Ο λόγος , είναι ότι είναι αμετάπειστοι στις ιδέες τους για τη γραμμική εξέλιξη του πολιτισμού . Το βρίσκουν δύσκολο να συμβιβαστούν με την ιδέα ότι ίσως υπήρχαν άνθρωποι πριν από 12.000 χρόνια πιο ανεπτυγμένοι απ’ ό,τι είμαστε εμείς σήμερα .

Η Σφίγγα και η γεωλογία , που αποδεικνύει την αρχαιότητά της , καθώς και το γεγονός ότι η τεχνολογία που ήταν απαραίτητη για την κατασκευή της είναι από πολλές απόψεις σχεδόν πέρα και από τις δικές μας δυνατότητες έρχονται σε αντίθεση με την πίστη τους ότι ο πολιτισμός και η τεχνολογία , εξελίχθηκαν σε μια ευθεία μ’ ένα γραμμικό τρόπο . . .

Διότι ακόμη και με την πιο σύγχρονη τεχνολογία , δεν θα μπορούσαμε να εκτελέσουμε ένα τέτοιο έργο .

Η Σφίγγα από μόνη της δεν αποτελεί και τόσο συγκλονιστικό κατόρθωμα .

Εννοώ ότι , αν βάλεις αρκετούς γλύπτες να σκαλίζουν όλοι μαζί την πέτρα , μπορείς να φτιάξεις άγαλμα ένα χιλιόμετρο μακρύ .

Η τεχνολογία χρειάστηκε στο να μεταφέρουν τις πέτρες να ελευθερώσουν τη Σφίγγα , να καθαρίσουν το χώρο και να κουβαλήσουν τις πέτρες λίγα μέτρα πιο κάτω και να χτίσουν το Ναό της Κοιλάδας . . . Εννοώ ότι οι ογκόλιθοι των 200 τόνων του Ναού της Κοιλάδας προέρχονται από τον περίβολο της Σφίγγας !

Ναι , χωρίς αμφιβολία , από γεωλογική άποψη ανήκουν στο ίδιο κομμάτι πέτρας . Εξορύχθηκαν , μεταφέρθηκαν στην τοποθεσία του ναού – ένας θεός ξέρει πώς – και ανυψώθηκαν σε τοίχους 12 μέτρων ύψους – και πάλι ένας θεός ξέρει πώς . Μιλάω για τους τεράστιους βασικούς ασβεστολιθικούς ογκόλιθους , όχι τους γρανιτένιους της πρόσοψης . Ο γρανίτης προστέθηκε πολύ αργότερα , ίσως από τον Χεφρήνο . Όμως αν κοιτάξει κανείς τους ασβεστολιθικούς ογκόλιθους θα παρατηρήσει το ίδιο ακριβώς είδος διάβρωσης από νερό που παρουσιάζει και η Σφίγγα .

Άρα η Σφίγγα και ο βασικός κορμός του Ναού της Κοιλάδας φτιάχτηκαν την ίδια εποχή από τους ίδιους ανθρώπους – όποιοι και αν ήταν αυτοί .

Το ερώτημα είναι : Αυτοί οι άνθρωποι και οι μεταγενέστεροι της δυναστικής περιόδου συνδέονταν με κάποιο τρόπο ;

Ο Γουέστ στο έργο του “Serpent in the Sky” (θα αναφερθώ αργότερα σ’ αυτό) υπέθεσε ότι πρέπει να μεταβιβάστηκε κάποια “κληρονομιά” .

Ύστερα χιλιάδες χρόνια αργότερα , στο ίδιο μέρος ο φαραωνικός πολιτισμός ξεπετάχτηκε σχεδόν έτοιμος , φαινομενικά από το πουθενά, με όλη τη γνώση ολοκληρωμένη . Γι’ αυτό λίγο πολύ μπορούμε να είμαστε σίγουροι .

Αλλά για το αν η γνώση που κατείχαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ήταν η ίδια με τη γνώση που δημιούργησε τη Σφίγγα , αυτό πραγματικά δεν μπορώ να το ξέρω .

Ο πολιτισμός που δημιούργησε τη Σφίγγα δεν αναπτύχθηκε εδώ , τουλάχιστον αρχικά . . . Δεν ήταν στην Αίγυπτο . Απλά τοποθέτησε τη Σφίγγα εδώ σαν σημάδι ή σαν προφυλακή . . .

Αυτός ο πολιτισμός έφτασε σ’ ένα τέλος , αφανίστηκε από κάποιο είδος μαζικής καταστροφής και τότε ήταν που η κληρονομιά πέρασε σε άλλα χέρια . . . Έχοντας τη Σφίγγα εδώ , γνώριζαν για την Αίγυπτο , γνώριζαν αυτό το μέρος , γνώριζαν αυτή τη χώρα , είχαν ένα σύνδεσμο εδώ . Ίσως οι άνθρωποι που επέζησαν , πρόλαβαν το τέλος αυτού του πολιτισμού . Ίσως ήρθαν εδώ . . .

Αυτό είναι μια πιθανότητα .

Και πάλι , πηγαίνοντας πίσω στις μυθολογίες και στους θρύλους του κόσμου , πολλές απ’ αυτές μιλούν για μια τέτοια καταστροφή και για λίγους επιζήσαντες , οι οποίοι με κάποιο τρόπο διατήρησαν και μεταβίβασαν τη γνώση .

Το μεγάλο πρόβλημα σ’ όλα αυτά , κατά τη γνώμη μου , είναι η διαδικασία μεταβίβασης : με ποιο τρόπο ακριβώς μεταβιβάζεται η γνώση στα χιλιάδες χρόνια που μεσολάβησαν ανάμεσα στην κατασκευή της Σφίγγας και την άνθηση της δυναστικής Αιγύπτου ;

Θεωρητικά εκεί σκοντάφτεις – έτσι δεν είναι ; - με όλη αυτή την αχανή περίοδο κατά την οποία πρέπει να μεταβιβαστεί η γνώση . Αυτό δεν είναι εύκολο να το ξεδιαλύνεις . Απ ‘ την άλλη , γνωρίζουμε ότι αυτοί οι θρύλοι στους οποίους αναφερόμαστε πέρασαν λέξη λέξη από αναρίθμητες γενιές .

Και όντως , η προφορική μεταβίβαση είναι πολύ πιο σίγουρο μέσο από τη γραπτή μεταβίβαση , επειδή η γλώσσα μπορεί να αλλάξει , ενώ , αν οποιοσδήποτε λέει την ιστορία τη λέει αληθινά οποιαδήποτε κι αν είναι η γλώσσα της εποχής . . . , τότε αυτή επανέρχεται πέντε χιλιάδες χρόνια αργότερα στην αρχική της μορφή . Έτσι ίσως υπάρχουν τρόποι – σε μυστικές κοινωνίες και θρησκευτικές λατρείες ή μέσω της μυθολογίας , για παράδειγμα – , ώστε να διατηρηθεί και να μεταβιβαστεί η γνώση , προτού ανθήσει ξανά . Το θέμα , νομίζω , σε ζητήματα τόσο περίπλοκα και σημαντικά όσο αυτό , είναι να μην απορρίπτεις καμία πιθανότητα , όσο εξωφρενική κι αν ακούγεται αρχικά , χωρίς να την ερευνήσεις πολύ προσεκτικά . . .

Αυτά που έγραψα στην τελευταία παράγραφο με οδηγούν στη σκέψη ότι θα πρέπει να στραφούμε και στην εξέταση των Κειμένων των “Πυραμίδων”, αφού όμως πρώτα δούμε τι συμβαίνει και με τη θέση της Σφίγγας (θέμα για το οποίο κάνει νύξη ο Notirk στο τελευταίο μήνυμά του) και που θεωρώ πολύ σημαντικό για την καλύτερη ανάπτυξη του θέματός μας .

quote:

---

Το μεγάλο πρόβλημα σ’ όλα αυτά , κατά τη γνώμη μου , είναι η διαδικασία μεταβίβασης : με ποιο τρόπο ακριβώς μεταβιβάζεται η γνώση στα χιλιάδες χρόνια που μεσολάβησαν ανάμεσα στην κατασκευή της Σφίγγας και την άνθηση της δυναστικής Αιγύπτου ;

Θεωρητικά εκεί σκοντάφτεις – έτσι δεν είναι ; - με όλη αυτή την αχανή περίοδο κατά την οποία πρέπει να μεταβιβαστεί η γνώση . Αυτό δεν είναι εύκολο να το ξεδιαλύνεις . Απ ‘ την άλλη , γνωρίζουμε ότι αυτοί οι θρύλοι στους οποίους αναφερόμαστε πέρασαν λέξη λέξη από αναρίθμητες γενιές .

---

Με καλύτερό σου φάε,πιε και νηστικός κοιμήσου.

quote:

---

@ΑΜΕΙΝΙΑΣ :

Η παράλληλη μελέτη των αρχαίων πολιτισμών και μυθολογιών δίνει πολλές ενδείξεις κοινής καταγωγής,αυτό είναι γεγονός κατά τη γνώμη μου.
Από εκεί και πέρα δημιουργούνται πολλά σενάρια και εκδοχές.Μερικά από τα ερωτήματα είναι:

α. Ποιος πολιτισμός κληρονόμησε μεγαλύτερο ποσοστό από την αρχική γνώση? και ποιος το εκμεταλεύτηκε πρώτος υιοθετώντας αυτή τη γνώση εποικοδομητικότερα?
β. Μέχρι ποιας γενιάς είχαν επίγνωση ότι αυτή η γνώση ήταν επίκτητη,και από ποια χρονική στιγμή τη θεώρησαν παράγωγο του δικού τους πολιτισμού?
γ. Ποιοι ήταν οι πρώτοι πολιτισμοί που αντάλλαξαν γνώσεις, δημιουργώντας μια επανένωση των πολιτισμικών παρακλαδιών της αρχικής γνώσης?(έστω υπό το φαινόμενο του χαλασμένου τηλεφώνου)
δ. Πως εξηγείται η διασπορά της γνώσης στο αρχικό στάδιο?

Ξεκινώντας από το ερώτημα δ ,νομίζω ότι έχουμε εδώ μια κλασσική περίπτωση διασποράς σύμφωνα με τη λογική του "Alpha Male".

Δηλαδή η αρχική ομάδα που επέζησε,ξέμεινε,έπεσε από τον ουρανό ή ότι άλλο σενάριο θα μπορούσε να δικαιολογήσει την παρουσία της τη δεδομένη χρονική στιγμή που συζητάμε, βρέθηκε ας υποθέσουμε στον τόπο Α.
Ο ισχυρότερος έμεινε εκεί με ένα κομμάτι της ομάδας που τον υποστήριζε,παίζοντας το θεός,προμηθέας,εμπνευσμένος ηγέτης,εκπολιτιστής κ.λ.π.

Ακολούθως ο επόμενος ισχυρότερος με το δικό του γκρουπάκι,εγκαταστάθηκε σε άλλη περιοχή οριοθετώντας τη δική του επιρροή στους αντίστοιχους ιθαγενείς και ούτω καθ'εξής.

Αναλόγως τώρα με το επίπεδο που είχαν στην κάθε περιοχή αναπτύχθηκαν τα παρακλάδια των πολιτισμών.
Προφανώς το γεγονός ότι κάθε γενιά που περνούσε από την εγκατάσταση της αρχικής ομάδας είχε όλο και μικρότερη γνώση και δύναμη είναι εύκολο να απαντηθεί.
Φανταστείτε μια ομάδα διακεκριμένων επιστημόνων αποκομμένη από το περιβάλλον που μεγάλωσαν,και χωρίς τα εφόδια του αρχικού τους περιβάλλοντος.
Σίγουρα θα ήθελαν νε μεταδώσουν στα παιδιά τους μόνο(αν είχαν βλέψεις να αποτελέσουν δυναστεία)ή και στους ντόπιους(αν το βλέπανε πιο αλτρουιστικά),τις γνώσεις τους και τα πολιτισμικά κεκτημένα τους.
Όμως θα ήταν αναγκασμένοι να το κάνουν χωρίς σχολικά εφόδια,όπως βιβλία,όργανα πειραμάτων,εργαλεία κ.λ.π.

Ως εκ τούτου η επόμενη γειά απ' αυτούς θα ήταν υποδεέστερη της πρώτης σε γνωστικό και τεχνολογικό επίπεδο,η τρίτη της δεύτερης κ.λ.π.

Αυτό πιστεύω πως εξηγεί την κατηφορική τάση μεταξύ των γενεών των ανθρώπων,όπως αυτή καταγράφεται σε όλες τις γνωστές μυθολογίες των κυριοτέρων γνωστών πολιτισμών.(βλέπε χρυσό γένος>....>σιδερένιο γένος)

Οι αντιστοιχίες είναι ανάλογες και με την υποτιθέμενη εξέλιξη των ηγετών των πολιτισμών.
Αρχικά είχαμε παντοδύναμους ηγέτες που δεν αμφισβητούνταν από κανέναν,και στην πορεία οι επόμενοί τους ήταν υποδέστεροι εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.

Με τους θεούς το ίδιο.Αρχικά δεν επιδέχοντο αμφισβήτησης,και κάνανε και συχνότερες "εμφανίσεις" για να σφραγίζουν την κυριαρχία τους,μέχρι που στο τέλος εξαφανίζονταν εντελώς και έμενε στα ιερατεία τους η ευθύνη συντήρησης της ισχύος(άλλο που δε θέλανε...)

Αυτά από πλευράς μου,αφήνω τα α. β. και γ. ερωτήματα να σχολιαστούν από εσάς σε περίπτωση που το βρίσκετε ενδιαφέρον.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Στις δύο περιοχές οι κατασκευαστικές τεχνικές και η αρχιτεκτονική φαντάζουν οικείες , όμως σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε πως έχει υπάρξει άμεση επιρροή ανάμεσα στις δύο κοινωνίες . Ο καθηγητής Έμιρι γράφει σχετικά :

Έχω την εντύπωση πως οι δύο λαοί σχετίζονται έμμεσα . Οι ομοιότητές τους θα μπορούσαν να οφείλονται στην ύπαρξη ενός τρίτου παράγοντα , που παρενέβη καταλυτικά και στον Ευφράτη και στον Νείλο . . . Αν και οι σύγχρονοι ερευνητές διαφωνούν , είναι πολύ πιθανό ένας λαός από κάποια υποθετική και μέχρι σήμερα άγνωστη γη να μετανάστευσε στην περιοχή , μεταδίδοντας τις εξελιγμένες του γνώσεις .

Η θεωρία ενός “υποθετικού τρίτου παράγοντα” που επηρέασε αυτόνομα τους δύο λαούς μας δίνει μια ικανοποιητική εξήγηση για τις ομοιότητες αλλά και τις διαφορές των δύο πολιτισμών .

Η ύπαρξη αντίστοιχων θεοτήτων στις θρησκείες των δύο λαών ήταν πάντοτε ένα μυστήριο . Η παραπάνω θεωρία έρχεται να ρίξει φως και σ’ αυτό το ζήτημα . Οι θεοί της Σελήνης για τους Αιγυπτίους και τους Σουμέριους ήταν ο Θωθ και ο Σιν αντίστοιχα . Αυτοί οι δύο ουσιαστικά όμοιοι θεοί θεωρούνται από τους αρχαιότερους στο πάνθεο της λατρείας τους . Η τοποθέτηση του διάσημου αρχαιολόγου , Σερ Ε. Α. Γουόλις Μπαντζ, είναι η εξής :

“Οι ομοιότητες των δύο θεών δεν είναι τυχαίες , όμως θα ήταν λάθος να πούμε ότι οι Αιγύπτιοι αντέγραψαν τους Σουμέριους ή το αντίθετο . Το πιο πιθανό είναι και οι δύο να έχουν δανειστεί το θεολογικό τους σύστημα από κάποια κοινή αρχαία πηγή” .

“ Ποια ήταν αυτή η “κοινή αρχαία πηγή” , η “υποθετική και μέχρι σήμερα άγνωστη γη” , ο εξελιγμένος “τρίτος παράγοντας” στον οποίο αναφέρονται ο Μπαντζ και ο Έμερι ; Γιατί η Κεντρική Αμερική είχε διαφορετική εξέλιξη από την Αίγυπτο και τη Μεσοποταμία ;

Μερικοί υποστηρίζουν ότι ο πολιτισμός του Μεξικού απλά άργησε να “πάρει μπρος” , αλλά αυτό το επιχείρημα από μόνο του δε φτάνει . Η διαφορετική εξέλιξη δεν αποκλείει ένα κοινό ξεκίνημα .

Αν δεχτούμε αυτή την άποψη , οι εκπολιτιστές κατάφεραν να δημιουργήσουν μακραίωνους πολιτισμούς , που χάρισαν μνημειώδη έργα στην ανθρωπότητα μόνο στη Μεσοποταμία και την Αίγυπτο . Αντιθέτως στο Μεξικό και , απ’ ότι φαίνεται , και στο Περού , κάποιο απρόβλεπτο γεγονός ανέκοψε την πορεία τους .

Οι γιγαντιαίες κεφαλές και τα ανάγλυφα με τους γενειοφόρους ίσως να μη σηματοδοτούν την αρχή αλλά και το τέλος μιας δυναμικής προσπάθειας που δεν είχε την τύχει να ευδοκιμήσει . Απ’ ότι φαίνεται , η φλόγα του πολιτισμού μετατράπηκε σε σπίθα που παρέμεινε κρυμμένη στις στάχτες μέχρι την εποχή των Ολμέκων το 1.500 π.Χ. Στα χρόνια που μεσολάβησαν , τα μνημειώδη γλυπτά , από σύμβολα μιας νέας εποχής , μετατράπηκαν σε ερείπια που στους μύθους συνδέονταν με γίγαντες και γενειοφόρους ξένους .

Τα αμυγδαλωτά μάτια των νέγρικων κεφαλών ή τα καυκάσια χαρακτηριστικά του “θείου Σαμ” (μία μορφή που έτσι την ονόμασαν οι αρχαιολόγοι) ίσως να ανήκουν σε πρόσωπα πολύ πιο παλιά απ’ ότι φανταζόμαστε . Επίσης είναι πολύ πιθανό τα μνημειώδη γλυπτά να απεικονίζουν τις μορφές των ανθρώπων ενός χαμένου πολυφυλετικού πολιτισμού .

Περιληπτικά η θεωρία του “υποθετικού τρίτου παράγοντα” για την Κεντρική Αμερική είναι η εξής : Ο πολιτισμός του αρχαίου Μεξικού δέχτηκε επιρροές από εξωτερικούς παράγοντες και όχι από τον Παλαιό Κόσμο . Επίσης στο άγνωστο παρελθόν η εξέλιξη κάποιων λαών του Παλαιού αλλά και του Νέου Κόσμου καθορίστηκε από έναν τρίτο πολιτισμό που τα ίχνη του έχουν χαθεί .

quote:

---

Σύμφωνα με μια απλή εξήγηση , η Αίγυπτος θα μπορούσε να έχει δεχτεί αυτή την ξαφνική και αποφασιστική πολιτιστική ώθηση από τους Σουμέριους , ένα λαό του αρχαίου κόσμου που ζούσε στα νότια του Ευφράτη της Μεσοποταμίας .

Στις δύο περιοχές οι κατασκευαστικές τεχνικές και η αρχιτεκτονική φαντάζουν οικείες , όμως σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε πως έχει υπάρξει άμεση επιρροή ανάμεσα στις δύο κοινωνίες . Ο καθηγητής Έμιρι γράφει σχετικά :

Έχω την εντύπωση πως οι δύο λαοί σχετίζονται έμμεσα . Οι ομοιότητές τους θα μπορούσαν να οφείλονται στην ύπαρξη ενός τρίτου παράγοντα , που παρενέβη καταλυτικά και στον Ευφράτη και στον Νείλο . . . Αν και οι σύγχρονοι ερευνητές διαφωνούν , είναι πολύ πιθανό ένας λαός από κάποια υποθετική και μέχρι σήμερα άγνωστη γη να μετανάστευσε στην περιοχή , μεταδίδοντας τις εξελιγμένες του γνώσεις .

Η θεωρία ενός “υποθετικού τρίτου παράγοντα” που επηρέασε αυτόνομα τους δύο λαούς μας δίνει μια ικανοποιητική εξήγηση για τις ομοιότητες αλλά και τις διαφορές των δύο πολιτισμών .

Η ύπαρξη αντίστοιχων θεοτήτων στις θρησκείες των δύο λαών ήταν πάντοτε ένα μυστήριο . Η παραπάνω θεωρία έρχεται να ρίξει φως και σ’ αυτό το ζήτημα . Οι θεοί της Σελήνης για τους Αιγυπτίους και τους Σουμέριους ήταν ο Θωθ και ο Σιν αντίστοιχα . Αυτοί οι δύο ουσιαστικά όμοιοι θεοί θεωρούνται από τους αρχαιότερους στο πάνθεο της λατρείας τους . Η τοποθέτηση του διάσημου αρχαιολόγου , Σερ Ε. Α. Γουόλις Μπαντζ, είναι η εξής :

“Οι ομοιότητες των δύο θεών δεν είναι τυχαίες , όμως θα ήταν λάθος να πούμε ότι οι Αιγύπτιοι αντέγραψαν τους Σουμέριους ή το αντίθετο . Το πιο πιθανό είναι και οι δύο να έχουν δανειστεί το θεολογικό τους σύστημα από κάποια κοινή αρχαία πηγή” .

“ Ποια ήταν αυτή η “κοινή αρχαία πηγή” , η “υποθετική και μέχρι σήμερα άγνωστη γη” , ο εξελιγμένος “τρίτος παράγοντας” στον οποίο αναφέρονται ο Μπαντζ και ο Έμερι ; Γιατί η Κεντρική Αμερική είχε διαφορετική εξέλιξη από την Αίγυπτο και τη Μεσοποταμία ;

Μερικοί υποστηρίζουν ότι ο πολιτισμός του Μεξικού απλά άργησε να “πάρει μπρος” , αλλά αυτό το επιχείρημα από μόνο του δε φτάνει . Η διαφορετική εξέλιξη δεν αποκλείει ένα κοινό ξεκίνημα .

Αν δεχτούμε αυτή την άποψη , οι εκπολιτιστές κατάφεραν να δημιουργήσουν μακραίωνους πολιτισμούς , που χάρισαν μνημειώδη έργα στην ανθρωπότητα μόνο στη Μεσοποταμία και την Αίγυπτο . Αντιθέτως στο Μεξικό και , απ’ ότι φαίνεται , και στο Περού , κάποιο απρόβλεπτο γεγονός ανέκοψε την πορεία τους .

Οι γιγαντιαίες κεφαλές και τα ανάγλυφα με τους γενειοφόρους ίσως να μη σηματοδοτούν την αρχή αλλά και το τέλος μιας δυναμικής προσπάθειας που δεν είχε την τύχει να ευδοκιμήσει . Απ’ ότι φαίνεται , η φλόγα του πολιτισμού μετατράπηκε σε σπίθα που παρέμεινε κρυμμένη στις στάχτες μέχρι την εποχή των Ολμέκων το 1.500 π.Χ. Στα χρόνια που μεσολάβησαν , τα μνημειώδη γλυπτά , από σύμβολα μιας νέας εποχής , μετατράπηκαν σε ερείπια που στους μύθους συνδέονταν με γίγαντες και γενειοφόρους ξένους .

Τα αμυγδαλωτά μάτια των νέγρικων κεφαλών ή τα καυκάσια χαρακτηριστικά του “θείου Σαμ” (μία μορφή που έτσι την ονόμασαν οι αρχαιολόγοι) ίσως να ανήκουν σε πρόσωπα πολύ πιο παλιά απ’ ότι φανταζόμαστε . Επίσης είναι πολύ πιθανό τα μνημειώδη γλυπτά να απεικονίζουν τις μορφές των ανθρώπων ενός χαμένου πολυφυλετικού πολιτισμού .

Περιληπτικά η θεωρία του “υποθετικού τρίτου παράγοντα” για την Κεντρική Αμερική είναι η εξής : Ο πολιτισμός του αρχαίου Μεξικού δέχτηκε επιρροές από εξωτερικούς παράγοντες και όχι από τον Παλαιό Κόσμο . Επίσης στο άγνωστο παρελθόν η εξέλιξη κάποιων λαών του Παλαιού αλλά και του Νέου Κόσμου καθορίστηκε από έναν τρίτο πολιτισμό που τα ίχνη του έχουν χαθεί .

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

---

quote:

---

Χρίστος Έλ :

Γεια. Θα συμφωνήσω γενικά στο ότι οι πολιτισμοί της αρχαιότητας δεν ήταν καθόλου της πλάκας αλλά πολύ ανεπτυγμένοι.
Μου αρέσει πολύ η Σουμερία. Θεωρώ το έπος του Γιλγαμές μέσα στα 5 καλύτερα λογοτεχνικά έργα, αν όχι το νούμερο 1.
Λίγα απ' τα στοιχεία του:

1)Καταρχήν το θέμα του είναι καταπληκτικό, η ματαιότητα του πλούτου των δυνατών, η ζωή, ο θάνατος, η αθανασία. Τί πιο σπουδαίο θέμα;
2) Η χρήση συμβολισμών, ερμηνεία ονείρων από το 3000 π.Χ. που θυμίζει το πολύ γνωστό βαβυλωνιακό βιβλίο του Δανιήλ
3)Η αναφορά του μεγάλου Κατακλυσμού και η επαναφορά στο αγνά χαοτικά ύδατα, λόγω της ηθικής παρακμής του ανθρώπινου γένους
4)Γενικά η γλώσσα του είναι εντυπωσιακή. Συγκινησιακό αριστούργημα.
Κανείς "αγράμματος" και "πρωτόγονος" δεν φτιάχνει τέτοια αριστουργήματα. Ναι, φαίνεται ότι Αίγυπτος κ' Σουμέρ έχουν ισχυρές επαφές.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Πριν από την Εποχή του Κριού ήταν η Εποχή του Ταύρου , μεταξύ 4.380 π.Χ. και 2.200 π.Χ. κατά τη διάρκεια της οποίας άνθησε στη μινωική Κρήτη η λατρεία του ταύρου . Τότε εμφανίστηκε ξαφνικά στην ιστορική σκηνή και ο πολιτισμός της δυναστικής Αιγύπτου , πλήρως αναπτυγμένος , χωρίς να γνωρίζουμε κανένα στοιχείο για το παρελθόν του .

Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι Αιγύπτιοι στην αρχή της δυναστικής περιόδου λάτρευαν τους ταύρους Άπη και Μνέβη , τον πρώτο σαν ένα από τα πρόσωπα του θεού Όσιρι και το δεύτερο , το ιερό ζώο της Ηλιούπολης , σαν εμφάνιση του θεού Ρα .

Η Σφίγγα ήταν ισημερινός δείκτης , με το βλέμμα της καρφωμένο στο σημείο ανατολής της εαρινής ισημερίας . Αποτελούσε και αυτή τμήμα του "μεγάλου σχεδίου" της Γκίζας .

Οι αρχαίοι θεωρούσαν την εαρινή ισημερία ως δείκτη της αστρονομικής εποχής .

Γιατί όμως σε έναν ισημερινό δείκτη δόθηκε η μορφή ενός τεράστιου λιονταριού ;

Το 2000 μ.Χ. , ένας τέτοιος δείκτης θα είχε μορφή ψαριού . Και αυτό , γιατί ο Ήλιος στην εαρινή ισημερία ανατέλλει μπροστά από τον αστερισμό των Ιχθύων εδώ και 2.000 χρόνια περίπου . Η εποχή των Ιχθύων άρχισε στα χρόνια του Χριστού . Δεν μπορεί να είναι σύμπτωση ότι το βασικό σύμβολο του Χριστού για τους πρώτους χριστιανούς ήταν ο ιχθύς .

Οι αιγυπτιολόγοι υποστηρίζουν ότι σκαλίστηκε σε μονοκόμματη πέτρα γύρω στο 2.500 π.Χ. από τον φαραώ της τέταρτης δυναστείας Χεφρήνο , μονάρχη της εποχής του Ταύρου . Για χίλια οχτακόσια χρόνια πριν από τη βασιλεία του και για τριακόσια μετά από αυτήν ο ήλιος ανέτελλε στην εαρινή ισημερία στον αστερισμό του Ταύρου . Είναι λογικό να υποθέσει κανείς ότι η πιο προσφιλής μορφή για έναν ισημερινό δείκτη που άρχισε να χτίζεται εκείνη την εποχή θα ήταν ο ταύρος . Η λιονταρίσια μορφή θα ήταν σίγουρα η αντίστοιχη επιλογή την Εποχή του Λέοντος , από το 10.970 π.Χ. ως το 8.810 π.Χ.

Γιατί λοιπόν ο ισημερινός δείκτης να έχει τη μορφή λιονταριού ;

Μα φυσικά γιατί κατασκευάστηκε την Εποχή του Λέοντα , σημαδεύοντας τις συντεταγμένες μιας εποχής που θα έκανε τη “μεγάλη επάνοδό” της μετά από ένα μεταπτωτικό κύκλο 26.000 χρόνων .

Γύρω στο 10.450 π.Χ. τα τρία αστέρια της ζώνης του Ωρίωνα περνούσαν από το χαμηλότερο σημείο του μεταπτωτικού τους κύκλου , δυτικά του γαλαξία , 11ο 8΄ πάνω από το νότιο ορίζοντα στη μεσημβρινή διάβαση . Το αστρονομικό αυτό συμβάν αποθανατίστηκε αρχιτεκτονικά με την κατασκευή των πυραμίδων της Γκίζας , σαν αιώνια υπογραφή της εποχής εκείνης .

Αντίστοιχα το 10.450 π.Χ. η εαρινή ισημερία στον αστερισμό του Λέοντα αποθανατίστηκε με την κατασκευή της Σφίγγας , αυτού του γιγαντιαίου λιονταρίσιου ισημερινού δείκτη , που όπως η δεύτερη υπογραφή σε ένα επίσημο έγγραφο , μπορεί να θεωρηθεί σαν επιβεβαίωση αυθεντικότητας .

Κοιτάζοντας την ανατολή της εαρινής ισημερίας του 10.450 π.Χ. Η Σφίγγα και ο αστερισμός του Λέοντα .

Εδώ δημιουργείται μια επιτακτική ερώτηση :

Δεν μπορεί να είναι συμπτωματική μια τέτοια ιδιοφυής ευθυγράμμιση γήινων κατασκευών και ουράνιων φαινομένων το 10.450 π.Χ.

Γιατί μπήκαν στον κόπο να κάνουν μια τόσο μεγαλεπίβολη δήλωση για την ενδέκατη χιλιετία π.Χ. ;

Όπως γνωρίζουμε όλοι από το σχολείο , ο αληθινός βορράς (ο Βόρειος πόλος) δεν συμπίπτει με τον μαγνητικό βορρά (τον οποίο δείχνει η βελόνα της πυξίδας) . Ο δεύτερος βρίσκεται στο βόρειο Καναδά σε απόσταση 11 περίπου μοιρών από τον πρώτο . Η πρόοδος στη μελέτη του παλαιομαγνητισμού απέδειξε ότι η μαγνητική πολικότητα της Γης έχει αντιστραφεί περισσότερες από εκατόν εβδομήντα φορές κατά τη διάρκεια των τελευταίων 80 εκατομμυρίων χρόνων …

Τι προκαλεί όμως αυτήν την αντιστροφή των πεδίων ;

Ο γεωλόγος Σ. Κ. Ράνκορν δημοσίευσε ένα άρθρο στο περιοδικό Scientific American , στο οποίο έκανε μια σχετική διαπίστωση :

“Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το μαγνητικό πεδίο της Γης είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένο με την περιστροφή του πλανήτη . Το γεγονός αυτό οδηγεί σε μια σημαντική ανακάλυψη για την περιστροφική κίνηση της Γης … Ο άξονας περιστροφής της έχει αναποδογυρίσει , αλλάζοντας τα σημεία των γεωγραφικών του πόλων .”

Ο Ράνκορν μιλάει για μια στροφή των πόλων 180ο , με τη Γη κυριολεκτικά να αναποδογυρίζει – αν και παρόμοιες παλαιομαγνητικές ενδείξεις θα είχαμε και από μια μετακίνηση του γήινου φλοιού πάνω στους πόλους . Και στις δύο περιπτώσεις πάντως οι επιπτώσεις για τον πολιτισμό και ουσιαστικά για την ίδια τη ζωή , θα ήταν αφάνταστα καταστροφικές.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στο Nature , η τελευταία γεωμαγνητική αντιστροφή πεδίων ολοκληρώθηκε πριν από 12.000 χρόνια , κατά τη διάρκεια της ενδέκατης χιλιετίας π.Χ.

Ήταν η τελευταία Εποχή των Παγετώνων που διήρκεσε 7.000 χρόνια , από το 15.000 ως το 8.000 π.Χ. και είχε τη μέγιστη ταχύτητα και καταστροφική ένταση ανάμεσα στο 14.500 και 10.000 π.Χ.

Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι η επόμενη αντιστροφή των πόλων θα συμβεί γύρω στο 2.030 μ.Χ.

Άραγε θα τη συνοδέψει μια πλανητική καταστροφή ;

“Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι η χρονολογία που αποθανατίστηκε στις πυραμίδες ήταν το 10.450 π.Χ.” ;

Ο Ωρίωνας περνάει από το συγκεκριμένο σημείο , δυτικά του γαλαξία στο νότιο ουρανό , 11 και κάτι μοίρες πάνω από τον ορίζοντα κάθε 26.000 χρόνια . Γιατί λοιπόν να μην ήταν το 36450 π.Χ. ή ακόμη και το 62.450 π.Χ. ;

Κάποια αρχαία κείμενα υποδεικνύουν ότι ο αιγυπτιακός πολιτισμός είχε τις ρίζες του σαράντα χιλιάδες πριν , όπως εκείνη η περίεργη αναφορά του Ηρόδοτου που λέει ότι “ο Ήλιος ανέτελλε πλέον από εκεί που κάποτε έδυε και έδυε εκεί απ’ όπου παλιότερα ανέτελλε . . . ”.

Περιγραφή που αναφέρεται μεταφορικά στο φαινόμενο της μετάπτωσης . . .

Ναι . Η μετάπτωση και πάλι . Είναι πραγματικά περίεργο που τη βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας . . . Εν πάση περιπτώσει , φαίνεται ότι οι Αιγύπτιοι θα μπορούσαν να έχουν αποθανατίσει την αρχή του αμέσως προηγούμενου μεταπτωτικού κύκλου . . .

Νομίζω , πάντως , πως το 10.450 π.Χ. είναι η πιο πιθανή χρονολογία . Βρίσκεται μέσα στο γνωστικό μας πεδίο για την εξέλιξη του Homo sapiens .

Και παρόλο που δημιουργείται ένα κενό αρκετών χιλιάδων χρόνων μέχρι την ξαφνική εμφάνιση της δυναστικής Αιγύπτου γύρω στο 3.000 π.Χ. για το οποίο υπάρχουν ερωτηματικά , τελικά δεν είναι υπερβολικά μεγάλο . . .

Μιλάμε για το χάσμα των οχτώ χιλιάδων χρόνων μεταξύ του σχεδιασμού της τοποθέτησης των πυραμίδων και της ευθυγράμμισης των φρεατίων .

Οχτώ χιλιάδες χρόνια είναι σίγουρα μεγάλο χρονικό διάστημα , όχι όμως αρκετό ώστε να εμποδίσει μια τόσο δυνατή και με ισχυρά κίνητρα λατρεία να προστατεύσει , να καλλιεργήσει και να διασώσει τις πολύτιμες γνώσεις των ανθρώπων που σχεδίασαν τον τόπο αυτό το 10.450 π.Χ.

quote:

---

Άθελά μας , γεννάται στο μυαλό το ερώτημα :

“Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι η χρονολογία που αποθανατίστηκε στις πυραμίδες ήταν το 10.450 π.Χ.” ;

Ο Ωρίωνας περνάει από το συγκεκριμένο σημείο , δυτικά του γαλαξία στο νότιο ουρανό , 11 και κάτι μοίρες πάνω από τον ορίζοντα κάθε 26.000 χρόνια . Γιατί λοιπόν να μην ήταν το 36450 π.Χ. ή ακόμη και το 62.450 π.Χ. ;

Κάποια αρχαία κείμενα υποδεικνύουν ότι ο αιγυπτιακός πολιτισμός είχε τις ρίζες του σαράντα χιλιάδες πριν , όπως εκείνη η περίεργη αναφορά του Ηρόδοτου που λέει ότι “ο Ήλιος ανέτελλε πλέον από εκεί που κάποτε έδυε και έδυε εκεί απ’ όπου παλιότερα ανέτελλε . . . ”.

Περιγραφή που αναφέρεται μεταφορικά στο φαινόμενο της μετάπτωσης . . .

Ναι . Η μετάπτωση και πάλι . Είναι πραγματικά περίεργο που τη βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας . . . Εν πάση περιπτώσει , φαίνεται ότι οι Αιγύπτιοι θα μπορούσαν να έχουν αποθανατίσει την αρχή του αμέσως προηγούμενου μεταπτωτικού κύκλου . . .

Νομίζω , πάντως , πως το 10.450 π.Χ. είναι η πιο πιθανή χρονολογία . Βρίσκεται μέσα στο γνωστικό μας πεδίο για την εξέλιξη του Homo sapiens .

Και παρόλο που δημιουργείται ένα κενό αρκετών χιλιάδων χρόνων μέχρι την ξαφνική εμφάνιση της δυναστικής Αιγύπτου γύρω στο 3.000 π.Χ. για το οποίο υπάρχουν ερωτηματικά , τελικά δεν είναι υπερβολικά μεγάλο . . .

Μιλάμε για το χάσμα των οχτώ χιλιάδων χρόνων μεταξύ του σχεδιασμού της τοποθέτησης των πυραμίδων και της ευθυγράμμισης των φρεατίων .

Οχτώ χιλιάδες χρόνια είναι σίγουρα μεγάλο χρονικό διάστημα , όχι όμως αρκετό ώστε να εμποδίσει μια τόσο δυνατή και με ισχυρά κίνητρα λατρεία να προστατεύσει , να καλλιεργήσει και να διασώσει τις πολύτιμες γνώσεις των ανθρώπων που σχεδίασαν τον τόπο αυτό το 10.450 π.Χ.

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

---

quote:

---

Χρίστος Έλ :

Ακούγεται εντυπωσιακό. Έχεις τέτοια κείμενα ή επιγραμματικές αναφορές που να μιλάνε για 40.000 χρόνια πριν;

---

Πρόκειται για έναν ροζ γρανιτένιο μονόλιθο βάρους περίπου 350 τόνων και ύψους 32 μέτρων , που αναρτήθηκε σ’ εκείνο το σημείο από τον Φαραώ Σενουόσρε τον Α΄ (1971 – 1926 π.Χ.) .

Αρχικά ο οβελίσκος αυτός ήταν το ήμισυ ενός ζευγαριού που αποτελούσε την πύλη του Ναού του Ήλιου στην Ηλιούπολη. Στα τέσσερις χιλιάδες χρόνια που μεσολάβησαν , ο ναός και ο δεύτερος οβελίσκος καταστράφηκαν . Ολόκληρη σχεδόν η αρχαία Ηλιούπολη είχε πια εξαφανιστεί και οι πανέμορφες πέτρες της είχαν αντικατασταθεί από έτοιμα δομικά υλικά , στοιβαγμένα από αμέτρητες γενεές κατοίκων του Καΐρου .

Η Ηλιούπολη (Πόλη του Ήλιου) αναφερόταν στη Βίβλο ως Ον, αλλά αρχικά ήταν γνωστή στην αιγυπτιακή γλώσσα ως Ίνου , ή Ίνου Μέρε – που σήμαινε : Η “Κολόνα” ή “Η Βόρεια Κολόνα”. Ήταν μια περιοχή έντονης ιερότητας , που υπήρχε προτού αρχίσουμε να μετράμε το χρόνο , συνυφασμένη με μία παράξενη ομάδα εννέα ηλιακών αστρικών θεοτήτων.

Πράγματι μαζί με την Γκίζα (και τη νοτιότερη πόλη της Αβύδου) η Ίνου / Ηλιούπολη πίστευαν ότι αποτελούσε τμήμα της πρώτης γης που ξεπρόβαλε από τα αρχέγονα νερά τη στιγμή της δημιουργίας , της γης της Πρώτης Περιόδου , απ’ όπου οι θεοί ξεκίνησαν τη βασιλεία τους πάνω στη γη .

Η θεολογία της Ηλιούπολης βασιζόταν σ’ ένα μύθο σχετικό με τη δημιουργία , που ξεχώριζε λόγω ενός πλήθους μοναδικών και παράξενων χαρακτηριστικών . Σύμφωνα μ’ αυτόν , στην αρχή το σύμπαν δεν ήταν τίποτ’ άλλο από ένα σκοτεινό και υγρό χάος που λεγόταν Νουν.

Μέσα απ’ αυτό το νωθρό κοσμικό ωκεανό (περιγραφόταν ως “χωρίς σχήμα , σκοτεινός όσο η σκοτεινότερη νύχτα” ξεπρόβαλε ένας σωρός γης , πάνω στον οποίο ο θεός Ήλιος Ρα πήρε τη μορφή του ως Ατούμ (συχνά απεικονιζόταν ως γέροντας με γενειάδα , στηριζόμενος σ’ ένα ραβδί) :

“ Ο Ουρανός δεν είχε γεννηθεί , η Γη δεν είχε γεννηθεί , τα παιδιά της Γης και τα ερπετά δεν είχαν πλαστεί σ’ αυτόν τον τόπο . . . Εγώ , ο Ατούμ , ήμουν ολομόναχος . . . Κανένας άλλος δεν δούλεψε μαζί μoυ . . . ”

Έχοντας επίγνωση ότι είναι μόνος , αυτό το ευλογημένο πλάσμα κατάφερε φτύνοντας (κατά μία εκδοχή) στη γη να δημιουργήσει δύο θεϊκούς απογόνους : τον Σου , θεό του αέρα και της ξηρασίας , και την Τεφνούτ , θεά της υγρασίας .

Ο Σου και η Τεφνούτ (που τους περιέγραφαν ως “δίδυμα” και συχνά απεικονίζονταν ως λιοντάρια) μεγάλωσαν , συνουσιάστηκαν και δημιούργησαν τους δικούς τους απογόνους , τον Γκεμπ, θεό της γης , και τη Νουτ , θεά του ουρανού .

Αυτοί οι δύο επίσης ζευγάρωσαν και γέννησαν τον Όσιρη και την Ίσιδα , τον Σεθ και τη Νέφθυ , και έτσι συμπλήρωσαν την Εννεάδα , όλη την παρέα των ενέα θεών της Ηλιούπολης .

Από τους εννέα , οι Ρα , Σου , Γκεμπ και Όσιρης λέγεται ότι κυβέρνησαν την Αίγυπτο ως βασιλείς και τους ακολούθησε ο Ώρος , και τελευταίος – για 3.226 χρόνια – ο ιβιοκέφαλος Θωθ .

Ήταν πλάσματα της φαντασίας των ιερέων , σύμβολα , ή ανάξιοι λόγου ;

Οι ιστορίες που έλεγαν γι’ αυτούς ήταν μύθοι που είχαν στηθεί γύρω από πραγματικά γεγονότα που είχαν συμβεί χιλιάδες χρόνια νωρίτερα ;

Ή μήπως ήταν τμήμα κάποιου κωδικοποιημένου μηνύματος των αρχαίων , που μεταβιβαζόταν μόνο του ξανά και ξανά μέσα στις εποχές – ένα μήνυμα που μόλις τώρα άρχιζε να αποκαλύπτεται και να γίνεται κατανοητό ;

Κάτι τέτοιο ακουγόταν παράδοξο . Εντούτοις , δεν μπορώ να ξεχάσω πως από αυτή την ίδια παράδοση της Ηλιούπολης είχε ξεκινήσει ο μύθος της Ίσιδας , μεταφέροντας συγκαλυμμένα έναν ακριβή λογισμό για την ακολουθία της μεταπτωτικής κίνησης .

Επιπλέον , οι ιερείς της Ίνου , των οποίων το έργο ήταν να διαφυλάσσουν και να τρέφουν τέτοιες παραδόσεις , είχαν αναγνωριστεί σε ολόκληρη την Αίγυπτο για τη σοφία τους , τις προφητείες τους και τις ικανότητές τους στην αστρονομία , στα μαθηματικά , στην αρχιτεκτονική και στην μαγεία . Ήταν επίσης γνωστοί για την κατοχή ενός παντοδύναμου και ιερού αντικειμένου , γνωστού ως Μπένμπεν.

Οι Αιγύπτιοι ονόμασαν την Ηλιούπολη Κολόνα, επειδή , σύμφωνα με την παράδοση , τους προδυναστικούς χρόνους το Μπένμπεν φυλασσόταν εδώ , στην κορυφή μιας κολόνας από λαξευτή πέτρα .

Πίστευαν ότι το Μπένμπεν είχε πέσει από τον ουρανό .

Δυστυχώς , χάθηκε τόσο παλιά , που κανείς δε θυμόταν πια την εμφάνισή του την εποχή που ο Σενουόσρε ανέβηκε στο θρόνο το 1971 π.Χ.

Εκείνη την περίοδο (δωδέκατη δυναστεία) το μόνο που θυμούνταν καθαρά ήταν ότι το Μπένμπεν είχε πυραμιδοειδές σχήμα και αποτέλεσε (μαζί με την κολόνα πάνω στην οποία στεκόταν) το πρωτότυπο για όλους τους μελλοντικούς οβελίσκους .

Παρομοίως , το όνομα Μπένμπεν παρέπεμπε στο “πυραμίδιον”, ή στην τελευταία πέτρα που τοποθετούσαν συνήθως στην κορυφή των πυραμίδων . Με μια συμβολική έννοια , ήταν συνδεδεμένο άμεσα με τον Ρα – Ατούμ, για τον οποίο τα αρχαία κείμενα έλεγαν :

“ Έγινες μεγάλος στο ύψος . Ανυψώθηκες όπως η κολόνα του Μπένμπεν στο μέγαρο του Φοίνικα . . . ”

Ως “ Μέγαρο του Φοίνικα ” περιέγραφαν τον αρχικό ναό στην ηλιούπολη , όπου φυλασσόταν το Μπένμπεν .

Αυτό αποδεικνύει ότι το μυστηριώδες αντικείμενο είχε επίσης αποτελέσει το σταθερό σύμβολο του μυθικού Φοίνικα (στα ιερογλυφικά ονομαζόταν Μπένου) , του θεϊκού πουλιού του οποίου η εμφάνιση και η εξαφάνιση ήταν άμεσα συνδεδεμένη με βίαιους κοσμικούς κύκλους , με την καταστροφή και την αναγέννηση του κόσμου .

Συνειρμικά δεν μπορεί να μη δει κανείς , τη σχέση ανάμεσα σ’ αυτή τη φανταστική εικόνα και στις παραδόσεις των Άνδεων που μιλούσαν για την εμφάνιση του θεού Βιρακότσα από τα νερά της λίμνης Τιτικάκα μετά από μια πλημμύρα που κατέστρεψε τον κόσμο . Επιπλέον , δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τη φιγούρα του Όσιρη – μία ύποπτα γενειοφόρα φιγούρα , όμοια με του Βιρακότσα και του Κετσακόατλ επίσης - , που έμεινε γνωστός ως αυτός που κατάργησε τον κανιβαλισμό ανάμεσα στους Αιγυπτίους , που τους δίδαξε τη γεωργία και την κτηνοτροφία και τους μύησε στη γραφή , στην αρχιτεκτονική και στη μουσική .

Οι ομοιότητες ανάμεσα στις παραδόσεις του Παλαιού και του Νέου Κόσμου ήταν ολοφάνερες , αλλά πολύ δύσκολο να τις κατανοήσει κανείς . Ήταν πολύ πιθανό να μην ήταν τίποτα παραπάνω από απλές συμπτώσεις .

Από την άλλη όμως , ήταν πιθανό να αποκάλυπταν τα αποτυπώματα ενός πανάρχαιου , άγνωστου πολιτισμού – αποτυπώματα που παρέμεναν τα ίδια , είτε εμφανίζονταν στους μύθους της Κεντρικής Αμερικής είτε στις Άνδεις είτε στην Αίγυπτο .

Γνωρίζουμε ότι οι ιερείς της Ηλιούπολης δίδαξαν τη δημιουργία , όμως ποιος την είχε διδάξει σ’ αυτούς ;

Είχαν ξεφυτρώσει από το πουθενά ή το δόγμα τους , με όλο τον περίπλοκο συμβολισμό του , ήταν προϊόν ραφιναρίσματος των ήδη υπαρχόντων θρησκευτικών ιδεών ;

Κι αν ήταν έτσι , πότε και πού αναπτύχθηκαν αυτές οι ιδέες ;

Οι ιδέες της ιεροσύνης της Ηλιούπολης είχαν επηρεάσει κάθε πτυχή της λαϊκής και θρησκευτικής ζωής της αρχαίας Αιγύπτου , αλλά είχαν αυτές οι ιδέες αναπτυχθεί τοπικά ή είχαν έρθει στην κοιλάδα του Νείλου από κάποιο άλλο μέρος ;

Κανείς δεν μπορεί , μέχρι σήμερα , να απαντήσει σε τέτοιου είδους ερωτήματα .

Όλη η σοφία της Ηλιούπολης ήταν μια κληρονομιά , έλεγαν , μια κληρονομιά που είχε περάσει στο ανθρώπινο γένος από τους θεούς .

ΕΣΤΩ ΛΟΙΠΟΝ ΟΤΙ ΥΠΗΡΞΕ ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΥΣΜΟ
ΑΡΚΕΤΑ ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕΙ ΤΙΣ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ ΤΗΣ ΓΚΙΖΑΣ
ΓΕΝΙΟΥΝΤΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΟΠΩΣ:
ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙ???
ΓΙΑΤΙ ΤΟΤΕ (10450 Π.Χ.)????
ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ???
ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥ (ΓΗΙΝΟΙ-ΕΣΩΓΗΙΝΟΙ-ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ)???
ΑΦΗΣΑΝ ΣΗΜΑΔΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ???
ΓΙΑΤΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ???
Κ.Τ.Λ.

The September 2006 and December 2006 images show a portion of the Juba River before and after the rains came, respectively. Flooded areas appear as dark-green to black.

In spite of profound negative impacts of the flooding in the Juba River region, two consecutive seasons of heavy precipitation may have benefited cereal grain production and improved pastoral conditions in the region, substantially reducing the need for humanitarian assistance.
---------------------------------------------
ΕΝΩ Η ΙΔΙΑ Η UNEP ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΠΛΥΜΗΡΩΝ ΑΡΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΑΡΑΧΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΛΗΓΩΝΤΕΣ
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙ ΤΙΣ ΑΡΧΑΙΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΕΛΕΓΧΟΥ
ΤΩΝ ΠΛΥΜΗΡΩΝ ΠΟΥ ΜΕ ΜΙΚΡΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΟΣΤΟΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΞΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΝ
ΠΛΟΥΤΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΙΕΣ
ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΑΝ ΑΠΟΔΕΙΧΤΕΙ ΟΤΙ ΟΝΤΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΥΝΤ.
ΟΙ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ
ΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΑΝΑΛΙΟΥ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΩΝ
ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΦΥΤΕΙΑ
0°44'52.12"N
42°39'52.91"E
Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΦΥΤΕΙΑΣ (ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ)
0°28'7.06"N
42°46'44.70"E
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΦΥΤΕΙΑΣ (ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ)
0°21'18.11"N
42°48'24.22"E
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΑΝΑΛΙΟΥ
0°14'53.97"N
42°46'35.09"E

Η ΔΥΤΙΚΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΥΤΕΙΑ
0°17'59.91"N
42°43'46.58"E
ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΟ ΑΥΤΗΣ ΟΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ
ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΟΥ ΑΝΓΚΟΡ ΒΑΤ
0°22'28.57"N
42°40'37.17"E

ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΒΟΡΕΙΑ ΦΥΤΕΙΑ/ΕΣ
ΑΡΧΗ Β
0°48'55.83"N
42°43'2.67"E
ΑΡΧΗ Β-ΒΔ
0°47'27.59"N
42°42'14.97"E
ΤΕΛΟΣ Ν-ΝΑ
0°42'1.44"N
42°49'42.22"E
ΤΕΛΟΣ Ν
0°41'1.89"N
42°48'39.94"E

ΕΞΕΡΥΝΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ
ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΙΟΥ
ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΑ
ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΓΙΑ ΔΥΟ ΓΙΓΑΝΤΙΑ ΕΓΓΕΙΟΒΕΛΤΙΩΤΙΚΑ ΕΡΓΑ
ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΠΑΡΑΤΗΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΖΟΥΓΚΛΑ
ΑΛΛΑ ΕΜΦΑΝΕΣΤΑΤΑ ΤΕΧΝΗΤΑ.
100 Χ 50 ΧΛΜ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ
60 Χ 40 ΧΛΜ ΔΥΤΙΚΑ.
ΓΙΑ ΤΩΡΑ ΑΥΤΑ....
ΑΛΛΟΙ ΜΥΘΟΙ
ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ...
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ
......
....
...
..
.

quote:

---

Κηφεύς (25/06/2012) :

. . . Νομίζω , πάντως , πως το 10.450 π.Χ. είναι η πιο πιθανή χρονολογία . Βρίσκεται μέσα στο γνωστικό μας πεδίο για την εξέλιξη του homo sapiens .

Και παρόλο που δημιουργείται ένα κενό αρκετών χιλιάδων χρόνων μέχρι την ξαφνική εμφάνιση της δυναστικής Αιγύπτου γύρω στο 3.000 π.Χ. για το οποίο υπάρχουν ερωτηματικά , τελικά δεν είναι υπερβολικά μεγάλο . . .

Μιλάμε για το χάσμα των οχτώ χιλιάδων χρόνων μεταξύ του σχεδιασμού της τοποθέτησης των πυραμίδων και της ευθυγράμμισης των φρεατίων .

Οχτώ χιλιάδες χρόνια είναι σίγουρα μεγάλο χρονικό διάστημα , όχι όμως αρκετό ώστε να εμποδίσει μια τόσο δυνατή και με ισχυρά κίνητρα λατρεία να προστατεύσει , να καλλιεργήσει και να διασώσει τις πολύτιμες γνώσεις των ανθρώπων που σχεδίασαν τον τόπο αυτό το 10.450 π.Χ.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Η αλήθεια είναι ότι ήθελαν να ζήσουν αιώνια , αλλά σίγουρα δεν ήταν γιατροί – μάγοι . . . Είχαν αναπτύξει υψηλό πολιτισμό , ήταν βαθιά μυημένοι και με το δικό τους τρόπο επιστήμονες , όπως μαρτυρούν και τα έργα τους .

Γι’ αυτό ακριβώς τα “Κείμενα των Πυραμίδων” πρέπει να διαβαστούν ως επιστημονικά ή , έστω , ως οιονεί επιστημονικά κείμενα, και όχι ως ανόητες δεισιδαιμονίες .

Μπορούν να χρησιμοποιηθούν και άλλες επιστήμες – κλειδιά : μαθηματικά , γεωμετρία – ειδικά γεωμετρία . . . Συμβολισμός . . .

Αυτό που χρειάζεται για να εξηγήσουμε τα “Κείμενα των Πυραμίδων” και να αποκτυπτογραφήσουμε τα μυστικά των πυραμίδων είναι μια πολυσύνθετη προσέγγιση .

Αστρονόμοι , μαθηματικοί , γεωλόγοι , μηχανικοί , αρχιτέκτονες , ακόμη και φιλόσοφοι , που θα μπορούσαν να ερευνήσουν το συμβολισμό , θα έπρεπε να ενθαρρύνονται να ασχοληθούν με το τόσο σημαντικό αυτό θέμα , προσθέτοντας μια καθαρή ματιά και καινούργια επιστημονικά εργαλεία .

Γνώριζαν την εποχή τους και το φυσικό τους ρολόι ήταν τα άστρα .

Η επιστημονική τους γλώσσα ήταν η αστρονομία των μεταπτώσεων και τα μνημεία αυτά αποτελούν σαφή και ξεκάθαρη έκφρασή της .

Η αυστηρή γεωμετρία του χώρου και ο ακριβής προσανατολισμός των βάσεων των πυραμίδων , της Σφίγγας , ή οτιδήποτε τέλος πάντων κατασκεύασαν , μαρτυρούν ότι οι άνθρωποι που σχεδίασαν το έργο ήταν ικανότατοι χωρομέτρες .

Πιστεύω ότι σκόπιμα τοποθέτησαν την Μεγάλη Πυραμίδα σε γεωγραφικό πλάτος 30ο βόρεια .

Είχαν πλήρη γνώση του σχήματος της Γης .

Είχαν αναπτύξει τη δική τους αστρονομία και οι γνώσεις τους γύρω από το ηλιακό σύστημα και την ουράνια μηχανική ήταν προχωρημένες .

Ήταν επίσης εκπληκτικά ακριβείς σε οτιδήποτε έκαναν .

Γι’ αυτό λοιπόν πιστεύω ότι τίποτα δεν έγινε τυχαία εδώ – τουλάχιστον όχι ανάμεσα στο 10450 π.Χ. και 2.450 π.Χ.

Αντίθετα , έχω την αίσθηση ότι όλα ήταν σκόπιμα , προσεκτικά σχεδιασμένα και κατασκευασμένα . . .

Πιστεύω ότι εκπλήρωναν ένα μακροπρόθεσμο στόχο , που τελικά επιτεύχθηκε κατά την τρίτη χιλιετία π.Χ. . . . , με την αποπεράτωση των πυραμίδων , οι οποίες έδειχναν το αλ Νιτάκ και το Σείριο στις θέσεις που βρίσκονταν την εποχή εκείνη , όπως επίσης και με τη συγγραφή των “Κειμένων των Πυραμίδων”.

Έχω την υπόνοια ότι και αυτά αποτελούν μέρος του μεγάλου αινίγματος των Πυραμίδων .

Πάντως σχετίζονται στενά και για να μπορέσουμε να λύσουμε το μυστήριο των Πυραμίδων , θα πρέπει να ανατρέξουμε στα “Κείμενα . . . ”.

Πάντως ο πραγματικός σκοπός των κατασκευαστών τους δεν ήταν η κατασκευή ενός αιώνιου τύμβου .

Πίστευαν ακράδαντα στην αθανασία .

Έχω την υποψία , ότι γνώριζαν τέλεια τον τρόπο λειτουργίας του ανθρώπινου μυαλού , όπως επίσης και το παιχνίδι της μυσταγωγίας . . .

Ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν .

Ήξεραν πώς θα μπορούσαν να μυήσουν τις μελλοντικές γενιές της ανθρωπότητας στο δικό τους τρόπο σκέψης , ακόμη κι όταν αυτοί δεν θα υπήρχαν πια .

Και αυτό θα το κατάφερναν με την κατασκευή μιας αιώνιας μηχανής , η λειτουργία της οποίας θα ήταν να γεννάει ερωτήσεις .

Η μηχανή είναι οι πυραμίδες !

Ή μάλλον ολόκληρη η νεκρόπολη της Γκίζας .

Γνώριζαν ότι με τα σωστά σύμβολα και τις κατάλληλες ερωτήσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν τον καθένα μας στην εσώτερη μύηση . Αν , φυσικά είσαι άνθρωπος που αναρωτιέται .

Οπότε , αρχίζοντας να ερευνάς τις πυραμίδες , ανακαλύπτεις πλήθος απαντήσεων , οι οποίες γεννούν νέες ερωτήσεις , και αυτές νέες απαντήσεις , μέχρι να φτάσεις στην εσώτερη μύηση .

Ήξεραν τη δύναμη των ιδεών . . .

Ήξεραν πώς να σπείρουν και να αναπτύξουν ιδέες στο μυαλό των ανθρώπων .

Κι αν ασχοληθείς μ’ αυτές τις ιδέες και ακολουθήσεις τη διαλεκτική μέθοδο , καταλήγεις στον Ωρίωνα και στο 10.450 π.Χ.

Με λίγα λόγια είναι μια διαδικασία που δουλεύει μόνη της .

Από τη στιγμή που θα εγκατασταθεί στο υποσυνείδητο λειτουργεί σαν αυθόρμητη διαλεκτική , στην οποία δεν μπορείς ν’ αντισταθείς . . .

Βλέποντας , ακόμη και σήμερα , την Πυραμίδα , αρχίζοντας ν’ αναρωτιέσαι γι’ αυτήν , αναρωτιέσαι για τη μηχανική , τη γεωμετρία , την αστρονομία .

Μαθαίνεις γι’ αυτές τις επιστήμες και σταδιακά συνειδητοποιείς πόσο πολύπλοκη ήταν η Πυραμίδα , πόσο απίστευτα έξυπνοι , ικανοί και πολυπράγμονες υπήρξαν οι κατασκευαστές της , και όλα αυτά σε ωθούν να αναρωτηθείς για την ανθρωπότητα , για την ιστορία του είδους μας και τελικά για τον ίδιο σου τον εαυτό .

Θέλεις να ανακαλύψεις την αλήθεια . Αυτή είναι η δύναμη της πυραμίδας . . .

quote:

---

GRIGORIANOS :

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΜΕ ΤΙΣ "ΑΣΧΕΤΕΣ" ΠΑΡΕΝΘΕΣΕΙΣ ΜΟΥ
ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΙΑΚΟΠΤΩ ΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΣΑΣ ΡΟΗ..
ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΣΕ ΜΥΘΟΥΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ
ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΕΤΩΝ
ΓΙΑ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΑΡΧΑΙΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ
ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΕΛΕΓΧΩ ΜΕΡΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΕΝΔΟΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΥΔΡΟΓΕΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΕΝΩΝΩ ΜΕ ΕΥΘΕΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Για να γίνει αυτό , πρέπει να επιστρέψουμε στη Σακάρα, την οποία είχαμε αναφέρει πριν από αρκετά μηνύματα .

Η νεκρόπολη της Σακάρα βρίσκεται περίπου δέκα χιλιόμετρα νότια της Μεγάλης Πυραμίδας .

Σκαρφαλωμένη στην άκρη της ερήμου βρίσκεται η Κλιμακωτή Πυραμίδα του φαραώ της τρίτης δυναστείας Ζοζέρ (όπως έχομε προαναφέρει) .

Αυτό το επιβλητικό μνημείο , ύψους περίπου 61 μέτρων , χρονολογείται γύρω στο 2.650 π.Χ. Ήταν τοποθετημένο μέσα σ’ έναν περίβολο που τον περιέκλειε ένα κομψό τείχος από ασβεστόλιθο .

Η παράδοση λέει ότι χτίστηκε από το θρυλικό αρχιτέκτονα Ιμχοτέπ, “Μέγα Μάγο” , που εκτός από ανώτερος ιερέας της Ηλιούπολης ήταν και σοφός , μάγος , αστρονόμος και γιατρός .

Δεν θα ασχοληθούμε αυτή τη στιγμή με την Κλιμακωτή Πυραμίδα και τον αρχιτέκτονά της , αλλά με το νεκρικό θάλαμο της διπλανής πυραμίδας του Ουνίς, ενός φαραώ της πέμπτης δυναστείας , που βασίλεψε από το 2356 έως το 2323 π.Χ.

Οι τοίχοι του νεκρικού θαλάμου , καλύπτονται από το πάτωμα μέχρι το ταβάνι με θρησκευτικές Ρήσεις , τις αρχαιότερες από τα “κείμενα των Πυραμίδων”, ένα φαντασμαγορικό θέαμα των ιερογλυφικών επιγραφών , που έδιναν φωνή σε ένα πλήθος αξιόλογων ιδεών – σε αντίθεση με τα άφωνα και γυμνά εσωτερικά της τέταρτης δυναστείας στην Γκίζα .

Ένα φαινόμενο που ανήκει αποκλειστικά στην Πέμπτη και έκτη δυναστεία (2465 – 2152 π.Χ.) , τα “Κείμενα των Πυραμίδων” ήταν ιερές γραφές , τμήματα των οποίων πίστευαν ότι είχαν γραφτεί από τους ιερείς της Ηλιούπολης στο τέλος της τρίτης χιλιετίας π.Χ. και άλλα είχαν μεταβιβαστεί σ’ αυτούς από τους προδυναστικούς χρόνους .

Αυτά τα τελευταία , που ανήκουν σε κάποια μακρινή και άγνωστη αρχαιότητα πρέπει να μας τραβήξουν την προσοχή . Επίσης , ήταν διασκεδαστικός και παράξενος ο τρόπος με τον οποίο οι Γάλλοι αρχαιολόγοι του 19ου αιώνα εμφανίστηκαν να έχουν καθοδηγηθεί στον κρυμμένο νεκρικό θάλαμο όπου βρίσκονταν τα “Κείμενα των Πυραμίδων”, από κάποιο “μυθολογικό οδηγό”.

Σύμφωνα με αξιόπιστα στοιχεία , ένας Αιγύπτιος αρχιεργάτης των ανασκαφών της Σακάρα ξύπνησε ένα πρωινό την ώρα που χάραζε , και βρήκε τον εαυτό του να στέκεται δίπλα στα ερείπια μιας πυραμίδας και να κοιτάζει μέσα στα κεχριμπαρένια μάτια ενός μοναχικού τσακαλιού της ερήμου :

Το τσακάλι έμοιαζε να κοροϊδεύει τον άνθρωπο απέναντί του . . . σαν να τον προκαλούσε να το κυνηγήσει .

Μετά , το τσακάλι περπάτησε αργά προς τη νότια όψη της πυραμίδας και σταμάτησε για ένα λεπτό , πριν εξαφανιστεί μέσα σε μία τρύπα .

Ο σαστισμένος Άραβας αποφάσισε να το ακολουθήσει . Γλίστρησε μέσα στη στενή τρύπα και βρέθηκε στα σκοτεινά σπλάχνα της πυραμίδας . Σύντομα κατέληξε σε μία αίθουσα και , σηκώνοντας το φως του , είδε ότι οι τοίχοι ήταν καλυμμένοι από το πάτωμα μέχρι το ταβάνι με ιερογλυφικές επιγραφές .

Οι επιγραφές ήταν χαραγμένες με μοναδική επιδεξιότητα πάνω στον ασβεστόλιθο και ζωγραφισμένες από πάνω με τιρκουάζ και χρυσό .

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr