Συνήθως οι άνθρωποι δε έχουν καμία συναίσθηση των ρόλων που παίζουν. Είναι αυτοί οι ρόλοι. Μερικοί ρόλοι είναι διακριτικοί, άλλοι είναι κραυγαλέα φανεροί και μερικοί απλώς και μόνο για να τραβήξουν την προσοχή των άλλων. Το Εγώ δεν ξέρει ότι η πηγή κάθε ενέργειας είναι μέσα σου, κι έτσι την αναζητεί έξω. Αυτό που επιδιώκει το Εγώ είναι προσοχή σε κάποια μορφή όπως αναγνώριση, έπαινο, θαυμασμό ή απλώς να γίνει αντιληπτό με κάποιο τρόπο, να αναγνωριστεί η ύπαρξή του. Ένας ντροπαλός άνθρωπος που φοβάται την προσοχή των άλλων δεν είναι απαλλαγμένος από Εγώ, αλλά έχει ένα αμφίρροπο Εγώ που θέλει αλλά και φοβάται την προσοχή των άλλων. Η ντροπαλότητα συμβαδίζει συχνά με μια αυτοαντίληψη που είναι κυρίως αρνητική, την πεποίθηση ότι το άτομο είναι ανεπαρκές. Πίσω από κάθε θετική αυτοαντίληψη υπάρχει ο κρυφός φόβος ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί. Πίσω από κάθε αρνητική αυτοαντίληψη υπάρχει η κρυφή επιθυμία να είμαστε οι σπουδαιότεροι ή καλύτεροι από τους άλλους. Το μόνο που χρειάζεται να γνωρίζεις και να παρατηρείς στον εαυτό σου είναι τούτο: Όποτε αισθάνεσαι ανώτερος ή κατώτερος απ’ οποιονδήποτε, αυτό είναι το Εγώ μέσα σου. Μερικά Εγώ, αν δεν μπορούν να πάρουν έπαινο ή θαυμασμό προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή με αρνητική αντίδραση. Μερικά παιδιά το κάνουν αυτό. Κάνουν αταξίες για να κερδίσουν την προσοχή. Ένας πολύ κοινός ρόλος είναι αυτός του θύματος και η μορφή της προσοχής που επιδιώκει είναι συμπόνια ή οίκτος ή το ενδιαφέρον των άλλων για τα προβλήματά μου, «για μένα και την ιστορία μου». Το να νιώθεις θύμα είναι αποτέλεσμα εγωικών προτύπων που έχουμε αναφέρει όπως το να γκρινιάζεις, θιγμένος, προσβεβλημένος κ.α. Στα πρώτα στάδια πολλών σχέσεων από αυτές που αποκαλούμε αισθηματικές, το παίξιμο ρόλων είναι αρκετά κοινό προκειμένου να προσελκύσουμε και να κρατήσουμε όποιον αντιλαμβάνεται το Εγώ ως εκείνον που θα «με κάνει ευτυχισμένο/η». «Θα παίζω αυτό/ήν που θέλεις να είμαι, κι εσύ θα παίζεις αυτήν/όν που θέλω να είσαι». Ωστόσο το παίξιμο ρόλων είναι δύσκολη δουλειά κι έτσι αυτοί οι ρόλοι δεν μπορούν να διατηρηθούν επ’ αόριστον ιδιαίτερα όταν αρχιζετε να συζείτε. Όταν παύουν να παίζονται καλά, τι βλέπεις; Το Εγώ στη φυσική του κατάσταση, γυμνωμένο από τους ρόλους του και τη ματαιωμένη του επιθυμία που μετατρέπεται τώρα σε θυμό, που πιθανότατα κατευθύνεται προς το/τη σύζυγο ή σύντροφο επειδή απέτυχε να απομακρύνει τον υποκείμενο φόβο και την αίσθηση έλλειψης που αποτελούν εγγενές μέρος της εγωικής αίσθησης εαυτού.

Στις παραδοσιακές κουλτούρες που εξελίχθηκαν στους αρχαίους πολιτισμούς άρχισαν να ανατίθενται σε ορισμένους ανθρώπους ορισμένες λειτουργίες όπως κυβερνήτης, ιερέας ή ιέρεια, πολεμιστής, γεωργός, έμπορος κ. α. Αναπτύχθηκε ένα ταξικό σύστημα, στο οποίο η λειτουργία σου, προσδιόριζε το ποιος είσαι στα μάτια των άλλων καθώς και στα δικά σου. Η λειτουργία σου γινόταν ρόλος αλλά δεν αναγνωριζόταν ως ρόλος, ήταν το ποιος ήσουν ή πίστευες πως ήσουν. Στο σύγχρονο κόσμο μας, οι κοινωνικές δομές είναι λιγότερο άκαμπτες, λιγότερο σαφώς καθορισμένες, κι έτσι όλο και περισσότεροι άνθρωποι είναι μπερδεμένοι ως προς το που ανήκουν, ποιος είναι ο σκοπός τους και ακόμα και ποιοι είναι. «Δεν ξέρω πια ποιος είμαι». Το «Δεν ξέρω» δεν είναι σύγχυση. Σύγχυση είναι: «Δεν ξέρω, αλλά θα έπρεπε να ξέρω» ή Δεν ξέρω αλλά χρειάζομαι να ξέρω». Μπορείς να πάψεις να προσβλέπεις σε εννοιολογικούς ορισμούς για να σου δώσουν μια αίσθηση εαυτού; Να πάψεις να προσβλέπεις στη σκέψη για μια ταυτότητα; Αν παραιτηθείς από την πεποίθηση ότι πρέπει να ξέρεις ποιος είσαι, τι συμβαίνει στη σύγχυση; Ξαφνικά εξαφανίζεται. Μπαίνεις σε μια κατάσταση γαλήνης και διαύγειας που είναι πιο κοντά στο ποιος αληθινά είσαι απ’ ότι θα μπορούσε ποτέ να είναι η σκέψη. Όταν προσδιορίζεις τον εαυτό σου μέσω σκέψης τον περιορίζεις.

Σε ότι αφορά στις διανοητικές ή σωματικές ικανότητες (γνώσεις, δεξιότητες, ταλέντα), οι άνθρωποι διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό. Δεν έχει σημασία ποια λειτουργία επιτελείς σ’ αυτό τον κόσμο αλλά αν ταυτίζεσαι με τη λειτουργία σου σε τέτοιο βαθμό ώστε να σε καταλαμβάνει και να γίνεται ένας ρόλος που παίζεις. Όταν είσαι εντελώς ταυτισμένος με το ρόλο συγχέεις ένα πρότυπο συμπεριφοράς με το ποιος είσαι και παίρνεις τον εαυτό σου πολύ στα σοβαρά. Υπάρχουν πολλές προεγκαθιδρυμένες λειτουργίες ή ρόλοι με τους οποίους οι άνθρωποι ταυτίζονται εύκολα και οι οποίοι γίνονται έτσι μέρος του Εγώ. Σε ιεραρχικές οργανώσει όπως στρατός, Εκκλησία, κυβερνητικός θεσμός ή εταιρία. Κοινωνικά αρχέτυπα όπως μεσοαστή νοικοκυρά, σκληρό αντράκι, ξελογιάστρα, κουλτουριάρης. Κι έπειτα υπάρχει ο παγκόσμιος ρόλος του ενηλίκου. Όταν παίρνεις αυτό το ρόλο, παίρνεις τη ζωή και τον εαυτό σου πολύ στα σοβαρά. Ο αυθορμητισμός, η ξεγνοιασιά και η χαρά δεν αποτελούν μέρος αυτού του ρόλου.

Ο τρόπος που μιλάς με το πρόεδρο της εταιρίας μπορεί να είναι διαφορετικός με ανεπαίσθητους τρόπους από το πώς μιλάς με τον επιστάτη του κτιρίου. Το πώς μιλάς σ’ ένα παιδί μπορεί να είναι διαφορετικό από το πώς μιλάς σε έναν ενήλικο. Γιατί συμβαίνει αυτό; Παίζεις ρόλους. Όταν μπαίνεις σε ένα κατάστημα για να αγοράσεις κάτι, μπορεί να πιάσεις τον εαυτό σου να μπαίνει σε προεγκαθιδρυμένους κοινωνικούς ρόλους. Γίνεσαι πελάτης και μιλάς σαν πελάτης. Και μπορεί να αντιμετωπίζεσαι από τον πωλητή που παίζει επίσης ρόλο, ως πελάτης. Μια σειρά προτύπων συμπεριφοράς αποκτημένων μέσω εξαρτημένης μάθησης. Αντί για άνθρωποι, αυτοί που συναλλάσσονται είναι εννοιολογικές νοητικές εικόνες. Η εννοιολογική εικόνα που έχει πλάσει ο νους σου για σένα σχετίζεται με το δημιούργημά του, που είναι η εννοιολογική εικόνα που έχει πλάσει για τον άλλον άνθρωπο. Ο νους του άλλου έχει πιθανώς κάνει το ίδιο, κι έτσι κάθε εγωική διάδραση μεταξύ δύο ανθρώπων είναι στη πραγματικότητα η διάδραση μεταξύ τεσσάρων εννοιολογικών ταυτοτήτων κατασκευασμένων από το νου, που τελικά είναι αποκυήματα της φαντασίας. Δεν πρέπει επομένως να προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι υπάρχουν τόσο πολλές συγκρούσεις στις σχέσεις. Δεν υπάρχει αληθινή σχέση.

Πολλοί ενήλικοι παίζουν ρόλους όταν μιλάνε σε μικρά παιδιά. Τους μιλάνε αφ’ υψηλού. Δεν τους φέρονται σαν να είναι ισότιμα. Το γεγονός ότι προσωρινά γνωρίζεις περισσότερα ή έχεις μεγαλύτερο μέγεθος δε σημαίνει ότι το παιδί δεν είναι ισότιμο μ’ εσένα. Το πιο σημαντικό ερώτημα είναι: Μπορείς να επιτελέσεις τη λειτουργία του γονιού και να την επιτελέσεις καλά, χωρίς να ταυτιστείς μ’ αυτήν, δηλαδή να γίνει ρόλος; Μέρος της απαραίτητης λειτουργίας του να είναι κανείς γονιός είναι να φροντίζει τις ανάγκες του παιδιού, να μην το αφήνει να κινδυνεύει και κάποιες φορές να λέει στο παιδί τι να κάνει και τι να μην κάνει.
Το να δίνεις στα παιδιά αυτό που χρειάζονται μετατρέπεται σε παραχάιδεμα, το να τα εμποδίζεις από το να κινδυνέψουν γίνεται υπερπροστασία και παρεμβαίνει στην ανάγκη τους να εξερευνήσουν τον κόσμο και να δοκιμάζουν να κάνουν πράγματα για τον εαυτό τους. Το να τους λες τι να κάνουν και τι να μην κάνουν γίνεται έλεγχος, αυταρχισμός. Οι γονείς δεν μπορούν να παραιτηθούν από το να είναι γονείς ακόμα κι όταν το παιδί γίνεται ενήλικος. Δεν μπορούν να παραιτηθούν από την ιδέα «Ξέρω ποιο είναι το καλό σου». Αν η επιθυμία τους να ελέγχουν ή να επηρεάζουν τις πράξεις του ενήλικου παιδιού τους εμποδιστεί, θα αρχίσουν να επικρίνουν ή να δείχνουν την αποδοκιμασία τους ή θα προσπαθήσουν να κάνουν το παιδί να αισθανθεί ένοχο, και όλα αυτά σε μια ασυνείδητη προσπάθεια να διατηρήσουν το ρόλο τους, την ταυτότητά τους. Επιφανειακά φαίνεται σαν να νοιάζονται για το παιδί τους και αυτό πιστεύουν και οι ίδιοι, αλλά στην πραγματικότητα νοιάζονται μόνο για τη διατήρηση της ταυτότητας που τους δίνει ο ρόλος. Η ανάγκη του Εγώ να χειρίζεται τους άλλους έτσι ώστε να γεμίσει την αίσθηση έλλειψης που βιώνει συνεχώς κατευθύνεται τότε προς αυτά. «Θέλω να πετύχεις ότι δεν πέτυχα ποτέ εγώ, θέλω να είσαι κάποιος στα μάτια του κόσμου, έτσι ώστε να μπορώ να είμαι κι εγώ κάποιος μέσα από σένα. Μη με απογοητεύσεις. Θυσίασα τόσα για σένα. Η αποδοκιμασία μου για σένα έχει σκοπό να σε κάνει να νιώσεις τόσο ένοχος και άβολα ώστε να συμμορφωθείς τελικά με τις επιθυμίες μου. Και εννοείται βέβαια ότι εγώ ξέρω ποιό είναι το καλό σου. Σ’ αγαπώ και θα συνεχίσω να σ’ αγαπώ αν κάνεις αυτό που ξέρω ότι είναι σωστό για σένα». Αν σου το κάνουν αυτό οι γονείς σου μη τους πεις ότι δεν είναι συνειδητοί και είναι εγκλωβισμένοι στη λαβή του Εγώ, επειδή θα τους κάνει ακόμα λιγότερο συνειδητούς μιας και το Εγώ θα πάρει αμυντική θέση. Αρκεί να αναγνωρίσεις ότι είναι το Εγώ μέσα τους, ότι δεν είναι το ποιοι είναι. Αυτά τα πρότυπα διαλύονται μερικές φορές όταν δεν τους αντιτίθεσαι μέσα σου. Η αντίθεση τους δίνει απλώς ανανεωμένη δύναμη. Ακόμα κι αν οι ίδιοι δεν το κάνουν, εσύ μπορείς τότε να αποδεχτείς τη συμπεριφορά των γονιών σου με συμπόνια χωρίς να χρειάζεται να αντιδράσεις σ’ αυτήν, χωρίς να την προσωποποιείς. Έχε επίσης επίγνωση των δικών σου μη συνειδητών παραδοχών ή προσδοκιών που βρίσκονται πίσω από τις παλιές αντιδράσεις σου προς αυτούς. «Οι γονείς μου πρέπει να αποδέχονται ότι κάνω. Πρέπει να με καταλαβαίνουν και να με δέχονται γι’ αυτό που είμαι». Αλήθεια; Γιατι θα έπρεπε; Το γεγονός είναι ότι δεν το κάνουν γιατί δεν μπορούν. Δεν είναι ακόμα έτοιμοι να αποταυτιστούν από το ρόλο τους. «Ναι αλλά δεν μπορώ να νιώσω ευτυχισμένος και άνετα με το ποιος είμαι αν δεν έχω την έγκριση και την κατανόησή τους». Αλήθεια; Τι σημασία έχει πραγματικά για το ποιος είσαι η αποδοχή ή η αποδοκιμασία τους; «Αν νομίζετε ότι είσαστε τόσο φωτισμένοι, πηγαίνετε και περάστε μια εβδομάδα με τους γονείς σας.», έλεγε ο Ραμ Ντας. Όσο περισσότερο κοινό παρελθόν υπάρχει σε μια σχέση, τόσο περισσότερο παρών χρειάζεται να είσαι, διαφορετικά θα υποχρεωθείς να ζεις το παρελθόν ξανά και ξανά.

http://www.youtube.com/watch?v=gegNMYvY_yg

Επίσης όποιος θέλει μπορεί να κατεβάσει και το βιβλίο:

http://www.filecrop.com/74928339/index.html

Είναι παραπλανητικό να λέμε ότι κάποιος/α επέλεξε μια δυσλειτουργική σχέση ή οποιαδήποτε άλλη αρνητική κατάσταση στη ζωή του. Η επιλογή προυποθέτει συνειδητότητα. Χωρίς αυτή δεν έχεις επιλογή. Η επιλογή αρχίζει από τη στιγμή που αποταυτίζεσαι από το νου και γίνεσαι παρών. Μέχρι τότε είσαι μη συνειδητός από πνευματική άποψη και εξαναγκάζεσαι να σκέφτεσαι, να αισθάνεσαι και να ενεργείς με ορισμένους τρόπους, σύμφωνα με την εκπαίδευση του νου σου. Γι’ αυτό ο Ιησούς είπε: ‘Αφες αυτοις, ου γαρ οιδασι τι ποιουσι’. Δεν συνδέεται με την νοημοσύνη και την υψηλή μόρφωση.

Τώρα σχετικά με τις λάθος σχέσεις, δεν έχει επιλογή ένα μη συνειδητό άτομο. Ο νους εξαρτημένος όπως είναι από το παρελθόν επιδιώκει πάντα να αναδημιουργήσει αυτό που γνωρίζει και με το οποίο είναι εξοικειωμένος. Ακόμα κι αν είναι οδυνηρό τουλάχιστον είναι οικείο. Ο νους εμμένει πάντα στο γνωστό. Το άγνωστο είναι επικίνδυνο επειδή ο νους δεν έχει έλεγχο πάνω του. Γι’ αυτό αντιπαθεί και αγνοεί την παρούσα στιγμή.
Έτσι αυτό το άτομο όντας ταυτισμένο με το νου, μπορεί να αναδημιουργεί ένα πρότυπο που έμαθε στο παρελθόν, στο οποίο η οικειότητα και η κακοποίηση είναι άρρηκτα δεμένες ή μπορεί να υποδύεται ένα νοητικό πρότυπο που έμαθε στην παιδική ηλικία σύμφωνα με το οποίο είναι ανάξια και της αξίζει να τιμωρείται.
Ο/η σύντροφός της/του έχει δικά της/του ασυνείδητα πρότυπα που συμπληρώνουν του πρότυπα του ατόμου που περιγράψαμε. Άρα το άτομό μας έχει δημιουργήσει ένα νοητικό-συναισθηματικό πρότυπο από το παρελθόν και άμα του το πεις τότε δυναμώνεις την ταύτισή του με το νου.

Για να ελευθερώσουμε αυτό το άτομο από αυτή την κατάσταση μπορούμε να του δείξουμε πώς να είναι η παρουσία που παρατηρεί πίσω από τις σκέψεις και τα συναισθήματά του, πώς να ελευθερωθεί από τον συντηρούμενο πόνο και να αποκτήσει επίγνωση του εσώτερου σώματος. Όταν μπορέσει να ξεφύγει από το εξαρτημένο παρελθόν τότε θα έχει επιλογή. Κανείς δεν επιλέγει τη δυσαρμονία και τον πόνο. Αυτά συμβαίνουν επειδή δεν υπάρχει αρκετή παρουσία μέσα μας για να διαλύσει το παρελθόν και ο εξαρτημένος νους διοικεί τη ζωή σου. Πάντα φαίνεται ότι οι άνθρωποι είχαν επιλογή, ότι μπορούσαν να είχαν ενεργήσει διαφορετικά αλλά αυτό είναι μια ψευδαίσθηση. Όσο ο νους σου με τα εξαρτημένα του πρότυπα κυβερνάει τη ζωή σου, όσο είσαι ο νους σου, τι επιλογή έχεις; Καμία. Δεν υπάρχεις καν.

http://www.youtube.com/watch?v=bfKn92klPeU

http://www.youtube.com/watch?v=Yi7BM8XPTfA

quote:

---

Ενσάρκωση:
Είναι κίνηση οργανικής ψυχής όπου ανώτερες, λεπτότερες δονήσεις ακτινοβολούνται συνεχώς προς τα κάτω, μέσα από τα λεπτότερα αυρικά σώματα, προς τα πυκνότερα και τελικά στο φυσικό σώμα. Κάθε σημαντικό στάδιο της ζωής αντιστοιχεί σε νέες και υψηλότερες δονήσεις και στην ενεργοποίηση διαφορετικών τσάκρας. Η πορεία της ενσάρκωσης κατευθύνεται από τον ανώτερο εαυτό και το μοντέλο της παρούσας ζωής τηρείται στο έβδομο στρώμα της αύρας. Το κεθερικό πρότυπο μεταβάλλεται ανάλογα με τις επιλογές του ανθρώπου στην πορεία της ζωής. Κάθως προοδεύει, προοδεύει και η ανθρωπότητα ολόκληρη. Κάθε γενιά μπορεί να αντέξει σε υψηλότερες δονήσεις από την προηγούμενη.
Η προς ενσάρκωση ψυχή συναντιέται με τους πνευματικούς της οδηγούς για να σχεδιάσει τον επερχόμενο βίο. Εξετάζουνε τους προς εκπλήρωση σκοπούς, κάρμα που θα τεθεί και αντιμετωπιστεί και τα αρνητικά συστήματα πεποιθήσεων που θα χρειαστεί να ξεκαθαρίσει μέσα από το βίωμα. Ως γονείς επιλέγονται αυτοί που θα παράσχουν την αναγκαία περιβαλλοντική και φυσική εμπειρία. Η ψυχή αντιλαμβάνεται ένα ατομικό έργο προσωπικής μάθησης και μια "οικουμενική αποστολή" που με την ολοκλήρωση του πρώτου, να μπορεί να εκπληρώση και το δεύτερο.
Το σχέδιο ζωής περιέχει πολλές πιθανές πραγματικότητες που επιτρέπουν ευρεία γκάμα επιλογών της ελεύθερης θέλησης. Εμείς δημιουργούμε την πραγματικότητά μας. Δημιουργείται αυτό που θέλετε, το οποίο τηρείται στο συνειδητό, στο υποσυνείδητο, στο υπερσυνείδητο και στο συλλογικό συνειδητό. Έτσι αυτές οι δυνάμεις δημιουργούν βιώματα σε πολλά επίπεδα της ζωής μας. Οπότε λέγοντας κάρμα μπορούμε να το ορίσουμε ως αίτιο και αποτέλεσμα μακράς περιόδου από διαφορετικά επίπεδα της ύπαρξής μας. Με την "κατάστρωση του σχεδίου" η ψυχή προχωρεί σε βαθμιαία απώλεια της συνειδητοποίησης του πνευματικού κόσμου. Κατά την σύλληψη ενεργειακός δεσμός δημιουργείται μεταξύ ψυχής και γονιμοποιημένου ωαρίου, διαμορφώνεται μια αιθερική μήτρα που προστατεύει την ψυχή.
Καθώς μεγαλώνει το φυσικό σώμα, η ψυχή αισθάνεται το "τράβηγμά" του και συνδέεται συνειδητά με αυτό.
Μόλις ολοκληρωθεί η συνειδητοποίηση, μια ισχυρή λάμψη συνειδητής ενέργειας εμφανίζεται στο σχηματιζόμενο σώμα. Η ψυχή χάνει τη συνειδητότητα, για να την κερδίσει ξανά σιγά-σιγά μέσα στο φυσικό επίπεδο. Η λάμψη αντιστοιχεί με την ώρα των πρώτων κινήσεων του εμβρύου.

---

Ο Θεός βρίσκεται τόσο σ' ένα κομμάτι ξύλο, όσο και σ' ένα ανθρώπινο όν. Η διαφορά είναι ότι το κομμάτι ξύλο δεν γνωρίζει τίποτε για το Θεό, ενώ ο άνθρωπος μπορεί να συνειδητοποιήσει την παρουσία Του, μέσα του.

Σχέση Αίσθησης και Σκέψης
Όλες οι σκέψεις έχουν τη ρίζα τους στην αίσθηση, ότι αν δεν συσσωρευτεί ένας μεγάλος αριθμός αισθήσεων δεν μπορεί να υπάρξει σκέψη. Ο νους όπως τον γνωρίζουμε λέει η Ε. Π. Μπλαβάτσκυ είναι αναλύσιμος σε καταστάσεις συνείδησης διαφορετικής διάρκειας, έντασης, πολυπλοκότητας κτλ., όλες με τελική βάση την αίσθηση (Μυστική Δοξασία). Μερικοί συγγραφείς έχουν προχωρήσει ακόμα περισσότερο, δηλώνοντας ότι όχι μόνο οι αισθήσεις είναι τα υλικά από τα οποία δομούνται οι σκέψεις αλλά ότι οι σκέψεις παράγονται από αισθήσεις, αγνοώντας έτσι τον οποιοδήποτε Στοχαστή, οποιοδήποτε Γνώστη. Άλλοι στο αντίθετο άκρο θεωρούν τη σκέψη σαν αποτέλεσμα της δραστηριότητας του Στοχαστή που αρχίζει από τα μέσα αντί να δέχεται την πρώτη την ώθηση από τα έξω και τις αισθήσεις σαν το υλικό πάνω στο οποίο εφαρμόζει τη δική του έμφυτη ιδιαίτερη ικανότητα και όχι σαν μια αναγκαία κατάσταση της δραστηριότητάς του. Ολόκληρη η αλήθεια βρίσκεται ανάμεσα στις δύο. Οι αισθήσεις πρέπει να επενεργήσουν από τα έξω και ενώ η πρώτη σκέψη θα παραχθεί σαν αποτέλεσμα εντυπώσεων από αίσθηση και οι αισθήσεις θα χρησιμεύσουν σαν η αναγκαία προηγούμενη αιτία της όμως από την άλλη μεριά αν δεν υπήρχε η έμφυτη ικανότητα για σύνδεση των πραγμάτων, αν ο εαυτός δεν ήταν στην ίδια του τη φύση, γνώση , οι αισθήσεις μπορεί να παρουσιάζονταν συνεχώς και ποτέ να μην δημιουργούταν μια σκέψη. Ας δούμε τώρα πως εργάζεται η αίσθηση και η αντίληψη σε μια ειδική περίπτωση. Ας υποθέσουμε ότι νιώθω ένα άγγιγμα στο χέρι μου. Το άγγιγμα προκαλεί, δέχεται σαν απάντηση μια αίσθηση. Η αναγνώριση του αντικειμένου που προκάλεσε την αίσθηση είναι μια σκέψη. Όταν αισθάνομαι ένα άγγιγμα, αισθάνομαι και τίποτα περισσότερο δεν χρειάζεται να προστεθεί, αν μας ενδιαφέρει η καθαρή αίσθηση. Αλλά όταν από το αίσθημα περνάω στο αντικείμενο που το προκάλεσε, αντιλαμβάνομαι το αντικείμενο και η αντίληψη είναι μια σκέψη. Αυτή η αντίληψη σημαίνει ότι σαν Γνώστης αναγνωρίζω μια σχέση ανάμεσα σε μένα και το αντικείμενο, ότι προκάλεσε μια ορισμένη αίσθηση στον Εαυτό μου. Αλλά δε συμβαίνει μόνο αυτό . Γιατί δοκιμάζω και άλλες αισθήσεις από το χρώμα, τη μορφή, την απαλότητα, την θερμότητα, την υφή. Αυτές περνάνε πάλι σε μένα σαν Γνώστη και βοηθούμενος από την ανάμνηση παρόμοιων εντυπώσεων που έχω δεχτεί προηγούμενα αποφασίζω για το είδος του αντικειμένου που το αγγίζει. Σ’ αυτή την αντίληψη των πραγμάτων που μας κάνουν να νιώθουμε βρίσκεται η αρχη της σκέψης. Εκφράζοντας το με συνηθισμένους μεταφυσικούς όρους, η αντίληψη ενός Μη – Εαυτού σαν την αιτία ορισμένων αισθήσεων στον Εαυτό, είναι η αρχή της γνώσης. Καμία ανώτερη εξέλιξη δε θα ήταν δυνατή αν ο άνθρωπος δεν μπορούσε να κάνει τίποτα περισσότερο από το να αισθάνεται. Μόνο όταν αναγνωρίζει τα αντικείμενα σαν αιτίες ευχαρίστησης ή πόνου, μόνο τότε αρχίζει η ανθρώπινη καλλιέργεια του. Από την εγκαθίδρυση μιας συνειδητής σχέσης ανάμεσα στον Εαυτό και το Μη – Εαυτό εξαρτάται ολόκληρη η μελλοντική εξέλιξη και αυτή η εξέλιξη σε μεγάλο βαθμό συνίσταται στο να γίνονται αυτές οι σχέσεις όλο και πιο πολυάριθμες όλο και πιο περίπλοκες όλο και πιο ακριβείς από την πλευρά του Γνώστη.

Ο Θεός βρίσκεται τόσο σ' ένα κομμάτι ξύλο, όσο και σ' ένα ανθρώπινο όν. Η διαφορά είναι ότι το κομμάτι ξύλο δεν γνωρίζει τίποτε για το Θεό, ενώ ο άνθρωπος μπορεί να συνειδητοποιήσει την παρουσία Του, μέσα του.

quote:

---

Απεστάλη: 19/12/2010, 00:10:23 Email στον Συγγραφέα Send ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ a Private Message Απάντηση με Παραπομπή (Quote) Καλησπερα Λορδε

Θελω την γνωμη σου,μαλλον τον στοχασμο σου,για την αποστασηη η μη της λογικης(νου),απο το συναισθημα.

Μπορει καποιος ανθρωπος να λειτουργει μονο με βαση τη λογικη και να αποριπτει καθε συναισθημα, ελεγχοντας το την στιγμη της εκδηλωσης του,η και χωρις να χρειαζεται να το ελεγχει,αν ηδη εχει προαποφασισει την απορριψη του?

Μπορει καποιος ανθρωπος να λειτουργει αντιθετα απο τον παραπανω,προτασοντας μονο συναισθημα?

Σε ποιον απο τους δυο θα εμπιστευοσουν την ζωη σου σε περιπτωση αναγκης?

Και τελος βοηθησε με να καταλαβω,πως γινεται το συναισθημα να ειναι αντιδραση του σωματος στον νου,αφου το σωμα χωρις νου ειναι νεκρο,απραγο.Μηπως το συναισθημα και η λογικη ειναι εκφρασεις του ιδιου νου?Αν το σωμα μεσω του συναισθηματος αντιδρα στον νου,ποιος του δινει την εντολη να το κανει?

Σιγουρα σε βαζω σε κοπο,αλλα πραγματικα θελω να μπω στον στοχασμο σου.

---

Ο Θεός βρίσκεται τόσο σ' ένα κομμάτι ξύλο, όσο και σ' ένα ανθρώπινο όν. Η διαφορά είναι ότι το κομμάτι ξύλο δεν γνωρίζει τίποτε για το Θεό, ενώ ο άνθρωπος μπορεί να συνειδητοποιήσει την παρουσία Του, μέσα του.

quote:

---

Ο Εκπαιδευομενος παρεμενε για τα πρωτα 7 χρονια στο 1ο βαθμο οπου περνουσε καθημερινα δοκιμασιε σκληρες,εξευτελισμους,αγκαριες και πολυ μελετη.
Επειτα στον 2ο βαθμο παρεμενε για 10 χρονια οπου συνεχιζε η σκληρη εκπαιδευση.
Τελικα στον 3ο βαθμο παρεμενε για 15 χρονια οπου η εκπαιδευση γινοταν πιο πνευματικου περιχενομενου.

---

ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΡΟΜΟΣ Η ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕΣ ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟΤΕ ΧΑΡΑΞΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ

quote:

---

Μερικοί συγγραφείς έχουν προχωρήσει ακόμα περισσότερο, δηλώνοντας ότι όχι μόνο οι αισθήσεις είναι τα υλικά από τα οποία δομούνται οι σκέψεις αλλά ότι οι σκέψεις παράγονται από αισθήσεις,

---

Edited by - xristosxatz on 31/07/2013 09:48:50

quote:

---

οι αισθήσεις μπορεί να παρουσιάζονταν συνεχώς και ποτέ να μην δημιουργούταν μια σκέψη

---

Edited by - xristosxatz on 31/07/2013 09:58:52

quote:

---

quote:Μερικοί συγγραφείς έχουν προχωρήσει ακόμα περισσότερο, δηλώνοντας ότι όχι μόνο οι αισθήσεις είναι τα υλικά από τα οποία δομούνται οι σκέψεις αλλά ότι οι σκέψεις παράγονται από αισθήσεις,

Εδω απλα επαναλαμβανεις το ιδιο νοημα η κανω λαθος;

---

Edited by - LordThomas on 31/07/2013 10:20:34

quote:

---

Επισης αν σου ειναι ευκολο βαζε κανενα κομμα για να γινεσαι πιο ευκολα κατανοητος

---

Ο Θεός βρίσκεται τόσο σ' ένα κομμάτι ξύλο, όσο και σ' ένα ανθρώπινο όν. Η διαφορά είναι ότι το κομμάτι ξύλο δεν γνωρίζει τίποτε για το Θεό, ενώ ο άνθρωπος μπορεί να συνειδητοποιήσει την παρουσία Του, μέσα του.

quote:

---

quote:Ο Εκπαιδευομενος παρεμενε για τα πρωτα 7 χρονια στο 1ο βαθμο οπου περνουσε καθημερινα δοκιμασιε σκληρες,εξευτελισμους,αγκαριες και πολυ μελετη.
Επειτα στον 2ο βαθμο παρεμενε για 10 χρονια οπου συνεχιζε η σκληρη εκπαιδευση.
Τελικα στον 3ο βαθμο παρεμενε για 15 χρονια οπου η εκπαιδευση γινοταν πιο πνευματικου περιχενομενου.

Ισως φιλε LordThomas οι αριθμοι αυτοι και γενικοτερα το ολο κλιμα που
περιγραφεις να ειναι η να μην ειναι καθολου τυχαιοι

Οσο αφορα την δικια μου περιπτωση τα νουμερα και οι συγκυριες [στα 24 μου χρονια στους χωρους του εσωτερισμου] ειναι απολυτως ακριβη

Η μονη διαφορα ειναι, οτι εχουν ολα συμβει σαν απο ενα'' αορατο χερι''

---

Ο Θεός βρίσκεται τόσο σ' ένα κομμάτι ξύλο, όσο και σ' ένα ανθρώπινο όν. Η διαφορά είναι ότι το κομμάτι ξύλο δεν γνωρίζει τίποτε για το Θεό, ενώ ο άνθρωπος μπορεί να συνειδητοποιήσει την παρουσία Του, μέσα του.

Σαν απο ενα αορατο χερι, ενοω οτι ολη η διαδικασια που περιεγραψες χρονικα αλλα και συγκυριακα εγιναν με πολυ παρομοιο τροπο ,αλλα δεν μου επιβληθηκαν απο καμμια δυναμη εξωτερικη [τουλαχιστον που να μπορω να την δω και να την ονομασω]

Το γεγονος ειναι οτι μαζευοντα παρα πολλα δεδομενα [σχεδον η ισως και ολα αυτα που περιγραφεις] και αυτο πραγματικα με κανει να αναρωτιεμαι η και να αποριπτω την εκδοχη του τυχαιου

quote:

---

Τιποτα το μεταφυσικο ,τουλαχιστον απο οσο μπορω να αντιληφθω!!

Σαν απο ενα αορατο χερι, ενοω οτι ολη η διαδικασια που περιεγραψες χρονικα αλλα και συγκυριακα εγιναν με πολυ παρομοιο τροπο ,αλλα δεν μου επιβληθηκαν απο καμμια δυναμη εξωτερικη [τουλαχιστον που να μπορω να την δω και να την ονομασω]

Το γεγονος ειναι οτι μαζευοντα παρα πολλα δεδομενα [σχεδον η ισως και ολα αυτα που περιγραφεις] και αυτο πραγματικα με κανει να αναρωτιεμαι η και να αποριπτω την εκδοχη του τυχαιου

---

Edited by - LordThomas on 31/07/2013 11:08:46

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr