Οι συγκρουόμενοι γαλαξίες «Αrp 272», μία ακόμη πρόσφατη εικόνα από την εξερεύνηση του Σύμπαντος.

H χθεσινή ημέρα ήταν αφιερωμένη διεθνώς στην Αστρονομία. Διάφορες εκδηλώσεις σε πλανητάρια, αστεροσκοπεία, πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα έδωσαν την ευκαιρία στο ευρύ κοινό να διαπιστώσει τα οφέλη που προκύπτουν από τις διάφορες έρευνες που γίνονται στον τομέα αυτό. Στις πέντε δεκαετίες που πέρασαν από την τοποθέτηση στο Διάστημα του πρώτου τεχνητού δορυφόρου μπορέσαμε να κατανοήσουμε ευκολότερα τα μηνύματα των ακτινοβολιών που έρχονται από εκεί έξω διαμορφώνοντας μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το Σύμπαν.

ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΙΚΕΣ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ
Την ίδια περίοδο ρίξαμε επίσης και τα πρώτα εύθραυστα σκάφη μας στα μυστικά ρεύματα του διαστημικού ωκεανού, καθώς εξερευνήσαμε τους πλανητικούς υφάλους γύρω μας. Χάρη στις εξερευνητικές αυτές αποστολές, δεκάδες διαφορετικοί μεταξύ τους κόσμοι μας έχουν αποκαλύψει μια μεγάλη ποικιλία χαρακτηριστικών που αποδεικνύουν καθαρά τη βίαιη φύση των αρχικών σταδίων της εξέλιξης του Ηλιακού μας Συστήματος και τις συγκρούσεις τους με τους αστεροειδείς.

Μερικοί, φυσικά, αμφιβάλλουν για την αποδοτικότητα των δαπανών τέτοιου είδους εξερευνήσεων, όπως επίσης και για την ωφέλεια που θα αποκομίσει ο άνθρωπος από τέτοιου είδους ανακαλύψεις. Η αναζήτηση όμως της γνώσης είναι στη φύση του ανθρώπου. Οπως έγραφε ο Αριστοτέλης πριν από 2.300 χρόνια: «είναι στη φύση του ανθρώπου να θέλει να μάθει». Ισως, κάτι βαθιά χαραγμένο στη γενετική μας δομή να είναι αυτό που μας ωθεί να μάθουμε το τι είμαστε και από πού προήλθαμε.

Γι αυτό δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι δεν είμαστε σε θέση να προβλέψουμε τις συνέπειες μιας επιστημονικής ανακάλυψης, γιατί κάθε πρόσθετο κομμάτι γνώσης, οσοδήποτε περίεργο ή άσχετο κι αν φαίνεται, καταλήγει αργά ή γρήγορα, σε κάποια πρακτική εφαρμογή.

πηγή:www.ethnos.gr

Ενα θαύμα ζουν τρεις Ελληνες καρδιοπαθείς, που είχαν πολλές στενώσεις στα αγγεία της καρδιάς, σε βαθμό που να μην επιδέχονται εγχείρηση και φυσικά κινδύνευαν ανά πάσα στιγμή, ενώ τώρα αντιμετωπίζουν πλέον τη ζωή με αισιοδοξία.

Σ αυτούς εφαρμόστηκε μια νέα μέθοδος. Οι γιατροί τούς έκαναν την καρδιά «κόσκινο» από... τρύπες, και δημιούργησαν με χρήση αρχέγονων κυττάρων ένα εντελώς νέο δίκτυο με μικροσκοπικά αγγεία, έτσι που αποκαταστάθηκε η αιμάτωση, σταμάτησαν οι βασανιστικοί πόνοι, αλλά και μια σειρά άλλα σοβαρά προβλήματα που τους ταλαιπωρούσαν, αφού η καρδιά λειτουργεί πλέον κανονικά!

Αυτό το μοναδικό επίτευγμα στη χώρα μας, που ανακοινώθηκε στο πρόσφατο «Παγκόσμιο Συνέδριο Καρδιοχειρουργικής», το οποίο έγινε στην Κω, οφείλεται στην ομάδα του δρα Σωτήρη Πράπα, διευθυντή καρδιοχειρουργικής στο Ερρίκος Ντυνάν (που ήταν και ο πρόεδρος του Συνεδρίου) και είναι συνέχεια μιας σειράς άλλων πρωτοποριακών επιτευγμάτων των τελευταίων χρόνων στην καρδιοχειρουργική.

Ενα απ αυτά είναι και το «ελληνικό μπαϊπάς», που ήδη εφαρμόζεται σ' όλο τον κόσμο. Επιστημονικά είναι διεθνώς γνωστό ως «Π-graft» ή «Π-circuit» («κύκλωμα Π») και είναι μια μέθοδος που επινόησε ο δρ Σωτήρης Πράπας.

Πρόκειται για μια επαναστατική μέθοδο σύνδεσης του «κυκλώματος Π», δηλαδή μαστικών αρτηριών, με το φυσικό κύκλωμα των στεφανιαίων αρτηριών.

Μάλιστα γίνεται χωρίς εξωσωματική κυκλοφορία, αλλά με πάλλουσα την καρδιά, δηλαδή σε λειτουργία, σύμφωνα με τη μέθοδο Μπενέτι.

Αλλά την τελευταία 3ετία, μια άλλη πρωτιά, της ίδιας επιστημονικής ομάδας, που είχε παρουσιάσει το «Εθνος της Κυριακής» πέρσι τον Μάιο, συγκέντρωσε το ενδιαφέρον των επιστημόνων απ όλο τον κόσμο.

ΤΡΙΠΛΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Το νεκρωμένο ύστερα από έμφραγμα μέρος της καρδιάς το «ζωντανεύουν» με έγχυση αρχέγονων κυττάρων, σε συνδυασμό με μάζεμα και καρίκωμα, αλλά και μπαϊπάς «Π-graft».

«Αυτή τη στιγμή έχουμε φτάσει τα 40 άτομα», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο δρ Σωτήρης Πράπας.

«Αυτή είναι η κατηγορία των ασθενών που τους χειρουργήσαμε έχοντας κάνει την τριπλή παρέμβαση, δηλαδή μπαϊπάς για τις ισχαιμικές περιοχές, καρίκωμα για την περιοχή που ήταν διατεταμένη ανευρυσματική και έγχυση αρχέγονων κυττάρων.

Στην πράξη αποτελούμε και ένα τμήμα που θα εφαρμόζει και ό,τι καινούργιο προκύπτει διεθνώς από τη χρήση αρχέγονων κυττάρων, διότι είμαστε ένα νοσοκομείο αναφοράς σε ένα παγκόσμιο δίκτυο Κέντρων.

Στο διάστημα των τελευταίων τριών χρόνων, διευρύναμε την εφαρμογή των αρχέγονων κυττάρων. Τα αποτελέσματά μας είναι πολύ καλά, εξαιρετικά θα έλεγα.

Από το σύνολο των ασθενών στα τρία χρόνια που εφαρμόστηκε αυτή η τεχνική, είχαμε μόνο μία απώλεια. Οι 39 είναι στη ζωή και σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Μιλάμε δηλαδή για βελτίωση του προσδόκιμου επιβίωσης», μας λέει ο δρ Πράπας.

Η «ΑΡΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΛΑΔΩΣΗ»
Το λέιζερ τρυπάει την καρδιά και ανοίγει «λαγούμια» τα οποία δημιουργούν μια «αρδευτική διακλάδωση». Επιτυγχάνεται έτσι μία πολύ καλύτερη αιμάτωση της καρδιάς.

Η ομάδα του δρα Σωτήρη Πράπα χρησιμοποιεί τα αρχέγονα κύτταρα και για μια άλλη τους ιδιότητα, την αγγειογένεση.

Εφαρμόζεται σε περιστατικά, που έχουν διάχυτες στενώσεις των αγγείων, σε βαθμό που να μην μπορεί ο καρδιοχειρουργός να βρει ανοιχτό αυλό, γύρω από τις στενώσεις, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να κάνει ούτε μπαϊπάς ούτε αγγειοπλαστική.

«Αυτά τα περιστατικά μέχρι τώρα ήταν ανεγχείρητα», λέει ο κ. Πράπας, καθώς ο ίδιος έχει χειρουργήσει, μέσα στην τελευταία 6ετία, πάνω από 2.500 καρδιές.

«Παλιότερα περιοριζόμασταν μόνο στη χορήγηση φαρμάκων και οι άνθρωποι ζούσαν με πόνο και μια σειρά άλλα προβλήματα.

Τώρα έχουμε διευρύνει τη χρήση των αρχέγονων κυττάρων και επαναφέραμε μια παλιά τεχνική με μια πρόσθετη βελτίωση, κάνοντας τρύπες(!) στην καρδιά με λέιζερ.

Μετατρέπουμε την κυκλοφορία της ανθρώπινης καρδιάς σε κυκλοφορία καρδιάς... κροκοδείλου (!), ενός ζώου που στην καρδιά δεν έχει στεφανιαία αγγεία, αλλά η αιμάτωση γίνεται απ ευθείας από το κέντρο της καρδιάς μέσω διαύλων. Εδώ συνδυάζουμε δύο πράγματα. Κάνουμε μια κεντρική τρύπα με λέιζερ και γύρω από αυτή τρεις άλλες βελόνες εγχέουν αρχέγονα κύτταρα, που δημιουργούν νέα μικροσκοπικά αγγεία, έχοντας έτσι αποτελέσματα από αυτή τη διπλή πλέον παρέμβαση. Αυτό γίνεται πολλές φορές.

Τα μικροσκοπικά νέα αγγεία συνδέονται με τα πολυδαιδαλώδη «λαγούμια» που ανοίξαμε και πλέον αποκαθιστούμε μια «αρδευτική διακλάδωση» πετυχαίνοντας έτσι πολύ καλύτερη αιμάτωση της καρδιάς.

Και αυτό είναι ευεργετικό για τον ασθενή, εφόσον τα διάχυτα δικά του αγγεία στην καρδιά ήταν στενωμένα και έδιναν την εικόνα... «κομπολογιού», έτσι που κάνοντας μπαϊπάς δεν εύρισκε κανείς πώς να στείλει το αίμα. Στην περίπτωση αυτή, προκαλούμε τον οργανισμό να κατασκευάσει καινούργια αγγεία!

Αποκαθίσταται έτσι η αιμάτωση, σταματούν οι βασανιστικοί πόνοι, αλλά και μια σειρά άλλα προβλήματα, αφού η καρδιά λειτουργεί πλέον κανονικά», καταλήγει ο δρ Σωτήρης Πράπας.

ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΔΟΚΙΜΟΥ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΩΝ
«Χειρουργήσαμε με τη νέα μέθοδο 40 άτομα που είχαν πάθει έμφραγμα και οι προοπτικές επιβίωσής τους στην 5ετία άγγιζαν το 23%, σύμφωνα με διεθνείς μελέτες», λέει ο κ. Πράπας. «Διεθνώς η επιβίωση ασθενών με προβλήματα ανάλογης βαρύτητας, που έλαβαν αρχέγονα κύτταρα, αγγίζει το 80% στην 5ετία. Αυτά τα μεγέθη έχουν και τα δικά μας αποτελέσματα, που σε μια 3ετία είχαμε μόνον έναν θάνατο. Και όταν λέμε 5ετία επιβίωσης, να διευκρινίσουμε ότι παίρνουμε απλά αυτό το χρονικό όριο ως μέτρο, για να βλέπουμε κατά περιόδους τα αποτελέσματά μας, αφού οι ασθενείς θα συνεχίσουν να είναι εν ζωή και στη 10ετία και μετά».

Την ομάδα του δρα Σωτήρη Πράπα (στο κέντρο της φωτό) απαρτίζουν οι: Βασίλης Κωτσής, αναπλ. διευθυντής, Γιάννης Παναγιωτόπουλος, επιμ. Α, Δημήτρης Πρωτόγερος και Γιάννης Λιναρδάκης, επιμ. Β, Πόλυ Στρατήγη, Φωτεινή Ντάνου και Ελένη Κουρή, μέλη της καρδιοαναπνευστικής ομάδας, και Αντζιελιάνα Τσιοβά, τεχνικός εξωσωματικής λειτουργίας.

«ΖΩ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ "ΘΑΥΜΑ"»
«Χειρουργήθηκα στις 25 Φεβρουαρίου και πλέον δεν αισθάνομαι τίποτα από το λαχάνιασμα και την κούραση που είχα παλιά. Κάνω όλες τις δουλειές μου καθημερινά, οδηγώ το αυτοκίνητό μου και ευγνωμονώ τους γιατρούς που μου πρόσφεραν αυτή τη χαρά», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο κ. Βασίλης Χρονόπουλος, ο πρώτος στην Ελλάδα που δέχθηκε την εφαρμογή της νέας τεχνικής στην καρδιά.

«Παλιότερα είχα κάνει πενταπλό μπαϊπάς και στη συνέχεια είχα και πάλι πρόβλημα. Κουραζόμουν εύκολα και είχα δυσκολία ν αναπνεύσω.

Ηταν μια κατάσταση που δεν επιδεχόταν άλλες λύσεις και θα έπρεπε να την αντιμετωπίσω μόνο φαρμακευτικά. Τώρα ζω, μετά απ αυτό το θαύμα, ως φυσιολογικός άνθρωπος, χωρίς να κουράζομαι.

Κάνω πλέον και τους αγαπημένους μου περιπάτους, πάω παντού, δεν παραλείπω καμιά από τις κοινωνικές μου υποχρεώσεις και ασχολίες και δεν έχω κανένα από τα προβλήματα που είχα στο παρελθόν.

Είναι ευτύχημα που οι σπουδαίες αυτές επεμβάσεις γίνονται πλέον και στη χώρα μας, από την ομάδα του δρ Πράπα και χαίρομαι ιδιαίτερα που ήμουν ο πρώτος που έκανε αυτή την επέμβαση. Πράγματι η χρήση των αρχέγονων κυττάρων ανοίγει νέους ορίζοντες στην ιατρική.

Από την πρώτη στιγμή, μόλις πληροφορήθηκα ότι υπάρχει για την περίπτωσή μου η νέα αυτή τεχνική, που γίνεται μάλιστα στη χώρα μας, πήγα και συνάντησα τον καρδιοχειρουργό, συζητήσαμε, μου εξήγησε τι ακριβώς θα γίνει, συμφώνησα αμέσως, μπήκαμε στη διαδικασία των εξετάσεων και προχωρήσαμε στην τελική επέμβαση».

«Το πολύ καλό αποτέλεσμα», καταλήγει ο κ. Χρονόπουλος, «δικαίωσε την επιλογή μου και τους ευχαριστώ, πραγματικά με την καρδιά μου».

Ερευνητές της NASA δημοσίευσαν επιστημονική εργασία βασισμένη σε δεδομένα που ανακτήθηκαν από έναν λιωμένο σκληρό δίσκο του διαστημικού λεωφορείου Columbia, το οποίο διαλύθηκε πάνω από το Τέξας το Φεβρουάριο του 2003.

«Όταν το παραλάβαμε, ήταν δύο φέτες μετάλλου κολημμένες μεταξύ τους. Δεν μπορούσαμε καν να καταλάβουμε αν ήταν σκληρός δίσκος. Ήταν καμένο και οι άκρες είχαν λιώσει» σχολιάζει ο Τζον Έντουαρντς, ειδικός στην ανάκτηση δεδομένων στην εταιρεία Kroll Ontrack, έξω από τη Μινεάπολις.

Αν και στο παρελθόν είχε ανακτήσει δεδομένα από υπολογιστές που καταστράφηκαν σε πλημμύρες και φωτιές, ή πετάχτηκαν στη λίμνη, ο Έντουαρντς ήταν αρχικά απαισιόδοξος για τον δίσκο του Columbia, τον οποίο παρέλαβε έξι μήνες μετά το δυστύχημα.

Ο σκληρός δίσκος περιείχε δεδομένα από ένα πείραμα που είχε πραγματοποιηθεί κατά την μοιραία αποστολή του Columbia για τις ιδιότητες του υγροποιημένου αερίου ξένου.

Την 1η Φεβρουαρίου 2003 το διαστημικό λεωφορείο διαλύθηκε κατά την επανείσοδό του στην ατμόσφαιρα, σε ύψος πολλών χιλιομέτρων, λόγω ενός ρήγματος που είχε δημιουργηθεί κατά την εκτόξευση δύο εβδομάδες νωρίτερα.

Ο δίσκος των 3409 Megabyte βρέθηκε ανάμεσα στα συντρίμια που είχαν διασκορπιστεί σε μια τεράστια έκταση της πολιτείας του Τέξας. Όχι μόνο είχε διαλυθεί το περίβλημά του, είχε λιώσει και η σφραγίδα που κρατά τη σκόνη μακριά από τη μαγνητική επιφάνεια του δίσκου.

Ευτυχώς, στο εσωτερικό της συσκευής οι μεταλλικές πλάκες στις οποίες αποθηκεύονται τα δεδομένα δεν είχαν παραμορφωθεί. Υπήρχαν πάνω τους τρύπες και γραντζουνιές, όχι όμως πάνω στα σημεία όπου υπήρχαν αποθηκευμένες πληροφορίες.

Δύο άλλες ευτυχείς συμπτώσεις ήταν ότι ο δίσκος ήταν μόνο μισογεμάτος, και βρισκόταν σε έναν υπολογιστή που έτρεχε το απαρχαιωμένο λειτουργικό σύστημα DOS, το οποίο δεν διασκορπίζει τα δεδομένα σε όλη την επιφάνεια του δίσκου.

Όταν οι πλάκες «μεταμοσχεύθηκαν» σε καινούργιους σκληρούς δίσκους, ο Έντουαρντς κατάφερε να ανακτήσει το 99% των δεδομένων.

Τα αποτελέσματα της έρευνας που βασίστηκε στα δεδομένα δημοσιεύτηκαν τον Απρίλιο στην επιθεώρηση Physical Review E.

Στενή προσέγγιση με έναν αστεροειδή προγραμματίζει η NASA. Συγκεκριμένα θα γίνει προσεδάφιση μιας διαστημικής κάψουλας πάνω στον αστεροειδή 2000SG344, πλάτους 40 μέτρων και βάρους περίπου 1,1 τόνων ενώ κινείται με ταχύτητα 44.800 χλμ. την ώρα.

Οι αρχικοί υπολογισμοί είχαν δείξει ότι υπήρχε πιθανότητα ο αστεροειδής Απόφις( Apophis) θα χτυπούσε τη γη σε μια στενή προσέγγισή του, στις 13 Απριλίου του 2029.

Θεωρήθηκε κάποτε το πιο επικίνδυνο αντικείμενο στον Κόσμο, που θα κτυπούσε τη Γη με μια εκρηκτική ισχύ όσο 84 βόμβες σαν της Χιροσίμας. Τώρα ο αστεροειδής που ονομάζεται 2000SG344, ένα κομμάτι βράχου στο μέγεθος ενός μεγάλου γιοτ, είναι πάλι στο επίκεντρο, αυτή τη φορά ως υποψήφιος για το επόμενο γιγαντιαίο άλμα για την ανθρωπότητα.

Οι μηχανικοί της NASA έχουν σχεδιάσει να προσεδαφιστεί μία κάψουλα στον αστεροειδή αυτόν, που το 2000 πίστευαν ότι είχε μια σημαντική πιθανότητα να κτυπήσει τη Γη, σαν ένα βήμα στο μεγάλο σχέδιο που υπάρχει για να πάμε μελλοντικά στον Άρη.

Στην έκθεση της NASA σημειώνεται ότι με την αποστολή των αστροναυτών σε ένα τρίμηνο ταξίδι προς τον αστεροειδή, οι επιστήμονες θα μάθαιναν πολλά για τα ψυχολογικά αποτελέσματα των μακροχρόνιων αποστολών καθώς και τους κινδύνους στο βαθύ διάστημα. Συγχρόνως η αποστολή αυτή θα επέτρεπε στους αστροναύτες να δοκιμάσουν τις συσκευές που μπορούν να μετατρέψουν τον υπόγειο πάγο σε πόσιμο νερό, σε οξυγόνο και υδρογόνο - για να χρησιμοποιηθεί σαν καύσιμο στους πυραύλους. Αυτές οι δοκιμές θα ήταν ανεκτίμητες προτού αρχίσει η διετής αποστολής στον Άρη.

Η NASA έχει σχεδιάσει την αποστολή αστροναυτών πίσω στο φεγγάρι, στις αρχές του 2020 με σκοπό την κατασκευή ενός μόνιμου σεληνιακού φυλακίου, ένα σημαντικό άλμα για τις πιο απόμακρες αποστολές στον Άρη. Με το στόλο των διαστημικών λεωφορείων γερασμένο, οπότε θα αποσυρθεί μετά το 2010, η Αμερικανική Υπηρεσία έχει αρχίσει να δουλεύει για την αντικατάσταση του στόλου με το σκάφος Ωρίων (Orion), που θα πετάξει στο διάστημα με τους νέους πυραύλους Άρης 1.

Σε μια μελέτη που θα δημοσιευθεί τον προσεχή μήνα, οι μηχανικοί στο διαστημικό κέντρο Johnson της NASA στο Χιούστον προγραμματίζουν να χρησιμοποιήσουν τον Ωρίων για 3 έως 6 μήνες μετ' επιστροφής στον αστεροειδή, με τους αστροναύτες να περνούν 1 ή 2 εβδομάδες στην επιφάνεια του βράχου.

Τα δε δείγματα που θα ληφθούν από το βράχο θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να καταλάβουν περισσότερα για τη γέννηση του ηλιακού συστήματος, αλλά και το πως μπορούν να υπερασπίσουν τη Γη αλλάζοντας την τροχιά ενός αστεροειδή που πάει να κτυπήσει τη Γη.

"Μπορεί μια μέρα ένας αστεροειδής να βρεθεί σε τροχιά σύγκρουσης με τη Γη. Γι αυτό μετά από το φεγγάρι, πρέπει να μάθουμε περισσότερα για αυτούς. Η μελέτη δείχνει ότι πρέπει να το κάνουμε αυτό αμέσως με τά την επιστροφή στο φεγγάρι, "λέει ο Rob Landis, μηχανικός στο Διαστημικούς Κέντρο Johnson και συντάκτης της έκθεσης, που θα δημοσιευθεί στο περιοδικό Acta Astronautica.

Οι πιο ακριβείς μετρήσεις που έγιναν αργότερα της τροχιάς του 2000SG344 καθησύχασαν τους φόβους, ότι θα μπορούσε να χτυπήσει τη Γη γύρω στο Σεπτέμβριο του 2030, αλλά ο αστεροειδής αναμένεται να πλησιάσει κοντά στη Γη.

Η έκθεση των ειδικών αναφέρει ότι πρέπει να σταλούν δύο αστροναύτες στο ραντεβού με τον αστεροειδή που πρόκειται να περάσει κοντά από τη Γη. Μετά από ένα ταξίδι επτά εβδομάδων, το σκάφος Ωρίων αφού ταλαντευτεί τριγύρω από τον αστεροειδή, μετά θα τον πλησιάσει.

Επειδή η βαρύτητα είναι κοντά στο μηδέν στον αστεροειδή, η κάψουλα θα πρέπει να ρίξει 'γάντζους', ενδεχομένως με μια μικρή πυροδότηση, πάνω στην επιφάνεια. Για τον ίδιο λόγο, οι αστροναύτες δεν θα είναι σε θέση να περπατήσουν πάνω στην επιφάνεια του αστεροειδούς όπως έκαναν στο φεγγάρι. "Σε μερικούς από αυτούς τους αστεροειδείς θα μπορούσατε με ένα πήδημα να βρεθείτε σε τροχιά γύρω τους, ή ίσως και να φύγετε στο διάστημα," λέει ο Landis.

Ένα πήγαινε-έλα στον αστεροειδή θα μπορούσε να γίνει με πιο λίγα καύσιμα από μια αποστολή στο φεγγάρι, αλλά είναι τεχνικά πολύ προκλητικό. Ο αστεροειδής είναι μήκους μόνο 40 μέτρων και περιστρέφεται με μια τρομερή ταχύτητα, 44.800 χλμ. την ώρα.

Ο Landis νομίζει ότι ένα ταξίδι στον αστεροειδή θα μπορούσε να εξάψει την φαντασία μας ακόμη πιο πολύ από ό,τι μια επιστροφή στον κοντινότερο ουράνιο γείτονά μας. "Όποτε έχουμε στείλει ρομπότ για να εξετάσουμε αστεροειδείς, έχουμε εκπλαγεί με αυτό που βλέπουμε," λέει.

Ένας μικροσκοπικός ανιχνευτής στον Άρη θα μπορούσε να εξετάσει μαγνητικούς βράχους στον Άρη, οι οποίοι μπορούν να κρύβουν αποκαλυπτικά σημάδια από μια πιθανή αρχαία ζωή στον πλανήτη. Το όργανο αυτό θα μπορούσε να επιλέξει εκείνους τους βράχους που περιέχουν μια μαγνητική ένωση - το μαγνητίτη - που παράγεται επίσης και από τα βακτηρίδια πάνω στη Γη. Οι βράχοι θα μπορούσαν έπειτα να μεταφερθούν πίσω στη Γη για μια πιο προσεκτική εξέταση.
Κάποιοι μαγνητίτες παράγονται από τα βακτηρίδια στη Γη

Ορισμένες προσπάθειες που έγιναν για να βρεθούν σημάδια από τυχόν ζωή στον Άρη, είχαν εστιάσει την προσοχή τους στα οργανικά μόρια, αλλά ο Soon Sam Kim του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της NASA, θέλει να ψάξει για κρυστάλλους μαγνητίτη, όπως αυτοί που γίνονται από τα γήινα βακτηρίδια.

"Επειδή είναι ακριβώς ένα μετάλλευμα, έχει μια καλύτερη πιθανότητα επιβίωσης κατά τη διάρκεια δισεκατομμυρίων ετών," λέει ο ο Kim.

Ο John Miller, καθηγητής της φυσικής στο πανεπιστήμιο του Χιούστον, που έχει εργαστεί για τους τρόπους να βρεθεί ζωή πάνω στον Άρη, είπε ότι η ιδέα αυτή είναι πολύ ενδιαφέρουσα - για να ψάξει κάποιος τις 'υπογραφές' αυτών των κρυστάλλων στον Άρη με ένα άμεσο τρόπο.

Κάποια γήινα βακτηρίδια φτιάχνουν κρυστάλλους μαγνητίτη κι έτσι μπορούν να προσανατολιστούν με το γήινο μαγνητικό πεδίο, και να κινηθούν κατά μήκος του προς αναζήτηση ευνοϊκότερων όρων.

Ο Άρης δεν έχει τώρα μαγνητικό πεδίο, αλλά υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ότι κάποτε υπήρχε. "Εάν είναι αυτό γεγονός, τότε θα μπορούσε να υπήρχε κάποια ώθηση για παρόμοιους οργανισμούς να εξελιχθούν με παρόμοιο τρόπο - εάν πράγματι υπήρχε ζωή," τόνισε ο Miller.

Άλλα μικρόβια παράγουν μαγνητίτες ως υποπροϊόν της χρησιμοποίησης του σιδήρου στο μεταβολισμό τους. Έτσι εάν υπήρχε ζωή στον Άρη, μπορεί να είχε εκμεταλλευθεί την αφθονία σιδήρου στον Άρη, το κόκκινο χρώμα του οποίου προέρχεται ακριβώς από το οξείδιο του σιδήρου.

Τα βακτήρια παράγουν κρυστάλλους μαγνητίτη σε ένα στενό εύρος μεγέθους, ενώ τα "μη-βιογενετικά" μεταλλεύματα εμφανίζονται σε μια ποικιλία μεγεθών και μορφών. Οι παραλλαγές στο μέγεθος σημαίνουν ότι τα διαφορετικά είδη μαγνητίτη έχουν ευδιάκριτες μαγνητικές ιδιότητες.

Ο Soon Sam Kim λοιπόν σχεδίασε ένα όργανο που ανιχνεύει δείγματα βράχου για να βρει αυτές τις μαγνητικές υπογραφές. Ζυγίζει περίπου 2 κιλά και απαιτεί ακριβώς ισχύ 5 Watt.

Προηγουμένως οι ερευνητές είχαν χρησιμοποιήσει μικροσκόπια για να εξετάσουν μαγνητίτες στους βράχους του Άρη. Με το νέο ανιχνευτή, δεν είναι απαραίτητο να μελετήσουμε σωματίδιο σωματίδιο κάτω από το μικροσκόπιο", δήλωσε ο Kim.

Ο Kim έχει χρησιμοποιήσει ήδη την τεχνική του σε έναν μετεωρίτη του Άρη, που ονομάζεται ALH84001 που βρίσκεται στην Ανταρκτική. Ο βράχος δημιούργησε αναστάτωση το 1996, όταν οι επιστήμονες πρότειναν ότι περιείχε απολιθώματα από μικροσκοπικούς Αρειανούς μικροοργανισμούς, μια ιδέα που έχει από πολλούς άποδοκιμαστεί.

Ο μετεωρίτης περιέχει μαγνητίτη, αλλά τα αποτελέσματα μιας ανάλυσης που έγινε από τον Kim και άλλους επιστήμονες το 1999, αποδείχθηκαν αναποτελεσματικά - η μαγνητική υπογραφή του μαγνητίτη έμοιαζε με κάτι μεταξύ των σημάτων που αναμένονται από βιογενετικό και μη-βιογενετικό μαγνητίτη.

Ο Kim πιστεύει ότι μπορεί να μην υπήρχαν αρκετοί κρύσταλλοι μαγνητίτη στο δείγμα για να λάβουμε μια σαφή μαγνητική υπογραφή - κι ένα μίγμα των δύο ειδών μαγνητίτη μπορεί να έχει παραγάγει το "μπερδεμένο" σήμα.

Ο ανιχνευτής δεν έχει οριστεί ακόμα να πάει σε κάποιες συγκεκριμένες αποστολές του Άρη, αλλά ο Kim αναφέρει ότι θα μπορούσε να προσφέρει ένα καλό "προκαταρκτικό εργαλείο επιλογής δειγμάτων" σε μια μελλοντική αποστολή επιστροφής δειγμάτων του Άρη.

--------------------------------------------------------------------------------

Ο μαγνητίτης (Fe3O4) παράγεται με ανόργανο τρόπο στη Γη, αλλά οι κρύσταλλοι του μαγνητίτη που παράγονται από τα μαγνητοτακτικά βακτηρίδια είναι διαφορετικά - είναι χημικώς καθαρά και χωρίς σφάλματα, με ένα ευδιάκριτο μέγεθος και μορφή. Τα δε μαγνητοτακτικά βακτηρίδια διευθετούν αυτούς τους κρυστάλλους μαγνητίτη σε αλυσίδες μέσα τα κύτταρά τους.

Ένα νέο διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων-γ της NASA, το GLAST, ετοιμάζεται να εκτοξευτεί μέσα στο Μάιο. Πρόκειται για ένα ισχυρό παρατηρητήριο που θα ανοίξει ένα ευρύ παράθυρο στον Κόσμο. Οι ακτίνες γάμμα είναι η ακτινοβολία με την πιο υψηλή ενέργεια, και ο ουρανός στις ακτίνες αυτές είναι θεαματικά διαφορετικός από αυτόν που αντιλαμβανόμαστε με τα μάτια μας.

Έχοντας κάνει ένα τεράστιο άλμα σε όλες τις ικανότητες του, ως προς τα άλλα παρατηρητήρια, τα δεδομένα του GLAST θα επιτρέψουν στους επιστήμονες να απαντήσουν σε επίμονες ερωτήσεις σε όλο το φάσμα της φυσικής, από τις υπερβαρέες μαύρες τρύπες, τα πάλσαρς, την προέλευση των κοσμικών ακτίνων, έως την αναζήτηση κάποιων σημάτων από τη νέα φυσική (υπερχορδές), που παραβιάζουν μερικούς θεμελιώδους νόμους.

Τούτη η αποστολή είναι μια συνεργασία αστροφυσικής και σωματιδιακής φυσικής, που αναπτύχθηκε από τη NASA σε συνεργασία με πολλά ακαδημαϊκά ιδρύματα στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ιαπωνία, τη Σουηδία, και τις ΗΠΑ.

Αρκετά τροχιακά και επίγεια παρατηρητήρια έχουν ξεδιαλύνει σχεδόν ολόκληρο το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, με απροσδόκητες ανακαλύψεις σχεδόν σε κάθε βήμα ερευνών. Αλλά το φάσμα των ακτίνων-γ με ενέργειες από 10 έως 100 GeV είναι ουσιαστικά ανεξερεύνητο. Το κύριο επιστημονικό όργανο του GLAST, το Τηλεσκόπιο Ευρείας Περιοχής (LAT), πρόκειται να συμπληρώσει αυτό το χάσμα. Το όργανο EGRET στο παλιό παρατηρητήριο ακτίνων-γ Compton της NASA είδε υπαινιγμούς κάποιων άκρως ενδιαφερόντων και απροσδόκητων φαινομένων σε αυτή την περιοχή υψηλής ενέργειας, όμως το GLAST θα μας δώσει τις πρώτες λεπτομερής παρατηρήσεις αυτού του ενεργειακού παράθυρου. Γι αυτό αναμένουμε έναν πλούτο ανακαλύψεων, και μερικές μεγάλες εκπλήξεις, από το GLAST.

Το GLAST θα κάνει έρευνες για:

Blazars και Ενεργούς Γαλαξίες (τα Blazars είναι παρόμοια αντικείμενα με τα κβάζαρ)

Εκρήξεις ακτίνων-γ

Άστρα νετρονίων και πάλσαρ

Τις κοσμικές ακτίνες και κατάλοιπα υπερκαινοφανών

Το Γαλαξία μας

Το υπόβαθρο ακτίνων-γ

Το σύμπαν στις πρώτες του στιγμές

Το ηλιακό μας σύστημα Ήλιος, Φεγγάρι και τη Γη μας

Την Σκοτεινή Ύλη

Τον έλεγχο της θεμελιώδους φυσικής

Μη ταυτοποιημένες πηγές ακτίνων και το άγνωστο-Χ

Έλεγχος Θεμελιώδους Φυσικής

Για παράδειγμα το GLAST θα είναι σε θέση να εξετάσει εάν το φως ταξιδεύει με την ίδια ταχύτητα στο κενό ανεξάρτητα από το μήκος κύματος του. Σύμφωνα με την ειδική θεωρία της σχετικότητας, όλη η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία πρέπει να ταξιδεύει με την ίδια ταχύτητα, 299.792.458 μέτρα το δευτερόλεπτο. Με άλλα λόγια, τα φωτόνια των ακτίνων-γ υψηλής ενέργειας θα πρέπει να κινούνται στο διάστημα με την ίδια ακριβώς ταχύτητα με τα χαμηλής ενέργειας φωτόνια των ραδιοσυχνοτήτων.
Αλλά μερικά μοντέλα της κβαντικής βαρύτητας, που προσπαθούν να συγχωνεύσουν τη γενική θεωρία της σχετικότητας του Einstein με την κβαντομηχανική, προβλέπουν ότι οι εξαιρετικά υψηλής ενέργειας ακτίνες γάμμα θα μπορούσαν να ταξιδεύουν με μια ελαφρώς διαφορετική ταχύτητα από άλλες μορφές φωτός. Σύμφωνα με την κβαντομηχανική, ο χωροχρόνος γίνεται ταραχώδης στις μικροσκοπικές κλίμακες, δεδομένου ότι οι κβαντικές διακυμάνσεις δημιουργούν συνεχώς εικονικά ζεύγη σωματίων-αντισωματίων που μετά εξαϋλώνονται. Εάν οι κβαντικές διακυμάνσεις παράγουν, επίσης, μικροσκοπικές μαύρες τρύπες, όπως προτείνεται από μερικές εκδόσεις της κβαντικής βαρύτητας, τότε οι ακτίνες-γ πολύ υψηλής ενέργειας έχουν τέτοια μικρά μήκη κύματος που πραγματικά αυτά μπορούν να "αισθανθούν" αυτήν την κβαντική αναταραχή, η οποία θα μπορούσε ελαφρώς να αυξήσει ή να καθυστερήσει την ταχύτητά τους. Και το GLAST λοιπόν μπορεί να εξετάσει αυτήν την πρόβλεψη.

Έτσι, αν οι ακτίνες-γ με πολύ υψηλή ενέργεια από τις πηγές GRB (Εκρήξεις Ακτίνων-γ) φθάνουν κατά προτίμηση στη Γη ελαφρώς πιο γρήγορα ή πιο αργά από τις χαμηλής ενέργειας ακτίνες-γ, αυτό θα μπορούσε να δείχνει μια παραβίαση της αρχής ότι το φως ταξιδεύει πάντα με την ίδια ταχύτητα στο κενό. Ακόμα κι αν οι GRB τείνουν να ελευθερώσουν υψηλής ενέργειας ακτίνες γάμμα λίγο πριν από ή μετά από τις ακτίνες γάμμα χαμηλής ενέργειας, το GLAST θα μπορούσε να παρατηρήσει ότι ο χρόνος καθυστέρησης γίνεται μεγαλύτερος καθώς οι αποστάσεις των GRB αυξάνονται. Εάν λοιπόν αυτό συμβαίνει, και εάν μπορούμε να αποκλείσουμε άλλες πιο γνωστές αστροφυσικές εξηγήσεις, τότε θα ήταν μια τεράστια ανακάλυψη, και το GLAST θα μας έφερνε πέρα από τον Αϊνστάιν.

Το GLAST θα μπορούσε μάλλον να δει και την εξάτμιση των μικροσκοπικών μαύρων οπών - που ζυγίζουν περίπου 1014 γραμμάρια ή 100 εκατομμύρια τόνοι - που σχηματίστηκαν λίγες στιγμές μετά από το Big Bang. Εκείνη την περίοδο, οι διαφορές της πυκνότητας στον Κόσμο μπορεί να ήταν αρκετά υψηλές, ώστε μπορούσαν να επιτρέψουν σε μικροσκοπικές περιοχές να καταρρεύσουν βαρυτικά σε μικρές μαύρες τρύπες. Κανένας δεν ξέρει βέβαια εάν σχηματίστηκαν τελικά τέτοιες αρχέγονες μαύρες τρύπες, αλλά εάν σχηματίστηκαν, μερικές ίσως να είναι ακόμα γύρω στον Κόσμο σήμερα.

Οι μαύρες τρύπες έχουν θεωρητικά μια πεπερασμένη διάρκεια ζωής - όπως για πρώτη φορά περιγράφτηκε από το Stephen Hawking και άλλους το 1974 - επειδή ακτινοβολούν μάζα με μια κβαντική διαδικασία. Εξατμίζονται κυριολεκτικά σε συνηθισμένα σωματίδια. Ο δε ρυθμός εξάτμισης αυξάνεται όσο η μάζα της μαύρης τρύπας μειώνεται, κάτι που εξηγεί γιατί η ακτινοβολία Hawking δεν είναι παρατηρήσιμη από τις αστρικές μαύρες τρύπες. Στο τέλος της ζωής τους, οι μικροσκοπικές μαύρες τρύπες με μια αχαλίνωτη έκρηξη διαλύονται προς ένα πίδακα ακτίνων γάμμα και άλλων σωματιδίων. Είναι πιθανόν ο δορυφόρος GLAST να ανιχνεύσει αυτές τις ακτίνες γάμμα που εκπέμφθηκαν από τις μαύρες τρύπες, και αυτό θα ήταν μια θεαματική επιβεβαίωση της σύνδεσης μεταξύ της κβαντομηχανικής και της γενικής σχετικότητας.

Το ειδικό όργανο LAT, επίσης, μπορεί να αναδείξει ένα παράξενο φαινόμενο που προβλέφθηκε από την κβαντική θεωρία, αλλά που έχει παρατηρηθεί μόνο στο εργαστήριο: τον διαχωρισμό φωτονίων. Ένα φωτόνιο γάμμα πολύ υψηλής ενέργειας θα μπορούσε κυριολεκτικά να διαχωριστεί σε δύο φωτόνια χαμηλής ενέργειας μέσα σε ένα κατάλληλο περιβάλλον, όπως είναι η μαγνητόσφαιρα ενός άστρου νετρονίων. Οι παρατηρήσεις από έναν άλλο δορυφόρο ακτίνων-γ, του Compton, του πάλσαρ B1509-58 έδωσαν κάποιους προκλητικούς υπαινιγμούς για αυτήν την διαδικασία. Οι παρατηρήσεις GLAST αυτού και άλλων πάλσαρ θα μπορούσαν να δώσουν ισχυρές αποδείξεις ότι ο διαχωρισμός των φωτονίων εμφανίζεται πραγματικά στη φύση.

Έρευνα για τη Σκοτεινή Ύλη

Η ταυτότητα της σκοτεινής ύλης - η μυστήρια ουσία που αποτελεί περίπου τα 22% του ενεργειακού περιεχομένου του Κόσμου - συνεχίζει να ξεγλιστράει για δεκαετίες από τους φυσικούς. Το κύριο υποψήφιο σωματίδιο που μπορεί να εξηγήσει τη θεμελιώδη σύνθεση της σκοτεινής ύλης είναι ένα υποθετικό σωματίδιο, που λέγεται Σωματίδιο Ασθενώς Αλληλεπιδρώντα ή WIMP. Αλλά με το δορυφόρο GLAST, οι επιστήμονες μπορούν τελικά να βρουν μια σαφή ένδειξη για το αν αποτελείται η σκοτεινή ύλη πράγματι από WIMPs.

Οι ακτίνες γάμμα προέρχονται από ένα πλήθος πηγών υψηλής ενέργειας, όπως οι μαύρες τρύπες και τα αστέρια. Αλλά η τρέχουσα θεωρία προτείνει ότι μπορούν επίσης να προέλθουν από WIMPs, τα οποία είναι σωματίδια με μάζα που δεν εκπέμπουν ή δεν απορροφούν το φως. Τέτοια σωματίδια προβλέπονται από την υπερσυμμετρία, μια θεωρία που επεκτείνει το ιδιαίτερα επιτυχές καθιερωμένο μοντέλο της σωματιδιακής φυσικής.

Σύμφωνα με την υπερσυμμετρία, τα WIMPs δρουν κι ως τα αντι-σωματίδια τους. Έτσι, όταν δύο σωματίδια WIMP αλληλεπιδρούν, εξαϋλώνουν το ένα το άλλο και απελευθερώνουν έτσι ένα καταρράκτη δευτερογενών σωματιδίων, καθώς επίσης και ακτίνων γάμμα. Χρησιμοποιώντας τον δορυφόρο GLAST, οι επιστήμονες ελπίζουν να βρουν αυτές τις υπογραφές υψηλής ενέργειας της σκοτεινής ύλης μέσα στο Γαλαξία μας. Εάν το πετύχουν, αυτή η ανακάλυψη θα βοηθήσει να λυθεί ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της αστρονομίας.

Οι εξωγήινοι δεν αναιρούν την πίστη στο Θεό, διότι εάν υπάρχουν τότε θα είναι και αυτοί δημιουργήματά του»: αυτό υποστήριξε εν ολίγοις ο επικεφαλής αστρονόμος του Βατικανού Χοσέ Γκαμπριέλ Φούνες.
Ο διευθυντής του Αστεροσκοπείου του Βατικανού στη Ρώμη δήλωσε ότι η απεραντοσύνη του σύμπαντος επιτρέπει την ύπαρξη και άλλων μορφών ζωής – ακόμη και έξυπνων - εκτός του πλανήτη Γη.

Σε συνέντευξή του που δημοσιεύθηκε την Τρίτη (13/5) στην εφημερίδα του Βατικανού «L'Osservatore Romano» ο Φούνες τόνισε ότι η ύπαρξη εξωγήινων ουσιαστικά δεν έρχεται σε αντίθεση με την πίστη στο Θεό, διότι και αυτοί θα αποτελούν δημιουργήματά του.

Υπογράμμισε, τέλος, ότι με το αρνούμαστε την ύπαρξη εξωγήινων «θέτουμε περιορισμούς» στην δημιουργική ελευθερία του Θεού.

Είναι έμπειροι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, χαρακτηρίζονται για την ψυχραιμία τους και τη λογική τους. Κι όμως συχνά βλέπουν πράγματα τόσο περίεργα που δεν μπορούν να εξηγηθούν. Οταν τα ανέφεραν ζήτησαν να μην καταγραφούν τα ονόματα τους. Γνώριζαν ότι κανείς δεν θα τους πίστευε όταν έλεγαν ότι ένα άγνωστο ιπτάμενο αντικείμενο προσγειώθηκε στον διάδρομο προσγείωσης στην ανατολική Βρετανία και λίγο αργότερα απογειώθηκε αναπτύσσοντας τρομερές ταχύτητες.

Το περιστατικό συνέβη στις τέσσερις το απόγευμα της 19ης Απριλίου 1984. Η «Αναφορά Ασυνήθιστου Ουράνιου Φαινομένου» είναι απλά μία στις περισσότερες από χίλιες σελίδες των απόρρητων φακέλων της βρετανικής κυβέρνησης για τα Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα που δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα από τα βρετανικά Εθνικά Αρχεία.

Οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, καθένας από τους οποίους είχε τουλάχιστον οκταετή υπηρεσία, αναφέρουν ότι ενόσω καθοδηγούσαν ένα μικρό αεροπλάνο να προσγειωθεί στον διάδρομο 22, είδαν ένα λαμπερό φως να προσεγγίζει διαφορετικό διάδρομο χωρίς τη σχετική άδεια.

«Δεν διαθέταμε κανένα στοιχείο αναγνώρισης εκείνου του αεροσκάφους», αναφέρει ένας ελεγκτής. Ο Satco (ο κωδικός του συγκεκριμένου ελεγκτή) αναφέρει ότι το Αγνώστου Ταυτότητας Αντικείμενο ακούμπησε τον διάδρομο 27 και αμέσως απογειώθηκε με ιλιγγιώδη ταχύτητα, ανεβαίνοντας στους ουρανούς σχεδόν κάθετα», γράφει στην έκθεση.

«Πρόκειται για μία από τις πιο αξιόπιστες μαρτυρίες, επειδή ακριβώς αναφέρθηκε από ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας», λέει ο Ντέιβιντ Κλαρκ, ειδικός σε αυτά τα ανεξήγητα φαινόμενα, που συνεργάστηκε με τα Εθνικά Αρχεία για τη δημοσιοποίηση του συγκεκριμένου φακέλου.

Οπως αναφέρει, ανάλογα περιστατικά αναφέρθηκαν και από πληρώματα αεροσκαφών. Πιλότος επιβατικού αεροπλάνου που πραγματοποιούσε πτήση πάνω από τον Ατλαντικό δήλωσε ότι είδε ένα άγνωστο αντικείμενο να κινείται σε απόσταση μόλις τεσσάρων χλμ. από το φτερό του και υπέθεσε ότι ήταν μετεωρίτης ή πύραυλος, κάτι που δεν επιβεβαιώθηκε από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας της Βρετανίας. Εκπρόσωπος, ωστόσο, του υπουργείου ανέφερε ότι τα περιστατικά ερευνήθηκαν μόνο για να διαπιστωθεί ότι τα ιπτάμενα αντικείμενα δεν ήταν εχθρικά αεροσκάφη που παραβίασαν τον βρετανικό εναέριο χώρο.

Τα περισσότερα περιστατικά αφορούν τις δεκαετίες 1970 και 1980 και οι αναφορές έγιναν από πολίτες που θεωρούν ότι τα ανεξήγητα φαινόμενα που βλέπουν στον ουρανό είναι επισκέψεις εξωγήινων.

Αντικείμενα της φαντασίας μας;

Αυτοί είναι οι εξωγήινοι που βλέπουμε.

Μετεωρολογικά αερόστατα: Μετρούν τις ατμοσφαιρικές συνθήκες βοηθώντας τους μετεωρολόγους.

Σύννεφα: Μοιάζουν καμμιά φορά με ιπτάμενους δίσκους. Σχηματίζονται σε μεγάλο ύψος από την επιφάνεια της γης.

Μετεωρίτες: Δημιουργούν ένα υπερθέαμα φωτός καθώς μπαίνουν στην ατμόσφαιρα, που μπορεί να ερμηνευτεί ως επίσκεψη από εξωγήινους.

Αεροσκάφη πολιτικά ή στρατιωτικά: Εμφανίζονται ως μυστηριώδη αντικείμενα τη νύχτα ή υπό συγκεκριμένες συνθήκες φωτός.

Αστρα ή πλανήτες: Ουράνια σώματα που μπορούν να «θεωρηθούν» εξωγήινα ιπτάμενα αντικείμενα.

Αντικατοπτρισμοί: Φυσικό φαινόμενο, όταν κρύος ή θερμός αέρας κάμπτει το ηλιακό φως δημιουργώντας εικόνα απομακρυσμένου ουράνιου αντικειμένου.

Μαγνητικά πεδία: Στην έκθεση του βρετανικού υπουργείου Αμυνας αναφέρεται ότι άνθρωποι που εκτίθενται σε ηλεκτρικά ή μαγνητικά πεδία μπορεί να «γεννούν» ψευδαισθήσεις ότι είδαν εξωγήινους.

πηγή:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Γενεύη

Η πολική αρκούδα και ο κοινός ιπποπόταμος περιλαμβάνονται φέτος για πρώτη φορά στην Κόκκινη Λίστα με τα είδη που απειλούνται με εξαφάνιση τις επόμενες δεκαετίες.

Συνολικά 16.000 είδη ζώων φυτών και μυκήτων, το ένα τρίτο από τους οργανισμούς που εξετάστηκαν απειλούνται λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας, προειδοποιεί η Παγκόσμια Ένωσης Προστασίας του Περιβάλλοντος (IUCN), που δημοσιεύει τη λίστα ανά δύο χρόνια.

«Η απώλεια βιοποικιλότητας επιταχύνεται, δεν επιβραδύνεται» δήλωσε ο Αχιμ Στάινερ, γενικός διευθυντής της οργάνωσης, με έδρα τη Γενεύη.

Η φετινή λίστα περιλαμβάνει ένα στα τρία αμφίβια, ένα τέταρτο των θηλαστικών και των κωνοφόρων δέντρων, καθώς και το ένα έκτο των πτηνών.

Η IUCN κατατάσσει περίπου 40.000 είδη ανάλογα με τον κίνδυνο εξαφάνισης που αντιμετωπίζουν και τους αποδίδει τους χαρακτηρισμούς «υπό εξαφάνιση», «απειλούμενο», ή «ευαίσθητο». Ο συνολικός αριθμός των ειδών του πλανήτη παραμένει άγνωστος, με τις επικρατέστερες εκτιμήσεις να κυμαίνονται γύρω στα 15 εκατομμύρια. Μόλις 1,8 εκατομμύρια είναι γνωστά στην επιστήμη.

Η πολική αρκούδα της Αρκτικής περιλαμβάνεται πλέον στα απειλούμενα είδη, με πρόβλεψη για μείωση του πληθυσμού της κατά 30% τα επόμενα 45 χρόνια. Κύρια αιτία η παγκόσμια θέρμανση, που οδηγεί σε μείωση του καλύμματος πάγου στο βόρειο πόλο. Οι πολικές αρκούδες εξαρτώνται απόλυτα από τους επιπλέοντες πάγους προκειμένου να κυνηγήσουν φώκιες και τα άλλα τους θηράματος.

Οι πληθυσμοί του κοινού ιπποπόταμου, στο μεταξύ, έχουν μειωθεί σε μια δεκαετία κατά 95% στις περιοχές του Κονγκό που πλήττονται από τον πόλεμο. Η πολιτική αστάθεια αφήνει τους λαθροθήρες να δρουν ανενόχλητοι, και το θηλαστικό χαρακτηρίζεται πλέον απειλούμενο, παρά την προστασία των πληθυσμών του σε άλλες αφρικανικές χώρες, όπως η Ζάμπια.

Έντονη πληθυσμιακή ύφεση καταγράφεται και στα ψάρια του γλυκού νερού. Στη Μεσόγειο, περισσότερα από τα μισά από τα 252 ενδημικά είδη απειλούνται με εξαφάνιση, ενώ επτά είδη έχουν ήδη εξαφανιστεί από τον πλανήτη.

Περίπου 784 είδη καταχωρούνται πλέον ως εξαφανισμένα, ενώ ακόμα 65 ζουν σήμερα μόνο σε ζωολογικούς κήπους.

«Η αναστροφή αυτής της τάσης είναι ακόμα δυνατή, όπως έχουν αποδείξει πολλές ιστορίες επιτυχίας στην προστασία του περιβάλλοντος» σχολιάζει ο Στάινερ της IUCN. «Όμως η βιοποικιλότητα δεν μπορεί να διασωθεί μόνο από τους περιβαλλοντιστές -πρέπει να γίνει ευθύνη όλων όσων έχουν στη διάθεσή τους τή δύναμη και τους πόρους για να δράσουν».

Newsroom ΔΟΛ

quote:

---

Αντικείμενα της φαντασίας μας;

Αυτοί είναι οι εξωγήινοι που βλέπουμε.

Μετεωρολογικά αερόστατα: Μετρούν τις ατμοσφαιρικές συνθήκες βοηθώντας τους μετεωρολόγους.

Σύννεφα: Μοιάζουν καμμιά φορά με ιπτάμενους δίσκους. Σχηματίζονται σε μεγάλο ύψος από την επιφάνεια της γης.

Μετεωρίτες: Δημιουργούν ένα υπερθέαμα φωτός καθώς μπαίνουν στην ατμόσφαιρα, που μπορεί να ερμηνευτεί ως επίσκεψη από εξωγήινους.

Αεροσκάφη πολιτικά ή στρατιωτικά: Εμφανίζονται ως μυστηριώδη αντικείμενα τη νύχτα ή υπό συγκεκριμένες συνθήκες φωτός.

Αστρα ή πλανήτες: Ουράνια σώματα που μπορούν να «θεωρηθούν» εξωγήινα ιπτάμενα αντικείμενα.

Αντικατοπτρισμοί: Φυσικό φαινόμενο, όταν κρύος ή θερμός αέρας κάμπτει το ηλιακό φως δημιουργώντας εικόνα απομακρυσμένου ουράνιου αντικειμένου.

Μαγνητικά πεδία: Στην έκθεση του βρετανικού υπουργείου Αμυνας αναφέρεται ότι άνθρωποι που εκτίθενται σε ηλεκτρικά ή μαγνητικά πεδία μπορεί να «γεννούν» ψευδαισθήσεις ότι είδαν εξωγήινους.

---

Ύστερα από μία δεκαετία ερευνών, οι επιστήμονες ανακοίνωσαν την πρώτη σημαντική νίκη κατά της μηνιγγίτιδας τύπου Β: Πρόκειται για ένα νέο εμβόλιο που δοκιμάστηκε σε παιδιά με ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Ο συγκεκριμένος τύπος είναι από τους πλέον επικίνδυνους.

Όπως γράφουν Τα Νέα της Παρασκευής, η ανακάλυψη εμβολίου κατά της μηνιγγίτιδας τύπου Β, που πλήττει κυρίως βρέφη, παιδιά και νέους, αποτελεί κάτι σαν το ιερό δισκοπότηρο στον αγώνα κατά της νόσου.

Τα εμβόλια κατά της μηνιγγίτιδας τύπου C που κυκλοφόρησαν το 1999 και τα αντίστοιχα κατά του αιμόφιλου της γρίπης τύπου Β, γνωστά από το 1992, περιόρισαν σε σημαντικό βαθμό τα κρούσματα.

Το νέο εμβόλιο πέρασε με επιτυχία τη δεύτερη φάση δοκιμής του και αποδείχτηκε αποτελεσματικό σε 150 βρέφη που εμβολιάστηκαν αρχικά στον δεύτερο μήνα, στη συνέχεια στον τέταρτο, στον έκτο και τέλος στον δωδέκατο.

Οι εργαστηριακές εξετάσεις σε δείγματα αίματος από τα μωρά έδειξαν πως ο οργανισμός τους είχε προστατευτεί κατά τριών αντιπροσωπευτικών στελεχών της μηνιγγίτιδας τύπου Β.

Το εμβόλιο δοκιμάστηκε από την ομάδα της ανεξάρτητης ερευνήτριας Ελίζαμπεθ Μίλερ, επικεφαλής στο βρετανικό Κέντρο Λοιμώξεων της Υπηρεσίας Προστασίας της Υγείας.

Έως 80.000 κρούσματα μηνιγγίτιδας τύπου Β καταγράφονται διεθνώς κάθε χρόνο. Από αυτά το 10% καταλήγει στον θάνατο.

Εμβόλια για τη μηνιγγίτιδα τύπου Β παρασκευάστηκαν και χρησιμοποιούνται στη Κούβα και στη Νέα Ζηλανδία, αλλά είναι αποτελεσματικά μόνο κατά των στελεχών που εμφανίζονται στις δύο χώρες. Το νέο εμβόλιο περιέχει πολλά αντιγόνα που επιτίθενται σε διαφορετικά στελέχη, και δημιουργήθηκαν ύστερα από μελέτη 85 στελεχών του τύπου Β της νόσου.

quote:

---

Πολυ απλοϊκές οι εξηγήσεις ιδιαίτερα για περιπτώσεις που μιλάμε για δεκάδες
Μάρτυρες η που έχουν βιντεοσκοπηθεί είναι δυνατόν να περάσεις ένα σύννεφο για ΑΤΙΑ?

---

Σίγουρα τις περισσότερες φορές είναι πολύ απλοϊκές οι εξηγήσεις που δίνουν, και αυτό γίνεται για να κρύψουν την πραγματικότητα, που τις πιο πολλές φορές κατά τη γνώμη μου τα άγνωστα αντικείμενα είναι διάφορα εναέρια οπλικά συστήματα,είδη ρουκετών ή πυραύλων χωρίς τη γόμωσή τους, κατασκοπευτικά εναέρια μέσα, ή εξελιγμένα πολεμικά αεροπλάνα σε πειραματικό στάδιο δοκιμών.
Τώρα για την περίπτωση των ΑΤΙΑ, ναι θα μπορούσαν να είναι και σκάφη εξωγήινου πολιτισμού, με την προϋπόθεση ο πολιτισμός αυτός να είναι τόσο τεχνολογικα εξελιγμένος, που να έχει λύσει το πρόβλημα της απόστασης, μεταξύ της γης και του δικού τους πλανήτη, και να έρχονται απλώς για να συλλέξουν πληροφορίες και να μελετήσουν το πρωτόγονο πλάσμα που λέγεται άνθρωπος.

Wolf

Τα φώτα σβήνουν, η κατάμεστη αίθουσα της Συμφωνικής Ορχήστρας του Ντιτρόιτ ησυχάζει και βγαίνει ο διευθυντής ορχήστρας - είναι λαμπερός, λευκός και έχει ύψος 1,30 μέτρα.

Τον λένε Ασιμο, είναι μοντέλο της Χόντα, κι είναι το πρώτο ρομπότ μαέστρος (η εταιρεία το έφερε στο Ντιτρόιτ για να αναδείξει το ενός εκατομμυρίου δολαρίων δώρο της προς την ορχήστρα για εκπαιδευτικούς σκοπούς). Το απόγευμα της περασμένης Τρίτης διηύθυνε την Ορχήστρα του Ντιτρόιτ που ερμήνευσε τη σύνθεση «Τhe Impossible Dream» από το μιούζικαλ «Ο άνθρωπος από τη Μάντσα».

«Καλησπέρα σε όλους», λέει ο Ασιμο με φωνή που μοιάζει παιδική, κι ύστερα γνέφει στην ορχήστρα. Κατά τη διάρκεια της συναυλίας μιμείται στην εντέλεια τις κινήσεις ενός μαέστρου - κινεί το κεφάλι του προς όλες τις κατευθύνσεις και κουνάει το ένα ή και τα δύο χέρια του. Στο τέλος υποκλίνεται στο ενθουσιασμένο κοινό που φωνάζει.

«Είναι πραγματικά συναρπαστικό να παίζω με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Ντιτρόιτ. Είναι ένα θαυμάσιο μουσικό μέγαρο», λέει ο Ασιμο. Αργότερα ο τσελίστας Γιο-Γιο Μα ανεβαίνει στη σκηνή δίπλα στον Ασιμο για να λάβει ένα βραβείο για τη συμβολή του στη μουσική εκπαίδευση. Ο Μα σκύβει στο ύψος του Ασιμο και του σφίγγει το χέρι.

«Ηταν η πρώτη φορά που ο Ασιμο διηύθυνε ορχήστρα και ίσως η πρώτη φορά που εμφανίστηκε "ζωντανά" σε θέση μαέστρου ένα ρομπότ», είπε η εκπρόσωπος της Χόντα, Αλίσια Τζόουνς.

Βέβαια ο Ασιμο έχει τα όριά του. Παρόλο που έμαθε να μιμείται τον Τσαρλς Μπερκ, τον διευθυντή εκπαίδευσης της Συμφωνικής του Ντιτρόιτ, ωστόσο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στους μουσικούς. Στην πρώτη πρόβα η ορχήστρα έχασε τον ρυθμό όταν ο Ασιμο άρχισε να επιβραδύνει το τέμπο, κάτι που ένας άνθρωπος θα καταλάβαινε αμέσως

και θα το διόρθωνε, όπως είπε ο κοντραμπασίστας Λάρι Χάτσινσον.

«Δεν είναι επικοινωνιακός μηχανισμός. Απλώς είναι προγραμματισμένος να κάνει μια σειρά κινήσεων», λέει ο μουσικός διευθυντής της ορχήστρας Λέοναρντ Σλάτκιν. «Αν η ορχήστρα αποφασίσει να πάει πιο γρήγορα, το ρομπότ δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Ευτυχώς, αυτό το ελέγχω».

Πολλοί από τους μουσικούς είπαν ότι ο Ασιμο ήταν πιο πραγματικός απ ό,τι περίμεναν. «Είναι ακόμα αρκετά δύσκαμπτος, αλλά οι κινήσεις του μοιάζουν πολύ με ανθρώπινες, πιο ρευστές απ ό,τι φανταζόμουν», παρατήρησε ο Χάτσινσον.

Ο Ασιμο μπορεί ακόμα να τρέξει, να περπατήσει σε ανώμαλο δρόμο, να ανταποκριθεί σε απλές φωνητικές διαταγές, να αναγνωρίσει πρόσωπα με τα μάτια του που είναι κάμερα, να βοηθήσει ηλικιωμένους κι όσους τον χρειάζονται...

πηγή:www.ethnos.gr

quote:

---

Σίγουρα τις περισσότερες φορές είναι πολύ απλοϊκές οι εξηγήσεις που δίνουν, και αυτό γίνεται για να κρύψουν την πραγματικότητα, που τις πιο πολλές φορές κατά τη γνώμη μου τα άγνωστα αντικείμενα είναι διάφορα εναέρια οπλικά συστήματα,είδη ρουκετών ή πυραύλων χωρίς τη γόμωσή τους, κατασκοπευτικά εναέρια μέσα, ή εξελιγμένα πολεμικά αεροπλάνα σε πειραματικό στάδιο δοκιμών.

---

Μια νέα μελέτη για τις πιθανές συνδέσεις μεταξύ του κλίματος και της γεωφυσικής τόσο στη Γη όσο και στους παρόμοιους πλανήτες, διαπιστώνει ότι η παρατεταμένη θέρμανση της ατμόσφαιρας μπορεί να διακόψει τη λειτουργία των λιθοσφαιρικών πλακών, και να αναγκάσει το φλοιό ενός πλανήτη να μην αλλάζει θέση. Αυτό θα έχει σαν συνέπεια να μη μετακινούνται οι ήπειροι, τα βουνά να σταματήσουν την ανάπτυξη τους και να μη γίνονται σεισμοί.

Στη Γη, η κίνηση του μάγματος στο μανδύα αναγκάζει τις ηπειρωτικές πλάκες να μετακινούνται στην επιφάνεια, αλλά εάν το μάγμα γίνει πάρα πολύ καυτό και ρευστό θα έχανε αυτή την ικανότητα του.

Ερευνητές από το πανεπιστήμιο Rice προσδιόρισαν ότι μια πολύ καυτή ατμόσφαιρα μπορεί να προκαλέσει το φαινόμενο αυτό, γιατί έτσι επιβραδύνεται η απώλεια θερμότητας από το μανδύα.

"Η θερμότητα που απαιτείται είναι πολύ περισσότερη από αυτή που αναμένουμε από την αλλαγή του κλίματος, όμως κάποια φυσικά γεγονότα, όπως η ηφαιστειακή δραστηριότητα και οι αλλαγές στη φωτεινότητα του ήλιου θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αυτό το επίπεδο της θέρμανσης του μανδύα," λέει ο επικεφαλής της έρευνας Adrian Lenardic, καθηγητής των επιστημών της Γης στο πανεπιστήμιο Rice. "Ο στόχος μας ήταν να βρούμε ένα ανώτερο όριο της δημιουργούμενης μεταβολής με φυσικό τρόπο του κλίματος, πάνω από το οποίο θα άλλαζε ολόκληρος ο στερεός πλανήτης."

Ο Lenardic ανέφερε ότι η ερευνητική ομάδα θέλησε να καταλάβει καλύτερα τις διαφορές μεταξύ της Γης και της Αφροδίτης, και να επαληθεύσει το πιθανό εύρος των συνθηκών που θα μπορούσε να υπάρχει στους ομοειδείς με τη Γη πλανήτες πέρα από το ηλιακό σύστημα.

Τα συμπεράσματα μπορούν να εξηγήσουν γιατί η Αφροδίτη εξελίχθηκε διαφορετικά από τη Γη. Οι δύο πλανήτες είναι του ίδιου περίπου μεγέθους και γεωλογικής κατασκευής, αλλά η πλούσια σε διοξείδιο του άνθρακα ατμόσφαιρα της Αφροδίτης, είναι σχεδόν 100 φορές πυκνότερη από της Γης και ενεργεί σαν ένα κάλυμμα. Κατά συνέπεια, η θερμοκρασία της επιφάνειας της Αφροδίτης είναι πιο καυτή ακόμη και από αυτή του Ερμή, ο οποίος είναι δύο φορές πιο κοντά στον ήλιο.

Ο γήινος φλοιός -- μαζί με τον άνθρακα που παγιδεύεται στα ωκεάνεια πατώματα -- επιστρέφει στο εσωτερικό της γης, όταν τμήματα του φλοιού που επιπλέουν ελεύθερα (οι τεκτονικές ή λιθοσφαιρικές πλάκες) γλιστρούν η μία κάτω από την άλλη και επιστρέφουν στο γήινο μανδύα. Ο μανδύας είναι ένα στρώμα βράχου που επιπλέει, το οποίο εκτείνεται από τον εξωτερικό πυρήνα του πλανήτη, περίπου 2.800 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια, έως περίπου 50 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια, ακριβώς κάτω από το φλοιό.

"Βρήκαμε ότι η τεκτονική των πλακών θα μπορούσε να γίνει ασταθής εάν η θερμοκρασία της επιφάνειας αυξηθεί από 38 βαθμούς Κελσίου ή και περισσότερο για μερικά εκατομμύρια χρόνια," λέει ο Lenardic. "Το χρονικό διάστημα και η άνοδος της θερμοκρασίας, ενώ είναι υπερβολική για τους ανθρώπους, δεν είναι αδικαιολόγητη σε μια γεωλογική κλίμακα, ειδικά συγκρινόμενα έναντι αυτών που οι επιστήμονες θεωρούσαν προηγουμένως ότι απαιτούνται για να έχουν επιπτώσεις στη γεωδυναμική ενός πλανήτη."

Η συμβατική άποψη υποστηρίζει ότι η τεκτονική των πλακών είναι και σταθερή και αυτο-διορθούμενη, αλλά αυτή η άποψη στηρίζεται στην υπόθεση ότι η υπερβολική θερμότητα από το γήινο μανδύα μπορεί να δραπετεύσει με αποτελεσματικό τρόπο, μέσω του φλοιού. Η πίεση που παράγεται από τον μανδύα που ρέει βοηθάει να διατηρείται η κίνηση των λιθοσφαιρικών πλακών, ενώ ο μανδύας μπορεί να γίνει λιγότερο ιξώδης εάν θερμανθεί. Τα νέα συμπεράσματα δείχνουν ότι η παρατεταμένη θέρμανση του φλοιού ενός πλανήτη μέσω της αυξανόμενης ατμοσφαιρικής θερμοκρασίας, μπορεί να θερμάνει το βαθύ εσωτερικό του πλανήτη και να διακοπεί η μετακίνηση των πλακών.

"Βρήκαμε ότι μια αντίστοιχη απότομη άνοδος στην ηφαιστειακή δραστηριότητα θα μπορούσε να συνοδεύσει το αρχικό κλείδωμα των τεκτονικών πλακών," λέει ο Lenardic. "Κι αυτό μπορεί να εξηγήσει το μεγάλο ποσοστό των ηφαιστειακών πεδιάδων που βρίσκουμε στην Αφροδίτη."

Η επιφάνεια της Αφροδίτης, που δεν παρουσιάζει κανένα εξωτερικό σημάδι τεκτονικής δραστηριότητας, είναι τελείως ξερή και που χαράσσεται βαριά με τα ηφαίστεια. Οι επιστήμονες από καιρό βέβαια θεωρούν ότι ο φλοιός της Αφροδίτης, που στερείται του νερού που βοηθάει ώστε να 'λαδωθούν' τα όρια των τεκτονικών πλακών, είναι πάρα πολύ άκαμπτος για να έχει ενεργή τεκτονική πλακών.

Ο Lenardic ανέφερε ότι ένα από τα σημαντικότερα συμπεράσματα στη νέα μελέτη είναι ότι η ατμοσφαιρική θέρμανση, που απαιτείται για να διακοπεί η κίνηση των τεκτονικών πλακών, είναι αρκετά μικρότερη από την κρίσιμη θερμοκρασία πάνω από την οποία το ελεύθερο νερό θα μπορούσε να υπάρχει στην επιφάνεια της Γης.

Η συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα έχει φθάσει σε επίπεδα ρεκόρ, σύμφωνα με τους πιο πρόσφατους υπολογισμούς, ανανεώνοντας έτσι τους φόβους ότι η αλλαγή του κλίματος θα μπορούσε να βρεθεί εκτός ελέγχου.

Επιστήμονες στο παρατηρητήριο Mauna Loa στη Χαβάη λένε ότι τα επίπεδα του CO2 στην ατμόσφαιρα βρίσκονται τώρα στα 387 μέρη ανά εκατομμύριο (PPM), σχεδόν 40% πάνω από τη βιομηχανική επανάσταση και τα πιο υψηλά για τα τελευταία 650.000 χρόνια.

Οι αριθμοί που δημοσιεύονται από την Εθνική Ωκεάνεια και Ατμοσφαιρική Υπηρεσία, επίσης, επιβεβαιώνουν ότι το διοξείδιο του άνθρακα, το κύριο αέριο του θερμοκηπίου, συσσωρεύεται στην ατμόσφαιρα γρηγορότερα από το αναμενόμενο.

Το ετήσιο μέσο ποσοστό αύξησης για το 2007 ήταν 2.14ppm - το τέταρτο έτος στα τελευταία έξι χρόνια που είδαμε ετήσια άνοδο μεγαλύτερη από 2ppm. Από το 1970 ως το 2000, η συγκέντρωση αυξήθηκε κατά περίπου 1.5ppm κάθε χρόνο, αλλά από το 2000 η ετήσια άνοδος έχει ανέβει σε ένα μέσο όρο 2.1ppm.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η αύξηση θα μπορούσε να δείχνει ότι η Γη χάνει τη φυσική δυνατότητά της να απορροφήσει δισεκατομμύρια τόνων του CO2 κάθε χρόνο.

Τα μοντέλα του κλίματος υποθέτουν ότι περίπου οι μισές από τις μελλοντικές εκπομπές θα απορροφηθούν εκ νέου από τα δάση και τους ωκεανούς, αλλά οι νέοι αριθμοί επιβεβαιώνουν ότι αυτό το σενάριο μπορεί να είναι πάρα πολύ αισιόδοξο. Εάν παραμένουν οι περισσότεροι ρύποι του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, αυτό σημαίνει ότι οι εκπομπές θα πρέπει να κοπούν πολύ περισσότερο απ' ό,τι προβάλλεται αυτήν την περίοδο, για να αποτραπούν τα επικίνδυνα επίπεδα της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας.

Ο Martin Parry συμπρόεδρος της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος σχετικά με το φαινόμενο αυτό είπε: "Παρά τη συζήτηση, η κατάσταση γίνεται ολοένα και χειρότερη. Τα επίπεδα των αερίων του θερμοκηπίου συνεχίζουν να αυξάνονται στην ατμόσφαιρα και ο ρυθμός αυτής της ανόδου επιταχύνεται. Βλέπουμε ήδη τις επιδράσεις της αλλαγής του κλίματος και η κλίμακα αυτών των φαινομένων θα επιταχύνεται, έως ότου θα αποφασίσουμε τι να κάνουμε για αυτήν."

Σε ύψος, περίπου, 3.500 μέτρων πάνω σε ένα ηφαίστειο το παρατηρητήριο Mauna Loa μετράει το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα από το 1958. Θεωρείται μεταξύ των πιο αξιόπιστων παρατηρητήρίων λόγω της θέσης του, μακριά από οποιαδήποτε πιθανή πηγή αερίου που θα μπορούσε να μπερδέψει τους αισθητήρες.

Κατά τη διάρκεια δεκαετιών οι μετρήσεις του Mauna Loa, που έγινε διάσημο από το ντοκιμαντέρ του Al Gore "Μια ενοχλητική αλήθεια", παρουσιάζουν επίπεδα CO2 που αυξάνονται και που πέφτουν κάθε έτος. Αλλά παρουσιάζουν επίσης ανοδική τάση καθώς αυξάνονται οι ανθρώπινες εκπομπές στην ατμόσφαιρα.

Ο Robin Oakley, επικεφαλής της εκστρατείας για την αλλαγή του κλίματος της GREENPEACE, τονίζει: "Γινόμαστε τώρα αυτόπτες μάρτυρες μιας στιγμής κλειδί στην ιστορία της αλλαγής του κλίματος, και δεν είναι καλές ειδήσεις. Η τελευταία φορά που η ατμόσφαιρα ήταν παρόμοια ήταν τότε που οι άνθρωποι ακόμα δεν είχαν εμφανιστεί ως είδος.

Και στη συνέχεια κάνει λόγο για ριζική αλλαγή των δεδομένων: "Οι μετρήσεις του Mauna Loa είναι τόσο εφιαλτικές, που καθιστούν την κατασκευή εργοστασίων παραγωγής ενέργειας από λιθάνθρακα εγκληματική πράξη".

Παρόμοιες έρευνες που διεξήχθησαν πέρυσι αποδίδουν την πρόσφατη εκτόξευση των συγκεντρώσεων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα σε τρεις κυρίως παράγοντες: στην ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας, στην αυξανόμενη χρήση άνθρακα από την Κίνα και στη μείωση των δασικών εκτάσεων που απορροφούν τα αέρια του θερμοκηπίου. Από τους τρεις παράγοντες, ο πλέον επιβαρυντικός είναι η Κίνα, της οποίας η αλματώδης οικονομική ανάπτυξη αρκεί από μόνη της για να ακυρώσει σχεδόν όσα βήματα προόδου έχουν γίνει από τη δεκαετία του 1970 έως σήμερα.

Τρελάθηκε ο πλανήτης

Παράλληλα τα οικοσυστήματα σε όλον τον πλανήτη έχουν τρελαθεί, με τα λουλούδια να ανθίζουν πρόωρα, τα φύλλα το φθινόπωρο να αργούν να πέσουν, με τις πολικές αρκούδες να έχουν μετατραπεί σε κανιβάλους και πολλά είδη πουλιών να γεννούν τα αβγά τους πριν από το φυσιολογικό. Σε 19 χώρες παρατηρούνται αλλαγές στην ανθοφορία φυτών όπως οι φουντουκιές, οι πασχαλιές, οι μηλιές, οι φλαμουριές και οι σημύδες. Πρόωρη έκλυση γύρης στην Ολλανδία.

Η απελπιστική αυτή εικόνα της Γης που ο ίδιος ο άνθρωπος δημιούργησε, όπως επιβεβαιώνουν οι επιστήμονες, αποτυπώνεται σε δύο νέες μελέτες, τις μεγαλύτερες του είδους τους, σχετικά με τις κλιματικές αλλαγές και την παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον.

Η μία από αυτές δημοσιεύτηκε στο Νature και αποδεικνύεται πλέον περίτρανα πως για την κατάσταση στην οποία έχει φθάσει ο πλανήτης μας οι κύριοι «ένοχοι» είμαστε εμείς.

Αρνητικό ρεκόρ των τελευταίων τουλάχιστον 800.000 ετών σε ό,τι αφορά τα επίπεδα των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα αποκαλύπτει μια μελέτη στους πάγους της Ανταρκτικής. Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι οι σημερινές συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου είναι 28%-124% υψηλότερες συγκριτικά με οποιαδήποτε άλλη στιγμή τα τελευταία 800.000 χρόνια, αναφέρουν οι ερευνητές της μιας μελέτης από το Πανεπιστήμιο της Βέρνης.

Οι ερευνητές αυτοί κατέληξαν στα συμπεράσματά τους μέσω της μέτρησης των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου που είχαν παγιδευθεί σε μικροσκοπικές φυσαλίδες αέρα μέσα σε στρώματα αρχαίου πάγου ως και 3.200 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της Ανταρκτικής. Οι νέες ενδελεχείς μετρήσεις προσθέτουν άλλα 150.000 έτη δεδομένων στα αρχεία σχετικά με το κλίμα - ως σήμερα τέτοιου είδους στοιχεία μπορούσαμε να έχουμε ως και 650.000 χρόνια πριν, όπως είχε προκύψει από μετρήσεις σε πιο επιφανειακά στρώματα πάγου.

Παλαιότερα, λένε οι ερευνητές, οι δυνάμεις που επέφεραν αλλαγές στο κλίμα αφορούσαν μόνο φυσικές μεταβολές. Σήμερα οι δυνάμεις αυτές είναι πολύ διαφορετικές. Τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής έρχονται σε πλήρη συμφωνία με εκείνα που είχε δώσει πέρυσι στη δημοσιότητα η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή του ΟΗΕ. Οι υπεύθυνοι της ΙΡCC είχαν κατηγορήσει τις ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως αυτές που αφορούν την καύση ορυκτών καυσίμων, για την υπερθέρμανση του πλανήτη, η οποία, όπως ανέφεραν, αναμένεται να οδηγήσει σε περισσότερες ξηρασίες, πλημμύρες και κύματα καύσωνα τα χρόνια που έρχονται.

Η δεύτερη μελέτη που δημοσιεύεται κι αυτή στο Νature, η οποία διεξήχθη από ειδικούς 11 διαφορετικών ιδρυμάτων καλύπτοντας στοιχεία που αφορούν τα 34 τελευταία χρόνια, καταγράφει τις δραματικές μεταβολές που παρουσιάζονται σε διαφορετικά είδη φυτών και ζώων προκειμένου να αντεπεξέλθουν στις ανθρωπογενείς αλλαγές του κλίματος- η ανάλυση αφορούσε περισσότερα από 800 φυσικά συστήματα και 28.800 είδη φυτών και ζώων. Όπως προέκυψε από τη μελέτη, πολλά φυτά σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης παρουσιάζουν πρόωρη ανθοφορία, ενώ ζώα μεταναστεύουν σε υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη με χαμηλότερες θερμοκρασίες για να επιβιώσουν. Θαλάσσιοι οργανισμοί αναζητούν νέες «κατοικίες», ενώ είδη πουλιών αλλάζουν το μοτίβο της μετανάστευσής τους. Και σε αυτή τη μελέτη στο εδώλιο του κατηγορουμένου για τις τρομακτικές αλλαγές στη φύση τίθεται ο άνθρωπος.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας είναι υπαίτια για το 95% των αλλαγών που εμφανίζονται στο περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων αυτών που αφορούν το λιώσιμο των παγετώνων, τη διάβρωση του εδάφους των ακτών και την πρόωρη αποστράγγιση των ποταμών. Παράλληλα οι ολοένα και αυξανόμενες θερμοκρασίες ευθύνονται για το 90% των μεταβολών που παρατηρούνται στους ζωντανούς οργανισμούς του πλανήτη. Οπως όλα δείχνουν, η ώρα μηδέν για το περιβάλλον έχει ήδη φτάσει.

Ασία: Μεγαλύτερη του φυσιολογικού ανάπτυξη των πεύκων Σιβηρίας στη Μογγολία. Λιώσιμο του πάγου και μείωση του πάχους του στρώματός του στα ποτάμια και στις λίμνες της Μογγολίας. Μεταβολές στο μόνιμο στρώμα πάγου της Ρωσίας. Πρόωρη ανθοφορία του γίνγκο στην Ιαπωνία.

Νότια Αμερική: Μείωση των παγετώνων στο Περού. Λιώσιμο των πάγων στην Παταγονία που οδηγεί σε άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

Αφρική: Μείωση της παραγωγικότητας του υδρόβιου οικοσυστήματος στη λίμνη Τανγκανίκα.

Αυστραλία: Πρόωρη άφιξη των μεταναστευτικών πτηνών όπως οι μυγοχάφτες και οι ριπίδουροι. Πτώση της στάθμης των νερών στην Πολιτεία της Δυτικής Βικτόριας.

Ανταρκτική: Μείωση του πληθυσμού των αυτοκρατορικών πιγκουίνων κατά 50% στην Ανταρκτική Χερσόνησο. Υποχώρηση των παγετώνων.

Πληροφορίες ΒΗΜΑ

Τέσσερις νέους Ευρωπαίους αστροναύτες (και τέσσερις αναπληρωματικούς) που θα επανδρώσουν τις επόμενες διαστημικές αποστολές του, αναζητά ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ΕΟΔ), ο οποίος έχει θέσει ήδη σε τροχιά στο Διάστημα το δικό του εργαστήριο, Columbus, στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπου αναπτύσσει από τις αρχές του έτους τη δική του επιστημονική έρευνα και πειράματα.

Δικαίωμα συμμετοχής στη διαδικασία επιλογής θα έχουν και Έλληνες ενδιαφερόμενοι καθώς είναι η πρώτη φορά που οι όροι πρόσληψης των αστροναυτών είναι κοινοί και για τις 17 χώρες-μέλη του ΕΟΔ, ανάμεσα στις οποίες βρίσκεται πλέον και η Ελλάδα.

Ολοκληρωμένη ενημέρωση για την προκήρυξη αιτήσεων της ΕΟΔ, τους όρους συμμετοχής και τα κριτήρια επιλογής έκαναν σήμερα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στελέχη του ΕΟΔ, μεταξύ των οποίων ο αστροναύτης Μισέλ Τονίνι, ως επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αστροναυτών του ΕΟΔ, και ο καθηγητής Αστρονομίας του τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, Νίκος Σπύρου, ο οποίος εκπροσωπεί την Ελλάδα στον ΕΟΔ και συγκεκριμένα στη διεύθυνση Επανδρωμένων Διαστημικών Πτήσεων Μικροβαρύτητας και Εξερεύνησης του Διαστήματος.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες της ΕΟΔ, η λειτουργία του Columbus δίνει πλέον τη δυνατότητα στην Ευρώπη να διεξάγει τη δική της επιστημονική έρευνα σε μια σειρά από θεματικές περιοχές, από τη βιολογία και την ανθρώπινη φυσιολογία μέχρι την επιστήμη των ρευστών, των υλικών ή την παρατήρηση της Γης.

«Μετά την επιλογή των πρώτων αστροναυτών το 1978 και τη δεύτερη το 1992, οι επανδρωμένες διαστημικές αποστολές εισέρχονται σε νέα εποχή. Η έννοια αστροναύτης αλλάζει. Οι Ευρωπαίοι επιστήμονες, ύστερα από επιλογή, θα μπορούν να μεταβαίνουν στο εργαστήριο Columbus για να διεξαγάγουν την ερευνητική τους διαδικασία εκεί», επεσήμανε ο κ. Σπύρου.

Η ΕΟΔ επιθυμεί να ανανεώσει την ομάδα των αστροναυτών της, που σήμερα αποτελείται από 8 άτομα (δύο Γάλλοι, 2 Ιταλοί, ένας Γερμανός, ένας Σουηδός, ένας Ιταλός και ένας Βέλγος) με μέσο όρο ηλικίας 45-50 ετών, τη στιγμή που η ηλικία των ενεργών αστροναυτών πρέπει να κυμαίνεται από 27-39 έτη.

Οι επόμενες διαστημικές πτήσεις-αποστολές προγραμματίζονται για το 2013-15, ενώ η διάρκειά τους θα είναι περίπου έξι μήνες.

Ο μισθός του αστροναύτη της πρώτης βαθμίδας φτάνει περίπου τις 4.500 ευρώ, ποσό το οποίο αυξάνει ανάλογα με τις βαθμίδες, ωστόσο, τα στελέχη της ΕΟΔ διευκρινίζουν ότι δεν πρόκειται για εύκολη υπόθεση, καθώς πέρα από τα απαραίτητα προσόντα και δεξιότητες, απαιτούνται ψυχολογικές και πνευματικές ικανότητες.

Προσόντα - επιδεξιότητες, υγεία - φυσική κατάσταση

Η διαδικασία επιλογής είναι ανοιχτή για κάθε ενδιαφερόμενο. Ωστόσο, οι αιτούντες θα πρέπει να διαθέτουν πτυχίο πανεπιστημίου ή ισοδύναμο με τις Φυσικές Επιστήμες (φυσική, βιολογία, χημεία, μαθηματικά) είτε πτυχίο Μηχανικού ή Ιατρικής και κατά προτίμηση με τριετή εργασιακή εμπειρία στο αντικείμενο είτε με εμπειρία ως ιπτάμενοι πιλότοι. Οι σπουδές που σχετίζονται με αεροναυπηγική και αστροναυτική αποτελούν ισχυρό αλλά όχι απαραίτητο πλεονέκτημα.

Θα πρέπει να είναι σε θέση να μιλούν και να γράφουν στην αγγλική, ενώ η γνώση και άλλων ξένων γλωσσών θεωρείται επιπλέον πλεονέκτημα. Κατά τη διάρκεια δε της αστροναυτικής εκπαίδευσης οι επιλαχόντες θα μάθουν τη ρωσική γλώσσα (είναι η δεύτερη επίσημη γλώσσα στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό).

Θα χρησιμοποιηθούν φυσιολογικά και ψυχολογικά πρότυπα υγείας, που έχουν προκύψει από την αποδεικτική ιατρική. Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να είναι σε θέση να περάσουν μια ιατρική εξέταση από ειδικό Ιατρικό Εξεταστή Ιπταμένων, εξουσιοδοτημένο από την Εθνική Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, να μην πάσχουν από οποιαδήποτε ασθένεια, από εθισμό σε ναρκωτικές ουσίες, αλκοόλ και κάπνισμα, να έχουν φυσιολογικό βαθμό κίνησης και λειτουργικότητας σε όλα τα μέλη του σώματος, να διαθέτουν 100% ικανότητα όρασης και στα δύο μάτια (δεκτά γυαλιά και φακοί επαφής), να μην πάσχουν από οποιαδήποτε ψυχιατρική ασθένεια, να επιδείξουν χαρακτηριστικά προσωπικότητας που θα τους επιτρέπουν να εργαστούν σε απαιτητικό περιβάλλον.

Υποψήφιες θα μπορούν να είναι και γυναίκες, καθώς σύμφωνα με τα στελέχη της ΕΟΔ τουλάχιστον από σωματικής άποψης δεν είναι δυσκολότερο για μια γυναίκα να γίνει αστροναύτης, ενώ οι απαιτήσεις είναι ίδιες.

Απαιτείται καλή συλλογιστική ικανότητα, ικανότητα εργασίας υπό πίεση, μνήμη, προσανατολισμού, επιδεξιότητας, ευελιξίας, ομαδικότητας, χαμηλό επίπεδο επιθετικότητας και συναισθηματική σταθερότητα.

Η ζωή στο Διάστημα - καθημερινότητα των αστροναυτών

Η παρατεταμένη παραμονή στο Διάστημα έχει σωματικές επιπτώσεις, όπως απώλεια μάζας και δύναμης στους μυς και τα οστά, μείωση του ελέγχου ορθής στάσης και κίνησης, σημαντική απώλεια όγκου αίματος και συνεπώς μειωμένη καρδιαγγειακή λειτουργία. Τα συμπτώματα είναι προσωρινά και το γραφείο Ιατρικής Υποστήριξης Πληρώματος βοηθά τους αστροναύτες να επανέλθουν σε φυσιολογική υγεία με την επιστροφή τους στη Γη.

Η 12ωρη εργασιακή ημέρα στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αρχίζει με μια κλήση αφύπνισης. Ύστερα από ένα γρήγορο καθαρισμό με ένα ύφασμα με σαπούνι, το πλήρωμα τρώει πρωινό και στη συνέχεια εκτελεί τις εργασίες της ημέρας. Αρκετός χρόνος απαιτείται για δραστηριότητες «νοικοκυριού», όπως καθάρισμα και επιδιορθώσεις, αφού εκεί είναι το σπίτι των αστροναυτών. Υπάρχουν τρία γεύματα, ενώ διατίθενται ποτά και σνακς. Τουλάχιστον δύο ώρες την ημέρα αφιερώνονται στην άσκηση. Το φόρτωμα του οχήματος μεταφοράς με σκουπίδια και το ξεφόρτωμα νέων προμηθειών είναι πολύ βασικό καθήκον. Οι αστροναύτες μπορεί να βγουν από το σκάφος στο Διάστημα για εργασία.

Το περισσότερο φαγητό τους πρέπει να ετοιμαστεί με ειδικό τρόπο για να καταναλωθεί σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας και ο συνηθέστερος από αυτούς είναι η αποξήρανση.

Για να χρησιμοποιήσουν την τουαλέτα χρησιμοποιούν ζώνη καθίσματος και ζώνες στα πόδια που τους συγκρατούν στο κάθισμα, ενώ υψηλής ταχύτητας ρεύματα αέρα τραβούν τα απορρίμματα σε ειδικά δοχεία υποδοχής, όπου αποξηραίνονται, γίνεται επεξεργασία με χημικά και αποθηκεύονται κατάλληλα.

Οι αστροναύτες δεν κάνουν μπάνιο, καθώς το νερό είναι από τα πολυτιμότερα αγαθά στον σταθμό. Ετσι κι αλλιώς τα «ντους» δεν είναι βολικά σε συνθήκες μειωμένης βαρύτητας, αφού το νερό απλά αιωρείται. Αντί αυτού οι αστροναύτες χρησιμοποιούν υγρές πετσέτες.

Επίσης, δεν μπορούν να ξαπλώσουν σε κρεβάτι λόγω έλλειψης βαρύτητας. Οι υπνόσακοι είναι δεμένοι σε κουκέτες ώστε να μην αιωρούνται και οι αστροναύτες μπορούν να κοιμηθούν όρθιοι, ανάποδα ή αιωρούμενοι στον αέρα.

Ο Σταθμός δεν έχει πλυντήριο, ενώ κάθε κιλό που μεταφέρεται εκεί κοστίζει. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα με τα ρούχα, τα οποία οι αστροναύτες δεν αλλάζουν πολύ συχνά (συνήθως ένα σορτς και ένα T-shirt για κάθε τρεις μέρες, ενώ οι μπλούζες και τα παντελόνια για κάθε 10 μέρες).

Η διαδικασία αιτήσεων - επιλογής

Η υποβολή αιτήσεων θα ξεκινήσει τη Δευτέρα 19 Μαΐου και θα διαρκέσει τέσσερις εβδομάδες. Η εγγραφή για τις αιτήσεις γίνεται διαδικτυακά και σε δύο βήματα, στη διεύθυνση www.esa.int/astronautselection, από όπου οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αντλήσουν περισσότερες πληροφορίες.

Αρχικά θα γίνει η επιλογή με βάση τα στοιχειώδη κριτήρια, θα ακολουθήσουν ψυχολογικές εξετάσεις για τους επιλαχόντες, δεύτερος κύκλος ψυχολογικών εξετάσεων και συνεντεύξεων, ιατρικές εξετάσεις, συνεντεύξεις εργασίας.

Ο τελικός κατάλογος των αιτούντων θα κατατεθεί στη συνέχεια στο Γενικό Διευθυντή του ΕΟΔ για την επιλογή.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ

Το Βρετανικό Υπουργείο Αμύνης έδωσε για πρώτη φορά στη δημοσιότητα τους μυστικούς φακέλους που έχουν να κάνουν με την εμφάνιση εξωγήινων στη Γη. Τελικά η αλήθεια βρίσκεται εκεί έξω ή μήπως είναι εδώ στη Γη;

Οι φάκελοι με τα έγγραφα, που διατίθενται στην ιστοσελίδα των Βρετανικών Κρατικών Αρχείων καλύπτουν την περίοδο από το 1978 έως και το 1987. Περιλαμβάνουν αναφορές για περίεργα φώτα στον ουρανό και τον εντοπισμό ανεξήγητων εναέριων αντικειμένων από απλούς πολίτες, τις ένοπλες δυνάμεις και τις αστυνομικές αρχές.

Ένας άντρας μάλιστα, έχει περιγράψει με εξαιρετικές λεπτομέρειες τη «φυσική και πνευματική του επαφή» με πράσινους εξωγήινους, όταν ήταν ακόμα παιδί.

Ο εν λόγω άντρας ανέφερε ότι όντα από μία άλλη φυλή σκότωσαν έναν άνθρωπο με το όνομα Algar το 1981, όταν εκείνος προσπάθησε να επικοινωνήσει με τη Βρετανική Κυβέρνηση.

Στην αναφορά του, ο άντρας ισχυρίζεται ότι επισκέφθηκε τις βάσεις των εξωγήινων στο Wirral και το Cheshire, ενώ η γυναίκα του ανέφερε ότι υπήρξε μάρτυρας της κατάρριψης ενός ΑΤΙΑ πάνω από το Wallasey στο Merseyside.

Οι 8 μέχρι πρότινος μυστικοί φάκελοι που δημοσιεύτηκαν αποτελούν μέρος των 200 φακέλων που αναμένεται να δουν το φως της δημοσιότητας μες στα επόμενα 4 χρόνια, ενώ οι χρήστες μπορούν να κατεβάσουν δωρεάν για τον πρώτο μήνα τα εν λόγω αρχεία.

Εκπρόσωπος των Κρατικών Αρχείων δήλωσε ότι οι μυστικοί αυτοί φάκελοι διατίθενται πλέον δημόσια μετά από μεγάλο αριθμό αιτημάτων, βάσει του Νόμου για την Ελευθερία της Πληροφορίας αλλά και εξαιτίας της «νέας πολιτικής του Υπουργείου Αμύνης για ένα ανοιχτό και διάφανο σύστημα διακυβέρνησης.»

Ένα μεγάλο μέρος των απόρρητων φακέλων δημιουργήθηκε από την αλληλογραφία που έστελναν οι πολίτες στα κυβερνητικά όργανα, συμπεριλαμβανομένου του Υπουργείου Αμύνης και της τότε Πρωθυπουργού Μάργκαρετ Θάτσερ.

Ένα άλλο έγγραφο αποκαλύπτει την εμπειρία που είχε ένας 78χρονος άντρας το 1983, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι είδε έναν εξωγήινο στο Κανάλι Basingstoke του Aldershot στο Hampshire. Ο 78χρονος είχε δηλώσει τότε ότι επιβιβάστηκε στο ΑΤΙΑ, και ερωτήθηκε από τους εξωγήινους για την ηλικία του, ενώ έδωσε και λεπτομερή περιγραφή του σκάφους. Χαρακτηριστικά, όπως λέει ο ίδιος, του είπαν: «Μπορείς να φύγεις. Είσαι πολύ μεγάλος και πολύ αδύναμος για αυτό που θέλουμε να κάνουμε.»

Το βρετανικό Roswell

Σε ένα άλλο γράμμα, ο επικεφαλής μίας ομάδας που ονομάζεται Wigan Ariel Phenomena Investigation Team ρώτησε το Υπουργείο Αμύνης εάν υπήρχε κάποιος κώδικας ορθής πρακτικής για την αντιμετώπιση εισβολής των εξωγήινων.

Άλλο γράμμα αποκαλύπτει ότι στις 21 Φεβρουαρίου 1982 οι πελάτες και το προσωπικό της παμπ Tunbridge Wells είδαν ένα άγνωστο αντικείμενο με πράσινα και κόκκινα φώτα που αναβόσβηναν να κατευθύνεται προς το αεροδρόμιο του Gatwick.

Υπάρχουν, όμως και αναφορές από πιο επίσημες πηγές. Η Πολεμική Αεροπορία των Η.Π.Α. άνοιξε φάκελο μετά από τη μαρτυρία δύο αξιωματούχων της ότι είδαν «περίεργα φώτα έξω από την πίσω πύλη της βάσης της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας Woodbridge» στο Suffolk το Δεκέμβριο του 1980.

Αυτό σχετίζεται με το γνωστό περιστατικό της εμφάνισης ενός φερόμενου ως εξωγήινου στο Δάσος Rendlesham, ενώ η υπόθεση είναι γνωστή και ως «το Βρετανικό Roswell», ονομασία που προήλθε από την υποτιθέμενη επαφή που είχαν άνθρωποι και εξωγήινοι στο Roswell των Η.Π.Α.

Οι μυστικοί φάκελοι περιέχουν και σχέδια από όσους έσπευσαν να περιγράψουν αυτό που είδαν.

Ένα από αυτά τα σχέδια ζωγραφίστηκε από τους αστυνομικούς της Μητροπολιτικής Αστυνομίας, οι οποίοι κλήθηκαν σε βοήθεια σε ένα σπίτι στο Stanmore του Λονδίνου στις 26 Απριλίου 1984.

Οι τρεις αστυνομικοί που έφτασαν στο σημείο παρατηρούσαν για μία ώρα ένα αντικείμενο στον ουρανό, το οποίο «κινούνταν αλλοπρόσαλλα από τη μία πλευρά στην άλλη, πάνω-κάτω, μπρος και πίσω, χωρίς όμως να απομακρύνεται πολύ από την αρχική του θέση.»

Ο ένας από τους αστυνομικούς, που παρατηρούσε το αντικείμενο με κιάλια, το περιέγραψε ως «κυκλικό στη μέση, με κάτι που έμοιαζε με θόλο στην επάνω και κάτω πλευρά και διαφορετικά χρωματιστά φωτάκια.»

Συνήθεις εξηγήσεις

Οι επισκέπτες της ιστοσελίδας των Κρατικών Αρχείων θα βρουν ακόμα και βίντεο από τον Nick Pope, έναν Βρετανό ειδικό σε θέματα ΑΤΙΑ.

Ο Pope ξεχώρισε ένα περιστατικό με ένα ΑΤΙΑ πάνω από το κέντρο του Λονδίνου. «Πρόκειται για ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βίντεο, με ΑΤΙΑ να εμφανίζονται πάνω από τις κατοικημένες περιοχές. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι εξωγήινοι εμφανίζονται μόνο στις απομονωμένες και αγροτικές περιοχές. Για την ακρίβεια, το ΑΤΙΑ εμφανίστηκε πάνω από τη γέφυρα Waterloo, με έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων να έχει σταματήσει για να δει το ιπτάμενο αντικείμενο να πετάει πάνω από τον Τάμεση.»

Ο Pope δήλωσε πως η πιο συνήθης εξήγηση για τα υποτιθέμενα ΑΤΙΑ είναι ότι πρόκειται για φώτα αεροσκαφών, λαμπερούς αστέρες και πλανήτες, δορυφόρους, μετεωρίτες ή διαστημικά αεροσκάφη.

Στους φακέλους υπάρχει μία λεπτομερής περίληψη του Υπουργείου Αμύνης προς τον Λόρδο Strabolgi, τον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο, σχετικά με μία διαμάχη για τα ΑΤΙΑ στη Βουλή των Λόρδων τον Ιανουάριο του 1979.

Στην περίληψη αναφέρεται ότι «δεν υπάρχει τίποτα που να επιβεβαιώνει την παρουσία ΑΤΙΑ και όλα αυτά που αναφέρονται είναι λόγια του αέρα» ενώ η ιδέα μίας «διακυβερνητικής συνομωσίας αποσιώπησης των γεγονότων» ήταν «ο πιο καταπληκτικός και κολακευτικός ισχυρισμός όλων.» Η περίληψη συνεχίζει λέγοντας: «Επιτρέψτε μου να διαβεβαιώσω τη Βουλή ότι η κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητας δεν είχε ποτέ επαφή με άτομα από το διάστημα.»

Στην ιστοσελίδα υπάρχει ακόμα διαθέσιμο ένα ποντκάστ από τον Δρ. David Clarke, ειδικό στην ιστορία των ΑΤΙΑ, ο οποίος σχολιάζει τους φακέλους.

Ο Δρ. Clarke, λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Sheffield Hallam, δήλωσε στο BBC Radio 4 ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποδείξει κάποιος τις θεωρίες συνομωσίας σχετικά με τους εξωγήινους. Χαρακτηριστικά δήλωσε: «Αμφιβάλω εάν η αποκάλυψη αυτών των φακέλων θα πείσει όσους πιστεύουν ότι υπάρχει επίσημη συγκάλυψη των γεγονότων. Αναπόφευκτα, κάποιοι έχουν σπεύσει να χαρακτηρίσουν την κίνηση αυτή ως κουκούλωμα της πραγματικότητας. Για αυτούς, η αλήθεια βρίσκεται ακόμα εκεί έξω, κρυμμένη σε πολύ πιο μυστικούς φακέλους.»

πηγή:BBC News-news.pathfinder.gr

Το διαστημικό Τηλεσκόπιο «Χαμπλ» δημοσιοποίησε 59 νέες φωτογραφίες με θέμα τις τιτάνιες συγκρούσεις που συμβαίνουν μεταξύ γαλαξιών. Με μία νέα τεχνική που επιτρέπει την παρατήρηση των γαλαξιακών πυρήνων μέσα από τα πυκνά σύννεφα αερίων και σκόνης που τους περιβάλλουν, αποδείχτηκε ότι το ένα τρίτο όλων των σπειροειδών γαλαξιών, όπως είναι ο δικός μας, παρουσιάζουν σημάδια προηγουμένων συγκρούσεων.

Για τον εορτασμό των 18ων γενεθλίων του το Κέντρο Ερευνών του Διαστημικού Τηλεσκόπιου «Χαμπλ» δημοσιοποίησε μία συλλογή 59 νέων φωτογραφιών με θέμα τις τιτάνιες συγκρούσεις που συμβαίνουν μεταξύ γαλαξιών. Η συλλογή αυτή παρουσιάζει τις διαφορετικές δομές που δημιουργούνται από αυτού του είδους τις συγκρούσεις αποκαλύπτοντάς μας έτσι τα μυστικά της εξελικτικής πορείας των γαλαξιών.

Οι μελέτες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια αποδεικνύουν ότι οι γαλαξιακές συγκρούσεις είναι πολύ πιο συχνές απ ό,τι πιστεύαμε και διαρκούν δισεκατομμύρια χρόνια, ενώ το τελικό αποτέλεσμα εξαρτάται από τα μεγέθη των συγκρουόμενων γαλαξιών και τις αποστάσεις μεταξύ τους.

Οι μικρότεροι γαλαξίες καταβροχθίζονται συνήθως από τους μεγαλύτερους αλλά όταν τα μεγέθη είναι περίπου ίσα η σύγκρουση καταλήγει σε αδιέξοδο. Στις περιπτώσεις ισορροπίας δυνάμεων οι δύο γαλαξίες ενώνονται σχηματίζοντας έναν ελλειπτικό γαλαξία, διαφορετικά επικρατεί συνήθως το σχήμα του μεγαλύτερου.

Στο παρελθόν όταν οι γαλαξίες ήσαν μικρότεροι και οι αποστάσεις μεταξύ τους πολύ πιο μικρές τέτοιου είδους συγκρούσεις ήταν κάτι το συνηθισμένο. Μ αυτόν άλλωστε τον τρόπο δημιουργήθηκαν `οι μεγάλοι σημερινοί γαλαξίες της γειτονιάς μας.

Σε ορισμένες περιοχές ανακαλύψαμε πολλά γαλαξιακά σμήνη των οποίων τα μέλη κινούνται με ταχύτητες που φτάνουν τα 7 εκατ. χλμ. την ώρα. Στις μετακινήσεις τους αυτές οι μεγαλύτεροι γαλαξίες παραμορφώνουν και απογυμνώνουν τα μικρότερα θύματά τους, ενώ σε άλλες περιπτώσεις τα καταβροχθίζουν αφομοιώνοντάς τα. Οι πιο δραστήριες μετακινήσεις παρατηρούνται σε πιο απομακρυσμένα σμήνη σε απόσταση 7 έως 9 δισεκατ. ετών φωτός.

Στις συγκρούσεις όμως αυτές σπάνια έχουμε τη σύγκρουση μεμονωμένων άστρων αφού οι μέσες αποστάσεις ανάμεσα στα άστρα είναι τεράστιες.

Στις στενές αυτές επαφές πρωταγωνιστές είναι τα τεράστια σύννεφα αερίων και σκόνης του μεσογαλαξιακού χώρου τα οποία στη διάρκεια της σύγκρουσης μπαίνουν σε μια διαδικασία αστρογένεσης τεραστίων διαστάσεων. Το παράξενο σ' αυτές τις συγκρούσεις είναι το γεγονός ότι όσο πιο γρήγορα κινούνται οι δύο γαλαξίες στη διάρκεια της σύγκρουσης τόσο πιο μικρή επίδραση έχει ο ένας πάνω στον άλλο.

Στην κατεύθυνση του αστερισμού «Κόρακα», βρίσκεται ένα ιδιαίτερο παράδειγμα συγκρουόμενων γαλαξιών. Οι δύο γαλαξίες είναι γνωστοί με τον αριθμό του καταλόγου τους ως NGC 4038 και 4039 αλλά το χαϊδευτικό τους όνομα είναι «Κεραίες» επειδή το όλο σύμπλεγμα μοιάζει με τις κεραίες ενός τεράστιου εντόμου.

Οι φωτογραφίες που λάβαμε μας αποκαλύπτουν μία εκτεταμένη διαδικασία αστρογένεσης που εντοπίζεται ιδιαίτερα στις περιοχές όπου οι δύο γαλαξίες βρίσκονται κάτω από την άμεση επίδραση της σύγκρουσης.

Αστρογένεση
Μία μελέτη, μάλιστα, που ανακοινώθηκε την περασμένη εβδομάδα μας αποκάλυψε ότι το σύμπλεγμα αυτό βρίσκεται σε απόσταση 45 εκατ. ετών φωτός από τη Γη.

Πάνω από 1.000 νεογέννητα λαμπερά αστρικά υπερσμήνη έχουν εντοπιστεί στην καρδιά των δύο συγκρουόμενων γαλαξιών δίνοντάς μας συγχρόνως νέες πληροφορίες για τις διαδικασίες σχηματισμού των σφαιρωτών αστρικών σμηνών.

Ανάμεσα στους δύο συγκρουόμενους γαλαξίες εμφανίζεται μία σκοτεινή αλλά πλατειά χαοτική ζώνη σκόνης, ενώ ορισμένοι σπειροειδείς σχηματισμοί έχουν γαλαζωπό φως από τη δημιουργία νεαρών αστρικών σμηνών που γεννιούνται από τα συγκρουόμενα αέρια των δύο γαλαξιών.

Σε τροχιά σύγκρουσης
Ο Γαλαξίας μας έχει στο παρελθόν αφομοιώσει πολλούς μικρότερους γαλαξίες όπως συμβαίνει άλλωστε και τώρα που βρίσκεται στη διαδικασία αφομοίωσης ενός νάνου γαλαξία, ο οποίος φαίνεται προς την κατεύθυνση του αστερισμού του Τοξότη. Σε δύο δισεκατομμύρια χρόνια από σήμερα, μάλιστα, ο Γαλαξίας μας και ο γαλαξίας της Ανδρομέδας πρόκειται να έρθουν σε σύγκρουση σχηματίζοντας έναν νέο μεγαλύτερο γαλαξία, και ήδη βρίσκονται σε τροχιά σύγκρουσης με ταχύτητα 500.000 χιλιομέτρων την ώρα!

πηγή: ethnos.gr

Πολύτιμες εικόνες και πληροφορίες στην επιστημονική κοινόητητα προσφέρει η ανακάλυψη ενός supernova ηλικίας μικρότερης από έναν αιώνα.

Με την ονομασία G1.9+0,.3, το supernova πρέπει να ήταν πολύ λαμπερό όταν συνέη πριν από περίπου 140 χρόνια, αλλά όχι ιδιαίτερα ορατό εξαιτίας της σκόνης που μειώνει την ορατότητα του. «Είναι το νεότερο supernova που έχει εντοπιστεί στον γαλαξία», ανέφερε ο Ντέιβιντ Γκριν, του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ.

Ο Γκριν εντόπισε το αντικείμενο αρχικά το 1985, με τη χρήση ραδιοσυχνοτήτων, ενώ το 2007 ο Στίβεν Ρέινολντς από το πανεπιστήμιο της Β. Καρολίνα παρατήρησε εκ νέου το supernova χρησιμοποιώντας το παρατηρητήριο ακτινών Χ της Τσάντρα.

Το supernova βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία, σε απόσταση περίπου 25.000 ετών φωτός από τη Γη. Το πιο πρόσφατο supernova στη «γειτονιά» μας αναφέρεται περίπου το 1780, από το οποίο προέκυψαν τα απομεινάρια άστρου με την ονομασία Κασσιόπη Α.

Η μελέτη ενός «νεαρού» supernova μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες στην κατανόηση των απαρχών της ζωής. «Το supernova δημιουργεί χημικά στοιχεία με αλχημείες, μετατρέποντας ένα στοιχείο σε ένα άλλο», σχολίασε ο Γκριν.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες Reuters

Εάν μια μαύρη τρύπα καταπιεί ένα βιβλίο, τι συμβαίνει με τις πληροφορίες; Η πιο πρόσφατη μελέτη από μια ομάδα φυσικών λέει ότι στο απώτερο μέλλον, η μαύρη τρύπα θα ξεράσει τελικά το πλήρες περιεχόμενο του βιβλίου! Ούτε μια μαύρη τρύπα δεν μπορεί να καταστρέψει τις πληροφορίες.

Για δεκαετίες αυτή η ερώτηση έχει παγιώσει τη σύγκρουση μεταξύ της κβαντομηχανικής και της θεωρίας της βαρύτητας του Αϊνστάιν, την γενική σχετικότητα. Η κβαντομηχανική επιμένει ότι οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στις κβαντικές καταστάσεις πρέπει να διατηρούνται - όχι μόνο οι λέξεις του βιβλίου, αλλά η πλήρης περιγραφή κάθε ατόμου και μορίου. Έτσι εξετάζοντας οποιοδήποτε σύστημα σήμερα, μπορείτε θεωρητικά να βρείτε την χθεσινή κατάσταση του.

Αλλά ο Einstein φαίνεται να λέει ότι οι πληροφορίες μπορούν να καταστραφούν. Οτιδήποτε περιέρχεται μέσα σε μια μαύρη τρύπα είναι καταδικασμένο στη λήθη, επειδή σύμφωνα με τη γενική σχετικότητα θα συναντήσει μια "ιδιομορφία" του χωροχρόνου. Στην ιδιομορφία, η βαρύτητα γίνεται άπειρη, και όλη η δομή καταστρέφεται.

Ο Ινδός φυσικός Abhay Ashtekar στη δεκαετία του '80 ξανάγραψε τις εξισώσεις της γενικής σχετικότητας σε ένα κβαντικό πλαίσιο

Η ιδιομορφία μπορεί να θεωρηθεί σαν η άκρη του σύμπαντος, έτσι οτιδήποτε την κτυπάει παύει απλά να υπάρχει. "Ο χωροχρόνος της γενικής σχετικότητας τερματίζεται στην ιδιομορφία," λέει ο θεωρητικός φυσικό Abhay Ashtekar του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνιας.

Οι φυσικοί πιστεύουν ότι υπάρχει μια λύση σε αυτό το παράδοξο σε μια κβαντική θεωρία της βαρύτητας. Αν και δεν υπάρχει καμία πλήρης θεωρία της κβαντικής βαρύτητας, θεωρείται ότι κάποια μορφή κβαντικής ασάφειας στον χωροχρόνο, θα πρέπει να εξομαλύνει την ιδιομορφία, κι αυτό θα σώσει από την καταστροφή τις πληροφορίες.

Σύμπαν "επιπεδοχώρα"

Έτσι τώρα ο Ashtekar και οι συνάδελφοι του Victor Taveras και Madhavan Vadararajan του ίδιου πανεπιστημίου, έχουν κάνει πιο καθαρή αυτή την ιδέα. Οργανώνουν τις κβαντικές εξισώσεις για τη γεωμετρία του χωροχρόνου μιας μαύρης τρύπας, αλλά σε έναν κόσμο "επιπεδοχώρας" (flatland) με μία μόνο χωρική διάσταση και μία χρονική. "Οι εξισώσεις είναι παρόμοιες σε αυτό το τοπίο, και ευτυχώς πολύ απλούστερες," λέει ο Ashtekar.

Ο ίδιος και η ομάδα του έχουν ανακαλύψει την κβαντική κατάσταση της απλουστευμένης μαύρης τρύπας τους καθώς αυτή σχηματίζεται και εξελίσσεται. Στο μοντέλο τους, δεν υπάρχει καμία ιδιομορφία, καμία άκρη του χωροχρόνου, κι έτσι όλες οι πληροφορίες διατηρούνται.

Τελικά η μαύρη τρύπα θα εξατμιστεί αργά αργά με μια διαδικασία που λέγεται ακτινοβολία Hawkin,, και οι πληροφορίες θα επανεμφανιστούν. Συλλέγοντας και αναλύοντας την ακτινοβολία αυτή θα ήταν δυνατή θεωρητικά να ανακαλύψουμε τι έπεσε μέσα στη μαύρη τρύπα, ακόμη και να διαβάσουμε οποιαδήποτε βιβλία που έπεσε μέσα της.

"Εάν ξέρουμε τις λεπτομέρειες της κβαντικής βαρύτητας, τότε θεωρητικά θα είμαστε σε θέση να τρέξουμε την ταινία προς τα πίσω και να πούμε ακριβώς πώς σχηματίζεται η μαύρη τρύπα," λέει ο Ashtekar.

Στην πράξη, θα υπήρχαν μερικές απρόσμενες δυσκολίες. Για οποιαδήποτε μαύρη τρύπα λογικού μεγέθους, η ακτινοβολία Hawking είναι τόσο ασθενής που θα χρειαζόταν ένα τεράστιο χρονικό διάστημα να εξατμιστεί, πολλά δισεκατομμύρια χρόνια περισσότερα από την τρέχουσα ηλικία του Κόσμου. Και αν οι πληροφορίες θα ήταν εκεί σε γενικές γραμμές, αποκωδικοποιώντας τις θα ήταν αφάνταστα περίπλοκες.

Περιοδικό αναφοράς: Physical Review Letters

Η διαστημοσυσκευή Venus Express έχει ανιχνεύσει τη ρίζα του υδροξυλίου σε έναν άλλο πλανήτη για πρώτη φορά. Αυτή η ανίχνευση προσφέρει στους επιστήμονες ένα σημαντικό εργαλείο για να ξεκλειδώσουν τις διαδικασίες στην πυκνή ατμόσφαιρα της Αφροδίτης.

Το υδροξύλιο, ένα σημαντικό μόριο αλλά δύσκολο να ανιχνευτεί, αποτελείται από ένα άτομο υδρογόνου και ένα οξυγόνου. Έχει βρεθεί στο ανώτερο όριο της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης, περίπου 100 χλμ πάνω από την επιφάνεια.

Το άπιαστο μέχρι τώρα μόριο ανιχνεύθηκε μόλις το διαστημικό σκάφος έστριψε μακριά από τον πλανήτη και την παρατηρούσε μέσα από το ασθενές ορατό στρώμα της ατμόσφαιρας, που περιβάλλει τον πλανήτη. Το όργανο ανίχνευσε τα μόρια του υδροξυλίου μετρώντας την ποσότητα του υπέρυθρου φωτός που αυτά εκπέμπουν.

Η ζώνη της ατμόσφαιρας στην οποία βρίσκονται τα μόρια του υδροξυλίου είναι πολύ στενή, πλάτους μόλις 10 χλμ. Παρατηρώντας το άκρο του πλανήτη, το Venus Express κοίταζε κατά μήκος αυτού του εξασθενημένου ατμοσφαιρικού στρώματος, αυξάνοντας έτσι την ισχύ των σημάτων κατά περίπου 50.

Το υδροξύλιο είναι πιθανά σημαντικό για την ατμόσφαιρα οποιουδήποτε πλανήτη, επειδή αντιδρά πολύ. Στη Γη έχει έναν βασικό ρόλο στον καθαρισμό των ρύπων από την ατμόσφαιρα και θεωρείται πως βοηθάει στην σταθεροποίηση του διοξειδίου του άνθρακα στην Αρειανή ατμόσφαιρα, αποτρέποντας το από το να μετατραπεί σε μονοξείδιο του άνθρακα. Στον Άρη θεωρείται επίσης πως διαδραματίζει έναν ζωτικής σημασίας ρόλο στην αποστείρωση του χώματος, καθιστώντας τα πιο πάνω στρώματα εχθρικά (αφιλόξενα) στη μικροβιακή ζωή.

Το ενεργό αυτό μόριο έχει φανεί και γύρω από τους κομήτες, αλλά η μέθοδος παραγωγής του εκεί είναι πιθανά απολύτως διαφορετική από τον τρόπο που σχηματίζεται στις πλανητικές ατμόσφαιρες.

"Επειδή η ατμόσφαιρα της Αφροδίτης δεν είχε μελετηθεί εκτενώς προτού να φθάσει εκεί το Venus Express, δεν ήμασταν σε θέση να επιβεβαιώσουμε αυτά που λένε τα μοντέλα μας για το τι πράγματι συμβαίνει εκεί μέσα. Αυτή η ανίχνευση του υδροξυλίου θα μας βοηθήσει να επιβεβαιώσουμε τα πρότυπά μας και να μάθουμε πολλά περισσότερα, "λέει ένας από τους κύριους υπεύθυνους του πειράματος VIRTIS, Giuseppe Piccioni, από το Αστροφυσικό Ινστιτούτο της Ιταλίας.

Στη Γη, η ακτινοβολία του υδροξυλίου στην ατμόσφαιρα έχει αποδειχθεί πως συνδέεται στενά με την αφθονία του όζοντος. Από αυτήν την μελέτη, το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και στην Αφροδίτη. Έτσι τώρα, οι επιστήμονες μπορούν να καταπιαστούν με τον υπολογισμό της ποσότητας του όζοντος στην ατμόσφαιρα του πλανήτη.

Το Venus Express έχει δείξει ότι η ποσότητα του υδροξυλίου στην Αφροδίτη είναι ιδιαίτερα μεταβλητή. Μπορεί να αλλάξει κατά 50% από τη μια τροχιά στην επόμενη, και αυτό μπορεί να προκληθεί από τα διαφορετικά ποσά όζοντος στην ατμόσφαιρα.

"Το όζον είναι ένα σημαντικό μόριο για οποιαδήποτε ατμόσφαιρα, επειδή είναι ισχυρός απορροφητής της υπεριώδης ακτινοβολία από τον ήλιο," λέει ο Piccioni. Το ποσό της ακτινοβολίας που απορροφάται είναι μια βασική παράμετρος, που είναι υπεύθυνο για τη θέρμανση και τη δυναμική της ατμόσφαιρας ενός πλανήτη. Στη γη, θερμαίνει τη στρατόσφαιρα κι έτσι την καθιστά σταθερή, ενώ προστατεύει τη βιόσφαιρα από τις επιβλαβείς υπεριώδεις ακτίνες.

Τα πρότυπα των υπολογιστών θα είναι σε θέση τώρα να μας πουν πώς αυτό το άλμα και η πτώση στα επίπεδα του όζοντος για πολύ μικρά διαστήματα, έχει επιπτώσεις στην ανήσυχη ατμόσφαιρα εκείνου του πλανήτη.

"Το Venus Express έχει δείξει ήδη ότι η Αφροδίτη είναι πολύ περισσότερο παρόμοια με τη Γη από όσο παλιά πιστεύαμε. Η ανίχνευση του υδροξυλίου τους φέρνει ένα βήμα πιο κοντά," συμπληρώνει ο Piccioni.

Ένας ασυνήθιστα μεγάλος πάλσαρ που περιστρέφεται 465 φορές το δευτερόλεπτο και φαίνεται να παραβιάζει όλους τους κανόνες, θα μπορούσε να ανατρέψει τις θεωρίες για το πώς σχηματίζονται αυτά τα ταχύτατα περιστρεφόμενα αστέρια.

Το αντικείμενο αυτό ανήκει στην κατηγορία των πάλσαρ χιλιοστού του δευτερολέπτου (MSP) - λόγω της ταχύτατης περιστροφής του - και είναι μέρος ενός δυαδικού συστήματος άστρων. Τίποτα ασυνήθιστο έως εδώ, αλλά η τροχιά του είναι ιδιαίτερα ανώμαλη (πολύ επιμήκυς) και το κανονικό άστρο που ανήκει κι αυτό στο σύστημα δεν είναι ένας τυπικός ερυθρός γίγαντας, αλλά αντίθετα ένα μικρότερο αστέρι σαν τον ήλιο μας.

"Είναι ένα παράξενο αντικείμενο σε πολλά επίπεδα," λέει ο κυνηγός των πάλσαρ αστροφυσικός David Champion, που βρίσκεται στο CSIRO της Αυστραλίας. Ο Champion είναι συντάκτης μιας ανακοίνωσης για την ανακάλυψη αυτή στο περιοδικό Science Express.

Ταχύτατη περιστροφή: Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός δυαδικού συστήματος με πάλσαρ. Οι παλμοί των ραδιοκυμάτων φαίνονται να προέρχονται από τους πόλους του πάλσαρ

Υπερενεργητική κατάσταση

Τα πάλσαρ, σύντμηση του όρου "παλλόμενα άστρα", είναι περιστρεφόμενα αστέρια νετρονίων, κατάλοιπα των πολύ μεγάλων άστρων που έχουν καταρρεύσει και έγιναν εξαιρετικά πυκνά αντικείμενα. Εκπέμπουν παλμούς ραδιοκυμάτων, σαν τους φάρους, καθώς αυτά περιστρέφονται που μπορούν να ανιχνευθούν και από τη Γη. Τα περισσότερα πάλσαρ παράγουν παλμούς σταθερής περιόδου, που κυμαίνονται από το ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου (ms) έως οκτώ δευτερόλεπτα. Αυτά που περιστρέφονται πολύ γρήγορα - με παλμούς περιόδου μικρότερης από 10 ms - καλούνται πάλσαρ χιλιοστού του δευτερολέπτου ή MSPs.

Αυτό το πάλσαρ MSP, με το όνομα PSR J1903+0327, βρέθηκε κατά τη διάρκεια μιας έρευνας στο Γαλαξία μας, χρησιμοποιώντας το παρατηρητήριο Arecibo στο Πουέρτο Ρίκο, το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο του κόσμου.

Η συμβατική θεωρία προτείνει ότι τα MSP αρχίζουν τη ζωή τους ως αργά περιστρεφόμενα πάλσαρ, αλλά αργότερα "ανακυκλώνονται" στην υπερενεργητική κατάσταση τους. Αλλά θεωρήθηκε ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί μόνο εάν το πάλσαρ έχει σαν συνοδό ένα ερυθρό γιγάντιο αστέρι - κάτι που δεν φάνηκε σε αυτό το παράδειγμα.

Κανονικά, καθώς ο ερυθρός γίγαντας - συνοδός του πάλσαρ στο δυαδικό σύστημα - φουσκώνει, το υπέρπυκνο πάλσαρ αρχίζει να απορροφά υλικό από αυτόν - μια διαδικασία που λέγεται προσαύξηση ή συσσώρευση. Καθώς αυτό το πρόσθετο υλικό πέφτει πάνω του επιταχύνει το πάλσαρ έως ότου το άστρο συμπληρώσει μια ολόκληρη επανάσταση σε λιγότερο από 10 ms. Το φαινόμενο αυτό οφείλεται στη διατήρηση της στροφορμής και μοιάζει με αυτό μιας χορεύτριας που μαζεύει τα χέρια της και η γωνιακή της ταχύτητα αυξάνει.

Ιδιαίτερα εκκεντρική

Αυτή η διαδικασία είναι επίσης υπεύθυνη για την κυκλική κίνηση του πάλσαρ γύρω από το συνοδό του και επομένως για τη χαμηλή εκκεντρικότητα.

"Όλα τα MSP που έχουν βρεθεί μέχρι τώρα έχουν χαμηλή εκκεντρικότητα, αλλά τώρα έχουμε βρει αυτό το ασυνήθιστο σύστημα που δεν ταιριάζει με τη θεωρία μας," λέει ο Champion. Η εκκεντρικότητα των περισσότερων MSP είναι περίπου 0,001. Αυτό όμως το νέο σύστημα έχει 0.44, δίνοντας του μια ελλειπτική τροχιά.

Αλλά ίσως αυτό το δυαδικό σύστημα δεν είναι συνολικά αινιγματικό. Ενώ κανένα τέτοιο σύστημα δεν είχε επισημανθεί στο Γαλαξία μας, παρόμοια δυαδικά ζευγάρια έχουν ανιχνευθεί στα σφαιρωτά σμήνη αστεριών, λέει ο αστροφυσικός Edward van den Heuvel, που σχολίασε την ανακοίνωση.

Τα σφαιρωτά σμήνη περιέχουν έναν εξαιρετικά πυκνό πληθυσμό άστρων, πολύ πυκνότερο από το συνηθισμένο στο Γαλαξία μας. Γι αυτό εκεί μέσα υπάρχει περισσότερη πιθανότητα να γίνει σύγκρουση μεταξύ των άστρων, η οποία θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει στα παράξενα αυτά φαινόμενα.

"Για να εξηγηθεί η εκκεντρική αυτή τροχιά ενός MSP στο Γαλαξία μας, κάτι θα πρέπει να έχει ενοχλήσει την αρχικά κυκλική τροχιά του συστήματος του πάλσαρ," πιστεύει ο Edward van den Heuvel του πανεπιστημίου του Άμστερνταμ. Αυτό είναι πιθανό να οφείλεται σε μια αλληλεπίδραση με ένα άλλο αστέρι, τόνισε.

Η ομάδα όμως του Champion έχει δύο πιθανά σενάρια για να εξηγήσει την παράξενη συμπεριφορά.

Αναθεώρηση των κανόνων

Το πρώτο είναι ότι το σύστημα σχηματίστηκε αρχικά σε ένα σφαιρωτό σμήνος αστεριών, αλλά πετάχτηκε έξω στο διάστημα και έφτασε τελικά στο Γαλαξία μας. Κάτω από αυτό το σενάριο, το δυαδικό σύστημα ήταν αρχικά μια τυπική ένωση ενός MSP και ενός ερυθρού γίγαντα. Κατόπιν, ένα αστέρι σαν τον ήλιο μας συγκρούστηκε με το ζευγάρι, διώχνοντας τελικά τον ερυθρό γίγαντα από συνοδό του πάλσαρ και μπαίνοντας στη θέση του. Η ενέργεια αυτής της ουράνιας σύγκρουσης θα μπορούσε να έχει διώξει το δυαδικό σύστημα από το σφαιρωτό σμήνος, έως ότου έφθασε τελικά στο Γαλαξία μας.

Το άλλο σενάριο είναι ότι το ζευγάρι δεν είναι τελικά ένα δυαδικό σύστημα, αλλά τα κατάλοιπα μιας αστρικής τριάδας. Σε αυτήν την περίπτωση, το τρίτο σώμα (σαν τον ήλιο μας) θα στρέφονταν γύρω από ένα κανονικό δυαδικό σύστημα, όπου ένα πάλσαρ MSP στρεφόταν γύρω από ένα λευκό νάνο αστέρι. Το τηλεσκόπιο Arecibo λοιπόν παρατήρησε μόνο τα δύο αντικείμενα κι όχι το τρίτο.

Αλλά κανένα μοντέλο δεν ταιριάζει απολύτως με τα στοιχεία, τουλάχιστον όχι σύμφωνα με τις υπάρχουσες θεωρίες αυτής της περιόδου.

Ο σημερινός κόσμος βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν «Ηράκλειο άθλο», να προστατεύσει την πανίδα και τη χλωρίδα του πλανήτη από την κλιματική αλλαγή και τη ρύπανση, δήλωσε ο υπουργός Περιβάλλοντος της Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, κηρύσσοντας τη Δευτέρα την έναρξη της διάσκεψης του ΟΗΕ με θέμα τη βιοποικιλότητα.

Στη διάσκεψη, που πραγματοποιείται στη Βόννη και θα διαρκέσει δύο εβδομάδες, μετέχουν 4.000 εκπρόσωποι από 200 περίπου χώρες, οι οποίοι θα αναζητήσουν τρόπους επιβράδυνσης των αυξανόμενων ρυθμών εξαφάνισης των ειδών από τη Γη.

Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ, οι ανθρώπινες δραστηριότητες, ανάμεσα στις οποίες και αυτές που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, έχουν προκαλέσει στον πλανήτη τη σοβαρότερη απειλή για τα είδη που τον κατοικούν, από τότε που εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι, πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια.

Σήμερα εξαφανίζεται ένα είδος κάθε 20 λεπτά της ώρας περίπου, προειδοποιούν.

«Κατά τη γνώμη μου, οι κλιματικές αλλαγές και η απώλεια της βιοποικιλότητας αποτελούν τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κόσμος» είπε ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ στην εναρκτήρια ομιλία του.

«Θα είναι Ηράκλειος άθλος να οδηγηθεί η παγκόσμια κοινότητα και κάθε μεμονωμένη χώρα στο σωστό δρόμο για τη βιώσιμη ανάπτυξη» προσέθεσε, επισημαίνοντας ότι οι ρυθμοί εξαφάνισης των ειδών είναι εκατονταπλάσιοι έως χιλιαπλάσιοι από τους φυσιολογικούς.

Λονδίνο: Το Βρετανικό Κοινοβούλιο απέρριψε με ευρεία πλειοψηφία και έπειτα από φορτισμένη συζήτηση πρόταση που θα απαγόρευε τη δημιουργία υβριδικών εμβρύων ανθρώπων και ζώων, με σκοπό την θεραπεία ανίατων ασθενειών.

Η νομοθεσία προβλέπει την δημιουργία υβριδικών εμβρύων που θα διατηρούνται για 14 ημέρες για να εξαχθούν τα βλαστοκύτταρα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην παραγωγή συμβατών ιστών. Κανένα έμβρυο δεν θα εμφυτεύεται σε γυναίκες ή θηλυκά ζώα.

Η συγκεκριμένη πρόταση των Συντηρητικών με την οποία γινόταν προσπάθεια να απαγορευτούν ανάλογες τεχνικές απορρίφθηκε με 336 ψήφους έναντι 175.

Παράλληλα, απορρίφθηκε με 286 έναντι 223 ψήφων και η πρόταση απαγόρευσης για την δημιουργία εμβρύων από ανθρώπινα ωάρια και σπέρμα ζώων ή το αντίστροφο.

Οι προτάσεις εντάσσονται στη συζήτηση για ένα νομοσχέδιο για θέματα γονιμοποίησης και εμβρυολογίας που επιδιώκει να εκσυγχρονίσει την νομοθεσία που υπάρχει από την δεκαετία του 1990. Την Τρίτη το Κοινοβούλιο θα απασχολήσουν ζητήματα που αφορούν τις υιοθεσίες και τις αμβλώσεις.

Ο πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν είχε ταχθεί υπέρ της έρευνας σε αυτό το πεδίο και μίλησε για «ηθική επιδίωξη» που θα σώσει χιλιάδες ζωές. Από την πλευρά της η υπουργός Υγείας τόνισε την ανάγκη για την διεξαγωγή έρευνας μέσα σε σαφή πλαίσια για την καταπολέμηση εκφυλιστικών ασθενειών ή της υπογονιμότητας.

Αντίθετα, ο βουλευτής και πρώην υπουργός των Συντηρητικών Έντουαρτ Λι, ο οποίος κατέθεσε την πρόταση για την απαγόρευση της τεχνικής, χαρακτήρισε την δημιουργία υβριδικών εμβρύων, «ηθικά λανθασμένη και ιατρικά άχρηστη». Τόνισε ακόμη ότι δεν υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις ότι η έρευνα προς αυτή την κατεύθυνση θα έχει θετικά αποτελέσματα για την θεραπεία ασθενειών όπως η νόσος του Πάρκινσον ή του νόσος Αλτζχάιμερ.

Αλλοι βουλευτές, ακόμα και από τους Εργατικούς έθεσαν θέματα ορίων στην έρευνα και ζήτησαν αυστηρές ρυθμίσεις.

Κάθετα αντίθετη ήταν και η Καθολική Εκκλησία στη Βρετανία και την Ιρλανδία, η οποία χαρακτήρισε την χρήση των υβριδικών εμβρύων «τερατώδη».

πηγή:tech.pathfinder.gr

Οι περιστρεφόμενοι γαλαξίες, τα εξωτικά νεφελώματα και οι υπερκαινοφανείς αστέρες σήμερα βρίσκονται μόνο ένα κλικ μακριά, ακόμα και από τους ερασιτέχνες αστρονόμους.

Η Microsoft έχει προχωρήσει στην κυκλοφορία του WorldWide Telescope,ένα δωρεάν εργαλείο το οποίο συνδυάζει εικόνες που προέρχονται από τις καλύτερες παρατηρήσεις τηλεσκοπίων εδάφους και διαστήματος. Στη συλλογή συμπεριλαμβάνονται εικόνες από τα τηλεσκόπια Hubble και Spitzer αλλά και από το παρατηρητήριο Chandra X-Ray.

Το διαδικτυακό εργαλείο επιτρέπει στους χρήστες να εστιάζουν στους πλανήτες και να εντοπίζουν την θέση τους στο σκοτεινό διάστημα. «Οι χρήστες μπορούν να παρατηρήσουν τον ουρανό των ακτίνων – X, να εστιάσουν στα φωτεινά σύννεφα εκπομπής ακτινοβολίας και στη συνέχεια να θαυμάσουν τη θέα, ανακαλύπτοντας τα υπολείμματα της έκρηξης ενός υπερκαινοφανούς αστέρα που πραγματοποιήθηκε πριν από χιλιάδες χρόνια,» εξηγεί ο Roy Gould, ερευνητής από το Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics.

«Είναι μια πανέμορφη πλατφόρμα που μπορεί να προωθήσει τη γνώση και το ενδιαφέρον του κόσμου για την αστρονομία, νομίζω ότι ακόμα και οι επαγγελματίες αστρονόμοι θα μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν,» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Roy Williams από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας.

Λεπτομερή θέα

Για τη εκμετάλλευση του νέου συστήματος, οι χρήστες δεν έχουν παρά να κατεβάσουν το WorldWide Telescope από το διαδίκτυο. Το νέο λογισμικό, όπως ήταν αναμενόμενο, τρέχει μόνο σε λειτουργικό σύστημα Windows. Ωστόσο, η διαδικτυακή πύλη χαρίζει στους λάτρεις του είδους απλόχερα terabytes δεδομένων. Επιτρέπει την διερεύνηση των πλανητών, των δορυφόρων και άλλων ουράνιων αντικειμένων των οποίων η ακριβής θέση εντοπίζεται στον ουρανό από οποιαδήποτε τοποθεσία στη γη, «σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή στο παρελθόν ή στο μέλλον.»

Τα δεδομένα από πηγές που συμπεριλαμβάνουν την διαστημική υπηρεσία της Nasa βοηθούν τους χρήστες να αλλάζουν εικόνες σε διάφορα μήκη κύματος μέσα από διαφορετικά τηλεσκόπια. Η Nasa συνέβαλε στη δημιουργία αυτού του ψηφιακού «άλμπουμ» με εικόνες από το Mars Rovers, το Hubble Space Telescope, το Spitzer Space Telescope και το Chandra X-ray Observatory.

Γύρω στις 30 εικόνες από το παρατηρητήριο Chandra είναι διαθέσιμες και σε αυτές συμπεριλαμβάνονται δεδομένα ακτίνων – Χ και φωτογραφίες ουράνιων σωμάτων που εκπέμπουν σε πολλά διαφορετικά μήκη κύματος. Στα υπόλοιπα δεδομένα υπάρχουν πληροφορίες από το πρόγραμμα Sloan Digital Sky Survey, γνωστό και ως Cosmic Genome Project, που έχει ως σκοπό την αιχμαλώτιση λεπτομερών εικόνων του μεγαλύτερου μέρους του σκοτεινού ουρανού.

Το WorldWide Telescope, το οποίο προς το παρόν διατίθεται σε δοκιμαστική έκδοση, εμπεριέχει ξεναγήσεις στο διάστημα από κορυφαίους αστρονόμους, όπως και την δυνατότητα της προσωπικής καταγραφής. Η ξενάγηση, που ονομάζεται Dust and Us από την Alyssa Goodman, καθηγήτρια αστρονομίας στο Harvard, συμπεριλαμβάνει διαστημικές βόλτες μέσα σε σκοτεινές περιοχές γαλαξιών, όπου γεννιούνται οι αστέρες και οι πλανήτες.

«Θεωρώ ότι το WorldWide Telescope θα μπορούσε να έχει καθοριστικό ρόλο στον τομέα της εκπαίδευσης,» σχολιάζει ο Robert Kirshner, καθηγητής αστρονομίας από το πανεπιστήμιο του Harvard. «Το ψηφιακό τηλεσκόπιο δίνει την αίσθηση της ελευθερίας στο άτομο, το οποίο ακολουθήσει τη φαντασία του.»

Ο Bill Gates περιέγραψε το WorldWide Telescope ως ένα «ισχυρό εργαλείο εκπαίδευσης» και είπε ότι ελπίζει πως θα εμπνεύσει τους ανθρώπους να εξερευνήσουν την επιστήμη της αστρονομίας.
Αστρικές επιλογές

Η νέα εφαρμογή της Microsoft δεν είναι το μόνο εργαλείο που επιτρέπει στους επιστήμονες να εξερευνήσουν το διάστημα μέσα από τους υπολογιστές. Το περασμένο έτος, η Google παρουσίασε την υπηρεσία Sky, ένα add-on στο Google Earth, το οποίο επιτρέπει στους αστρονόμους να περιηγούνται σε περισσότερες από 1 εκατομμύριο εικόνες αστέρων και 200 εκατομμύρια γαλαξίες.

Επιπλέον επιλογές επιτρέπουν στο κοινό να διερευνήσει εικόνες από το τηλεσκόπιο Hubble Space Telescope, όπως και προσομοιώσεις σεληνιακών κύκλων.

Κάποιες άλλες παρόμοιες εφαρμογές είναι διαθέσιμες εδώ και αρκετό καιρό. Για παράδειγμα, το Stellariumείναι ένα εργαλείο ανοιχτού κώδικα που δίνει την ευκαιρία στο κοινό να προσπελάσει περισσότερα από 210 εκατομμύρια αστέρια, εκτός από τους πλανήτες και τους δορυφόρους.
Το εργαλείο αυτό παρουσιάστηκε το 2001 από τον Fabien Chereau, έναν ερευνητή από το Paris Astronomical Observatory και χρησιμοποιείται σε πολλά πλανητάρια. Όπως και το WorldWide Telescope, το λογισμικό επιτρέπει στους χρήστες του να καταγράφουν τις δικές τους περιηγήσεις στο σύμπαν.

BBC News-news.pathfinder.gr

ΣΧΕΤΙΚΟΙ ΔΙΚΤΥΑΚΟΙ ΤΟΠΟΙ

Virtual telescope opens night sky (BBC)

Hubble Site

Spitzer Space Telescope

Chandra X-Ray Observatory

Στοκχόλμη

Τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού μπορούν να μειώσουν δύο με τρία φλιτζάνια καφέ την ημέρα, σύμφωνα με μελέτες δυο σουηδικών πανεπιστημίων.

Παραθέτοντας τα αποτελέσματα μελετών δύο πανεπιστημίων, του Lund και του Malmo, το Σουηδικό Ερευνητικό Κέντρο ανακοίνωσε ότι ο καφές έχει τη δυνατότητα να καθυστερήσει την απελευθέρωση των καρκινογόνων μεταβολικών προϊόντων από τις θηλυκές ορμόνες.

Εκτός αυτού, η καφεϊνη εμποδίζει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων. Το αλκοόλ αντίθετα, αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης της νόσου.

Στις έρευνες συμμετείχαν περισσότερες από 450 γυναίκες με καρκίνο του μαστού. Οι ερευνητές μελέτησαν τη συχνότητα με την οποία οι γυναίκες αυτές έπιναν καφέ και διαπίστωσαν ότι η θετική επίδραση του καφέ είχε άμεση συνάρτηση με τη μετάλλαξη ενός συγκεκριμένου γονιδίου.

Ασθενείς με το μεταλλαγμένο γονίδιο, που έπιναν τακτικά καφέ, διέτρεχαν κατά 30% μικρότερο κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού σε σχέση με γυναίκες που έπιναν καφέ, αλλά είχαν διαφορετική μετάλλαξη του συγκεκριμένου γονιδίου.

Σύμφωνα με τη μελέτη, ακόμη και στη δεύτερη κατηγορία γυναικών, η συχνή κατανάλωση καφέ ήταν ευεργετική αφού ο καρκίνος τους εμφανίστηκε πιο αργά σε σχέση με εκείνες που έπιναν καφέ σπάνια ή ποτέ.

Στο μεταξύ, αμερικανική μελέτη για τον καρκίνο του μαστού διαπιστώνει ότι όσο περισσότερο αλκοόλ καταναλώνει μια γυναίκα, τόσο πιο πολύ κινδυνεύει να νοσήσει από το συγκεκριμένο τύπο καρκίνου.

Πιο συγκεκριμένα, το ποσοστό εμφάνισης καρκίνου του μαστού σε γυναίκες που κατανάλωναν ένα με δύο ποτά ημερησίως ήταν κατά 10% υψηλότερο συγκριτικά με εκείνες που έπιναν λιγότερο από ένα ποτό την ημέρα.

Εκείνες που έπιναν πάνω από τρία ποτά την ημέρα, είχαν κατά 30% υψηλότερο ποσοστό εμφάνισης καρκίνου. Για τη μελέτη χρησιμοποιήθηκε δείγμα 70.000 γυναικών σε μια περίοδο οκτώ ετών. Από αυτές, 2.829 εμφάνισαν καρκίνο του μαστού.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γερμανικό

Από τρεις κινδύνους απειλείται η υγεία των κατοίκων της Γης, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ): Πρόκειται για την υπερθέρμανση του πλανήτη, τον ιό Η5Ν1 που προκαλεί τη γρίπη των πτηνών και την επισιτιστική κρίση.
«Αυτοί οι τρεις κρίσιμοι παράγοντες, αυτές οι απειλές για τη διεθνή ασφάλεια, είναι σε θέση να εκμηδενίσουν την πρόοδο που έχει επιτευχθεί με τόσο κόπο όσον αφορά τον τομέα της υγείας» δήλωσε η διευθύντρια του ΠΟΥ Μάργκαρετ Τσαν, κατά την 61η ετήσια παγκόσμια σύνοδος για την Υγεία, η οποία ξεκίνησε τη Δευτέρα (19/5) στη Γενεύη και θα διαρκέσει μία εβδομάδα.

Και πρόσθεσε ότι ενώ οι δύο από τις παραπάνω απειλές δεν εμπίπτουν στον τομέα της υγείας, είναι αυτή που «θα πληρώσει το τίμημα» για όλες. Ήδη ο ΠΟΥ και ο ΟΗΕ έχουν προσδιορίσει 21 περιοχές σε όλο τον κόσμο όπου τα ποσοστά χρόνιου, σοβαρού υποσιτισμού είναι πολύ υψηλά.

Όπως επεξήγησε η Τσαν, οι φτωχές οικογένειες δίνουν μέχρι και το 75% των εσόδων τους για την αγορά τροφίμων, με αποτέλεσμα η αύξηση της τιμής των ειδών διατροφής να περιορίσει στο μέλλον δραματικά τα χρήματα που δίνονται για την υγεία.

Οι χρόνιες παθήσεις, όπως τα καρδιακά νοσήματα και το εγκεφαλικό, που συχνά συνδέονται με τον δυτικό τρόπο ζωής, αποτελούν σήμερα τις κυριότερες αιτίες θανάτου παγκοσμίως, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ).

Στο παρελθόν κυριότερες αιτίες θανάτου αποτελούσαν οι μολυσματικές ασθένειες όπως η φυματίωση, η ελονοσία και το AIDS.

Ο ΠΟΥ προβλέπει ότι η τάση αυτή θα συνεχιστεί μέχρι το 2030, με την ανθρωπότητα να πλήττεται κυρίως από μη μολυσματικές νόσους, όπως οι καρδιοπάθειες.

Μέχρι τότε, το 2030, οι θάνατοι από καρκίνο, καρδιοαγγειακά νοσήματα και τροχαία δυστυχήματα, θα αναλογούν περίπου στο 30% του συνολικού ποσοστού θανάτων.

Η ετήσια έκθεση Στατιστική της Παγκόσμιας Υγείας για το 2008, βασίζεται σε στοιχεία που συγκέντρωσε ο ΠΟΥ από 193 κράτη-μέλη του.

Αστρονόμοι έχουν χρησιμοποιήσει το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου (ESO) για να ανιχνεύσουν για πρώτη φορά στο υπεριώδες φως το μόριο του μονοξειδίου του άνθρακα, σε έναν γαλαξία που βρίσκεται σχεδόν 11 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά μας, ένας άθλος που δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί για 25 χρόνια. Αυτή η ανίχνευση τους επέτρεψε να κάνουν την πιο ακριβή μέτρηση που έγινε ποτέ, της κοσμικής θερμοκρασίας εκείνης της μακρινής εποχής

Η ομάδα των αστρονόμων στόχευσε το φασματογράφο UVES του VLT γιατί περισσότερο από 8 ώρες σε έναν πολύ καλά κρυμμένο γαλαξία το φως του οποίου χρειάστηκε σχεδόν 11 δισεκατομμύρια έτη για να φθάσει σε μας. Ας μην ξεχνάμε ότι ο χρόνος αυτός είναι περίπου το 80% της ηλικίας του Κόσμου.

Η ομάδα αυτή έκανε ήδη την πρώτη μέτρηση της θερμοκρασίας της κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου, σε μία εποχή που ο Κόσμος ήταν περίπου 2,5 δισεκατομμυρίων ετών, χρησιμοποιώντας επίσης το φασματόμετρο UVES του VLT. Εκείνη την περίοδο, οι αστρονόμοι θα μπορούσαν να μετρήσουν μια θερμοκρασία μεταξύ των 6 και 14 Κelvin μόνο.

Ο μόνος τρόπος για να φανεί αυτός ο γαλαξίας είναι μέσω της σφραγίδας που αφήνει το διαστρικό του αέριοι στο φάσμα ενός ακόμα πιο μακρινού κβάζαρ. "Τα κβάζαρ εδώ χρησιμοποιούνται μόνο ως ένα αναγνωριστικό σήμα του πολύ απόμακρου Κόσμου. Τα διαστρικά νέφη του αερίου στους γαλαξίες, που βρίσκονται μεταξύ των κβάζαρ και εμας εδώ στην ίδια ευθεία, απορροφούν τμήματα του φωτός που εκπέμπεται από τα κβάζαρ. Το προκύπτον φάσμα παρουσιάζει συνεπώς σκοτεινές γραμμές που μπορούν να αποδοθούν στα γνωστά στοιχεία και ενδεχομένως σε μόρια," εξηγεί ο Ινδός Raghunathan Srianand, ο οποίος ήταν επικεφαλής της διεθνούς ομάδας που κάνει τις παρατηρήσεις.

Χάρις στη δύναμη του VLT και την πολύ προσεκτική επιλογή του στόχου - ο στόχος επιλέχτηκε μεταξύ 10.000 περίπου κβάζαρ - η ομάδα ήταν σε θέση να ανακαλύψει την παρουσία μοριακού υδρογόνου (κανονικού H2 και δευτερίου HD) και μορίων μονοξειδίου του άνθρακα (CO) στο διαστρικό μέσο αυτού του μακρινού γαλαξία. Ήταν η πρώτη φορά που έχουν ανιχνευθεί αυτά τα τρία μόρια μπροστά από ένα κβάζαρ, μια ανίχνευση που είχε παραμείνει αδύνατη για περισσότερο από 25 χρόνια, λένε οι ερευνητές.

Η ίδια ομάδα έχει κάνει ανίχνευση μοριακού υδρογόνου σε έναν πολύ απόμακρο γαλαξία, ενώ το φως του προέρχεται από την εποχή που ο Κόσμος ήταν λιγότερο από 1,5 δισεκατομμυρίων ετών.

Το διαστρικό αέριο είναι μια δεξαμενή από την οποία φτιάχνονται τα αστέρια και υπό αυτή τη μορφή, είναι ένα σημαντικό συστατικό των γαλαξιών.

Επιπλέον, επειδή ο σχηματισμός και η κατάσταση των μορίων είναι πολύ ευαίσθητα στις φυσικές καταστάσεις του αερίου, οι οποίες εξαρτώνται εν συνέχεια από το ρυθμό με τον οποίο διαμορφώνονται τα αστέρια, η λεπτομερής μελέτη της χημείας του διαστρικού μέσου είναι ένα σημαντικό εργαλείο για να καταλάβουμε πώς διαμορφώνονται οι γαλαξίες.

Με βάση τις παρατηρήσεις τους, οι αστρονόμοι έδειξαν ότι οι φυσικές καταστάσεις που επικρατούν στο διαστρικό αέριο σε αυτόν τον μακρινό γαλαξία είναι παρόμοιες με αυτό που φαίνονται στο Γαλαξία μας.

Επιπλέον, η ομάδα ήταν σε θέση να μετρήσει με την καλύτερη μέχρι τώρα ακρίβεια, τη θερμοκρασία της κοσμικής ακτινοβολίας υποβάθρου στο μακρινό κόσμο. "Αντίθετα από άλλες μεθόδους, η μέτρηση της θερμοκρασίας του κοσμικού υποβάθρου με τη βοήθεια του μορίου του CO περιλαμβάνει πολύ λίγες υποθέσεις," δηλώνει ο Pasquier Noterdaeme, ένας από τους ερευνητές.

Εάν το σύμπαν σχηματίστηκε με ένα Big Bang, όπως συμπεραίνουν οι περισσότεροι αστροφυσικοί, τότε η αρχέγονη ακτινοβολία που προέρχεται από τη Μεγάλη Έκρηξη πρέπει να ήταν θερμότερη στο παρελθόν. Κι αυτό βρέθηκε με τις νέες μετρήσεις. "Η σημερινή θερμοκρασία του κοσμικού υποβάθρου έχει μετρηθεί ότι είναι 2.725 Κ, ενώ πριν 11 δισεκατομμύρια χρόνια ήταν περίπου 9,3 Κ. Οι πιο ακριβείς παρατηρήσεις με το VLT έδωσαν μια θερμοκρασία 9,15 Κ, συν ή μείον 0,7 Κ, σε άριστη συμφωνία με τη θεωρία.

Τα αποτελέσματα που περιγράφονται εδώ έχουν παρουσιαστεί στο Astronomy and Astrophysics.

--------------------------------------------------------------------------------

Μια από τις θεμελιώδεις προβλέψεις της θεωρίας του καυτού Big Bang για τη δημιουργία του Κόσμου είναι η ύπαρξη της κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου (CMBR). Αυτή η ακτινοβολία λείψανο της αρχέγονης πύρινης βολίδας ανακαλύφθηκε το 1964 με τη βοήθεια ραδιοπαρατηρήσεων του ουρανού από τους αμερικανούς φυσικούς Arno Penzias και Robert Wilson, που ανταμείφθηκαν με βραβείο Νόμπελ το 1978. Μετρήσεις ακρίβειας από το COBE και το δορυφόρο WMAP αργότερα έδειξαν ότι αυτή η αρχαία ακτινοβολία γεμίζει όλο το σύμπαν, με μια τρέχουσα θερμοκρασία ελαφρώς μικρότερη από 3 βαθμούς πάνω από το απόλυτο μηδέν (2,725 Kelvin, ή -270.4 βαθμούς Κελσίου). Μια ιδιαίτερη πρόβλεψη της θεωρίας του Big Bang είναι ότι ο Κόσμος καθώς διαστέλλεται ψύχεται, και η θερμοκρασία εξαρτάται από τον παράγοντα (1 + z), όπου z είναι η μετατόπιση προς το ερυθρό (redshift). Με το redshift αυτού του γαλαξία (2.41837), η θερμοκρασία θα ήταν 2.725 Χ (1 + 2.41837) = 9.315 Κ ή -263.835 βαθμός Κελσίου.

Σήμερα, η κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου έχει μήκος κύματος ελάχιστα χιλιοστά και θερμοκρασία όπως είδαμε περίπου 2,7 βαθμοί πάνω από το απόλυτο μηδέν. Την εποχή όμως που εκπέμφθηκε η ακτινοβολία CMBR το μήκος κύματος της ήταν χίλιες φορές πιο μικρό (ελάχιστα μόνο εκατομμυριοστόμετρα) και ανήκε στην υπέρυθρη ακτινοβολία.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr