O ιδρυτής της Microsoft Μπιλ Γκέιτς εξέπληξε την αγορά την Παρασκευή δηλώνοντας ότι ο διάδοχος των Windows Vista, γνωστός σήμερα με την κωδική ονομασία Windows 7, θα κυκλοφορήσει «κάποια στιγμή του χρόνου ή περίπου τότε», αρκετά νωρίτερα από το αναμενόμενο.

Ο γίγαντας του λογισμικού είναι γνωστό ότι καταβάλλει προσπάθειες για συχνότερη ανανέωση του λειτουργικού της συστήματος, που τρέχει σήμερα στο 90% των προσωπικών υπολογιστών παγκοσμίως.

Προηγουμένως η Microsoft είχε δηλώσει ότι η νέα έκδοση των Windows θα κυκλοφορήσει περίπου τρία χρόνια μετά το λανσάρισμα των Windows Vista τον Ιανουάριο του 2007.

Εκπρόσωπος της εταιρείας δήλωσε στο Reuters ότι η νέα δήλωση του Γκέιτς βρίσκεται σε συμφωνία με το γενικό χρονοδιάγραμμα ανάπτυξης, το οποίο προβλέπει τη διάθεση δοκιμαστικής έκδοσης των Windows αρκετά πριν από την παρουσίαση της τελικής μορφής.

Ο Γκέιτς έκανε το αναπάντεχο σχόλιο στο Μαϊάμι, στη διάρκεια ομιλίας του για την εταιρική φιλανθρωπία στο συνέδριο της Inter-American Development Bank. «Θα έχουμε τη νέα έκδοση κάποια στιγμή το επόμενο έτος ή περίπου τότε» απάντησε σε σχετική ερώτηση.

Πρόσθεσε ότι τα Windows 7 θα φέρουν επανάσταση στη χρήση των κινητών τηλεφώνων και θα βασίζονται σε οθόνες αφής που επιτρέπουν στους χρήστες να εργάζονται με τα χέρια στην επιφάνεια εργασίας.

Newsroom ΔΟΛ

Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Λάνκαστερ ανέφεραν ότι δεν υπήρχε κανένας συσχετισμός μεταξύ της ηλιακής δραστηριότητας και του γήινου κλίματος τα τελευταία 20 χρόνια

Η θεωρία των κοσμικών γαλαξιακών ακτίνων, που ξεκίνησε από τον σκεπτικιστή Henrik Svensmark στο Δανικό Διαστημικό Κέντρο (DNSC), έχει επιχειρήσει να αντιπαρατεθεί στη δημοφιλή θεωρία ότι η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας οφείλεται στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Οι σκεπτικιστές υποστηρίζουν ότι οι μεταβολές στις αφίξεις των κοσμικών ακτίνων στη Γη καθορίζουν τη νεφοκάλυψη και τη θερμοκρασία.

Η εργασία του Henrik Svensmark έχει τίτλο η Μεγάλη Απάτη της Παγκόσμιας Θέρμανσης.

Ο ηλιακός άνεμος είναι ρεύματα φορτισμένων σωματιδίων που προέρχονται από τον ήλιο. Οι δε κοσμικές ακτίνες (που φτάνουν από το διάστημα) όταν φθάνουν στη Γη ανακλώνται από το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας και το μαγνητικό πεδίο του ηλιακού ανέμου. Άρα, σύμφωνα με την υπόθεση του Henrik Svensmark όταν ο ηλιακός άνεμος είναι ασθενής, διεισδύουν στη Γη περισσότερες κοσμικές ακτίνες,

Για αυτό το λόγο ο Terry Sloan και οι συνάδελφοί του στο Λάνκαστερ αποφάσισαν να δοκιμάσουν τη θεωρία του Svensmark.

"Αρχίσαμε να συμμετέχουμε σε αυτό το παιχνίδι λόγω της εργασίας του Svensmark," λέει ο Sloan.

"Εάν είχε δίκιο, τότε όλοι εμείς πήραμε λάθος πορεία όσον αφορά τη λήψη όλων αυτών των ακριβών μέτρων για να κόψουμε τις εκπομπές του άνθρακα. Αν είχε δίκιο , θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε κανονικά με τις εκπομπές του άνθρακα."

Η θεωρία του Svensmark λέει ότι οι ασθενείς ηλιακοί άνεμοι αναγκάζουν περισσότερες κοσμικές ακτίνες να κτυπήσουν τη Γη, δημιουργώντας κατά συνέπεια περισσότερα φορτισμένα σωματίδια στην ατμόσφαιρα και γι αυτό σχηματίζονται περισσότερα νέφη, με αποτέλεσμα να ψυχθεί το κλίμα.

Όταν είναι ισχυρή η δραστηριότητα του ήλιου, τότε εκτρέπονται περισσότερες κοσμικές ακτίνες, δεν δημιουργούνται πολλά νέφη και ο πλανήτης αρχίζει να θερμαίνεται.

Οι ερευνητές στο Λάνκαστερ προσπάθησαν να βρουν οποιεσδήποτε ιστορικές συνδέσεις υπήρχαν μεταξύ των ασθενών αφίξεων των κοσμικών ακτίνων (μετά από μια έντονη δραστηριότητα του ήλιου) και της επίδρασής τους στην νεφοκάλυψη στις παρατηρηθείσες θέσεις.

"Παραδείγματος χάριν: μερικές φορές ο ήλιος εκλύει ξαφνικά ένα τεράστιο αριθμό φορτισμένων σωματιδίων," αναφέρει ο Sloan.

"Έτσι κοιτάξαμε να δούμε εάν ή όχι αυξήθηκε η νεφοκάλυψη μετά από αυτές τις εκρήξεις των σωματιδίων από τον ήλιο. Δεν είδαμε τίποτα."

Μια μελέτη του 11-ετούς κύκλου του ήλιου είδε μια ασθενή σύνδεση μεταξύ της έντασης των κοσμικών ακτίνων και της νεφοκάλυψης, ενώ η δεύτερη μελέτη δεν παρουσίασε καμία τέτοια σύνδεση.

"Ο Terry Sloan απέτυχε απλά να καταλάβει πώς λειτουργούν οι κοσμικές ακτίνες πάνω στα σύννεφα," λέει.

Εκτός από την έρευνα του Lancaster, ο Giles Harrison, του πανεπιστημίου Reading, έκανε επίσης μια μελέτη στην οποία βρήκε έναν πολύ ασθενή συσχετισμό μεταξύ των κοσμικών ακτίνων και του σχηματισμού των νεφών.

Πέρυσι, η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, αφού οι θερμοκρασίες άρχισαν γρήγορα να ανεβαίνουν στη δεκαετία του '70, η συμβολή των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου της ανθρωπότητας έχει ξεπεράσει αυτής της ηλιακής μεταβλητότητας, κατά έναν παράγοντα περίπου 13 προς 1.

Ο Sloan είπε ότι η ομάδα του απέτυχε να ελέγξει το επιχείρημα του Svensmark, και ότι η IPCC είναι στο σωστό δρόμο.

"Απ' όσο μπορούμε να δούμε, αυτός δεν έχει κανέναν λόγο να αλλάξει τις αποφάσεις της IPCC - η IPCC έχει δίκιο," είπε.

"Έτσι πρέπει να συνεχίσουμε να περικόπτουμε τις εκπομπές του άνθρακα."

--------------------------------------------------------------------------------

Οι κοσμικές γαλαξιακές ακτίνες περιέχουν κυρίως ενεργητικά πρωτόνια που εκπέμπονται από τα άστρα του Γαλαξία μας, και αποτελούν την κύρια πηγή της ιονόσφαιρας που επιδράει στον σχηματισμό των νεφών. Επειδή το στρώμα των νεφών έχει μια αλληλεπίδραση και με την ηλιακή ακτινοβολία και με την θερμότητα της ατμόσφαιρας, ο συσχετισμός των κοσμικών γαλαξιακών ακτίνων και των νεφών χαμηλής στάθμης μπορεί να δηλώνει μια σύνδεση μεταξύ των κλιματικών αλλαγών του πλανήτη μας και της ροής των κοσμικών ακτίνων.

Μια πήλινη πλάκα με σφηνοειδή γραφή, που είχε μπλέξει τους επιστήμονες εδώ και 150 χρόνια, τελικά προσδιορίστηκε σαν η επιβεβαίωση της μαρτυρίας του αστεροειδή εκείνου, που όπως υποψιάζονται οι επιστήμονες βρίσκεται πίσω από την καταστροφή στα Σόδομα και Γόμορρα.

Οι ερευνητές που αποκρυπτογράφησαν τα σφηνοειδή σύμβολα στην πλάκα που δείχνει ουράνια σώματα στον ουρανό, θεωρούν ότι καταγράφει έναν αστεροειδή που όπως νομίζουν ήταν μήκους 800 μέτρα.

Η πλάκα βρέθηκε από τον Henry Layard στα ερείπια της βιβλιοθήκης των βασιλικών δωματίων στη Νινευί, στα μέσα του 19ου αιώνα. Η πλάκα θεωρείται πως φτιάχτηκε γύρω στο 700 π.Χ. και πως είναι αντίγραφο του αυθεντικού κειμένου ενός Σουμέριου αστρονόμου που παρατηρούσε το νυκτερινό ουρανό.

Ένας επιπεδοσφαιρικός χάρτης του ουρανού ή αστρικός χάρτης από την Ασσυρία, γύρω στο 700 π.Χ. που μπορεί να περιγράφει γεγονότα όπως καταγράφηκαν από Σουμέριους γύρω στα 3.123 π.Χ.

Ο αστεροειδής αναφερόταν ως ένα "λευκό πέτρινο όγκο που πλησιάζει" και το κατέγραψε αυτό καθώς "προχωρούσε με δύναμη προς τη Γη."

Χρησιμοποιώντας υπολογιστές για να αναδημιουργήσουν το νυχτερινό ουρανό εκατοντάδες χρόνια πριν, οι επιστήμονες επεσήμαναν ότι ένας αστεροειδής εμφανίστηκε λίγο πριν ξημερώσει στις 29 Ιουνίου στο έτος 3.123 π.Χ.

Περίπου τα μισά από τα σύμβολα στην πλάκα έχουν σωθεί και τα μισά από αυτά αναφέρονται στον αστεροειδή. Τα άλλα σύμβολα καταγράφουν τις θέσεις των σύννεφων και τους αστερισμούς. Κατά τα προηγούμενα 150 χρόνια οι επιστήμονες είχαν κάνει πέντε ανεπιτυχείς προσπάθειες να μεταφράσουν την πλάκα.

Ο Mark Hempsell, ένας από τους ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Μπρίστολ που έσπασε τον κώδικα της πλάκας είπε ότι είναι ένα θαυμάσιο δείγμα παρατηρήσεων, ένα απολύτως τέλειο επιστημονικό δείγμα."

Ο ίδιος λέει ότι το μέγεθος και η διαδρομή του αστεροειδή σήμανε ότι ήταν πιθανό να έχει συντριβεί στις αυστριακές Άλπεις στο Köfels. Καθώς κινήθηκε κοντά στο έδαφος θα έχει αφήσει κάποιο ίχνος της καταστροφής από τα υπερηχητικά κύματα κλονισμού, και μετά θα χτύπησε στη γη με μια κατακλυσμική σύγκρουση.

Τα συντρίμμια που θα ήταν μέχρι και τα 2/3 του αστεροειδή είχαν εκσφενδονιστεί πίσω κατά μήκος της διαδρομής του και θα είχε δημιουργηθεί μια λάμψη θερμοκρασίας 400 βαθμών Κελσίου, σκοτώνοντας τα πάντα στην πορεία της.

Θα είχαν καταστραφεί περίπου ένα εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο αντίκτυπος θα ήταν ισοδύναμος με περισσότερους από 1.000 τόνους TNT.

Ο Δρ Hempsall είπε ότι τουλάχιστον 20 αρχαίοι μύθοι καταγράφουν την ερήμωση του τύπου και με την κλίμακα της σύγκρουσης του αστεροειδή, συμπεριλαμβανομένης και της ιστορίας της Παλαιάς Διαθήκης περί της καταστροφής στα Σόδομα και Γόμορρα. Επίσης, οι ερευνητές προσφέρουν και μια άλλη εναλλακτική άποψη. Ίσως, λένε, η πτώση του αστεροειδούς να έδωσε το έναυσμα για τον αρχαιοελληνικό μύθο του Φαέθοντος, που γκρεμίστηκε από το άρμα του πατέρα του Ήλιου στον ποταμό Ηριδανό.

Τα συμπεράσματα των Δρ Hempsall και Alan Bond, δημοσιεύονται σε ένα βιβλίο, "μια Σουμέρια παρατήρηση του γεγονότος της σύγκρουσης στο Köfels της Αυστρίας."

Οι ερευνητές λένε ότι η σύγκρουση του αστεροειδή με τη Γη θα εξηγούσε γιατί στο Köfels υπάρχουν στοιχεία μιας αρχαίας καθίζησης του εδάφους πλάτους 5 χιλιομέτρων και πάχους 400 μέτρων.

Ενώ η βιβλική διήγηση για το κάψιμο των θρυλικών κρησφύγετων της ακολασίας ταιριάζει με την θεωρία του αστεροειδή, πουθενά δεν αποδεικνύεται κατηγορηματικά ότι υπήρξαν πραγματικά σε μια θέση κοντά στη Νεκρά Θάλασσα.

Η ιστορία της ερήμωσης αναφέρεται στην Γένεση της Παλαιάς Διαθήκης 19:24-28.

Τα κοάλα της Αυστραλίας είναι ίσως αποτελέσουν θύματα των κλιματικών αλλαγών, σύμφωνα με νέα έρευνα που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Αυστραλοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι τα φύλλα του ευκάλυπτου που αποτελούν τη βασική τροφή των κοάλα και άλλων ζώων θα γίνουν σαν δέρμα εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών. «Η ζωή θα γίνει πολύ δύσκολη για τα κοάλα», δήλωσε ο καθηγητής Μπιλ Φόλεϊ του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας.

Σύμφωνα με τον Ιβάν Λόουλερ, ερευνητή στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας, το διοξείδιο του άνθρακα μειώνει το άζωτο και άλλα θρεπτικά στοιχεία που βρίσκονται στα φύλλα του ευκαλύπτου και αυξάνουν τις τανίνες, φυσικές τοξίνες. Αυτό έχει ως συνέπεια τη μεγάλη μείωση των επιπέδων της πρωτεΐνης στα φύλλα του ευκάλυπτου γεγονός που αναγκάζει τα κοάλα και άλλα ζώα να τρώνε περισσότερα, χαμηλής θρεπτικής αξίας φύλλα ευκάλυπτου για να επιβιώσουν. «Υπάρχει μια πολύ λεπτή ισορροπία στη διατροφική αλυσίδα των ζώων αυτών και η παραμικρή αλλαγή μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες», τόνισε ο δόκτωρ Λόουλερ.

Αποκλειστικά με τα φύλλα του ευκάλυπτου τρέφονται και άλλα θηλαστικά καθώς επίσης και πολλά είδη εντόμων.

πηγή:www.madata.gr

Λονδίνο: Αν σας βαραίνουν παραπανίσια κιλά, μπορείτε τώρα να υποστηρίξετε ότι έχετε μολυνθεί από τον ιό της παχυσαρκίας. Αμερικανοί ερευνητές έδειξαν πώς ένα γονίδιο του αδενοϊού-36 μπορεί να διεγείρει την ανάπτυξη των λιποκυττάρων και ίσως εμπλέκεται σε ορισμένα περιστατικά παχυσαρκίας.

Ο Δρ Νίκιλ Ντουραντάρ του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Λουιζιάνα είχε δείξει πέρυσι ότι ο αδενοΐος (Ad-36) αναγκάζει πρόδρομα κύτταρα του οργανισμού να μετατραπούν σε κύτταρα λίπους. Η νέα του έρευνα, που δημοσιεύεται στο International Journal of Obesity, δείχνει ότι η «παχυντική» δράση του ιού οφείλεται σε ένα μεμονωμένο γονίδιο.

Όπως εξηγεί το περιοδικό New Scientist, οι ερευνητές εισήγαγαν το γονίδιο E4 ORF-1 του ιού σε βλαστικά κύτταρα που απομονώθηκαν από το ανθρώπινο λίπος. Η εισαγωγή του γονιδίου αύξησε την πιθανότητα μετατροπής των βλαστικών κυττάρων σε λιποκύτταρα.

Το γονίδιο αποδείχθηκε μάλιστα ικανό και αναγκαίο για το σχηματισμό λιποκυττάρων, αφού όταν η δράση του εμποδίστηκε, τα βλαστικά κύτταρα μετατρέπονταν μόνο σε άλλα είδη ιστών.

Το γονίδιο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως στόχος όχι μόνο για την καταπολέμηση της παχυσαρκίας, αλλά και για την αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου ΙΙ, καθώς διαπιστώθηκε ότι μειώνει την αντίσταση των κυττάρων στην ινσουλίνη.

πηγή:"Τα Νέα" και tech.pathfinder.gr

Το πλέον εξελιγμένο διαστημικό σκάφος ευρωπαϊκής κατασκευής, το μεταγωγικό σκάφος «μίας χρήσης» ATV, έφτασε χθες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), για να παραδώσει πέντε τόνους εφοδίων. Θα παραμείνει εκεί για ένα εξάμηνο και αφού αδειάσει, θα χρησιμοποιηθεί ως... κάδος διαστημικών απορριμμάτων, ο οποίος όταν γεμίσει θα αποσυνδεθεί και θα αυταναφλεγεί στο Διάστημα πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό.
Το πρώτο της σειράς των πέντε ATV που δημιούργησε η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος ονομάστηκε Ιούλιος Βερν, προς τιμήν του Γάλλου πρωτοπόρου της επιστημονικής φαντασίας.

Στο φορτίο, μάλιστα, της παρθενικής πτήσης περιλαμβάνεται ένα αντίγραφο του διάσημου βιβλίου του «Από τη Γη στη Σελήνη». Επειτα από μερικές ημέρες δοκιμαστικών ελιγμών σε τροχιά συνδέθηκε στη ρωσική μονάδα Zvezda του ISS στις 17.41 ώρα Ελλάδος.

Το ATV (Αυτοματοποιημένο Οχημα Μεταφοράς), με βάρος 20 τόνων και σε μέγεθος μεγάλου λεωφορείου (10 μέτρα μήκος και 4,5 πλάτος), είναι το πρώτο σκάφος που συνδέεται στο τροχιακό σύστημα τελείως αυτόματα, χρησιμοποιώντας οπτικό σύστημα αναγνώρισης με λέιζερ και μπορεί να μεταφέρει έως και οκτώ τόνους εξοπλισμού, νερού και οξυγόνου, χωρητικότητα τριπλάσια σε σχέση με τα ρωσικά σκάφη Progress, τα οποία χρησιμοποιούνταν μέχρι σήμερα για τον ανεφοδιασμό του τροχιακού συγκροτήματος.

Ο «Ιούλιος Βερν» εκτοξεύθηκε τον περασμένο μήνα από το διαστημικό κέντρο Κουρού στη ζούγκλα της Γαλλικής Γουιάνας, τοποθετημένο στην κορυφή ενός ενισχυμένου πυραύλου Ariane 5, ενώ λίγη ώρα αργότερα βρισκόταν σε τροχιά σε ύψος 260 χλμ.

Στο πλαίσιο της συνεισφοράς της για την κατασκευή του ISS, κόστους άνω των 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων, η ESA έχει δαπανήσει μέχρι σήμερα γύρω στα δύο δισεκατομμύρια ευρώ στο πρόγραμμα ATV.

Κατασκευαστής των διαστημικών σκαφών είναι η Astrium Space Transportation, ενώ το σύνολο της πτήσης και των επιχειρήσεων πρόσδεσης θα παρακολουθείται από ειδικό κέντρο ελέγχου για το ATV στο Εθνικό Κέντρο Διαστημικών Μελετών της Τουλούζης.

Πολλές κατασκευάστριες εταιρίες κινητών τηλεφώνων συνειδητοποίησαν ότι η παρακολούθηση κινηματογραφικής ταινίας στην οθόνη του κινητού δεν μπορεί να συγκινήσει τους ολοένα και πιο απαιτητικούς καταναλωτές.

Για το λόγο αυτό, οι εταιρίες σπεύδουν τώρα να αναπτύξουν συσκευές, ικανές να προβάλουν την εικόνα της οθόνης σε τοίχους και οθόνες προβολής.

Οι «πικο-προβολείς», όπως ονομάζονται οι καινοτόμες συσκευές, είναι τόσο μικροί, που μεταφέρονται στην τσέπη του χρήστη κι πρόκειται να κυκλοφορήσουν στην αγορά μέσα στο 2008. Κάποια στιγμή, τα συστήματα αυτά θα έχουν σμικρυνθεί σε τέτοιο βαθμό, που θα είναι δυνατή η ενσωμάτωσή τους στις συσκευές κινητών τηλεφώνων και φορητές συσκευές αναπαραγωγής μουσικής mp3.

Η εταιρία Microvision από το Ρέντμοντ της πολιτείας της Ουάσιγκτον στις Βορειοδυτικές ΗΠΑ, παρουσίασε την περασμένη εβδομάδα στα πλαίσια της έκθεσης CTIA Wireless στο Λας Βέγκας την πρωτότυπη συσκευή προβολής της. Η συσκευή έχει μέγεθος ίσο με δύο iPod, αν και η τελική της εκδοχή -που θα κυκλοφορήσει σύντομα στο εμπόριο- θα είναι κατά 30% μικρότερη, όπως αποκαλύπτει ο Ράσελ Χάνιγκαν, επικεφαλής ανάπτυξης προϊόντων της εταιρίας.

Σε σκοτεινό δωμάτιο της έκθεσης, η συσκευή του Χάνιγκαν εντυπωσίασε τους επισκέπτες, προβάλλοντας στον τοίχο πεντακάθαρη εικόνα από μικροσκοπικό iPod Nano. Με τον προβολέα σε απόσταση 2 μέτρων από τον τοίχο, η προβαλλόμενη εικόνα είχε διαγώνιο 2 μέτρων, ενώ η ευκρίνειά της ήταν αντίστοιχη με εκείνη ενός DVD.

Η τεχνολογία της συσκευής διαφέρει πολύ από εκείνη των συμβατικών προβολέων: η συσκευή της Microvision εκπέμπει κόκκινες, πράσινες και μπλε ακτίνες λέιζερ πάνω σε ταχύτατα κινούμενο τετράγωνο κάτοπτρο, με πλευρά 1 χιλιοστού.

Η ταχύτητα κινήσεων του κατόπτρου προσφέρει την ψευδαίσθηση ενιαίας εικόνας στο μάτι. Ο κ. Χάνιγκαν αναφέρει ότι ο προβολέας του καταναλώνει ελάχιστη ενέργεια, καθιστώντας άχρηστη την ενσωμάτωση ανεμιστήρων ή άλλων συσκευών ψύξης που διαθέτουν οι συμβατικοί προβολείς.

Στόχος της εταιρίας είναι η συσκευή της να έχει ενεργειακή αυτονομία, χάρη στις μπαταρίες της, μέχρι 2,5 ώρες. Η τιμή του αναμένεται να φθάνει τα 400 δολάρια.

Για περισσότερες πληροφορίες: www.microvision.com , www.dlp.com.

www.kathimerini.gr με στοιχεία από AP

Αρκετά χρόνια τώρα γνωρίζαμε ότι το σφαιροειδές σμήνος «Ωμέγα Κενταύρου» παρουσίαζε ορισμένες ιδιαιτερότητες, αλλά η αιτία τους ήταν άγνωστη μέχρι την περασμένη εβδομάδα, όταν ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των ερευνών που έγιναν με τη βοήθεια του «Χαμπλ» σε συνεργασία με το Αστεροσκοπείο «Τζέμινι Νότου».

Σύμφωνα με τις έρευνες αυτές, η εξήγηση της παράξενης συμπεριφοράς του αστρικού αυτού σμήνους οφείλεται στην ύπαρξη μιας μικρομεσαίου μεγέθους Μαύρης Τρύπας στο κέντρο του. Θεωρείται πιθανό το Ωμέγα Κενταύρου να είναι στην ουσία ένας νάνος γαλαξίας, του οποίου τα εξωτερικά στρώματα άστρων να έχουν απορροφηθεί από τον δικό μας Γαλαξία.

Το «Ωμέγα Κενταύρου» είναι μια αστρική πολιτεία με 10 φορές περισσότερα άστρα απ ό,τι ένα συνηθισμένο σφαιροειδές σμήνος. Συγκεντρωμένα σε έναν πυκνό σφαιρικό σχηματισμό με διάμετρο 150 ετών φωτός, το Ωμέγα Κενταύρου περιλαμβάνει 10 εκατ. άστρα.

Επίσης, τα άστρα στο κέντρο αυτού του σμήνους είναι τόσο πολύ στριμωγμένα το ένα δίπλα στο άλλο ώστε σε μια σφαίρα με ακτίνα 10 ετών φωτός είναι συσσωρευμένα περισσότερα από 45.000 άστρα, ενώ μια ανάλογη περιοχή του ιδίου μεγέθους στη διαστημική μας γειτονιά με τον Ηλιο στο κέντρο της περιλαμβάνει 11 μόνο άστρα!

Η μελέτη των ταχυτήτων των άστρων στο κέντρο του σφαιροειδούς αυτού σμήνους οδήγησε τους ερευνητές να εκτιμήσουν ότι οι μεγάλες αυτές ταχύτητες πρέπει να οφείλονται στην ύπαρξη μιας Μαύρης Τρύπας στο κέντρο του με μάζα 40.000 φορές τη μάζα που έχει ο Ηλιος μας.

Τα αινίγματα
Συνήθως τα περισσότερα αστρικά σμήνη αυτού του τύπου εμπεριέχουν άστρα της ίδιας περίπου ηλικίας και χημικής σύνθεσης. Ωστόσο, τα άστρα του αινιγματικού Ωμέγα Κενταύρου δεν φαίνεται να σχηματίστηκαν ταυτόχρονα.

Μια σχετικά πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι τα άστρα του γεννήθηκαν σε διαφορετικές εποχές αστρογένεσης, σε μια περίοδο που διήρκεσε τουλάχιστον δύο δισ. έτη και έδωσαν στα άστρα του σμήνους διαφορετικές περιεκτικότητες σε βαρύτερα στοιχεία.

Αυτό ώθησε ορισμένους αστρονόμους να υποθέσουν ότι το Ωμέγα Κενταύρου είναι στην πραγματικότητα το υπόλειμμα του πυρήνα ενός μικρού νάνου γαλαξία που συγχωνεύτηκε με τον Γαλαξία μας.

Αλλα χαρακτηριστικά που κάνουν το Ωμέγα Κενταύρου διαφορετικό είναι το γεγονός ότι περιστρέφεται πιο γρήγορα απ ό,τι άλλα σφαιροειδή σμήνη, ενώ έχει επιπλέον και μία ιδιαίτερα πεπλατυσμένη μορφή. Επειδή κατά κανόνα τα άστρα που εμπεριέχονται στα σφαιροειδή σμήνη είναι πολύ μεγαλύτερης ηλικίας από τον Ηλιο, η μελέτη τους είναι σημαντική όχι μόνο για την ιστορία της εξέλιξης του Γαλαξία μας αλλά κι επειδή μας παρέχουν ένα κατώτατο όριο για την ίδια την ηλικία του Σύμπαντος.

Τα σφαιροειδή σμήνη, όπως το Ωμέγα Κενταύρου, εμπεριέχουν πολύ περισσότερα άστρα, που συγκροτούν, εξαιτίας της μεγαλύτερης βαρυτικής έλξης τους, ένα σφιχτό σφαιρικό σχήμα με μεγάλη πυκνότητα άστρων. Εντοπίζονται κατά κύριο λόγο στην άλω που περιβάλλει τον Γαλαξία μας και εμπεριέχουν ορισμένα από τα πλέον αρχέγονα άστρα του.

Τα άστρα αυτά είναι γνωστά ως Πληθυσμού ΙΙ, κι έχουν σχετικά χαμηλή περιεκτικότητα σε στοιχεία βαρύτερα από το υδρογόνο και το ήλιο γιατί σχηματίστηκαν πριν από πολλά δισεκατομμύρια χρόνια, όταν ακόμα ο Γαλαξίας μας ήταν νέος, και ως εκ τούτου τα πρώτα άστρα του δεν είχαν ακόμη προλάβει να εμπλουτίσουν το Διάστημα με βαρύτερα στοιχεία.

Φωλιές Σουπερνόβα
Δύο «φωλιές» 40 υποψήφιων σουπερνόβα ανακαλύφτηκαν πρόσφατα σε απόσταση 20.000 ετών φωτός από τη Γη. Το πρώτο σμήνος περιλαμβάνει 14 Κόκκινους υπεργίγαντες και το δεύτερο 26, όλα τους ηλικίας μεταξύ 12 και 17 εκατομμυρίων ετών και έτοιμα να εκραγούν με σουπερνόβα εκρήξεις.

Τα άστρα αυτά αποτελούν το 20% όλων των παρόμοιων άστρων που έχουν μέχρι τώρα εντοπιστεί και βρίσκονται κατά μέσον όρο σε απόσταση 800 ετών φωτός το ένα από το άλλο. Ενα παρόμοιο άστρο έχει ήδη εκραγεί στη δεδομένη περιοχή και η επόμενη έκρηξη αναμένεται στα επόμενα 5.000 χρόνια.

Η Μικρότερη Μαύρη Τρύπα
Οι μελέτες έχουν εντοπίσει ότι το μέγεθος μιας Μαύρης Τρύπας είναι απεριόριστο, αλλά μία πρόσφατη ανακάλυψη απεκάλυψε τη μικρότερη μέχρι τώρα Μαύρη Τρύπα που έχουμε βρει.

Με διάμετρο 25 χιλιομέτρων η Μαύρη Τρύπα (ΧΤΕ J1650-500) βρίσκεται σε ένα διπλό αστρικό σύστημα κι έχει μάζα 3,8 φορές τη μάζα του Ηλιου μας, ενώ η προηγούμενη μικρότερη γνωστή Μαύρη Τρύπα έχει μάζα 6,3 ηλιακές μάζες. Θεωρητικά μια Μαύρη Τρύπα δεν μπορεί να έχει μικρότερη μάζα από 1,7 έως 2,7 ηλιακές μάζες γιατί τότε σε ένα άστρο που καταρρέει αντί για Μαύρη Τρύπα δημιουργείται ένα άστρο νετρονίων.

ΣΑΝ... ΚΟΣΜΗΜΑ

Το Ωμέγα Κενταύρου βρίσκεται σε απόσταση περίπου 17.000 ετών φωτός μακριά από τη Γη και είναι το μεγαλύτερο, το φωτεινότερο και πιο όμορφο από τα περίπου 160 σφαιροειδή σμήνη που έχουν εντοπιστεί να περιφέρονται στην αχανή άλω του Γαλαξία μας.

* Τα σφαιροειδή σμήνη είναι τόσο αρχέγονα ώστε ολόκληρη σχεδόν η αρχική τους περιεκτικότητα σε αέρια και σκόνη έχει ήδη μετατραπεί σε άστρα, γεγονός που σημαίνει ότι η δημιουργία νέων άστρων στο εσωτερικό τους έχει πλέον σταματήσει. Τα σφαιροειδή σμήνη έχουν κοινή προέλευση, αλλά πρακτικά παραμένουν βαρυτικά συνδεδεμένα μεταξύ τους σχεδόν για πάντα, αφού θα πρέπει να περάσουν άλλα 10 δισεκατομμύρια χρόνια προκειμένου κάποια από αυτά να χάσουν τα άστρα τους.

Το άρθρο είναι του Διον. Π. Σιμόπουλου από το "Έθνος"

Σπίτια και δομικά υλικά με απίστευτες ιδιότητες υπόσχεται η νανοτεχνολογία: επιφάνειες που νικούν την υγρασία και τα βακτήρια, αυτοκαθαριζόμενο τσιμέντο, κατάργηση της παραδοσιακής κολόνας, δωρεάν ενέργεια, έξυπνος φωτισμός... Ορισμένες από τις καινοτομίες που μια μέρα θα αλλάξουν τη ζωή μας

1. Ο Torre Agbar του Ζαν Νουβέλ στη Βαρκελώνη οφείλει το εντυπωσιακό νυχτερινό χρώμα του σε χιλιάδες LED. Η νανοτεχνολογία θα επιφέρει αλματώδη πρόοδο στον συγκεκριμένο τομέα του φωτισμού στο άμεσο μέλλον. 2. Η Jubilee Church του Ρίτσαρντ Μάιερ στη Ρώμη ήταν το πρώτο κτίριο που ενσωμάτωσε στο τσιμέντο του νανοσυνθετικά υλικά τα οποία το κάνουν να αυτοκαθαρίζεται. 3. Το νερό δεν εισχωρεί ούτε στο ελάχιστο στα κεραμίδια που έχουν θωρακιστεί με το προϊόν της Nanophos. 4. Το κτίριο προεκτείνεται σαν να αιωρείται χωρίς καμία στήριξη στο μοντέλο του Αντι Ναουνχάιμερ, φοιτητή του Nanostudio του Πανεπιστημίου Μπελ Στέιτ. Τα νανοϋλικά που θα επιτρέψουν τέτοιου είδους κατασκευές αναμένονται σε λίγες δεκαετίες.

Τα προϊόντα νανοτεχνολογίας που χρησιμοποιούνται ήδη στον κατασκευαστικό τομέα δίνουν μια πρώτη γεύση των αλλαγών που προαναγγέλλονται. Παρ' ότι δεν πρόκειται ακόμη για «καθαρά» νανοϋλικά - αποτελούν «νανοσυνθετικά» προϊόντα, προερχόμενα κατά κύριο λόγο από τον συνδυασμό νανοσωματιδίων με συμβατικές πρώτες ύλες -, θέτουν στην υπηρεσία μας κάποιες από τις «μαγικές» ιδιότητες του νανόκοσμου.

Αυτοκαθαριζόμενο τσιμέντο

«Αυτή τη στιγμή» εξηγεί ο κ. Ελβιν «έχουν εφαρμογές σε τρεις κυρίως κατηγορίες, στις επικαλύψεις, στις μονώσεις και στην ηλιακή ενέργεια». Η μεγαλύτερη πρόοδος έχει συντελεστεί στους δύο πρώτους τομείς, οι οποίοι πολλές φορές συνδυάζονται: επικαλύψεις λεπτότερες από ένα στρώμα μπογιάς εφαρμόζονται στο εσωτερικό και στο εξωτερικό των κτιρίων προσδίδοντας στις επιφάνειες αντιβακτηριακές ιδιότητες, προσφέροντας υγρομόνωση και θερμομόνωση ή διασπώντας πάσης φύσεως ρύπους. «Ορισμένα από αυτά τα προϊόντα» τονίζει ο καθηγητής «μπορούν να ενσωματωθούν στα δομικά υλικά, όπως έχει γίνει στην Jubilee Church του Ρίτσαρντ Μάιερ στη Ρώμη. Ενα νανοσωματίδιο γνωστό ως διοξείδιο του τιτανίου έχει ενσωματωθεί στο τσιμέντο για να το κάνει να αυτοκαθαρίζεται. Η ίδια τεχνολογία χρησιμοποιείται από μεγάλες εταιρείες για την κατασκευή αυτοκαθαριζόμενων τζαμιών».

Οι νανοεπικαλύψεις είναι σήμερα αρκετά διαδεδομένες και προσιτές στο ευρύ κοινό. Οι ενισχυμένες με νανοσωματίδια πρώτες ύλες όπως ο χάλυβας, το τσιμέντο ή το ξύλο αρχίζουν και αυτές να βρίσκουν περισσότερες εφαρμογές. Η εκκλησία του Ρίτσαρντ Μάιερ, η οποία κατασκευάστηκε το 1998, ήταν το πρώτο κτίριο από αυτοκαθαριζόμενο μπετόν. Λίγα χρόνια αργότερα, το 2002, εγκαινιάστηκε στο Σαμπερί της Γαλλίας η Cité des Arts, το πρώτο κτίριο από τσιμέντο που διασπά την ατμοσφαιρική ρύπανση. Τα παραδείγματα του είδους έχουν πληθύνει από τότε ενώ πολλοί ουρανοξύστες εφοδιάζονται πλέον με αυτοκαθαριζόμενα τζάμια.

Συλλογή ηλιακής ενέργειας

Η βελτίωση και η επέκταση των νανοϋλικών του κατασκευαστικού τομέα αποτελεί αυτή τη στιγμή μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τους επιστήμονες και έρευνες γύρω από αυτό το αντικείμενο διεξάγονται σε εργαστήρια σε όλο τον κόσμο. Ο τομέας που αναμένεται να γνωρίσει τη μεγαλύτερη πρόοδο στο άμεσο μέλλον είναι σύμφωνα με τον κ. Ελβιν αυτός της ηλιακής ενέργειας. «Πιστεύω ότι εδώ θα δούμε τις μεγαλύτερες εφαρμογές εξαιτίας των περιορισμένων δυνατοτήτων των ηλιακών συλλεκτών της ισχύουσας τεχνολογίας και της αύξησης του κόστους του πυριτίου» τονίζει. Ηδη ορισμένες εταιρείες κατασκευάζουν ηλιακούς συλλέκτες με την τεχνική roll to roll. «Ουσιαστικά» εξηγεί ο καθηγητής «είναι σαν να τυπώνεις μια εφημερίδα, μπορείς να πάρεις ένα ρολό από πλαστικό ή μέταλλο και να τυπώσεις επάνω του ένα νανοσυνθετικό υλικό το οποίο συλλέγει τις ηλιακές ακτίνες. Η διαδικασία είναι πολύ πιο οικονομική από την επίπεδη τεχνολογία που χρησιμοποιείται σήμερα».

Οι δυνατότητες δεν εξαντλούνται εδώ. Στις αρχές του μήνα ερευνητές του αμερικανικού Πανεπιστημίου Νοτρ Νταμ ανακοίνωσαν ότι κατόρθωσαν να κατασκευάσουν ηλιακές κυψέλες από κβαντικές κουκίδες - μια από τις πολλά υποσχόμενες νανοδομές - οι οποίες απορροφούν διαφορετικά μήκη κύματος του φωτός. Επόμενος στόχος των ερευνητών είναι να τοποθετήσουν τις κυψέλες αυτές σε σειρά ώστε να κατασκευάσουν ισχυρούς ηλιακούς συλλέκτες του «ουράνιου τόξου» που θα απορροφούν μεγαλύτερο μέρος του φάσματος του ηλιακού φωτός... Σημαντικές πρόοδοι σημειώνονται επίσης στον τομέα του φωτισμού, κυρίως στην ενίσχυση και στη βελτίωση της ποιότητας των LED.

Προς τη μακροκλίμακα

Οσοι εξερευνούν τον νανόκοσμο μένουν πραγματικά έκπληκτοι από τις ιδιότητες που βλέπουν να παρουσιάζουν σε αυτόν υλικά τα οποία έχουν εντελώς διαφορετική συμπεριφορά στον «κανονικό» κόσμο. Αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο σε δύο παράγοντες: αφενός σε τόσο μικρά μεγέθη τα σωματίδια έχουν μεγαλύτερη επιφάνεια σε σχέση με τον όγκο τους, με αποτέλεσμα να είναι περισσότερο ενεργά χημικά, και αφετέρου στις κλίμακες κάτω των 100 νανόμετρων αρχίζουν να επενεργούν τα κβαντικά φαινόμενα μεταβάλλοντας τις οπτικές, ηλεκτρικές και μαγνητικές ιδιότητές τους με απρόβλεπτο τρόπο.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα των επιστημόνων είναι το λεγόμενο «πέρασμα στη μακροκλίμακα» - το να κατορθώσουν δηλαδή να διατηρήσουν τις ιδιότητες των νανοσωματιδίων στα μεγαλύτερα μεγέθη ώστε να μπορέσουν να τα χρησιμοποιήσουν για την κατασκευή στερεών υλικών με ξεχωριστές ιδιότητες και εφαρμογές. Πρόσφατα μια ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν ανακοίνωσε ότι κατόρθωσε να αναπτύξει συνθετικά μικροσκοπικά «τούβλα» από νανοσωλήνες άνθρακα τα οποία χρησιμοποίησε ως βάση για να κατασκευάσει ένα διαφανές πλαστικό λεπτό σαν χαρτί αλλά γερό σαν ατσάλι.

Η απόσταση ως την ανάπτυξη πραγματικών τούβλων και δομικών υλικών για την κατασκευή κτιρίων είναι βεβαίως πολύ μεγάλη. Ο κ. Ελβιν δηλώνει παρ' όλα αυτά αισιόδοξος θεωρώντας ότι σε μερικές δεκαετίες θα δούμε σημαντικές εξελίξεις σε αυτόν τον τομέα. «Ηδη» τονίζει «μια εταιρεία κατασκευάζει με νανοτεχνολογική επεξεργασία έναν ενισχυμένο και ελαφρύτερο χάλυβα ενώ παράλληλα γίνονται μελέτες για την απόδοση ανάλογων ιδιοτήτων στο μπετόν με τη χρήση νανοσωλήνων άνθρακα».

Νανοσωλήνες άνθρακα

Οι νανοσωλήνες άνθρακα - κύλινδροι από γραφίτη με τοιχώματα πάχους όσο η διάμετρος ενός ατόμου - αποτελούν τη μεγάλη ελπίδα για το νανοτεχνολογικό μέλλον των δομικών υλικών. Οπως εξηγεί ο καθηγητής, πρόκειται για ένα υλικό εξαιρετικά ευέλικτο, με εκπληκτικές ιδιότητες. «Μπορούν να είναι εκατοντάδες φορές πιο γεροί από το ατσάλι έχοντας μόλις το ένα δέκατο του βάρους του, μπορούν να είναι διαφανείς, μπορεί να τους προσδώσει κανείς ηλεκτρική και θερμική αγωγιμότητα ή να αλλάξει τις ιδιότητές τους μέσω χημικής ή ηλεκτρικής διέγερσης».

Προς το παρόν η θαυμαστή αυτή νανοδομή βρίσκει εφαρμογή σε νανοσυνθετικά υλικά που προσφέρουν ελαφρύτερα και ανθεκτικότερα ποδήλατα, ρακέτες του τένις και μπαστούνια του γκολφ. Ο κ. Ελβιν πιστεύει ότι απέχουμε ακόμη αρκετά από την ανάπτυξη ενός «καθαρού» υλικού από νανοσωλήνες άνθρακα, το οποίο θα μπορεί να εφαρμοστεί στις κλίμακες που απαιτούνται για την κατασκευή ενός κτιρίου. Θεωρεί όμως βέβαιο ότι θα το δούμε να εμφανίζεται σε είκοσι ως είκοσι πέντε χρόνια.

Πράσινη ελπίδα και επιφυλάξεις

Ως τότε τα νανοσυνθετικά υλικά θα έχουν ίσως ήδη αλλάξει τα σπίτια και τις πόλεις μας κάνοντάς τες πιο καθαρές και φιλικές για το περιβάλλον. Η «πράσινη» πλευρά των νανοϋλικών τα καθιστά μια επιλογή εξαιρετικά ελπιδοφόρα για το μέλλον του πλανήτη. Κάποιοι ωστόσο εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους, φοβούμενοι ότι τα νανοσωματίδια κρύβουν δυσάρεστες εκπλήξεις. «Βεβαίως και υπάρχουν ανησυχίες» παραδέχεται ο κ. Ελβιν. «Στο στάδιο αυτό νομίζω ότι η μεγαλύτερη είναι το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε ακόμη πώς συμπεριφέρονται τα νανοσωματίδια, τόσο στο περιβάλλον όσο και μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό».

Παρά το καθησυχαστικό επιχείρημα ότι τα μεγέθη των νανοσωματιδίων είναι υπερβολικά μικρά, κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει με βεβαιότητα ότι είναι ακίνδυνα, ιδιαίτερα όταν προέρχονται από στοιχεία αποδεδειγμένα τοξικά στη φυσιολογική κλίμακα όπως ο άργυρος. Αυτό γιατί απορροφώνται πολύ εύκολα ενώ ακόμη κανείς δεν γνωρίζει πώς ακριβώς κινούνται και πώς συσσωρεύονται στο περιβάλλον και στους ζωντανούς οργανισμούς. Οι έρευνες που έχουν γίνει ως τώρα είναι ανεπαρκείς. «Πρέπει οπωσδήποτε να μελετήσουμε και να παρατηρήσουμε πολύ προσεκτικά τις επιπτώσεις τους για να είμαστε βέβαιοι» τονίζει ο ο κ. Ελβιν.

Ο ίδιος επεκτείνει τις μελέτες στον δικό του τομέα. Στο Nanostudio, το εργαστήριο που λειτουργεί στο Πανεπιστήμιο Μπελ Στέιτ σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Ιλινόι, οι φοιτητές του σχεδιάζουν κτίρια με τα νανοϋλικά τού αύριο. Δεν μελετούν μόνο τις αρχιτεκτονικές δυνατότητες που αυτά θα προσφέρουν αλλά και τις επιπτώσεις τους στη ζωή μας: τόσο από την άποψη της τοξικότητας και της επίδρασής τους στο περιβάλλον όσο και από αυτή των αλλαγών που θα επιφέρουν στην ασφάλεια και στην προστασία της ιδιωτικής μας σφαίρας. Ο κόσμος που βγαίνει από τα μοντέλα τους είναι πραγματικά πολύ διαφορετικός.

Nanophos, ελληνική υπογραφή

Η Nanophos είναι μια νεαρή εταιρεία που προσφέρει νανοτεχνολογία με ελληνική υπογραφή. Ειδικότητά της είναι οι επικαλύψεις και από το 2005 έχει ορίσει ως στόχο της να φέρει τα οφέλη τους στην καθημερινότητά μας. «Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η νανοτεχνολογία έχει φθάσει σήμερα σε επίπεδα τέτοια ώστε να μπορεί να δώσει πρακτικές εφαρμογές στην καθημερινή μας ζωή» τονίζει ο ένας εκ των δύο ιδρυτών της, Ιωάννης Αραμπατζής, χημικός μηχανικός με ειδίκευση στην εφαρμοσμένη νανοτεχνολογια και στη χημεία των ημιαγωγών. Τα προϊόντα της εταιρείας, τα οποία γνωρίζουν επιτυχία και έξω από τα σύνορα της χώρας μας, το αποδεικνύουν.

Το πρώτο από αυτά ήταν το Surfashield, μια επικάλυψη με αντιβακτηριακή δράση. «Εχει την ιδιότητα να απορροφά από το περιβάλλον φως και να ενεργοποιείται καταστρέφοντας μικρόβια και μικροοργανισμούς» εξηγεί ο κ. Αραμπατζής. Η επικάλυψη αυτή βασίζεται σε νανοσωματίδια ημιαγωγούς οξειδίων μετάλλων με κύριο συστατικό το οξείδιο του τιτανίου και απαιτεί θερμαντική εφαρμογή, γι' αυτό και απευθύνεται σε βιομηχανίες όπως αυτή των κεραμικών, οι οποίες χρησιμοποιούν υψηλές θερμοκρασίες για την κατασκευή των προϊόντων τους. Το αποτέλεσμα είναι πλακάκια τα οποία, απορροφώντας το φως, δημιουργούν οξειδωτικές ρίζες που καταστρέφουν τα μικρόβια και τους μύκητες στην επιφάνειά τους και αυτοκαθαρίζονται.

«Προς το παρόν» εξηγεί ο κ. Αραμπατζής «το πεδίο εφαρμογής είναι αυτό, συνεχίζουμε όμως τις έρευνες για να μειώσουμε τις θερμοκρασίες ώστε το προϊόν να είναι εφαρμόσιμο σε μεταλλικές επιφάνειες. Αυτές μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα γιατί, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με τα πόμολα, αποτελούν συνήθως μια από τις κύριες εστίες μικροβίων και μετάδοσης ιών».

Για να εξασφαλίσει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα στην αντιβακτηριακή δράση η Nanophos συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. «Το Ινστιτούτο Φωτοδυναμικής της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ» εξηγεί ο κ. Αραμπατζής «δουλεύει αυτή τη στιγμή με τα υλικά μας όχι μόνο σε επίπεδο κατανόησης του μηχανισμού με τον οποίο θανατώνονται τα βακτήρια αλλά περνώντας πλέον και σε ιούς και σε άλλες μορφές ζωής».

Τέλος σε βακτήρια και υγρασία

Κάποια προϊόντα της εταιρείας εξουδετερώνουν τους μύκητες αναπτύσσοντας υδατοαπωθητικές ιδιότητες και μπορούν να εφαρμοστούν και σε φυσικά υλικά, όπως το μάρμαρο ή το ξύλο. «Αυτή ήταν μια πρόκληση που αντιμετωπίσαμε όταν μια ελληνική εταιρεία ζήτησε τη βοήθειά μας γιατί τα τσιμεντένια τουβλάκια που εξάγει στη Βόρεια Ευρώπη ανέπτυσσαν μούχλα ώσπου να φθάσουν στον προορισμό τους» μας λέει ο χημικός. «Η εταιρεία δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει υψηλές θερμοκρασίες, γι' αυτό σκεφτήκαμε ότι αντί τα νανοσωματίδια να εκφράζουν αντιβακτηριακές ιδιότητες θα μπορούσαν να εκφράζουν υδατοαπωθητικές ώστε να εμποδίζουν τα βακτήρια να αναπτυχθούν λόγω εξάλειψης της υγρασίας».

Οι υγρομονωτικές επικαλύψεις της σειράς αυτής δεν προορίζονται μόνο για βιομηχανική χρήση αλλά μπορούν να εφαρμοστούν εύκολα και στις κατοικίες. Στους επόμενους μήνες η Nanophos θα κυκλοφορήσει ένα προϊόν το οποίο θα περιέχει νανοσωματίδια με θερμομονωτικές ιδιότητες. «Θα προστίθεται στα χρώματα σαν αραίωση» εξηγεί ο κ. Αραμπατζής «Αντί να βάλει κάποιος νερό θα βάζει το υλικό μας και θα αυξάνει κατά αρκετές δεκάδες τοις εκατό τη θερμομόνωση στους τοίχους περνώντας απλώς τη βαφή».

ΝΑΝΟΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑΝΟΑΥΡΙΟ

Σύντομα κατασκευές ανάλογες με τη διακοσμημένη με μεταλλικούς δίσκους πρόσοψη του καταστήματος Selfridge's στο Μπέρμιγχαμ θα συλλέγουν την ηλιακή ενέργεια εξασφαλίζοντας την ηλεκτροδότηση των κτιρίων

Οταν οι επιστήμονες κατορθώσουν να εκμεταλλευθούν πλήρως τις εκπληκτικές ιδιότητές τους, οι νανοσωλήνες άνθρακα, οι κβαντικές κουκίδες, τα νανοσωματίδια και οι άλλες νανοδομές θα φέρουν την επανάσταση στα κτίρια και στις πόλεις μας.

Σήμερα

Οι εσωτερικές και εξωτερικές επιφάνειες των κτιρίων αυτοκαθαρίζονται, αποκτούν ισχυρή υγρομόνωση και θερμομόνωση, εξουδετερώνουν τα βακτήρια και τους ατμοσφαιρικούς ρύπους. Υλικά όπως το μέταλλο, το τσιμέντο, το ξύλο και το πλαστικό ενισχύονται και αποκτούν ασπίδες προστασίας.

Αύριο

Οι δυνατότητες εκμετάλλευσης της ηλιακής ενέργειας θα πολλαπλασιαστούν χάρη σε αποδοτικότερες ηλιακές κυψέλες. Τα τζάμια θα λειτουργούν ως ηλιακοί συλλέκτες ηλεκτροδοτώντας τα κτίρια. Η αντοχή του χάλυβα, του μπετόν και του γυαλιού θα αυξηθεί θεαματικά. Το νανοενισχυμένο γυαλί θα μπορεί να χρησιμοποιείται στη στήριξη και στο κέλυφος των κτιρίων.

Μεθαύριο

Διάφανα φύλλα από νανοσωλήνες άνθρακα λεπτά σαν χαρτί θα στηρίζουν ολόκληρα κτίρια χωρίς δοκούς και κολόνες. Χάρη στις κβαντικές κουκίδες οι οροφές και οι τοίχοι θα φωτίζονται ή θα αλλάζουν χρώμα με το πάτημα ενός κουμπιού ενώ νανοαισθητήρες θα ανταποκρίνονται στις εξωτερικές συνθήκες και στις επιθυμίες μας δημιουργώντας ένα «έξυπνο» διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον.

Πηγή: "Βήμα-Science Νανοτεχνολογία" tovima.dolnet.gr

Πηγή: ScienceDaily, 29 Μαρτίου 2008

Για πρώτη φορά φυσικοί ήταν σε θέση να ταυτοποιήσουν μεμονωμένα φωτόνια τα οποία επέστρεψαν πίσω στη Γη. Τα φωτόνια αυτά αφού είχαν σταλεί στο διάστημα εν συνεχεία ανακλάστηκαν πάνω σε μια κεραία ενός διαστημικού δορυφόρου, σχεδόν, 1.500 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη. Το πείραμα έχει έτσι αποδείξει τη δυνατότητα κατασκευής ενός κβαντικού καναλιού μεταξύ του διαστήματος και της γης.

Το πείραμα, που δημοσιεύτηκε στο New Journal of Physics, αφορά τη δυνατότητα ενός απολύτως ασφαλούς καναλιού για την παγκόσμια επικοινωνία, μέσω δορυφόρων στο διάστημα. Κι όλα αυτά χάρις στις προόδους στην κβαντομηχανική.

Δορυφόρος GPS: Οι ερευνητές έστειλαν φωτόνια κατευθείαν στον Ιαπωνικό δορυφόρο Ajisai και ήταν σε θέση να αποδείξουν ότι τα φωτόνια που λήφθηκαν πίσω στον επίγειο σταθμό Matera, στη νότια Ιταλία, είναι τα ίδια με αυτά που αρχικά είχαν εκπεμφθεί.

Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τους Paolo Villoresi και Cesare Barbieri από το πανεπιστήμιο της Πάδοβας, έχει λάβει περίπλοκα μέτρα για να πυροδοτήσει φωτόνια άμεσα προς τον ιαπωνικό δορυφόρο Ajisai. Οι ερευνητές ήταν σε θέση να αποδείξουν ότι τα φωτόνια που παραλήφθηκαν πίσω στον επίγειο σταθμό Matera, στη Νότια Ιταλία, είναι τα ίδια με αυτά που αρχικά είχαν εκπεμφθεί.

Αυτές οι ειδήσεις θα χαροποιήσουν τις επιχειρήσεις, τις τράπεζες, και τις υπηρεσίες ασφαλείας σε όλο τον κόσμο, δεδομένου ότι προετοιμάζουν το έδαφος για την κβαντικά κρυπτογραφημένη επικοινωνία - η μόνη μορφή επικοινωνίας που θα μπορούσε να εξασφαλίσει με απόλυτη σιγουριά ότι δεν υπάρχει κανένας ωτακουστής.

Μέχρι τώρα, η κβαντικά κρυπτογραφημένη επικοινωνία έχει αποδειχθεί πιθανή μόνο σε αποστάσεις μέχρι 150 χιλιόμετρα, είτε με τη βοήθεια οπτικών ινών είτε μέσω των τηλεσκοπίων. Όταν στέλνονται με τη βοήθεια των οπτικών ινών, τα φωτόνια διαλύονται λόγω της σκέδασης και την προσρόφηση, ενώ με τη χρησιμοποίηση των τηλεσκοπίων, τα φωτόνια υπόκεινται στις παρεμβαλλόμενες ατμοσφαιρικές συνθήκες.

Ο Anton Zeilinger, κάτοχος για το 2008 του βραβείου Newton του Ιδρύματος της Φυσικής, συμμετείχε κι αυτός στην έρευνα. Η ομάδα θεωρεί ότι τώρα η κβαντική επικοινωνία ανάμεσα στη Γη και το διάστημα είναι δυνατή με τη διαθέσιμη τεχνολογία.

Κι όπως λένε οι επιστήμονες, "έχουμε επιτύχει σημαντικά πειραματικά αποτελέσματα για την πραγματοποίηση ενός κβαντικού καναλιού επικοινωνίας, καθώς επίσης και πώς να προσαρμόσουμε την υπάρχουσα τεχνολογία των λέιζερ για την κβαντική επικοινωνία."

Η ομάδα θα συνεχίσει την έρευνα της προσπαθώντας να εκπέμψει και να λάβει κβαντικά κλειδιά κρυπτογράφησης, (μια σειρά από 1 και 0 που δεν σπάνε), που θα επιτρέπουν την κβαντική επικοινωνία από έναν ενεργό αποστολέα στο διάστημα. Η Ιταλική Διαστημική Υπηρεσία έχει χρηματοδοτήσει την αρχική φάση αυτού του προγράμματος.

Πηγή: AFP, 3 Απριλίου 2008

Η ανακάλυψη στο Γαλαξία της πιο μικρής μαύρης τρύπας που γνωρίσαμε έως τώρα δίνει φτερά στη NASA, αλλά θα εμφανίσει νέες προκλήσεις στους μελλοντικούς διαστημικούς ταξιδιώτες, οι οποίοι θα αποτολμήσουν να περάσουν πάρα πολύ κοντά της.

Μικροσκοπική αλλά με έντονη δράση, με μια μάζα 3,8 φορές αυτής του ήλιου μας και με μια διάμετρο μόνο 24 χιλιομέτρων, αυτή η μαύρη τρύπα μέσα στο Γαλαξία είναι "στα όρια της θεωρίας" για το φαινόμενο του σχηματισμού της, σύμφωνα με ένα επιστήμονα της NASA από το Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard.

Δεξιά: Καλλιτεχνική απεικόνιση της μαύρης τρύπας XTE J1650-500 (στο κέντρο) δίπλα στο συνοδό της άστρο

"Για πολλά χρόνια οι αστρονόμοι θέλησαν να ξέρουν το μικρότερο πιθανό μέγεθος μιας μαύρης τρύπας, και αυτός ο μικρός τύπος είναι ένα μεγάλο βήμα προς την απάντηση εκείνης της ερώτησης," λέει ο Nikolai Shaposhnikov.

Αυτός και ο συνάδελφος του Lev Titarchuk έκαναν την ανακάλυψη με την βοήθεια του δορυφόρου Rossi X-ray Timing Explorer της NASA.

Μια μαύρη τρύπα, που μπορεί να σχηματιστεί όταν καταρρέει ένα βαρύ άστρο αποκτώντας σχεδόν άπειρη πυκνότητα, απορροφά τα πάντα με τη βαρυτική έλξη της, συμπεριλαμβανομένου και του φωτός. Οι υπερβαρέες μαύρες τρύπες μπορούν να είναι δισεκατομμύρια φορές βαρύτερες από τον ήλιο μας.

Η τελευταία μαύρη τρύπα ανακαλύφθηκε το 2001 δίπλα σε ένα κανονικό άστρο με το οποίο σχηματίζουν μαζί ένα δυαδικό σύστημα, το XTE J1650-500, και που ονομάστηκε έτσι από τις συντεταγμένες του στον αστερισμό Ara.

Παρά το μικρό μέγεθός της, η νέα μαύρη τρύπα με το αρνητικό ρεκόρ στη μάζα μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο για τους μελλοντικούς διαστημικούς ταξιδιώτες στο Γαλαξία μας, οπότε θα πρέπει να την πάρουν υπ' όψιν τους, λέει ο Shaposhnikov. Οι μικρές μαύρες τρύπες ασκούν μια δύναμη συγκριτικά πολύ πιο μακριά από αυτήν των μεγαλύτερων μαύρων οπών, που βρίσκονται στα κέντρα των γαλαξιών.

"Εάν τολμήσετε να πάτε κοντά στη μαύρη τρύπα J1650, η βαρύτητά της θα ασκούσε παλιρροιακές δυνάμεις πάνω στο σώμα σας, με αποτέλεσμα να σας κάνει σαν το μακαρόνι λεπτό," τονίζει ο Shaposhnikov.

Η μαύρη τρύπα δεν μπορεί να παρατηρηθεί άμεσα, αλλά ανιχνεύεται από την επίδρασή της πάνω στα περίχωρά της. Οι επιστήμονες παρατηρούν την ύλη που παγιδεύεται στην ισχυρή βαρύτητά της, και που κινείται σπειροειδώς προς το εσωτερικό της ενώ θερμαίνεται λόγω της τριβής προτού την καταπιεί η μαύρη τρύπα.

Οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν επίσης τεράστιες ποσότητες ακτίνων X, με ένταση που μεταβάλλεται περιοδικά οπότε λέγεται ημι-περιοδική ταλάντωση (QPO).

Οι Shaposhnikov και Titarchuk χρησιμοποίησαν τη συχνότητα QPO (μεταβολής της έντασης) για να καθορίσουν τη μάζα της μαύρης τρύπας -- δηλαδή 3,8 φορές αυτής του ήλιου μας -- με ένα περιθώριο λάθους τη μισή μάζα του ήλιου. Το αποτέλεσμα ήταν πιο κάτω από την προηγούμενη μικρότερη μάζα μιας μαύρης τρύπας που ξέραμε, 6,3 φορές αυτής του ήλιου.

Ο λόγος που μεταβάλλεται η ένταση περιοδικά συζητείται ακόμα, αλλά μερικοί επιστήμονες λένε ότι οφείλεται στο αέριο που συσσωρεύεται επανειλημμένα κοντά στη μαύρη τρύπα και εν συνεχεία καταπίνεται.

Ανεξάρτητα από το πώς παράγονται, η συχνότητα της QPO εμφανίζεται να σχετίζεται πολύ με τη μάζα της μαύρης τρύπας. Οι Shaposhnikov και Titarchuk έχουν χρησιμοποιήσει και προηγουμένως αυτήν την σχέση για να υπολογίσουν τη μάζα τριών άλλων μαύρων οπών που είχαν "ζυγιστεί" από πριν με άλλες μεθόδους, και βρήκαν μια καλή συμφωνία μεταξύ των διαφορετικών προσεγγίσεων.

Εξωτικές μαύρες τρύπες μπορεί να είχαν παραχθεί και στα βίαια γεγονότα των πρώτων στιγμών του Κόσμου. Μερικές από αυτές τις αρχέγονες μαύρες τρύπες θα μπορούσαν να είναι μικροσκοπικές, αλλά μέχρι τώρα καμία από αυτές τις εξωτικές μαύρες τρύπες δεν έχει ανιχνευθεί.

Η μικροσκοπική μάζα της μαύρης τρύπας πλησιάζει τα όρια που έχουν προβλέψει οι αστρονόμοι για ένα τέτοιο αντικείμενο, γι αυτό και η ανακάλυψη της έχει ιδιαίτερη σημασία για την έρευνα στη θεμελιώδη φυσική.

Κάτω από κάποιο άγνωστο κρίσιμο κατώτατο όριο, ένα άστρο που πεθαίνει πρέπει να παραγάγει ένα αστέρι νετρονίων αντί μιας μαύρης τρύπας. Οι αστρονόμοι σκέφτονται ότι το όριο μεταξύ του σχηματισμού μιας μαύρης τρύπας και ενός άστρου νετρονίων βρίσκεται κάπου μεταξύ 1,7 και 2,7 ηλιακές μάζες ή 330.000 φορές τη μάζα της γης.

Η γνώση αυτού του ορίου είναι κρίσιμη για να ξέρουμε πώς η ύλη συμπεριφέρεται κάτω από μια εξαιρετικά υψηλή πυκνότητα.

Πηγή: ScienceDaily, 2 Απριλίου 2008

Η ανακάλυψη δύο εργοστασίων παραγωγής υπερκαινοφανών, δηλαδή σπάνια σμήνη ερυθρών υπεργιγάντιων άστρων (RSG), που βρίσκονται στη κεντρική ράβδο του Γαλαξία μας - όπως είναι γνωστόν η κεντρική περιοχή του Γαλαξία μας είναι σε μορφή ράβδου - παρουσιάστηκε σε μια συνεδρίαση στο Μπέλφαστ.

Από επάνω προς τα κάτω απεικόνιση του Γαλαξία μας που παρουσιάζει τη κεντρική ράβδο και τη θέση των σμηνών.

Τα άστρα RSG αντιπροσωπεύουν το τελικό σύντομο στάδιο στον κύκλο της ζωής ενός πολύ μεγάλου άστρου, προτού να γίνει σουπερνόβα. Είναι πολύ σπάνια αντικείμενα, έτσι η ανακάλυψη τόσο πολλών ερυθρών υπεργιγάντιων άστρων στην ίδια θέση είναι πολύ αξιοπρόσεκτη. Και τα δύο σμήνη 'εργοστάσια' περιέχουν 40 RSGs, που είναι σχεδόν το 20% όλων των γνωστοών RSGs μέσα στο Γαλαξία. Αυτά τα αστέρια είναι έτοιμα να γίνουν σουπερνόβες," λέει ο Ben Davies του Τεχνολογικού Ιδρύματος του Ρότσεστερ.

Τα δύο σμήνη βρίσκονται δίπλα δίπλα στην άκρη της γαλαξιακής ράβδου που είναι στο κέντρο του δίσκου του Γαλαξία μας. Είναι πιθανό η αλληλεπίδραση μεταξύ της ράβδου και του δίσκου να προκάλεσε το σχηματισμό άστρων, γεγονός που δημιούργησε τα σμήνη των ερυθρών υπεργιγάντιων άστρων.

Τα σμήνη είναι περίπου 20.000 έτη φωτός από τη Γη και η μεταξύ τους απόσταση είναι 800 έτη φωτός. Το 1ο σμήνος περιέχει 14 τέτοια RSGs και είναι 12 εκατομμυρίων ετών. Το 2ο σμήνος περιέχει 26 RSGs και είναι 17 εκατομμυρίων ετών. Τα βαριά αστέρια παρατηρούνται σπάνια επειδή καίνε τα καύσιμά πολύ γρήγορα. Τα RSGs είναι διπλά σπάνια επειδή το στάδιο του ερυθρού υπεργίγαντα είναι πάρα πολύ σύντομο.

Ο Davies πιστεύει ότι το διάστημα μεταξύ των δύο εκρήξεων είναι περίπου 5000 χρόνια σε αυτά τα σμήνη και γι αυτό μπορούμε να δούμε τα κατάλοιπα μιας έκεηξης σουπερνόβας που έγινε πριν περίπου 5000 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι η επόμενη θα μπορούσε να γίνει οποτεδήποτε μεταξύ σήμερα και του 7008.

Η ομάδα προσδιόρισε τα σμήνη χρησιμοποιώντας αρχικά μια τεράστια βάση δεδομένων των εικόνων που λήφθηκαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer. Έτσι, βρήκαν δύο ευδιάκριτους σχηματισμούς φωτεινών άστρων πολύ κοντά το ένα με τον άλλο στον αστερισμό Scutum (Ασπίδα) κοντά στον αστερισμό του Τοξότη. Χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Keck στο Mauna Kea της Χαβάης, μπόρεσαν να επισημάνουν την ακριβή απόσταση κάθε αστεριού σε κάθε ομάδα από τη Γη. Αυτές οι παρατηρήσεις έδειξαν ότι, σε κάθε ομάδα, ένας μεγάλος αριθμός άστρων ήταν ακριβώς στην ίδια απόσταση από τη Γη, και επομένως ήταν μέλη του ίδιου σμήνους.

Κι όπως λέει ο Davies, "η ανακάλυψη αυτών των σμηνών μας δίνει την ευκαιρία να πάρουμε απαντήσεις σε μερικά ζητήματα της αστροφυσικής, όπως για τους ακριβείς μηχανισμούς της εξέλιξης των βαρέων άστρων προς σουπερνόβα, και για το πώς η γαλαξιακή ράβδος μπορεί να προκαλέσει τεράστια γεγονότα γεννήσεων άστρων στο Γαλαξία μας."

Πηγή: ScienceDaily, 1 Απριλίου 2008

Αστρονόμοι έχουν κατασκοπεύσει ένα μακρινό σύστημα άστρων που είναι πολύ ασυνήθιστο, μάλιστα ήταν το πρώτο από αυτό το είδος -- έως ότου τους βοήθησε η ανακάλυψή του να επισημάνουν κι ένα δεύτερο που ήταν πολύ πιο κοντά σε μας.

Αστρονόμοι του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιου έχουν ανακαλύψει έναν νέο τύπο συστήματος άστρων, που μπορεί να είναι ο πρόγονος ενός σπάνιου τύπου σουπερνόβας. Το σύστημα των άστρων ονομάζεται "κίτρινο υπεργιγάντιο δυαδικό σύστημα έκλειψης" -- και περιέχει δύο πολύ φωτεινά, βαριά κίτρινα αστέρια που είναι σε τροχιά πολύ πολύ κοντά το ένα με το άλλο. Στην πραγματικότητα, τα αστέρια είναι τόσο κοντά που ένα μεγάλο ποσό αστρικού υλικού μοιράζεται μεταξύ τους, έτσι ώστε η μορφή του συστήματος να μοιάζει με ένα φυστίκι.

Σε μια δημοσίευση σε ένα πρόσφατο τεύχος του Astrophysical Journal Letters, αστρονόμοι του πολιτειακού πανεπιστημίου του Οχάιου προτείνουν ότι αυτά τα συστήματα άστρων είναι οι πρόγονοι ενός σπάνιου τύπου σουπερνόβας.

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν το πρώτο τέτοιο σύστημα άστρων 13 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά, κρυμμένο στο εσωτερικό του Holmberg ΙΧ, ένα μικρό γαλαξίας που στρέφεται γύρω από το μεγαλύτερο γαλαξία M81. Το έχουν μελετήσει μεταξύ του Ιανουαρίου και του Οκτωβρίου του 2007 με το Μεγάλο Διοφθαλμικό Τηλεσκόπιο (LBT) στο όρος Graham στην Αριζόνα.

Το σύστημα άστρων είναι ασυνήθιστο, επειδή είναι αυτό που οι αστρονόμοι ονομάζουν "υπεργιγάντιο δυαδικό σύστημα έκλειψης" -- περιέχει δύο πολύ φωτεινά, ογκώδη κίτρινα αστέρια σε τροχιά πολύ πολύ κοντά το ένα με το άλλο. Στην πραγματικότητα, τα αστέρια είναι τόσο κοντά που ένα μεγάλο ποσό αστρικού υλικού μοιράζεται μεταξύ τους, έτσι ώστε η μορφή του συστήματος να μοιάζει με ένα φυστίκι.

Σε κάθε περίοδο περιφοράς, το ένα αστέρι κινείται μπροστά μας έτσι ώστε να εμποδίζει να δούμε το άλλο. Από τη Γη, το σύστημα των άστρων λαμπρύνει και εξασθενίζει, επειδή βλέπουμε το φως από δύο αστέρια, κι έπειτα μόνο από ένα αστέρι.

Τα δύο αστέρια σε αυτό το σύστημα εμφανίζονται να είναι σχεδόν ίδια, το κάθε ένα φαίνεται να έχει 15 έως 20 φορές τη μάζα του ήλιού μας

Ο José Prieto, μεταπτυχιακός του πανεπιστημίου του Οχάιου και επικεφαλής της δημοσίευσης, ανέλυσε το νέο σύστημα αστεριών ως τμήμα της διδακτορικής του διατριβης. Στην έρευνά του, έψαξε το ιστορικό αρχείο των παρατηρήσεων για να δει εάν η ομάδα του είχε βρει πράγματι το πρώτα τέτοιο δυαδικό σύστημα.

Έμεινε δε έκπληκτος, όταν βρήκε άλλα ένα σύστημα σε απόσταση λίγο μικρότερη από 230.000 έτη φωτός μακριά στο Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου, ένας μικρός γαλαξίας που κινείται γύρω από τον δικό μας.

Αυτό το σύστημα των άστρων είχε ανακαλυφθεί στη δεκαετία του '80, αλλά αναγνωρίστηκε λάθος. Όταν ο Prieto επανεξέτασε τα στοιχεία που οι αστρονόμοι είχαν καταγράψει εκείνη τη χρονιά, είδε ότι το μοτίβο του φωτός ήταν πολύ όμοιο με αυτό που είχε ανιχνεύσει έξω από το M81. Τα αστέρια ήταν ακόμη και του ίδιου μεγέθους -- με 15 έως 20 φορές τη μάζα του ήλιου -- και συγχωνευμένα μαζί στο ίδιο είδος μορφής, του φυστικιού. Το σύστημα ήταν σαφώς ένα υπεργιγάντιο δυαδικό σύστημα έκλειψης.

"Δεν αναμέναμε να βρούμε ένα σύστημα σαν αυτό, πόσο μάλλον δύο," λέει ο Kris Stanek, καθηγητής της αστρονομίας στο ίδιο πανεπιστήμιο. "Αλλά σκέφτομαι ότι αυτό δείχνει πόσο εύκαμπτοι πρέπει να είμαστε στην αστροφυσική. Χρειαστήκαμε το LBT των 8.4 μέτρων για να επισημάνουμε το πρώτο δυαδικό, αλλά το δεύτερο είναι τόσο φωτεινό που θα μπορούσατε να το δείτε με τις διόπτρες στην αυλή σας. Ακόμα, εάν δεν είχαμε βρει το πρώτο σύστημα, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να είχαμε βρει και το δεύτερο."

"Αυτό μας δείχνει ότι υπάρχουν ακόμα πολύτιμες ανακαλύψεις που μας κρύβονται. Πρέπει απλώς να έχετε τα μάτια σας ανοικτά και να συνδέεται τα διάφορα γεγονότα."

Η ανακάλυψη αυτή μπορεί να βοηθήσει ώστε να λυθεί ένα άλλο μυστήριο. Από όλα τα σουπερνόβα άστρα, που έχουν μελετηθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, δύο έχουν συνδεθεί με τους κίτρινους υπεργίγαντες -- και αυτά τα δύο περισσότερο από όσο θα ανέμεναν οι αστρονόμοι.

Ο Prieto εξήγησε το γιατί. Μετά από εκατομμύρια χρόνια ένα αστέρι θα γίνει είτε καυτό είτε ψυχρό, γιατί καταναλώνει (καίει) διάφορα χημικά στοιχεία που υπάρχουν στον πυρήνα του. Τα πιο βαριά αστέρια ταλαντεύονται μεταξύ του να είναι είτε ψυχροί κόκκινοι υπεργίγαντες είτε καυτά μπλε άστρα. Αυτά τα άστρα περνούν την περισσότερη ζωή τους είτε σε ψηλή θερμοκρασία είτε σε χαμηλή θερμοκρασία. Όμως ξοδεύουν λίγο χρόνο στη φάση που έχουν μια ενδιάμεση θερμοκρασία, όπου και ταξινομούνται στην κατηγορία των κίτρινων άστρων. Γι αυτό και οι κίτρινοι υπεργίγαντες που βλέπουμε είναι λίγοι.

Τα περισσότερα αστέρια τελειώνουν τη ζωή τους σαν σουπερνόβα αφού γίνουν πρώτα ερυθροί υπεργίγαντες. Λίγα άστρα θα γίνουν σουπερνόβα αφού ζήσουν πρώτα σαν μπλε υπεργίγαντες. Αλλά κανένα άστρο δεν θα γίνει σουπερνόβα κατά τη διάρκεια της σύντομης κίτρινης μεταβατικής φάσης, που βρίσκεται στα δύο άκρα των θερμοκρασιών.

Τουλάχιστον, αυτό νόμιζαν έως τώρα οι αστρονόμοι.

Ο Prieto, Stanek, και οι συνάδελφοί τους υποψιάζονται ότι τα κίτρινα δυαδικά συστήματα, όπως αυτά που βρήκαν, θα μπορούσαν να είναι οι πρόγονοι αυτών των περίεργων σουπερνοβών.

"Όταν δύο άστρα κινούνται μεταξύ τους πολύ πολύ κοντά, μοιράζονται το υλικό, και η εξέλιξη του ενός έχει επιπτώσεις και στο άλλο," λέει ο Prieto. "Είναι πιθανό δύο υπεργιγάντια άστρα σε ένα τέτοιο σύστημα να εξελίσσονται πιο αργά, και θα ξόδευαν περισσότερο χρόνο στην κίτρινη φάση -- ενώ θα είχαν αρκετό χρόνο ώστε το ένα από αυτά να μπορούσε να εκραγεί ως κίτρινος υπεργίγαντας."

Για τη δικτατορική συμπεριφορά των Χίτλερ και Μουσολίνι ευθύνεται, σε σημαντικό βαθμό, ένα γονίδιο, υποστηρίζει έρευνα Ισραηλινών επιστημόνων, που αποδεικνύει τη σχέση γενετικού υλικού και αυταρχικής προσωπικότητας.

Ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Χεβρώνας κατέληξε στο συμπέρασμα πως το γονίδιο «ΑVΡR1» ευθύνεται για την αυταρχική συμπεριφορά δίχως ωστόσο να γνωρίζουν τον μηχανισμό, με τον οποίο επηρεάζει τις αντιδράσεις ενός ατόμου.

Οπως επισημαίνει ο επικεφαλής της έρευνας, Ρίτσαρντ Εμπστάιν, η ομάδα του επικεντρώθηκε στο γονίδιο αυτό, καθώς γνώριζε ότι με την ενεργοποίησή του ο εγκέφαλος παράγει μια ορμόνη, τη βασοπρεσίνη (εκκρίνεται στον οργανισμό και μετά την ερωτική επαφή), που σχετίζεται με τον αλτρουισμό και την κοινωνική συμπεριφορά.

Η έρευνα έγινε σε δείγμα 200 εθελοντών φοιτητών, οι οποίοι συμμετείχαν στο «Παιχνίδι του Δικτάτορα».

Οι επιστήμονες χώρισαν τους εθελοντές σε δύο ομάδες και στη συνέχεια μελέτησαν το γενετικό υλικό τους, αφού νωρίτερα τους είχαν μοιράσει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό -οι εθελοντές δεν γνώριζαν τον χρηματοδότη.

Το 18% των εθελοντών κράτησε όλο το ποσό, το 76% μοιράστηκε τα χρήματα με τους υπολοίπους και το 6% εμφανίστηκε ιδιαίτερα γενναιόδωρο προσφέροντας όλο το χρηματικό ποσό. Οι εθελοντές που κοίταξαν μόνο το συμφέρον τους διέθεταν μικρότερη εκδοχή του γονιδίου «ΑVΡR1».

Περισσότεροι από 60.000 άνθρωποι επισκέφτηκαν το Σαββατοκύριακο το CERN για να θαυμάσουν από κοντά το μεγαλύτερο επιστημονικό όργανο του κόσμου, πριν ξεκινήσει η λειτουργία του το καλοκαίρι.

Ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων, εγκατεστημένος μέσα σε μια υπόγεια κυκλική σήραγγα 23 χιλιομέτρων, κάτω από τα σύνορα Γαλλίας-Ελβετίας, θα επιτρέψει στους επιστήμονες να αναδημιουργήσουν τις συνθήκες που επικρατούσαν λίγες στιγμές μετά τη Μεγάλη Έκρηξη που γέννησε το Σύμπαν.

«Μετά την έναρξη της λειτουργίας του, μόνο τεχνικοί και φυσικοί θα επιτρέπεται να έχουν πρόσβαση στο τούνελ λόγω της ραδιενέργειας που θα απελευθερώνονται στα πείράματα» δήλωσε στους επισκέπτες ο Αντόνιο Κουένκρα, επικεφαλής θεμάτων ασφαλείας στο CERN (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικής Έρευνας).

Περίπου 23.000 άτομα εμφανίστηκαν στις εγκαταστάσεις του LHC το Σάββατο, ημέρα αφιερωμένη στα μέλη του προσωπικού και τις οικογένειές τους, και ακόμα 40.000 τις επισκέφτηκαν την Κυριακή, ανέφερε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Τζέιμς Γκίλιερ, εκπρόσωπος του CERN.

Μέσα στη σήραγγα του LHC, δύο αντιπαράλληλες δέσμες πρωτονίων θα συγκρούονται κινούμενες με την ταχύτητα του φωτός. Τα υποατομικά συντρίμμια της σύγκρουσης θα καταγράφονται από μια σειρά γιγάντιων επιταχυντών.

Τα πειράματα ίσως επιβεβαιώσουν την ύπαρξη του μποζόνιου Χιγκς, ενός φευγαλέου θεωρητικού σωματιδίου που εξηγεί γιατί η ύλη έχει μάζα.

Ίσως επίσης αποκαλύψει τη σύσταση της σκοτεινής ύλης, του μυστηριώδους υλικού από το οποίο αποτελείται το μεγαλύτερο μέρος του Σύμπαντος.

Οι υπεύθυνοι του CERN καθησύχασαν τους κατοίκους ότι δεν έχουν τίποτα να φοβούνται από τα πειράματα: «Δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας -η ποσότητα της σκοτεινής ύλης [που θα παρήγαγε ο LHC] θα ήταν ελάχιστη» είπε η υπεύθυνη του γραφείου Τύπου Σοφί Τεσορί.

Οι πρώτες δοκιμές του LHC αναμένεται να αρχίσουν τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο, ενώ τα επίσημα εγκαίνια θα ακολουθήσουν τον Οκτώβριο.

πηγή:www.madata.gr

Tην εναρμόνιση των κανόνων για την επιτυχή εισαγωγή, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, υπηρεσιών κινητών επικοινωνιών στη διάρκεια αεροπορικών πτήσεων προωθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Με τα μέτρα που αποφάσισε σήμερα στις Βρυξέλλες η Επιτροπή, επιχειρηματίες και καταναλωτές θα μπορούν με ασφάλεια να δέχονται και να πραγματοποιούν τηλεφωνικές κλήσεις, αλλά και να στέλνουν γραπτά μηνύματα από τα κινητά τους τηλέφωνα στη διάρκεια αεροπορικών πτήσεων.

Ειδικότερα, η Επιτροπή υιοθέτησε σύσταση για εναρμονισμένη προσέγγιση στην αδειοδότηση, με την οποία θα προωθείται η αμοιβαία αναγνώριση εθνικών αδειών για την παροχή υπηρεσιών κινητών επικοινωνιών στα αεροσκάφη. Επίσης η Επιτροπή έλαβε απόφαση με την οποία καθορίζονται εναρμονισμένες τεχνικές παράμετροι για τον εξοπλισμό επί του αεροσκάφους όσον αφορά τη χρήση, σε ολόκληρη την ΕΕ, κινητών τηλεφώνων εν πτήσει. Με την απόφαση αυτή θα γίνει δυνατή η αμοιβαία αναγνώριση των αδειών κινητών επικοινωνιών σε αεροσκάφη που τα κράτη μέλη έχουν εκδώσει, χωρίς κίνδυνο για τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας στο έδαφος.

Πρακτικά, τα τηλέφωνα των επιβατών θα συνδέονται με ένα κυψελοειδές δίκτυο στο αεροσκάφος, το οποίο θα είναι δορυφορικά συνδεδεμένο με το έδαφος. Το συγκεκριμένο σύστημα θα αποκλείει την άμεση σύνδεση των τηλεφώνων με τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας στο έδαφος. Και αυτό ώστε να εξασφαλίζονται χαμηλά επίπεδα στην ισχύ της μετάδοσης προκειμένου η χρήση κινητών τηλεφώνων να μη θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια των εξοπλισμών του αεροσκάφους ή την κανονική λειτουργία των επίγειων δικτύων κινητής τηλεφωνίας.

Με την εναρμόνιση των τεχνικών απαιτήσεων για την ασφαλή εγκατάσταση υπηρεσιών κινητών επικοινωνιών εν πτήσει, θα καταστεί δυνατή η αναγνώριση, σε ολόκληρη την ΕΕ, των εθνικών αδειών εκμετάλλευσης, τις οποίες χορηγούν τα κράτη μέλη στις αεροπορικές εταιρείες που είναι εγγεγραμμένες στα εμπορικά τους μητρώα. Για παράδειγμα, ένα αεροσκάφος που είναι νηολογημένο στη Γαλλία ή την Ισπανία, θα μπορεί να παρέχει σε επιβάτες υπηρεσίες κινητών επικοινωνιών κατά την πτήση πάνω από τη Γερμανία ή την Ουγγαρία χωρίς ιδιαίτερες διαδικασίες αδειοδότησης.

Μετά τις δοκιμές που έγιναν σε ορισμένες χώρες όπως στη Γαλλία, σειρά τηλεπικοινωνιακών οργανισμών και αεροπορικών εταιρειών προγραμματίζουν την έναρξη παροχής της υπηρεσίας κινητών επικοινωνιών εν πτήσει στη διάρκεια του 2008. Στις 26 Μαρτίου η ρυθμιστική αρχή τηλεπικοινωνιών της Μεγάλης Βρετανίας ανακοίνωσε ότι προτίθεται να επιτρέψει στις αεροπορικές εταιρείες την παροχή κινητών επικοινωνιών σε αεροσκάφη, σύμφωνα με την κοινή ευρωπαϊκή προσέγγιση.

Θεσσαλονίκη

Στη διάρκεια του 2007, το εργοστάσιο βιοαερίου που λειτουργεί στη χωματερή των Ταγαράδων στη Θεσσαλονίκη παρήγαγε και πούλησε στη ΔΕΗ ηλεκτρική ενέργεια 28 γιγαβατωρών, ανακοίνωσαν οι υπεύθυνοι της μονάδας τη Δευτέρα.

«Είμαστε μπροστά στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από απορρίμματα στους Ταγαράδες, γεγονός που αναγνωρίζει το Δίκτυο 'Ενεργειακές Πόλεις' και μας ζητά να ενημερώσουμε για το όλο έργο τα 250 μέλη του, στο ετήσιο συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί φέτος στην Ιρλανδία» αναφέρει σε δελτίο Τύπου ο Γιάννης Ζουρνάς, πρόεδρος του Συνδέσμου ΟΤΑ Μείζονος Θεσσαλονίκης.

Σε μακροπρόθεσμη βάση, είπε ο κ. Ζουρνάς, η μονάδα προβλέπεται να προσφέρει τηλεθέρμανση σε σχολεία, δημόσια κτίρια και κατοικίες σε απόσταση 2,5 χιλιομέτρων από το εργοστάσιο.

Η εγκατάσταση στοίχισε συνολικά 6,4 εκατομμύρια ευρώ, με χρηματοδότηση κατά 40% από την ΕΕ και κατά 60% από ιδιωτικά κεφάλαια.

Η μονάδα συλλέγει το καύσιμο αέριο που απελευθερώνεται από την αποσύνθεση των απορριμμάτων και το διοχετεύει σε γειτονική ηλεκτρογεννήτρια.

Το ρεύμα διατίθεται στην ΔΕΣΜΗΕ (Διαχειριστής Ελληνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας), η οποία δίνει στον ΟΤΑ το 9,2% των ακαθαρίστων εσόδων της. Η αρχική σύμβαση λειτουργίας του εργοστασίου έχει ισχύ για 33 χρόνια αλλά δεν αποκλείεται να αυξηθεί και να φτάσει τα 40 με 45 χρόνια.

Το συνέδριο του Δικτύου «Ενεργειακές Πόλεις» ξεκινά την Τετάρτη 9 Απριλίου. Εκτός από τον Σύνδεσμο ΟΤΑ Μείζονος Θεσσαλονίκης, άλλες ευρωπαϊκές πόλεις θα παρουσιάσουν τις δικές τους στρατηγικές για την αειφόρο αστική ανάπτυξη, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την ενεργειακή εκπαίδευση στα σχολεία.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το Ίντερνετ, έτσι όπως το ξέρουμε σήμερα, θα μας φαίνεται σύντομα απαρχαιωμένο. Το Grid, (στα ελληνικά σημαίνει Δίκτυο), η νέα «παράλληλη» εκδοχή που κάνει πρεμιέρα το καλοκαίρι, θα είναι 10.000 φορές ταχύτερο από την πιο γρήγορη σύνδεση ευρυζωνικότητας.
Oι επιστήμονες δεν έχουν καμία αμφιβολία ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη επανάσταση. Θα αρκούν μερικά δευτερόλεπτα για να έχει κανείς μια ταινία στην οθόνη του υπολογιστή του και το ίδιο χρονικό διάστημα για να στείλει ολόκληρη τη δισκογραφία των Rolling Stones από τη Βρετανία στην Ιαπωνία. Θα γίνει επίσης πραγματικότητα η μεταφορά ολογραμμάτων, δηλαδή τρισδιάστατων «ζωντανών» εικόνων. «Οι μελλοντικές γενιές θα έχουν την ικανότητα να συνεργάζονται και να επικοινωνούν με τρόπους που οι παλαιότεροι σαν κι εμένα δεν μπορούν καν να φανταστούν», λέει ο Ντέιβιντ Μπρίτον, καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης και ένας από τους βασικούς συντελεστές του Δικτύου.
Η επανάσταση στο Διαδίκτυο έρχεται από εκεί που άρχισε το 1989 ο «εκδημοκρατισμός» του: το Ευρωπαϊκό Κέντρο Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων (Cern). Η ισχύς του Δικτύου θα γίνει εμφανής το ερχόμενο καλοκαίρι, όταν στο Cern θα έχει ολοκληρωθεί η ημέρα του «κόκκινου κουμπιού», η στιγμή δηλαδή που επιστήμονες του Κέντρου θα θέσουν σε λειτουργία τον μεγαλύτερο επιταχυντή σωματιδίων του κόσμου προκειμένου να εξηγήσουν την καταγωγή του σύμπαντος. Την ίδια ώρα θα τεθεί σε λειτουργία το Δίκτυο για να αποθηκεύσει τα δεδομένα του πειράματος.
Ο επιταχυντής

Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων, λίγο έξω από τη Γενεύη, άρχισε τον σχεδιασμό του Δικτύου πριν από επτά χρόνια, όταν οι ερευνητές αντιλήφθηκαν ότι ο επιταχυντής θα έδινε κάθε χρόνο έναν όγκο δεδομένων που θα χρειαζόταν 56 εκατομμύρια ψηφιακούς δίσκους για να αποθηκευτεί. Το 1989, στο Cern, ο Τιμ Μπέρνερς Λι εφηύρε τον παγκόσμιο ιστό, το γνωστό www, αλλά η δημιουργία του δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τους συναδέλφους του, καθώς ο όγκος δεδομένων έκανε υπαρκτό τον κίνδυνο κατάρρευσης του Διαδικτύου.
Και αυτό γιατί το Διαδίκτυο λειτουργεί με καλώδια τα οποία είχαν σχεδιαστεί αρχικά για τηλεφωνικές κλήσεις. Αντίθετα, το Δίκτυο κατασκευάστηκε με καλώδια οπτικών ινών και σύγχρονα κέντρα διαμεταγωγής. Οι 55.000 σέρβερ που έχουν εγκατασταθεί μέχρι σήμερα αναμένεται να γίνουν 200.000
μέσα στα επόμενα δύο χρόνια.
«Η μόνη λύση για να κάνουμε τη δουλειά μας ήταν ένα δίκτυο τόσο ισχυρό ώστε να μπορεί να στέλνει συγχρόνως τα δεδομένα σε ερευνητικά κέντρα άλλων χωρών», σημειώνει ο Τόνι Ντόιλ, τεχνικός διευθυντής του Δικτύου και προσθέτει: «Με το παραδοσιακό Ίντερνετ είναι αμφίβολο αν θα μας έφτανε το ηλεκτρικό ρεύμα για να πετύχουμε κάτι τέτοιο».
Όλα μας τα αρχεία στον κυβερνοχώρο

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΧΥΤΗΤΕΣ αυτού του «παράλληλου» Δικτύου θα μας επιτρέψουν κάποια στιγμή να αποθηκεύουμε όλα τα δεδομένα μας στον κυβερνοχώρο, αντί να γεμίζουμε τον σκληρό δίσκο του προσωπικού μας υπολογιστή, δηλώνει σχετικά με την οικιακή χρήση ο Ίαν Μπερντ, επικεφαλής του σχεδίου.
«Αυτή η εξέλιξη θα επιτρέπει την πρόσβαση στα προσωπικά μας αρχεία από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη», αναφέρει. Οι υπολογιστές που θα είναι συνδεδεμένοι στο Δίκτυο θα μπορούν επίσης να μεταφέρουν δεδομένα με αστρονομικές ταχύτητες. Είναι απίθανο να φτάσει άμεσα το Δίκτυο στα σπίτια μας, αλλά την ημέρα που θα γίνει αυτό, οι τρεις ώρες που χρειάζεται μια ταινία για να κατέβει στον υπολογιστή μας θα μειωθούν στα πέντε δευτερόλεπτα. Σημαντική θα είναι και η συμβολή του στην ιατρική: για να συγκριθούν τα 140 πειραματικά σκευάσματα για τη μαλάρια θα έπρεπε ένας υπολογιστής να είναι συνδεδεμένος 420 ολόκληρα χρόνια στο Διαδίκτυο. Όπως λέει ο Τόνι Ντόιλ: «Σχέδια όπως το Δίκτυο θα φέρουν πολύ μεγάλες αλλαγές τόσο στην κοινωνία όσο και την επιστήμη».

πηγή:ΤΑ ΝΕΑ

Ένας πλανήτης σε εμβρυϊκά στάδια ανάπτυξης, περίπου 2.000 ετών, ανιχνεύθηκε έξω από το ηλιακό μας σύστημα.

Η τεράστια σφαιρική μάζα αερίων και σκόνης, η οποία βρίσκεται υπό τη διαδικασία ανάπτυξης και μετατροπής σε ένα γιγαντιαίο πλανήτη, όπως αυτόν του Δία, εντοπίστηκε κοντά στο νεαρό αστέρι HL Tau στον αστερισμό του Ταύρου, από ομάδα Βρετανών επιστημόνων.

Η επικεφαλής της έρευνας Δρ. Jane Greaves είπε ότι η ανάπτυξη του πλανήτη είναι πιθανόν να ξεκίνησε όταν ένα άλλο νεαρό αστέρι πέρασε από το σύστημα πριν από 1.600 χρόνια.

Οι λεπτομέρειες της έρευνας παρουσιάστηκαν στο Εθνικό Συνέδριο Αστρονομίας στο Belfast της Βρετανίας.

Οι επιστήμονες μελέτησαν ένα δίσκο αερίων και ορυκτών σωματιδίων γύρω από το αστέρι HL Tau, το οποίο βρίσκεται 520 έτη φωτός μακριά από τον αστερισμό του Ταύρου και υπολογίζεται ότι έχει ηλικία μικρότερη από 100.000 έτη.

Ο δίσκος δείχνει ασυνήθιστα πυκνός και φωτεινός, καθιστώντας τον ιδανικό για την έρευνα πλανητών που βρίσκονται ακόμα στη διαδικασία του σχηματισμού.

Οι ερευνητές αναφέρουν ότι η εικόνα που έχουν απεικονίζει έναν πρωτο-πλανήτη, περιτριγυρισμένο ακόμη από το υλικό που τον δημιούργησε.

Η Δρ. Greaves από το πανεπιστήμιο του Σεν Άντριους της Σκοτίας, υποστηρίζει ότι η ανακάλυψη ενός πλανήτη που ακόμα βρίσκεται σε στάδιο σχηματισμού γύρω από ένα νέο αστέρι ήταν μια τεράστια έκπληξη! «Δεν ήταν αυτό που πραγματικά αναζητούσαμε και γι' αυτό το λόγο όταν το ανακαλύψαμε εκπλαγήκαμε,» σχολιάζει η Δρ. Greaves. «Ο αμέσως επόμενος γνωστός νεότερος πλανήτης έχει ηλικία περίπου 10 εκατομμύρια έτη.»

Εάν υποτεθεί ότι ο πρωτο-πλανήτης έχει την ίδια ηλικία με το άστρο του, τότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτός ο πλανήτης έχει κερδίσει δικαιωματικά το ρεκόρ του νεότερου πλανήτη.

Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποιες ενδιαφέρουσες απόψεις που προτείνουν ότι ο γίγαντας αερίων, ο οποίος έχει 14 φορές τη μάζα του Δία, θα μπορούσε να είναι ακόμα νεότερος.

Χρησιμοποιώντας αμερικάνικα ραδιοτηλεσκόπια VLA (Πολύ Μεγάλης Διάταξης), οι ερευνητές μελέτησαν το σύστημα, έτσι ώστε να ανακαλύψουν βραχώδη σωματίδια στο μέγεθος χαλικιών. Η παρουσία αυτών των σωματιδίων αποτελεί απόδειξη ότι βραχώδες υλικό αρχίζει να συνενώνεται για τη δημιουργία πλανητών.
Στην Αγγλία, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ραδιοτηλεσκόπια Merlin για την μελέτη του ίδιου συστήματος σε μεγαλύτερα μήκη κύματος. Αυτό τους επέτρεψε να επιβεβαιώσουν ότι οι εκπομπές προέρχονταν από τα βραχώδη σωματίδια και όχι από άλλες πηγές όπως θερμά αέρια.

Εκτός από τον εντοπισμό του τεράστιου νέφους σκόνης στο δίσκο γύρω από το άστρο HL Tau, οι επιστήμονες παρατήρησαν επίσης μια υπέρλαμπρη μάζα υλικού. Η παρατήρηση αυτή επιβεβαιώνει μια παλιότερη νεφελώδη παρατήρηση που είχε πραγματοποιηθεί πριν από μερικά χρόνια στην ίδια θέση, από μια ομάδα της οποίας ηγείτο ο Δρ. Jack Welch από την πόλη Berkeley, Illinois στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Θεωρίες σχηματισμού

Ο Δρ. Ken Rice, από το Ινστιτούτο Αστρονομίας του Εδιμβούργου, τόνισε ότι η ανακάλυψη ρίχνει φως σε νέες θεωρίες για τον σχηματισμό των πλανητών.

Σύμφωνα με ένα νέο μοντέλο, οι πλανήτες αρχίζουν να δημιουργούνται από την βάση προς την κορυφή. Υπό αυτό το σενάριο, τα σωματίδια βραχώδους σύστασης συγκρούονται και συνενώνονται, δημιουργώντας μια όλο και μεγαλύτερη μάζα.

Ο Δρ. Rice όμως θεωρεί ότι ο πρωτο-πλανήτης στον αστερισμό του Ταύρου σχηματίστηκε σχετικά γρήγορα όταν μια περιοχή του δίσκου κατέρρευσε για την δημιουργία μιας αυτόνομης δομής. Αυτό μπορεί να συνέβη λόγω της βαρυτικής αστάθειας στον ίδιο το δίσκο.

Σύμφωνα με τον Δρ. Rice, οι προσομοιώσεις που πραγματοποιήθηκαν στον υπολογιστή ταίριαζαν απόλυτα με τις παρατηρήσεις κάτι το οποίο επιβεβαιώνει την εγκυρότητα της υπόθεσης.

Αρκετό ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι ένα άλλο νεαρό άστρο στην ίδια περιοχή, ονόματι XZ Tau, πιθανόν πραγματοποίησε ένα κοντινό πέρασμα από το HL Tau πριν από 1.600 χρόνια.

Αν και δεν αποτελεί αιτία σχηματισμού πλανητών, είναι πολύ πιθανό αυτό το πέρασμα να προκάλεσε διαταραχή στο δίσκο, προκαλώντας αστάθεια. «Είναι λογικό ένα ξαφνικό τράνταγμα σε μια πλευρά του δίσκου γύρω από το HL Tau να προκάλεσε αστάθεια και αυτό να ήταν το ερέθισμα για τη δημιουργία του πλανήτη,» εξηγεί η Δρ.Greaves.

BBC News-news.pathfinder.gr

Χρησιμοποιώντας τις πιο ευαίσθητες εικόνες που λήφθηκαν ποτέ με το Υπέρυθρο Τηλεσκόπιο (UKIRT) του Ηνωμένου Βασιλείου, αστρονόμοι έχουν βρει πειστικές αποδείξεις ότι οι γαλαξίες που σχηματίστηκαν στις απαρχές της ιστορίας του Κόσμου κατοικούν μέσα σε τεράστια νέφη της αόρατης σκοτεινής ύλης και θα εξελιχθούν τελικά στους πιο μεγάλους και βαρείς γαλαξίες, που υπάρχω σήμερα.

Ο Will Hartley του πανεπιστημίου Nottingham ήταν επικεφαλής αυτής της μελέτης.

Οι απόμακροι γαλαξίες που προσδιορίζονται στις εικόνες του UKIRT θεωρούνται ηλικιωμένοι επειδή είναι πλούσιοι σε παλαιά, κόκκινα αστέρια. Εντούτοις, επειδή το φως από αυτά τα συστήματα χρειάστηκε μέχρι και 10 δισεκατομμύρια χρόνια για να φθάσει στη Γη, θεωρούνται ότι εμφανίστηκαν στο πολύ πρώιμο σύμπαν, ακριβώς 4 δισεκατομμύρια χρόνια μετά από τη Μεγάλη Έκρηξη. Η παρουσία τέτοιων πλήρως εξελιγμένων γαλαξιών, τόσο νωρίς στη ζωή του Κόσμου, είναι δύσκολο να εξηγηθεί και είναι ένας σημαντικός γρίφος για τους αστρονόμους, οι οποίοι μελετούν πώς σχηματίζονται και εξελίσσονται οι γαλαξίες.

Τα λευκά βέλη δείχνουν λίγους παλιούς και βαρείς γαλαξίες, σε μια απόσταση 10 δισ. έτη φωτός

Ο Hartley και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν τις εικόνες του UKIRT για να υπολογίσουν τη μάζα της σκοτεινής ύλης που περιβάλλει τους παλαιούς γαλαξίες, μετρώντας την πυκνότητα που συσσωρεύονται μαζί οι γαλαξίες. Όλοι οι γαλαξίες θεωρούνται πως σχηματίζονται μέσα στους μεγάλους φωτοστεφάνους (άλως) της σκοτεινής ύλης, καταρρέοντας κάτω από τη δικιά τους βαρύτητα, από μια αρχικά ομαλή κατανομή της ύλης μετά από το Big Bang.

Αυτοί οι φωτοστέφανοι (άλως) είναι αόρατοι με τα κανονικά τηλεσκόπια αλλά η μάζα τους μπορεί να υπολογιστεί μέσω της ανάλυσης της συγκέντρωσης των γαλαξιών.

Ο Hartley εξηγεί: "Ευτυχώς, ακόμα κι αν δεν ξέρουμε τι είναι η σκοτεινή ύλη, μπορούμε να καταλάβουμε τι επιπτώσεις έχει η βαρύτητα σε αυτήν και πως θα συγκεντρωθεί σε μεγάλα κομμάτια. Μπορούμε να δούμε ότι οι παλαιοί, κόκκινοι γαλαξίες συγκεντρώνονται μαζί πολύ πιο έντονα από τους νέους, μπλε γαλαξίες. Έτσι ξέρουμε ότι οι αόρατοι φωτοστέφανοι τους από σκοτεινή ύλη πρέπει να είναι και πιο βαρείς."

Οι φωτοστέφανοι που περιβάλλουν τους παλαιούς γαλαξίες στον πρώιμο Κόσμο βρέθηκαν να είναι εξαιρετικά βαρείς, περιέχοντας υλικό που είναι εκατό χιλιάδες δισεκατομμύρια φορές τη μάζα του ήλιού μας. Κοντά μας, οι φωτοστέφανοι αυτού του μεγέθους είναι γνωστό πως περιέχουν μέσα τους γιγαντιαίους ελλειπτικούς γαλαξίες, οι μεγαλύτεροι γνωστοί γαλαξίες.

"Αυτό μας προσφέρει μια άμεση σύνδεση μέχρι τον σημερινό Κόσμο," λέει ο Hartley, "και μας πληροφορεί ότι αυτοί οι απόμακροι παλαιοί γαλαξίες πρέπει τελικά να εξελιχθούν σε πιο βαρείς αλλά και πιο εξοικειωμένους σε μας ελλειπτικούς γαλαξίες, τους οποίους βλέπουμε γύρω μας σήμερα. Η γνώση του πώς σχηματίζονται αυτοί οι τεράστιοι ελλειπτικοί γαλαξίες, είναι ένα από τα μεγαλύτερα ανοικτά ζητήματα στη σύγχρονη αστρονομία, και αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα για την κατανόηση της ιστορίας τους."

ΠΗΓΗ http://www.physics4u.gr/news/2008/scnews3285.html

Ο Βρετανός φυσικός Πίτερ Χίγκς εξέφρασε την πεποίθηση του ότι σύντομα θα αποδειχθεί η ύπαρξη της δύναμης που δίνει μάζα στο σύμπαν και καθιστά δυνατή την ύπαρξη της ζωής, θεωρία που διατύπωσε ο ίδιος πριν από 40 περίπου χρόνια.

Ο Χιγκς ανέφερε ότι το σωματίδιο γνωστό ως «μποζόνιο Χίγκς» θα εντοπισθεί όταν τεθεί σε πλήρη λειτουργία ο μεγάλος επιταχυντής σωματιδίων του ερευνητικού κέντρου CERN στα σύνορα Γαλλίας - Ελβετίας. «Το πιο πιθανό είναι το σωματίδιο να εμφανιστεί αρκετά γρήγορα, είμαι 90% σίγουρος ότι θα συμβεί έτσι», δήλωσε ο 78χρονος σήμερα Χίγκς.

Η ύπαρξη του αόρατου πεδίου για το οποίο πρώτος μίλησε ο Βρετανός φυσικός είναι σήμερα αποδεκτή από τους επιστήμονες, ενώ η δημιουργία τοποθετείται χρονικά μερικά εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, 15 δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Η θεωρία του προέκυψε προκειμένου να εξηγήσει το γιατί η μάζα εξαφανίζεται όταν η ύλη διασπάται στα μικρότερα μέρη της, σε άτομα, μόρια και θεωρητικά υποατομικά σωματίδια (quark).

Μέχρι σήμερα το μποζόνιο Χιγκς, γνωστό και ως «σωματίδιο του Θεού», δεν έχει εντοπιστεί, παρά τις προσπάθειες εύρεσής του σε πειράματα στο Fermilab, έναν επιταχυντή σωματιδιών στις ΗΠΑ, με μικρότερες ωστόσο δυνατότητες σε σχέση με τον αντίστοιχο στο CERN.

Ο Χιγκς εξέφρασε την ελπίδα ότι η ύπαρξη του σωματιδίου θα αποδειχθεί πριν το 2009, αφού κατά πάσα πιθανότητα δεν θα γίνει άμεσα αντιληπτό αλλά θα προκύψει από την επεξεργασία των στοιχείων που θα συγκεντρωθούν από τις δισεκατομμύρια συγκρούσεις μέσα στον LHC. «Τα πάντα συμβαίνουν τόσο γρήγορα που η ύπαρξη του μποζονίου μπορεί να είναι κρυμμένη στα δεδομένα που θα συλλεχθούν, οπότε και να αργήσει ο εντοπισμός του», κατέληξε ο επιφανής Βρετανός φυσικός.

πηγή:www.madata.gr

Την πρώτη γεύση των δυνατοτήτων του Grid -10.000 φορές μεγαλύτερες ταχύτητες από μια ευρυζωνική σύνδεση- θα πάρουμε μέσα στο καλοκαίρι που έρχεται, όταν το ερευνητικό κέντρο CERN στη Γενεύη θα θέσει σε λειτουργία τον καινούργιο επιταχυντή σωματιδίων LHC (Large Hadron Collider).

Οπως έγινε γνωστό, με τη χρήση του «Πλέγματος» τα αποτελέσματα του πρώτου πειράματος του LHC θα μεταδοθούν από το CERN σε 11 ερευνητικά κέντρα που βρίσκονται σε διάφορες περιοχές του πλανήτη ακριβώς το ίδιο δευτερόλεπτο.

Προς το παρόν η τεχνολογία Grid, η οποία βασίζεται στη χρήση οπτικών ινών και σε μοντέρνου τύπου κέντρα δρομολόγησης της πληροφορίας, χρησιμοποιείται μεταξύ συγκεκριμένων θυλάκων γνώσης και έρευνας.

Κέντρο του Grid είναι το CERN, απ' όπου το 1989 ξεκίνησε και το Διαδίκτυο. Από τη Γενεύη τα καλώδια οπτικών ινών μεταφέρονται σε 11 άλλα κέντρα στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Απω Ανατολή, στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο.

Συνολικά αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 55.000 υπολογιστές συνδεδεμένοι στο «Πλέγμα», που όμως σε δύο χρόνια -σύμφωνα με εκτιμήσεις- θα έχουν φτάσει τους 200.000.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, στο μέλλον το Grid θα μπορεί να μεταφέρει εικόνες ολογραμμάτων, να επιτρέπει την ταυτόχρονη συμμετοχή σε ηλεκτρονικά παιχνίδια στο Διαδίκτυο εκατοντάδων χιλιάδων χρηστών, να παρέχει υψηλής ευκρίνειας τηλεφωνία με βίντεο στην τιμή αστικής κλήσης, ενώ οι χρήστες του θα μπορούν να «κατεβάζουν» ταινίες μέσα σε μόνο μερικά δευτερόλεπτα.

Αν και το ίδιο το δίκτυο του «Πλέγματος» είναι απίθανο να είναι προσβάσιμο από ιδιώτες, οι διάφορες εταιρείες τηλεπικοινωνιών έχουν ήδη αρχίσει να εκμεταλλεύονται τις τεχνολογίες που έχουν αναπτυχθεί στο CERN.

Οπως μάλιστα δηλώνει ο Ιαν Μπερντ, επικεφαλής του υψηλής ταχύτητας δικτύου του ερευνητικού κέντρου της Γενεύης, «η τεχνολογία Grid θα μπορούσε να κάνει το Ιντερνετ τόσο γρήγορο, ώστε η αποθήκευση των πληροφοριών στους υπολογιστές θα ήταν άχρηστη, τα πάντα θα υπήρχαν αποθηκευμένα στο Ιντερνετ».

Γενεύη




Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες ανακοίνωσε την Τρίτη συνεργασία με το Google Earth για την παρακολούθηση των προσφύγων από το πολύπαθο Νταρφούρ του Σουδάν και την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης.

Στον εικονικό πλανήτη του Google Earth, οι χρήστες θα μπορούν για παράδειγμα να κάνουν κλικ σε ένα από τα στρατόπεδα του Τσαντ όπου καταφεύγουν οι πρόσφυγες και να βλέπουν πληροφορίες για την καθημερινή τους ζωή, την ιστορία τους και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ανθρωπιστικές οργανώσεις.

«Το Google Earth αποτελεί για την Ύπατη Αρμοστεία έναν πανίσχυρο τρόπο για να δείξουμε το ζωτικό έργο που επιτελούμε στις πιο απομακρυσμένες και δύσκολες περιπτώσεις μετατόπισης πληθυσμών» δήλωσε ο αναπληρωτής Ύπατος Αρμοστής για τους πρόσφυγες Κρεγκ Τζόνστον παρουσιάζοντας τη νέα υπηρεσία στη Γενεύη.

Η νέα υπηρεσία, που καλύπτει και τις αποστολές του ΟΗΕ στο Ιράκ και την Κολομβία, προσφέρεται μέσω του προγράμματος Google Earth Outreach, μέσω του οποίου οι οργανισμοί μπορούν να προβάλλουν τα δικά τους δεδομένα και πληροφορίες ως επιπλέον «στρώματα» στους χάρτες του Google Earth.

Newsroom ΔΟΛ

Μπαϊκονούρ, Καζακστάν




Ρωσικό σκάφος Soyuz που μεταφέρει δύο κοσμοναύτες και την πρώτη Νοτιοκορεάτισσα αστροναύτη εκτοξεύτηκε την Τρίτη από το Καζακστάν για μια αποστολή 14 ημερών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).

Η 29χρονη Γι Σο-Γιεόν, μηχανικός νανοτεχνολογίας, και οι δύο Ρώσοι, που επίσης ταξιδεύουν στο Διάστημα για πρώτη φορά, αναχώρησαν από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στις 14.16 ώρα Ελλάδας. Θα παραμείνουν στριμωγμένοι στην κάψουλα για σχεδόν δύο ημέρες μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους.

Η Νότιος Κορέα πλήρωσε περίπου 20 εκατ. δολάρια στη Ρωσία ώστε να γίνει η 30ή χώρα που στέλνει άνθρωπο σε τροχιά. Οι συμπατριώτες της Γι ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς, ενώ η μητέρα της λιποθύμησε από τη συγκίνηση. Η οικογένεια της Γι βρισκόταν στο ειδικό παρατηρητήριο κοντά στην εξέδρα εκτόξευσης, η ίδια από την οποία είχε αναχωρήσει στο ιστορικό του ταξίδι ο Γιούρι Γκαγκάριν το 1961.

Όπως αναφέρει το Reuters, μέχρι πριν έναν μήνα η Γι ήταν μόνο αναπληρωματικό μέλος και επελέγη για την αποστολή όταν ο Κο Σαν, ο πρώτος υποψήφιος της Νοτίου Κορέας, κατηγορήθηκε από τους Ρώσους ότι απομάκρυνε ευαίσθητα ντοκουμέντα από το κέντρο εκπαίδευσης κοσμοναυτών.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από Associated Press

Βρυξέλλες




Οι πληροφορίες που συγκεντρώνουν για τους χρήστες οι μηχανές αναζήτησης είναι δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, που χρήζουν της αντίστοιχης προστασίας, και δεν πρέπει να διατηρούνται για περισσότερο από έξι μήνες, καταλήγει έκθεση ειδικών για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Αν η Επιτροπή ακολουθήσει τη συνήθη πρακτική της και αποδεχτεί τις συστάσεις των ειδικών, οι γίγαντες της διαδικτυακής αναζήτησης, Google, Yahoo και Microsoft, θα μπορούσαν να βρεθούν σε δύσκολη θέση.

Μετά τη δημοσιοποίηση της έκθεσης από την ευρωπαϊκή «Ομάδα Εργασίας του Αρθρου 29», η Google έσπευσε να υπερασπιστεί τις πρακτικές της υποστηρίζοντας ότι η συλλογή δεδομένων είναι απαραίτητη για τη βελτιστοποίηση των αποτελεσμάτων αναζήτησης.

Η Google επισήμανε ακόμα ότι τα δεδομένα των χρηστών καθίστανται ανώνυμα με ειδικούς αλγόριθμους έπειτα από διάστημα 18 μηνών. Η ίδια τακτική εφαρμόζεται από τη Microsoft, ενώ στο Yahoo το αντίστοιχο διάστημα είναι 13 μήνες.

Η Ομάδα Εργασίας επιβεβαιώνει στην έκθεσή της την προσωπική φύση τόσο των διαδικτυακών διευθύνσεων (IP) όσο και των πληροφοριών που συλλέγονται αυτόματα μέσω των λεγόμενων cookies (μικρά αρχεία που αποθηκεύουν οι δικτυακοί τόποι στους υπολογιστές των χρηστών).

Ζητά από τις μηχανές αναζήτησης να ενημερώνουν καλύτερα τους χρήστες για τη συλλογή δεδομένων, ειδικά μάλιστα όταν τα δεδομένα που συλλέγονται από μία υπηρεσία μεταφέρονται αυτόματα και σε άλλη (για παράδειγμα, από την υπηρεσία ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στη μηχανή αναζήτησης).

Επιπλέον, η Ομάδα δεν κρίνει απαραίτητη για τη λειτουργία των μηχανών τη διατήρηση προσωπικών δεδομένων πέρα από τους έξι μήνες. Επισημαίνει ακόμα ότι η χρήση που γίνεται στα δεδομένα αυτά δεν είναι σαφής και θα μπορούσε να κρύβει σκοπιμότητες.

«Κατά τη γνώμη της Ομάδας Εργασίας, οι μηχανές αναζήτησης ως συλλέκτες δεδομένων χρήσης δεν έχουν εξηγήσει ικανοποιητικά στους χρήστες τη φύση και το σκοπό των λειτουργιών τους» αναφέρει το κείμενο. «Η Ομάδα Εργασίας δεν βλέπει βάση για τη διατήρηση [των δεδομένων] πέρα από τους έξι μήνες».

Από την πλευρά του, ο Πίτερ Φλάισερ, σύμβουλος της Google για θέματα ιδιωτικής ζωής, δήλωσε ότι η εταιρεία δίνει προτεραιότητα στην προστασία των χρηστών και χρησιμοποιεί τα δεδομένα χρήσης αποκλειστικά για τη βελτίωση των υπηρεσιών της.

«Πιστεύουμε ότι οι απαιτήσεις για τη διατήρηση των δεδομένων πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την ανάγκη για προσφορά ποιοτικών προϊόντων και υπηρεσιών, όπως ακριβή αποτελέσματα αναζήτησης και ασφάλεια του συστήματος» αναφέρει ο Φλάισερ στην ανακοίνωσή του.

Newsroom ΔΟΛ

Εικόνα από τη λίμνη Κορώνεια

Στο μικροσκόπιο των εμπειρογνωμόνων της ΕΕ μπαίνει η Eλλάδα για μια σειρά περιβαλλοντικά θέματα. Κλιμάκιο επιστημόνων θα εξετάσει όλα τα «καυτά» ζητήματα, όπως η διαχείριση των υδάτινων πόρων, οι ΧΥΤΑ, η εκτροπή του Αχελώου και η ρύπανση στην Κορώνεια.

Όπως αναφέρει Το Βήμα της Τρίτης, κλιμάκιο επιστημόνων και ειδικών της Κομισιόν θα βρίσκεται από σήμερα στην Ελλάδα για σειρά συναντήσεων με υπηρεσιακούς παράγοντες του ΥΠΕΧΩΔΕ.

Στην κορυφή της λίστας των φακέλων που θα εξεταστούν από το κλιμάκιο των εμπειρογνωμόνων βρίσκεται η ενσωμάτωση και η εφαρμογή της οδηγίας-πλαισίου (2000/60) για την ορθολογική διαχείριση, την ποιότητα και τα μέτρα προστασίας των υδάτινων πόρων.

Επίσης θα ζητηθούν στοιχεία για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων και την πάταξη του φαινομένου των ανεξέλεγκτων χωματερών. Το θέμα των ΧΥΤΑ πρέπει να έχει κλείσει μέχρι το τέλος του έτους με την παύση λειτουργίας όλων των παράνομων χωματερών.

Η εκτροπή του Αχελώου αναμένεται να βρεθεί στο επίκεντρο της συλλογής στοιχείων, ενώ έρευνα πρόκειται να ξεκινήσει και για την υπόθεση της ρύπανσης στον Ασωπό, καθώς και στην ευρύτερη περιοχή του Ευβοϊκού Κόλπου.

Τελευταίο ζήτημα που αναμένεται να απασχολήσει το κλιμάκιο των ερευνητών είναι η υπόθεση της ρύπανσης στη λίμνη Κορώνεια με επίκεντρο τους αργούς ρυθμούς απορρόφησης των προβλεπομένων ευρωπαϊκών κονδυλίων.

Σε περίπτωση διαπίστωσης παραβιάσεων της ευρωπαϊκής νομοθεσίας η Ελλάδα κινδυνεύει με παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και με εκ νέου επιβολή προστίμων.

Newsroom ΔΟΛ

Περισσότεροι από 60.000 άνθρωποι επισκέφτηκαν το Σαββατοκύριακο το CERN για να θαυμάσουν από κοντά το μεγαλύτερο επιστημονικό όργανο του κόσμου, πριν ξεκινήσει η λειτουργία του το καλοκαίρι.

Ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων, εγκατεστημένος μέσα σε μια υπόγεια κυκλική σήραγγα 23 χιλιομέτρων, κάτω από τα σύνορα Γαλλίας-Ελβετίας, θα επιτρέψει στους επιστήμονες να αναδημιουργήσουν τις συνθήκες που επικρατούσαν λίγες στιγμές μετά τη Μεγάλη Έκρηξη που γέννησε το Σύμπαν.

«Μετά την έναρξη της λειτουργίας του, μόνο τεχνικοί και φυσικοί θα επιτρέπεται να έχουν πρόσβαση στο τούνελ λόγω της ραδιενέργειας που θα απελευθερώνονται στα πείράματα» δήλωσε στους επισκέπτες ο Αντόνιο Κουένκρα, επικεφαλής θεμάτων ασφαλείας στο CERN (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικής Έρευνας).

Περίπου 23.000 άτομα εμφανίστηκαν στις εγκαταστάσεις του LHC το Σάββατο, ημέρα αφιερωμένη στα μέλη του προσωπικού και τις οικογένειές τους, και ακόμα 40.000 τις επισκέφτηκαν την Κυριακή, ανέφερε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Τζέιμς Γκίλιερ, εκπρόσωπος του CERN.

Μέσα στη σήραγγα του LHC, δύο αντιπαράλληλες δέσμες πρωτονίων θα συγκρούονται κινούμενες με την ταχύτητα του φωτός. Τα υποατομικά συντρίμμια της σύγκρουσης θα καταγράφονται από μια σειρά γιγάντιων επιταχυντών.

Τα πειράματα ίσως επιβεβαιώσουν την ύπαρξη του μποζόνιου Χιγκς, ενός φευγαλέου θεωρητικού σωματιδίου που εξηγεί γιατί η ύλη έχει μάζα.

Ίσως επίσης αποκαλύψει τη σύσταση της σκοτεινής ύλης, του μυστηριώδους υλικού από το οποίο αποτελείται το μεγαλύτερο μέρος του Σύμπαντος.

Οι υπεύθυνοι του CERN καθησύχασαν τους κατοίκους ότι δεν έχουν τίποτα να φοβούνται από τα πειράματα: «Δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας -η ποσότητα της σκοτεινής ύλης [που θα παρήγαγε ο LHC] θα ήταν ελάχιστη» είπε η υπεύθυνη του γραφείου Τύπου Σοφί Τεσορί.

Οι πρώτες δοκιμές του LHC αναμένεται να αρχίσουν τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο, ενώ τα επίσημα εγκαίνια θα ακολουθήσουν τον Οκτώβριο.

Newsroom ΔΟΛ

Ρωσικό σκάφος Soyuz που μεταφέρει δύο κοσμοναύτες και την πρώτη Νοτιοκορεάτισσα αστροναύτη εκτοξεύτηκε την Τρίτη από το Καζακστάν για μια αποστολή 14 ημερών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).

Η 29χρονη Γι Σο-Γιεόν, μηχανικός νανοτεχνολογίας, και οι δύο Ρώσοι, που επίσης ταξιδεύουν στο Διάστημα για πρώτη φορά, αναχώρησαν από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στις 14.16 ώρα Ελλάδας. Θα παραμείνουν στριμωγμένοι στην κάψουλα για σχεδόν δύο ημέρες μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους.

Η Νότιος Κορέα πλήρωσε περίπου 20 εκατ. δολάρια στη Ρωσία ώστε να γίνει η 30ή χώρα που στέλνει άνθρωπο σε τροχιά. Οι συμπατριώτες της Γι ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς, ενώ η μητέρα της λιποθύμησε από τη συγκίνηση. Η οικογένεια της Γι βρισκόταν στο ειδικό παρατηρητήριο κοντά στην εξέδρα εκτόξευσης, η ίδια από την οποία είχε αναχωρήσει στο ιστορικό του ταξίδι ο Γιούρι Γκαγκάριν το 1961.

Όπως αναφέρει το Reuters, μέχρι πριν έναν μήνα η Γι ήταν μόνο αναπληρωματικό μέλος και επελέγη για την αποστολή όταν ο Κο Σαν, ο πρώτος υποψήφιος της Νοτίου Κορέας, κατηγορήθηκε από τους Ρώσους ότι απομάκρυνε ευαίσθητα ντοκουμέντα από το κέντρο εκπαίδευσης κοσμοναυτών.

Μπορεί άραγε η επιστήμη να εξηγήσει πώς άρχισε το Σύμπαν; Κάθε άποψη γίνεται πεδίο διενέξεων από τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα. Αθεϊστές, θεολόγοι, κοσμολόγοι, φυσικοί μπλέκουν σε ζητήματα που δεν έχουν ακόμα ξεκαθαριστεί για την επιστήμη. Το κουβάρι όμως των αναπάντητων ερωτημάτων αρχίζει σιγά σιγά να ξετυλίγεται, υπέρ της επιστήμης.

Έτσι, ολόκληρο το Σύμπαν μπορεί να έχει ξεπηδήσει κυριολεκτικά από το τίποτα, να έχει δηλαδή δημιουργηθεί από μια κβαντική διακύμανση με τον ίδιο τρόπο που η κβαντική απροσδιοριστία επιτρέπει σ' ένα φανταστικό ζευγάρι σωματιδίου-αντισωματιδίου να έχει ξεπηδήσει από το κενό και να ζήσει για κάποιο διάστημα, προτού αλληλοεξουδετερωθεί.

Η ιδέα πρωτοεμφανίστηκε στο περιοδικό Nature τον Δεκέμβριο του 1973, με τη μορφή μιας επιστημονικής εργασίας του Edward Tryon. O Tryon πρότεινε αυτό που ο ίδιος ονόμαζε "το απλούστερο και ελκυστικότερο" μοντέλο της Μεγάλης Έκρηξης, ότι δηλαδή "το Σύμπαν μας είναι μια διακύμανση του κενού". Σαν αφορμή για την εισαγωγή αυτού του μοντέλου στην κοσμολογική διαμάχη, υπήρξε ένας υπολογισμός ο οποίος έδειχνε ότι κάθε κλειστό Σύμπαν πρέπει να έχει μηδενική καθαρή ενέργεια.

Πριν όμως τον Edward Tryon, στις αρχές της δεκαετίας του '70, οι ρώσοι φυσικοί Ya. Zel'dovitch και Α. Starobinski της ακαδημίας επιστημών της τότε ΕΣΣΔ πρότειναν ότι η ταχύτατη μεταβολή της γεωμετρίας του διαστήματος κατά τη διάρκεια της εποχής Planck, μπορεί στην πραγματικότητα να είχε δημιουργήσει όλη την ύλη, την αντι-ύλη και την ακτινοβολία που υπήρχε αμέσως μετά από τη δημιουργία του Κόσμου. Στην θεωρία που δημιούργησαν οι δύο Ρώσοι φυσικοί, η ταχύτατα μεταβαλλόμενη γεωμετρία του διαστήματος δημιούργησε σωματίδια και αντισωματίδια με μάζες 1019 GeV.

Αυτή η παραγωγή της ύλης και αντι-ύλης αφαίρεσε ενέργεια από τις τεράστιες διακυμάνσεις που συνέβαιναν στη γεωμετρία του διαστήματος, και τελικά πέτυχε να τις μετριάσει συνολικά μέχρι το τέλος της εποχής Planck. Επίσης, οι ίδιοι διαπίστωσαν ότι ο ρυθμός δημιουργίας σωματιδίων αυξήθηκε καθώς δημιουργήθηκαν όλο και περισσότερα σωματίδια.

Μετά πήραν τη σκυτάλη κι άλλοι φυσικοί - όπως ο προαναφερθείς Edward Tryon του Κολεγίου Hunter στο Μανχάταν, οι R. Brout, F. Englert και E. Gunzig από το Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών κλπ - που έριξαν κι άλλο φως στο πως έγινε η δημιουργία του Κόσμου. Η ομάδα αυτή - κυρίως όμως ο Edward Tryon - πιστεύει ότι στην αρχή δεν υπήρχε τίποτα! Αυτό ήταν το αρχέγονο κενό του διαστήματος.

Οι οπαδοί της εξέλιξης κατηγορούν συνήθως τους δημιουργιστές πως πιστεύουν ότι ο Θεός δημιούργησε τον Κόσμο εκ του μηδενός - δηλαδή από το τίποτα. Η ιδέα ότι ο Θεός με την θέληση του δημιούργησε απλά τον Κόσμο, χωρίς χρησιμοποιήσει κανένα υλικό, απορρίπτεται από το χέρι από τους οπαδούς της εξέλιξης, δεδομένου ότι αυτό θα περιείχε υπερφυσική δράση, η οποία είναι εξ ορισμού μη επιστημονική.

Όμως τώρα ακούμε τους εξελικτικούς κοσμολόγους να ισχυρίζονται ότι ο Κόσμος εξελίχθηκε από το τίποτα! Τουλάχιστον, οι δημιουργιστές θέτουν σαν αίτημα, σαν προϋπόθεση, τουλάχιστον μια επαρκή αιτία για να δημιουργηθεί ο Κόσμος. Την παρουσία ενός άπειρου, ενός παντοδύναμου, ενός πάνσοφου, ενός υπέρτατου, ενός μόνου υπάρχοντος, Θεού δημιουργού. Για εκείνους που πιστεύουν στο Θεό, η δημιουργία εκ του μηδενός είναι εύλογο και λογικό. Φαίνεται ότι αυτό ισχύει και για τους σημερινούς κοσμολόγους.

Ο Edward Tryon, ένας από τους πρώτους που πρότεινε αυτήν την ιδέα λέει: "Το 1973, πρότεινα ότι ο Κόσμος μας δημιουργήθηκε αυθόρμητα από το τίποτα (εκ του μηδενός), ως αποτέλεσμα των καθιερωμένων αρχών της κβαντικής φυσικής. Αυτή η πρόταση φάνηκε σε άλλους ανθρώπους παράλογη σε άλλους γοητευτική ή και τα δύο. Ήταν φυσικό. Αλλά μια δεκαετία αργότερα είχε γίνει ημιεπίσημο "επιστημονικό" δόγμα, και οι κοσμολόγοι την αντιμετώπισαν αρκετά σοβαρά."

Εξέλιξη από το Τίποτα

Στην αρχή - λένε- υπήρχε πλήρες σκοτάδι, ακόμα δεν υπήρχε κανένα φως, καμιά ακτινοβολία, καμιά ύλη. Ο αριθμός των χωρικών διαστάσεων πιθανώς δεν ήταν τότε τρεις, αλλά μπορεί να ήταν 11 σύμφωνα με τη θεωρία της υπερβαρύτητας. Σε αυτό το άπειρο κενό, εμφανίστηκαν τυχαίες διακυμάνσεις που άλλαζαν πολύ ελαφρώς την ενέργεια του κενού στα διάφορα σημεία του διαστήματος. Τελικά, μία από αυτές τις διακυμάνσεις πέτυχε μια κρίσιμη ενέργεια και άρχισε να αυξάνεται.

Μόλις αυξήθηκε, δημιουργήθηκαν πολύ βαριά σωματίδια που ονομάζονται λεπτοκουάρκ και αντι-λεπτοκουάρκ, αναγκάζοντας έτσι την διαστολή να επιταχυνθεί. Αυτό μοιάζει σαν τη σφαίρα που κυλά προς τα κάτω από έναν λόφο και στην αρχή κινείται αργά ενώ έπειτα αυξάνει την ορμή του. Η διαστολή του πρωτο-κόσμου, στη συνέχεια, δημιούργησε αναγκαστικά ακόμα περισσότερα λεπτοκουάρκς. Αυτός ο μανιώδης κύκλος συνεχίστηκε μέχρι, επιτέλους, τα λεπτοκουάρκ διασπάστηκαν στα κουάρκ, λεπτόνια (ηλεκτρόνια, μιόνια κλπ...) και τα αντισωμάτιά τους και τότε το σύμπαν ξέφυγε - αναδύθηκε - από την εποχή Planck. Η δημιουργία σωματιδίων σταμάτησε μόλις υποχώρησαν οι διακυμάνσεις στη γεωμετρία του διαστήματος.

Έτσι, μένουμε με την αξιοπρόσεκτη δυνατότητα ότι, στην αρχή, κυριολεκτικά στην αρχή, από το τίποτα από το καθόλου προέκυψε σχεδόν όλη η ύλη και ακτινοβολία που βλέπουμε τώρα. Αυτή η διαδικασία έχει περιγραφεί από το φυσικό Frank Wilczyk στο πανεπιστήμιο Santa Barbara με τη ρήση, "ο λόγος που υπάρχει κάτι αντί για το τίποτα, είναι ότι το τίποτα είναι ασταθές".

Χρειάζεται να υπάρχει μια σφαίρα που να κάθεται στην κορυφή ενός απότομου λόφου, αλλά και η παραμικρότερη σταγόνα μπορεί να τη θέσει σε κίνηση. Μια τυχαία διακύμανση στο διάστημα ήταν προφανώς ότι χρειαζόταν για να αποδεσμεύσει μια απίστευτα μεγάλη λανθάνουσα ενέργεια του κενού, δημιουργώντας κατά συνέπεια την ύλη και την ενέργεια και ένα διαστελλόμενο σύμπαν από το "ολωσδιόλου τίποτα".

Το σύμπαν δεν άρχισε να υπάρχει στιγμιαία, αλλά δημιουργήθηκε σε μια στιγμή με μια διαδικασία "αυτοδύναμης ανάπτυξης". Μόλις δημιουργήθηκαν μερικά σωματίδια από τις κβαντικές διακυμάνσεις του άδειου κενού, έγινε πιο εύκολο τότε να εμφανιστούν λίγα περισσότερα και έτσι, με μια γρήγορη κλιμακούμενη διαδικασία, το σύμπαν πήρε μπρος από την ανυπαρξία.

Πόσο καιρό χρειάστηκε αυτό για να γίνει; Το αρχέγονο κενό θα μπορούσε να υπήρχε μια αιωνιότητα προτού να συμβεί η ιδιαίτερη αυτή διακύμανση του κενού, που προκάλεσε τον Κόσμο μας. Ο Edward Tryon το εκφράζει με το ρητό ότι "ο Κόσμος μας είναι απλά ένα από εκείνα τα πράγματα που συμβαίνουν από καιρό σε καιρό".

Μηδενική Ενέργεια

Σε γενικές γραμμές, μπορούμε αυτή τη θεωρία να την κατανοήσουμε από την άποψη της αρνητικής βαρυτικής ενέργειας που κατέχει το Σύμπαν, και η οποία είναι τόσο μεγάλη αρνητικά ώστε να εξουδετερώνει το σύνολο της θετικής υλοενέργειας (mc2) του Σύμπαντος. Με τον συλλογισμό αυτό αποδεικνύεται ότι ένα κλειστό Σύμπαν, έχει συνολικά μηδενική ενέργεια. Αυτή η κατάσταση είναι το "δωρεάν γεύμα" που έλεγε ο ιδρυτής του πληθωρισμού Alan Guth.

Αν το Σύμπαν περιέχει συνολικά μηδενική ενέργεια, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή θα είναι ελεύθερη. Και τελικά, δεν ισχύει το "κάτι από το τίποτα", αλλά το "τίποτα από το τίποτα".

O Tryon απέδειξε ότι η σχέση απροσδιοριστίας ΔΕ*Δt=h/2π επιτρέπει σε οτιδήποτε διαθέτει μηδενική ενέργεια να υπάρξει για όσο θέλουμε, επειδή αν η ενέργεια είναι μηδέν, τότε και η απροσδιοριστία της ενέργειας ΔΕ είναι επίσης μηδέν. Δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα στο να "δανειστούμε" ενέργεια από το κενό για τη δημιουργία του Σύμπαντος, επειδή σε πρώτη φάση δεν χρειάζεται καθόλου ενέργεια, αλλά δεν χρειάζεται να την "επιστρέψουμε" γιατί το "ισοζύγιο" παραμένει αμετάβλητο!

Αυτή η απλοϊκά υπεραπλουστευμένη ερμηνεία των κανόνων της απροσδιοριστίας δεν προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις στη δεκαετία του 1970. Ήταν μια πολύ πρόχειρη περιγραφή και προφανώς δεν αφορούσε μια ακριβή περιγραφή του Σύμπαντος. Κι είχε φυσικά προβλήματα.

Θεωρώντας, για παράδειγμα, με τη δημιουργία ζευγαριών φανταστικών (εικονικών) σωματιδίων σαν πρότυπο, το Σύμπαν μας θα έπρεπε να περιείχε ίσες ποσότητες ύλης και αντιύλης, πράγμα που δεν φαίνεται να ισχύει. Και η βασική ιδέα του συλλογισμού ήταν ότι το Σύμπαν είναι κλειστό, ενώ στα μέσα της δεκαετίας του 1970 κυριαρχούσε η αντίληψη ότι το Σύμπαν ήταν ανοιχτό. Και τελικά, αν μια κβαντική διακύμανση η οποία συμπεριλάμβανε το σύνολο της ύλης του Σύμπαντος δημιουργόταν σε μια υπερ-πυκνή κατάσταση, τότε γιατί δεν κατέρρεε σε μια ιδιαιτερότητα (μαύρη τρύπα), κάτω από την επίδραση της ίδιας της βαρύτητας;

Οι δυσκολίες αυτές έμοιαζαν να είναι ανυπέρβλητες. Αλλά η καινοτομία του πληθωρισμού και οι θεωρίες GUT, άλλαξαν την κατάσταση.

Ο πληθωρισμός - όπως τον ανέπτυξε ο Alan Guth - λέει ότι η διαστολή ήταν τόσο μεγάλη και γρήγορη που το αρχικό σύμπαν δεν μπόρεσε να γίνει μια ιδιομορφία σαν τη μαύρη τρύπα, αλλά να εξαπλωθεί και να γίνει επίπεδο. Συγχρόνως, η περιγραφή της διάσπασης των μποζονίων X (τα σωματίδια της μοναδικής υπερδύναμης που υπήρχε στην αρχή του Κόσμου) από τις GUTs λέει ότι ένα ενεργητικό πρωταρχικό Σύμπαν, που δημιουργήθηκε με ίσους αριθμούς X και αντι-Χ, θα εξελιχθεί σε μια κατάσταση η οποία θα συμπεριλαμβάνει ένα μικρό υπόλοιπο ύλης (ενώ θα έχουν ήδη περάσει ~10-35 δευτερόλεπτα από τη στιγμή της δημιουργίας).

Γι αυτό και τη δεκαετία το '80 εμφανίστηκε ξανά στο προσκήνιο, για να αναβιώσει τη θεωρία του, ο Ed Tryon.

Αλλά και το 1982, ο Alejander Vilenkin του Πανεπιστημίου Tufts έκανε το ίδιο. O Vilenkin προχώρησε λίγο περισσότερο απ' όσο είχε προχωρήσει ο Tryon το 1973. Ο Tryon είχε αναφερθεί σε μια "διακύμανση του κενού", υπονοώντας ότι υπήρχε κάποια μορφή χωροχρόνου βαθμίδας, πριν από τη δημιουργία του Σύμπαντος. Αλλά ο Vilenkin προσπαθούσε να αναπτύξει ένα μοντέλο στο οποίο ο χώρος, ο χρόνος και η ύλη δημιουργήθηκαν κυριολεκτικά από το τίποτα, θεωρώντας τα σαν κβαντικές διακυμάνσεις του κενού.

"Η έννοια ότι το Σύμπαν δημιουργήθηκε από το τίποτα είναι τρελή", έγραψε ο Vilenkin σε μια από τις εργασίες του (Physics Letters, 4 Νοεμβρίου 1982), αλλά συνεχίζει για να δείξει πως αυτή η έννοια είναι αντίστοιχη με τη δημιουργία ενός ζεύγους ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων το οποίο αλληλοεξουδετερώνεται, κι αυτό είναι με τη σειρά του αντίστοιχο με ένα ηλεκτρόνιο που δημιουργείται από το τίποτα, κινείται για λίγο προς τα μπρος στον χρόνο, καταλήγοντας στην ίδια τη δημιουργία του. Σ' αυτή και σε άλλες πρόσφατες εργασίες, ο Vilenkin πρόσθεσε αρκετά μαθηματικά στο βασικό θεωρητικό κατασκεύασμα που δημιούργησε ο Tryon στη δεκαετία του 1970.

Μια άλλη ιδέα προέρχεται από τους Stephen Hawking και James Hartle. Ο Hawking πρότεινε μια περιγραφή του Κόσμου σαν όλον, που αντιμετωπίσθηκε ως ανεξάρτητη οντότητα, χωρίς την αναφορά σε τίποτα που να υπάρχει πριν από αυτό. Ο ίδιος έχει επεξεργαστεί μια προσέγγιση που βασίζεται στον προσδιορισμό μιας κβαντομηχανικής κυματοσυνάρτησης, η οποία περιγράφει ολόκληρο το Σύμπαν, κι εκφράζεται — όπως και οποιαδήποτε άλλη κυματοσυνάρτηση της κβαντικής φυσικής — με ολοκληρωτικές διαδρομές.

Φυσικά, η ιδέα εξακολουθεί να παραμένει κατά μεγάλο ποσοστό χωρίς σοβαρή επεξεργασία, αλλά ολοένα και περισσότερο γίνεται ελκυστική. Το καλύτερο χαρακτηριστικό της είναι ότι δεν υπάρχει πλέον καθόλου ανάγκη να θεωρήσουμε ότι το σύνολο της ύλης του σημερινού Σύμπαντος δημιουργήθηκε την ίδια στιγμή της δημιουργίας. Το μόνο που χρειάζεται τώρα, είναι η δημιουργία μιας περιοχής με κλειστό χωροχρόνο και ενέργεια, δηλαδή ένας αυτάρκης μικρόκοσμος, πολύ πιο μικρός από ένα πρωτόνιο, ο οποίος διαθέτει μέτρια θερμοκρασία και παρουσιάζει μια ελαφριά τάση διαστολής. Χωρίς τον πληθωρισμό, ένας τέτοιος μικρόκοσμος θα κατέρρεε σύντομα.

Αλλά με τον πληθωρισμό, λέει ο Tryon, θα συνέβαινε ένας «ψυχρός μεγάλος σίφουνας» (ο πληθωρισμός) ο οποίος θα έκανε το μικροσκοπικό σημείο που περιείχε τον χωροχρόνο να αυξηθεί εκρηκτικά σε μέγεθος, και που θα τέλειωνε με μια έκρηξη δημιουργίας καθώς η βαθμωτή πεδιακή ενέργεια μετατράπηκε σε ζευγάρια X και σε άλλα σωματίδια, δημιουργώντας μια θερμή Μεγάλη Έκρηξη, 10-35 δευτερόλεπτα μετά τη στιγμή της δημιουργίας. Από τότε, η βαρύτητα προσπαθεί να επιβραδύνει τη διαστολή, αλλά τελικά η τελευταία θα χάσει το παιχνίδι από την ενέργεια του κενού, δηλαδή την σκοτεινή ενέργεια.

Η πρόταση της δημιουργίας από το τίποτα μπορεί να φαντάζει σαν εικασία, αλλά τουλάχιστον τώρα ταιριάζει καλύτερα με το όλο πλαίσιο της πληθωριστικής κοσμολογίας. Αν υπήρξε πράγματι η στιγμή της δημιουργίας, τότε η έννοια της κβαντικής απροσδιοριστίας — μια από τις πιο παράξενες και περισσότερο θεμελιώδεις έννοιες της κβαντικής φυσικής — φαίνεται να δίνει την καλύτερη ελπίδα για την ερμηνεία της δημιουργίας του Σύμπαντος. Σ' αυτή την περίπτωση, μπορεί να υπήρξε πράγματι η στιγμή της δημιουργίας, η οποία όρισε την αρχή του Σύμπαντος ταυτόχρονα με την αρχή του χρόνου.

Τελικά, οι αρχές της κβαντικής βαρύτητας μπορούν σε τελική ανάλυση να μας αναγκάσουν να επανεξετάσουμε τις ερωτήσεις του τύπου "τι συνέβη πριν από τη Μεγάλη Έκρηξη;", επειδή υπονοούν ότι υπήρχε κάτι - ο χρόνος - που μπορεί να μην έχει καμιά σημασία (γιατί φυσικά ο χρόνος άρχισε με το Big Bang). Αυτές οι ερωτήσεις μπορούν να είναι τόσο κενές από σημασία, όσο κι ένας εξερευνητής στο βόρειο πόλο που ρωτά, "που ο δρόμος για τον Βορρά;".

Μόνο η πλήρης θεωρία της κβαντικής βαρύτητας μπορεί να μας πει πώς να υποβάλουμε τις σωστές ερωτήσεις!

Πηγές: Το Χρονικό του Χρόνου, Το πληθωριστικό σύμπαν, η Μεγάλη Έκρηξη του John Gribbin και διάφορες ιστοσελίδες

--------------------------------------------------------------------------------

Ο Edward Tryon γεννήθηκε στην Ιντιάνα το αφού πήρε το πτυχίο του φυσικού από το Κορνέλλ το 1962, μετά εγκαταστάθηκε στην πανεπιστημιούπολη του Μπέρκλεϋ στην Καλιφόρνια, όπου παρακολούθησε μαθήματα του Steven Wienberg πάνω στη θεωρία των κβαντικών πεδίων, όπου έκανε και το διδακτορικό του. Δούλεψε για ένα διάστημα στο πανεπιστήμιο Κολούμπια πάνω στις συγκρούσεις των πιονίων. Αλλά δεν συνεργάστηκε ποτέ με κανέναν και μάλλον υπήρξε ο μοναδικός θεωρητικός της σωματιδιακής φυσικής της γενιάς του ο οποίος έγραψε μόνος του όλες τις επιστημονικές του δημοσιεύσεις.

Το ενδιαφέρον του για την κοσμολογία, το οποίο αναγόταν στην παιδική του ηλικία, έσπρωξε τον Tryon να εξετάσει την πιθανότητα ενός κλειστού Σύμπαντος, με συνολική ενέργεια μηδέν, αλλά ο ίδιος θυμάται με ευθυμία ένα περιστατικό στα τέλη της δεκαετίας του 1960, το οποίο τότε είχε προκαλέσει έντονη αμηχανία. Εκείνη την εποχή ο βρετανός κοσμολόγος Dennis Sciama επισκεπτόταν το Κολούμπια κι έδινε ένα σεμινάριο πάνω στις πιο πρόσφατες θεωρίες σχετικά με το Σύμπαν. Σε κάποιο σημείο της παρουσίασης, όταν ο Sciama είχε κάνει μια παύση, ο Tryon πετάχτηκε λέγοντας, προς μεγάλη έκπληξη όλων — και του ίδιου — "ίσως το Σύμπαν να είναι μια διακύμανση του κενού!". Τα γέλια που ακολούθησαν έκαναν τον νεαρό ερευνητή, που ειδικευόταν στη σωματιδιακή φυσική κι όχι στην κοσμολογία, να σβήσει το περιστατικό από τη μνήμη του. Μόνο μετά τη δημοσίευση της εργασίας στο Nature, ένας φίλος του του θύμισε το επεισόδιο. O Tryon συνειδητοποίησε ότι ο υποσυνείδητος νους του τον είχε σπρώξει προς την κατεύθυνση της ολοκλήρωσης αυτής της εργασίας, ακόμα κι αν το περιστατικό είχε σβήσει από τη συνειδητή του μνήμη επί τρία χρόνια.

Αθήνα: Ο κόσμος του βυθού κινδυνεύει να μετατραπεί σε βασίλειο της πλαστικής σακούλας, απειλώντας τα ψάρια και το θαλάσσιο περιβάλλον.

Αυτό τουλάχιστον αποδεικνύει έρευνα του Πανεπιστημίου Πατρών, η οποία έγινε για πρώτη φορά σε βαθιά νερά. Από την έρευνα προκύπτει ότι τέσσερις κόλποι της Δυτικής Ελλάδας έχουν μετατραπεί σε θαλάσσιους σκουπιδότοπους.

Όπως αναφέρουν Τα Νέα της Πέμπτης, τα αποτελέσματα έδειξαν πως το πλαστικό (56%) ήταν το κυρίαρχο υλικό των απορριμμάτων που εντοπίστηκαν στον βυθό. Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι μόλις τρία είδη αντικειμένων- οι σακούλες απορριμμάτων, τα κουτάκια αλουμινίου και τα πλαστικά μπουκάλια νερού- αποτελούν το 48% των απορριμμάτων.

Οι πλαστικές σακούλες που συχνά γίνονται αιτία πνιγμού για μεγάλα θαλάσσια θηλαστικά και άλλα ζώα μένουν στον πυθμένα από 30 έως 100 χρόνια. Έρευνες έχουν δείξει ότι 136 είδη θαλάσσιων ζώων είναι επιρρεπή στο να παγιδεύονται σε απορρίμματα της θάλασσας, ενώ εκατοντάδες έχουν βρεθεί νεκρά με σκουπίδια στο στομάχι τους.

Ανάμεσά τους είναι θαλάσσιες χελώνες, φάλαινες, θαλασσοπούλια και δελφίνια.

Όπως προέκυψε από τα αποτελέσματα της έρευνας, το μεγαλύτερο ποσοστό απορριμμάτων προέρχεται από χερσαίες πηγές και όχι από θαλάσσιες. Δηλαδή από αγροτικές, αστικές δραστηριότητες, καθώς και από τους ποταμοχειμάρρους που μεταφέρουν στη θάλασσα σκουπίδια και άλλα υλικά, πράγμα που διαπιστώθηκε σε Ανατολικό Πατραϊκό, Δυτικό Κορινθιακό, Λακωνικό Κόλπο και στη θάλασσα των Εχινάδων.

Ο αμέσως πιο βρώμικος κόλπος μετά τον Πατραϊκό είναι ο Δυτικός Κορινθιακός όπου καταγράφηκαν 116 σκουπίδια ανά τ. χιλ. Στον Βόρειο Λακωνικό 85 και στην περιοχή της θάλασσας των Εχινάδων 72 απορρίμματα.

πηγή:tech.pathfinder.gr

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr