quote:

---

Επειδή η συμβίωση αυτή δεν είναι ομαλή , αλλά πηγάζει από μια ορμονική ιδιαιτερότητα των ατόμων αυτών , δεν συμφωνώ με το να μπορούν να υιοθετήσουν παιδιά , γιατί τα παιδιά αυτά , ζώντας σε μία οικογένεια όπου δεν υπάρχει η έννοια πατέρας , μητέρα , πιθανόν μιμούμενα τους παρένθετους γονείς να αποκτήσουν τάσεις ομοφυλοφιλίας λόγω μιμήσεως και όχι λόγω γενετικής ανωμαλίας .

---

Edited by - Ψηλός on 26/06/2008 23:56:52

quote:

---

Ψηλός
Ψάχνω να βρω ποια είναι η διαφορά σε αυτά που πιστεύεις εσύ για τους ομοφυλόφιλους με όσα καταλογίζεις ότι δήθεν πρεσβεύει η Εκκλησία;

Τους λες αν-ομαλούς, θεωρείς την ομοφυλοφιλία ως "γενετική ανωμαλία" και ως "αποτέλεσμα εθισμού και μίμησης" και, αν κατάλαβα καλά, την οικογένεια την αντιλαμβάνεσαι αποτελούμενη από πατέρα και μητέρα.

Φτάνουν αυτά.

---

Είμαι 30 χρονών θηλυπρεπής και ομοφυλόφιλος (γιατί διάβασα ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί).

Δεν έχω κάνει ποτέ σχέση ή sex ούτε με γυναίκα ούτε με άντρα. Δεν ερωτεύτηκα ποτέ στη ζωή μου γυναίκα αλλά της αγαπούσα σαν φίλες και βοηθούσα όσο μπορούσα με συμβουλές. Σε αντίθεση με τους άνδρες που 3 φορές στη ζωή μου ερωτεύτηκα και ήταν από τις πιο δύσκολες περιόδους. Τέσσερα χρόνια διαρκούσε το μαρτύριο το να θέλεις κάποιον (όχι για sex γιατί τον αγαπάς) και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα γιαυτό, ούτε να το μοιραστείς με έναν άνθρωπο για να γίνει πιο μαλακός ο πόνος, περίμενα απλά να φύγει με τον χρόνο. Κανείς δεν ξέρει πως είναι η ζωή ενός τέτοιου ανθρώπου, να σε βλέπουν όλοι με προστυχιά χωρίς εσύ να το ζητάς απλά γιατί είχες την ατυχία να γεννηθείς έτσι με αυτή την εμφάνιση και με αυτές τις επιθυμίες. Ο λόγος που δεν έχω κάνει τίποτα στη ζωή μου (σαρκικά) είναι γιατί βασανίζομαι εδώ σ'αυτό τον κόσμο και δεν θέλω να βασανίζομαι και στον άλλον, που εκείνος θα είναι και για πάντα ενώ αυτός ξέρω πως θα τελειώσει κάποια στιγμή. Ένοιωσα την αγάπη του Θεού τόσο όσο από κανέναν άλλον άνθρωπο ούτε από την ίδια μου την μάνα που με λατρεύει και πραγματικά θα έδινε τη ζωή της! Του ζήτησα και μου έδωσε, όταν όλοι είχαν απλά να πουν κάτι άσχημο για μένα εκείνος ήταν δίπλα μου και με βοηθούσε να αντέχω γιατί το ζητούσα. Είπα θα πάω κόντρα στα θέλω και στις ανάγκες μου αν αυτό είναι το σωστό, γιατί όπως είπα δεν νοιάζομαι για αυτή την ζωή, αλλά για τη άλλη και θέλω όσο τίποτα να είμαι κοντά του έστω και στο τελευταίο σκαλί μόνος μου. Για πολλούς είμαι μια πούστρα, μια αδερφή, μια λούγκρα, μια συκιά, ένα λάθος της φύσης... δεν πειράζει γιατί ξέρω πως για τον Θεό είμαι ότι είναι όλος ο κόσμος: παιδί του!!! Μου αρκεί που ξέρω πως μ'αγαπάει εκείνος δεν θέλω αγάπη από ανθρώπους, θέλω από εκείνον!!!

Αυτή την στιγμή κλαίω που σας γράφω και σε καμία περίπτωση δεν θέλω να συγκινήσω κανέναν, το μόνο που θέλω είναι να καταλάβετε ορισμένοι πως αν ξέρατε με όλη αυτή την επίθεση πόσο κακό κάνετε στην ψυχολογία αυτών των ανθρώπων πιστέψτε με δεν θα σας περνούσε ούτε σαν σκέψη απ'το μυαλό να φερθείτε έτσι! Έχω χάσει την μισή μου ζωή αφού κλείστηκα στον εαυτό μου και δεν εμπιστεύομαι πλέων κανέναν, έχω μόνιμα το άγχος για το τι θα πούνε για μένα... αυτή την κατάσταση την ζω από παιδί, την εφηβεία μου την πέρασα σκεπτόμενος τον θάνατο αφού στο μυαλό μου υπήρχε μόνιμα η σκέψη της αυτοκτονίας! Άρχισαν οι ενοχές, αφού έλεγα πως εξαιτίας μου ο κόσμος γίνετε κακός και αμαρτάνει. Έβλεπα μόνο μίσος από τους άλλους και μίσησα κι εγώ τον εαυτό μου! Κάποια στιγμή που κοιτούσα επίμονα την πόρτα του μπαλκονιού μου και η τρέλα πλησίαζε, ένιωσα σαν να ξύπνησα από ύπνο, και τότε είπα "αφού δεν μπορεί να μ'αγαπήσει κανείς, θα αγαπήσω εγώ τον εαυτό μου" και από τότε θεωρώ την αυτοκτονία το εισιτήριο για την κόλαση! Είναι ένα τεράστιο λάθος που κάνει ο άνθρωπος νομίζοντας ότι θα απαλλαγεί από βάσανα. Όχι αν ήξεραν τι τους περιμένει μετά, κανείς δεν θα το έκανε!!!

Δεν θέλω να αλλάξει η γνώμη κάποιου για μένα και τους όμοιους μου για να ζω καλύτερα, κάντε το για σας. Αν γίνομαι αιτία να αμαρτήσει κάποιος ας το χρεωθώ εγώ, ας το ρίξει πάνω μου ο Θεός, αλλά κάντε προσπάθεια εσείς που δεν δέχεστε αυτούς τους ανθρώπους να μην ασχολείστε τουλάχιστον μαζί τους, για την ψυχή σας όχι γι'αυτούς. Αν αξίζω την κόλαση επειδή γεννήθηκα έτσι, ας πάω. Αλλά να χρεώνομαι τόσα απ'τους ανθρώπους χωρίς να έχω κάνει τίποτα από όλα αυτά είναι άδικο και για μένα και για τους ίδιους!!!

Είναι πολύ δύσκολο να παλεύεις καθημερινά με τον εαυτό σου και να αντιστέκεσαι σε κάθε πρόκληση που συναντάς μπροστά σου. Αφήστε με στον αγώνα μου και μη με δυσκολεύετε κι εσείς περισσότερο. Δεν μπορείς να ξέρεις πως ζει ο καθένας από αυτούς τους ανθρώπους, όλοι θα κριθούμε και όλοι θα αναλάβουμε το τίμημα των πράξεών μας!!!

Να είστε όλοι καλά και ο Θεός μαζί σας!!!!!!

Είμαι 30 χρονών θηλυπρεπής και ομοφυλόφιλος (γιατί διάβασα ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί).

Δεν έχω κάνει ποτέ σχέση ή sex ούτε με γυναίκα ούτε με άντρα. Δεν ερωτεύτηκα ποτέ στη ζωή μου γυναίκα αλλά της αγαπούσα σαν φίλες και βοηθούσα όσο μπορούσα με συμβουλές. Σε αντίθεση με τους άνδρες που 3 φορές στη ζωή μου ερωτεύτηκα και ήταν από τις πιο δύσκολες περιόδους. Τέσσερα χρόνια διαρκούσε το μαρτύριο το να θέλεις κάποιον (όχι για sex γιατί τον αγαπάς) και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα γιαυτό, ούτε να το μοιραστείς με έναν άνθρωπο για να γίνει πιο μαλακός ο πόνος, περίμενα απλά να φύγει με τον χρόνο. Κανείς δεν ξέρει πως είναι η ζωή ενός τέτοιου ανθρώπου, να σε βλέπουν όλοι με προστυχιά χωρίς εσύ να το ζητάς απλά γιατί είχες την ατυχία να γεννηθείς έτσι με αυτή την εμφάνιση και με αυτές τις επιθυμίες. Ο λόγος που δεν έχω κάνει τίποτα στη ζωή μου (σαρκικά) είναι γιατί βασανίζομαι εδώ σ'αυτό τον κόσμο και δεν θέλω να βασανίζομαι και στον άλλον, που εκείνος θα είναι και για πάντα ενώ αυτός ξέρω πως θα τελειώσει κάποια στιγμή. Ένοιωσα την αγάπη του Θεού τόσο όσο από κανέναν άλλον άνθρωπο ούτε από την ίδια μου την μάνα που με λατρεύει και πραγματικά θα έδινε τη ζωή της! Του ζήτησα και μου έδωσε, όταν όλοι είχαν απλά να πουν κάτι άσχημο για μένα εκείνος ήταν δίπλα μου και με βοηθούσε να αντέχω γιατί το ζητούσα. Είπα θα πάω κόντρα στα θέλω και στις ανάγκες μου αν αυτό είναι το σωστό, γιατί όπως είπα δεν νοιάζομαι για αυτή την ζωή, αλλά για τη άλλη και θέλω όσο τίποτα να είμαι κοντά του έστω και στο τελευταίο σκαλί μόνος μου. Για πολλούς είμαι μια πούστρα, μια αδερφή, μια λούγκρα, μια συκιά, ένα λάθος της φύσης... δεν πειράζει γιατί ξέρω πως για τον Θεό είμαι ότι είναι όλος ο κόσμος: παιδί του!!! Μου αρκεί που ξέρω πως μ'αγαπάει εκείνος δεν θέλω αγάπη από ανθρώπους, θέλω από εκείνον!!!

Αυτή την στιγμή κλαίω που σας γράφω και σε καμία περίπτωση δεν θέλω να συγκινήσω κανέναν, το μόνο που θέλω είναι να καταλάβετε ορισμένοι πως αν ξέρατε με όλη αυτή την επίθεση πόσο κακό κάνετε στην ψυχολογία αυτών των ανθρώπων πιστέψτε με δεν θα σας περνούσε ούτε σαν σκέψη απ'το μυαλό να φερθείτε έτσι! Έχω χάσει την μισή μου ζωή αφού κλείστηκα στον εαυτό μου και δεν εμπιστεύομαι πλέων κανέναν, έχω μόνιμα το άγχος για το τι θα πούνε για μένα... αυτή την κατάσταση την ζω από παιδί, την εφηβεία μου την πέρασα σκεπτόμενος τον θάνατο αφού στο μυαλό μου υπήρχε μόνιμα η σκέψη της αυτοκτονίας! Άρχισαν οι ενοχές, αφού έλεγα πως εξαιτίας μου ο κόσμος γίνετε κακός και αμαρτάνει. Έβλεπα μόνο μίσος από τους άλλους και μίσησα κι εγώ τον εαυτό μου! Κάποια στιγμή που κοιτούσα επίμονα την πόρτα του μπαλκονιού μου και η τρέλα πλησίαζε, ένιωσα σαν να ξύπνησα από ύπνο, και τότε είπα "αφού δεν μπορεί να μ'αγαπήσει κανείς, θα αγαπήσω εγώ τον εαυτό μου" και από τότε θεωρώ την αυτοκτονία το εισιτήριο για την κόλαση! Είναι ένα τεράστιο λάθος που κάνει ο άνθρωπος νομίζοντας ότι θα απαλλαγεί από βάσανα. Όχι αν ήξεραν τι τους περιμένει μετά, κανείς δεν θα το έκανε!!!

Δεν θέλω να αλλάξει η γνώμη κάποιου για μένα και τους όμοιους μου για να ζω καλύτερα, κάντε το για σας. Αν γίνομαι αιτία να αμαρτήσει κάποιος ας το χρεωθώ εγώ, ας το ρίξει πάνω μου ο Θεός, αλλά κάντε προσπάθεια εσείς που δεν δέχεστε αυτούς τους ανθρώπους να μην ασχολείστε τουλάχιστον μαζί τους, για την ψυχή σας όχι γι'αυτούς. Αν αξίζω την κόλαση επειδή γεννήθηκα έτσι, ας πάω. Αλλά να χρεώνομαι τόσα απ'τους ανθρώπους χωρίς να έχω κάνει τίποτα από όλα αυτά είναι άδικο και για μένα και για τους ίδιους!!!

Είναι πολύ δύσκολο να παλεύεις καθημερινά με τον εαυτό σου και να αντιστέκεσαι σε κάθε πρόκληση που συναντάς μπροστά σου. Αφήστε με στον αγώνα μου και μη με δυσκολεύετε κι εσείς περισσότερο. Δεν μπορείς να ξέρεις πως ζει ο καθένας από αυτούς τους ανθρώπους, όλοι θα κριθούμε και όλοι θα αναλάβουμε το τίμημα των πράξεών μας!!!

Να είστε όλοι καλά και ο Θεός μαζί σας!!!!!!

-Καλό σου μήνα και συνέχισε να μας ανοίγεις την καρδιά σου. Καλό θα κάνεις και σε σένα και σε πολλούς από εμάς τους ''normal'',ελπίζω.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr