ESOTERICA.gr Forums ! - ΣΙΓΟΜΟΥΡΜΟΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΟΛΗ ΜΕΡΑ - vol 3 -

/-- 14 Χρόνια ESOTERICA Forums ! --\
! 2001 - 2015 !

** Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος **
Δημιουργικό, με μεγαλύτερη Κατανόηση και
περισσότερη Γνώση το 2016 !

Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ε Σ

Ad space

ESOTERICA.gr Forums !

Όνομα Μέλους:	Password:	Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;

Όλα τα Forums

"Μεταξύ τυρού και αχλαδιού"

ΣΙΓΟΜΟΥΡΜΟΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΟΛΗ ΜΕΡΑ - vol 3 -

Νέο Θέμα

Απάντηση στο Θέμα

Εκτυπώσιμη Μορφή

Σελίδα:

Συγγραφέας	Θέμα
28th_Thief Νέο Μέλος 18 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 10:39:44 ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Σωκράτης Μάλαμας Τ' άσπρο φουστάνι σου κοιτώ, κι όπως φυσάει, σ' ακολουθώ. Ένας αέρας στα μαλλιά σου με τυλίγει... Έρχονται βράδια που αγρυπνώ και μες στο σπίτι τριγυρνώ, σαν ξεχασμένος σε σταθμό, σαν ένας ξένος... Δώρο του κόσμου, σκοτάδι μου & φως μου. Δώρο το κόσμου, σημάδι μου... Είναι δική σου η σκιά, που ησυχάζει την καρδιά, κι η αγωνία με ξεχνά κι αποκοιμιέμαι... Να σ' έχω τάχα ονειρευτεί, ψέμα αν είσαι, θα φανεί, μα η λαχτάρα μου για σένα είναι πόνος... Δώρο του κόσμου, σκοτάδι μου & φως μου. Δώρο το κόσμου, σημάδι μου... Deva
28th_Thief Νέο Μέλος 18 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 10:46:30 ΕΡΩΤΕΣ Σωκράτης Μάλαμας - Λαμπρίδη Φωτεινή Έρωτες που μιλούν στ' αφτί αυτοί γνωρίζουν μόνο πως ψίθυρο τον ψίθυρο η αγάπη χτίζεται τις ρίζες του μισού καημού μου ξεριζώνω γιατί με δάκρυ το φιλί μου δεν ξορκίζεται Έρωτες που ακούν καλά βήμα απ' το πρωτοβρόχι έχουν στα μάτια το Θεό κι ανθρώπους δεν φοβούνται μόνο αγκαλιάζουν τη βροχή και της φωτιάς τη φλόγα και με το σώμα ανάλαφρο κάθε βραδιά κοιμούνται Έρωτες που ξυπνούν νωρίς πριν να χαράξει η μέρα βλέπουν απ' όλους πιο καλά, σκοτάδι δεν αρκούνται βλέπουν των άστρων τη δεντριά κι ακόμα παραπέρα στην επιφάνεια μιας κλωστής τρέχουν και δε φοβούνται Deva
28th_Thief Νέο Μέλος 18 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 10:49:31 ΠΡΙΓΚΗΠΕΣΣΑ Σωκράτης Μάλαμας Άλλα θέλω κι άλλα κάνω πώς να σου το πω έλεγα περνούν τα χρόνια θα συμμορφωθώ Μα είναι δώρο άδωρο ν' αλλάξεις χαρακτήρα τζάμπα κρατάς λογαριασμό τζάμπα σωστός με το στανιό Έξω φυσάει αέρας κι όμως μέσα μου μέσα σ' αυτό το σπίτι πριγκηπέσα μου το φως σου και το φως χορεύουν γύρω μας απίστευτος ο κόσμος κι ο χαρακτήρας μας Άλλα θέλω κι άλλα κάνω κι έφτασα ως εδώ λάθη στραβά και πάθη μ' έβγαλαν σωστό Ξημερώματα στο δρόμο ρίχνω πετονιά πιάνω τον εαυτό μου και χάνω το μυαλό μου Έξω φυσάει αέρας κι όμως μέσα μου μέσα σ' αυτό το σπίτι πριγκηπέσα μου το φως σου και το φως χορεύουν γύρω μας απίστευτος ο κόσμος κι ο χαρακτήρας μας Deva
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 10:50:30 Βρήκα τα μάτια π' ονειρεύτηκα Βάμπαρη Κούλα & Μαρούδας Τώνης Με τίποτ' άλλο μεσ' στον κόσμο δεν σε βάζω την ομορφιά σου δεν την βρίσκω πουθενά την καλωσύνη της καρδιά σου την θαυμάζω και η ζωή μου κοντά σου όνειρο περνά Κοντά μου ήρθες που σε καρτερούσα τόσο κι ότι ποθούσα, στην καρδιά σου τώ 'χω βρη στην αγκαλιά μου γείρε τώρα να σε νοιώσω αφού κανείς να μας χωρίση δεν μπορεί Βρήκα τα μάτια π' ονειρεύτηκα που μιά ολόκληρη ζωή τα καρτερούσα βρήκα τα μάτια π' ερωτεύτηκα που δεν εγνώριζα και όμως τ' αγαπούσα Πόσο φοβάμαι μήπως βγούνε όλα ψεύτικα και μείνω μόνος στη ζωή κάποια βραδυά βρήκα τα μάτια π' ονειρεύτηκα δεν είναι μαύρα, γαλανά, μα καστανά Κανένα μύρο απ' τα λουλούδια του Απρίλη που μας μεθά με τη γλυκειά τους ευωδιά δεν έχει τόση γλύκα σαν τα δυό σου χείλη που μ' ένα φίλημά σου, κλέβεις την καρδιά Ποτέ τ' αστέρια που ψηλά 'κει τρεμοσβύνουν και λάμπουν μέσα σε μι' απέραντη νυχτιά δεν έχουν δύναμη κι αυτά μπροστά σου σβύνουν σαν θα τους ρίξης μία μόνη σου ματιά Βρήκα τα μάτια π' ονειρεύτηκα... G.ίνι Δ Ε Κ
28th_Thief Νέο Μέλος 18 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 10:53:59 ΣΗΜΑΤΑ ΦΩΣΦΟΡΙΚΑ Σωκράτης Μάλαμας - Άλκης Αλκαίος Είχες μια φέτα φεγγαριού στα διάφανά σου χέρια και μες στα μάτια σου πουλιά που φεύγανε για το Νοτιά στο δρόμο σου εκατόφυλλα έστρωσα να περάσεις να δεις το φως τ' αληθινό, να βρεις τ' αθάνατο νερό όλους να μας κεράσεις Ύστερα ήρθαν δειλινά, θολά και βουρκωμένα άλλος ξεπούλησε φτηνά, άλλος αγόρασε ακριβά κι όσοι ακόμα αντέχουνε, μες στο σκοτάδι φέγγουν σαν σήματα φωσφορικά, σα νυχτωμένα φορτηγά Τα αιώνια κακός μπελάς, στα εφήμερα χρονοτριβώ και συ στο αίμα μου κυλάς σαν δηλητήριο αργό Deva
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 10:59:29 Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες Αρβανιτάκη Ελευθερία Μουσική/Στίχοι: Παπαδημητρίου Δημήτρης/Πολυδούρη Μαρία Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες στα περασμένα χρόνια Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα και σε βροχή, σε χιόνια δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα μόνο γι’ αυτό είμαι σαν κρίνο ολάνοιχτο κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου Μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες και στη ματιά σου να περνάει είδα τη λυγερή σκιά σου ως όνειρο να παίζει, να πονάει μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες Γιατί, μόνο γιατί σε σεναν’ άρεσε γι’ αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου Σα να μ’ ακολουθούσες όπου πήγαινα σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου Γιατί, μόνο γιατί σε σεναν’ άρεσε Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα γι’ αυτό η ζωή μου εδόθη Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη μένα η ζωή πληρώθη Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου G.ίνι Δ Ε Κ
28th_Thief Νέο Μέλος 18 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 11:06:28 ΟΛΑ Τ' ΑΡΝΙΕΜΑΙ Σωκράτης Μάλαμας από το "Ασπρόμαυρες Ιστορίες Όλα τ' αρνιέμαι, μα απ' αυτά κρατιέμαι όπως τα μάτια σου υγρά, τη νύχτα Σκαρφαλωμένα σε μια γυρισμένη πλάτη καραδοκούν, μαντεύουν, ξεψυχάνε Κάτι ανοίγει ξαφνικά μες στο μυαλό μου και στρίβω στη γωνιά με βήμα μεθυσμένο Μη μ' αρνηθείς, σκοπός γι' αυτή την εκδρομή είναι το τέλος μου κι όχι μια αρχή Όλα τ' αρνιέμαι, μα απ' αυτά κρατιέμαι όπως τα μάτια σου υγρά, τη νύχτα... Deva
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 11:09:46 Κάτω απ' το μαξιλάρι Παπακωνσταντίνου Θανάσης Κάτω απ' το μαξιλάρι είν' ένα βαθύ πηγάδι που μέσα κατοικούν οι ψυχές που σ' αγαπούν Παλεύουν κάθε βράδυ με τα κιούγκια στο σκοτάδι να φτάσουν στα ψηλά, πλάι στο μαχαραγιά Να σου μιλάν στον ύπνο, να σε μπάζουνε σε κήπο μ' Αϊ-Γιάννη και λωτούς και χειμωνανθούς Κι όταν σ' αναταράσσει, για τα σκάρτα που 'χεις πράξει κύμα φαρμακερό, να σου δίνουν φυλαχτό Χαϊμαλί από μετάξι που 'χουν μέσα του φυλάξει άχυρο απ' τη γη που 'χει μείνει απάτητη Έρχονται και σε 'μένα πρόσωπα λησμονημένα άδεια και χλωμά - από πριν κι από μετά Μου κρατάν' το χέρι στο ταξίδι, στο καρτέρι στον ύπνο τον βαθύ. Είναι λίγοι, είναι πολλοί Μέσα στο πηγάδι, κάτω απ' το μαξιλάρι ρίχνονται οι ψυχές. Ήλιε μου, τώρα βγες δεν ξεχνάω ποτέ αχτίδες που φωτίζουν ακόμα και μέσα απ' τις γρίλλιες των καιρών... G. Δ Ε Κ Edited by - galadriel on 03/12/2005 11:10:46
28th_Thief Νέο Μέλος 18 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 11:17:02 ΚΑΡΦΙ Σωκράτης Μαλάμας από το "Ασπρόμαυρες Ιστορίες" Σαν κάτι να σε καίει, κάτι να σε πληγώνει μ' ανησυχία σε ζώνει και γελάς τις νύχτες ξεγλιστράς και μένα ξεγελάς όλους μας φέρνεις βόλτα, σ' όλους μας πήγες κόντρα σωστά μ' εξαπατάς, το δάχτυλό σου βλέπω κι αυτό που δεν αντέχω κυνηγάς Δεν ξέρω τι να πω, πως δεν σ' ακολουθώ είναι ψέμα μα ξέρω την δειλία μου να κρύβω, ξέρω κρυφά κρυφά να σε προδίδω χωρίς ανταμοιβή, χωρίς υπερβολή, λακωνικά με νεύμα στην αρχή στην χωροφυλακή και στην αστυνομία που περιμένουν όπως πάντα στην γωνία Λυπάμαι που σου γράφω όλα αυτά, είναι η νύχτα μου βαριά κι αυτά που σκέφτομαι πικρά δεν φτάνει τ' όνειρο να ζεις όπως σ' αρέσει και η ψευδαίσθηση μπορεί να στη βαρέσει μάγκα μου και να κοιτάς με στόμα ανοιχτό όσα δεν έζησες στο κόσμο αυτό Deva
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 11:23:11 Ερωτικό Υφαντής Δημήτρης Θα σκάψω γη και ουρανό, θάλασσες θα γυρίσω να 'βρω τ' αθάνατο νερό, να 'ρθω να σε ραντίσω Μαντήλι να 'χεις φυλαχτό, θα σου χρυσοκεντήσω πάνω του να ιστορήσω πόσο σ' αγαπώ Όλα τα δώρα των θεών σου χάρισαν οι Μοίρες Ό,τι ποθούσες στη ζωή, απλόχερα το πήρες Κι αν μ' αγαπάς αληθινά, ήλιε μου και φεγγάρι θα 'χω κι εγώ λίγο απ' το φως και τη δική σου χάρη Υφαίνω μόνη ολημερίς, τη νύχτα το ξηλώνω η σκέψη σου είναι πυρκαγιά, κι εκεί σε ανταμώνω Πάνω στα κάστρα τ' ουρανού τ' αστέρια θα τρυγήσω να σε χρυσοστολίσω, κόρη του δειλινού Όλα τα δώρα των θεών σου χάρισαν οι Μοίρες Ό,τι ποθούσες στη ζωή, απλόχερα το πήρες Μα αν μ' αγαπάς αληθινά, βιάσου και μην αργήσεις μες στων μνηστήρων τον κλοιό μονάχη μη μ' αφήσεις G. Δ Ε Κ
28th_Thief Νέο Μέλος 18 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 11:24:12 ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ Σωκράτης Μάλαμας από το "Το Άδειο Δωμάτιο" Της Σφίγγας το κεντρί πονάει πολύ Σφραγίζει διαβατήριο για σκοτεινό κατώφλι Προφήτες πλάνοι μας μιλάνε γι’ απειλή Και σέρνονται ξοπίσω τους ανήσυχοι οι όχλοι Ποιος σ’ έμαθε να γεύεσαι ερημιές Να ξεδιψάς με το ποτό που κρύβουνε οι κάκτοι Όλα τα μπάρκα σου σε πλήρωσαν ρωγμές Μα εσύ τον κήπο σου ποτέ δεν όρισες με φράχτες Ποιος σ’ ύφανε με ίνες πορφυρές Στου φεγγαριού τη χάση να εκπέμπεις πύρινη αύρα Πάντα ζωγράφιζες τις θάλασσες βαθιές Και στη σκακιέρα να διαλέγεις να παίξεις με τα μαύρα Ποιος σ’ έμαθε να γεύεσαι ερημιές... Deva
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 11:26:19 Νύχτα μαγεμένη Αρβανιτάκη Ελευθερία Νύχτα μαγεμένη και είσαι πλάι μου Ήλιε φώτιζε μου το φεγγάρι μου Κάτι έχω πάθει, ο καιρός αγκάθι Ήλιε φώτιζέ μου το φεγγάρι μου Διαβάζω απόψε την αλήθεια πάνω στο κορμάκι σου πες μου τι θ' απογίνω όταν θα σβήσει το μεράκι σου Νύχτα μαγεμένη, δάκρυ και φιλί όλα έχουν δύση και ανατολή Σ' αγαπώ και είσαι, πάρε με και ζήσε όλα έχουν δύση και ανατολή Σ' αγαπώ και είσαι, φίλα με και ζήσε όλα έχουν δύση και ανατολή Διαβάζω απόψε παραμύθια πάνω στο κορμάκι σου πες μου τι θ' απογίνω όταν θα σβήσει το μεράκι σου G. Δ Ε Κ
28th_Thief Νέο Μέλος 18 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 11:31:10 ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΟΥ ΤΡΕΛΛΟΥ Διονύσης Σαβόπουλος Κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ κάτι μυστικό κάτι πλούσιο και παράξενο σαν τοπίο του βυθού Ανθισμένες κερασιές κι απόγευμα ζεστό και πολύχρωμο χορτάρι, ναι για ν' αποκοιμηθώ Αμαξάκια κάτασπρα φεύγουν απαλά και μας φέρνουνε σε σένανε στα μέρη τα παλιά Στο γαλάζιο θρόνο σου χρυσό μανδύα φοράς και σε δυο λιοντάρια ήμερα τα πόδια σου ακουμπάς Τόσα χρόνια πάλευα μόνος στα τυφλά και ταξίδεψα κι αρρώστησα και πέρασα πολλά Τώρα όμως πλάι σου και πάλι περπατώ μέσ’ τα χρώματα του κήπου σου και δίπλα στο νερό Κοντά μου φωσφορίζοντας σκύβεις και με φιλάς για την νύχτα με σκεπάζεις, ναι και με παρηγοράς Deva
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 11:31:41 Τα ήσυχα βράδια Αρλέτα Ακόμα κι αν φύγεις για το γύρο του κόσμου θα ‘σαι πάντα δικός μου θα 'μαστε πάντα μαζί Και δε θα μου λείπεις γιατί θα 'ναι η ψυχή μου το τραγούδι της έρημου που θα σ' ακολουθεί Τα ήσυχα βράδια η Αθήνα θ' ανάβει σα μεγάλο καράβι που θα 'σαι μέσα κι εσύ Και δε θα σου λείπω γιατί θα 'ναι η ψυχή μου το τραγούδι της ερήμου που θα σ’ ακολουθεί Τα ήσυχα βράδια θα περνάει φωτισμένο της ζωής μου το τρένο που 'θα 'σαι μέσα κι εσύ G. Δ Ε Κ Edited by - galadriel on 03/12/2005 11:36:23
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 11:52:22 Άκου την ψυχή μου Τσαλιγοπούλου Ελένη Χρώμα της φωτιάς Κρύβουν τα λόγια της δικής μου καρδιάς Άκου τη φωνή μου που ραγίζει βουνά Άκου την ψυχή μου στ' όνομα σου ξυπνά Άκου με τι πάθος με χτυπάει ο καιρός Τώρα που έχω ανάγκη το δικό σου φως Χρώμα του καημού Κρύβουνε τ' άστρα του δικού μου ουρανού G. Δ Ε Κ
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 12:38:22 Της γειτονιάς μας ο τρελός Χατζής Κώστας Της γειτονιάς μας ο τρελός, όλα ανάποδα τα βλέπει μες του μυαλού του τον καθρέφτη Πάει στις κηδείες και γελάει, στα γεννητούρια πάει και κλαίει κι όλα ανάποδα τα λέει, κι όλα ανάποδα τα λέει Στους πλούσιους και στους εργοδότες, δε τους μιλάει, με το έτσι θέλω κι αλλού γυρνάει το κεφάλι, κι αλλού γυρνάει το κεφάλι Ενώ στους γεωργούς και στους διαβάτες, τους βγάζει αμέσως το καπέλο μμμμ............ λα λα λα Θεέ μου τι ομορφιά τι φως, της γειτονιάς μας ο τρελός Τρελαίνεσαι να τον ακούς, να ‘χαμε άλλους δυο τέτοιους τρελούς το G.ίνι σου.... Δ Ε Κ
lamogio Μέλος 3ης Βαθμίδας 560 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2005, 16:48:59 Σ: Χ. – Π. ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ Μ: GORAN BREGOVIC Πού να 'σαι τώρα, …(). Κάνε κουράγιο ….(), πάλεψε τα χρόνια, ….() μου με τις αλλιώτικες συνήθειες τις αλλιώτικες κινήσεις, είχες πολύ καλούς τρόπους, φαινόταν ότι ήσουν από άλλο κόσμο, όμως εσύ πάντα έκανες ότι μπορούσες για να μην το δείχνεις, δεν περιφρονούσες τη φτώχεια, αλλά ούτε σε γοήτευε ιδιαίτερα, όλα σε σένα ήταν διαφορετικά Το δωμάτιό σου με τα σπάνια αντικείμενα, τα γράμματα, τα δώρα σου, σίγουρα είχες καλύτερο γούστο από μένα, ερχόσουν και μ έβρισκες, το κρεβάτι, το στήθος σου, ….() μικρή πρόστυχη κυρία Και κάτω απ τα παράθυρα, βρεγμένος δρόμος, ο ήχος του τρένου, το σούρουπο και το δωμάτιό μου ….() κρεμασμένο στον αέρα, σαν πορτοκάλι, κάνε κουράγιο …. Που να σαι τώρα, ποιος ξέρει πως περνάς Που να σαι τώρα, αχ πως αντέχεις Χωρίς να έχεις, αυτό που αγαπάς Και δίχως ν αγαπάς, αυτό που έχεις Ξέρεις …. () εμείς οι δυο, ήταν γραφτό να συναντηθούμε, τι να ξέρουν, πως μπορούν να ξέρουν οι άλλοι, συνομήλικη μικρή ερωμένη, θυμάσαι, εκατομμύρια στιγμές, στιγμές που όσο πάνε και λιγοστεύουν, έτσι όπως κάποιοι τις λεηλατούν μπροστά στα μάτια μας κάθε μέρα, άδικα παλεύω να τις κρατήσω, άδικα, κυλάνε βουβά και φεύγουν, ως τη μεγάλη θάλασσα, πέρασαν τόσα χρόνια, δεν φοράω πια το φοιτητικό μου μπουφάν, και δυσκολεύομαι να συνηθίσω αυτό το καλοραμμένο κουστούμι, δεν περιφρονώ το χρήμα, αλλά ούτε με γοητεύει ιδιαίτερα, Mozart requiem, Agnus Dei, yesterday, απόψε θα ρθω στο πρώτο σου όνειρο, μη γεράσεις ….(), μη γεράσεις, πες ψέματα στον άντρα σου, σκίσε την πρόσκληση ή ακύρωσε το δείπνο, ακούμπησε με όπως τότε με το γόνατό σου κάτω από το τραπέζι, απόψε ….(), στο καλύτερο ξενοδοχείο, απόψε, στο πρώτο σου όνειρο, κάνε κουράγιο .... Που να σαι τώρα, ποιος ξέρει πως περνάς Που να σαι τώρα, αχ πως αντέχεις Χωρίς να έχεις, αυτό που αγαπάς Και δίχως ναγαπάς, αυτό που έχεις Μη γεράσεις ….(), μη γεράσεις, γιατί δεν θα έχω πια κανέναν και τίποτα να με κρατήσει νέο, μόνος μου επιμένω ακόμα εδώ, παρόλο που άρχισε πάλι να βρέχει έτσι όπως βρέχει πάντα στα νησιά Οκτώβρη μήνα, θυμάσαι, θάλασσα μολύβι, κι ο ουρανός από πεύκα, απόμακρες ανάκατες φωνές, η φωνή της μητέρας, του φίλου της κόρης του αδελφού, της ερωμένης, της σειρήνας του πλοίου μου, ρούχα λευκά βιαστικά μαζεμένα, λίγο πριν την βροχή, μαζί τους χάθηκε και το φως, ένας σύντομος περίπατος, ακόμα εκεί δίπλα στη θάλασσα, κι ύστερα τέλος, τέλος, κάνε κουράγιο ….() Που να σαι τώρα, ποιος ξέρει πως περνάς Που να σαι τώρα, αχ πως αντέχεις Χωρίς να έχεις, αυτό που αγαπάς Και δίχως ν αγαπάς, αυτό που έχεις Κάνε κουράγιο ….() () δεν είναι το όνομα που λείπει αλλά το χρώμα...
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 04/12/2005, 09:05:24 Ξυπνάς νωρίς Αλουπογιάννης Γιώργος Ξυπνάς νωρίς, γελάς παντού, μια μέρα απλώνεται μπροστά σου στην αγκαλιά του πρωινού ο ήλιος τρέμει στα μαλλιά σου κι οι χωρισμοί και οι βροχές ποτέ ξανά δε θα σε βρούνε και ό,τι ζεις ζήσ' το όπως θες, δεν έχουν τίποτα να πούνε Μ' αυτό το φως και τη ζωή ποιος πάει πάλι στη δουλειά του γελάς κρυφά κι απ' το ταξί το σκας κι ανοίγεις τα φτερά σου πετάς μακριά πάνω απ' τη γη και γίνεσαι ένα με τον ήλιο βάζεις στο τέρμα μουσική και τραγουδάς όλο το ίδιο Τι έχεις πάρει απ' τον ήλιο και θυμίζεις τη φωτιά Τι έχεις πάρει κι από μένα και μου λείπεις ξαφνικά και μου λείπεις ξαφνικά, και μου λείπεις και μου λείπεις ξαφνικά Κι οι χωρισμοί και οι βροχές ποτέ ξανά δε θα σε βρούνε και ό,τι ζεις ζήσ' το όπως θες, δεν έχουν τίποτα να πούνε Τι έχεις πάρει απ' τον ήλιο και θυμίζεις τη φωτιά Τι έχεις πάρει κι από μένα και μου λείπεις ξαφνικά Τι έχεις πάρει απ' τον ήλιο και θυμίζεις τη φωτιά Τι έχεις πάρει κι από μένα και μου λείπεις ξαφνικά και μου λείπεις ξαφνικά, και μου λείπεις και μου λείπεις ξαφνικά Και μου λείπεις, και μου λείπεις ξαφνικά καλημέρα Galadriel Δ Ε Κ
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 04/12/2005, 14:02:34 Το ποδήλατο Μακεδόνας Κώστας Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ' αδύνατο κρατάω στο χέρι το κλειδί Πιάνω το τιμόνι ο σφυγμός μου δυναμώνει το έργο κάπου το 'χω ξαναδεί Ήμουν μικρό παιδάκι με καθαρή καρδιά είχα τ' όνειρο μου το ποδήλατο μου κι όλα έμοιαζαν σωστά Έγινα δεκάξι κι όλα ήταν εντάξει είχα μια ζωή μπροστά Το ποδήλατό μου ήταν πάντοτε δικό μου και με πήγαινε πολύ μακριά Μέσα στη Σαχάρα σαν την πιο βαθιά λαχτάρα μ' οδηγούσε πέρα απ' τη χαρά Και τώρα στον αγώνα ξανά απ' την αρχή Όρτσα στο πετάλι να 'ρθουνε κι οι άλλοι παμε για ορθοπεταλιές Τα ποδήλατά μας όπως τα όνειρά μας ξέρουν από ανηφοριές Galadriel των Λευκών Λυγμών Δ Ε Κ
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 04/12/2005, 14:05:49 Απόψε Κανά Μελίνα Απόψε το τραγούδι θα 'ναι σαν προσευχή θα είναι ελαιώνας σε ξεχασμένη γη Απόψε το τραγούδι θα γίνει αγκαλιά που θα χωράει κι εσένα κι ας είσαι μακριά Απόψε τη σελήνη δεν τη γελάει κανείς βασιλικό χαϊδεύει με το 'να χέρι της κι εγώ που δεν κοιμάμαι, εγώ που ξαγρυπνώ δεν ξέρω αν θα πεθάνω, ή αν θα γεννηθώ Απόψε η καρδιά μου θα γίνει ένα παλιό ποδήλατο που θέλει να βγει στον ουρανό τον Μάσσιμο Τροϊζι να βρει και να του πει πως μέσα σε μια νύχτα αλλάζει η ζωή Απόψε το τραγούδι θα γίνει αγκαλιά που θα χωράει κι εσένα κι ας είσαι μακριά G.ίνι... γμτ τους καμβάδες μου γμ... Δ Ε Κ
sofovlaks Νέο Μέλος 6 Μηνύματα	Απεστάλη: 05/12/2005, 10:31:11 ΚΑΚΙΑ ΣΤΙΓΜΗ - X-RAY & PROHJA Μες την ζωή δρόμοι ανοίγονται σωρό κι όποιον γουστάρεις τον τραβάς κι όπου σε βγάλει μα είναι κι ένα μονοπάτι πονηρό που πάει ντουγρού στην κατηφόρα την μεγάλη. Μα εγώ δεν το ’δα τράβηξα αμέσως εκεί πέρα ήτανε σούρουπο και μπέρδεψα την νύχτα με την μέρα βλέπεις δεν μου ’δωσε κανείς για φυλαχτό φεγγάρι κι ήλιο ούτε κουβέντα δεν μοιράστηκα με φίλο. Πήρα των ομματιών μου κι έδεσα την μοναξιά μου κάτω απ’ τα πόδια μου να σέρνεται μπροστά μου για να τη βλέπω σε ολάκερο το ταξίδι να σπαρταράει μπροστά μου σαν το φίδι. Και πήρα σε μια βραδιά το πονηρό το μονοπάτι χωρίς να ξέρω, γιατί απλά γύρευα κάτι να μου ταιριάζει στην φωτιά να μην τρομάζει κι όταν πονάει δυνατά να μη φωνάζει. Να βολεύεται κι αυτό με τα λίγα κοντά μου έτσι κι αλλιώς μαζί μου έχω μοναχά την γκαντεμιά μου γιατί δεν θέλω τίποτα να με τρατάρεις τύχη τον κανακάρη σου τον κλέψαν οι στίχοι. Θα την πετάξω στο χώμα να νοιώσει την γη θα της φορέσω αγκάθια πάνω στην πληγή θα της τυλίξω με φλόγες όλο το κορμί για να ’μαι μόνος ξανά στην κακιά την στιγμή. Μα δε βαριέσαι άλλοι χτίζουν στην άμμο παλάτια κι άλλοι πέφτουν στης ζωής τα πονηρά τα μονοπάτια άλλοι φτιάχνουν ζωή, άλλοι την παίρνουν με δόσεις κι αν είσαι απ’ αυτούς κοίτα να ξεχρεώσεις. Εγώ όμως που είχα πει πολλά με πνίγουν οι στίχοι τσαμπουκαλεύτηκα για τα καλά ρε με την τύχη κοίταξα από την μία κι ήταν τίγκα στα φώτα φάνταζε ωραία, μα όταν με πήραν τα χνώτα. Έμοιαζε με την μυρουδιά μιας πόρνης κυριλέ και οι φωνές μου θυμίζανε παιδιά σε χαβαλέ κοίταξα κι απ’ την άλλη και τίποτα δεν είδα κι είπα τύχη μου γουστάρω που μου ’στησες παγίδα. Εκεί στο σκοτάδι να την χωθούμε οι δυο μας και που ξέρεις μπορεί να ’ναι το γραφτό μας να μείνω μόνος για των όπλων την τιμή να περιμένω την κακιά την στιγμή.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 05/12/2005, 14:40:40 Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΜΟΥ... Μουσική Χρήστου Λεοντή Στίχοι Φ.Γκ. Λόρκα. Ο παράδεισός μου είναι ένας κάμπος που δεν έχει λύρες που δεν έχει αηδόνια. Μόνο μιά πηγούλα κι ένα ποταμάκι κούφιο ποταμάκι και μικρή πηγή. Μόνο τη ζεστή καρδιά σου χάρισέ μου κι άλλο τίποτα κι άλλο τίποτα. Ο παράδεισός μου διάφανη γαλήνη που θα τη ραγίζουν τα γλυκά φιλιά μας. ΠΟΥ ΘΑ ΤΗ ΡΑΓΙΖΟΥΝ ΤΑ ΓΛΥΚΑ ΦΙΛΙΑ ΜΑΣ. ΗΧΟΙ ΑΠ΄ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΠΟΥ ΤΡΑΒΑΝ ΜΑΚΡΙΑ... ΜΟΝΟ ΤΗ ΖΕΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΧΑΡΙΣΕ ΜΟΥ. ΚΙ ΑΛΛΟ ΤΙΠΟΤΑ ΚΙ ΑΛΛΟ ΤΙΠΟΤΑ. ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ. ΔΡΑΚΟΝΤΕΣ. ΕΝΑ... ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ. =))=II=((=
lamogio Μέλος 3ης Βαθμίδας 560 Μηνύματα	Απεστάλη: 05/12/2005, 18:24:47 Σ-Μ: ΘΕΙΑ ΛΕΝΑ (Λήδα Κροντηρά) νομίζω Καλημέρα σας παιδιά τραλαλά τραλαλά σηκωθείτε με χαρά τραλαλαλαλά Η χρυσή ανατολή στη δουλειά μας προσκαλεί σηκωθείτε με χαρά τραλαλαλαλά τώρα μου 'ρθε γιατρέ...τί να κάνω, έχω ελπίδες; βρήκαμε και το χρώμα...και τώρα;
Mantis ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Panama 2232 Μηνύματα	Απεστάλη: 05/12/2005, 22:26:32 Είχα μάτια δει πολλά, ένοχα και ντροπαλά Μάτια που δεν με ρωτήσανε, αν τρελά με κατακτήσανε Μ’ έκαψε όμως μια φωτιά από πράσινη ματιά που το ξέρω θα με καίει ως τα γηρατειά Δυο πράσινα μάτια με μπλε βλεφαρίδες με έχουνε κάνει τρελό Καρδιά μου, να ξέρεις, τα μάτια που είδες πως δεν θα σου βγουν σε καλό Φοβάμαι ακόμα και να τούς το πω κι ας έχουν το χρώμα το πρασινωπό Δυο πράσινα μάτια με μπλε βλεφαρίδες με μάθανε πώς ν’ αγαπώ Μάτια πράσινα γλυκά, μάτια μελαγχολικά που στο βλέμμα σας ζαλίζομαι και πονώ και βασανίζομαι Σάς ζηλεύω τρομερά, σάς λατρεύω τρυφερά μάτια πράσινα με καίνε, πρώτη μου φορά Δυο πράσινα μάτια... Δυο πράσινα μάτια ~ Μένδρη Κάκια Μουσική/Στίχοι: Κατριβάνος Μίμης/Κιούσης Κώστας . . . @rwen the grandaughter of Galadriel... Είμαι ο Λόγος και το Πυρ Είμαι ζενίθ, είμαι ναδίρ Ανάβω γίνομαι πυρσός Πνίγω το ψέμα μες στο φως
durden_alie ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Turkey 1532 Μηνύματα	Απεστάλη: 06/12/2005, 02:41:33 The Beatles Ob-La-Di, Ob-La-Da (Lennon/McCartney) Desmond has a barrow in the market place Molly is the singer in a band Desmond says to Molly-girl I like your face And Molly says this as she takes him by the hand. Obladi oblada life goes on bra Lala how the life goes on Obladi Oblada life goes on bra Lala how the life goes on. Desmond takes a trolly to the jewellers store Buys a twenty carat golden ring Takes it back to Molly waiting at the door And as he gives it to her she begins to sing. Obladi oblada life goes on bra Lala how the life goes on Obladi Oblada life goes on bra Lala how the life goes on. In a couple of years they have built A home sweet home With a couple of kids running in the yard Of Desmond and Molly Jones. Happy ever after in the market place Desmond lets the children lend a hand Molly stays at home and does her pretty face And in the evening she's still singing with the band. Obladi oblada life goes on bra Lala how the life goes on Obladi Oblada life goes on bra Lala how the life goes on. In a couple of years they have built A home sweet home With a couple of kids running in the yard Of Desmond and Molly Jones. Happy ever after in the market place Molly lets the children lend a hand Desmond stays at home and does his pretty face And in the evening she's a singer with the band Obladi oblada life goes on bra Lala how the life goes on Obladi Oblada life goes on bra Lala how the life goes on. And if you want some fun-take Obladi Oblada. ".....Καταραμένη εσύ....."
pixeldream ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 1606 Μηνύματα	Απεστάλη: 07/12/2005, 06:03:37 Something's gotten hold of my heart Keeping my soul and my senses apart Something's gotten into my life Cutting its way through my dreams like a knife Turning me up and turning me down Making me smile and making me frown In a world that was small I once lived in a time there was peace with no trouble at all But then you came my way And a feeling unknown shook my heart, made me want you to stay All of my nights and all of my days I gotta tell you now Something's gotten hold of my hand Dragging my soul to a beautiful land Something has invaded my nights Painting my sleep with a colour so bright Changing the grey and changing the blue Scarlet for me and scarlet for you I've got to know if this is the real thing I've got to know what's making my heart sing You smile and I am lost for a lifetime Each minute spent with you is the right time Every hour, every day You touch me and my mind goes astray ..
sofovlaks Νέο Μέλος 6 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/12/2005, 02:50:43 Διάφανα Κρίνα - Βάλτε Να Πιούμε Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμα πέταξαν και χαθήκανε μες της ζωής το ρέμα. Μα τάχα εμείς παντοτινά τ' άφθαστα θα ζητούμε; Βάλτε να πιούμε. Τα περασμένα σβήσανε, το τώρα δε θα μείνει τροφή των χοίρων έγιναν και οι πιο λευκοί μας κρίνοι μα τάχα πρέπει τους νεκρούς αιώνια να θρηνούμε; Βάλτε να πιούμε. Αδέλφια κάτω η βάρκα μας στο μόλο μας προσμένει Ελάτε οι ταξιδιάριδες να πιούμε συναγμένοι στο περιγιάλι το φαιδρό κι ας γλεντοτραγουδούμε Βάλτε να πιούμε. Τάχατε κι όποιος δε μεθά κι όποιος δεν τραγουδήσει κι όποιος στ' αγκάθια περπατά μια μέρα δεν θ' αφήσει τ' αγαπημένο μας νησί που έτσι γερά πατούμε Βάλτε να πιούμε. Πες μας που πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει πες μας που πάει ο άνεμος, που πάει η φωτιά σαν σβήνει σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε Βάλτε να πιούμε. Στο ξέχειλο ποτήρι μας είναι όλα εκεί γραμμένα Καπνοί 'ναι τα μελλούμενα κι αφρός τα περασμένα καπνός κι αφρός το γέλιο μας κι εμείς που τραγουδούμε Βάλτε να πιούμε. Ακουσε δε βιαζόμαστε να φύγουμε βαρκάρη μα σαν είναι ώρα γνέψε μας, δε σου ζητούμε χάρη μα όσο να φύγεις πρόσμενε κι αν θέλεις σε κερνούμε Βάλτε να πιούμε. Edited by - sofovlaks on 09/12/2005 03:02:55
pixeldream ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 1606 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/12/2005, 11:35:31 Are you aching for the blade That's o.k. Were insured Are you aching for the grave That's o.k. Were insured Were getting away with it All messed up Getting away with it All messed up That's the living Daniel's saving Grace She's out in deep water hope he's a good swimmer Daniel plays his ace Deep inside his temple He knows how to surf her Were getting away with it All messed up Getting away with it All messed up That's the living Daniel drinks his weight Drinks like Richard Burton Dance like John Travolta, now. Daniel's saving Grace He was all but drowning Now they live like dolphins Getting away with it All messed up Getting away with it All messed up That's the living Getting away with it Getting away with it Getting away with it That's the living That's the living ..
Avallon ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 5090 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/12/2005, 21:51:57 Imagine Imagine there's no heaven, It's easy if you try, No hell below us, Above us only sky, Imagine all the people living for today... Imagine there's no countries, It isnt hard to do, Nothing to kill or die for, No religion too, Imagine all the people living life in peace... Imagine no possesions, I wonder if you can, No need for greed or hunger, A brotherhood of man, Imagine all the people Sharing all the world... You may say Im a dreamer, but Im not the only one, I hope some day you'll join us, And the world will live as one. "Vivere pericolosamente και κινδύνευε φρονίμως..."
Mantis ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Panama 2232 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/12/2005, 15:10:09 Χάθηκες κι αν έγινες εγώ πού να σε βρω; στην πρώτη βροχή σ' αναζητώ Χάθηκες κι αν έγινες εγώ πού να σε βρω; στην πρώτη βροχή σ' αναζητώ Ήχοι δύο δρόμων ~ Στέρεο Νόβα . . . @rwen the grandaughter of Galadriel... Είμαι ο Λόγος και το Πυρ Είμαι ζενίθ, είμαι ναδίρ Ανάβω γίνομαι πυρσός Πνίγω το ψέμα μες στο φως