quote:

---

-Στην αναζήτηση της αρχής του σύμπαντος, σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός.

---

quote:

---

ελαχιστος

Προκειμένου να μην έχω καταλάβει σωστά, δεν το κάνεις πιο λιανά με παραδείγματα να είμαι πιο σίγουρος;

---

quote:

---

[quote]
-Στην αναζήτηση της αρχής του σύμπαντος, σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός.

---

quote:

---

Μια και θα γυρίσεις ξεκούραστος, θα σου πω δυο λόγια στο θέμα που ρωτας

---

που τέτοια τύχη!
το πρόβλημα φίλε gianipseftis είναι ότι δουλεύω οικοδομή και κουράζομαι τόσο που καμιά ώρα θα με πάρει ο ύπνος στο πληκτρολόγιο.
Θέλω να σας διαβάσω ξανά από την αρχή λίγες μέρες και όποτε είμαι έτοιμος ψυχικά ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΑ θα συνεχίσω, ελπίζω να καταλαβαίνεις... :)

Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν

Edited by - ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ on 19/01/2013 18:19:45

quote:

---

quote:

Το θέμα επαναλαμβάνω είναι πολύ ευρύ, αλλά όχι βαρετό.

Συμφωνώ και επαυξάνω. :)
Θα κάνω μια μικρή παύση 2-3 μέρες γιατί θέλω να διαβάσω-μελετήσω τις απόψεις σου και φυσικά των @ΑΜΕΙΝΙΑΣ ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ Κηφεύς και όλων των υπόλοιπων φίλων.
Θα απαντήσω φυσικά σε όποια ερωτήματα τεθούν, αν μπορώ βέβαια...

---

quote:

---

quote:

---

Μια και θα γυρίσεις ξεκούραστος, θα σου πω δυο λόγια στο θέμα που ρωτας

---

που τέτοια τύχη!
το πρόβλημα φίλε gianipseftis είναι ότι δουλεύω οικοδομή και κουράζομαι τόσο που καμιά ώρα θα με πάρει ο ύπνος στο πληκτρολόγιο.
Θέλω να σας διαβάσω ξανά από την αρχή λίγες μέρες και όποτε είμαι έτοιμος ψυχικά ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΑ θα συνεχίσω, ελπίζω να καταλαβαίνεις... :)

Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν

Edited by - ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ on 19/01/2013 18:19:45

---

quote:

---

Κηφεύς :

Το χάος σταθεροποιεί επίσης τις μορφές , διότι τα μόρια έχουν πολύ μικρές πιθανότητες να αποκτήσουν την απαιτούμενη ενέργεια ώστε τα άτομά τους να επιχειρήσουν την εξερεύνηση νέων δυνατών διατάξεων .

Το χάος μας οδηγεί αλλά και μας συγκρατεί : Το χάος είναι ταυτόχρονα ο αμαξάς και η άμαξα .

Αν τα πάντα , τόσο οι δομές όσο και οι αλλαγές , είναι αποτέλεσμα τυχαίων ενορχηστρώσεων του χάους , πρέπει να υπάρχουν αλυσίδες που να συνδέουν το επιφανειακό και το εσώτερο .

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Η συνεχής συσσώρευση πολυπλοκότητας έφτασε σε τέτοιο σημείο ώστε κάποιο μόριο απέκτησε δομή που μπορούσε να υποστεί σειρά αντιδράσεων , και κάτω από τη συμπτωματική πίεση της διασποράς κατέληξε τυχαία στο σχηματισμό αντιγράφου του .

Αυτό το καινούργιο μόριο διέθετε φυσικά την ίδια αναπαραγωγική ιδιότητα , οπότε και στην περίπτωση κατά την οποία το αρχικό εξαφανιζόταν , π.χ. με την εξάτμιση του νερού της λίμνης στην οποία βρισκόταν , το θυγατρικό θα μπορούσε να συνεχίσει τη σειρά .

Σε κάθε στάδιο αναπαραγωγής δινόταν η ευκαιρία για τροποποίηση , διότι εκεί κοντά υπήρχαν ελάχιστα διαφορετικά μικρά μόρια που θα μπορούσαν να ενσωματωθούν .

Πολλά από αυτά τα τροποποιημένα θυγατρικά μόρια πιθανόν να μην ήταν βιώσιμα ή να ήταν λιγότερο κατάλληλα για αναπαραγωγή συγκριτικά με τους γεννήτορες ή τα αδελφά μόρια , μερικά όμως ευνοήθηκαν περισσότερο και πρόκοψαν , φτάνοντας ως τα θηλαστικά .

Σημειώνουμε εδώ ότι , η μοριακή βάση της αντιγραφής (ουσιαστικά η χημεία του DNA) περιγράφεται σε πολλά βιβλία , κάτι που φανερώνει τη σημαντική επίδραση της ανακάλυψης της μοριακής βάσης της ζωής τόσο στον επιστημονικό κόσμο όσο και στο ευρύτερο κοινό (L. Stryer , “Biochemistry”, 3η έκδοση , W. H. Freeman , 1988 . – Στα ελληνικά , “Βιοχημεία” , Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης , 1994 . Τα πρώτα οκτώ κεφάλαια του βιβλίου αυτού υπάρχουν στο : Styer , “Molecular design of life”, W. H. Freeman , 1989) .

Πριν δυο μήνες προσπαθώ να σβήσω κάποιες απαντήσεις ΜΟΥ σε δυο θέματα και δεν μπορώ γιατί όταν πατάω την εικόνα (DELETE) μου ανοίγει ένα παράθυρο στον οποίο πατάω Send και εκεί μου εμφανίζεται ένα μήνυμα που λέει ότι υπάρχει πρόβλημα και δεν μπορεί να το κάνει. (The page cannot be displayed because an internal server error has occurred.)

Τι πρέπει να κάνω για να σβήσω κάποια μηνύματα που δεν θέλω να συνεχίσουν εκεί; Αφού στο FAQ λέει :

«You may edit or delete your own posts at any time. Just go to the topic where the post to be edited or deleted is located and you will see a edit or delete icon ( ) on the line that begins "posted on..." Click on this icon to edit or delete the post. No one else can edit your post, except for the forum Moderator or the forum administrator.»

Ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια που μπορείτε να μου δώσετε.

Η αντίληψη αυτή , καθώς και οι αποφάσεις μας για την ανάληψη δράσης και οι σκέψεις μας για τις δικές μας δραστηριότητες και τις δραστηριότητες των άλλων , είναι εκδηλώσεις χημικών αντιδράσεων .

Αλληλεπιδρούμε με τον εξωτερικό κόσμο καθώς η πνοή των γεγονότων μετακινεί ειδικής ευαισθησίας ομάδες ατόμων που βρίσκονται μέσα σε όργανα όπως τα μάτια , τα αυτιά κ.τ.λ.

Επειδή οι χημικές αντιδράσεις είναι όψεις του χάους , οι αντιλήψεις , οι αποφάσεις και οι στοχασμοί μας καθοδηγούνται σε τελευταία ανάλυση από μια θεμελιακή τάση προς το χάος .

Η φαινομενική περιπλοκότητα της συνείδησης είναι αποτέλεσμα της πολυπλοκότητας της αλληλεξάρτησης των αντιδράσεων που βαίνουν προς αυτή την αποσύνθεση , και δεν υπάρχει κανένας λόγος να την θεωρούμε εγγενή πολυπλοκότητα προικισμένη με ψυχή .

Η συμπεριφορά είναι η πολύπλοκη οργάνωση απλών διαδικασιών , και η πολύπλοκη δομή του εγκεφάλου είναι ο μηχανισμός που βάζει σε τάξη απλές λειτουργίες οι οποίες στο σύνολό τους φαίνονται πολύπλοκα πράγματα .

Όσον αφορά την πολυπλοκότητα της δομής του εγκεφάλου (J. P. Changeux , “Neuronal man : the biology of mind”, Oxford University Press , 1985 – Στα ελληνικά, “Ο νευρωνικός άνθρωπος” , Εκδόσεις Ράππα , 1984 . Επίσης : J. Z. Young , “Programs of the brain”, Oxford University Press , 1978) , πρέπει να έχουμε κατά νου πως θεωρείται ότι ο εγκέφαλος του ανθρώπου αποτελείται από περίπου 10<11> νευρώνες . Ένας τυπικός νευρώνας περιλαμβάνει από 1.000 ως 10.000 συνάψεις , δηλαδή σημεία επαφής με άλλους νευρώνες .

Η δομή εξασφαλίζει το συντονισμό των απλών χημικών διαδικασιών που συμβαίνουν στα εγκεφαλικά κύτταρα έτσι ώστε το σύνολο να είναι αρκετά πλούσιο σε ιδιότητες και αρκετά απρόβλεπτο , και να συμπεριλαμβάνει εκδηλώσεις όπως η φαντασία και η εφευρετικότητα

Συνίσταται στην απόκτηση πληροφοριών για τα συμβαίνοντα στον εξωτερικό κόσμο καθώς και για εκείνα που δεν είναι εξ ολοκλήρου εξωτερικά , όπως ο πόνος .

Τα σώματα διαθέτουν κεραίες – νευρικές απολήξεις – που απαντούν στο περιβάλλον τους και συλλέγουν πληροφορίες .

Αυτοί οι αισθητήρες , που βρίσκονται κατά ομάδες σε όργανα όπως π.χ. τα μάτια , ενεργοποιούν σήματα τα οποία στέλνουν στον εγκέφαλο .

Στην περίπτωση της όρασης , λόγου χάρη , ένα μόριο μέσα στο μάτι προσβάλλεται από το φως , “τεντώνεται” και δεν χωράει πλέον στην αρχική του θέση .

Το φως μεταφέρει ενέργεια η οποία χαλαρώνει τα άτομα , που περιπλανιούνται εδώ κι εκεί σπρώχνοντας μακριά την ενέργειά τους . Το μόριο παγιώνεται στο νέο σχήμα , που τώρα δεν συμβιβάζεται με την αρχική του θέση .

Η εκτόπιση του μορίου προκαλεί αλλαγή στο σχήμα ενός άλλου μορίου , πράγμα που ενεργοποιεί μια άλλη χημική αντίδραση .

Αυτή η αντίδραση ενεργοποιεί μια ηλεκτρική ώση και προχωρεί κατά μήκος του νεύρου προς τον εγκέφαλο .

Εφόσον το νεύρο διακλαδώνεται , η ώση διαδίδεται σε πλήθος εγκεφαλικών κυττάρων , και η άφιξη του σήματος στο καθένα επιφέρει μια χημική τροποποίηση .

Οι συνθέσεις των κυττάρων καθορίζουν την απόκρισή τους σε μελλοντικές ώσεις σε κάποια άλλα κανάλια ή σε άλλα κύτταρα . Στον κατάλληλο χρόνο , πιθανώς σε λιγότερο από μία δεκαετία , η αντίληψη ενός συμβάντος θα επηρεάσει μια πράξη .

Πάντως ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια .

Ας δούμε το ερώτημά σου τώρα:

quote:

---

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ :

Θα ηθελα να ρωτησω εαν πιστευετε οτι πασα αρχη ειναι μια αναγκη.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Ο αμφιβληστροειδής χιτώνας περιλαμβάνει περίπου 3 x 10<6> κώνια (στα οποία οφείλεται η αντίληψη των χρωμάτων) και 109 ραβδία (που δεν αναπτύσσουν την αίσθηση του χρώματος) .

Η αξιοσημείωτη λεπτότητα της δομής του ματιού (αποτέλεσμα μακράς εξελικτικής διαδικασίας) φαίνεται από το γεγονός ότι ένα ραβδίο μπορεί να απαντήσει σε ένα και μόνο φωτόνιο .

Τα δύο σημαντικά χαρακτηριστικά των μορίων – κεραιών στα ραβδία είναι ότι έχουν μια καμπύλωση στη μέση και πως απορροφούν φως με μήκη κύματος σαν αυτά του Ήλιου (γι’ αυτό μπορούμε και βλέπουμε στο φως της ημέρας) .

Το πρώτο βήμα στο φαινόμενο της όρασης είναι η απορρόφηση ενός φωτονίου από ένα τέτοιο μόριο (όταν το φωτόνιο πέσει πάνω του) και η εξαφάνιση της καμπύλωσης με το “τέντωμα” του μορίου που τώρα παίρνει ένα μάλλον ευθύγραμμο σχήμα (L. Stryer , “Biochemistry”, 3η έκδοση , W. H. Freeman , 1988 . – Στα ελληνικά , “Βιοχημεία” , Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης, 1994 .

Τα πρώτα οκτώ κεφάλαια του βιβλίου αυτού υπάρχουν στο : Styer , “Molecular design of life”, W. H. Freeman , 1989) .

Αυτό το ευθυγραμμισμένο μόριο δεν ταιριάζει πλέον στον διαθέσιμο χώρο .

Η αλλαγή του σχήματος επηρεάζει την ικανότητα που έχουν τα ιόντα καλίου και νατρίου να περνούν από τη νευρική μεμβράνη που υπάρχει στο άκρο του ραβδίου .

Θα δούμε αμέσως παρακάτω ότι η ισορροπία συγκεντρώσεων αυτών των ιόντων έχει κεντρικό ρόλο στη διάδοση των νευρικών ώσεων.

Κάθε διαδικασία αυτής της αλυσίδας διαδίδεται βήμα προς βήμα μέσω της άσκοπης χαοτικής διασποράς .

Το φως χαλαρώνει το μόριο , που κατόπιν τεντώνεται εξ ατυχήματος .

Το μόριο εκτοπίζεται επειδή έχει τη δυνατότητα να περιπλανηθεί και να χάσει ενέργεια .

Όταν η εκτόπιση του μορίου επιτρέπει σ’ αυτό που παρέμεινε να επιχειρήσει την εξερεύνηση νέων διατάξεων , συντελείται μια χημική αντίδραση .

Η ηλεκτρική ώση διαδίδεται στα νεύρα , στις διακλαδώσεις τους και στον εγκέφαλο χάρη σε μια ακολουθία παρόμοιων αντιδράσεων που όλες ευνοούν την τάση προς αποδιοργάνωση .

Το ότι γελάμε ή κλαίμε , η εν καιρώ αγαπάμε , συμφωνούμε ή απελπιζόμαστε , καθορίζεται από μια μακρά και σύνθετη αλληλουχία γεγονότων που όλα τους συμβαίνουν εξαιτίας της διασποράς της ενέργειας .

Και κάτι άλλο : Οι άξονες των νευρικών κυττάρων (κατά μήκος των οποίων διαδίδονται οι νευρικές ώσεις) βρίσκονται μέσα σε ένα εξωτερικό υγρό πλούσιο σε ιόντα νατρίου .

Το εσωτερικό υγρό είναι πλούσιο σε ιόντα καλίου (J. P. Changeux , “Neuronal man : the biology of mind”, Oxford University Press, 1985 – Στα ελληνικά, “Ο νευρωνικός άνθρωπος”, Εκδόσεις Ράππα , 1984) . Εξαιτίας αυτής της διαφοράς συγκεντρώσεων αναπτύσσεται μια διαφορά δυναμικού ανάμεσα στο εσωτερικό και το εξωτερικό του νευρικού κυττάρου .

Η νευρική ώση δημιουργείται καθώς ανοίγουν κανάλια που επιτρέπουν να περάσουν από τη μεμβράνη ιόντα νατριου στο εσωτερικό .

Λίγο αργότερα τα κανάλια κλείνουν και ανοίγουν άλλα που επιτρέπουν την έξοδο ιόντων καλίου , με αποτέλεσμα νε επανέλθει η αρχική διαφορά δυναμικού , εις βάρος όμως των αρχικών διαφορών συγκεντρώσεων σε ιόντα καλίου και νατρίου .

Η αναστροφή διαφοράς δυναμικού μεταφέρεται κατά μήκος του νεύρου και περνά στη σύναψη .

Εκεί υπάρχουν σε σάκους αποθηκευμένα μόρια ενός χημικού διαβιβαστή , τα οποία ελευθερώνονται στον επόμενο νευρώνα .

Αυτές οι χημικές ουσίες μπορούν είτε να ενισχύσουν είτε να αναστείλουν τη δυνατότητα πυροδότησης μιας νευρικής ώσης διαμέσου των συνδέσεων με άλλους νευρώνες .

Αυτή είναι η σύνθετη λειτουργική αλληλεπίδραση των διαδικασιών που συμβαίνουν στον εγκέφαλο : Τα πάντα είναι χημεία , και όλα κινούνται κατά τη φορά της αυξανόμενης εντροπίας .

Είναι πολύ σημαντικό να δούμε την απλότητα που κρύβεται πίσω από την απατηλή πολυπλοκότητα .

Φυσικά , ίσως δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε τα απλά βήματα που συνθέτουν μια αντίληψη ή τη μόρφωση μιας γνώμης , ή συντελούν στην εκδήλωση μιας πράξης .

Ωστόσο , δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτά τα βήματα υπάρχουν .

Δεν θα ήθελα να θεωρηθεί ότι αυτή η άποψη εξαλείφει το θαύμα της ζωής , πρέπει όμως να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια του θαύματος .

Κατά τη γνώμη μου , το θαύμα δεν πρέπει να είναι αποτέλεσμα καλοσύνης και λεπτότητας μιας εξωτερικής επέμβασης , διότι κάτι τέτοιο οδηγεί στην περιττή παρείσφρηση του πνεύματος και στην εφεύρεση της ψυχής .

Αντίθετα , το θαύμα πρέπει να είναι η συνειδητοποίηση ότι θεμελιακές απλές διαδικασίες λεπτότατα συντονισμένες μπορούν να αποβούν σε τέτοιες μεγαλειώδεις εκδηλώσεις , και ότι ένας τέτοιος συντονισμός μπορεί να αναπτυχθεί στην εξελικτική πορεία διαμέσου της επιλογής . Η μόνη αθάνατη ψυχή που διαθέτει ο άνθρωπος είναι η διαρκής εντύπωση που προκαλεί στη νόηση άλλων ανθρώπων .

Προτού πεθάνουμε , δεν βλέπουμε παρά ένα πράγμα και μόνο . Το σώμα πρέπει να επαναφορτιστεί για να αποκριθεί εκ νέου και τα νεύρα πρέπει να προετοιμαστούν ξανά για να επαναλειτουργήσουν .

Κάθε βήμα στο δρόμο προς την αντίληψη και τη δράση είναι χημική αντίδραση και κάθε αντίδραση μπορεί να είναι ημιτελής .

Έτσι , χρειάζεται το κατάλληλο αντιδραστήριο που να διαθέτει την απαιτούμενη ενέργεια για άλλη μια τυχαία εξερεύνηση διατάξεων και για τον ανασχηματισμό των αρχικών δομών .

Με άλλα λόγια , είμαστε αναγκασμένοι να τρεφόμαστε .

Είμαστε υποχρεωμένοι να προσλαμβάνουμε υλικά (τροφή) τα οποία υφίστανται χημικές αντιδράσεις που αυξάνουν τόσο πολύ την εντροπία ώστε μπορούν να διεγείρουν αντιδράσεις που επαναφέρουν τα κύτταρα του σώματος στην αρχική τους κατάσταση , έτοιμα , αν χρειαστεί , να αντιδράσουν ξανά .

Στο νευρικό σύστημα τον βασικό ρόλο έχει η αντλία νατρίου (J. P. Changeux , “Neuronal man : the biology of mind” , Oxford University Press, 1985 – Στα ελληνικά, “Ο νευρωνικός άνθρωπος”, Εκδόσεις Ράππα , 1984) .

Η διέλευση μιας νευρικής ώσης αφήνει το νεύρο με μικρότερη κατανομή συγκεντρώσεων ιόντων νατρίου και καλίου .

Η αποκατάσταση των συγκεντρώσεων επιτυγχάνεται με την αντλία νατρίου , ένα πρωτεϊνικό μόριο ενσωματωμένο στο νευρικό τοίχωμα .Κάθε αντλία χρησιμοποιεί την ενέργεια που ελευθερώνεται από ένα μόριο ATP ( Τριφωσφορική αδενοσίνη) . Η ATP παίζει σπουδαίο ρόλο στις βιοχημικές αντιδράσεις ως πηγή ενέργειας . Αν χρειασθεί μπορούμε να πούμε , αργότερα , δυο λόγια για την ATP .

Και οι δύο υποβαθμίζουν την ποιότητα της ενέργειας του σύμπαντος και τελικά τη φθείρουν .

Τρεφόμενοι εισάγουμε υψηλής ποιότητας ενέργεια από το περιβάλλον και επαναφορτίζουμε τα σώματά μας αφήνοντάς τη να διασπαρεί στα κύτταρά μας .

Εκεί , είναι έτοιμη για το επόμενο βήμα υποβάθμισης που θα οδηγήσει τελικά σε κάποια αντίληψη , δράση ή εφεύρεση .

Κάθε δράση είναι φθορά και κάθε αποκατάσταση συμβάλλει στην υποβάθμιση .

Στο βαθύτερο επίπεδο , οι αποφάσεις είναι προσαρμογές των διατάξεων των ατόμων στα μόρια που υπάρχουν σε πολλά κύτταρα του εγκεφάλου .

Οι βασικοί λόγοι γι’ αυτές τις αλλαγές είναι οι ίδιοι που ισχύουν σε όλες τις διαδικασίες . τα άτομα δεν έχουν καμιά επιθυμία να κινηθούν , αλλά όταν τους δοθεί η ευκαιρία δοκιμάζουν νέες διατάξεις , με κίνδυνο να παγιδευτούν μόλις η ενέργεια σπρωχτεί στο περιβάλλον και διασκορπιστεί .

Κάθε αλλαγή στη σύσταση και τις διασυνδέσεις των κυττάρων προκαλείται σε τελευταία ανάλυση από μια φυσική κλίση προς το χάος .

Το ότι αυτή η χωρίς κίνητρο , χωρίς σκοπό και χωρίς νόηση δραστηριότητα εμφανίζεται στον κόσμο ως κίνητρο και σκοπός και συνθέτει μια νόηση , οφείλεται ολοκληρωτικά στην πολυπλοκότητα της οργάνωσής της .

Όπως η εκτέλεση μιας συμφωνίας είναι σε τελευταία ανάλυση συντονισμένες κινήσεις ατόμων , έτσι και η συνείδηση αναδύεται από το χάος .

Ο τρόπος με τον οποίο αναδύεται η συνείδηση εξαρτάται από την κατάσταση ετοιμότητας των κυττάρων του .

Οι συνέπειες της αλλαγής της κατάστασης ενός κυττάρου εξαρτώνται από την κατάσταση των κυττάρων με τα οποία βρίσκεται σε επαφή . Έτσι ολόκληρη η προσωπική ιστορία μας , για όσο διάστημα επιβιώνουν τα κύτταρά μας , τροφοδοτεί τις διακλαδώσεις του χάους .

Η πολυπλοκότητα της οργάνωσης που , τροφοδοτούμενη από το χάος , διευθετεί τη συνοχή της , οφείλεται στο ότι τα κύτταρα διοχετεύουν τη δραστηριότητα του εγκεφάλου σε συγκεκριμένα κύτταρα και όχι σε άλλα. Κατά τη διαδικασία αυτή , οι ώσεις τροποποιούνται έτσι ώστε οι επόμενες , ίσως επιστρέφοντας από τα κύτταρα που διήγειραν πρόσφατα , να διοχετεύονται κάπου αλλού .

Η διαδικασία της μάθησης μπορεί να ερευνηθεί σε μικροσκοπικό επίπεδο διότι σχετίζεται με τροποποιήσεις που γίνονται στις συνάψεις των νευρώνων του εγκεφάλου και προκύπτουν από την ίδια τη λειτουργία του εγκεφάλου ( R. Flood and M. Lockwood , “The nature of time” Basil Blackwell, 1986 ) .

Αναφορά σε εμφανή φαινόμενα κινητικότητας και ερεθιστικότητας σε υποκείμενες αφανείς διαδικασίες του εγκεφάλου γίνεται σε πολλά βιβλία .

Έχουν αναφερθεί πειράματα και λεπτομερείς αναλύσεις πάνω σε μικρές ομάδες νευρικών κυττάρων που προκαλούν τη σύσταση των βραγχίων (αναφέρω αυτή τη δράση απλώς επειδή έχει μελετηθεί σε ικανοποιητικό βαθμό) .

Το εξαιρετικό χαρακτηριστικό αυτών των εργασιών , που έγιναν σε σαλιγκάρια , βρίσκεται στην απλότητα του εξεταζόμενου νευρικού συστήματος το οποίο μπορεί να αναλυθεί όπως τα μέρη ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή και να μελετηθούν τόσο τα κυκλώματά του όσο και οι δομικές του μονάδες , όπως ακριβώς εξάλλου και σε κάθε άλλο δίκτυο από διακόπτες και αγωγούς .

Η κληρονομικότητα , δηλαδή οι γενετικές πληροφορίες που μεταβιβάζονται μέσω χημικών αντιδράσεων , καθορίζει τη δομή του εγκεφάλου και επιβάλλει μια διάταξη διακοπτών . Η εμπειρία , η ακολουθία των χημικών αντιδράσεων οι οποίες κατά τη διάρκεια μιας ζωής απαντούν στις εξωτερικές επιδράσεις , τροποποιεί και αναπτύσσει αδιάκοπα αυτό το δίκτυο .

Γήρανση είναι ο θάνατος κυττάρων και συνεπώς η απώλεια οξύνοιας .

Γεροντική άνοια είναι ο εκφυλισμός της πολύπλοκης οργάνωσης του εγκεφαλικού δικτύου και η συνεπαγόμενη αδυναμία του εγκεφάλου να συντονίσει το υποκείμενο χάος σε ευφυîα .

Όσο μπορούμε να αποκαθιστούμε τα κύτταρά μας προσλαμβάνοντας από τον εξωτερικό κόσμο εντοπισμένη ενέργεια υψηλής ποιότητας και μεταφέροντας ένα μέρος της σ’αυτά , μπορούμε και να διατηρούμε την πολυπλοκότητά μας .

Μια θλιβερή αλλά δικαιολογημένη άποψη είναι ότι η ζωή είναι ένας αγώνας (που τελικά δεν κατευθύνεται από κάποιο σκοπό αλλά από τη διασπορά ) να απορριφθεί στο περιβάλλον ενέργεια χαμηλής ποιότητας και να προσληφθεί από αυτό ενέργεια υψηλής ποιότητας .

Με κάποια έννοια διαφθείρουμε τον εξωτερικό κόσμο για να έχουμε μια εσωτερική ζωή .

Η αλυσίδα ανάλωσης , κατά την οποία οι άνθρωποι τρώνε αγελάδες , οι αγελάδες τρώνε γρασίδι , το γρασίδι τρώει βουνά και όλα ζουν εις βάρος του Ήλιου , αναπτύχθηκε διαμέσου της εξέλιξης ως ένας αλληλένδετος μηχανισμός διασποράς . Δεν χρειάζεται να αναζητούμε κάποια κρυμμένη σκοπιμότητα πίσω απ’ όλα αυτά . Η ενέργεια χάνεται με τη διασπορά και αυτή η διασπορά έτυχε να δημιουργήσει ελέφαντες και συναρπαστικές ιδέες .

Η χαρακτηριστική ιδιότητα του εγκεφάλου είναι ότι η απόκρισή του στις εκάστοτε περιστάσεις βρίσκεται υπό τον έλεγχό του .

Μπορεί να εκμεταλλευτεί ευκαιρίες και να διαλέξει δρόμους που οδηγούν στην αυτοκαταστροφή του , όπως στην απόγνωση ή στην ροπή προς το μαρτύριο .

Μπορεί όμως και να εκμεταλλευτεί ευκαιρίες διαλέγοντας δρόμους που οδηγούν στην εκπλήρωση των δυνατοτήτων του , λόγου χάρη σε πράξεις κατανόησης και δημιουργίας .

Αυτές οι ροπές είναι συνέπειες της προϋπάρχουσας κατάστασης του εγκεφάλου , της χημικής σύνθεσής του τη στιγμή κατά την οποία η εμφάνιση της σκέψης ή της διάθεσης υλοποιείται σε πράξη .

Η ελεύθερη βούληση είναι απλώς η ικανότητα να παίρνουμε αποφάσεις .

Αυτή η ικανότητα δεν είναι τίποτε άλλο από την οργανωμένη αλληλεπίδραση μετατοπίσεων ατόμων που αποκρίνονται στην ελευθερία , αφού η τύχη πρώτα τα προικίζει με ενέργεια για να δοκιμάζουν ποικίλες διατάξεις και ύστερα τα παγιδεύει σε νέες διατάξεις , καθώς η ενέργειά τους χάνεται με φυσικό και τυχαίο τρόπο .

Ακόμη και η ελεύθερη βούληση , σε έσχατο επίπεδο , δεν είναι παρά φθορά .

quote:

---

Μια θλιβερή αλλά δικαιολογημένη άποψη είναι ότι η ζωή είναι ένας αγώνας (που τελικά δεν κατευθύνεται από κάποιο σκοπό αλλά από τη διασπορά ) να απορριφθεί στο περιβάλλον ενέργεια χαμηλής ποιότητας και να προσληφθεί από αυτό ενέργεια υψηλής ποιότητας .

Με κάποια έννοια διαφθείρουμε τον εξωτερικό κόσμο για να έχουμε μια εσωτερική ζωή .

---

Τα όσα βιώνουμε τον τελευταίο καιρό, επιβεβαιώνουν τα όσα γράφεις φίλε μου!
Στην παρένθεση μόνο έχω μια μικρή διαφωνία (πιθανόν να μην την έχω καταλάβει καλά) γιατί εγώ βλέπω τη διασπορά του σκοπού!

We seldom stop to think that we are
still creatures of the sea, able to
leave it only because, from birth to
death, we wear the water-filled
space suits of our skins.

Μια εκλαικευμένη, αλλά πολύ δυνατή οπτικοποίηση όσων περιγράφεις:

Through the Wormhole: Live Forever

http://www.youtube.com/watch?v=u2uqMkMa0AY

Through the Wormhole: What Makes Us Who We Are?

http://www.youtube.com/watch?v=MG5Tk0-1CcM

Through the Wormhole: Mysteries of the Subconscious

http://www.youtube.com/watch?v=d5O1NING8cs

quote:

---

Osmosis :

Τα όσα βιώνουμε τον τελευταίο καιρό, επιβεβαιώνουν τα όσα γράφεις φίλε μου!
Στην παρένθεση μόνο έχω μια μικρή διαφωνία (πιθανόν να μην την έχω καταλάβει καλά) γιατί εγώ βλέπω τη διασπορά του σκοπού!

---

quote:

---

DSM :

Κηφέα

Μια εκλαικευμένη, αλλά πολύ δυνατή οπτικοποίηση όσων περιγράφεις:

Through the Wormhole: Live Forever

http://www.youtube.com/watch?v=u2uqMkMa0AY

Through the Wormhole: What Makes Us Who We Are?

http://www.youtube.com/watch?v=MG5Tk0-1CcM

Through the Wormhole: Mysteries of the Subconscious

http://www.youtube.com/watch?v=d5O1NING8cs

There is no Dark Side of the Moon really. In fact it is all Dark.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Θα δούμε αν μπορούμε να δείξουμε ότι η εσωτερική ουσία των απλών πραγμάτων , ακόμη και όσων στερούνται νόηση , είναι αρκετή για να προδιαγράψει τη συμπεριφορά τους χωρίς να είναι απαραίτητη η επιβολή οποιουδήποτε κανόνα συμπεριφοράς .

Πράγματα τόσο μικρά όσο τα άτομα και τα ηλεκτρόνια είναι φυσικό να μην μπορούν να παίρνουν αποφάσεις .

Εντούτοις , συμπεριφέρονται σύμφωνα με την εσωτερική τους φύση : Το πώς έχουν τα πράγματα , ακόμη και σε ατομική κλίμακα , προσδιορίζεται από το τι είναι .

Ένας άπειρα οκνηρός δημιουργός θα απέφευγε να προδιαγράψει κανόνες αν μόνη η φύση κάθε πράγματος διείπε τη συμπεριφορά του .

Θα υποθέσουμε πως αυτό είναι δυνατόν , και θα δούμε ότι μπορούμε να κάνουμε και χωρίς τους νόμους στους οποίους μοιάζει να υπακουεί ο Κόσμος .

Το μόνο που θα παραδεχτούμε είναι ότι τα γεγονότα , εφόσον δεν απαγορεύονται ρητώς , συμβαίνουν από μόνα τους . Τίποτε όμως δεν απαγορεύεται .

Είδαμε ότι η ροή των γεγονότων στο σύμπαν είναι η αλληλοδιαδοχή βημάτων που οδηγούν στη διασπορά της ενέργειας .

Τα επί μέρους σπρωξίματα είναι μετατοπίσεις ατόμων , επιταχύνσεις , κρούσεις κ.ο.κ.

Θα δούμε , τώρα , λεπτομερέστερα αυτά τα βήματα και θα εξετάσουμε πώς ένα πράγμα επηρεάζει τα γειτονικά του και επηρεάζεται από αυτά .

Μέχρι τώρα μας ενδιέφερε η απλότητα και αγνοήσαμε το σκοπό .

Τώρα θα ενδιαφερθούμε περισσότερο για το σκοπό , αδιαφορώντας για την ανάγκη επιβολής νόμων . Τα αντικείμενα απλώς συμπεριφέρονται , οι νόμοι όμως είναι τα δικά μας σχόλια για τη συμπεριφορά τους .

quote:

---

Κηφέας
Είδαμε ότι η ροή των γεγονότων στο σύμπαν είναι η αλληλοδιαδοχή βημάτων που οδηγούν στη διασπορά της ενέργειας .

---

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

quote:

---

ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ :

quote:
--------------------------------------------------------------------------------
Κηφέας
Είδαμε ότι η ροή των γεγονότων στο σύμπαν είναι η αλληλοδιαδοχή βημάτων που οδηγούν στη διασπορά της ενέργειας .
--------------------------------------------------------------------------------

Δηλαδή φίλε μου Κηφέα, αντι του Ε=m.c{2}, να έχουμε c{2}=E.m ?

Καταλαβαίνεις φαντάζομαι τι λέω

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Πρέπει να βρούμε τι καθορίζει την κατεύθυνση κίνησης ενός μορίου μέσα σ’ ένα αέριο και τι τη νέα κατεύθυνση κίνησης του μορίου έπειτα από μια σύγκρουση . Αυτά είναι προβλήματα μηχανικής .

Υπάρχουν δύο συστήματα μηχανικής : η κλασική μηχανική και η κβαντική μηχανική .

Η κλασική υπήρξε μέγα επίτευγμα της ανθρώπινης σκέψης (κυρίως του Νεύτωνα) και αποτέλεσε την απαρχή της θεωρητικής φυσικής .

Είναι ωστόσο μια προσεγγιστική θεωρία η οποία στο χώρο του μικρόκοσμου εκτοπίστηκε από την κβαντική μηχανική , διότι η τελευταία μας δίνει πληρέστερη περιγραφή των ιδιοτήτων της ύλης .

Θα εξετάσουμε αργότερα πώς αλληλεπιδρούν αυτά τα δύο συστήματα .

Ένας τρόπος να παρουσιάσουμε τη διερεύνηση μας της δημιουργίας είναι να πούμε ότι αναζητούμε την απόλυτη φύση των πραγμάτων .

Όταν όμως πρόκειται για τέτοιου είδους έρευνα , είναι περισσότερο κατανοητό να πούμε πως υποστηρίζουμε την άποψη ότι ο εσωτερικός χαρακτήρας των πραγμάτων καθορίζει την παρατηρούμενη συμπεριφορά τους .

Θα υιοθετήσουμε την άποψη ότι μπορούμε να διακρίνουμε τις ουσιώδεις ποιότητες των πραγμάτων από την απλή παρατήρηση της συμπεριφοράς τους .

Αν μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε ένα χαρακτηριστικό που συνεπάγεται αναπόφευκτα την παρατηρούμενη συμπεριφορά , τότε θα έχουμε αναγνωρίσει κάτι κρίσιμο , κάποια σημαντική ιδιότητα του πράγματος .

Θα επιθεωρήσουμε λοιπόν το σύμπαν γύρω μας , θα επιλέξουμε λίγα ολοφάνερα πράγματα και θα αναγνωρίσουμε τους απλούστερους νόμους που διέπουν τη συμπεριφορά τους .

Το επόμενο βήμα θα είναι η αναζήτηση των χαρακτηριστικών των πραγμάτων που , μόλις διακριθούν , θα μας επιτρέψουν να εξηγήσουμε τους νόμους και τελικά να τους θέσουμε κατά μέρος .

Σ’ αυτό το στάδιο θα έχουμε απαλείψει πολλές περιττές περιπλοκές .

Το ευκολότερο σημείο απ’ όπου μπορούμε να ξεκινήσουμε είναι η παρατήρηση που αποτελεί τον κυριότερο τρόπο επαφής μας με τον κόσμο και το Διάστημα : η παρατήρηση ότι μπορούμε να βλέπουμε

Θα ήταν πολύ δύσκολο να διακρίνουμε τον κόσμο αν το φως καμπτόταν γύρω από τις ακμές των αντικειμένων : θα ήταν σαν να τα ακούγαμε αντί να τα βλέπουμε .

Θα ήμαστε βυθισμένοι σε μια συμφωνία χρωμάτων που θα προέκυπτε από τα πράγματα , τα οποία τώρα θα εντοπίζονταν πολύ αόριστα και θα φαίνονταν πολύ θολά . Δεν θα υπήρχε νύχτα . Η χρωματική συμφωνία θα ήταν ατέλειωτη .

Εδώ , όπως άλλωστε συμβαίνει συχνά στην επιστήμη , οι ποσοτικές διαφορές δίνουν τη θέση τους στις ποιοτικές .

Ενώ φαίνεται ότι το φως διαδίδεται εντελώς διαφορετικά απ’ ό,τι ο ήχος , στην ουσία πρόκειται για τον ίδιο τρόπο διάδοσης .

Οι ομοιότητές τους όμως εμφανίζονται με τρόπο πολύ πιο βαθύ από εκείνον που θα μπορούσαμε να υποπτευθούμε .

Αυτό θα το εξηγήσω παρακάτω .

Το να λέμε όμως ότι το φως κινείται ευθύγραμμα δεν είναι απολύτως σωστό , διότι έρχεται σε αντίθεση με την παρατήρηση .

Το φως διαθλάται στα σημεία επαφής διαφορετικών μέσων .

Μέσα στο νερό το πόδι μας φαίνεται σπασμένο ακόμη κι αν δεν είναι !

Ένας φακός εκτρέπει το φως , και αν έχει το κατάλληλο σχήμα μπορεί να το εστιάσει πάνω σε μια φωτογραφική πλάκα ή σ’ ένα μάτι .

Πρέπει λοιπόν να βρούμε έναν νόμο που να εμπεριέχει την ευθύγραμμη διάδοσή του όταν κινείται σε ομποιόμορφα μέσα με τη διάθλασή του όταν περνάει από ένα οπτικό μέσο σε κάποιο άλλο .

Η ευθύγραμμή διάδοση του φωτός είναι μια εφαρμογή της αρχής του ελάχιστου χρόνου του Fermat.

Αργότερα θα συναντήσουμε και άλλα παραδείγματα αρχών που ισχύουν για ακρότατες τιμές και θα δούμε ότι η αρχή του Fermat αποτελεί ειδική περίπτωση αυτών των αρχών .

Αυτός ο νόμος βρέθηκε και έχει μια κομψή απλότητα (όπως όλοι οι νόμοι που παραδεχόμαστε πριν τους παραμερίσουμε) :

Το φως ακολουθεί τη διαδρομή που απαιτεί τον ελάχιστο χρόνο .

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr