ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΠΩΣ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΤΟΠΙΚ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ ΣΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΠΟΙΟΤΙΚΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΞΙΟΖΗΛΕΥΤΟ ΑΠΟ ΑΛΛΑ ΤΟΠΙΚ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΑΝΕ ΣΕ ΡΙΝΓΚ.

ΕΓΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΡΙΑ ΜΟΥ ΒΟΗΘΗΘΗΚΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΠΙΚ ΑΥΤΟ. ΚΑΙ ΛΕΩ ΒΟΗΘΗΘΗΚΑ ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΣ ΕΚΠΛΗΞΗ ΜΟΥ (ΝΑΙ ΠΡΟΣ ΕΚΠΛΗΞΗ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΟΣΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΚΙ ΑΝ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΑΥΤΟ) ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ (ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ) ΑΠΟΛΥΤΑ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΟΙ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΟΥΣΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΩΣ «ΠΡΟΙΚΑ» ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ. ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΥΠΟΨΙΑΖΟΜΟΥΝ. ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΛΗΨΗΣ ΤΩΝ ΟΥΣΙΩΝ ΑΥΤΩΝ.

ΕΛΠΙΖΩ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΝΟΧΛΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΘΙΓΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑΝ ΟΙ ΑΠΟΤΟΜΕΣ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΘΕΝΤΕΣ (ΣΕ ΠΟΙΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΜΟΥ) ΕΚΡΗΞΕΙΣ, ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ ΜΟΥ. ΚΥΡΙΩΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΟΠΙΚ ΟΜΩΣ ΝΟΙΩΘΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΩ ΚΑΙ ΝΟΙΩΘΩ ΠΟΙΟ ΑΣΦΑΛΗΣ.

ΗΘΕΛΑ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΜΥΟΥΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΕΝΘΕΟΓΕΝΗΣ ΟΥΣΙΕΣ.

ΕΝΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΚΑΠΟΙΟΥ ΦΥΤΟΥ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΝΘΕΟΓΕΝΩΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΚΑΙ ΝΟΙΩΘΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ. ΝΟΙΩΘΕΙ ΟΤΙ ΞΑΝΑ ΒΑΠΤΙΖΕΤΑΙ. ΟΛΑ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ, ΤΑ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ, ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΑΝΕ ΧΩΡΑ ΣΤΟ ΕΓΩ ΤΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΤΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ «ΤΑΞΙΔΙ». ΕΝΑΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ ΠΟΙΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ ΕΑΥΤΟΣ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ / ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΒΕΒΑΙΑ ΠΟΛΛΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΟΠΩΣ ΕΝΑ ΒΡΕΦΟΣ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΡΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΚΟΡΑΚΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΤΗΡΙΑΣ ΔΥΝΑΜΗΣ (ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΦΥΣΙΚΑ) ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ. ΕΜΠΟΡΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΣΑΝ ΔΟΛΑΡΙΑ, ΜΜΕ, ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΣΤΕΛΕΧΗ, Κ.Α.

ΘΑ ΠΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΟΥΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΩ ΤΗΝ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΠΑΣΧΟΝΤΑ ΑΤΟΜΑ.

ΕΧΩ ΕΝΑΝ ΓΝΩΣΤΟ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΑ ΜΟΥ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ. Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΟΙΠΟΝ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΑΓΟΡΑΣΕ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ «ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ» ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ.
ΠΗΓΑΙΝΕ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΚΑΙ ΜΑΖΕΥΕ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ ΚΑΙ ΣΠΟΡΟΥΣ DATURA. (ΑΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΣΧΟΛΟΥΤΑΝ ΜΕ ΜΙΑ ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΟΝΟΜΑΤΙ PANEOLOUS). Ο ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΒΕΒΑΙΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΝΑ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ.
ΜΕΤΑ ΑΠΟ 1 ΧΡΟΝΟ ΕΚΑΝΕ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΚΟΒΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΡΤΗΡΙΕΣ ΤΟΥ. ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΥΝΕΣΗ ΕΝΟΣ ΦΙΛΟΥ ΨΥΧΙΑΤΡΟΥ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ. ΟΤΑΝ ΒΓΗΚΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 8 ΠΗΓΑΙΝΑ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΠΑΡΕΑ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ. ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΑΡΙΣΤΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΜΙΛΟΥΣΕ ΓΕΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΚΦΕΡΕΙ ΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΘΕΜΑ.ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΗΤΑΝ Ο ΠΑΛΙΟΣ ΚΑΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ.ΕΛΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΝΟΜΙΖΕ ΟΤΙ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΤΑ "ΦΑΡΜΑΚΑ" ΘΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΥΕ.ΕΓΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΡΙΑ ΜΟΥ ΕΠΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΛΟ.ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΜΕ ΤΟ ΠΥ ΕΠΕΡΝΕ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΞΕΦΕΥΓΕ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΧΑΝΟΤΑΝ.

ΣΥΓΝΩΜΗ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΑΛΛΑ ΑΝ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΤΟΤΕ ΕΓΩ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΠΑΤΗΣΕ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ!!!!!!

Τα μανιτάρια που κατανάλωνε ο φίλος σου είναι αρκετά γνωστά και ευδοκιμούν στην χώρα μας.Μακάρι να έκανε περισσότερο διάβασμα πρωτού κάνει οτιδήποτε,απο την άλλη δεν μπορείς να απαιτήσεις απο τον καθένα να ξεσκιστεί στο διάβασμα...Βάζω στοίχημα οτι η φαρμακευτική του αγωγή περιλαμβάνει όλα τα "σύγχρονα θάυματα της ψυχιατρικής" 'οπως αντιψυχωτικά ,αντικαταθληπτικα και ηρεμιστικά.Τον πρεζώνουν νομίμως και για τα καλά.Δυστυχώς η αντιμετώπιση των γιατρών σε αυτές τις καταστάσεις είναι "Πονάει πόδι,κόψε πόδι,ή καλύτερα κόψε γλώσσα για να μην λέει οτι πονάει".Πλήρης αποχαύνωση...

Το καλύτερο φυσικά θα ήταν ΠΡΩΤΟΥ κόψει τις αρτηρίες του,ΠΡΩΤΟΥ τον κλειδώσουν σε τρελλάδικο και ΠΡΩΤΟΫ αρχίσουν να τον πρεζώνουν ,να εύρισκε ένα υποστιρηκτικό περιβάλλον να μιλήσει.Δεν ξέρω το επίπεδο και το βάθος των γνώσεων του Γιάννη αλλα άν απλά είχε έναν οδηγό μανιταριών και απλά τα μάζευε και τα έτρωγε οι πιθανότητες είανι οτι αργά ή γρήγορα θα τα ευρίσκε μπαστούνια.Ίσως συνάντησε κάτι στα ταξίδια του που δεν το άντεχε,ίσως έκανε κατάχρηση,ίσως ανέβασε τις δοσολογίες του χωρίς να ξέρει ΄το τί πάει να κάνει και...αν δεν ξέρεις τι πας να κάνεις σίγουρα δεν θα έχεις προετοιμαστεί κιόλας...

"Ιατρική περίθαλψή?" Στον αγαπητό του ψυχίατρο αρκεί που τον κρατά υπο καταστολή....

Αν δεν σου είναι κόπος,και γνωρίζεις ,μπορείς να αναφέρεις πιο περιστατικό τον οδήγησε σε αυτό το ξέσπασμα?

ΦΙΛΕ HOTCHIPILLI2 ΑΠΟ ΟΤΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ (ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΑΛΗΘΕΥΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΑΥΤΟ)
ΟΤΑΝ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΣΥΜΒΑΝ ΕΙΧΕ ΙΣΧΥΡΕΣ ΨΕΥΘΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΕ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΤΙ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΟΥ.ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ.

ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΜΠΑΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ΤΟΥ ΕΝΑ ΜΑΥΡΟ ΠΟΥΛΙ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΚΟΥΔΟΥΝΙΑ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΥ ΘΟΡΥΒΟ.

ΕΠΙΣΗΣ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΟΤΙ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΒΛΕΠΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ ΦΩΤΟΣΤΕΦΑΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΒΛΕΠΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΕΜΙΑΖΑΝ ΜΕ ΔΑΙΜΟΝΕΣ.

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΙΧΕ ΔΕΙ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΛΕΕΙ ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΓΕΡΑΣΜΕΝΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΑΛΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ.

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΜΟΥ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΗΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΕΝΑ ΠΟΔΙ ΣΤΗΝ ΕΔΩ "ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ" ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΛΛΟ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ.ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΒΛΕΠΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΑΚΟΥΕΙ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕ ΟΤΙ ΜΙΛΟΥΣΕ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ.ΟΛΟΙ ΒΕΒΑΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΤΡΕΛΟ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΗΞΕΡΕ ΤΙ ΤΟΥ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ.ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ.ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΑΓΝΗ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΟ ΕΝΕΡΓΙΑΚΟ ΠΕΔΙΟ.ΜΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΗ ΝΑ ΣΕ ΓΕΜΙΣΕΙ ΜΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΓΑΠΗ.ΤΩΡΑ ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΑΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΕΠΑΙΡΝΕ ΤΡΕΛΟΧΑΡΤΟ.

quote:

---

ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΜΠΑΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ΤΟΥ ΕΝΑ ΜΑΥΡΟ ΠΟΥΛΙ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΚΟΥΔΟΥΝΙΑ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΥ ΘΟΡΥΒΟ.

ερωτηση: ενω ηταν υπο την επειρεια ντατουρας, ή καθαρος?

αν ηταν υπο την κατοχη της ντατουρας πιθανον να του μορφοποιοταν το πνευμα της ως πουλι, ή κατι αλλο, αλλα παντως με καποιο μηνυμα γι αυτον

αν ηταν καθαρος, ειχε προβλημα...

ΕΠΙΣΗΣ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΟΤΙ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΒΛΕΠΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ ΦΩΤΟΣΤΕΦΑΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΒΛΕΠΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΕΜΙΑΖΑΝ ΜΕ ΔΑΙΜΟΝΕΣ.

η ιδια ερωτηση με την παραπανω, και τα ιδια συμπερασματα

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΙΧΕ ΔΕΙ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΛΕΕΙ ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΓΕΡΑΣΜΕΝΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΑΛΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ.

σιγουρα με τους παναιολους εγινε αυτο

εκατσε αραγε?

αν οχι, εχασε

ΤΩΡΑ ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΑΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΕΠΑΙΡΝΕ ΤΡΕΛΟΧΑΡΤΟ.

αρα ηταν μικρος οταν εκανε τα πειραματα του - κρατηστε το αυτο παρακαλω

παντως μετα τα ψυχοφαρμακα ο στρατος δεν ειναι και ο,τι καλυτερο κατα την γνωμη μου

αυτοι που αυτοκτονουνε περνανε παντα ως ψυχικα υγιεις απο τις επιτροπες του στρατου

---

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

quote:

---

ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΜΠΑΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ΤΟΥ ΕΝΑ ΜΑΥΡΟ ΠΟΥΛΙ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΚΟΥΔΟΥΝΙΑ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΥ ΘΟΡΥΒΟ.

ερωτηση: ενω ηταν υπο την επειρεια ντατουρας, ή καθαρος?

---

Αυτό το λέω γιατί θέλω να ορίσουμε επαρκώς την κατάρτηση,το βάθος γνώσεων και την μεθοδολογία αυτού του ατόμου.Τα στιχεία που έχουμε ώς τώρα είναι οτι απλά την πάτησε με αυτά τα φυτά και δεν ξέρω κατα πόσο αυτό μπορεί να αποδωθεί μόνο στα φυτά και στα μανιτάρια...

Υποπτέυομαι οτι ίσως ο Γιάννης δεν το είχε μελετήσει εις βάθος το θέμα...

Ζητώ συγνώμη για την καθυστέρηση αλλά τις τελευταίες μέρες έχω πολλές υποχρεώσεις.Σήμερα θα αναφερθώ στο δεύτερο τμήμα της εμπειρίας όπως ακριβώς το έζησα.Έχω κάποια πράγματα να πω πάνω στις απαντήσεις σας, για τις οποίες σας ευχαριστώ,αλλά αυτή τη στιγμή δεν έχω το χρόνο με το μέρος μου.Θα προσπαθήσω να ακολουθήσω τη συζήτηση απο Κυριακή και μετά.

Είναι γεγονός ότι μετά απο τόσο διάστημα θα μπορούσα να γράψω αυτά που μου συνέβησαν εκείνο το βράδυ,έστω και αν επρόκειτο να τα κρατήσω μόνο για τον εαυτό μου,αλλά ενώ είχα τα χρονικά περιθώρια, δεν το έκανα.Είναι γεγονός ότι ένα κομμάτι του εαυτού μου θέλει να "θάψει" την εμπειρία.Και τώρα καταλαβαίνω γιατί.Ακόμα και οι αναμνήσεις των όσων "έζησα" κατά τη διάρκεια της, μου προκαλούν συναισθηματικό πόνο.Και αυτός ο πόνος δεν αρέσει σε κανένα.Απο την άλλη κάτι μέσα μου,μου λέει ότι δεν πρέπει να ξεχάσω, και ότι έχω χρέος να θυμάμαι.

Συνεχίζοντας να πω ότι μια ακόμα πολύ σημαντική αλλαγή που έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της εμπειρίας ήταν η πραγματικά τρομαχτική αλλαγή στην αντίληψη μου για την "ταχύτητα ροής του χρόνου"Αυτό το βίωσα πολύ πιο έντονα στο δευτερο μέρος της εμπειρίας που θα προσπαθήσω να περιγράψω σήμερα.

Αυτό που ανέφερα στο προηγούμενο μήνυμα μου,ότι δηλαδή κοίταζα το ρολόι για να δω "τι ώρα έχουν στη Γη" δεν είναι καθόλου υπερβολικό.Αυτή τη φράση τη σκέφτηκα κατα τη διάρκεια της εμπειρίας και την εννοούσα κυριολεκτικά.

Το ρολόι είχε χάσει κάθε αξία για μένα...

Για να καταλάβετε τι εννοώ θα παραθέσω μια απο τις λίγες σημείωσεις που κατέγραψα λίγες ώρες μετά το τέλος του "ταξιδιού" :

[Κοίταξα το ρολόι.Η ώρα στη γη ήταν 1:23, ξημερώματα.Αισθάνθηκα το στόμα μου ξερό.Σηκώθηκα να πιώ λίγο νερό.Κατευθύνθηκα στην κουζίνα.Ημουν καταιδρωμένος...πλησιάζοντας το νιπτήρα πρόσεξα το ίδιο φαινόμενο της "απομάκρυνσης" των αντικειμένων.Πήρα ένα ποτήρι το γέμισα με νερό και το ήπια,αργά αργά.Για κάποιο λόγο δεν μπορούσα να το πιώ όπως συνήθως.Γύρισα πίσω και ξάπλωσα στον καναπέ.

Βυθίστηκα στο σκοτάδι.Έγλειψα τα χείλη μου, που πριν λίγο ήταν στεγνά ,και αυτό που θύμισε ότι είχα πιεί νερό...ναι... άλλα ΠΟΤΕ το είχα πιεί?
η μνήμη του εαυτού μου να πινει νερό είχε αρχίσει κιόλας να ξεθωριάζει...μου φάνηκε ότι το είχα κάνει χρόνια πρίν...ή αιώνες?(δεν είναι υπερβολή ούτε αυτό,ένιωθα ότι οι αιώνες περρνούσαν μπροστά απο τα μάτια μου ) Πλεόν ήταν μια αμυδρή ανάμνηση,σαν αυτές της παιδικής μου ηλικίας...αναρρωτήθηκα μήπως, ...μήπως δεν το είχα πιεί ποτέ... Άνοιξα τα μάτια και ξανακοίταξα το ρολόι.Ήταν 1:24!

Αλλά και πάλι αυτό το παράδειγμα δεν αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα ολόκληρης της εμπειρίας.Θυμάμαι καθαρά ότι όταν προς το τέλος της επιχείρησα μια "ανασκόπηση" των όσων είχα ζήσει,ένιωσα ότι μου έλειπε "χρόνος".Αυτά που θυμόμουνα ότι βίωσα ήταν λογικά "ελλειπή" σε σχέση με αυτά που περίμενα ότι θα έπρεπε να είχα βιώσει σε διάστημα 8-9 γήινων ωρών,και δεν ένιωθα ότι είχα ξεχάσει τίποτα...πως θα μπορούσα άλλωστε?]

Ελπίζω να έκανα κατανοητό για τι πράγμα μιλάω.

Να πω επίσης ότι η εμπειρία καθαυτή κράτησε γύρω στις 8 με 9 ώρες. Μετά το τέλος της όμως , και παρόλη την φυσική και νοητική εξάντληση που ένιωθα,δεν μπορούσα να κοιμηθώ.Ένιωθα μια πολύ έντονη νευρική υπερδιέγερση και γύριζα σαν σβούρα.Έκανα ένα ντους,βγήκα έξω, περπάτησα στον καθαρό αέρα αρκετά χιλιόμετρα,και σκέφτηκα πολύ πάνω στα όσα είχαν συμβεί.Γύρισα σπίτι και έκανα διάφορες δουλειές.Αυτό το διάστημα συνέβη και κάτι που μου φάνηκε πολύ "παράξενο" στο οποίο θα αναφερθώ σε άλλο μήνυμα, για να μην μακρυγορήσω πάρα πολύ.Τελικά έπεσα και κατάφερα να κοιμηθώ έξι ώρες μετά το τέλος του "ταξιδιού"Κοιμήθηκα κανονικά,και ξεκίνησα κανονικά τη δουλειά μου την άλλη μέρα σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.Από τότε μέχρι σήμερα δεν έχω προσέξει τίποτα "αξιοπερίεργο",εκτός από τον "πόνο" που μου προκαλούν οι αναμνήσεις των όσων συνέβησαν,οι οποίες όμως έρχονται μόνο όταν σκέφτομαι πάνω στην εμπειρία ή από κάποιο "εξωτερικό" τυχαίο παράγοντα που "αναμοχλευει" μέσω συνειρμών μέρη της.

Προσπάθησα να γράψω τα παρακάτω όσο πιο κατανοητά,και παραστατικά μου επιτρέπουν οι δυνάμεις μου,αλλά το τελικό αποτέλεσμα σίγουρα δεν αντικαθρεπτίζει την ένταση της εμπειρίας.Προσπάθησα επίσης να γράψω όσο το δυνατόν αντικειμενικά και με "ψυχρό μάτι",δίδοντας εξηγήσεις βασισμένες σε λογικές αναλύσεις που έκανα εκ των υστέρων, αλλά διαπίστωσα ότι αυτό αλλιώνει τον χαρακτήρα της εμπειρίας.Δεν θα ήταν η σωστή περιγραφή.Έτσι γράφω τα πράγματα έτσι όπως τα βίωνα και τα καταλάβαινα τη στιγμή και μόνο τη στιγμή της εμπειρίας.Ήταν απλά μια υποκειμενική και γεμάτη συναισθηματική ένταση εμπειρία.
Το τι σκέφτομαι τώρα πάνω σε αυτή ή με βάση αυτή είναι άλλη υπόθεση.

Συνεχίζω...

Από τη στιγμή που έκλεισα τα μάτια και μετά- και εκτός απο τις λίγες φορές που σηκώθηκα ή άνοιγα τα μάτια-ότι "έβλεπα", το έβλεπα σαν προβολή πάνω σε μια φανταστική νοητή "οθόνη" στο ύψος των ματιών μου. Το σώμα μου το ένιωθα μόνο όταν κινούσα κάποιο μέρος του,και αυτό το έκανα περισσότερο για να βεβαιωθώ ότι ήμουν ξύπνιος και ότι όλα όσα έβλεπα δεν ήταν απλά ένα πολύ "ζωντανό όνειρο".Ότι σωματικές αισθήσεις είχα αφορούσαν κυρίως την σπονδυλική μου στήλη (ένιωθα κάτι σαν μυρμηγκιάσματα και περίεργες "κινήσεις" την φύση των οποίων δεν μπορούσα να προσδιορίσω), την περιοχή ανάμεσα στα μάτια ( μια άισθηση σαν ελαφρύ πιάσιμο),και την καρδιά (είχα πολύ υψηλούς παλμούς,ιδίως στις στιγμές που ήμουν πολύ έντονα "φορτισμένος").Επίσης κάποια στιγμή που επισκέφτηκα το μπάνιο,πρόσεξα στον καθρέφτη ότι οι κόρες των ματιών μου είχαν διασταλεί σε τέτοιο βαθμό ώστε σχεδόν κάλυπταν την ίριδα)
Το σεντόνι στον καναπέ ήταν μούσκεμα το πρωί, πρέπει να είχα χύσει "ποτάμια ιδρώτα".

Το πρώτο που "είδα" κατά τη διάρκεια της "κυρίως" εμπειρίας ήταν το περίγραμμα (ακαθόριστη μορφή) ενός τεράστιου πτηνού το οποίο άνοιγε με πολύ αργό ρυθμό τα "φτερά του" Δεν μπορώ να προσδιορίσω το είδος του "πτηνού", η μορφή ήταν πολύ ακαθόριστη,η κίνηση ήταν σίγουρα άνοιγμα φτερών πάντως.Υπέθεσα αετός,αλλά δεν μπορώ να το βεβαιώσω.

Αμέσως μετά, "βρέθηκα" να "πετάω" μέσα σε "κάτι" που έμοιαζε με κενό διάστημα. Την αίσθηση ότι "πετάω" μου την έδιναν αυτά που έβλεπα να "προσπερνώ",αυτά που έρχονταν προς το μέρος μου και χάνονταν ή που "εμφανιζονταν" και χάνονταν.Αυτά ήταν κυρίως περίεργα "γεωμετρικά σχέδια",όχι ιδιαίτερα περίπλοκα.Το πιο σύνηθες ήταν "μικρά σχέδια σε σχήμα ματιού" κάτι σαν τα "μάτια" που έχουν τα παγώνια στα φτερά τους.Πρέπει να είδα χιλιάδες τετοια "μάτια"Ήταν το πιο σύνηθες σχέδιο σε αυτό το περιβάλλον,που γενικά μου έδινε την εντύπωση ότι είχε κάτι "άγριο" Περιστασιακά έβλεπα "μορφές" που μερικές φορές είχαν κάτι το "άσχημο" ή "απειλητικό".Παρόλαυτα δεν ένιωσα τον παραμικρό φόβο απο αυτές,ήμουν σίγουρος ότι δεν θα με "πείραζαν".

Η επόμενη εικόνα ήταν αυτή του εαυτού μου να προσπαθεί να ανοίξει κάτι που έμοιαζε με "πύλη" Φανταστείτε κάτι σαν το ασαφές σχέδιο μιας "πύλης" στο μέσον του "τίποτα".Κάτι σαν σχέδιο "πύλης" ζωγραφισμένο αμυδρά με λευκό μαρκαδόρο σε μια μαυρη σελίδα. Είχα την εντύπωση ότι υπήρχε "κάποιος" απο πίσω ο οποίος δεν φαινόταν ιδιαίτερα "φιλόξενος".Έίχα την εντύπωση ότι έσπρωχνα την "πόρτα" για να μπω και ότι "αυτός" ήταν από πίσω και προσπαθούσε να την κρατήσει "κλειστή"!

Εδώ να πω ότι όλα αυτά τα ζούσα σαν να τα βλέπει κάποιος "τρίτος".Ότι συνέβει δηλαδή συνεβει σαν μια "αυτοματοποιημένη διαδικασία".Βρέθηκα να "σπρωχνω την πύλη" και να "μπαίνω μέσα με το ζόρι" χωρίς να ξέρω γιατί το κάνω και για πιό σκοπό.Απλά "είδα" αυτά να συμβαίνουν σαν ταινία ,με εμένα πρωταγωνιστή.

Θυμάμαι ότι όταν βρέθηκα "μέσα" ένιωσα την ανάγκη να απολογηθώ που "μπήκα" -χωρίς να θυμάμαι σε ποιόν ή σε τί απολογούμουν-ψελλίζοντας κάποιου είδους "δικαιολογία" την οποία επίσης δεν θυμάμαι καλά-αλλά νομίζω ότι είπα κάτι που σήμαινε ότι "είχα καλές προθέσεις,ότι είχα έρθει να βρώ την αλήθεια,την γνώση" ή κάτι τέτοιο.Επίσης έχω την εντύπωση ότι πήγα να ξεστομίσω κάτι σα ψέμμα, το οποίο δεν μπόρεσα να ολοκληρώσω...δεν μπορούσα να το πω! Άκουσα ένα σαρκαστικό γέλιο πίσω μου...και ταυτόχρονα ένιωσα εκπληκτος συνειδητοποιώντας ότι εκεί που είχα μπει ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΩ ΨΕΜΜΑΤΑ! Αυτός οι αυτοί εκεί με "ήξέραν" καλύτερα απο ότι εγώ 'ηξερα τον εαυτό μου! Το ψέμμα "ακυρωνόταν" πριν καν ειπωθεί! Αυτό ήταν και το πρώτο σοκ που ένιωσα...και εκείνη τη στιγμή ανέκτησα την για κάποιο διάστημα χαμένη "συναίσθηση της ύπαρξης μου".Υπήρχα πλέον συνειδητά εκε'ι μέσα...μπορούσα να σκεφτώ και να αισθανθώ...
Σε αυτή τη φάση διαπίστωσα την ύπαρξη μιας "οντότητας", μιας "ύπαρξης" με τη μορφή μιας "λευκής" σκιάς να κινείτε μέσα στο σκοτάδι.Μια φευγαλέα ακαθόριστη αντίληψη μιας άλλης ύπαρξης.

Άρχισα να "γυρίζω" στο νέο τοπίο,όπου και πάλι κυριάρχούσαν τα περίεργα σχεδόν αλλόκοτα γεωμετρικά σχέδια.Αυτό που θυμάμαι ότι με ενδιέφερε κυρίως ήταν να "διατηρήσω" αυτό που ονομάζω συναίσθηση της ύπαρξης" ,αυτό που θα μπορούσε να διατυπωθεί και σαν συνειδητότητα.Κοιτάζοντας "γύρω" μου κατά τη διάρκεια των "περιπλανήσεων" είχα την αίσθηση ότι το περιβάλλον μου ήταν "άγνωστο" και ότι κατά κάποιο τρόπο μπήκα "αδιάβαστος" εκεί μέσα.
Διαπίστωσα με έκπληξη ότι ο "χώρος" κατοικούνταν και από άλλες υπάρξεις.Τις υπάρξεις αυτές (εκτός αυτή της λευκής σκιάς)τις αντιλαμβανόμουν σαν "αισθήσεις".Για να το αναλύσω περισσότερο αυτό που εννοώ είναι ότι κατά διαστήματα είχα την πολύ έντονη,πολύ αληθή και πραγματική αίσθηση ότι σε κάποια απόσταση απο μένα βρισκόταν "κάτι" που κάτι μέσα μου μου με σιγουριά μου έλεγε ότι ήταν "νοήμων ύπαρξη"

Κάποια στιγμή είχα την πολύ αληθή αίσθηση ότι μια "ομάδα υπάρξεων" ήταν συγκεντρωμένη σε κάποια "απόσταση" και περιμέναν απο μένα να βρεθώ εκεί και να πάρω μέρος σε κάποιου είδους τελετή που είχαν ετοιμάσει και στην οποία θα έπρεπε να γίνει μια "θυσία". Τη θυσία την αντιλήφθηκα σαν κάποιου είδους "παράδοσης" απο μένα σε αυτούς κάποιου απροσδιόριστου "κάτι" το οποίο ενώ δεν ήξερα τι ήταν το θεωρούσα "πολύ σημαντικό" για μένα.Δεν μπορώ να το αποδώσω καλύτερα.Ένιωσα "κίνδυνο" και απομακρύνθηκα γρήγορα απο εκεί...(αυτό είναι και ένα ερώτημα που με βασανίζει ακόμα,δεν μπορώ να προσδιορίσω τι ήθελαν)

Και ξαφνικά έγινα ο θεός (γράφω το θήτα μικρό για να μή προσβάλλω κανένα,και δεν έχω καμμιά τέτοια πρόθεση)...όπως βλέπετε γράφω ο θεός και όχι κάποιος θεός...την έκφραση "γίνομαι θεός" την προσδιορίζω ως εξής: είχα την απόλυτη,αναμφισβήτητη,και πέρα πάσης αμφιβολίας αίσθηση ότι δεν "περικλειόμουν" σε τίποτα και ότι αυτό που είχα γίνει "περιέκλειε" τα πάντα...και εννοώ την κάθε μία από της παραπάνω λέξεις. Εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε δευτερη σκέψη ώς προς τι είμαι, απλά ήμουν ο θεός...Αυτό όμως που είχα γίνει μπορεί να μην περικλειόταν απο ΤΙΠΟΤΑ,αλλά περιέκλειε το ΤΙΠΟΤΑ!Δεν υπήρχε τίποτα! Ημουν ο θεός και ήμουν ΜΟΝΟΣ,δεν υπήρχε ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ! Και ένιωσα τη σημαίνει η λέξη μοναξιά ως τα βάθη της άπειρης ύπαρξης μου.Και άρχισα να "ονειρεύομαι" το ΣΥΜΠΑΝ."Οι κόσμοι "απλώνονταν" μπροστά στα μάτια μου! Δημιουργούσα" τον ΚΟΣΜΟ,για να μην είμαι ΜΟΝΟΣ!

(Ξέρω ότι τα όσα έγραψα πιο πάνω θα θεωρηθούν υβριστικά από πολύ κόσμο.Ζητώ συγνώμη δεν έχω καμιά τέτοια πρόθεση, και φυσικά θεωρω ότι αυτή η εμπειρία της "θέωσης" είναι απλά η παρενέργεια μιας περίεργης χημικής ουσίας.Λυπάμαι αλλά δεν γίνεται να περιγράψω την εμπειρία χωρίς αυτό το μέρος της)

Επανήλθα πολύ σύντομα...ήμουν γεμάτος δέος...απίστευτο δέος......και άρχισα να λυπάμαι. το θεό ...που ήταν τόσο μόνος...και μαζί να χαίρομαι που ήμουν μέρος του ονείρου του! Και "έκλαιγα" με δάκρυα λύπης και χαράς ταυτόχρονα!

[Εδώ πέρασα πολύ ώρα αναλογιζόμενος γιατί δεν είχα σκεφτεί ποτέ μου πως ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο απλά επειδή "αισθανόταν" μόνος!]

Μετά "είδα" τη "φωτεινή σκιά". Είχα την απροσδιόριστη αίσθηση ότι αυτός ήταν πίσω από όλα αυτά.Άρχισα να σκέφτομαι λογικά και να ψάχνω τι είναι όλα αυτά που βλέπω και μου συμβαίνουν. Ήθελα απόδειξη για το ότι όλα αυτά που βλέπω ήταν "αντικειμενική αλήθεια", " μεγάλη γνώση" και όχι απλά φαντασιώσεις μου.
Αποφάσισα να τον "δοκιμάσω" ζητώντας του νοητικά (κάτι σαν μετάδωση σκέψης") να με μεταφέρει πίσω στο χρόνο για να δώ σκηνές από τη ζωή στην Αρχαία Ελλάδα.(η σκέψη που έκανα ήταν ότι θα έβλεπα ότι έβλεπα,θα το κράταγα στη μνήμη, και μετά το τέλος της εμπειρίας θα έψαχνα σε ιστορικές και αρχαιολογικές πηγές να δω αν τα όσα είχα δει και δεν γνώριζα επιβεβαιώνονταν απο αυτές ή όχι)

"Κοίταξα κάτω" και είδα κάτι σαν αμυδρή "μπίλια".Πλησίασα "προς το μέρος της για να δω" Άκουσα κλάμματα με αναφιλλητά,κραυγές πόνου και αγωνίας,ανεστεναγμους και σπαραγμό.Γύρισα το βλέμμα και ένιωσα πόνο και τύψεις.Ό κόσμος "εκεί κάτω¨" υπέφερε και εγώ έψαχνα να δω τι γινόταν στην Αρχαία Ελλάδα.

Βρέθηκα να κυνηγάω απο πίσω τη "φωτεινή σκιά".Ήθελε κάτι να μου δείξει...

"Οδηγήθηκα" ακολουθώντας την σε ένα τόπο κάπου "ψηλά".Αντιλαμβανόμουν ότι βρισκόμουν σε "κατι" σαν "υψωμα" γιατί μπορούσα να "δω κάτω".Αυτό που είδα ήταν "σχηματισμοί" ,"μορφές" ανθρώπινων σωμάτων παραταγμένες σε "σειρές".Η μια σειρά πίσω απο την άλλη.Ατελείωτες σειρές.Το "μάτι" μου έφτανε ως κάποιο σημείο που δεν μπορούσε να δει άλλες,αλλά "ήξερα" ότι η παράταξη δεν τελειώνει εκεί και ότι υπήρχαν και άλλοι "πιο πέρα".Αναρρωτήθηκα "ποιοί ήταν όλοι αυτοί"...Πριν διατυπώσω ολόκληρη την "αναρρώτηση" μου ένιωσα κάτι σαν "αντίδραση δυσαρμονίας" να με "διαπερνάει". Αυτό που με περιέκλειε, το "περιβάλλον"¨όπου βρισκόμουνα "αντιδρούσε" στο "άκουσμα" της λέξης "αυτοί". ΑΡΝΙΟΤΑΝ να την "αποδεχτεί! Δεν με άφηνε να διατυπώσω την ερώτηση...δεν μπορούσα να την ολοκληρώσω! Ένιωσα ότι ήμουνα σε σύγχυση..."ψέλλισα" κάτι σαν "μα εγώ..." , και πάλι το ίδιο...δεν μπορούσα να ολοκληρώσω τη φράση...δεν μπορούσα να "σκεφτώ προσωπικές αντωνυμίες"! Δεν υπήρχαν! Τρόμαξα...Ξαφνικά οι "μορφές" άρχισαν να παιρνούν μία-μία μπροστά απο τα μάτια μου...δεν ήταν "φωτογραφίες"...ήταν "αισθήσεις ανθρώπινων υπάρξεων διαφορετικών μεταξύ τους, που δεν ήταν διαφορετικές"...ατελείωτες μορφές...προσπαθούσα να "ξεχωρίσω" το εγώ",τον "εαυτό μου" σε σχέση με αυτές...όλοι "αυτοί" που "περνούσαν μπροστά απο τα μάτια μου ήταν "εγώ"...αλλά "εγώ" δεν "ήμουν"...δεν "υπήρχα"! "Αυτοί" ήταν "εγώ" αλλά "εγώ" δεν "υπήρχα" και όλα αυτά να τα σκέφτομαι "ατελώς",να μην μπορώ να τα διατυπώσω...ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΚΑΤΙ ΗΜΟΥΝ ΙΔΙΟ...ΟΛΑ ΙΔΙΟ...μόνο αυτό μπορούσα να σκεφτώ...Σοκαρίστηκα...Συχνά σκεφτόμουνα ότι "Όλα είναι ένα"...αλλά ποτέ δεν το εννόησα έτσι...σκεφτόμουνα με όρους "ένωσης στοιχείων όπου το κάθε διαφορετικό "στοιχείο" διατηρεί κάποια "ταυτότητα",κάποια "αυτονομία" και όλα αυτά τα " διαφορετικά" είναι "ένα" και απολαμβάνουν σε αιώνια ειρήνη την "ένωση"..Οι "μορφές" του "ίδιου" εξακολουθούσαν να "παιρνούν" μπροστά στα γεμάτα κατάπληξη και δέος "μάτια" μου...και τότε έγινε...η "οθόνη" σταμάτησε σε μια "μορφή" αναγνωρίσημη...ήταν συγγενικό μου πρόσωπο στη γή...αντιμετώπιζε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα τον τελευταίο καιρό...την ίδια στιγμή τα συναισθήματα μου άλλαξαν...άρχισα να νιώθω απαίσια άσχημα...δεν του είχα συμπαρασταθεί... [ σε αυτό το σημείο ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ να σκεφτώ αυτά που σκεφτόμουν στη γη σε σχέση με αυτόν και το πρόβλημα που αντιμετώπιζε ...ότι δεν ήταν στενός συγγενής...ότι είχα πολλές δουλειές...ότι είχα μαλώσει μαζί του...ότι δεν ήξερα πως να τον βοηθήσω...]...ΑΛΛΑ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΑΚΥΡΩΝΟΝΤΑΝ ΠΡΙΝ ΔΙΑΤΥΠΩΘΟΥΝ...ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑ ΝΑ ΠΩ ΨΕΜΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ...τον "είδα" απο μακριά με το κεφάλι σκυφτό ανάμεσα στα δυό του χέρια...μου φάνηκε ότι έκλαιγε με αναφιλητά...ένιωσα βαθύ πόνο μέσα μου..".πλησίασα" πιο κοντά να τον "δω καλύτερα"...και τότε έντρομος ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ, ΕΓΩ ΠΟΥ "ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ"...ΕΓΩ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΤΟ "ΙΔΙΟ"! Ένιωσα απίστευτη ντροπή...ή μάλλον δεν ένιωσα ντροπή... είχα γίνει "ντροπή που προσπαθούσε να απαλλαγεί απο τον εαυτό της". ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ ΣΤΟ "ΙΔΙΟ"...Στη "γη" σκεφτόμουν ότι "δεν έχω κάνει κακό σε άνθρωπο,και έχω ήσυχη τη συνείδηση γιαυτό κοιμάμαι ήσυχος"..".ΕΚΕΙ" ΑΥΤΟ ΑΚΥΡΩΝΟΤΑΝ ΠΡΙΝ ΚΑΝ ΔΙΑΤΥΠΩΘΕΙ...ΗΤΑΝ ΨΕΜΜΑ...τώρα έβλεπα ότι είχα κάνει κακό...το "ίδιο με μένα" πόναγε, επειδή δεν του είχα συμπαρασταθεί...και εγώ στη γη δεν το είχα καν υποψιαστεί,δεν ήθελα να το δω...Και τώρα ήταν η σειρά μου να πονέσω...Προσπάθησα να "γυρίσω στη γη"...χτύπαγα το πόδι μου στον καναπέ για να "βγώ απο εκεί" και να "γλυτώσω"..."Ήρθα" και "με βρήκα" να κλαίω με σπαραγμό...και ήμουν ακόμα η " ντροπή"...είδα με τρόμο ότι ήμουν παγιδευμένος...έπρεπε να κάνω κάτι για να λυτρωθώ...σκέφτηκα να τον πάρω τηλέφωνο...αλλά ...θυμήθηκα ότι δεν είχα όυτε καν το τηλέφωνο του...τώρα είχα και την απόδειξη ότι ήμουν η ντροπή...ήμουν απελπισμένος...έφυγα πάλι πίσω...άρχισα να "πετάω ψάχνοντας στο σκοτάδι"...ένιωσα ότι υπήρχαν "υπάρξεις" κάπου εκεί "κάτω" [σε αυτό το σημείο θυμάμαι πολύ καλά ότι αναρρωτήθηκα: "αφού εδώ δεν υπάρχει πάνω και κάτω, γιατί σκέφτομαι τη λέξη "κάτω"?]
"Κατέβηκα" προς το μέρος τους...και "άκουσα" βογγητά και "κραυγές απόγνωσης"...δεν "έβλεπα" τίποτα αλλά αισθανόμουν ότι "υπάρχουν άνθρωποι εκεί που υποφέρουν"... είδα ένα "χέρι" να υψώνεται προς το "μέρος μου"...κάποιος με "καλούσε να τον βοηθήσω"...ήταν απελπισμένος σαν εμένα,αλλά αυτός ήταν εκει "μέσα"..."πέταξα" προς το μέρος του διαγράφοντας μια καμπύλη τροχιά..και άρπαξα αυτό που ένιωθα σαν "απλωμένο χέρι" ανεβάζοντας τον προς τα πάνω...τον άφησα εκεί, χωρίς να πούμε τίποτα...Ένιωσα απίστευτη ανακούφιση...δεν ήμουν πλέον η ντροπή...

[σε αυτό το σημείο άνοιξα τα μάτια και είδα ότι είχα απλώσει και το πραγματικό δεξί μου χέρι ! η αίσθηση ότι έιχα αρπάξει ένα χέρι ανεβάζοντας κάτι προς τα πάνω ήταν πιο πραγματική απο την πραγματικότητα... σκέφτηκα ότι είχα τρελλαθεί] κατέβασα το χέρι,και ξαναέκλεισα τα μάτια...βρέθηκα πάλι στο ίδιο σημείο και ήμουν σε "κίνδυνο"...ένιωσα κάτι να με "έλκει προς τα κάτω" προς το μέρος αυτών που "υποφέρανε"...έπεσα πάλι σε πανικό...ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΒΡΕΘΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ...αλλά αυτό που με τράβαγε επέμενε...προσπαθούσα να ανυψωθώ και αυτό με τράβαγε "προς τα κάτω"...άκουσα μια φωνή "πίσω μου" να μου λέει να "κοιτάξω προς τα πάνω"...σήκωσα νοητά το βλέμμα μου και κοίταξα "ψηλά"...όσο πιο "ψηλά" κοίταγα τόσο η "ελκτική δύναμη έχανε δύναμή"...[στη γη το πίσω μέρος του κεφαλιού μου είχε έρθει τόσο πίσω που νόμιζα ότι ακουμπούσε την σπονδυλική μου στήλη"]...και τότε "είδα" ότι υπήρχαν και "άλλες υπάρξεις" εκεί "πάνω"...εκεί που δεν υπάρχει "πάνω και κάτω"! Είδα το γαλάζιο χρώμα του ουρανού και άκουσα μελωδίες! Ένιωσα αγαλλίαση...Έμεινα με το κεφάλι προς τα πάνω κοιτάζοντας άπληστα το γαλάζιο...σκέφτηκα ότι αυτή η κίνηση (το πίσω μέρος του κεφαλιού να ακουμπά όσο γίνεται πιο πίσω ) με είχε σώσει, και ότι είχε κάτι πολύ σημαντικό...σαν κάτι να είχα "κλείσει" [Εδώ προσπάθησα να θυμηθώ κάποια πράγματα που είχα διαβάσει σχετικά με τσάκρας και ενεργειακά πεδία,αλλά διαπίστωσα ότι όλα ήταν μπερδεμένα στο μυαλό μου,και το άφησα]

Πέρασα αρκετή ώρα απολαμβάνοντας την ανακούφιση μου...

Την περισσότερη ώρα προσπαθούσα να ηρεμήσω και να σκεφτώ λογικά πάνω σε αυτά που μου συνέβαιναν...κάπου στο μέσο μεταξύ αυτού που περιέγραψα πριν λίγο και αυτού που περιγράφω παρακάτω έγινε και το συμβάν με την σταγόνα που περιέγραψα στο προηγούμενο μήνυμα...

Λίγο "αργότερα" έγινε κάτι για το οποίο δεν μπορώ να δώσω λεπτομέρειες γιατί έχει σχέση με την πολύ προσωπική μου ζωή.Στην ουσία πέρασα ένα μια βασανιστική ώρα γινόμενος πρωταγωνιστής σε μια" φαντασιακή ιστορία θρίλερ με ατμόσφαιρα περίπου σαν αυτή της ταινίας " Το μωρό της Ρόζμαρι"

Στην ουσιά έπεσα θύμα ενός ελλατώματος του χαρακτήρα μου.Αυτό το ελλάτωμα είναι ότι "το μυαλό μου πηγαίνει πολύ εύκολα στο κακό,και φτιάχνει σενάρια στα οποία κάποιοι θέλουν να με βλάψουν" Για παράδειγμα κάτι που μου συμβαίνει συχνά. Χάνω ένα αντικείμενο και μετά απο λίγο επιφανειακό ψάξιμο και πριν προλάβω να βεβαιωθώ αν το έχω τοποθετήσει κάπου αφηρημένος, βρίσκω τον εαυτό μου σίγουρο ότι κάποιος μου το πήρε που συνήθως είναι στον ίδιο χώρο με μένα...με τον οποίο έχω μαλώσει..και μου το πήρε για να με εκδικηθεί...και κάποιος άλλος είναι κολλητος με αυτόν...και θέλουν μαζί να...δεν συνεχίζω τις ιστορίες μου για αγρίους. Σχεδόν πάντα βρίσκω το χαμένο αντικείμενο παραπεταμένο απο δικιά μου αφηρημάδα κάπου κοντά...και παρόλο που το έχω δει να μου συμβαίνει ουκ ολίγες φορές...το μυαλό μου πηγαίνει αυτόματα στο χειρότερο σενάριο.Δεν μπορώ να το αποβάλλω αυτό. Το θέμα είναι ότι υπο αυτή την κατάσταση ένα "σενάριο" που έφτιαξε το μυαλό μου ,όταν για κάποιο λόγο άρχισα να σκέφτομαι μια προσωπική μου υπόθεση, "μεγενθύθηκε" τόσο πολύ ώστε έγινε ένα απίστευτο θρίλερ συνομωσιών γνωστών μου προσώπων εναντίον μου.Στην καθημερινή μου ζωή αυτα τα "επεισόδια καχυποψίας" κρατάνε δευτερόλεπτα και σχεδόν δεν τα αντιλαμβάνομαι,τα ξεχνάω αμεσως."Εκεί" κράτησε πάρα πολύ ώρα και η ένταση των συναισθημάτων ήταν πολύ έντονη.Φαινομενικά ασύνδετα γεγονότα άρχισαν να συνδέονται μεταξύ τους και γρήγορα βρέθηκα να είμαι το "θύμα" μιας απίθανης συνωμοσίας γνωστών μου προσώπων!

Πέρασα πολύ ώρα για να βγω απο αυτό τον "εφιάλτη",παίρνοντας βαθιές αναπνοές και προσπαθώντας να αποβάλλω απο το μυαλό μου αυτές τις ιδέες...
Κάποια στιγμή κατάφερα να ηρεμήσω.Όχι όμως για πολύ...

Και ξαφνικά έγινα πάλι "θεός" όπως στην αρχή και με "είδα"! Με "είδα" σημαίνει ότι είδα την πραγματική μου κατάσταση...αυτό που πραγματικά ήμουν...Αυτό το "μεγάλο" που είχα γίνει "έίδε" αυτό που ήμουν στη γη όπως πραγματικά ήταν χωρίς καμιά ωραιοποίηση...χωρίς φαντασιώσεις...Είδα μια σειρά απο αμέτρητες λεπτες "λωρίδες" σαν "φωτογραφικά φιλμ"...ξεχωριστές γραμμές που σε κάποια σημεία "διασταυρώνονταν".Ένα απίστευτο "σχέδιο απειράριθμων γραμμών" που κάπου συναντιόντουσαν και κάπου χάνονταν και επανέρχονταν...Σαν "αφηρημένη τέχνη σε σκοτεινό φόντο", μια "ακαθόριστη ζωγραφιά με γραμμές χαραγμένες στο κενό"."Εσκυψα" νοητά το κεφάλι για να "δω τι ήταν αυτό".Και τότε είδα τη δικιά μου γραμμή! Το φιλμ της ζωής μου...και με είδα στο "παρόν"...είδα τον εαυτό μου ξαπλωμένο σε ένα καναπέ σε ένα μισοσκότεινο δωμάτιο! Ακριβώς όπως θα με έβλεπε ένας τρίτος αν ήταν εκεί! Όχι αυτό δεν ήταν δυνατόν! Δεν μπορούσε να συμβαίνει σε μένα... Κάτι με ώθησε να ξανακοιτάξω καλύτερα...και είδα πάλι το φίλμ...το "παρελθόν" μου ήταν στη "γραμμή" πίσω ,και το "μέλλον" μου συνέχιζε στην ίδια πάντα γραμμή...και τότε... είδα τις "επόμενες σκηνές"...

Δεν υπάρχει λέξη να περιγράψω το συναίσθημα που ένιωσα εκείνη τη στιγμή,η λέξη αυτή δεν έχει πλαστεί ακόμα.Παρτε τη λέξη ΦΡΙΚΗ και πολλαπλασιάστε τη με ένα απίθανο τεράστιο ψηφίο για να καταλάβετε τι εννοώ...Ακολουθούσαν δύο "σειρές" με τις ανάλογες ακολουθίες φωτογραφιών...στην πρώτη ήμουν εγώ να ψάχνω πανικόβλητος και μούσκεμα στον ιδρώτα τα κλειδιά,να βγαίνω έξω και να ουρλιάζω σαν τρελλός μέσα στους δρόμους...στην άλλη ήμουνα πάλι εγώ να τρέχω στον νιπτήρα , να βάζω το κεφάλι μου κάτω απο το τρεχούμενο νερό,να επιστρέφω στον καναπέ και να βάζω τα κλάμματα...Δεν είχα άλλες επιλογές...αυτή ήταν λοιπόν όλη μου η ελευθερία?...δύο επιλογές όλες και όλες...η ψευδαίσθηση ότι ήμουνα ελεύθερος κατέρρεε και αυτή...΄σκέφτηκα να κάτσω απλά στον καναπέ και να ακυρώσω την ανείπωτη "προφητεία"...την ίδια στιγμή βρέθηκα όρθιος και ακίνητος σαν στήλη άλατος! Η φρίκη μπλέχτηκε με μια υπερφυσική απορία...Ο χρόνος πάγωσε τελείως...το δευτερόλεπτο έγινε χιλιετηρίδα...το πεπρωμένο μου ήταν μπροστά...έπρεπε να διαλέξω...είχα χάσει τα πάντα...ταυτότητα,αίσθηση ελευθερίας,μέγεθος...ήμουν γυμνός στην παγωνιά...έπρεπε να αντέξω...και αποφάσισα ότι ήθελα να ΖΗΣΩ,έστω και και με το βάρος αυτής της αλήθειας που μια ζωή έψαχνα,και όταν την βρήκα δεν μπορούσα να υποφέρω...έτρεξα στον νιπτήρα έβαλα το κεφάλι μου κάτω από το τρεχούμενο νερό,γύρισα στον καναπέ και άρχισα να κλαίω...

Δεν άντεχα άλλο...είχα " σπάσει"...Έκλεισα τα μάτια...είδα "μορφές" μπροστά στα μάτια μου...με κοιτούσαν σοβαρά και θλιμμένα...Μου ψιθυρίζαν "τώρα ξέρεις".Ήταν και "άλλοι" "εκεί" που "ήξεραν"! 'Οχι δεν ήθελα να ξέρω,δεν έψαχνα αυτή την αλήθεια! Δεν ήθελα να είμαι απο αυτούς που "ήξεραν"!

[Φανταστείτε πως θα ένιωθε ένα μυρμήγκι αν με ένα μαγικό τρόπο μπορούσε να γίνει για μια στιγμή άνθρωπος και έβλεπε τον εαυτό του,τις δυνατότητες του,την "ελευθερία" του, και την πραγματική του θέση μέσα στο σύμπαν. Όταν έκανε τη σύγκριση με αυτό που προς στιγμή έγινε,και όταν θα ήξερε ότι θα γυρίσει πάλι στην ίδια παλιά κατάσταση...απο τη φωλιά έξω να μαζευει ψίχουλα...και πάλι το ίδιο...κάθε μέρα...Πως θα ένιωθε? Κάπως έτσι ένιωσα και εγώ...Στην πραγματική μου ζωή συνήθιζα να λέω πόσο μικρή είναι η θέση του ανθρώπου μέσα στο σύμπαν,πόσο μικροί είμαστε...να φαντάζομαι πόσο ανώτερος και " ταπεινός" είμαι που τα λέω αυτά..και την ίδια στιγμή να νιώθω και ελεύθερος...]

Αυτό ήταν και το αποκορύφωμα αυτής της απίστευτης άγριας εμπειρίας,αλλά δεν είχα τελειώσει ακόμα...Σε μια απίστευτη κρίση μαζοχισμού τόλμησα να ρωτήσω
"Υπάρχει Θεός?" Ποιόν ρώταγα? Ούτε που ήξερα πλέον...Και τότε "γύρισα το βλεμμα" και είδα "καπού ψηλα" Ο Θεός ήταν ένα ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ...μιά πρόταση για ένα υποθετικό σύμπαν και η έκθεση της απο τη μια πλευρά, και απο την αντίθετη να "χάσκει" η άρνηση της...Θέση και Άρνηση ταυτόχρονα...Και η απάντηση μου ήρθε¨:υπάρχει και δεν υπάρχει,δεν υπάρχει και υπάρχει...ναι και οχι "ακούγονταν"μαζί! Και τότε άνοιξα τα μάτια και κοίταξα γύρω μου στο μισοσκόταδο,και ότι έβλεπα "υπήρχε και δεν υπήρχε-δεν υπήρχε και υπήρχε " μαζί! Αυτό στην ζωή που ξέρουμε δεν γίνετε είναι αδύνατον! Και όμως έβλεπα το ΑΔΥΝΑΤΟΝ! Όλα τα αντικείμενα γύρω μου περιέκλειαν τη θέση και ταυτόχρονα την αρνηση...Ήταν και δεν ήταν μαζί! Ένιωσα να ζαλίζομαι...αυτό δεν μπορούσε να το χωρέσει το μυαλό μου...πως να περιγράψω ότι "ότι έβλεπα υπήρχε και δεν υπήρχε"? Έκλεισα τα μάτια για να μη βλέπω άλλο...είχα απελπιστεί τελείως...Αναρρωτήθηκα πως θα μπορούσα να ζήσω πλέον μέσα σε αυτό το ανύπαρκτο παραμύθι...

Προς το τέλος της εμπειρίας όταν πλέον είχα "παραδώσει τα όπλα" ένιωσα μια παρουσία να "με παρηγορεί".Ήμουν τόσο εξαντλημένος νοητικά που δεν μπορώ να θυμηθώ τι ακριβώς μου έλεγε.Το "νόημα" πάντως ήταν πως για κάποιο λόγο "η ζωή είναι σημαντική".Θυμάμαι ότι μου έδινε κάτι σαν "συμβουλές",πως να ζώ.Είχε να κάνει με "τις επιλογές" και το "φιλμ της ζωής".Ότι μπορούσα να το "φτιάξω"? Να το "ζω πιο έντονα"?Δεν μπορώ ειλικρινά να θυμηθώ τι ακριβώς μου είπε.Πάντως τα "λόγια του" με ηρεμήσαν πάρα πολύ.

Αυτά ήταν τα "γέλια" και "οι χρωματιστές μου παραισθήσεις"....

Καλό βράδυ.

[quote]Τα στιχεία που έχουμε ώς τώρα είναι οτι απλά την πάτησε με αυτά τα φυτά και δεν ξέρω κατα πόσο αυτό μπορεί να αποδωθεί μόνο στα φυτά και στα μανιτάρια.. [/quote


ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΦΙΛΕ

ΜΑΛΛΟΝ ΠΑΡΕΛΕΙΨΑ Η ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΗΚΑ Η ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΑΙ Η (Η ΨΥΧΗ+ΝΟΥΣ=ΥΠΕΡΝΟΥΣ ΤΟΥ) ΔΕΧΟΤΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΑ, ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΣΤΗΚΕ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟΤΕΡΗ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ.ΙΣΩΣ ΑΝ ΗΞΕΡΕ, ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΝΩΤΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ ΑΛΛΙΩΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ (ΞΑΝΑ)ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΚΑΙ Ο ΒΑΘΜΟΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΦΑΕΙ π.χ ΜΑΝΗΤΑΡΙΑ Η ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗ ΨΥΧΕΔΕΛΙΚΗ ΟΥΣΙΑ.ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΟΣΟ ΓΝΩΣΤΗΣ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΡΟΜΑΞΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΚΡΥΣΕΙ "ΠΡΑΓΜΑΤΑ" ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑ ΚΑΝΕΙΣ......

ΦΙΛΕ mercury ΔΙΑΒΑΣΑ ΟΣΑ ΕΓΡΑΨΕΣ ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΟΙΟ ΠΑΝΩ.ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΣΗΜΕΙΑ ΜΕ ΑΝΑΓΚΑΣΑΝ ΝΑ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΩ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΑΝ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΑΝ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΒΙΩΣΑ ΚΑΙ ΓΩ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ(ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΑ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ "ΨΥΧΕΔΕΛΕΙΑ") ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕΙΡΙΑ ΨΥΧΕΔΕΛΙΚΗΣ ΟΥΣΙΑΣ.Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΧΕ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΝΟΣ ΚΛΑΣΜΑΤΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟΥ ΛΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΑΠΕΡΑΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΡΕΥΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΝΑΓΚΑΣΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΛΑΣΜΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟΥ.ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΙΔΕΣ ΕΣΥ (ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ)ΑΛΛΑ Η ΣΤΙΓΜΟΥΛΑ ΕΚΕΙΝΗ ΜΕ ΕΣΚΙΣΕ ΣΕ ΧΙΛΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΕΙΠΕ: ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΡΧΙΖΕΙΣ ΝΑ ΞΑΝΑΧΤΙΖΕΙΣ ΤΟ ΠΑΖΛ ΦΙΛΕ ΜΟΥ.ΕΙΔΕΣ ΠΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΡΕΛΑΘΕΙΣ?ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΗΝΕΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΗΤΑΝ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ.ΤΟ ΕΓΩ ΜΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΓΕΝΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΝΑ ΜΕ ΞΥΠΝΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ.ΒΕΒΑΙΑ ΤΟ "ΤΡΙΤΟ" ΜΑΤΙ ΑΝΟΙΞΕ ΠΟΛΥ ΒΙΑΙΑ ΚΑΙ Η "ΠΥΛΗ" ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΕΡΑΣΕΣ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΜΕΣΑ ΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΛΑ ΕΝΟΙΩΣΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ.ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΟΛΕΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΔΩΣΑΜΕ ΣΗΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΝΑΝΕ "ΚΛΙΚ" ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΤΙΣ ΚΡΑΤΗΣΕ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ.ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΚΛΕΙΔΩΣΕΙΣ ΚΑΛΑ ΤΗΝ "ΠΥΛΗ" ΚΑΘΩΣ ΒΓΑΙΝΕΙΣ.ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΜΟΝΟ ΕΣΥ.ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΠΑΛΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΑΝΟΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΡΧΙΖΕΙΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ "ΑΛΛΟΥΣ".ΑΥΤΟ ΦΥΣΙΚΑ (ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ) ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΡΟΜΟ Η ΦΟΒΟ ΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΝ ΤΡΕΦΕΙΣ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ, ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΑΓΑΠΗ ΘΑ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΡΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΚΟΣΜΟ.ΑΝ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ, ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΙ ΓΕΛΑΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΦΟΒΗΘΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.

ΦΙΛΕ mercury (ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΛΥΤΟΣ) Η ΜΑΧΗ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΕΛΙΞΕ ΜΕ "ΙΣΟΠΑΛΙΑ".ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ. (ΑΝ ΚΑΙ ΙΣΟΦΑΡΙΣΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΠΕΝΤΕ).ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΟΜΩΣ ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΩ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΝΙΚΗ.ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΝΙΚΗ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΚΑΙ ΤΑ "ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ".

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΚΡΩΣ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΗΝ ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΔΙΔΑΓΜΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ.

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΕΣ.

piece love unity respect

Σε ένα τέτοιο θέμα είναι δύσκολο να απαντήσει κάποιος.Δύσκολο επειδή δεν θα βρεί την απάντηση σε κάποιο ψαγμένο βιβλίο του Χ μεγάλου δασκάλου.Ούτε σε κάποιες κάρτες ταρώ ,ούτε σε καμμιά στοά κάποιου τάγματος....Κοινώς δεν θα τις βρεί ΕΞΩ απο αυτον. Να σοου θυμίσω ένα στιχάκι απο τις τρύπες,απο ένα τραγούδι που λέγεται "Όλες οι Απαντήσεις" (προφητικό,ε?)

"Απόψε βλέπω καθαρά,τους γρίφους και τις λύσεις
Σταθηκαν πλαί μου υπάκουα σκυλιά,όλες οι απαντήσεις

Ρωτησέ με αν βρήκα την άκρη,
Ρωτησε με αν έχω Θεό,
Ρωτησε με αν υπάρχει κάτι που θα άξιζε να ζήσω
ή...να πεθάνω γιαυτό.

Ρώτα με ότι θες,κιοσα φοβάσε να ρωτήσεις...
Χορέυουν ΜΕΣΑ μου γυμνές ΟΛΕΣ οι Απαντήσεις"

Η απάντησή μου στην αποστολή σου λοιπόν δεν θα σταθεί σε "ανάλυση" και "λογική" ερμηνεία αυτών που βίωσες...Θα σταθεί α)σε κάποια στοιχεία που ανέφερες και θεωρώ οτι έχω κάτι να πώ για αυτά και β) στο "πώς" θα επεξεργαστείς την εμπειρία

Α) Παρατήρησα οτι ζήτησες συγνώμμη όταν ανέφερες το γίνομά σου σε Θεο για να μην προσβληθεί κανείς.Γιατί Φίλε Mercury? Μην τους πατήσουμε τον περίλαμπρο χιτώνα των δικών τους θεών και των δικών τους πεποιθήσεων? Μήπως γιατί "η περίεργη χημική ουσία" είναι απλά μια "περίεργη χημική ουσία" και τίποτα άλλο και ΕΠΟΥΔΕΜΙΑ περίπτωση δεν φέρει την αγνότητα των Πανάγαθων Μυστών που μόνο αυτοι γνώριζαν την έννοια του Θείου? Για να πατησουμε μερικούς χειτώνες και να τους βάλουμε στην θέση τους λέω εγώ!

Να ρωτήσω όλους τους άπιστους Θωμάδες.Έχετε φάει ποτέ μεγάλη συσκευασία γαριδάκια? Σοβαρολογώ! Δεν είναι αστείο! Ναι έχετε φάει πιστεύω...Η μέση συσκευασία περιέχει 100 γραμμάρια.Τα αγγοράζετε φυσικά απο κάποιο σούπερ μάρκετ ή περιπτερά και το χειρότερο που μπορεί να έχουν είναι βιομηχανικά δηλητήρια που θα σας δώσουν καρκίνο στα 50 σας..Υπέροχα..Που το πάω? Λοιπόν ,γαριδοφάγοι μου,πολλές χιλιάδες χρόνια πρίν δεν υπήρχαν σούπερμάρκετ,ούτε ελγμένες τροφές...ΑΝ πάμε στους πρωτανθρώπους ,τότε καλά καλά δεν είχαν και οργανωμένες θρησκείες...Τι θα γινόταν αν κάποιος πολυυυυ πολυυυυυυυυυυυυυυ παλια αντί για 100 γραμμάρια δρακουλίνια μάζευε και έτρωγε 100 γραμμάρια φρέσκα cubensis ή κάποιο άλλο παρόμοιο ενθεογενές που ευδοκιμούσε εκεί.Να υπενθυμίσω οτι αυτό που βιώσε ο φίλος Mercury ήταν με έξι γραμμάρια ξερά,τα 100 γραμμάρια που θα έτρωγε ο πρωτάνθρωπος θα ισοδυναμούσαν σε 10 γραμμάρια ξερά,4 γραμμάρια δηλαδή πάνω απο την δόση του mercury.Αλίμονό του αν πεινούσε και κατέβαζε ο πρωτάνθρωπος τα διπλάσια!!!!

Υπάρχουν πολλές θεωρίες οτι τα ενθεογενή αν δεν δημιούργησαν την έννοια του θεού αυτού καθεαυτού,τότε σίγουρα βοήθησαν στην ανάπτυξη του θείου αισθήματος...Σήμερα είμαστε απομονωμένοι απο τα ενθεογενή και η χρήση τους είναι "για κακά,παράνομα παιδία" αλλα κάπιοτε ούτε σούπερμάρκετ ,ούτε αστυνόμοι,ούτε τηλεοράσεις και σχολεία υπήρχαν που ούρλιαζαν οτι θα πάρει τις ψυχούλες σας ο διάολος αν αγγίξετε κάποια ουσία.Μαζέψτε τους χιτώνες σας,θα σας τους πατήσουμε!

Β)Θα αποφύγω να δώσω οποιαδήποτερ ερμηνεία στην εμπειρία σου και αυτό ενσυνείδητα επειδή η εμπειρία είναι εσωτερική καθαρά απο δικό σου υλικό.Απο ότι είδες και εσύ η εμπειρία είναι γιν-γιανκ,παράδεισος-κόλαση.Την έζησες,Την βίωσες στο πετσί σου...Και τώρα?

Μπορείς να τα απορίψεις όλα σαν "επίδραση μιας παράξενης ουσίας στον εγκέφαλλό μου".Θα είναι ανώδυνο έτσι...Θα είναι όμως αληθινό? (Σκέψου οτι γύρισες στην Γή και σε αυτό το μέρος μπορείς άνετα να πείς ψέματα στον εαυτό σου)

Μπορείς να το ξεχάσεις...Βολική λύση και αυτό,εδώ κάποιος μπορεί να χάσει γυναίκα,παιδία ,σπίτι,δουλειά και αργότερα να το ξεχάσεις.

Μπορείς όμως να το ψάξεις και να το χρησιμοποιήσεις.Να δείς τι σου αφήνει αυτή η εμπειρία και ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΟΥ ΖΩΗ.Ναι,πονάει,αλλα είπαμε αυτο το φόρουμ δεν φτιάχτηκε για να περπατάμε σε ροδοπέταλα,ούτε και η ζωή η ίδια είναι στρωμένη με κόκκινα μεταξένια χαλιά.

Πάρε εκείνο τον φίλο τηλέφωνο,κέρνα του ενα γευμα,άκου τον,στην τελική επισκέψου τον στο ψυχιατρείο.Να κάτι που μπορείς να κάνεις!
Τα φιλμάκια που έλβεπες,ε πέρασε η ζωή σου απο τα μάτια σου.Φρόντισε λοιπόν να χημίξεις στην ζωή,να κάνεις κάποια πράματα συνειδητοποιθημένα,να κάνεις περισσότερα λάθη,να χορέψεις παραπάνω κτλ κτλ. Διοχέτευσε δηλαδή όλη αυτη την ενέργεια που πήρες...

Το μεγαλύτερο λάθος που το κάνουν πολοί είναι να αφήσουν την εμπειρία να ξεχαστεί...Νομίζουν οτι η ουσία τους αλλάζει απο μόνη της.Όχι,δεν θα γίνει κανείς έτσι Μεσσίας,δεν θα αποκτήσει της υποτιθέμενες δυνάμεις του Γκελερ,ούτε θα σε διακρίνει τώρα μια περίλαμπρη αύρα.Είδες κάποια πράματα,κατάλαβες κάποια,συνειδητοποίησες αλλα. Όμορφα...Όχι όμορφα,ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΑ θα έλεγα. Έχεις λοιπόν την επιλογή της Λήθης και την επιλογή της Δράσης (καλώς ή κακώς τα ενθεογενή δεν κάνουν την δουλειά για σένα ,σου βάζουν δουλειά!)

Σκέψου το και διαφορετικά...Ίσως τώρα πήρες και μια πρόγευση του Θανάτου.Να φοβηθείς όταν κάποτε θές δεν θές θα σταματήσει η καρδιά σου? Γιατί? Η εμπειρία τότε θα είναι του ίδου βεληνεκούς με αυτη....

Κατα πόσο πιστεύεις οτι παραδόθηκες στην ροή της εμπειρίας? Αν κάποιος αντιστέκετε είναι σαν να παίζει μπουνιές με τον εαυτό του...Χάσει-κερδίσει,δαρμένος θα βγεί.

Αλήθεια,την Δευτέρα πώς ήταν η δουλειά σου? Το επόμενο πρωινό σου πώς ήταν? Απο εκει και πέρα? Συνέβει τίποτα?

Πραγματικά χαίρομαι πολύ που Βίωσες,χαίρομαι πολύ που είδες κάποια πράματα...Μπορεί να πόνεσες,αλλα και αυτό έχει θέση στην ζωή μας.Συνήθως η μάθηση είναι επώδυνη...Απλά δούλεψέ το τώρα,βγάλε κάτι θετικό απο αυτό και κράτα κοντά στην καρδιά σου πράγματα που βίωσες.Δεν νομίζω ότι βίωσες να σου ήταν Ξένο...Ίσα ίσα οικείο σου ήταν πιστεύω.Αν ανακάλυψες άσχημα του εαυτού σου ή αν τέλοσπάντων η εμπειρία σου έτριψε στο πρόσωπο κάποια ελλατώματα τώρα τα ξέρεις,τα έχεις βιώσει στο έπακρο ,οπότε μπορείς να αρχίσεις να τα ξεριζώνεις...

Αυτά απο εμένα προς το παρόν,περιμένω σχόλια,παρατηρήσεις,σάλια,ακόμα κια μισόλογα (αναφορά σε ποιητική συλλογη...)

φιλε mercury

συναντησες εναν συμμαχο και σε διδαξε πολλα πραγματα μαζεμενα - μην ξεχνας την αισθηση του οτι καποιος σε παρηγορουσε στο τελος

εγω πιστευω πως σε συμπαθησε μαλιστα!

θα ξαναπω οτι το πρωτο μερος του Αγνωστου που συνανταμε ειναι το εσωτερικο μας Αγνωστο

εκει σε ταξιδεψε ο συμμαχος (πηρε και τη μορφη πουλιου) και εφτασες στην "πυλη"

διαβαζοντας το κειμενο σου ηθελα να σε ρωτησω ποιος νομιζεις οτι κρυβοτανε απο πισω της και γιατι σε εμποδιζε να μπεις

ολοκληρωνοντας ομως το διαβασμα τη εμπειριας σου νομιζω πως ξερεις ποιος ηταν αυτος - ΕΣΥ

και εκανες πολυ καλα που μπηκες

ολο σχεδον το μαθημα ειχε να κανει με σενα - ειδες πολλες φορες τους "εαυτους" σου που αφησες πισω σου στο χρονο αλλα και που τους κουβαλας ακομα μεσα σου

δεν ξερω τι συνειδητοποιησες και τι εμαθες

αν εμαθες, την επομενη φορα ο συμμαχος θα σε παει μακρυτερα

αν οχι, πιθανον να ξαναβρεθεις στην "πυλη" του εαυτου σου

οπως και ναχει, θεωρω οτι σε συμπαθησε γιατι προσπαθησε να σε διδαξει

δεν εμεινε στα "χρωματα" και στα ακαθοριστα οραματα

και αν ειχες κανει σωστη επιλογη χωρου (φυση) και χρονου θα σε κουραζε λιγοτερο το ταξιδι σου

παντως, απεκτησες εναν συμμαχο!

θαναι παντα εκει να σε περιμενει

νασαι καλα

Καλησπέρα σε όλους τους φίλους,

Καταρχήν να ευχαριστήσω το φίλο wendigo. Ελπίζω να βρήκες και το δεύτερο μέρος της περιγραφής εξίσου ικανοποιητικό.

Φίλε BRAINSTORM είχα διαβάσει για την εμπειρία σου αλλά τώρα νομίζω ότι καταλαβαίνω πολύ καλύτερα γιατί πράγμα μιλούσες. Σου εύχομαι να φτιάξεις το παζλ του νέου σου εαυτού όσο πιο δυνατό και όμορφο γίνεται, και να μην νιώσεις ποτέ ξανά την ανάγκη να το "διαλύσεις".

Οι κολώνες που διάλεξες για το νέο σου "οικοδόμημα" είναι και οι πιο ανθεκτικές.Ειρήνη-Αγάπη-Ενότητα-Σεβασμός όπως λες και στην ψηφιακή σου υπογραφή...Όσο για μένα μην ανησυχείς καθόλου.Είμαι απο άλλο "ανέκδοτο"...

Φίλε Xotchipilli2. Καταρχήν για το mushroom stabilizer.Ρώτησα χθές σε ένα smart shop.Βιταμίνες Β και C και κάποιο άλλο φυσικό συνθετικό το οποίο ο τυπάδες στο μαγαζί δεν γνώριζαν "γιατί δεν ήταν γιατροί".Η συσκευασία του είναι της πλάκας,ένα σακουλάκι με δύο κρεμ κάψουλες και ένα χαρτάκι στο οποίο δεν αναγράφεται τίποτα για την χημική σύνθεση.Και δεν υπάρχει σε όλα τα smart shops.Στο πρώτο που μπήκα "δεν το είχαν ξανακούσει".Συμπεράσματα δικά σου.

quote:

---

Α) Παρατήρησα οτι ζήτησες συγνώμμη όταν ανέφερες το γίνομά σου σε Θεο για να μην προσβληθεί κανείς.Γιατί Φίλε Mercury? Μην τους πατήσουμε τον περίλαμπρο χιτώνα των δικών τους θεών και των δικών τους πεποιθήσεων? Μήπως γιατί "η περίεργη χημική ουσία" είναι απλά μια "περίεργη χημική ουσία" και τίποτα άλλο και ΕΠΟΥΔΕΜΙΑ περίπτωση δεν φέρει την αγνότητα των Πανάγαθων Μυστών που μόνο αυτοι γνώριζαν την έννοια του Θείου? Για να πατησουμε μερικούς χειτώνες και να τους βάλουμε στην θέση τους λέω εγώ!

---

quote:

---

Φίλε Xotchipilli2. Καταρχήν για το mushroom stabilizer.Ρώτησα χθές σε ένα smart shop.Βιταμίνες Β και C και κάποιο άλλο φυσικό συνθετικό το οποίο ο τυπάδες στο μαγαζί δεν γνώριζαν "γιατί δεν ήταν γιατροί".Η συσκευασία του είναι της πλάκας,ένα σακουλάκι με δύο κρεμ κάψουλες και ένα χαρτάκι στο οποίο δεν αναγράφεται τίποτα για την χημική σύνθεση.Και δεν υπάρχει σε όλα τα smart shops.Στο πρώτο που μπήκα "δεν το είχαν ξανακούσει".Συμπεράσματα δικά σου.

---

τι να σου πρωτοπω και πως...

θα πω οσα μπορω σε ενα δημοσιο φορουμ, και ξεκιναω απαντωντας με τη σειρα

"Καταρχήν για το mushroom stabilizer"

μια κουβεντα θα πω και οποιος την καταλαβει: ο μονος τροπος να μην φρικαρει καποιος ειναι να μην αντιστεκεται!

και να εχει μια κουβερτουλα στην πλατη (οποιος θελει εδω γελαει - οι υπολοιποι συνεχιστε)

ο φυλακας του ομως μπορει να κανει μερικα πραγματα για να τον ξεφρικαρει αν αυτο συμβει

το βασικο ειναι η ανθρωπινη ενεργεια, να κατσει διπλα του, να τον αγκαλιασει, να του μιλησει (χωρις να κοιταζονται κατα προσωπο!)

ειναι το υπερτατο ηρεμιστικο μαζι με την κουβερτουλα

ο εμπειρος φυλακας μπορει ακομα να χρησιμοποιησει τη μεθοδο πλασεμπο - να προσφερει καποιο εικονικο βοηθητικο βοτανο (κανει θαυματα η μεθοδος ειδικα σε νεους ταξιδευτες)

ΠΟΤΕ ψυχοφαρμακα!

ΠΟΤΕ νοσοκομεια - τα χρωματα και το περιβαλλον θα τον τρελλανουν εντελως

εφοσον φυσικα εχει εμπειρη φυλαξη

γι αυτο επιμενω στις μιτοτες, στα ομαδικα ταξιδια, με 2-3 φυλακες, σε επιλεγμενο χωρο και χρονο, με την καταλληλη σωματικη και ψυχικη προετοιμασια απο ολους

η ενεργεια των ατομων ενωνεται και υπαρχει περισσοτερη ασφαλεια

"Η εμπειρία δεν άλλαξε τίποτα σε σχέση με τις προηγούμενες βασικές πεποιθήσεις μου"

η εμπειρια σου δεν αλλαξε τις βασικες σου πεποιθησεις αφου αυτες σε βοηθησαν να ξεπερασεις τον πρωτο εχθρο στο μονοπατι, τον φοβο

τα μαθηματα που διδαχθηκες βασιζονται πανω σε αυτες τις πεποιθησεις - απλα ο συμμαχος διευρυνε την αντιληψη σου

"Απόλυτη ομοιομορφία,απόλυτη εξίσωση,μηδενική διαφορά.Μια ουσιά τα πάντα.Κόκκοι άμμου στην έρημο, σταγόνες θάλασσας στον ωκεανό..."

σε καταλαβαινω απολυτα γιατι το εζησα

εγω το βιωσα ως θαλασσα του τιποτα, ουτε φως ουτε σκοταδι, ουτε πανω ουτε κατω, ουτε φυσικα υπηρχα εγω, παρα ως λιγο πιο πηχτο τιποτα

σαν σβωλος στην κρεμα του τιποτα

αλλα ενεργειακοτατο αυτο το τιποτα, ε

χαχαχα

δεν εχει δικιο ο φιλος μας ο Xotchipilli2 που λεει οτι οταν ερθει η ωρα του θανατου μας θα ειναι ευκολοτερο το περασμα?

"τι μικρός και ασήμαντος που είμαι" και άλλο να γίνεις έστω και ένα δευτερόλεπτο το σύμπαν και ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΣΕ ΒΛΕΠΕΙ! Το μόνο που έχω να πω σε αυτή την περίπτωση είναι ότι κάποιες φορές η άγνοια είναι ευλογία...Τίποτα άλλο..."

ηταν σοκαριστικο, το ξερω, αλλα ειδες μονο την μια πλευρα της καταστασης για λογους που μονο εσυ κι ο συμμαχος ξερετε

το συμπαν ειναι μεσα μας και εμεις μεσα του μην το ξεχνας

οταν το συμπαν κοιταξει τον εαυτο του μεσα απο τα ματια σου, τοτε θα το παρεις θετικα

οσο για την γνωση ειναι γνωστο οτι δεν συμβαδιζει με την ευτυχια της αγνοιας

αλλα αυτα ειναι επιλογες μας - εμεις θα κρινουμε ποιο μονοπατι εχει καρδια και αξιζει να το περπατησουμε

"Γενικά η εμπειρία ήταν μια σειρά απο πολύ δυνατές γροθιές στο στομάχι.Ομως έχω την αίσθηση ότι δεν γινόταν αλλιώς. Το "πνεύμα" μου της έριξε "επιστημονικά".Έριχνε τη γροθιά άφηνε λίγη ώρα να περάσει για να συνέλθω, και τότε έτρωγα και την επόμενη...Με έκανε "θεό" και με επανέφερνε για να κάνω τη "σύγκριση"...Με τον ρυθμό που έπρεπε για να μη με στείλει στο ψυχιατρείο..."

θα μπορουσε ξερεις να σε παρει με την πρωτη τοσο μακρυα που να μην θυμασαι τιποτα, ή να μην σε παει πουθενα περα απο τα εντονα "χρωματα"

θεωρησα πως σε συμπαθησε γιατι σου προσφερε μαθηματα με τροπο που να καταγραφούν για να τα αφομοιωσεις καποτε

"τρία γραμμάρια αλήθειας ζήτησα,και τα πλήρωσα με τρία κιλά ιδρώτα...ότι ζήτησα πήρα,...χρωματάκια και τεχνητή ευφορία δεν ζήτησα ποτέ"

φοβος, τρομος και δεος, ηταν καποια απο τα συναισθηματα που βιωναν οι μυουμενοι στα Ελευσινια μυστηρια

και πως να μην τα νιωσεις οταν αντικρυζεις το Αγνωστο, την υφη του κοσμου, το Θειον να εκδηλωνεται?

"ποιός ήταν αυτός ο "σύμμαχος/πνεύμα"?"

πρεπει να εξηγησω οτι εδω δεν αναφερομαι στο θεμα επιστημονικα, ουτε ψυχαναλυτικα, αλλα βασισμενος στην θρησκευτικη μου αντιληψη για τον κοσμο

και αυτη μου λεει απο παιδι οτι ολα ειναι ζωντανα και εχουν πνευμα, ακομα και τα ανοργανα

με αυτη την αντιληψη, η ηρωινη πχ δεν ειναι απλα μια εξαρτησιογονα ουσια, αλλα ενα πνευμα που σε θελει συνεχως υπο την κατοχη του

οι Ινδιανοι της νοτιου Αμερικης την μορφοποιουν σε μια μαϊμου που καθεται στον σβερκο σου και ζηταει συνεχως "φαϊ"

αν δεν την ταϊσεις σου χωνει τα νυχια και τα δοντια (αυτο που αλλοι λενε στερητικο συνδρομο)

αλλα πνευματα ομως που βρισκονται μεσα σε διαφορα φυτα και μυκητες, δεν απαιτουν συνεχη κατοχη, και μαλιστα διδασκουν τον ανθρωπο

ειναι τα φυτα δυναμης, τα ενθεογενη, τα ψυχοδηλωτικα, που επειδη διδασκουν και μας διευρυνουν την αντιληψη θεωρουνται συμμαχοι

στο ξαναειπα, πως αν δεν σε συμπαθουσε ο συμμαχος θα σε εκανε να μην τον ξαναπλησιασεις ποτε

εφοσον το πνευμα των μανιταριων σε επελεξε για διδασκαλια, το θεωρω συμμαχο σου

"τι ιδιότητες και τι σκοπούς έχουν αυτοί οι "σύμμαχοι/πνεύματα"?"

ουσιαστικα μας περνανε στο Αγνωστο - ο μονος σκοπος που θα μπορουσες να πεις οτι εχουν ειναι η διδασκαλια του Αγνωστου

αν και οταν ταξιδευες ησουν υπο την κατοχη του πνευματος των μανιταριων, δεν απαιτησε ποτε απο σενα να το ξαναπλησιασεις - αν το κάνεις ποτέ, θαναι δικη σου αποφαση

ο Αλμπερτ Χοφμαν, ο "εφευρετης" του LSD-25 ειπε ξεκαθαρα: "ο εχθρος του LSD-25 ειναι το ιδιο το LSD-25" εννοωντας πως αν το παρεις καθε μερα, απο την τριτη μερα δεν καταλαβαινεις ΤΙΠΟΤΑ

κι αυτο γιατι σαν συμμαχος θελει να εχουμε τον χρονο να αφομοιωνουμε την καθε διδασκαλια του, πριν μας ξαναδιδαξει

"ποιά είναι η "μάχη" και ποιοί οι "εχθροί"?"

η μονη μαχη ειναι εναντια στον μονο εχθρο μας, τον εαυτο μας

και στο μονοπατι της γνωσης υπαρχουν συγκεκριμενοι εχθροι, κομματια του εαυτου μας

πρωτος εχθρος ειναι ο φοβος

ο φοβος απεναντι στο αγνωστο, ο φοβος απεναντι στο "παραλογο", ο φοβος απεναντι στον εαυτο μας

για τον μυστη ο φοβος απο ανασταλτικος παραγοντας γινεται συμβουλος, γιατι οποιος δεν φοβαται ή τρελλος ειναι ή θεος

δευτερος εχθρος για τον ηδη μυημενο, ειναι η διαυγεια

ειναι το σταδιο που επειδη βλεπεις μεγαλυτερη περιοχη τη πραγματικοτητας νομιζεις οτι την βλεπεις ολοκληρη

γι αυτο θεωρειται εχθρος

τριτος εχθρος για τον προχωρημενο στο μονοπατι ειναι η δυναμη

η διευρυνση της πραγματικοτητας με τον σωστο τροπο ζωης συσσωρευουν δυναμη στον μυστη

θεωρειται εχθρος γιατι μας αποσπαει απο τον πραγματικο στοχο, την γνωση, και αποδυναμωνει την ταπεινοφροσυνη μας

τεταρτος εχθρος ειναι τα γεραματα, αλλα αυτος απασχολει εμενα για την ωρα κι οχι εσενα

χαχαχα

"ποιούς "εαυτούς που άφησα πίσω στο χρόνο" συνάντησα?"

σου απαντησε ο Xotchipilli2 ηδη: καθε εμπειρια ειναι διαφορετικη απο τις αλλες γιατι δεν ειμαστε πια ο ιδιος εαυτος

αλλαζουμε διαρκως και ασταματητα

εσενα στους εδειξε αδερφε μου ο συμμαχος, για καποιο λογο

"υπάρχει κάποια "χαρτογράφηση" της "περιοχής"?"

ειναι σαν να με ρωτας αν υπαρχει χαρτογραφηση του απειρου...

και μεσα μας το απειρο, και απεξω μας το απειρο

"που πήγα?"

βασικα απο ο,τι μπορω να καταλαβω ειναι οτι εκανες ενα ταξιδι στο εσωτερικο διαστημα του εαυτου σου

αλλα βεβαια δεν μπορω να ξερω λεπτομερειες, επομενως ουτε αν σε πηγε και καπου αλλου

"και τελικά ποιό το νόημα να "ξαναπάω"?"

αυτο εσυ το ξερεις μονο, αλλα το διατυπωσες ηδη λεγοντας:

"Δεν μου αρέσει να αφήνω μυστήρια πίσω μου...πρέπει να μάθω που πήγα...ευχαριστώ..."

χαχαχα

καλως ηρθες στο μονοπατι της αναζητησης

νασαι καλα αδερφε, και αν εχεις την συνειδηση σου καθαρη, μην φοβασαι τιποτα!!!

ακου την καρδια σου και μονο αυτην

.

Κάτι που ήθελα να ρωτήσω επίσης τον Mercury.

1)Ανέφερες οτι μετά δεν μπορούσες να πέσεις για ύπνο οπότε περπάτησες κάμποσα χιλιόμετρα.Τί έγινε τότε? Ποίες η σκέψεις σου και ποιά η αντίληψή σου για την βόλτυα και τον περιβάλλοντα χώρο?
2)Την επόμενη μέρα ,καθώς και την μεθεπόμενη στην δουλειά σου πώς ένιωθες? Αν όχι τίποτε απο νευροχημικής πλευράς,και μόνο η εμπειρία του μανιταριού η τόσο δυνατή εμπειρία πρέπει να τους πρόσδωσε κάποιο χρώμα...
3)Τελικά με εκείνο το συγγενή σου με το πρόβλημα τι έγινε? Επεδίωξες να έχεις κάποια επαφή μαζί του?
4) "Και τώρα τί"? Πως πιστεύεις οτι η εμπειρία που αποκόμησες μπορεί να ενσωματωθέι/βοηθήσει στην καθημερινότητα/ζωή σου?

quote:

---

Μαρέσει ο Jonniebegood...Πιστεύω οτι αντιμετωπίζουμε το ίδιο θέμα απο διαφορετικές οπτικές γωνείες (αυτός ανιμισμό ας πούμε ,εγώ επιστήμη ας πούμε πάλι) αλλα η εμπειρία μας και τα λεγόμενά μας έχουν πολλά σημεία επαφής!

Κάτι που ήθελα να ρωτήσω επίσης τον Mercury.

1)Ανέφερες οτι μετά δεν μπορούσες να πέσεις για ύπνο οπότε περπάτησες κάμποσα χιλιόμετρα.Τί έγινε τότε? Ποίες η σκέψεις σου και ποιά η αντίληψή σου για την βόλτυα και τον περιβάλλοντα χώρο?
2)Την επόμενη μέρα ,καθώς και την μεθεπόμενη στην δουλειά σου πώς ένιωθες? Αν όχι τίποτε απο νευροχημικής πλευράς,και μόνο η εμπειρία του μανιταριού η τόσο δυνατή εμπειρία πρέπει να τους πρόσδωσε κάποιο χρώμα...
3)Τελικά με εκείνο το συγγενή σου με το πρόβλημα τι έγινε? Επεδίωξες να έχεις κάποια επαφή μαζί του?
4) "Και τώρα τί"? Πως πιστεύεις οτι η εμπειρία που αποκόμησες μπορεί να ενσωματωθέι/βοηθήσει στην καθημερινότητα/ζωή σου?

Reality: A serotonine induced Hallucination?

---

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΑΙ ΠΟΥ ΠΗΓΕΣ? ΕΙΤΕ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΣΟΥ ΣΥΜΠΑΝ, ΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΑΣΤΡΙΚΟ ΚΟΣΜΟ, ΕΙΤΕ ΣΤΟ ΔΕΒΑΧΑΝ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΠΛΑΤΩΝΑΣ "ΔΕΝ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ, ΑΠΛΩΣ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΘΥΜΑΤΑΙ". ΤΙ ΘΥΜΑΤΑΙ?

ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΛΟΝ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΕΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΘΕΪΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ.
ΞΕΡΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΝΟΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΛΟΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΤΟ ΒΙΩΝΕΙΣ. ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΡΒΑΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ. ΑΛΛΟ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ΤΩΝ ΕΝΣΑΡΚΩΣΕΩΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΒΙΩΝΕΙΣ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ ΣΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΣΑΜΣΑΡΑ. ΓΙ' ΑΥΤΟ Ο ΦΙΛΟΣ XOTCHIPILLI ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΤΟΝΙΖΕΙ ΚΑΙ ΞΑΝΑΤΟΝΙΖΕΙ ΓΙΑ "ΤΟ ΠΟΣΟ ΕΤΟΙΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ".

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΣΤΗΣ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΝΟΗΤΙΚΑ ΤΙΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΤΙΣ "ΒΙΩΣΕΙ".

ΖΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΤΗΤΑΣ ΜΙΑ ΘΕΑΣΗ ΤΗΣ ΟΛΟΤΗΤΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΘΛΙΒΕΙ ΓΙΑΤΙ "ΒΛΕΠΟΥΜΕ" ΠΟΣΟ ΑΝΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ. Η ΓΚΟΜΕΝΑ ΠΟΥ ΔΕ ΣΕ ΗΘΕΛΕ, Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ, Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΑΝ ΕΧΕΙΣ. ΣΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΟΛΟΝ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠ'ΑΥΤΑ ΔΕ ΜΕΤΡΑΕΙ. ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΑΝΕΙΠΩΤΗ ΘΛΙΨΗ ΓΙΑΤΙ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΖΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ.

ΑΛΛΟΣΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΤΟ "ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ Η ΓΝΩΣΗ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ Η ΘΛΙΨΗ ΜΟΥ.

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΕΝΑ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΛΑΘΟΣ ΣΤΟ ΦΥΛΟ

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΕΝΑ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

Φίλε Xotchipilli οι απαντήσεις στις ερωτήσεις σου

quote:

---

1)Ανέφερες οτι μετά δεν μπορούσες να πέσεις για ύπνο οπότε περπάτησες κάμποσα χιλιόμετρα.Τί έγινε τότε? Ποίες η σκέψεις σου και ποιά η αντίληψή σου για την βόλτα και τον περιβάλλοντα χώρο?

---

quote:

---

την ώρα που το ακούμπαγα με "άκουσα" να απορώ : "καλά τόσο χαζός είναι,δεν καταλαβαίνει με τίποτα?"...και την ίδια στιγμή "πάγωσα", σε 2-3 δευτερόλεπτα είχαν περάσει απο το μυαλό μου τα εξής :"όχι δεν είναι χαζός,αφού το ξέρω" και μαζί με αυτή τη διαπίστωση "είδα και όλο το σκηνικό και το τι είχε συμβει στη ζωή του τον τελευταίο καιρό" και ΚΑΤΑΛΑΒΑ ότι είχε ανάγκη απο συναισθηματική υποστήριξη...'ενιωθε μόνος...τα μηνύματα ήταν απλά "καλέσματα για βοήθεια".Ένιωθε την ανάγκη για συναισθηματική επαφή και έγραφε αυτόματα "ότι του κατέβαινε", απλά για μια οποιαδήποτε απάντηση...πάλι εγώ έκανα το λάθος.

Αποφάσισα ότι "δεν πνιγόμουν πραγματικά στη δουλειά" και του απάντησα την ίδια στιγμή...μια σαχλαμάρα και εγώ, αλλά δεν ήταν αυτό που είχε σημασία...και την ίδια στιγμή τον "είδα" χαρούμενο να διαβάζει την απάντηση μου...και ένιωσα απίστευτη ικανοποίηση!Σκεφτόμουν επάνω σε αυτό για ώρες...ένα απλό μηνυματάκι σε κινητό...μια σαχλαμάρα...είχε φέρει την ευτυχία...

---

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

Μακάρι τέτοιες αλλαγές στην αντίληψη να τις βίωνε όλος ο κόσμος καθημερινά.Βλέπω μια θετική αλλαγή η οποία με χαροποιεί ιδιαίτερα...

Απο ότι βλέπουμε,ο φίλος Mercury δεν "ναρκώθηκε"...Ίσα-ϊσα μόνος του μας λέει οτι είδε πράγματα αυτονόητα,που ήταν κάτω απο την μύτη του.Αυτό έλεγα εξαρχής και εγώ!

Το μόνο που μένει τώρα είναι η διατήρηση αυτής της εσωτερικής διδαχής...Το είδος Homo Sapiens έχει το κακό συνήθειο να ξεχνάει εύκολα και όπως ξέρουμε όλοι η λήθη είναι εχθρός της γνώσης

ζουμε μεσα σε μια φτιαχτη πραγματικοτητα που μας εφτιαξαν στις πολεις

και εκμεταλευομενοι την καθημερινοτητα μας, που την ζουμε μεσα σε αυτην την επιπλαστη πραγματικοτητα του ηλεκτρικου ρευματος, του αυτοκινητου και την τηλεορασης, προσπαθουν να μας πεισουν οτι αυτη ειναι Η πραγματικοτητα

φυσικα Η πραγματικοτητα βρισκεται παντου στο συμπαν, παντου στην φυση, αλλα δεν την βιωνουμε

ποτε κοιταξατε το φεγγαρι τελευταια φορα?

ποτε σκυψατε με προσοχη σε μια μυρμηγκοφωλια?

ποτε προσπαθησατε να δειτε τις λεπτομερειες ενος μικροσκοπικου αγριολουλουδου?

δεν ρωταω καν ποτε διανυκτερευσατε στην υπαιθρο...

ειπωθηκε παραπανω για την θλιψη που επιφερει η γνωση

φυσικο ειναι οταν αρχισεις να "βλεπεις" πισω απο την καθημερινη πραγματικοτητα να μην εχεις αιτιες να νιωσεις χαρα

ποσο μαλλον οταν "δεις" οτι η φυσικη πραγματικοτητα καταστρεφεται συνειδητα απο τον ανθρωπο

ωστοσο μπορεις να "δεις" το μεγαλειο του πνευματος της φυσης, που πολεμα με τους δικους του ρυθμους και τροπους, και αυτο σε γεμιζει αισιοδοξια και δυναμη

και εχει ολο τον χρονο με το μερος του

εμεις οχι!

Δεν έχω παρά κάποιες σκέψεις μου να καταθέσω, κυρίως με αφορμή την επικοινωνία μου με τον Xotchipilli2 σε γειτονικό topic.

Και πρώτα από όλα, φίλε Xotchipilli2, να συνοψίσω κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο του Aldous Huxley, The doors of perception , μεταφρασμένο από τις εκδόσεις Απόπειρα το 1980 με τίτλο «Οι θύρες της ενόρασης». Πιθανότατα είναι γνωστό στους περισσότερους, αλλά επειδή ταιριάζει τόσο πολύ με αυτά που σε «εμπνέουν» επέτρεψέ μου να το χρησιμοποιήσω σαν ένα είδος αφετηρίας για αυτά που θέλω να πω.

Ο Α. Huxley έγραψε το βιβλίο με αφορμή κάποιες εμπειρίες του με τη χρήση μεσκαλίνης και LSD25. Παραθέτω περιληπτικά κάποια από τα συμπεράσματά του (που συνοψίζονται σε παράρτημα του βιβλίου).

Ο εγκέφαλος ελέγχεται χημικά…Το νευρικό σύστημα είναι πιο ευπαθές από τους άλλους ιστούς του σώματος…
Ασθένειες, υποσιτισμός, παρατεταμένες νηστείες, αβιταμινώσεις, τραυματισμοί, αυτοτραυματισμοί (μαστιγώσεις), αϋπνία, αναπνευστικές ασκήσεις, πολύωρης διάρκειας ψαλμοί…δε μπορεί παρά να αλλοιώνουν τη συνήθη χημική κατάσταση του εγκεφάλου και να παράγουν εμπειρίες που χαρακτηρίζονται υπερβατικές.

Και η κατακλείδα:
«Γνωρίζοντας ποιες είναι οι χημικές συνθήκες της υπερβατικής εμπειρίας, ο επίδοξος μυστικιστής θα πρέπει να στραφεί για τεχνική βοήθεια προς τους ειδικούς στην φαρμακολογία, τη βιοχημεία, τη φυσιολογία….
….Και από τη μεριά τους οι ειδικοί (επιστήμονες) θα πρέπει να στραφούν προς τον καλλιτέχνη, τον μάγο, τον οραματιστή… προς όλους εκείνους με μια λέξη… που ξέρουν με τους δικούς τους διαφορετικούς τρόπους, τι να κάνουν με αυτή την εμπειρία.»
Ο Α.Η. βέβαια είχε μια ουτοπιστική πίστη στον απελευθερωτικό χαρακτήρα της επιστήμης, πράγμα που αργότερα τον οδήγησε σε πολλά μπερδέματα και απογοητεύσεις.

Τα πιο πάνω τα παρέθεσα γιατί γίνεται φανερό ότι τέτοιες απόψεις, που αντιμετωπίζουν δηλαδή με περισσότερο ας πούμε σεβασμό τα ψυχοδηλωτικά ή ενθεογενή και δείχνουν ιδιαίτερη σημασία στη χημεία που συνοδεύει την εμπειρία, υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Όποιος ενδιαφέρεται να τις λάβει υπ’ όψιν του έχει κάθε δυνατότητα να το κάνει και μάλιστα σήμερα πιο εύκολα από ποτέ.
Επομένως , πραγματικά, δεν βρίσκω κανένα λόγο για να παθιάζεσαι τόσο πολύ με το να μεταστρέψεις όσο γίνεται περισσότερους από την λανθασμένη έστω οπτική τους για το θέμα.

Είναι ωραίο που υπάρχει και αυτό το topic μέσα σε όλα τα άλλα, όπου αναδεικνύεται και αυτή η άποψη, για να μπορούν και όσοι ενδιαφέρονται να πληροφορούνται, αλλά δυσκολεύομαι να καταλάβω την αγωνία σου να ξεκινήσεις , επέτρεψέ μου την έκφραση, «σταυροφορία» ενημέρωσης και διαφώτισης των …παραπληροφορημένων (και μάλιστα όταν αυτό δεν άπτεται των επαγγελματικών σου ενασχολήσεων όπως λες).

Καταλαβαίνω τον ενθουσιασμό σου και την λαχτάρα σου να μοιραστείς τις αλήθειες σου, όμως όλη αυτή η ενέργεια και το πάθος πιστεύω ότι θα ωφελούσε περισσότερο και εσένα αλλά και τους άλλους αν τα διοχέτευες σε κάτι όπως ας πούμε ένα διδακτορικό με θέμα όσο πιο κοντά σε αυτό που σε ενδιαφέρει παρά να αναλώνεσαι με ψυχοφθόρες αντεγκλήσεις με όσους δεν βλέπουν τα πράγματα όπως εσύ.

Με λίγα λόγια «χαλλαρά», «μη τρελαίνεσαι» όπως λέω και στην ψηφιακή μου υπογραφή. Πίστεψέ με, δεν υπάρχει κανένας μα κανένας λόγος να γίνεις θύμα οποιουδήποτε κυνηγιού μαγισσών όπως έγραψες. Κανείς δεν στο ζητά και κανέναν δεν θα ωφελήσεις… γνώμη μου…

Σχετικά με το πάντρεμα επιστημονικότητας και εσωτερικότητας μια δεύτερη σκέψη:

Για να είναι αυτό το πάντρεμα κάτι περισσότερο από μία ακόμη άλωση του ανθρώπου ως πρόσωπο και του χειρισμού του κατά το δοκούν, αφού θα ελέγχεται η βιοχημεία του, (εδώ έρχεται στο μυαλό μου η εικόνα του «ναρκωμένου;» Οτσαλάν), προϋποτίθεται η ύπαρξη ηθικών αξιών.

Έτσι, όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι, η επιστήμη αυτή καθ’ αυτή, δεν έχει καμία σχέση με ηθικές αξίες. Στην πραγματικότητα μάλιστα είναι αυτή που έχει αφαιρέσει από την ανθρωπότητα και τα τελευταία προσχήματα πάνω στα οποία στήριζε τις όποιες αξίες της.

Το αίτημα για αντικειμενική γνώση είναι μη συμβατό με οποιαδήποτε αξία, αφού οι αξίες είναι θεμελιωδώς μη αντικειμενικές και δεν μπορούν λογικά να εξαχθούν από την αντικειμενική γνώση. Η επιστήμη, από την άλλη, δεν μπορεί να δημιουργήσει ή να προτείνει αξίες.

Να από πού πηγάζει αυτό το βαθύ αίσθημα απογοήτευσης και αλλοτρίωσης που διαπερνά το σύγχρονο άνθρωπο. Να γιατί με τίποτα δεν θα ήθελα την εμπλοκή του αμοραλιστή (αν έχει κάποιες ηθικές αξίες τις έχει κόντρα στην ιδιότητά του ως επιστήμονα και όχι εξ αιτίας της) επιστήμονα (νευροανατόμου ή βιοχημικού ας πούμε) στο τελευταίο καταφύγιο της ψυχής μου (την όποια δηλαδή μυστικιστική εμπειρία αυτογνωσίας μπορεί να έχω).*

*Για τη διατύπωση των πιο πάνω για την επιστήμη, πήρα αφορμή και ιδέες από το “Από τη Βιολογία στην Ηθική» του J. Monod εκδ. Σύναλμα

Θα κλείσω με μερικές σκόρπιες προτάσεις που κατά κάποιο τρόπο οριοθετούν τους προβληματισμούς μου για το θέμα…

Η virtual (chemical) reality όσο πειστική κι αν είναι δεν παύει να είναι virtual (chemical). Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να είναι και πολύ χρήσιμη ή και πολύ επικίνδυνη.

Η μελέτη της ΧΗΜΕΙΑΣ της ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ (και μάλιστα της μυστικιστικής) δεν μπορεί παρά να γοητεύει κάθε «επιστημονικοστραφές» μυαλό, ειδικά αν οι γνώσεις του στη βιοχημεία και την ανθρώπινη φυσιολογία του επιτρέπουν να βγάζει σχετικά έγκυρα συμπεράσματα.
Από το σημείο αυτό, όμως, η απόσταση για να κολλήσει κανείς στην «ατραπό» της ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ της ΧΗΜΕΙΑΣ (εμπειρία που προκαλείται από τη χρήση χημικών μέσων) είναι, κατά τη γνώμη μου, ελάχιστη και αρκούντως …κατηφορική.

Αν μια αγαπημένη αγκαλιά αναστατώνει τα ενζυμικά μου συστήματα με τον πιο γλυκό τρόπο, ποιο χημικό κοκτέιλ, όσο πιστά και αν προσομοίωνε αυτή την γλυκιά ενζυμική αναστάτωση, θα μπορούσε να αντικαταστήσει αυτή την αγκαλιά;

"Δεν έχω παρά κάποιες σκέψεις μου να καταθέσω, κυρίως με αφορμή την επικοινωνία μου με τον Xotchipilli2 σε γειτονικό topic."

ειναι το τοπικ που νομιζω?

.

"Ο Α. Huxley έγραψε το βιβλίο με αφορμή κάποιες εμπειρίες του με τη χρήση μεσκαλίνης και LSD25. Παραθέτω περιληπτικά κάποια από τα συμπεράσματά του (που συνοψίζονται σε παράρτημα του βιβλίου).

Ο εγκέφαλος ελέγχεται χημικά…Το νευρικό σύστημα είναι πιο ευπαθές από τους άλλους ιστούς του σώματος…
Ασθένειες, υποσιτισμός, παρατεταμένες νηστείες, αβιταμινώσεις, τραυματισμοί, αυτοτραυματισμοί (μαστιγώσεις), αϋπνία, αναπνευστικές ασκήσεις, πολύωρης διάρκειας ψαλμοί…δε μπορεί παρά να αλλοιώνουν τη συνήθη χημική κατάσταση του εγκεφάλου και να παράγουν εμπειρίες που χαρακτηρίζονται υπερβατικές.

Και η κατακλείδα:
«Γνωρίζοντας ποιες είναι οι χημικές συνθήκες της υπερβατικής εμπειρίας, ο επίδοξος μυστικιστής θα πρέπει να στραφεί για τεχνική βοήθεια προς τους ειδικούς στην φαρμακολογία, τη βιοχημεία, τη φυσιολογία….
….Και από τη μεριά τους οι ειδικοί (επιστήμονες) θα πρέπει να στραφούν προς τον καλλιτέχνη, τον μάγο, τον οραματιστή… προς όλους εκείνους με μια λέξη… που ξέρουν με τους δικούς τους διαφορετικούς τρόπους, τι να κάνουν με αυτή την εμπειρία.»"

αυτα επρεπε να τα πεις και στο αλλο τοπικ, διοτι τα ιδια ειπα και πηγαν να με φανε οι μασονοι

βγηκα τρεχοντας απ τη στοα!

χαχαχα

.
"Επομένως , πραγματικά, δεν βρίσκω κανένα λόγο για να παθιάζεσαι τόσο πολύ με το να μεταστρέψεις όσο γίνεται περισσότερους από την λανθασμένη έστω οπτική τους για το θέμα."

σε αυτο θα συμφωνησω μαζι σου

απο την εμπειρια των 45 χρονων μου, εμαθα οτι ο καθενας αντιλαμβανεται μονο ο,τι επιλεγει

κοινως, στου κουφου την πορτα οσο θελεις βροντα

.
"Η virtual (chemical) reality όσο πειστική κι αν είναι δεν παύει να είναι virtual (chemical). Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να είναι και πολύ χρήσιμη ή και πολύ επικίνδυνη."

δεν ειναι ουτε virtual ουτε chemical η πραγματικοτητα των ψυχοδηλωτικων

ειναι απλα ενα πολυ μεγαλυτερο μερος της πραγματικοτητας απο ο,τι μας επιτρεπουν οι νευροδιαβιβαστες του εγκεφαλου μας να αντιληφθουμε

.
"Από το σημείο αυτό, όμως, η απόσταση για να κολλήσει κανείς στην «ατραπό» της ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ της ΧΗΜΕΙΑΣ (εμπειρία που προκαλείται από τη χρήση χημικών μέσων) είναι, κατά τη γνώμη μου, ελάχιστη και αρκούντως …κατηφορική."

κανενας ποτε δεν εξαρτηθηκε απο τα ψυχοδηλωτικα!

ποτε!

αλλα να μην μπερδευουμε το MDA (μεθαμφεταμινη γνωστη ως εκστασις) με το LSD25

το MDA και το MDMA που καταναλωνουν οι πιτσιρικαδες προκαλλει εξαρτηση

το LSD απο την αλλη δεν εχει καμια επιδραση αν το χρησιμοποιησει κανεις καθημερινα, αλλα και δεν προσφερει τιποτα ευφορικο για να το ξαναπαρει ο όποιος πιτσιρικας για πλακα

το αντιθετο θαλεγα...

χεχεχε

.
"Αν μια αγαπημένη αγκαλιά αναστατώνει τα ενζυμικά μου συστήματα με τον πιο γλυκό τρόπο, ποιο χημικό κοκτέιλ, όσο πιστά και αν προσομοίωνε αυτή την γλυκιά ενζυμική αναστάτωση, θα μπορούσε να αντικαταστήσει αυτή την αγκαλιά;"

ΚΑΝΕΝΑ!

αλλα ποιος προσπαθει να υποκαταστησει την ανθρωπινη επαφη με τα ψυχοδηλωτικα?

.
να κλεισω με μια πληροφορια για τον Αλντους Χαξλεϋ: λιγο πριν την ωρα του θανατου του πηρε μια υπερδοση LSD25 και η γυναικα του του διαβαζε την Θιβετανικη βιβλο των νεκρων

αν θυμαστε ο Τιμοθυ Ληρυ εγραψε βιβλιο για την ψυχεδελικη εμπειρια και την Θιβετανικη βιβλο των νεκρων

Φίλε Αμπέρ,πιστευω πως αναλύεις πολύ σημαντικά στοιχεία της όλης προσπάθειάς μου.Καταρχήν οφείλω να παραδεχτώ οτι αν κάνω αυτή την ενημέρωση εδώ μέσα την κάνω καθαρά για προσωπική ευχαρίστηση.Σκέψου το ώς εξης:πιστεύω οτι αν η συνεισφορά μου δεν διαγραφεί και παραμείνει στον χώρο του εσωτέρικα,τότε αποτελέι μαι καλή αρχή για πληροφόρηση πάνω στο θέμα απο την στι΄γμή που δεν υπάρχουν αρκετές ελληνικές προσπάθειες πάνω στον τομέα.Με λύπη μου ανακάλυπτω οτι οι περρισότερες ελληνικές σελίδες που αναφέρονται στα ψυχοενεργά είνα ,να με συγχωρήσετε, "μαστουροσελίδες" και ρποάγουν το "φάε ότι μπορείς,πέρνα καλά".Αν κάποιος το ακολουθήσει αυτό είναι κατήφορος!

Με οποιαδήποτε ασχολία μου παθιάζομαι,ιδίως με "ερασιτεχνικά" ενδιαφέροντα που σε καμμία περίπτωση δεν μου καταναλώνουν ενέργεια ή χρόνο απο αυτή που επενδύω στην εξορισμου εργασία μου,Κάτι τέτοιο αν συναίβενε θα ήταν αντιπαραγωγικό.

Αν μη τι άλλο το θέμα που δημιούργησα πιστεύω οτι θα βοηθήσει πολλούς που έχουν απορίες πάνω στα ψυχοενεργά.Απο τον πιο απλό που δίαβασε στο Χ "cult" περιοδικό ένα αρθράκι για τα ψυχεδελικα (που πολλές φορές είναι ελιπέστατα αυτά τα άρθρα) ώς κάποιον πιο ψαγμένο.Η "σταυροφορία" λοιπον έχει ώς σκοπό τον εμπλουτισμό των γνώσεων,εξάλλου νομίζω οτι απαντάει πολλές ερωτήσεις και ήταν ΄ρενα θέμα που έλειπε απο εδώ μέσα. Άπαξ και είχα κάποιες απόψεις θεώρησα καλό να τις εκθέσω,και απο ότι βλέπω προέκυψε μια πολύ όμορφη συζήτηση.Η άποψη του Αλντους Χάξλευ είναι σεβαστή,αλλα δεν παραμένει να είνα βιβλίο.Ο διάλογος πιστεύω είναι αρκετά πιο μεστός,γιατί βάζω στοίχημα οτι ακόμα και να διαβάσει κκάποιος ένα βιβλίο πάντα μένουν απορίες! Πιστεύω οτι η ανθρώπινη συνειδητότητα είναι κάτι που χρίζει έρευνας,όχι με σκοπό να την μειώσει ή να την αναγάγει σε απλές εγκεφαλικές λειτουργίες,αλλα με σκοπό να την πλαισιώση και να την καταλάβει καλύτερα.Το "πάθιασμά" μου ίσως είναι αναγκαίο,μιας που το θέμα των ενθεογενών έχει θαφτεί κάτω απο τόνους "αστικών μύθων",παραπληροφόρισης,προπαγάνδας και δυστηχώς πολλές φορες και μπουρδολογίας.Αυτό ίσως απαιτει μια "καυτη" προσσέγγιση του θέματος για να ενημερωθούν σωστά όσοι ενδιαφέρονται,παρά μια "χλιαρή" αναφορά.

Μια παράγραφό σου την βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα

quote:

---

Να από πού πηγάζει αυτό το βαθύ αίσθημα απογοήτευσης και αλλοτρίωσης που διαπερνά το σύγχρονο άνθρωπο. Να γιατί με τίποτα δεν θα ήθελα την εμπλοκή του αμοραλιστή (αν έχει κάποιες ηθικές αξίες τις έχει κόντρα στην ιδιότητά του ως επιστήμονα και όχι εξ αιτίας της) επιστήμονα (νευροανατόμου ή βιοχημικού ας πούμε) στο τελευταίο καταφύγιο της ψυχής μου (την όποια δηλαδή μυστικιστική εμπειρία αυτογνωσίας μπορεί να έχω).*

*Για τη διατύπωση των πιο πάνω για την επιστήμη, πήρα αφορμή και ιδέες από το “Από τη Βιολογία στην Ηθική» του J. Monod εκδ. Σύναλμα

---

Αυτή την ιδιότητα του "επιστήμονα",μου την έδωσαν σε κάποια πανεπιστήμιο.Ξέχασαν (η μάλλον δεν τους άφησα) να μου πάρουν την ανθρώπινή μου φύση,η οποία είναι υποκειμενική και η οποία έχει αξίες.Οι δικές μου αξίες μου απαγορεύουν ρητά να "κατακρεουργήσω" οποιαδήποτε μυστικιστική σου εμπειρία στο όνομα μιας μελέτης.Λάθος για έναν "επιστήμονα"? Ίσως...Προέχει όμως σε αυτό τον τομέα η ανθρώπινη φύση! Κάτι τέτοιο με κάνει όντως αιρετικό ,σε σχέση με την ιδιότητά μου

Όσον αφορά τις ψυχοενεργές ουσίες το δηλώνω σθεναρά και το υπερασπίζω με ζήλο οτι ¨ΟΥΤΕ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ,ΟΥΤΕ ΤΙΘΕΤΑΙ ΘΕΜΑ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΕΘΙΣΜΟ.Πιο λιανά :Με τι μπορείς να υποκαταστήσεις ένα φιλί? Με ΤΙΠΟΤΑ,Το φιλι είναι φιλί.Με τι μπορείς να υποκαταστήσεις μια ψυχεδελική εμπειρία? Με ΤΙΠΟΤΑ.Η ψυχεδελική εμπειρία είναι ψυχεδελική εμπειρία.Όπως δεν μπορεί να αλωθεί η μοναδικότητα και η αξία του φιλιού ,έτσι ευτυχώς για μερικούς δυστηχώς για κάπουος άλλους δεν μπορεί να αλωθεί η μοναδικότητα και η αξία της ψυχεδελικής εμπειρίας.Πώς να το κάνουμε,το κάθε πράμα είναι μοναδικό!

Επίσης να αναφερθώ στην "κατρακύλα".

quote:

---

Από το σημείο αυτό, όμως, η απόσταση για να κολλήσει κανείς στην «ατραπό» της ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ της ΧΗΜΕΙΑΣ (εμπειρία που προκαλείται από τη χρήση χημικών μέσων) είναι, κατά τη γνώμη μου, ελάχιστη και αρκούντως …κατηφορική.

---

Για να έχεις αυτή την άποψη σημαίνει οτι θα έχεις και ένα ανάλογο δείγμα απο την οποία την εξάγεις,πχ θα έχεις δεί άτομα να κατρακυλάνε.Τι άτομα ήταν αυτά?Με τι κριτήρια? Ταιριάζουν στο προφίλ που παρουσιάζω απο την πρώτη μου κιόλας αποστολή? Δεν νομιζω,γιατι αν η μελέτη τους ήταν σοβαρή δεν θα κατρακυλούσαν.

Νατο θέσω λίγο πιο ωμα και πολύ πιο προσωπικά:Δεν θα με δείτε "υπο την εππίρεια".Έχω έρθει σε επαφή με την ψυχεδελική/ενθεογενική εμπειρία και οι επαφές μου είναι σπανιότατες.Σε καμμία περίπτωση όταν μιλήσω για ανέλιξη,για εσωτερικό ψάξιμο,για αυτοβελτίωση δεν θα αρχίσω μανιωδώς να ψάχνω σε κάποιο τσαντάκι για να κατεβάσω κάποιο ψυχοενεργό.Απλά έχω εμπειρία και γνώση ακόμα μιας μεθόδου,η οποία είναι μοναδική όπως όλες άλλωστε (αναφέρομαι σε κλασσικές μεθόδους).Ό δρόμος μου δηλαδή δεν είναι "Πως αναπτύσεσαι? Ε,παίρνω ενθεογενη". Μπορολυν τα ενθεογενή να προσφέρουν πολλά και πιστεύω οτι είναι γνήσια μέθοδος όπως και κάθε άλλη.Δεν θα την θεωρούσα "virtual" ή "χημική" πραγματικότητα γιατί ίσως τότε να έπρεπε αντικειμενικά (αχ καταραμένη επιστήμη!!!!) να θεσπίσουμε άλλες μεθόδους ως "ενδοvirtual","ενδοχημικές" πραγματικότητες ή "αυτοvirtual","αυτοχημικές".

Επειδή όμως αυτά είναι λόγια να πώ το εξής.Ε΄χουν περάσει αρκετά χρόνια απο την αρχή της μελέτης μου γύρω απο το θέμα των ενθεογενών και δεν έχω κατρακυλήσει.Ούτε πιο συχνές έγιναν οι εμπειρίες μου,ούτε ανέπτυξα κάποια ψυχική εξάρτηση (για σωματική εξάρτηση ούτε λογος!),ούτε "στειρώθηκα" με τρόπο που να πιστεύω οτι "οτιδήποτε μυστικιστικό=κατάποση ενθεογενούς".Νομίζω οτι με το θέμα που άνοιξα αντιμετωπίζω και αυτή την πτυχή!Ίσα ίσα,δείχνω και επισημαίνω τον τρόπο ο οποίος αν ακολουθηθεί θα σταματήσουν ορισμένα άτομα που προσσεγκίζουν το θέμα αυτό να γίνονται "ακόμα ένα νούμερο σε στατιστική έρευνα κατρακυλήματος σε βούρκο ψυχικής εξάρτησης".

Κάποιος μπορεί να κατρακυλήσει με τα ενθεογενή αν δεν έχει ξεκαθαρίσει κάπποια πραματάκια μέσα στο κεφάλι του και τα κίνητρά του? Φυσικά...
Αυτό όμως μπορεί να συμβεί με οποιαδήποτε μέθοδο ΑΡΚΕΙ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΝΑ ΕΧΕΙ ΛΑΘΟΣ ΚΙΝΗΤΡΑ.Συγκεκριμένα έχω δεί τέτοια κατρακυλήματα και με "ακίνδυνες" κλασσικές μεθόδους...Το λιγότερο και το πιο ανώδυνο είναι άτομα που χρησιμοποιούν το ενεργό ονείρεμα ή τον διαλογισμό ώς "αποφυγη πραγματικότητας" και στο τέλος ζημειώννωται....

Οπότε για να μην ξεχνιώμαστε ,το μύνημά μου είναι :OXI αντικαταστάσεις,ΟΧΙ προσομοιώσεις,ΟΧΙ εθισμός σε οποιαδήποτε μορφή.

Reality: A serotonine induced Hallucination?

Καλησπερίζω όλους τους φίλους,και καλωσορίζω στην συζήτηση τον φίλο Ampere.

Διαβάζοντας το μήνυμα σου φίλε Ampere και ειδικότερα αυτό το κομμάτι με την άποψη του Huxley μου ήρθε στο μυαλό ένα παλιό τραγουδάκι των Supertramp,το οποίο ξεκινάει κάπως έτσι

When I was young, it seemed that life was so wonderful,
a miracle, oh it was beautiful, magical.
And all the birds in the trees, well they'd be singing so
happily,
joyfully, playfully watching me.

Λοιπόν,χημεία,βιοχημεία,και το πως λειτουργεί ο εγκέφαλος δεν γνωρίζω. Η κοινή λογική όμως πολύ απλά μου λέει ότι κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Παραταταμένες νηστείες,ασθένειες και υποσιτισμός,διαλογισμός,προσευχές και ασκήσεις αναπνοής πρέπει να έχουν κάποιες επιδράσεις στην φυσιολογία του ανθρώπινου οργανισμού και πολύ πιθανά να προκαλούν αλλοιώσεις στην συνήθη χημική σύσταση του εγκεφάλου. Το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και με τα ενθεογενή/ψυχοδηλωτικά,με τη διαφορά ότι η αλλοίωση αυτή της χημικής σύστασης που προκαλούν αυτές οι ουσίες είναι πιο άμεση, πιο "δραστική" και προφανώς πιο επικίνδυνη.

Η κοινή λογική όμως - αν πράγματι την κατέχω - ορθώνει μπροστά μου το ακόλουθο ερώτημα. Αν η νηστεία,ο διαλογισμός,και οι προσευχές μπορούν να προκαλέσουν τέτοιες "αλλοιώσεις" στην χημική σύσταση του εγκεφάλου μου, τότε 35 χρόνια "εκπαίδευσης" για το πως είναι ο κόσμος,ποιά είναι η "πραγματικότητα",πως πρέπει να συμπεριφέρομαι,τι πρέπει να κάνω για να επιβιώσω κλπ τι έχουν προκαλέσει στον εγκέφαλο μου? Η απάντηση είναι ότι προφανώς αυτή η συνεχής "εκπαίδευση", που ξεκίνησε απο την επίδραση του οικείου περιβάλλοντος μου,πέρασε στο σχολικό εκπαιδευτικό σύστημα,συνέχισε με τη στρατιωτική μου θητεία,και κατέληξε με την ένταξη μου στο εργασιακό σύστημα,αυτή η συνεχής "εκπαίδευση" επαναλαμβάνω ,δεν έχει προφανώς αλλοιώσει την χημική σύσταση του εγκεφάλου μου,αλλά την έχει ΚΑΘΟΡΙΣΕΙ.

Αν λοιπόν οι προσευχές και οι νηστείες προκαλούν χημικές αλλοιώσεις,τότε τα ατελείωτα κηρύγματα,οι απαγορεύσεις,οι προτροπές και οι νουθεσίες,οι καλοί και οι κακοί βαθμοί,οι ανταμοιβές και οι τιμωρίες,τι χημικές αντιδράσεις προκαλούν?

Και συνεχίζω τη σκέψη μου

Υποτίθεται ότι ο σκοπός της "εκπαίδευσης" που έλαβα και εξακολουθώ να λαμβάνω,είναι η προσαρμογή μου στην πραγματικότητα,η αφομοίωση των συμπεριφορών εκείνων που θα βοηθήσουν την αρμονική ένταξη μου στο κοινωνικό σύνολο,η εκμάθηση δεξιοτήτων που θα με κάνουν χρήσιμο και ωφέλιμο και θα μου εξασφαλίσουν την δυνατότητα της επιβίωσης.Με λίγα λόγια σκοπός της εκπαίδευσης είναι η ομαλή ένταξη και προσαρμογή στα ζητούμενα του "συστήματος".

Όμως...

Τι γίνεται αν κάτι δεν πάει καλά με αυτό το "σύστημα"? Τι γίνεται αν ο σκοπός όλης της "εκπαίδευσης" που έλαβα ήταν να μετατραπώ σε εξάρτημα μιας χαλασμένης ή ακόμα χειρότερα μιας καταστροφικής "μηχανής"? Αν το "σύστημα" είναι λάθος, τότε και η "εκπαίδευση προσαρμογής" ήταν λάθος,και άρα και η "συνήθης χημική σύσταση" του εγκεφάλου μου, που σε μεγάλο βαθμό η "εκπαίδευση" διαμόρφωσε,είναι επίσης λάθος...

Και το τραγουδάκι συνεχίζει...

But then they send me away to teach me how to be sensible,
logical, responsible, practical.
And they showed me a world where I could be so dependable,
clinical, intellectual, cynical.

Κατα τη διάρκεια της "εμπειρίας" παρατήρησα κάτι που για τα δικά μου δεδομένα είναι εκπληκτικό.Συγκεκριμένες "ψυχικές καταστάσεις" και "εικόνες" έφερναν στο μυαλό μου, σε μορφή αυτόματων συνειρμών, ιστορίες από την ελληνική μυθολογία,και αποσπάσματα απο την Καινή Διαθήκη,και συγκεκριμένα απο λόγια του Χριστού.Κατά πολύ περίεργο τρόπο μπορούσα να αντιληφθώ πλήρως με απίθανη ευκολία και σε όλη τους την έκταση το "νόημα" συμβολισμών που στην πραγματική ζωή μου δεν μου λενε απολύτως τίποτα.Προσπάθησα να κρατήσω σημειώσεις με το περιεχόμενο αυτών των υπέροχων "ενοράσεων", αλλά δυστυχώς τα χέρια μου έτρεμαν απο τον πανικό,και το μόνο που βρήκα το πρωί ήταν κάτι ακαταλαβίστικες μουτζούρες.Νιώθω ότι άν μπορούσα να παραμείνω σε εκείνο το επίπεδο νοητικής λειτουργίας,έχοντας όμως έλεγχο της κατάστασης,θα μπορούσα να εξηγήσω οτιδήποτε περιέχει τον παραμικρό "συμβολισμό".

Απο την άλλη μεριά όμως -με σκοπό να κατανοήσω πως ακριβώς επιδρά αυτή η ουσία- έκανα και ένα άλλο "μικρό πείραμα".Προσπάθησα να δω την ταχύτητα με την οποία το μυαλό μου εκτελούσε απλές μαθηματικές πράξεις.Και είδα ,με έκπληξη, ότι δυσκολευόμουν πολύ να κάνω μια απλά πρόσθεση διψήφιων αριθμών,ενώ δεν κατάφερα καθόλου να βγάλω το αποτέλεσμα μιας πρόσθεσης μεταξύ τριψήφιων (φυσιολογικά προσθέτω τριψήφια νούμερα σε ελάχιστα δευτερα).Κυριολεκτικά "κόλλησα"...Αν έμενα σε αυτή την κατάσταση θα με απέλυαν την ίδια μέρα από τη δουλειά μου,δεν υπήρχε περίπτωση να τα καταφερω.

Η "γλώσσα" λοιπόν αυτής της "κατάστασης" στην οποία σε βάζουν τα ενθεογενή είναι καθαρά η γλώσσα των "συμβόλων".Τα σύμβολα είναι κατά κάποιο τρόπο "φόρμες ψυχικών καταστάσεων",γίνονται αντιληπτά απο το "συναίσθημα", και σίγουρα χάνουν τη δύναμη τους όταν γίνονται αντικείμενα ανάλυσης.

Απο την άλλη ο ορθολογισμός και η λογική μου δεν είχαν καμιά "υπόσταση" κατά τη διάρκεια της εμπειρίας. Διαλύθηκαν σαν τον ατμό...

Απο την μια άκρη λοιπόν της "τραμπάλας" στην άλλη. Μήπως η ισορροπία είναι τελικά το ζητούμενο? Και πως την αποκτάμε?

Φίλοι Xotchipilli και jonniebegood το τραγουδάκι συνεχίζει

Now watch what you say or they'll be calling you a radical,
liberal, fanatical, criminal.
Won't you sign up your name, we'd like to feel you're
acceptable, respectable, presentable, a vegetable!

Φίλε jonniebegood δεν έχω ερωτήσεις σε αυτά που μου είπες.Αυτά απλά τα δέχεσε ή τα απορρίπτεις ή περιμένεις να τα επιβεβαιώσεις.Μου αρέσει πάντως ο τρόπος που αντιλαμβάνεσαι την "πραγματικότητα".Έχει κάτι το πολύ διαφορετικό.

Φίλε Xotchipilli θα ήθελα να μου εξηγήσεις τι ακριβώς εννοείς όταν μιλάς για "θάνατο του Εγώ". Έχω την εντύπωση ότι το δικό μου "εγώ" ποτέ δεν πέθανε,και για αυτόν ακριβώς το λόγο δέχτηκα και αυτό το σφυροκόπημα...Αναρρωτιέμαι τι "θυσία" περιμέναν απο μένα οι "υπάρξεις" στην αρχή του "ταξιδιού"...

Και το τραγουδάκι τελειώνει

At night, when all the world's asleep,
the questions run so deep
for such a simple man.
Won't you please, please tell me what we've learned
I know it sounds absurd
but please tell me who I am.
who I am?...

Σχετικά με την κοινωνία και τα σχόλια σου προς αυτην...Συμφωνώ.Θα ήταν πολύ απλό απλα να ακολουθείς.Πίστεψέ με οτι αν ακολουθήσεις τον "φλαουτίστα" ,αν προσαρμοστείς ,αν προσκυνήσεις της προσταγές τις οποιασδήποτε μόδας,αν υιοθετήσεις "νορμάλ","αποδεκτές" και "ακίνδυνες" πεποιθήσεις,αν ακολουθήσεις οτιδήποτε "trendy" και στήσεις ναό στον Θεό Χρήμα,στον θεο Σεξ και στον Θεο ειμαι-και-γαμω-τα-παιδια τότε θα κερδίσεις.Τι θα κερδίσεις? Τα κοινωνικά μπόνους!

Αρκει "στην τουαλετα τα ονειρα σου να ξεράσεις,να χαλαρώσεις και να μπεις στην σειρά!"

Dont follow the leader
Dont follow the dealer

Μερικά όμως άτομα,δεν θέλουν,δεν δέχονται να προσκυνήσουν τόσο.Τι να κάνουμε ,έχουν οσφυαλγία και οι μεσούλες τους δεν μπορούν να λυγίσουν τόσο που η γλώσσα τους να φτάνει στο πάτωμα ή στα παπούτσια Κάποιου φλαουτίστα για να τα γλύψουν. Εδώ φυσικά,τίθετε το θέμα της χρησής τομής.Παραμένεις κοινωνικα ενταγμένος,αλλα ακολουθείς και τα ονειρά σου και την ψυχούλα σου.

Φυσικά και η όλη κοινωνική εκπαίδευση διαμορφώνει τον εγκέφαλο.Ανυσηχητικό αν η "εκπαίδευση" είναι σκάρτη ε? Δεν βλέπω όμως κανείς να έχει προτείνει ποινικοποίηση αυτης της εκπαίδευσης

Να το πάω λίγο διαφορετικά για όσους ξέρουν απο υπολογιστή.Όταν είμαστε μικροί προγραμματιζώμαστε πολύ εύκολα,οπότε το BIOS μας(βασικό πρόγραμμα ποι διευθυνει το hardware του υπολογιστή) προγραμματίζεται ΣΧΕΔΟΝ ανεξήτιλα.Σιγά σιγά μετά περνάνε και άλλα "προγγράματα" απο πάνω και αναλόγως την επανάληψή τους και την έντασή του εγγράφωνται καλύτερα η χειρότερα.Με πιο απλά λόγια οι εμπειρίες μας και η πάσης φύσεως παιδία μας καθορίζει το ποιοι είμαστε.Ωραία! Πολλοί άνθρωποι λατρέυουν αυτον τον πραγραμματισμο,άλλους δεν τους ενοχλεί ιδιαίτερα,και άλλοι δεν τον αντιλαμβάνωνται καν.Μερικοί όμως τον εντόπισαν και θέλουν να παρεμβουν και να κάνουν ένα ξεψάχνισμα ,να βγάλουν άσχημα προγράμματα (που μπορεί να άφησε εσφαλμένη παιδεία,κακοποίηση απο γονεις κτλ κτλ),να ενισχύσουν τα καλά και να περάσουν καινούργια.Καλοσήλθατε λοιπόν στην έννοια του Μεταπρογραμματισμου!

Κατα την άποψή μου κάθε ένλογο όν πρέπει να την παιδέψει λίγο αυτή την διεργασία στο κεφαλάκι του.Αξίζει!

quote:

---

Απο την άλλη μεριά όμως -με σκοπό να κατανοήσω πως ακριβώς επιδρά αυτή η ουσία- έκανα και ένα άλλο "μικρό πείραμα".Προσπάθησα να δω την ταχύτητα με την οποία το μυαλό μου εκτελούσε απλές μαθηματικές πράξεις.Και είδα ,με έκπληξη, ότι δυσκολευόμουν πολύ να κάνω μια απλά πρόσθεση διψήφιων αριθμών,ενώ δεν κατάφερα καθόλου να βγάλω το αποτέλεσμα μιας πρόσθεσης μεταξύ τριψήφιων (φυσιολογικά προσθέτω τριψήφια νούμερα σε ελάχιστα δευτερα).Κυριολεκτικά "κόλλησα"...Αν έμενα σε αυτή την κατάσταση θα με απέλυαν την ίδια μέρα από τη δουλειά μου,δεν υπήρχε περίπτωση να τα καταφερω.

---

Όσον αφορά το εδώ θέμα μας, όπως έγραψα, προβληματισμούς κυρίως έχω και όχι κατασταλαγμένες απόψεις. Ανακαλύπτω κι εγώ τι θεωρώ ότι ισχύει για μένα κάθε φορά που γράφω ή μιλάω γι αυτό.

Συμφωνώ ότι δεν υπάρχει θέμα εξάρτησης με τα ψυχοδηλωτικά. Η «κατηφορικότητα» του δρόμου, στην οποία όμως αναφέρθηκα, αφορούσε δύο άλλες παραμέτρους.

Η μία είναι ότι η δύναμη, η αμεσότητα αλλά και η ευκολία πρόσβασης σε μια τέτοια εμπειρία μπορεί να τη μετατρέψουν σε κέντρο γύρω από το οποίο να περιστρέφεται και να προσδιορίζεται ολόκληρη η ζωή μας. Ο φορέας (της εμπειρίας) μπορεί να φτάσει να «λατρεύεται» περισσότερο από το φερόμενο (την εμπειρία δηλαδή καθ αυτή) και εν τέλει, ίσως, το μέσο καταλήξει να γίνει αυτοσκοπός.

Η άλλη έχει να κάνει με τη σοφία, την αυτοπειθαρχία ή έστω τη καθοδήγηση που κάποιος θα πρέπει να έχει ώστε να μπορεί να κάνει αφενός τη διάκριση για το τι είναι τι, αλλά και αφετέρου να ελέγξει θετικά υπέρ του την όποια συνάντησή του με τέτοιους «συμμάχους» όπως προτιμάς να τους αποκαλείς. Και νομίζω ότι δεν είναι πάντα εύκολο να εκτιμήσουμε σωστά το τι είμαστε σε θέση να χειριστούμε και τι όχι.

Βέβαια, τελικά, θα μου πεις, έτσι κι αλλιώς, κάθε ανηφόρα είναι εν δυνάμει και μία κατηφόρα. Απλά, όσο πιο απότομη μια ανηφόρα είναι, τόσο πιο απότομα, υπάρχει κίνδυνος, να την … «κατηφορίσουμε».

Φίλε Xotchipilli2, σε γενικές γραμμές, στο μόνο που θα διαφωνούσα σοβαρά μαζί σου είναι στην …ορθογραφία σου.

Το αίτημα για ακρίβεια στη διατύπωση αλλά και στη μορφή των γραπτών, νομίζω είναι από τα πρώτα που μαθαίνει να σέβεται κάθε επιστήμονας αλλά και κάθε ένας που ενδιαφέρεται να οξύνει το μέσο αυτό που διαθέτουμε για να επικοινωνούμε (τον λόγο δηλαδή, προφορικό ή γραπτό) μεταξύ μας.

Διαφορετικά ο «θόρυβος» που υπεισέρχεται στο μήνυμα αυτό καθ’ αυτό, αποσπά τη προσοχή, αλλοιώνει το περιεχόμενο και αν μη τι άλλο, δυσχεραίνει την επικοινωνία

Κατά τα άλλα, τι να πω. Είναι τόσο χειμαρρώδης και πληθωρικός, ο λόγος σου (πράγμα που φαντάζομαι, είναι η κύρια αιτία που πλήττεται η ορθογραφία του) και διαφαίνεται τόσο εκρηκτική η ενεργητικότητά σου που πραγματικά μένω εντυπωσιασμένος από το ότι όλα αυτά δεν είναι παρά το περίσσευμα ενέργειας και χρόνου που διοχετεύεις στα ερασιτεχνικά σου ενδιαφέροντα και σε τίποτε δεν βλάπτουν την εργασιακή σου καθημερινότητα
Δυστυχώς εγώ βρίσκομαι στην αντίπερα όχθη, όπου με το ζόρι προσπαθώ να κρατάω στοιχειώδη επαφή με ένα – δύο topic που με ενδιαφέρουν και αυτό, κατά κανόνα, γίνεται εις βάρος άλλων υποχρεώσεων αφού από κάπου αλλού αναγκάζομαι να «κλέψω» χρόνο και ενέργεια. (Λόγος για τον οποίο προτίθεμαι να… αραιώσω δραστικά τη συμμετοχή μου, όταν μάλιστα, δεν έχω και τίποτε ουσιαστικό να προσφέρω, εκτός ίσως από κάποιες φλύαρες θεωρητικολογίες).

Απέραντα τα sites που προτείνεις αν και όντως πολύ ενδιαφέροντα. Δεν πρόλαβα να εμβαθύνω (θα χρειαστεί πολλή από τη ζωή μου) στο http://www.egodeath.com/ . Όμως κάπου εκεί πήρε το μάτι μου, ότι δεν έχουμε λέει ελεύθερη βούληση; Δεν θέλω τόσο να μου πεις τι εννοούν, αν και θα με διευκόλυνε αυτό, (σε φαντάζομαι να σαρώνεις ολόκληρες ιστοσελίδες σε μερικά δευτερόλεπτα και να έχεις απομνημονεύσει τα βασικότερα σημεία, αφού τα έχεις συνδυάσει και επεξεργαστεί με όλους τους δυνατούς τρόπους), αλλά με αφορμή αυτό, να σχολιάσεις αν θέλεις τη σχέση των ενθεογενών με την βούληση. Νομίζω ένα από τα σοβαρότερα αντεπιχειρήματα που έχω ακούσει είναι αυτό για την διαταραχή στην αληθινή (ελεύθερη;!) θέληση του ανθρώπου που αυτά προκαλούν. Σκέφτομαι ότι στο κάτω - κάτω όλα έχουν το τίμημά τους. Δεν υπάρχει λένε τσάμπα τίποτα.

Χαίρομαι που ακούω ότι εξακολουθείς να έχεις τον έλεγχο μετά από τόσα χρόνια ενασχόλησής σου. Μόνο που επέτρεψέ μου να παρατηρήσω, ότι δεν νομίζω ότι αποτελείς αντιπροσωπευτικό δείγμα Κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια, δεν πιστεύω να τα κατάφερνα τόσο καλά. Βλέπεις μια θεωρία χωρίς πειραματισμούς δε "λέει". Και για να πω την αλήθεια μου, φοβάμαι ότι αν βρισκόμουν στην Ολλανδία, δύσκολα θα είχα την αυτοσυγκράτηση έστω του Mercury.

Λοιπόν για να τελειώνω κάποτε…

Αυτό περί «βάθους» και «εύρους» αντίληψης ήταν Η πληροφορία. («Information is what generates information»). Αναπήδησα από τη θέση μου. Πραγματικά πληροφορία που «γεννά» πληροφορίες…

quote:

---

Έχω περιγράψει την εμπειρία μου με την "φωτογραφική μνήμη" όταν ένα βράδυ είχα ζοριστεί με μια εργασία μου? Προσσέγκισα μια τέτοια "αυτιστική" κατάσταση κατα λάθος και εξ ανάγκης και...έγινα παραγωγικότατος για εκείνο το βράδυ!

---

Ελπίζω Ampere να κλέβεις χρόνο από τις υποχρεώσεις σου για να συμμετέχεις στο forum. Η ποιότητα των απόψεών σου και της "γραφής" σου χρειάζεται εδώ μέσα

"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
αλλά και...
Tria capita exsculpa sunt,unum intra alterum et alterum supra alterum

Η κοινή λογική όμως - αν πράγματι την κατέχω - ορθώνει μπροστά μου το ακόλουθο ερώτημα. Αν η νηστεία,ο διαλογισμός,και οι προσευχές μπορούν να προκαλέσουν τέτοιες "αλλοιώσεις" στην χημική σύσταση του εγκεφάλου μου, τότε 35 χρόνια "εκπαίδευσης" για το πως είναι ο κόσμος,ποιά είναι η "πραγματικότητα",πως πρέπει να συμπεριφέρομαι,τι πρέπει να κάνω για να επιβιώσω κλπ τι έχουν προκαλέσει στον εγκέφαλο μου? Η απάντηση είναι ότι προφανώς αυτή η συνεχής "εκπαίδευση", που ξεκίνησε απο την επίδραση του οικείου περιβάλλοντος μου,πέρασε στο σχολικό εκπαιδευτικό σύστημα,συνέχισε με τη στρατιωτική μου θητεία,και κατέληξε με την ένταξη μου στο εργασιακό σύστημα,αυτή η συνεχής "εκπαίδευση" επαναλαμβάνω ,δεν έχει προφανώς αλλοιώσει την χημική σύσταση του εγκεφάλου μου,αλλά την έχει ΚΑΘΟΡΙΣΕΙ.

[quote]

πολυ σωστη διαπιστωση φιλε μου

γι αυτο σε πολλους ανθρωπους ο συμμαχος ξεκιναει με το να τους επαναφερει στην τους παιδικη ηλικια

[quote]

Υποτίθεται ότι ο σκοπός της "εκπαίδευσης" που έλαβα και εξακολουθώ να λαμβάνω,είναι η προσαρμογή μου στην πραγματικότητα,η αφομοίωση των συμπεριφορών εκείνων που θα βοηθήσουν την αρμονική ένταξη μου στο κοινωνικό σύνολο,η εκμάθηση δεξιοτήτων που θα με κάνουν χρήσιμο και ωφέλιμο και θα μου εξασφαλίσουν την δυνατότητα της επιβίωσης.Με λίγα λόγια σκοπός της εκπαίδευσης είναι η ομαλή ένταξη και προσαρμογή στα ζητούμενα του "συστήματος".

[quote]

το συστημα θελει ανθρωπους να εργαζονται, να ψηφιζουν και να βγαζουν το σκασμο

ολοι οι αλλοι χαρακτηριζονται ή παρανομοι ή ψυχασθενεις

[quote]

Η "γλώσσα" λοιπόν αυτής της "κατάστασης" στην οποία σε βάζουν τα ενθεογενή είναι καθαρά η γλώσσα των "συμβόλων".Τα σύμβολα είναι κατά κάποιο τρόπο "φόρμες ψυχικών καταστάσεων",γίνονται αντιληπτά απο το "συναίσθημα", και σίγουρα χάνουν τη δύναμη τους όταν γίνονται αντικείμενα ανάλυσης.

[quote]

ο Γιουνγκ πρωτος μιλησε για το συλλογικο ασυνειδητο της ανθρωποτητας και τα αρχετυπα που αντλει ο εγκεφαλος μας απο αυτο

οταν ο εγκεφαλος αντιμετωπισει καποιο ερεθισμα απο το Αγνωστο, θα αντλησει αρχετυπο απο το συλλογικο ασυνειδητο για να μπορεσει να το οπτικοποιησει

[quote]

Απο την μια άκρη λοιπόν της "τραμπάλας" στην άλλη. Μήπως η ισορροπία είναι τελικά το ζητούμενο? Και πως την αποκτάμε?

[quote]

φυσικα!

εχει σχεση με τον τροπο ζωης μας και την αντιληψη μας

[quote]

Φίλε Xotchipilli θα ήθελα να μου εξηγήσεις τι ακριβώς εννοείς όταν μιλάς για "θάνατο του Εγώ". Έχω την εντύπωση ότι το δικό μου "εγώ" ποτέ δεν πέθανε,και για αυτόν ακριβώς το λόγο δέχτηκα και αυτό το σφυροκόπημα...Αναρρωτιέμαι τι "θυσία" περιμέναν απο μένα οι "υπάρξεις" στην αρχή του "ταξιδιού"...

[quote]

οποιο μονοπατι κι αν ακολουθει κανεις, με ενθεογενη ή χωρις, το ζητουμενο ειναι το σταματημα του εσωτερικου διαλογου

αν αυτος σταματησει, παυεις να εχεις εγω

αν σε φτασει καποιος συμμαχος σε αυτο σταδιο, θα ξεχασεις το ονομα σου, το που βρισκεσαι, κατοπιν θα ξεχασεις την γλωσσα, οποτε μην ξεροντας πια να μιλησεις θα σταματησει ο εσωτερικος διαλογος

απο εκει και περα εξαρταται απο τον συμμαχο και τον καθε ανθρωπο το που θα φτασει και τι θα βιωσει

για παραδειγμα εγω μπορω να σου περιγραψω την συνειδητοτητα μετα τον θανατο του ΕΓΩ σαν λιγο πιο πηχτο τιποτα απο αυτο που σε περιβαλει

σαν σβωλος μεσα στην κρεμα

ενα τιποτα χωρις διαστασεις, χωρις συναισθηματα, χωρις φως και χωρις σκοταδι

μια θαλασσα αμορφης ενεργειας

φιλε(η) μου Ampere, γνωριζα τις αντιδρασεις απο πριν

εγραψα για να συμπληρωσω στοιχεια στα οσα ειπε ο Xotchipilli2

πριν το κανω ομως του εστειλα μεϊλ με την φραση: "μεσα στις σφηγκες πηγες να μιλησεις για μελισες?"

χαχαχα

[quote]

Η μία είναι ότι η δύναμη, η αμεσότητα αλλά και η ευκολία πρόσβασης σε μια τέτοια εμπειρία μπορεί να τη μετατρέψουν σε κέντρο γύρω από το οποίο να περιστρέφεται και να προσδιορίζεται ολόκληρη η ζωή μας. Ο φορέας (της εμπειρίας) μπορεί να φτάσει να «λατρεύεται» περισσότερο από το φερόμενο (την εμπειρία δηλαδή καθ αυτή) και εν τέλει, ίσως, το μέσο καταλήξει να γίνει αυτοσκοπός.

[quote]

η μυηση στα Ελευσινια μυστηρια γινοταν μονο μια φορα στη ζωη του καθε Ελληνα

εφτανε μονο μια εμπειρια για να τον "κανει να μην φοβαται τον θανατο"

φυσικα η εμπειρια γινοταν κατω απο την καθοδηγηση των εμπειρων ιεροφαντων

αυτοι οι ιεροφαντες ομως, βιωναν συχνα την εμπειρια του κυκεωνα γιατι εξερευνουσαν συνειδητα το Αγνωστο

ετσι και σημερα, μια μοναδικη εμπειρια μπορει να ειναι αρκετη για τον μεσο ανθρωπο

υπαρχουν και αυτοι που ονομαζει ο Xotchipilli2 ψυχοναυτες και εγω νεοσαμανους

το μονοπατι τους ειναι αυτο των σαμανων και εχει σχεση με την θρησκευτικη τους αντιληψη

[quote]

Η άλλη έχει να κάνει με τη σοφία, την αυτοπειθαρχία ή έστω τη καθοδήγηση που κάποιος θα πρέπει να έχει ώστε να μπορεί να κάνει αφενός τη διάκριση για το τι είναι τι, αλλά και αφετέρου να ελέγξει θετικά υπέρ του την όποια συνάντησή του με τέτοιους «συμμάχους» όπως προτιμάς να τους αποκαλείς. Και νομίζω ότι δεν είναι πάντα εύκολο να εκτιμήσουμε σωστά το τι είμαστε σε θέση να χειριστούμε και τι όχι.

[quote]

και αυτο ακριβως που λες κανουν αυτοι οι ανθρωποι: αυτοπειθαρχια και αψογη ζωη

και αυτο υπογραμιζει συνεχως ο Xotchipilli2 απο την αρχη του θεματος του

εγω ποτε δεν υποστηριξα οτι το μονοπατι αυτο ειναι για ολους τους ανθρωπους

το αντιθετο μαλιστα

απαντησα απλα στον Mercury που ειχε μια εμπειρια, με σκοπο να τον βοηθησω (αν μπορω) να την αφομοιωσει, και αναγκαστικα επρεπε να χρησιμοποιησω σαμανιστικους ορους

[quote]

Αυτό περί «βάθους» και «εύρους» αντίληψης ήταν Η πληροφορία. («Information is what generates information»). Αναπήδησα από τη θέση μου. Πραγματικά πληροφορία που «γεννά» πληροφορίες…

[quote]

η αντιληψη μας καθοριζει την πραγματικοτητα μας και ποσο κοντα στην πραγματικοτητα του συμπαντος ειναι αυτη...

κλεινω απαντωντας και στον thoth, λεγοντας: ο κοσμος ειναι ομορφος αν τον κοιταξουμε

η πλαστη πραγματικοτητα που μεσα της προσπαθουν να μας εγκλωβισουν περιεχει την ασχημια αλλα και την εξαπλωνει στον φυσικο κοσμο ασυστολα

κλεψτε λιγο χρονο για να βρεθειτε κοντα στη φυση

ακομα και στο ταπεινοτερο μαμουνι κρυβεται η μεγαλοπρεπεια της ομορφιας του Θειου

αρκει να κοιταξουμε...

ναστε καλα

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr