Αυτός αποκαλύφθηκε στους ανθρώπους δια μέσω της ενσάρκωσης του υιού του Ιησού χριστό , σε μια άλλη χρονική περίοδο .

Μετά από αυτήν την χρονική στιγμή και μετέπειτα , γνωρίζουμε ( έτσι τουλάχιστον ισχυρίζεται η ορθόδοξη θρησκεία ) ,το θέλημά του .

Μετά από 2006 χρόνια και αφού πλέον το θέλημα του θεού έγινε πασίγνωστο σε όλα τα πέρατα του κόσμου, ο κόσμος μας συνεχίζει να έχει τα γνωστά σε όλους μας προβλήματά του ( μπορούμε να αναφερθούμε αργότερα σε αυτά ).

Εξαιρούνται όσοι πιστεύουνε και προσπαθούνε καθημερινά να πράττουνε το θέλημά του , γιατί αυτοί ως γνωστόν πλέον , έχουνε πάρα πολλές πιθανότητες να γραφτούνε στο αιώνιο βιβλίο της ζωής .

Πόσοι είναι αυτοί ?

Κανένας δεν γνωρίζει .
Ο κάθε ένθερμος πιστός εύχεται να είναι γραμμένο το όνομά του μέσα σε αυτό , πριν ,η τουλάχιστον μετά τον βιολογικό του θάνατο .

Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική γραμματεία οι αρχαίοι υμών πρόγονοί , ούτε βίωσαν, ούτε άκουσαν για τον Ιησού χριστό ,ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ ( αν κάνω λάθος διορθώστε με παρακαλώ ) .
Έτσι όσοι από αυτούς προσπάθησαν και κατόρθωσαν να ζήσουν μια ενάρετη ζωή , (με οδηγό την αρχαία ελληνική φιλοσοφία )δεν έχουνε καμία πιθανότητα να γράφτηκε το όνομά τους στο βιβλίο της αιώνιας ζωής ,γιατί απλά δεν βαπτίστηκαν στο όνομα του ιδρυτή της χριστιανικής θρησκείας .
Αυτό το θεωρώ άδικο .
Είναι δυνατόν ο σωφρονίσκος Σωκράτης , που έλεγε ότι πράττει το θέλημα του θεού , να μην ήξερε τι έλεγε και τι έκανε ;;;

Όλοι εμείς που έχουμε γεννηθεί μετά Χριστών, θα έπρεπε ( σύμφωνα με την χριστιανική θρησκεία ) , να είμαστε ευγνώμονες για αυτό το καθοριστικό για το μέλλον μας γεγονός .

Μπορούμε ,( γιατί όχι )όλοι εμείς να διεκδικήσουμε μια θέση στο βιβλίο της αιώνιας ζωής .

Αναρωτιέμαι μήπως , οι αρχαίοι υμών πρόγονοι γνώρισαν και βίωσαν τον άγνωστο προς εμάς θεό, πολύ ποιο ουσιαστικά .

Για να το μάθω αυτό , θα πρέπει να γνωρίζω τι εννοούσανε οι μακρινοί πρόγονοί μου αφιερώνοντας μια επιγραφή τους ….ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ ΘΕΟ .
Όσοι από εσάς γνωρίζεται περισσότερα για τον άγνωστο θεό των προγόνων μας , θα επιθυμούσα , να μεταφέρεται τις γνώσεις σας εδώ .

Κεντρικός στόχος του θέματος που προτείνω προς δημόσια συζήτηση, είναι η :

Βέβαια στην συνέχεια αυτό παρανοήθηκε κι ο άγνωστος Θεός θεωρήθηκε οτι ήταν ένας συγκεκριμένος Θεός...

In anticipation of my resurrection...

Την εκδοχή ότι ο ναός αυτός χρησίμευε για να προσφέρεται στους ξένους επισκέπτες, ως τόπος όπου θα μπορούσαν να λατρέψουν τους δικούς τους θεούς, το βρίσκω ως μια δικαιολογία που εφηύραν οι νεοεθνικοί ή οι αρχαιολάτρεις για να αντικρούσουν-αντιμετωπίσουν όσους ερμηνεύουν, σωστά κατά την άποψή μου, ότι ο ναός ήταν αφιερωμένος σε έναν άγνωστο Θεό.
Η ερμηνεία αυτή, λοιπόν, είναι τελείως αυθαίρετη και δεν στηρίζεται σε κάποιο ιστορικό στοιχείο που να διευκρινίζει ότι, όντως, ο ναός δινόταν προς χρήση στους επισκέπτες.

Και εφόσον οι Χριστιανοί συνέδεσαν τον άγνωστο Θεό με το Χριστό, οι νεοθενικοί αισθάνονται ότι πρέπει, απαραιτήτως, να υπερισχύσει το δικό τους αυθαίρετο επιχείρημα.

Οπότε, η παρεξηγημένη ερμηνεία, κατά την γνώμη μου, είναι αυτή που έδωσαν οι φίλοι Λουσιπαν και Ντάινγκ, και όχι αυτή που βασίζεται στην κατά λέξη ερμηνεία του «άγνωστος Θεός».

Αν ο εν λόγω ναός προοριζόταν για να παραχωρείται στους ξένους, θα υπήρχε σαφής οδηγία και εμείς σήμερα θα το γνωρίζαμε, χωρίς να προσφεύγουμε σε ακροβατικές ερμηνείες, μόνο και μόνο γιατί μας τη σπάει που οι Χριστιανοί πιάστηκαν από αυτό για να ισχυριστούν ότι οι Αθηναίοι περίμεναν και αυτοί τον Ιησού!

***Βέβαια, αν κάποιος έχει περισσότερα στοιχεία που εγώ δεν τα γνωρίζω, ας τα παραθέσει, έτσι ώστε να με διορθώσει.

Φυσικά αυτόκλητα και πλήρης πονηριάς, ο Παύλος, μόλις αντίκρισε το βωμό στην Αθήνα, έσπευσε να "ανοίξει τα μάτια" στους Αθηναίους και να τους πει πως:
...αυτό που λατρεύετε με άγνοια για το τι είναι, θα σας το γνωστοποιήσω εγώ. Έτσι, ο Παύλος έδωσε την προσωπική του άποψη για τον άγνωστο θεό, καθώς τους είπε πως λατρεύουν τον Ιησού και δεν το ξέρουν!! Τι μας λες ρε Παύλε! Και ήρθες εσύ να ανοίξεις τα μάτια ποιών; των Ελλήνων!. Φυσικά, οι αρχαίοι Έλληνες ήταν τουλάχιστον τόσο έξυπνοι όσο και ο Παύλος και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξεφτυλίζουν κάποιοι μια νοοτροπία που αποδίδει σεβασμό σε κάτι ανώτερο από τα όσα ήξεραν μέχρι τότε. Οι αρχαίοι Έλληνες, πλήρεις αυτογνωσίας και ελλειπείς αλλαζονίας (...) απέδωσαν με τον καλύτερο τρόπο την έννοια της ταπείνωσης μπροστά στο σύμπαν. Δεν ήταν βλάκες ώστε να απορούσαν για το ποιός ήταν ο άγνωστος θεός, απλώς αναγνώριζαν πως τελικά δεν είχαν φτάσει στο τέρμα της αναζήτησης του "θείου".

Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να προσέξουμε την ακριβή επιγραφή στο βωμό. Τόσο ο Παυσανίας (ναός της Αθηνάς στη Σκύρο), όσο και ο Φιλόστρατος (vita Apoll.vi3), αναφέρουν πως ανά την επικράτεια υπήρχαν πολλοί βωμοί με την επιγραφή στους άγνωστους θεούς. Επίσης, αρχαιοελληνικός βωμός που ανακαλύφθηκε στην Πέργαμο το 1909, φέρει την ίδια επιγραφή (στον πληθυντικό δηλαδή). Και βέβαια, ας μην ξεχνάμε την άποχη του ιστορικού Eduard Norden (1913), ο οποίος στο βιβλίο του "Άγνωστος Θεός" αναφέρει πως η χρήση του ενικού στο περιστατικό με τον Παύλο είναι μεταγενέστερη προσθήκη. Φυσικά όταν μιλάμε για τον Παύλο, μιλάμε για ένα πανέξυπνο άτομο που χειρίζονταν τον λόγο με μεγάλη ικανότητα και πάντα πρόσεχε σε ποιούς αναφερόταν. Για παράδειγμα, η εικόνα του Ιησού, όταν απευθυνόταν στους Έλληνες ήταν αυτή ενός ήρωμα (μισός άνθρωπος και μισός θεός), ενώ όταν μιλούσε στους εβραίους, παρουσίαζε τον Ιησού ως Μεσσία (Vittorio Macchioro, "Ορφισμός και Παυλιανισμός", Journal of Religion, έτος 1928, τόμος 8, τεύχος 3, σελ 337-370). Αναφερόμενοι λοιπόν στον πληθυντικό, βλέπουμε πως το θέμα αλλάζει άρδην!

Μπορεί κάποιους να τους συμφέρει να πιστεύουν πως οι πρόγονοί μας περίμεναν τον Ιησού (λες και διάβασαν κάποια προφητεία για την έλευσή του με ISO μοναδικότητας). Όμως όσοι επιδίδονται σε τέτοιες ερμηνευτικές ακροβασίες πρέπει να μάθουν να σκέπτονται σαν αρχαίοι Έλληνες κι όχι σαν ληγούρηδες χριστιανοί που σε κάθε ρανίδα του σύμπαντος ψάχνουν να βρουν αποδείξεις για τον θεό (τους). Οι πρόγονοί μας δεν είχαν ανάγκη επαλήθευσης των απόψεών τους αλλά ούτε και άγχος να αποδείξουν στους άλλους την εγκυρότητα των απόψεών τους περί θεών. Είχαν πάντα μέσα τους την ανάγκη της εξέλιξης. Ήθελαν διακαώς να γνωρίσουν ολοένα και περισσότερες πτυχές κι εκφάνσεις του σύμπαντος και μέσα σε αυτό το πλάισιο αναγνώριζαν πως η θεογονία τους έπρεπε να συμπληρωθεί από κάτι ακόμα, όχι όμως απαραίτητα με έναν (1) θεό που θα αντικαθιστούσε τους υπάρχοντες. Αυτό όμως απέχει έτη φωτός από το σκεπτικό ότι μετάνοιωσαν για τους θεούς τους ή ότι τους θεωρούσαν υποτελείς και κατά συνέπεια αναζητούσαν τον ένα και μοναδικό "άγνωστο θεό" που κατά τις ελπίδες κάποιον ήταν ο Ιησούς...

quote:

---

Κατ' αρχήν φίλε Ψηλέ, δεν παραθέτεις καμία εξήγηση για το θέμα. Μπορεί από τη μία πλευρά να θεωρείς αυθαιρεσία το να αποδίδουν την ονομασία σε "ξενόφερτους" θεούς, όμως από την άλλη δεν έχει κανένα πρόβλημα να αποδεχτείς την αυθαιρεσία του να θεωρείται πως ο άγνωστος θεός ήταν ο Ιησούς! Δεν εκπλήσομαι...

---

ΥΓ. Σε ποιούς "εξωραϊσμούς" αναφέρεσαι;

quote:

---

Την εκδοχή ότι ο ναός αυτός χρησίμευε για να προσφέρεται στους ξένους επισκέπτες, ως τόπος όπου θα μπορούσαν να λατρέψουν τους δικούς τους θεούς, το βρίσκω ως μια δικαιολογία που εφηύραν οι νεοεθνικοί ή οι αρχαιολάτρεις για να αντικρούσουν-αντιμετωπίσουν όσους ερμηνεύουν, σωστά κατά την άποψή μου, ότι ο ναός ήταν αφιερωμένος σε έναν άγνωστο Θεό.

---

quote:

---

Και εφόσον οι Χριστιανοί συνέδεσαν τον άγνωστο Θεό με το Χριστό, οι νεοθενικοί αισθάνονται ότι πρέπει, απαραιτήτως, να υπερισχύσει το δικό τους αυθαίρετο επιχείρημα.

---

Υ.Γ. Οι υπογραμμίσεις κι ο τονισμός της φράσης προέρχονται από μένα.

Νομίζω πως ούτε στο μήνυμα του lousipan αλλά ούτε και στο δικό μου υπάρχει κάποια αναφορά στους Χριστιανούς.
Οπότε και δε μπορώ να καταλάβω γιατί οδηγείς προς τα κει την συζήτηση.
Επιπλέον, δεν κατανοώ το λόγο που - έστω κι εμμέσως - ταυτίζεις μια άποψη που διαβάζεις με τα λεγόμενα μιας μερίδας ανθρώπων με συγκεκριμένα πιστεύω.
Θα σε παρακαλούσα λοιπόν να αποφεύγεις τέτοιου είδους γενικεύσεις αλλά κι αυθαίρετα συμπεράσματα, σίγουρα δεν ωφελεί σε έναν διάλογο.

Σχετικά με τον Άγνωστο Θεό, δεν έχω να πω κάτι περισσότερο από αυτό που έχω ήδη πει.
Στην ουσία για ένα Θεό μίλησα, με την διαφορά οτι δεν έχει σαφή ταυτότητα καθώς αυτή προκύπτει από τον εκάστοτε πιστό.

In anticipation of my resurrection...

Το 330 μ.Χ. ο Μέγας Κωνσταντίνος θέλοντας να εφοδιάσει τις μεγάλες Εκκλησίες της αυτοκρατορίας με κείμενα της Αγίας Γραφής, ανέθεσε στον Ευσέβιο να ετοιμάσει πενήντα χειρόγραφους κώδικες από περγαμηνή. Την ίδια εποχή ο Ευσέβιος συγγράφει το έργο «Εις τον βίον Κωνσταντίνου». Σ’ αυτό, ο Ευσέβιος καταγράφει τους χρησμούς της Σίβυλλας της Ερυθραίας, την οποία επαινεί και αποκαλεί θεόπνευστη και μακάρια. Η ιέρεια αυτή του Απόλλωνα προφήτευσε από την αρχαιότητα, την Έλευση του Χριστού στη γη, τους έσχατους καιρούς του Αντίχριστου, τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και την τελική κρίση ζώντων και νεκρών...

Μια ακόμα εσκεμμένη παραπλάνηση ή όχι ;

Το ότι, κατά τη γνώμη μου, οι νεοεθνικοί και οι αρχαιολάτρεις εφηύραν και προωθούν αυτή την ερμηνεία, δεν σας κατατάσσει απαραίτητα στις "τάξεις τους".

Μπορεί, κάλλιστα, η άποψη ενός ανθρώπου, πάνω σε ένα συγκεκριμένο θέμα, να συμπίπτει με την άποψη κάποιας ομάδας ανθρώπων, αλλά χωρίς αυτό να σημαίνει πως ο άνθρωπος αυτός ασπάζεται πλήρως όλες τις θέσεις της εν λόγω ομάδας.

Άδικα, λοιπόν, ανησυχήσατε και παρεξηγήσατε αυτό που ήθελα να πω.

Κατανοώ πως άλλοι οι καιροί τότε, άλλοι τώρα. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι ο άνθρωπος τότε (σίγουρα, υπάρχουν αντίστοιχες περιπτώσεις και σήμερα), είχε την αξία εμπορεύματος και η αξιοπρέπειά του και η τιμή του, αποτελούσε προϊόν διαπραγμάτευσης.

Και, ας μη χρεώνουμε την πρόοδο των επιστημών και της φιλοσοφίας σε μια ανύπαρκτη ανεξιθρησκία.

Αυτό εδώ δεν το κατάλαβα:

quote:

---

Επισης να μην αγνοουμε οτι οι αρχαιοι Ελληνες λατρευαν τους θεους τους και δεν πιστευαν σε αυτους.

---

Αυτό για εμένα δείχνει το μεγαλείο των προγόνων μας .
Στην αναζήτηση ενός η περισσοτέρων αιτιών για την ύπαρξη του σύμπαντος , υποχρεούται ο κάθε νοήμων άνθρωπος να μην είναι απόλυτος στις απόψεις του .
Αυτόν τον νόμο τον τήρησαν .
Η χριστιανική θρησκεία τον καταργεί, μέσω του ιερατείου της , το οποίο ισχυρίζεται ότι ,τώρα πλέον (εδώ και 2007 χρόνια ) ο θεός και μάλιστα ο αληθινός τριαδικός θεός της είναι ο απόλυτος ,διότι εκπροσωπεύει την μοναδική αλήθεια .

Είναι δικαίωμα του καθενός πιστού να υιοθετεί αυτήν την απόλυτη αλήθεια .
Δεν έχει όμως το δικαίωμα να αμφισβητεί την αρχαία ελληνική γραμματεία , γιατί μονάχα μέσα από αυτήν θα βρει την αληθινή του ταυτότητα .
Υπάρχουνε βέβαια πάρα πολλοί άνθρωποι, που πρώτα δηλώνουνε το θρήσκευμα και μετά αναφέρονται στην καταγωγή τους .

quote:

---

Φιλε ELO μπορεις να πεις περισσοτερα για αυτο που ανεφερες σχετικα με τον χρησμο αυτο.Αληθευει οτι αν βαλεις τις λεξεις που αποτελουν τον χρησμο την μια κατω απο την αλλη τα αρχικα τους σχηματιζουν καθετα Ιησους Χριστος θεου υιος

---

lousipan , αν διαβάσεις κάθετα το αριστερό αρχικό γράμμα , της κάθε ακροστιχίδας πράγματι σχηματίζονται οι λέξεις ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΕΙΣΤΟΣ ΘΕΟΥ ΥΙΟΣ ΣΩΤΗΡ ΣΤΑΥΡΟΣ .
Και το Ε στο ενδιάμεσο της λέξεως Χριστός , λέγεται ότι συμβολίζει τον Ερχόμενον Υιόν του Θεού.

Βέβαια είναι γνωστό ότι τους πρώτους μ.χ. αιώνες , το πόσο χρησιμοποιήθηκε η ελληνική φιλοσοφία για να περάσει όσο δυνατόν περισσότερος κόσμος στην απέναντι όχθη ( χριστιανισμός) , Οπότε είναι καλό το κάθε τι που διαβάζουμε , να το ερευνούμε πρώτα αν πράγματι ισχύει .
Προσωπικά μέχρι στιγμής δεν έχω στοιχεία που να τα επιβεβαιώνουνε όλα αυτά , αντιθέτως όλα τα στοιχεία που υπάρχουν είναι γραμμένα μετά τον 2 και 3 αιώνα , πράγμα που μου προκαλεί μεγάλη υποψία . Εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σου επισυνάψω λίγα από αυτά τα στοιχεία .
Για περισσότερα μπορείς να τα βρεις από το βιβλίο του Χάρης Κ. Σκαρλακίδης « οι προάγγελοι του Ιησού Χριστού, Απόλλων και σίβυλλες »

H προφητεία της Σίβυλλας της Ερυθραίας, περί της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού. Στην αριστερή ακροστιχίδα σχηματίζονται οι λέξεις ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΕΙΣΤΟΣ ΘΕΟΥ ΥΙΟΣ ΣΩΤΗΡ ΣΤΑΥΡΟΣ. Οι εικόνες προέρχονται από την συλλογή «Σιβυλλιακοί Χρησμοί» που εκδόθηκε το 1599 στο Παρίσι από τον Joanni Opsopoei.

Μονή Σινά, κώδιξ 327, 15ος αι., φφ. 235β
Χρησμός του Απόλλωνος που δόθηκε στους Δελφούς περί του Χριστού και του Πάθους Του: Ένας ουράνιος με πιέζει, το φως, και αυτός είναι ο παθών θεός, και δεν υπέφερε η θεότητά του, διότι είναι συγχρόνως και τα δύο, θνητός και μη θνητός, ο ίδιος Θεός και άνθρωπος, φέρει τα πάντα από τον Πατέρα και έχει τα πάντα από την μητέρα. Την ζωή όμως από τον Πατέρα, έχοντας την σωματική δύναμη από μητέρα θνητή, (θα υποστεί) τον σταυρό, την ταφή, την ύβρη. Από τα βλέφαρά του κάποτε θα κυλήσουν δάκρυα θερμά. Πέντε χιλιάδες άνδρες θα χορτάσει από πέντε άρτους, διότι ήθελε να εξουσιάσει ως Θεός. Ο Χριστός είναι ο δικός μου Θεός, ο οποίος σταυρώθηκε σε ξύλο, αυτός που εξέπνευσε και από τον τάφο έλκει πολλούς στον ουρανό.

Ο ανωτέρω χρησμός του Απόλλωνος, εκτός από την Αγία Αικατερίνη, καταγράφεται και από τον Άγιο Αθανάσιο στο χειρόγραφο που ακολουθεί, το οποίο, όπως έχουμε προαναφέρει, εκλάπη από την Πατριαρχική Βιβλιοθήκη της Κωνσταντινούπολης μέσω του Άγγλου πρεσβευτή Thomas Roe. Και σε αυτό το χειρόγραφο αναφέρεται ότι ο χρησμός απηγγέλθη από το μαντείο των Δελφών.

Ο Απόλλων προφητεύει έναν μόνον τρισυπόστατο Θεό και προαναγγέλλει την γέννηση του Υιού Του από Κόρη ανυποψίαστη, της οποίας το όνομα είναι Μαρία.
Στον χρησμό που ακολουθεί, ο Απόλλων διακηρύττει επιπλέον ότι ο ίδιος και οι υπόλοιποι Ολύμπιοι είναι ένα μικρό μέρος των αγγέλων του Θεού!

Η μήπως έχουμε επιλέξει την χριστιανική ορθόδοξη θρησκεία και προσπαθούμε να την ακολουθήσουμε ;

Πριν ακόμη επιλέξουμε μία εκ των δύο οδών, θα έπρεπε κατά την ταπεινή μου γνώμη ,να επιδιώξουμε προσωπικά βιώματα , με μια ανώτερη δύναμη ,από αυτήν του ανθρώπου . .

Στην ουσία δεν είναι και τόσο δύσκολο .
Εγώ για παράδειγμα όταν ευχήθηκα για πρώτη φορά να μου αποκαλυφθεί μια τέτοια υπάρχουσα δύναμη , την ίδια ημέρα έσπασα το μεγάλο δάκτυλο του αριστερού ποδιού μου ,κατά την διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα στον οποίο συμμετείχα .

Για να εξακριβώσω αν αυτό ήτανε σύμπτωση η όχι , ξανά ευχήθηκα σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής μου (την υπάρχουσα ανώτερη δύναμη ) , να με βοηθήσει να βρω εργασία .
Την άλλη ημέρα βρήκα εργασία , ( ήμουνα άνεργος εκείνη την χρονική περίοδο για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ) .
Την Τρίτη και τελευταία φορά , το μόνο που πρόλαβα να κάνω ,ήτανε να προσευχηθώ να είναι η κόρη μου καλά .
Συγκεκριμένα είχα μια σφοδρή σύγκρουση με ένα άλλο αυτοκίνητο ,κατά το οποίο η κόρη μου εκφσεντονίσθηκε κυριολεκτικά έξω από το όχημα ( ι.χ ) το οποίο οδηγούσα .
Όταν συνήλθα μετά την σύγκρουση ,έψαξα με την γυναίκα μου να την βρούμε και πρόλαβα να προσευχηθώ στον θεό με όλη μου την ψυχή να την έχει καλά .
Την βρήκαμε ξαπλωμένη λίγο ποιο κάτω στο χώμα .
Δεν έπαθε σοβαρή ζημιά και το μόνο που θυμίζει την στιγμή αυτήν σήμερα ,είναι μερικές γραντζουνιές .
Το ξεπέρασε αλλά εγώ ακόμη έχω νωπή αυτήν την στιγμή στην μνήμη μου , γιατί πιστεύω πλέον, ότι υπήρξε επέμβαση μιας ανώτερης υπάρχουσας δύναμης .

Αυτά τα ΒΙΩΜΑΤΑ είχα να γράψω , για τον άγνωστο θεό ,στον οποίο προσπαθώ ακόμη και σήμερα να πιστέψω ολοκληρωμένα .

Προσπαθώ γιατί η προσωπική, η έστω ομαδική προσπάθεια να πιστέψω σε κάτι δυνατό, πρέπει να γίνει νόμος στην ζωή μου .
Πρέπει γιατί εμείς οι άνθρωποι, πολύ λίγα γνωρίζουμε για ΤΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ ΘΕΟ .

Φίλε ψηλέ εύχομαι να διαβάσω στο μέλλον και κάποια από τα δικά σου προσωπικά βιώματα ,που σχετίζονται με την αναζήτηση του θείου .

Ίσως η πρώτη προτεραιότητα μας ως ανθρώπινα όντα να είναι η αναγνώριση της ύπαρξης του Θεού.

Μπορεί ο καθένας μας να δίνει κάποιο όνομα Στον Θεό ανάλογα με τις νοητικές ή συναισθηματικές του τάσεις.
Δεν θα έπρεπε να τον περιορίζουμε ή να τον ορίζουμε με ονόματα ανάλογα με την πολιτισμική μας κληρονομιά.
Αναγκαστικά ο άνθρωπος Του έδωσε διάφορα ονόματα για να εκφράσει αυτό που νοιώθει, για να τον φέρει πιο κοντά του.

Είτε συνειδητά ή ασυνείδητα αναγνωρίζουμε τον Υπερβατικό και Ενυπάρχοντα Θεό. Αναγνωρίζουμε ότι υπάρχει μια οντότητα που δημιούργησε ό,τι υπάρχει.

Οι Ανατολικές θρησκείες τονίζουν τον Ενυπάρχοντα Θεό μέσα στην καρδιά του ανθρώπου
Στην Δύση υπήρχε η αντίληψη του Υπερβατικού Θεού. Ο άνθρωπος δημιούργησε τη θεότητα που εκδηλώνεται στη φύση, αργότερα έγινε ψυχή έθνους, και μετά θεάνθρωπος. Ο Βούδδας μας έδειξε με τη ζωή του το γεγονός του Ενυπάρχοντα Θεού και του Υπερβατικού. Του Θεού στο σύμπαν αλλά και τον Θεό μέσα στην ανθρωπότητα.
Σήμερα υπάρχει μια έμφαση για τον ενυπάρχοντα Θεό.

Από την αρχαιότητα υπήρχε η ρήση του Ερμή του Τρισμέγιστου:
«Εάν είναι αληθές ότι το όλο είναι μέσα στο ΠΑΝ, είναι επίσης αληθές ότι το ΠΑΝ είναι μέσα στο όλο. Αυτός που καταλαβαίνει τέλεια αυτή την αλήθεια κατέχει ήδη μια μεγάλη γνώση.
Το Παν είναι πάνω από την αιτία και το αποτέλεσμα. Όταν όμως εκδηλώνεται γίνεται η Αρχή»
Απο το βιβλίο «Το Κυμβάλιο, Η Ερμητική Επιστήμη»

Δεν είναι μόνο η γνώση που μας δίδει η Θρησκεία ή οι αρχαίοι Έλληνες (για το θέμα Του Θεού).
Υπάρχουν πολλά άλλα βιβλία, όπου μπορεί κανείς να μάθει για τον άγνωστο θεό.

Στον εσωτερισμό δεν υπάρχει άγνωστος θεός. Κάποιος που έχει διαβάσει βιβλία εσωτερικού περιεχομένου θα αντιληφθεί ότι υπάρχει μια «Τεράστιας Υπόστασης Ενέργεια–Δύναμη» για την οποία τίποτε δεν μπορεί να λεχθεί που είναι Δημιουργός των 7 Ηλιακών Συστημάτων, αλλά για μας στη γη υπάρχει ο Ηλιακός Λόγος του οποίου είμαστε κύτταρα. Και όπως αναφέρει η Αlice Bailey:

«Κάθε Ηλιακό Σύστημα είναι η εκδήλωση της ενέργειας και της ζωής μιας μεγάλης Κοσμικής Ύπαρξης, την Oποία από έλλειψη καλύτερου όρου αποκαλούμε Ηλιακό Λόγο.
Αυτός ο Ηλιακός Λόγος ενσαρκώνεται ή έρχεται σ’ εκδήλωση χρησιμοποιώντας ως μέσον ένα Ηλιακό Σύστημα.»

Όλοι οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος έχουν φυσικό φορέα, αστρικό, νοητικό… Μήπως οι αρχαίοι Έλληνες δεν ήταν ειδωλολάτρες και ελάτρευαν τις οντότητες των πλανητών;
Μπορεί η μάζα να πίστευε στους θεούς τους, αλλά οι Μύστες της εποχής εκείνης γνώριζαν την ύπαρξη του Ενός Θεού.

Υπάρχει η τάση των επιστημόνων και γενικώς των ανθρώπων, να περιορίζουν τις απόψεις τους στις εξωτερικές εικόνες της Μυθολογίας και να χάνουν την έννοια της εσωτερικής τους σημασίας.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι αρχέγονες θρησκείες λάτρευαν τον ήλιο. Οι λαοί της αρχαιότητας στρέφονταν προς τον ήλιο. Μπορεί να μην ήξεραν συνειδητά γιατί, αλλά από την παράδοσή τους και από τους μύστες τους υπήρχε αυτή η καθοδήγηση!

Τα μυστικά των μυστήριων αποκαλύπτονται στους μυημένους και όχι στους απλούς ανθρώπους.

Μορύα
Κάλεσμα
125. Το Σχέδιο του Θεού διαφέρει
απ’ τους δρόμους των ανθρώπων….
367…. Η Φωνή του Θεού τα επισκιάζει όλα,
όταν υπάρχει πνευματική ετοιμότητα.

Φώτιση
VIII
2. Αυτό που θα πω τώρα είναι πολύ σημαντικό.
Ο κανόνας «Δια του θεού σου» είναι ο υψηλότερος•
αυτός ο κανόνας θα είναι η βάση του Νέου Κόσμου. Παλαιότερα έλεγαν «και το πνεύμα μου αναγαλλιάζει
στον Θεό, τον Σωτήρα μου». Τώρα θα λέτε: «Και το πνεύμα μου αναγαλλιάζει στον
Θεό τον Σωτήρα σου».
Επίσημα σας λέω ότι εδώ βρίσκεται η σωτηρία. «Δόξα στο θεό σου». Έτσι θα λέτε σε όλους — κι ανταλλάσσοντας Θεούς, Θα βαδίσετε στον Ένα.

Υπεργήινο Ι
186… Είναι ανόητο να φαντάζεστε ότι οι θεοί έχουν στείλει τις ασθένειες σαν τιμωρία και είναι λάθος να νομίσετε ότι οι Ανώτερες Δυνάμεις θα προσέβαλαν με βάσανα τον αθώο εξίσου με τον ένοχο. Οι ίδιοι οι άνθρωποι έχουν γεννήσει τις μολυσματικές ασθένειες με την ακράτεια και την ρυπαρότητά τους».

Αγκνι Γιόγκα
2. Οι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται το νόημα του θεού και του Μποντισάτβα. Λες και είναι τυφλοί, ρωτούν: «Τι είναι φως;» Αλλά οι άνθρωποι δεν βρίσκουν ούτε καν τις λέξεις να περιγράψουν τις ιδιότητες του, παρόλο που καθημερινά αντιλαμβάνονται το φως.
443. Θα σας μιλήσουν για μέρη όπου υπάρχουν πολλοί θεοί. Θα σας μιλήσουν για τοποθεσίες όπου υπάρχουν υπόγεια πυρά. Χρησιμοποιήστε αυτές τις πληροφορίες.
Τι σημαίνει η τοποθεσία των θεών; Δεν σημαίνει ότι αυτός είναι ένας τόπος με ειδικές συνθήκες για το αστρικό; Όπου τα ρεύματα του πυρός είναι κοντά, εκεί μπορούν να βρεθούν ζωντανές εκδηλώσεις του αστρικού που εκπλήσσουν τη φαντασία των ανθρώπων. Το υπόγειο πυρ δεν σχετίζεται με το Πυρ του Διαστήματος;

Χαιρετώ και ευχαριστώ

Οι καθαρα προσωπικες βιωματικες εμπειριες μας , ειναι οπως πιστευω ( μεχρι και αυτην την στιγμη ) ,η ουσιαστικώτερες γνώσεις που μπορουμε να κανουμε κτημα μας .

Το ερωτημα για εμενα ειναι , ( για οσους τις διαθετουνε ) αν αυτες μπορουμε να τις μεταφερουμε σε καποια αλλα ατομα .

Αν αυτες διαφερουνε απο ατομο σε ατομο ,τοτε θα πρεπει να βρουμε το σημειο ,η τα σημεια , που δημιουργουνε αυτες τις διαφορες .

Εχεις φιλε μου προσωπικες βιωματικες εμπειριες , απο την προσπαθεια διευκρινησης του αγνωστου θεου , στον οποιο αναφερεται το θεμα ;

Αν όλοι μας γνωριζαμε τον εναν και μοναδικο θεο , τοτε δεν θα υπηρχανε και διαφορετικες αντιληψεις μεταξυ μας .

Αν εχεις βιωματικες εμπειριες , θα επιθυμουσα να τις μοιραστεις μαζι μας .
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ .

Αρχικά θα ήθελα να σου πω ότι είμαι θηλυκού γένους.

Στο κείμενό σου

quote:

---

Οι καθαρα προσωπικες βιωματικες εμπειριες μας , ειναι οπως πιστευω ( μεχρι και αυτην την στιγμη ),η ουσιαστικώτερες γνώσεις που μπορουμε να κανουμε κτημα μας .
Το ερωτημα για εμενα ειναι, ( για οσους τις διαθετουνε ) αν αυτες μπορουμε να τις μεταφερουμε σε καποια αλλα ατομα .
Αν αυτες διαφερουνε απο ατομο σε ατομο ,τοτε θα πρεπει να βρουμε το σημειο ,η τα σημεια , που δημιουργουνε αυτες τις διαφορες .
Εχεις φιλε μου προσωπικες βιωματικες εμπειριες , απο την προσπαθεια διευκρινησης του αγνωστου θεου , στον οποιο αναφερεται το θεμα ;
Αν όλοι μας γνωριζαμε τον εναν και μοναδικο θεο , τοτε δεν θα υπηρχανε και διαφορετικες αντιληψεις μεταξυ μας .
Αν εχεις βιωματικες εμπειριες , θα επιθυμουσα να τις μοιραστεις μαζι μας .
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ .

---

Η αγνή σκέψη αποτελεί άμεση εγγύηση συνεργασίας.

quote:

---

Μπορεί ο καθένας μας να δίνει κάποιο όνομα Στον Θεό ανάλογα με τις νοητικές ή συναισθηματικές του τάσεις.
Δεν θα έπρεπε να τον περιορίζουμε ή να τον ορίζουμε με ονόματα ανάλογα με την πολιτισμική μας κληρονομιά.

---

Οι περισσότεροι άνθρωποι προσεγγίζουμε το Θείο και την φύση του μέσα από τα δικά μας φίλτρα αλλά και μέσα από τα δικά μας βιώματα.
Προσπαθούμε να εξηγήσουμε κάτι το οποίο είναι ασύλληπτο από τη νόηση μας στο σύνολο του και το πράττουμε με τα δικά μας δεδομένα και πιστεύω.
Αυτό από τη μία ενέχει τον κίνδυνο να περιορίζουμε σε σημαντικό βαθμό το Θείο αφού αντικρύζουμε μόνο μια πτυχή του - ή έστω αυτές τις πτυχές που είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε εμείς.
Από την άλλη εκφράζει την θέληση μας να μάθουμε αλλά και την αναγνώριση κάτι τόσο ανώτερου από εμάς.

Σχετικά με την τάση να βλέπουμε μόνο το εξωτερικό περίβλημα των διαφόρων μύθων και να χάνουμε την βαθύτερη αλλά κι εσωτερική τους σημασία, θα συμφωνήσω επίσης.
Σχεδόν όλοι οι μύθοι κρύβουν μέσα τους συμβολισμούς, διδάγματα αλλά και πιθανότατα μια γνώση από μια άλλη εποχή η οποία πέρασε σ' εμάς με τη μορφή του μύθου.

quote:

---

Δεν είναι τυχαίο ότι οι αρχέγονες θρησκείες λάτρευαν τον ήλιο. Οι λαοί της αρχαιότητας στρέφονταν προς τον ήλιο. Μπορεί να μην ήξεραν συνειδητά γιατί, αλλά από την παράδοσή τους και από τους μύστες τους υπήρχε αυτή η καθοδήγηση!

---

Πραγματικά, σχεδόν σε κάθε μυθολογία ο Ήλιος έχει περίοπτη θέση όπως κι η Σελήνη.
Στην Ελληνική μυθολογία, για παράδειγμα, ο Ήλιος κι η Σελήνη ήταν αδέρφια (μαζί με την Ηώ).

Αγαπητέ ΘΝΗΤΟς προς το παρων, θεωρώ πως είναι εξαιρετικά δύσκολο αυτό το οποίο αναφέρεις:

quote:

---

Οι καθαρα προσωπικες βιωματικες εμπειριες μας , ειναι οπως πιστευω ( μεχρι και αυτην την στιγμη ) ,η ουσιαστικώτερες γνώσεις που μπορουμε να κανουμε κτημα μας .

Το ερωτημα για εμενα ειναι , ( για οσους τις διαθετουνε ) αν αυτες μπορουμε να τις μεταφερουμε σε καποια αλλα ατομα .

Αν αυτες διαφερουνε απο ατομο σε ατομο ,τοτε θα πρεπει να βρουμε το σημειο ,η τα σημεια , που δημιουργουνε αυτες τις διαφορες .

---

Τις περισσότερες φορές οι προσωπικές μας εμπειρίες δε μπορούν να αποδειχθούν σε κάποιο άτομο στο οποίο τις μεταφέρουμε.
Η έλλειψη απτών αποδείξεων μπορεί να μην έχει καμία σημασία για εμάς, ίσως αυτό που βιώσαμε να είναι το πιο δυνατό πράγμα που έχουμε βιώσει ως σήμερα και να μας αρκεί απλά αυτό το βίωμα.
Πιστεύω πως αυτό το οποίο μπορούμε να κάνουμε είναι απλά να το μεταφέρουμε, εκφράζοντας το όσο περισσότερο γίνεται με την ένταση που το βιώσαμε αλλά και τα συναισθήματα που μας δημιούργησε.
Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να μην δώσουν καμία σημασία - είτε επειδή δε μπορούν ακόμη να το συν-αισθανθούν είτε επειδή δεν θέλουν - ενώ σε κάποιους άλλους μπορεί να κινητοποιήσει κάτι μέσ στην ψυχή τους.
Για όλους μας άλλωστε, θα έρθει η στιγμή που θα ανοίξουν λίγο περισσότερο τα μάτια της ψυχής μας...

In anticipation of my resurrection...

Ως νέο μέλος στο Esoterica θα ήθελα να σ’ ευχαριστήσω για τη θετική σου στάση στα γραπτά μου.

Όταν μιλάμε για τον Ήλιο αναφερόμαστε στον φυσικό ήλιο, που είναι αντικειμενικός. Όμως αν διαβάσουμε τα γραπτά της Bailey και της Blavatsky θα δούμε ότι ο ήλιος είναι ψυχή και πνεύμα. Μπορεί οι άνθρωποι να λάτρευαν τον φυσικό ήλιο αλλά για τους μυημένους ο πραγματικός ήλιος ήταν η Καρδιά του ήλιου καθώς επίσης και ο κεντρικός Πνευματικός ήλιος και όχι μόνον ο φυσικός φορέας του.

Στη «Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός» αναφέρεται σχετικά με τον Ήλιο.

Αναφορικά με ένα ηλιακό σύστημα τα τρία αυτά πυρά στα κοσμικά πεδία ονομάζονται:
1. Κεντρικός πνευματικός ήλιος (ουσιώδης),
2. Ήλιος (υποκειμενικός) που καλείται “η καρδιά του ηλίου”,
3. Φυσικός ήλιος (αντικειμενικός)

Στην «Εσωτερική Αστρολογία» αναφέρεται:

…ο Ήλιος πρέπει να ανακαλυφθεί και να γίνει γνωστός στην τριπλή του φύση η οποία είναι τριαδική, όπως και η Τριάδα. Ο παρακάτω πίνακας ίσως αποσαφηνίσει κάπως αυτή την ιδέα:

1. Φυσικός Ήλιος ……. Μορφή…Προσωπικότητα …… Επηρεάζει το Μεταβλητό Σταυρό.
2. Καρδιά του Ηλίου ……. Ψυχική Συνείδηση …… Επηρεάζει το Σταθερό Σταυρό.
3. Κεντρικός Πνευματικός Ήλιος …… Ζωή …… Επηρεάζει το Θεμελιώδη Σταυρό.

Στην Μυστική Δοξασία διαβάζουμε:

15. “Η Τριάδα συμβολίζεται από τον ήλιο:
α. Ο κεντρικός πνευματικός ήλιος – ο Θεός Πατήρ.
β. Η καρδιά του ηλίου – ο Θεός Υιός.
γ. Ο φυσικός ήλιος – ο Θεός Άγιο Πνεύμα.”

Οι τρεις όψεις του Ηλίου (όπως εξετάζονται στη Μυστική Δοξασία) έχουν σπουδαιότητα σ’ αυτό το σημείο, επειδή οι επιρροές που ρέουν από και δι’ αυτών φέρνουν ολόκληρο τον υποκειμενικό και λανθάνοντα κόσμο της συνείδησης στο προσκήνιο και προκαλούν τελικά (στην τελική αποκάλυψη και απελευθέρωση) την πλήρη έκφραση της συνείδησης της Θειότητας. …

1. Ο φυσικός Ήλιος – η άνιμα μούντι· η ζωώδης ψυχή. Πολλαπλότητα.
2. Η καρδιά του Ηλίου – η ανθρώπινη ψυχή και το θείο εγώ. Δυαδικότητα.
3. Ο κεντρικός πνευματικός Ήλιος – η θεία συνείδηση. Η θέληση του όλου. Η επίγνωση του Θεού. Ενότητα.

Χαιρετώ και ευχαριστώ

Οι «αλήθειες» αυτές μιλάνε για έναν αιώνιο μύθο, τον «Μύθο του Μεσσία». Επιβίωσε στη λήθη του χρόνου παίρνοντας κάθε περίοδο διαφορετικό προσωπείο .

Ο Ιησούς μας πληροφορούν οι Χριστιανικές πηγές είναι «ο μονογενής Υιός του Θεού» και «Θεός εκ Θεού Αληθινού», κάτι που συναντάμε αιώνες πριν στην Διονυσιακή παράδοση.. Στις Βάκχες του Ευριπίδη ο Διόνυσος αποκαλούνταν «Υιός του Δία, εν πλήρει φύση Θεός» και «Θεός Κύριος γεννηθείς εκ Θεού». Από ιστορικής άποψης περιττό να αναφέρουμε ότι ο μύθος του Διονύσου προηγείται αρκετούς αιώνες .

Μια ακόμα ομοιότητα είναι ο τρόπος γέννησης του κάθε (Μεσσία), όπως μας πληροφορεί η Βίβλος , ο Υιός του Θεού γεννήθηκε από μητέρα άσπιλη , Αρκετοί Θεοί όμως γεννήθηκαν από θνητή παρθένα, μας πληροφορούν παλαιότερες παραδόσεις αρκετών λαών . Για τον Ιησού ήταν η Μαρία , για τον Άττι της Μικράς Ασίας η Κυβέλη , και για τον Διόνυσο η Σεμέλη , κλπ .

Ακόμα και η περιγραφή της γέννησης του Ιησού, σε σπηλιά με την παρουσία τριών βοσκών, συναντάται ήδη σε πολλούς αρχαίους παγανιστικούς θεούς. Αν και σήμερα έχει επικρατήσει η άποψη ότι ο Ιησούς γεννήθηκε σε στάβλο, στα ευαγγέλια αναφέρεται ως κατάλυμα.. Ο ερευνητής και συγγραφέας I.Wilson μας λέει ότι ως κατάλυμα στην ακρίβεια εννοείται σπηλιά ή παράπηγμα.. Ο Πέρσης Θεός Μίθρας γεννήθηκε σε σπηλιά, το ίδιο και ο Διόνυσος που μάλιστα κατά τους ορφικούς ύμνους αμέσως ανέβηκε στον θρόνο του ως «Βασιλεύς του Κόσμου». Οι τρεις βοσκοί που επισκέπτονται το θείο βρέφος εμφανίζονται και στη γέννηση του θεού Μίθρα, παλαιότερου κρίκου της αλυσίδας του «Μύθου του Μεσσία» .

Μια ακόμα ομοιότητα έχουμε και στην περιγραφή του Μεσσία Ιησού ως προς την εξωτερική εμφάνιση , διαβάζοντας τις Βάκχες του Ευριπίδη , 5 αιώνες πριν , βρίσκουμε την ίδια ακριβώς περιγραφή για τον Έλληνα Θεό. Είναι το μοτίβο του «αποδιοπομπαίου τράγου» , του μάρτυρα που τιμωρείται για τα αμαρτήματα των ανθρώπων, και εμφανίζεται τόσο στον Ιησού όσο και στον Διόνυσο .

Ακόμα και η αδελφική αγάπη, με την οποία δίδαξε ο Ιησούς ότι θα πρέπει να είναι εμποτισμένη η ζωή κάθε Χριστιανού, είναι στοιχείο και των Ελευσίνιων Μυστηρίων.. Οι μυημένοι σε αυτά αποκαλούνταν μεταξύ τους αδελφοί, το ίδιο και οι οπαδοί του Μίθρα. Ενώ οι μυημένοι στα Μυστήρια του Δολιχηνού Διός ήταν «πολυαγαπημένοι αδελφοί»

Όπως καταλαβαίνεται , το πιστεύω για έναν Άγνωστο Θεό ξεκινάει από την λατρεία του Όσιρη, θεού των Αιγυπτίων, συνεχίζει με τον θεό των Περσών Μίθρα. Και από εκεί στην Ελληνική πολυθεϊστική θρησκεία , και τον έως τότε άγνωστο θεό Διόνυσο . Και από εκεί; Ο επόμενος μεσσίας που εμφανίζεται , είναι ο Ιησούς .
Σύμπτωση άραγε ;

Αν μαζέψουμε αυτά τα κομμάτια του μύθου , θα διαπιστώσουμε ότι μόνο για άγνωστο θεό δεν πρόκειται , αλλά για μια πορεία μέσα στον χρόνο με πολλές ομοιότητες, μεταξύ της λατρείας των αρχαίων θεοτήτων και της πίστης των Χριστιανών .

Εδώ ο καθένας μας βάση τα προσωπικά του πιστεύω , η τα δέχεται όλα αυτά σαν μια απόλυτη φυσιολογική συνεχεία , για μια γνώση με κρυφούς συμβολισμούς που έχει σαν μοναδικό αποδέκτη τον άνθρωπο , η απλά τα διαγραφή όλα αυτά , και αναζητάει την αρχή της γνώσεως , από το τέλος .

Καθε τι το καινουργιο ,( ιδεα,στοχασμος,λογισμος ) που ειναι αντιθετο με το δογμα της , καταδικαζεται στην απομονωση .

Αυτος ειναι ο λογος , που εμεινε στασιμη .

Αυτο που με κανει να αναρωτιεμαι ,για οσους δεχονται τον χριστιανισμο ειναι τα προσωπικα τους βιωματα με τον ιδρυτη της .

Οσοι διαθετουνε καποια θα επιθυμουσα να μαθω, αν πραγματι ειναι εφικτο σε εναν κοσμο που δεν εχει καμια σχεση με την αγαπη προς τον πλησιον , αν μπορει να υλοποιηθει η μεγιστη εντολη του ιδρυτη, η οποια λεει ,οτι πρεπει να αγαπησουμε τον πλησιον μας ως εαυτον .

Αν οντως καποιοι προσπαθησαν και εχουνε θετικα βιωματα , τοτε θα επιθυμουσα να μαθω περισσοτερα για τον τροπο με τον οποιο το κατορθωνουνε ,μεσα απο την καθημερινοτητα τους .

Τα γραφω ολα αυτα , καλοπροαιρετα και ουδεμια προθεση εχω να μπω σε αντιπαραθεση , με καποια μελη αυτης της θρησκειας .

Φιλε ψηλος θα χαιρομουνα ειλικρινα να διαβασω καποια προσωπικα σου βιωματα .

Από την στιγμή που απέκτησε ο άνθρωπος συνειδητότητα και αυτεπίγνση της υπάρξεώς του,τόλμησε να σηκώσει τα μάτια του στον ουρανό.

<<Και κατ'αυτό τον τρόπο το όνομα άνθρωπος σημαίνει ότι ενώ κάθε άλλο ζώο δεν ερευνά,ούτε ασχολείται για ότι ορά,ούτε και αναθρεί[άνω θρώσκει],ο άνθρωπος ορά,το αυτό εστί όπωπε και αναρθεί και στοχάζεται για ότι όποπε[έχει δεί].
Γι'αυτό και ο άνθρωπος μόνο απ'όλα τα ζώα ονομάστηκε σωστά άνθρωπος,ώς αναρθών α όπωπε>>.
[Πλάτων,Κρατύλος 399 c].

Κι αυτό που αντίκρυσε τον γέμισε δέος...

<<Η φύση φιλεί να κρύπτεται>>
[Ηράκλειτος,123].

Αυτό όμως ουδόλως τον εμπόδισε στην αναζήτησή του.
Άρχισε να εξετάζει τα φαινόμενα και να τα παρατηρεί.
Πρώτα-πρώτα την φωτιά,μετά τον κεραυνό,ύστερα την γή και τον ουρανό και στη συνέχεια τα άστρα.

<<βέβαια,υποψιάζομαι κάτι τέτοιο.Φαίνεται πώς οι πρώτοι άνθρωποι περί την Ελλάδα,ετούτους τους θεούς πίστευαν τους οποίους πολλοί βάρβαροι πιστεύουν ακόμη,τον ήλιο,την σελήνη και τη γή και τα άστρα και τον ουρανό.Και βλέποντας ότι αυτά είναι αεί ιόντα και θέοντα,από της φύσεως του "θείν"[τρέχειν] τα επονόμασαν "θεούς".Αλλά ύστερα κατανόησαν όλους τους άλλους και με αυτό το όνομα όλους ανεξαιρέτως τους προσαγόρευσαν>>.
[Πλάτων,Κρατύλος 397d].

Στη συνέχεια ο άνθρωπος γνωρίζοντας και εξηγώντας εμπειρικά ένα-ένα τα φαινόμενα,άρχισε να εμβανθύνει στην μελέτη της φύσης,αφήνωντας πίσω του λιθαράκια επιστημονικά τεκμηριωμένης γνώσης,αλλά και αναπάντητα ερωτηματικά ώς προς την ουσία των φαινομένων,των όντων και της φύσης,ερωτηματικά που δημιουργούν διαρκώς την ανάγκη του φιλοσοφείν.Κατ'αυτό τον τρόπο,σε κάθε βήμα της ανθρώπινης εξέλιξης,ο προγονικός σπόρος γνώσης καλλιεργούνταν μεθοδικά και προσθετικά,δημιουργώντας παράλληλα έναν λαβύρινθο αντιφατικών απόψεων,απαραίτητο για την συνέχεια της φιλοσοφίας.
Ξεφεύγοντας λίγο από τα στενά όρια του πάσχοντα ιστορικού ερευνητή και κοιτάζωντας την ανθρώπινη ιστορία από την σκοπιά του εξωτερικού παρατηρητή,βλέπουμε την ανθρώπινη πνευματική πορεία ώς μία ροή πορείας προς το άγνωστο,
αφήνοντας πίσω της ένα έργο εξέλιξης και μνημείο πνεύματος.

<<Κάθε πράγμα αυξάνει με τον τρόπο του,σύμφωνα με αυτό που χρειάζεται>> [Ηράκλειτος,126]
<<Τα πέρατα της ψυχής δεν θα τα βρείς όσο μακριά κι αν σε φέρει ο δρόμος σου.Τόσο βαθύ λόγο περιέχει>>
[Ηράκλειτος 45]

Η φιλοσοφική και επιστημονική οδός πορεύονται εξελικτικά μέσα στο χωροχρονικό συνεχές της ανθρώπινης ιστορίας.
Η πρώτη χαράσει την οδό,ενώ η δεύτερη έρχεται να την παγιώσει.Οι άνθρωποι αντλούν την ενέργεια της αναζήτησης και της εξέλιξης από τη δύναμη του αγνώστου που τους μαγνητίζει,τους τρομάζει και ταυτόχρονα τους καλεί.
Αρχικά μπουσουλώντας,μετά περπατώντας,σήμερα πετώντας.
Καταφέρνουν να διακρίνουν στη φύση το μεταβαλόμενο κινούμενο από το αμετάβλητο κινούν.Συνδέουν το αμετάβλητο με το αίτιο και το μεταβαλλόμενο με το αιτιατό.
Θεωρούν το αμετάβλητο ως όν και το μεταβαλλόμενο ώς μή όν.

<<Τί είναι το όντως Όν;Το αιώνιο,αίδιο και αγέννητο και άφθαρτο,στο οποίο κανένας χρόνος σε επιφέρει αλλαγές.
Γιατί ο χρόνος είναι κάτι το κινητόν και με την κινούμενην ύλη συνεδεμένο και ρέον αεί,όπως το αγγείο εντός του οποίου συντελείται η φθορά και η γέννεση>>.
[Πλούταρχος,Περί του εν Δελφοίς Ει 19].

Το Δελφικό ΕΙ συντάσσεται προς το Όν,σημαίνοντας την αρχή της υπόθεσης και της φιλοσοφικής αναζήτησης ώς (εί=άν),
αλλά και προσδιορίζοντας την αρχή αυτή στο όν(εί=υπάρχεις).

<<όμως προς το ΕΙ φαίνεται το γνώθι σ'αυτόν,άλλωτε να συμφωνεί κι άλλωτε όχι,γιατί στο θεό μεν από κατάπληξη και θαυμασμό αναφωνείται επειδή είναι όν διαπαντώς,στο δε θνητό το άλλο υπενθυμίζει την φύση του και την αδυναμία του>>.
[Πλούταρχος,Περί του εν Δελφοίς Ει 21]

Τα λόγια αυτά αποτελούν τις αναζητήσεις ενός ιερέα και μας προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον η έλλειψη δογματισμού στις απόψεις του.Ως το σημείο εκείνο η ελληνική σκέψη έχει καταφέρει να φέρει τον άνθρωπο μακρύτερα από οποιοδήποτε άλλον.Αναγνωρίζει την ύπαρξη του όντος αποδίδοντάς του την ιδέα του αληθινού,της αιτιότητας και της αρχής.Παρ'όλα αυτά αποστρέφεται την δογματική πίστη και θέτει ώς αρχή αναζήτησης την λογική και την διαλεκτική μέθοδο,αφήνοντας ανοικτή την οδό της φιλοσοφίας.
Έχει το θάρρος να σταθεί μετέωρη μεταξύ του όντος και του μή όντος,μεταξύ της υπόθεσης και της παραδοχής,μεταξύ της άγνοιας και της γνώσης.
Μεταξύ της φιλοσοφίας και της επιστήμης στέκεται το <<αεί ζητούμενον και αεί απορρούμενον>> του Αριστοτέλη[βλ Αριστοτέλης,Μετά τα φυσικά 1028b].

<<Τί είναι θεός,τί μή θεός και τί μέσον;
ποιός θνητός θα πεί ότι το βρήκε;
αλλά καιρό μακρύ εξετάζοντας τα πάντα
των θεών τις γνώσεις να βρίσκει
και στο ενάντιο να γυρνά ανέλπιστα>>
[Ευριπίδης,Ελένη 1137].

<<Ποιός τολμάει να ειπεί πιστεύω στο Θεό;
Ποιός τολμάει να ειπεί δεν πιστεύω στο Θεό;>>
[Goethe,Faust 3432]

<<Όποιος πιστεύει στο Θεό έχει μέσα του ένα νεκρό Θεό.
Όποιος δεν πιστεύει στο Θεό έχει μέσα του έναν νεκρό άνθρωπο.
Όποιος πιστεύει και δεν πιστεύει,έχει μέσα του ζωντανό τον νόμο της φύσης.Απλά,καταληπτά και στα μέτρα του ανθρώπου,ζεί το θαύμα του κόσμου>>
[Δ.Λιαντίνης,Γκέμμα σελ 17].

Την στιγμή που ο Απόστολος Παύλος κύρηξε το Απόλυτο Δόγμα περί τω Αγνώστω Θεώ,αυτόματα σκότωσε την ιδέα του Θεού.Οι πλάκες με τις εντολές του Θεού του Μωησή αποτέλεσαν την ταφόπλακα στο μνήμα του Θεού.
Η αναζήτηση μετατράπει σε δόγμα,το οποίο πάνω στην απολυτότητά του επιχείρησε να καταστρέψει κάθε διαφορετική αντίληψη περί του όντος.Γι'αυτό το λόγο δεν παράγεται κατά το Θεοκρατικό Βυζάντιο και τον σκοτεινό Μεσαίωνα κανένα είδος επιστήμης και φιλοσοφίας.Μόνον πολύ αργότερα κατά την Αναγέννηση,όπου ο άνθρωπος άρχισε να αποδεσμεύεται από την επιρροή και το φοβισμό της σκιάς της Societus Christianica άρχισε να παράγει επιστήμη.Παρομοίως,ο Ισλαμικός πολιτισμός δεν παράγει επιστήμη και φιλοσοφία σήμερα,όντας θεοκρατούμενος.
Και αναφέρομαι στη Δυτική Φιλοσοφία και Επιστήμη,καθώς η Ελληνική Φιλοσοφία σκοτώθηκε επί Ιουστινιανού τον 5ο αιώνα μΧ και επί Θεοδωσίου το 843 μΧ και συνέχισε να εξοντόντεται κατά τα Βυζαντινά χρόνια μέσω του γκρεμίσματος Ναών,φιλοσοφικών σχολών,κάψιμο βιβλιοθηκών,κυνήγι φιλοσόφων κτλ...όπως και κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας
χάριν της Ραγιάδικης Θεοκρατίας μέσω του αφορισμό του Καίρη από τον Γρηγόριο τον 5ο το 1799,και την απαγόρευση βαπτίσεως με ελληνικά ονόματα το 1819 αμέσως πρίν την επανάσταση ώστε να μπορέσει να νομιμοποιηθεί σαν θεσμός.

Σε αυτό το διάστημα παρατηρείται ο εξελληνισμός της Δύσης και ο εξεβραισμός του Ελληνισμού.Στην νεώτερη εποχή(19ος-20ος αιώνας) άρχισε η Ελληνική Αναγέννηση χάρις των πνευματικών θεμελίων του Σολωμού,του Παπαδιαμάντη,του Κάλβου,του Σικελιανού,του Παλαμά,του Καβάφη,του Βάρναλη,
του Καζατζάκη και άλλων πολλών.Αυτό το έργο είναι φυσικά πολύ δύσκολο όσο ο Ελληνισμός είναι εξαρτημένος δέσμιος του Χριστιανισμού.
Ο Χριστιανισμός (σε ελληνική έκδοση Ελληνορθοδοξία) ήταν το μέσο εξεβραισμού του πλανήτη,όπου παραμερίζοντας το Απολλώνειο στοιχείο από τις παλαιότερες θρησκείες το οποίο μαζί με την Αθηνά πρέσβευε το πνεύμα,τη λογική,την επιστήμη,τη φιλοσοφία,τις τέχνες κτλ,διατήρησε το διονυσιακό-ανθρωποκεντρικό στοιχείο των παθών,το καθαρά υπερβατικό και μυστηκιστικό,γενικώς το φανταστικό και άλογο,τόσο σε επίπεδο θρησκευτικό όσο και ως γενικότερο τρόπο ζωής,το οποίο μόνον Διονυσιακό δεν είναι,καθώς έχει εξεβραιστεί μέσα από τις μιαρές διδαχές του Μωησή,του Αβραάμ,του Ιώβ κτλ...
Οι Εβραίοι δεν έκαναν ποτέ ανακαλύψεις,αλλά είχαν μόνον Αποκάλυψη και προφητείες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι ο Θεός τους θα γνώριζε ώς θεός τουλάχιστον,ότι η Γή είναι σφαιρική και ότι κινείται γύρω από τον Ήλιο.Σε απάντηση,ο Αρίσταρχος ο Σάμιος,ο Πλούταρχος,οι Πυθαγόρειοι και άλλοι το υποστήριξαν αιώνες πρίν χωρίς να είναι θεοί.
Έτσι,έχουμε από τη μία το θυμιατό και τα "κύριε ελέησον" και από την άλλη τη φιλοσοφία και το "γνώθι σ'αυτόν".
Από την μία την αναζήτηση του Όντος και από την άλλη την πρώτη εντολή
<<Εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σου και έξω από μένα δεν υπάρχουν άλλοι θεοί>>...Πρίν είχαμε ισορροπία Απόλλωνα-Διονύσου,ενώ σήμερα έχουμε μόνον το Διόνυσο.Μας λείπει ο Απόλλων.Για τους υπόλοιπους θεούς ούτε λόγος.
Χωρίς τον Απόλλωνα όμως δεν γίνεται να υπάρξει Ελληνισμός.

<<Αλλίμονο η Δάφνη κατεμαράνθη!>>[Σολωμός]

<<γιατί τα σπάσαμε τα αγάλματά των
γιατί τους διώξαμε απ'τους ναούς των;
διόλου δεν πέθαναν γι'αυτό οι θεοί>>
[Καβάφης,Ιωνικόν].

Και φυσικά,όλα αυτά δεν έχουν σχέση με το Όν καθ'αυτό,αλλά με αυτό που νοούμε ώς Θεό.
Είναι αδύνατον να κατανοήσουμε πλήρως και ακριβώς την φύση και την ουσία του Όντος,κι όχι εφ'όσον δεν έχουμε εξηγήσει προηγουμένως όλα τα μυστήρια του σύμπαντος και δεν έχουμε φτάσει ώς το τελευταίο άστρο του πιο απομακρυσμένου γαλαξία.Ναι!τότε έχουμε το δικαίωμα να υποστηρίξουμε ότι γνωρίσαμε το Θεό.

<<Πιστεύω σε ένα Θεό Ακρίτα Διγενή.
Πιστεύω στ'άναρίθμητα και εφήμερα προσωπεία που πήρε ο θεός στους αιώνες και ξεκρίνω πίσω από την ακατάπαυστη ροή την ακατάλυτη ενότητα>>.[Ν.Καζατζάκης,Ασκητική]

Φυσικά, ο Μεσσίας θα μπορούσε να προέρχεται μόνο από τον Θεό - Πατέρα ή από την ένωση 2 θεών, αυτό όμως θα στερούσε από τους ανθρώπους την αίσθηση πως ο Μεσσίας προέρχεται από αυτούς, ότι είναι ένας από αυτούς.

Τώρα όσον αφορά το γεγονός της γέννησης σε σπηλιά αυτό μπορεί να είναι όντως κατάλοιπο από παγανιστικούς μύθους αλλά μπορεί και να δείχνει την απλότητα του όλου γεγονότος.

quote:

---

Όπως καταλαβαίνεται , το πιστεύω για έναν Άγνωστο Θεό ξεκινάει από την λατρεία του Όσιρη, θεού των Αιγυπτίων, συνεχίζει με τον θεό των Περσών Μίθρα. Και από εκεί στην Ελληνική πολυθεϊστική θρησκεία , και τον έως τότε άγνωστο θεό Διόνυσο . Και από εκεί; Ο επόμενος μεσσίας που εμφανίζεται , είναι ο Ιησούς .
Σύμπτωση άραγε ;

---

Όχι, φίλε μου!
Δεν είναι σύμπτωση.
Απλώς η παράδοση έπρεπε να περάσει σε κάτι το καινούριο για να συνεχίσει να παραμένει ζωντανή.
Όταν κάτι εκτελεί τον κύκλο ζωής του και φαινομενικά πεθαίνει θα πρέπει να ενσαρκωθεί σε κάτι το καινούριο...

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Απλώς η παράδοση έπρεπε να περάσει σε κάτι το καινούριο για να συνεχίσει να παραμένει ζωντανή.
Όταν κάτι εκτελεί τον κύκλο ζωής του και φαινομενικά πεθαίνει θα πρέπει να ενσαρκωθεί σε κάτι το καινούριο...

---

Συμφωνώ απόλυτα φίλε μου Dying Incubus απλά αναρωτιέμαι , εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια , ο κύκλος παραμένει στάσιμος ή μήπως έχει κλείσει ;
Δύσκολο ερώτημα , ο χρόνος θα δείξει .

Προσωπικά δεν θα έλεγα πως ο κύκλος είναι στάσιμος, πάντοτε εκτελεί μια πορεία κίνησης.
Άλλοτε αργή, άλλοτε γρήγορη.
Ίσως να υπάρχει η θέληση για κάποια αλλαγή και μετάπτωση σε κάτι το πιο εξελιγμένο, αυτό που απομένει είναι οι διάφορες προσπάθειες που γίνονται να εναρμονιστούν και να δουλέψουν παράλληλα κι εντατικά, όχι ξεχωριστά και πολλές φορές αντίθετα μεταξύ τους.

In anticipation of my resurrection...

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr