Θα το κάνω, μόλις βρω λίγο περισσότερο ...χωρόχρονο

Μέχρι τότε να δώσω μερικά λινκς, ώστε τουλάχιστον να έχουμε μια βάση εννοιών/ορισμών/συζήτησης.

http://physics4u.wordpress.com/2011/02/01/%CF%8D-%CE%AF-%CE%AF-250-%CE%ADsigma/

http://physicsgg.me/2013/01/06/%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%B8%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AD%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%BF-%CF%83%CF%8D%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BD/

http://www.blackstate.gr/10_mysteries.htm

"2. Το πρόβλημα του συμπαντικού ορίζοντα
Το σύμπαν μας φαίνεται πως είναι απροσμέτρητα ομοιογενές. Εάν κοιτάξει κανείς το διάστημα από τη μία άκρη του ορατού σύμπαντος έως την άλλη άκρη, θα δει ότι η μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου που γεμίζει τον κόσμο έχει παντού σχεδόν την ίδια θερμοκρασία. Αυτό ίσως δε φαίνεται παράξενο εκτός εάν σκεφτεί κανείς ότι οι δύο άκρες απέχουν μεταξύ τους περίπου 28 δισεκατομμύρια έτη φωτός και πως το σύμπαν μας έχει ηλικία μόνο 14 δισεκατομμύρια χρόνια.

Τίποτε δεν μπορεί να ταξιδέψει γρηγορότερα από την ταχύτητα του φωτός, έτσι δεν υπάρχει κάποιος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσε να έχει ταξιδέψει η ακτινοβολία της θερμότητας μεταξύ των δύο οριζόντων, ώστε να εξομαλύνει τα ψυχρά και τα θερμά σημεία που δημιουργήθηκαν από τη μεγάλη έκρηξη και να αφήσει την θερμική ισορροπία που παρατηρούμε σήμερα.

Το 'πρόβλημα του ορίζοντα' είναι ένας μεγάλος πονοκέφαλος για τους κοσμολόγους, τόσο μεγάλος που κατέληξαν σε κάποιες αρκετά τολμηρές λύσεις. Όπως για παράδειγμα η θεωρία του 'πληθωρισμού'. "

και η φιλενάδα μας η "Σταθερά Hubble", που δεν είναι (και ίσως ποτέ δεν ήταν) "σταθερά"
( -είναι μάλλον λίγο αλανιάρα....)

http://physicsgg.me/2012/10/06/%CE%B1%CF%85%CE%BE%CE%AE%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85-hubble/

http://www.astronomia.gr/wiki/index.php?title=%CE%A3%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%AC_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%97ubble

Προσέξτε κάπου αυτό που (περι)γράφεται ως "όγκος Hubble".

Επίσης τη σημαντική διαφορά στα 13,6 δις ετη και στα 40τόσα δις έτη από το μακρυνότερο παρατηρηθέν αντικείμενο.

Φρεσκάρετε επίσης και τον "οριζοντα γεγονότων" της Μαύρης Τρύπας.

Αν υποθέσουμε ότι το CMBR (κοσμικη ακτινοβολια υποβαθρου) είναι απλώς ένας άλλου είδους ορίζοντας γεγονότων του "Απ Έξω", και εμείς, εντός του όγκου Hubble, είμαστε το "Από Μέσα"

Θα τα ξαναπούμε σύντομα

έννοια σου ...και σού'ρχεται

Αλλά δεν το κάνω για σένα βασικά, πρώτα απ'όλα το κάνω για μένα.
Νομίζω αυτή είναι και η υγιής διαδικασία.
Να δω τι γίνεται γύρω, να βάλω ερωτήματα στον εαυτό μου, να δω άμα τυχόν τα έχουν απαντήσει άλλοι, αν ναι πώς και γιατί, αν όχι μάλλον πέσαμε σε φλέβα χρυσού υπό την έννοια ότι εκεί κρύβεται περισσότερη ή άγνωστη "γνώση" και άρα έχουμε έναν προσανατολισμό και ένα στόχο (κοινό).

Τελοσπαντων, για να μη μακρυγορώ με αυτά,
κατευθείαν στο ζουμί:

Θα δωσω μερικά ακόμα λινκ
(σχετικά με το παράδοξο του Olbers)

http://www.sfak.org/page/%CE%93%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF%20%CE%BF%20%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82%20%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9%20%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CF%82%20%CF%84%CE%B7%20%CE%BD%CF%8D%CE%BA%CF%84%CE%B1/390

http://tinanantsou.blogspot.gr/2012/10/new-scientist.html

και με εύκολη και γρήγορη αναζητηση μπορείτε να βρείτε πολλά περισσότερα.
Το κάνω απλώς και μόνο για να αποφύγω περιττές επαναλήψεις και να ξαναακαλύπτουμε τον τροχό (χαριν οικονομίας της συζητησης δηλαδή).

Το ερώτημα/παράδοξο με είχε απασχολήσει κι εμένα πριν κάποια χρόνια, αλλά όχι ακριβώς με αυτή τη μορφή. Το είχα δεί τότε λίγο πιο "φαντασιακά". Λέω όταν έχουμε νύχτα, απλώς η Γη μας έχει γυρισμένη την "πλάτη" της στον Ηλιο (δηλαδή τον antimeridian του τόπου που βρισκόμαστε εμείς).
Αλλά ας υποθέσουμε ότι μπαίνουμε στο διαστημικό μας Porsche Cayenne να κόψουμε μια βόλτα "παραέξω". όχι πολύ μακριά, δηλαδή, μεχρι το φεγγάρι ή τον Αρη, ή εν πάση περιπτώσει σε ένα σχετικά κοντινό range περί του δικού μας Ηλιου σε αποστάσεις κυμαινόμενες από 0.5 έως και 4-5 AU

αν βγάλουμε έξω τις περιπτώσεις που μας κόβει τη θέα κανας πλανήτης ή κανας αστεροειδής ή κανας δορυφόρος ή ο,τιδήποτε άλλο (και μας κάνει 'έκλειψη' δηλαδή), τότε στη συντριπτική πλειονότητα των θέσεων μας θα έχουμε φάτσα-κάρτα τον Ηλιο (δηλαδή θα υπάρχει ευθυγραμμο τμήμα που να μας ενώνει απευθείας χωρίς εμπόδιο με τον Ηλιο).

Δηλαδή θα έχουμε "μέρα" όλη την ώρα... Τι είδους "μέρα" θα είναι αυτή όμως?
Πώς θα τον βλέπουμε τον Ηλιο δηλαδή? Με τι φωτεινότητα? Με τι λαμπρότητα?
Ίδια, παρόμοια, μικρότερη ή μεγαλύτερη από αυτή που τον βλέπαμε στη Γη?
Και αν για το τι βλέπουμε στη Γη παίζει κεφαλαιώδη ρόλο η ατμόσφαιρα (από το χρώμα του ουρανού μέχρι και το χρώμα των Άστρων) παραέξω τί γίνεται?
Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά? Ή μήπως ασπρη πέτρα ξέξασπρη?

Γιατί αν μεταξύ άλλων η ατμόσφαιρα παίζει και το ρόλο του φίλτρου τότε τί είδους φίλτρο είναι ως προς τη λαμπρότητα του Ηλιου? Φίλτρο που την ενισχύει ή που την ελλατώνει?

Το ερώτημα του Olbers το θέτουν ακόμα και κάποια παιδιά. Οχι όλα και ίσως όχι πολλά.
Αλλά την απάντηση στο ερώτημα του Olbers την δίνουν αβίαστα (και σωστά) όλα τα παιδιά!
Σε πρόχειρο "γκάλοπ" που έκανα μεταξύ συγγενικών-φιλικών προσώπων με παιδιά ηλικίας 4-7 χρονών,
με την απλή και μοναδική ερώτηση γιατί η νύχτα είναι μαύρη (ή σκοτεινή επεξηγηματικά, κλπ), και δεν είναι πχ. όπως η μέρα που βλέπουμε,

άκουσα "προφανείς" απαντήσεις του τύπου:

• Γιατί δεν έχουμε ...Ηλιο,
• Γιατί δεν έχουμε πολλά αστεράκια,
• ή δεν φτάνουν τα αστεράκια




• ή είναι πολύ μικρά τα φωτάκια/αστεράκια
• Γιατί έχουμε πολύ ...σκοτάδι.

Δεν έχουμε αρκετά αστέρια...(ωστε να έχουμε τόσο φως και να φύγει όλη η μαυρίλα της νύχτας και του μεσοδιαστημικού χώρου)

Άρα τα Αστέρια δεν είναι άπειρα σε αριθμό.
Είναι ένα πεπερασμένο σύνολο.
Ευμεγέθες μεν και ασύλληπτο, αλλά πεπερασμένο!

Άστρα λοιπόν μη με μαλώνετε που τραγουδώ τη νύχτα (φίλε Ελάχιστε )

Αυτό είναι η μια όψη του νομίσματος...

Αλλά υπάρχει και η άλλη, που την έθεσε ένας "εξυπνάκιας" ανιψιός μου.
Η νύχτα είναι μαύρη λέει, γιατί είναι ...πολύ το σκοτάδι!
Ουάου! Εκ πρώτης όψεως ταυτοσημία αυτονόητη, όμως για να το δούμε αυτό, τι υπονοεί?
Τι σημαίνει "πολύ σκοτάδι"? Βάλαμε μήπως 1 κιλό Φως και 5 κιλά σκοτάδι απάνω και το ...έπνιξε? Ρε μπας και....

και ύστερα έρχονται και οι θεωρίες του 'μέσου' και του 'αιθέρα'
και ο ορίζοντας, και το ενυδρείο του Αμεινία (φοβερό παράδειγμα από καθε άποψη!).

Είσαι το ψάρι στη γυάλα. Η Γη και η ατμόσφαιρά της είναι το νερό. Το γυαλί του ενυδρείου, πιθανόν να είναι η εξώτερη δυνατή Εξώσφαιρα αυτού που περιβάλλει τη Γη. Το όριο με τον μεσοπλανητικό, μεσοδιαστημικό "χώρο", ότι κι αν είναι αυτός, από "κενό" και "σκότος" μέχρι άγνωστο ρευστό ή άγνωστο τσουνάμι ενέργειας, δηλαδή ο αέρας του δωματίου του σπιτιού που βρίσκεται το ενυδρείο. Το ψάρι βλέπει φώτα και χρώματα απ'έξω. Πολλά σήματα και διάφορα. Από τα λαμπάκια του χριστουγεννιάτικου δεντρου στην απέναντι γωνία, μέχρι το φακό του μικρού σκανταλιάρη που τον πλησιάζει στη γυάλα στα κλεφτά.
Καμιά φορά ανοίγουν και οι πόρτες άλλων δωματίων και φαίνονται κι άλλα φώτα άλλων εντάσεων και χρωμάτων, συνήθως πιο αμυδρά.
Σε όλα όμως φαίνεται να υπάρχει ένα όριο.

Σαν το κρεμμύδι του Κηφέα, αλλά αυτή τη φορά πάμε από μέσα προς τα έξω. Από εμάς (παρατηρησιακά - Γεωκεντρικά) προς τα όρια του όγκου της σφαίρας Hubble .

Και παραέξω?
Μήπως υπάρχει και παραέξω? και τί και πώς....
Κάτσε, κάτσε, εδώ καλά καλά δεν μάθαμε το παραμέσα, πώς να πάμε στο παραέξω...

quote:

---

επιφυλάσσομαι για απαντησεις με βαση τα παραπάνω, στοχευμένα σε 4 κατηγορίες/άξονες κυρίως:

1) Το παράδοξο του Olbers που εθίχθη παραπάνω
2) To ενυδρείο του Αμεινία
3) Τα απλά δομικά στοιχεία (ατομα, κουάρκ) και τις "μικροδιαταραχές" της "αυστηροχαλαρής τάξης" που (φαίνεται να) υπάρχει σε αυτά και στη συμπεριφορά τους.
4) Τον δρόμο χωρίς επιστροφή προς το θερμοδυναμικό θάνατο, που αναχαιτίζεται φαινομενικά μόνο κατά μικρά διαστήματα και πρόσκαιρα, όπως το περιέγραψε ο Κηφέας

Στο τέλος θα προσπαθήσω να τα συνδυάσω όλα αυτά και να τα αντιπαραβάλω με τις διπολικές θεωρίες των θρησκειών και καποιες εννοιες που χρησιμοποιούμε όπως καλό ή κακό, Θεός ή Διαβολος, Ζωή ή Θάνατος
αλληγορικά.

---

Edited by - PY8AGORAS on 10/01/2013 15:41:32

Η λαμπρότητα του κεντρικού άστρου είναι πάντα η ίδια.Αυξομειώνεται αναλόγως των εκλάμψεων,αλλά στιγμιαία,επανερχόμενη στα φυσιολογικά επίπεδα σχεδόν άμεσα.Ο λόγος της απόστασης του παρατηρητή,απο το άστρο και το τείχος προστασίας του (ατμόσφαιρα ),διαμορφώνουν την "φαινομενική" λαμπρότητα,ώς προς τον λόγο της απορόφησης.
Σε μια φυσιολογική ημέρα,η λαμπρότης του ηλίου μας είναι η ίδια εκατομμύρια χρόνια,είτε βρισκόμαστε κάτω απο πυκνή ατμόσφαιρα ( πεδινά ),είτε σε αραιή ατμόσφαιρα ( ορεινά ).Εκείνο που αλλάζει είναι μόνο η ακτινοβολία του.Δεν πρέπει να συγχέουμε την λαμπρότητα με την ακτινοβολία.

Η θέαση της ηλιακής λαμπρότητας,δυνατόν να επηρρεαστεί απο ατμοσφαιρικούς παράγοντες,απο γωνίες οπτικής και απο γεωγραφικές θέσεις.Ομως αυτο δεν σημαίνει ότι αλάζει η ίδια η λαμπρότητα,αλλά μόνο η αντίληψή της απο εμας.

Η ατμόσφαιρά μας δεν παρέχει φίλτρο προστασίας απο την λαμπρότητα, αλλά απο την ηλεκτρομαγνητική επίδραση του άστρου μας,ειδικά δε όταν ο ήλιος ευρίσκεται σε έξαρση όπως τώρα.Οι στεματικές εκλάμψεις στέλνουν προς όλες τις κατευθύνσεις φορτισμένα ηλεκτρόνια, με ταχύτητα φωτός.Ως γνωστόν οι ταχύτητες αυτές δημιουργούν γύρω απο τα ταχέως κινούμενα ηλεκτρόνια,μαγνητικά πεδία.Τα "εισερχόμενα" πεδία συγκρούονται με αυτα του γήϊνου πεδίου,άλλα απωθούνται,άλλα διαπερνούν.Αυτα που διαπερνούν το πεδίο μας,αναλαμβάνει η ατμόσφαιρά μας να τα πεδίσει,ή να το εξοστρακίσει.Μέχρι τώρα τα καταφέρνει καλά...!!

quote:

---

Πυθαγόρας
αλλά και σε μια θεωρία ενός φίλου μου (περί διαρκούς καύσης των πάντων -ακόμα και των ανθρώπων αφού αναπνέουμε Οξυγόνο!),

---

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

θα σου δώσω την απλούστερη απάντηση φίλε μου.

Αν αφαιρέσεις το c απο όλες τις εξισώσεις τι αποτελέσματα θα πάρεις?

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

Να το αφαιρέσω ή να το θεωρήσω άπειρο;

Η αλήθεια είναι ότι παραξενεύτηκα μόλις διάβασα αυτή την ανάρτηση Κηφέα.
Θέλω να πιστεύω ότι είναι κάποιου είδους χιούμορ, ή έστω υπέρμετρη ανυπομονησία για την απόκριση και τις θέσεις μου.
Αλλά άμα θέλω να το δώ ‘ζοχαδιαστικά’, τότε «ξηγιέσαι άδικο πέναλτι, με γκόλ από οφσάϊντ» που έλεγαν κάτι τσιτάτα σε παλιές ελληνικές ταινίες....

Πιστεύεις ότι τίποτα δεν κάνω και δεν λέω δηλαδή?

Κρίμα, γιατί νόμιζα πως καμιά φορά το πρόβλημά μου είναι ο βερμπαλισμός και όχι το αντίθετο ...

Όσον αφορά το θέμα, να ξαναθυμίσω: Τίτλος Τι γνωρίζουμε για τη δημιουργία του Κόσμου, και θεματοθέτης: ο ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ (ούτε εγώ ούτε εσύ...)

Άποψη έχω, και δεν νομίζω να μην την έχω εκφρασει κατά καιρούς, και εδώ και σε άλλα τόπικ παρεμφερή. Αν δεν (με) διαβάζεις [που δεν είναι και απαραίτητο στην τελική] ή «αν δεν γιγνώσκεις α αναγιγνώσκεις» δεν είναι δικό μου πρόβλημα αυτό.
Σε άτομα του επιπέδου του δικού σου , που το εκτιμώ και το θεωρώ υψηλό, δεν νομίζω ότι χρειάζονται περισσότερες διευκρινίσεις ή λεπτομέρειες ή συστάσεις.

Τώρα στο κομμάτι του «Δεν ξέρω τι μου γίνεται», αυτό αν το δεχτώ ως direct insult θα πρέπει να «φάμε τα μουστάκια» μας,
και χωρίς μάλιστα τη διαμεσολάβηση του Νικόμαχου:

quote:

---

Κηφέα
Μη το μαλώνεις το παιδί!!!
Εχει τον τρόπο του.Αναρωτιέται κι αυτός.
Σιγά-σιγά θα απαντήσει,που θα πάει θα τον στριμώξουμε!!!

---

Πυθαγόρα

Ήδη έχω μετανοιώσει για την τελευταία μου φράση που έγραψα στο παραπάνω μήνυμά μου , για την οποία σου ζητάω συγγνώμη .

Στο κάτω κάτω δεν έχω συνηθίσει τους συνδικτύους μου να χρησιμοποιώ , στο forum , τέτοιου είδους εκφράσεις (τις οποίες και θεωρώ απαράδεκτες) .

Να σε πληροφορήσω λοιπόν ότι στο «Χώρο της εικοτολογίας» όλοι έχουμε ίσα δικαιώματα, και ίδιο μερίδιο «τηλεθέασης», εάν και εφόσον οι απόψεις μας συμφωνούν με τα όσα (περιορισμένα) αντικειμενικά και αποδεδειγμένα παρατηρησιακά και επιστημονικά τεκμηριωμένα δεδομένα έχουμε αυτή τη στιγμή.

quote:

---

Αυτό έχει δύο συνέπειες :
Η πρώτη είναι ότι περιλαμβάνομε γεγονότα μαζί με συμπεράσματα καθαρού διαλογισμού , τα οποία όμως θα προσπαθήσω να διαχωρίσω .
Η δεύτερη είναι ότι στο τέλος σίγουρα θα γεννηθεί κάποια απογοήτευση (τουλάχιστον) .
Αυτό οφείλεται στο ότι δεν ξέρουμε ακόμη ολόκληρη την αλήθεια για το κοσμογονικό πρόβλημα , γι’ αυτό η περιγραφή είναι ελλιπής .

---

Δεκτή η συγγνώμη, αν και δεν επρόκειτο να σου κρατήσω και ...μούτρα!

Απλώς έγραφα το ποστ μου όταν εκανες τη δημοσίευση, και μόλις την είδα τώρα.

Ο Αμεινίας έχει μια καλή υπογραφή για τέτοιες περιπτώσεις.
Θεωρώ ότι μόνο κέρδος έχουμε όλοι μας όταν συμμετέχουμε σε τετοιου είδους συζητήσεις και κρατάμε ένα επίπεδο (που δεν έχει σχεση με τις γνωσεις ή τις πεποιθησεις αδελφέ Ελάχιστε, οπότε μην αγχωνεσαι, το επίπεδο διαλόγου είναι άλλο, και αξιολογείται με άλλα κριτήρια και όλοι είναι ευπρόσδεκτοι εφόσον τα τηρούν)

Δηλαδή κερδίζεις κάτι, χάνεις κάτι. (Φαίνεται να είναι και αυτός νόμος του Σύμπαντός μας)
Κερδίσαμε σε προσαρμοστικότητα, ευαισθησία, αλλαγές, κατάστασης και upgrade, αλλά χάσαμε σε αντοχή και διάρκεια

Τι θα ήταν όμως μια τέτοια αντοχή, και ποία η «διάρκεια» όταν ενδεχομένως σε διαφορετικό σενάριο από το δικό μας ίσως δεν υπήρχε καν ο χρόνος, ωστε μετα να πάμε και στη διάρκεια?

quote:

---

Θα ερχόταν η στιγμή που οι απόγονοί τους θα ήταν άλογα και άνθρωποι !

---

quote:

---

Αν οι δομές ήταν περισσότερο άκαμπτες , ο μόνος τρόπος για να γίνουν αλλαγές θα ήταν με πανίσχυρα μέσα τύπου των πυρηνικών εκρήξεων , οπότε δεν θα εμφανίζονταν τελικά κάποια λεπτεπίλεπτα πράγματα όπως η αντίληψη και η συνείδηση

---

και το κορυφαίο για μένα

quote:

---

Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους αναδύθηκε η συνείδηση από την άβια ύλη της δημιουργίας .

---

Αναγνωρίζω φυσικά ότι κατά διαστήματα εξηγούσε ο Κυφέας με bold
ότι:

quote:

---

Προς το παρόν κανένας δεν μπορεί να δώσει την οριστική απάντηση στο κοσμογονικό πρόβλημα (πώς δηλαδή δημιουργήθηκε το σύμπαν) . Πρέπει λοιπόν να προειδοποιήσω ότι όσο εμβαθύνουμε σ’ αυτό το θέμα τόσο θα μετακινούμαστε στο χώρο της εικοτολογίας

---

Οπότε παρότι δεν μπορώ να μπω να σε επιστημονική συζήτηση, δεν έχω τις γνώσεις, μπορώ να μπω σε υποθετική-εικοτολογική.
Να μπω σε μια συζήτηση "της ιδέας" όπως προ-είπα την οποία ιδέα-ες θέλω να' απορρίψει;επιβεβαιώσει;συμπληρώσει; όποιος θέλει είτε επιστημονικά, θα το χαρώ πολύ, είτε εικοτολογικά.
Και σε αυτό το σημείο θα μπει και το άλλο σύμπαν που είπα παραπάνω...

[Ανοίγω παρένθεση:]
Επίσης θέλω να καταλάβω αν γίνεται με πιο απλά λόγια τι πάει να πει' αναδύθηκε η συνείδηση στην ύλη μέσω της εξέλιξης;
Υπάρχει δηλαδή ενδεχόμενο σε κάποια φάση κάποτε τα άλογα να γίνουν ευσυνείδητα; Λόγο της εξέλιξης;
Θα ήθελα Κυφέα μια απάντηση σε αυτό.
[/Κλείνω την παρένθεση]

Κλείνοντας αυτό το ποστ το οποίο είναι πρόλογος των επόμενων που θα ακολουθήσουν με βάση κάποιες σκέψεις που έκανα πριν 11 χρόνια και έτυχε να τις σημειώσω σε ένα τετράδιο. Θέλω να ξεκαθαρίσω πως δε είμαι ούτε εγώ σίγουρος αν αυτά που θα ακολουθήσουν είναι σωστά. Δεν τα πιστεύω ως τέτοια. Επίσης πρέπει να γνωρίζεται ότι τα συνειδησιακά μου φίλτρα είναι χριστιανικά και προφανώς δεν προέρχονται από την εξελιγμένη άβια ύλη, αλλά από την πνοή ζώσα που μας έδωσε ο Λόγος
Αυτό προς γνώση και συμμόρφωση

Πέρα από την πλάκα, αρχίζω την σκέψη μου με δεδομένο την ύπαρξη 2 κόσμων: Του υλικού και του Πνευματικού.
Καλή κουβέντα νάχουμε με ειρήνη και αγάπη

υγ

quote:

---

Πυθαγόρα

Ήδη έχω μετανοιώσει για την τελευταία μου φράση που έγραψα στο παραπάνω μήνυμά μου , για την οποία σου ζητάω συγγνώμη .

Στο κάτω κάτω δεν έχω συνηθίσει τους συνδικτύους μου να χρησιμοποιώ , στο forum , τέτοιου είδους εκφράσεις (τις οποίες και θεωρώ απαράδεκτες) .

---

είσαι μάγκας που ζητάς συγγνώμη!

Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν

Edited by - ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ on 13/01/2013 12:27:27

quote:

---

Μπορούμε να ισχυριστούμε πως έχουμε πραγματικά κατανοήσει μόνο όταν γνωρίζουμε την αληθινή σημασία των λέξεων “δύναμη” , “ηλεκτρόνιο” κ.λ.π.
Τα ονόματα είναι κώδικες .

---

Σωστό κι αυτό. Κάνουμε αυθαίρετα βαφτίσια, κάπως έπρεπε να τα πούμε αυτά που «ανιχνεύουμε», κάπως να τα ονοματίσουμε. Αλλά ο καθορισμός της κάθε έννοιας παραμένει «αντιληπτικός» και «περιγραφικός». Τι είναι το «ηλεκτρόνιο» ? Αυτό το «κάτι» που κάνει αυτό κι αυτό, που «συμπεριφέρεται» έτσι κι έτσι...
Αυτά λένε οι κώδικές μας και οι αντιστοιχίσεις.
Και εδώ έχουμε ένα σύνολο πάλι. Είπαμε, φαινόμενα καταστάσεις και συμπεριφορές που είναι κοινές ή χαρακτηριστικές ή μπορούν να συνδυαστούν γκρουπάρονται ως ένα Σύνολο. Και υπάρχουν και τα Υποσυνολα, αναλόγως των κριτηρίων-«φιλτρων» που βαζουμε καθε φορά. Τα οποία υποσύνολα μπορούν να έχουν κοινές περιοχές, να τεμνονται να εφάπτονται ή να είναι και «ξενα» μεταξύ τους.

quote:

---

Η εξοικείωση μαζί τους δεν πρέπει να εκληφθεί ως κατανόηση .

---

Σαφέστατα...

quote:

---

Θα υποστηρίξω ότι πίσω απ’ όλες τις αλλαγές υπάρχει μια κατάρρευση στο χάος .
Θα δούμε ότι αυτό που εκλαμβάνουμε ως κίνητρο ή σκοπό , στην πραγματικότητα είναι μια άσκοπη και χωρίς κανένα κίνητρο αποσύνθεση .
Οι φιλόδοξες επιδιώξεις και η πραγμάτωσή τους τροφοδοτούνται με αποσύνθεση .
Η αποσύνθεση βρίσκεται στο βάθος κάθε αλλαγής . Αυτό που αποσυντίθεται δεν είναι η ποσότητα αλλά η ποιότητα της ενέργειας .

---

Στα πλαίσια της Θερμοδυναμικής και της αύξησης της Εντροπίας του συστήματος/Συνόλου το δέχομαι.
Όμως έχω μια ένσταση στο κομμάτι του κινήτρου ή του σκοπού.
Η έννοια της καθολικής υποβάθμισης, φθοράς, καταστροφής στο βάθος, υπάρχει, αλλά παρατηρούμε ότι λειτουργεί καλύτερα στα «άκρα», δηλαδή είτε πολύ μικροσκοπικά (μοριακό –ατομικό επίπεδο) είτε πολύ μακροσκοπικά (επίπεδο Σύμπαντος). Στις μεσαίες κλίμακες ζούμε μέσα στο πανηγύρι των «πτυχώσεων», δηλαδή φαινομενικά αμφίδρομων κατευθύνσεων στο δρόμο προς την κατάρρευση, όπως πολύ περιγραφικά το δίνει ο Κηφέας, για να μην τα ξαναλέω κι εγώ:

quote:

---

Η ανάσχεση της αποσύνθεσης δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο των πολιτισμών , διότι παρατηρείται σε όλα τα φαινόμενα του κόσμου και σε ολόκληρο το σύμπαν .
Η ανάσχεση εξηγεί όλες τις αλλαγές που παρατηρούμε στον έμβιο και άβιο κόσμο .
Η υποβάθμιση της ποιότητας της ενέργειας μοιάζει με την αργή εκτύλιξη ενός ελατηρίου .
Έχω αναφέρει παλαιότερα , ότι καθώς αποδυναμώνεται αυτόματα η ποιότητα της ενέργειας , το ελατήριο του σύμπαντος εκτυλίσσεται .
Η ποιότητα υποβαθμίζεται αυτόματα ενώ ο αυτόματος χαρακτήρας της υποβάθμισης , διέπει τα αλληλοεξαρτώμενα φαινόμενα που συμβαίνουν γύρω μας και μέσα μας , όπως τα αλληλεμπλεκόμενα γρανάζια των τροχών μιας πολύπλοκης μηχανής .
Η πολυπλοκότητα της αλληλεξάρτησης είναι τέτοια ώστε εδώ κι εκεί μπορεί παροδικά να υποχωρήσει το χάος και να λάμψει η ποιότητα , όπως όταν κτίζεται ένας καθεδρικός ναός ή εκτελείται μια συμφωνία .
Αυτά όμως είναι πρόσκαιρα και τοπικά ξεγελάσματα , διότι βαθύτερα στο σύμπαν το ελατήριο εκτυλίσσεται αναπόφευκτα .

---

Η τελευταία πρόταση με τα «τοπικά ξεγελάσματα» μου άρεσε πάρα πολύ και θα τη χρησιμοποιούσα κι εγώ αν δεν με προλάβαινε ο Κηφέας.
Αυτό που θα προσθέσω εγώ στο σημείο αυτό είναι ο αντίκτυπος που έχουν αυτά τα «μπρος πίσω» στο σύστημα. Το κλασσικό πρόβλημα του «καλού» και του «κακού». Με έναν άλλον εναλλακτικό ορισμό θα μπορούσε σε ένα τέτοιο σύστημα –αξιωματικά- να είναι/θεωρείται κάποιος καλός ή αγαθός ή οτιδήποτε «θετικό» σε επίπεδο έννοιας/περιγραφής συμπεριφοράς, όταν πράττει κάτι στην κατεύθυνση που αντιστέκεται στην αναπόφευκτη τελική φθορά , δηλαδή με άλλα λόγια όταν «(ξε)σηκώνει αντάρτικο» κατά της Συμπαντικής νομοτελειακής κατάληξης και την σταματά ή την επιβραδύνει (προσωρινά)
Αντιστροφοανάλογα, «κακός» θα θεωρείται αυτός που όχι μόνο αποδέχεται και βλέπει τη γενική φθορά του συστήματος, αλλά με πράξεις και με εργα την επιταχύνει (πχ. Καποιος που σκοτώνει κάποιον αλλον, είναι κακός, διότι ενώ και οι δυο θα πεθαιναν κάποτε ο «κακός» επιτάχυνε αυτή την πορεία για το συνάνθρώπο του και αυτό αποτελεί «ύβρι» στους κανόνες του Συστήματος/Συνόλου).
Όταν χάνεται το Μέτρο λοιπόν και διαπράττεται ύβρις έχουμε την εμφάνιση της κακότητας.
Σκοπός και κίνητρο λοιπόν είναι δυνατόν να υπάρξει στο «τοπικό» υποσύνολο, αφού παραδεχτήκαμε ότι μπορεί να λειτουργήσει αμφίδρομα, έστω και σε περιορισμένη κλίμακα.
Θα μπορούσε όμως να ήταν και τυχαίο γεγονός? Θα μπορούσε και τότε την απάντηση τη δίνει ο Νικόμαχος

quote:

---

Θα μπορούσε το Τυχαίο ,να εκπορεύεται απο το Θείο και αντιστρόφως?
Απάντηση:Ναι θα μπορούσε.
Συμπέρασμα:Εν οίδα,ούκ οίδα.
και μέχρις αποδείξεως όλα θα παραμείνουν υποθετικά,αφήνοντας χώρο τα μεν στα δε!!

---

o οποίος μαζί με μένα και τον παππού Σωκράτη και καμπόσους άλλους, δεν ήξερε τι του γινόταν ....

.
.
.
" Υπάρχει ο σωστός τρόπος, ο λάθος τρόπος, και ο ...δικός μου τρόπος! "

quote:

---

Πυθαγόρα,

Όπως συμφωνούμε όλοι,στο υποθετικό ενυδρείο είμαστε έλλογα ψάρια.
Όταν ήμουν μικρότερος,χρησιμοποιούσα ως παράδειγμα πλάνης των περιορισμένης αντίληψης έλλογων,την τροφή που έριχνα στο ενυδρείο.Με λίγο κουτοπόνηρο σπρώξιμο,η τροφή ήταν μάνα εξ ουρανού,και αυτός που κρατούσε το βαζάκι, ....
Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι η ύπαρξη ενός υποσυνόλου δεν αποκλείει την ύπαρξη πολλαπλών υποσυνόλων και υπερσυνόλων με τομές ή και όχι μεταξύ τους.

---

O αγαπητός Aμεινίας μού έκλεψε τη μπουκιά από το στόμα!
(Είδες τι παθαίνει κανείς όταν αργεί να ποστάρει? Εκτός του ότι «θα τα ακούσει» τον προλαβαίνουν και οι συνομιλητές και εκφράζουν ήδη αυτά που ήθελε να πεί!)

quote:

---

Τις καλύτερες ευχές μου και σε σένα προσωπικά, αγαπητέ μου Πυθαγόρα.

---

Ευχαριστώ φίλε και αντεύχομαι.

quote:

---

ΑΜΕΙΝΙΑ τις καλύτερες ευχές μου επι προσωπικού και της οικογενείας σου.
Σου έστειλα ευχετήριο mail,αλλά φαίνεται δεν το έλαβες.Επίσης έστειλα την ίδια μέρα στον Πυθαγόρα, τον DSM και τον Aitherovamon.Μόνο ο τελευταίος απάντησε.Πιθανόν να τα σκάτωσα στην αποστολή.

---

Δεν έλαβα τιποτε Νικόμαχε, και πιθανόν να φταίει το ΡΜ του Εσωτερικα. Καλύτερα στέλνε απευθείας email . Σε κάθε περίπτωση οι ευχές απευθύνονται και σε εσάς πολλαπλασίως και σας ευχαριστώ.

quote:

---

υγ.Κάνε ρε Πυθαγόρα την ανάλυση γιατί δεν μπορώ να κάνω ποστ αλλιώς, θα περιμένω...

---

Εντάξει, αγάλι αγάλι η αγουρίδα γίνεται μέλι....

.
.
.
" Υπάρχει ο σωστός τρόπος, ο λάθος τρόπος, και ο ...δικός μου τρόπος! "

Edited by - PY8AGORAS on 13/01/2013 12:49:21

quote:

---

Ας υποθέσουμε ότι σε κάποια περιοχή υπάρχουν πολύ περισσότερες θέσεις για να συγκεντρωθεί ενέργεια απ’ όσες σε άλλες περιοχές . Τότε τα σπρωξίματα και τα τυχαία άλματα θα την συγκεντρώσουν εκεί .
Αρχικά η ενέργεια μπορεί να συγκεντρωθεί κάπου αλλού , τελικά όμως θα βρεθεί συσσωρευμένη εκεί όπου οι ειδικές θέσεις είναι πυκνότερες .
Ένας επιπόλαιος παρατηρητής θα αναρωτηθεί γιατί η ενέργεια προτίμησε να πάει εκεί .
Θα συμπεράνει ότι υπάρχει κάποια αιτία και θα προσπαθήσει να τη βρει .
Εμείς όμως ξέρουμε πως το ότι βρέθηκε εκεί δεν πρέπει να συγχέεται με το ότι επέλεξε να πάει εκεί .

---