Όμως να λάμνεις στο σκοτεινό ποταμό
πάνω νερά·
να πηγαίνεις στον αγνοημένο δρόμο
στα τυφλά, πεισματάρης
και να γυρεύεις λόγια ριζωμένα
σαν το πολύροζο λιόδεντρο -
άφησε κι ας γελούν.
Kαι να ποθείς να κατοικήσει κι ο άλλος κόσμος
στη σημερινή πνιγερή μοναξιά
στ' αφανισμένο τούτο παρόν -
άφησέ τους.

O θαλασσινός άνεμος κι η δροσιά της αυγής
υπάρχουν χωρίς να το ζητήσει κανένας.

-Γι'αυτόν που "δεν καταλαβαίνει"...

για τους υποκριτες(+επικριτες μου)...

....καποτε οι ανθρωποι αρχισαν να γαυγιζουν γαι να διεκδικησουν εναν ηλιο που ανηκει στον καθενα αρκει να το βουλωσουν και να ζεσταθουν στο φως του...
τοτε ενοιωσα οπως τον Κυριο στον εκεινο ναο που ολοι
εμπορακοι γινηκαν + πουλαγαν "το φως"...
εφτιαξα τον ερμαφροδιτο νου
(http://esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=1163)
για να δωσω οσο περισσοτερο χωρο γινεται στο φως το ενα να λαμψει!(δεν το διεκδηκησα! μαχομαι ομως υπερ αυτου/η παρανοηση οτι το διεκδικω ειναι οτι καταφεραν και που δημιουργησαν οι ηλιθιοι εγωιστες που περιφςερονται κατακαιρους εδω εσω... )

Μα... να!(αλλα και"ΜΑΝΑ" )
παλι το ιδιο....

ενας ο ηλιος
μια σεληνη

ενα το φως
-ο καρπος- ...

σαν κοιταξεις μεσα(σου)δεν εχει επιστροφη....
φρουδες οι ελπιδες να με φυμωσεις ...
αυτο που ειδα/ αυτο που ειδες αν ηταν ιδιο φανερωνεται...

αν δε σου δωσω τη λαμπαδα ν'αναψεις το κερι σου...
θα το κανει αλλος!
που θα εχει περασει πριν απο εδω...
και δεν ειμαι μονη ειμαστε λιγοι αλλα δεν ειμαι μονη/αυτο γνωριζω αυτο αγνοεις.

(το φως το αληθινο ειμαι "εγω")----αυτο ειναι το κλειδι που μοιραζομαστε στην αληθεια...

εγω που δεν υπαρχω παρα για να λεω πως το ιδιο θα γινετε ολοι..σαν δειτε αυτο που φερω ....
μα εσεις να παψω να υπαρχω θελετε...
να μεινετε μοναχοι να καμαρωνοντας με το λαφυρο...απο μια μαχη αδικη που δεν διαλεξα...καν.

"τιγρη"(μας! οικομενικοτητα πλεον...)
δε μιλας....(μα....τι να πεις αφου το θυραμα περιμενεις +παλι
να ερθει στη γωνια...)
επαψες πια να κοιτας στον ηλιο;
δε λυπαμαι πια...οσα ηλθαν περασνα και χαθηκαν μα με θλιβει παντα να βλεπω οτι ξαναπερνουν ....απεναντι ολα ιδια! χωρις καν μια μικρη διαφορα μα τι λεω!
...ενα καρμπον το ψεμμα +πορευεται...

η εμπνευση δε σωνεναι ποτε απ'τη ψυχη μου...
ειμαι Ερωτος καρπος + τουτο δεν αλλαζει...
καχεκτυπα μπορω παντου ν'αναγνωρισω
+ δεν νοιωθω "τυψεις" αν γελασω μια φορα κι "εγω"!
δεν ειναι κακο να γελας με γελιοτητες...κακο ειναι να γελας με τους αδυναμους τους ασθενεις και τους τρελους...-οχι ομως με τα καναβαλια-
αν η ψυχη σου δεν μου δωσει ουτε μια σταλα "'αυθεντικου φωτος"
-σε μενα που το φερω- πως θα με πεισεις, οτι λες "αληθεια";;;;

.....βαρεθηκα υποκριτες.....βαρεθηκα/και τουτο να γνωριζετε ...
"δε θα μεινετε ατιμωρητοι απο τον "πατερα μου"...
-ποτε δε μεινατε-

εξω απο τον οικο του κυριου μου θα φωναζα πολλακις ακομη, μα...+εκεινος λειπει...

"σεληνη" ειναι η μητερα μου και "ηλιος" ο πατερας μου...
η διαφορα μου με σενα -ψυχη ψευτρα- ξερεις πια ειναι;
-οτι γνωριζω ποια ειμαι-
(ναι!!!! σε σενα μιλω που αφηνεις υπονοουμενα για την οντοτητα μου...)

Ηλιε μου, θα περιμενω...ΝΑ ΞΑΝΑΒΓΕΙΣ...
ο χειμωνας μακρυς ακομη για να φανερωθεις στο τωρα ΜΟΥ...
μα θα το κανεις.
θυμαμαι το παιδι+ τις δυο γυναικες μπορστα στα ματια του σολωμοντα....

καθρεφτισου λοιπον...αλλη μια φορα στα υδατα των λογων μου....
+αν φοβηθεις πεσε μεσα.-

Πυθιατμα

οι συνειρμοι ειναι παντα δικοι μου/
/αν "αντιγραψω" βαζω τουλαχιστον tags/
τα λογια αλλων, τα βαζω σπανια πανω απο την υπογραφη μου..
κι αυτο το κανω προς τιμη τους/μα πρωτα απ'ολα "Ειμαι Περηφανη"
κι εμαθα να τιμω τα δικα μου "λογια", γεννηματα της δικης μου φαντασιας + τεκνα της δικης μου ψυχης ...
αυτο ειναι θεος/να αναγνωριζεις ποιος εισαι να μην φοβασαι και να μην σκυβεις το κεφαλι στους "φαρισαιους".-

δεν εφυγα Ηλιε/δε θα το κανω
...εχω ακομη πολλα να δωσω/νοιωσω.

Ως να πεθανω...πεθανα πολλακις...
μα φοινιξ η ψχ μου....+ αθανατος ο ερως μου..

ελα παμε "παραμυθουπολη"..εκει -τουλαχιστον- ειναι "φανταστικα")

(((*_-)))

"οπως επανω,
ετσι + κατω..."

Aν ναι, συγνώμη, βιαζόμουν να δώσω μια απάντηση...

K -λανθασμένα- πίστεψα ότι τα λόγια κάποιων ανθρώπων

είναι πλέον γνωστά κ αναγνωρίσιμα...

χωρίς "tags" "Γεώργιος Σεφέρης"..

Λάθος μου...

K στο ίδιο μονοπάτι συνεχίζω...

Είπες εδώ και χρόνια :
"Κατά βάθος είμαι ζήτημα φωτός".
Και τώρα ακόμη σαν ακουμπάς
στις φαρδιές ωμοπλάτες του ύπνου
ακόμη κι όταν σε ποντίζουν
στο ναρκωμένο στήθος του πελάγου
ψάχνεις γωνιές όπου το μαύρο
έχει τριφτεί και δεν αντέχει
αναζητάς ψηλαφητά τη λόγχη
την ορισμένη ναι τρυπήσει την καρδιά σου
για να την ανοίξει στο φως.

...κ αν καμοιά φορά παραπατάω....

συγχωρήστε με....

Aκόμα ATEΛHΣ..

*Mάλλον...δεν κατάλαβα σωστά...
Mόλις είδα το καινούργιο...
Mη μπορώντας να εκτιμήσω τους "χρόνους" εσω+εξω...
Nόμιζα...

Va(l)nta
Διχασμένη προσωπικότητα
+ Mοναδική απόγονος
Thoth Tρισμέγιστου
+(ξανά) αδερφή TAT Kύβου

ωραιος ο Σεφερης...με 'η χωρις tags...
ειναι αναγνωρισιμος καλη μου...(ΟΠΩΣ + ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ ΣΕ ΜΕΝΑ...)
συνηθως μιλω με δικα μου λογια/για μενα/για τα συναισθηματα μου...(ΠΩΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ;ΕΚΤΟΣ ΑΝ...)
...αν με πειραξουν μιλω για αυτους που το επραξαν/μοναχα τοτε/
μου αρεσει να εξηγουμαι/ γιατι συνηθως ως να με ευτελισουν με παρεξηγουν...
τα διαμαντια καλη μου τα βρισκεις και στα....σκτ/γνωστο απο τον καιρο της μαιριλυν...
+αν μη τι αλλο φοραω αντιασφυξιογονα + αντεχω ακομη...
ελα παμε στα παραμυθια μας...
λειπουμε καιρο /τα ξεχασε + η λιλιθ...
-ας την καλεσουμε , να αρχισουμε παλι απο την αρχη...-
σβησιμο της προσωπικης ιστοριας δεν εννοειται αν δε σβησεις και τις καρικατουρες που κανουν οι αλλοι για να μην πας πιο περα...
για να σε τραβηξουν κατω αντι να ελθουν εκει που τους καλεις...

ω.."Δια"* γιατι δε ριπτεις ....τους κεραυνους σου....να καθαρησει η πλαση ολη....

ΒΕΒΑΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΘΙΑΣΩΤΕΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ...

ΔΙΑΚΡΙΤΑ ΤΑ ΟΡΙΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ. ΜΟΝΟ !

ΑΠΕΛΘΕΤΩ ΑΠ'ΕΜΟΥ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥΤΟ.

ΦΟΡΩ ΤΟ ΜΑΝΔΥΑ ΜΟΥ, ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ + ΠΟΡΕΥΟΜΑΙ.

ΤΟΥΣ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΤΩ.

ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ, BELOW THE LINE. ΣΤΗΝ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΤΟΥΣ.

ΕΥΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΑ ΟΥΤΕ ΕΓΩ.

ΕΙΡΩΝΙΚΟ Ε?

ΝΗΜΑ...ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ. ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΒΡΩ ΕΚΕΙ.

ΓΙΑΤΙ ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΤΕ...

ισως γιατι οπως ειπατε εχετε να προσφερετε ακομη...

ισως γιατι ακομη τ'αυτια του δεν εχουν ακουσει οσα θελει...

ισως γιατι εχει σκορπιστει και ενα με τις ψυχες εχει γινει...

ισως αν ριξει κεραυνο χαθει και ο ιδιος μαζι με τις σκεψεις...

ισως ειστε εδω για'κεινον μεχρι τα λογια να εξαντληθουν και τα χειλη...

στερεψουν απο αγαπη ,οταν δεν εχει κατι να δωσει ,εκτος απο αληθινους ανθρωπους..

με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας

ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ...

ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.

Όλα του κόσμου τα πουλιά
όπου κι αν φτερουγίσαν
όπου κι αν χτίσαν τη φωλιά
όπου κι αν κελαηδήσαν,

εκεί που φτερουγίζει ο νους
εκεί που ξημερώνει
μαργώνουν τα πουλιά της γης
κι ούτ’ ένα δε ζυγώνει.

Σαν αερικό θα ζήσω,
σαν αερικό.

Ανάσα είναι καυτερή
και στέπα του Καυκάσου
η σκέψη που παραμιλά
και λέει τα όνειρά σου.

Όσες κι αν χτίζουν φυλακές
κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είν’ αληταριό
π’ όλο θα δραπετεύει.

Σαν αερικό θα ζήσω,
σαν αερικό.

ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.

Αν είσαι ανοιχτός είσαι και τρωτός…ευαίσθητος…και ίσως ΕΣΟσταματήσει αυτός ο αγώνας του να γίνεις κάτι,…*(πλουσιότερος… εξυπνότερος….πνευματικοτερος… για αυτό δεν προσπαθείς?)

Και….. τι πετυχαίνεις?

Δεν κλείνεσαι στο μικρό εαυτό σου…και σε παίρνει η κατηφόρα… της αναισθησίας?

Άνοιξε τις πόρτες και τα παράθυρα…. γιε μου... άκουσε προσεχτικά την ιστορία ΣΟΥ… Είναι η ιστορία του άλλου…. η ιστορία της ανθρωπότητας…

Το νοιώθεις?

Παντού καπνοί…επιθυμία…. με τη μορφή ζήλιας, θυμού και απογοήτευσης… Οι φόβοι του χρόνου κυριεύουν τους ανθρώπους …ζουν μέσα στους καπνούς…μέχρι να βιώσουν την φλόγα του τίποτα…(αγάπης)

Αχ γιε μου…. πόσο δύσκολο είναι να δεχτείς το τίποτα!

Μέχρι να συμβει αυτό, αναπόφευκτα δημιουργείς… ανταγωνισμό και θλίψη…Το τίποτα δεν επιβάλλεται, ούτε είναι ζήτημα απαρνήσεως (εσωτερικής η εξωτερικής)… μα κατανόησης!

Γιε μου,

γίνεται να δεις κάτι όμορφο η άσχημο χωρίς να αντιδράς?

Αν αντιδράς.. δημιουργείς συνεχώς ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ! Αυτό δεν γίνεται συνεχώς στη ζωή?…δεν γίνεται το ίδιο ακόμα και σε ένα μικρό χώρο όπως το φορουμ/αγορά που γράφουμε? Κάποιοι θεωρούν τους εκείΕΞΩ….σαν βλάκες…και τους εδωΕΣΟ σαν έξυπνους……μα τους διαφεύγει πως τόσο ΕΞΩ όσο και ΜΕΣΑ, η σύγκρουση γεννιέται όταν η ανταπόκριση στην κάθε λογης πρόκληση…δεν είναι η αρμόζουσα!

Έτσι, δεν δημιουργούμε συνεχώς τον ΕΑΥΤΟ?

Άνοιξε τις πόρτες και τα παράθυρα σήμερα και πάντα γιε μου..

Αυτό που γράφεις μου θυμίζει το απόσπασμα από το "Ευαγγέλιο του Θωμά" που είχες γράψει πριν καιρό. Κάπου έλεγε "να κάνεις το έξω όπως το μέσα και το μέσα όπως το έξω".

Έτσι δεν είναι ή κάνω λάθος;

Όχι μόνο στο ΘΩΜΑ…μα και στη ΣΩΚΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, στο ΒΟΥΔΙΣΜΟ….μα και αλλού τα βρίσκεις! Είναι το δύσκολο.. μιας και κυριαρχεί στους περισσότερους η ιδέα της προσέγγισης του ΟΛΟΥ….μέσω του ΜΕΡΙΚΟΥ (ΕΑΥΤΟΥ). Άντε να γίνει κατανοητό…πως δεν γίνεται κάτι τέτοιο!

Δεν πολύ γράφω, είναι αλήθεια….μα διαβάζω προσεχτικά τι γράφουν οι άλλοι…Ίσως αυτό επιβάλει να σωπαίνω…
Αν η κατάσταση στο φόρουμ έχει λίγο εκτροχιαστεί…(μιας και ξέρω πόσο αγαπάς αυτο το χωρο και δίνεις τόσο από το χρόνο σου…. μην ανησυχείς!

Είναι η κατάλληλη στιγμή της κατανόησης τις ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ!

Αν πραγματοποιηθεί και ξεπεραστεί ***(δεις, τελειωσεις με την μερικότητα του ΝΟΥ/Δυϊσμός)….η διαίσθηση/εμπνευση/αγαπη…σταθερές ιδιότητες της υπογραφής που φέρεις.. είναι εκεί….δεν χρειάζεται ΕΣΥ(ο εαυτός να πάει στο ένα... το παν)
Τα γράφω αυτα φυσικά για ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ…

….999 μηνύματα! Άντε άλλο ένα να τα χιλιάσω…

Είναι πολύ χρήσιμες και ουσιαστικές συμβουλές από έναν άνθρωπο που τα βλέπει από έξω αλλά και από τόσο ΕΣΩ .

Να σου πω να τα χιλιάσεις ή ήδη το έχεις καταφέρει σε άλλο topic;

Αναρωτιέσαι ακόμα αν θα συνεχίσεις… η θα φύγεις…?
Αν θα γράψεις η όχι στο εσωτερικά?
Αλήθεια που θα πας? Που πάει κάποιος σαν φεύγει…αν ποτέ φεύγει?
Ας μην το περιορίσουμε μόνο στο εσωτερικά..

ΠΟΥ ΠΑΣ?

Είναι σωστό να έχεις μια ιδέα….η να γνωρίσεις το παραπάνω?

Αν δεν θέλεις να μείνει μόνο σαν ιδέα, … δεν θα ήταν σωστό να μάθεις όσο περισσότερο γίνεται για την ψυχή (σου)…
Για τον εαυτό σου?

Αλήθεια, που ευδοκιμεί η Νοημοσύνη… σε ένα ρηχό η ένα βαθύ ΝΟΥ?

Αν είναι πιο κοντά στο βαθύ ΝΟΥ…τότε προσεξε τον (τον ΝΟΥ)… όταν αυτοπειθαρχεί σε ένα μοδελο…
είναι δυνατόν να ειναι βαθύς?
Σε σένα το λέω… Θρήσκε προσποιητή! Ο μικρός νους παραμένει μικρός, ρηχός…πες χίλια μάνδρας,…κάνε χίλιες προσευχές…γράψε *(άλλα) 1000 ποστ στο εσωτερικά!!!!
Ένας ρηχός ΝΟΥΣ…δεν γίνεται βαθύς με το να προσκυνάει, να στολίζεται με γνώσεις, όμορφες φράσεις, η να φοράει μασκιτσες (αν θέλετε και ποδίτσες)…. αλλοφροσύνης!

Είναι το βάθος του ΝΟΥ που είναι όμορφο, όχι η επίκτητη αρετή!

Μείνε ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ ΨΥΧΗ!!!!!

Σε σένα το λέω….(και δεν κρύβομαι!)
Αν σκοτώσεις τον αυθορμητισμό, τότε ψυχή στολίζεις το εξωτερικό…σε όλα τα επίπεδα!
Με ακούς?
Ο αυθορμητισμός, είναι ο θησαυρός που έχεις… ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΛΕΙΔΙ…Χωρίς αυτόν, δεν υπάρχει ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ…χωρίς αυτογνωσία οι περιστάσεις σε διαμορφώνουν συνεχώς…το λέμε ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ **(Θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνικές….σεξουαλικές….) μα παραμένεις ΡΗΧΟΣ…μιας και αυτές, (οι επιδράσεις) σε κρατούν δέσμιο στις σφαίρες τους… (πλατιές ειναι η στενές..)

Μείνε ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ ΨΥΧΗ….

ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.

που παρασερνεται μαζι με τα φυλλα

των δεντρων ,που πεφτει στο τσιμεντο

σκληρων αντιξοων συνθηκων ,που

σερνεται στο κρυο ,χαμηλο στρωμα

απο μολυσμενες /ακαρδες και αμαρτωλες

ψυχες ,μεχρι να ερθει το φως

και ο ανεμος και να παρει μακρια

τα φυλλα ,μαζι με την ψυχη μου

αφηνοντας την στο περβαζι του

υπνου μου προσμενοντας την στιγμη

που σε ενα λευκωμα θα βρεθει

δυο ματακια να την κοιτουν

και γλυκα να της χαμογελουν

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΠΟΤΣΑΚ.

με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας

quote:

---

ΦΙΛΕ ΠΛΑΤΩΝΑ Η ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ ΨΥΧΗ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ.
ΕΝΑΣ ΤΕΤΟΙΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΛΗΓΩΝΕΤΑΙ;

---

quote:

---

μαθε μονη σου, για λογαριασμό σου… τι είναι παρεξήγηση….και αν τελειώσεις μεσα σου…*(δηλ δεν παρεξηγείς κανένα και τίποτα...για τιποτα στον κοσμο) τότε γλυκιά Καποδίστρια, μάζεψε όλα τα βιβλία….και βάλτα στο πατάρι.(Δεν τα χρειάζεσαι πια…)

---

quote:

---

ΑΥΤΟ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ...

---

μια απλη παρατηρηση στην κοινωνια ,στον κοσμο ,στον εαυτο μας,στα γυρω μας και αν εχουμε τα ματια της ψυχης,της θελησης και της πιστης ανοιχτα,θα δουμε .....

θα δουμε πραγματα-καταστασεις-αληθειες στην πραξη ,που ενα η πολλα βιβλια οσο απλα και αν τα γραφουν,ισως να μην "πιασουν"ποτε την ατμοσφαιρα,την συγκινηση,το μεγαλειο των στιγμων η της στιγμης που τα βιωνουμε με ολο μας το ειναι.

αυτοματα γινομαστε και δασκαλοι και μαθητες ,δασκαλοι γιατι βιωσαμε κατι τοσο σημαντικο και μαθητες γιατι ισως να μην μπορουμε να τα εξηγησουμε ουτε με γραπτα,ουτε προφορικα ποτε.

με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας

quote:

---

Ξέρεις γιατι μπορεί να μας αρέσει κάτι που διαβάζουμε; Γιατι υπάρχει ήδη μέσα μας.

---

I hear babies cry...... I watch them grow
They’ll learn much more.....than I’ll ever know
And I think to myself .....what a wonderful world
Yes I think to myself .......what a wonderful world...

Louis Armstrong - What a Wonderful World

quote:

---

ΟΛΟΙ ΜΑΣ,ΦΙΛΕ ΠΛΑΤΩΝΑ
ΜΑ ΟΛΟΙ ΜΑΣ,ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ... ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ Σ'ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΒΙΩΣΗ,ΟΣΟ ΑΣΧΗΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟ ΣΚΛΗΡΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΥΟΥΝ ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.

---

quote:

---

Αν θέλεις πήγαινε βαθύτερα….Είναι σοβαρό αυτό που γράφεις… και θα ήταν όμορφο να το εμβαθύνεις εσυ…μιας και το έθιξες.

---

Φίλε Πλάτωνα,
παρεπιπτόντως ωραία η φωτο, σαν τεράστιοι λουκουμάδες είναι

Αν και πιστεύω οτι μερικα πράγματα στεκουν καλύτερα απο μόνα τους,
(ισως αν προσπαθήσεις πολύ να τα γκρεμίσεις κιολας, λεπτές ισορροποίες) παρ'όλ'αυτα θα προσπαθήσω.

Είναι σαν να διαβάζεις ένα βιβλίο και αγωνιάς να φτάσεις στο τέλος
Βιάζεσαι να δεις τι θα γίνει!
Όταν όμως φτάσεις στο τέλος καταλαβαίνεις οτι όλο αυτο το όμορφο συναίσθημα που νιώθεις στο έδωσε το υπόλοιπο βιβλίο.
Όμως και το τέλος είναι μέρος του βιβλίου και αυτό ήταν που σε βοήθησε να βγάλεις αυτό το συμπέρασμα. Μεχρι να φτάσεις εκει δεν το αντιλαμβάνεσαι οτι θα είναι ο καθρεφτης αυτών που διάβασες.
Κι ισως να σκεφτείς οτι βιάστηκες και δεν αφέθηκες να τ' απολάυσεις όσο θα μπορούσες.
Κι οτι δεν άφησες να σου δώσει όσα θα μπορούσες να είχες πάρει.
Κι ακόμα το οτι γίνεται να το ξαναδιαβάσεις δε σε ικανοποιεί,
γιατί ξέρεις πως δε θα 'ναι το ίδιο συναίσθημα.

Στη ζωή το πιο πιθανό είναι οτι δε θα 'χεις ούτε καν αυτη την ευκαιρία.

Κι ο θάνατος είναι ο απόλυτος καθρέφτης της ζωής μας του ίδιου μας του εαυτού, του νοήματος, που μανιωδώς προσπαθούμε να φτάσουμε,
χάνωντας έτσι ζωτικές στιγμές.
Κι αν ξέρουμε οτι εκεί θα δούμε το νόημα της ζωής μας (στο τέλος)
αυτό δε σημαίνει οτι θα βαρεθούμε και θα κλείσουμε το βιβλίο, γιατί δε ξέρουμε τι θα δούμε! Αυτό είναι το γλυκό σασπένς.
Για να εκπνεύσεις πρέπει πρώτα να εισπνεύσεις.
Αυτός είναι ο κύκλος της ζωής.
Και η αναπνοή είναι ΜΙΑ μ'όλη της τη διεργασία.

Και τέλος όπως είχα γράψει και σ' ένα άλλο τοπικ:
Όσο κυνηγάς το νόημα τόσο θα το χάνεις. Άφησε το ν'αναπνευσει!
Κάνε το ταξίδι σου, ζήσε, παρατήρησε και κατέγραψε τον κόσμο σου και στο τέλος θα δεις το γιατί.

Αυτά
Και εύχομαι να 'στε όλοι καλοτάξιδοι

quote:

---

ΦΙΛΕ ΠΛΑΤΩΝΑ Η ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ ΨΥΧΗ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ.
ΕΝΑΣ ΤΕΤΟΙΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΛΗΓΩΝΕΤΑΙ;
ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΑΡΕΞΗΓΗΤΑΙ;
ΑΝ ΗΞΕΡΕΣ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΟΤΡΥΝΕΣ ΓΙ'ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΥΘΟΡΜΗΤΙΣΜΟ!!!
ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ!!!
ΓΙΑ ΣΚΕΨΟΥ ΤΟ ΠΛΗΓΩΜΑ ΜΙΑΣ ΑΥΘΟΡΜΗΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΠΟΣΟ ΒΑΡΥ ΕΙΝΑΙ!!!
ΓΙΑ ΣΚΕΨΟΥ Ή ΝΟΙΩΣΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ...
ΓΙ'ΑΥΤΟ ΣΟΥ ΛΕΩ,ΕΓΩ ΜΙΑ ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ ΥΠΑΡΞΗ ΚΑΙ ΨΥΧΗ,
ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΣΟ ΠΟΝΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΥΘΟΡΜΗΤΙΣΜΟΣ!!!
ΠΟΣΟ ΣΕ ΛΥΠΕΙ Η ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ;!!!
ΤΟΣΟ ΟΣΟ ΚΑΙ Η ΙΔΙΑ Η ΖΩΗ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ...
ΤΟΣΟ ΟΣΟ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΙΑ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΤΗΣ...
ΤΟΣΟ!!!

ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.

---

Edited by - Masvidal on 22/11/2003 18:01:30

ΕΠΙΣΗΣ ΟΜΟΡΦΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΕΧΕΙ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ...

ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr