Αλήθεια, πόσο κακό επέφερε ο εκχριστιανισμός των Λατίνων («Βυζαντινοί»)?

Ποιά η σχέση της υπεριεραρχημένη βυζαντινής Αυλής με τους χίλιους τίτλους που μας φαίνονται σαν γελοία παιδιαρίσματα, τη δυσκίνητη δημόσια διοίκηση με τα πλήθη των υπαλλήλων, σε πλήρη αντίθεση προς την απλότητα και την ευκαμψία της διακυβέρνησης των δημοκρατιών ή και των ελληνιστικών βασιλείων?

Εάν παρατηρήσουμε όλη αυτή την επίδειξη, τον δεσποτισμό των αυτοκρατόρων, τον φανατισμό που αποτελεί τη συνηθέστερη εκδήλωση σε όλη τη διάρκεια της μετά θάνατον αποκαλούμενης ως «Βυζαντινής Ιστορίας», τη διαμάχη των εικονοκλαστών που ήταν μια παραφροσύνη ανάμεσα σε τόσες άλλες, εκείνη τη σκληρότητα, τη βαρβαρότητα, το αίμα που ρέει και κηλιδώνει την ιστορία του Βυζαντίου απ' αρχής μέχρι τέλους, εκείνες τις μηχανορραφίες, τις επαναστάσεις του παλατιού, πάντοτε θηριώδεις και φοβερές.

Τίποτε άλλο δεν υπάρχει που να έρχεται σε μεγαλύτερη αντίθεση προς το ελεύθερο και φωτεινό πνεύμα της Αθήνας των Ελλήνων!

Η Αθήνα είναι η αξεπέραστη κορωνίδα του πολιτισμού με όλες τις αξίες που αυτός περιέχει, είναι ο θρίαμβος του κάλλους, η κατ' εξοχήν πατρίδα του τίμιου ανθρώπου, του «καλού καγαθού». Στον αντίποδα, το Βυζάντιο είναι ο θρίαμβος των βαρβαροτήτων της Ανατολής, ο θρίαμβος της πιο ανήθικης ιδέας που ταλαιπώρησε τον άνθρωπο, ότι δηλαδή η Γη είναι μια κοιλάδα δακρύων, ότι η αληθινή ζωή βρίσκεται σε έναν νεφελώδη και υποθετικό ουράνιο κόσμο και ότι η ζωή δεν είναι παρά μια.......προετοιμασία για το θάνατο!!

Σε άλλα λόγια, γνωστές χριστιανικές «αξίες».

Η δε βυζαντινή λογοτεχνική παραγωγή είναι εντούτοις εξαιρετικά φτωχή, ρηχή και απογοητευτική. Σε έναν Ηρόδοτο, σε έναν Θουκυδίδη, έναν Πολύβιο, οι μόνοι που έχει να αντιπαρατάξει το Βυζάντιο είναι ο Προκόπιος, ή ο Ψελλός. Στον Ισοκράτη και το Δημοσθένη, ο Νικηφόρος Γρηγοράς. Στον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη και τον Πλωτίνο, ο Δημήτριος Κυδωνιεύς ας πούμε? Στον Πλούταρχο, ο Μάρκος ο Διάκονος?

Δεν τολμά κανείς καν να αναφέρει τον Όμηρο, διότι ούτε η Αλεξιάς της Άννας Κομνηνής ούτε τα ποιήματα του Τζέτζη μπορούν να παραβληθούν με τα ομηρικά έργα! Τα χάνει κανείς μπροστά σε τόση ευτέλεια, σε τόση βυζαντινή ελαφρότητα .

Τέλος, εάν συγκρίνουμε αυτόν τον Παντοκράτορα Χριστό, τον τόσο τυπικά και θλιβερά χριστιανικά-βυζαντινό, με τα κοίλα, υπερμεγέθη μάτια, μαύρα όπως Ο ΘΑΝΑΤΟΣ, με το σκυθρωπό και κάτωχρο πρόσωπο, και ας τον συγκρίνουμε με οποιαδήποτε μορφή του Ερμή, του Απόλλωνα ή του Διονύσου, που ακτινοβολούν από ζωή, ομορφιά, ισορροπία και αρμονία, και ευθέως θα καταλάβουμε τη χαοτική απόσταση που χωρίζει την ελληνική από τη χριστιανική-βυζαντινή ψυχή.

Είναι ο θρίαμβος της ζωής του Έλληνα και του καθαρού λόγου, απέναντι στον θρίαμβο του θανάτου και τoύ ανατολίτικου μυστικισμού που διαποτίζει το σκοτάδι του χριστιανισμού.

Είναι η ψυχή η ξαναμμένη από την ομορφιά, την καλλιτεχνική δημιουργία, την αγάπη για ζωή, απέναντι σε μια φτωχή και αποστειρωμένη ψυχή, συντεθλιμμένη από μια θρησκεία του θανάτου και του πόνου, μια θρησκεία που περιφρονεί τον άνθρωπο, τη φύση, τη ζωή και οτιδήποτε γήινο, όλα δηλαδή όσα κάνουν τη ζωή μας να αξίζει, και τον άνθρωπο να χαίρετε που ζει και όχι να ζει για να πεθάνει!

Θέλω να πιστεύω λοιπόν ότι δεν θα υπάρξουν ούτε παρεκτροπές ούτε οι γνωστές διαμάχες κι ότι με την δική σου φροντίδα το θέμα δεν θα ξεφύγει και δεν θα απενεργοποιηθεί τελικά.
Οψώμεθα...

Θα σταθώ στην τελευταία φράση του μηνύματος σου:

quote:

---

Αλήθεια, πόση Ελλάδα στέρεισε το μισαλλόδοξο βυζάντιο παρέα με τον χριστιανισμό, απο την ψυχή του Έλληνα?

---

Δεν θα αναφερθώ στην επιβολή του Χριστιανισμού στους χρόνους της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, στους διωγμούς και στο πλήγμα που υπέστη το ελληνικό πνεύμα, ειδικά στους πρώτους αιώνες της Αυτοκρατορίας καθώς έχω ήδη εκθέσει τις απόψεις μου πολλάκις επ' αυτού.
Σίγουρα κάποιες καταστάσεις ήταν αρκετές οδυνηρές αλλά από την άλλη θα πρέπει να σκεφτούμε και τον κύκλο ζωής τον οποίο διαγράφουν τα πάντα στην φύση αλλά και στα διάφορα συστήματα (πολιτικά, κοινωνικά, θρησκευτικά κλπ).

Από την ψυχή όμως ενός ανθρώπου δε μπορεί κανείς να στερήσει το παραμικρό αν ο ίδιος ο άνθρωπος δεν αφήσει τα περιθώρια για αυτό.

In anticipation of my resurrection...

Συνεπώς, καλό είναι να ακουστούνε όλες οι φωνές, καθώς γνωρίζουμε ότι υπάρχουνε αρκετοί και σήμερα που ταυτίζουνε το λεγόμενο Βυζάντιο με την Ελλάδα, τον Έλληνα της διασποράς.

Συνάμα, η συσχέτιση της χριστιανικής κοσμοθέασης με τους εκχριστιανισμένους πλέον Ρωμαίους κατακτητές των Ελλήνων επέφεραν μέγιστα κακά στην πορεία του Ελληνικού ελεύθερου πνεύματος.

Η ζωντάνια αντικαταστάθηκε απο το κλάμα, την οδύνη για το γεγονός ότι ακόμα ζούμε, μιας και όλα τα εγκόσμια είναι απατηλά και συχνότατα βρωμερά, όπως η σάρκα και πόθος για αυτή.

Ο νοών νοείτω.

Λοιπόν, τι χρειαζόμαστε άραγε την οσμή απο αυτό το χρονοντούλαπο?

Κατ' αρχήν μιλάμε για υποκειμενικές απόψεις και όχι για αντικειμενική αλήθεια.
Δεν είναι δυνατόν να εξαφανίστηκαν παντελώς και αιφνιδίως ο ελληνικός λαός και το αίμα του, από την χερσόνησο του Αίμου!
Από που και ως που λοιπόν η φράση: εκχριστιανισμός των Λατίνων («Βυζαντινοί»);
Πότε έγινε ολοκαύτωμα Ελλήνων κατά την εποχή εκείνη και δεν έχει γραφτεί κάτι τέτοιο από τότε και μετά;
Μάλλον εκχριστιανισμός Ελλήνων έγινε, παρά κάτι άλλο!
Η άποψη να έχουν εκφυλιστεί παντελώς οι Έλληνες από όλους τους άλλους λαούς και να έχει γίνει η Ελλάδα χώρα ξανθών, γαμψομύτιδων μελαχρινών τύπου Πακιστάν, φακιδομύτιδων κοκκινομάλλιδων ή ότι άλλο υπάρχει όντως σε άλλα κράτη, δεν με πείθει.

Γίνετε σύγκριση ανάμεσα στην αρχαία Ελλάδα και το Χιλιόχρονο Βυζάντιο.
Και το αποτέλεσμα του Γκυ Ρασσέ είναι η υπεροχή της αρχαίας Ελλάδας!
Μιας Ελλάδας χωρισμένης σε πολλά κράτη που σφάζονταν μεταξύ τους και που δεν κράτησαν σαν δύναμη ούτε για 200 χρόνια!
Γίνετε δηλαδή σύγκριση ανάμεσα σε μια χιλιόχρονη «Αμερική» που υποκλινόταν ο τότε κόσμος με μια έννοια λαού χωρισμένη σε κράτη που έμπαζε...!

Φανταστείτε την σημερινή Αμερική να έχει τα ινία του πλανήτη για 1000 χρόνια (όχι για 100) και μετά να έρχεται κάποιος και να λέει ότι... σιγά τα ωά!
Έλεος!
Γίνετε σύγκριση ανάμεσα στον χριστιανισμό που έμεινε αναλλοίωτος τόσα χρόνια όχι με το 12θεό αλλά με το ελεύθερο και φωτεινό πνεύμα της αρχαίας Ελλάδας.
Άδικο.
Και άδικο γιατί αφενός σύγκριση με μια πεθαμένη θρησκεία και μια ζωντανή δεν γίνεται, μιας και η ζωντανή ως ζωντανή κερδίζει πάντα.
Και κατά 2ον άδικο γιατί η «εχθρική» Βυζαντινή αυτοκρατορία διέσωσε και δίδασκε την αρχαία ελληνική φιλοσοφία και γράμματα στα παιδιά της μέσω των βιβλιοθηκών της.
Και 3ον 1000 χρόνια χωρίς πολιτισμό δεν κρατιέσαι όρθιος, θα βαρβαροποιηθείς και θα πέσεις.

Ξεχνά ο Γκυ Ρασσέ ότι η επίσημη γλώσσα της Ρωμανίας ήταν τα Λατινικά και ότι οι αυτοκράτορες μιλούσαν και νομοθετούσαν υπό αυτή την γλώσσα.
Και ότι ο λαός μίλαγε παρά την επίσημη λατινική, τα ελληνικά!!!
Γιατί άραγε, γιατί άραγε να επανήλθαν τα ελληνικά από την μάζα του λαού και όχι επίσημα; Γιατί άραγε να επειμένει ο λαός ελληνικά;
Γιατί άραγε το ευαγγέλιο να είναι γραμμένο στα ελληνικά και να μην του γίνετε μια μετάφραση στα λατινικά για τους... εκχριστιανισμένους Λατίνους;
Γιατί άραγε 2000 χρόνια τώρα έχει διασωθεί η ελληνική γλώσσα σε αυτόν τον τόπο;
Οι Έλληνες δεν άλλαξαν DNA, άλλαξαν θρησκεία και πνεύμα θρησκείας.
Ότι καλό υπήρχε το κράτησαν και δεν το έκαψαν στη πυρά, άλλοι καίνε ότι δεν τους αρέσει.

Εγώ ένα ξέρω, ότι κρατάει τόσο πολύ, γίνεται πρότυπο και δεν φτύνεται ως αποτυχία.
Ότι κρατάει τόσο πολύ, μελετάτε και αναγνωρίζετε ότι έχει κάτι για να αντέξει.
Ότι κρατάει τόσο πολύ, αξίζει!

Στην πορεία η Αν. Ρωμαϊκή αυτοκρατορία πήρε την Ελληνική της μορφή! και άρχισε πάλι η Ελλάδα να παίρνει τα απάνω της. Οι συνεχείς κόντρες όμως για την καρέκλα του αυτοκράτορα-βασιλιά είχε ως αποτέλεσμα μέχρι εμφύλιες διαμάχες και σκοτωμούς. Πίσω από το κάθε τι φαινόταν το βάθος της καρέκλας! Αυτή ήταν η αιτία για την πτώση της αρχαίας Ελλάδας! (ποιος θα κάτσει στην καρέκλα η Αθήνα ή η Σπάρτη?)
Αυτή ήταν και η αιτία της πτώσης του Βυζαντίου το οποίο στους τελευταίους αιώνες είχε αποκτήσει μόνο Ελληνική συνείδηση!
Η εικονομαχία, η διαμάχη ανάμεσα στους ενωτικούς και τους μη από πίσω είχαν πάλι την καρέκλα!
Το Βυζάντιο από πολιτισμό πρόσφερε πάρα πολλά! αυτό μόνο τρελός, ύποπτος και ανηστόριτος θα μπορούσε να το αρνηθεί!
Η αχίλλειος πτέρνα του ήταν το μικρόβιο της διχόνοιας
Παραμονές της πτώσης της πόλης και το μίσος ανάμεσα στους ενωτικούς και τους ανθενωτικούς ήταν άσβεστο. Αρκετοί αυτομόλησαν στον Μωάμεθ ο οποίος ήταν κατάπληκτος για τη διχόνοια των Ελλήνων.
Μέχρι και στην επανάσταση του '21 είχαμε και εκεί εμφύλιο για την καρέκλα.
Αντί να ανοίγονται θέματα όμορφα που μπορούν να στολίσουν πνευματικά το χώρο (όπως τον αντιλαμβάνεται κανείς), ανοίγονται συνεχώς θέματα με μοναδικό στόχο το πως να λασπώσουμε το Χριστιανισμό. Έτσι αναγκαστικά αναλώνεται ανούσιος χρόνος για αυτήν την κόντρα.
Μετά από τον Καιάδα(μύθος ή πραγματικότητα) που άνοιξες και πριν προλάβεις να γράψεις 2-3 μηνύματα το γύρισες στα ξαφνικά στη Χριστιανομαχία.
Ανοίγεις αυτό το θέμα και κάνεις τον Dying_Incubus να αναρωτιέται: <<Αγαπητέ Schwabe, διαβάζοντας το εισαγωγικό μήνυμα του θέματος σου ομολογώ πως αφήνει αρκετά περιθώρια για την ανάπτυξη μιας διαμάχης ανάμεσα σε συνομιλητές μας οι οποίοι είναι Χριστιανοί και σε αυτούς οι οποίοι δεν είναι.
Θα μπορούσα πάλι να πω ότι είναι κι αρκετά προκλητικό...

Θέλω να πιστεύω λοιπόν ότι δεν θα υπάρξουν ούτε παρεκτροπές ούτε οι γνωστές διαμάχες κι ότι με την δική σου φροντίδα το θέμα δεν θα ξεφύγει και δεν θα απενεργοποιηθεί τελικά.
Οψώμεθα...>>
Dying_Incubus! ειλικρινά αναρωτιέσαι ή έτσι για το θεαθήναι?

Ας δούμε απόσπασμα από την Άννα Κομνηνή, η οποία ήταν συγγραφέας φιλότεχνη και άλλα πολλά ακόμη όχι όμως του παρόντος, (1083-1146) ήταν η μεγαλύτερη κόρη του αυτοκράτορα Αλεξίου Α΄ Κομνηνού και της Ειρήνης
1.2 Ταῦτα δὲ διεγνωκυῖα ἐγὼ Ἄννα͵ θυγάτηρ μὲν τῶν βασιλέων Ἀλεξίου καὶ Εἰρήνης͵ πορφύρας τιθήνημά τε καὶ γέννημα͵ οὐ γραμμάτων οὐκ ἄμοιρος͵ ἀλλὰ καὶ τὸ Ἑλληνίζειν ἐς ἄκρον ἐσπουδακυῖα καὶ ῥητορικῆς οὐκ ἀμελετήτως ἔχουσα καὶ τὰς Ἀριστοτελικὰς τέχνας εὖ ἀναλεξαμένη καὶ τοὺς Πλάτωνος διαλόγους καὶ τὸν νοῦν ἀπὸ τῆς τετρακτύος τῶν μαθημάτων πυκάσασα (δεῖ γὰρ ἐξορχεῖσθαι ταῦτα͵ καὶ οὐ περιαυτολογία τὸ πρᾶγμα͵ ὅσα ἡ φύσις καὶ ἡ περὶ τὰς ἐπιστήμας σπουδὴ δέδωκε καὶ ὁ Θεὸς ἄνωθεν ἐπεβράβευσε καὶ ὁ καιρὸς συνεισήνεγκε).

Αρχαία Ελλάδα μελετούσε! Μπορεί Ο Έλληνας να έχει τη διχόνοια στο πετσί του αλλά εκεί έχει και την Αρχαία Ελλάδα!
Μπορείς Schwabe! να αποβάλεις το πρώτο?

""Ρήτορας πολυφθόγγους ως ιχθύας αφώνους
ορώμεν επί σοι, θεοτόκε,
...
Χαίρε, φιλοσόφους ασόφους δεικνύουσα,
Χαίρε, τεχνολόγους αλόγους ελέγχουσα,
Χαίρε, ότι εμωράνθησαν οι δεινοί συζητηταί,
Χαίρε, ότι εμαράνθησαν οι των μύθων ποιηταί,
Χαίρε, των Αθηναίων τας πλοκάς διασπώσα ... "

Από τον "ύμνο εις την πεντηκοστή" του Ρωμανού του Μελωδού:

"Τί φυσώσιν και βαμβεύουσιν οι Έλληνες;
Τί φαντάζονται προς 'Αρατον τον τρισκατάρατον;
Τί πλανώνται προς Πλάτωνα;
Τί Δημοσθένη στέργουσι τον ασθενή;
Τί μη νοούσι Όμηρο όνειρον αργόν;
Τί Πυθαγόραν θρυλούσιν τον δικαίως φιμωθέντα"

Χωρίς σχόλια.

quote:

---

Dying_Incubus! ειλικρινά αναρωτιέσαι ή έτσι για το θεαθήναι?

---

europaios2! ειλικρινά αναρωτιέσαι ή έτσι για το θεαθήναι (και την δημιουργία εντυπώσεων)?

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Schwabe
Ο Γκυ Ρασσέ γράφει: «Δεν μίλησα για το Βυζάντιο, γιατί σε καμιά περίπτωση δεν είναι η Ελλάδα, είναι μάλλον η άρνηση της Ελλάδας.».
Αλήθεια, πόσο κακό επέφερε ο εκχριστιανισμός των Λατίνων («Βυζαντινοί»)?
Ποιά η σχέση της υπεριεραρχημένη βυζαντινής Αυλής με τους χίλιους τίτλους που μας φαίνονται σαν γελοία παιδιαρίσματα, τη δυσκίνητη δημόσια διοίκηση με τα πλήθη των υπαλλήλων, σε πλήρη αντίθεση προς την απλότητα και την ευκαμψία της διακυβέρνησης των δημοκρατιών ή και των ελληνιστικών βασιλείων?

---

quote:

---

MIXAHL32 Καλα το θεμα μπορω να το χαρακτηρισω με 2 φρασεις:
α)ΟΤΙ ΝΑΝΑΙ
β)ΓΙΑ ΤΟΝ Π***** ΚΑΒΑΛΑ.

---

Εγώ πάλι δεν μπορώ να χαρακτηρίσω με τίποτε το αυτές τις ανούσιες απόψεις….

ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ?

quote:

---

-Πάντα οι αυτοκράτορες (παγκοσμίως) είχαν αλλαζονική συμπεριφορά! Είναι χααρακτηριστικό όλων ανεξαιρέτος! εκτός εάν γνωρίζεται κάποιον μη αλλαζώνα!............

---

Και πως κάποιοι από αυτούς ανακηρύχθηκαν "άγιοι"?? "Άγιοι και αλαζόνες?

"Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω έχω φίλο τον Ήλιο Θεό με του αγέρα το νέκταρ μεθάω αγκαλιάζω και γη κι ουρανό"

«Με την ανατολή του ηλίου, άρχισε η πομπή, στην οποία, μαζί με τις υπόλοιπες μεγαλοπρεπείς κατασκευές, ακολουθούσαν και τα αγάλματα των δώδεκα θεών, φιλοτεχνημένα με μεγάλη τέχνη και πλούσια διακοσμημένα με εκπληκτική λαμπρότητα. Μαζί μ’ αυτά, περνούσε δέκατο τρίτο και το θεοπρεπές άγαλμα του Φιλίππου, εμφανίζοντας ο βασιλιάς τον εαυτό του σύνθρονο με τους δώδεκα θεούς» (Διόδωρος Σικελιώτης - Ιστορική Βιβλιοθήκη 17: 92)

Ο Αλέξανδρος αξιώνει να λατρεύεται ως θεός. Ένα δάνειο που έρχεται από την μηδική παράδοση, για να επιβληθεί μέσω ψυχολογικών και διπλωματικών χειρισμών, όχι μόνον στους στρατιώτες του, αλλά και στις ελληνικές πόλεις.
Στην αρχή, τον προσκυνούν μόνον οι Πέρσες. Μετά αξιώνει το ίδιο από τους Μακεδόνες. Αντιδρώντας ελληνικότατα, πέφτουν διαδοχικά, ο Παρμενίων και ο Φιλώτας (ο γιός του πρώτου), ο Κλείτος (παιδικός φίλος του Αλέξανδρου) και ο φιλόσοφος Καλλισθένης, ανιψιός του ίδιου του Αριστοτέλη.

Ο Αλέξανδρος, θα καταφέρει τελικώς, να εξαναγκάσει τις πόλεις της Ελλάδας να αποδεχθούν και αυτές, έστω και με ειρωνείες, γέλωτες, ή κατάρες, την αξίωσή του να λατρευτεί ως θεός
"Ο Δημοσθένης", ζήτησε και αυτός να λατρευτεί ο Αλέξανδρος ως θεός.

«Ούτως εγένετο κατ’ ουσίαν δεκτή αγογγύστως η κατάλυσις της πανελληνίου συμμαχίας, κατηργείτο εν τη πράξει το συνέδριον της Κορίνθου και ο Αλέξανδρος ανεγνωρίζετο έχων εξουσίας, αι οποίαι, εν ουδεμία συνθήκη προεβλέποντο έως τότε, πλήττουσαι καιρίως την αυτοτέλειαν των πόλεων. Αυτό επετέλει τον θρίαμβον των πολιτικών σχεδίων του Αλεξάνδρου, ανεξαρτήτως ακόμη του αν θα εξετελείτο αμέσως, ή θα επεβραδύνετο η εκτέλεσις των διαταγών περί επιστροφής των εξορίστων.

Ο Αλέξανδρος ανεγνωρίζετο υπό σύμπαντος του Ελληνικού κόσμου ως θεός. Τα σκωπτικά σχόλια των ρητόρων και αι ειρωνικαί διατυπώσεις των ψηφισμάτων δεν θα είχον σημασίαν, αν έζη ο Αλέξανδρος, ο οποίος, άνευ αμφιβολίας, δεν θα εβράδυνε να δώση έμπρακτον έννοιαν εις την αναγνώρισίν του ως θεού υπό των Ελλήνων, μεταφέρων την ανεγνωρισμένην θεία ιδιότητά του εις απορρέοντα εκ ταύτης δικαιώματα και εις δικαιοδοσίας επί του πεδίου των πολιτικών επιδιώξεων.
Μόνον ο θάνατός του, επισυμβάς ελάχιστον χρόνον κατόπιν, έσωσε τας ελληνικάς πόλεις από των συνεπειών της τόσον ευκόλου αποδοχής της θεοποιήσεως του Αλεξάνδρου (καθ. Απ. Δασκαλάκης: Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Ελληνισμός - Αθήνα ΟΕΔΒ 1963)»
Δεν έκανε την αρχή ο Κων/νος η αλαζονεία του αυτοκράτορα την έκανε!

quote:

---

Marte:
Και πως κάποιοι από αυτούς ανακηρύχθηκαν "άγιοι"?? "Άγιοι και αλαζόνες?

---

Ξέρεις πόσο εύκολα θα κάνω εγώ "άγιο" τον Βγενόπουλο εάν πάρει το 50% ή μέρος της ΠΑΕ ΠΑΟ φέρει παίκτες και χτυπήσουμε Ευρωπαϊκό?
Τι ήθελες να έκαναν? ξαφνικά βρέθηκαν μες στην τρελή χαρά! όχι απλά ίσοι αλλά πρώτοι! έχοντας την εύνοια του αυτοκράτορα που επ' ουδενεί δεν ήθελαν να τη χάσουν!
Η ανακήρυξη του Κωνσταντίνου σε άγιο της χριστιανικής θρησκείας, μαζί με τη μητέρα του Ελένη, έγινε επειδή, σύμφωνα με το θρύλο, επισκέφτηκαν την Παλαιστίνη (η μητέρα του ήδη 79 ετών) και ανακάλυψαν το σταυρό του Ιησού.

Ο ψεύτης κι ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται!

Edited by - europaios2 on 08/05/2008 14:29:45

quote:

---

Ξέρεις πόσο εύκολα θα κάνω εγώ "άγιο" τον Βγενόπουλο εάν πάρει το 50% ή μέρος της ΠΑΕ ΠΑΟ φέρει παίκτες και χτυπήσουμε Ευρωπαϊκό?

---

Εγώ θα τον κάνω "θεό"!!!

Οκ! Ανακοίνωση: Από φέτος ο Κώστας και η Ελένη δεν ξαναγιορτάζονται, Τι μόνο εγώ δεν θα έχω γιορτή ??????? (Άρης)

"Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω έχω φίλο τον Ήλιο Θεό με του αγέρα το νέκταρ μεθάω αγκαλιάζω και γη κι ουρανό"

quote:

---

Υπάρχουν συγκεκριμένι λόγοι που ανακυρήσεται κανείς...

---

Σωστά. Ένας, για παράδειγμα, είναι αν μυρίζει "DOLCE&GABBANA."

"Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω έχω φίλο τον Ήλιο Θεό με του αγέρα το νέκταρ μεθάω αγκαλιάζω και γη κι ουρανό"

Edited by - Marte on 08/05/2008 18:26:56

Μητσάκο, λυπάμαι που θα σε στενοχωρήσω αλλά τα εγκλήματα που διέπραξαν οι Βυζαντινοί για να εκχριστιανίσουν τους Έλληνες είναι γραμένα στα κατάστοιχα των ίδιων των "αγίων" προσώπων της εκλησίας ως θεάρεστα έργα.
Μπορείς αν θέλεις να τα διαπιστώσεις και μόνος σου αν βρεθείς σε μια εκλησιαστική βιβλιθοθήκη και αν είναι να πας πες το μου για να σου πω ποιά βιβλία θα ζητήσεις απο τον ιερέα και που να κοιτάξεις.

Λες πως ότι κρατάει τόσο πολύ θα πει πως είναι και καλό, και το 12Θεο κράτησε για πάνω απο 2.000 χρόνια άρα ήταν κι αυτό καλό, πως λοιπόν μέσα σε 2 αιώνες δεν έμεινε τίποτα όρθιο? Εγώ εδώ θέλω απάντηση.

Να είσαι καλά.

quote:

---

οι Βυζαντινοί για να εκχριστιανίσουν τους Έλληνες.

---

ΕΛΛΗΝ

Ο διορισμός , η υποδοχή και οι συνεντεύξεις με τους πρέσβεις ελάμβαναν χώρα εντός της Αυλής . Όλες οι επίσημες απονομές βραβείων και τίτλων , καθώς και τα συμπόσια γίνονταν εκεί . Το μεγαλύτερο μέρος του κυβερνητικού έργου διεκπεραιωνόταν από υπηρεσίες εντεταγμένες στην Αυλή , και η αυτοκρατορική οικογένεια συμπεριλαμβανομένων των παιδιών , καθώς και όλο το υπηρετικό προσωπικό , κατοικούσε εντός των τειχών της .

Με το πέρασμα των αιώνων αναπτύχθηκε μια ακόμη όψη της αυλικής ζωής , ένα ετήσιο εορτολόγιο που το τελούσε ο αυτοκράτορας και μέλη της αυλής , όπου γινόταν ο εορτασμός σημαντικών ημερομηνιών , γενέθλια , (επέτειοι , ιδίως της ίδρυσης της πόλης) , εκκλησιαστικοί εορτασμοί και παραδοσιακές δραστηριότητες .
Πολλές από αυτές τις λειτουργίες γινόντουσαν μέσα στο «Μέγα Παλάτιο» και αφορούσαν μόνο τα μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας και τους επισήμους της αυλής . Άλλες όμως δραστηριότητες όπως η επιθεώρηση των σιταποθηκών , οδηγούσαν τον αυτοκράτορα έξω από τα τείχη του ανακτόρου .

Παρότι η Κωνσταντινούπολη υπήρξε ανέκαθεν Ελληνική πόλη , ο Κωνσταντίνος Α’ χρησιμοποιούσε στη νέα του πρωτεύουσα τα λατινικά που είχε διδαχθεί στην Ιλλυρία και στη Δύση . Η Ελληνική έγινε επίσημη γλώσσα στα μέσα του ΣΤ’ αιώνα , όταν μεταφράστηκε ο «Αστικός Κώδικας» του Ιουστινιανού , από τα Λατινικά .
Όμως οι νομικές σχολές ,ορισμένοι αυλικοί ποιητές , τα στρατιωτικά παραγγέλματα και μερικοί τελετουργικοί χαιρετισμοί , εξακολουθούσαν να εκφέρονται με τον παραδοσιακό τρόπο στα Λατινικά .

Οι συγγραφείς πάλι , επιδιώκοντας να επιδείξουν τις γνώσεις τους , χρησιμοποιούσαν μια πολύ πιο λόγια μορφή Ελληνικών η οποία είχε σαν πρότυπο την Αττική διάλεκτο του Ε’ παχχ αιώνα , αντίθετα η «κοινή» που μιλούσαν στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης , επέτρεπε σε όλα τα μέλη της αυτοκρατορικής Αυλής να συμμετέχουν στη γλώσσα της κυβέρνησης , της χριστιανικής πίστης και της καθημερινής συνομιλίας .

Αντίθετα στη Δύση που δέσποζε η Λατινική και μορφωμένος σήμαινε να την κατέχης , η χρήση της περιορίστηκε σταδιακά στους μοναχούς , τους κληρικούς και στα μέλη της κοινωνικής ελίτ , και ενώ ο λαός μιλούσε τις Ρωμανικές παραλλαγές των Γαλλικών , των Ιταλικών , και των Ισπανικών , η Δυτική εκκλησία είχε αποδεχθεί την άποψη ότι μόνο τρεις γλώσσες ήσαν ιερές , η εβραϊκή , η ελληνική , και η λατινική , και για να πιάνουν τόπο οι προσευχές θα έπρεπε να εκφέρονται μόνο σε μία από τις τρεις αυτές αρχαίες γλώσσες , καταγγέλλοντας παράλληλα την χρήση της κοινής για την άσκηση της χριστιανικής λατρείας .

Συνεχίζεται .

Δεν σου μάθανε ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί?

Για ποια «διδασκαλία» του Ιησού άραγε μιλάς? ΤΙ είναι αυτό που τάχα είπε ο Ιησούς και έχει κάποια ιδιαίτερη αξία? ΠΟΙΟ είναι αυτό που είπε ο Ιησούς και δύναται να ΕΝΩΣΕΙ εθνότητες, και ΠΟΣΑ είναι αυτά που είπε ο Ιησούς και μπορούνε να φέρουνε μίσος και αίμα ανάμεσα σε εθνότητες?

Η ανθρωπότητα σήμερα πλέον δεν χρειάζεται τέτοιες ρηχότητες.

Επίσης, κοίτα πρώτα τις «ιδιαίτερες επιδόσεις» των κυρίων επίλεκτων του Θεού της Βίβλου (Μωυσής, Αβραάμ και πάει λέγοντας) σε θέματα ηθικής και μετά έλα να μιλήσουμε για την μυθολογία των Ελλήνων.

europaios2:
«Η καρδιά του Βυζαντίου ήταν οι Έλληνες.»

Μπούρδες.

Ακόμα και η αναφορά του ονόματος «Έλλην» θεωρούνταν μίασμα απο τους κατοίκους του Βυζαντίου. Και αυτό βέβαια ένεκα της «εκκλησίας της αγάπης του Χριστού»...

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr