Η Ιουδαϊκή θρησκεία, πράγματι βασίζεται (κι αυτή με την σειρά της) στις Μεσοποτάμιες θρησκείες, στα αιγυπτιακά Μυστήρια, αλλά ΚΑΙ στα ελληνικά Μυστήρια, κυρίως στα Πυθαγόρεια (αλλά όχι μόνο), τα οποία επηρέασαν έντονα τον Ιουδαϊκό μυστικισμό (Καμπάλα). Τα Μεσοποτάμια όμως δρώμενα και συμβολισμοί, παρουσιάζουν κοινά με τα αρχαιότερα Ασιατικά...
Τα ελληνικά με την σειρά τους, έχουν έντονη επιρροή από την Μεσοποταμία και την Αίγυπτο. Για παράδειγμα: ας μην ξεχνάμε ότι ο Πυθαγόρας περίμενε 20 χρόνια μέχρι να γίνει δεκτός στα Αιγυπτιακά Μυστήρια. Μετά απ’ αυτό, μας είναι δύσκολο να μην υποθέσουμε ότι δεν επηρεάστηκε από αυτά. Πολλοί επίσης από τους αρχαίους μας σοφούς, ήταν μυημένοι και στα αιγυπτιακά Μυστήρια όπως επίσης πολλοί από τους Έλληνες Θεούς του Δωδεκάθεου, μας έχουν έρθει από την Μεσοποταμία.
Εμείς με την σειρά μας, επηρεάσαμε έντονα τις θρησκείες και τα τυπικά των βορείων λαών της Ευρώπης (βλ. Νορβηγική και Κέλτικη μυθολογία π.χ.), που με την σειρά τους περάσανε κι αυτοί τα δικά τους στοιχεία στον Χριστιανισμό. Γι αυτό και βλέπουμε ποικιλία εθιμοτυπικών μέχρι σήμερα. Για παράδειγμα, το πασχαλιάτικο λαγουδάκι «κρατάει» από αρχαία Κέλτικη θρησκευτική παράδοση, και αποτελεί σύμβολο της σεληνιακής Θεάς... Το οποίο συναντάμε και σε αρχαίες Ασιατικές θρησκευτικές παραδόσεις και συμβολισμούς, επίσης για την αντίστοιχη ασιάτιδα σεληνιακή Θεά!

...Βλέπεις πως «κλείνει ο κύκλος» και πως... η ιστορία επαναλαμβάνεται;

Ostria: << Στο μόνο που έχω κάποιες επιφυλάξεις είναι στα 3 επίπεδα που αναφέρει η Νεφέλη. Για κάποια κείμενα μπορεί να ισχύει, αλλά όλα; Και γιατί να είναι 3 επίπεδα και όχι λιγότερα ή περισσότερα; Για αναλύσε το λίγο βρε Νεφέλη μου αν θες.>>

Πιθανόν ήδη γνωρίζεις ότι σε κάθε θρησκεία, νεότερη και παλαιότερη, υπάρχουν «επίπεδα» μύησης. Μια ιεραρχία, αν θες να το πούμε αλλιώς.
Αυτά τα «επίπεδα», συνοδεύονται από γνώση. Όσο πιο υψηλό το επίπεδο, τόσο πιο «βαθιά» και η γνώση. Αυτά που γνωρίζει ο νεοφώτιστος, είναι ένα τίποτα μπροστά σ’ αυτά που γνωρίζει ο ιερέας. Κι αυτά που γνωρίζει ο ιερέας, είναι ένα τίποτα μπροστά σ’ αυτά που γνωρίζει ο αρχιερέας.

Όπως σε καθετί, έτσι και στην θεολογία, ξεκινάμε από χαμηλά μαθαίνοντας τα βασικά και σιγά-σιγά μπαίνουμε στα πιο βαθιά νοήματα. Εάν πάμε κατευθείαν στα «βαθιά», δεν πρόκειται να καταλάβουμε τίποτα, έτσι δεν είναι; (βλ. για παράδειγμα τα μαθηματικά: πρώτα μαθαίνουμε πρόσθεση κι αφαίρεση, μετά πολλαπλασιασμό και διαίρεση. Κι αν δεν μάθουμε αυτά, δεν μπορούμε να πάμε στις ρίζες και στην άλγεβρα κ.ο.κ.)
Γι αυτό και «εφευρέθηκε», από αρχαιοτάτων χρόνων, το σύστημα γραφής των ιερών κειμένων σε πολλαπλά επίπεδα. Όταν ο μαθητευόμενος ήταν έτοιμος (είχε δηλαδή κατανοήσει το ένα επίπεδο), πέρναγε (ή τον περνάγανε οι παλαιότεροι/οι δάσκαλοι) στο επόμενο.
Πρόκειται για μια φυσική πρόοδο, που μπορεί να γίνει και χωρίς βοήθεια κάποιου δασκάλου. Όσο μαθαίνεις και διαβάζεις, τόσο πιο εύκολο σου είναι να διαβάσεις «ανάμεσα από τις γραμμές».

Δεν νοείται θρησκεία χωρίς μια κάποια, έστω στοιχειώδης, ιεραρχία. Και η πλέον στοιχειώδης, ήταν, είναι, και πιθανότατα θα είναι πάντα, τριών επιπέδων: νεοφώτιστος/η (ή νεομυημένος/η), ιερέας/ια και αρχιερέας/ια. Περισσότερα επίπεδα, είναι απλά υποδιαιρέσεις των βασικών τριών.
Για παράδειγμα, μια κλασσική μέθοδος ανάπτυξης της βασικής τριάδας, είναι η εννεάδα. Έχουμε δηλαδή +2 «επίπεδα» για κάθε βασικό επίπεδο, που είναι ουσιαστικά το ένα βήμα πριν και το ένα βήμα μετά του βασικού. Ουσιαστικές όμως διαφορές από το βασικό, δεν υπάρχουν. Περισσότερο υποδηλώνουν το πόσο κοντά ή πόσο μακριά είναι το άτομο από το επόμενο ή προηγούμενο βήμα. Υποδηλώνουν την μετάβαση δηλαδή. Τα επίπεδα παραμένουν τρία. Όλα τ’ άλλα, είναι απλώς μεταβατικά στάδια.
Γι αυτό και τα ιερά κείμενα, τηρούν την αρχική τριάδα επιπέδων.

(ελπίζω να γίνομαι κατανοητή...)

Τώρα, το γιατί «καθιερώθηκαν» εξ’ αρχής να είναι τρία, κι όχι λιγότερα ή περισσότερα... Θέλει πολύ ανάλυση και δεν προλαβαίνω να την κάνω αυτή τη στιγμή.

quote:

---

«Τέλος του μαρτυρίου σου μην περιμένεις, προτού κάποιος από τους θεούς φανεί τα πάθη σου να αναλάβει και εκούσια να κατέβει στα ανήλια βάθη του Ταρτάρου και του Άδη»
~ Προμηθέας Δεσμώτης – Αισχύλου, στ. 1026-1029 ~
...Όχι, ουδεμία σχέση με τον Χριστό, παρόλο που αυτοί οι στίχοι θεωρήθηκαν «προφητεία» της έλευσης του Ιησού.

---

Το "ουδεμία σχέση με το Χριστό" είναι σχετικό. Κάθε προφητεία βλέπεται σε σχέση με γεγονότα που μοιάζουν με αυτά που προφητεύει. Αν και τυπικά δεν έχει σχέση με τον Χριστό, δηλαδή ο Αισχύλος είχε συγκεκριμένη ίσως ιδέα για την υλοποίησή της, ουσιαστικά δεν έχουν άδικο εκείνου που "είδαν" την εκπλήρωση της προφητείας συμβολικά μεσα από τη διήγηση για την κάθοδο του Ιησού στον Άδη, αλλά και την άνοδο σε ανάσταση, απελευθερώνοντας έτσι (σύμφωνα με την άποψη αυτή) την δέσμια ανθρωπότητα.

quote:

---

Το θυμίαμα λοιπόν, υπήρξε χαρακτηριστικό σύμβολο των «Παγανιστών», πράγμα που καλά γνώριζαν οι χριστιανοί της δύσης. Οι πληροφορίες μας μεταφέρουνε ότι η είσοδος του θυμιάματος στις λατρευτικές πρακτικές των χριστιανών έγινε περίπου κατά τον 4ο αιώνα.

---

Όταν προσπαθούμε να βρούμε σύνδεση μεταξύ δύο πρακτικών που μοιάζουν βασική κριτική ερώτηση (εφ όσον δεν υπάρχει ρητώς διατυπωμένη η σχέση) είναι (στην περίπτωσή μας): αν δεν ήξεραν το "παγανιστικό" σύμβολο θα μπορούσαν να καταλήξουν στη χρήση θυμιάματος;
Εδώ η απάντηση είναι ναι.
Το θυμίαμα ήδη χρησιμοποιούνταν στην Ιουδαϊκή λατρεία θεσπισμένο από το Μωσαϊκό νόμο. Οπότε η χρήση του από τους χριστιανούς θα μπορούσε μια χαρά να ξεκινά από εκεί και όχι από παγανιστές. Στην περίπτωσή μας μάλλον από εκεί ξεκινά, τον Ιουδαϊσμό. Αυτό γιατί στη χριστιανική αντίληψη το θυμίαμα συμβολίζει τις προσευχές που ανεβαίνουν στον ουρανό (όπως και στον Ιουδαϊσμό) και δεν σχετίζεται με νεκρικά έθιμα.

Ανεξάρτητα από το εάν πρόκειται για νεκρικά ή άλλα έθιμα και τελετουργικά, η χρήση του καπνού ΗΤΑΝ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΕΝΑΣ ΑΓΩΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΙΟ.

Επομένως, δεν έχουμε απολύτως καμία διαφοροποίηση του χριστιανισμού. Ο καπνός συμβολίζει τη σταθερή προσπάθειά μας να φθάσουμε στους ουρανούς, ή τα όντα που κατοικούν εκεί. Ο καπνός έχει χρησιμοποιηθεί ως αγωγός για τις προσευχές, ευρύτερα για την λεγόμενη ενεργειακή μετατόπιση.

Τα ίδια φυσικά ίσχυαν και στους Έλληνες.

anchor: <<Το "ουδεμία σχέση με το Χριστό" είναι σχετικό. Κάθε προφητεία βλέπεται σε σχέση με γεγονότα που μοιάζουν με αυτά που προφητεύει. Αν και τυπικά δεν έχει σχέση με τον Χριστό, δηλαδή ο Αισχύλος είχε συγκεκριμένη ίσως ιδέα για την υλοποίησή της, ουσιαστικά δεν έχουν άδικο εκείνου που "είδαν" την εκπλήρωση της προφητείας συμβολικά μεσα από τη διήγηση για την κάθοδο του Ιησού στον Άδη, αλλά και την άνοδο σε ανάσταση, απελευθερώνοντας έτσι (σύμφωνα με την άποψη αυτή) την δέσμια ανθρωπότητα.>>
Σωστά
Πράγματι φίλε, ο συμβολισμός της διήγησης παραμένει (αν και δεν έχει τόσο σχέση με απελευθέρωση της ανθρωπότητας, όσο απελευθέρωση του ατόμου... αλλά τέλος πάντων, αυτό είναι άλλο θέμα και εξαρτάται πως το βλέπουμε).
Το «ουδεμία σχέση» το έγραψα περισσότερο με σκοπό να προλάβω πιθανές δηλώσεις του τύπου «ιδού! Ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας -το είχε προβλέψει και ο Αισχύλος!» (καταλαβαίνεις –ελπίζω- τι εννοώ)

Schwabe: <<Ο καπνός έχει χρησιμοποιηθεί ως αγωγός για τις προσευχές, ευρύτερα για την λεγόμενη ενεργειακή μετατόπιση.>>
Σωστά μιλάς φίλε, και (συμπληρώνω) ο καπνός ειδικά από το λιβάνι, έχει επίσης να κάνει με το να διευκολυνθεί η χαλάρωση κι επομένως η επαφή με το Θείο. Φορές-φορές μάλιστα σκοπεύει στο να μπει το άτομο σε κατάσταση έκστασης -μια πρακτική που συναντάμε σε ΟΛΕΣ τις θρησκείες, ακόμα και σ’ αυτές για τις οποίες έχουμε πιά λίγα στοιχεία.

οι σχολιασμοί σου διευρύνουν το σκεπτικό με το οποίο προσεγγίζονται αυτά τα παράλληλα μονοπάτια της αναζήτησης του επέκεινα.

Χρήσιμο είναι, εξαιρετικά χρήσιμο θα έλεγα σε μια εποχή έξαρσης του θρησκευτικού φανατισμού, να γνωρίζει ο κόσμος τα «δάνεια» από τις εκ των πραγμάτων νεόκοπες θρησκείες στο διάβα των αιώνων, και έτσι να έχει μια πιο σφαιρική αντίληψη ως προς τις «αποκλειστικότητες» και τις «εξ αποκαλύψεως» θεωρήσεις.

Ίσως, ελπίζω τουλάχιστον, με αυτό τον τρόπο συμβάλλουμε ώστε να καμφθεί ο Σχολαστικισμός και η μισαλλοδοξία και να προβληθούνε τα ευεργετήματα του Γνωστικισμού και της φιλοσοφικής αφύπνισης.

Από την άλλη δεν θα ήταν σωστό να θεωρούμε τα πάντα δανεικά, παρόλες τις ομοιότητες που μπορεί να υπάρχουν. πχ. είναι λογικό όλες οι φυλές να θεοποιούν τον ήλιο και την σελήνη και τα σύμβολά τους να είναι παρόμοια, οι γιορτές τους παρόμοιες και να πέφτουν πάνω-κάτω στις ίδιες ημερομηνίες.
Παρόλες τις ομοιότητες υπάρχουν και σημαντικές διαφορές. Και οι διαφορές οφείλονται στο πνεύμα των ανθρώπων που δημιουργούν έναν πολιτισμό. Ακόμα και οι δανεισμοί, προσαρμόζονται ή αποδυναμώνονται ανάλογα με το πνεύμα του κάθε πολιτισμού και βέβαια ανάλογα με την κάθε εποχή.

Η προσωπική μου άποψη σχετικά με τα επίπεδα γνώσης, είναι ότι έχουμε μεγαλοποιήσει την υποτιθέμενη γνώση που είχαν οι "μυημένοι" στα υψηλότερα στάδια (όχι μόνο εμείς, από την αρχαιότητα ακόμα). Τέλος πάντων αυτή είναι μια άλλη συζήτηση.

'We are either alone in the universe or we are not. Both ideas are overwhelming'
-Arthur C. Clarke-

...Ανόητο...

Στην ουσία δεν δανειστήκαμε, αλλά διδαχτήκαμε. Και το «χρέος» μας είναι, βασιζόμενοι σ’ αυτά που διδαχτήκαμε, να πάμε λίγο παραπέρα, να χρησιμοποιήσουμε αυτήν την γνώση προς όφελός μας, ώστε κι εμείς με την σειρά μας να έχουμε κάτι να διδάξουμε τα παιδιά μας και να παραδώσουμε έναν κόσμο καλύτερο.

Οι εκάστοτε νεότερες θρησκείες είναι το «ένα βήμα παραπάνω».
Όντας νεότερες, είχανε και έχουν το μεγάλο πλεονέκτημα να έχουν μεγάλο πλούτο γνώσης πίσω τους για να χρησιμοποιήσουν ώστε να πάνε παραπέρα, αλλά και να διδαχτούν από τα λάθη των προηγούμενων. Και την χρησιμοποίησαν συνδυαστικά, για να δημιουργήσουν κάτι φαινομενικά καινούργιο. Αυτό δεν είναι κακό! Διότι κάθε εποχή έχει διαφορετικές ανάγκες.
Όταν για παράδειγμα «γεννήθηκε» ο Χριστιανισμός, υπήρχε η κοινωνική ανάγκη να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στους λιγότερο τυχερούς της ζωής (στους φτωχούς, στους σκλάβους και τους άρρωστους δηλαδή) και να αρχίσει να «σπάει» ο κλοιός του ελιτισμού που είχε παραγίνει με την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Γι αυτό και η προσοχή του Χριστιανισμού, είναι περισσότερο εστιασμένη προς τα εκεί.
Τώρα, στην σύγχρονη εποχή, υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη να δοθεί προσοχή στην οικολογική συνείδηση αλλά και στο να ξεφύγει ο άνθρωπος από την πεζή καθημερινή ρουτίνα. Γι αυτό και τα νεότερα θρησκευτικά ρεύματα εστιάζονται περισσότερο στην οικολογία και στην φαντασία.
(φυσικά τα σημεία που αναφέρω είναι συνοπτικά. Υπάρχουν κι άλλοι λόγοι, εννοείται)

Μ’ άλλα λόγια, χρησιμοποιώντας την ίδια -αιώνια απ’ ότι έχει αποδειχθεί- γνώση, εστιάζουμε κάθε φορά σε άλλα σημεία της, ανάλογα με τις κοινωνικές ανάγκες. Κι όταν καλύπτεται ή αλλάζει η ανάγκη, αλλάζει και η θρησκεία.

Θα αναλύσω περισσότερο επ’ αυτών, λίγο αργότερα...

quote:

---

Τι ρόλο παίζει η εβραϊκή δεισιδαιμονία και οι πανάρχαιες μαγικές πρακτικές στην λατρεία του Χριστιανισμού?

Τι ρόλο παίζουνε οι εξορκισμοί και τα δαιμονοποιημένα εκκλησιαστικά κείμενα στην διαμόρφωση των πιστών και του ψυχισμού τους?

Το ψυχοκοινωνικό φαινόμενο της μαγείας δικαιολογείται στην προ-επιστημονική εποχή, και οι μάγοι της εκάστοτε φυλής ήσαν και οι «ερμηνευτές» των «κακών πνευμάτων» που προκαλούσανε διάφορες καταστροφές. Με λίγα λόγια οι μάγοι ήτανε οι ΙΕΡΕΙΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΤΟΥΣ.

Ο φόβος της μαγείας, αλλά και η μαγεία του φόβου, συντηρείται ΑΚΑΤΑΠΑΥΣΤΑ από το εβραιοχριστιανικό δόγμα και επιζεί διαχρονικά όπως και τα ΒΛΑΒΕΡΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ: μεταλλάσσονται και επιχρίονται σε «ιεροπρεπή»…ευχέλαια!

Διότι ΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ να εξηγήσει κανείς σε ένα νεαρό ελληνόπουλο τι εστί η βαρύγδουπη «Ευχή επί οικίας περιεργαζομένης υπό πονηρών πνευμάτων» που καλείται να διαβάσει ο σεβαστός παπούλης? Να του μιλήσει για…περιοδεύοντα κακόβουλα δαιμόνια και μαύρα διαβολάκια που ΑΠΕΙΛΟΥΝΕ την οικιακή γαλήνη? Και συγκεκριμένα:

« Κύριε Σαββαώθ, φύσαι και διαφύλαξον ημάς από του σκότους νυκτερινού, από φόβον νυκτερινού, από πράγματος εν σκότει διαπορευομένου, από βέλους πετομένου ημέρας, από συμπτώματος και δαιμονίου μεσημβρηνού»!

Υπάρχουνε βέβαια και άλλες πολλές παρόμοιες απαγγελίες μαγικών κειμένων (!), οι οποίες «ρυθμίζουνε» την «Θεϊκή παρέμβαση» στα θέματα…γεωργικών καλλιεργειών, θέματα…καιρικών ακραίων φαινομένων καθώς ακόμα και….ενδεχόμενο απειλής σεισμού!!!

Εάν προμηθευτεί κανείς το «Ευχολόγιον το Μέγα» της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος, τότε θα απολαύσει ΑΠΕΙΡΟΥ ΚΑΛΟΥΣ εξορκισμούς (επ’αμοιβή!) και κείμενα ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ.

Και ερωτώ:
Αυτοί είναι ωρέ οι ταγοί του Ελληνισμού?
Αυτοί είναι οι συνεταίροι του Υπουργείου Παιδείας των Ελλήνων?
Αυτοί είναι οι υποτιθέμενοι διασώστες του αρχαιοελληνικού πνεύματος?

---

Εμείς οι Χριστιανοί δεν θέλουμε να εξηγούμε και να μαθαίνουμε για να αποκτήσουμε δύναμη, θέλουμε μοναχά να θαυμάζουμε και να είμαστε δούλοι μια ζωή.

Μπουχου... ενώ κάποιοι άλλοι που εξασκούν τα ωτία τους 15 λεπτά την ημέρα εις το να ακούνε τα ανήκουστα από το υπερπέραν, θα εξελιχθούν σε υπεργήινες οντότητες.

quote:

---

Τον Έλληνα δεν τον πιάνει κορόιδο κανείς ταχυδακτουλουργός.

---

quote:

---

Καλημέρα,

quote:

---

Τον Έλληνα δεν τον πιάνει κορόιδο κανείς ταχυδακτουλουργός.

---

...

quote:

---

Χαιρετισμός
Καλώς ήρθατε στο blog Ελληνορθόδοξα Νέα, επικοινωνία και αποστολή κειμένων

---

Εμένα μου λες?

Ό,τι κλείνει, ανοίγει!

---

quote:

---

YpopshfiosEllhn
Endiaferon Thema.
Sigouro einai oti mageia yparxei pantou gyro mas. Sto kathe hamogelo paidiou sto kathe hliovasilema sto kathe kelaidima poylioy. H fysh einai mageytikh gia mas toys anthropous. Giati omos? Giati thn epizhtoume toso thn stigmh pou me ta erga mas thn katastrefoume?
Apo thn allh pleyra h thrhskeia (kathe thrhskeia) sthrizete kyrios sthn agnoia ton opadon ths (Thn soso to dynaton megalyterh agnoia mia kai den einai dynath h 100% agnoia opos kai h 100% gnosh). Skeptomeno on dyskola metatrepete se avoulo opado (kai os toytoy einai ahristo gia thn thrhskeia an ohi kai epikindyno). Opote h tapeinh mou gnomh einai oti h mageia thn opoia epikalountai oi thrhskeies den ehei tipota to koino me thn mageia ths fyshs.
H gnomh sas?

---

*

quote:

---

Ακριβώς. Ενώ ο ελληνικός νους ποτέ δεν πίστεψε ούτε πρόκειται να δεχθεί την μαγεία. Τον Έλληνα δεν τον πιάνει κορόιδο κανείς ταχυδακτουλουργός. Γιατί ο Έλληνας είναι λογικός.

---

quote:

---

βρε συ Schwabe
γιατί δεν πας να γράψεις κανένα σύνθημα στον τοίχο, γιατί εδώ που τα γράφεις, με το φανατισμό και την απολυτότητα που σε διακρίνει, δεν πρόκειται να πίσεις κανέναν!

---

Ό,τι κλείνει, ανοίγει!

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr