ESOTERICA.gr Forums ! - ΣΙΓΟΜΟΥΡΜΟΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΟΛΗ ΜΕΡΑ - vol 3 -

/-- 14 Χρόνια ESOTERICA Forums ! --\
! 2001 - 2015 !

** Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος **
Δημιουργικό, με μεγαλύτερη Κατανόηση και
περισσότερη Γνώση το 2016 !

Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ε Σ

Ad space

ESOTERICA.gr Forums !

Όνομα Μέλους:	Password:	Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;

Όλα τα Forums

"Μεταξύ τυρού και αχλαδιού"

ΣΙΓΟΜΟΥΡΜΟΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΟΛΗ ΜΕΡΑ - vol 3 -

Νέο Θέμα

Απάντηση στο Θέμα

Εκτυπώσιμη Μορφή

Σελίδα:

Συγγραφέας	Θέμα
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 25/11/2005, 19:02:41 Ο εφιάλτης της Περσεφόνης Βενετσάνου Νένα Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο Τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης Στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο Τώρα πετάνε τα αποτσίγαρα οι τουρίστες και το καινούργιο παν να δουν διυλιστήριο Κοιμήσου Περσεφόνη... Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα Τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία Άδεια κορμιά, σιδερικά, παιδιά κι ελάσματα Κοιμήσου Περσεφόνη... Galadriel Δ Ε Κ
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 25/11/2005, 19:21:56 Τα λεφτά Κραουνάκης Σταμάτης Από τότε που ’φτιαξε ο θεός την πλάση ένα πράγμα μου ’φταιξε, μου ’φταιξε, μου ’φταιξε Ο φτωχός ο άνθρωπος, τι είχε να περάσει που, πανάθεμα το μήλο και την Εύα την μπιρμπίλω του παράδεισου το τζάμπα μια για πάντα είχε χάσει Κι όπως έχει η βδομάδα τα μερόνυχτα εφτά η ζωή μας η ρημάδα δεν φτουράει χωρίς λεφτά Τα λεφτά, τα λεφτά, ποιος τ’ ανακάλυψε Τα λεφτά, τα λεφτά, την πορτοφόλα Τα λεφτά, τα λεφτά, και μας παράλειψε Τι παθαίνει ο άνθρωπος με του παρά τη φόλα Τα λεφτά, τα λεφτά, τα εκατομμύρια Τα λεφτά, τα μπερντέ, τα μπικικίνια Τα ψιλά, τα χοντρά, τριάντα αργύρια στο καζίνο την πατάς εφόσον έχεις γκίνια Άμα είσαι στην ανάγκη και διά χειρός Βαράγκη θα πουλήσεις το τραπέζι και τη σάλα σου Κι άμα τρέχουν οι πιστώσεις, και τη μάνα σου θα δώσεις προκειμένου να γλυτώσεις την κεφάλα σου Κάθε μέρα δυο ληστείες και δεινά και δυναστείες και σεκιούριτι και πόρτες και ασφάλειες Και στο μάτι η πονηρία μη χαθεί η ευκαιρία δε γιατρεύονται με φράγκα οι ανασφάλειες Για τα λεφτά όλα γίνονται για το μοιραίο το ευρώ Με το ξυστό όλοι ξύνονται μα εγώ έχω εσέ θησαυρό μουτς! Galadriel Δ Ε Κ
lamogio Μέλος 3ης Βαθμίδας 560 Μηνύματα	Απεστάλη: 25/11/2005, 20:14:12 Σ: Κ. ΤΡΙΠΟΛΙΤΗΣ Μ: Θ. ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ Αγάπησα μια γυναίκα ευνούχο με ψηλό τακούνι και πέτσινο ρούχο, με τρύπια μυαλά γεμάτα φουρκέτες κολλημένη χρόνια στις ίδιες κασέτες Έχω τον έλεγχο των πιο κρυφών κυττάρων σου του οργασμού, της πείνας σου, της μάρκας των τσιγάρων σου Αγάπησα μια γυναίκα - τανάλια με καρφιά στα χέρια σκισμένη βεντάλια , που κάνει λαβές με κόλπα καράτε, σπάει φαρμακεία και στα πάρκα κοιμάται Έχω τον έλέγχο των πιο κρυφών κυττάρων σου του οργασμού, της πείνας σου, της μάρκας των τσιγάρων σου… λείπει το χρώμα γμτ
lamogio Μέλος 3ης Βαθμίδας 560 Μηνύματα	Απεστάλη: 25/11/2005, 20:17:24 Σ-Μ: Σ. ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΗΣ Αν ειν' να ρθεις να καρτερώ κι αν δε θα ρθεις να φύγω να μη μου τρώει την καρδιά τ' αγιάζι και το κρύο Αν ειν' να ρθεις να τραγουδώ ο πόνος να γλυκάνει να ξαστερώσει ο ουρανός καημός να μη με φτάνει αν είναι να 'ρθει θε να 'ρθει αλλοιώς ας προσπεράσει
durden_alie ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Turkey 1532 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/11/2005, 04:20:01 Muse Hysteria It's bugging me Grating me And twisting me around Yeah I'm endlessly Caving in And turning inside out 'Cause I want it now I want it now Give me your heart and your soul And I'm breaking out I'm breaking out Last chance to lose control It's holding me, morphing me And forcing me to strive To be endlessly cold within And dreaming I'm alive 'Cause I want it now I want it now Give me your heart and your soul And I'm not breaking down I'm breaking out Last chance to lose control And I want you now I want you now I'll feel my heart implode I'm breaking out Escaping now Feeling my faith erode Γιατί...θα βουράω όσο θέλω...
drml Μέλος 1ης Βαθμίδας 117 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/11/2005, 16:17:17 Κεμάλ Στίχοι: Νίκος Γκάτσος Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ, ενος νεαρού πρίγκηπα,της ανατολής απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού, που νόμισε ότι μπορέι να αλλάξει τον κόσμο. αλλά πίκρες οι βουλές του Αλλάχ και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων. Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά. Κι ενας νέος από σόι και γενιά βασιλική αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί. τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ' αλλάξουν οι καιροί. Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ' τη γη στον ουρανό κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό. Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλειά μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή. Με δύο γέρικες καμήλες μ' ένα κόκκινο φαρί στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί. πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά μα της Δαμασκού τ' αστέρι τους κρατούσε συντροφιά. Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο βλέπουν μπρός τους τον Αλλάχ που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ: «νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί, με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ Καληνυχτα...
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/11/2005, 17:04:05 [b]ΑΥΤΟ ΜΑΛΙΣΤΑ. ΣΥΧΝΑ ΤΟ ΣΙΓΟΜΟΥΡΜΟΥΡΙΖΩ... ΔΡΑΚΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΝΤΑΣ. ΕΝΑ.ΚΕΝΤΡΟ. ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
pixeldream ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 1606 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/11/2005, 09:28:06 If you're ever feeling like you haven't got a clue and your frowns turned upside down. Just remember one little poem and everything will come easy for you. ..
durden_alie ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Turkey 1532 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/11/2005, 03:48:40 "...Η λιμνούλα δίπλα απ' τον Buddhapadipa Temple ήταν παγωμένη και έδινε την απατηλή εντύπωση ότι θα μπορούσε κάποιος να περπατήσει με ασφάλεια πάνω της, παγωμένα ήταν δε και τα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στο ναό, αλλά η SW, που δεν είχε δει ποτέ πάγο στη ζωή της, αψηφώντας τις προειδοποιήσεις του ενοχλητικού τύπου πίσω της, τα ανέβηκε τρέχοντας, θέλοντας να βρεθεί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στον τόπο της σιωπηλής προσευχής της, εκεί, μπροστά στο κατώφλι του ναού, όπου λίγη ώρα μετά θα γονάτιζε και θα έμενε εντελώς ακίνητη, ενώ ο κατάλευκος ατμός της αναπνοής της θα κυμάτιζε χαρωπά για λίγες στιγμές πάνω απ' το κεφάλι της πριν διαλυθεί μέσα στην κρυστάλλινη ατμόσφαιρα του νοεμβριάτικου πρωινού..." Διάφανα Κρίνα Justelene Μέσα σε χρόνια δανεικά, απρόσμενα και ξένα μες στα ποτάμια τα θολά που ζω σα μαύρη σμέρνα μες στην ανάσα του Βοριά, σε σύμπαντα ηττημένα Θα σιγοκαίνε σα φωτιά η αγάπη και η λησμονιά. Θα χουν τα μάτια μου σκουριά, θα ζω χωρίς εσένα θα με χλευάζουν τα παιδιά, θα πιω απ' τη μαύρη στέρνα μες των μηρών σου τη δροσιά πως ξαποστέναν τρυφερά τα χέρια μου, δυό ελάφια κουρασμένα. Κι εγώ που δε μπορώ πια να ξεχάσω τ' όνομά της να τριγυρνάω εδώ κι εκεί ψάχνοντας τ' άρωμά της, στον κήπο της Γεσθημανή να ξαγρυπνώ δίχως φωνή σαν λυπημένο φάντασμα στον τάφο της αγάπης. Edited by - durden_alie on 28/11/2005 03:49:13
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/11/2005, 09:04:37 Καθρέφτης Αλκίνοος Ιωαννίδης Μια μέρα ήρθε στο χωριό γυναίκα ταραντούλα κι όλοι τρέξαν να τη δουν. Άλλος της πέταξε ψωμί κι άλλοι της ρίξαν πέτρα απ'την ασχήμια να σωθούν. Κι ένα παιδί της χάρισε ένα κοκκινο λουλούδι, ένα παιδί Ένα παιδί της ζήτησε να πει ένα τραγούδι, ένα παιδί Κι είπε ποτέ σου μην τους πεις τι άσχημοι που μοιάζουν, αυτοί που σε σιχαίνονται μα στέκουν και κοιτάζουν. Κι είπε ποτέ σου μην κοιτάς τον άλλον μεσ τα μάτια, γιατί καθρέφτης γίνεσαι κι όλοι σε σπαν' κομμάτια. Μια μέρα ήρθε στο χωριό άγγελος πληγωμένος. Τον φέρανε σε ένα κλουβί κι έκοβε εισιτήριο ο κόσμος αγριεμένος, την ομορφιά του για να δει. Κι ένα παιδί σαν δάκρυ ωραίο αγελούδι, ένα παιδί Ένα παιδί του ζήτησε να πει ένα τραγούδι, ένα παιδί Κι είπε αν θέλεις να σωθείς από την ομορφιά σου, πάρε τσεκούρι και σπαθί και κόψε τα φτερά σου. Κι είπε ποτε σου μην κοιτάς τον άλλο μεσ τα μάτια, γιατί καθρέφτης γίνεσαι κι όλοι σε σπαν' κομμάτια. Γιατι τώρα??
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/11/2005, 09:05:54 Τα μεγάλα τα ποτάμια Θοδωρής Γκόνης Παντελής Θαλασσινός Γεράσιμος Ανδρεάτος Τα μεγάλα τα ποτάμια δεν τα γνώρισα δυο σταγόνες ήπια μόνο και προχώρησα βρήκα την κρυφή τη στέρνα την ψιχάλα της κι έφυγα πιο διψασμένος για το γάλα της Τα μεγάλα τα ποτάμια τα προσπέρασα ό,τι πήρα απ' τα νερά τους, άλλους κέρασα Τα μεγάλα τα ποτάμια δεν τα γνώρισα δυο σταγόνες ήπια μόνο και προχώρησα βρήκα τ' ουρανού τις πέτες και σταμάτησα και κατάλαβα για σένα πως κριμάτισα Τα μεγάλα τα ποτάμια τα προσπέρασα ό,τι πήρα απ' τα νερά τους, άλλους κέρασα Γιατι τώρα??
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/11/2005, 11:16:52 ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΞΑΓΓΕΛΟΣ (THE WICKED MESSENGER) ΜΟΥΣΙΚΗ: B. DYLAN ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΣΤΙΧΟΙ: Δ. ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ Άγγελος εξάγγελος μας ήρθε από μακριά Γερμένος πάνω σ’ ένα δεκανίκι Δεν ήξερε καθόλου μα καθόλου να μιλά Και είχε γλώσσα μόνο για να γλείφει Τα νέα που μας έφερε ήταν όλα μια ψευτιά Κι ακούγονταν ευχάριστα στ’ αυτί μας Γιατί έμοιαζε μ’ αλήθεια η κάθε του ψευτιά Κι ακούγοντας τον ησύχαζε η ψυχή μας Έστησε το κρεβάτι του πίσω απ’ την αγορά Κι έλεγε καλαμπούρια στην ταβέρνα Μπαινόβγαινε κεφάτος στα κουρεία και στα λουτρά Και χάζευε τα ψάρια μες τη στέρνα Και πέρασε ο χειμώνας κι ήρθε η καλοκαιριά Κι ύστερα πάλι ξανάρθανε τα κρύα Ώσπου κάποιο βραδάκι, τι τού ’ρθε ξαφνικά Κι άρχισε να φωνάζει με μανία Τα πόδια μου καήκανε σ’ αυτή την ερημιά Η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα Τα νέα που σας έφερα σας χάιδεψαν τ’ αυτιά Μα απέχουνε πολύ απ’ την αλήθεια Αμέσως καταλάβαμε τι πήγαινε να πει Και του είπαμε να φύγει μουδιασμένα Αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει Καλύτερα να μη μας πει κανένα "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/11/2005, 11:18:44 ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΜΟΥΣΙΚΗ: ΑΛ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΣΤΙΧΟΙ: ΑΛ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ Περπάτησα πάρα πολύ και τα φτερά μου τα ’χω χάσει Μα εσύ που δεν πατάς τη γη κάν’ την ψυχή μου να πετάξει Μ’ ένα αερόστατο να πάμε στο φεγγάρι Ένα αεράκι να μας πάρει Φωτιά κι αέρας, να κάνουμε δική μας, τη μικρή ζωή μας Είν’ η καρδιά μου μια αυλή Σ’ ένα κελί που όλο μικραίνει Μα εσύ που έχεις το κλειδί Έλα και πες μου το γιατί. Σε κάποια θάλασσα που ο ήλιος τη ζεσταίνει Το όνειρό μου ξαποσταίνει Νερό κι αρμύρα, να κάνουμε δική μας, τη μικρή ζωή μας Έχω έναν κόμπο στο λαιμό Και μια θηλιά που όλο στενεύει Έλα και κάνε μουσική Την τρέλα που με διαφεντεύει Κι αν είναι οι νότες και οι λέξεις αφελείς Τραγούδησε τες, να χαρείς Μ’ ένα τραγούδι να κάνουμε δική μας, τη μικρή ζωή μας "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
pixeldream ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 1606 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/11/2005, 06:35:09 Σου γράφω πάλι από ανάγκη η ώρα 6 το πρωί το μόνο πράγμα που 'χει μείνει όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ Τι να την κάνω την υποκριτική τους τα λόγια τα θεατρικά μες στην οθόνη του μυαλού μου χάρτινες σκέψεις νεκρές Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτη βλέπω ένα πρόσωπο γνωστό κι ίσως η ασχήμια του να φύγει μόλις σε αγκαλιάσω και χαρώ Βρωμάει η ανάσα απ' τα τσιγάρα βαραίνει ο νους μου απ' τα πολλά στον τοίχο μια λάμψη σε φέρνει ακόμα πιο κοντά Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς Αν και τελειώνουν οι λέξεις η ανάγκη μου δε σταματά σαν τον δράκο στα ουράνια σαν φωτιά που την βαρύτητα αψηφά Θέλω να 'ρθείς και να μ' ανάψεις το παραμύθι να μου πεις σαν ποίημα να μ' αγκαλιάσεις σαν άσπρο φως να ξαναρθείς. ΑΦΡΟΔΙΤΗ... ..
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/11/2005, 09:13:49 Ο χρόνος που μετράει Διονύσης Σαββόπουλος Καλέ μου φίλε σου γράφω για να παρηγορηθώ και εξ αιτίας της απόστασής μας, τρελά θα εξηγηθώ. Μα από τότε που λείπεις, παρατήρησα ξανά πως ο γέρο-χρόνος έφυγε μα κάτι εδώ δεν προχωρά. Σπανίως βγαίνουμε έξω κι ας είναι και γιορτές. Αρκετοί σωριάζουν σάκους με άμμο στα παράθυρα και τις σκεπές. Άλλος πάλι σωπαίνει για βδομάδες σα νεκρός κι όσοι δεν έχουν κάτι τις να πούνε τους περισσεύει και καιρός. Μα η μικρή οθόνη μας είπε για τη νέα χρονιά έναν ανασχηματισμό ευρύ που καρτερούμε πώς και τι. Θα 'χουμε, λέει, Χριστούγεννα και καρναβάλια καθ' εκάστη. Κάθε Χριστούλης θα κατέβει απ' το σταυρό και τα πουλάκια θα επιστρέψουν στο άστυ. Θα έχει φαγοπότι και φως όλο το χρόνο, θα βγάζουν λόγο και οι μουγγοί γιατί οι τυφλοί μιλούσαν μόνο. Θα επιτραπεί ο έρως όπως τον θέλει ο καθείς, θα παντρευτούν και οι καλόγεροί μας μα κατόπιν δοκιμής. Και ως δια μαγείας θα εξαφανιστούν κάτι κρετίνοι, κάτι απαίσιοι που μας ταλαιπωρούν. Βλέπεις αδερφέ μου, τι σου αραδιάζω ακριβέ μου; Μα εδώ κοντεύω να φλιπάρω! Έστω σαν όνειρο αν το πάρω! Βλέπεις, βλέπεις, βλέπεις, βλέπεις κύριέ μου, παραμιλάω τρεκλίζω, γελάω μ' όλα τα εφέ μου και συνεχίζω να ελπίζω. Μα αν ο χρόνος ήταν μόνο για μιαν ώρα, κάτι σαν κομήτης, πόσο σκληρό γίνεται τώρα καθώς χανόμαστε μαζί της. Γιατι τώρα??
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/11/2005, 12:55:52 quote: Σου γράφω πάλι από ανάγκη η ώρα 6 το πρωί το μόνο πράγμα που 'χει μείνει όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ Τι να την κάνω την υποκριτική τους τα λόγια τα θεατρικά μες στην οθόνη του μυαλού μου χάρτινες σκέψεις νεκρές Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτη βλέπω ένα πρόσωπο γνωστό κι ίσως η ασχήμια του να φύγει μόλις σε αγκαλιάσω και χαρώ Βρωμάει η ανάσα απ' τα τσιγάρα βαραίνει ο νους μου απ' τα πολλά στον τοίχο μια λάμψη σε φέρνει ακόμα πιο κοντά Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς Αν και τελειώνουν οι λέξεις η ανάγκη μου δε σταματά σαν τον δράκο στα ουράνια σαν φωτιά που την βαρύτητα αψηφά Θέλω να 'ρθείς και να μ' ανάψεις το παραμύθι να μου πεις σαν ποίημα να μ' αγκαλιάσεις σαν άσπρο φως να ξαναρθείς. ΑΦΡΟΔΙΤΗ... .. ΝΑ Σ΄ΑΓΑΠΩ, ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ ΝΑ Σ΄ΑΓΑΠΩ... ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΟΥ ΟΛΟΓΙΟΜΟ... ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΟΥ ΟΛΟΓΙΟΜΟ, ΠΙΣΤΑ ΜΕ ΓΑΛΗΝΕΥΕΙΣ, ΓΙΝΟΜΑΙ ΠΑΛΙ ΒΟΤΣΑΛΟ ΣΤ΄ΟΝΕΙΡΟΥ ΤΟ ΓΙΑΛΟ... ΠΙΝΕΙΣ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΗΝ ΑΥΓΗ ΓΛΥΚΑ ΜΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙΣ ΚΡΑΤΑΣ ΜΑΧΑΙΡΙ ΣΠΑΝΙΟ ΒΑΡΥ ΚΑΙ ΚΟΦΤΕΡΟ. ΑΡΧΙΝΗΣΑ ΝΑ ΣΥΝΗΘΩ ΤΗΝ ΤΟΣΗ ΣΟΥ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΜΕ ΧΡΥΣΑΦΕΝΙΑ ΑΓΚΥΡΑ ΑΡΑΖΩ ΣΤΟ ΚΟΡΜΙ ΣΤΗ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΟΥ ΦΩΛΙΑΖΩ ΜΙΑ ΛΙΑΧΤΙΔΑ ΠΑΠΥΡΟΥ ΚΡΥΒΩ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΡΕΛΛΑΣ ΤΗΝ ΟΡΜΗ... ΜΟΣΧΟΒΟΛΑΣ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΓΛΥΚΟΠΙΟΤΟ ΜΕΘΥΣΙ Σ΄ΕΝΑ ΒΟΥΒΟ ΚΥΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑ ΠΕΛΑΓΟ ΡΙΓΩ ΣΦΙΓΓΕΙΣ ΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΕΤΑΣ ΣΤΗ ΔΥΣΗ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΖΕΙΣ, ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΖΩ, ΣΕ ΦΩΤΕΙΝΟ ΒΥΘΟ... ΠΑΛΙ ΚΡΑΤΑΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΣΕ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΚΑΙΝΕ ΣΠΕΡΝΕΙ Η ΝΥΧΤΑ ΜΥΡΩΔΙΕΣ ΤΟ ΓΥΡΟΓΙΑΛΙ ΑΝΘΟΥΣ ΛΕΥΚΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΜΟΥ ΚΙ ΟΙ ΗΔΟΝΕΣ ΠΟΥ ΛΕΝΕ, ΓΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΙΣ ΜΑΧΑΙΡΙΕΣ Τ΄ΑΠΕΙΡΟΥ ΤΟΥΣ ΒΛΑΣΤΟΥΣ... ΑΠΟΛΥΤΟ, ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ, ΛΑΒΩΜΑΤΙΑ ΚΙ ΑΝΑΣΑ ΤΡΙΖΑΝ ΟΙ ΙΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΡΜΙΟΥ ΜΕΛΤΕΜΙ ΠΟΡΦΥΡΟ ΨΥΧΟΡΑΓΕΙΣ ΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ ΚΙ ΕΙΝ΄Η ΦΩΝΗ ΣΟΥ ΜΠΑΣΑ ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΔΕΙΛΙΝΟΥ ΣΤΟ ΜΕΣΙΑΝΟ ΙΣΤΟ... ΗΡΘΕΣ ΤΕΛΕΙΩΣ ΞΑΦΝΙΚΑ ΠΥΚΝΗ ΒΡΟΧΗ ΖΥΓΩΝΕΙ ΟΙ ΔΥΟ ΑΝΑΣΕΣ ΓΙΝΑΝ ΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΛΙ ΦΩΤΙΑ ΜΕΤΡΩ ΚΑΥΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΚΑΙ Η ΣΙΩΠΗ ΜΕ ΛΥΩΝΕΙ ΓΕΜΑΤΗ ΦΩΣ Η ΕΡΗΜΙΑ ΚΙ ΕΓΩ ΛΥΓΩ ΠΙΣΤΑ. ΕΜΠΥΡΙΣΕΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ Σ΄ΑΝΑΒΛΕΜΜΑ ΘΩΠΕΙΑΣ ΓΡΟΙΚΩ ΤΑ ΜΥΡΙΑΡΙΦΝΗΤΑ ΦΙΛΙΑ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΩΝ ΚΟΥΜΠΙΖΕΙ Η ΑΝΑΣΑ ΜΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΜΑ ΜΑΓΕΙΑΣ ΑΠΟΚΛΙΝΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΑΡΑΦΟΡΑ...ΠΑΡΩΝ... PIXELDREAM.. ΔΡΑΚΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΝΤΑΣ. ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
sofovlaks Νέο Μέλος 6 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/11/2005, 23:29:20 Η ΤΕΛΕΙΑ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ Απ’ το κακό μου ριζαριό, βράζω βοτάνι στο καιρό, να τον γητέψω να χαρώ. Είναι από φύτεμα γυρτό, που λαχταράει να δει ουρανό, σα κυπαρίσσι στο γκρεμό. Πρωί και βράδυ και πρωί μία σελήνη ακροβατεί κι ένας βλαμμένος ήλιος. Στης μέρας το λεπτό σκοινί στεγνώνουν οι άλλοι μου εαυτοί και παραμένω ίδιος. Σεμνότητα ποιότητα, η τέλεια παρεξήγηση μια σιωπηλή αφήγηση στα μάτια σου ανασαίνει. Την παίρνω και την τραγουδώ, τη καθρεφτίζω στο κενό, σ’ ένα επάγγελμα μισό, η ιστορία σου τρέμει. Το πιο θλιμμένο μου σουξέ, που δε με πρόδωσε ποτέ με παίρνει από το χέρι. Με ξεναγεί στο πουθενά, στης Λευκωσίας τα στενά κι όλο με κοροϊδεύει. Πρωί και βράδυ και πρωί μία σελήνη ακροβατεί κι ένας βλαμμένος ήλιος. Στης μέρας το λεπτό σκοινί στεγνώνουν οι άλλοι μου εαυτοί και παραμένω ίδιος. Αγάπες και παινέματα μια σκοτεινή υπόθεση· μοναδική σου υπόσχεση το φως στο πρόσωπό σου. Κι αν θες να πεις πως μ’ αγαπάς, πες το στον εαυτό σου και πάψε να με τυραννάς με το αγαπηταριό σου. Αλκίνοος Ιωαννίδης - Active Member
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 30/11/2005, 18:25:27 Στα χείλη σου... Στα χείλη σου αγάπη μου τ΄όνειρο ανταμώνω στέγνωσε πιά το δάκρυ μου λησμόνησα τον πόνο... Αχ! Πάνω στα χέρια σου τα δυό, το όραμα στεργιώνω. Αχ! Μήνες πολλούς μου τραγουδάς μηνύματα της λάμψης ήρθε ο καιρός της ομορφιάς το είναι μου να κάψεις... Αχ! Ο καιρός της λευτεριάς μέσα σου να με πλάσεις Αχ! Πάλι μου δίνεις σιγουριά ανασασμούς γαλήνης μεσ΄τους σπασμούς της μοναξιάς με τρέλλα με τυλίγεις Αχ! Μεσ΄την αντρίκεια σου αγκαλιά νύχτες πιστές με κλείνεις... ΣΤΟΝ Ρ. ΔΡΑΚΟΝΤΕΣ. ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
sofovlaks Νέο Μέλος 6 Μηνύματα	Απεστάλη: 30/11/2005, 22:08:49 ΛΕΠΤΗ ΓΡΑΜΜΗ Είδα τα χέρια μου βαμμένα από το δικό σου αίμα Έμεινα αποσβωλομένος να κοιτάω το ακίνητό σου βλέμμα Μεταξύ αγάπης και μίσους υπάρχει μια λεπτή γραμμή Μερικοί σαν κι εμένα την περνάνε και πάνε και πιο κει Χρόνια ήμουνα το θύμα, τι ειρωνεία, τώρα θύτης Μα ακόμα και νεκρή, πιο πολύ πάλι θα μου λείπεις Το υποσυνείδητό μου να φωνάζει “ήταν η κακιά στιγμή” Κι όσα έζησα μαζί σου περνούν μπροστά μου απ’ την αρχή Σε είδα πάλι να ξεσπάς σε μένα χωρίς λόγο και αιτία Να με ταπεινώνεις συχνά, σα να ‘σαι εθισμένη στη μοιχεία Τόση κοροϊδία το μυαλό μου δεν μπόρεσε να αντέξει Δεν παραδέχτηκες τα λάθη σου, δεν είπες ποτέ ούτε μια λέξη Όμως εσύ όπλισες το τρεμάμενό μου χέρι Δε θυμάμαι τώρα πια αν ήταν πιστόλι ή μαχαίρι Η μορφή του δικαστή να φωνάζει δις-ισόβια για μένα Κι εγώ να σκέφτομαι μονάχα πώς θα ζω χωρίς εσένα ~ ~ ~ ~ ~ ~ Και στο εφετείο η ποινή μειώθηκε σ’ εξήντα έτη Κι ακούω ακόμα τον ήχο που κάνει το άψυχο σώμα όταν πέφτει Κάποτε τα ‘χαμε όλα μα δε σου ήμουν αρκετός Γιατί δε μ’ άφησες να φύγω όταν ήταν ακόμα καιρός Κι όμως με ήθελες εκεί, υπηρέτη στον εγωισμό σου Άλλη μια επιτυχία στον άρρωστο ναρκισσισμό σου Ποτέ δεν ανήκες σ’ εμένα κι εγώ να ‘μαι πάντα δικός σου Σα να ‘ναι η πίστη κι η αγάπη ο χειρότερος εχθρός σου Μα η ψυχή πονάει πιο πολύ απ’ ότι τ’ αλάτι στην πληγή Και νιώθω ακόμα να μ’ εκδικείσαι κι ας μην είσαι στη ζωή Και θα ‘χω πάντα εφιάλτες μέσα σ’ αυτό το υγρό κελί Με μόνιμο πρωταγωνιστή τη ματωμένη σου μορφή Κι αφού δε μου μένει άλλη λύση ας με συγχωρήσει ο Θεός Αυτό που δεν έκανες εσύ, ίσως να κάνει κάποτε αυτός Και σαν τελευταία επιθυμία και πριν περάσω τη θηλιά στο λαιμό Και πριν πετάξει η ψυχή μου να ψελλίσω πάλι σ’ αγαπώ…
pixeldream ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 1606 Μηνύματα	Απεστάλη: 01/12/2005, 02:21:21 Μάζεψα μέσα μου την καρδιά μου - χρώματα, εικόνες, εποχές Γείρε πάνω μου, να γλυκάνω του φόβου σου τις αστραπές Να καώ μέσα μου και να γίνω το πιο ωραίο δειλινό Να σε δω μάτια μου ν' αγναντεύεις Μια πυρκαγιά, στης ζωής το παράθυρο να μας κρατά μαζί θέλει η καρδιά, να περάσει στο άπειρο μέσα από μια στιγμή Άξιζε που έπινα τόσα ξένα - τόση αρμύρα στο φιλί μέχρι που έγινα, πλάι σ' εσένα ένας τόπος, μια σκεπή γείρε πάνω μου καίω εμένα να 'χεις φωτιά να ζεσταθείς να μπορείς γέλιο μου ν' ανατέλλεις Μια πυρκαγιά, στης ζωής το παράθυρο να μας κρατά μαζί Θέλει η καρδιά, να περάσει στο αύριο μέσα από μια στιγμή ..
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 01/12/2005, 09:12:31 quote: Μάζεψα μέσα μου την καρδιά μου - χρώματα, εικόνες, εποχές Γείρε πάνω μου, να γλυκάνω του φόβου σου τις αστραπές Να καώ μέσα μου και να γίνω το πιο ωραίο δειλινό Να σε δω μάτια μου ν' αγναντεύεις Μια πυρκαγιά, στης ζωής το παράθυρο να μας κρατά μαζί θέλει η καρδιά, να περάσει στο άπειρο μέσα από μια στιγμή Άξιζε που έπινα τόσα ξένα - τόση αρμύρα στο φιλί μέχρι που έγινα, πλάι σ' εσένα ένας τόπος, μια σκεπή γείρε πάνω μου καίω εμένα να 'χεις φωτιά να ζεσταθείς να μπορείς γέλιο μου ν' ανατέλλεις Μια πυρκαγιά, στης ζωής το παράθυρο να μας κρατά μαζί Θέλει η καρδιά, να περάσει στο αύριο μέσα από μια στιγμή .. Η Λ Ι Α Υ Γ Η... Θέλει η καρδιά να περάσει στο αύριο, άσε τη θλίψη να μοιάζει ναυάγιο, γελά ο χρόνος, δεν είσαι μόνος, νέα αρχή, χρώμα, ζωή. Το όνειρο, μες της καρδιάς τις λίμνες ανατέλλει... Μέσα στου έτους τη φθορά το χάδι ανασταίνει, Μμμ... η χίμαιρα είν΄μακρυά, κι η αγάπη αυτή, μας δένει... Το σύννεφο γαλήνεψε και σκόρπισε λιακάδα, θυμίζει φως και προσευχή ολάκερη η Ελλάδα, Μμμ... σε έχω στα χέρια μου τα δυό, Χριστό Αυγή και Δάδα... Πόσες φωτιές με ζήτησαν και γύρισα την πλάτη, άλλο ηδονή και χαραυγή, και άλλο αυταπάτη, Μμμ... είσαι φεγγάρι στο κορμί, μοναδικέ διαβάτη... Τα χρώματα του δειλινού αίμα πνοή κι ελπίδα, χυμάς στα δώματα του νου και σπάει η καταιγίδα, Μμμ... τόση λαχτάρας πυρκαγιά δεν έζησα, δεν είδα... Απλά... ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 01/12/2005, 19:07:32 ΠΑΡΕ ΜΕ... ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΖΟΡΜΠΑΛΑ. Ν.ΚΑΙ Α.ΝΕΟΦΥΤΙΔΗΣ. Από το δίσκο καφενείον η ελπίς... --- *** Ποιός να μετρήσει και πως την αγάπη που έχω γιά σένα μόνος μπορεί ο ΘΕΟΣ ΚΙ ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΔΕ ΜΕ ΧΩΡΑΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΜΕΝΑ. Πάρε με και δώσε με στον έρωτα τρελλό δεν αγάπησε κανείς όσο αγάπησα εγώ πάρε με και δώσε με στον έρωτα ΤΡΕΛΛΟ δεν σ΄αγάπησε κανείς όσο εγώ. Πως να σου πω σ΄αγαπώ όταν τρέμουν οι λέξεις στο στόμα πάρε με κι ας τρελλαθώ Κι ότι όσα στον κόσμο χρωστώ θα τα πληρώσω μ΄αγάπη κι ακόμα. Θα τα πληρώσω μ΄αγάπη και αίμα. PIXELDREAM... ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ. =))=II=((=
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 01/12/2005, 19:14:25 ΄Οταν μου αργείς φόβος της στιγμής, συννεφιάζει η ζωή μου και αιμοραγεί, ένα κύμα η σιωπή μου, σάρωσε τη γη, μίλα μου, έλα, με τσακίζει η προσμονή. ΄Οταν δεν μιλάς το κορμί μου μοιάζει πάγος που δεν ακουμπάς και το γέλιο μου είναι βράχος σέρνεσαι και σπας μοναχά σαν με κρατάς, σβήνω, μεθάς. Φράσεις της χαράς, σαν σε βλέπω κουρασμένο μέσα μου ακουμπάς, προσευχή ζεστή στα χείλη που τόσο αγαπάς και μαζί με την ζωή μου τα φιλάς. Φύγε απ΄τη βροχή χρόνια φύλαγα ένα κήπο που στάζει πνοή σε μιά πάθους θυελλώδη άγρυπνη μορφή να ανθίσεις μέσα στο αίμα μου εσύ... ΔΡΑΚΟΝΤΕΙΑ ΠΑΘΗ... ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ. =))=II=((=
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 09:51:52 Έλα μου Ρουβάς Σάκης Μη φοβάσαι δεν είμαι και τόσο τρελός Μην πιστεύεις αυτά που λέει ο λαός Δωσ' μου μια ευκαιρία όχι πριν πεις Δεν θα το μετανιώσεις να το θυμηθείς Θα σου κάνω μακαρόνια με κιμά για να φας Θα σου κάνω και μασάζ στα πόδια σου αν πονάς Θα 'μαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος επί γης Φτάνει μονάχα μια μέρα σπίτι μου να 'ρθεις Έλα μου είναι ακίνδυνη η τρέλα μου, έλα μου, έλα μου Έλα μου είναι ακίνδυνη η τρέλα μου σ' αγαπώ, έλα μου, έλα μου Θα σου δείξω κι ένα άλμπουμ που 'μαι μωρό Θα σου πω και ιστορίες από το σχολειό Θα σε βάλω να ακούσεις τραγούδια παλιά Μη φοβάσαι θα χορεύουμε με φώτ' ανοιχτά Έλα μου... G.ίνι Δ Ε Κ
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 10:03:51 Μ’ εξουσιάζεις Βιτάλη Ελένη Την καρδιά μου κυβερνάς, μ’ εξουσιάζεις με μια λέξη που μου λες και με κοιτάζεις Βήμα-βήμα τη ζωή μου τη χαράζεις Έχεις μάθει την ψυχή μου να διαβάζεις Μ’ εξουσιάζεις Είσαι ό,τι κάνω, ό,τι και να πω με κλειστά τα μάτια σε ακολουθώ Σαν μ’ αγκαλιάζεις μ’ εξουσιάζεις Την καρδιά μου κυβερνάς, μ’ εξουσιάζεις Με μια λέξη που μου λες και με κοιτάζεις σ’ έναν κόσμο μαγικό εσύ με βάζεις Την αγάπη σου μαζί μου σαν μοιράζεις μ’ εξουσιάζεις G.ίνι Δ Ε Κ
28th_Thief Νέο Μέλος 18 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 10:12:44 ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ Θανάσης Παπακωνσταντίνου Δροσοσταλίδα το πρωί το μεσημέρι λάμια και παραγιός τ' απόβραδο που φεύγει απ’ τη δουλειά Τη νύχτα σιτοκαλαμιά που σπίρτο την ανάβει πες μας που πας; μέσα στη φωτιά! Ματιά που κάπου σκάλωσε βήμα που γρηγορεύει δρυοκολάπτης που ξανά το θώρακα τρυπά Χαρά που φεύγει στα ψηλά Θυμός που πέφτει κάτω πες μας που πας; μέσα στη φωτιά! Μικράκι που μεγάλωσε ντροπή που γυροφέρνει του λόφου αλεπότρυπα με δώδεκα στοές Γιορτή που δεν τιμήθηκε Ηφαίστειο που κοιμάται πες μας που πας; μέσα στις φωτιές! Deva
28th_Thief Νέο Μέλος 18 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 10:18:44 ΤΟ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ ΤΗΣ Ε. (Στην Έμμυ) Κάτω απ’ τ’ άγια πόδια σου σαν πίστα η καρδιά μου κι εσύ μ’ ένα ζεϊμπέκικο ξορκίζεις το σεβντά μου Στιλέτο το τακούνι σου στο πάτωμα καρφώνεις μα εγώ το νιώθω Έμμυ μου το στήθος μου ξαμώνεις Χορεύεις γύρω-γύρω μου και μ’ έχεις κυκλωμένο σαν τον Ανδρούτσο στη Γραβιά κλειστό κι ερωτευμένο Deva
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 10:22:15 Ταξίδι στ' άστρα Ριφιφί Κλείσε τα μάτια σου και νιώσε τον αέρα που σ' αγγίζει Νιώσ' την ανάσα σου στο πέρασμά της τ' όνειρο ν' αρχίζει Άσε το βλέμμα σου το βλέμμα μου μ' ελπίδα να γεμίζει Νιώσε το χάδι μου το χέρι σου μ' αγάπη το αγγίζει Κοίτα ψηλά και μακριά ,στο άγνωστο βαλε φωτιά Ζήτα απ' τον Δαίδαλο φτερά ,φτερά για ν' ανοιχτούμε Στον ουρανό που αγάπησες στα σύννεφα που κοίταζες Και τ' άστρα που ταξίδευες μακριά, πολύ μακριά Στον ουρανό... σαν τον ψίθυρο των άστρων... Αρμονία & Χάος G.ίνι Δ Ε Κ
28th_Thief Νέο Μέλος 18 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 10:26:02 Σ' ΑΓΑΠΩ Σωκράτης Μάλαμας - Αθανασιάδου Ανθούλα Σ' αγαπώ γι αυτό το μέτρο το σωστό, που ανάμεσά μας ακροβατεί πότε από εδώ, πότε από εκεί, στη θάλασσά μας Για εκείνο τ' άστρο το τρελό που ακολουθούμε Για ένα άγγιγμα ζεστό, πριν κοιμηθούμε Γι αυτό το άγνωστο-γνωστό που μας υψώνει Για της αγάπης τον ιστό που μας ενώνει Για ό,τι ως τώρα έχουμε ζήσει κι ό,τι ζούμε Για ό,τι αστείο και σοβαρό μένει να πούμε Σ' αγαπώ για όλα αυτά και για άλλα τόσα άγνωστά μου που δυστυχώς δεν τα χωρούν τα ποιήματά μου Για κείνο τ' άστρο το τρελό που ακολουθούμε Για ένα άγγιγμα ζεστό πριν κοιμηθούμε Έτσι αγαπώ παιδί, κορίτσι και γυναίκα και λέω τα θαύματα του κόσμου είναι δέκα Τα εννιά γνωστά και το άλλο το κρυμμένο απ' της αγάπης μου το φως οδηγημένο Deva
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 10:31:14 Νανούρισμα Πασχαλίδης Μιλτιάδης Τι παραμύθι να σου πω ποια ιστορία να κοιμηθείς και να έχεις όνειρα γλυκά όλη η ζωή μου μια μεγάλη απορία που θα λυθεί όταν θα φύγω μακριά Σε αυτό το κόσμο όλα έχουν παλιώσει και αυτό το σπίτι οχυρό χωρίς κλειδιά παγωνιά στήσαν στο μπαλκονι τους λημέρι και μια τσιγγάνα στην αυλή τους τραγουδά Πάψε να κλαις για ότι πέρασε σωστά κλείσε τα ματια σου και κοίταξε μπροστά πάμε μαζί και με βοριά και με νοτιά εδώ αρχίζει και τελειώνει η φωτιά Τι παραμύθι να σου πω, ποια ιστορία Άγγελοι καινε τα φτερά τους στις γωνίες και 'γω το θαύμα περιμένω μες στα κρύα απ τους αγγέλους τα παιδιά, τους ποιητές καλημέρα.... G.ίνι Δ Ε Κ