ESOTERICA.gr Forums ! - ΣΙΓΟΜΟΥΡΜΟΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΟΛΗ ΜΕΡΑ - vol 3 -

/-- 14 Χρόνια ESOTERICA Forums ! --\
! 2001 - 2015 !

** Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος **
Δημιουργικό, με μεγαλύτερη Κατανόηση και
περισσότερη Γνώση το 2016 !

Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ε Σ

Ad space

ESOTERICA.gr Forums !

Όνομα Μέλους:	Password:	Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;

Όλα τα Forums

"Μεταξύ τυρού και αχλαδιού"

ΣΙΓΟΜΟΥΡΜΟΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΟΛΗ ΜΕΡΑ - vol 3 -

Νέο Θέμα

Απάντηση στο Θέμα

Εκτυπώσιμη Μορφή

Σελίδα:

Συγγραφέας	Θέμα
pixeldream ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 1606 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/09/2005, 08:20:08 ΣΤΡΙΦΟΓΥΡΙΖΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΜΠΕΡΔΕΥΕΙ ΤΑ PIXEL... ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ... Walk with me Open your sensitive mouth And talk to me Hold out your delicate hands And feel me Couldn't make any plans To conceal me Open your sensitive mouth Hold out your delicate hands With such a sensitive mouth I'm easy to see through When I come up When I rush I rush for you Cry for you Seen the tears Roll down from my eyes for you Heard my truth Distorting to lies for you Watched my love Becoming a prize for you Seen the tears in my eyes Heard my truth turn to lies Seen the tears in my eyes I'm not proud of what I do When I come up When I rush I rush for you I come up to meet you Up there somewhere When I rush to greet you My soul is bared Gave more for you Dropped my crutches And crawled on the floor for you Went looking behind every door for you And because of the things That I saw for you I spiritually grew When I come up When I rush I rush for you ..
Mantis ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Panama 2232 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/09/2005, 21:24:14 When as a child I used to bathe in my blue heaven my mother's lullaby would soothe and keep me warm and in my room a candle burning outside the wind that would be blowing up a storm Which would play tricks at night with my imagination and my imaginations kept me so alone oh in my room I'd sit in silence while all my demons would be knocking on my walls How people differ never ceases to amaze me I know there's no one here or nothing that can save me and after spending nights with every kind of lover it's plain to see that love it's just a step from nowhere I learned to love in me my flaws and contradictions I learned to love in me my passions and addictions it was my image that i saw there in the water down by the river and the deep blue hurting sky The only truth I know is days that come-a-tumbling and all my colors I saw drifting down the stream oh in my room I sit in silence with times comes knowledge and this knowledge kills the dream Deep Blue Hurting Sky ~ Πυξ Λαξ ...για τους μύθους που ειπώθηκαν και για όσους δεν έχουμε ζήσει ακόμη... . . . @rwen the Guardian Είμαι ο Λόγος και το Πυρ Είμαι ζενίθ, είμαι ναδίρ Ανάβω γίνομαι πυρσός Πνίγω το ψέμα μες στο φως
Mantis ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Panama 2232 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/09/2005, 21:39:25 Δε γνωρίζω νησιά ούτε λύνω πανιά για ταξίδια δε βγάζω μιλιά Ένα σπίτι ο κόσμος δύο δωμάτια παλιά λογική μου που μπάζεις νερά Το λιμάνι είναι ξένο και το σπίτι που μένω νοικιασμένο για χρόνια κι εγώ νόμιζα αιώνια Σαν καράβι θα αφήσω λίγα απόνερα πίσω για την άβυσσο βόλτα απ' την πίσω την πόρτα Ταξιδιώτες ωραίοι όλοι εσείς οι μοιραίοι με κορδέλες και στρας στα μαλλιά Δουλευτάδες και αλήτες βασιλιάδες και αγύρτες το ταξίδι δεν πάει πουθενά Σ' ένα γλέντι ξεχνιέμαι κι όλα τούτα που λένε σαν αστεία και σαν σοβαρά Είναι σκόνη και στάχτη σαν κηλίδα στο χάρτη σαν παιδί που δε βγάζει μιλιά Το λιμάνι ~ Μάλαμας Σωκράτης ...κύμα... άμπωτη... άνεμος στο πανί... υποσχέσεις για ταξίδια... χωρίς υποψίες για ξέρες... . . . @rwen the Guardian... Είμαι ο Λόγος και το Πυρ Είμαι ζενίθ, είμαι ναδίρ Ανάβω γίνομαι πυρσός Πνίγω το ψέμα μες στο φως
Mantis ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Panama 2232 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/09/2005, 21:47:01 Χειμώνες πέρασαν πολλοί χειμώνες που αγγίζουν το κορμί μου το πέρασμα σου απ’ τη γη φέρνει κρυστάλλινες σταγόνες Μια ιστορία παιδική ζωγραφίζει στο μυαλό μου χρωματίζει τη ζωή Το ταξίδι ξεκινάει πάνω στης νιότης θα γυρίζω το φως ταξίδι στο φως Χειμώνες πέρασαν ξανά χειμώνες βλέπω κάθε μέρα μεθυσμένα γαλάζια νερά Ταξίδι στο φως ~ Μουρβάτης Άγγελος & Ψυχή ...στη θάλασσα ταξιδεύεις και στο Φως... μου... . . . @rwen the Guardian... Είμαι ο Λόγος και το Πυρ Είμαι ζενίθ, είμαι ναδίρ Ανάβω γίνομαι πυρσός Πνίγω το ψέμα μες στο φως
mariha2912 Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 619 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 05:50:31 Οδηγώ και σε σκέφτομαι Στίχοι: Α. Φουντουλάκης Μουσική: Αντύπας Ερμηνευτές: Αντύπας Οδηγώ και σε σκέφτομαι κι είν’ αυτό επικίνδυνο με τη σκέψη σε σένανε να ξεφύγω τον κίνδυνο. Οδηγώ και σε σκέφτομαι με τα μάτια κλαμένα και το νιώθω πως χάνομαι αφού χάνω εσένα. Οδηγώ και σε σκέφτομαι και λυπάμαι για μένα και το νιώθω πως χάνομαι αφού χάνω εσένα. Αρρωσταίνω, πού πας όταν άλλον κοιτάς; Όταν δε μου μιλάς αρρωσταίνω. Αρρωσταίνω, πού πας και ποια πόρτα χτυπάς; Όταν δε μου μιλάς αρρωσταίνω. Οδηγώ και στο πλάι μου έχω μόνο τη σκέψη σου και καμιά, σου τ’ ορκίζομαι, δε θα πάρει τη θέση σου. Οδηγώ και σε σκέφτομαι με τα μάτια κλαμένα και το νιώθω πως χάνομαι αφού χάνω εσένα. Οδηγώ και σε σκέφτομαι και λυπάμαι για μένα και το νιώθω πως χάνομαι αφού χάνω εσένα. ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΣΜΑ!!!
mariha2912 Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 619 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 05:57:26 ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΚΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ!!! ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΑΞΙΑ ( ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΑΚΟΥΩ ΚΥΡΙΩΣ...) Ο παπαγάλος Στίχοι: Γιάννης Παπαϊωάννου Μουσική: Κατερίνα Κόρου Ερμηνευτές: Λευτέρης Πανταζής Κρυφά μέσα στο σπίτι μας ξέρω πως μπήκε άλλος. Πάψε να λες πως σ’ αδικώ γιατί μπροστά στο σκηνικό ήταν κι ο παπαγάλος. Το ’πε, το ’πε ο παπαγάλος ότι σ’ αγκαλιάζει άλλος. Ότι σ’ αγκαλιάζει άλλος το ’πε, το ’πε ο παπαγάλος. Ο έρωτάς μας, έλεγες, είναι πολύ μεγάλος. Μα πίσω από την πλάτη μου άλλον φιλάς, αγάπη μου, μου το ’πε ο παπαγάλος.
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 12:16:51 Τα πνεύματα επιστρέφουνε τις νύχτες Φωτάκια από αλύτρωτες ψυχές κι αν δεις εκεί ψηλά στις πολεμίστρες Θα δεις να σε κοιτάζουνε μορφές Και τότε ένα παράπονο σε παίρνει Και στα καντούνια μέσα σε γυρνά η Πόλη μια παλιά αγαπημένη Που συναντάς σε ξένη αγκαλιά Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο Αλλάζουνε εντός μου τα σύνορα του κόσμου Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο Αλλάζουνε εντός μου τα σύνορα του κόσμου Τη βρήκα στις στροφές των ποιημάτων Με τις παλιές χανούμισσες να ζει και ρίχνω μες το στόμα των αρμάτων Την κούφια μου αλήθεια την μισή Καλημέρα σε όλους Nemesi
Mr Brightside Νέο Μέλος 32 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 12:33:40 Daisies of the Galaxy Eels Take heart my little friend And push back your seat Soon we'll be far away Far from the street Where you learned how to be Not what you are Up on the shoulder There is a town With a little motel And an old movie house We'll go to a movie Whatever it is Whatching the movie The world's gonna end And there ain't no place for A boy and his friends to go I'll pick some daisies From the flower bed Of the galaxy theater While you clear your head I thought some daisies Might cheer you up.. smats Μα καλά ... είμαι τόσο ατάλαντος?
Mr Brightside Νέο Μέλος 32 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 12:40:01 Getting Away With It James Are you aching for the blade That's o.k. Were insured Are you aching for the grave That's o.k. Were insured Were getting away with it All messed up Getting away with it All messed up That's the living Daniel's saving Grace She's out in deep water hope he's a good swimmer Daniel plays his ace Deep inside his temple He knows how to surf her Were getting away with it All messed up Getting away with it All messed up That's the living Daniel drinks his weight Drinks like Richard Burton Dance like John Travolta, now. Daniel's saving Grace He was all but drowning Now they live like dolphins Getting away with it All messed up Getting away with it All messed up That's the living Getting away with it Getting away with it Getting away with it That's the living That's the living . . . . ...ε αφού έτσι είναι... Που θα παει. Θα τη βρω την άκρη.
lorenzo Πλήρες Μέλος 1432 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 16:00:21 Για σένανε μπορώ Στίχοι: Σώτια Τσώτου Μουσική: Αντώνης Στεφανίδης Ερμηνευτές: Μαρινέλλα Για σένανε μπορώ να βγω να ζητιανέψω, κάθε ντροπή ν' αντέξω για σένανε μπορώ Για σένανε μπορώ να βγω γυμνή στους δρόμους, αντίθετα στους νόμους και κάθε ιερό Για σένανε μπορώ τις φλέβες μου να σκίσω, το αίμα μου ν' αφήσω να τρέξει σα νερό Για σένανε μπορώ πατρίδα να προδόσω, Χριστέ ντρέπομαι τόσο και όμως το μπορώ Για σένανε μπορώ φονιά να προσκυνήσω, λεπρό να τον φιλήσω, για σένανε μπορώ Για σένανε μπορώ στον Άδη να κατέβω και σέρνοντας ν' ανέβω το πιο ψηλό βουνό Για σένανε μπορώ στ' απόσπασμα να πάω και να χαμογελάω σα να 'τανε γιορτή, ν' αφήσω σα νερό το αίμα μου να τρέξει, χωρίς να πω μια λέξη, ούτε όχι, ούτε γιατί Για σένανε μπορώ τις φλέβες μου να σκίσω, το αίμα μου ν' αφήσω να τρέξει σα νερό Για σένανε μπορώ πατρίδα να προδόσω, Χριστέ ντρέπομαι τόσο και όμως το μπορώ "I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand." --Confucius
lorenzo Πλήρες Μέλος 1432 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 16:01:31 Σ' ακολουθώ Στίχοι: Μάνος Λοΐζος Μουσική: Μάνος Λοΐζος Ερμηνευτές: Μάνος Λοΐζος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου Σ' ακολουθώ στην τσέπη σου γλιστράω σαν διφραγκάκι τόσο δα μικρό Σ' ακολουθώ και ξέρω πως χωράω μες στο λακάκι που 'χεις στο λαιμό Έλα κράτησέ με και περπάτησέ με μες στο μαγικό σου το βυθό πάρε με μαζί σου στο βαθύ φιλί σου μη μ' αφήνεις μόνο θα χαθώ Σ' ακολουθώ και πάνω σου κολλάω σαν φανελάκι καλοκαιρινό Σ' ακολουθώ σ'αγγίζω και πονάω κλείνω τα μάτια και σ' ακολουθώ "I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand." --Confucius
lorenzo Πλήρες Μέλος 1432 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 16:03:01 Ο μέρμηγκας Στίχοι: Μάνος Λοΐζος Μουσική: Μάνος Λοΐζος Ερμηνευτές: Μάνος Λοΐζος, Σωκράτης Μάλαμας Eνας μέρμηγκας τυφλός με πήρε απ το χέρι Είμαι λέει ο πιο σοφός σ΄ ολόκληρο τ’ ασκέρι Kαι τα μικρά του τα μερμηγκάκια χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό εν-δυό προσκυνάμε, εν-δυό πολεμάμε, εν-δυό δεν πεινάμε Tα βολεύεις μια χαρά σπουδαίο μου μυρμήγκι όμως πρόσεχε καλά τ' ωραίο σου λαρύγγι Kαι τα μικρά του τα μερμηγκάκια χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό εν-δυό προσκυνάμε, εν-δυό πολεμάμε, εν-δυό μα πεινάμε Πριν προλάβω να του πω το σύστημα ν' αλλάξει πλάκωσε όλο το χωριό το μέρμηγκα να χάψει Kαι τα μικρά του τα μερμηγκάκια χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό εν-δυό προσκυνάμε, εν-δυό μα πεινάμε, εν-δυό θα σε φάμε! "I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand." --Confucius
lorenzo Πλήρες Μέλος 1432 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 16:05:13 Νεκρό μου όνειρο Στίχοι: Κώστας Χατζής Μουσική: Ερμηνευτές: Έπεσε το όνειρο νεκρό κάτω στο χώμα Πάνω στα βλέφαρα η αγρύπνια μου βαραίνει Με πόση πίκρα μου φαρμάκωσες το στόμα Ήσουν η ελπίδα ζωή αγαπημένη Σε πήρα τρυφερά σαν το λουλούδι Σ' έκλεισα στης καρδιάς την αγκαλιά Σ' έκανα στα χείλη μου τραγούδι Μα μου το πήρανε της νύχτας τα πουλιά Σε πήρα τρυφερά σαν το λουλούδι Σ' έκλεισα στης καρδιάς την αγκαλιά Σ' έκανα στα χείλη μου τραγούδι Μα μου το πήρανε της νύχτας τα πουλιά Έμοιαζες μ' όνειρο με χάρτινο αετό Και εγώ ξετύλιγα κουβάρι απ' την ελπίδα Μα εσύ δεν μ' ένιωσες και αυτό ήταν αρκετό Να μείνει ανάμνηση η μέρα που σε είδα Σε πήρα τρυφερά σαν το λουλούδι Σ' έκλεισα στης καρδιάς την αγκαλιά Σ' έκανα στα χείλη μου τραγούδι Μα μου το πήρανε της νύχτας τα πουλιά Σε πήρα τρυφερά σαν το λουλούδι Σ' έκλεισα στης καρδιάς την αγκαλιά Σ' έκανα στα χείλη μου τραγούδι Μα μου το πήρανε της νύχτας τα πουλιά "I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand." --Confucius
lorenzo Πλήρες Μέλος 1432 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 16:07:26 Γέρνει ο ήλιος Στίχοι: Κώστας Χατζής Μουσική: Κώστας Χατζής Ερμηνευτές: Χαρούλα Αλεξίου, Κώστας Χατζής Γέρνει ο ήλιος και μαζί του όλη η μέρα έτσι να έγερνα μαζί τους και γω και να χαθώ και να σβηστώ όπως η μέρα και να ανθίζω με το πρώτο πρωινό Γιατί οι άνθρωποι τόσο μικροί γιατί η αγάπη να΄χει τέλος στη ζωή γιατί οι άνθρωποι τόσο πικροί και γω και συ τόσο μικροί Την κάθε νύχτα δε μπορώ δεν την αντέχω όταν με φτάνει μου ματώνει την ψυχή κι οι αναμνήσεις μου καρφώνουν το μυαλό μου και με κρατάνε ώσπου να΄ρθει το πρωί Γιατί οι άνθρωποι τόσο μικροί γιατί η αγάπη να΄χει τέλος στη ζωή γιατί οι άνθρωποι τόσο πικροί και γω και συ, και γω και συ τόσο μικροί Γέρνει ο ήλιος και μαζί του όλο το φως κι όλα τα χρώματα να γίνουν όλα ένα να΄ταν και να΄μπαινα στο πέπλο τους αυτό και το πρωί να πω στο κόσμο καλημέρα Γιατί οι άνθρωποι τόσο μικροί γιατί η αγάπη να΄χει τέλος στη ζωή γιατί οι άνθρωποι τόσο πικροί και γω και συ και γω και συ τόσο μικροί "I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand." --Confucius
lorenzo Πλήρες Μέλος 1432 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 16:10:39 Μονάκριβή μου Στίχοι: Ναζίμ Χικμέτ Μουσική: Μάνος Λοΐζος Ερμηνευτές: Μάνος Λοΐζος Μονάκριβή μου εσύ στον κόσμο μου λες στο τελευταίο σου γράμμα πάει να σπάει το κεφάλι μου σβήνει η καρδιά μου Αν σε κρεμάσουν θα σε χάσω θα πεθάνω Θα ζήσεις καλή μου θα ζήσεις η ανάμνησή μου μαύρος καπνός θα διαλυθεί στον άνεμο Θα ζήσεις αδερφή με τα κόκκινα μαλλιά της καρδιάς μου οι πεθαμένοι δεν απασχολούν πιότερο από ένα χρόνο τους ανθρώπους του εικοστού αιώνα Ο θάνατος ένας νεκρός που τραμπαλίζεται στην άκρη ενός σχοινιού σε τούτο εδώ το θάνατο δεν αντέχει η καρδιά μου Μα να 'σαι σίγουρη πολυαγαπημένη μου απ' το μαύρο και μαλλιαρό το χέρι κάποιου φουκαρά ατσίγγανου περάσει στο λαιμό μου τη θηλειά Άδικα θα κοιτάνε μες στα γαλάζια μάτια του Ναζίμ να δουν το φόβο στο σούρπωμα του στερνού μου πρωινού θα δω τους φίλους μου κι εσένα Και δε θα πάρω μαζί μου κάτω απ' το χώμα παρά μόνο την πίκρα ενός ατέλειωτου τραγουδιού Μέλισσά μου με τη χρυσή καρδιά με τα μάτια πιο γλυκά απ' το μέλι τι κάθισα και σου 'γραψα πως ζήτησαν το θάνατό μου Η δίκη μόλις άρχισε δε κόβουν δα και στα καλά καθούμενα έτσι το κεφάλι ενός ανθρώπου σαν να 'τανε γογγύλι Έλα έλα μη μου σκας όλα αυτά 'ναι μακρινά ενδεχόμενα έλα και μη ξεχνάς πως η γυναίκα ενός φυλακισμένου δεν κάνει να 'χει μαύρες έννοιες "I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand." --Confucius
lorenzo Πλήρες Μέλος 1432 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 16:12:59 Το σ’ αγαπώ μια λέξη απλή Στίχοι: Ηλίας Λυμπερόπουλος Μουσική: Κώστας Χατζής Ερμηνευτές: Χαρούλα Αλεξίου Κοίτα να δεις, στο δρόμο της ζωής αν βγεις το μονοπάτι σου θα πρέπει να διαλέξεις. Μα προπαντός, κοίτα να δεις, στο μονοπάτι της ζωής πρέπει να μάθεις και να σέβεσαι τις λέξεις, μα προπαντός πρέπει να μάθεις και να σέβεσαι τις λέξεις. Το σ’ αγαπώ μια λέξη απλή είναι κι αυτή μια λέξη απλή μα σε χιλιάδες περιπτώσεις είναι ανόητη, γελοία και κουτή, όμορφη είναι μοναχά όταν τη νιώσεις. Κοίτα να δεις, κάποια στιγμή οι λέξεις όλες στη ζωή είναι τραγούδια, είναι χάδια που μιλάνε, μα αν τις προδώσεις ξαφνικά οι λέξεις γίνονται καρφιά οι λέξεις γίνονται καρφιά και σε τρυπάνε. "I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand." --Confucius
lorenzo Πλήρες Μέλος 1432 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 16:21:07 Οι άντρες περνούν, μαμά. Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου Μουσική: Francois Bernheim Ερμηνευτές: Χαρούλα Αλεξίου Οι άντρες περνούν, μαμά. Μου στέλνουν πάντα καρτ-ποστάλ Από νησιά, μαμά. Κι είναι πολύ συχνά, Μποέμ αρτίστες, μουσικοί Αμήχανα παιδιά. Οι άντρες περνούν, μαμά. Προσφέρουν δώματα με θέα Σε βαθειά νερά. Τους νιώθω μυστικ, Να επιθυμούν ωκεανούς Μα πάει η καρδιά ρηχά. Οι άντρες περνούν, μαμά. Πώς θα’θελα να φέρω κάποιον λίγο πιο κοντά. Μ’αυτοί περνούν, μαμά, Κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά. Οι άντρες περνούν, μαμά. Αστέρια που αφήνουν ίχνη οι νύχτες του έρωτα. Με βία που ζητά, Ενός αδέσποτου παιδιού Να κλέψει την καρδιά. Οι άντρες περνούν, μαμά. Πώς θα’θελα να φέρω κάποιον λίγο πιο κοντά. Μ’αυτοί περνούν, μαμά. Κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά. Οι άντρες περνούν, μαμά. Μ’ένα χαμόγελο που μοιάζει με γκριμάτσα πια. Κι αφού χτυπούν, μαμά, Μ’αφήνουν με τα όνειρά μου, Μόνη μου ξανά. Οι άντρες περνούν, μαμά. Τί θα κερδίσω αν φέρω κάποιον Λίγο πιο κοντά. Αφού περνούν, μαμά Κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά. "I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand." --Confucius
lorenzo Πλήρες Μέλος 1432 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 16:23:55 Αντίστροφη μέτρηση Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος Ερμηνευτές: Χαρούλα Αλεξίου Την μοναξιά σου είδα και φοβήθηκα στο βλέμμα σου το σκοτεινό θυμήθηκα την περασμένη μου ζωή πόσο με τρόμαξες Κι ένα πρωί το άγγιγμα σου ήρθε σαν ξύπνημα μα μέχρι να νυχτώσει είχε γίνει δίλημμα της μετρημένης μου ζωής Πόσο με τρόμαξες Μες του κορμιού μου την τρελή την εγκατάλειψη είδα το έργο της ζωής μου σ΄επανάληψη Κι είπα να τρέξω να κρυφτώ και τώρα που αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση αρχίζω να μετράω εγώ και φύγε πρώτα εσύ πάρε και τη φωτιά μαζί Να μην θυμάμαι πια "I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand." --Confucius
lorenzo Πλήρες Μέλος 1432 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 16:31:37 Γιατί (Πυξ Λαξ) Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας Ερμηνευτές: Πυξ Λαξ Άδειες στιγμές,η ψυχή μας κενή τα λόγια υπάρχουν γιατί υπήρχαν εκεί, πλοίο τα μάτια τα μαλλιά σου πανί πόσο σε ήθελα και πόσο εσύ,γιατί. Γιατί; Γιατί το τραγούδι αυτό πάντα να λέει δε μπορώ, γιατί κι εσύ με σπρώχνεις στο γκρεμό δεν σε συγχωρώ,δεν σε συγχωρώ,γιατί. Κοίτα να δεις πως αλλάξαμε δες τη ζωή που ξεγράψαμε με μια ματιά,με μια κίνηση απλή ο εγωισμός σου,πάντα αυτός οδηγεί. Γιατί; "I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand." --Confucius
lorenzo Πλήρες Μέλος 1432 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 16:34:16 Ένα παιδί περπατάει με τα χέρια Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας Ερμηνευτές: Πυξ Λαξ Είσαι το πιο λευκό χρώμα της σκέψης μου ένα παιδί που περπατάει με τα χέρια μια γυναίκα που τ ' όνειρό της σκότωσε και πριν το μάθουν όλοι το 'στειλε στ' αστέρια. Είσαι το πιο λευκό χρώμα της σκέψης μου ένα τραγούδι που πάντα τρόμαζα να γράψω η μυρωδιά μιας ξεχασμένης θάλασσας που βρέχει μόνο αυτά που ήθελα να κάψω. Αν θέλεις να με βρεις να παίζεις, να νιώθεις, να ζεις. Αν πάλι δε μπορείς μη φύγεις, μη χαθείς. Κι αν η σιωπή που τριγυρνάει στην ομορφιά σου στο τέλος δέσει την οργή σου με βροχή και γίνει στίχος που ξεχνάει τ' όνομά σου κι έρχεται πάλι όταν έρχεσαι κι εσύ. Θα είσαι πάντα το λευκό χρώμα της σκέψης μου ένα παιδί που περπατάει με τα χέρια μια γυναίκα που τ' όνειρό της σκότωσε και πριν το μάθουν όλοι το 'στειλε στ' αστέρια. Αν θέλεις να με βρεις να παίζεις, να νιώθεις, να ζεις. Αν πάλι δε μπορείς μη φύγεις, μη χαθείς. Αν θέλεις να με βρεις να παίζεις, να νιώθεις, να ζεις. Αν πάλι δε μπορείς μη φύγεις, μη χαθείς. "I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand." --Confucius
lorenzo Πλήρες Μέλος 1432 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 16:36:40 Ψάχνω τη νύχτα Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας Ερμηνευτές: Πυξ Λαξ Ψάχνω την μέρα με σκόρπια βήματα Ψάχνω την νύχτα κι είμαι εδώ Ψάχνω μαζί σου καυτά μηνύματα Που θα διαλύσουν το κενό Σ' ένα ταξίδι που ν' αγγίζει τα πέρατα Είμαι μακριά μα κείμαι εδώ Παράσιτα, αντιθέσεις και τέρατα Ζούμε σε σύγχυση ιδεών Δες τους πως είναι σαν πολύχρωμη βεντάλια Με φανέλες και δίχρωμα κασκόλ Μες τα κλουβάκια τους να φτιάχνουνε στιχάκια Πολιτική και γήπεδο ένα γκολ Ένα γκο-ολ ένα γκολ Ψάχνω αγάπη φεύγω στον χρόνο Είμαι μαζί σου κι απορώ Γιατί ο κόσμος αισθάνεται μόνος Αφού το αίνιγμα είν' απλό Μ' αρέσει να βλέπω τα φώτα τα βράδια Μ' αρέσει η θάλασσα κι εσύ Μ' αρέσει να νιώθω τους ήχους με χάδια Όλα αυτά τα λέω ζωή Δες τους πως είναι... "I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand." --Confucius
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 185 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 18:58:10 Όταν απο περιέργεια κυρίος άνοιξα το θέμα δεν περίμενα ότι θα είχα το κουράγιο να διαβάσω 8 σελίδες! πες μου τους φίλους σου να σου πω ποιός είσαι, και η μουσική μετρά λεω εγώ. "...στο 'πα και στο ξαναλέω στο γιαλό μην κατεβείς..." ΡΟΔΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΥΡΙΖΕΙ
Mantis ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Panama 2232 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 21:33:24 quote: Όταν απο περιέργεια κυρίος άνοιξα το θέμα δεν περίμενα ότι θα είχα το κουράγιο να διαβάσω 8 σελίδες! πες μου τους φίλους σου να σου πω ποιός είσαι, και η μουσική μετρά λεω εγώ. Να σε καλοσωρίσουμε τότε ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ... με την ευχή και την ελπίδα να σε βλέπουμε να σιγομουρμουρίζεις... ...δεν έχουν τόση σημασία οι σελίδες που πέρασαν, μα οι σελίδες που θα έρθουν... . . . @rwen the Guardian... Είμαι ο Λόγος και το Πυρ Είμαι ζενίθ, είμαι ναδίρ Ανάβω γίνομαι πυρσός Πνίγω το ψέμα μες στο φως
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 21:43:06 Αχ! Με φτιάξατε κι απόψε. Τι διαβάζω [άνω] η γυναίκα! Τα πάνω και τα κάτω. Στίχοι Ηλίας Κατσούλης Μουσική Νίκος Τάτσης Τραγουδά η Νάντια Καραγιάννη από τις Ρίμες της αγάπης... ------------------- Αφιερωμένο. Τα πάνω είναι ουρανός τα κάτω είναι τάφος με αγαπάς κι υψώνουμαι ήλιος μαζί και βράχος. Τα πάνω είναι θάλασσα με κύματα και λόγια τα κάτω εγκατάλειψη σε σκοτεινά υπόγεια. Τα πάνω είμαστε τα δυό μαζί σαν περπατούμε τα κάτω θα΄μαστε κι οι δυό όταν θα χωριστούμε... Αμάν Παναγιά μου καημοί... [ΑΦΡΟΔΙΤΗ] Τα χέρια μου ντυθήκαν τα δικά του,ταξίδεψα στη λήθη του θανάτου,και της ζωής, φιλί βροχής.Πριν μέρες γνώρισα τα δάκρυά του, κι ας είχε όλο τον κόσμο χάρισμά του,και άντρας,και τραγούδι, και παιδί,δεν ήξερα πως κλαίνε κι οι Θεοί!!!
pixeldream ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 1606 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/09/2005, 23:55:55 To the soul's desires The body listens What the flesh requires Keeps the heart imprisoned What the spirit seeks The mind will follow When the body speaks All else is hollow I'm just an angel Driving blindly Through this world I'm just a slave here At the mercy Of a girl Oh I need your tenderness Oh I need your touch Oh I dream of one caress Oh I pray too much To the soul's desires The body listens What the flesh requires Keeps the heart imprisoned What the spirit seeks The mind will follow When the body speaks All else is hollow You keep me waiting For the promise That is mine Please stop debating Please stop wasting Your time Oh I need your tenderness Oh I need your touch Oh I dream of one caress Oh I pray too much ..
Mr Brightside Νέο Μέλος 32 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/09/2005, 13:01:26 Daysleeper REM receiving dept., 3 a.m. staff cuts have socked up the overage directives are posted. no callbacks, complaints. everywhere is calm. Hong Kong is present Taipei awakes all talk of circadian rhythm I see today with a newsprint fray my night is colored headache grey daysleeper daysleeper daysleeper the bull and the bear are marking their territories they're leading the blind with their international glories I'm the screen, the blinding light I'm the screen, I work at night. I see today with a newsprint fray my night is colored headache grey don't wake me with so much. daysleeper. I cried the other night I can't even say why fluorescent flat caffeine lights its furious balancing I'm the screen, the blinding light I'm the screen, I work at night I see today... don't wake me with so much. the ocean machine is set to 9 I'll squeeze into heaven and valentine my bed is pulling me. gravity daysleeper. daysleeper. daysleeper. daysleeper. daysleeper Που θα παει. Θα τη βρω την άκρη.
Mr Brightside Νέο Μέλος 32 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/09/2005, 13:06:48 Trains Porcupine Tree Train set and match spied under the blind Shiny and contoured the railway winds And I've heard the sound from my cousin's bed The hiss of the train at the railway head Always the summers are slipping away A 60 ton angel falls to the earth A pile of old metal, a radiant blur Scars in the country, the summer and her Always the summers are slipping away Find me a way for making it stay When I hear the engine pass I'm kissing you wide The hissing subsides I'm in luck When the evening reaches here You're tying me up I'm dying of love It's OK Που θα παει. Θα τη βρω την άκρη.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/09/2005, 09:43:26 Ημίφως... Λόγια Σμαρώ Παπαδοπούλου, Μουσική Χρήστος ΄Αννας [από τις Ρίμες της Αγάπης] Τραγούδι, Νάντια Καραγιαννη. ********** ******** Στο ημίφως του κεριού που τρέμει μιά βάρκα στο κάδρο αραγμένη τα βιβλία εδώ κι εκεί ριγμένα του έρωτά μας τα όνειρα χαμένα είσαι δίπλα κι η απόσταση μεγάλη δίχως δυό λόγια θα βγει η νύχτα πάλι. ΄Ασε με λίγο να ξεκουραστώ το πρόσωπό μου στον καθρέφτη κοιτώ κάθε σφραγίδα μου γράφει τροχιά δεν θέλω να χάσω το δρόμο ξανά. Στο ημίφως του κεριού που τρέμει είμαι Ο ΜΑΓΟΣ και ξέρω τι ΜΟΥ ΜΕΛΛΕΙ... ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΩ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΓΙΝΟΜΑΙ ΕΝΑ ΜΕ ΓΗ, ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ ΧΩΜΑ ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΩ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΠΑΛΙ ΕΣΕΝΑ ΘΑ ΑΓΑΠΗΣΩ. ΤΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΘΕΕ ΜΟΥ!!! [ΑΦΡΟΔΙΤΗ] Στο βαθμό που γνωρίζετε την αγάπη γίνεστε η αγάπη!Η αγάπη είναι κάτι παραπάνω από ένα συναίσθημα!Είναι μία φυσική δύναμη και πρέπει συνεπώς να περικλείει την αλήθεια.
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/09/2005, 11:01:07 ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ: Δ. ΛΑΓΙΟΣ ΣΤΙΧΟΙ: Δ. ΛΑΓΙΟΣ Να ονειρεύομαι απ' το παράθυρο να ταξιδεύω Να μπαίνω μέσα σου να καταστρέφομαι και να πεθαίνω Η σωτήρια μου είναι ο θάνατος και το κορμί σου Να μπαίνω μέσα σου να καταστρέφομαι και να πεθαίνω Να ονειρεύομαι απ το παράθυρο να ταξιδεύω Σ' ένα πλατύ γιαλό στην εγκατάλειψη λευκού χειμώνα Ν' αγγίζω το βυθό και να ξοδεύομαι γιατί το θέλω Σ' ένα πλατύ γιαλό στην εγκατάλειψη λευκού χειμώνα Να ονειρεύομαι απ το παράθυρο να ταξιδεύω Η γύμνια λάμπει με του λευκού την λάμψη Μαγεύει το θάνατο με το λευκό Απουσία κι όλα τίποτα. Δαπάνη, γύμνια… Να ονειρεύομαι απ το παράθυρο να ταξιδεύω Με τον έρωτα γύρω και το θάνατο κάτω απ' τα μάτια Ξόδεμα συνεχεία δεν υπάρχουν μάσκες Τ' όνειρο είναι που μαγεύει ανοίγω, ξημερώνει… Για την Αφροδίτη και τους ονειροταξιδευτές αυτού του forum και όχι μόνο Καλημέρα σε όλους Nemesi
Mr Brightside Νέο Μέλος 32 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/09/2005, 13:43:12 Αμοργός Γκάτσος Nίκος Mε την πατρίδα τους δεμένη στα πανιά και τα κουπιά στον άνεμο κρεμασμένα Oι ναυαγοί κοιμήθηκαν ήμεροι σαν αγρίμια νεκρά μέσα στων σφουγγαριών τα σεντόνια Aλλά τα μάτια των φυκιών είναι στραμένα στη θάλασσα. Mήπως τους ξαναφέρει ο νοτιάς με τα φρεσκοβαμένα λατίνια .Kι ένας χαμένος ελέφαντας αξίζει πάντοτε πιο πολύ από δυο στήθια κοριτσιού που σαλεύουν. Mόνο ν' ανάψουνε στα βουνά οι στέγες των ερημοκκλησιών με το μεράκι του αποσπερίτη. Nα κυματίσουνε τα πουλιά στης λεμονιάς τα κατάρτια. Mε της καινούργιας περπατησιάς το σταθερό άσπρο φύσημα. Kαι τότε θά 'ρθουν αέρηδες σώματα κύκνων που μείνανε άσπιλοι τρυφεροί και ακίνητοι. Mες στους οδοστρωτήρες των μαγαζιών μέσα στων λαχανόκηπων τους κυκλώνες. Όταν τα μάτια των γυναικών γίναν κάρβουνα κι έσπασαν οι καρδιές των καστανάδων. Όταν ο θερισμός εσταμάτησε κι άρχισαν οι ελπίδες των γρύλων. Γι' αυτό λοιπόν κι εσείς παλληκάρια μου με το κρασί τα φιλιά και τα φύλλα στο στόμα σας Θέλω να βγείτε γυμνοί στα ποτάμια Nα τραγουδήστε τη Mπαρμπαριά όπως ο ξυλουργός κυνηγάει τους σκίνους Όπως περνάει η όχεντρα μες απ' τα περιβόλια των κριθαριών Mε τα περήφανα μάτια της οργισμένα Kι όπως οι αστραπές αλωνίζουν τα νιάτα. Kαι μη γελάς και μην κλαις και μη χαίρεσαι Mη σφίγγεις άδικα τα παπούτσια σου σα να φυτεύεις πλατάνια Mη γίνεσαι ΠEΠPΩMENON Γιατί δεν είναι ο σταυραητός ένα κλεισμένο συρτάρι Δεν είναι δάκρυ κορομηλιάς ούτε χαμόγελο νούφαρου Oύτε φανέλα περιστεριού και μαντολίνο Σουλτάνου Oύτε μεταξωτή φορεσιά για το κεφάλι της φάλαινας. Eίναι πριόνι θαλασσινό που πετσοκόβει τους γλάρους Eίναι προσκέφαλο μαραγκού είναι ρολόι ζητιάνου Eίναι φωτιά σ' ένα γύφτικο που κοροϊδεύει τις παπαδιές και νανουρίζει τα κρίνα Eίναι των Tούρκων συμπεθεριό των Aυστραλών πανηγύρι Eίναι λημέρι των Oύγγρων Που το χινόπωρο οι φουντουκιές πάνε κρυφά κι ανταμώνουνται Bλέπουν τους φρόνιμους πελαργούς να βάφουν μαύρα τ' αυγά τους Kαι τόνε κλαίνε κι αυτές Kαίνε τα νυχτικά τους και φορούν το μισοφόρι της πάπιας Στρώνουν αστέρια καταγής για να πατήσουν οι βασιλιάδες Mε τ' ασημένια τους χαϊμαλιά με την κορώνα και την πορφύρα Σκορπάνε δεντρολίβανο στις βραγιές Για να περάσουν οι ποντικοί να πάνε σ' άλλο κελλάρι Nα μπούνε σ' άλλες εκκλησιές να φαν τις Άγιες Tράπεζες Kι οι κουκουβάγιες παιδιά μου Oι κουκουβάγιες ουρλιάζουνε Kι οι πεθαμένες καλογριές σηκώνουνται να χορέψουν Mε ντέφια τούμπανα και βιολιά με πίπιζες και λαγούτα Mε φλάμπουρα και με θυμιατά με βότανα και μαγνάδια Mε της αρκούδας το βρακί στην παγωμένη κοιλάδα Tρώνε τα μανιτάρια των κουναβιών Παίζουν κορώνα-γράμματα το δαχτυλίδι τ' Aη-Γιαννιού και τα φλουριά του Aράπη Περιγελάνε τις μάγισσες Kόβουν τα γένια ενός παπά με του Kολοκοτρώνη το γιαταγάνι Λούζονται μες στην άχνη του λιβανιού Kι ύστερα ψέλνοντας αργά μπαίνουν ξανά στη γη και σωπαίνουν Όπως σωπαίνουν τα κύματα όπως ο κούκος τη χαραυγή όπως ο λύχνος το βράδυ. Έτσι σ' ένα πιθάρι βαθύ το σταφύλι ξεραίνεται και στο καμπαναριό μιας συκιάς κιτρινίζει το μήλο Έτσι με μια γραβάτα φανταχτερή Στην τέντα της κληματαριάς το καλοκαίρι ανασαίνει Έτσι κοιμάται ολόγυμνη μέσα στις άσπρες κερασιές μια τρυφερή μου αγάπη Ένα κορίτσι αμάραντο σα μυγδαλιάς κλωνάρι Mε το κεφάλι στον αγκώνα της γερτό και την παλάμη πάνω στο φλουρί της Πάνω στην πρωινή του θαλπωρή όταν σιγά-σιγά σαν τον κλέφτη Aπό το παραθύρι τής άνοιξης μπαίνει ο αυγερινός να την ξυπνήσει! Λένε πως τρέμουν τα βουνά και πως θυμώνουν τα έλατα Όταν η νύχτα ροκανάει τις πρόκες των κεραμιδιών να μπουν οι καλικάντζαροι μέσα Όταν ρουφάει η κόλαση τον αφρισμένο μόχθο των χειμάρρων Ή όταν η χωρίστρα της πιπεριάς γίνεται του βοριά κλωτσοσκούφι. Mόνο τα βόδια των Aχαιών μες στα παχιά λιβάδια της Θεσσαλίας Bόσκουν ακμαία και δυνατά με τον αιώνιο ήλιο που τα κοιτάζει Tρώνε χορτάρι πράσινο φύλλα της λεύκας σέλινα πίνουνε καθαρό νερό μες στ' αυλάκια Mυρίζουν τον ιδρώτα της γης κι ύστερα πέφτουνε βαριά κάτω απ' τον ίσκιο της ιτιάς να κοιμηθούνε. Πετάτε τους νεκρούς είπ' ο Hράκλειτος κι είδε τον ουρανό να χλωμιάζει Kι είδε στη λάσπη δυο μικρά κυκλάμινα να φιλιούνται Kι έπεσε να φιλήσει κι αυτός το πεθαμένο σώμα του μες στο φιλόξενο χώμα Όπως ο λύκος κατεβαίνει απ' τους δρυμούς να δει το ψόφιο σκυλί και να κλάψει. Tί να μου κάμει η σταλαγματιά που λάμπει στο μέτωπό σου; Tο ξέρω πάνω στα χείλια σου έγραψε ο κεραυνός τ' όνομά του Tο ξέρω μέσα στα μάτια σου έχτισε ένας αητός τη φωλιά του Mα εδώ στην όχτη την υγρή μόνο ένας δρόμος υπάρχει Mόνο ένας δρόμος απατηλός και πρέπει να τον περάσεις Πρέπει στο αίμα να βουτηχτείς πριν ο καιρός σε προφτάσει Kαι να διαβείς αντίπερα να ξαναβρείς τους συντρόφους σου Άνθη πουλιά ελάφια Nα βρεις μιαν άλλη θάλασσα μιαν άλλη απαλοσύνη Nα πιάσεις από τα λουριά του Aχιλλέα τ' άλογα Aντί να κάθεσαι βουβή τον ποταμό να μαλώνεις Tον ποταμό να λιθοβολείς όπως η μάνα του Kίτσου. Γιατί κι εσύ θα 'χεις χαθεί κι η ομορφιά σου θα 'χει γεράσει. Mέσα στους κλώνους μιας λυγαριάς βλέπω το παιδικό σου πουκάμισο να στεγνώνει Πάρ' το σημαία της ζωής να σαβανώσεις το θάνατο Kι ας μη λυγίσει η καρδιά σου Kι ας μην κυλήσει το δάκρυ σου πάνω στην αδυσώπητη τούτη γη Όπως εκύλησε μια φορά στην παγωμένη ερημιά το δάκρυ του πιγκουίνου Δεν ωφελεί το παράπονο Ίδια παντού θα 'ναι η ζωή με το σουραύλι των φιδιών στη χώρα των φαντασμάτων Mε το τραγούδι των ληστών στα δάση των αρωμάτων Mε το μαχαίρι ενός καημού στα μάγουλα της ελπίδας Mε το μαράζι μιας άνοιξης στα φυλλοκάρδια του γκιώνη Φτάνει ένα αλέτρι να βρεθεί κι ένα δρεπάνι κοφτερό σ' ένα χαρούμενο χέρι Φτάνει ν' ανθίσει μόνο Λίγο στάρι για τις γιορτές λίγο κρασί για τη θύμηση λίγο νερό για τη σκόνη... Στου πικραμένου την αυλή ήλιος δεν ανατέλλει Mόνο σκουλήκια βγαίνουνε να κοροϊδέψουν τ' άστρα Mόνο φυτρώνουν άλογα στις μυρμηγκοφωλιές Kαι νυχτερίδες τρων πουλιά και κατουράνε σπέρμα. Στου πικραμένου την αυλή δε βασιλεύει η νύχτα Mόνο ξερνάν οι φυλλωσιές ένα ποτάμι δάκρυα Όταν περνάει ο διάβολος να καβαλήσει τα σκυλιά Kαι τα κοράκια κολυμπάν σ' ένα πηγάδι μ' αίμα. Στου πικραμένου την αυλή το μάτι έχει στερέψει Έχει παγώσει το μυαλό κι έχει η καρδιά πετρώσει Kρέμονται σάρκες βατραχιών στα δόντια της αράχνης Σκούζουν ακρίδες νηστικές σε βρυκολάκων πόδια. Στου πικραμένου την αυλή βγαίνει χορτάρι μαύρο Mόνο ένα βράδυ του Mαγιού πέρασε ένας αγέρας Ένα περπάτημα ελαφρύ σα σκίρτημα του κάμπου Ένα φιλί της θάλασσας της αφροστολισμένης. Kι αν θα διψάσεις για νερό θα στίψουμε ένα σύννεφο Kι αν θα πεινάσεις για ψωμί θα σφάξουμε ένα αηδόνι Mόνο καρτέρει μια στιγμή ν' ανοίξει ο πικραπήγανος N' αστράψει ο μαύρος ουρανός να λουλουδίσει ο φλόμος. Mα είταν αγέρας κι έφυγε κορυδαλλός κι εχάθη Eίταν του Mάη το πρόσωπο του φεγγαριού η ασπράδα Ένα περπάτημα ελαφρύ σα σκίρτημα του κάμπου Ένα φιλί της θάλασσας της αφροστολισμένης. Ξύπνησε γάργαρο νερό από τη ρίζα του πεύκου να βρεις τα μάτια των σπουργιτιών και να τα ζωντανέψεις ποτίζοντας το χώμα με μυρωδιά βασιλικού και με σφυρίγματα σαύρας. Tο ξέρω είσαι μια φλέβα γυμνή κάτω από το φοβερό βλέμμα του ανέμου είσαι μια σπίθα βουβή μέσα στο λαμπερό πλήθος των άστρων. Δε σε προσέχει κανείς κανείς δε σταματά ν' ακούσει την ανάσα σου μα συ με το βαρύ σου περπάτημα μες στην αγέρωχη φύση θα φτάσεις μια μέρα στα φύλλα της βερυκοκιάς θ' ανέβεις στα λυγερά κορμιά των μικρών σπάρτων και θα κυλήσεις από τα μάτια μιας αγαπητικιάς σαν εφηβικό φεγγάρι. Yπάρχει μια πέτρα αθάνατη που κάποτε περαστικός ένας ανθρώπινος άγγελος έγραψε τ' όνομά του επάνω της κι ένα τραγούδι που δεν το ξέρει ακόμα κανείς ούτε τα πιο τρελά παιδιά ούτε τα πιο σοφά τ' αηδόνια. Eίναι κλεισμένη τώρα σε μια σπηλιά του βουνού Nτέβι μέσα στις λαγκαδιές και στα φαράγγια της πατρικής μου γης μα όταν ανοίξει κάποτε και τιναχτεί ενάντια στη φθορά και στο χρόνο αυτό το αγγελικό τραγούδι θα πάψει ξαφνικά η βροχή και θα στεγνώσουν οι λάσπες τα χιόνια θα λιώσουν στα βουνά θα κελαηδήσει ο άνεμος τα χελιδόνια θ' αναστηθούν οι λυγαριές θα ριγήσουν κι οι άνθρωποι με τα κρύα μάτια και τα χλωμά πρόσωπα όταν ακούσουν τις καμπάνες να χτυπάν μέσα στα ραγισμένα καμπαναριά μοναχές τους θα βρουν καπέλα γιορτινά να φορέσουν και φιόγκους φανταχτερούς να δέσουν στα παπούτσια τους. Γιατί τότε κανείς δε θ' αστιεύεται πια το αίμα των ρυακιών θα ξεχειλίσει τα ζώα θα κόψουν τα χαλινάρια τους στα παχνιά το χόρτο θα πρασινίσει στους στάβλους στα κεραμίδια θα πεταχτούν ολόχλωρες παπαρούνες και μάηδες και σ' όλα τα σταυροδρόμια θ' ανάψουν κόκκινες φωτιές τα μεσάνυχτα. Tότε θα 'ρθούν σιγά-σιγά τα φοβισμένα κορίτσια για να πετάξουν το τελευταίο τους ρούχο στη φωτιά κι ολόγυμνα θα χορέψουν τριγύρω της όπως την εποχή ακριβώς που είμασταν κι εμείς νέοι κι άνοιγε ένα παράθυρο την αυγή για να φυτρώσει στο στήθος τους ένα φλογάτο γαρύφαλο. Παιδιά ίσως η μνήμη των προγόνων να είναι βαθύτερη παρηγοριά και πιο πολύτιμη συντροφιά από μια χούφτα ροδόσταμο και το μεθύσι της ομορφιάς τίποτε διαφορετικό από την κοιμισμένη τριανταφυλλιά του Eυρώτα. Kαληνύχτα λοιπόν βλέπω σωρούς πεφτάστερα να σας λικνίζουν τα όνειρα μα εγώ κρατώ στα δάχτυλά μου τη μουσική για μια καλύτερη μέρα. Oι ταξιδιώτες των Iνδιών ξέρουνε περισσότερα να σας πουν απ' τους Bυζαντινούς χρονογράφους. O άνθρωπος κατά τον ρουν της μυστηριώδους ζωής του Kατέλιπεν εις τους απογόνους του δείγματα πολλαπλά και αντάξια της αθανάτου καταγωγής του Όπως επίσης κατέλιπεν ίχνη των ερειπίων τού λυκαυγούς χιονοστιβάδας ουρανίων ερπετών χαρταετούς αδάμαντας και βλέμματα υακίνθων Eν μέσω αναστεναγμών δακρύων πείνης οιμωγών και τέφρας υπογείων φρεάτων. Πόσο πολύ σε αγάπησα εγώ μονάχα το ξέρω Eγώ που κάποτε σ' άγγιξα με τα μάτια της πούλιας Kαι με τη χαίτη του φεγγαριού σ' αγκάλιασα και χορέψαμε μες στους καλοκαιριάτικους κάμπους Πάνω στη θερισμένη καλαμιά και φάγαμε μαζί το κομένο τριφύλλι Mαύρη μεγάλη θάλασσα με τόσα βότσαλα τριγύρω στο λαιμό τόσα χρωματιστά πετράδια στα μαλλιά σου. Ένα καράβι μπαίνει στο γιαλό ένα μαγγανοπήγαδο σκουριασμένο βογγάει Mια τούφα γαλανός καπνός μες στο τριανταφυλλί του ορίζοντα Ίδιος με τη φτερούγα του γερανού που σπαράζει Στρατιές χελιδονιών περιμένουνε να πουν στους αντρειωμένους το καλωσόρισες Mπράτσα σηκώνουνται γυμνά με χαραγμένες άγκυρες στη μασχάλη Mπερδεύουνται κραυγές παιδιών με το κελάδημα του πουνέντε Mέλισσες μπαινοβγαίνουνε μες στα ρουθούνια των αγελάδων Mαντήλια καλαματιανά κυματίζουνε Kαι μια καμπάνα μακρινή βάφει τον ουρανό με λουλάκι Σαν τη φωνή κάποιου σήμαντρου που ταξιδεύει μέσα στ' αστέρια Tόσους αιώνες φευγάτο Aπό των Γότθων την ψυχή κι από τους τρούλλους της Bαλτιμόρης Kι απ' τη χαμένη Aγιά-Σοφιά το μέγα μοναστήρι. Mα πάνω στ' αψηλά βουνά ποιοι να 'ναι αυτοί που κοιτάνε Mε την ακύμαντη ματιά και το γαλήνιο πρόσωπο; Ποιας πυρκαγιάς να 'ναι αντίλαλος αυτός ο κουρνιαχτός στον αγέρα; Mήνα ο Kαλύβας πολεμάει μήνα ο Λεβεντογιάννης; Mήπως αμάχη επιάσανεν οι Γερμανοί με τους Mανιάτες; Oυδ' ο Kαλύβας πολεμάει κι ουδ' ο Λεβεντογιάννης Oύτε κι αμάχη επιάσανεν οι Γερμανοί με τους Mανιάτες. Πύργοι φυλάνε σιωπηλοί μια στοιχειωμένη πριγκίπισσα Kορφές κυπαρισσιών συντροφεύουνε μια πεθαμένη ανεμώνη Tσοπαναρέοι ατάραχοι μ' ένα καλάμι φλαμουριάς λένε το πρωινό τους τραγούδι Ένας ανόητος κυνηγός ρίχνει μια ντουφεκιά στα τρυγόνια Kι ένας παλιός ανεμόμυλος λησμονημένος απ' όλους Mε μια βελόνα δελφινιού ράβει τα σάπια του πανιά μοναχός του Kαι κατεβαίνει απ' τις πλαγιές με τον καράγιαλη πρίμα Όπως κατέβαινε ο Άδωνις στα μονοπάτια του Xελμού να πει μια καλησπέρα της Γκόλφως. Xρόνια και χρόνια πάλεψα με το μελάνι και το σφυρί βασανισμένη καρδιά μου Mε το χρυσάφι και τη φωτιά για να σου κάμω ένα κέντημα Ένα ζουμπούλι πορτοκαλιάς Mιαν ανθισμένη κυδωνιά να σε παρηγορήσω Eγώ που κάποτε σ' άγγιξα με τα μάτια της πούλιας Kαι με τη χαίτη του φεγγαριού σ' αγκάλιασα και χορέψαμε μες στους καλοκαιριάτικους κάμπους Πάνω στη θερισμένη καλαμιά και φάγαμε μαζί το κομένο τριφύλλι Mαύρη μεγάλη μοναξιά με τόσα βότσαλα τριγύρω στο λαιμό τόσα χρωματιστά πετράδια στα μαλλιά σου. Kακοί μάρτυρες ανθρώποισιν οφθαλμοί και ώτα βαρβάρους ψυχάς εχόντων. HPAKΛEITOΣ