2 μέρος
Το ανθρωπάριο του Penfield

Από την αρχή του 20ού αιώνα σημειώθηκε μεγάλη πρόοδος στην «χαρτογράφηση» του εγκέφαλου, χάρη στους νευροχειρουργούς .
Όταν αφαιρούσαν από τον εγκέφαλο επιληπτικές εστίες, έπρεπε να είναι βέβαιοι ότι δεν θα προκαλέσουν παράλυση στους ασθενείς, έτσι διέγειραν ηλεκτρικά τον εγκέφαλο των ασθενών προκειμένου να εντοπίσουν, από την προκαλούμενη κίνηση, τα σημεία που έπρεπε πάση θυσία να διασωθούν. Με τον τρόπο αυτόν καθορίστηκαν τα όρια του κινητικού φλοιού στους ανθρώπους, ενώ τη μέγιστη συμβολή είχε ο Wilder Penfield του Ινστιτούτου Νευρολογίας του Μόντρεαλ, ο οποίος χαρτογράφησε τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Ειδικότερα, για τον κινητικό φλοιό ο Penfield κατέδειξε ότι συγκεκριμένα σημεία του συνδέονται με την κίνηση συγκεκριμένων μερών του σώματος, π.χ. ποδιών, δακτύλων, χειλιών κλπ.

Κατά τις δεκαετίες 1940 και 1950 ο καναδός νευροχειρούργος Penfield πραγματοποίησε μεγάλες χειρουργικές επεμβάσεις στον εγκέφαλο ασθενών με τοπική αναισθησία (δεν υπάρχουν υποδοχείς του πόνου στον εγκέφαλο, μολονότι ο εγκέφαλος αποτελείται από νευρικό ιστό) .

Συχνά μάλιστα κατά την διάρκεια των επεμβάσεων αποκάλυπταν ένα μεγάλο μέρος του εγκέφαλου και ο Penfield είχε την ευκαιρία να κάνει πειράματα που κανείς δεν είχε επιχειρήσει μέχρι τότε .

Προκαλούσε με ένα ηλεκτρόδιο διέγερση σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκέφαλου και απλώς ρωτούσε τους ασθενείς να του πουν τι αισθάνονται .
Η διέγερση του εγκέφαλου με το ηλεκτρόδιο παρήγε αισθήσεις, εικόνες, ακόμη και αναμνήσεις και επομένως ήταν δυνατόν να χαρτογραφηθούν οι περιοχές που είχαν σχέση με τις παραπάνω καταστάσεις .

Μεταξύ των άλλων, ο Penfield εντόπισε και στα δυο εγκεφαλικά ημισφαίρια μια στενή ζώνη, που ξεκινάει από την επιμήκη αύλακα (την αύλακα που χωρίζει τα δυο ημισφαίρια μεταξύ τους) και εκτείνεται σε σημαντική έκταση προς το κάτω μέρος του ημισφαιρίου, στην ζώνη αυτή το ηλεκτρόδιο προκαλούσε αισθήσεις που εντοπίζονταν σε διάφορες περιοχές του σώματος .

Η ηλεκτρική διέγερση κοντά στην επιμήκη αύλακα στην μέσα επιφάνεια του ημισφαίριου, προκαλούσε αισθήσεις στα γεννητικά όργανα, ερεθίσματα στην διπλανή περιοχή προκαλούσαν αισθήσεις από το άκρο του ποδιού .

Καθώς τοποθετούσε το ηλεκτρόδιο του σε σημεία που βρισκόταν δίπλα στις προηγούμενες περιοχές, σε διαρκώς κατώτερα τμήματα της ζώνης αυτής, ανακάλυψε περιοχές που δέχονται πληροφορίες από το υπόλοιπο πόδι και από τον κορμό, από το χέρι, από το πρόσωπο, από τα χείλη και τέλος από τον θώρακα και την φωνητική συσκευή .

"Πρώτος λειτουργικός χάρτη του ανθρώπινου εγκεφαλικού φλοιού, που περιγράφει τις περιοχές του εγκεφάλου που παράγουν κινήσεις". (Penfield & Foerster, 1930)

14. Tingling from the knee down to the right foot
13. Numbness all down the right leg, excluding the foot.
12. Numbness over the wrist, lower border, right side.
11.Numbness in the right shoulder..
3.Numb feeling in hand and forearm up to just above the forearm.
10. Tingling feeling in the fifth or little finger.
9. Tingling in first three fingers.
4.Felt like a shock and numbness in all four fingers but not in the thumb.
8. Felt sensation of movement in the thumb.
7. Same as
5. Numbness in the right side of the tongue.
6. Tingling feeling in the right side of the tongue, more at the lip.
15. Tingling in the tongue, associated with up and down vibratory movements.
16. Numbness, back of tongue, midline.
5. Numbness in the right side of the tongue.
(G) Flexion of knee.
18. Slight twitching of arm and hand like a shock, and felt as if he wanted to move them.
2. Shrugged shoulders upwards; did not feel like an attack.
(A) Extreme flexion of wrist, elbow and hand.
(D) Closure of hand and flexion of his wrist, like an attack.
17. Felt as if he were going to have an attack, flexion of arms and forearms, extension of wrist.
(E). Slight closure of hand; stimulation followed local flushing of brain;
24. Flushing was followed by pallor for a few seconds.

Αυτό το «αισθητικό ανθρωπάριο» όπως ονομάζεται σήμερα, σχηματίζει στην επιφάνεια του φλοιού του εγκέφαλου μια πολύ «παραμορφωμένη αναπαράσταση του σώματος», οι περιοχές του σώματος που έχουν πολύ μεγάλη σημασία καταλαμβάνουν αναλογικά μεγάλες περιοχές στον φλοιό .

«(α) "Αναπαράσταση της επιφάνειας του σώματος στην επιφάνεια του εγκεφαλικού ημισφαιρίου του ανθρώπου (όπως ανακαλύφθηκε από τον Penfield) πίσω από την κεντρική αύλακα . Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι χάρτες, αλλά εδώ για λόγους σαφήνειας φαίνεται μόνο ένας .

Το ανθρωπάριο κατά το μεγαλύτερο μέρος του είναι ανάποδα και τα πόδια του βρίσκονται στο άνω μέρος της έσω επιφάνειας του βρεγματικού λοβού, ενώ το πρόσωπο βρίσκεται προς τα κάτω, κοντά στο τέλος της έξω επιφάνειας του ημισφαιρίου . Το πρόσωπο και τα χέρια καταλαμβάνουν δυσανάλογα μεγάλο μέρος του χάρτη, η περιοχή του προσώπου βρίσκεται κάτω από την περιοχή του χεριού, αντί να βρίσκεται στην θέση που θα έπρεπε- κοντά στον αυχένα, και τα γεννητικά όργανα αντιπροσωπεύονται κοντά στην περιοχή στην οποία αντιπροσωπεύεται το πόδι"» .

Β) "Ένα τρισδιάστατο πρότυπο του ανθρωπάριου του Penfield- το ανθρωπάκι που αναπαριστάνει την αντιπροσώπευση των μερών του σώματος" .»

Παραδείγματος χάριν, η περιοχή στην οποία αντιπροσωπεύονται τα χείλη ή τα δάχτυλα καταλαμβάνει τόσο χώρο όσο ολόκληρος ο κορμός .
Είναι προφανές ότι αυτό συμβαίνει γιατί τα χείλη και δάχτυλα είναι παρά πολύ ευαίσθητα στη αφή και ικανά για πολύ λεπτές διακρίσεις, ενώ ο κορμός είναι πολύ λιγότερο ευαίσθητος και για τον λόγο αυτό παραχωρείται μικρότερη έκταση φλοιού .

Ένα σημαντικό ερώτημα είναι αν η φύση ή η ανατροφή καθορίζουν τον χάρτη του σώματος; (στον εγκέφαλο υπάρχει ένας χάρτης ολόκληρης της επιφάνειας του σώματος)
Είναι ο χάρτης αυτός σταθερός ή είναι δυνατόν να τροποποιηθεί με την εμπειρία, καθώς τα νεογνά γίνονται νήπια και στην συνέχεια έφηβοι και οι τελευταίοι ηλικιωμένα άτομα;
Και αν ο χάρτης υπάρχει κατά τη γέννηση, κατά πόσο είναι δυνατόν να τροποποιηθεί στο ενήλικο άτομο; (πλαστικότητα του νευρικού συστήματος)

«Πλαστικότητα»- Κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ο εγκέφαλός μας αλλάζει διαρκώς. Αυτή η ικανότητα του εγκεφάλου για «αλλαγή» ονομάζεται πλαστικότητα .
Η πρόοδος στις Νευροεπιστήμες έχει καταδείξει ότι η «πλαστικότητα» είναι μια βασική ιδιότητα του εγκεφάλου. Με τον όρο «πλαστικότητα» εννοούμε την ικανότητα του εγκεφάλου να τροποποιείται τόσο μορφολογικά, όσο και λειτουργικά, όπως ένα αντικείμενο από πλαστελίνη, που τα επιμέρους τμήματά του μπορούν διαρκώς να επανασχηματίζονται..

Βέβαια δεν αλλάζει ο εγκέφαλος σα σύνολο, αλλά οι μεμονωμένοι νευρώνες τροποποιούνται για διάφορους λόγους, κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης όταν είμαστε μικροί, ως απάντηση σε εγκεφαλική βλάβη αλλά και κατά τη διάρκεια της μάθησης. Υπάρχουν διάφοροι μηχανισμοί πλαστικότητας, εκ των οποίων ο πιο σημαντικός είναι η συναπτική πλαστικότητα .
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που οι ερευνητές πίστευαν ότι η δημιουργία νέων νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο σταματάει μετά τη γέννηση και ότι πεθαίνουμε έχοντας στον εγκέφαλό μας τα ίδια (ή και λιγότερα) νευρικά κύτταρα σε σχέση με όσα είχαμε την ημέρα της γέννησής μας. Σήμερα όμως γνωρίζουμε ότι τουλάχιστον σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου η γένεση νέων νευρικών κυττάρων συνεχίζεται καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής, ακόμη και σε πολύ ηλικιωμένα άτομα. Το εύρημα αυτό έχει αλλάξει άρδην τον τρόπο με τον οποίο οι ερευνητές αντιλαμβάνονται τον εγκέφαλο. Μακράν του να είναι στατικός, αποδεικνύεται εξαιρετικά πλαστικός και μεταβλητός, με τεράστιες δυνατότητες να αντεπεξέρχεται στις προκλήσεις του περιβάλλοντός του.

Πρώτο και σημαντικότερο από τις προηγούμενες παρατηρήσεις είναι ότι οι «χάρτες» του εγκεφάλου είναι δυνατόν να μεταβληθούν, μερικές φορές με εκπληκτική ταχύτητα .
Η παρατήρηση αυτή διαψεύδει κατηγορηματικά ένα από τα πιο παραδοσιακά δόγματα της νευρολογίας, την αμετάβλητη φύση των συνδέσεων στον εγκέφαλο του ενήλικου ατόμου, το ότι από τη στιγμή που τα νευρικά κυκλώματα εδραιωθούν κατά την εμβρυϊκή περίοδο ή κατά τη βρεφική ηλικία, δεν τροποποιούνται εύκολα στους ενήλικους .

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ η παράθεσή σου.

Από πού ν'αρχίσει κανείς:

quote:

---

Ένα σημαντικό ερώτημα είναι αν η φύση ή η ανατροφή καθορίζουν τον χάρτη του σώματος; (στον εγκέφαλο υπάρχει ένας χάρτης ολόκληρης της επιφάνειας του σώματος)

Είναι ο χάρτης αυτός σταθερός ή είναι δυνατόν να τροποποιηθεί με την εμπειρία, καθώς τα νεογνά γίνονται νήπια και στην συνέχεια έφηβοι και οι τελευταίοι ηλικιωμένα άτομα;

Και αν ο χάρτης υπάρχει κατά τη γέννηση, κατά πόσο είναι δυνατόν να τροποποιηθεί στο ενήλικο άτομο; (πλαστικότητα του νευρικού συστήματος)

---

Μια θεωρία ταυτότητας τύπου (Θ.Τ.Τ.) προς τύπο υποστηρίζει ότι κάθε μορφή νοητικής εμπειρίας , όπως ο πόνος , είναι πανομοιότυπη με μια αντιστοιχεί μορφή φυσικής εμπειρίας , όπως ο πόνος είναι πανομοιότυπη με μια αντίστοιχη μορφή φυσικής εμπειρίας , όπως η ενεργοποίηση ινών C (Place 1956 , Smart 1959)

Είναι αμφίβολο αν αυτή είναι μια απόλυτα ισχυρή θέση , γιατί υπονοεί ότι η φυσική βάση για οποιαδήποτε μορφή νοητικού γεγονότος , όπως ο πόνος , πρέπει να είναι ίδια σε διαφορετικά ζωικά είδη .

Σύμφωνα με μια μετριοπαθέστερη λειτουργιστική άποψη , ο πόνος μπορεί να έγκειται στην ενεργοποίηση ινών C για τους ανθρώπους , αλλά σε διαφορετικά στοιχεία για τα άλλα είδη .

Ο λειτουργισμός υποστηρίζει ότι ορισμένα είδη νοητικών γεγονότων ταυτίζονται με εκείνα τα βαθύτερα γεγονότα , όποια κι’αν είναι , που λειτουργούν με παρόμοιο τρόπο .

Αν η ενεργοποίηση ινών C είναι υπεύθυνη για τη συμπεριφορά πόνου στους ανθρώπους , αλλά κάποια άλλα είδη γεγονότων είναι υπεύθυνα για τη συμπεριφορά πόνου στις γάτες , τότε ο πόνος στους ανθρώπους μπορεί να ταυτιστεί με την ενεργοποίηση ινών C ενώ στις γάτες με κάποια άλλα είδη γεγονότων (Putnam 1967).

Σύμφωνα με τον λειτουργισμό , δεν έχει σημασία από τι προέρχονται οι νοητικές καταστάσεις και διαδικασίες , όπως δεν έχει σημασία από τι είναι φτιαγμένο ένα καρμπυρατέρ , μια καρδιά ή ένας βασιλιάς στο σκάκι (Sellars 1954 , Fodor 1968).

Αυτό που καθιστά κάτι ένα καρμπυρατέρ δεν είναι το χρώμα ή το σχήμα του , ούτε το υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένο , αλλά η λειτουργία του και ο τρόπος με τον οποίο την αποκτά .

Το καρμπυρατέρ είναι ένα τμήμα της μηχανής που αναμιγνύει τη βενζίνη με τον αέρα πριν το μίγμα αναφλεγεί ώστε να ενεργοποιήσει τη μηχανή .

Όποιο μηχάνημα επιτυγχάνει αυτή τη λειτουργία με παρόμοιο τρόπο λογίζεται ως καρμπυρατέρ ανεξάρτητα από το υλικό κατασκευής του ή την εμφάνισή του .

Ένα όργανο του σώματος καλείται καρδιά αν λειτουργεί με τέτοιο τρόπο ώστε να αντλεί αίμα .

Δεν χρειάζεται να έχει σχήμα καρδιάς ή να είναι φτιαγμένη από ένα συγκεκριμένο υλικό , καθώς μπορεί να υπάρξει μια τεχνητή καρδιά φτιαγμένη από μέταλλο ή πλαστικό .

Με τον ίδιο τρόπο ο ψυχοφυσιολογικός λειτουργισμός προβλέπει έναν τεχνητό νου κατασκευασμένο από σιλικόνη .

Η κατανόηση της φύσης ενός συγκεκριμένου είδους νοητικής κατάστασης προϋποθέτει την κατανόηση του πώς λειτουργεί αυτή η κατάσταση .

Οι επιθυμίες λειτουργούν προς αποσαφήνιση των στόχων ενός ατόμου .

Οι πεποιθήσεις λειτουργούν ως αναπαράσταση του κόσμου .

Η αντίληψη λειτουργεί με σκοπό να παρέχει τις αναπαραστάσεις του άμεσου περιβάλλοντος .

Ο πόνος λειτουργεί με σκοπό να προειδοποιεί για βλάβη ή για ακραίες πιέσεις ή θερμοκρασίες (Armstrong 1968).

Φιλικά

Κηφεύς

Μια σημαντική πλευρά των λειτουργιστικών εννοιών είναι ότι προσδιορίζονται σε σχέση με ένα ολόκληρο σύστημα αλληλεπιδρώντων λειτουργιών .

Για να κατανοήσουμε τι είναι μια καρδιά πρέπει να κατανοήσουμε τη λειτουργία της ως αντλία , πράγμα που απαιτεί να κατανοήσουμε τι είναι η λειτουργία της κυκλοφορίας του αίματος σε σχέση με άλλες λειτουργικές διαδικασίες .

Για να κατανοήσουμε τι είναι ένα καρμπυρατέρ , πρέπει να γνωρίζουμε πώς δουλεύει μια μηχανή εσωτερικής καύσης . Πρέπει να δούμε πώς η λειτουργία του καρμπυρατέρ συνδυάζεται με την υπόλοιπη διαδικασία .

Για να καταλάβουμε τι είναι ένας βασιλιάς στο σκάκι , πρέπει να κατανοήσουμε το ρόλο του βασιλιά σε σχέση με τους ρόλους των άλλων κομματιών στο σκάκι – στρατιώτης , βασίλισσα , πύργος , άλογο και αξιωματικός .

Κατά τον ίδιο τρόπο για να καταλάβουμε πώς λειτουργούν οι πεποιθήσεις , πρέπει να κατανοήσουμε πώς αυτές λειτουργούν σε σχέση με τις επιθυμίες , τις προθέσεις , την αντίληψη , τα συναισθήματα και την εξαγωγή συμπερασμάτων , δεδομένου ότι ένα άτομο συμπεριφέρεται με τρόπο που να εξασφαλίζει την υλοποίηση των στόχων του , οι οποίοι δημιουργούνται με βάση τις πεποιθήσεις του (Harman 1973 , Lycan 1987) .

Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο ο ακραίος συμπεριφορισμός είναι καταδικασμένος να αποτύχει .

Μια συγκεκριμένη πεποίθηση δεν μπορεί από μόνη της να ταυτιστεί με συγκεκριμένες συμπεριφορικές προδιαθέσεις , επειδή αυτές προσδιορίζονται από ποικίλες πεποιθήσεις μαζί , καθώς και από διάφορες επιθυμίες και άλλες νοητικές καταστάσεις .

Αν προτίθεστε να πάρετε την ομπρέλα σας , δεν εξαρτάται μόνο από την πεποίθησή σας ότι θα βρέξει , αλλά και από την επιθυμία σας να μη βραχείτε , από την οπτική αντίληψη της ομπρέλας που βρίσκεται στη γωνία , από την περαιτέρω πεποίθηση ότι οι ομπρέλες προστατεύουν από τη βροχή και ούτω καθεξής . Ο λειτουργισμός υποστηρίζει ότι οι νοητικές καταστάσεις και τα γεγονότα είναι ακριβώς εκείνες οι καταστάσεις και τα γεγονότα μέσα στον εγκέφαλο που παρουσιάζουν σχετικές λειτουργίες .Σε αντίθεση με τον ακραίο συμπεριφορισμό , ο λειτουργισμός τηρεί μια θετική θέση απέναντι στις εσωτερικές διαδικασίες .

Έτσι Ο λειτουργισμός προχωράει πέρα από τον ακραίο συμπεριφορισμό κατά δυο τουλάχιστον τρόπους .

Πρώτον ο λειτουργισμός υποθέτει ότι οι συμπεριφορικές προδιαθέσεις είναι το αποτέλεσμα των αλληλεπιδράσεων μεταξύ διαφόρων νοητικών καταστάσεων , ενώ ο ακραίος συμπεριφορισμός αποδίδει συμπεριφορικές προδιαθέσεις σε ξεχωριστές νοητικές καταστάσεις , όπως η πεποίθηση ή η επιθυμία , με αντιστοίχιση μίας προς μία .

Δεύτερον , ο λειτουργισμός αποδίδει νοητικές καταστάσεις και γεγονότα σε έναν οργανισμό μόνο αν υπάρχουν εσωτερικές καταστάσεις που να λειτουργούν με κατάλληλο τρόπο , ενώ ο ακραίος συμπεριφορισμός είναι σε θέση να ερμηνεύσει τις νοητικές καταστάσεις και γεγονότα με βάση τις αντίστοιχες συμπεριφορικές προδιαθέσεις ανεξάρτητα από το ποιες εσωτερικές καταστάσεις είναι υπεύθυνες γι’αυτές .

Πρέπει άραγε ο λειτουργισμός να υποθέτει ότι όλες οι πεποιθήσεις και οι άλλες ψυχολογικές καταστάσεις είναι έκδηλες λειτουργικές καταστάσεις ;

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο αριθμός των δορυφόρων της γης είναι μικρότερος από είκοσι και επίσης μικρότερος από δέκα .

Παρόλο που πρόκειται για δυο διαφορετικές πεποιθήσεις , είναι αμφίβολο αν γίνονται αντιληπτές ως δυο διακριτές λειτουργικές καταστάσεις , τουλάχιστον σε ανθρώπους που δεν έχουν συλλογιστεί ποτέ αυτές τις συγκεκριμένες προτάσεις .

Μια πιθανή λειτουργιστική απάντηση είναι να υποστηρίξουμε ότι για να κυριολεκτούμε , οι άνθρωποι φυσιολογικά δεν πιστεύουν ότι ο αριθμός των δορυφόρων της γης είναι μικρότερος από είκοσι μέχρι να συλλογιστούν όντως αυτή την πρόταση και να την αποδεχτούν ρητά .

Μέχρι τότε η πρόταση είναι άδηλη και συνίσταται σ’αυτό που πράγματι πιστεύουν . Ή αν κάτι τέτοιο παραβιάζει τους συνηθισμένους τρόπους εξέτασης των πεποιθήσεων , μια ισοδύναμη απάντηση θα ήταν να επιτρέψουμε σε τέτοιες άδηλες πεποιθήσεις να θεωρούνται ως κανονικές , διακρίνοντας όμως τις έκδηλες λειτουργικές πεποιθήσεις που είναι μόνο άδηλες εντός εκδήλων πεποιθήσεων (Harman 1978) .

Μια σημαντική πλευρά των λειτουργιστικών εννοιών είναι ότι προσδιορίζονται σε σχέση με ένα ολόκληρο σύστημα αλληλεπιδρώντων λειτουργιών .

Για να κατανοήσουμε τι είναι μια καρδιά πρέπει να κατανοήσουμε τη λειτουργία της ως αντλία , πράγμα που απαιτεί να κατανοήσουμε τι είναι η λειτουργία της κυκλοφορίας του αίματος σε σχέση με άλλες λειτουργικές διαδικασίες .

Για να κατανοήσουμε τι είναι ένα καρμπυρατέρ , πρέπει να γνωρίζουμε πώς δουλεύει μια μηχανή εσωτερικής καύσης . Πρέπει να δούμε πώς η λειτουργία του καρμπυρατέρ συνδυάζεται με την υπόλοιπη διαδικασία .

Για να καταλάβουμε τι είναι ένας βασιλιάς στο σκάκι , πρέπει να κατανοήσουμε το ρόλο του βασιλιά σε σχέση με τους ρόλους των άλλων κομματιών στο σκάκι – στρατιώτης , βασίλισσα , πύργος , άλογο και αξιωματικός .

Κατά τον ίδιο τρόπο για να καταλάβουμε πώς λειτουργούν οι πεποιθήσεις , πρέπει να κατανοήσουμε πώς αυτές λειτουργούν σε σχέση με τις επιθυμίες , τις προθέσεις , την αντίληψη , τα συναισθήματα και την εξαγωγή συμπερασμάτων , δεδομένου ότι ένα άτομο συμπεριφέρεται με τρόπο που να εξασφαλίζει την υλοποίηση των στόχων του , οι οποίοι δημιουργούνται με βάση τις πεποιθήσεις του (Harman 1973 , Lycan 1987) .

Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο ο ακραίος συμπεριφορισμός είναι καταδικασμένος να αποτύχει .

Μια συγκεκριμένη πεποίθηση δεν μπορεί από μόνη της να ταυτιστεί με συγκεκριμένες συμπεριφορικές προδιαθέσεις , επειδή αυτές προσδιορίζονται από ποικίλες πεποιθήσεις μαζί , καθώς και από διάφορες επιθυμίες και άλλες νοητικές καταστάσεις .

Αν προτίθεστε να πάρετε την ομπρέλα σας , δεν εξαρτάται μόνο από την πεποίθησή σας ότι θα βρέξει , αλλά και από την επιθυμία σας να μη βραχείτε , από την οπτική αντίληψη της ομπρέλας που βρίσκεται στη γωνία , από την περαιτέρω πεποίθηση ότι οι ομπρέλες προστατεύουν από τη βροχή και ούτω καθεξής . Ο λειτουργισμός υποστηρίζει ότι οι νοητικές καταστάσεις και τα γεγονότα είναι ακριβώς εκείνες οι καταστάσεις και τα γεγονότα μέσα στον εγκέφαλο που παρουσιάζουν σχετικές λειτουργίες .Σε αντίθεση με τον ακραίο συμπεριφορισμό , ο λειτουργισμός τηρεί μια θετική θέση απέναντι στις εσωτερικές διαδικασίες .

Έτσι ο λειτουργισμός προχωράει πέρα από τον ακραίο συμπεριφορισμό κατά δυο τουλάχιστον τρόπους . Πρώτον ο λειτουργισμός υποθέτει ότι οι συμπεριφορικές προδιαθέσεις είναι το αποτέλεσμα των αλληλεπιδράσεων μεταξύ διαφόρων νοητικών καταστάσεων , ενώ ο ακραίος συμπεριφορισμός αποδίδει συμπεριφορικές προδιαθέσεις σε ξεχωριστές νοητικές καταστάσεις , όπως η πεποίθηση ή η επιθυμία , με αντιστοίχιση μίας προς μία . Δεύτερον , ο λειτουργισμός αποδίδει νοητικές καταστάσεις και γεγονότα σε έναν οργανισμό μόνο αν υπάρχουν εσωτερικές καταστάσεις που να λειτουργούν με κατάλληλο τρόπο , ενώ ο ακραίος συμπεριφορισμός είναι σε θέση να ερμηνεύσει τις νοητικές καταστάσεις και γεγονότα με βάση τις αντίστοιχες συμπεριφορικές προδιαθέσεις ανεξάρτητα από το ποιες εσωτερικές καταστάσεις είναι υπεύθυνες γι’αυτές .
Πρέπει άραγε ο λειτουργισμός να υποθέτει ότι όλες οι πεποιθήσεις και οι άλλες ψυχολογικές καταστάσεις είναι έκδηλες λειτουργικές καταστάσεις ;

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο αριθμός των δορυφόρων της γης είναι μικρότερος από είκοσι και επίσης μικρότερος από δέκα . Παρόλο που πρόκειται για δυο διαφορετικές πεποιθήσεις , είναι αμφίβολο αν γίνονται αντιληπτές ως δυο διακριτές λειτουργικές καταστάσεις , τουλάχιστον σε ανθρώπους που δεν έχουν συλλογιστεί ποτέ αυτές τις συγκεκριμένες προτάσεις .

Μια πιθανή λειτουργιστική απάντηση είναι να υποστηρίξουμε ότι για να κυριολεκτούμε , οι άνθρωποι φυσιολογικά δεν πιστεύουν ότι ο αριθμός των δορυφόρων της γης είναι μικρότερος από είκοσι μέχρι να συλλογιστούν όντως αυτή την πρόταση και να την αποδεχτούν ρητά . Μέχρι τότε η πρόταση είναι άδηλη και συνίσταται σ’αυτό που πράγματι πιστεύουν . Ή αν κάτι τέτοιο παραβιάζει τους συνηθισμένους τρόπους εξέτασης των πεποιθήσεων , μια ισοδύναμη απάντηση θα ήταν να επιτρέψουμε σε τέτοιες άδηλες πεποιθήσεις να θεωρούνται ως κανονικές , διακρίνοντας όμως τις έκδηλες λειτουργικές πεποιθήσεις που είναι μόνο άδηλες εντός εκδήλων πεποιθήσεων (Harman 1978) .

Φιλικά

Κηφεύς

Είναι όμως ξεκάθαρο ότι όλες οι πεποιθήσεις υλοποιούνται είτε σε έκδηλες λειτουργικές πεποιθήσεις , είτε σε άδηλες εντός τέτοιων έκδηλων πεποιθήσεων ;

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι καμηλοπαρδάλεις δεν φορούν πανωφόρι στην άγρια φύση . Είναι αυτή η άποψη άδηλη εντός έκδηλων λειτουργικών πεποιθήσεών τους ;
Είναι δύσκολο να εντοπίσει κανείς έκδηλες λειτουργικές πεποιθήσεις οι οποίες να υποδηλώνουν πιστά αυτήν την πρόταση (Dennett 1975).

Περνώντας σε ένα διαφορετικό παράδειγμα ο Ullman (1979) πρότεινε ότι οι διαδικασίες που είναι υπεύθυνες για την οπτική αντίληψη της κίνησης βασίζονται στη σιωπηλά αποδεκτή θεώρηση ότι τα περισσότερα αντικείμενα γίνονται ορατά ως σταθερά .

Δεν πρόκειται για τη θέση κατά την οποία η αποδοχή της πρότασης παίζει ένα λειτουργικό ρόλο στην οπτική αντίληψη , ούτε για τη θέση ότι η πρόταση υπονοείται από άλλες προτάσεις των οποίων η ρητή αποδοχή παίζει κάποιο λειτουργικό ρόλο στην οπτική αντίληψη .

Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι να ισχυριστούμε ότι συγγενικές διαδικασίες θα οδηγήσουν σε κατάλληλες αναπαραστάσεις οπτικής κίνησης μόνο αν τα αντικείμενα που γίνονται ορατά τείνουν να είναι σταθερά (Dennett 1987) .

Ο προβληματισμός γύρω από αυτά και άλλα παραδείγματα εγείρει την πιθανότητα ότι οι πεποιθήσεις και άλλες ψυχολογικές καταστάσεις δεν είναι ποτέ οι ίδιες λειτουργικές καταστάσεις , αλλά ενυπάρχουν πάντα σιωπηρές ή άδηλες σε άλλα είδη καταστάσεων και διαδικασιών που δεν μπορούν να ταυτιστούν με κοινές ψυχολογικές καταστάσεις .

Αυτή είναι η άποψη του σύνθετου συμπεριφορισμού , ο οποίος συμφωνεί εν μέρει με τον λειτουργισμό υποστηρίζοντας ότι οι προδιαθέσεις δεν μπορούν να αποδοθούν σε νοητικές καταστάσεις λαμβανόμενες μία προς μία , επίσης όμως συμφωνεί εν μέρει και με τον ακραίο συμπεριφορισμό απορρίπτοντας τον ισχυρισμό ότι οι νοητικές καταστάσεις και διαδικασίες πρέπει οι ίδιες να παίζουν έναν πραγματικά λειτουργικό ρόλο αντί να καθίστανται απλώς άδηλες μέσα σε άλλα είδη βαθύτερων καταστάσεων και διαδικασιών (Dennett 1987).

Ο Dennett (1983) υποστήριξε ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε χαρακτηριστικά των νοητικών καταστάσεων των ανθρώπων για να προβλέψουμε και να κατανοήσουμε τι κάνουν χωρίς να υποθέτουμε ότι αυτές οι καταστάσεις υλοποιούνται λειτουργικά , ακριβώς όπως μπορούμε να προσδιορίσουμε το κέντρο βάρους σε ένα μηχάνημα και να χρησιμοποιήσουμε αυτό το αποτέλεσμα για να προβλέψουμε και να κατανοήσουμε τη σταθερότητα του μηχανήματος χωρίς να πρέπει να υποθέσουμε ότι το κέντρο βάρους του είναι κατασκευασμένο από ένα ειδικό υλικό ή ότι έχει κάποια άλλα ιδιαίτερα εσωτερικά χαρακτηριστικά .

Έτσι οι τρείς πιθανές απαντήσεις στο πρόβλημα νου – σώματος είναι η θεωρία ταυτότητας τύπου προς τύπο , ο ψυχοφυσιολογικός λειτουργισμός και ο σύνθετος συμπεριφορισμός .

Και οι τρείς προσφέρουν σχεδόν την ίδια απάντηση στην ερώτησή μας για τη μετάβαση ανάμεσα στη φυσική προσομοίωση του αμφιβληστροειδούς και των νευρολογικών διαδικασιών από τη μια πλευρά , και τις ακόλουθες οπτικές εμπειρίες και πεποιθήσεις για το περιβάλλον από την άλλη .

Πώς μπορούν καθαρά φυσικά γεγονότα και διαδικασίες να προκαλούν νοητικά γεγονότα και διαδικασίες ;

Οι νοητικές καταστάσεις και διαδικασίες προκύπτουν όταν τα φυσικά γεγονότα και οι διαδικασίες δημιουργούν τις σχετικές συμπεριφορικές προδιαθέσεις .

Ο σύνθετος συμπεριφορισμός ταυτίζει τις νοητικές καταστάσεις και τα γεγονότα με τις προδιαθέσεις , ενώ η θεωρία ταυτότητας και ο λειτουργισμός τις ταυτίζουν με τις φυσικές αιτίες των προδιαθέσεων .

Πρέπει να συλλογιστούμε αν τέτοιες ταυτίσεις νου και ύλης προσφέρουν μια προοπτική εξήγησης του τι είναι καθαρά νοητικό μέσα στις νοητικές καταστάσεις και εμπειρίες .

Φιλικά

Κηφεύς

quote:

---

Κηφεύς -Από τα παραπάνω φαίνεται, καθαρά, τι προεκτάσεις έχει αυτή η ιδιότητα της "πλαστικότητας" του εγκεφάλου μας.

Να δούμε μέχρι πού θα προχωρήσει η πρόοδος της επιστήμης για την επίλυση του μεγάλου μυστηρίου που λέγεται "ανθρώπινος εγκέφαλος" !!

---

Ευτυχώς φίλε μου Κηφεύς έχουμε να ανακαλύψουμε πολλά ακόμα για τις λειτουργίες του εγκεφάλου, που ίσως χρειαστεί να αναιρέσουμε και αυτά που μέχρι τώρα νομίζουμε ότι γνωρίζουμε…

"Η εκπληκτική πλαστικότητα των κυττάρων του ιππόκαμπου"

Η μνήμη συνίσταται από ένα σύνολο εγκεφαλικών υποσυστημάτων, το καθένα από τα οποία επεξεργάζεται και αποθηκεύει συγκεκριμένα κομμάτια των πληροφοριών. Υπό φυσιολογικές συνθήκες αυτά τα υποσυστήματα δουλεύουν συντονισμένα, καταγράφοντας τις πληροφορίες στη φαιά ουσία, δηλαδή στο λεπτό στρώμα νευρικών κυττάρων που αποτελεί το φλοιό των εγκεφαλικών μας ημισφαιρίων.

Πώς ακριβώς, όμως, γίνεται αυτή η εγγραφή;

Η απάντηση σ’ αυτή την ερώτηση αξίζει εκατομμύρια. Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι τα ζώα μαθαίνουν από την εμπειρία χάρη σε κάποιες αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στον εγκέφαλό τους, οι οποίες επιτρέπουν την απόκτηση, την εγγραφή και την ανάκληση των πληροφοριών. Στο κυτταρικό επίπεδο, αυτές οι αλλαγές συμβαίνουν στις νευρικές συνάψεις, τα σημεία δηλαδή επικοινωνίας μεταξύ των νευρικών κυττάρων (νευρώνων).

Μέχρι πρότινος επικρατούσε η λανθασμένη άποψη ότι οι αναμνήσεις καταγράφονται με τη βοήθεια κάποιου βιοχημικού κώδικα στο εσωτερικό των νευρώνων. Πρόσφατες μελέτες αποκαλύπτουν ότι οι αισθητηριακές εμπειρίες αποτυπώνονται στον εγκέφαλο τροποποιώντας την αποτελεσματικότητα των συνάψεων και τη δομή των νευρικών δικτύων.

Έτσι, ανάλογα με την ένταση του ερεθίσματος, κάποιες συνάψεις εξαφανίζονται, κάποιες ενδυναμώνονται και κάποιες νέες δημιουργούνται. Αυτές οι μεταβολές αντιστοιχούν στην ανάμνηση της εμπειρίας που προκάλεσε το συγκεκριμένο ερέθισμα.

Αυτό το μοντέλο λειτουργίας της μνήμης είχε ήδη διατυπωθεί σε υποτυπώδη μορφή από τον Καναδό ψυχολόγο Ντόναλντ Χεμπ, το 1949. Ο Χεμπ υποστήριζε ότι η ανάμνηση μιας εμπειρίας διατηρείται χάρη σε κάποιες κυτταρικές αλλαγές που αναδιαμορφώνουν τη δομή των νευρωνικών συνδέσεων.
Για την πραγματοποίηση αυτών των αλλαγών είναι απαραίτητο ένα φαινόμενο που οι βιολόγοι ονομάζουν "εγκεφαλική πλαστικότητα". Το 1973, ο Τίμοθι Μπλις και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν ότι οι νευρώνες τής περιοχής του ιππόκαμπου διέθεταν υψηλή πλαστικότητα, με αποτέλεσμα την έντονη ικανότητα μακρόχρονης ενδυνάμωσης (ή LTP). Ο Μπλις παρατήρησε ότι ένα ηλεκτρικό ερέθισμα, διάρκειας λίγων μόνο χιλιοστών του δευτερολέπτου, μιας νευρικής οδού που καταλήγει στον ιππόκαμπο ενός ενήλικου ζώου, έχει ως αποτέλεσμα την αυξημένη νευροδιαβιβαστική ικανότητα. Επιπλέον παρατήρησε ότι οι συνάψεις της νευρικής αυτής οδού παρέμειναν τροποποιημένες για βδομάδες ή ακόμα και μήνες.

Πηγή : focusmag.gr

Τις τελευταίες δεκαετίες, οι γνωστικοί ψυχολόγοι έχουν καθορίσει ότι υπάρχουν δυο κύρια συστήματα μνήμης στο ανθρώπινο μυαλό, η βραχύχρονη μνήμη, η οποία κρατά τις πληροφορίες για ορισμένα πράγματα που σκεπτόμαστε αυτή τη στιγμή, και η μακρόχρονη μνήμη, στην οποία αποθηκεύονται τεράστια ποσά πληροφορίας, που αποκτώνται κατά τη διάρκεια της ζωής μας μέσω σκέψεων και εμπειριών .

Αυτά τα δυο συστήματα μνήμης θεωρείται ότι διαφέρουν σε επίπεδο λεπτομέρειας που προσφέρουν. Η βραχύχρονη μνήμη, που διαρκεί λιγότερο από 20" ή και λίγες μέρες, σε περίπτωση που θα μεσολαβήσει επανάληψη, προσφέρει ακριβείς λεπτομέρειες για μερικά πράγματα που τριγυρίζουν στο κεφάλι μας τον τελευταίο καιρό, ενώ η μακρόχρονη μνήμη, που προέρχεται από επαναλήψεις και επεξεργασία - ταξινόμηση και κωδικοποίηση των πληροφοριών και διαρκεί πολύ χρόνο, προσφέρει μια πιο θολή εικόνα για όλα τα διαφορετικά πράγματα που έχουμε ζήσει ή δει. Παρότι μπορούμε να συγκρατήσουμε αρκετές πληροφορίες στην μακρόχρονη μνήμη, οι λεπτομέρειες δεν είναι πάντα ξεκάθαρες και συχνά περιορίζονται σε αυτά που βλέπουμε ή σε αυτά που συμβαίνουν.

Μια πρόσφατη έρευνα από τον Timothy F.Brady, νευροεπιστήμονα από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, προτείνει ότι όσες πληροφορίες αποθηκεύονται στην μακρόχρονη μνήμη ίσως να μην είναι και τόσο θολές όσο θεωρείτο έως σήμερα.

Μια τρίτη βασική κατηγορία που προστέθηκε σχετικά πιο πρόσφατα είναι η αισθητηριακή μνήμη.
Υπάρχουν διάφορες σχολές σκέψης στον τρόπο κατηγοριοποίησης των διαφόρων ειδών μνήμης, αλλά εδώ θα αναφερθούμε στις πιο κοινές.

Οι πληροφορίες που προσλαμβάνει ο εγκέφαλος για τα φυσικά γεγονότα του κόσμου μέσω των αισθήσεων ανιχνεύονται από τους αισθητηριακούς υποδοχείς και με ηλεκτροχημικές ώσεις μεταδίδονται στον εγκεφαλικό φλοιό, εκεί διαμορφώνονται προσωρινές συνάψεις .
Στην συνέχεια τα σήματα μεταβιβάζονται αυτόματα σε διάφορα κέντρα και κυρίως στον ιππόκαμπο, μια περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει την ροή των πληροφοριών, εκεί συμβαίνει η διεργασία της μακροπρόθεσμης ενίσχυσης .
Με την ενεργοποίηση διαφόρων νευροχημικών ουσιών, αυτά τα εγγράμματα μνήμης μεταδίδονται σε διάφορες εγκεφαλικές περιοχές και παγιώνονται διαμορφώνοντας μόνιμα ίχνη .
Κάθε φορά που ίδια ή παρόμοια αισθητήρια σήματα προσλαμβάνονται, ενεργοποιούνται τα μόνιμα μνημονικά ίχνη, μια διαδικασία που οδηγεί στην αναγνώριση των μορφών .

Με τον παραπάνω τρόπο η εμπειρία οδηγεί σε αναγνώριση .
Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται μνήμη .

Υπάρχουν δυο τρόποι κατηγοριοποίησης των δομών της μνήμης :

1. χρονική συσχέτιση .
2. ποιοτική συσχέτιση .

Με βάση την χρονική συσχέτιση η μνήμη χωρίζεται σε τρεις μορφές .

1. αισθητηριακή μνήμη .
2.βραχύχρονη μνήμη (ενεργός μνήμη)
3. μακρόχρονη μνήμη .

Με βάση την ποιοτική συσχέτιση η μνήμη χωρίζεται σε δυο λειτουργικές διαδικασίες .

1. δηλωτική μνήμη .
2. διαδικαστική μνήμη .

1. Αισθητηριακή μνήμη

Στην ουσία δεν πρόκειται για μνήμη αλλά για μικρό ερεθισμό που αν δεν περάσει στη μακρόχρονη μνήμη, εξαλείφεται αυτόματα. Χαρακτηριστική περίπτωση τα κενά που υπάρχουν ανάμεσα από τις εικόνες μιας κινηματογραφικής ταινίας. Επειδή ο χρόνος που μεσολαβεί είναι λίγος, δεν τα αντιλαμβανόμαστε.

Είναι πάντως δυνατό να ερεθιστεί μια αίσθησή μας, χωρίς να συνειδητοποιήσουμε τον ερεθισμό, αυτή όμως να περάσει στη μνήμη μας, είναι η πιο σύντομη μορφή μνήμης που έχουμε και είναι σχεδόν ασυνείδητη. Αφορά διάφορα δεδομένα που συλλαμβάνουμε με τις αισθήσεις μας, τα οποία και συγκρατούνται για ελάχιστα δέκατα του δευτερολέπτου προτού διαγραφούν δια παντός. Για παράδειγμα, η ικανότητά μας να συλλαμβάνουμε κίνηση (ενώ ουσιαστικά οι νευρώνες μας απλά παίρνουν δεκάδες στατικές φωτογραφίες κάθε δευτερόλεπτο) οφείλεται στο γεγονός πως είμαστε ικανοί να αποθηκεύουμε κάθε “καρέ” τόσο, ώστε να μπορέσουμε να το συγκρίνουμε με το επόμενο “καρέ”, βγάζοντας συμπεράσματα για το αν κάτι άλλαξε στο οπτικό μας πεδίο. Αν για κάποιο λόγο διαγραφεί αυτή η χρονική ροή (π.χ. εισαγωγή τρίτου καρέ ανάμεσα στα δύο) τότε δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε τις αλλαγές.

2. Βραχύχρονη μνήμη ή ενεργός μνήμη

Η βραχύχρονη μνήμη είναι η μνήμη που διαρκεί λίγα δευτερόλεπτα και μας βοηθάει να σκεφτόμαστε πάνω σε κάποιο έργο στο οποίο δουλεύουμε κάθε δεδομένη στιγμή. Για παράδειγμα όταν προσπαθούμε να απαντήσουμε στο ερώτημα “Πόσο κάνει ((3+5)/10)*4″ χρησιμοποιούμε αποκλειστικά την βραχύχρονη μνήμη για να αποθηκεύσουμε και να ανακαλέσουμε προσωρινά κάποια δεδομένα. Είναι κάτι σαν την μνήμη RAM του υπολογιστή, όπου αποθηκεύονται οι πληροφορίες που χρησιμοποιούνται κάθε δεδομένη στιγμή από το σύστημα.

Η χωρητικότητα της βραχύχρονης μνήμης είναι μικρή. Ένας από τους πιο παλιούς όρους που χρησιμοποιήθηκαν για να υπολογίσουν την μνημονική χωρητικότητα, είναι και ο όρος "chunk" που χρησιμοποιήθηκε από τον George Miller. Ένα "chunk" είναι μια μονάδα που έχει νόημα για το άτομο. Από διάφορα πειράματα έχει διαπιστωθεί ότι η βραχύχρονη μνήμη περιορίζεται σε επτά περίπου στοιχεία άσχετα μεταξύ τους. Αυτά τα στοιχεία, είτε λέξεις είναι είτε αριθμοί, είναι δυνατόν, αν συσχετιστούν μεταξύ τους, να αποτελέσουν ένα ενιαίο σύνολο και έτσι να διευκολυνθεί η διατήρησή τους, αφού κανείς έχει να θυμάται λιγότερα, ως σύνολα.
π.χ. ο αριθμός τηλεφώνου 7578546 συγκρατείται ευκολότερα, αν διακριθεί σε 75 78 5 46 ή σε 757 85 46 παρά αν αντιμετωπιστεί με τα μεμονωμένα του στοιχεία, δηλαδή 7-5-7-8-5-4-6.
Γενικά έχει επικρατήσει (πάλι από τα πειράματα του Miller) ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να συγκρατήσει 7±2 chunks. Επίσης, σαφή ρόλο στο πόσα chunks μπορούμε να απομνημονεύσουμε έχει και το μέγεθός του καθενός, μιας και συνήθως όταν προσπαθούμε να συγκρατήσουμε κάτι στην μνήμη μας χρησιμοποιούμε στρατηγικές ηχητικής επανάληψης

3. Μακρόχρονη μνήμη

Η μακρόχρονη μνήμη είναι το είδος της μνήμης που έχει (θεωρητικά) απεριόριστες δυνατότητες χωρητικότητας και διαρκεί για μεγάλα χρονικά διαστήματα (από λεπτά έως και χρόνια). Χάρη σε αυτό το είδος μνήμης μπορούμε να αποκτήσουμε ικανότητες (οδήγηση ποδηλάτου, δέσιμο παπουτσιών κτλ) αλλά και να αποθηκεύσουμε πληροφορίες για πιθανή χρήση στο μέλλον (π.χ. ονόματα, ραντεβού, μνήμες σχετικά με το τι είδαμε ή τι ακούσαμε κτλ). Για να αποθηκευτεί μια πληροφορία στην μακρόχρονη μνήμη θα πρέπει πρώτα να περάσει από την βραχύχρονη, να επαναληφθεί αρκετές φορές και να αποκτήσει νόημα, ώστε να συνδεθεί “κάπου”, δίπλα στις υπάρχουσες πληροφορίες.

4. Διαδικαστική μνήμη

Σήμερα θεωρείται δεδομένο ότι όταν οδηγούμε αυτοκίνητο ή κάνουμε ποδήλατο δεν χρειάζεται να ανακαλούμε συνειδητά τις γνώσεις που απαιτούνται. Όλες οι αναγκαίες πληροφορίες βρίσκονται καταγεγραμμένες και ανασύρονται αυτόματα από τη λεγόμενη άδηλη ή διαδικαστική μνήμη (Implicit memory).
Η διαδικαστική μνήμη αναφέρεται σε αυτό το είδος μακρόχρονης μνήμης που μας επιτρέπει να θυμόμαστε κάποιες αυτοματοποιημένες κινήσεις ή γενικότερες ρουτίνες, χωρίς να ανακαλούμε συνειδητά τις πληροφορίες αυτές.
Για παράδειγμα, δεν ξέρουμε πως κάνουμε ποδήλατο αλλά απλά το ξέρουμε! Ή, ένας πιο προχωρημένος χρήστης υπολογιστή δεν χρειάζεται να προσέχει ποια πλήκτρα πατάει, από τη στιγμή που θα μάθει το “τυφλό σύστημα”. Άλλο καλό παράδειγμα είναι οι διάφορες ρουτίνες (ή “σενάρια”) που επαναλαμβάνουμε καθημερινά, όπως π.χ. ξεκλειδώνουμε την πόρτα και αυτόματα βάζουμε τα κλειδιά στην κλειδοθήκη και το παλτό μας στην κρεμάστρα, αλλά αν μας ρωτήσουν που είναι τα κλειδιά, πολύ πιθανό να χρειαστούμε λίγα δευτερόλεπτα για να απαντήσουμε, μιας και πλέον δεν χρειάζεται να προσέχουμε που τα τοποθετούμε λόγω της καθημερινής επανάληψης. Σε αυτό το είδος μνήμης οφείλεται και η γνωστή ερώτηση “Που έβαλα τα γυαλιά μου;” τη στιγμή που τα φοράμε!

5. Σημασιολογική μνήμη

Αυτό το είδος μνήμης μας επιτρέπει να αποθηκεύουμε διάφορες πληροφορίες για τον κόσμο γύρω μας, όπως “Ποια είναι η πρωτεύουσα της Ελλάδας”, “Ποιος είναι ο μεγαλύτερος ποταμός του κόσμου”, “Ποια είναι η διεύθυνσή μου”, “Ποιο είναι το URL του αγαπημένου μου e-shop” κτλ. Πρόκειται κυρίως για “ψυχρά” πακέτα πληροφοριών που απλά υπάρχουν στην μνήμη μας και ανακαλούνται συνειδητά όποτε τα χρειαστούμε. Αν κάποια από τις πληροφορίες στης σημασιολογικής μνήμης πάψει να ανακαλείται συχνά ή κόψει τους δεσμούς της με άλλες υπάρχουσες πληροφορίες τότε εξασθενεί και εν τέλει χάνεται.

6. Επεισοδιακή μνήμη

Η τρίτη υποκατηγορία της μακρόχρονης μνήμης , η επεισοδιακή μνήμη , αφορά μνήμες που έχουμε αποθηκεύσει σχετικά με την ζωή μας, όπως τι φάγαμε εχθές, μια όμορφη εκδρομή που κάναμε πριν 8 χρόνια, ένα ταξίδι, ποιον συναντήσαμε στο δρόμο προς τη δουλειά κτλ. Μετά από κάποιο καιρό ορισμένες από τις επεισοδιακές μνήμες χάνουν την “ζωντάνια” τους με αποτέλεσμα να γίνονται “σημασιολογικές μνήμες” και, αν δεν ανακληθούν ή δεν συσχετιστούν, να χάνονται .

quote:

---

Μέχρι πρότινος επικρατούσε η λανθασμένη άποψη ότι οι αναμνήσεις καταγράφονται με τη βοήθεια κάποιου βιοχημικού κώδικα στο εσωτερικό των νευρώνων. Πρόσφατες μελέτες αποκαλύπτουν ότι οι αισθητηριακές εμπειρίες αποτυπώνονται στον εγκέφαλο τροποποιώντας την αποτελεσματικότητα των συνάψεων και τη δομή των νευρικών δικτύων.

Έτσι, ανάλογα με την ένταση του ερεθίσματος, κάποιες συνάψεις εξαφανίζονται, κάποιες ενδυναμώνονται και κάποιες νέες δημιουργούνται. Αυτές οι μεταβολές αντιστοιχούν στην ανάμνηση της εμπειρίας που προκάλεσε το συγκεκριμένο ερέθισμα.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά.

Σήμερα θα μιλήσουμε για την Προθετικότητα:

Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό των νοητικών καταστάσεων και εμπειριών είναι ότι μπορούν να έχουν περιεχόμενο .

Μπορούν να αναπαραστήσουν τα πράγματα με ένα συγκεκριμένο τρόπο . Η οπτική εμπειρία αναπαριστά μια μεγάλη κόκκινη ντομάτα . Ένας πόνος στο πόδι αναπαριστά μια ενόχληση που εντοπίζεται στο πόδι . Ο φόβος ότι το αφεντικό παρακολουθεί αναπαριστά το αφεντικό να παρακολουθεί .

Βέβαια υπάρχουν πλευρές των νοητικών καταστάσεων που ξεπερνούν το περιεχόμενό τους . Ο φόβος και η ελπίδα ότι το αφεντικό παρακολουθεί μπορεί να έχουν το ίδιο αναπαραστατικό περιεχόμενο – ότι το αφεντικό παρακολουθεί – αλλά αποτελούν ξεχωριστές στάσεις απέναντι σ’αυτό το περιεχόμενο .

Ωστόσο , το περιεχόμενο μιας κατάστασης είναι μια από τις σημαντικές πλευρές της .

Ο τεχνικός όρος προθετικότητα μερικές φορές χρησιμοποιείται όσον αφορά στον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνονται οι νοητικές καταστάσεις και εμπειρίες σχετικά με κάτι (Rosenthal 1986 , Dennett 1987).

Οτιδήποτε αφορά μια πεποίθηση ή εμπειρία νοείται σαν προθετικό αντικείμενο αυτής της πεποίθησης ή εμπειρίας και ο τρόπος με τον οποίο αυτή αναπαριστά τα πράγματα αποτελεί το προθετικό της περιεχόμενο .

Ένας λόγος για τη χρησιμοποίηση του όρου «προθετικός» έγκειται στο να ληφθεί υπόψη η πιθανότητα κατά την οποία το προθετικό αντικείμενο μιας εμπειρίας ή νοητικής κατάστασης δεν υπάρχει ή δεν είναι αληθές .

Μπορεί να έχετε την ψευδαίσθηση ενός ροζ αστακού , να λατρέψετε έναν ψεύτικο θεό και να συζητάτε την πηγή της νεότητας .

Μπορεί να πιστεύετε σε πράγματα που δεν είναι αληθινά .

Μια λευκή γραβάτα μπορεί να δείχνει κόκκινη σε ένα συγκεκριμένο φως και η ενόχληση που προκαλεί τον πόνο στο πόδι σας μπορεί στην πραγματικότητα να εντοπιστεί στην πλάτη σας .

Οι νοητικές καταστάσεις και εμπειρίες έχουν μια μη παραγωγή , μια «πρωταρχική» προθετικότητα αντίθετη από την παράγωγη προθετικότητα μιας περιγραφής που εκφράζεται γλωσσικά ή μιας εικόνας σε ένα βιβλίο (Haugeland 1981).

Το προθετικό περιεχόμενο των γλωσσικών περιγραφών οφείλεται στη χρήση τους προκειμένου να εκφράσουν τις σκέψεις των ομιλητών και να προκαλέσουν ανάλογες σκέψεις στους ακροατές .

Συνεπώς , το προθετικό περιεχόμενο των γλωσσικών περιγραφών προέρχεται από το προθετικό περιεχόμενο των σκέψεων τις οποίες οι περιγραφές εκφράζουν και θυμίζουν . Όμως αυτές οι σκέψεις δεν έχουν παράγωγο περιεχόμενο μόνο υπ’αυτή την έννοια .

Οι καταστάσεις ενός υπολογιστή μπορούν να έχουν προθετικό περιεχόμενο , αλλά είναι αμφιλεγόμενο αν ένας υπολογιστής μπορεί να έχει καταστάσεις με πρωταρχική προθετικότητα όπως έχουν οι νοητικές καταστάσεις .

Μερικοί φιλόσοφοι ισχυρίζονται ότι μπορούμε να αποδώσουμε προθετικότητα στις καταστάσεις ενός υπολογιστή μόνο αν και όταν ο υπολογιστής χρησιμοποιείται για να παράγει κάτι που μπορούμε να ερμηνεύσουμε ως πού έχει νόημα .

Αν χρησιμοποιήσουμε τον υπολογιστή για να εκτελέσουμε κάποιον υπολογισμό και να εκτυπώσουμε το αποτέλεσμα , τότε το εκτυπωμένο αποτέλεσμα έχει περιεχόμενο που προέρχεται από το πώς χρησιμοποιούμε την εκτύπωση . Αυτό στη συνέχεια δίνει περιεχόμενο στην εσωτερική αναπαράσταση της απάντησης του υπολογιστή και στις ενδιάμεσες αναπαραστάσεις που προκύπτουν κατά την πορεία των λειτουργιών του υπολογιστή .

Φιλικά

Κηφεύς

Συνεχίζουμε με την ανάλυση της έννοιας της Προθετικότητας:

Από την άλλη πλευρά ένας υπολογιστής μπορεί να ελέγχει ένα ρομπότ ή άλλα μηχανήματα χωρίς ποτέ να εκτυπώσει αποτελέσματα τα οποία θα διαβάσουν οι άνθρωποι.

Οι διαδικασίες του υπολογιστή προκειμένου να το κάνει αυτό, μπορεί κάλλιστα να προϋποθέτουν τη χρήση εσωτερικών αναπαραστάσεων του ζητούμενου έργου, τα υλικά που θα χρησιμοποιηθούν, τις καταστάσεις του περιβάλλοντος και ούτω καθεξής. Θα είχαν οι αναπαραστάσεις αυτές τη μη παράγωγη προθετικότητας την οποία έχουν οι νοητικές καταστάσεις και εμπειρίες.

Σκεφτείτε ένα απλούστερο παράδειγμα (Dennett 1981):
Ένα θερμόμετρο μετράει τη θερμοκρασία από την ποσότητα κατεύθυνσης του μετάλλου σε μια διμεταλλική ταινία η οποία εφάπτεται σε ένα δείκτη μέτρησης της θερμοκρασίας σε βαθμούς Κελσίου. Εδώ έχουμε παράγωγη προθετικότητας: η θέση του δείκτη υποδεικνύει ότι η θερμοκρασία είναι 15 γιατί η θέση μπορεί να μεταδώσει σε έναν άνθρωπο μια τέτοια πληροφορία.

Από την άλλη πλευρά, αν το ίδιο είδος διμεταλλικής ταινίας χρησιμοποιείται σε ένα θερμοστάτη που ελέγχει ένα κλιματιστικό, η επαρκής κλίση της ταινίας θα προκαλέσει μια ηλεκτρική επαφή και το κλιματιστικό θα κλείσει . Η δημιουργία της ηλεκτρικής επαφής μ’αυτό τον τρόπο χαρακτηρίζεται από το προθετικό περιεχόμενο ότι το δωμάτιο είναι πλέον αρκετά δροσερό, όχι όμως εξ αιτίας κάποιου μηνύματος από έναν χειριστή . Οι σχετικές καταστάσεις του θερμοστάτη δεν έχουν παράγωγο περιεχόμενο όπως έχουν οι σχετικές καταστάσεις του θερμόμετρου .

Ο θερμοστάτης δεν έχει πεποιθήσεις για τη θερμοκρασία, ούτε έχει κάποια πραγματική γνώση της θερμοκρασίας , μόνο μια καθαρή έννοια κατά την οποία υπάρχουν καταστάσεις με μη παράγωγο προθετικό περιεχόμενο .

Κάποιοι φιλόσοφοι θα αντιδρούσαν πιστεύοντας ότι υπάρχει ακόμα μια σημαντική έννοια κατά την οποία ο θερμοστάτης έχει παράγωγο περιεχόμενο . Όλα όσα σημαίνει η απόδοση περιεχομένου στη δημιουργία ηλεκτρικής επαφής έχουν να κάνουν με το ότι θεωρούμε χρήσιμο και ενδιαφέρον να ερμηνεύσουμε το θερμοστάτη κατ’αυτόν τον τρόπο . Έχει περιεχόμενο μόνο από την προοπτική ενός τρίτου προσώπου , ενώ οι νοητικές καταστάσεις και εμπειρίες έχουν περιεχόμενο από την προοπτική του πρώτου προσώπου. Οι νοητικές σας καταστάσεις και εμπειρίες έχουν περιεχόμενο για σας και όχι μόνο γι’αυτούς που σας παρατηρούν.

Απ’αυτή την άποψη , η πρόκληση ηλεκτρικής επαφής δεν έχει περιεχόμενο για το θερμοστάτη (Searle 1980 , 1983) .

Αλλά αυτό δεν είναι απόλυτα σωστό . Ακόμα κι’αν η πρόκληση ηλεκτρικής επαφής δεν έχει περιεχόμενο για το θερμοστάτη , έχει περιεχόμενο για το σύστημα ελέγχου της θερμοκρασίας που περιέχει το κλιματιστικό και το θερμοστάτη , γιατί η πρόκληση ηλεκτρικής επαφής κλείνει το κλιματιστικό . Επιπλέον το περιεχόμενο έχει κατά κάποιο τρόπο μια προοπτική πρώτου προσώπου , επειδή το περιεχόμενο δεν περιορίζεται μόνο στο ότι είναι δροσερά κάπου , αλλά στο ότι είναι «αρκετά δροσερά κοντά μου , (στο σύστημα κλιματισμού) ώστε να μπορώ να σταματήσω να ψυχραίνω τον αέρα» .

Οι καταστάσεις σε ένα σύστημα κλιματισμού έχουν προθετικό περιεχόμενο εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο οι καταστάσεις λειτουργούν ώστε να διατηρήσουν το δωμάτιο σε θερμοκρασίες ενός συγκεκριμένου εύρους .

Παρόμοια , όσο πιο σύνθετες αναπαραστάσεις χρησιμοποιούνται σε έναν υπολογιστή που ελέγχει ένα ρομπότ , τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες θα έχει για προθετικό περιεχόμενο εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν αυτές οι αναπαραστάσεις .

Αυτό αφήνει άλυτο το αν η προθετικότητα των νοητικών καταστάσεων και διαδικασιών απαιτεί κάτι περισσότερο .

Φιλικά

Κηφεύς

ποσα πολλα εχουμε μαθει για τον εγκεφαλο αλλα και για τον ανθρωπο τα τελευταια 30 χρονια αραγε τι θα ξερουμε σε 100 ή 1000 χρονια ?

δεν εχει περασει πολυς καιρος απο τοτε που θεωρουσαμε την γη επιπεδη ή κεντρο του κοσμου , ποιος τολμουσε να πει κατι αντιθετο αραγε τοτε , δεν εχει περασει πολυς καιρος απο τοτε που μπορουμε να αμφησβητισουμε δογματα , θρησκειες ακομη και φιλοσοφικες σχολες , ποιο πριν ειτε ειχαμε αγνοια οτι υπαρχαν περισσοτερα απο ενα δογματα , θρησκειες και σχολες ... πως αλλαζουν τα πραγματα , αυτο που πριν 50 χρονι το θεωρουσαμε λαθος και σκιζαμε τα ρουχα μας ίσως αφοριζαμε και ανθρωπους σημερα ειναι δεδομενο και ορθο

τετοιος ειναι και ο εγκεφαλος , μετα τα τοσα καλα αρθρα του elo , δεν εχουμε παρα να μπουμε σε σκεψεις για το τι τελικα απο τα οσα πιστευουμε ειναι πραγματικα ή ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΜΑΣ

το αρχικο που θα ρωτουσα ειναι ΓΙΑΤΙ ο εγκεφαλος μας να μας δημιουργει κατι ΨΕΥΤΙΚΟ κατι που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ

μα αυτο το κανει καθε μερα , ερευνες εχουν δειξει οτι ο εγκεφαλος δεν "επεξεργαζεται με την γραμμικη εννοια" αλλα ΜΑΝΤΕΥΕΙ

"πσοο εκυλοα δεβαιζτε ατυη τη φσαρη ?" φανταζομαι οτι δεν συλαβισατε γραμμα γραμμα τις λεξεις για να της καταλαβεται , μπορει να σας δωθει ολοκληρο κειμενο με μπερδεμενα τα γραμματα των λεξεων εαν το πρωτο και το τελευταιο ειναι σωστα μπορουμε και ΜΑΝΤΕΟΥΜΕ τις λεξεις. Η πανσεληνος οταν "ανατελει" αλλα και οταν μεσουρανει εχει το ιδιο μεγεθος απλα ο εγκεφαλος μαντευει λαθος !!!!

ο εγκεφαλος μας γενικοτερα αυτο που κανει ειναι να προβλεπει

γιατι ομως ο εγκεφαλος να κανει κατι τετοιο ?

το πρωτο που σκεφτομαι ειναι οτι ο εγκεφαλος μας αποτελει εξελιξει ενος οργανου που εχουν ολα τα ζωα , ΟΛΑ ?? ναι ολα , στοιχεια του εγκεφαλου μας , νευρωνες , νευροδιαβιβαστες , υποκυταρικες δομες , υπαρχουν σε ολα τα ζωντανα , απο την αμοιβαδα και το σφουγκαρι που μπορει να μην εχουν εγκεφαλο αλλα εχουν τον απαιτουμενο μηχανισμο για να δημιουργουν κινηση , να αναπνεουν , να τρωνε , να αναπτυσονται , εως και τα ποιο κοντινα μας οπως οι πιθικοι ή τα αλλα θηλαστικα

και παμε στο θεμα μας , γιατι ο εγκεφαλος ΜΑΣ λεει ψεμματα , ΑΡΑΓΕ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ? ή ειναι μια φυσικη επιλογη ωστε να αποκτησουμε τα καλυτερα εφοδια ωστε να επιβιωσουμε και να μη εξαφανιστουμε ???

η φυσικη επιλογη του καλυτερου ειδους ή μεταλαξης απο το ειδος "μητερα" ειναι που επελεξε αυτον τον εγκεφαλο που θα μας εδεινε τα περισσοτερα προσοντα , ετσι ανθρωποϊδη εχουν εξαφανιστει παρα του οτι συνυπηρχαν με αλλα που τελικα οπως δειχνουν τα μεχρι τωρα ευρηματα εξελιχθηκαν στον σημερινο ανθρωπο

ο πρωτος ανθρωπος ειχε καποιες βασικες αναγκες και η ΠΡΟΤΑΡΧΙΚΗ ΤΟΥ ηταν η καταπολεμιση του φοβο του , φανταστειτε τον εαυτο σας ακομη και με τις σημερινες γνωσεις μεσα σε μια ζουγκλα , ο τρομος ειναι ΔΕΔΟΜΕΝΟΣ , ενας τρομαγμενος ανθρωπος ομως θα χαθει , δεν θα φαει , δεν θα γονηποιηθει ... αυτον τον ΦΟΒΟ επρεπε με καποιο τροπο να τον νικησει , για την ακριβεια ο ανθρωπος δεν εκανε τιποτα , απλα απο 100 ειδη πχ ανθρωπων που δημιουργηθηκαν σε βαθος χρονου καποιων δεκαδων χιλιαδων χρονων αυτοι που βρηκαν ελπιδα και παρηγορια κανοντας καποια θυσια , οριζοντας τον ηλιο ως θεο ή την ΓΗ ως ΜΑΝΑ , νιωθαν κατα κατι καλυτερα , χαλαρωναν , αισιοδοξουσαν , ειχαν ελπιδα και ΤΕΛΙΚΑ επικρατησαν

η εξελιξη απαιτει τεραστια ποσοτητα χρονου , δεν μιλαμε για αλλαγες που εγιναν σε 10 , 20 ή 1000 γενιες

σημερα ολα αυτα τα εξελικτικα βηματα του ανθρωπου και του εγκεφαλουτου τα συνανταμε στην φυση , εγκεφαλος , οραση , αφη , τα παντα

ο θεος , το ολον , ο νους , ειναι δημιουργηματα του εγκεφαλου , οσο δυσκολο και εαν ειναι τα πραγματα αυτο δειχνουν , οσο και εαν θελουμε να αποθεσουμε ελπιδες σε κατι το αυλο , μαλλον κανουμε λαθος , μπορει αραγε να υπαρχει το αυλο? μπορει να υπαρχει το μεταφυσικο? κατι μη φυσικο θα ειχαι ως αποτελεσμα να καταρευσει το φυσικο

quote:

---

makfor -το αρχικο που θα ρωτουσα ειναι ΓΙΑΤΙ ο εγκεφαλος μας να μας δημιουργει κατι ΨΕΥΤΙΚΟ κατι που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ

---

Αγαπητέ makfor δεν ξέρω αν αυτό που δημιουργεί ο εγκέφαλος μας είναι κάτι ψεύτικο, αλλά μπορώ να πω με σιγουριά ότι είναι κάτι υποκειμενικό .

Κάθε μορφή ενσυνείδητης αίσθησης και αντίληψης που έχουμε είναι μια στενή αλληλεπίδραση τριών στοιχείων (εγκέφαλος +σώμα, περιβάλλον) =συνείδηση .

Πάντως είναι πολύ ενδιαφέρων αν το σκεφτείς, η διαδικασία που (κάνουμε) κάνει ο εγκέφαλος μας να κατανοήσει την ίδια του την ύπαρξη (λειτουργία)…

quote:

---

makfor-"πσοο εκυλοα δεβαιζτε ατυη τη φσαρη ?" φανταζομαι οτι δεν συλαβισατε γραμμα γραμμα τις λεξεις για να της καταλαβεται , μπορει να σας δωθει ολοκληρο κειμενο με μπερδεμενα τα γραμματα των λεξεων εαν το πρωτο και το τελευταιο ειναι σωστα μπορουμε και ΜΑΝΤΕΟΥΜΕ τις λεξεις.

---

Ένα άλλο ενδιαφέρων παράδειγμα είναι και αυτό…

Κοίταξε τις χρωματιστές λέξεις και λέγε μεγαλόφωνα το χρώμα και όχι την λέξη

ΚΙΤΡΙΝΟ ΜΠΛΕ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ
ΜΑΥΡΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΡΑΣΙΝΟ
ΚΑΦΕ ΚΙΤΡΙΝΟ ΚΟΚΚΙΝΟ
ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΑΥΡΟ
ΜΠΛΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΦΕ
ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΠΛΕ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ

πχ αυτος που τραγουδαει καλα εχει χαρισμα απο το θεο (οποιονδηποτε θεο) σημερα ξερουμε οτι υπαρχει συγκεκριμενο μερος του εγκεφαλου που εξηγει αυτη την ιδιωτητα των ανθρωπων που τραγουδανε καλα , που ζωγραφιζουν , που εχουν κατι που μεχρι πριν μερικα χρονια το λεγαμε "ΧΑΡΙΣΜΑ" ή στο ποιο ακραιο "ΘΑΥΜΑ" , μαλιστα ενα πειραξουμε την συγκεκριμενη περιοχη ΧΑΝΕΤΑΙ ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ , ειναι αραγε δυνατο να μπορει καποιος να αφαιρει τον "ΧΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ"

παντα κατα την προσωπικη μου αποψη και χωρις να θελω να προσβαλω κανεναν , ολα οσα για τα οποια μιλανε αυτοι που πιστευουν στο "πνευμα" στο "ολον" στο "θεο" στο "ανωτερο ον" ή οτι αλλο , εξηγουνται , εχουν εξηγηθει και θα εξηγηθουν ακομη καλυτερα στο μελλον μεσα απο τον τροπο λειτουργιας του εγκεφαλου

ενα παραδειγμα ειναι κατι που παρα πολλοι αναφερουν συχνα , το τουνελ που ειδαν οταν πεθαναν και τους επαναφεραν , αυτο ειναι κατι που σημερα μπορει να προκληθει στον οποιονδηποτε μεσα απο μια πειραμιτικη διαδικασια , το τουνελ , το φως , η ηρεμια κτλπ ειναι μια διαδικασια που εφαρμοζει ο εγκεφαλος ωστε να ηρεμισει το σωμα ωστε να ανταπελθει ΚΑΛΥΤΕΡΑ στο προβλημα που αντιμετωπιζει , αυτη η διαδικασια του εγκεφαλου ειναι που ΒΟΗΘΗΣΕ αυτους τους ανθρωπους να "ερθουν" πισω , δηλαδη απλα να διατηρηθουν στην ζωη, εαν ο εγκεφαλος δεν μας εβαζε σε αυτη την διαδικασια ηρεμιας απλα θα πεθαιναμε ... αυτο δεν συμβαινει φυσικα για ολα τα προβλημα που εχουμε και ειναι εντελως φυσικο , πριν απο την ηρεμια συνηθως υπαρχει μια εντονη αντιδραση του σωματος με συσπασεις και αλλα που κατακλυζει ο εγκεφαλος το σωμα μας με καθε ειδους "φαρμακο-ορμονες" εχει ωστε να βοηθησει ... ενα προλαβει , ενα μπορεσει ... η ηρεμια ειναι ενα κλικ πριν το τελος , το τελευταιο οπλο

το μελλον εχει να δειξει παρα πολλα ακομη για τον εγκεφαλο , το σιγουρο ειναι οτι πολλα πραγματα που ανηκουν στον αυλο κοσμο τα "δεχομαστε" ασυζητητη ενω αντιθετα πραγματα του πραγματικου κοσμου ή περιπτωσεις που αναγουμε στον αυλο κοσμο εχουν αποδειχθει μεσα απο συγκεκριμενες διαδικασιες τα βλεπουμε με σκεπτικισμο και τα αποκρουουμε , ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΑΥΤΟ ?

αναρωτιθηκαμε μηπως γιατι στην ζωη μας κυριαρχει ο πνευματισμος ? απο μικρα παιδια , τουλαχιστον στην ελλαδα αλλα το ιδιο γινεται παντου, μας γεμιζουμε το μυαλο με αυλα πνευματικα πραγματα , απο θεους και αγγελους απο μπαμπουλες και δρακους , με παραδεισους και κολασεις και δεκαδες αλλα "τρελλα" πραγματα , γιατι ?

το γιατι για μενα σημερα ειναι ευκολο να το απαντησω , ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΧΓΟΥΝ , ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΝΕ ΦΟΒΗΣΜΕΝΟΥΣ , ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΣΗΚΩΝΟΥΜΕ ΚΕΦΑΛΙ , δειτε το ισλαμ , δειτε πως ζουν αυτοι οι ανθρωποι , το σημερινο ισλαμ ειναι οπως ειμασταν εμεις πριν απο 50 ή 100 χρονια οι διαφορες ειναι μικρες , ποια κορη / γιος τοτε τολμουσε να παει κοντρα στην οικογενεια ???

πολλες φορες εχω μπει στην διαδικασια να ψαξω τι εχει προσφερει ο πνευματισμος στους ανθρωπους , τι ? ΦΟΒΟ , ΠΟΝΟ , ΠΟΛεΜΟΥΣ , ΜΕΣΑΙΩΝΑ , ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ , ΑΠΟΡΗΨΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ... σημερα ? οσο αφορα τις θρησκειες μια απο τα ιδια , οσο αφορα τα πνευματικα κεντρα , οχι ολα αλλα παρα πολλα , απλα βγαζουν κερδος ή εστω απο οσα περασα απλα δεν θελω να μιλησω για ολα γιατι μπορει να υπαρχουν και τα μη κερδοσκοπικα... ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΠΛΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΝΑ ΑΓΝΟΟΥΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ...

αποψη μου , σεβαστη και η αντιθετη αποψη , για μενα καποιος που εχει "αναπτυγμενη" την περιοχη του εγκεφαλου για το πνευμα , διαβαζοντας τα παραπανο απλα δεν θα του αρεσουν , γιατι ? γιατι οι υποδοχεις του συγκεκριμενουν σημειου δεν θα γεμισουν με το συστατικο της εφοριας (ναι δεν διαφερει σε τιποτα με τα ναρκωτικα με την ενοοια του πως λειτουγρει) , ετσι θα νιωσει καποια δυσφορια , αντιθετα καποιος που η συγκεκριμενη περιοχη του εγκεφαλου δεν ειναι "αναπτυγμενη" δεν θα νιωσει καμια δυσφορια , θα σταθει ποιο ανοιχτος σε ενα τετοιο κειμενο θα το περασει απο την κριση του ( οχι ολοι αλλα οσοι αρεζονται ή μαθαν να μπαινουν σε αυτη την διαδικασια) και τελικα ειτε θα το αποριψει ως βλακειες , ειτε θα κρατησει μερικα ως σωστα , ειτε θα το αποδεχτει. ΑΥΤΟ που ονομαζουν φωτηση ολοι οι μεγαλοι δασκαλοι , εχω την υποψια οτι ειναι η απενευργοποιηση της συγκεκριμενης περιοχης του εγκεφαλου , μεσα απο την αναζητηση , δηλαδη αυτος που σημερα σκοτωνει για την θρησκεια του ή μαλωνει με οποιον του λεει κατι για την υλη , μεσα απο την αναζητηση , την σκεψη , την αναλυση , τον διαλογο , να αρχισει σιγα σιγα να αντιλαμβανεται την πραγματικη του υπαρξη , την πραγματικη του θεση στον κοσμο , το ποιος ειναι , να αποδεχεται ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ μεσα απο την προσαρμογη του εγκεφαλου του ωστε να μη βλεπει τιποτα το αυλο και πνευματικο στα οσα συμβαινουν γιατι απλα δεν υπαρχει τιποτα απο αυτα

εχω περασει σε μια φαση που αποδεχομαι το καθε τι ,γιατι ειναι ξεκαθαρο οτι αυτα τα οσα πιστευουμε ή υποστηριζουμε ειναι αμμεσα συνδεδεμενα με την φυση του εγκεφαλου μας αρα θα ηταν λαθος να παω κοντρα στην φυση καποιου, ο φιλος που αναφερεται (νομιζωσε αλλο θεμα) στα οσα επαθε γιατι προκαλεσε το θεο , χωρις να εχω κανενα λογο να μην τον πιστεψω αλλα ουτε και να τον χλευασω (μακρια απο μενα αυτα , το κατα δυναμην παντα ) θα εβλεπα εντελως διαφορετικα τα γεγονοτα (δυστυχως για μενα περασα απο πολυ ποιο παραξενα γεγονοτα και οπως λεει και ενας φιλος της αλλης πλευρας , εσυ θα επρεπε να εισαι συνεχεια στην εκκλησια με τα οσα εχεις περασει)

το οτι παιζω ποδοσφαιρο μου δινει πολλες περισσοτερες πιθανοτητες να σπασω ενα κοκκαλο μου μια μερα, αυτη η μερα δεν αποκλειετε με τιποτα να ειναι η σημερινη ή μετα απο 1000 μερες , ποιος δεν εχει κανει το ερωτημα "δωσε μου ενα σημαδι" καποια στιγμη στην ζωη μας ? ισως μαλιστα και πολλες φορες
το οτι θα βγω ζωντανος απο ενα ατυχημα δεν παει να πει οτι με εσωσε καποιο πνευμα , γιατι εαν πεθαινα τοτε ? θα ειμουν ο κακος και δεν επρεπε να σωθω ? αλλωστε το οτι επαθα το ατυχημα και δεν το σταματησε "καποιος" πριν συμβει τι ειναι ? μαθημα συμπεριφορας απο ενα ανωτερο ον?
(ετσι θα εβλεπα εγω τα συγκεκριμενα γεγονοτα , ο φιλος τα ειδες επισης σωστα λογω της φυσης του εγκεφαλου του και δεν ειναι καθολου κατακριτεο αυτο , καλα κανε και πιστευει αυτο που πιστευει)

ενα μεγαλο κενο που βρισκω σε ολες τις θρησκειες ειναι οτι το "πνευμα" ασχολειτε με τον ανθρωπο αφαιροντας παντα ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ-ΕΓΚΕΦΑΛΟ , βαζει το δαχτυλο για να το σωσει ΠΑΝΤΑ ενω σε καποιες περιπτωσεις θελει να τον παρει μαζι του γιαυτο και δεν το σωζει , αναρωτιεμαι τι κανει αυτο το πνευμα για τα εκατομυρια παιδια που πεθαινουν , βασανιζονται , βιαζονται , φυλακιζονται , σκλαβονται ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ... ολα αυτα δεν αντεχουν στην κριτικη του μυαλου μου ειναι πολυ ανθρωπινα πολυ πεζα , μια ανωτερη δυναμη που ασχολειται με τον ανθρωπο , τον ανθρωπο που ειναι κοκκος αμμου πανω σε εναν αλλο κοκου αμμου και πλεει μεσα σε μια τεραστια θαλλασα απο κοκκους αμμου ...

υπαρχουν δεκαδες θεωριες για να αποδειξω οτι το πνευμα υπαρχει κτλπ αλλα ΚΑΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ , αντιθετα υπαρχουν δεκαδες αποδειξεις πραγματικες για τα οσα αποδειδουμε στο πνευμα ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ και σε καποιες περιπτωσεις και μεσα απο την στατιστικη αναλυση

ενα παραξενο γεγονος ειναι τα θαυματα που συμβαινουν ή οι πνευματικες εμπειριες που ζει καποιος , στο 90% ίσως και 100% το θαυμα το ειδε καποιος γνωστος ενος φιλου μας και ο φιλος το μεταφερει σε εμας , αραγε ποιος απο εμας ειδε ενα ΘΑΥΜΑ ? εγω δεν γνωριζω κανεναν , εκτος του 10% που αφησα ποιο πανω που ομως το θαυμα ειτε ηταν ΠΛΑΣΤΟ , ειτε ηταν ΠΛΑΚΑ , ειτε εξηγητε πολυ καλα μεσα απο την ιατρικη ή αλλη επιστημη. Εχω φιλο που στα 3,5 χρονια του τον πατησε φορτηγο και ομως ζει μια χαρα σημερα ,ΗΤΑΝ ΘΑΥΜΑ ??? οχι φυσικα, η ροδα δεν περασε πανω απο το κεφαλι ουτε πανω απο την κοιλια ,περασε πανω απο τα ποδια του που ομως σε εκεινη την ηλικια ειναι αρκετα ελαστικα , επισης λογω της επαφης με τον δρομο η πιεση του φορτηγου περασε ολη στην ασφαλτο , δοκιμαστε τα βαλετε κλειστην την παλαμη σας πανω σε ενα τραπεζι , καλεστε οποιον θελει να ερθει και να δωσει μια δυνατη μπουνια πανω στα δαχτυκα (οχι με τους κομπους γιατι εκει η δυναμη καταναιμεται ανομοια, αλλα με την πλευρα απο το μικρο δαχτυλο , εστω δοκιμαστε χτυπημα καρατε για να καταλαβαιτε ποια μερια του χεριου λεω) δεν θα πονεσετε καθολου , αντιθετα αυτος θα πονεσει περισσοτερο... ο φιλος λοιπον δεν σωθηκε λογω θαυματος αλλο λογω ΦΥΣΙΚΗΣ

μπορει να ειναι δυσκολο να αποδεχτουμε την φυση μας , πιστευω ομως οτι ειναι ο μονος δρομος για να βρουμε την ανθρωπια μας , να παψουμε να εκμεταλευομαστε τους ανθρωπους , να εξαφανισουμε τον εγωισμο μας και να νιωσουμε ολοι αδερφια που μοιραζομαστε τον ιδιο ηλιο την ιδια γη , χωρις κερδη, χωρις θρησκειες , χωρις ακομη και εξουσιες που καταδιναστευουν την ανθρωποτητα αιωνες τωρα ... το παω μακρυα ? μπορει , εαν ομως αποδεχθει καποιος αυτο που ειναι , μια φυσικη διεργασια που οδηγησε στην αναπτυξη ενος οργανισμου που δεν εχει ΟΥΤΕ ΛΟΓΩ ΟΥΤΕ ΣΚΟΠΟ ΥΠΑΡΞΗΣ ,τοτε μονο μιας ολα γινονται ΠΟΙΟ ΑΠΛΑ , δεν παλευεις να σωθεις απο διαβολους και δαιμονια , δεν εχει να φοβασαι για την "αλλη" ζωη , δεν εχεις να ελπιζεις τιποτα απο κανεναν αλλον που για να σε βοηθησει θα πρεπει να εισαι καλο παιδι , ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΣΕΝΑ , ετσι αποκτας ΔΥΝΑΜΗ , ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΗΣ ΟΤΙ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ και τιποτα δεν μπορει αυτο να το αλλαξει

εχω νιωσει μια τεραστια ελευθερια και εχω κατακληστει απο μια φοβερη ηρεμια μετα το ξεκαθαρισμα που εγινε μεσα μου ...

(ελπιζω οι δεν εφυγα πολυ απο το θεμα μας , και επαλαμβανω οτι καταθετω την αποψη μου και μονο , ουτε να επιρεασω θελω ,ουτε να σας αλλαξω τα οσα λετε ή πιστευετε ... και κανενα κειμενο δεν πρεπει να σας προκαλεσει ποτε κατι τετοιο , παρα μονο η σκεψη σας και η κριση σας μεσα απο την αναζητηση , χωρις ποτε ομως να αγνοουμε τα επιστημονικα δεδομενα που καθε μερα ανακαλυπτουμε γιατι τοτε απλα φοραμε παρωπιδες.)

quote:

---

η αληθεια βρισκεται μεσα μας , την εχουμε ολοι μας αλλα ειναι καλα κρυμενη μεσα σε αυτο το θαυμαστο οργανο , ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ

---

Απόλυτη μιζέρια.

εγω θα σου απαντησω λεγοντα σου οτι εχεις δικιο , γιατι το μεσα σου αυτο λεει αλλα με τιποτα δεν ξερεις τι λεει το δικο μου μεσα , δεν με γνωριζεις καν και ομως με κρινεις , ετσι σου ευχομαι καλη αναζητση και προσπαθησε να μην γινεσε απολυτος γιατι ετσι χαλας αυτο που θελεις να εκπροσωπεις , στον πνευματισμο δεν χρησιμοπειεις ορους οπως "μιζερια" , πιστεψε με , εχω περασει απο εκει που εισαι , χωρις αυτο να σημαινει οτι θα ερθει εδω που ειμε εγω ή οτι εγω ειμαι σε καλυτερη ή χειροτερη μοιρα απο σενα , ο καθενας εχει το δικο του δρομο και δεν εχει δικαιωμα να μιλαει για τιποτα αλλο καθως απλα δεν το γνωριζει

Ξέρεις μην σου φανεί παράξενο το γεγονός ότι πολλές φορές βλέπουμε αυτά που πιστεύουμε και να αγνοούμε αυτά που δεν πιστεύουμε ή ακόμα και το γεγονός ότι συχνά δεν βλέπουμε αυτό που δεν είμαστε εκπαιδευμένοι να δούμε .

Όσο για την αντίληψη που αναφέρεσαι ..

Αντίληψη έχουν και τα ζώα… με την μόνη διάφορα ότι ο άνθρωπος έχει και την νόηση που τον βοηθάει να συμπληρώνει τις έννοιες των διάφορων παραστάσεων που του δίνουν οι αισθήσεις του, και τα διάφορα ερεθίσματα που δέχεται από το εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον, πχ ένα παιδί δεν μπορεί να έχει μια πλήρη αντίληψη του κόσμου που το περιβάλλει, και αυτό γιατί δεν έχει την απαιτούμενη νόηση ή (γνώση) για να ταξινομήσει τα διάφορα ερεθίσματα που δέχεται ώστε να τα κατατάξει όπως πρέπει .

Δηλαδή όπως καταλαβαίνεις και η αντίληψη .. πλάθεται..

Τώρα για το «πνεύμα» που αναφέρεσαι, δεν θα διαφωνήσω αλλά και ούτε θα συμφωνήσω…!!
Απλά θα κάνω μια ερώτηση ;

Αν το πνεύμα (μεσάζων) είναι ένα, γιατί η ερμηνεία σε κάθε τι που μας περιβάλει (συνείδηση) χαρακτηρίζεται από μια λέξη.. υποκειμενικότητα ;

quote:

---

alex22 -Φίλε απ' οτι φένεται μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου σου απορίπτει το πνευματικό.

Απόλυτη μιζέρια.

---

alex22 όπως καταλαβαίνεις το ίδιο θα μπορούσε να πει και κάποιος με απόψεις όπως αυτές που εκφράζουν απόλυτα δογματισμό..

quote:

---

makfor -πολλες φορες εχω μπει στην διαδικασια να ψαξω τι εχει προσφερει ο πνευματισμος στους ανθρωπους , τι ? ΦΟΒΟ , ΠΟΝΟ , ΠΟΛεΜΟΥΣ , ΜΕΣΑΙΩΝΑ , ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ , ΑΠΟΡΗΨΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ... σημερα ? οσο αφορα τις θρησκειες μια απο τα ιδια , οσο αφορα τα πνευματικα κεντρα , οχι ολα αλλα παρα πολλα , απλα βγαζουν κερδος ή εστω απο οσα περασα απλα δεν θελω να μιλησω για ολα γιατι μπορει να υπαρχουν και τα μη κερδοσκοπικα...

---

Μια διόρθωση makfor.

Όχι το τι πρόσφερε ο (πνευματισμός), αλλά το πώς διαστρεβλώθηκε ο πνευματισμός (όπως και να το εννοεί ο καθένας μας) για να εξυπηρετήσει κάποια ατομικά ανθρώπινα συμφέροντα..

μαλιστα η διορθωση σου μου θυμιζει οτι κανεις απο τους μεγαλους δασκαλους δεν μιλησε ξεκαθαρα για το αυλο, ενω κινηθηκαν γυρω απο τον ανθρωπο , λαμβανοντας φυσικα υποψιν μας την αγνοια που ειχαν για τον τροπο λειτουργιας της φυσης και του ανθρωπου , ειναι λοιπον πολυ πιθανον οι διδασκαλιες τους να ηταν διαφορετικες σημερα !!! μαλιστα εχω την εντυπωση οτι αυτο που προσπαθησαν ολοι να κανουν ηταν η εξηγηση του ανθρωπου - εγκεφαλου απλα μη εχοντας την δυνατοτητα αναλυσης-ερευνας του αναγκαστικα οδηγηθηκαν προς το αυλο-μυστικο-πνευματικο ....αλλωστε και εμεις σημερα μολις ξεκινησαμε να τον ανακαλυπτουμε τα επομενα χρονια θα φερουν τεραστιες αλλαγες και μεγαλο κοστος σε καθε τι πνευματικο φοβαμαι ....

δεν διαφωνω για την ομορφια του κοσμου , αυτη υπαρχει για εμενα και χωρις το πνευμα , μονο μεσα απο την υλη , αφου ολα μπορουν και εξηγουνται μεσα απο αυτη , οπως το συναισθημα που αναφαιρεις που δεν ειναι τιποτα αλλο απο χημικη διεργασια του εγκεφαλου που μαλιστα εαν παρεμβει καποιος θα σου αφαιρεσει το συναισθημα , την μνημη, την λογικη , την συμπεριφορα , την ανοχη στο πονο , στο στρες , στον οραση ... τοτε ? που παει το πνευμα? μενει ή φευγει ή απλα δεν μπορει να εκφραστει λογω της κακης λειτουργιας του εγκεφαλου - πιλοτηριου ?

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr