| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
 Απεστάλη: 02/04/2005, 11:26:37
Χαίρομαι που συζητάμε, έστω και λίγοι, και γιατί λέγονται ουσιαστικά πράγματα.Ας αρχίσω με μια διευκρίνηση. Όταν ερωτήθηκε ο Πλάτωνας ποιος είναι Φιλόσοφος (για αυτόν), απάντησε πως είναι αυτός που βλέπει, γνωρίζει (οίδα) το ένα. Αν όχι, όχι.
Και είναι αρκετά κατηγορηματικός. Για να ξαναφέρω το κείμενο του,
Δεν πρέπει να νοιαζόμαστε τόσο πολύ, για το τι θα πουν για μας οι πολλοί, αλλά τι θα πει όποιος ξέρει καλά για τα δίκαια και τα άδικα, ο ένας δηλαδή, και αυτή θα είναι η αλήθεια. Λέει αυτό ακριβώς, τον ΕΝΑ, (αυτό με την ΣΩΣΤΗ ΚΡΙΣΗ), αν κάποιος π.χ. κατηγορεί κάποιον, χωρίς να γνωρίζει επ ακριβώς (για τα δίκαια και άδικα), Αυτό φαίνεται ακόμα καθαρότερα στην Απολογία του Σωκράτη, με τα λόγια του προς τους δικαστές. Ερωτάει ο φίλος Λορεντζο, Το ζητούμενο μου, - αν κι όχι τόσο σημαντικό επι της ουσίας - είναι, αν και κατά πόσον, κατά την γνώμη σου, ο Πλάτωνας μετέφερε την σκέψη του Σωκράτη ή την δική του, προβάλοντας τον, προφανώς λόγω του σεβασμού που ενέπνεε το όνομα κι η φήμη του,κι ως εκ τούτου εύκολης αποδοχής των απόψεων του ιδίου? Εν αρχή, ήμουν σαν το Σκύλο της Υπογραφής σου αγαπητέ φίλε!
Διαβάζοντας, έβλεπα σκυλίτσες… μιας και ο δικός σου βλέπει κορίτσια… 
μα με τον καιρό έπεφταν τα πέπλα, και έβλεπα σιγά σιγά τι έγραφε… Είναι μια σταδιακή πορεία προς τα πάνω, όλο το έργο του Πλάτωνα. Είναι από τους λίγους που η σκέψη του δεν εστιάζεται μόνο σε ένα Σοφό, όπως τον Σωκράτη, μα αγκαλιάζει και άλλους, (Παρμενίδη, Ηράκλειτο, Πυθαγόρα, (και μερικώς, αρκετούς ακόμα), καθώς και τη Σοφιστική Σκέψη, την οποία εξετάζει σε βάθος. Παράλληλα ξεδιπλώνεται και η δική του, κυρίως είναι μια αισθητική προσέγγιση στη φιλοσοφία. Μιλάει για τόσα, ενδείξεις αυτογνωσίας, μα ανοίγει και το μεταφυσικά παράθυρο, όχι με την σημερινή του έννοια, αυτό της τυφλής πίστης και σωτηρίας. Ο φιλόσοφος λοιπόν είναι ευαίσθητος, Που? Στην ομορφιά και χάρη! Χάριν της ευαισθησία του στο ωραίο του κόσμου, οδηγείται στο ουράνιο κάλλος. Όχι μόνο σαν λόγος, μα σας πνεύμα Έρωτος, και αγάπης για καθετί ωραίο. Ο Πλάτωνας, δεν χωρίζει τους κόσμους σε γήινο και ουράνιο, μιας και δεν είναι δυνατό να κατανοήσεις τον ένα δίχως τον άλλο. Το βλέπουμε πεντακάθαρα στη Διοτίμα, τις ονομάζει βαθμίδες σκάλας, που τον οδηγεί τελικά, (από την αρχή ως το τέλος),
από τη σωματική ομορφιά στην ομορφιά των πράξεων,
από εκεί στην ομορφιά της επιστήμης,
από εκεί στη θαυμαστή θέα της ίδιας της ομορφιάς που δεν μεταβάλλεται ποτέ,
που ούτε αυξάνεται ούτε μειώνεται,
που δεν είναι όμορφη εδώ και άσχημη εκεί,
αλλά είναι καθαρή ομορφιά,
γυμνωμένη από τα σαρκικά της χρώματα και τη θνητή σύγκρουση,
και που ξεχωρίζει, με την αθάνατη λάμψη της,
εκεί που ομορφιά και αλήθεια γίνονται ένα. Που είναι αυτά στον κόσμο που ζούμε? Έτσι λοιπόν ξεκινάει από μια Σωκρατική βάση Ηθικής, που είναι εσωτερικά ηθική *(Σωστό, δικαιοσύνη, εγκράτεια), και όχι εξωτερική υποβολή, (νηστεία για την ουράνια βασιλεία, η για την σωτηρία της ψυχής)
και προχωράει μεχρι την Πολιτεία και τους Νόμους, που ξεδιπλώνει την δική του σκέψη και βλέψη.
Πολλοί, αυτές τις σκέψεις τις ονομάζουν ουτοπία, μα σαν ανθρωπότητα ουδέποτε τις εφαρμόσαμε, μιας και αυτά είναι εφικτά από την στιγμή που οι κυβερνώντες είναι πρώτα από όλα φιλόσοφοι. Εδώ στην Ιταλία αυτές τις μέρες πεθαίνει ο Πάπας. Δείχνει η τηλεόραση επί 24 ωρου βάσης, όλο τον κόσμο έξω από το Βατικανό, λειτουργίες και παρακλήσεις παντού, με σύσσωμο και παρόν, και τον Πολιτικό κοσμο. Όλα τα ΜΜΕ ανά τον κόσμο, ασχολούνται με τον ΠΑΠΑ, και την συμβολή του, στην ειρήνη και ευημερία... μα αναρωτιεμαι, ποιος από αυτούς…. βλέπει το Ένα? Ίσως να είμαι Τυφλός, τα μάτια γύρω μου…. άλλα βλέπουν. Προτιμώ Σωκράτη, Πλάτωνα, και τη Φιλοσοφία, (έστω στην Ουτοπία της τους/μου), πάντα μικρότερη θα είναι, από εκείνης που οι άνθρωποι πιστεύουν, σαν ΖΩΗ και ΑΛΗΘΕΙΑ. ΑΡΕΤΗ, θα επανελθω, μιας και δεν εχω χρονο σημερα.
 |
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/04/2005, 16:37:00
Γλυκιά μου Αρετή,Σου γράφω αυθόρμητα, αν ξεχάσω κάτι και το θεωρήσεις σοβαρό… το εξετάζουμε. Η διδαχή που γινόταν από τους δάσκαλους κάποτε, ήταν σωστή εκπαίδευση. Δυστιχως, αυτο που στο τελος επεκράτησε, ειναι απλά ένα πέρασμα γνώσεων…. Αν τωρα δεις καθαρά, πως αυτό δεν έγινε ποτέ, (ούτε και γίνεται, αυτό που λέμε ενδιαφέρων των γονέων, είναι περισσότερο η εξασφάλιση, το μέλλον των παιδιών τους....) Θα έλεγες ποτε πως ελαβες εκπαιδευση, απο πραγματικό ενδιαφέρον? Έτσι, αν χάσαμε κάτι από την εκπαίδευση, πρέπει να το κάνουμε μόνοι μας, άσχετο της ηλικίας. Τι σου δίνει αυτή η εκπαίδευση, επι/πλέον από ότι διδάσκει ένας μαθηματικός η φιλόλογος, και γιατι έχει σημασία? Είναι πάντα η καλλιέργεια του Νου, μα που ο ίδιος ο νους μαθαίνει (και φροντίζει), ώστε να μην υψώνει τοίχους ασφάλειας, γιατί εκεί μέσα φυλακίζεται....
Εκεί μέσα γεννιέται ο κάθε φόβος με τις συνέπειες που έχει.
Για να εκπαιδευτείς σωστά, χρειάζεται να μαθαίνεις για τον εαυτό σου συνεχώς, όχι σαν Χριστιανός η Μουσουλμάνος, μα σαν Άνθρωπος! Όταν σταματήσεις να μαθαίνεις, έρχεται θλίψη και σύγκρουση, η ζωή χάνει την ομορφιά της γίνεται άσχημη, έτσι χάνεται η καλοσύνη και η αγάπη. Χωρίς ομορφιά, χωρίς καλοσύνη και αγάπη, τι είμαστε? Ετσι,
Σκληρή μελέτη, όχι οκνηρία
Σωστή διατροφή…
Ζωντανό και γυμνασμένο σώμα.
Και,
Όπως όταν ήσουν παιδί, (ένα παιχνίδι σε ομαδα…όχι για να ξεπερνάς τους άλλους, μα για να ψυχαγωγείς τον εαυτό σου. Ενα ξύπνιο μυαλό…  τα υπολοιπα τα βρίσκει σιγά σιγά,….μαθαίνει από κάθε τι! Τέλος, κάτι που έμαθα στο Σωκράτη. Μέσα στην απλότητα της σκέψης του, λειτουργεί, ένας απόλυτα λογικός ΝΟΥΣ Για να είσαι απόλυτα λογικός, χρειάζεσαι ένα ΝΟΥ που ασχολείται με τα γεγονότα της Ζωής. Αυτός κυρίως (στην αγορά που έδρασε), ασχολιόταν… με την ανθρώπινη ψυχή. Το γεγονός δεν είναι η ψυχή, μα ότι σταθερά ασχολιόταν. Ερωτούσε και εξέταζε, τα πάντα. Σκέφτομαι, μήπως χρειάζομαστε και εμείς, για ένα διάστημα στη Ζωή, να ζήσουμε (απόλυτα) λογικά. Γίνεται?
Edited by - ΠΛΑΤΩΝΑΣ on 02/04/2005 16:39:30
|
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/04/2005, 17:15:22
Φίλε Πλάτωνα χαιρετώ σε,
όπως λέμε εδώ στην Κρήτη. quote:
Εν αρχή, ήμουν σαν το Σκύλο της Υπογραφής σου αγαπητέ φίλε!
Διαβάζοντας, έβλεπα σκυλίτσες… μιας και ο δικός σου βλέπει κορίτσια…
Μου άρεσε ο τρόπος ανάγνωσης σου της φωτογραφίας που συνοδεύει τα κείμενα μου. Η αλήθεια είναι ότι έχω ένα ζευγάρι ίδιας ράτσας {Dogo Argentino} τον RA και την RAMA κι όταν βρήκα κάπου την φωτογραφία μου άρεσε και την χρησιμοποίησα χωρίς να το πολυσκεφτώ. Συνειρμικά το συνέδεσα με το "σκυλίσιο" διάβασμα, τα γυαλιά με την "εμβάθυνση" κι όχι την επιφανειακή μελέτη και την φωτογραφία στο ανοιχτό βιβλίο μπροστά του, {αν προσέξεις], με την "συγκριτική" μεταξύ φαινομενικά ομοειδών πραγμάτων, και μάλιστα σε διαφορετικές εντάσεις του φωτισμού.
Που να φανταστώ ο αφελής, τους συνειρμούς του "βρώμικου" μυαλού σου  ??!!!!!!!!!! Άκου κοριτσάκια και σκυλίτσες!!!!!Χαχαχαχαχεχεχεχουχουχου!!!!!! Ας σοβαρευτούμε όμως κι ας έρθουμε στα γραφόμενα σου. θα συμφωνήσω ότι ο Πλάτωνας δεν περιορίστηκε μόνο στον Σωκράτη αλλά συμπεριέλαβε κι άλλους πολλούς σημαντικούς φιλοσόφους με πρώτο κατά την γνώμη μου τον Πυθαγόρα χωρίς να παραβλέπω και τις επιρροές του Ηράκλειτου κ.α. ενσωματώνοντας τες στην δική του σκέψη και θέαση. quote:
Ο φιλόσοφος λοιπόν είναι ευαίσθητος, Που? Στην ομορφιά και χάρη! Χάριν της ευαισθησία του στο ωραίο του κόσμου, οδηγείται στο ουράνιο κάλλος. Όχι μόνο σαν λόγος, μα σας πνεύμα Έρωτος, και αγάπης για καθετί ωραίο. Ο Πλάτωνας, δεν χωρίζει τους κόσμους σε γήινο και ουράνιο, μιας και δεν είναι δυνατό να κατανοήσεις τον ένα δίχως τον άλλο. Το βλέπουμε πεντακάθαρα στη Διοτίμα, τις ονομάζει βαθμίδες σκάλας, που τον οδηγεί τελικά, (από την αρχή ως το τέλος),
από τη σωματική ομορφιά στην ομορφιά των πράξεων,
από εκεί στην ομορφιά της επιστήμης,
από εκεί στη θαυμαστή θέα της ίδιας της ομορφιάς που δεν μεταβάλλεται ποτέ,
που ούτε αυξάνεται ούτε μειώνεται,
που δεν είναι όμορφη εδώ και άσχημη εκεί,
αλλά είναι καθαρή ομορφιά,
γυμνωμένη από τα σαρκικά της χρώματα και τη θνητή σύγκρουση,
και που ξεχωρίζει, με την αθάνατη λάμψη της,
εκεί που ομορφιά και αλήθεια γίνονται ένα.
Αυτό που με χαλάει λίγο είναι η υπερβολική κατά την γνώμη μου "θεοσεβαστική" του θέαση κι η εμμονή του στο τυπικό της "Θεολατρείας".
Σ' αφήνω τώρα για να πας να "κλάψεις" με τα φιλαράκια σου τους Ιταλούς έξω απ' το Βατικανό    Νάσαι καλά και να προσέχεις τις σκυλίτσες -ωχ συγνώμη μπερδεύτηκα- τα κοριτσάκια ήθελα να πώ Φιλία κι εκτίμηση
lorenzo 
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/04/2005, 21:49:00
quote:
Σ' αφήνω τώρα για να πας να "κλάψεις" με τα φιλαράκια σου τους Ιταλούς έξω απ' το Βατικανό
Κατά Εκατομμύρια μαζεύονται…. Λορέντζο!  Τουλάχιστον, να καταλάβαιναν και λίγο…. Αφήστε τους Νεκρούς, να θάψουν τους Νεκρούς τους. (Ματτ. VIII.22 Λουκας, ΙΧ.60.)
|
ΑΡΕΤΗ
Νέο Μέλος
35 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/04/2005, 14:19:54
Φίλε μου Πλάτωνα
Μετέφερε παρακαλώ στην λατρεμένη μου Ιταλία...
Τα θερμά μου συλλυπητήρια...
Ζωή σε σας...
Να ζήσετε... να τον θυμάστε
και η ευχή του να σας συνοδεύει πάντα...(Δεν ξέρω αν για τους ποντίφικες λένε κάτι άλλο, από ότι λέει ο λαός για τους απλούς ανθρώπους!!!)
|
ΑΡΕΤΗ
Νέο Μέλος
35 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/04/2005, 20:35:56
Γεια σας
Γλυκέ μου Πλάτωνα ξέρω πως όλοι σχεδόν έχουν διαβάσει τα γραφόμενα σου στην Κοιλάδα της Σοφίας, αλλά έτσι όπως συνεπαρμένη ακούω να ξεδιπλώνεις τις σκέψεις σου, δεν μπορώ να μην μπω στον... χμ... πειρασμό να το βάλω εδώ... http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=1037 (ουπς... ελπίζω να πέρασα καλά το λίνκ)
ώστε να το δουν και όσοι δεν το έχουν κάνει!!!(Συγνώμη που το ανακάλυψα τόσο αργά...) Είναι υπέροχο!!! Πές μου τι απέγινε... συνεχίστηκε... τελείωσε... Θα ήθελα πολύ να το δω τελειωμένο...
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/04/2005, 12:49:39
Γλυκιά Αρετή σε χαιρετώ.Κάθισα και παρακολούθησα ορισμένες συζητήσεις του Παπα, όταν ήταν ακόμα καλά. (πριν το παρκισον). Ειδικά οι συζητήσεις που έκανε στην γλώσσα του, όταν επισκέφτηκε την Πολωνία, είναι εμπνευσμένες, κυρίως με τα παιδιά. Για όλα τα άλλα που διαδραματιζονται, δεν θα πω τίποτα, εκτός από το να του ευχηθώ, καλό ταξίδι. Τελειωμένο? Όμορφη λέξη στο χωρο/χρονο γλυκια μου αυτή. Δεν τελείωσα το βιβλίο, με ότι ασχολούμαι σήμερα, μπορώ μονο να παραθέτω λίγες σκέψεις εδώ μέσα.
Σήμερα διάβασα ένα ποστ στο Παράξενο, σπάνια διαβάζω προς τα εκεί…
Κάποιος ρώτησε για Το Κβαντικο Αλμα προς την Υπερσυνειδηση ,
Εγώ το βλέπω σαν Άλμα, και παραθέτω σχηματικά τη σκέψη…
Έχε και αυτό στα υπ όψιν, τίποτα περισσότερο.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ΣΙΩΠΗ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
(******)
.
.
.
.
.
.
.
(*****)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Ζειν επικινδύνως.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
(****)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
(***)
.
.
.
(**)
.
.
(*)
.
.
.
.
.
.
.
Ζειν προσεχτικά, ακοή.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Συντονισμένες σκέψεις (Λογική, παρών)
.
.
.
.
Ανοιχτά μάτια, σκέψεις, δημιουργική φαντασία.
.
.
.
.
.
Ασυντόνιστες σκέψεις, (παρών, απών)
Ανοιχτά μάτια, αδιάκοπες σκέψεις
Ανοιχτά μάτια, όνειρα
Ύπνος / όνειρα
.
.
.
.
.
Λίγα όνειρα
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ΣΙΩΠΗ
.
.
.
.
.
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 10/04/2005, 12:05:35
Αν ο Άνθρωπος γδυθεί από τις σκέψεις του, Τι μένει? ΤΙΠΟΤΑ! ΦΟΒΑΤΑΙ!!! Κάτι που έγραψε ένας φίλος σε άλλο τοπικ σήμερα, και το κοίταξα… Και τι κάνει όταν φοβάται? Ταυτίζεται! Με τι? Με μια ομάδα, με μια θρησκεία, με ένα έθνος…. με ιδέες! Γιατί? Εδώ για να απαντήσει κάποιος, πρέπει να γυρίσει πολύ πίσω, όταν ο Άνθρωπος ζούσε στη φύση, και για να αντιμετωπίσει το απρόβλεπτο και τους κίνδυνους, αρχίζει… να οργανώνεται.
Δημιουργούνται οι πρώτες ομάδες, και αρχίζουν να αντιμετωπίζουν και να αμύνονται στην εισβολή άλλων ομάδων. Σιγά σιγά δημιουργούνται καταυλισμοί, χωριά, φυλές,…
Aκόμα και την πρόσφατη ιστορία μας αν κοιτάξεις, βλέπεις πως οι έλληνες οργανώνονται σε πόλεις που μάχονται η μια την άλλη, για να ενωθούν στο τέλος, ενάντιων του Δαρείου και του Ξέρξη.... Μια ζωή ταυτιζόμαστε με κάτι, το ΕΓΩ κοιτάζει τον κόσμο (ακόμα) με αρχέγονη συμπεριφορά. Και αυτό γινεται ΠΑΝΤΟΥ! Αυτή η αίσθηση του ΕΓΩ, (που δίχως σκέψεις δεν υπάρχει),
διατηρείται με την Ταύτιση μας με κάτι, ΤΙ? Απλα σκεψου, ποιος είμαι,
Τι είμαι? Και σαν απαντηση εχεις. Όνομα….. έτσι
Επώνυμο…..αλλιώς
Τον πατέρα τον λένε έτσι
Την μητέρα αλλιώς
Το γένος…έτσι, Πολλά αλλά έτσι και αλλιώς Είσαι Έλλην,
Χριστιανός
Ολυμπιακός Έχεις διπλώματα,
Επαγγέλλεσαι αυτό
Έχεις γνώσεις,
λεφτά,
λογαριασμούς στην Τράπεζα, Έχεις σπίτι,
γυναίκα,
παιδία,
εξοχικό
πλεούμενο
άλογο
κατσίκες
πίστη,
και ότι άλλο… Κάτι έχεις,
κάπου ανήκεις! Μα αν γινόταν να γυμνωθώ από αυτά
(όταν πεθαίνω, αυτό δεν γίνεται?) και εν ζωή…. από τις σκέψεις μου, Τι θα έμενε?
|
Timetrapped
Μέλος 1ης Βαθμίδας
125 Μηνύματα |
Απεστάλη: 11/04/2005, 11:29:36
quote:
Μα αν γινόταν να γυμνωθώ από αυτά
(όταν πεθαίνω, αυτό δεν γίνεται?)και εν ζωή…. από τις σκέψεις μου, Τι θα έμενε?
Πολύ όμορφες σκέψεις φίλε Πλάτωνα.
Αν γυμνωθώ από όλα αυτά - που είναι παρελθόν -
μήπως τότε άρχίσω να ζω πραγματικά στο παρόν? Αν πάψω να βλέπω τα πάντα μέσα από εικόνες
- συσσωρευμένες μνήμες - μήπως τότε μπορέσω
και δω τα πράγματα όπως πραγματικά είναι? Αξίζει νομίζω να διαλογιστεί κανείς πάνω σε αυτά
τα πολύ λεπτά θέματα τα οποία απαιτούν έναν νου
εξαιρετικά ήσυχο αλλά και γεμάτο ενέργεια! Το δύσκολο
για εμένα είναι ο συνδυασμός ενέργειας - ησυχίας.
If the truth hurts prepare for pain.
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 12/04/2005, 15:42:17
Φιλε Timetrapped,Αν κοιτάξεις προσεχτικά, στα πρότυπα που μεγαλώνουμε, και γενικά τι μας δίνει ο μεχρι σήμερα πολιτισμός, είναι πολύ δύσκολο να συνδυάσεις, quote:
Το δύσκολο
για εμένα είναι ο συνδυασμός ενέργειας - ησυχίας.
(Αν το κοιτάξουμε σε βάθος, δεν είναι τόσο διαφορετικά αυτά τα δυο) Γιατί γίνεται αυτό? Ας κοιτάξουμε τον Άνθρωπο. Από τι διακατέχεται? Τι τον ενδιαφέρει? Δεν ζούμε σε ένα μοδελλο, που λέει αυτό μου αρέσει, αυτό δεν μου αρέσει? Κοίταξε λίγο τα ΜΜΕ, και τις διαφημίσεις, και θα αντιληφθείς, το πόσο η συνήθεια της ευχαρίστησης μας κυριεύει, ακόμα και εκεί που είναι εμφανές, πως καταστρέφεται ο οργανισμός μας.
Η ευχαρίστηση των αισθήσεων, με τα λόγια, τις εικόνες, τους ήχους, κυριαρχεί, σαν να είμαστε (πλασμένοι/κανονισμενοι) εκεί επάνω. Αν κοιτάξεις προσεχτικά, νομίζουμε πως ζούμε ελεύθεροι, μα στην ουσία, οι περισσότεροι είμαστε μαριονέτες της ευχαρίστησης, η δε ανελευθερία μας, αν το δεις σε μικροσκοπιο, εκφράζεται μέσο αντίδρασης, ακομα και με την πανταχόθεν σεξουαλικότητα, που πιστεύουμε… σαν ελεύθερη. Στη θέση της ΑΓΑΠΗΣ και της αυθόρμητης ΧΑΡΑΣ, υπάρχει ευχαρίστηση και επιθυμία, (που είναι θελημένη), και της δίνει συνεχώς τροφή η ΣΚΕΨΗ, η οποια είναι δεμένη… στο ΧΡΟΝΟ. Έγραψα ένα παράδειγμα, που για καιρο με προβλημάτισε. Δεν υπάρχει –Ισμος, γκουρου/δασκαλος, να βοηθάει σε κάτι τέτοιο, μιας και σε τετοια… αφήνεσαι, επαναπαύεσαι. Δεν είσαι υπεύθυνος να αντιδράσεις σε ότι, με τον ένα η τον άλλο τρόπο έλαβες.
Και θέλει ολική αντίδραση, σε κάθε πρόκληση, μα δεν είναι εύκολη,αφου και οι λεπτότερες μορφές σκέψης μας, είναι κομματιαστές. Τι κάνουμε? Γινομαστε απόλυτα λογικοί? Γινεται? Ελάχιστοι κάτι κατάφεραν, έτσι. Τι άλλο μένει? Δεν ασχολούμαι με την ενέργεια και την ησυχία, αφού δεν τα καταφέρνω να τα συμβιβάσω, και αρχίζω να κοιτάζω τα κομμάτια, διλ. την αταξία! Τι μπορώ να κάνω με αυτά? Τα αρνούμαι. Τέλος! Τότε βλέπεις, πως εμφανίζεται ενέργεια *(που είναι ησυχία και χαρά), και δεν έχει να κάνει τίποτα απόλυτος, με ότι μεχρι σήμερα γνωρίζουμε. Η Αρνηση, δεν ειναι ΕΚΛΟΓΗ.
ΒΛΕΠΕΙΣ *(τον κινδυνο) και ΔΡΑΣ!
Edited by - ΠΛΑΤΩΝΑΣ on 12/04/2005 15:47:23
|
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/04/2005, 22:08:54
quote:
Δεν ασχολούμαι με την ενέργεια και την ησυχία, αφού δεν τα καταφέρνω να τα συμβιβάσω, και αρχίζω να κοιτάζω τα κομμάτια, διλ. την αταξία! Τι μπορώ να κάνω με αυτά? Τα αρνούμαι. Τέλος!
Προφανώς εννοείς επεξεργάζεσε νοητικά τα κομμάτια και τα κατατάσεις στην αταξία! Αλλιώς πως???
Και καταλήγεις να τα απορρίψεις να τα αρνηθείς. Αλλά παρακάτω λες:
"Η Αρνηση, δεν ειναι ΕΚΛΟΓΗ." Αλλά???!!! Πως λες "ΒΛΕΠΕΙΣ *(τον κινδυνο) και ΔΡΑΣ". Μα η "δράση" που περιγράφεις είναι αντίδραση σ' αυτό που "βλέπεις" άρα αποτέλεσμα σκέψης ως τότε. Και μετά "Τέλος!"??!!!
Κάτι απο στρουθοκάμηλο μου θυμίζει...
Εκτός κι αν υπάρχει "διακόπτης" on, off... Φιλάκια
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/04/2005, 22:23:33
Έλα βρε Λορενζο, είναι απλό!Όταν περπατάς στο δρόμο, και ξαφνικά βλέπεις ένα αυτοκίνητο να έρχεται , μήπως και αναρωτιέσαι, να καθίσω η να φύγω? Δεν δρας? Και αν δεις δίπλα σου ένα φίδι, έτοιμο να σε δαγκώσει, μήπως σκέφτεσαι πρώτα αν είναι η όχι δηλητηριώδες…. για να μετακινηθείς? Μετά έρχεται η σκέψη, (και ο φόβος), αφού σκέφτηκες τι κίνδυνο διέτρεξες! Έτσι δρα ο ΝΟΥΣ, όταν πραγματικά δει τον κίνδυνο! Μα δεν μας αφήνει (να έχουμε τέτοια βλεψη/δραση)….ο στρουθοκαμηλισμός.... (τα στρωματά που κρύβεται ο εαυτός μας.) Εγω να σε αφησω... διχως φιλακια? 
|
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/04/2005, 22:35:13
Η αυτόματη αντίδραση ενεργοποιήται απο το ένστικτο της αυτοσυντήρησης
φίλε μου και τότε δρα το ασυνείδητο...Μόνο οι εγκεφαλικά νεκροί κι αυτό όχι σίγουρα δεν ...σκέφτονται!!! ΤΕΛΟΣ!!!  και με φιλάκια
Υ.Γ. Πλάκα κάνουμε
|
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/04/2005, 22:41:56
Π Ρ Ο Σ Ο Χ ΗΜΗΝ ΔΟΚΙΜΑΣΕΤΕ ΝΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΤΕΙΤΕ... ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ!!! ΟΥΤΕ ΜΕ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ ΦΙΔΙΑ!!!
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/04/2005, 23:03:50
ασυνείδητο...Θα σου βάλω πιπέρι στο στόμα! Αυτά είναι του FREUD, μεγάλος ευραιολαγνοπλατωνοκλεφτης! Λορέντζο, γίνεται το ασυνείδητο, να γίνει συνειδητό? Αυτό είναι το πρόβλημα. Διαφορετικά αυτό που ονομάζεις ασυνείδητο, (που είναι παρελθόν), συνεχώς στέλνει στο συνειδητό μέρος, καταστάσεις που διαφεύγουν. Σου έγραψα και κάτι από Ηράκλειτο, στο άλλο τοπικ. Για τους ξύπνιους, ο κόσμος είναι ΕΝΑΣ και κοινός. Ο κοιμισμένος, καταφεύγει στο δικό του. *(Του ΕΓΩ) Άμα αδειάσεις από τις σαβούρες….εκεί είναι και αυτό,(ασυνείδητο) σε όλο του το μεγαλείο, αποκαλύπτεται! Φυσικά και είμαστε φίλοι, πάνω από όλα, μα εγώ σε αγαπώ με τον φιλοσοφικό τρόπο μου, ελπίζω να μην με παρεξηγήσεις.
|
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/04/2005, 00:42:36
quote:
Λορέντζο, γίνεται το ασυνείδητο, να γίνει συνειδητό? Αυτό είναι το πρόβλημα. Διαφορετικά αυτό που ονομάζεις ασυνείδητο, (που είναι παρελθόν), συνεχώς στέλνει στο συνειδητό μέρος, καταστάσεις που διαφεύγουν.
Με τσιγγλάς και δεν μ' αφήνεις στη νιρβάνα μου Θα σου απαντήσω κι εγώ με ερώτηση: Γίνεται να εξαφανίσεις την δύναμη των ενστίκτων????? Προφανώς όχι, αλλά επειδή θα ξαναρχίσεις τα ίδια υποτιθέστο ναι. Σκέψου ή μάλλον φαντάσου πως θα επιβιώσει το ανθρώπινο είδος???? Γράφεις θάλεγα "απαξιωτικά" κάθε φορά που αναφέρεσε στο ασυνείδητο τοποθετώντας το αυθαίρετα στο χρόνο όπως τον εννοείς εσύ γιατί εγώ δεν τον εννοώ έτσι και βάζεις και το ταμπελάκι "Παρελθόν".. Αυθαιρετείς συνεχώς και σου τό 'χω ξαναπεί ότι αυτόνομος χρόνος κατα την γνώμη μου δεν υφίσταται!!! Μόνον Χωροχρόνος!!!! Τι θα πει Χρόνος??? μόνος??? χωρίς χώρο δεν μπορεί να υπάρξει. Τελεία. Οι καταστάσεις που διαφεύγουν όπως πάλι αυθαίρετα κι επιπόλαια λες δεν "διαφεύγουν" απλώς είναι ίδιον χαρακτηριστικόν. Η άπλετως αρχέγονη μνήμη εμπεριέχεται στο DNA μας!!! quote:
Για τους ξύπνιους, ο κόσμος είναι ΕΝΑΣ και κοινός. Ο κοιμισμένος, καταφεύγει στο δικό του. *(Του ΕΓΩ)Άμα αδειάσεις από τις σαβούρες….εκεί είναι και αυτό,(ασυνείδητο) σε όλο του το μεγαλείο, αποκαλύπτεται!
Ο κόσμος φίλε μου είναι ένας εν τη ευρεία εννοία του όρου αλλά όπως και κάθε ένα είναι ένα παζλ που αποτελείται από χ εις την νιοστή κομμάτια το ίδιο σημαντικά κι απαραίτητα ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ, ΤΟΥ ΜΗΔΕΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΠΕΚΕΙΝΑ!!! quote:
Φυσικά και είμαστε φίλοι, πάνω από όλα, μα εγώ σε αγαπώ με τον φιλοσοφικό τρόπο μου, ελπίζω να μην με παρεξηγήσεις.
Το 'ξέρα αλλά είχα και κάποιες αμφιβολίες οι οποίες διαλύθηκαν όταν μου εξωμολογήθηκες ότι διαβάζεις "τις σκέψεις μου" Νά 'σαι πάντα καλά!
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/04/2005, 08:32:07
Με τσιγγλάς και δεν μ' αφήνεις στη νιρβάνα μου
Θα σου απαντήσω κι εγώ με ερώτηση:
Γίνεται να εξαφανίσεις την δύναμη των ενστίκτων?????
Προφανώς όχι, αλλά επειδή θα ξαναρχίσεις τα ίδια υποτιθέστο ναι.
Σκέψου ή μάλλον φαντάσου πως θα επιβιώσει το ανθρώπινο είδος????Αυτά που είναι μέσα στα κύτταρα σου (ΔΝΑ), δεν χρειάζεται να τα εξαφανίσεις. Για να είναι εκεί, σε κάτι χρησιμεύουν. Αν εννοούμε φυσικά το ίδιο πράγμα, γιατί όπως θα διαπιστώσεις πάρα κάτω, άλλα λέμε, και άλλα καταλαβαίνουμε.
Άλλο είναι η αυτοσυντήρηση, άλλο είναι ο ψυχολογικός φόβος. Πάρε ένα οποιαδήποτε βρέφος, τριών μηνών, και ρίχτω σε μια πισίνα.
Κολυμπάει, επιβιώνει. Πάρε ένα παιδί τριών ετών, ρίχτω…πνίγεται! Γιατί? Το πνίγει, ο ψυχολογικός φόβος! Γράφεις θάλεγα "απαξιωτικά" κάθε φορά που αναφέρεσε στο ασυνείδητο τοποθετώντας το αυθαίρετα στο χρόνο όπως τον εννοείς εσύ γιατί εγώ δεν τον εννοώ έτσι και βάζεις και το ταμπελάκι "Παρελθόν"..
Αυθαιρετείς συνεχώς και σου τό 'χω ξαναπεί ότι αυτόνομος χρόνος κατα την γνώμη μου δεν υφίσταται!!! Μόνον Χωροχρόνος!!!! Τι θα πει Χρόνος??? μόνος??? χωρίς χώρο δεν μπορεί να υπάρξει. Τελεία. Λορέντζο, μιλάω για ψυχολογικό χρόνο. Είχες μια όμορφη εμπειρία. Είδες ένα όμορφο μέρος, η έκανες έρωτα με μια όμορφη ύπαρξη. Αυτό μέσα σου, γράφεται σαν μνήμη. Όλα ωραία και καλά μεχρι εκεί.
Μα όταν αυτή η πράξη, γυρνάει σαν σκέψη και θέλει ξανά και ξανά ικανοποίηση, είναι κάτι από το παρελθόν σου που το ζητάει, όχι κάτι πραγματικό.
Άλλο πράγμα είναι η κίνηση (από μια τέτοια κατάσταση), και άλλο η φυσική ανάγκη. Όπως σου έχω ξαναγράψει, και τότε έδειξες πως το κατάλαβες, η δράση που γεννιέται από αντίδραση, σαν ψυχολογικό γίγνεσθαι (χρόνος), δημιουργεί σύγκρουση και πόνο. Οι καταστάσεις που διαφεύγουν όπως πάλι αυθαίρετα κι επιπόλαια λες δεν "διαφεύγουν" απλώς είναι ίδιον χαρακτηριστικόν. Η άπλετως αρχέγονη μνήμη εμπεριέχεται στο DNA μας!!! Aν νομίζεις πως μιλώ αυθαίρετα και επιπόλαια, μιας και αλλού έγραψες πως είμαι προσεχτικός και άξιος συζητητής, είναι δικαίωμα σου.
Το ότι διαβάζω τις σκέψεις σου… (εκεί κάτω), είναι γιατί (εκείνες) δείχνουν και λένε, πολύ περισσότερα, από όσα φαίνονται εδώ πάνω. Πες κάτι για να σε δω, έλεγε ο Σωκράτης.
|
ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ
Μέλος 2ης Βαθμίδας
398 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/04/2005, 10:25:54
quote:
Άλλο είναι η αυτοσυντήρηση, άλλο είναι ο ψυχολογικός φόβος. Πάρε ένα οποιαδήποτε βρέφος, τριών μηνών, και ρίχτω σε μια πισίνα.
Κολυμπάει, επιβιώνει. Πάρε ένα παιδί τριών ετών, ρίχτω…πνίγεται! Γιατί? Το πνίγει, ο ψυχολογικός φόβος!
ΣΥΜΦΩΝΩ!!!!
quote:
Είχες μια όμορφη εμπειρία. Είδες ένα όμορφο μέρος, η έκανες έρωτα με μια όμορφη ύπαρξη. Αυτό μέσα σου, γράφεται σαν μνήμη. Όλα ωραία και καλά μεχρι εκεί.Μα όταν αυτή η πράξη, γυρνάει σαν σκέψη και θέλει ξανά και ξανά ικανοποίηση, είναι κάτι από το παρελθόν σου που το ζητάει, όχι κάτι πραγματικό.
Άλλο πράγμα είναι η κίνηση (από μια τέτοια κατάσταση), και άλλο η φυσική ανάγκη. Όπως σου έχω ξαναγράψει, και τότε έδειξες πως το κατάλαβες, η δράση που γεννιέται από αντίδραση, σαν ψυχολογικό γίγνεσθαι (χρόνος), δημιουργεί σύγκρουση και πόνο.
ΣΥΜΦΩΝΩ!!!!
ΜΑ ΤΙ ΕΧΩ ΠΑΘΕΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΥΣΗΧΩ;;; quote:
Φυσικά και είμαστε φίλοι, πάνω από όλα, μα εγώ σε αγαπώ με τον φιλοσοφικό τρόπο μου, ελπίζω να μην με παρεξηγήσεις.
ΩΧ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΑΓΑΠΗ. ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΩ ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ
|
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/04/2005, 13:01:56
Αξιότιμοι φίλοι,
την καλημέρα μου κατ' αρχήν.
Φίλε Πλάτωνα γράφεις και συμφωνώ: quote:
Πάρε ένα οποιαδήποτε βρέφος, τριών μηνών, και ρίχτω σε μια πισίνα.
Κολυμπάει, επιβιώνει. Πάρε ένα παιδί τριών ετών, ρίχτω…πνίγεται! Γιατί? Το πνίγει, ο ψυχολογικός φόβος!
Αλλά αναφερόμαστε σε ενήλικες και ο αντικειμενικός μας σκοπός είναι το πως θα κατορθώσουμε να επαναποκτήσουμε την χαμένη μας αθωότητα, την αγνή παιδική ματιά ή μάλλον βρεφική. Κατά την δική μου άποψη θα πρέπει κάθε προσλαμβάνουσα εντύπωση που μας στενοχωρεί που μας προβληματίζει και μας φορτίζει αρνητική ενέργεια, φόβο, θυμό κτλ. να την διελευκάνουμε, να φτάσουμε στην ρίζα της, στην διαφάνεια βλέποντας σφαιρικά, πολύπλευρα και απο απόσταση, αποστασιοποιημένοι απο το Εγώ μας και τότε θα ανακαλύψουμε αυτό που έχω γράψει αλλού οτι πάνω απο ένα "ύψος", "βάθος", η λύπη κι η χαρά, ο φόβος κι ελπίδα, το όνειρο κι η δράση το πάθος κι η έκσταση το ναι και το όχι συναντιούνται, συμφιλιώνοντας εν κατα κλείδι την ζωή με τον θάνατο. Δηλαδή μπαίνουμε σε μια άλλη διάσταση πιο πλατιά, σε μια αρχέτυπική διάσταση όπου τα πάντα ερμηνεύονται μες στην ψυχή με δονήσεις που οι προεκτάσεις τους φτάνουν πολύ μακρυά πολλές φορές σε κάτι που δεν έχει καμμιά σχέση με το αρχικό νόημα των λέξεων.. quote:
Aν νομίζεις πως μιλώ αυθαίρετα και επιπόλαια, μιας και αλλού έγραψες πως είμαι προσεχτικός και άξιος συζητητής, είναι δικαίωμα σου.
Ούτε για μια στιγμή δεν σκέφτικα κάτι τέτοιο. Η εκτίμηση μου προς το πρόσωπο σου είναι δεδομένη κι αναμφισβήτητη!!! Στα πλαίσια του ιλαρού κλίματος του διαλόγου μας εκφράστικα έτσι. Αν σε στενοχώρησα ζητώ συγνώμη. Δεν ήταν η πρόθεσις μου τέτοια όμως σου το διευκρινίζω! quote:
Το ότι διαβάζω τις σκέψεις σου… (εκεί κάτω), είναι γιατί (εκείνες) δείχνουν και λένε, πολύ περισσότερα, από όσα φαίνονται εδώ πάνω.
Φίλε μου καλέ, τις περισσότερες φορές θέλουμε να πούμε πολύ περισσότερα πράγματα, που όμως αντικειμενικά λόγω του χώρου που μας φιλοξενεί και τις πληθώρας των διαφορετικών προσεγγίσεων των μελλών ή και κάποιες φορές των εκτροπών που συμβαίνουν αποφεύγουμε. Άλλωστε έχουμε κοινή εμπειρία κάπου....κάποτε. Σ' ευχαριστώ πάντως για την "ματιά σου"..
quote:
ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣΣΥΜΦΩΝΩ!!!!
ΜΑ ΤΙ ΕΧΩ ΠΑΘΕΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΥΣΗΧΩ;;;
Όχι, θα γλύτωνες!!!! χαχαχα
quote:
ΩΧ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΑΓΑΠΗ. ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΩ ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ
Στην προκειμένη περίπτωση δεν ισχύει το "στους δύο τρίτος δεν χωρεί"
αλλά "οι καλοί παντού χωράνε"!!! Να 'σται καλά.
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 17/04/2005, 16:38:06
Τα εγραψα για ενα φιλο αλλου, μα χωρανε και εδω, ειναι φιλοσοφημενα.
Μια φορά και ένα καιρό, ζούσαν οι σκέψεις.
Ήταν πολλές και διάφορες, ντυμένες με κάθε λογής φορεσιά, πλούσια η φτωχή, φανταχτερή πολύχρωμη ακόμα και ποιητική, και ζούσαν μέσα σε ένα όμορφο παλάτι, που το ονόμαζαν... συνείδηση. Για να υπάρχουν αυτές και η κατοικία τους, έπρεπε να μπαίνουν καθημερινά σε κίνηση, (όπως έμπαιναν σε κίνηση για να ζήσουν τα μερμήγκια, οι μέλισσες, και οι άνθρωποι) μα έπρεπε να επικοινωνούν συνεχώς με ένα κέντρο. Μια μέρα μια από αυτές σκέφτηκε. Μωρέ τι να υπάρχει έξω από το Παλάτι? Οι διπλανές σκέψεις, (που άκουσαν αυτην τη σκέψη), ταράχτηκαν, είχαν μάθει τόσο καιρό να συνομιλούν με το κέντρο, πως τόλμησε εκείνη… να σκεφτεί κάτι άλλο? Αμέσως επενέβη το κέντρο, που τα πάντα άκουγε, και είπε. Έξω από το παλάτι, δεν υπάρχει τίποτα. Το τίποτα δεν λέει τίποτα, σκέφτηκε πάλι η σκέψη. Κάτι δεν γνωριζει το κέντρο. Αμέσως άναψε κόκκινο λαμπάκι στο παλάτι, και έτρεξε η λογική προς βοήθεια. Αν και βαθιά επαναστατική η σκέψη, ζήτησε από τη λογική να της κάνει συντροφια, μαζί με την περίπτωση, που τις περισσότερες φορές την έβαζαν σε κίνηση. Είπε λοιπόν πως ήθελε να γνωρίσει τι είναι αυτό το Τίποτα. Η λογική, που είχε ανώτερη θέση στο παλάτι, αφού είδε πως το κέντρο δεν είχε καταφέρει τίποτα, είπε στη σκέψη ότι γνώριζε. Είναι δύσκολο να βγεις από την βαρύτητα σου, το κέντρο, δεν στο επιτρέπει. Είσαι μαζί του δεμένη στον Χρόνο, αν πας προς μια κατεύθυνση, μετατρέπεσαι σε γνώση, αν πας προς την άλλη, παραφυλάει ο πόνος. Παίζεις κρυφτούλι συνεχώς με τον εαυτό σου, και μετατρέπεσαι από σκέψη σε σκέψη, και όταν ντύνεσαι λίγο από μένα, γίνεσαι μέτρηση. Όλα αυτά είναι ο Χρόνος λοιπόν?
Η γνώση του εαυτού είναι γνώση, που είναι Χρόνος (Μήκος, Πλάτος, Ύψος, όγκος), γίνομε μνήμη, άρα κάπου προστίθεμαι,….και υπάρχω στον γίγνεσθαι, μα η καταστροφή μου στο χρόνο είναι γεγονός, μιας και ο κόσμος όλος κάτι γίνεται, κάτι θέλει να πετύχει, κάτι να κερδίσει. Εγώ και το κέντρο φτιάξαμε το παλάτι, και για να είναι έτσι εδώ μέσα, δεν θα έλεγες λογική πως εκεί έξω, εκεί που φοβόμαστε να πάμε, στο τίποτα, υπάρχει απόλυτη σταθερότητα και απεριόριστη αντιληπτική ικανότητα? Έτσι είναι, μα αγαπητή Σκέψη, έχεις την εντύπωση πως πριν από σένα άλλες σκέψεις δεν το προσπάθησαν? Να γνωρίσουν αυτή την απέραντη ενέργεια... Το κέντρο, συνεχώς αυτό ζητάει, να συλλάβει αυτή την ενέργεια.
Μα επειδή και εμένα να χρησιμοποιήσεις, δεν γίνεται να την περιβάλλουμε σε καμία κατηγορία, σκέφτεσαι πως είναι η ανύπαρκτο, η για πολύ λίγους τυχερούς.... Η σκέψη σήκωσε για λίγο τους ώμους της. Αμέσως όμως ξαναρώτησε. Είπες πως κάθε κίνηση εδώ μέσα σαν σκέψη, συνδέεται με μια άλλη σκέψη. Σωστά! Και πως συνδέονται οι σκέψεις μεταξύ τους? Από τη στιγμή! Μήπως η στιγμή έχει την ίδια ποιότητα / σύσταση, που λέμε πως υπάρχει έξω από το παλάτι? Άρα δεν είναι θέμα να πάμε εμείς, η το κέντρο κάπου…. Ας σκεφτούμε έτσι λοιπόν. Γιατί εγώ σαν σκέψη, δεν μπορώ να κρατήσω την στιγμή? Μήπως γιατί εγώ ανήκω στο Χρόνο και η Στιγμή δεν ανήκει? Μήπως η στιγμή είναι αυτή που σταματάει το χρόνο, μιας και σταματάει την κίνηση του? Πως γινεται? Απλά, αν εγώ σαν σκέψη, σταματησω τη συνεχεια.. με τις άλλες σκέψεις. Η Λογικη ταραχτηκε με τουτη τη σκεψη. Εγω με πολλες και διαφορετικες σαν και εσας συνεργαζομαι, ψελισσε. Δεν θα παρεις συνταξη αγαπητη μου. Στην αναγκη θα εισαι παρων. Η στιγμή δεν έχει αιτία, και αν δεν έχει αιτία, δεν έχει αρχή και τέλος, άρα τι συμβαίνει τοτε στο παλάτι, τι συμβαίνει στη συνείδηση.... μπορεί να την χωρέσει?
|
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 17/04/2005, 18:45:13
Κοίτα κι αυτό που 'γραψα πριν λίγες μέρες παρακάτω στις "Καταθέσεις":
Με ηρεμεί η ξεδιάντροπη
του δωματίου απογύμνωση...
Βρίσκει χώρον άπλετον
η ξεδιαλέχτρα σκέψη
προτού την πλύση ξεκινήσει
τ' ασπρόρουχα, τα έγχρωμα,
τα βρώμικα, τα καθαρά,
να ξεχωρίσει..Αθόρυβη των μυστικών
η απρόθυμος έξοδος
σκάβει βιαστικά τούνελ διάσωσης..
Μνήμη και παρόν
την διαύγεια τους κρύβουν
μέσα στων περιττών
την πολύχρωμη φλυαρία.. Δακρύων ψιλόβροχο
της λύπης
το χιλιοφορεμένο ρούχο..
Πάντα τελευταίο
για να μουσκέψη όλα τ' άλλα
υγρή διεισδυτική επικάλυψη.. Χωρίς μέτρον προφύλαξης
επιπολαιότης άραγε
ή αθωότης..
Ακούγονται αμυδρά
ξοπίσω τουφεκιές
φτάνουν όπου νά'ναι
ενισχύσεις..
Θέμα χρόνου η παράδοση.. Θρηνητικοί ύμνοι
με την μνήμη στο βάθος παρέα..
Ας παραδοθούν...
Αφού τρόπο να ξεφύγουν δεν έχουν..
Ας παραδοθούν... Και τώρα είμαι εδώ
λυμένος σε πολλή ελευθερία
συμβιβάζω μοιράζοντας
ίσα μεταξύ τους
ό,τι αποφέρει ξέχωρα
του καθενός η σημασία.. Μα μείνανε κάποιοι
λεκέδες ξεβαφής...
Δεν θυμάμαι να υπήρχαν
μόνο αμυδρά..
Διαλυτότητος διαφάνεια μάλλον...
Απο την μία έκβαση
στην άλλη.. Τι με κοιτάς!
Πήγαινε ξέπλυνε!!
ΓΡΗΓΟΡΑ!!!
|
alfa-omega
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1905 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/04/2005, 20:45:01
Η σκέψη από μόνη της είναι ελεύθερη.
Αν δεν υλοποιηθεί παραμένει αέρας κοπανιστός.
Η υλοποίηση της , είναι η ουσιαστική ενέργεια.Μπορούμε βέβαια ,να σκεφτόμαστε πανέμορφα πράγματα ,όπως αυτά που ειπώθηκαν, μέχρι τώρα σε αυτό το τόπικ.
Με αυτό τον τρόπο ενθουσιαζόμαστε και περνάμε cool και τέλεια , για όσο καιρό κρατάει αυτός.
Τι κάνουμε όμως , όταν αυτός κατασταλάξει. Μένουμε μόνοι ;;;
Αν υπάρχει έναυσμα , η προτροπή , η αξιόλογη πνευματική τροφή , μέσα σε μια εκφραζόμενη σκέψη , τότε αυτή έπιασε τόπο.
Αλλιώς δημιουργήθηκε ,για να διασκεδάσει κάποια , η κάποιες υπάρξεις.
Δεν έχετε ακούσει που λένε.
Στην ουσία μένουμε όλοι μας μόνοι , με τις προσωπικές μας σκέψεις.
Αλλάζοντας τον εσωτερικό κόσμο μέσα βαθιά στην ψυχή μου , βάζω μια τάξη στην ύπαρξή μου.
Αυτή η τάξη ισχύει μονάχα για εμένα.
Αφορά συνήθως το εγώ μου και το αίτιο , από όπου προήλθε. Θες να το ονομάσεις φύση, δημιουργία , θεό ,το ίδιο κάνει.
Η εφαρμογή προσωπικών μου σκέψεων , μέσα από έναν εναρμονισμένο εσωτερικό κόσμο ,είναι δύσκολο να υλοποιηθεί
στον κόσμο μας. Ο καθένας μας κουβαλάει μέσα στην μνήμη του μυαλού του , τον δικό του εσωτερικό κόσμο. Ο ποιο όμορφος είναι αναμφισβήτητα αυτός , που εναρμονίσθηκε αρκετά καλά με το αίτιο της υπάρξεως μας.
Εδώ φαίνεται η αξία μιας ολοκληρωμένης εσωτερικής αναζήτησης.
Η εφαρμογή του εσωτερικού κόσμου στον έξω.
Εκεί έξω δίνεται ο καθημερινός αγώνας επαλήθευσης .
Πολλές πνευματικές αξίες , όπως το προσωπικό πιστεύω μας , παραμένει θεωρητικό και θυσιάζεται στον βωμό του προσωπικού μας συμφέροντος.
Πιστεύω και εγώ , ότι αν αλλάξεις μέσα σου ,μπορείς να δεις ποιο γλυκά τον εξωτερικό κόσμο , όσο βάναυσος και αν είναι αυτός.
Αυτό έχει την αξία του.
Είναι μια καθαρά προσωπική αξία.
Χάνεται όμως μέσα στο ευρύ και πολύπλοκο κοινωνικό σύνολο αν δεν είναι επαρκώς φιλοσοφημένη.
|
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/04/2005, 01:13:58
Φίλε alfa-omega,
διακρίνω στα γραπτά σου όπως και πολλών άλλων μια διαρκή ανάγκη, εμμονή θά έλεγα εύρεσης του "Απολύτου"!!!
quote:
"Η σκέψη από μόνη της είναι ελεύθερη.
Αν δεν υλοποιηθεί παραμένει αέρας κοπανιστός.
Η υλοποίηση της , είναι η ουσιαστική ενέργεια.Μπορούμε βέβαια ,να σκεφτόμαστε πανέμορφα πράγματα ,όπως αυτά που ειπώθηκαν, μέχρι τώρα σε αυτό το τόπικ.
Με αυτό τον τρόπο ενθουσιαζόμαστε και περνάμε cool και τέλεια , για όσο καιρό κρατάει αυτός.
Τι κάνουμε όμως , όταν αυτός κατασταλάξει. Μένουμε μόνοι ;;;"
Φοβόμαστε το σχετικό - μας φαίνεται αφερέγγυο και ασταθές. 'Ομως το Απόλυτο είναι σκληρό ναρκωτικό. 'Εχει δολοφονήσει εκατομμύρια ανθρώπους μέχρι σήμερα. Το σχετικό δεν σκότωσε ποτέ κανένα.
Ο ώριμος στοχαστής ξέρει ότι η γνώση είναι πολύ μικρή για να περιλάβει και να ερμηνεύσει όλο τον κόσμο. 'Ισως κάποτε να υπάρξει μία συνολική θεωρία του παντός και ίσως να είναι οριστική, τελεσίδικη και απόλυτη. Μόνο που κανείς δεν θα το μάθει ότι τότε, εκεί σταμάτησε η γνώση. Μία και ο χρόνος συνεχίζει και πάντα μπορεί να αναφανεί το φαινόμενο που θα διαψεύσει ακόμα και την "τελική" θεωρία.
quote:
"Πιστεύω και εγώ , ότι αν αλλάξεις μέσα σου ,μπορείς να δεις ποιο γλυκά τον εξωτερικό κόσμο , όσο βάναυσος και αν είναι αυτός.
Αυτό έχει την αξία του.
Είναι μια καθαρά προσωπική αξία."
Αν νοσταλγούμε το απόλυτο, ας το αναζητήσουμε εκεί που πραγματικά υπάρχει: μέσα στα δεδομένα της εμπειρίας μας. Η γλύκα του μελιού είναι απόλυτη γι αυτόν που την νιώθει - όπως και η γλύκα του έρωτα. Η αρμονία μίας μουσικής, η ηχώ ενός ποιήματος, η ενθύμηση αγαπημένου προσώπου, η μυστική ένωση με τη φύση - όλα αυτά είναι απόλυτες στιγμές. Κανείς δεν μπορεί να τις αμφισβητήσει. 'Ομως το απόλυτο ας μείνει μόνο μέσα μας να μας βοηθάει στην κοσμική μοναξιά μας - κι ας εξοβελιστεί από τον κοινό χώρο όπου μόνο κακό μπορεί να κάνει. quote:
"Η σκέψη από μόνη της είναι ελεύθερη.
Αν δεν υλοποιηθεί παραμένει αέρας κοπανιστός.
Η υλοποίηση της , είναι η ουσιαστική ενέργεια"
Εκεί άλλη αρετή μας χρειάζεται: η εγρήγορση. Ξύπνιοι, με μάτι κοφτερό σαν τον μυθικό Λυγκέα. Ο Βολταίρος φώναζε "συνθλίψτε το Φαύλο!" (ecrasez l' infame) κι εγώ λέω: "συντρίψτε το απόλυτο!" Καταδιώξτε το δογματικό, το μονολιθικό, το μισαλλόδοξο. Αμφισβητήστε τα πάντα - ακόμα και την ίδια την αμφισβήτηση. Μιλάω γιά μιά κοινωνία ελευθερίας. Αυτό είναι το άλλο όνομα της αμφισβήτησης. Ελευθερία στην σκέψη (χωρίς ιδεολογικές δεσμεύσεις) στην πράξη (χωρίς δογματικές απαγορεύσεις) και στην αίσθηση. Η αμφισβήτηση είναι η προϋπόθεση της ελευθερίας - και η ελευθερία η προύπόθεση της ολοκλήρωσης σε κάθε επίπεδο. (Φυσικά εννοώ την "ελευθερία όλων" κι όχι την ελευθερία του ενός εις βάρος των άλλων).
quote:
"Χάνεται όμως μέσα στο ευρύ και πολύπλοκο κοινωνικό σύνολο αν δεν είναι επαρκώς φιλοσοφημένη."
Τίποτα δεν είναι επαρκώς φιλοσοφημένο φίλε μου, αλλά σχετικώς και υποκειμενικώς. Γράφει ο Καβάφης
" Αν μία σκέψις υπήρξε πραγματικά αληθής για μια μέρα, το να γίνει ψευδής την επαύριο δεν τη στερεί απο την αξίωση της στην αλήθεια." Όσο για το "χάνεται", τίποτα δεν πάει χαμένο.
"Πολλά μέλλει να μάθεις αν το Ασήμαντο εμβαθύνης"{Ελύτης} Κι εξ άλλου όπως λέει κι ο Erich Fried
στο ποίημα του "Αμφιβολία και Φόβος":
Μην αμφιβάλλεις
γι αυτόν
που σου λέει
πως φοβάται
να φοβάσαι όμως
αυτόν
που σου λέει
πως δεν αμφιβάλλει.
[quote] 
Το λευκό αναζήτησα ως την ύστατη ένταση του μαύρου.
Την ελπίδα ως τα δάκρυα.
Τη χαρά ως την άκρα απόγνωση. |
ΤΡΙΟΜΗΔΗΣ
Νέο Μέλος
Greece
33 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/04/2005, 05:21:00
Θυμάμαι ενάν βοσκό να μου δείχει το δρόμο προς την ζωή. Άρχισα να γράφω αυτά που είδα γύρω μου, με κάθε λεπτομέρια. Μεγάλος ο γυρισμός για την Ιθάκη μα ο σκύλος ο Άργο του πατέρα μου του Λαέρτη πάντα πιστός στην πόρτα με περίμενε…ο μόνος που με αναγνώρισε. Δέκα χρόνια στον Πόλεμο της Τροίας τόσος πόνος και μίσος είναι αρκετά σκέφτηκα αλλά με είπανε δείλο με πολυμήχανο μυάλο. Αιώνες μετά με είπανε ψεύτη και τυφλό εμένα τον Όμηρο της ψυχής τον στιχουργό. Σε ένα κρεβάτι κατώ απο ένα μαξιλάρι άφησα όλη μου την ζωή. Μικρό παιδί πια με βαπτίσανε Αλέξανδρο και κάπου βαθεία μέσα σε ένα από τα ονειρά μου ψάχνω να βρώ ξανά την ιστορία μου. Μόλις ξύπνησα σύκωσα το μαξιλάρι και άρχισα να διάβαζω τις λέξεις και τους αριθμόυς που είχα αφήσει πίσω μου. Είχα ερωτεύτει ξανά. Τα μάτια μου φωτία από την οργή του πόλεμου έφυγα με τους πίστους καβάλα πάνω στο μαύρο αλογό μου. Πόνος και μισός κυριάρχει μα θα προσπαθήσω να φέρω την είρηνη. Πολεμησά σκληρά το κακό το είχα ξαναζήσει άλλωστε ήξερα πόσο ύπουλο και πονηρό είναι. Δεν ξέχασα ποτέ την πίστη στον εάυτο μου. Στο προσκεφάλι μου αφήνω την Ιλιάδα μου να ξεκουραστώ γιατί αύριο πρέπει να ξανά πολεμίσω τον εχθρό. Δεν με είπανε ποτέ τυφλό ούτε ψεύτη ούτε δείλο, Μακεδόνα βασίλια με χρύσανε απ΄την στιγμή που ο Πέρσης αντιπάλος μου νικήθηκε. Γαλήνη στα ματιά μου μέτα από τοσό καιρό, είδα το άσπρο περίστερι να πετάει στον τότε κόσμο. Εφερά την ευτύχια σκέφτηκα, έφερα την γνώση, θα χτίσω πόλης ξακουστές και αγάλματα πελώρια με το ονομά μου. Δεν θα με ξεχάσει κάνεις. Ολοί είμαστε ένα καλοί και κακοί ζήστε με ελεθευρία και πάντα να θυμάστε το ονομά μου. Νοιώθω κουρασμένος. Πρέπει να επιστρέψω να ξαπλώσω στην σκήνη μου. Είμαι τόσο νέος μα μέσα μου τόσο γέρος. Σ’ευχαριστώ Θεέ μου οποιός και αν είσαι. Πέφτω για ύπνο πια πάνω στο τόσο γλυκό μου μαξίλαρι και ονειρεύομαι έναν Όνο να με οδήγει μέσα σε μιά πόλη. Όλα φαίνονται τοσό διάφορετικα μα τόσο ίδια. Αρχίζω να ιδρώνω μόλις βλέπω την κληρόνομια που άφησα πίσω να χάνεται. Τα μάτια μου φωτιά ξάνα από οργή όταν βλέπω τον εάυτο μου σταυρωμένο. Πυρετός στο κέφαλι μου και χάνομαι μέσα στο ονειρό μου. Αιώνες μέτα με ειπάνε φόνια και παρανοίκο εμένα τον Μέγα της ψύχης τον οραματοποιό. Ένα άστρο λαμπέρο δείχνει τον δρόμο στούς τρείς ταξιδιώτες που δεν ξέχασαν την πίστη της γενίας τους. Κλάματα από μάτια φωτεινά μεσά σε μια φάτνη και οι άνθρωποι αρχίζουν να χαμογελάνε. Περπατάω χρόνια ίσως και αιώνες. Πόνος, Πόλεμος και μίσος η τριάδα που κυρίαρχει μα θα προσπαθήσω να φέρω την είρηνη. Μάταια ήξερα το τέλος. Δεν ξέχασα όμως την πίστη στον εάυτο μου. Στον Σταύρο επάνω αφήνω την τελεύταια πνόη πρίν φωνάξω «Ηλί, Ηλί, Λάμα Σαβαί Χθόνιοι». Χαμένος μέσα στο ονειρό μου ξάνα βλέπω τους αρίθμους και τις λέξεις μου γι’ αλλή μια φορά. Ονείρευομαι το παιδί που θα πιστέψει σε μένα. Αιώνες μέτα με είπανε Σωτήρα και τρελό έμενα τον Υιό της ψύχης τον θαυματοποιό. Ένα Σάββατο αφήνω τα σημαδία μου για σένα και θύμασαι για αλλή μια φόρα αυτήν την μοναδική σου κληρονομιά. Σαν Τριομήδης πια αρχίσα να γράφω αυτά που βλέπω γύρω μου, με κάθε λεπτομέρια για να με πιστέψεις αυτή την φορά. Πόνος και μίσος για τον πόλεμο που κάνω μα θα προσπαθήσω να φέρω την ειρήνη. Δεν ξέχνω την πίστη μου στον εαύτο μου. Θα αφήσω κάτω από το μαξιλάρι σου την ζωή μου για να θυμήθεις τις λέξεις και τους αριθμούς μου για να μάθεις ποιός είσαι. Και έτσι χάνομαι πάλι ξαφνικά μέσα στα δίκα σου όνειρα αυτή την φορά και σε βαζώ να σκέφτεσαι την δικιά σου κληρονομιά. Την μέρα που θα πάρουν και σενα τα μάτια σου φώτια και θα λάμπουν σαν τον Ήλιο να θύμασαι ότι είμαι εκεί μέσα σου. Πίστεψες σε έμενα αρά πιστεψες σε σένα. Είμαστε ένα καλοί και κακοί. Ζήσε ελεύθερος και να θυμάσαι το ονόμα μου. Ήρθα πολλές φορές. Εμάθα ποιός ήμουνα, έμαθα ποιος είμαι ξέρω ποίος θα είμαι. Κλείνω τα ματιά μου και αυτή την φορά και ονειρεύομαι να θυμηθώ εκείνον τον βοσκό. Η πίστη του για μένα κάνει το πρόσωπο του λαμπερό για όνομα του Θεού είμαι Εγώ.
Αιώνες μέτα θα με ξάνα πουν τυφλό, ψεύτη και δειλό, φονία και παρανοίκο, Σωτήρα και τρελό έμενα τον φύλακα Άγγελο της ψυχής τον ένα και μοναδικό.
|
qubit
Μέλος 1ης Βαθμίδας
Greece
66 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/04/2005, 13:51:06
Γειά σας
quote:
Είπες πως κάθε κίνηση εδώ μέσα σαν σκέψη, συνδέεται με μια άλλη σκέψη.Σωστά! Και πως συνδέονται οι σκέψεις μεταξύ τους? Από τη στιγμή! Μήπως η στιγμή έχει την ίδια ποιότητα / σύσταση, που λέμε πως υπάρχει έξω από το παλάτι? Άρα δεν είναι θέμα να πάμε εμείς, η το κέντρο κάπου…. Ας σκεφτούμε έτσι λοιπόν. Γιατί εγώ σαν σκέψη, δεν μπορώ να κρατήσω την στιγμή? Μήπως γιατί εγώ ανήκω στο Χρόνο και η Στιγμή δεν ανήκει? Μήπως η στιγμή είναι αυτή που σταματάει το χρόνο, μιας και σταματάει την κίνηση του? Πως γινεται?
Κάποιες σκέψεις κι από μένα, με τη συνδρομή της ελληνικής.Στιγμή - σημείο - τελεία. Αδιάστατα.
Στιγμή : αδιάστατη στο χρόνο.
Σημείο : αδιάστατο στο χώρο.
Τελεία - ως σημείο στίξης: παύση. Σιωπή.
Τελεία - ως επίθετο : τέλεια.
Θεωρούμε ότι ο χρόνος "αποτελείται" από στιγμές.
Θεωρούμε ότι ο χώρος "ορίζεται" από σημεία.
Από το αδιάστατο, φτιάχνουμε τις διαστάσεις και χορεύουμε μέσα τους.
Κάπως έτσι αντιλαμβάνομαι την "ανακατανομή του κενού". Η "ανακατανομή", είναι κίνηση' ο χορός.
Κίνηση; η αλλαγή θέσης στο χώρο, (τίνος; των σημείων, εκ των οποίων ορίζεται;) ανάμεσα στις χρονικές στιγμές.
Η κίνηση του αδιάστατου, δημιουργεί τις διαστάσεις του χωροχρόνου, στον οποίο υπάρχει. Το αίτιο της κίνησης, είναι η ενέργεια (ασχέτως της προελεύσεως της).
Μου μοιάζει όμως κυκλική αυτή η σκέψη.
Πλάτωνα, λίγη βοήθεια, παρακαλώ ... quote:
Η εφαρμογή του εσωτερικού κόσμου στον έξω.
Εκεί έξω δίνεται ο καθημερινός αγώνας επαλήθευσης .
Πολλές πνευματικές αξίες , όπως το προσωπικό πιστεύω μας , παραμένει
θεωρητικό και θυσιάζεται στον βωμό του προσωπικού μας συμφέροντος.
Συμφωνώ."Και αυτός αλήθεια που ήμουνα Ο πολλούς αιωνες πριν
Ο ακόμη χλωρός μες στη φωτιά Ο άκοπος απ' τον ουρανό
ψιθύρισε όταν ρώτησα:
-Τι το καλό; Τι το κακό;
- Ενα σημείο Ενα σημείο
και σ' αυτό πάνω ισορροπείς και υπάρχεις
κι απ' αυτό πιό πέρα ταραχή και σκότος
κι απ'αυτό πιό πισω βρυγμός των αγγέλων
-Ενα σημείο Ενα σημείο
και σ' αυτό μπορείς απέραντα να προχωρήσεις
ή αλλιώς τίποτε δεν υπάρχει πιά"
Καλή Ανάσταση. |
alfa-omega
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1905 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/04/2005, 20:36:20
Φίλε lorenzo, ευχαριστώ για την κριτική σου.
Την δέχομαι .Όμως θα ήθελα και εγώ , να πω δύο λόγια για το απόλυτο ,έτσι για να υπάρχει ουσιαστικός διάλογος. Συνειδητοποίησα κάποτε , ότι θα πρέπει να έχω έναν σκοπό στην ζωή ,που να αντέχει στον χρόνο. Ο δρόμος της πνευματικής τελειοποίησης , με φλέρταρε εδώ και πολύ καιρό. Αποφάσισα να τον δοκιμάσω. Αποδείχτηκε για εμένα σωτήριος. Έστρωσα και νοικοκύρεψα μέσα μου ,αρκετά πράγματα. Αυτός ο δρόμος είναι μακρύς , είναι ατελείωτος. Καμιά φορά με κουράζει. Αναρωτήθηκα , για ποιον λόγο αναζητώ να τελειοποιηθώ. Ο κόσμος γύρω μου είναι γεμάτος ατέλεια. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό του γνώρισμα.
Γιατί να τελειοποιηθώ εγώ. Έτσι κατέληξα στο απόλυτο . Να το έχω ως πρότυπο της αναζήτησης μου ,γνωρίζοντας ότι ποτέ δεν θα το πετύχω όσο ζω στον κόσμο αυτό. Αυτός ο σκοπός με ικανοποιεί ,γιατί ποτέ δεν μένω στάσιμος , σε μια πνευματική στάθμη. Με λίγα λόγια ,έχοντας ως σκοπό μου την επίτευξη του απόλυτου, προσεγγίζω και υλοποιώ στόχους , που ποτέ δεν Φανταζόμουνα , ότι θα μπορούσα.
Να σε ευχαριστήσω και πάλι, που με όμορφο τρόπο ( διδακτικό θα έλεγα ), μου επισήμανες τους κινδύνους που
κυοφορεί αυτή η έννοια.
|
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 29/04/2005, 00:49:04
Φίλε μου alfa-omega,
μου γράφεις: quote:
Να σε ευχαριστήσω και πάλι, που με όμορφο τρόπο ( διδακτικό θα έλεγα ), μου επισήμανες τους κινδύνους που
κυοφορεί αυτή η έννοια.
Το αποδέχομαι με την επισήμανση ότι όλοι μας "διδασκόμαστε" ανταλλάσοντας απόψεις. Βλέπουμε, αντιλαμβανόμαστε πιο σφαιρικά πιο πολύπλευρα τα διάφορα θέματα που συζητάμε. Φυσικά με την προυπόθεση της αναγνώρισης ή μάλλον της επίγνωσης του "εν οίδα ό,τι ουδέν οίδα" και ότι γειράσκουμε αεί διδασκόμενοι. quote:
Καμιά φορά με κουράζει.
Ο διαλογισμός φίλε μου, είναι το ξεκαθάρισμα, η διαφάνεια, η πορεία προς την πραγματική διάσταση, προς το φως, προς την υπέρβαση, προς την κρυμμένη αγνότητα, αθωότητα πίσω απο την ρηχότητα του προφανούς. Όταν αποκτήσεις αυτήν τη ματιά τότε θα ανακαλύψεις ότι θα επιτύχεις το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Θα νοιώσεις γαλήνη, ξεκούραση κι όχι κούραση, γιατί θα ανακαλύψεις την κρυμμένη ομορφιά που μας περιβάλλει όχι αυτό "που είναι" αλλά το άλλο το κρυμμένο αυτό που "μπορεί να είναι", μια άλλη "πραγματικότητα".
Η αμφισβήτηση είναι η προϋπόθεση της ελευθερίας - και η ελευθερία η προύπόθεση της ολοκλήρωσης σε κάθε επίπεδο όπως σου έγραψα.
"Μη μόνα όσα βλέπετε πιστεύετε.." λέει ο Καβάφης
Επειδή τα έχουμε ξαναγράψει και γω κι άλλοι αξιόλογοι συνομιλητές πιο πάνω αλλά κι αλλού δεν χρειάζεται νομίζω να τα επαναλάβω. Διάβασε, μελέτησε, προβληματίσου κι άλλο, και εδώ είμαστε και πάλι. Φιλία κι εκτίμηση
lorenzo
Το λευκό αναζήτησα ως την ύστατη ένταση του μαύρου.
Την ελπίδα ως τα δάκρυα.
Τη χαρά ως την άκρα απόγνωση. |
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/05/2005, 09:22:46
quote:
Κάποιες σκέψεις κι από μένα, με τη συνδρομή της ελληνικής.
Στιγμή - σημείο - τελεία. Αδιάστατα.
Στιγμή : αδιάστατη στο χρόνο.
Σημείο : αδιάστατο στο χώρο.
Τελεία - ως σημείο στίξης: παύση. Σιωπή.
Τελεία - ως επίθετο : τέλεια.
Θεωρούμε ότι ο χρόνος "αποτελείται" από στιγμές.
Θεωρούμε ότι ο χώρος "ορίζεται" από σημεία.
Από το αδιάστατο, φτιάχνουμε τις διαστάσεις και χορεύουμε μέσα τους.
Κάπως έτσι αντιλαμβάνομαι την "ανακατανομή του κενού". Η "ανακατανομή", είναι κίνηση' ο χορός.
Κίνηση; η αλλαγή θέσης στο χώρο, (τίνος; των σημείων, εκ των οποίων ορίζεται;) ανάμεσα στις χρονικές στιγμές.
Η κίνηση του αδιάστατου, δημιουργεί τις διαστάσεις του χωροχρόνου, στον οποίο υπάρχει. Το αίτιο της κίνησης, είναι η ενέργεια (ασχέτως της προελεύσεως της).
Μου μοιάζει όμως κυκλική αυτή η σκέψη.
Πλάτωνα, λίγη βοήθεια, παρακαλώ ...
Αγαπητέ Qubic σε χαιρετώ, Είναι δύσκολο μέσα σε μινωικές στοές (τα τείχη του Νου μας), να βρεις ένα λογικό νήμα που οδηγεί στην ελευθερία. Όσο αφορά λοιπόν την αυτογνωσία, με τα περισσότερα που θα ασχοληθούμε η αφοσιωθούμε, (αν και γίνονται κατανοητά), υπάρχει ένα σημείο, που ο ΝΟΥΣ βρίσκεται ολοκληρωτικά σε σκοτάδι. Εκεί, (αντιδρά) και θα κάνει ότι του περνάει από το χερι (μιας και φοβάται), ώστε να πιαστεί από κάπου… με διάφορες ΦΥΓΕΣ. Έχοντας διανύσει ένα μεγάλο τμήμα μέσα, μπορώ να βοηθήσω, μα να θυμάσαι, η διαδρομή σε αυτά, είναι προσωπική έμπνευση. Διαφορετικά, δεν είναι τίποτα άλλο, από μια συνηθισμένη επανάληψη. Σαν μείνεις αρκετά στο σκοτάδι, ώστε να μην φοβάσαι, μπορείς να δεις εύκολα με τι καταπιάνεται ο Νους. Ουσιαστικά τον λαβύρινθο τον φτιάχνει συνεχώς ο ίδιος (με τις σκέψεις), αφού σε κάθε κίνηση, έχει κατεύθυνση, που άλλοτε δημιουργεί και άλλοτε καταστρέφει. Αυτό που έχει μεγάλη σημασία, είναι να αντιληφτείς πως πέφτει στο πλησιέστερο ΤΟΥΝΕΛ. Τα τούνελ μέσα μας είναι η κίνηση της ευχαρίστησης. (Σεχ, Σουβλάκια, πιοτό, σοκολάτα, ε τώρα… λίγο πολύ, όλοι τα γνωρίζουμε…)
Τα παραπάνω είναι μέρος της Ζωής, και κινδυνεύεις να παρεξηγηθείς αν τυχόν πειράξεις στον άνθρωπο, ότι τον ευχαριστεί, (θα αντιδράσει άσχημα), μα απευθύνομαι σε κάποιο που διαβάζει BOHM, SHELDRAKE, Davids, ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ, Πλάτωνα…. κάποιο που έχει βαρεθεί την καθημερινή ΣΟΥΠΑ…. που πανταχού σερβίρεται….. αυτό το βαρετό ΤΡΑΝ ΤΡΑΝ, που αποκαλούμε…ΖΩΗ. Για να βγεις από τους λαβυρίνθους , χρειάζεσαι ενέργεια… Αν κλείσεις τα Τούνελ, θα γίνεις στην καλύτερη περίπτωση ένας Νευρασθενικός… Μύστης. Μα, αν διοχετεύσεις την ενέργεια σε ένα ΤΟΥΝΕΛ…(και περιορίσεις τις άλλες)… στο τέλος έχεις ένα ΤΟΥΝΕΛ…(παίζεις με το διά/βολο) το οποίο…. κάποια στιγμή, αρχίζεις και ελέγχεις (συνειδησιακά), Άρα δεν καταστρέφεις….ενέργεια… Αυτή η ενέργεια, (που ανέρχεται), κάποια στιγμή, από γίνεται (στιγμή που ελέγχεις)->έρχεται… Άχρονη ΣΤΙΓΜΗ… Είναι σαν να έρχονται…. (Μεγάτονοι)* από τέτοια….
*(δεν βρίσκω άλλη έκφραση, μιας και δεν είναι βάρος, μα είναι σαν να είσαι… βαριά ερωτευμένος, με τη ΖΩΗ…) ΠΑΝΑΛΑΦΡΟΣ! Αυτή η ενέργεια, αλλάζει ριζικά τη συνείδηση, ότι και αν κάνεις….είναι όμορφα αιώνιο.
|
manos
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2467 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/05/2005, 11:11:21
F.HERBERT "Τα παιδιά του Ντιούν"
Η ζωή ενός ατόμου,όπως και η ζωή μιας οικογένειας ή ενός ολόκληρου λαού,διατηρείται στη μνήμη.Αυτό ο λαός μου πρέπει να το δεί σαν μέρος της διαδικασίας ωρίμανσής του.είναι ταυτόχρονα λαός και ενιαίος οργανισμός και στη δεξαμενή της μνήμης αποθηκεύει ολο και περισσότερες εμπειρίες.Η ανθρωπότητα ελπίζει πως μπορεί να επανέλθει σε αυτό το υλικό σε περίπτωση που το απαιτήσουν οι συμπαντικές αλλαγές,μα ενα μεγάλο μέρος του μπορεί να χαθεί στο τυχαίο παιχνίδι αυτού που αποκαλούμε "Μοίρα".Ενα άλλο μέρος του μπορεί να μην ενσωματωθεί στις εξελισσόμενες σχέσεις και έτσι να μην εκτιμηθεί και αξιοποιηθεί στις περιβαλλοντικές μεταβολλές που ταλαιπωρούν τη σάρκα.Το είδος μας μπορεί να ξεχάσει!και εδω έγκειται η ξεχωριστή αξία του κβίτζατς χάντερακ την οποία οι μπένε γκέζεριτ δεν είχαν ποτέ υποψιαστεί
-Το βιβλίο του Λίτο Ατρείδη
σύμφωνα με τον χαρκ αλ Άντα
πλανήτης Αράκιςμε απεραντο σεβασμο και αγαπη ο μανος σας WHISPERS OF THE DREAMS |
qubit
Μέλος 1ης Βαθμίδας
Greece
66 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/05/2005, 12:17:32
quote:
Σαν μείνεις αρκετά στο σκοτάδι, ώστε να μην φοβάσαι, μπορείς να δεις εύκολα με τι καταπιάνεται ο Νους. Ουσιαστικά τον λαβύρινθο τον φτιάχνει συνεχώς ο ίδιος (με τις σκέψεις), αφού σε κάθε κίνηση, έχει κατεύθυνση, που άλλοτε δημιουργεί και άλλοτε καταστρέφει. Αυτό που έχει μεγάλη σημασία, είναι να αντιληφτείς πως πέφτει στο πλησιέστερο ΤΟΥΝΕΛ. Τα τούνελ μέσα μας είναι η κίνηση της ευχαρίστησης. (Σεχ, Σουβλάκια, πιοτό, σοκολάτα, ε τώρα… λίγο πολύ, όλοι τα γνωρίζουμε…)
Τα παραπάνω είναι μέρος της Ζωής, και κινδυνεύεις να παρεξηγηθείς αν τυχόν πειράξεις στον άνθρωπο, ότι τον ευχαριστεί, (θα αντιδράσει άσχημα), μα απευθύνομαι σε κάποιο που διαβάζει BOHM, SHELDRAKE, Davids, ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ, Πλάτωνα…. κάποιο που έχει βαρεθεί την καθημερινή ΣΟΥΠΑ…. που πανταχού σερβίρεται….. αυτό το βαρετό ΤΡΑΝ ΤΡΑΝ, που αποκαλούμε…ΖΩΗ.
Μα, αν διοχετεύσεις την ενέργεια σε ένα ΤΟΥΝΕΛ…(και περιορίσεις τις άλλες)… στο τέλος έχεις ένα ΤΟΥΝΕΛ…(παίζεις με το διά/βολο) το οποίο…. κάποια στιγμή, αρχίζεις και ελέγχεις (συνειδησιακά)
Η μία όψη του νομίσματος λέει :"Ναι. Ετσι είναι".
Απ' την άλλη, όμως ...
ΕΝΑ τούνελ - δηλαδή ΜΙΑ ευχαρίστηση. Μόνο σεχ ή μόνο σουβλάκια ή μόνο
σοκολάτα ... ή , έστω, μόνο χαμομήλι ... πόσο βαρετό !
Μήπως αυτή η ΣΟΥΠΑ είναι ΕΝΑ τούνελ ;
Πώς ν' απαρνηθείς το απέραντο γαλάζιο για να χωθείς σ' ένα τούνελ;
Μήπως η ελληνική Φύση απεχθάνεται τα τούνελ;
Αυτή έφτιαξε Ορφέα, Πυθαγόρα, Πλάτωνα, Ηράκλειτο, Παρμενίδη, να
κορφολογούν ο ένας απ' τον άλλον και όλοι μαζί απ' την Ανατολή. Κατόπιν συνέθεταν, με βασικό συστατικό τη φύση τους. Σύνθεση - δημιουργία- λαβύρινθος.
Πόσο σοφό είναι να προσπαθήσεις ν' αλλάξεις τη φύση σου - την ουσία σου;
Γιατί το Ενα αποφάσισε να γίνει πολλά; Γιατί βαριόταν μόνο του, πιστεύω.
Α! και με την ευκαιρία :
quote:
Αγαπητέ Qubic σε χαιρετώ
δεν είμαι αγαπητός. Αγαπητή είμαι. |
|
| Το Θέμα καταλαμβάνει 13 Σελίδες: |
|
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|
Ελεύθερη Σκέψη, Φιλοσοφία, και…. Πινελιές Ομορφιάς
