαρίου 1981.

Όμως τα ενδιαφέροντα του κύκλου του Λάντιχ δεν περιορίζονταν στον πολιτισμικό πεσιμισμό και τη νοσταλγία για μια χαμένη χρυσή εποχή. Οι άνθρωποι αυτοί πίστευαν ότι ήταν δυνατόν να υπάρξει πνευματική επαφή με το Γαλάζιο Νησί, το κρυμμένο πολικό κέντρο. Ένα άλλο μέλος του κύκλου, ο Ελβετός μηχανικός Έριχ Χάλικ (Erich Halik), επέβλεψε την κατασκευή μεγάλων γύψινων εκμαγείων τα οποία χρησιμοποιούσαν σε πνευματιστικές συνεδρίες, και όλοι τους επιδίδονταν σε ασκήσεις διαλογισμού, σε μια προσπάθεια να συντονιστούν. Ο Χάλικ ισχυριζόταν ότι οι αποκρυφιστικοί κύκλοι των Ες-Ες είχαν επιζητήσει την εύνοια αυτού του παγκόσμιου πνευματικού κέντρου. Αυτοί οι «αιρετικοί» των Ες-Ες ενδιαφέρονταν ιδιαιτέρως για την παράδοση των Καθαρών και κατηύθυναν τις αναζητήσεις τους προς την Αρκτική και το Θιβέτ. Ο Χάλικ παρέπεμπε στο έργο του Ότο Ραν, του λόγιου αναζητητή του Ιερού Δισκοπότηρου, στον οποίο ο Χίμλερ είχε αναθέσει να μελετήσει τις πολικές παραδόσεις των Καθαρών της νότιας Γαλλίας. Οι γερμανικές βάσεις στη Γροιλανδία αντιπροσώπευαν την προσπάθεια των «αιρετικών» των Ες-Ες να φθάσουν στο «Όρος του Μεσονυκτίου», της πολικής παράδοσης, ενώ η σημαία των Ηνωμένων Εθνών με το γαλάζιο πολικό σύμβολο υποδείκνυε, πάντα κατά την ίδια αντίληψη, την επιρροή των αντίπαλων ροδοσταυρικών ομάδων της Καλιφόρνιας (από την πλευρά των Συμμάχων). Ο Χάλικ είκαζε ότι ο «στρατευμένος αποκρυφισμός» των Ες-Ες είχε ως πηγή έμπνευσης και τις αφηγήσεις του Οσεντόφσκι για την Αγκάρθι, αλλά και τον μυστικιστικό φασισμό του Τζούλιους Έβολα. Επίσης ο Χάλικ ήταν ο πρώτος που συνέδεσε τα αποκρυφιστικά Ες-Ες με το «Μαύρο Ήλιο», τον οποίο απεικόνιζαν τα κυκλικά εμβλήματα των γερμανικών αεροσκαφών στην περιοχή του Βόρειου Πόλου στα τέλη του πολέμου.

[…] Τα λογοτεχνικά και πνευματικά ενδιαφέροντα του Ρούντολφ Μουντ φωτίζουν ακόμα περισσότερο την αποκρυφιστική - εθνικιστική κληρονομιά της ομάδας του Βίλχελμ Λάντιχ. Την περίοδο του εγκλεισμού του στο αμερικάνικο στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου στο Σεντ Άβολντ, το 1945, ο Μουντ ενθουσιάστηκε όταν ανακάλυψε ότι συγκρατούμενός του εκεί ήταν ο συγγραφέας Έντμουντ Κις, του οποίου τα βιβλία διάβαζε με πάθος πριν από τον πόλεμο. Ο Κις, που εργαζόταν ως τοπογράφος στην πόλη Κάσελ, είχε γράψει μια σειρά μυθιστορήματα που συνδύαζαν επικές αφηγήσεις από τη ζωή στην προϊστορική Ατλαντίδα, τον κατά Χέρμαν Βιρθ πολιτισμό των Θουάτα και τη Θεωρία του Παγκόσμιου Παγετώνα του ανορθόδοξου Αυστριακού κοσμολόγου Χανς Χέρμπιγκερ (1860-1931). Η θεωρία του Παγκόσμιου Παγετώνα, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1913, υποστήριζε ότι όλα τα αστρικά και πλανητικά φαινόμενα ήταν αποτέλεσμα βίαιων συγκρούσεων ανάμεσα στη φωτιά και τον πάγο. Εκτός από την προέλευση και τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων, η συγκεκριμένη θεωρία παρείχε και μια εξήγηση της γήινης ιστορίας και της προϊστορικής ανθρωπότητας. Ο Χέρμπιγκερ υποστήριζε ότι η Γη είχε αιχμαλωτίσει αρκετούς πλανήτες ως δορυφόρους πριν από την τωρινή μας Σελήνη και ότι αυτοί είχαν συντριβεί ο ένας μετά τον άλλο στην επιφάνειά της, με αποτέλεσμα να επακολουθήσουν γεωλογικές αναστατώσεις και κατακλυσμοί. Πίστευε ότι υπήρχαν άνθρωποι ήδη από την Τριτογενή περίοδο και ότι η προσέγγιση του προηγούμενου δορυφόρου προς τη Γη προκάλεσε την άνοδο της στάθμης των ωκεανών, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν πολιτισμοί-καταφύγια στο Μεξικό και στις νοτιοαμερικανικές Άνδεις. Ενώ η θεωρία του Παγκόσμιου Παγετώνα γοήτευε τους μυθολόγους των χαμένων ηπείρων, η κοσμολογία της, με την πάλη των στοιχείων, έμοιαζε να αντικατοπτρίζει την ανταγωνιστική ναζιστική ιδεολογία και υποστηριζόταν επισήμως από τους Φαιοχίτωνες των Ταγμάτων Εφόδου (Sturmabeitelung ή SA).

Ως ένας από τους πρώτους υποστηρικτές της Θεωρίας του Παγκόσμιου Παγετώνα, ο Κις είχε ήδη ταξιδέψει στο Περού και τη Βολιβία το 1928, αναζητώντας στις Άνδεις αποδείξεις για έναν τέτοιο πολιτισμό-καταφύγιο του τέλους της Τριτογενούς περιόδου. Μαζί με τον Γερμανό καθηγητή Άρθουρ Ποτσνάσκι, ο οποίος είχε μεταναστεύσει στη Βολιβία όπου εργαζόταν από καιρό για λογαριασμό της κυβέρνησης, ο Κις μελέτησε τα αρχαία ερείπια του Τιαχουανάκο στη λίμνη Τιτικάκα. Ήταν πεισμένος ότι το ανάγλυφο που κοσμούσε την Πύλη του Ήλιου ήταν αστρονομικό ημερολόγιο που επιβεβαίωνε πως οι προϊστορικοί άνθρωποι είχαν βιώσει την πιο πρόσφατη σεληνιακή καταστροφή και τον κατακλυσμό που επακολούθησε. Στην οροσειρά, βρήκε λαξεμένο στον βράχο ένα γιγάντιο κεφάλι με βόρεια χαρακτηριστικά, το οποίο θεώρησε ατράνταχτη απόδειξη μιας προγενέστερης ατλάντιας μετανάστευσης και εποικισμού, όταν οι ωκεανοί είχαν περικυκλώσει το υψίπεδο των Άνδεων. Μετά την επιστροφή του στη Γερμανία, ο Κις έγραψε μια σειρά επιστημονικές εργασίες αφιερωμένες στις εικοτολογίες του πάνω στις θεωρίες του Χέρμπιγκερ. Όμως τη μεγαλύτερη επιρροή του την άσκησε ο Κις μέσα από την τερατολογία των μυθιστορημάτων που έγιναν εκδοτικές επιτυχίες και με τα οποία εκλαΐκευσε σε ένα ευρύτερο κοινό την υπόθεση της Άριας Ατλαντίδας και των ηρωικών-καταστροφικών γεγονότων της αναταραχής, της πλημμύρας και των μεταναστεύσεων των Βορείων. Στα έργα αυτά, η Ατλαντίδα και ο καταποντισμός της έγιναν πολιτικό σύμβολο του κοινωνικού χάους της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης ή ακόμα της παρακμής της Δύσης, σύμφωνα με τη ζοφερή πρόβλεψη του Όσβαλντ Σπέγκλερ. Μόνο οι Γερμανοί –ο τελευταίος λαός της Βόρειας φυλής– ήταν σε θέση να αποκαταστήσουν την τάξη σ’ αυτόν τον διαλυμένο κόσμο, μέσα από την ισχυρή τους βούληση να επιβιώσουν και να επικρατήσουν.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκολας Γκόντρικ-Κλαρκ, Μαύρος Ήλιος, εκδόσεις Αρχέτυπο. (Ο Βίλχελμ Λάντιχ και τα Αποκρυφιστικά Ες-Ες, σελ. 237-245). Αναδημοσιεύθηκε στο περιοδικό Άρδην με την άδεια των εκδοτών.

Μετάφραση Νάσος Κυριαζόπουλος.

Πηγή: Άρδην, τ. 53, Απρίλιος – Μάιος 2005, σ. 24-25.

Το φως του Απόλλωνα και ο Μαύρος Ήλιος των Ναζί

Απολλώνειο Φως, Διμηνιαία έκδοση για τον Ελληνικό Πολιτισμό, Ιδιοκτήτης - Εκδότης Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος, Κολοκοτρώνη 49, Α’, 13231 Πετρούπολη, τηλ. 5027184. Τεύχος 1ο, Ιανουάριος 1996.

Κάθε τεύχος συνοδεύεται από τον εξής υπότιτλο: "Η αρχαία Ψυχή ζει μέσα μας αθέλητα κρυμμένη. Το περιοδικό προωθεί την αναβίωση της αρχαιοελληνικής θρησκείας και την “Ελληνοκεντρική Αναγέννηση”". Παραθέτουμε από το 4ο τεύχος, σ. 13: Για να σωθεί η, σύγχρονη, Ελλάς πρέπει να γυρίσουμε πίσω στην Αρχαία Ελλάδα. Να στηθούν ξανά οι ναοί, που με τόσο μίσος κατέστρεψαν οι χριστιανοί “της αγάπης”. Να επιστρέψουμε στο Δωδεκάθεο, στον Ορφέα και στα Μυστήρια και να ξαναλειτουργήσουμε τις φιλοσοφικές σχολές. Γυρίζοντας στις πραγματικές ρίζες μας θα ξαναβρούμε τους Εαυτούς μας και θα βγάλουμε την Ελλάδα από τον κίνδυνο του αφανισμού.

Το περιοδικό συνδυάζει τον εθνοκεντρισμό, τις αξίες της φυλής, “του αίματος και της γης”, με τον ορφικο-πυθαγόρειο εσωτερισμό και δίνει ιδιαίτερη έμφαση στις εδαφικές διεκδικήσεις για τις “Αλύτρωτες Πατρίδες”, με όραμα την αποκατάσταση μιας Μεγάλης Ελλάδας. [ ]

Στο 6ο τεύχος συναντάμε άρθρο του εκδότη με τίτλο “Περί των γνησίων Ελλήνων”: Ως Έλλην, από την Ομηρική ήδη εποχή έως και σήμερα δύναται να θεωρηθεί μόνον εκείνος ο οποίος μετέχει του Όμαιμου στοιχείου, δηλαδή, ανήκει από φυλετικής απόψεως στο Ελληνικό Έθνος. (...) Όσοι επιχειρούν να βεβηλώσουν την έννοια της Ελληνικότητας παραβλέποντας το κριτήριο της καταγωγής (...) υπονομεύουν τα θεμέλια του Ελληνισμού. Ας μην λησμονούμε λοιπόν την πατρογονική επιταγή “ΠΑΣ ΜΗ ΕΛΛΗΝ ΒΑΡΒΑΡΟΣ”.

Στο 7ο τεύχος σε άρθρο του Ι. Παναγιωτακόπουλου με τίτλο “Σωκράτης και Δημοκρατία”, βρίσκουμε τα εξής: (...) με τα αποσπάσματα που παρατέθηκαν πιστοποιείται σημαντικό γεγονός που ο καθηγητής Κώστας Πλεύρης επισημαίνει στο βιβλίο του “Ο Σωκράτης μπροστά στο θάνατο”, υποστηρίζοντας ότι “Ο Σωκράτης ήτο αντιδημοκράτης όχι από αντίδρασιν, αλλά από πεποίθησιν”. (...) Με τα όσα παραπάνω αναφέρθηκαν καθίσταται σαφές, ότι η απόλυτη ταύτιση της δημοκρατίας με το Ελληνικό πνεύμα είναι αυθαίρετη (...).

Στο 10o τεύχος ψαρεύουμε ένα ωραίο του κ. Ακτουδιανάκη, ως προς τον αριθμό των “αληθινών Ελλήνων”: Χίλιοι Σπαρτιάτες και 200.000 είλωτες. Δέκα χιλιάδες Αθηναίοι και 400.000 δούλοι. Τώρα, αν από τον αριθμό των Ελλήνων αφαιρέσουμε τους σκοτωμένους από τις αληθινές εμφύλιες συγκρούσεις, από τους περσικούς πολέμους και από τις διάφορες εκστρατείες, από τους διάφορους επιδρομείς και κατακτητές του ελλαδικού χώρου, θα είμαστε κοντά στον αριθμό των αληθινών Ελλήνων που παρέμειναν ως πρόγονοι. Να λοιπόν που μόλις απεδείχθη, ότι κανείς μας δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι κατάγεται από αληθινό Έλληνα! Οπότε για ποιο “όμαιμο” ομιλούμε; Όσο για τους δυστυχείς Μεσσήνιους είλωτες, αυτοί δεν αναγνωρίζονται καν ως Έλληνες από τον κ. Ακτουδιανάκη!

Στη σ. 15 του ιδίου τεύχους έχουμε μια καινοτόμο πρόταση από τον κ. Ν. Θεοδώρου: Η κοινωνία να απαλλάσσεται με ευθανασία από νεογνά με μη ιάσιμες ασθένειες, αλλά και από τους έκφυλους. “Ευγονία” και “κοινωνική εξυγίανση”: Τόσο στην Αθήνα όσο και στη Σπάρτη, υφίστατο ειδική νομοθεσία για τα παιδιά που έρχονταν στον κόσμο με μη ιάσιμα νοσήματα, προβλέποντας γι’ αυτά τον θάνατο, ως μορφή λυτρώσεώς τους από τις κάθε είδους διανοητικές-ψυχικές και βαριές σωματικές αναπηρίες. (...) Στις μέρες μας είναι τραγική ειρωνεία να απορρίπτουν την Ευγονία και την απορρέουσα εξ αυτής ευθανασία επικαλούμενοι “ανθρωπιστικούς λόγους”, εκείνοι οι οποίοι επιδοκιμάζουν τις εκτρώσεις, που είναι πραγματικά στυγερά εγκλήματα. (...) Αναμφίβολα, στο κοινωνικό στερέωμα, υπάρχουν υπάνθρωποι που παρασιτούν, όπως οι αιμομείκτες, οι ομοφυλόφιλοι, οι παιδεραστές, οι διάφοροι διαστροφείς του φυσικού και βιολογικού νόμου, που έχουν χάσει από ηθικής απόψεως το δικαίωμα στη ζωή και στο μέλλον. (...) Τα εκτρωματικά αυτά όντα θέτουν σε άμεσο κίνδυνο τη δημόσια υγεία, υπονομεύοντας παράλληλα το μέλλον του Έθνους μας. Δεδομένου ότι, δια της μεταβιβάσεως των κληρονομικών στοιχείων, διαιωνίζουν τις ανίατες νόσους, θάνατος στους ομοφυλόφιλους, λοιπόν! Επαναφορά του Καιάδα!

Στο 11ο τεύχος έχουμε τη διευκρίνιση ότι το περιοδικό μάχεται για την Επανελλήνισή μας: Το Απολλώνειο Φως, με νέες δυνάμεις, ανανεωμένο, δίνει τη μάχη για την πνευματική και κατ’ επέκταση Πολιτιστική Επανελλήνιση του Ιερού αυτού Τόπου. Σε άρθρο του εκδότη περί Πολυθεϊσμού και Μονοθεϊσμού, διαβάζουμε: (...) η πανάρχαια γηγενής θρησκεία απορρέει από μια κοσμοθεωρία και βιοαντίληψη, η πηγή της οποίας ανάγεται στις προαιώνιες προγονικές καταβολές, έλκοντας την προέλευσή της από τις Εθνικές Παραδόσεις, τους Μύθους, τα Δρώμενα και τις Δοξασίες των Ελλήνων. (..) Αυτή η διαπίστωση είναι που της παρέχει εξ ολοκλήρου το δικαίωμα να λέγεται Εθνική θρησκεία, ένα δικαίωμα αποκλειστικό, το οποίο κανένα άλλο θρησκευτικό υποκατάστατο δεν είναι σε θέση να διεκδικήσει, για αμιγώς ιστορικούς και φιλοσοφικούς λόγους. (...) Ας μη λησμονούμε ότι στην Αρχαία Ελλάδα η θρησκεία ήταν συνυφασμένη προς το Έθνος, τον Πολιτισμό. Όμαιμο, Ομότροπο, Ομόγλωσσο, Ομόθρησκο, αυτά ήταν τα συνεκτικά στοιχεία των Ελλήνων. Η απεμπόληση ενός από αυτά τα στοιχεία ισοδυναμεί με απάρνηση της ιδίας της Πατρίδος και των Αρχών της.[ ]

Στο 12o τεύχος, σ. 4, ο Ν. Θεοδώρου μας ενημερώνει ότι: Ο εκφυλισμός της Τέχνης οφείλει κατά μεγάλο μέρος την ανάπτυξή του στην εβραϊκή επίδραση. Ο χρηματάνθρωπος Εβραίος μετέτρεψε και αυτόν ακόμη τον τομέα της Απολλώνειας Τέχνης σε στυγνή εμπορική επιχείρηση, όπως επισημαίνει ο μουσουργός Ριχάρδος Βάγκνερ.

Κάποιος Κ. Ιωάννου γράφει άρθρο με τίτλο “Ο Σατανισμός, ιδεολογικό προϊόν του Εβραϊσμού”. Ο εκδότης, σε άρθρο του με τίτλο “Ελληνικότης και Ελληνισμός”, παραθέτει εντός πλαισίου τα εξής από τον Κ. Πλεύρη:

Από τα πανάρχαια χρόνια οι Έλληνες εκαυχώντο δια την υπεροχήν της φυλής των (όμαιμον). Το “πας μη ‘Ελλην βάρβαρος” είναι μια αλήθεια που επιβεβαίωσε ιστορία χιλιετιών. Κάθε φυλή έχει την αξίαν του πολιτισμού της. Επομένως, η Ελληνική Φυλή ως δημιουργήσασα άφθαστον πολιτισμόν προέχει όλων των άλλων. Όποιος αμφισβητεί την Ανωτερότητα της Ελληνικής Φυλής είναι Προδότης.

Θα θέλαμε να ρωτήσουμε: είναι προδότης ο Όμηρος, ας πούμε, ή ο Αισχύλος, που δεν ξέρουν τίποτε για την ανωτερότητα των Ελλήνων; Ας ακούσουμε τον Κορνήλιο Καστοριάδη (Βήμα, 1.2.04): (...) στην Ιλιάδα δεν υπάρχει κανένα προνόμιο των Ελλήνων σε σχέση με τους Τρώες και, στην πραγματικότητα, ο πιο ανθρώπινος, ο πιο συγκινητικός ήρωας είναι μάλλον ο Έκτορας παρά ο Αχιλλέας. (...) Αιώνες αργότερα, η στάση είναι η ίδια: στους “Πέρσες” (472 π.Χ.) δεν υπάρχει ούτε μία υποτιμητική λέξη για τον τρομερό εχθρό που θέλησε να εξαναγκάσει την Ελλάδα στη σκλαβιά. Πέρσες και Έλληνες τοποθετούνται αυστηρά στο ίδιο επίπεδο, το πιο συγκινητικό και το πιο αξιοσέβαστο από τα κύρια πρόσωπα είναι η Άτοσσα, η μητέρα του Μεγάλου Βασιλέα, και εκείνο το οποίο αμφισβητείται και “τιμωρείται” είναι η ύβρις του Ξέρξη ως ατόμου.

Όσον αφορά την «ελληνικότητα», ο εκδότης λέει μεταξύ άλλων:

(...) Πώς όμως ορίζεται η Ελληνικότητα και με γνώμονα ποια κριτήρια διαπιστώνεται; Ως Ελληνική ορίζεται η Κοινότητα εκείνη του Αίματος και του Πολιτισμού, η οποία συντίθεται από γηγενείς κατοίκους που συγκροτούν μια ενιαία Εθνική Οντότητα. Απορρίπτει αγανακτισμένος την Ισοκράτεια αντίληψη, κατά την οποία: η Ελληνικότητα καθορίζεται με βάση όχι τα φυλετικά και ψυχικά χαρακτηριστικά αλλά την απόκτηση της Ελληνικής Παιδείας, οπότε κι οι θιασώτες αυτής της θεωρήσεως ομιλούν περί “πνευματικώς Ελλήνων”. Κι ακόμα, ο κ. Χαραλαμπόπουλος απαγορεύει στους μη Αρίους να μετέχουν της ελληνικής παιδείας!

Ένας Σκανδιναυός ή ένας Κέλτης που έχει συνειδητοποιήσει την αφετηρία της καταγωγής και του πολιτισμού του δύναται να μετέχει στην “ημετέρα παιδεία”, ανήκοντας στη φυλετική ομοεθνία των Ελλήνων-Αρίων. Δεν μπορεί ωστόσο να συμβεί το ίδιο με έναν Τούρκο ή ένα Μογγόλο ή ένα Νέγρο, θα ήταν Ύβρις προς τη Φύση και τον Πολιτισμό, καθ’ ό,τι η ψυχοσύνθεσή του είναι εντελώς διαφορετική (...). Τι θα κάνουμε, λοιπόν, με τους Τούρκους και τους μαύρους φιλέλληνες και ελληνιστές; [ ]

Στο 14ο τεύχος βρίσκουμε άρθρο του Κ. Πλεύρη με τίτλο “Η ελληνική υπεροχή”, άρθρο του εκδότη με τίτλο “Μεγάλη Ιδέα, η Πεμπτουσία του Ελληνοκεντρισμού” και συνέντευξη του Ι. Φουράκη, ο οποίος δηλώνει ότι οι Σπαρτιάτες και οι Κρήτες ήταν εβραϊκής καταγωγής, θέση την οποία το περιοδικό θα απορρίψει στο επόμενο τεύχος. Στο 16ο τεύχος βρίσκουμε συνέντευξη του Α. Κεραμυδά, ο οποίος αναφέρεται και στην Ομάδα «Ε» και τελειώνει με την πρόβλεψη της παγκόσμιας κυριαρχίας του Ελληνισμού: Όταν λοιπόν θα καταρρεύσουν οι ΗΠΑ, τότε οι διάφορες χώρες δεν θα έχουν αφεντικά. Τότε, επί τη ευκαιρία, θα επέμβουν οι Ρώσοι κι οι άλλοι λαοί. Ένας πόλεμος θα ξεσπάσει και η Τουρκία, το Ισραήλ και οι ΗΠΑ θα καταρρεύσουν άπαξ δια παντός. Ένας μόνο θα είναι ο Ανώτατος Άρχων αυτού του Πλανήτου: Ο Ελληνισμός ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ !!!

Να, όμως, που στο 18ο τεύχος συναντάμε απόσπασμα από άρθρο του Κ. Κούρου (στην εφημερίδα Καμπάνα της Ν. Υόρκης) περί της Ομάδας «Ε», όπου, μέσα από την εντυπωσιακή γνώση του αρθρογράφου περί των απαρχών της υπόθεσης αυτής, αποδεικνύεται η γελοιότητα του όλου ζητήματος, οι δε Ι. Φουράκης και Α. Κεραμυδάς κατακεραυνώνονται.

Στο 19ο τεύχος βρίσκουμε δημοσίευμα αποτελούμενο από κείμενα που υποτίθεται ότι απέστειλε η Ομάδα “Ε”, στα οποία υποστηρίζεται ότι “οι αρχαίοι Έλληνες ανέμεναν τον ερχομό τον Ιησού”. Ο συντάκτης αυτών των κειμένων επιδεικνύει χονδροειδή άγνοια των στοιχείων που θα μπορούσαν να έχουν κάποια ισχύ τεκμηρίου προς αυτή την κατεύθυνση, παραπέμποντας σε παντελώς αστήρικτες και γελοίες “προφητείες” (δήθεν του Σόλωνα, του Σωκράτη κ.ά.), που προφανώς αντιγράφει από τον κ. Άγγελο Σακκέτο. […]. Η υποτιθέμενη Ομάδα “Ε”, λοιπόν, κινείται με κίνητρο τη θεμελίωση της ελληνικότητας του Ιησού: (...) ο ίδιος ο Χριστός αρνείται ότι κατάγεται από το γένος Δαυίδ. Εξάλλου το όνομά του, ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, είναι ελληνικό (...).

Όσο για το περιοδικό, στο σημείωμα της Σύνταξης του ιδίου τεύχους, διαβάζουμε: Το Απολλώνειο Φως δεν δύναται, δια πρακτικούς λόγους, να επιβεβαιώσει ή να απορρίψει με απόλυτη βεβαιότητα την ύπαρξη αυτής της Ομάδας. (...) Ωστόσο, στο επόμενο τεύχος, η “Ομάδα” επανέρχεται επιμένοντας στην ελληνικότητα του αρχικού χριστιανισμού και στην παγκόσμια σιωνιστική απειλή.

Πιο κάτω συναντάμε άρθρο του Κ. Θεοδωρίδη με τίτλο “Αγκυλωτός Σταυρός: ένα προαιώνιο ηλιακό σύμβολο”. Και ναι μεν η σχέση της σβάστικας με το φως του Απόλλωνα μπορεί να είναι αυθεντική, όπως λέει ο αρθρογράφος, το ζήτημα όμως είναι άλλο: ποια η σχέση του Απολλωνείου Φωτός με κάποια άλλη σβάστικα που κόντεψε να στραγγαλίσει την οικουμένη;[…]

Στο 25ο τεύχος βρίσκουμε συνέντευξη του κ. Ευάγγελου Τρίγκα, ο οποίος υιοθετεί –και αισθάνεται περήφανος γι’ αυτό!– τη συκοφαντία του Ταλμούδ ότι ο Ιησούς ήταν νόθος γιος της Μαρίας και κάποιου Ρωμαίου στρατιώτη ονόματι Πανδίρα, τον οποίο ο Τρίγκας θεωρεί Έλληνα. […]

Στο 28ο τεύχος βρίσκουμε δημοσίευμα, στο οποίο μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου καταγγέλλεται ως φιλοεβραϊκό και φιλοσιωνιστικό˙ εκεί διαβάζουμε τη λέξη “ολοκαύτωμα” εντός εισαγωγικών. Αίφνης, από το τ. 32 έχουμε μια εντυπωσιακή έκρηξη αντισημιτισμού και καταγγελιών προς κάθε κατεύθυνση: ο τότε δήμαρχος Αθηναίων Δ. Αβραμόπουλος και ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος έχουν την τιμητική τους. Ο πολεμικός αντιεβραϊσμός τείνει πλέον να γίνει η κύρια ταυτότητα του περιοδικού, καταλαμβάνοντας πολλαπλάσιο χώρο στην ύλη του. […]

«Ακροδεξιά» και «Εθνοκοινωνισμός»

Σιγά - σιγά, στη διαδρομή του, το περιοδικό αποκτά περισσότερη παρρησία και αρχίζει να αποκαλύπτει τα βαθιά του “πιστεύω”. [ ]. Στο 34ο τεύχος καταγγέλλονται, σε άρθρο του Δ. Δημόπουλου, ο Γ. Καρατζαφέρης και το κόμμα του, για διπροσωπία και μειοδοσία απέναντι στη διείσδυση του σιωνισμού σε όλα τα ελληνικά κόμματα, για ανοχή απέναντι στους νόμιμους μετανάστες, για εναγκαλισμό με τον φίλο των εβραιοσιωνιστών, αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, και γενικά για ...ακροδεξιά νοοτροπία! Ακροδεξιά σημαίνει αυταρχισμός, πατριδοκάπηλος εμπαιγμός και ξενοδουλεία. [ ]

Στο τεύχος αυτό βλέπουμε το εξώφυλλο του βιβλίου του Γερμανού εθνικοσοσιαλιστή Walhter Darre, Αίμα και γη, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Απολλώνειο Φως” (φθινόπωρο 2001).[ ]

Στο 39o τεύχος γίνεται παρουσίαση και σφοδρή επίθεση κατά των μυστικών εταιριών με κύριο στόχο τον Τεκτονισμό, τη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ και την Κου Κλουξ Κλαν. Στη σ. 46 πέφτουμε σε μια καταγγελία της Σύνταξης με τίτλο “Όχι στην ακροδεξιά πλάνη του Γ. Καρατζαφέρη”. Εδώ το περιοδικό αποκαλύπτει επίσημα την ιδεολογία του. Ιδού απόσπασμα της καταγγελίας: Οι Έλληνες Εθνοκοινωνιστές δεν πρόκειται να στηρίξουν τον υβριστή μιας ολόκληρης κοσμοθεωρίας, αυτής του Εθνοκοινωνισμού. Ας θυμηθούμε ότι ο Καρατζαφέρης παρουσίαζε τηλεοπτικά “σποτ”, όπου εικονιζόταν το υπουργικό συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ υπό την υπόκρουση γερμανικών εμβατηρίων, επιχειρώντας να εξομοιώσει Γ΄ Ράιχ και ΠΑΣΟΚ δημαγωγικά και λαϊκιστικά. [ ]

Στο 41o τεύχος, ο Κ. Θεοδωρίδης, σε άρθρο του για τον αλβανικό UCK και την αλυτρωτική του προπαγάνδα για δήθεν Τσάμηδες στην Ελλάδα, γράφει: Η λύση για εθνική επιβίωση και ανάπτυξη, η εκδίωξη όλων ανεξαιρέτως των ξένων από την Πατρίδα μας. (...)

Στο ίδιο τεύχος, ο εκδότης συνεχίζει την επίθεση κατά της “σάπιας”, “πατριδοκάπηλης” και “δοσίλογης” ελληνικής ακροδεξιάς, κάνοντας λόγο για τις κατοχικές κυβερνήσεις που προέκυψαν από τα σπλάχνα της, αυτές που οργάνωσαν τα “τυχοδιωκτικά” Τάγματα Ασφαλείας, τα οποία πρώτα συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς και μετά με τους Άγγλους. Αναφέρεται στον Ιωάννη Μεταξά που από γερμανόφιλος μετατράπηκε σε αγγλόφιλο, στους επίσης αγγλόφιλους Αλέξανδρο Παπάγο και βασιλιά Γεώργιο Β΄, στον “σαλτιμπάγκο” Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ και, τέλος, στον “υμνητή του εβραιόφιλου Μητσοτάκη, και του Γλύξμπουργκ”, Γιώργο Καρατζαφέρη. Έχει βέβαια τους λόγους του: Είναι η ακροδεξιά που θεοποίησε την Αμερική και το Ισραήλ, εν ονόματι του αντι-κομμουνισμού. (...) Σήμερα, η ακροδεξιά ταυτίζεται με τις δυνάμεις της παγκοσμιοποιήσεως. Τάσσεται φραστικά κατά των λαθρομεταναστών, όχι όμως και κατά των ξένων συλλήβδην και ιδίως κατά των αλλοφύλων (...) διότι δεν αποδέχεται τον φυλετισμό. (...) Υπήρξε πιστό όργανο μέχρι το 1947-48 των αγγλοεβραΐκών συμφερόντων και ακολούθως των αμερικανοεβραΐκών. Είναι αυτή, η ακροδεξιά, η ιστορική και πολιτική, επίγονος τον «αγγλικού» κόμματος που συνεστήθη το 1832. (...)

Το «εβραϊκό μίασμα»

Η λύση του μυστηρίου γιατί η ελληνική ακροδεξιά είναι μισητή στους Έλληνες Εθνικοσοσιαλιστές είναι πολύ απλή: Αυτή, ενώ στην αρχή υπηρέτησε το Γ΄ Ράιχ, που σκοπός του ήταν να εξαγνίσει τον πλανήτη από το εβραϊκό μίασμα και τα παράγωγά του (κυρίως τον μπολσεβικισμό, τον Τεκτονισμό και την κυριαρχία του καπιταλιστικού κεφαλαίου), με την ίδια ευκολία υπηρέτησε και τους Αγγλο-αμερικανούς, που είναι ένα με τους Εβραιοσιωνιστές. Ο εκδότης αμφισβητεί τον πατριωτισμό της. Πολύ περισσότερο πατριώτες ήταν, λέει, οι Έλληνες ναζί που σχεδίαζαν, συνεργαζόμενοι με τους Γερμανούς, να φτιάξουν μια ελληνική μεραρχία που θα έπαιρνε μέρος στην εισβολή στη Σοβιετική Ένωση για να πολεμήσει τον μπολσεβικισμό: Σε τι και κατά πόσο είναι περισσότερο πατριώτες οι τυχοδιώκτες ταγματασφαλίτες, που άλλαζαν γραμμή σαν τα πουκάμισα (ασφαλώς ανάμεσά τους υπήρξαν και τιμητικές εξαιρέσεις), από τους αγνούς ιδεολόγους της ΕΣΠΟ, που εκκίνησαν προσπάθεια να πολεμήσουν τον μπολσεβικισμό συγκροτώντας την κυανόλευκη μεραρχία;

Τι ήταν όμως η ΕΣΠΟ και οι αγνοί ιδεολόγοι της; Από το αφιερωμένο στην Κατοχή και την Αντίσταση τ. 208 των «ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ» της Ελευθεροτυπίας αντιγράφουμε τα αναφερόμενα του ιστορικού Ραϋμόνδου Αλβανού, για την οργάνωση αυτή (σ. 36): Λίγο πριν από την εμφάνιση των ανταρτών, στις 22 Σεπτεμβρίου του 1942, μία τρομερή έκρηξη, στις παρυφές της Ομόνοιας, συγκλόνισε την κατεχόμενη Αθήνα. Ολόκληρο το κτίριο όπου στεγάζονταν τα γραφεία της ΕΣΠΟ, στην οδό Πατησίων, κατέρρευσε μέσα σε φλόγες, σκόνη και καπνό. Τα θύματα ήταν πολλά. Ακούστηκε ότι έχασαν τη ζωή τους 29 στελέχη της ΕΣΠΟ και 43 Γερμανοί αξιωματικοί και στρατιώτες. Η ΕΣΠΟ (Εθνική Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωση) ήταν ίσως η σημαντικότερη από τις ελληνικές ναζιστικές οργανώσεις που δραστηριοποιήθηκαν στην Αθήνα τον καιρό της Κατοχής. Επικεφαλής της ήταν ο γιατρός Στεροδήμος και, τον καιρό που έγινε η ανατίναξη, η οργάνωση έλεγε ότι προετοίμαζε ένα σώμα Ελλήνων εθελοντών για να πολεμήσουν στο Ανατολικό μέτωπο, στο πλευρό των Γερμανών. Ο Στεροδήμος τραυματίστηκε βαριά στην έκρηξη και πέθανε λίγο αργότερα. Η ΕΣΠΟ, μετά το πλήγμα, διαλύθηκε.

Στο 42ο τεύχος, σε άρθρο της Μ. Κωτσαρίδου με τίτλο “Ολύμπιοι θεοί και ψυχική εξέλιξη”, διαβάζουμε:

(...) Εμβαθύνοντας στην εξέταση της προσωπικότητας των θεών, αναδεικνύονται ανώτερα ηθικά πρότυπα, τα οποία συμβάλλουν στην ψυχική κάθαρση και στην εμπέδωση ενός ανώτερου ήθους, το οποίο αρμόζει στον Έλληνα-Άριο άνθρωπο, διαφοροποιώντας τον ριζικά από τα παραδείγματα λαών που εμφορούνται από μία κατώτερη ψυχική προσωπικότητα, διακατεχόμενοι από τα δεσμά της υλιστικής χυδαιότητας και της μοχθηρής πανουργίας που χαρακτηρίζουν την διεστραμμένη σημιτική ψυχή.

Σε καταγγελία του Κ. Ιωάννου με τον τίτλο “Και Εβραίοι και ομοφυλόφιλοι στις τάξεις του ΛΑ.Ο.Σ.”, διαβάζουμε: Πράγματι, οι Εβραίοι που ακολουθούν ως υποψήφιοι τον Καρατζαφέρη δεν είναι, επισήμως τουλάχιστον, Εβραίοι το θρήσκευμα, αλλά ΕΒΡΑΙΟΙ ως προς την ΚΑΤΑΓΩΓΗ, και αυτή ακριβώς η καταγωγή είναι που μετράει.

Οι άνθρωποι του Απολλωνείου Φωτός, λοιπόν, αδιαφορούν απολύτως για το πρόσωπο που έχουν μπροστά τους. Ακόμα κι αν οι πρόγονοί του βρίσκονται στην Ελλάδα για αιώνες, ακόμα και αν είναι πατριώτης ελληνολάτρης, οποιοσδήποτε φέρει εβραϊκό αίμα είναι πάντα υποψήφιος για ξενηλασία, ακόμα κι αν αυτός ή ο πατέρας του έχουν πολεμήσει ηρωικά γι’ αυτή την πατρίδα που την αισθάνονταν με πάθος δική τους. Πώς σκοτώθηκε ο εβραϊκής καταγωγής συνταγματάρχης Φριζής, ο πρώτος ανώτερος αξιωματικός που έπεσε στο Αλβανικό Μέτωπο, πριν κι από τον Δαβάκη; Οδηγώντας έφιππος τους άντρες του, δέχθηκε επίθεση ιταλικών αεροπλάνων αλλά, παρά τις έντονες προτροπές, ο Φριζής αρνήθηκε να αφιππεύσει επικαλούμενος την ελληνική υπερηφάνεια! […]

Τον Ιανουάριο του 2003, ο κ. Χαραλαμπόπουλος έχει κυκλοφορήσει το βιβλίο του Η ιουδαιοχριστιανική συνομωσία κατά του Ελληνισμού. Το κείμενο που συνοδεύει τη διαφήμιση του βιβλίου στο 41ο τεύχος έχει ως εξής:

Ο μεγάλος διωγμός των Ελλήνων και του Ελληνικού Πολιτισμού από τα ιουδαιοχριστιανικά στίφη των βαρβάρων και των υποχειρίων του διεθνούς εβραϊσμού. Η επιβολή του σκοτεινού ιερατείου και ο αφελληνισμός των κατοίκων αυτού του τόπου, στο όνομα του μοχθηρού Ιεχωβά. Ακλόνητα ιστορικά στοιχεία και πληθώρα φιλοσοφικών επιχειρημάτων, τα οποία καταδεικνύουν το ασυμβίβαστο του ιουδαιοχριστιανισμού προς την ιδεολογική ταυτότητα του Έλληνα. Ατράνταχτες αποδείξεις που καταδεικνύουν την συνοδοιπορία της ηγεσίας της εκκλησίας και του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου με τους εκπροσώπους των σιωνιστών. .(...)

Σε άρθρο του στο τεύχος 42, με τίτλο “Η αγγλοκρατία οδήγησε την Ελλάδα στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο”!, διαβάζουμε τα παρακάτω: Η είσοδος της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρξε απόρροια της εξαρτήσεως της χώρας μας από τα αγγλικά συμφέροντα, και η διολίσθησή της σε εμπόλεμο δύναμη κατά της Γερμανίας υπήρξε αποτέλεσμα της επιθυμίας των Βρετανών, επιθυμία την οποία έσπευσε να υλοποιήσει το αγγλόδουλο παλάτι, στρεφόμενο κατ’ ουσίαν ενάντια προς τα ύψιστα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας, τα οποία υπαγόρευαν είτε την τήρηση αυστηρής ουδετερότητας, είτε τη συμμαχία της Πατρίδας μας με την ισχυρή χερσαία δύναμη της Κεντρικής Ευρώπης, ήτοι την Γερμανία.

(...) Ο ίδιος μάλιστα ο Υπουργός Εξοπλισμών του Γ΄ Ράιχ, Α. Σπέερ, σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην εφημερίδα “Το Βήμα”, στις 16 Σεπτεμβρίου του 1976, τόνισε επιγραμματικά ότι “Ο Χίτλερ δεν ήθελε να κάνει την βαλκανική εκστρατεία και υποχρεώθηκε να πολεμήσει για τους Ιταλούς που προκάλεσαν αυτή την περιπέτεια. Σε προσωπικές του συνομιλίες, ακόμη, διατύπωσε πολλές φορές τη δυσφορία του για τον Μουσολίνι και τον Τσιάνο, που με τον δικό τους πόλεμο κατά της Ελλάδος ανέτρεψαν τους στρατηγικούς του στόχους. Άλλωστε, δεν υπήρξε καν σχέδιο για βαλκανική εκστρατεία. Εξάλλου ο Χίτλερ, αλλά και ο Γκαίμπελς, ο Υπουργός Προπαγάνδας, στηριζόμενοι στις φυλετικές αντιλήψεις και θεωρίες του Ρόζενμπεργκ, έλεγαν πως η ηρωική αντίσταση των Ελλήνων οφειλόταν στο γεγονός ότι οι σημερινοί Έλληνες είναι απόγονοι των Δωριέων, οι οποίοι κατά τον Χίτλερ ήταν Άριοι και ανήκαν στην Ινδογερμανική Φυλή. Προσέθετε δε, ότι υπήρχε ινδογερμανικό αίμα στις φλέβες των Ελλήνων, και ότι οι Δωριείς ήταν οι θεμελιωτές του αρμονικού πολιτισμού”.

Βεβαίως, είναι γνωστό ότι ο Χίτλερ, μη μπορώντας να βρει καμιά εποχή της αρχαίας γερμανικής ιστορίας που να τον ενθουσιάζει, στρεφόταν μονότροπα προς στην αρχαία Ελλάδα ή προς τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. […]

Το κείμενο περιλαμβάνει και φωτογραφία γερμανικών τεθωρακισμένων σε κεντρικό δρόμο της κατεχόμενης Αθήνας, από αυτές που εμπνέουν εθνική υπερηφάνεια στον εκδότη, με τη λεζάντα: Παρέλαση των γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα, ενώπιον του Στρατάρχη Φον Λιστ. Επίσης, φωτογραφία ομάδας Ελληνοεβραίων στρατιωτών με την εξής λεζάντα: Εβραίοι ανάμεσα σε Έλληνες στρατιώτες. Οι σιωνιστές είχαν μολύνει και τις τάξεις του Ελληνικού Στρατού... [ ] Γνωρίζουμε, όμως, πως οι Ελληνοεβραίοι πολέμησαν σαν γνήσιοι πατριώτες στον ελληνο-ιταλικό πόλεμο του ’40, και ότι είχαν πλήθος θυμάτων, αξιωματικών και απλών στρατιωτών.

Τέλος, στο ίδιο τεύχος, βρίσκουμε άρθρο του Γ. Γρηγορομιχελάκη με τίτλο “Να φορολογηθούν οι Εκκλησίες”, από όπου παραθέτουμε: Στην Ελλάδα, το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας της Εκκλησίας ανήκει στην Αρχαία θρησκεία και είναι οι περιουσίες των ναών, οι ίδιοι οι ναοί που μετατράπηκαν σε εκκλησίες, οι περιουσίες των ιερέων του Δωδεκαθέου και οι περιουσίες απλών ανθρώπων που αρνήθηκαν να εκχριστιανιστούν, γι’ αυτό και θανατώθηκαν και οι περιουσίες των δημεύτηκαν.

Στο 43ο τεύχος διαβάζουμε στο σημείωμα του εκδότη: Δεν είναι και λίγοι εκείνοι που γελοιοποιούν την ελληνικότητα, ταυτίζοντάς την με διαστημόπλοια, ανύπαρκτες ομάδες Ε, υποχθόνιους κόσμους και ό,τι άλλο βάλει η νοσηρή φαντασία τους. (...) Θαυμάσια, αλλά ποιος δήλωνε στο τ. 19 για την Ομάδα “Ε”, ότι “Το Απολλώνειο Φως δεν δύναται, δια πρακτικούς λόγους, να επιβεβαιώσει ή να απορρίψει με απόλυτη βεβαιότητα την ύπαρξη αυτής της Ομάδας”; Και ποιος δήλωνε ανυπόγραφα στο τ. 28, στη σ. 45: “Συνιστούμε ανεπιφύλακτα τα δύο σημαντικά βιβλία του Γ. Γιαννόπουλου ‘Κοίλη Γη’ και ‘Μυστική Αθήνα’”; Πώς τώρα ενοχλούν οι υποχθόνιοι κόσμοι;

Στο ίδιο τεύχος, αποδεσμευμένο από αναστολές, το περιοδικό εκφράζει πλέον ελεύθερα τις ιδέες του. Αγανακτεί για τη βέβηλη παρομοίωση του Μπους με τον Αδόλφο Χίτλερ και των ΗΠΑ με το Γ΄ Ράιχ (σ. 14): Την ίδια ώρα, οι διάφοροι αριστεριστές και πάσης φύσεως διεθνιστές (...) διαδηλώνουν κατά του Μπους και των ΗΠΑ, εξομοιώνοντάς τον με τον Αδόλφο Χίτλερ και συγκρίνοντας αναιδώς τις ΗΠΑ με το Γ΄ Ράιχ! Λησμονούν όλοι αυτοί οι Υποκριτές και ανιστόρητοι, ή μάλλον διαστρεβλωτές της ιστορίας, ότι ο Χίτλερ πολέμησε τον σιωνισμό, ενώ ο Μπους και οι όμοιοι του αποτελούν τυφλούς υπηρέτες του. (...)

Η μεγάλη αποκάλυψη όμως γίνεται στο ίδιο τεύχος, σε άρθρο του εκδότη με τίτλο “Εθνοκοινωνισμός: Η ελληνική κοσμοαντίληψη και βιοθεωρία”, όπου συναντούμε κατ’ αρχήν τη θλίψη του κ. Χαραλαμπόπουλου για την ήττα του Χίτλερ (...) μετά την ατυχή έκβαση του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου για τις δυνάμεις της Παραδόσεως. (...)

Προσπαθώντας να ανιχνεύσει τον Εθνικοκοινωνισμό –δηλαδή τον Εθνικοσοσιαλισμό των ναζί– στη Σπάρτη του Λυκούργου, γράφει: Οι ίλες και οι αγέλες της αρχαίας Σπάρτης αναβίωσαν και πάλι στην Εθνικοσοσιαλιστική Πολιτεία του Γ΄ Ράιχ, ανδρώνοντας μια νεολαία πειθαρχημένη, υπεύθυνη και πειθαρχική. (...) Μιας και ο κ. Χαραλαμπόπουλος προσπαθεί να μας πείσει ότι το Γ΄ Ράιχ είχε πρότυπα ελληνικά, ας προσπαθήσουμε να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Πολλοί θεωρούν ότι η εβραϊκή σιωνιστική πολιτική στην Παλαιστίνη έχει ναζιστικά πρότυπα, η απλή αλήθεια όμως είναι ότι τα πρότυπα των ναζί ήταν εβραϊκά! Ποιος το λέει αυτό; Ο ίδιος ο θεωρητικός της φυλετικής καθαρότητας του Γ΄ Ράιχ, Τζούλιους Στράιχερ, απολογούμενος στη Δίκη της Νυρεμβέργης:

(...) εδώ και χρόνια έγραφα ότι έπρεπε να εμποδιστεί στο μέλλον κάθε ανάμιξη του γερμανικού αίματος με το εβραϊκό. Έγραψα άρθρα σχετικά με αυτό και πάντοτε επαναλάμβανα, ότι οφείλουμε να πάρουμε ως πρότυπο την εβραϊκή φυλή ή τον εβραϊκό λαό. Επαναλάμβανα πάντοτε στα άρθρα μου ότι οι Εβραίοι έπρεπε να χρησιμεύσουν ως πρότυπο για τις άλλες φυλές, διότι έχουν έναν φυλετικό νόμο, τον Μωσαϊκό, ο οποίος λέει: “Αν πάτε σε κάποια ξένη χώρα, δεν πρέπει να πάρετε ξένες γυναίκες” [*] (Ροζέ Γκαροντί, Οι θεμελιώδεις μύθοι της Ισραηλινής πολιτικής, σ. 65).

Ο Εθνοκοινωνισμός, λέει ο αρθρογράφος πιο κάτω, δεν έχει σχέση με την ακροδεξιά: Η πατριδοκαπηλική ακροδεξιά υπήρξε ανέκαθεν κάπηλος της υγιώς εννοούμενης εθνικοφροσύνης. (...) Όπως δεν έχει [ο Εθνοκοινωνισμός] σχέση και με τους συνταγματάρχες της 21ης Απριλίου, που θεώρησαν την ανάληψη της εξουσίας από τις ένοπλες δυνάμεις ως μία “παρένθεση”, αρνούμενοι να προβούν σε επαναστατικές αλλαγές, διότι και οι ίδιοι αποτελούσαν μέρος αυτού του ίδιου συστήματος. Η ακροδεξιά, που είναι καπιταλιστική, φιλοσιωνιστική, προβάλλει έναν ψευδεπίγραφο πατριωτισμό, είναι συνυφασμένη με την Εκκλησία, το κατεστημένο της οικονομικής ολιγαρχίας και τις ΗΠΑ. (...)

Στο 45ο τεύχος, η Σύνταξη γνωστοποιεί τα εξής: Ανακοινώνεται στους ενδιαφερόμενους, ότι υφίσταται η δυνατότητα τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον πολιτικό κρατούμενο Στρατηγό Νικόλαο Ντερτιλή, συνέντευξη του οποίου είχε φιλοξενήσει το “Απολλώνιο Φως” στο προηγούμενο τεύχος του. Επίσης υπάρχει η δυνατότητα επισκέψεώς του στις φυλακές Κορυδαλλού, κατόπιν τηλεφωνικής συνεννοήσεως με τον ίδιο στο ανωτέρω τηλέφωνο. Οι ήρωες και οι αγωνιστές της πατρίδος αξίζουν της ολοψύχου συμπαραστάσεώς μας. Όμως η Σύνταξη είχε δηλώσει, σε προηγούμενο τεύχος, πως δεν έχει σχέση με τους συνταγματάρχες της 21ης Απριλίου.

[…] Τέλος, έχουμε μπροστά μας το 49ο τεύχος, του οποίου το εξώφυλλο κοσμείται από τη φωτογραφία του Αδόλφου Χίτλερ, με τη σβάστικα στο μανίκι και δίπλα του τη λεζάντα: ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΑΔΟΛΦΟΥ ΧΙΤΛΕΡ; [...]

Οι άνθρωποι αυτοί έχουν το ελαφρυντικό των εννέα χρόνων αυτοσυγκράτησης, κατά τα οποία καταπίεζαν αφόρητα τον εαυτό τους για να μη μιλήσουν ανοιχτά για το πρόσωπο του αληθινού τους θεού. Όποιος και να ήταν στη θέση τους θα είχε μαραζώσει!

Σχετικά με την αναφορά του εξωφύλλου στην ελληνική καταγωγή του Χίτλερ, μάλλον πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία. Εν πάση περιπτώσει, πολλά έχουν γραφεί για το εβραϊκό αίμα που έτρεχε στις φλέβες αυτού του Αυστριακού, αλλά πρώτη φορά ακούμε για ελληνική καταγωγή του. [ ] Μιλώντας για τη μεγάλη συνάφεια ελληνισμού - γερμανισμού, ο κ. Χαραλαμπόπουλος λέει:

Η συνάφεια αυτή οφείλεται στην κοινή φυλετική προέλευση, αναγόμενη στο αποικιστικό έργο των Ελλήνων, που έφθασαν έως την Απώτατη Θούλη, εγκαθιδρύοντας στο χώρο της σημερινής Αυστρίας - Γερμανίας τη δωρική παράδοση. Η Μυθολογία, οι ηρωικές παραδόσεις, οι θεολογικές αξίες των βορείων, είναι ταυτόσημες προς τις ελληνικές.

(...) Στην περιοχή που είναι γνωστή σήμερα ως Βαυαρία, οι Έλληνες Δωριείς έκτισαν κατά το απώτατο παρελθόν ένα μοναχοχώρι, το σημερινό Μόναχο.

(...) Στη χώρα του μέσου του Ίστρου ποταμού ιδρύθηκε από τους Δωριείς η Ιστρία, που με την πάροδο του χρόνου μετονομάσθηκε σε Αυστρία. Ακόμη, πολύ βορειότερα, ιδρύθηκε η Μπέρτα (Βέροια), στα ερείπια της οποίας πολύ αργότερα ιδρύθηκε το Μπερλίν (Βερολίνο). Πιο κάτω, προς τιμήν της κυπριακής Λίνδου, ιδρύθηκε το Λιντς κ.ο.κ.

[ ] Εν αρχή, λοιπόν, ήταν η λευκή Άρια ομοεθνία Κελτών, Σκανδιναβών, Γερμανών, Ελλήνων κλπ., στην οποία ηγείτο πολιτισμικά το ελληνικό φύλο. Η πρωταρχική πατρίδα της Άριας ομοεθνίας ήταν η Υπερβορέα, από όπου καταγόταν ο υπερβόρειος Απόλλων: (...) οι γερμανικές μυστικιστικές οργανώσεις, με προεξάρχουσα την Εταιρεία της Θούλης, πρέσβευαν την αντίληψη ότι η αρία φυλή περιλαμβάνει ένα σύνολο λαών που συγκροτούν την λευκή ομοεθνία, μεταξύ των οποίων κυρίαρχο ρόλο διαδραμάτιζαν οι Έλληνες. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου παγκοσμίου πολέμου, οι ιθύνοντες του Γ΄ Ράιχ, θέλοντας να αποτίσουν τιμές στην αρχέγονη κοιτίδα, την Υπερβορέα και την πρωτεύουσά της, την Θούλη, είχαν αναγείρει εντός του Βερολίνου πανομοιότυπο της αθηναϊκής ακροπόλεως, στην είσοδο της οποίας είχαν τοποθετήσει επιβλητικό αετό με τον αγκυλωτό σταυρό, έμβλημα το οποίο έφερε, άλλωστε, και η κεντρική είσοδος στην πόλη της Τροίας.

(...) Ο επιφανής μυστικιστής και στρατηγός, πατέρας της γερμανικής γεωπολιτικής, Καρλ Χαουσχόφερ, ο άνθρωπος που άσκησε καθοριστική επιρροή στην διαμόρφωση της ιδεολογίας του Χίτλερ (...), θεωρούσε ότι η Υπερβορέα ταυτιζόταν με την Ατλαντίδα οι πρώτοι κάτοικοι της οποίας ήταν ελληνικής καταγωγής.

(...) Ας δούμε όμως τις σχέσεις Ελληνισμού-Γερμανισμού, σχέσεις οι οποίες ανάγονται στο απώτερο παρελθόν, από την εποχή της ελεύσεως των μήλων των Εσπερίδων από την Υπερβορέα, ως προσφορά στον ναό του Δηλίου Απόλλωνος, από την εποχή της ελεύσεως του Απολλωνείου άρματος από τον Βορρά, μυθικές διηγήσεις από την εποχή του Άβαρη, που υποδηλώνουν μια φυλετική συγγένεια. [ ]

Αυτό είναι το ένδοξο παρελθόν, το οποίο πρέπει να επανέλθει δια του ελληνογερμανισμού, σε μια σύνθεση που θα βασίζεται στην «απολλώνεια φωτεινότητα και πνευματική διαύγεια, και την σιδηρά δωρική πειθαρχία». Αυτό ήταν και το όραμα των Ναζί: ένας κόσμος στον οποίο θα κυριαρχούσε η Άρια ομοεθνία με τον ελληνικό Δωρικό Απολλώνειο πολιτισμό, στηριζόμενο στα γερμανικά όπλα: (...) θα πρέπει να επισημάνουμε ότι, αρχικά τουλάχιστον, οι Γερμανοί θεωρούν τις χώρες των οποίων οι λαοί ήταν άριας προελεύσεως, όχι κατακτημένες αλλά τιθέμενες υπό την προστασία τους μέχρι να ολοκληρώσουν το έργο τους, έργο το οποίο εντοπιζόταν στην ανακάλυψη της Υπερβορέας, των προγονικών καταβολών, της εκδιώξεως των αλλοφύλων που ελλόχευαν, και στη σταθεροποίηση του λευκού πολιτισμού.

Όπως γράφει ο Χίτλερ στον Αγώνα του: Ο παθιασμένος αγώνας μας πρέπει να έχει πλατειά αντικείμενα. Ένας ολόκληρος πολιτισμός αγωνίζεται για την ύπαρξή του και αυτός ο πολιτισμός θα διαρκέσει εκατομμύρια χρόνια, γιατί θα ενώσει και θα συνταιριάσει τον Ελληνισμό με τον Γερμανισμό.

Κι ακόμα, ο Χίτλερ, λέει ο εκδότης, φέρεται να είπε σε συζήτηση με τους στρατηγούς του (η πληροφορία αντλείται από την Απογευματινή της 20.5.1965) τα εξής:

Δεν ξέρουμε το τι ακριβώς ήταν οι άνθρωποι πριν από πολλούς αιώνες. Αν χρειαστεί όμως να αναζητήσουμε εδώ στην Ευρώπη τους προγόνους μας, θα έλεγα αδίστακτα ότι ήταν οι Έλληνες. […]

Ο κ. Χαραλαμπόπουλος, στοιχειωμένος από τον θεό της παντοδυναμίας, κοσμεί συχνά το περιοδικό του με φωτογραφίες νεοκλασικών αγαλμάτων της περιόδου του Γ΄ Ράιχ, τα οποία παριστάνουν πάντα γυμνούς μυώδεις άντρες που κρατάνε τεράστιες σπάθες. Είναι πιθανόν ότι τέτοια έργα θα εύφραιναν την αισθητική ενός Αλάριχου και σίγουρα αποδίδουν την τευτονική ψυχή εύστοχα, τονίζοντας στο έπακρο το κύριο χαρακτηριστικό της: την ωμή δύναμη και την κατάκτηση. Αλλά ας μας συγχωρηθεί, εμείς δεν βλέπουμε τίποτε ελληνικό σε αυτά! Παραθέτει επίσης ο εκδότης, στο άρθρο του για τον Χίτλερ, φωτογραφία παρέλασης σημαιοφόρων των διαβόητων γερμανικών Ταγμάτων Εφόδου και φωτογραφία από ομιλία του Χίτλερ προς τα Τάγματα αυτά το 1933˙ προφανώς με τέτοιες εικόνες φουσκώνει από εθνική υπερηφάνεια.

Φυσικά, ο κ. Χαραλαμπόπουλος δεν είχε ποτέ την πρόθεση να αποκρύψει τον αληθινό του θεό. Ιδού, από το ίδιο άρθρο του, σ. 37, τεύχος 49 πάντα: Μην λησμονούμε ότι αμφότερα τα εμβλήματα, αετός και αγκυλωτός σταυρός, είναι σύμβολα δυνάμεως και κυριαρχίας, τα οποία θαύμαζε ο Χίτλερ, γι’ αυτό και στα επιγράμματα των στολών του γερμανικού στρατού δέσποζε ο συνδυασμός αυτός, αετού και αγκυλωτού σταυρού, όπως άλλωστε και στα πηλίκια, δίκοχα κ.α. Ο αετός υπήρξε σύμβολο του Δία, ως απόλυτου κυρίαρχου.

Όπως βλέπουμε, ο κ. Χαραλαμπόπουλος μετατρέπει τον Δία σε Γιαχβέ αν μ’ αυτό πείθει τον εαυτό του, είναι μόνον διότι θέλει ο ίδιος να πεισθεί. Ωστόσο, ας αφήσει τους Έλληνες θεούς ήσυχους. Το όνομα του “απόλυτου κυρίαρχου” θεού της “δυνάμεως και κυριαρχίας” είναι πολύ καλά γνωστό. Και όσο κι αν τον ντύνει με ελληνικά ρούχα ο κ. Χαραλαμπόπουλος, δεν γίνεται να τον κάνει Έλληνα!

Στέλιος Φανός

Απόσπασμα από το βιβλίο του Στέλιου Φανού, Οδηγός των βιβλίων για την Αρχαία Ελλάδα, Β΄ Τόμος, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Κίνηση Ιδεών” (σελ. 772-801).

Ρε Σαμουήλ, μυαλό δεν λες να βάλεις?

Δώσε άνθρωπε μου την σελίδα του (σκοταδιστή) Απολογητή σας, και όποιος χριστιανός και μη θελήσει να διαβάσει, να εκτυπώσει ή απλά να γελάσει με τις αοριστίες και τα διάφορα χαλκεύματα, ας το κάνει με την ησυχία του!
http://www.oodegr.com/neopaganismos/syxrono_xali/thouli1.htm

Αν η ιστορική σου ενημέρωση πάνω στη σύγχρονη Ελλάδα βασίζεται μόνο στο τι διαβάζεις στον απολογητή, απλά λυπάμαι για σένα.

[*img]http://www.nic67.com/eikones/fotografia.jpg[*/img ]

αφαιρώντας όμως τα αστεράκια που έβαλα στην αρχή και στο τέλος. Ανάμεσα στα [*img] και [*/img] θα έχεις τη διεύθυνση που βρίσκεται η φωτογραφία σου.

Aν λέγανε του Ιησού: "οι 'προφήτες' σου ήταν αιμοσταγείς δολοφόνοι και καθάρματα", και ο Ιησούς απαντούσε: "εσείς οι παγανιστές είστε πιο αιμοσταγείς και καθάρματα με τις ανθρωποθυσίες σας" θα ήταν δυνατό να τον παίρναμε σοβαρά σαν θεό της αγάπης;

Τηλεοπτική κομματική κοκκορομαχία κάνουμε;

- "κατακλέψατε το κράτος"
- "εσείς κλέψατε πολύ περισσότερα, όταν ήσασταν στην εξουσία"
- "τίποτα δεν κλέψαμε, συγκριτικά με αυτά που κλέψατε εσείς"

Πρέπει να είμαστε ή στο "κόμμα" των δωδεκαθειστών/παγανιστών, ή στο "κόμμα" των ορθοδόξων;

ΕΚΤΟΣ των συστημάτων ψυχικού καταναγκασμού και τρομοκράτησης, δεν γίνεται να είμαστε;

Προσέξτε τι επιτυγχάνεται με αυτές τις πολώσεις:

Αριστερά - Δεξιά

Χριστιανισμός - Δωδεκαθεϊσμός

Αμερική - Σοβιετική Ένωση

Στοές φιλοσοφικής ροπής - Αντιστοές θεοσοφικής ροπής

Όσο πιο πολύ κοντράρουμε και "τσακωνόμαστε", τόσο αρχίζουμε να μοιάζουμε με δικηγόρους: Δεν μας ενδιαφέρει πια η αναζήτηση της αλήθειας, μας ενδιαφέρει να πείσουμε και να επιβάλλουμε.

Ο εγκλωβισμός μας στο ένα ή στο άλλο μαντρί, έχει τότε επιτευχθεί... Από ποιον, είναι topic για άλλη κατηγορία.

Dare To Dream

Όντως, είναι λάθος η έκφραση. Αντί για "χριστεπώνυμο" έπρεπε να λέμε το "θρησκευόμενο πλήθος". Γιατί χριστιανός ορθόδοξος δηλώνουν κι οι κότες.

Αναφέρομαι εδώ στο διάστημα που θα είναι ενεργή η συζήτηση, διότι το θέμα το οποίο πραγματεύεται, εκτός από το ότι είναι από τη φύση του εμπρηστικό (μιας και στοχεύει κυρίως σε μία συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων με μία κάπως προκλητική αρχική τοποθέτηση), δεν έχει τέτοια σχέση με τη θεματολογία του ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ, που να είναι τελείως συμβατή με την εσωτερική θέαση των μύθων και των θρησκειών, που είναι ο κυριότερος άξονας της κατηγορίας αυτής. Διευκρινίζω εδώ, πως ένα θέμα που θα εξέταζε το πως διαχειρίζονται κάποιοι άνθρωποι την εξουσία που τους δίνει η θρησκεία είναι ένα εσωτερικό θέμα, αλλά οι ομαδοποιήσεις των ανθρώπων, οι γενικεύσεις και η τάση να βλέπουμε πολλές φορές τα πράγματα προσωπικά (είτε ως άτομα, είτε ως ομάδες) του στερεί την εσωτερικότητα στην ανάπτυξή του. Ας γίνει λοιπόν μία προσπάθεια να κινηθεί το θέμα αυτό σε πιο εσωτερικά επίπεδα.
Εάν κάτι τέτοιο κατορθωθεί σε ικανοποιητικό βαθμό, τότε θα παραμείνει ενεργό πέραν της μίας εβδομάδας, που είναι το χρονικό περιθώριο που δίνουμε για την διεξαγωγή αυτής της συζήτησης, δεδομένου και ότι η κατηγορία ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ βρίθει από θέματα που ασχολούνται με την μία ή την άλλη έκφραση του Χριστιανισμού και των Χριστιανών γενικότερα. Είχαμε δηλώσει άλλωστε, πως πολύ λίγα τέτοια θέματα θα παραμένουν ενεργά.

Θα πάρω ως αφορμή κάποιο τμήμα από την αρχική σου τοποθέτηση gentleman, για να το σχολιάσω, εφόσον μας αφορά:

quote:

---

Προς samuel, ψηλό και walker:

O schwabe, ο macedon και το esoterica, για πόσο καιρό ανέχονται τις απόψεις σας;

---

Η ανοχή μας gentleman ασφαλώς και δεν αναφέρεται σε απόψεις!
Απεναντίας, τα forums δημιουργηθήκανε για να φιλοξενούν απόψεις και συζητήσεις επί αυτών των απόψεων.
Η ανοχή μας αφορά τον τρόπο με τον οποίο εκτίθονται κάποιες φορές οι απόψεις και τις σκοπιμότητες τις οποίες διαβλέπουμε μέσα από την έκθεση αυτή. Να είσαι σίγουρος, πως στην ανοχή μας αυτή, δεν παίρνουμε το μέρος καμίας εκ των δύο πλευρών (από αυτές που άλλοτε εντονότερα και άλλοτε ηπιότερα διαμορφώνονται), παρά το γεγονός ότι συχνότατα κάθε μία από τις δύο πλευρές, μας κατηγορεί για μεροληψία απέναντι στην άλλη!

Ψυχή μου,
Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα,
αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!

quote:

---

Όσο πιο πολύ κοντράρουμε και "τσακωνόμαστε", τόσο αρχίζουμε να μοιάζουμε με δικηγόρους: Δεν μας ενδιαφέρει πια η αναζήτηση της αλήθειας, μας ενδιαφέρει να πείσουμε και να επιβάλλουμε.

Ο εγκλωβισμός μας στο ένα ή στο άλλο μαντρί, έχει τότε επιτευχθεί...

---

Πολύ σωστά gentleman
Νομίζω πως τα παραπάνω γραφόμενά σου, μπορούν να δόσουν μία πιο εσωτερική ώθηση στο θέμα

Ψυχή μου,
Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα,
αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!

> πως διαχειρίζονται κάποιοι άνθρωποι την εξουσία που τους δίνει η θρησκεία είναι ένα εσωτερικό θέμα

Τι είδους ψυχοσύνθεση οδηγεί στην επιδίωξη της θρησκευτικής εξουσίας (πάντα με προσοχή ώστε να μην θίγεται προσωπικά κάποιο μέλος), είναι εσωτερικό θέμα των θρησκειών; Νομίζω πως βεβαίως και είναι.

Dare To Dream

η Ελληνικη θρησκευτικοφιλοσοφικη αντιληψη δεν συναδει με τον Εξουσιασμο - απαιτει Ελευθερια Σκεψης και Βουλησης

μια αυτοκρατορια, μια Ρωμη, ενας αυτοκρατορας, ενας θεος υπεραυτοκρατορας ομως πανε μαζι...

ελεω θεου σας γαμωμεν (δικο μου και φερω και την ευθυνη των λογων μου)

mature:

quote:

---

Για σκεφτείτε ….Α και κάτι τελευταίο, ο Μεταξάς δεν ήταν χουντικός, είναι άλλο πράγμα η χούντα, για να ξέρουμε και τι λέμε.

---

quote:

---

Brie Boy
Ε, εντάξει εγκάθετος Δεξιός τραμπούκος μπορεί να μην ήταν, αλλά δεν ήταν και κανάς αριστερός εδώ που τα λέμε. Το γεγονός ότι χρησιμοποίησαν τον όρο ο Παπανδρέου και ο ΟΗΕ, σημαίνει ότι είχαν ήδη ράψει στους αντιφρονούντες μια χαρά κουστουμάκι. Ας πάρουμε τον όρο «Συμμορίτης» ως αντίστοιχο του σημερινού «Τρομοκράτη». Η λογική είναι πάνω κάτω η ίδια.

---

Όχι φίλη μου, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Δεν ήταν απλά αντιφρονούντες. Το αντάρτικο οργανώθηκε στη βάση αντιστασιακών ομάδων που πολεμούσαν ενάντια στους κατακτητές και υποστηρίχτηκε απ'όλους τους Έλληνες. Προσωπικά αμφισβητώ ακόμη και την ουσιαστική προσφορά στον αγώνα των ομάδων αυτών, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Όταν η Ελλάδα ελευθερώθηκε και έφυγαν οι κατακτητές, κάποιων τους άνοιξε η όρεξη για πολιτική εξουσία (με ανταλλάγματα σ'όσους βοηθούσαν και ειδικά σε όσους τους έδιναν εντολές). Έτσι από τη μια είχαμε το νόμιμο ελληνικό κράτος και από την άλλη συμμορίες που εκτελούσαν εντολές ξένων, που μπαινοβγαίνανε σε γειτονικές χώρες απ'όπου και εφοδιάζονταν και λυμαίνονται τα χωριά της υπαίθρου. Μόνο στο Νομό Θεσσαλονίκης 30 χωριά ερήμωσαν εξαιτίας τους και οι κάτοικοι μαζεύτηκαν στα κεφαλοχώρια για να σωθούν.

Καμία σχέση με τον τρομοκράτη γιατί ιδεολογικά αλλά και πρακτικά αυτός δε στρέφεται εναντίον του λαού αλλά εναντίον συγκεκριμένων πολιτικών στόχων ή στόχων με πολιτικό κόστος.

quote:

---

Brie Boy
Όχι Μακεδόνα μου, διαφωνώ. Ο πόλεμος δεν είχε τελειώσει ουσιαστικά, και ο εχθρός υπήρχε ακόμη.

---

Ο πόλεμος είχε τελειώσει ουσιαστικά, η Γερμανία είχε συνθηκολογήσει, η Ελλάδα είχε απελευθερωθεί, ανέλαβε η νόμιμη κυβέρνηση και ο εχθρός (αυτός που είχε οδηγήσει στη δημιουργία του αντάρτικου) είχε υποχωρήσει. Με βάση το δίκαιο, οι αντάρτικες ομάδες αφοπλίζονται, διαλύονται και ο καθένας πάει στο σπίτι του. Αυτό συνέβηκε σε όλες τις κατακτημένες χώρες που είχαν αντάρτικο. Δεν υπήρχε κανένας εχθρός. Ξένα παιχνίδια παίζανε μερικοί και ξένες αποφάσεις εκτελούσαν, στην πλάτη του ελληνικού λαού, με αποτέλεσμα όταν η Ευρώπη άρχισε να αναστηλώνεται από τα ερείπια που άφησαν οι Γερμανικές ορδές και οι βομβαρδισμοί και τα δοκιμαστικά όπλα των "Συμμάχων" (ας μην ξεχνάμε πως το λιμάνι της Θεσσαλονίκης βομβαρδίστηκε και καταστράφηκε από τους Άγγλους κι όχι τους Γερμανούς) εμείς είχαμε να πολεμήσουμε άλλα 5 χρόνια.

quote:

---

Brie Boy
Η Μακρόνησος μόλις το ’47 άρχισε να γεμίζει κόσμο. Και δεν τους έστειλαν οι Γερμανοί εκεί.

---

Ακόμη και οι αριστεροί δεν κάνουν λόγο για πολιτικούς κρατούμενους εκείνη την εποχή. Οι κρατούμενοι στη Μακρόνησο που αναφέρεις, ήταν για μένα ένοπλοι εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου. Και η προσφορά τους δεν ήταν τίποτε παραπάνω από το να ρίξουν νερό στο μύλο της αντιδραστικής δεξιάς με όσα έφερε αργότερα η κατάσταση αυτή (από την πολιτική της υποτέλειας στους Αμερικανούς μέχρι τη χούντα του Παπαδόπουλου).

Τελειώνω εδώ την πολιτική παρένθεση και παρέμβαση, και προς αποφυγή ταμπελοποίησης δηλώνω πως ούτε ταγματασφαλίτης υπήρξα, ούτε κομμουνιστής ούτε οπαδός της (κρομγουελλικής) δημοκρατίας είμαι.

macedon

Edited by - macedon on 31/08/2006 08:40:53

Γράφεις:
"Προσωπικά αμφισβητώ ακόμη και την ουσιαστική προσφορά στον αγώνα των ομάδων αυτών, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία."

Όσο υπήρχανε στην Ελλάδα δεξιές κυβερνήσεις, δηλαδή μέχρι το 1981, η προσφορά των ανταρτών του ΕΑΜ αμφισβητούνταν επίσημα απο το Ελληνικό κράτος. Αυτό που λες εσύ, σαν προσωπική άποψη, δεν είναι προσωπική άποψη, αλλά η άποψη των δεξιών κυβερνήσεων, που αποκαλούσανε τους αντάρτες "συμμορίτες", όπως κάνετε τώρα και εσείς. Μετά το 1981, όχι ότι βγήκε αριστερή κυβέρνηση, αλλά τουλάχιστον δεν υπήρχε πλέον αντιαριστερή εξουσία, και αναγνώρισε επιτέλους τον αντιστασιακό αγώνα του ΕΑΜ.

Γράφεις:
"Έτσι από τη μια είχαμε το νόμιμο ελληνικό κράτος και από την άλλη συμμορίες που εκτελούσαν εντολές ξένων, που μπαινοβγαίνανε σε γειτονικές χώρες απ'όπου και εφοδιάζονταν και λυμαίνονται τα χωριά της υπαίθρου."

Είσαι απο Μακεδονία; Θα είσαι μάλλον, γιατί το νικ σου αυτό δείχνει. Κι εγώ απο Μακεδονία είμαι. Στο χωριό μου είχαμε ένοπλες ομάδες και απο τις δύο παρατάξεις. Αν θέλεις σου λέω και τα ονόματα των καπετανέων. Ο αριστερός καπετάνιος πολεμούσε εναντίον του δεξιού. Ξέρεις τι έγινε με τον δεξιό;; Καταδικάστηκε σαν δοσίλογος, γιατί έφυγε πριν αποχωρήσουνε οι γερμανοί, μαζί με τους Γερμανούς. Και στην πλειονότητα τους οι δεξιοί καπεταναίοι συνεργαζότανε με τον Γερμανό κατακτητή. Οι Γερμανοί συνεργαζότανε και με τους Βούλγαρους και στην κεντρική και ανατολική Μακεδονία, οι αντάρτες του ΕΛΛΑΣ πολεμούσανε ενατίον Βουλγάρων και Γερμανών ακόμα και εναντίον δεξιών, που συνεργαζότανε με αυτούς τους δύο κατακτητές.

Όταν τελείωσε ο πόλεμος και μπουκάρανε τα αγγλικά και αμερικανικά στρατεύματα στην Ελλάδα, και ζητούσανε αφοπλισμό των αριστερών, οι αριστεροί αρνήθηκαν να παραδώσουνε τα όπλα στον νέο κατακτητή. Δηλαδή διώξαμε τη γερμανική μπότα για να έχουμε στο κεφάλι το αγγλικό τανκς;; Στην ουσία οι Αμερικανοεγγλέζοι ζητούσανε τον αφοπλισμό του Ελληνικού στρατού, γιατί ο μοναδικός οργανωμένος στρατός που υπήρχε τη στιγμή της απελευθέρωσης στην Ελλάδα ήτανε το ΕΑΜ ΕΛΛΑΣ, και ήτανε το μόνο που έκανε ουσιαστική αντίσταση στον κατακτητή, ενώ οι αξιωματικοί του "επίσημου" Ελληνικού στρατού, όπως λες είχανε πάρει απο έναν κασμά και τα τα ξύνανε στην Αίγυπτο, ενώ στην Ελλάδα γινότανε όργια σφαγών απο τους κατακτητές.
Όταν ένας στρατός χάνει τον πόλεμο, παραδίδει τα όπλα στον νικητή στρατό, και τώρα έρχομαι σε αυτό που με ρώτησε ο Brie Boy. O γερμανικός στρατός λοιπόν, εφόσον η Γερμανία έχασε τον πόλεμο, αναγνώρισε σαν αντίπαλο κια ταυτόχρονα νικητή στρατό, όχι τους δεξιούς καπεταναίους, γιατί τους περισσοτέρους τους είχανε στο πλευρό τους, αλλά τις ένοπλες δυνάμεις του ΕΑΜ ΕΛΛΑΣ, για αυτό και όπως κάνει κάθε ηττημένος στρατός, εδώ και χιλιάδες χρόνια, παραδώθηκανε στον μοναδικό τους αντίπαλο, που τους έκανε το βίο αβίωτο και που υπήρχε εκείνη τη στιγμη στην Ελλάδα, στο ΕΑΜ ΕΛΛΑΣ. Για αυτό και τους παραδώσανε και τα όπλα, αυτό το έχω ακούσει απο ζωντανό μάρτυρα εκείνης της εποχής.

Αυτός λοιπόν ο νικητής στρατός έπρεπε μετά τη λήξη του β πολέμου, να παραδωθεί, λες και ήτανε ηττημένος, σε έναν νέο κατακτητή, που μπούκαρε με το "έτσι θέλω" μέσα στην Ελλάδα, γιατί κάποιοι δεξιοί, πρώην καταδότες των Γερμανών, σφυρίξανε στους Αμερικάνους, ότι αυτός ο νικητής ελληνικός στρατός, έχει αριστερά φρονήματα.

Πήγανε λοιπόν οι πρώην καταδότες των Γερμανών στους αριστερούς και τους είπανε ότι δεν είσαστε νικητές, αλλά ηττημένοι, και ότι τζάμπα σκοτωθήκατε τόσα χρόνια, και ότι τώρα πρέπει σαν ηττημένοι, να παραδώσετε τα όπλα στο νέο κατακτητή. Τους είπανε ότι ο νέος κατακτητής, τα έχει πάλι καλά με την εγκάθετη δεξιά της Ελλάδας, όπως τα είχε ο Γερμανός. Και δεν τα είπανε αυτά τα άκρως προκλητικά και χυδαία λόγια ήρεμα και πολιτισμένα, αλλά με τη βοήθεια των νέων κατακτητών αρχίσανε να κυνηγάνε και να σκοτώνουνε τους αριστερούς, με την πρόφαση της δήθεν κομμουνιστικής απειλής, αλλά ουσιαστικά για αντίποινα στην αντίσταση που έκανε το ΕΑΜ ΕΛΛΑΣ στην γερμανική κατοχή, με την οποία συνεργαζότανε το δεξιό κατεστημένο.

Αυτή είναι η πραγματική ιστορία. Και όποιος τη διαβάζει ας βγάλει τα συμπεράσματα του, για το ποιός είχε δίκιο. Γιατί μπήκανε μεν οι Αμερικάνοι στην Ιταλία και στη Γαλλία, αλλά μπήκανε και πολεμούσανε τους Γερμανούς. Στην Ελλάδα όμως ήρθανε κατόπιν εορτής και για να εγκαταστήσουνε ένα ακροδεξιό κατεστημένο απο γλυψιματίες.

Γράφεις:
"Ακόμη και οι αριστεροί δεν κάνουν λόγο για πολιτικούς κρατούμενους εκείνη την εποχή. Οι κρατούμενοι στη Μακρόνησο που αναφέρεις, ήταν για μένα ένοπλοι εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου."

Σε έναν εγληματία του κοινού ποινικού δικαίου, δε ζητάς να υπογράψει ΔΗΛΩΣΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ για τις πολιτικές του πεποιθήσεις και άμα την υπογράψει τον αφήνεις ελέυθερο, αλλά τον βάζεις φυλακή και τελειώνεις. Σε έναν εγλκηματία του κοινού ποινικού δικαίου δεν ζητάς αφότου υπέγραψε τη ΔΗΛΩΣΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ, να πάρει το όπλο και να αρχισει να κυνηγάει τους πρώην συντρόφους του, με απειλές διωγμών κατά της οικογένειάς του. Έναν εγκληματία του ποινικού δικαίου το βάζεις φυλακή αυτόν το ίδιο και τελειώνεις, δεν αρχίζεις να κυνηγάς για αυτό που έκανε εκείνος, όλο του το σοϊ, τα αδέρφια του, τα ξαδέρφια του, τα μπατζανάκια του και τα παιδιά του. Ούτε φροντίζεις να μην μπορέσει όλο του το σοϊ, να μην μπορέσει να βρει δουλειά, να μην μπορεί να μπει στο πανεπιστήμιο και να μην βρίσκει πουθενά δίκιο ΓΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΜΕΤΑ όταν έρχεται αντιμέτωπο (όλο το συγγενολοϊ) με το ελληνικό κρατος.

Γράφεις:
"Και η προσφορά τους δεν ήταν τίποτε παραπάνω από το να ρίξουν νερό στο μύλο της αντιδραστικής δεξιάς με όσα έφερε αργότερα η κατάσταση αυτή (από την πολιτική της υποτέλειας στους Αμερικανούς μέχρι τη χούντα του Παπαδόπουλου)."

Σε λίγο θα μας πεις ότι και για την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο φταίνε οι κομμουνιστές. Γιατί έτσι όπως το πας, θα μας πεις σε λίγο ότι και το πραξικόπημα του Σαμψών, που έδωσε αφορμή στους Τούρκους και μπουκάρανε, το οργανώσανε οι κομμουνιστές και όχι η Χούντα. Σε λίγο θα μας πεις δηλαδή, ότι τη συνθήκη που υπέγραψε ο Ιωαννίδης με τους Τούρκους και ξεβράκωσε την Κύπρο, αποσύρωντας τον Ελληνικό στρατό απο το νησί, την κάνανε οι κομμουνιστές.

Κλασσικό σύνθημα της εγκάθετης δεξιάς: "Για όλα φταίνε οι κομμουνιστές".

quote:

---

quote:

---

Brie Boy
Η Μακρόνησος μόλις το ’47 άρχισε να γεμίζει κόσμο. Και δεν τους έστειλαν οι Γερμανοί εκεί.

---

Ακόμη και οι αριστεροί δεν κάνουν λόγο για πολιτικούς κρατούμενους εκείνη την εποχή. Οι κρατούμενοι στη Μακρόνησο που αναφέρεις, ήταν για μένα ένοπλοι εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου. Και η προσφορά τους δεν ήταν τίποτε παραπάνω από το να ρίξουν νερό στο μύλο της αντιδραστικής δεξιάς με όσα έφερε αργότερα η κατάσταση αυτή (από την πολιτική της υποτέλειας στους Αμερικανούς μέχρι τη χούντα του Παπαδόπουλου).
macedon

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr