6) Αρσενικό και Θηλυκό

Το αρσενικό είναι η ενσωμάτωση της ηλεκτρικής αρχής. Ολόκληρη η σωματική μορφή είναι μια φυσική έκφραση αυτής της αρχής. Η ηλεκτρική αρχή δεν εκφράζεται μόνο μέσα από το φυσικό σώμα, αλλά η ζωή, η συναισθηματική φύση, ο νους, καθώς και η ψυχή και το πνεύμα αποκαλύπτουν τούτη την αρχή σε όλες τις δραστηριότητες τους.
Έτσι μπορούμε να αντιληφθούμε την πλάνη του ισχυρισμού ότι το φύλο σχετίζεται μόνο με το φυσικό σώμα. Όπως το αρσενικό είναι η ενσωμάτωση της ηλεκτρικής δύναμης, έτσι και το θηλυκό είναι η ενσωμάτωση της μαγνητικής δύναμης. Το θηλυκό πνεύμα, ψυχή, νους, συναίσθημα, αρχή, ζωή και σώμα είναι εκδηλώσεις της μαγνητικής αρχής. Η μοναδική διαφορά μεταξύ αρσενικού και θηλυκού βρίσκεται στη συχνότητα δόνησης. Επομένως ο άντρας είναι προϊόν ηλεκτρικής δόνησης, ενώ η γυναίκα μαγνητικής δόνησης. Οι ανώτερες αρχές επιδρούν στο φυσικό σώμα και το κάνουν με τη σειρά τους περισσότερο αρσενικό ή θηλυκό, ανάλογα με το εάν επικρατεί η ηλεκτρική ή η μαγνητική αρχή. Με αυτόν τον τρόπο η σχετική ισορροπία των φύλων αλλάζει συνεχώς σε σχέση με την κατάσταση της ζωής του ανθρώπου, της σκέψης του κλπ. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε πως άρχισε η πρόληψη της αλλαγής των ανδρών σε γυναίκες και το αντίστροφο. Επομένως, η διάκριση των φύλων είναι θέμα διαφοροποίησης της συχνότητας δόνησης.

7) Καλό και Κακό

Το καλό είναι η ποιότητα της ομοίωσης του Θεού, δηλαδή το καλό είναι εκείνο που οδηγεί σε μια στενότερη σχέση με το Θεό. Το αντίστροφο είναι το κακό, εκείνο που μας διαχωρίζει από το Θεο. Το κακό έφθασε να σημαίνει εκείνο το οποίο διαχωρίζει και το καλό εκείνο που συνδέει τα πράγματα. Το καλό είναι η αρχή της ένωσης, της συνεκτικότητας, της πρόσφυσης, ενώ το κακό είναι η αρχή του διαχωρισμού, της αποσύνθεσης, της διάλυσης, του ατομικισμού. Οτιδήποτε τείνει να ενώνει και να συνδυάζει χωρισμένα στοιχεία είναι Θεός. Οτιδήποτε τείνει να διαχωρίζει, να απωθεί και να διαλύει όλους τους συνδυασμούς, αφήνοντας το κάθε στοιχείο ανεξάρτητο, είναι κακό. Το καλό είναι η οικοδομούσα αρχή και το κακό η καταστροφική αρχή της φύσης.
Εκείνο που ενώνει, οικοδομεί και συνδυάζει τα ξεχωριστά στοιχεία είναι η αρχή της έλξης. Κάθε στοιχείο έλκει τα όμοιά του αλλά αντίθετης πολικότητας. Επομένως ο νόμος της έλξης είναι η εφαρμογή της αρχής της χημικής συνάφειας στα μόρια, άτομα κλπ. Εξαιτίας της συνάφειας που υφίσταται ανάμεσα στα διάφορα άτομα και μόρια, αυτά αμοιβαία αλληλοέλκονται, συγκρατούνται και ενώνονται με προσκόλληση και συνεκτικότητα, αποτελώντας έτσι μια δομή. Η συνάφεια είναι αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης των ηλεκτρικών και μαγνητικών δυνάμεων. Οπουδήποτε ηλεκτρικές και μαγνητικές δυνάμεις δρουν από κοινού, οδηγούν σε εκείνη την κατάσταση συνάφειας που παράγει έλξη και επομένως οδηγεί σε πρόσφυση, ένωση κλπ, και σχηματίζουν μια δομή που διατηρείται σε συνοχή μέσω του βασικού τόνου. Επομένως η ουσία του καλού είναι η αρμονία μεταξύ ηλεκτρικής και μαγνητικής δόνησης. Εκείνο που θα πρέπει να εντυπωθεί στο νου είναι ότι κάθε είδους καλό, σε οποιοδήποτε πεδίο, είναι η αρμονική πολικότητα των δύο αντιθέτων δυνάμεων για την παραγωγή της συνάφειας, που οδηγεί στην έλξη των ποικίλων στοιχείων, στην ένωσή τους και έτσι στη μορφοποίηση μιας δομής, σε οποιοδήποτε πεδίο της φύσης και αν ανήκει.
Το κακό είναι η αρχή της άπωσης που λειτουργεί μεταξύ των συνιστωσών μια δομή ατόμων και μορίων, μέχρι την καταστροφή του βασικού τόνου, δηλαδή μέχρι την αποσύνθεση της δομής και τη διάλυση της ένωσης που υπάρχει ανάμεσα στα ποικίλα στοιχεία που τη συνιστούν.
Έτσι η ουσία του κακού είναι απλώς η ανταγωνιστική δραστηριότητα των ηλεκτρικών και μαγνητικών δυνάμεων, ενώ η ουσία του καλού βρίσκεται στην αρμονική δραστηριότητα. Το καλό είναι αποτέλεσμα της πολικότητας. Το κακό είναι η απουσία της πολικότητας. Ούτε για την αρχή του κακού θα πρέπει να υποθέσουμε ότι περιορίζεται μόνο στο φυσικό πεδίο, γιατί βρίσκουμε εκδηλώσεις της αρχής του ανταγωνισμού επάνω σε όλα τα πεδία της φύσης. Αυτή είναι που συνεχώς διασπά, αποσυνθέτει, διαλύει και καταστρέφει.

Καλή Χρονιά Με Υγεία Πνευματική, Ψυχική & Σωματική, Υπομονή, Κουράγιο & Αισιοδοξία!!!

8) Ακίνητο και Κινητό

Όποτε τα μόρια που αποτελούν ένα σώμα περιστρέφονται γύρω από το κέντρο της βαρύτητάς τους, με τέτοια δύναμη ώστε καμία άλλη δύναμη δεν είναι σε θέση να τα παρεκκλίνει από την πορεία τους, τότε μπορεί να ειπωθεί ότι είναι ακίνητα. Όχι ότι αυτά τα ίδια δεν κινούνται, αλλά ότι τίποτε δεν μπορεί να τα κινήσει. Η σχέση τους δεν μπορεί να αλλαχθεί από οποιαδήποτε ασκούμενη προς αυτά εξωτερική δύναμη. Διατηρούν τους καθιερωμένους νόμους τους, πέρα από οποιαδήποτε εξωτερική αντίθεση.

Όταν τα μόρια που αποτελούν ένα σώμα περιστρέφονται και δονούνται γύρω από το κέντρο της βαρύτητάς τους με χαλαρότητα, ώστε να επιτρέπουν σε μια αντίθετη δύναμη να τα αποτρέπει από την πορεία τους, μπορεί να ειπωθεί ότι είναι κινητά. Η σχέση τους μπορεί να μεταβληθεί από μια εξωτερική δύναμη. Εκτρέπονται από την κανονική τους πορεία με σχετική ευκολία.

Επομένως τα πρώτα εκφράζουν πληρότητα, εμπεριέχοντας τις ηλεκτρικές και τις μαγνητικές δυνάμεις εξίσου ενεργητικές και σε κατάσταση ισορροπίας. Τα δεύτερα είναι ατελή και έχουν έναν πόλο τόσο αδύναμο, ώστε επιζητούν τον αντίθετο πόλο έξω από τον εαυτό τους, για να πολωθούν με αυτόν και να αποκτήσουν πληρότητα.

9) Τετράγωνο και Ορθογώνιο Παραλληλόγραμμο

Το τρετράγωνο είναι το σύμβολο της τελείωσης. Οι τέσσερις πλευρές και οι τέσσερις γωνίες αναπαριστούν τις τετραπλές εκδηλώσεις του αιθέρα: θετικός ηλεκτρισμός ή οξυγόνο, το στοιχείο της φωτιάς, αρνητικός ηλεκτρισμός ή υδρογόνοα, το στοιχείο του νερού, θετικός μαγνητισμός ή άνθρακας, το στοιχείο της γης, αρνητικός μαγνητισμός ή άζωτο, το στοιχείο του αέρα. Για αυτό το τετράγωνο αντιπροσωπεύει την τέλεια ισορροπία των θετικών και αρνητικών, ηλεκτρικών και μαγνητικών δυνάμεων.

Το ορθογόνιο παραλληλόγραμμο είναι ένα τετράγωνο, στο οποίο έχει προστεθεί κάτι που το εκτείνει προς τη μία κατεύθυνση. Δεν είναι πλέον τετράγωνο, η μία δύναμη ή αλλιώς ο ένας πόλος καθεμίας δύναμης είναι ισχυρότερος από τον άλλο. Σαν αποτέλεσμα ε΄χουμε τη δραστηριότητα να γίνεται μονόπλευρη και να δραστηριοποιείται ιδιαίτερα η επικρατούσα δύναμη ή πόλος.

Κάθε δραστηριότητα σκέψης, συναισθήματος και διαίσθησης, όπως και κάθε πνευματική δραστηριότητα, είναι εκδήλωση της μίας από αυτές τις καταστάσεις ηλεκτρομαγνητικής δραστηριότητας, το τέλειο τετράγωνο ή το ορθογώνιο παραλληλόγραμμο.

Ο Νόμος του ρυθμού:

Οι εμφανώς αντικρουόμενες αρχές, λειτουργίες και δυνάμεις της φύσης είναι στην πραγματικότητα οι θετικές και αρνητικές όψεις του ίδιου πράγματος. Η δυαδικότητα που βρίσκουμε σε ολόκληρη τη φύση είναι απλώς μία εκδήλωση της ενότητας. Μόνο με αυτόν τον τρόπο, δηλαδή με τη συνειδητοποίηση του παράδοξου χαρακτήρα όλων των πραγμάτων, μπορούμε να φτάσουμε στην απόλυτη αλήθεια. Για παράδειγμα σωστό και λάθος, τι σημαίνουν; Αρχικά το σωστό σήμαινε ευθύ και το λαθεμένο καμπυλωτό. Μπορούμε έτσι να αποκτήσουμε μια άποψη για το ποιά πράγματα ή πράξεις είναι ευθεία ή καμπυλωτά. Όταν αντιληφθούμε ότι η ύλη είναι απλά μια εκδήλωση του πνεύματος, ότι η φύση είναι μια εκπόρευση και εκδήλωση του Θεού, εκδηλωμένη με περισσότερη ή λιγότερη τελειότητα, τότε αντιλαμβανόμαστε και το γεγονός ότι όλα τα πράγματα στο σύμπαν είναι μια εκδήλωση σε ένα κατώτερο πεδίο και βαδίζουν στο δρόμο της επιστροφής προς το Θεό. Ο άνθρωπος είναι μια εκδήλωση του Θεού και βρίσκεται εδώ με σκοπό την επιστροφή στο Θεό. Οπότε έχουμε ένα κριτήριο και μπορούμε να πούμε ότι όλες οι πράξεις είναι ορθές στο βαθμό που η τάση τους είναι να οδηγούν τον άνθρωπο κατευθείαν σε ένωση με το Θεό και όταν τον οδηγούν σε απόκκλιση είναι λαθεμένες. Το καλό σημαίνει Θεός και το κακό σημαίνει εκείνο που διαχωρίζει. Εάν δεν υπήρχε το κακό, ο διαχωρισμός, τότε δε θα μπορούσε να υπάρξει ούτε το καλό. Τα πάντα αποχωρίζονται από το Θεό κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της ατομικοποίησης. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα αρχίζει η επιστροφή. Χωρίς την κάθοδο, είναι αδύνατη η άνοδος. <<Γιατί ο Θεός επιτρέπει το κακό;>> Για τον απλό λόγο ότι χωρίς ανταγωνισμό, χωρίς αυτή την αντίθεση, είναι αδύνατο να συμβεί οποιαδήποτε εκδήλωση. Αυτή η αρχή εκφράζεται πολύ όμορφα στην παραβολή του ασώτου υιού. <<Εάν ο Θεός είναι πανίσχυρος, τότε γιατί δε σκοτώνει το Διάβολο;>> Για τον απλό λόγο ότι ο Διάβολος έχει πάρα πολύ μεγάλη αξία στο παρόν στάδιο του παιχνιδιού. Εάν δεν υπήρχε σκοτάδι, τότε δε θα υπήρχε ούτε φως. Ο νόμος του ρυθμού κυριαρχείται όταν συνειδητοποιήσουμε ότι τα
διάφορα αντίθετα είναι απλά η διπλή όψη της ενότητας. Τότε εκφράζεται η πολικότητά τους, δημιουργώντας τον ένα θετικό και τον άλλο αρνητικό πόλο της ενότητας. Το αποτέλεσμα είναι ότι η αρμονία έρχεται μέσα από την αντιπαράθεση, η τάξη μέσα από το χάος, η συμφωνία μέσα από την διαφωνία. Επομένως το άτομο που συνειδητοποιεί το νόμο του ρυθμού έχει την ευφυΐα να μην καταδικάζει κανένα, αφού αντιλαμβάνεται πως τα πάντα έχουν τη θέση τους, ότι τίποτε δεν είναι άχρηστο. Τι είναι στην πραγματικότητα αμάρτημα; Είναι μια παράβίαση του Νόμου. Με αυτή την έννοια ο Νόμος είναι η κατάσταση της παρουσίας της θείας θέλησης. Επομένως αμάρτημα είναι απλώς το αποτέλεσμα της ανθρώπινης θέλησης που παρατάσσεται ενάντια στη θεία θέληση.

<<Το να τα γνωρίζεις όλα, σημαίνει να τα συγχωρείς όλα>>.

Ο Ρυθμός της Ζωής

Όλες οι φυσικές δυνάμεις είναι μόνο προϊόντα μιας ορισμένης κατάστασης δόνησης. Ολόκληρη η δύναμη της ζωής δονείται επάνω σε εκείνο το σχέδιο ή ρυθμό που ανήκει στη ζωή. Ο ρυθμός της διέπει τη δραστηριότητα όλων των ζωτικών δυνάμεων. Οποτεδήποτε η ενέργεια προσεγγίζει την κλίμακα του ρυθμού της ζωής, τότε τα θεμελιώδη άτομα προσελκύονται και σχηματίζουν το θεμελιώδες ζωτικό άτομο. Το θεμελιώδες ζωτικό άτομο αποτελείται από μια ομάδα θεμελιωδών υλικών ατόμων, που διατηρούνται σε συνοχή από το ρυθμό της ζωής. Όσο περισσότερο έντονα δονούνται, τόσο περισσότερη ζωή εκδηλώνεται. Υπάρχουν άπειρες διαφοροποιήσεις του ρυθμού και μερικές πολύ ανώτερες από κάποιες άλλες. Όποτε τα άτομα της ύλης δονούνται σύμφωνα με το ρυθμό της ζωής, η ύλη μετουσιώνεται σε ζωή ή πράνα. Ποια η διαφορά ενός ζωντανού και ενός νεκρού ιστού; Ο ζωντανός ιστός δονείται σύμφωνα με το ρυθμό της ζωής και επομένως εκδηλώνει ζωή ενώ στο νεκρό ιστό απουσιάζει ο ρυθμός της ζωής και αρχίζει η αποσύνθεση. Ένα από τα αποτελέσματα της απουσίας του ρυθμού της ζωής είναι και η ασθένεια. Ένας οργανισμός με υψηλή συχνότητα δόνησης ή μία μικρού μήκους κύματος δόνηση και κινείται με μεγάλη ένταση, τότε ο ιστός αυτός εκδηλώνει μια αφθονία ζωής και κάποια ασθένεια ή μικρόβιο δεν μπορούν να του κάνουν τίποτε. Όταν η συχνότητα δόνησης του ιστού είναι χαμηλή τότε θα εκδηλωθεί ασθένεια και τα μικρόβια αρχίζουν αμέσως το έργο τους. Τα γηρατειά είναι αποτέλεσμα απουσίας του ρυθμού της ζωής. Στην πραγματικότητα τα γηρατειά προκαλούνται από το κατακάθισμα αλάτων ασβεστίου που επιδρούν στους ιστούς και τις αρτηρίες, έτσι ώστε τα τοιχώματά τους σκληραίνουν, γίνονται ασβεστώδη και χάνουν τον ηλεκτρισμό τους. Η συσσώρευση της ορυκτής ύλης δεν θα γινόταν εάν η δόνηση ήταν επαρκώς έντονη.

Πως μπορεί ο άνθρωπος να ενσωματώσει στην ύπαρξή του το ρυθμό της ζωής; Οφείλει όσο το δυνατόν γρηγορότερα, να εισάγει στον οργανισμό του μόνο τροφή που έχει αυτό το ρυθμό και το ίδιο ισχύει για το νερό που πίνει, καθώς και οτιδήποτε άλλο. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι εξασφάλισης αυτής της διαδικασίας αλλά μία από τις σπουδαιότερες πηγές ενέργειας της ζωής, αυτού του ρυθμού, είναι μέσω της τροφής του. Ένα κομμάτι κρέας, προέρχεται από ένα σκοτωμένο ζώο, ένα νεκρό ζώο, οπότε το έχει εγκαταλείψει ο ρυθμός της ζωής και είναι βέβαιο, εάν δε διατηρηθεί με τεχνητά μέσα, ότι θα αρχίσει να αποσυντίθεται σε πολύ σύντομο διάστημα. Σε αυτό είναι παρών ο ρυθμός του θανάτου, οπότε θα πρέπει να ξεπερασθεί από τις δυνάμεις της ζωής και δεν έχουμε τίποτε να πάρουμε από αυτό. Μια άλλη αιτία της χαμηλής ζωτικότητας, είναι η διατροφή με μαγειρεμένο φαγητό. Τα φρούτα, οι σπόροι, οι ξηροί καρποί και τα σχετικά, όταν εισέρχονται στο ανθρώπινο σύστημα, είναι ζωντανοί οργανισμοί. Όταν η τροφή μαγειρεύεται, τότε η θερμοκρασία φθάνει σε ένα σημείο όπου η ζωτική αρχή, η αστρική αρχή, που είναι φορέας της ζωής ή πράνα, είναι αδύνατο να διατηρήσει τη συνάφειά της με τη φυσική και αιθερική αρχή. Το αποτέλεσμα είναι ότι το αστρικό κύτταρο συγκρατεί το πράνα και χάνεται. Ένα κύτταρο φτιαγμένο από αυτό το είδος τροφής δεν κατέχει το ρυθμό της ζωής. Από την άλλη, εάν τα κύτταρα είναι οικοδομημένα από ωμή τροφή, δημητριακά, φρούτα κλπ., στην οποία ενυπάρχει ο ρυθμός της ζωής, καθώς διαλύονται στον οργανισμό, θα μεταφέρουν το ρυθμό της ζωής σε ολόκληρο το σύστημα και έτσι τα κύτταρα και οι ιστοί του οργανισμού θα κατέχουν το ρυθμό της ζωής και τα πάντα θα είναι δομημένα και θα εκφράζουν τούτο το ρυθμό σε όλες τις άλλες δραστηριότητές τους. Επίσης το νερό που πίνουμε περιέχει μια σημαντική ποσότητα πράνας, με την προϋπόθεση ότι δεν έχει υποστεί την οποιαδήποτε επεξεργασία όπως απόσταξη, βρασμό κτλ. Μία άλλη και ίσως σπουδαιότερη μέθοδος πρόσληψης πράνας είναι η αναπνοή. Καθώς αναπνέουμε ελκύουμε μια μεγάλη ποσότητα πράνα μέσω των πνευμόνων και από εκεί την προσλαμβάνει το σύστημα. Παράλληλα με την εισπνοή του Πράνα στους πνεύμονες, υπάρχει ένα πρανικό ρεύμα που εισρέει μέσα από το δέρμα και μέσα από ολόκληρο το σώμα, έτσι ώστε ολόκληρο το σώμα ελκύει Πράνα και επομένως προσλαμβάνει το ρυθμό της ζωής. Εάν μπορούσαμε να εμφυσήσουμε το ρυθμό της ζωής σε ένα πτώμα, θα μπορούσαμε να το δούμε να αφυπνίζεται σε μια νέα ζωή και να ανασταίνεται. Τούτο ακριβώς έγινε στο παρελθόν με την ανάσταση των νεκρών από τους αγίους.

Βλέπουμε λοιπόν ότι η ζωή είναι απλώς και καθ΄ ολοκληρία προϊόν ενός ορισμένου ρυθμού, όπως ακριβώς και οτιδήποτε άλλο. Είναι μια εκδήλωση και αποτέλεσμα του μεγάλου συστήματος της Κίνησης. Η δόνηση των δυνάμεων της ζωής, οπουδήποτε και εάν εκφράζεται πρέπει να προκαλεί ζωή και η ζωή δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια δόνηση και κίνηση σύμφωνα με το ρυθμό της ζωής. Η απουσία αυτού του ρυθμού προκαλεί το αντίστροφο αποτέλεσμα, δηλαδή θάνατο.