Ο Μπέρξον γοήτευσε πολυπληθή ακροατήρια με την ευφράδειά του και ο Μπέρτραντ Ράσελ μπορεί να καυχάται ότι τον φοβήθηκε μία κυβέρνηση .

Η φιλοσοφία δεν είναι συμπαθής σήμερα , διότι έχει αποξενωθεί από το ριψοκίνδυνο πνεύμα της .

Η αιφνίδια άνοδος των επιστημών της αφαίρεσε ένα προς ένα τα παλιά εδάφη της .

Η «κοσμολογία» έχει γίνει αστρονομία και γεωλογία.

Η «φιλοσοφία της φύσης» έχει γίνει βιολογία και φυσική πειραματική.

Και , στις μέρες μας , η «φιλοσοφία της νόησης» , η λογική , έχει εκπέσει σε ψυχολογία .

Όλα τα θετικά αντικείμενα και κρίσιμα προβλήματα έχουν ξεφύγει από την δικαιοδοσία της :

Δεν ενδιαφέρεται πλέον για την φύση της ύλης και για το μυστικό της δημιουργίας και ανάπτυξης των έμβιων όντων .

Η «βούληση» , περί την «ελευθερία» για την οποία έδωσε τόσες μάχες , έχει συνθλιβεί μέσα στον μηχανισμό της σύγχρονης ζωής .

Το κράτος , του οποίου τα προβλήματα ήταν άλλοτε δικά της , αποτελεί τώρα το «ξέφραγο αμπέλι» ανάξιων ανθρώπων και λιγότερο παρά ποτέ λαμβάνει υπ’όψη τις παραινέσεις της φιλοσοφίας .

Δεν μένει τίποτε άλλο γι’αυτήν , εκτός από τις ελάχιστες κορυφές της μεταφυσικής , τις απλοϊκές απορίες της επιστημολογίας και τις ακαδημαϊκές συζητήσεις μιάς ηθικής , η οποία έχει χάσει κάθε επιρροή επί της ανθρωπότητας .

Αλλά και αυτά ακόμη τα άγονα εδάφη θα της αφαιρεθούν .

Νέες επιστήμες θα εμφανισθούν και θα εισβάλλουν σ’αυτά με την πυξίδα και το μικροσκόπιο και τον διαβήτη .

Φοβάμαι πως με την πάροδο του χρόνου, ο κόσμος ίσως λησμονήσει ότι υπήρξε κάποτε φιλοσοφία ή ότι κάποτε συνήγειρε τις ψυχές και οδηγούσε τα πνεύματα των ανθρώπων .

Φιλικά

quote:

---

Πλάτωνα, ως ειδική στις πτήσεις παντός τύπου, εχω να πω οτι συμφωνώ μαζί σου απόλυτα .... ως προς το παράλληλο πέταγμα .....εμένα μου αρέσει και η στιγμή της προσγείωσης, τότε που όλες οι εικόνες είναι μια όμορφη αστραφτερή σφαίρα ..ολόκληρη και μεγαλειώδης.

---

Και γιατί βρε θηριο, δεν έγινες Αεροσυνοδός?

Φίλε Κηφέα,

Οι σκέψεις σου, *(Φιλοσοφία)

quote:

---

Άλλοτε ήταν η υπερήφανη δέσποινα στο μέσο του κόσμου της σκέψης όλης της οικουμένης και τα πιο εκλεκτά πνεύματα συγκαταλεγόντουσαν μεταξύ των συνοδών της.

Τώρα, στέκεται στους προθαλάμους περίλυπη και κανείς δεν είναι τόσο ταπεινός για να της υποβάλει τα σέβη του.

Φοβάμαι πως με την πάροδο του χρόνου, ο κόσμος ίσως λησμονήσει ότι υπήρξε κάποτε φιλοσοφία ή ότι κάποτε συνήγειρε τις ψυχές και οδηγούσε τα πνεύματα των ανθρώπων .

---

Βλέπω ένα αναπόσπαστο Έρωτα γνώσης, για Αλήθεια.

quote:

---

Αγαπητοί φίλοι, για να πλησιάσει κανεις αυτή
την αρμονία που καλείς φίλε Πλάτωνα, θα πρέπει να
έχει μέσα του καλό περιβάλλον και διάθεση για ομορφιά.
Η ομορφιά είναι ένα μήκος κύματος, όποιος προσπαθήσει,
μέσα απο τεχνητές μικρές χαρές, μπορεί να προχωρήσει στην αντίληψη και συμμετοχή του στον κόσμο του σύμπαντος, μέσα από
την εσωτερική του ταύτιση με αυτό.

---

Φίλε Τρεχαγυρευε,

Δεν μου άρεσαν ούτε και εφαρμόζω κάποιες, τεχνικές.

Η ομορφιά ουσιαστικά είναι Αγάπη. Και όταν έχω διάθεση να αγαπήσω, είναι αυτή Αγάπη?
Όταν αγαπάς την Γυναίκα σου, τα παιδιά σου, τον Χριστό, είναι το *(καλό περιβάλλον μέσα σου), η τους αγαπάς… αναίτια?

Είσαι σίγουρος πως τους αγαπάς?

Πρόσφατα, είδα μια γνωστή οικογένεια, να διώχνει την κόρη από το σπίτι, γιατί λένε έβαλε πιρσινκ, και πόζαρε γυμνή, σε καλλιτεχνικό περιοδικό. *(όχι πορνό).

Φίλοι,

Χανόμαστε πολλές φορές με τα λόγια. Γραφω για κατανοηση, με ενδιαφερει το πως λειτουργει το μυαλο, οκ?

Σε πολυ απλή γλώσσα,

έχουμε το γίγνεσθαι, που είναι ψυχολογικός Χρόνος, αυτό δηλαδή που είμαστε σαν συνείδηση.

Αυτή η συνείδηση, είναι ατομική, (ο παρατηρητής).

Είναι μια μεταβαλλόμενη συνέχεια. Είσαι το Α, μια μέρα γίνεσαι το Β, το Γ η το Δ.

Και αν στο Α, είσαι φτωχός και είχες μέσα σου π.χ ζήλια, στο Β έγινες πλούσιος, η ζήλια τι έγινε? Η Στο Γ έγινες Γιατρός, η ζήλια τι έγινε? Και ούτω καθ εξής, όσο αφορά το ψυχολογικό μας γίγνεσθαι.

Και ερωτώ.

Τι και αν έχεις όλα τα πλούτη του κόσμου, όλες τις γνώσεις του κόσμου, και δεν είσαι ελεύθερος από τη ζήλια?

Για αυτό σε ένα προηγούμενο ποστ, έγραψα πως γεννιόμαστε και βρισκόμαστε με ψυχολογικές καταστάσεις, και αν και γινόμαστε Α, Β, Γ, Δ…. δεν ελευθερωνόμαστε από αυτές τισ καταστάσεις π,χ ζηλεύουμε, πονάμε, μισούμε, κλπ κλπ κλπ

Παλι ερωτω,

Υπάρχει μια κατάσταση, (που ειναι στις δυνατότητες μας), και είναι έξω από αυτό το τραν τραν του Χρόνου?

Γιατί, αυτό κάνει πραγματικά τη διάφορα.

Το να ποζάρεις σε ένα περιοδικό γυμνή, η το να επιδεικνύεις πνευμα η ένα φόρεμα σε μια φτωχη, η στην εκκλησία, είναι το ίδιο και το αυτό.

Edited by - ΠΛΑΤΩΝΑΣ on 27/09/2008 08:37:37

Ας δούμε σήμερα τη σχέση της επιστημολογίας με τη Φιλοσοφία:

Όπως έχει γραφεί η φιλοσοφία κατά τις δύο τελευταίες εκατονταετίες , ίσως να της αξίζει πράγματι αυτή η υποτίμηση και εγκατάλειψή της .

Τι υπήρξε η φιλοσοφία μετά τον θάνατο του Βάκωνα και του Σπινόζα ; Κατά το πλείστον υπήρξε επιστημολογία , ή σχολαστική θεολογία της γνώσης , ή ορολογική και κλειστή , ή μυστικοπαθής και ακατάληπτη συζήτηση περί υπάρξεως του εξωτερικού , του αισθητού κόσμου !

Πριν όμως προχωρήσουμε παρακάτω ας δώσουμε πρώτα έναν ορισμό της επιστημολογίας :

Επιστημολογία : Είναι η φιλοσοφική μάθηση , η οποία ασχολείται με την κριτική μέθοδο των θεμελιωτικών αρχών , των επιβοηθητικών υποθέσεων και των συμπερασμάτων των επιστημών , ή ακόμα θα μπορούσαμε να την ορίσουμε σαν την φιλοσοφία των επιστημών , την κριτική μελέτη των αρχών , υποθέσεων κ.λ.π. κάθε επιστήμης .

Όλη η διανόηση , η οποία θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει φιλόσοφους – βασιλείς , σπαταλήθηκε σε επιδεικτικές αναλύσεις της ευρυμάθειας και επιχειρήματα υπέρ και κατά του αν τα αστέρια και οι ωκεανοί και τα μικρόβια και οι πλησίον μας υπάρχουν πράγματι και την στιγμή που δεν τα παρατηρούμε .

Και , επί τριακόσια χρόνια αυτή η βατραχομυομαχία συνεχιζόταν αδιάπτωτη , χωρίς κανένα αξιόλογο αποτέλεσμα για την φιλοσοφία ή την ζωή και χωρίς να ωφελείται από αυτήν κανείς άλλος εκτός από τον εκδότη και τον τυπογράφο .

Μέρος της ευθύνης για όλα αυτά βαρύνει εκείνη την απλή , την σχεδόν αφελή φράση του Ντεκάρτ (Καρτέσιος , 1596 – 1650) :
« Νοώ , άρα υπάρχω » .

Ο Ντεκάρτ είχε ελπίσει να αρχίσει την φιλοσοφία του με ένα μίνιμουμ βασικών εννοιών .

Σκόπευε να προχωρήσει στο αντικείμενό του δια «της μεθοδικής αμφιβολίας» και να ελέγξει με αυτήν όλες τις πεποιθήσεις , ακόμη και τα αξιώματα , των ανθρώπων .

Και επεδίωκε να οικοδομήσει ένα συνεπές σύστημα γνώσεως από την απλή αυτή θέση – «νοώ , άρα υπάρχω» (Je pense , donc je suis) .

Ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο να εξαρτήσει τόσο πολύ το είναι από το νοείν .

Οι ευθυμολόγοι της εποχής είχαν δίκιο να συμπεραίνουν ότι , με την βάση αυτή , η ύπαρξη αποτελεί αριστοκρατικό προνόμιο και οι κυνικοί να πούν ότι ολόκληρο το ασθενές φύλο όχι μόνο δεν έχει ψυχή (όπως θα έλεγε αργότερα ο Βάϊνεγκερ) αλλά ούτε πραγματική υπόσταση .

Η μεγάλη ζημιά , όμως , έγινε στην φιλοσοφία .

Διότι , η οικοδόμηση ενός ολόκληρου συστήματος γνώσης του κόσμου επί του ότι και μόνο ένας άνθρωπος είναι ικανός να νοεί και να σκέπτεται , είχε σαν αποτέλεσμα ένα δαίδαλο αδιεξόδων , τον οποίο δέκα γενιές επιστημολόγων ματαίως προσπάθησαν να φωτίσουν .

Και , πρώτ’απ’όλα , αυτό το «je» – εγώ – του Ντεκάρτ εξελήφθη σαν μια πνευματική μία άϋλη υπόσταση ή «ψυχή» .

Αλλά ένα υλικό σώμα , είναι φανερό ότι μπορεί να τεθεί σε κίνηση μόνο με την επαφή με άλλα σώματα .

Πώς , τότε , μπορούσε αυτό το ασώματο πνεύμα να επενεργήσει επί των μοριακών ουσιών του εγκεφάλου ;

Από αυτό το αστείο αδιέξοδο προήλθαν τα «παράδοξα» του ματεριαλισμού , του ιδεαλισμού και του «ψυχοφυσικού παραλληλισμού» .

Ο τελευταίος ισχυρίσθηκε ότι , αν η σκέψη και ο εγκέφαλος είναι τόσο διαφορετικά πράγματα , τότε , κανένα από τα δύο δεν μπορεί να επενεργήσει στο άλλο και οι δυό σειρές φαινομένων , τα υλικά και πνευματικά , τα εγκεφαλικά και τα διανοητικά , πρέπει να είναι χωριστά και διάφορα , χωρίς αλληλεπίδραση , αλλά παραδόξως παράλληλα .

Ο ματεριαλισμός υποστήριξε ότι , αφού το «πνεύμα» αναντιρρήτως επενεργεί στο σώμα , πρέπει να αποτελείται από όμοια ουσία με την ουσία του σώματος , να είναι εξ ίσου ενσώματο και υλικό όσο και η χολή .

Ο ιδεαλισμός , πάλι , υποστήριξε ότι , αφού η μόνη πραγματικότητα , για την οποία μπορούμε να είμαστε βέβαιοι , είναι εκείνη την οποία θεώρησε σαν αφετηρία ο Ντεκάρτ – η πραγματικότητα της νόησης και της σκέψης – όλες οι άλλες καταστάσεις είναι για μας πραγματικές μόνο κατά τον τρόπο που τις αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις και τις συγκρατούμε με την σκέψη .

Το σώμα είναι μια εντύπωση των αισθήσεων και η ύλη , απλώς , μια δέσμη ιδεών .

Φιλικά

Κηφεύς

quote:

---

Εκείνο το καλό κορίτσι η nst, που έχει
εξαφανιστεί;Η πινελιά ομορφιάς της λείπει...

---

quote:

---

Εκείνο το καλό κορίτσι η nst, που έχει
εξαφανιστεί;Η πινελιά ομορφιάς της λείπει...

---

quote:

---

Υπάρχει μια κατάσταση, (που ειναι στις δυνατότητες μας), και είναι έξω από αυτό το τραν τραν του Χρόνου?

---

Η Κατάσταση της Αγάπης που ουσιαστικα είναι η ενωση μας με τον ιδιο μας τον εσωτερο εαυτό η αν θες την Θεότητα.

Χάρτης.

Ex nixilo nixit fit

Ας ολοκληρώσουμε σήμερα με αυτή τη φιλοσοφική μάθηση που λέγεται Επιστημολογία.

Κάποτε – κάποτε βρίσκεται κάποιος επιστημολόγος , που έχει την ικανότητα να χαμογελάει , όπως ο Μπράντλεϋ (1692 – 1762) ή ο Ουΐλιαμ Τζαίημς (1842 – 1910) .

Κάποτε βρίσκεται κάποιος , ο οποίος κατανοεί ότι αυτό το «– ολογία» δεν είναι παρά ένα παιχνίδι και , συνεπώς , το παίζει με ένα «πολιτισμένο» μισοκλείσιμο των ματιών , όπως ο Ντέϊβιντ Χιούμ .

Αλλά , πέραν αυτού , ποτέ δεν υπήρξαν άνθρωποι τόσο βλοσυροί , όσον οι επιστημολόγοι .

Από τον Τζών Λόκ (1632 – 1704) έως τον Ρούντολφ Όϋκεν (1846 – 1926) , κράτησαν το πρόσωπό τους άκαμπτο και το έκαναν μακρύτερο ακόμη με την πάροδο των γενεών , σαν να ήθελαν να μοιάζουν με την άθλια διδασκαλία τους .

Ο επίσκοπος Μπέρκλεϋ (1685 – 1753) ανήγγειλε ότι τίποτε δεν υπάρχει, παρά μόνον αν είναι αντιληπτό – από τον άνθρωπο ή τον Θεό .

Από ότι γνωρίζουμε , ο επίσκοπος δεν χαμογελούσε όταν το έλεγε αυτό , αν και μπορούμε να διατηρούμε τις υποψίες μας γι’αυτόν τον ευφυέστατο Ιρλανδό .

Αποτελεί βέβαια αυταπόδεικτη αλήθεια και ανιαρή κοινοτοπία το ότι τίποτε δεν υπάρχει για οιονδήποτε νού , εκτός εκείνου που αυτός ο νούς αντιλαμβάνεται .

Αλλά πόσο απέχει αυτό από την πρόταση με την οποία τόσο συχνά συγχέεται , ότι δηλαδή τίποτε δεν υπάρχει αν δεν είναι αντιληπτό (από τις αισθήσεις) !!

Αυτή η σύγχυση υπήρξε απαραίτητη και πολύτιμη για τους φιλοσόφους , οι οποίοι έτρεμαν μπροστά στον «επάρατο» ματεριαλισμό του Χόλμπαχ και του Μπύχνερ (1824 – 1899) .

Έπραξε λαμπρά ο Μπέρκλεϋ που απομακρύνθηκε από κάθε ματεριαλισμό με ένα μόνο στρατηγικό ελιγμό – με το να «αποδείξει» , απλώς ότι η ύλη δεν υπάρχει . Πρόκειται για ένα άφθαστο αριστούργημα λογικής ταχυδακτυλουργίας , που μας προειδοποιεί ότι , όσοι σπουδάζουν φιλοσοφία , πρέπει να έχουν ανοικτά τα μάτια τους για να επιβλέπουν άγρυπνα τον φιλόσοφο !!

Αλλά πρόκειται , ως ένα βαθμό , και για ανεντιμότητα . Ακόμη και ένας επίσκοπος θα μπορούσε να διστάσει κάπως για παρόμοια ευσεβή απάτη .

«Εκείνο που διακρίνει τον άνθρωπο από τα ζώα» , λέγει ο Ανατόλ Φράνς (1844 – 1924) , «είναι το ψεύδος και η τέχνη του λόγου» . Τώρα πόση από αυτή την ιδεαλιστική επιστημολογία εντάσσεται στην «τέχνη του λόγου» ;

Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στην σφαίρα της επιστημολογίας .

Ένας Θεός ξέρει πόσα προβλήματα υπάρχουν εδώ .

Αλλά , αυτές οι απορίες για τη σχέση μεταξύ υποκειμένου και αντικειμένου , για τον τρόπο με τον οποίο αυτός που γνωρίζει , γνωρίζει αυτό που μπορεί να γνωσθεί , για τα αντικειμενικά και υποκειμενικά στοιχεία στην γνώση , για την αντικειμενικότητα του χώρου και του χρόνου και περί του κατά πόσο οι ιδιότητες που αποδίδομε στα πράγματα ανήκουν σ’αυτά τα ίδια τα πράγματα ή στον νού ο οποίος τα παρατηρεί – όλα αυτά , στις λεπτομέρειές τους , είναι ερωτήματα της επιστήμης της ψυχολογίας , θέματα που απαιτούν επίμονη και ακριβή παρατήρηση και πειραματισμό . Δεν αποτελούν περισσότερο προσιδιάζοντα στην φιλοσοφία προβλήματα , από όσο τα ανάλογα μυστήρια του μεταβολισμού .

Το κάθε πρόβλημα προσιδιάζει στην φιλοσοφία ακριβώς όσο και αυτό , το οποίο πάλι προσιδιάζει σ’αυτήν , μόνον κατά τη σχέση του προς όλα τα άλλα .

Αποτελεί μεγάλο ατύχημα το ότι , στο μεγάλο δράμα των ιδεών , ένας μόνον ηθοποιός σφετερίζεται όλους σχεδόν τους ρόλους και καταβροχθίζει όλους σχεδόν τους στίχους , στην θεατρική παράσταση της σύγχρονης φιλοσοφικής σκέψης .

Φιλικά

Κηφεύς

quote:

---

Αυτό πάλι,μόνο μέσα από όμορφες στιγμές μπορεί να προέλθει, όχι αο άσχημες.

---

Edited by - nst on 11/10/2008 23:34:36

Για σενα φίλε .............

quote:

---

Η κοινη διαπίστωση είναι οτι απέχουμε ακόμη παρασσάγγας απο την χαρά της ζωής και απο το ελεύθερο βλέμμα που ανεβάζει την ψυχή εκεί που αναζητά.
Διότι εγινε εμφανές οτι ο φόβος και οι ενοχές που μας εχουν περάσει στα στενά κανάλια του νου μας ακόμη στέκονται ως εμπόδια και ως τείχη μπροστά στα μάτια μας.

---

quote:

---

Γιατί για να χαρούμε την παρέα μας ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΑΜΕ ΧΡΟΝΟ....΄ηταν βλέπεις ευχάριστο ....γεγονός άρα ενοχικό, περιττό και ανεπίτρεπτο..
αλλα για να παραστούμε σε ενα ωδυνηρό αποχαιρετισμό ΌΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ...μια και ο πόνος αθωωνε και καθαγίαζε ....

---

Προσφατα, έγινε ακριβώς ότι γράφεις NST,

Είχε φύγει ένα μέρος της μητέρας μου. (η αδερφή της, που μας μεγάλωσε).Είχαν έρθει (άλλοι συγγενείς) από μακριά. Δεν τους έβλεπα από χρόνια. Μερικους, δεν τους γνώρισα αμέσως. Το πάχος, τους είχε αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά…

Καθ όλη την νεκρώσιμη ακολουθία στην εκκλησία, είχα καθίσει σε μιαν άκρη σιωπηλός. Κοίταγα τον κόσμο που έκλεγε, και ερχόταν να με συλλυπηθεί... …
λυπόμουν…για αυτούς.

Παρόλο το πένθος γύρο μου, και ότι είχε συμβεί, πόνος δεν εμφανιζόταν….

Ερχόντουσαν διάφορες εικόνες,

π.χ όταν μικρό, με μάλωνε για κάποια μου αταξία, όταν με χατζιρλικωνε, όταν με προστάτευε, όταν αθορυβα κοιμόταν δίπλα μου , όταν αργότερα στα χρνια, τη βοηθούσα σε κάτι, και η ευχή της ερχόταν σαν γραμματόσημο σε γράμμα, οταν πηγαιναμε μαζι βολτα....

και τώρα,

τώρα ήταν εκεί μπροστά, τριγυρισμένη από λουλούδια, και συγκενεις που έκλαιγαν.

Και εγώ, (ο γιος της όπως έλεγε), ούτε ένα δάκρυ….

Πόνος δεν εμφανιζόταν αγαπητή ΝΣΤ…, μα μεσα, συνέχιζα και συνεχίζω, να την Αγαπώ.

quote:

---

Αγαπητή μου nst και φίλε ΠΛΑΤΩΝΑ, είμαι πραγματικά
γοητευμενος απο την ομορφιά που βλέπω να διατηρείτε μέσα σας
και γι αυτο μου αρέσει πολύ η επικοινωνία μαζί σας.. Μου θυμίζετε
ένα άτομο που γνώριζα, το οποίο, έκανε όμορφα θαυματα, αλλά όπως
κάθε επιπόλαιος άνθρωπος, υπερεκτίμησε κι αυτός τον εαυτό του και
σαν άλλος εωσφόρος , εξέπεσε...

---

Αμαν βρε Τρεχαγυρευε, τον εχεις ταράξει το φουκαρά τον Εωσφόρο.

Aφου δεν την έβρισκε με το Θεό, τι θέλεις να κάνουμε?

Τώρα για τα θαύματα που γράφεις, προσωπικά δεν δίνω και τόση άξια.

Στο παρακάτω που γράφεις,

quote:

---

Φίλοι μου είναι επιλογή του καθενός να είναι χαρούμενος, να έχει
ωραίες και γλυκές σκέψεις. Είναι επιλογή μας να γνωρίσουμε τον Θεό
που βρίσκεται μέσα μας και να υψωθούμε από την γή,όπως μας έχει
πλάσει ο Δημιουργός μας...

---

Μαζι σου.

Μια άλλη εκδοχή όμως του (γνωρίζω), είναι το τελειώνω. Π.χ όταν γνωρισεις πραγματικά τι είναι ΠΟΝΟΣ, τελειώνεις. (ΔΕΝ ΠΟΝΑΣ)

Θέλεις λοιπόν να γνωρίσεις πραγματικά το θεό?

quote:

---

Όχι με διαστημόπλοια που να κουβαλάνε νεκρά σώματα, αλλά ψυχές
που ανατείνουν προς τα ουράνια, την πατρίδα από όπου από μικρός
νοιώθω έντονα τη νοσταλγία της,μου λείπει και με πονά το ότι βρίσκομαι
σε ξενο τόπο..

---

ΞΑΝΑ. Εισαι σίγουρος πως θέλεις να γνωρίσεις το θεό?

quote:

---

Πιστεύω οτι με ελεύθερη σκέψη, φιλοσοφώντας τη ζωή και με αισιόδοξο
και πλήρες πνεύμα, μπορούμε να δούμε την ομορφιά που βρίσκεται γύρω μας
και δεν μας αφήνει η προσκόλληση μας στην ύλη να αντιληφθούμε...
Αυτό πάντως που θεωρώ αξιοσημείωτο, είναι ότι πραγματικά η ύλη έχει αρχίσει
και είναι λίγη για τον άνθρωπο...Απομυθοποιείται, με τον χρόνο και
την πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου, η αξία της ...
Ίσως έτσι σύντομα καταφέρουμε να ανυψωθούμε και να
φτάσουμε σαν τον ΄Αγιο Παύλο σε 7ο ουρανό, όπου ότι δει κανείς εκεί
δεν μπορεί παρά να καταλάβει τι ζούμε εδώ κι ότι μέσα μας βρίσκεται
η ομορφιά κι εμείς την κρύβουμε...
Αυτό πάλι,μόνο μέσα από όμορφες στιγμές μπορεί να προέλθει, όχι αο άσχημες.

---

Βρε τον Αγιο Παυλο. Εφτασε τόσο ψηλά?

Φίλε τρεχαγυρευε, διαβάζοντας λίγα από όσα γράφει ο Απόστολος, ίσως και να είχε πτήσεις, δεν αντιλέγω, μα είναι τόσο καιρό που προσπαθώ να σου πω, πως ο Χριστός αγαπούσε εδώ, αγαπούσε τους ανθρώπους…στη γη! Σκέψου τι θα πει αυτό…please!

Τελος, λίγα και για τον φίλο Κηφέα.

Η βλέψη του Πλάτωνα, ειναι ουσιαστικά απλή.

Εχει καθορίσει μια διαχωριστική γραμμή, μεταξύ αισθητού και νοητού κόσμου.

Στον αισθητό κόσμο, ξεχώριζει το πραγματικό από τις εικόνες (είδωλο).

Το πραγματικό είσαι εσύ, σαν σώμα, και το είδωλο είναι αυτό που βλέπεις στον καθρέφτη, η, η σκιά που αφήνει το σώμα, και που γενικά ονόμαζει… σκιες/εικονες.

Το Νοητό, το χωρίζει ακριβώς το ίδιο.

Σε ένα μέρος που ονομάζει διάνοια, *(σαν σκέψεις), και που χωρίς αυτές δεν επιβιώνουμε σαν ανθρωπότητα,
και τον κόσμο των ιδεών.

Ο κόσμος των ιδεών του Πλάτωνα, έχει δύσκολη πρόσβαση, δες όμως προσεχτικά το γιατί.

Η διάνοια μας, οι σκέψεις μας, έχουν ακριβώς την ίδια θέση, που έχουν στον αισθητό κόσμο, οι σκιές.

Γιατι?

Γιατι στην αναζήτηση της, (σαν ψυχή, εαυτός) είναι αναγκασμένη (πεστο ψυχή), να χρησιμοποιεί αυτό που στον αισθητό κόσμο, ήσαν εικόνες, όχι κάτι πραγματικό.

Άρα στην αναζήτηση της, είναι αναγκασμένη να προχωρά με υποθέσεις, που καταλήγουν σε συμπεράσματα, (π.χ θεός-άθεος, 7ος ουρανός, κλπ.κλπ) μα όχι σε πραγματικό μέρος, (το ανάλογο δηλαδή του αισθητού), εκείνο των ιδεών, που είναι καθαρή Νόηση.

Δυσκολο γιατι?

χρειαζεται να μην... ταυτιζεσαι....τοσο με το αισθητο, οσο και το νοητο....

Edited by - ΠΛΑΤΩΝΑΣ on 12/10/2008 07:15:45

Edited by - ΠΛΑΤΩΝΑΣ on 12/10/2008 07:20:52

quote:

---

Και εγώ, (ο γιος της όπως έλεγε), ούτε ένα δάκρυ….

Πόνος δεν εμφανιζόταν αγαπητή ΝΣΤ…, μα μεσα, συνέχιζα και συνεχίζω, να την Αγαπώ.

---

quote:

---

Σε παρακαλώ πάντως, μη συγκρίνεις το Θεό με πράγματα σωματικά και
υλικά... Υπαρχει διαφορά... Ο Θεός είναι πνευματική κατάσταση και

---

quote:

---

Γιατι στην αναζήτηση της, (σαν ψυχή, εαυτός) είναι αναγκασμένη (πεστο ψυχή), να χρησιμοποιεί αυτό που στον αισθητό κόσμο, ήσαν εικόνες, όχι κάτι πραγματικό.

Άρα στην αναζήτηση της, είναι αναγκασμένη να προχωρά με υποθέσεις, που καταλήγουν σε συμπεράσματα, (π.χ θεός-άθεος, 7ος ουρανός, κλπ.κλπ) μα όχι σε πραγματικό μέρος, (το ανάλογο δηλαδή του αισθητού), εκείνο των ιδεών, που είναι καθαρή Νόηση.

Δυσκολο γιατι?

χρειαζεται να μην... ταυτιζεσαι....τοσο με το αισθητο, οσο και το νοητο....

---

Εξ ίσου σχεδόν κακή είναι και η άποψη , ότι αποστολή της φιλοσοφίας είναι να χρησιμεύει σαν επικριτής της επιστημονικής μεθόδου .

Και εδώ πάλι η ευλαβής επιθυμία κατευθύνει συγκεκαλυμμένα την σκέψη :

Αδυνατώντας να αποδείξουν την ανυπαρξία της ύλης , οι σοφοί καθηγητές αποφάσισαν , απολογούμενοι , να αποδείξουν το αναξιόπιστο της επιστήμης .

Οι θέσεις των Μαχ (1838 – 1916) , Pearson (1897 – 1972) και Πουανκαρέ (1854 – 1912), ότι τα πορίσματα της επιστήμης ήταν απλώς «στενογραφημένα πρακτικά» των «συνηθειών» μιάς φύσης , η οποία ουδέποτε υποπίπτει πλήρως στην παρατήρηση και ότι τα πορίσματα αυτά ήταν δυνατόν ανά πάσα στιγμή να παραβιασθούν και ανατραπούν από ευρύτερες παρατηρήσεις , ήταν η απεγνωσμένη αναζήτηση της Αχίλλειας πτέρνας του εγκληματία που είχε σκοτώσει τον πετεινό της θεολογίας .

Εύρισκαν πρόφαση για να αποδείξουν ότι η λογική δεν είναι αλάθητη , ότι η επιστήμη δεν μας παρέχει την βεβαιότητα αλλά μας εκθέτει πιθανότητες και ότι , ergo – άρα – , όλα τα προσφιλή δόγματα της παιδικής μας ηλικίας μπορούσαν να εξαχθούν από το μουσείο , να περιβληθούν προσεκτικά με ακατάληπτη φρασεολογία και να πουληθούν στην επόμενη γενεά σαν εμπορεύματα ελαφρώς μόνο «μεταχειρισμένα» .

Από παντού εμφανίσθηκαν διάφοροι κύριοι , οι οποίοι ενδελεχώς εξέταζαν τα αξιώματα των μαθηματικών , τις έννοιες του χώρου – χρόνου , του αριθμού και της μετρήσεως , της ποσότητας και της ποιότητας – και οι οποίοι συμπέραναν , μέσα από «σοφές» ανοησίες , ότι υπάρχει , επιτέλους , Άγιος Βασίλης .

Είναι λοιπόν παράδοξο ότι , μετά από όλη αυτή την απρέπεια και ελαφρότητα , οι έντιμοι άνθρωποι άρχισαν να αντιπαθούν τους φιλοσόφους : Σε τι χρησιμεύει τόση σπατάλη «λογικής» , αν οι συλλογισμοί της δεν είναι παρά ανέντιμοι μεταμφιέσεις των ανομολόγητων επιθυμιών και ελπίδων μας ;

«Η μεταφυσική» , έγραψε ο Μπράνλεϋ , «είναι η ανεύρεση κακών δικαιολογιών για όσα πιστεύουμε περί του ενστίκτου . Αλλά και η ανεύρεση αυτών των δικαιολογιών , δεν είναι σε μικρότερο βαθμό ένστικτο» . Μερικές φορές , είναι και η ανεύρεση κακών επιχειρημάτων για ό,τι θέλουμε να πιστεύουν οι άλλοι .

Ο Βολταίρος (1694 – 1778) , ήταν αρκετά έντιμος , ώστε να εκφράσει την επιθυμία όπως η υπηρέτριά του και ο μάγειρός του ασπασθούν την ορθόδοξη πίστη του τόπου τους και του καιρού τους . Αυτό , πίστευε , ελάχιστα μείωνε τις πιθανότητες να του κλέψουν τα κοσμήματά του ή να ρίξουν δηλητήριο στο φαγητό του .

«Μια φιλοσοφική θεωρία» , έλεγεο Λότζ (Rudolf Herman Lotze  1817 – 1881) «είναι μία απόπειρα να δικαιωθεί μία θεμελιώδης αντίληψη των πραγμάτων , η οποία υιοθετήθηκε σε νεανική σχετικώς ηλικία» .

Ο έντιμος Νίτσε έγραψε : «Όλοι οι φιλόσοφοι έχουν ένα ύφος , σαν οι πραγματικές τους γνώμες να ανακαλύφθηκαν με την αυτοεξέλιξη μιάς ψυχρής , καθαρής , θείας στην αδιαφορία της , διαλεκτικής … ενώ , στην πραγματικότητα , υπερασπίζουν με επιχειρήματα εκ των υστέρων επινοούμενα μία πρόταση , ιδέα ή υπόθεση , που απηχεί κατά κανόνα μια μύχια επιθυμία τους , υπό αφηρημένη και εξευγενισμένη διατύπωση» .

Φιλικά

Κηφεύς

quote:

---

Αυτά τα συμπαθητικά γουρουνάκια, που λές, γιατί ετσι είναι, δείχνουν
συμπαθηκά, αλλά αν ξέρεις, είναι ..παμφάγα...Τρώνε ακόμη και τους
ομοίους τους( όχ ότι με εξέπληξε) αλλά και η βρώμα τους ξεφεύγει απλά
του ζώου.. Είναι κάτι άλλο, κάτι πολύ βρώμικο..

---

παντα φιλικα....
sakura...

quote:

---

Εξ ίσου σχεδόν κακή είναι και η άποψη , ότι αποστολή της φιλοσοφίας είναι να χρησιμεύει σαν επικριτής της επιστημονικής μεθόδου .

---

παντα φιλικα...
sakura....

quote:

---

Πλάτωνα ,αυτοί με τους οποίους είχαμε ''συμμετασχει'' μαζί τους ουσιαστικά ,είναι πάντοτε μαζί μας, αφου η δόνηση τους εχει περάσει μεσα στα δικά μας κύτταρα. Ετσι υπάρχει η θλίψη της ύλης, αφου δεν θα μπορούμε πλέον να μοιραστούμε μαζί τους εντυπώσεις αλλα η ψυχή δεν πονα επειδή είναι ενωμένη.
Αντιλαμβάνομαι τι ενιωσες....

---

παντα φιλικα...
sakura...

quote:

---

Κηφεύς, 23/10/2008: Εξ ίσου σχεδόν κακή είναι και η άποψη , ότι αποστολή της φιλοσοφίας είναι να χρησιμεύει σαν επικριτής της επιστημονικής μεθόδου .

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr