Πολυμήχανα φουτουριστικά ρομποτικά συστήματα, όπως τα ρομπότ R2-D2 και C-3PO του Star Wars, θα κυριεύσουν πολύ σύντομα το μέλλον των διαστημικών αποστολών.

«Πρόκειται για ένα τεράστιο άλμα. Έχουμε ένα ρομπότ το οποίο θα μπορεί να εκτελεί αποστολές που έως σήμερα μόνο ο άνθρωπος μπορούσε να πραγματοποιήσει στις δύσκολες συνθήκες του διαστήματος,» σχολιάζει ο Dan Rey, από την Καναδική Διαστημική Υπηρεσία.

Ο Rey αναφέρεται στο Special Purpose Dexterous Manipulator και εάν αυτό σας φαίνεται ιδιαίτερα δύσκολο, μπορείτε να αποκαλείται το νέο ρομπότ Dextre, όνομα που μοιάζει σχεδόν ανθρώπινο.

Το νέο ρομπότ, ήταν επιβάτης του διαστημικού λεωφορείου Endeavour, όταν το λεωφορείο εκτοξεύθηκε από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριδα των ΗΠΑ προς το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) την περασμένη Τρίτη.

Σε αντίθεση με τα R2-D2 και C-3PO της ταινίας Star Wars, το ρομπότ Dextre δεν έκατσε με τους αστροναύτες στο μπροστινό μέρος τους διαστημικού λεωφορείου αλλά παρέμεινε στο πίσω μέρος του δεμένο σε μια παλέτα, ενώ τα άκρα του ρομπότ, μήκους 3,5 μέτρων, είχαν αφαιρεθεί κατά τη διάρκεια της πτήσης.

Ένας από τους κυριότερους στόχους της αποστολής του πληρώματος του Endeavour τώρα είναι η μεταφορά του Dextre στην πλατφόρμα και η επανασυναρμολόγησή του.

«Μπορείτε να θεωρείτε το Dextre ως έναν τεχνίτη για τις εξωτερικές δουλειές,» σχολιάζει ο Rey. «Παρά το τεράστιο μέγεθός του, το Dextre είναι το πρώτο διαστημικό ρομπότ το οποίο είναι ικανό να πραγματοποιεί λεπτομερείς επισκευαστικές εργασίες.» Εάν υπάρξει κάποια βλάβη σε ηλεκτρονικά κουτιά, υπολογιστές, μπαταρίες στο εξωτερικό κέλυφος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, ο Dextre θα κληθεί να τα αντικαταστήσει.

Στην κατασκευαστική δομή του ρομπότ, που αποτελείται από αλουμίνιο και τιτάνιο και έχει βάρος 1,5 τόνο, συμπεριλαμβάνονται επτά αρθρώσεις που αποτελούν τους ώμους, τους αγκώνες και τους καρπούς. Στο τέλος των άκρων υπάρχουν τα χέρια του Dextre. Κάθε ένα από αυτά τα χέρια αποτελείται από παράλληλες εισελκόμενες δαγκάνες, οι οποίες χρησιμοποιούνται για το μάγκωμα αντικειμένων.

«Πιθανότατα το πιο σημαντικό στοιχείο στον Dextre να είναι ο αισθητήρας,» εξηγεί ο Richard Rembala της Καναδέζικης εταιρείας ρομπότ MacDonald, Dettwiler and Associates. «Ο αισθητήρας βρίσκεται στον καρπό κάθε άκρου και χαρίζει πραγματικά την αίσθηση της αφής στο ρομπότ. Το Dextre μπορεί να υπολογίσει το βαθμό με τον οποίο σπρώχνει ή σφίγγει οτιδήποτε. Αυτό σημαίνει ότι το ίδιο το ρομπότ μπορεί να περιορίσει τη δύναμη την οποία ασκεί σε διάφορες δομές έτσι ώστε να μην τις καταστρέψει.»

Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός αποτελείται από πολλά συστήματα που χρειάζονται συνεχή συντήρηση. Ο πολυμορφικός γερανός, Canadarm2 μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά του Dextre.

Ο Dextre είναι το τελευταίο μέρος του σχεδίου των Καναδών για την συντήρηση του εξωτερικού μέρους του διαστημικού σταθμού.

Ο γερανός Canadarm2 μεταφέρθηκε στο διαστημικό σταθμό το 2001. Στην ουσία είναι ένας μεγάλος και πολύ ικανός εξοπλισμός. Το 2002, προστέθηκε σε αυτόν ένα σύστημα κίνησης το οποίο μπορεί να μεταφέρει το Canadarm2 κατά μήκος όλους του σταθμού.

Το ρομπότ Dextre είναι η τελευταία προσθήκη. Το πολυμήχανο ρομπότ θα βρίσκεται σε μια βάση και θα μεταφέρεται από το Canadarm2 όποτε απαιτείται. Θα λειτουργεί μέσω απομακρυσμένης διαχείρισης από τους αστροναύτες μέσα στο διαστημικό σταθμό ενώ σκοπός είναι το Dextre να αναλάβει κάποια από τα καθήκοντα που παλιότερα είχαν ανατεθεί σε ανθρώπους.

«Οι αστροναύτες ωστόσο θα έχουν την επιλογή: θέλουν να εκτελέσουν την αποστολή με το ρομπότ ή θέλουν να την εκτελέσουν οι ίδιοι;» σχολιάζει ο Dan Rey. «Με το Dextre, ελπίζουμε ότι το μεγαλύτερο μέρος της συντήρησης του εξωτερικού μέρους του διαστημικού σταθμού θα εκτελείται από τη γη, επιτρέποντας στους αστροναύτες να επιδοθούν σε περισσότερες επιστημονικές παρατηρήσεις.»

Το πιο πιθανό είναι ότι τα ρομποτικά συστήματα θα διαδραματίσουν ένα σημαντικότατο ρόλο στο μέλλον των διαστημικών εξερευνήσεων.

Από τότε που η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) επέβαλε αυστηρούς κανονισμούς πτήσης για τα διαστημικά της σκάφη, μετά από το ατύχημα του Columbia, φαίνεται ότι θα πραγματοποιούνται μόνο ρομποτικές αποστολές για την συντήρηση του διαστημικού τηλεσκόπιου Hubble.

Αν και προς το παρόν η αποστολή του Dextre στον τηλεσκόπιο Hubble είναι αμφίβολη, πολύ σύντομα τα ρομπότ θα κατέχουν πολύ σημαντική θέση στις διαστημικές αποστολές. «Πιστεύω ότι η τεχνολογία του Dextre αποτελεί το θεμέλιο λίθο για την ρομποτική υποστήριξη των μελλοντικών διαστημικών σταθμών,» σχολιάζει ο Rey.

BBC News
kαι news.pathfinder.gr

Ζυρίχη




Η χρήση καλλιεργειών όπως το σιτάρι και το καλαμπόκι για την παραγωγή βιοκαυσίμων θέτει σε κίνδυνο την επάρκεια σε τρόφιμα, προειδοποίησε ο πρόεδρος της μεγαλύτερης εταιρείας τροφίμων του κόσμου.

«Αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε βιοκαύσιμα για να καλύψουμε το 20% της αυξανόμενης ζήτησης σε προϊόντα πετρελαίου, δεν θα μείνει τίποτα να φάμε» δήλωσε Πέτερ Μπράμπεκ-Λετμάτε.

«Η διάθεση τεράστιων επιδοτήσεων για την παραγωγή βιοκαυσίμων είναι ηθικά απαράδεκτη και ανεύθυνη» είπε μιλώντας στην ελβετική εφημερίδα NZZ am Sonntag.

Καθώς οι καλλιέργειες ενεργειακών φυτών επεκτείνονται σε αρκετές χώρες του κόσμου, η γη και το νερό για την καλλιέργεια τροφίμων όλο και μειώνονται, εξήγησε ο Μπράμπεκ, όπως αναμεταδίδει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Αντίστοιχες δηλώσεις είχε κάνει και ο Ζαν Ζιγκλέρ, ανεξάρτητος ειδικός του ΟΗΕ για το δικαίωμα στην τροφή. Μιλώντας πέρυσι στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, ο Ζιγκλέρ είχε ζητήσει πενταετές μορατόριουμ στα προγράμματα ανάπτυξης βιοκαυσίμων προκειμένου να αποφευχθούν «φρικτές» ελλείψεις σε τρόφιμα.

Εκπρόσωποι χωρών που δραστηριοποιούνται στα βιοκαύσιμα, όπως η Βραζιλία και η Κολομβία, αμφισβήτησαν την πρόβλεψη του Ζιγκλέρ.

Αρκετοί ακόμα επιστήμονες και περιβαλλοντικές οργανώσεις προειδοποιούν το τελευταίο διάστημα ότι τα βιοκαύσιμα όχι μόνο δεν πραγματοποιούν όσα υπόσχονται, αλλά αντίθετα θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις τόσο στην ανθρώπινη διατροφή όσο και στο περιβάλλον.

Στην αμερικανική αγορά, οι τιμές του αραβόσιτου και του σιταριού έχουν ήδη ανέβει, ενώ στην Ινδονησία τεράστιες εκτάσεις ζούγκλας δίνουν τη θέση τους σε καλλιέργειες για την παραγωγή φοινικέλαιου.

Θορυβημένη από τα νεώτερα δεδομένα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ανακοίνωσε πρόσφατα ότι σκοπεύει αναθεωρήσει προς τα κάτω το στόχο του 10% που είχε θέσει για την ποσόστωση των βιοκαυσίμων στα καύσιμα κίνησης έως το 2020.

Newsroom ΔΟΛ

μια και καλη... "ΟΧΙ ΣΤΑ ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΑ" κανουν μεγαλυτερο πληγμα, απο οτι ο ανθρακας! οσο και αν φαινεται περιεργο

Η μόλυνση του περιβάλλοντος από τα καυσαέρια που εκπέμπονται από τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων, μπορεί να επηρεάσει ακόμα και τον τρόπο που λειτουργεί ο εγκέφαλος μας, προτείνουν Ολλανδοί επιστήμονες.

Είναι ήδη γνωστό ότι τα νανοσωματίδια μπορούν να φτάσουν έως τον εγκέφαλο μας κατά την εισπνοή, όμως σήμερα είναι η πρώτη φορά που αποδεικνύεται ο τρόπος με τον οποίο μπορεί αυτή η εισβολή να επηρεάσει την διαδικασία της επεξεργασίας της πληροφορίας από τον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Οι ερευνητές προσπάθησαν να προσομοιώσουν το περιβάλλον μέσα στο οποίο περνούν, το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, άτομα που δουλεύουν σε γκαράζ ή στο δρόμο.

Τα αποτελέσματα της μελέτης τους δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Particle and Fibre Toxicology.

Μια ερευνητική ομάδα από το πανεπιστήμιο του Zuyd στην Ολλανδία έπεισε 10 εθελοντές να παραμείνουν για μια ώρα μέσα σε ένα δωμάτιο με καθαρή ατμόσφαιρα ή σε ένα χώρο με καυσαέρια. Με τη βοήθεια ηλεκτροεγκεφαλογράφου, μιας συσκευής που καταγράφει τα ηλεκτρικά σήματα του εγκεφάλου, παρακολούθησαν τις αντιδράσεις των εθελοντών τόσο κατά τη διάρκεια που αυτοί βρίσκονταν στο δωμάτιο όσο και μια ώρα μετά την αποχώρησή τους από τον συγκεκριμένο χώρο.

Μετά από μισή ώρα, ο εγκέφαλος των ατόμων που είχαν εκτεθεί στο περιβάλλον με τα καυσαέρια, παρουσίασε έντονη αντίδραση στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, γεγονός ενδεικτικό της αλλαγής του τρόπου με τον οποίο επεξεργάζεται ο φλοιός του εγκεφάλου τις πληροφορίες. Αυτή η αλλαγή συνεχίστηκε να παρατηρείται και αφού οι εθελοντές δεν βρίσκονταν πια στο δωμάτιο.

«Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε σχετικά με αυτά τα αποτελέσματα είναι υποθέσεις για τη χρόνια έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση πολυσύχναστων πόλεων, όπου τα επίπεδα αυτών των καυσίμων μπορεί να είναι ιδιαίτερα υψηλά.»

«Είναι πολύ πιθανό η μακροχρόνια έκθεση σε τέτοιου είδους νανοσωματίδια να επηρεάζει τη φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου και να επεμβαίνει στη φυσιολογική διαδικασία της επεξεργασίας της πληροφορίας. Ωστόσο κρίνεται απαραίτητη η περαιτέρω μελέτη για την επιβεβαίωση και ανάλυση αυτής της επίδρασης.»
Dog's life

«Το γεγονός της αντίδρασης του εγκεφάλου του ατόμου που εκτίθεται σε μια νέα οσμή δεν είναι ένα καινούργιο δεδομένο,» σχολιάζει ο Ken Donaldson, καθηγητής τοξικολογίας από το πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου.

«Ίσως να μην είναι απαραίτητα αρνητικό, όμως παρόμοιες φυσιολογικές αλλαγές αποδεικνύουν ότι αποτελεί επιτακτική ανάγκη η περαιτέρω διερεύνηση επειδή είναι πιθανόν να υπάρχουν όντως μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα και πιθανώς σημαντική μελέτη.»

Οι ελεγχόμενες μελέτες που αφορούν την εξέταση των επιπτώσεων της ρύπανσης στον ανθρώπινο εγκέφαλο δημιουργούν ηθικά προβλήματα ενώ μακροχρόνιες μελέτες πληθυσμού σε περιοχές με ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολες, καθώς οι ασθένειες του εγκεφάλου δεν αναγνωρίζονται απαραιτήτως ως πιθανές αιτίες θανάτου. Για παράδειγμα οι ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο Αλτσχάιμερ συχνά πεθαίνουν από μόλυνση.

Παρόλα αυτά, μια μελέτη για σκύλους, που διενεργήθηκε στο Μεξικό, αποκάλυψε ότι τα ζώα που ζούσαν σε περιοχές με υψηλά ποσοστά ρύπανσης στην ατμόσφαιρα παρουσίασαν παρόμοιες εγκεφαλικές βλάβες με ασθενείς που πάσχουν από Αλτσχάιμερ. Αντιθέτως, σκύλοι που έζησαν σε αγροτικές περιοχές με χαμηλότερα ποσοστά ρύπανσης παρουσίασαν περιορισμένες εγκεφαλικές βλάβες.

BBC News-news.pathfinder.gr

Ένα κομμάτι πάγου σε μέγεθος νησιού είναι έτοιμο να αποκολληθεί από την Ανταρκτική, προκαλώντας νέες συζητήσεις μεταξύ των επιστημόνων για τις επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών.

Έξι μεγάλα τμήματα πάγου στην Ανταρκτική έχουν χαθεί τα τελευταία χρόνια ως αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Όπως προκύπτει από επιστημονικές παρατηρήσεις της Βρετανικής Ομάδας Έρευνας της Ανταρκτικής, (BAS) ο πάγος Wilkins - το μεγαλύτερο τμήμα που καλύπτει αυτήν την στιγμή την Ανταρκτική - «κρέμεται από μια κλωστή» και απειλείται με διάλυση.

«Δεν περίμενα να συμβεί κάτι τέτοιο και σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα», υπογραμμίζει ο καθηγητής Ντέηβιντ Βόχαν, επικεφαλής των ερευνών της BAS και συνεχίζει: «Στις επόμενες ημέρες θα ξέρουμε ποια ακριβώς θα είναι η μοίρα του Wilkins».

Ο πάγος Wilkins παρέμενε σταθερός και αναλλοίωτος κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα αν και μεταβολές στον όγκο του και την έκτασή του άρχιζαν να εντοπίζονται στη δεκαετία του '90.

Τι έδειξε η επιτόπια έρευνα

Οι ερευνητές της BAS πραγματοποίησαν πτήσεις με αεροπλάνο προκειμένου να διαπιστώσουν τα όσα έδειξαν οι εικόνες του δορυφόρου. Ένας όγκος πάγου εμβαδού περίπου εκατό τετραγωνικών χιλιομέτρων είναι έτοιμος να αποκολληθεί, καθώς τα σημεία επαφής του με τον κύριο όγκο έχουν σχεδόν εξαφανιστεί.

Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες, ο όγκος αυτός δεν προβλέπεται να έχει κάποια επίπτωση στη στάθμη των ωκεανών, επειδή πρόκειται για κομμάτι πάγου που επιπλέει, σε αντίθεση με τα παγόβουνα των οποίων ο κυριότερος όγκος βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Ο Τζιμ Έλιοτ, επικεφαλής της αεροπορικής αποστολής που ανέλαβε την ad hoc έρευνα δήλωσε ότι δεν είχε ξαναδεί κάτι παρόμοιο. « Πετάξαμε κατά μήκος του κύριου ρήγματος και παρατηρήσαμε την κλίμακα με την οποία απομακρύνονται τα τμήματα πάγου από εκείνο το σημείο. Μεγάλα κομμάτια πάγου που έχουν το μέγεθος μικρών σπιτιών φαίνονται να έχουν πεταχτεί εδώ και εκεί, εικόνα που παραπέμπει σε έκρηξη», αναφέρει ο Έλιοτ.

Αναμενόμενο αλλά όχι τόσο γρήγορα

Ο καθηγητής Ντέηβιντ Βόχαν είχε προβλέψει το 1993 πως το νότιο τμήμα του πάγου Wilkins θα χανόταν μέσα σε 30 χρόνια εαν οι κλιματικές αλλαγές ακολουθούσαν αύξοντες ρυθμούς. Ωστόσο, η πρόσφατη παρατήρηση του Wilkins απέδειξε ότι η διάλυσή του ήρθε νωρίτερα από τις αρχικές εκτιμήσεις.

Μιλώντας στο BBC, o Bόχαν σχολίασε το γεγονός λέγοντας πως δεν πρόκειται για μια φυσιλογική διαδικασία δημιουργίας παγόβουνου, αλλά για ακόμη ένδειξη της έντασης και επιρροής στο περιβάλλον των κλιματικών αλλαγών.

Η επιστημονική κοινότητα έχει πολλάκις προειδοποιήσει για την απρόσμενη υπερθέρμανση της Ανταρκτικής τα τελευταία 50 χρόνια, με πολλά μεγάλα τμήματα να έχουν υποχωρήσει τα τελευταία 30 χρόνια.

Υπάρχουν ωστόσο και εκείνοι που υποστηρίζουν ότι ο πάγος του Wilkins μπορεί να διατηρηθεί για λίγο περισσότερο, αφού η θερινή περίοδος τήξης των πάγων βρίσκεται στο τέλος της. «Η απρόσμενη αυτή εξέλιξη είναι η τελευταία για τη συγκεκριμένη περίοδο. Τον Ιανουάριο θα έχουμε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για την πορεία του πάγου Wilkins», υπογραμμίζει ο Τεντ Σκάμπος, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Κολοράντο.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες BBC, LiveScience

Απόδειξη του εποικισμού της Ευρώπης πολύ νωρίτερα από ότι πίστευαν οι επιστήμονες παρέχει σπάνιο εύρημα ανθρώπινου οστού κάτω σιαγόνας που βρέθηκε σε σπηλιά στην Ισπανία.

Όπως αναφέρουν οι ερευνητές που εντόπισαν το οστό στην Αταπουέρκα της βόρειας Ισπανίας, μαζί με άλλα πέτρινα εργαλεία και οστά ζώων, η ηλικία του προσδιορίζεται στα 1,3 εκατομμύρια χρόνια. Δηλαδή, χρονολογείται 500.000 χρόνια νωρίτερα από τα οστά που είχαν βρεθεί το 1997 στην Ευρώπη και που είχαν οδηγήσει στην ονομασία του είδους Homo Antecessor, του προγόνου των Νεάντερταλ.

Εδώ και καιρό η επιστημονική κοινότητα έχει εκφράσει πολλές διαφορετικές απόψεις για την περίοδο που οι πρώτοι άνθρωποι μετακινήθηκαν στην Ευρώπη από την Αφρική, με μερικούς αρχαιολόγους να θεωρούν ότι η διαδικασία ξεκινούσε και σταματούσε, καθώς ομάδες ανθρωπιδών κινούνταν προς την Ευρώπη, εξαφανιζόταν και άλλες ομάδες έπαιρναν τη θέση τους.

Ιδιαίτερη σημασία στο ζήτημα προσδιορισμού της χρονικής περιόδου εποικισμού της Ευρώπης έχουν και τα ευρήματα του 1983 σε περιοχή της Γεωργίας στην Καύκασο, τα οποία χρονολογούνται 1,8 εκατομμύρια χρόνια πριν. «Οδηγούμαστε σε ένα πολύ σημαντικό, πολύ ενδιαφέρον συμπέρασμα», αναφέρει ο Γιούνταλντ Κάρμπονελ, επικεφαλής της αρχαιολογικής ομάδας που εντόπισε το νέο εύρημα. «Τα ανθρωπιδή που κινήθηκαν από την Αφρική και εγκαταστάθηκαν στον Καύκασο, εξελίχθηκαν τελικά στον Homo Antecessor που αργότερα κατοίκησε στην Ευρώπη, όχι 800.000 χρόνια πριν, αλλά τουλάχιστον 1,3 εκατομμύρια χρόνια στο παρελθόν». Το συμπέρασμα αυτό σημαίνει ταυτόχρονα ότι η διαδικασία εποικισμού της Ευρώπης συνέβη πολύ νωρίτερα και γρηγορότερα από ότι πίστευαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες.

Ο Κρις Στίνγκερ, επικεφαλής ερευνητής του Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου, εξέφρασε κάποιες επιφυλάξεις για τη νέα ανακάλυψη, αν και παραδέχτηκε το ορθό των ερευνητικών μεθόδων. Οι ενστάσεις του Στίγνκερ εστιάζονται στη σύνδεση του ευρήματος της Αταπουέρκα με τα ευρήματα στον Καύκασο, δεδομένης της χρονικής και γεωγραφικής απόστασης μεταξύ τους. Όλοι οι επιστήμονες ωστόσο φαίνεται να συμφωνούν ότι το επόμενο βήμα της επιστημονικής υπόθεσης, μετά τις νέες εξελίξεις είναι η εύρεση ακόμη παλαιότερων οστών.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες Associated Press

Η ανακοίνωση της NASA την Πέμπτη έρχεται λίγες ημέρες μετά από μια σημαντική δημοσίευση στο περιοδικό Science, σύμφωνα με την οποία κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του Εγκέλαδου ίσως κρύβεται ένας ολόκληρος ωκεανός υγρού νερού και αμμωνίας.

Μέσα στον υπόγειο ωκεανό υπάρχει μικρή πιθανότητα να κολυμπούν εξωγήινα μικρόβια, εκτιμά τώρα η NASA.

Στις 12 Μαρτίου, το Cassini πλησίασε τον Εγκέλαδο σε απόσταση 50 χιλιομέτρων και πέρασε μέσα από τους γιγάντιους πίδακες υδρατμών, οι οποίοι πηγάζουν από ρωγμές στο νότιο πόλο του δορυφόρου και φτάνουν σε ύψος 800 χιλιομέτρων.

Τα όργανα του σκάφους έδειξαν ότι η σύσταση του υλικού στους θερμοπίδακες θυμίζει «ανθρακούχο νερό με μια δόση φυσικού αερίου» ανέφερε σε συνέντευξη Τύπου ο Χάντερ Ουέιτ, μέλος της επιστημονικής ομάδας του Cassini, το οποίο μελετά το σύστημα του Κρόνου από το 2004.

Εκτός από νερό, ανιχνεύθηκε διοξείδιο και μονοξείδιο του άνθρακα, μεθάνιο και προπάνιο, οργανικές ουσίες που πιθανώς προέρχονται από γεωχημικές διαδικασίες σε μεγάλα βάθη, εξήγησε.

Η κάτασπρη επιφάνεια του Εγκέλαδου είναι κατεψυγμένη στους -198 βαθμούς Κελσίου, ωστόσο η περιοχή του νότιου πόλου απ' όπου πηγάζουν οι θερμοπίδακες είναι πολύ υψηλότερη, γύρω στους -93 βαθμούς.

«Αυτό σημαίνει ότι μεγάλα ποσά ενέργειας φτάνουν στην επιφάνεια αυτής της περιοχής» δήλωσε ο Τζον Σπένσερ, μέλος της ομάδας που αναλύει τις μετρήσεις από τον υπέρυθρο φασματογράφο του Cassini.

«Είναι πολύ πιθανό να υπάρχει υγρό νερό όχι σε μεγάλο βάθος κάτω από την επιφάνεια αυτών των ρωγμών» είπε.

«Βρήκαμε στον Εγκέλαδο τα τρία βασικά συστατικά για την προέλευση της ζωής», δηλαδή θερμότητα, νερό και οργανικά μόρια, πρόσθεσε ο Λάρι Εσποζίτο, υπεύθυνος του υπεριώδους φασματογράφου.

Περισσότερες λεπτομέρειες αναμένονται να συγκεντρωθούν στα τρία ακόμα κοντινά περάσματα που θα πραγματοποιήσει φέτος το Cassini.

Εκτός από τον Εγκέλαδο, υπόγειοι ωκεανοί ίσως υπάρχουν και στον γειτονικό Τιτάνα, τον μεγαλύτερο δορυφόρο του Κρόνου, καθώς και σε τρία φεγγάρια του Δία -τον Γανυμήδη, την Ευρώπη και την Καλλιστώ.

Η καταστροφική ψυχική ασθένεια της σχιζοφρένειας ίσως να προκαλείται από πολλές διαφορετικές μεταλλαγές διαφορετικών γονιδίων, που παρεμποδίζουν βιολογικές διεργασίες, αναγκαίες για την ομαλή εγκεφαλική ανάπτυξη, σύμφωνα με επιστημονική έκθεση. Η σχιζοφρένεια είναι περίπλοκη πάθηση, που χαρακτηρίζεται από παραισθήσεις, ψευδαισθήσεις και διαταραγμένη σκέψη, από την οποία υποφέρει περίπου το 1% των ενηλίκων. Οι ειδικοί προσπαθούν εδώ και δεκαετίες να εντοπίσουν τα αίτια της εμφάνισής της, αλλά και το ρόλο που παίζουν σε αυτή οι γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες. Δύο ομάδες μελετητών δημοσίευσαν τις τελευταίες ημέρες νέες γονιδιακές μελέτες στην επιστημονική επιθεώρηση Nature. Τα συμπεράσματα των μελετών έδειξαν ότι η σχιζοφρένεια ίσως να οφείλεται σε συνδυασμό δυσλειτουργιών σε μυριάδες γονίδια κι όχι στη δράση ενός και μόνου γονιδίου.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι πάσχοντες από σχιζοφρένεια εμφανίζουν πολύ περισσότερες διαταραχές του DNA. Τα ελαττωματικά αυτά γονίδια σχετίζονται συχνά με την ανάπτυξη του εγκεφάλου, σχηματίζοντας τις δομές, μέσω των οποίων επικοινωνούν μεταξύ τους οι νευρώνες, αλλά και εκείνες που ελέγχουν τη νευρική ανάπτυξη και τον κυτταρικό θάνατο. Οι ιατρικές ομάδες του Πανεπιστημίου της πολιτείας της Ουάσιγκτον και του Εργαστηρίου Κολντ Σπρινγκς της Νέας Υόρκης μελέτησαν το DNA 150 σχιζοφρενών και εκείνο 268 υγιών ανθρώπων. Οι παραπάνω γενετικές ανωμαλίες ήταν παρούσες στο 15% των σχιζοφρενών και μόλις στο 5% των υγιών ατόμων. Η σχιζοφρένεια που εμφανίζεται κατά την παιδική ηλικία, σε αντίθεση με αυτή που εκδηλώνεται σε ενήλικες, θεωρείται πιο σοβαρή και γενετικά υποκινούμενη μορφή της ασθένειας. Τα δεδομένα των ερευνών μπορεί, όμως, να οδηγήσουν στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων, με στόχο τη σταθεροποίηση των εγκεφαλικών διεργασιών, που διαταράσσονται από τις γενετικές ανωμαλίες. «Ο εντοπισμός γονιδίων, επιρρεπών σε τέτοιες μεταλλαγές της εγκεφαλικής ανάπτυξης, δημιουργεί βάσιμες ελπίδες για ανακάλυψη θεραπείας και μεθόδων πρόληψης της σχιζοφρένειας και άλλων νευρολογικών διαταραχών», λέει ο δρ Τόμας Ίνσελ, του Εθνικού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας των ΗΠΑ, που συμμετείχε στην έρευνα.

Ο ιατρικός κόσμος αντιμετωπίζει σήμερα τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας χορηγώντας φαρμακευτική αγωγή που καταπολεμά τις παραισθήσεις, αλλά δεν μπορεί να δώσει μόνιμη λύση στο δράμα των ασθενών.

www.kathimerini.gr με στοιχεία από Reuters

Οι γονείς στην Ιαπωνία μπορούν να λύσουν μια και καλή το πρόβλημα της αξιόπιστης μπέιμπι-σίτερ με μια επίσκεψη στο κατάστημα που κατοικεί το νέο, φιλικό με τα παιδιά, ρομπότ.

Η ιαπωνική εταιρεία Aeon Co. παρουσίασε το νέο της ρομπότ, ειδικά προγραμματισμένο να ασχολείται και να ψυχαγωγεί μικρά παιδιά, το οποίο προς το παρόν βρίσκεται σε ένα από τα καταστήματα της εταιρείας.

Το μόνο που έχουν να κάνουν οι γονείς είναι να φορέσουν στο παιδί τους το ειδικό περιβραχιόνιο - bar code που διαβάζει το ρομπότ ώστε να αναγνωρίζει το παιδί. Μόλις συμβεί αυτό, η ρομποτική μπέιμπι σίτερ μπορεί να μάθει το όνομα του παιδιού και την ηλικία του και φυσικά να επικοινωνήσει μαζί του, αν και προς το παρόν το λεξιλόγιο του ρομπότ είναι περιορισμένο.

Η εταιρεία φυσικά θα επιδιώξει την περαιτέρω ανάπτυξη του ρομπότ, όχι μόνο για παιδαγωγικές χρήσεις αλλά με επιπλέον λειτουργίες που θα βοηθούν τους πελάτες των καταστημάτων της εταιρείας στα ψώνια τους.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Γαλλικό Πρακτορείο

Ο φωναυτογράφος δημιουργούσε γραφικές απεικονίσεις του ήχου πάνω σε φύλλα καπνισμένου χαρτιού

Νέα Υόρκη




Μια ηχογράφηση που έκανε το 1860 ένας άσημος Γάλλος εφευρέτης, σχεδόν δύο δεκαετίες πριν την εφεύρεση του φωνογράφου από τον Τόμας Έντισον, ανακαλύφθηκε στο Παρίσι και παίχτηκε για πρώτη φορά από Αμερικανούς ερευνητές.

Η ηχογράφηση των 10 δευτερολέπτων, στην οποία μια τραγουδίστρια ακούγεται να ερμηνεύει το λαϊκό τραγούδι Au Clair de la Lune («Στο Φως του Φεγγαριού») ανακαλύφθηκε τον περασμένο μήνα στα αρχεία της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών, γράφουν την Πέμπτη οι Times της Νέας Υόρκης.

Η αναπαραγωγή της κατέστη δυνατή μόνο χάρη στη σύγχρονη τεχνολογία των Εθνικών Εργαστηρίων Lawrence Livermore στο Μπερκλεϊ της Καλιφόρνια.

Η ηχογράφηση έγινε στις 9 Απριλίου του 1860 με τον «φωναυτογράφο», μια εφεύρεση του Γάλλου τυπογράφου Εντουάρ-Λεό Σκοτ ντε Μαρτινβίλ, ο οποίος πέθανε πεπεισμένος ότι ο Τόμας Έντισον είχε κλέψει την ιδέα του και κέρδισε άδικα τη διεθνή αναγνώριση.

Όμως ο φωνογράφος του Έντισον μπορούσε όχι μόνο να ηχογραφεί αλλά και να αναπαράγει τις ηχογραφήσεις, κάτι που ο Σκοτ δεν είχε καν διανοηθεί -ο φωναυτογράφος προοριζόταν να δημιουργεί γραφικές αναπαραστάσεις της ανθρώπινης ομιλίας, οι οποίες θα μπορούσαν αργότερα να μεταγραφούν σε κείμενο, όπως στη στενογραφία.

Η βελόνα του φωνογράφου κατέγραφε τον ήχο σε έναν περιστρεφόμενο κύλινδρο καλυμμένο με κερί. «Η Μαίρη έχει ένα αρνάκι» ήταν η πρώτη φράση που αναπαρήγαγε ο Έντισον. Το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τον φωνογράφο εκδόθηκε το 1876.

Ο φωναυτογράφος λειτουργούσε με παρόμοια λογική. Ένα κέρατο λειτουργούσε σαν μικρόφωνο και μεταβίβαζε τις ηχητικές δονήσεις σε μια βελόνα, η οποία με τη σειρά της χάραζε φύλλα χαρτιού μαυρισμένα με τον καπνό μιας λάμπας λαδιού.

Η αναπαραγωγή της ηχογράφησης θα ήταν αδύνατη την εποχή του Σκοτ. Αυτό έγινε για πρώτη φορά αυτό το μήνα από μια ομάδα ιστορικών του ήχου και ηχοληπτών που ονομάζεται First Sounds.

Μέλη της ομάδας που εργάζονται στο Lawrence Livermore του Μπέρκλεϊ αρχικά εισήγαγαν την καταγραφή στον υπολογιστή με σάρωση υψηλής ανάλυσης. Στη συνέχεια μετέτρεψαν τα σκαλίσματα σε αρχείο ήχου ακολουθώντας τις καμπύλες της ηχογράφησης με μια ειδική ψηφιακή γραφίδα.

Παρόλο που η εφεύρεση του Σκοτ ήταν γνωστή στους ιστορικούς, μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί ενδείξεις ότι ο Έντισον είχε εμπνευστεί από τον φωναυτογράφο.

Ο Σκοτ ήταν πάντως εξοργισμένος με τον Αμερικανό μεγάλο εφευρέτη, όπως μαρτυρά μια επιστολή που δημοσίευσε έναν χρόνο πριν από το θάνατό του το 1879: «Ελάτε, Παριζιάνοι, μην τους αφήσετε να πάρουν το βραβείο μας» έγραφε.

Οι Αμερικανοί ερευνητές θα είναι τώρα οι πρώτοι που αναπαράγουν ηχογραφήσεις του Σκοτ, σχεδόν ενάμισι αιώνα μετά την επιστολή. Ο Ντέιβιντ Τζιοβανόνι, επικεφαλής της ομάδας, θα παίξει το παλιό τραγούδι την Παρασκευή στο ετήσιο συνέδριο της Ένωσης Συλλογών Ηχογραφήσεων στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ στην Καλιφόρνια.

Newsroom ΔΟΛ

Αθήνα




Να σβήσουν τα φώτα τους και να συμμετάσχουν στην πρωτοβουλία «Η Ώρα της Γης» (Earth Hour) σε μια συμβολική κίνηση για τη σωτηρία του πλανήτη καλεί η WWF πολίτες σε όλο τον κόσμο. Στην πρωτοβουλία που προγραμματίζεται για το Σάββατο 29 Μαρτίου από τις 20:00 έως 21:00 το βράδυ συμμετέχει και ο Δήμος Αθηναίων.

Με απόφαση του δημάρχου Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη ο Δήμος Αθηναίων θα συμμετάσχει στην πρωτοβουλία. Για μία ώρα θα σβήσουν τα φώτα στο Δημαρχιακό Μέγαρο της Πλατείας Κοτζιά, καθώς και στο Λυκαβηττό.

«Η μείωση της ανθρωπογενούς εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα και η δημιουργία μίας ευρύτερης συνεργασίας και κοινών δράσεων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής αποτελεί πλέον βασική προτεραιότητα του Δήμου Αθηναίων, ο οποίος πρόσφατα έγινε μέλος του διεθνούς δικτύου συνεργασίας πόλεων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, C40 Cities Climate Change Leadership» αναφέρει ανακοίνωση.

Ο σκοπός της εκστρατείας διπλός: αφενός να κινητοποιήσει τον κόσμο να δείξει την ευαισθητοποίηση του για το θέμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη, και αφετέρου να καλλιεργήσει ανάλογη στάση ζωής στην καθημερινότητα του κάθε πολίτη.

Εκτός από την Αθήνα στην πρωτοβουλία θα συμμετάσχουν μεταξύ άλλων: Αδελαϊδα, Ατλάντα, Λονδίνο, Μπανγκόκ, Καμπέρα, Σικάγο, Κοπεγχάγη, Δουβλίνο, Μανίλα, Μελβούρνη, Μόντρεαλ, Οτάβα, Σαν Φρανσίσκο, Σίδνεϊ, Tελ Αβιβ, Τορόντο, Βανκούβερ.

Όλα ξεκίνησαν στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, όταν στις 31 Μαρτίου 2007 στις 7:30 το βράδυ, 2,2 εκατομμύρια κάτοικοι έβγαλαν τις συσκευές του σπιτιού τους από την πρίζα και έκλεισαν τα φώτα τους, ζώντας για μία ώρα στο σκοτάδι.

Τα μεγαλύτερα μνημεία της πόλης σκοτείνιασαν και ακόμη και γάμοι έγιναν υπό το φως των κεριών. Αποτέλεσμα ήταν να μειωθεί η κατανάλωση του ηλεκτρικού ρεύματος κατά 10,2%, μέγεθος που ισοδυναμεί με την απομάκρυνση 48.000 αυτοκινήτων από το δρόμο για μία ώρα.

Την παγκόσμια προώθηση της εκστρατείας έχει αναλάβει η περιβαλλοντική οργάνωση WWF.

Newsroom ΔΟΛ

Η Advanced Micro Devices παρουσίασε πέντε νέα μέλη της σειράς επεξεργαστών Phenom -τρία τσιπ με τέσσερις πυρήνες επεξεργασίας καθώς και το πρώτο τσιπ της αγοράς με τρεις πυρήνες.

Ο επεξεργαστής Phenom X3 με τρεις πυρήνες κυκλοφορεί σε εκδόσεις των 2,1 GHz και 2,3 GHz και προσφέρει επιδόσεις 30% αυξημένες σε σχέση με τσιπ δύο πυρήνων που λειτουργούν στις ίδιες συχνότητες, ανακοίνωσε η εταιρεία την Τετάρτη.

Η παραγωγή του X3 είναι φθηνότερη, καθώς οι τρεις πυρήνες βρίσκονται στην ίδια πλάκα πυριτίου, αντί για δύο ή τέσσερις πυρήνες σε ξεχωριστές αλλά ενωμένες πλάκες.

Οι τρεις νέοι επεξεργαστές με τέσσερις πυρήνες είναι ο Phenom X4 9750 με χρονισμό στα 2,4 GHz, o Phenom X4 9850 στα 2,5GHz και ο Phenom 9100e στα 1,8GHz.

Ο 9100e λειτουργεί με μέγιστη ισχύ 65 Watt και προωθείται ως «ο πρώτος ενεργειακά αποδοτικός επεξεργαστής τεσσάρων πυρήνων του κόσμου» με χαμηλή θερμοκρασία και αθόρυβη λειτουργία.

Το 2007 ήταν μια κακή χρονιά για την AMD, καθώς οι ζημίες της έφτασαν τα 3,38 δισ. δολάρια από 166 εκατ. το 2006.

Newsroom ΔΟΛ

Το διαστημικό λεωφορείο Endeavour επέστρεψε τα ξημερώματα της Πέμπτης στη Γη ύστερα από αποστολή 16 ημερών στο διάστημα. Η προσγείωση έγινε στο διαστημικό κέντρο Κένεντι.

Το Endeavour έφτασε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 11 Μαρτίου, μεταφέροντας το καναδικό ρομπότ Dextre και μια βοηθητική μονάδα για το μεγάλο ιαπωνικό εργαστήριο Kibo, το οποίο προγραμματίζεται να εκτοξευτεί τον Μάιο.

Newsroom ΔΟΛ

Τα συμπεράσματα αυτά βασίζονται σε παρατηρήσεις εννέα χρόνων στο παρατηρητήριο Army Dugway Proving Ground του αμερικανικού στρατού. Επιβεβαιώνουν μια 42-χρονη πρόβλεψη -- γνωστή ως όριο ή αποκοπή Greisen-Zatsepin-Kuzmin (GZK) -- για τη συμπεριφορά των κοσμικών ακτίνων με υπερβολικά υψηλή ενέργεια, οι οποίες φέρουν περισσότερη ενέργεια από οποιοδήποτε άλλο γνωστό σωματίδιο.

Η ιδέα είναι ότι τα περισσότερα -- αλλά όχι όλα -- σωματίδια κοσμικών ακτίνων με ενέργειες πάνω από το όριο GZK δεν μπορούν να φθάσουν στη Γη, επειδή χάνουν την ενέργεια τους όταν συγκρούονται με τη μικροκυματική κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου, που ανακαλύφθηκε το 1965 και είναι η "μεταλαμπή" της Μεγάλης Έκρηξης που δημιούργησε τον Κόσμο πριν 13 δισεκατομμύρια χρόνια.

Η ύπαρξη του ορίου GZK προβλέφθηκε αρχικά από τον Kenneth Greisen του πανεπιστημίου του Cornell, και ανεξάρτητα από τους Georgiy Zatsepin και Vadim Kuzmin από το Ίδρυμα Φυσικής Lebedev της Μόσχας.

"Στόχος της φυσικής των κοσμικών ακτίνων με υπερβολικά υψηλή ενέργεια για τα προηγούμενα 40 χρόνια ήταν να βρουν αυτή την αποκοπή (το όριο) ή να το ανασκευάσουν," λέει ο καθηγητής της φυσικής Pierre Sokolsky, του πανεπιστημίου της Utah και επικεφαλής της εργασίας 60 επιστημόνων από επτά ερευνητικά ιδρύματα. "Για πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια, η ερώτηση αυτή απαντιέται: Ναι υπάρχει ένα ανώτερο όριο στην ενέργεια της κοσμικής ακτινοβολίας."

Αυτό το συμπέρασμα, βασισμένο σε παρατηρήσεις από το 1997 έως το 2006, στο παρατηρητήριο κοσμικών ακτίνων υψηλής ανάλυσης Fly Eye στη δυτική έρημο του Utah, έχει υποστηριχτεί και από το παρατηρητήριο κοσμικών ακτίνων Auger στην Αργεντινή. Κατά τη διάρκεια μιας διάσκεψης φυσικών για τις κοσμικές ακτίνες το περασμένο καλοκαίρι, οι φυσικοί του Auger ανέφεραν ότι ο αριθμός των κοσμικών ακτίνων υπερβολικά υψηλής ενέργειας που φθάνουν στη Γη μειώνεται αισθητά πάνω από το όριο.

Έτσι και τα δύο συμπεράσματα έρχονται σε αντίθεση με τα συμπεράσματα του πειράματος AGASA της Ιαπωνίας, που παρατήρησαν κατά προσέγγιση 10-πλάσιες κοσμικές ακτίνες υψηλής ενέργειας -- και έτσι είχαν προτείνει ότι δεν υπήρχε καμία αποκοπή GZK.

Κοσμικές ακτίνες: Έρχονται από πολύ μακριά

Τον περασμένο Νοέμβριο, ερευνητές στο παρατηρητήριο Auger δημοσίευσε μια μελέτη που λέει ότι οι υψηλής ενέργειας κοσμικές ακτίνες προέρχονται από τους ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες ή AGN, ή τις καρδιές των εξαιρετικά ενεργών γαλαξιών που θεωρούνται ότι φιλοξενούν στα κέντρα τους υπερβαρέες μαύρες τρύπες.

Οι AGN κατανέμονται σε όλο το σύμπαν, έτσι η επιβεβαίωση που έχουμε ότι η αποκοπή (το όριο) GZK είναι πραγματική, δείχνει ότι εάν οι κοσμικές ακτίνες υπερβολικά υψηλής ενέργειας είναι έξω από τους AGN, είναι πρώτιστα πολύ απόμακρες από τη Γη -- τουλάχιστον στον ουρανό του βόρειου ημισφαιρίου που παρατηρούνται από το παρατηρητήριο HiRes. Αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για γαλαξίες πέρα από το "τοπικό" υπερσμήνος γαλαξιών και σε αποστάσεις τουλάχιστον 150 εκατομμύρια έτη φωτός από τη γη,

Εντούτοις, τα αδημοσίευτα αποτελέσματα από την ομάδα του HiRes δεν βρίσκουν τον ίδιο συσχετισμό που έκανε το το παρατηρητήριο Auger μεταξύ αυτών των κοσμικών ακτίνων και των ενεργών γαλαξιακών πυρήνων. Έτσι ακόμα υπάρχει αβεβαιότητα για την αληθινή πηγή αυτών των εξαιρετικά ενεργητικών κοσμικών ακτίνων.

"Ακόμα δεν ξέρουμε από που προέρχονται, αλλά προέρχονται από μακριά," λέει ο Sokolsky. "Τώρα που ξέρουμε ότι το φαινόμενο του ορίου στην ενέργεια (GZK) είναι αληθινό, πρέπει να εξετάσουμε τις πηγές που βρίσκονται πολύ μακριά"

Μηνύματα από το υπερπέραν

Οι κοσμικές ακτίνες, που ανακαλύφθηκαν το 1912, αποτελούνται από υποατομικά σωματίδια. Από πυρήνες υδρογόνου (πρωτόνια) και ηλίου, αλλά και μερικών βαρύτερων στοιχείων όπως είναι το οξυγόνο, ο άνθρακας, το άζωτο ή ακόμα και ο σίδηρος. Ο ήλιος και άλλα αστέρια εκπέμπουν σχετικά χαμηλής ενέργειας κοσμικές ακτίνες, ενώ οι μεσαίας ενέργειας κοσμικές ακτίνες προέρχονται από τα αστέρια.

Η πηγή όμως των κοσμικών ακτίνων με υπερβολικά υψηλή ενέργεια είναι ένα μυστήριο εδώ και σχεδόν έναν αιώνα. Πρόσφατα αποτελέσματα του παρατηρητηρίου κοσμικών ακτίνων Pierre Auger έχουν απομακρύνει τη δημοφιλή θεωρία ότι προέρχονται από τους ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες. Έχουν 100 εκατομμύρια φορές περισσότερη ενέργεια από αυτήν που παράγεται στους μεγαλύτερους επιταχυντές πάνω στη Γη. Η ενέργεια ενός τέτοιου υποατομικού σωματιδίου έχει συγκριθεί με αυτήν ενός τούβλου από μολύβι που πέφτει στο πόδι μας ή μιας γρήγορης μπάλας του μπέιζ-μπώλ που χτυπά το κεφάλι μας.

"Εντελώς μακριά από την απόκρυφη φυσική, μιλάμε για την κατανόηση της προέλευσης των πιο ενεργητικών σωματιδίων, που παράγονται με την πιο ενεργητική διαδικασία επιτάχυνσης στον κόσμο," λέει ο Sokolsky. "Είναι ένα ζήτημα του πόση ενέργεια μπορεί το σύμπαν να βάλει σε αυτά τα εξαιρετικά μικροσκοπικά σωματίδια γνωστά ως κοσμικές ακτίνες. Το πόσο υψηλή είναι η ενέργεια τους μπορεί να είναι είναι σε γενικές γραμμές άγνωστη. Ώσπου να φτάσουν σε μας, έχουν χάσει αυτή την ενέργεια τους."

Οι κοσμικές ακτίνες με υπερβολικά υψηλή ενέργεια θεωρούνται εκείνες με ενέργειες πάνω από 1018 ev, η κοσμική ακτίνα με τη μεγαλύτερη ενέρ4γεια ανιχνεύθηκε από το παρατηρητήριο Fly Eye (ή HiRes) της Utah το 1991 που μετέφερε ενέργεια 3*1020 ev.

Το Δίκτυο Τηλεσκοπίων (Telescope Array) καθώς και το Auger θα συνεχίσουν να ψάχνουν για τις πηγές σπάνιων κοσμικών ακτίνων με υπερβολικά υψηλή ενέργεια που αποφεύγουν την μικροκυματική ακτινοβολία του big bang και κατορθώνουν να φθάνουν ως τη Γη.

"Η λογικότερη υπόθεση είναι αυτές οι ακτίνες προέρχονται από μια κατηγορία ενεργών γαλαξιακών πυρήνων, που ονομάζονται blazars," λέει ο Sokolsky.

Ένα τέτοιο κέντρο γαλαξιών θεωρείται ότι φιλοξενεί μια υπερβαρέα μαύρη τρύπα με μάζα 1 δισεκατομμύριο φορές αυτής του ήλιου. Καθώς η ύλη απορροφιέται από τη μαύρη τρύπα, κάποια ύλη εκτινάσσεται προς τα έξω υπό μορφή ενός πίδακα ακτίνων ηλεκτρονίων και πρωτονίων. Όταν ένας τέτοιος πίδακας δείχνει προς τη γη, αυτός ο γαλαξίας είναι γνωστός ως blazar.

"Είναι σαν να κοιτάζουμε κατευθείαν στην κάνη ενός πυροβόλου όπλου," διευκρινίζει ο Sokolsky. "Αυτοί οι τύποι των γαλαξιών είναι οι πλέον πιθανοί υποψήφιοι για τις πηγές κοσμικών ακτίνων με υπερβολικά υψηλή ενέργεια."

--------------------------------------------------------------------------------

Οι κοσμικές ακτίνες είναι συνήθως πρωτόνια, ενώ φθάνουν πολύ σπάνια στη Γη, μία φορά σε κάθε τετραγωνικό χιλιόμετρο κάθε αιώνα. ''Οταν φθάνουν στην ατμόσφαιρα της Γης, συγκρούονται με άλλα σωματίδια, δημιουργώντας έτσι νέα ενεργειακά σωματίδια
Το πάνω τμήμα παρουσιάζει το Γαλαξία στις υπέρυθρες ακτίνες. Το γαλαξιακό επίπεδο φαίνεται καθαρά ως μια πλατιά λωρίδα που βρίσκεται στο μέσον της εικόνας. Αυτή η υπέρυθρη εκπομπή οφείλεται συνήθως στην διαστρική σκόνη που θερμαίνεται από την απορροφημένη ακτινοβολία των άστρων.

Στο μεσαίο τμήμα είναι η οπτική εικόνα του κεντρικού μέρους του Γαλαξία μας, όπως φαίνεται με γυμνό μάτι τη νύχτα. Το μεγαλύτερο μέρος του κεντρικού μέρους του Γαλαξία κρύβεται από την προαναφερθείσα διαστρική σκόνη. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της αστρικής ακτινοβολίας εκπέμπεται από τα αστέρια που είναι κοντά στο ηλιακό μας σύστημα

Το κάτω τμήμα παρουσιάζει μια νέα όψη του Γαλαξία, όπως φάνηκε με τη βοήθεια του δορυφόρου HESS, στις πολύ υψηλής ενέργειας ακτίνες γάμμα. Μπορούν να φανούν καθαρά οι μεμονωμένες πηγές αυτής της ακτινοβολίας. Η μεγάλη φωτεινή πηγή στο κέντρο του τμήματος αυτού είναι ό,τι απέμεινε από τη σουπερνόβα RX J1713.7-3946. Μπορεί να φανεί δε ότι οι περισσότερες από τις νέες πηγές ακτίνων-γ πολύ υψηλής ενέργειας συγκεντρώνονται κατά μήκος του γαλαξιακού επιπέδου.

--------------------------------------------------------------------------------

Αντικείμενα Blazars (BL Lac objects)

Είναι ένας τύπος ενεργού γαλαξία που χαρακτηρίζεται από μια πολύ γρήγορη (καθημερινή) μεταβλητότητα με γρήγορους ρυθμούς στη συνολική λαμπρότητα, με καμία γραμμή εκπομπής, με ισχυρή μη θερμική ακτινοβολία, και που εμφανίζονται σαν άστρα. Ένα αντικείμενο Blazar είναι ένας ραδιογαλαξίας ευθυγραμμισμένος έτσι ώστε να κοιτάζουμε στην ίδια ευθεία με τον πίδακα, δηλαδή προς την ίδια την καρδιά του συστήματος ακριβώς στον πυρήνα. Επειδή κοιτάζουμε κατά μήκος ακριβώς του πίδακα βλέπουμε μια πολύ γρήγορη, ιδιαίτερα φωτεινή ακτινοβολία.

Είναι μια υποκατηγορία των ενεργών γαλαξιακών πυρήνων AGN που παρατηρούνται στις υψηλότερες ενέργειες. Το Blazar θεωρείται ότι είναι ένας ενεργός γαλαξίας (AGN) που έχει έναν από τους σχετικιστικούς πίδακες να δείχνουν προς τη γη, έτσι ώστε να παρατηρούμε την εκπομπή από την περιοχή του πίδακα. Γι αυτό μοιάζουν με τους κβάζαρ, αλλά δεν είναι τόσο φωτεινοί. Οι εκπομπές στο ορατό φάσμα και η ακτινοβολία ακτίνων γάμμα από τους blazar είναι χρονικά μεταβλητές με διαστήματα από μερικά λεπτά έως λίγες ημέρες. Αν και υπάρχουν θεωρίες ως προς τις αιτίες αυτής της μεταβλητότητας, τα λίγα στοιχεία που έχουμε δεν μας επιτρέπουν ακόμα να τις επιβεβαιώσουμε.

Το περασμένο καλοκαίρι ήταν για την Ελλάδα το πιο «καυτό» των τελευταίων 150 ετών και είχε σαν τραγική συνέπεια το θάνατο 15 ανθρώπων.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, γράφει την Παρασκευή η εφημερίδα Τα Νέα, και πάλι καλά να λέμε, καθώς, αν ο καύσωνας διαρκούσε δύο-τρεις ημέρες παραπάνω, θα είχαμε θρηνήσει πολύ περισσότερα θύματα.

«Στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια θα έχουμε αύξηση της θερμοκρασίας τα καλοκαίρια κατά 6-7 βαθμούς Κελσίου, ενώ παγκοσμίως η αύξηση της θερμοκρασίας θα είναι 3-4 βαθμοί Κελσίου» τονίζει ο Δημήτρης Λάλας, πρώην πρόεδρος του Αστεροσκοπείου Αθηνών. «Το διάστημα 1961-1990 οι 33 βαθμοί Κελσίου ήταν η μέση θερμοκρασία του Ιουλίου στην Αθήνα. Το διάστημα 2070-2100 θα είναι 41 βαθμοί Κελσίου. Το περιβάλλον στην Αθήνα θα θυμίζει κάτι μεταξύ Καΐρου και Ασουάν».

Παράλληλα, οι επιστήμονες βλέπουν μείωση των βροχοπτώσεων κατά 20% στη Μεσόγειο και αύξηση των βροχών κατά 20% στη βόρεια Ευρώπη.

Θέλει να κάνει το γύρο του κόσμου με αεροπλάνο, χωρίς να καταναλώσει ούτε μια σταγόνα κηροζίνης. Ο λόγος για τον Ελβετό Μπερτράν Πικάρ, ο οποίος θα προσπαθήσει να πετάξει με αεροσκάφος, τα φτερά του οποίου θα έχουν ειδικό σχεδιασμό ώστε να «φυλακίζουν» την ηλιακή ενέργεια.

Όπως αναφέρετε σε δημοσίευμα του Ελεύθερου Τύπου του Σαββάτου (15/3), το 1999 ο Πικάρ γύρισε τον κόσμο με αερόστατο μέσα σε 19 ημέρες, χωρίς να κάνει καμία στάση. Τώρα επιδιώκει να κάνει το ίδιο εγχείρημα, πετώντας αυτή τη φορά με την «Ηλιακή ώθηση» και να κερδίσει μια θέση στο βιβλίο Γκίνες.

Το αεροσκάφος με άνοιγμα φτερών 61 μέτρα, πιο μεγάλο και από εκείνο του Boing 747, θα είναι τελείως καλυμμένο από ηλιακά κελιά. Τα 200 τετραγωνικά μέτρα κελιών θα απορροφούν ηλιακή ενέργεια, η οποία θα κινεί τις τέσσερις μηχανές. το αεροπλάνο θα μπορεί να απογειωθεί χωρίς βοήθεια και θα μεταφέρει μπαταρίες λιθίου που θα του επιτρέπουν να ταξιδεύει και κατά τη διάρκεια της νύχτας με μέγιστη ταχύτητα 45 χλμ την ώρα.

Η πρώτη δοκιμαστική πτήση θα πραγματοποιηθεί εντός του 2008, ενώ τον επόμενο χρόνο ο Πικάρ θα πετάξει για πρώτη φορά υπό το φως του φεγγαριού. Το 2010 θα βρεθεί πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό και τον επόμενο χρόνο θα πραγματοποιήσει το πολυαναμενόμενο εγχείρημα.

Σε όσους του καταλογίζουν τρέλα, ο ίδιος απαντά: «Η τρέλα δεν είναι ότι εμείς προσπαθούμε να κατασκευάσουμε ένα αεροπλάνο που θα πετάει πρωί και βράδυ χωρίς μια σταγόνα κηροζίνης. Η τρέλα είναι ότι ο κόσμος συνεχίζει να πιστεύει ότι θα επιβιώσουμε χρησιμοποιώντας εκατομμύρια τόνους πετρελαίου. Δεν έχουμε καταλάβει ότι με αυτό τον τρόπο οδηγούμε τον πλανήτη μάς στην καταστροφή».

Η Διεθνής ένωση Αεροπορικών Μεταφορών (ΙΑΤΑ) ανακοίνωσε ότι θα στηρίξει το εγχείρημα του Πικάρ, παρέχοντάς του οικονομική ενίσχυση ύψους 90 εκατ. δολαρίων.

πηγή:www.cosmo.gr

Το παραπάνω δόγμα κυριαρχεί στους ιατρικούς κόλπους του νοσοκομείου του Τρόμσο στη Νορβηγία και όχι άδικα.

Τα δεδομένα του επιστημονικού προσδιορισμού του θανάτου ήρθε να αλλάξει πριν από μια επταετία, η πρωτοφανής στα ιατρικά χρονικά περίπτωση μιας Σουηδής αθλήτριας του σκι, η οποία καίτοι είχε χαρακτηριστεί κλινικά νεκρή όταν η θερμοκρασία του σώματός της έφτασε τους 13,7 βαθμούς Κελσίου, επανήλθε στη ζωή μετά τις προσπάθειες των γιατρών να επαναθερμάνουν σταδιακά, με μια ειδική μέθοδο, τον οργανισμό της.

Πρόκειται για την αθλήτρια του στίβου και λάτρη του χειμερινού σκι, Αννα Μπάγκενχολμ, η οποία πέρασε στην ιστορία ως ο πιο «παγωμένος άνθρωπος» που κατάφερε, μολονότι είχε αποχαιρετήσει τη ζωή για τρεις ολόκληρες ώρες, να επιζήσει.

«Είναι ένα συγκλονιστικό παράδειγμα για το τι μπορεί να συντηρηθεί με το ψύχος», επισημαίνει ο κορυφαίος Αμερικανός νευροχειρούργος Ρόμπερτ Σπέτζλερ, ο οποίος ερεύνησε ενδελεχώς την περίπτωση της Μπάγκενχολμ.

Στόχος του ήταν να τελειοποιήσει τη μέθοδο «κλινικής υποθερμίας» ή «ελεγχόμενης υποθερμίας», την οποία εφαρμόζει πριν από την πραγματοποίηση συγκεκριμένων χειρουργικών επεμβάσεων στους ασθενείς του.

Η αφαίρεση του αίματος
Ο Σπέτζλερ, ούτε λίγο ούτε πολύ, «θανατώνει» τους ασθενείς του, μειώνοντάς τους με τεχνητό τρόπο τη θερμοκρασία του σώματος, προκειμένου να μειωθεί, κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, στο ελάχιστο ο κίνδυνος πρόκλησης μη αναστρέψιμων εγκεφαλικών βλαβών στον ασθενή.

Εν συνεχεία επαναφέρει, με τεχνητό πάλι τρόπο, τη θερμοκρασία του σώματός τους στα φυσιολογικά επίπεδα.

Η εν λόγω μέθοδος συνίσταται στην αφαίρεση του αίματος του ασθενούς και τη διοχέτευσή του σε συσκευές υποβοήθησης του αναπνευστικού και κυκλοφορικού συστήματος (τεχνητή καρδιά, τεχνητός πνεύμονας), οι οποίες αναλαμβάνουν να «ψύξουν» το αίμα, μειώνοντας τη θερμοκρασία του από τους 37 βαθμούς Κελσίου, σταδιακά στους 28 βαθμούς, μια θερμοκρασία στην οποία είθισται να σταματά η λειτουργία της καρδιάς και να αναστέλλεται η επικοινωνία των νευρώνων του ανθρώπινου εγκεφάλου.

Εν συνεχεία, η θερμοκρασία μειώνεται σταδιακά, φτάνοντας έως τους 17 βαθμούς Κελσίου.

Επιστήμονες στους κόλπους της δυτικοευρωπαϊκής και αμερικανική ιατρικής, μελετούν από τη δεκαετία του '50, το φαινόμενο του ψύχους και τις επιδράσεις του στο ανθρώπινο σώμα.

Η μοναδικότητα όμως της περίπτωσης της Μπάγκενχολμ παρείχε πολύτιμες πληροφορίες για την τελειοποίηση της μεθόδου, αυξάνοντας τα τελευταία χρόνια σημαντικά το ποσοστό των ασθενών που επανήλθαν μετά την επέμβαση στη ζωή χωρίς να έχουν υποστεί την παραμικρή εγκεφαλική βλάβη.

Η «κλινική υποθερμία» συνίσταται στην αφαίρεση του αίματος του ασθενούς και τη διοχέτευσή του σε συσκευές υποβοήθησης του αναπνευστικού και κυκλοφορικού συστήματος, οι οποίες αναλαμβάνουν να «ψύξουν» το αίμα, μειώνοντας τη θερμοκρασία του από τους 37 βαθμούς Κελσίου στους 17 βαθμούς.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΓΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΤΗΣ
Η εξασφάλιση ελεύθερου χώρου για την πραγματοποίηση της λεπτής χειρουργικής επέμβασης που απαιτείται σε αυτές τις περιπτώσεις είναι το πλεονέκτημα της μεθόδου της «ελεγχόμενης υποθερμίας».

Το αίμα απομακρύνεται, οι όγκοι ή κάθε άλλο ανεπιθύμητο και επικίνδυνο εύρημα στον εγκέφαλο, συρρικνώνονται.

Ο Σπέτζλερ αποκτά κατ αυτόν τον τρόπο πρόσβαση σε σημεία του εγκεφάλου, τα οποία ήταν πριν από την εφαρμογή της μεθόδου απρόσιτα. Στην περίπτωση που διαρραγεί ένα αγγείο, μπορεί να το «επισκευάσει» ευκολότερα εάν ο χώρος δεν είναι κατακλυσμένος από αίμα.

Το 13% των ασθενών δεν επιζούν της επέμβασης, το 18% μένει ανάπηρο, ωστόσο το 67% αυτών εξέρχεται της χειρουργικής αίθουσας απολύτως υγιές. Χωρίς τη συγκεκριμένη χειρουργική επέμβαση, κανείς ασθενείς δεν θα επιζούσε...

Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε «υποθερμική καρδιακή ανακοπή» και χειρουργούνται κάτω από αυτές τις συνθήκες, δεν εκπέμπουν το παραμικρό εγκεφαλικό κύμα, έχοντας απολέσει τη συνείδησή τους.

Δεν έχουν σφυγμό, κανέναν καρδιακό χτύπο, είναι «νεκροί» σύμφωνα με τον επιστημονικό προσδιορισμό του θανάτου.

ΔΡ ΣΠΕΤΖΛΕΡ
Επανέφερε στη ζωή 100 ασθενείς

Ποιες θερμοκρασίες αντέχει ο ανθρώπινος οργανισμός και για πόσο χρονικό διάστημα μπορεί να τις αντέξει; Πώς επαναθερμαίνουμε το ανθρώπινο σώμα και ποιο είναι το ασφαλές χρονικό διάστημα προστασίας του εγκεφάλου από τον πάγο;

Ο Σπέτζλερ ανήκει στους ελάχιστους ειδικούς που μπορεί λόγω της τεράστιας εμπειρίας του να απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα, καθώς ο Αμερικανός νευροχειρουργός, έχει εφαρμόσει μέχρι σήμερα τη μέθοδο της «ελεγχόμενης υποθερμίας» σε περισσότερους από 100 ασθενείς. Ολοι είχαν περάσει στην «άλλη όχθη» για αρκετά λεπτά πριν τους επαναφέρει στη ζωή.

Το μεγαλύτερο μάλιστα χρονικό διάστημα που ένας ασθενής του έμεινε «νεκρός» στη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης είναι τα 72 λεπτά...

Στα 200 εκατ. ευρώ ανέρχεται το κόστος ανέγερσης και εξοπλισμού των 11 χειρουργικών αιθουσών του ιατρικού ινστιτούτου στο Φοίνιξ, όπου εργάζεται ο Σπέτζλερ.

Η περίπτωση του 6χρονου Ενρίκε
Μία από τις δυσκολότερες περιπτώσεις ασθενών υπήρξε αυτή ενός εξάχρονου τότε αγοριού, του Ενρίκε Ουζουέτα από την Τουσόν.

Ο μικρός Ενρίκε είχε χτυπήσει το κεφάλι του στο πάτωμα. Αρχισε να έχει πονοκέφαλο και να μην αισθάνεται καλά. Εν συνεχεία δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξεις παρά μόνο φθόγγους. Το παιδί μεταφέρθηκε στο πλησιέστερο νοσοκομείο όπου υπεβλήθη σε αξονική τομογραφία εγκεφάλου.

Τα νέα ήταν αποκαρδιωτικά: ύπαρξη ανευρύσματος στον εγκέφαλο. Τα ανευρύσματα συνηθίζεται να μεγαλώνουν όλο και περισσότερο εξαιτίας της πίεσης του αίματος και όταν «σκάσουν» οδηγούν στον θάνατο το ήμισυ των ασθενών, ενώ το 50% αυτών που επιζούν «κληρονομεί» κάποιου είδους αναπηρία.

Οι γιατροί συνέστησαν στους γονείς να μεταφέρουν το παιδί στο Φοίνιξ προκειμένου να τον αναλάβει ο Ρόμπερτ Σπέτζλερ. Σήμερα, ο νεαρός Ενρίκε είναι απολύτως υγιής εάν εξαιρέσει κανείς ότι απέκτησε μια φοβία για τις καταιγίδες και τις αστραπές, ενώ υπάρχουν στιγμές στο σχολείο που χάνει τη συγκέντρωσή του.

Κανείς δεν θα ΄θελε να βρέχει στον τελικό των 100 μέτρων στο Πεκίνο τον ερχόμενο Αύγουστο. Ούτε οι αθλητές ούτε η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, ούτε φυσικά οι θεατές. Γι΄ αυτό, οι Κινέζοι διοργανωτές έχουν λάβει όλα τα δυνατά μέτρα για να αποφύγουν τη βροχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Τα προγράμματα της Εθνικής Υπηρεσίας Τροποποίησης Καιρού της Κίνας θεωρούνται από τα πιο εξελιγμένα παγκοσμίως. Οι Κινέζοι διαθέτουν το μεγαλύτερο οπλοστάσιο εναντίον του καιρού και πειραματίζονται εδώ και χρόνια με μεθόδους παρέμβασης στο κλίμα σε μεγάλη κλίμακα.
Τα μέτρα για την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων ακολουθούν τρία στάδια. Πρώτα, η υπηρεσία τροποποίησης θα παρακολουθεί στενά τον καιρό της ευρύτερης περιοχής του Πεκίνου χρησιμοποιώντας δορυφόρους, αεροσκάφη, ραντάρ κι έναν υπερυπολογιστή ΙΒΜ p575 με εντυπωσιακές υπολογιστικές ικανότητες. Ο υπολογιστής έχει τη δυνατότητα να δίνει προγνωστικά καιρού ανά ώρα για καθένα από τα 44.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα που καλύπτουν την περιοχή υπό παρακολούθηση.
Δεύτερο στάδιο. Σε περίπτωση που εντοπιστούν απειλητικά βροχοφόρα σύννεφα, θα περάσουν στο δεύτερο στάδιο. Δύο αεροσκάφη, πυροβολικό και ρουκέτες που βρίσκονται παρατεταγμένα σε 20 τοποθεσίες γύρω από το Πεκίνο θα εκτοξεύσουν ιωδιούχο άργυρο και ξηρό πάγο στα σύννεφα, με την προϋπόθεση αυτά να βρίσκονται ακόμα σε μακρινή απόσταση από τα στάδια των αγώνων. Τέλος, αν τυχόν κάποιο από τα σύννεφα καταφέρει και ξεφύγει αλώβητο και πλησιάσει απειλητικά τη Φωλιά των Πουλιών, όπως ονομάζεται το νέο Ολυμπιακό Στάδιο, θα το αντιμετωπίσουν με χημικά. Οι ουσίες αυτές μειώνουν το μέγεθος των σταγόνων, ώστε να μην πέσουν μέχρι να απομακρυνθεί το σύννεφο.
«Χρησιμοποιούμε ένα ψυκτικό υγρό από υγρό άζωτο, το οποίο αυξάνει τον αριθμό των σταγονιδίων και ταυτόχρονα μειώνει το μέγεθός τους. Ως αποτέλεσμα, μειώνεται η πιθανότητα πτώσης των σταγόνων και μαζί η βροχόπτωση», εξηγεί στο περιοδικό «Τechnology Review» του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης ο Ζανγκ Κιαν, διευθυντής της Υπηρεσίας Τροποποίησης Καιρού του Πεκίνου.
Πιθανότητες 50%. Οι Κινέζοι έχουν κάθε λόγο να φοβούνται τον καιρό. Ο Αύγουστος είναι από τους πιο βροχερούς μήνες στη Νοτιοανατολική Ασία. Οι πιθανότητες βροχόπτωσης στο Πεκίνο κάθε μέρα του Αυγούστου πλησιάζουν το 50%. Μέχρι τώρα, τα πειράματα με καταιγιδοφόρα νέφη δεν είναι πάντα πετυχημένα. Σύμφωνα με τον Κιαν, τα αποτελέσματα με τα λιγότερο απειλητικά σύννεφα κρίνονται ικανοποιητικά.
Το πρόγραμμα τροποποίησης του καιρού της Κίνας είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο. Περισσότεροι από 1.500 ειδικοί εργάζονται στην υπηρεσία, έχοντας υπό τις διαταγές τους 30 αεροσκάφη και τα πληρώματά τους, καθώς και 37.000 υπαλλήλους μερικής απασχόλησης (αγρότες και χωρικοί οι περισσότεροι), οι οποίοι ανά πάσα στιγμή είναι έτοιμοι να πολεμήσουν τα σύννεφα με 7.113 αντιαεροπορικά όπλα και 4.991 εκτοξευτήρες ρουκετών.
Οι Κινέζοι άρχισαν να πειραματίζονται με τον καιρό το 1958 για την άρδευση της άνυδρης Βόρειας Κίνας. Αυτό το κομμάτι της χώρας υποφέρει από ξηρασία και ξαφνικές σφοδρές καταιγίδες που φέρνουν τόνους άμμου από την έρημο Γκόμπι.
Κονδύλια- αποτελέσματα. Ο ετήσιος προϋπολογισμός της ειδικής υπηρεσίας, η οποία μετά τους Ολυμπιακούς θα αναβαθμιστεί σε υπουργείο, είναι 45-70 εκατομμύρια ευρώ. Σύμφωνα με τις κινεζικές αρχές, από το 1999 ώς το 2007 οι βομβαρδισμοί των νεφών απέτρεψαν το χαλάζι σε μία έκταση 470.000
τετραγωνικών χιλιομέτρων, ενώ προκάλεσαν 250 δισεκατομμύρια τόνους βροχής, ικανή να γεμίσει τέσσερις φορές τον Κίτρινο Ποταμό. Για να προκληθεί τεχνητή βροχή, γίνεται σπορά με ιωδιούχο άργυρο σε νέφη κατακόρυφης ανάπτυξης.
Τα τελευταία πέντε χρόνια, οι Κινέζοι έχουν καταφέρει να προκαλέσουν καλοκαιρία κατά τη διαρκεια μεγάλων γεγονότων, όπως η Παγκόσμια Εμπορική Έκθεση στο Γιουνάν, οι Ασιατικοί Αγώνες στη Σαγκάη και το Φεστιβάλ Πάντα στο Σετσουάν.
Οι Ρώσοι δίδαξαν και τους Κινέζους από το Τσερνόμπιλ

ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ διαθέτουν το μεγαλύτερο πρόγραμμα τροποποίησης καιρού στον κόσμο, όμως οι ίδιοι θεωρούν τους Ρώσους επιστήμονες τους καλύτερους στο είδος τους.
Το 1986, οι Ρώσοι χρησιμοποίησαν αντίστοιχα μέτρα για να μην επιτρέψουν στη ραδιενεργό βροχή από το Τσερνόμπιλ να φτάσει στη Μόσχα. Το 2000, έδιωξαν τα καταιγιδοφόρα νέφη από την πρωτεύουσα εν όψει μιας μεγάλης εκδήλωσης για την επέτειο του τέλους του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο τότε πρόεδρος της Κίνας εντυπωσιάστηκε από το αποτέλεσμα και μετέφερε την τεχνογνωσία στο Πεκίνο.
Η έναρξη της προσπάθειας τροποποίησης του καιρού τοποθετείται από τους ερευνητές το 1946 στο Σκινέκταντι της Νέας Υόρκης. Εκεί, ο Μπέρναντ Βόνεγκατ ανακάλυψε τη δυνατότητα του ιωδιούχου αργύρου να σχηματίζει κρυστάλλους που συμπυκνώνουν τα σταγονίδια της βροχής.
Τις δεκαετίες του ΄60 και ΄70, οι κυβερνήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών επένδυσαν εκατομμύρια δολάρια σε πειράματα για την τροποποίηση του καιρού. Ανάμεσά τους ήταν προσπάθειες για τον έλεγχο των τυφώνων, την αύξηση της χιονόπτωσης και της βροχόπτωσης και τη μείωση των κεραυνών. Το Πεντάγωνο μάλιστα δοκίμασε κάποιες μεθόδους στον πόλεμο του Βιετνάμ για την πρόκληση βροχής στο χωμένο στη ζούγκλα Μονοπάτι Χο Τσι Μινχ, που χρησιμοποιούσαν οι Βιετκόγκ. Όμως, οι επιστήμονες δεν είναι απόλυτα σίγουροι πως τα προγράμματα αυτά αποδίδουν, μια που ο καιρός είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο και εύκολα μεταβλητό σύστημα.
Στην Αμερική, η ομοσπονδιακή χρηματοδότηση σταμάτησε.
Το 2003, η Εθνική Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ συμπέρανε ότι έπειτα από 30 χρόνια πειραμάτων δεν υπάρχουν αρκετές αποδείξεις για την αποτελεσματικότητά τους.
Παρόλα αυτά, οι επιστήμονες λένε πως σε συγκεκριμένες περιπτώσεις τα προγράμματα έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. ● Στην Ελλάδα, χρησιμοποιούνται εδώ και χρόνια μέθοδοι για την αποτροπή χαλαζόπτωσης και την πρόκληση βροχόπτωσης κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα.

πηγή:TA NEA

Τώρα αυτό είναι για καλό;Έχω τις επιφυλάξεις μου, για μένα είναι άλλος ένας βιασμός για τον πλανήτη.

Σίδνεϊ




Κανένας άνθρωπος δεν ήταν παρών για να δει την πτώση, όμως οι αγελάδες που έβοσκαν στην περιοχή πρέπει να τρόμαξαν. Αυστραλός αγελαδοτρόφος ανακάλυψε στη φάρμα του ένα μισολιωμμένο μεταλλικό αντικείμενο, πιθανότατα σκουπίδι από το Διάστημα.

Ο κτηνοτρόφος Τζέιμς Στίρτον βρήκε το μυστηριώδες αντικείμενο πέρυσι, όμως μόλις αυτή την εβδομάδα δημοσιοποίησε το εύρημα και άρχισε να προσπαθεί να μάθει τι είναι. Ο ίδιος δεν είχε δει την πτώση, δεδομένου ότι η φάρμα του, στη βόρεια ερημική Αυστραλία, έχει έκταση 400 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

«Πήγαινα με το άλογό μου να εξέγξω κάποιες αγελάδες και το είδα μέσα σε μια περιφραγμένη έκταση» είπε στο Reuters. Περιγράφοντας το παραμορφωμένο αντικείμενο είπε ότι είναι κούφιο και καλυμμένο από κάποιο υλικό «ινών άνθρακα».

Ο Στίρτον έχει επικοινωνήσει με διάφορες αεροδιαστημικές εταιρείες των ΗΠΑ, χωρίς όμως να έχει λάβει απάντηση.

Πάντως το Powerhouse Museum του Σίδνεϊ ανέφερε ότι τα διαστημικά σκουπίδια δεν είναι σπάνια στην ερημική Αυστραλία.

Το 1979, μεγάλα κομμάτια του αμερικανικού Skylab έπεσαν κοντά σε μια μικρή πόλη στη δυτική Αυστραλία. Το δημοτικό συμβούλιο έστειλε πρόστιμο για ρύπανση στη NASA και ο Αμερικανός πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ πήρε τηλέφωνο σε ένα μοτέλ της πόλης για να ζητήσει συγγνώμη.

Newsroom ΔΟΛ

Νέα Υόρκη




Η νέα έκδοση του iPhone με υποστήριξη για δίκτυα κινητής τηλεφωνίας τρίτης γενιάς θα αρχίσει να παράγεται το Μάιο και θα παρουσιαστεί στην αγορά το δεύτερο τρίμηνο του έτους, εκτιμά αναλυτής της Τράπεζας της Αμερικής.

Σύμφωνα με το Reuters, ο αναλυτής Σκοτ Κρεγκ εκτιμά με βάση τις πηγές του ότι η παραγωγή του νέου iPhone θα επιταχυνθεί τον Ιούνιο έτσι ώστε μέχρι το τέλος του χρόνου να έχει φτάσει έως και τα 8 εκατομμύρια τηλέφωνα.

Πολλοί άλλοι αναλυτές, αναφέρει το πρακτορείο, εκτιμούν ότι το μοντέλο 3G θα παρουσιαστεί στη διάρκεια συνεδρίου ανάπτυξης που προγραμματίζει η Apple τον Ιούνιο.

Η εταιρεία αρνήθηκε να σχολιάσει τις εκτιμήσεις. Η εταιρεία τηλεπικοινωνιών AT&T, με την οποία συνεργάζεται αποκλειστικά η Apple στην αγορά των ΗΠΑ, είχε δηλώσει πέρυσι ότι το iPhone 3G θα είναι διαθέσιμο εντός του 2008.

Πάνω από 4 εκατ. iPhone έχουν πουληθεί στις ΗΠΑ και στις λίγες ευρωπαϊκές χώρες όπου είναι διαθέσιμο από την παρουσίασή του πέρυσι τον Ιούνιο.

Όπως είχε ανακοινώσει τότε η Apple, το iPhone δεν υποστηρίζει δίκτυα 3G λόγω της υψηλής κατανάλωσης ρεύματος, που θα μείωνε την απόδοση της μπαταρίας.

Newsroom ΔΟΛ

Λονδίνο

Οι ηλιακές εκλάμψεις προκαλούν δονήσεις που εξαπλώνονται σε όλη την επιφάνεια του Ήλιου, επιβεβαίωσαν έπειτα από δεκαετίες προσπαθειών οι αστροφυσικοί.

Οι ταλαντώσεις που προκαλεί η εκτίναξη τεράστιων ποσοτήτων αερίου εξαπλώνονται στο άστρο «ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που ολόκληρη η Γη δονείται για εβδομάδες έπειτα από έναν μεγάλο σεισμό» σχολιάζουν στο Nature.com οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ααρχους.

Το γεγονός ότι τα εξωτερικά στρώματα του Ήλιου ταλαντώνονται είναι γνωστό εδώ και καιρό, και μάλιστα υπάρχει για τη μελέτη τους ο κλάδος της Ηλιοσεισμολογίας. Οι ταλαντώσεις αυτές γενικά οφείλονται στην μετακίνηση διάπυρου υλικού ανάμεσα στα διαφορετικά στρώματα του άστρου.

Ωστόσο η υπόθεση των ηλιακών σεισμών, ενός διαφορετικού φαινομένου που είχε προταθεί για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1970, παρέμενε ως σήμερα ανεπιβεβαίωτη.

Εκλάμψεις

Ο Κρίστοφερ Κάροφ και ο Χανς Κιέλντσεν χρησιμοποίησαν δεδομένα των δορυφόρων SOHO και GOES που παρατηρούν τον Ήλιο. Εστιάστηκαν στις περιοχές της ηλιακής επιφάνειας όπου εκδηλώνονται εκλάμψεις, πίδακες που στέλνουν γιγάντιες ποσότητες πλάσματος στο Διάστημα.

Οι ηλιακές εκλάμψεις είναι ιδιαίτερα συχνές γύρω από τις ηλιακές κηλίδες και μάλιστα ακολουθούν τον ίδιο 11ετή κύκλο δραστηριότητας.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι δονήσεις υψηλής συχνότητας ολόκληρου του Ήλιου ήταν εντονότερες όταν οι εκλάμψεις βρίσκονταν σε έξαρση.

Καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι δονήσεις από τις εκλάμψεις διαδίδονται στο άστρο, περίπου όπως εξαπλώνονται οι κυματισμοί γύρω από μια πέτρα που πέφτει στο νερό.

Οι δονήσεις δεν καταγράφηκαν άμεσα αλλά έγιναν αντιληπτές ως στιγμιαίες μετατοπίσεις στο μήκος κύματος της ακτινοβολίας που εκπέμπει ο Ήλιος.

Παρουσιάζοντας τα συμπεράσματά τους στο Astrophysical Journal Letters, οι αστροφυσικοί προτείνουν ότι η ίδια μέθοδος θα μπορούσε να εφαρμοστεί για να αναγνωριστούν για πρώτη φορά εκλάμψεις και κηλίδες και σε άλλα άστρα.

Newsroom ΔΟΛ

Διεθνής ομάδα επιστημόνων αναφέρει, σε μια νέα μελέτη, ότι η εξέλιξη της ζωής στη Γη έχει επιβραδυνθεί εδώ και περίπου δύο δισεκατομμύρια χρόνια, εξαιτίας της ανεπάρκειας οξυγόνου και της έλλειψης μολυβδαίνιου, ενός βαρέως μετάλλου, από τους ωκεανούς

Μέχρι σήμερα, η επικρατέστερη θεωρία αναφέρει ότι οι ωκεανοί οξυγονώθηκαν λίγο μετά από μία αιφνίδια αύξηση του ατμοσφαιρικού οξυγόνου, πριν από περίπου 2,4 δισεκατομμύρια χρόνια. Το γεγονός αυτό θεωρείται ότι σήμανε και την έναρξη της ζωής, αν και χρειάστηκαν πολλοί αιώνες μέχρι την εμφάνιση πολυκύτταρων μορφών ζωής. Αυτές εμφανίστηκαν τελικά πριν από 600 εκατομμύρια χρόνια, στο τελευταίο δέκατο δηλαδή της παγκόσμιας ιστορίας.

Στη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο βρετανικό περιοδικό Nature, ομάδα γεωχημικών θεωρεί ότι βρήκαν την απάντηση σε αυτή την καθυστέρηση εξετάζοντας αρχαία στρώματα αργιλικού σχιστόλιθου, ενός ιζηματογενούς πετρώματος πλούσιου σε οργανική ύλη που εντοπίζεται στους ωκεανούς. Συγκεκριμένα, βρήκαν ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα μολυβδαίνιου, μιας μικροθρεπτικής ουσίας των βακτηρίων, για μια μεγάλη χρονική περίοδο στην ιστορία της Γης.

Το μολυβδαίνιο επιτρέπει σε κάποιους οργανισμούς να μετατρέψουν το άζωτο της ατμόσφαιρας, από την πρωταρχική μορφή του, σε μια μορφή χρήσιμη για τους ζώντες οργανισμούς, μια διαδικασία γνωστή ως «αζωτοδεύμεση». Χωρίς την ύπαρξη μολυβδαίνιου, τα βακτήρια δεν μπορούν να παράγουν αρκετά άζωτο, επηρεάζοντας έτσι την ανάπτυξη των πολυκύτταρων οργανισμών.

«Αυτές οι ελλείψεις μολυβδαίνιου μπορεί να καθυστέρησαν την ανάπτυξη πολύπλοκης ζωής όπως για παράδειγμα των ζώων, για σχεδόν δύο δισεκατομμύρια χρόνια της γήινης ιστορίας» δήλωσε ο Τίμοθι Λάιονς, καθηγητής στο πανεπιστήμιο Ρίβερσάιντ της Καλιφόρνια. «Το ποσό μολυβδαίνιου στους ωκεανούς έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της ζωής».

Το νέο σενάριο που αναφέρεται μετά τις πρόσφατες μελέτες έχει ως εξής: Η ραγδαία αύξηση ατμοσφαιρικού οξυγόνου πριν από 2,4 εκατομμύρια χρόνια παρείχε τα απαραίτητα συστατικά για τη δημιουργία ζωής στους ωκεανούς, μόνο όμως σε βάθος επιφανείας, αφού τα βαθύτερα στρώματα των ωκεανών εξακολουθούσαν να χαρακτηρίζονται από ελλείψεις οξυγόνου.

Οι προβλέψεις των επιπέδων μολυβδαινίου δείχνουν ότι οι ωκεανοί οξυγονώθηκαν πλήρως πριν από 600 εκατομμύρια χρόνια, γεγονός που επέτρεψε την αύξηση πολυκύτταρων μορφών ζωής, αν και παραμένει ασαφής η ακριβής διαδικασία οξυγόνωσης των ωκεανών αλλά και τα αίτια που προκάλεσαν την ξαφνική και απότομη αύξηση του ατμοσφαιρικού οξυγόνου.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Γαλλικό Πρακτορείο

Διαβάστε και το υπόλοιπο άρθρο εδώ:
http://www.physics4u.gr/articles/2008/fractal_universe.html

Μια σειρά «ανωμαλίες» στις τροχιές των διαστημοπλοίων δημιουργούν ερωτήματα και σοβαρές υποψίες για την ύπαρξη δυνάμεων που δεν προβλέπονται από τους νόμους της Φυσικής

ΧΑΡΗΣ ΒΑΡΒΟΓΛΗΣ (Ο κ. Χ. Βάρβογλης είναι καθηγητής του Τμήματος Φυσικής στο ΑΠΘ. )

( Οι τροχιές που ακολουθούν τα διαστημόπλοια Pioneer και Voyager καθώς εγκαταλείπουν το ηλιακό σύστημα. Η ταχύτητα των Voyager επηρεάζεται από το αυτόματο σύστημα σταθεροποίησης που διαθέτουν και για τον λόγο αυτόν δεν είναι δυνατόν να ελεγχθεί αν παρουσιάζουν «ανωμαλία» ανάλογη με εκείνη των Pioneer)

Οταν, πριν από δέκα χρόνια, διαπιστώθηκε ότι τα δύο διαστημόπλοια Πρωτοπόρος (Pioneer) -10 και -11 απομακρύνονταν από το ηλιακό σύστημα με ταχύτητα μικρότερη από αυτήν που προβλέπουν η βαρύτητα και οι νόμοι της κίνησης του Νεύτωνα, οι περισσότεροι επιστήμονες πίστεψαν ότι η «ανωμαλία» αυτή θα μπορούσε να ερμηνευθεί σχετικά εύκολα, μέσα στο πλαίσιο της γνωστής Φυσικής. Υστερα από δέκα χρόνια προσπαθειών όχι μόνο η «ανωμαλία» στην κίνηση των δύο αυτών διαστημοπλοίων παραμένει ένα μυστήριο, αλλά προσφάτως εμφανίστηκε και μια δεύτερη «ανώμαλη» συμπεριφορά, αυτή τη φορά στην κίνηση άλλων πέντε διαστημοπλοίων. Οι επιστήμονες αντιμετωπίζουν πλέον σοβαρά την πιθανότητα οι «ανωμαλίες» αυτές να οφείλονται σε νόμους της Φυσικής, που δεν είναι ως σήμερα γνωστοί.

Τα τελευταία χρόνια πέντε διαστημόπλοια, με προορισμό μακρινούς πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, χρησιμοποίησαν τη βαρυτική υποβοήθηση της Γης για να φθάσουν στον προορισμό τους με τη μεγαλύτερη δυνατή οικονομία καυσίμων. Κατά τη διάρκεια αυτού του ελιγμού όμως τέσσερα από τα πέντε ακολούθησαν τροχιά που δεν συμφωνεί με αυτήν που είχαν υπολογίσει θεωρητικά οι μηχανικοί πτήσης. Συγκεκριμένα, άλλα από αυτά απομακρύνθηκαν από τη Γη με ταχύτητα μεγαλύτερη και άλλα με ταχύτητα μικρότερη της αναμενομένης. Η διαφορά της ταχύτητας ήταν βέβαια μόνο μισό χιλιόμετρο την ώρα, όμως με τη μέθοδο που έγιναν οι μετρήσεις μπορούσαν να καταγραφούν ταχύτητες δέκα φορές μικρότερες. Ετσι το φαινόμενο, αν και μικρό, δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση. Γι' αυτό άλλωστε και το αποτέλεσμα αυτό δημοσιεύθηκε προσφάτως στο εγκυρότερο διεθνώς περιοδικό Φυσικής, το «Physical Review Letters».

Η ερμηνεία του φαινομένου

Αλλο πράγμα όμως είναι να καταγράφει κανείς μιαν αναπάντεχη παρατήρηση και άλλο να την ερμηνεύει. Σε περιπτώσεις που καμία από τις γνωστές θεωρίες δεν συμφωνεί με το πείραμα, οι επιστήμονες προσπαθούν να εντοπίσουν από ποιο φυσικό μέγεθος φαίνεται να εξαρτάται το άγνωστο νέο φαινόμενο. Επειτα από επίμονες δοκιμές όλων των φυσικών μεγεθών που υπεισέρχονται στη διαδικασία της βαρυτικής υποβοήθησης, προέκυψε ότι η «ανωμαλία» στην ταχύτητα απομάκρυνσης συσχετίζεται ακριβέστατα με τη γωνία που σχηματίζουν οι τροχιές προσέγγισης και απομάκρυνσης του διαστημοπλοίου με τον Ισημερινό της Γης.

Αυτό σημαίνει ότι το φαινόμενο συνδέεται είτε με τη διεύθυνση του άξονα περιστροφής της Γης, που είναι κάθετος στον Ισημερινό, είτε με την ίδια την ταχύτητα περιστροφής της Γης. Ενα παρόμοιο φαινόμενο προβλέπει η Γενική Θεωρία Σχετικότητας, σύμφωνα με την οποία ένα περιστρεφόμενο βαρύ σώμα «παρασύρει» μαζί του τον χώρο γύρω του, αλλά το μέγεθος του σχετικιστικού φαινομένου είναι πολλές τάξεις μεγέθους ασθενέστερο από αυτό που παρατηρήθηκε. Τι μπορεί να συμβαίνει άραγε; Υπάρχει κάποιο στοιχείο της γνωστής Φυσικής που έχουμε παραβλέψει, ή βρισκόμαστε άραγε μπροστά στην αρχή ενός νέου κεφαλαίου αυτής της επιστήμης;

Ιστορικά ανάλογα

Η επιστήμη της Αστρονομίας είχε βρεθεί σε παρόμοια θέση και άλλες φορές στο παρελθόν. Για παράδειγμα, όταν είχαν διαπιστωθεί «ανωμαλίες» στην τροχιά του πλανήτη Ουρανού, άλλοι αστρονόμοι υποστήριζαν ότι αυτές μπορούν να ερμηνευθούν με τους γνωστούς νόμους, ενώ άλλοι αμφισβητούσαν τον νόμο της βαρύτητας του Νεύτωνα. Τελικά ο γάλλος αστρονόμος Λεβεριέ απέδειξε ότι δεν υπήρχε ανάγκη τροποποίησης του νόμου της βαρύτητας, επειδή οι «ανωμαλίες» οφείλονται στην ύπαρξη ενός άγνωστου τότε νέου πλανήτη, πέρα από την τροχιά του Ουρανού, του Ποσειδώνα.

Λίγα χρόνια αργότερα διαπιστώθηκαν «ανωμαλίες» και στην τροχιά του Ερμή, και ο Λεβεριέ προσπάθησε να επαναλάβει την πρώτη του επιτυχία, προτείνοντας την ύπαρξη ενός άλλου πλανήτη, μεταξύ του Ερμή και του Ηλίου, τον οποίο μάλιστα έσπευσε να ονομάσει Ηφαιστο. Αυτή τη φορά όμως η αλήθεια ήταν διαφορετική: αυτό που έπρεπε να αλλάξει ήταν η θεωρία της βαρύτητας. Ετσι οι «ανωμαλίες» ερμηνεύθηκαν με τη διατύπωση της γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας από τον Αϊνστάιν, η οποία διαφέρει αισθητά από τη θεωρία της βαρύτητας του Νεύτωνα μόνο σε μικρές αποστάσεις από βαριά σώματα, όπως είναι η περίπτωση του Ερμή που περιφέρεται σε μικρή απόσταση γύρω από τον Ηλιο.

Το μυστήριο των Πρωτοπόρων

Τα διαστημόπλοια Πρωτοπόρος-10 και -11 εκτοξεύθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1970 με σκοπό την εξερεύνηση του Δία και του Κρόνου. Μετά τη διέλευσή τους από τη γειτονιά των δύο αυτών αέριων γιγάντων πλανητών ακολουθούν τροχιά προς τον μεσοαστρικό χώρο, έχοντας γίνει οι πρώτες ανθρώπινες συσκευές που εγκατέλειψαν το ηλιακό μας σύστημα. Οι γεννήτριες ηλεκτρικής ενέργειας αυτών των διαστημοπλοίων χρησιμοποιούσαν θερμότητα από τη διάσπαση του ραδιενεργού ισοτόπου πλουτώνιου-238 και αποδείχθηκαν ιδιαίτερα μακρόβιες. Οι ραδιοπομποί των Πρωτοπόρων συνέχισαν να λειτουργούν για περισσότερο από 30 χρόνια, στέλνοντας πληροφορίες για τις φυσικές συνθήκες των περιοχών που διέσχιζαν, αλλά και για την ίδια την ταχύτητά τους.

Ετσι οι αστρονόμοι διεπίστωσαν ότι τα διαστημόπλοια απομακρύνονται με ταχύτητα μικρότερη από εκείνη που προβλέπουν οι νόμοι της Φυσικής, σαν να τα τραβάει προς τον Ηλιο μια άγνωστη, ως σήμερα, δύναμη, πέρα από τη βαρύτητα του Ηλίου, των πλανητών, των αστεροειδών και του γαλαξία και πέρα από την αντίσταση του ηλιακού ανέμου. Η διαφορά της ταχύτητας που παρατηρούμε από αυτήν που προβλέπει η θεωρία είναι μικρή, αλλά μεγαλύτερη από την ακρίβεια των μεθόδων μέτρησής της και, άρα, πραγματική. Ως σήμερα έχουν προταθεί πολλές ερμηνείες γι' αυτό το φαινόμενο, άλλες από τις οποίες στηρίζονται σε γνωστούς νόμους της Φυσικής και άλλες σε επεκτάσεις ή τροποποιήσεις των γνωστών νόμων, καμία όμως από αυτές δεν φαίνεται ικανοποιητική.

Βαρυτική «ρακέτα»

Ο μηχανισμός της βαρυτικής υποβοήθησης θυμίζει την αναπήδηση μιας μπάλας του πινγκ πονγκ σε μια ρακέτα. Αν η ρακέτα είναι ακίνητη, τότε η ταχύτητα της μπάλας απλά αλλάζει διεύθυνση. Αν όμως η ρακέτα κινείται αντίθετα προς την μπάλα, τότε η μπάλα αναπηδά με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα. Με ανάλογο τρόπο ένα διαστημόπλοιο κερδίζει ταχύτητα αν πλησιάσει τη Γη κινούμενο αντίθετα με αυτήν, μόνο που στην περίπτωση αυτή η δύναμη που ενεργεί στο διαστημόπλοιο δεν προέρχεται από την επαφή του με κάποιο άλλο σώμα, αλλά από τη βαρυτική έλξη της Γης.

πηγή:http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15322&m=H03&aa=1

Συσκότιση στους ουρανοξύστες του Σικάγο

Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έσβησαν τα φώτα για μία ώρα, το Σάββατο, εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο την ανησυχία τους για την άνοδο της θερμοκρασίας στον πλανήτη.

Περισσότερες από 380 πόλεις και 3.500 επιχειρήσεις σε 35 χώρες συμμετείχαν στην συμβολική κίνηση για τη σωτηρία του πλανήτη με το όνομα «Η Ώρα της Γης» (Earth Hour) -μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε πέρυσι από το Σίδνεϊ.

«Η Ώρα της Γης δείχνει πως απλοί άνθρωποι είναι έτοιμοι να ενωθούν για να βρουν μια λύση για την κλιματική αλλαγή. Μπορεί να γίνει», δήλωσε ο Τζέιμς Λιπ της WWF International, η οποία οργάνωσε την εκστρατεία.

Περίπου 30 εκατομμύρια άνθρωποι υπολογίζεται ότι έσβησαν τα φώτα τους για τα 60 λεπτά της «Ώρας της Γης», η οποία ξεκίνησε τον κύκλο της από τη Σούβα στα Φίτζι και το Κράιστ Τσερτς στη Νέα Ζηλανδία.

Τα φώτα της Όπερας του Σίδνεϊ και της Γέφυρας του Λιμανιού της πόλης έσβησαν και οι Αυστραλοί έκαναν πάρτι στις παραλίες με κεριά, έπαιξαν πόκερ υπό το φως των κεριών και έριξαν σε ποτάμια κεριά που επιπλέουν .

Στην Μπανγκόκ, επιχειρηματικές συνοικίες, εμπορικά κέντρα και φωτεινές επιγραφές έσβησαν, αν και ο φωτισμός των δρόμων διατηρήθηκε. Ένα μεγάλο ξενοδοχείο κάλεσε τους πελάτες του να δειπνήσουν υπό το φως τον κεριών και ανέφερε πως είχε μεγάλη επιτυχία.

Στην Κοπεγχάγη, το Τίβολι και το Βασιλικό Ανάκτορο και η όπερα σκοτείνιασαν για μια ώρα, ενώ έσβησαν και πολλά φώτα στους δρόμους της πόλης.

Στη Βρετανία, 26 πόλεις συμμετείχαν στην κίνηση. Στην Αθήνα, έσβησαν τα φώτα στο Δημαρχιακό Μέγαρο και στο Λυκαβηττό.

Newsroom ΔΟΛ

Οι υπερ-υπολογιστές και τα βιοτσίπ πολύ σύντομα θα οδηγήσουν σε ένα μέλλον εξατομικευμένης βιοϊατρικής.

Σε αυτό το μικροτσίπ βρίσκεται το μυαλό σας, σε αυτή τη διαφάνεια το ήπαρ σας και το σώμα σας σε αυτό τον υπερ-υπολογιστή. Καμιά ερώτηση;

Ίσως είναι λίγο πιο πολύπλοκο αλλά τελευταίως φαίνεται να ερχόμαστε όλο και πιο κοντά σε ένα μέλλον με επιτεύγματα που θα αποσκοπούν στην δημιουργία «εικονικών» ανθρώπων μέσω υπολογιστών και μικροτσίπ.

«Προβλέπω ότι αυτή η δεκαετία πρόκειται να κατακλειστεί από την αυξημένη ικανότητα μας να χειριστούμε βιοϊατρικά προβλήματα με τη βοήθεια της υπολογιστικής ισχύος,» σχολιάζει ο Peter Coveney, διευθυντής του Centre for Computational Science στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Λονδίνου.

Οι εξελισσόμενες ικανότητες των υπολογιστών και των βιοτσιπ που μιμούνται την ανθρώπινη χημεία, τα εσωτερικά όργανα και την αλληλεπίδραση φαρμάκων - ιών, όπως ο HIV, θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ελαχιστοποίηση της χρήσης πειραματόζωων.

Επίσης, η τεχνολογία είναι ο προάγγελος μιας νέας εποχής εξατομικευμένης ιατρικής κατά την οποία γρήγορα τεστ θα πληροφορούν τους γιατρούς για το ποιες θεραπείες έχουν τις καλύτερες πιθανότητες επιτυχίας για κάθε ασθενή.
Οι νευρώνες

Όμως πριν από όλα αυτά, οι επιστήμονες θα πρέπει να κάνουν πολλά, δεδομένων των δισεκατομμυρίων νευρώσεων που αποτελούν τον ανθρώπινο εγκέφαλο και της δυσκολίας για την αντιγραφή όλων αυτών των συνδέσεων που απορρέουν από κάθε κύτταρο.

Ο Andre Levchenko, καθηγητής Βιοϊατρικής και ερευνητής στο Ινστιτούτο Νανοβιοτεχνολγίας του Πανεπιστημίου Johns Hopkins της Βαλτιμόρης, είπε ότι κύριος σκοπός τους είναι αρχικά η κατανόηση των νόσων του Πάρκινσον, του Αλτσχάιμερ και άλλων καταστάσεων που επηρεάζουν τον εγκέφαλο.

«Μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, ένα τεράστιο μέρος του εγκεφαλικού ιστού είναι δυνατόν να καταστεί ανενεργό,» λέει ο Levchenko. «Εάν όμως κατανοήσουμε τη δομή αυτού του δικτύου είναι πιθανόν να προβλέψουμε τι θα πρέπει να γίνει για την ενεργοποίηση της περιοχής μετά το τραύμα.»

Ο Levchenko και οι συναδέλφοι του στο Johns Hopkins έχουν ξεκινήσει να διερευνούν το πρόβλημα, τοποθετώντας νευρώνες σε ένα εργαστήριο σε μορφή τσιπ, τροφοδοτώντας ταυτόχρονα με 2 σήματα που έχουν τη μορφή χημικών υγρών.

Ελέγχοντας τη ροή των υγρών μέσα από το πολυστρωματικό τσιπ με μικροσκοπικές βαλβίδες και κανάλια, οι ερευνητές μπορούν να ρυθμίσουν τον τρόπο αλλά και το χρόνο ροής των χημικών στα κύτταρα.

Οι νευρώνες δεν μετακινούνται πάντα με τον αναμενόμενο τρόπο μετά από τα χημικά σήματα. Όμως ο Levchenko είπε ότι τα αναπάντεχα αποτελέσματα, που δημοσιεύτηκαν στο Βρετανικό περιοδικό Lab on a Chip, επέτρεψαν στο εργαστήριο του να ελέγξει νέες πιθανότητες.

Αν και η συσκευή αρχικά σχεδιάστηκε για βασική έρευνα, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα θαυμάσιο εργαλείο για την διερεύνηση πιθανών φαρμακευτικών επιδράσεων.

Επίσης, οι επιστήμονες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα τσιπ για να κατασκευάσουν βασικά μέρη εγκεφαλικών ιστών ή να ξεκινήσουν μια διερεύνηση για τις πιο εξεζητημένες αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στα διάφορα είδη κυττάρων, όπως οι νευρώνες και τα μυϊκά κύτταρα.

Ο Jonathan Dordick, καθηγητής χημείας και βιολογίας από το Rensselaer Polytechnic Institute στο Troy της Nέας Υόρκης, ακολουθεί μια διαφορετική τακτική διακανονίζοντας τα ανθρώπινα κύτταρα σε χιλιάδες τρισδιάστατα σημεία, σε μια επιφάνεια μικροσκοπικής κλίμακας ή σε ένα τσιπ.

«Με αυτά τα στίγματα, στην ουσία μιμούμαστε το εσωτερικό περιβάλλον του ανθρώπινου σώματος.»

Μια συσκευή, γνωστή ως MetaChip, μιμείται τον τρόπο επεξεργασίας των τοξικών στοιχείων από το ήπαρ. Μια νεότερη τεχνολογία, που ονομάζεται DataChip, παρέχει πιο ρεαλιστικές ρυθμίσεις για τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσονται το ήπαρ, τα νεφρά και οι ιστοί των κυττάρων και επεκτείνονται για να συμπεριλάβουν το καρδιακό και κεντρικό νευρικό σύστημα.

«Προφανώς υπάρχει ακόμα τεράστιο κενό από τα κύτταρα έως αυτά που συμβαίνουν μέσα στο ανθρώπινο σώμα, αλλά θα πρέπει να ξεκινήσουμε από κάπου,» σχολιάζει ο Dordick.

Σε αντίθεση με την απαρχαιωμένη στρατηγική της φαρμακευτικής βιομηχανίας, ο Dordick είπε ότι η προσέγγιση του, η οποία περιγράφεται σε ένα από τα πρόσφατα τεύχη του περιοδικού Proceedings of the National Academy of Sciences, αναγνωρίζει ότι η ανθρώπινη αντίδραση μπορεί να αντικατοπτριστεί οπουδήποτε.

Στην φαρμακευτική βιομηχανία, όπως αναφέρει ο Dordick, προφανώς δεν πρόκειται να απαλλαχθούμε εντελώς από την δοκιμή σε ζώα. Συσκευές οι οποίες θα ελέγχουν τι γίνεται μέσα στο ανθρώπινο σώμα θα μπορούσαν τελικά να αναλάβουν το ρόλο των πειραματόζωων.

«Ανεξαρτήτως του λόγου για τον οποίο θα πρέπει να αντικατασταθεί η τεχνική της δοκιμής σε ζώα, είτε αυτοί είναι ηθικοί λόγοι είτε λόγω κόστους, υπάρχει επιστημονική ανησυχία σχετικά με την εγκυρότητα των αποτελεσμάτων που εξάγονται με τη βοήθεια πειραματόζωων.

Φυσικά το ίδιο θα μπορούσε να πει κανείς και για τα συγκεντρωμένα κύτταρα σε ένα τσιπ, όμως καθώς η τεχνολογία εξελίσσεται, ο Dordick είναι πεπεισμένος ότι το σύνολο των προσομοιώσεων που χρησιμοποιούνται σήμερα πρόκειται να φτάσουν την πραγματικότητα.

Ο Coveney από το Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Λονδίνου έχει υιοθετήσει μια τρίτη τακτική για την μίμηση του ανθρώπινου σώματος. Η προσομοίωση της δράσης του φαρμάκου saquinavir (αναστολέας πρωτεάσης) κατά του AIDS, που δημοσιεύθηκε φέτος στο περιοδικό Journal of the American Chemical Society, προβλέπει πως το φάρμακο μπορεί να ανταποκριθεί σε ανθεκτικότερες μεταλλαγμένες εκδόσεις ιού.

Η εργασία αυτή επέτρεψε στην ομάδα να ταξινομήσει τα μεταλλαγμένα ιϊκά στελέχη με βάση την ευπάθεια τους στο φάρμακο, μια ανάλυση σημαντικότατη για την επιλογή του σωστού φαρμάκου.

«Επίσης όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν γρήγορα για να έχουν εφαρμογή στον ασθενή,» σχολιάζει ο Coveney.

Όσο αφορά στην υπολογιστική ισχύ, για την εργασία του Coveney απαιτήθηκε μια διόλου ευκαταφρόνητη τεχνολογία.

«Από τη στιγμή που θα ανοίξεις την πόρτα, υπάρχουν αρκετά ερωτήματα τα οποία θα πρέπει να τεθούν σε μια σειρά. Με την περιορισμένη διαθεσιμότητα υπερ–υπολογιστών, για παράδειγμα, ποιος είναι αυτός που θα μπορούσε να αποφασίσει πότε η τεχνολογία θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για συγκεκριμένες ιατρικές περιπτώσεις ζωής ή θανάτου; Και ποια είναι τα απαιτούμενα κριτήρια;»

Ο Coveney χρησιμοποιεί, επίσης, τη γεωμετρία των αγγείων του αίματος που έχουν ληφθεί από απεικονίσεις MRI για την απεικόνιση του τρόπου ροής του αίματος μέσα στο ανθρώπινο μυαλό, μια προσομοίωση που θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη για ένα νευροχειρουργικό προσχέδιο.

Η έρευνα του Coveney δεν αποτελεί παρά μια ματιά στο πρόγραμμα European Commission's Virtual Physiological Human, μια κίνηση για την προσομοίωση του ανθρώπινου σώματος έως το μοριακό επίπεδο. Η ψηφιακή απεικόνιση δεν θα είναι ένα μικρό κατόρθωμα και το τελικό προϊόν μάλλον θα αξίζει τον κόπο.

πηγή:MSNBC και news.pathfinder.gr

Τα κινητά τηλέφωνα μπορεί να σκοτώσουν πολύ περισσότερους ανθρώπους από όσους το κάπνισμα ή ο αμίαντος. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει ο πολυβραβευμένος Βρετανός γιατρός Βίνι Κουράνα, ενώ καλεί τις κυβερνήσεις και τις εταιρείες να λάβουν για τον περιορισμό της ακτινοβολίας.

Όπως αναφέρεται στον Τύπο της Δευτέρας, ο καθηγητής υποστηρίζει πως πρέπει να αποφεύγουμε όσο μπορούμε τη χρήση των κινητών, καθώς μια δεκαετής χρήση του μπορεί να διπλασιάσει τις πιθανότητες για καρκίνο του εγκεφάλου.

Οι καρκίνοι χρειάζονται τουλάχιστον μία δεκαετία για να αναπτυχθούν και το γεγονός αυτό ακυρώνει τις επίσημες διαβεβαιώσεις για την ασφάλεια των κινητών που βασίζονται σε προηγούμενες μελέτες, οι οποίες περιελάμβαναν λίγους αν όχι κανέναν- ανθρώπους που είχαν χρησιμοποιήσει τα τηλέφωνα για τόσο μεγάλο διάστημα.

Ήδη, αρκετές χώρες-μέλη της ΕΕ προειδοποιούν για τη χρήση των κινητών, ιδιαίτερα στην περίπτωση των παιδιών. Ακόμα και η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος έχει ζητήσει την όσο το δυνατό μικρότερη έκθεση στην ακτινοβολία των κινητών.

Newsroom ΔΟΛ

Οι ταλαντώσεις που προκαλεί η εκτίναξη τεράστιων ποσοτήτων αερίου εξαπλώνονται στο άστρο «ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που ολόκληρη η Γη δονείται για εβδομάδες έπειτα από έναν μεγάλο σεισμό» σχολιάζουν στο Nature.com οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ααρχους.

Το γεγονός ότι τα εξωτερικά στρώματα του Ήλιου ταλαντώνονται είναι γνωστό εδώ και καιρό, και μάλιστα υπάρχει για τη μελέτη τους ο κλάδος της Ηλιοσεισμολογίας. Οι ταλαντώσεις αυτές γενικά οφείλονται στην μετακίνηση διάπυρου υλικού ανάμεσα στα διαφορετικά στρώματα του άστρου.

Ωστόσο η υπόθεση των ηλιακών σεισμών, ενός διαφορετικού φαινομένου που είχε προταθεί για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1970, παρέμενε ως σήμερα ανεπιβεβαίωτη.

Εκλάμψεις

Ο Κρίστοφερ Κάροφ και ο Χανς Κιέλντσεν χρησιμοποίησαν δεδομένα των δορυφόρων SOHO και GOES που παρατηρούν τον Ήλιο. Εστιάστηκαν στις περιοχές της ηλιακής επιφάνειας όπου εκδηλώνονται εκλάμψεις, πίδακες που στέλνουν γιγάντιες ποσότητες πλάσματος στο Διάστημα.

Οι ηλιακές εκλάμψεις είναι ιδιαίτερα συχνές γύρω από τις ηλιακές κηλίδες και μάλιστα ακολουθούν τον ίδιο 11ετή κύκλο δραστηριότητας.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι δονήσεις υψηλής συχνότητας ολόκληρου του Ήλιου ήταν εντονότερες όταν οι εκλάμψεις βρίσκονταν σε έξαρση.

Καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι δονήσεις από τις εκλάμψεις διαδίδονται στο άστρο, περίπου όπως εξαπλώνονται οι κυματισμοί γύρω από μια πέτρα που πέφτει στο νερό.

Οι δονήσεις δεν καταγράφηκαν άμεσα αλλά έγιναν αντιληπτές ως στιγμιαίες μετατοπίσεις στο μήκος κύματος της ακτινοβολίας που εκπέμπει ο Ήλιος.

Παρουσιάζοντας τα συμπεράσματά τους στο Astrophysical Journal Letters, οι αστροφυσικοί προτείνουν ότι η ίδια μέθοδος θα μπορούσε να εφαρμοστεί για να αναγνωριστούν για πρώτη φορά εκλάμψεις και κηλίδες και σε άλλα άστρα.

Ουάσινγκτον




Μια τεχνητή ουσία που δημιούργησαν Ιάπωνες ερευνητές προσέφερε πλήρη ίαση σε ποντίκια με κίρρωση του ήπατος, μια πάθηση που μέχρι σήμερα μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με μεταμόσχευση.

Κίρρωση είναι η σκήρυνση και η αλλοίωση της δομής του ήπατος λόγω της αντικατάστασης των ηπατικών κυττάρων από ουλώδη ιστό, ο οποίος αποτελείται κυρίως από ίνες κολλαγόνου. Η πάθηση προκαλείται συνήθως από τον αλκοολισμό και τις ηπατίτιδες B και C.

Οι ερευνητές του Ιατρικού Πανεπιστημίου του Σαπόρο αναφέρουν τώρα στο περιοδικό Nature Biotechnology ότι αντέστρεψαν τη διαδικασία της κίρρωσης σε ποντίκια χρησιμοποιώντας ένα τεχνητό μόριο που αναστέλλει την παραγωγή κολλαγόνου.

Μόρια της ουσίας αυτής τοποθετήθηκαν μέσα σε μικροσκοπικούς σάκους, οι οποίοι έφεραν στην επιφάνειά τους μόρια βιταμίνης Α, ώστε απορροφηθούν ειδικά από συγκεκριμένα κύτταρα του ήπατος και όχι από άλλους ιστούς.

Η στοχευμένη θεραπεία οδήγησε στη διακοπή παραγωγής νέου κολλαγόνου και στη διάσπαση του υπάρχοντος από ειδικά ηπατικά ένζυμα. Το συκώτι των πειραματοζώων μπόρεσε έτσι να αναγεννηθεί.

«Μπορέσαμε να εξαλείψουμε πλήρως την ίνωση χορηγώντας αυτόν τον παράγοντα με ένεση [...] τα θεραπεύσαμε από την κίρρωση» δήλωσε στο Reuters ο Γιοσίρο Νιίτσου, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

«Μετά την απομάκρυνση της ίνωσης, το συκώτι αρχίζει να αναγεννά τους ίδιους τους ιστούς του. Επομένως η ηπατική βλάβη είναι αναστρέψιμη» είπε.

«Ελπίζουμε ότι [το φάρμακο] θα είναι έτοιμο για χρήση σε ανθρώπους σε μερικά χρόνια» κατέληξε.

Newsroom ΔΟΛ

Μπανγκόκ




Πενθήμερη διάσκεψη, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και με τη συμμετοχή 163 χωρών, ξεκίνησε τη Δευτέρα στην Μπανγκόκ με στόχο την κατάρτιση έως το 2009 του νέου οδικού χάρτη κατά της κλιματικής αλλαγής.

Μετά τις μαραθώνιες συνομιλίες του περασμένου Δεκεμβρίου στο Μπαλί της Ινδονησίας, η διάσκεψη αποτελεί το επόμενο βήμα των διαπραγματεύσεων για τη συμφωνία που θα διαθεχθεί το Πρωτόκολλο του Κιότο το 2012.

Ο ΓΓ του ΟΗΕ Μπανι Κι Μουν σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του απηύθυνε έκκληση στους μετέχοντες να είναι «φιλοδοξοι» στους στόχους τους και να εργαστούν «σκληρά» για τη σωτηρία του πλανήτη από την παγκόσμια θέρμανση.

«Συγκεντρωθήκατε για να ξεκινήσετε μια διαδικασία συζητήσεων που έχουν στόχο να αλλάξουν τον ρου της ιστορίας»τόνισε ο Μπαν Κι Μουν, σημειώνοντας ότι η διάσκεψη της Μπανγκόκ συνιστά «την αφετηρία εντατικών διαπραγματεύσεων για τα επόμενα δύο χρόνια».

Αν και όλες οι χώρες στα λόγια τάσσονται υπέρ της επίτευξης συμφωνίας, υπάρχουν πολλές διαφωνίες στον τρόπο επίτευξης του στόχου αυτού.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες -η μόνη μεγάλη βιομηχανική χωρα που δεν έχει επικυρώσει το Πρωτόκολλο του Κιότο- με την υποστήριξη της Ινδίας ,της Κίνας και της Βραζιλίας, διαφωνούν για τα ποσοστά μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου, ενώ η Ευρωπαικη Ένωση έχει καταστήσει σαφές πως οι ανεπτυγμένες βιομηχανικά χώρες πρέπει να ηγηθούν των προσπαθειών για την σωτηρία της γης.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γαλλικό

Λονδίνο: Η πρώτη ανασκαφή μέσα στον κεντρικό δακτύλιο του Στόουνχενζ εδώ και 40 χρόνια ξεκίνησε τη Δευτέρα σε μια προσπάθεια να χρονολογηθεί με μεγαλύτερη ακρίβεια το προϊστορικό μνημείο και να προσδιοριστεί η σημασία των μικρότερων λίθων που στέκονται μέσα από τους στους εμβληματικούς μονόλιθους.

Οι μικροί, γαλαζωποί λίθοι του ορυκτού δολερίτη πιστεύεται ότι είναι αρχαιότεροι από τους μονόλιθους από τους οποίους περιβάλλονται και, σύμφωνα με τους επικεφαλής της ανασκαφής, ίσως κρύβουν το μυστικό για τη σημασία του Στόουνχενζ.

Ο καθηγητής Τιμ Ντάρβιλ του Πανεπιστημίου του Μπέρνμαουθ και ο καθηγητής Τζεφ Ουέινραϊτ της Εταιρείας Αρχαιοδιφών πιστεύουν ότι το Στόουνχενζ ήταν κάποιου είδους ιερός προορισμός στον οποίο οι άνθρωποι πήγαιναν για να θεραπευτούν.

Οι δύο καθηγητές πιστεύουν ότι ο δολερίτης μεταφέρθηκε στο Στόουνχενζ από τους λόφους του Πρέσελι, που βρίσκονται σε απόσταση 250 χλμ. Νεολιθικές επιγραφές στο Πρέσελι υποδεικνύουν ότι οι νεολιθικοί κάτοικοι της περιοχής θεωρούσαν τους βράχους ιερούς.

Αλλοι επιστήμονες πιστεύουν πάντως ότι οι δολερίτες προήλθαν από πολύ μικρότερη απόσταση, καθώς είχαν μεταφερθεί από το Πρέσελι στην περιοχή του Στόουνχενζ από τον αρχαίο Παγετώνα της Θάλασσας της Ιρλανδίας.

Η ανασκαφή, που θα διαρκέσει δύο εβδομάδες και χρηματοδοτείται από το BBC, ίσως επιτρέψει στους δύο ειδικούς να επιβεβαιώσουν ότι το αρχικό δάπεδο στο κέντρο του κύκλου ήταν στρωμμένο με μικρές πέτρες του ίδιου δολερίτη.

Ελπίζουν επίσης να χρονολογήσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τον διπλό κύκλο δολερίτη, που ήταν και ο πρώτος κύκλος που κατασκευάστηκε στο Στόουνχενζ. Η προηγούμενη χρονολόγηση τη δεκαετία του 1990 υποδείκνυε ότι ο διπλός κύκλος κατασκευάστηκε γύρω στο 2550 π.Χ.

Ο εξωτερικός κύκλος με τους γιγάντιους ψαμμιτικούς μονόλιθους που δεσπόζουν σήμερα στην πεδιάδα του Σαλσμπερι πιστεύεται ότι κατασκευάστηκε αρκετά αργότερα, γύρω στο 2200 πΧ. Ακόμα αρχαιότερο είναι το εξωτερικό χαντάκι, που χρονολογείται γύρω στο 3100 πΧ.

Οι αρχαιότερες ενδείξεις ανθρώπινης δραστηριότητας στο Στόουνχενζ έχουν ηλικία γύρω στα 10.000 χρόνια.

πηγή:tech.pathfinder.gr

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr