---------------------------------------------------
Το θέμα αυτό αποτελεί συνέχεια του:

quote:

---

Εγω φοβαμαι μηπως ειναι το τελευταιο....

---

Eγώ θα πρότεινα να κράτησουν κάποιοι αυτές τις σελίδες σε αρχείο,ώστε μετά τον πόλεμο να τις βλέπουμε και να τις σχολιάζουμε!

Auto to site lei pos to Biblio "Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΑΡ ΕΓΓΥΣ" den ine sosto?

Thanks.
Congratulations on the 3rd ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΑΓΙΩΝ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ (Νο 3

22/Epidis imai toso makria.....kai gia auto argisa na kano arxi sto No 3.... :)
Thanks anyway!
IX
helen

Edited by - IX eleni on 23/10/2005 18:23:39

EDO...
http://www.patrokosmas.gr/periodiko.asp?sitema=1&sitem=11&isue=11&artid=220

Vladimir Mikhaylov : ΑΡΧΗΓΟΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

Alla Mbravo ston STITS ..pou na diabaso ola pou grafi......den tha kimomouna katholou.....asteia!

Έχω κάνει επέμβαση στο αρχικό σου μήνυμα.
Πρόσθεσα το link από το προηγούμενο θέμα, του οποίου αυτό,
αποτελεί τη συνέχεια.

quote:

---

ΜΗΠΩΣ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΤΕ ΚΟΒΟΝΤΑΙ ΤΑ ΡΟΔΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΡΥΟ;
ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΕΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ, ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΚΟΒΟΝΤΑΙ ΙΑNOΥΑΡΙΟ.

---

Κατι μου θυμιζει αυτο....

Ποταμάκι, Γερμανία 1914: (προβλέψεις γνωστές ως "Feldpostbriefe")
"Και τελικά η Ρωσία θα επιτεθεί στη Γερμανία...."
Brandt, Γερμανία 1962:
"Είδα τις ρωσικές δεξαμενές Μάρτιος σε Rottenburg (neckar), ήταν μια misty και νεφελώδης ημέρα."

Eilert (ιάσπιδα), Γερμανία 1833:
"Από την ανατολή αυτός ο πόλεμος θα ξεσπήσει. Εκφοβίζομαι της ανατολής. Αυτός ο πόλεμος θα ξεσπήσει πολύ γρήγορα."

Curique 1872:
"Ένας φοβερός πόλεμος θα ακολουθήσει. Ο εχθρός θα πλησιάσει από την ανατολή όπως μια πλημμύρα. "

Μέρος δύο: Λεπτομερή οράματα
Αδελφός Adam, Wuerzburg 1949:
"Ο πόλεμος ξεσπώ στο νοτιοανατολικό σημείο, αλλά αυτό είναι μόνο ένα Ruse. Κατά συνέπεια η αντίθεση πρόκειται να παραπλανηθεί Η Ρωσία προετοίμασε πολύ το σχέδιο επίθεσής της. Κάθε ρωσικός ανώτερος υπάλληλος έχει τη διαταγή μετακίνησης ήδη στην τσάντα και περιμένει μόνο τη λέξη. Κατ' αρχάς, η κύρια ώθηση επηρεάζεται ενάντια στη Σουηδία και κατευθύνεται έπειτα ενάντια στη Νορβηγία και τη Δανία."
[ Λίγο περαιτέρω σε τον λέει: ]
"Συγχρόνως τα τμήματα του ρωσικού στρατού θα προωθήσουν από τη δυτικά Πρωσία, τη Σαξωνία και Thuringia στο Ρήνο, προκειμένου να κερδηθεί ο έλεγχος Calais και της ακτής καναλιών. Στο νότο ο σοβιετικός στρατός θα προσχωρήσει στο γιουγκοσλαβικό στρατό. Οι στρατοί τους θα συνασπίσουν για να σπάσουν μέσα στην Ελλάδα και την Ιταλία. Ο ιερός πατέρας πρέπει να φύγει. Πρέπει να φύγει γρήγορα, προκειμένου να δραπετευθεί το λουτρό αίματος. Οι καρδινάλιοι πέφτουν και οι επίσκοποι είναι επίσης θύματα. Κατόπιν θα προσπαθήσουν να προωθήσουν από την Ισπανία και τη Γαλλία στην ατλαντική ακτή προκειμένου να ενώσουν με το στρατό που παλεύει στο Βορρά και για να ολοκληρώσουν στρατιωτικό encirclement της ευρωπαϊκής ηπειρωτικής χώρας. Ο τρίτος ρωσικός στρατός, που αναθέτει αυτό πρόκειται να καταλάβει τις αριστερές κενές περιοχές και να ενισχύσει τον εσωτερικό κομμουνισμό -- έδρα του κομμουνιστικού κόσμου η κυβέρνηση δεν πρέπει να είναι Μόσχα, αλλά Βαμβέργη -- δεν θα χρησιμοποιηθεί πλέον, επειδή ο στρατός είναι διαταραγμένος στην πρόοδό του λόγω των επαναστάσεων στο νότο και είναι στη γρήγορη διάλυση, ενώ ένας μεγάλος μονάρχης που καθορίζεται από το Θεό θα επιτεθεί στο στρατό στο Βορρά στο Niederrhein και θα τον εξουδετερώσει με τα πιό σύγχρονα όπλα.
"Στη Σαξωνία, όπου ο πίσω-πλημμυρίζοντας στρατός τοποθετείται πάλι στη μάχη, θα χτυπηθεί και θα καταστραφεί. Κατά συνέπεια ο πόλεμος ολοκληρώνεται στη Γερμανία. Το υπόλοιπο των παραπαιόντων στρατών της Ρωσίας θα ακολουθηθεί βαθιά στα εσωτερικά μέρη της Ρωσίας και θα σκουπιστεί έξω."
Αδελφή 'ελενα Aiello Ιταλία, (1959 - 1961)
"... ένας άλλος φοβερός πόλεμος θα προέλθει από την ανατολή στη δύση. Η Ρωσία με τα μυστικά όπλα της μάχεται την Αμερική, θα υπερβεί την Ευρώπη. Ο ποταμός Ρήνος θα ξεχειλίζει με τα corpses και το αίμα. Η Ιταλία θα παρενοχληθεί επίσης από μια μεγάλη επανάσταση, και ο παπάς θα υποφέρει τρομερά."
Μια αδελφή της βασίλισσας Brigite Order, Ρώμη (που δημοσιεύεται το 1970)
"Ο πόλεμος τρίτων κόσμων θα αρχίσει μερικές ημέρες μετά από τη δολοφονία ενός ηγέτη στον τομέα της Γιουγκοσλαβία-Ουγγαρίας."
Θ*Ιοσεφ Kugelbeer - seer του Vorarlberg (1922)
"Ολονυκτίς η επανάσταση των κομμουνιστών μαζί με τις εθνικές ενάρξεις σοσιαλιστών. Υπάρχει μια θύελλα πέρα από τα μοναστήρια και clergymen. Στους πρώτους ανθρώπους μην θελήστε να τον θεωρήσετε, τόσο εκπληκτικά θα συμβεί. Πολλοί θα φυλακιστούν και θα εκτελεσθούν. Ο καθένας φεύγει στα βουνά. Το Pfaender (βουνό) είναι πλήρες των ανθρώπων."
"Όπως μια αστραπή από τον εύθυμο ουρανό η επανάσταση της Ρωσίας σκουπίζει κατευθείαν πρώτα στη Γερμανία, έπειτα στη Γαλλία, την Ιταλία και την Αγγλία."
"Η αναστάτωση αρκετά ξαφνικά θα προέλθει από τη Ρωσία. Όπου σάλοι και καταστροφή. Οι περιοχές του Ρήνου καταστρέφονται με τα αεροπλάνα και τους εισβάλλοντας στρατούς."
"... η μαζική πείνα και η πείνα, άνθρωποι θα αλέσουν το φλοιό, προκειμένου να γίνει το αλεύρι επίσης η χλόη στα λιβάδια θα χρησιμοποιηθεί ως τρόφιμα."
"Η γη είναι ένας τομέας πτωμάτων, όπως μια έρημο. Οι άνθρωποι βγαίνουν ήσυχα, εκφοβισμένος από τα σπίτια τους. Τα corpses συλλέγονται στα βαγόνια εμπορευμάτων και θάβονται στους μαζικούς τάφους. Ούτε οι σιδηρόδρομοι ούτε τα σκάφη δεν λειτουργούν, ούτε αυτοκίνητα όπως στους προηγούμενους χρόνους. Τα εργοστάσια δεν λειτουργούν, ο γρήγορος ρυθμός των προηγούμενων χρόνων έχει σταματήσει."
Θ*Ιοσεφ Stockert (1947)
"Οι δεξαμενές κυλούν τη Γερμανία. Αυτές οι δεξαμενές θα προέλθουν από την ανατολή και θα οδηγήσουν με τη μεγάλη ταχύτητα στη δύση. Όπου τα εμπόδια τίθενται με τον τρόπο τους, ισιώνουν όλα στο έδαφος. Σε τρεις αιχμές λόγχης τραβούν στη δύση, κατά μήκος της Βόρειας Θάλασσας, στην κεντρική Γερμανία και στο νότο κατά μήκος των ορών (όσο μπορώ να θυμηθώ). Λόγω του φόβου οι άνθρωποι θα φύγουν στη δύση. Στη Γαλλία οι δρόμοι θα φραχτούν με τους φεύγοντας ανθρώπους και τα αυτοκίνητα που δεν μπορούν να πάνε προς τα εμπρός και δεν μπορούν να επιστρέψουν. Οι άνδρες και οι γυναίκες χρησιμοποιούνται από τον εχθρικό στρατό. Εκείνοι που αρνούνται [ διαταγές ] πυροβολούνται .... Τρόφιμα και όλα ότι οι εχθρικές ανάγκες στρατού λαμβάνονται από τον πληθυσμό. Τα στρατεύματα δεξαμενών των Ρώσων θα έρθουν μέχρι το Ρήνο. Ολόκληρη η χώρα θα είναι πλήρης των παράξενων στρατιωτών που δολοφονούν και βιάζουν τις γυναίκες χωρίς έλεγχο. Οι άνθρωποι δεν κατέχουν ούτε την ιδιοκτησία ούτε τίποτ' άλλο. Πολλοί δεν θα έχουν ένα σπίτι και θα πρέπει να ζήσουν στο κρύψιμο των θέσεων."
Prokop, δασικός ο herdsman, Zwiesel (1887-1965)
"Ύπνος ι και ύπνος όχι όταν βρίσκομαι στην καλύβα μου τη νύχτα. Αλλά πράγματα βλέπω, εκφοβισμός. Δεν κοιμάμαι επειδή μπορώ να ακούσω τους ταύρους μου έξω εκεί και ακούω τον αέρα και τη βροχή. Μόλις είδα τη φέρνοντας πυρκαγιά αέρα και όλα τα δέντρα να καψουν όπως τις αντιστοιχίες. Μια άλλη φορά είδα ότι όλα είναι στην αποσύνθεση, κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να φανεί και κανένα σπίτι, μόνο καταστροφές και συντρίμμια. Και επανειλημμένως τα σύννεφα έρχονται, πυρκαγιά-κόκκινο, και αυτό λάμψεις, αλλά δεν βροντά."
"Μόλις όλα είναι σκοτεινά κάτω στην οδό Waldhaus [ σχόλιο των ΕΔ: δρόμος κοντά σε Zwiesel ]. Κάποιος πηγαίνει γύρω με έναν καίγοντας κλάδο και φωνάζει: "Είναι το ι πραγματικά τελευταίο; Είναι ι πραγματικά ακόμα μοναδικό;" Και πάλι ο ουρανός γίνεται κίτρινος όπως ένα λεμόνι όπως κρεμά μακριά κάτω στον ορίζοντα. Κανένα πουλί δεν τραγουδά. Δεν βρίσκω οποιοδήποτε ταύρο ή ύδωρ άλλο. Ούτε στο βουνό ούτε κάτω στο REGEN (σχόλιο των ΕΔ: ποταμός κοντά σε Zwiesel) δεν θα βρείτε οποιαδήποτε πτώση. Έπρεπε να έρθει με τέτοιο τρόπο, επειδή οι άνθρωποι πιστεύουν σε τίποτα. Ο καθένας φαίνεται να σκέφτεται ότι ζει για πάντα και ο καθένας σκέφτεται αυτό που εμφανίζεται να είναι και μπορεί ακόμα να γίνει. Θα υπάρξει ένας χρόνος όταν αρχίζουν να γίνονται τρελλοί και να σκέφτονται όλοι ότι μπορούν να ζήσουν από τη σύνεση και όχι από την εργασία. Εκείνοι που η εργασία θα είναι λιγότεροι και λιγότεροι. Εκείνοι που ζουν από λειτουργώντας θα γίνουν πιό πολυάριθμοι. Να κυβερνήσει είναι έτσι ευκολότερη από για να εργαστεί."
Sepp Wudy, του αγρότη farmhand (πεθαμένος στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο):
"Όπως Sepp κλήθηκε μέχρι τον πόλεμο [ παγκόσμιος πόλεμος Ι ] είπε ότι δεν θα επέστρεφε επειδή πρέπει να πεθάνει στον πάγο και το χιόνι. Όπως συνέβη, χάθηκε κατά τη διάρκεια του παγκόσμιου πολέμου στους δολομίτες. Αυτό δεν είναι ο τελευταίος πόλεμος (1$ος παγκόσμιος πόλεμος), Sepp εν λόγω, επειδή έπειτα σύντομα θα υπάρξει άλλος, και μόνο μετά από αυτό ο τελευταίος έρχεται. Αυτός ο τελευταίος ένας είναι πιό φοβερός από άλλος ένας. Για να ξέρετε τι θα είναι όπως στο χρόνο, θα είστε σε θέση να μιλήσετε στον ξάδελφό σας στη Βιέννη από το σπίτι σας, και εάν τον χρειαστήκατε γρήγορα αυτός θα μπορούσατε να είστε με σας μέσα σε μια ώρα.
"Το Βοημίας δάσος μια ημέρα θα καεί όπως μια σιταποθήκη αχύρου. Μην τρέξτε μακριά όταν πετούν τα γκρίζα πουλιά. Εάν βλέπετε αυτό, ξέρτε ότι το τέλος είναι κοντινό και έχει αρχίσει ήδη. Θα είναι έπειτα όπως εκατό έτη πριν. Τόσο πολύ οι άνθρωποι ξαναρίχνονται και με αυτό θα τιμωρηθούν για την απειθαρχία τους.
"Έχετε το γεύμα μπροστά από σας και δεν έχετε την άδεια για να το φάτε, επειδή σας φέρνει το θάνατο και έχετε το ύδωρ και δεν μπορείτε να το πιείτε, επειδή θα σήμαινε επίσης το θάνατό σας. Από το Osser (βουνό στο βαυαρικός-Βοημίας όριο) θα υπάρξει ακόμα μια πηγή ύδατος -- εκεί μπορείτε να πιείτε. Ο αέρας διαβρώνει στο δέρμα όπως ένα δηλητήριο. Τεθειμένοι σε όλο τον ιματισμό έχετε και δεν αφήνετε ακόμη και την άκρη της μύτης σας να παραμείνει αποκαλυμμένη. Η θέση οι ίδιοι σε μια τρύπα και περιμένει μέχρης ότου είναι πέρα από όλους. Δεν θα διαρκέσει πολύ. Ή ψάξτε μια σπηλιά στα βουνά. Όταν χαλαρός η τρίχα σας αυτό σας έχετε πάρει. Πάρτε ένα Kronwittbirl (φρούτα ιουνιπέρων) στο στόμα. Αυτό θα βοηθήσει. Και μην πιείτε το γάλα για (τουλάχιστον) οκτώ εβδομάδες.
"Θα είναι κακό, και οι πρόσφατος-γεννημένοι θα πρέπει να μάθουν να γράψουν και να διαβάσουν εκ νέου. Η αιτία θα είναι ότι οι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν το διάβολο άλλο, επειδή είναι ντυμένος υπέροχα και υπόσχεται όλα σε τους.
"Όταν καμία κουκουβάγια δεν φωνάζει άλλο και οι λαγοί έρχονται στο σπίτι και καταρρέουν, κατόπιν πηγαίνετε μακρυά από το ύδωρ και μην κόψτε τη χλόη. Σε αυτούς τους χρόνους δεν θα υπάρξουν άλλα σύνορα ενάντια στη Βαυαρία, αλλά τα σύνορα θα είναι εγώ δεν μπορούν να πουν." [ Σχόλιο των ΕΔ: Το Wudy έζησε στη Βοημία, λίγα μίλια μακρυά από τα σύνορα στη Βαυαρία. Αυτά τα σύνορα δεν υπάρχουν άλλο δεδομένου ότι οι Τσέχοι προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.)
"Εντούτοις, τι λέω; Δεν σας αφορά αλλά το λέει στα παιδιά και στα εγγόνια σας. Θα πρέπει να το αντιμετωπίσουν και θα δοκιμάσουν το υπόλοιπο της ιστορίας. Επίσης δεν καταλαβαίνω εκείνων που δεν έχουν καμία σεμνότητα καθόλου. Οι άνθρωποι θα γίνουν όλο και περισσότερο βάση και άθεοι, έτσι τα πράγματα πρέπει να έρθουν σε ένα κεφάλι. Στο τέλος [ Ευρώπη ] θα είναι όπως [ ήταν ] εκατό έτη πριν. Βλέπω ακόμη και περισσότεροι, αλλά δεν μπορώ να το καταλάβω και δεν μπορώ να το πω. Με την πτώση της πίστης όλα πηγαίνουν προς τα κάτω, και όλα παίρνουν ταραγμένα. Κανένας δεν βλέπει σαφώς. Η ελίτ δεν θεωρεί ήδη τίποτα καθόλου, οι μάζες θα γίνουν τρελλές. Στην εκκλησία παίζουν τη μουσική χορού και ο εφημέριος θα τραγουδήσει σε την. Κατόπιν χορεύουν επίσης, αλλά εξωτερικό θα υπάρξει το ουράνιο σημάδι, το οποίο αναγγέλλει την αρχή της μεγάλης αναστάτωσης. Θα υπάρξει μια φωτεινότητα στο Βορρά, όπως ποτέ πριν από, και έπειτα η πυρκαγιά θα αυξηθεί επάνω σε όλους γύρω.
"Πηγαίνετε στη Βαυαρία, όπου ευλογημένη Mary προστατεύει τους ανθρώπους αλλά εκεί επίσης όλοι θα είναι χαοτικοί.
Όλα θα έρθουν όπως το Stormberger έχουν πει, αλλά δεν είπε όλα ή δεν τον κατάλαβαν. Επειδή θα είναι χειρότερο από κακό." [ Σχόλιο των ΕΔ: Το Stormberger είναι ένα άλλο seer που έζησε περίπου 50-75 έτη πριν σχεδόν στην ίδια περιοχή, οι προβλέψεις του είναι ακόμα γνωστές εκεί σήμερα. ]
"Ο αγρότης, λέει αυτό στα παιδιά σας: θα τρέξουν στο βουνό όταν συντρίβουν όλα. Είμαι μόνο ένα farmhand και δεν ξέρω εάν είναι ένα καλό ή κακό πνεύμα που μου παρουσιάζει όλα αυτά τα πράγματα. Αλλά ξέρω ότι θα συμβεί."
Θ*Ιοσεφ Naar, αποκαλούμενο "Fuhrmannl", Βοημία (1691-1763)
"Μόνο μερικοί άνθρωποι θα επιζήσουν του μεγάλου πολέμου. Η περιοχή Pilsen θα βρεθεί στην έκβαση. Ποιος δεν είναι τουλάχιστον δύο μίλια απόμακρος από αυτήν την θέση, πρέπει να σέρθεί μακριά σε ετοιμότητα και τα πόδια επειδή όλα καταστρέφονται -- σώμα και ψυχή. Τα σημάδια του μεγάλου παγκόσμιου πολέμου είναι: εάν ο τρόπος στο δάσος είναι κλειστός με τα εμπόδια και τις ξύλινες κλειδαριές εάν οι δρόμοι σιδήρου χτίζονται από το δάσος της Βοημίας και γύρω και οι άνθρωποι ταξιδεύουν στα φλογερά αυτοκίνητα. Ο τελευταίος "πετώντασ" δρόμος θα χτιστεί κοντά στο βουνό Kubani, (1362m υψηλό). Στα σπίτια οι αλεπούδες και οι λαγοί πηγαίνουν μέσα και έξω τα παράθυρα, όπου nettles αυξάνονται. Η πόλη της Πράγας θα καταστραφεί. Το σύνολο της Βοημίας θα εγκαταλειφθεί. Από μακρυά τους ανθρώπους θα επιστρέψει για να κοιτάξει γύρω."
Αγρότης Eilert (ιάσπιδα) (1764-1833)
"το βράδυ κάποιος θα πει: Ειρήνη, ειρήνη. Αλλά δεν υπάρχει καμία ειρήνη, και το πρωί που οι εχθροί στέκονται ήδη πριν από τις πόρτες. Αλλά δεν διαρκεί πολύ, και εκείνοι θα είναι στην ασφάλεια που έχουν βρεί μια καλή κρύβοντας θέση για μόνο μερικές ημέρες. Επίσης, η διαφυγή θα είναι πολύ γρήγορη .... Από την ανατολή αυτός ο πόλεμος θα ξεσπήσει. Εκφοβίζομαι της ανατολής. [ Πρώτα ] οι στρατιώτες μας θα πάνε στα σύνορα, σύντομα έκτοτε επιστρέφοντας το σπίτι ήρεμα. Αλλά μετά βίας είναι στο σπίτι πότε ο εχθρός είναι εκεί σε τέτοια δύναμη που είναι σαν αυξήθηκαν όπως τα μανιτάρια από το έδαφος. [ Σχόλιο των ΕΔ: Αυτό είναι υποδηλωτικό της κατάρρευσης του σύμφωνου της Βαρσοβίας και της απόσυρσης της σοβιετικής στρατιωτικής δύναμης από την κεντρική Ευρώπη, που ακολουθούνται από το γερμανικό αφοπλισμό και τη γρήγορη επιστροφή των ρωσικών στρατευμάτων. ]
"Μια μάχη θα πραγματοποιηθεί στο δέντρο σημύδων μεταξύ Unna, Hamm και Werl. Εκεί τα έθνη από το μισό πέρα από τον κόσμο θα αντιμετωπίσουν το ένα το άλλο. Μόνο οι μερικοί Ρώσοι θα πάρουν πίσω στο σπίτι να πουν της ήττας τους .... Πρώτα η στίλβωση θα έρθει, κατόπιν θα παλεψουν ενάντια στους καταπιεστές τους και θα πάρουν τελικά έναν βασιλιά.
"Μια σημαντική μάχη θα κρατηθεί μεταξύ Unna και Hamm. Κάποιος πρέπει να ρίξει τα βαγόνια εμπορευμάτων και τις ρόδες στο ύδωρ, διαφορετικά οι φεύγοντας εχθροί το παίρνουν όλα με τις. Η μάχη, η νίκη, η διαφυγή θα ακολουθήσει τόσο γρήγορα η μια μετά από την άλλη, ότι αυτή που μπορεί να κρυφτεί για μόνο έναν σύντομο χρόνο θα δραπετεύσει τον κίνδυνο. Στην Κολωνία η τελευταία μάχη θα πραγματοποιηθεί."
Θ*Ιοχανν Peter Knopp βον Ehrenberg (1714-1794)
"Τα σκάφη χωρίς άλογα έρχονται επάνω στο Ρήνο, μεταφορές που οργανώνονται χωρίς άλογα αλλά με έναν ήχο βουίσματος. Κατόπιν, όταν δεν το θεωρεί κανένας, θα υπάρξει ένας πόλεμος όπως εκεί δεν ήταν ποτέ πριν από .... Οι αλλοδαποί θα καταλάβουν το Ρήνο, αλλά θα νικηθούν μετά από τη σκληρή αντίσταση .... Όταν τη γέφυρα στην Κολωνία θα τελειώσουν, οι πολεμιστές θα περάσουν άμεσα αυτήν την γέφυρα. Εκείνοι που ζητούνται [ ως ενισχύσεις ] επιτέλους έρχονται όταν είναι από μπροστά όλα. "
Muehlhiasl από Apoig (1753 - 1830;)
[ Σχόλιο των ΕΔ: Το Muehlhiasl και Stormberger θα μπορούσαν να είναι το ίδιο πρόσωπο, αν και οι ιστορικοί είναι αβέβαιοι. ]
"Όλα αρχίζουν όταν πετά ένα μεγάλο πουλί ή ένα ψάρι πέρα από το δάσος [ σχόλιο των ΕΔ:ένα μεγάλο αεροσκάφος πέταξε πέρα από το βαυαρικό δάσος αμέσως πριν από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. ] -- έπειτα ο πόλεμος έρχεται, και ο περαιτέρω και έπειτα τελευταίος θα έρθει. Πότε έρχεται;
"Τα παιδιά σας δεν θα το δοκιμάσουν, αλλά τα εγγόνια σας μπορούν να δουν τις αρχές. Τα κόκκινα [ οι ΕΔ, η αρχική γερμανική λέξη είναι "Rotjankerl" ] θα έρθουν στους νέους δρόμους. Αλλά δεν συναντούν το Δούναβη. Ένας μεγάλος πόλεμος θα έρθει. Ο μικρός τον αρχίζει, και ο μεγάλος συναντά το ύδωρ και κάνει ένα τέλος σε τον. Ο πόλεμος θα προέλθει από την ανατολή και θα τελειώσει στη δύση, [ αλλά ] ο τελευταίος πόλεμος θα είναι ο συνολικός καταστροφέας (ΕΔ, der Bankabraeumer]. Όταν δεν καταλαβαίνετε τους ανθρώπους συναντιέστε, δεν είναι μακριά στη φοβερή ημέρα. Οι άνθρωποι δεν έχουν δει ποτέ τόσες πολλές πυρκαγιές και έχουν αισθανθεί τόσο πολύ σίδηρο πριν. Όλα θα είναι στην αναταραχή. Εκείνοι που επιζούν πρέπει να έχουν έναν προσδιορισμό σιδήρου. Αλλά η πάλη δεν θα διαρκέσει πολύ. Τίποτα δεν θα βοηθήσει εκείνων σχετικών, ακόμα κι αν θεωρούν πάλι και προσεύχονται στο Θεό. Θα γίνουν άρρωστοι και κανένας άνθρωπος δεν θα είναι σε θέση να τους βοηθήσει. Δεν θα διαρκέσει για μια μακριά χρονική περίοδο. Όλοι θα συμβεί τόσο γρήγορα να μην μπορεί να το θεωρήσει κανένας, αλλά υπάρχει πολύ αίμα και πολλά corpses. Θα συμβεί τόσο γρήγορα να μην πρέπει να κάμψει κάτω κάποιος που έχει δύο φραντζόλες του ψωμιού κάτω από το βραχίονά του και ρίχνει μια από τις, για να το επιλέξει επάνω επειδή μια φραντζόλα θα είναι αρκετές. Ο πόλεμος δεν θα τελειώσει έως ότου σταματούν τα πουλιά θανάτου. Όταν βρίσκετε κατόπιν μια αγελάδα εκτός από το Δούναβη, στην αγελάδα πρέπει να δοθεί ένα χρυσό κουδούνι.
"Εκείνοι που αρχίζουν εκ νέου θα χτίσουν μια εκκλησία και θα εγκωμιάσουν το Θεό. Εκείνοι που επέζησαν θα πουν ο ένας στον άλλο "τον αδελφό, είναι εσείς που ζείτε ακόμα;" και θα χαιρετήσει ο ένας τον άλλον με "τον Ιησού Χριστό εγκωμιάζεταϊ" Αυτό δεν θα είναι αποκλειστικά μόνο με μας, αλλά σε όλο ολόκληρο τον κόσμο, και σωστός θα γίνει δεξιά πάλι και η ειρήνη θα κυβερνήσει χίλια έτη."
Anton Johansson, Σουηδία (1858-1909)
[ Θλιμμένα δεν έχω καμία κυριολεκτική έκδοση των προβλέψεών του, αλλά είναι αρκετά ευρέως γνωστός για ακριβώς να προβλέψει τη βύθιση τιτανικό και ονομάζοντας ένα από τα θύματά του, ο εκατομμυριούχος John Jacob Astor VI Johansson πρόβλεψε τα γεγονότα του παγκόσμιου πολέμου Ι, ακριβώς προβλεφθείς σεισμός του Σαν Φρανσίσκο του 1906 και μια ηφαιστειακή έκρηξη το 1902 που κατεδάφισαν την πόλη του ST Pierre, Mertinique. Είπε ότι ο πόλεμος τρίτων κόσμων θα ξεσπούσε "στο τέλος της αρχήης Ιουλίου, Αυγούστου." Περαιτέρω της προστιθέμενος: "Δεν ξέρω το έτος."
Το Johansson πρόβλεψε τις ακόλουθες λεπτομέρειες:
1) Η Ινδία θα καταληφθεί από την Κίνα.
2) Οι νέες ασθένειες που χρησιμοποιούνται ως όπλα θα αναγκάσουν 25 εκατομμύριο ανθρώπους για να πεθάνουν.
3) Η Περσία και η Τουρκία θα κατακτηθούν από αυτά που φαίνονται να είναι ρωσικά στρατεύματα.
4) Revolutionaries θα υποκινήσει την ανησυχία και τον πόλεμο στην Ινδία και την Αίγυπτο για να διευκολύνει το επάγγελμα της Ινδίας και της Ευρώπης.
5) Οι Ρώσοι θα κατακτήσουν τα Βαλκάνια.
6) Θα υπάρξει μεγάλη καταστροφή στην Ιταλία.
7) Η "κόκκινη θύελλα" θα πλησιάσει τη Γαλλία μέσω της Ουγγαρίας, της Αυστρίας, της βόρειας Ιταλίας και της Ελβετίας. Η Γαλλία θα κατακτηθεί από μέσα και έξω.
8) Οι αμερικανικές αποθήκες ανεφοδιασμού θα περιέλθουν στα ρωσικά χέρια.
9) Η Γερμανία θα επιτεθεί από την ανατολή.
10) Θα υπάρξει ένας εμφύλιος πόλεμος, Γερμανοί θα παλεψουν ενάντια σε Γερμανούς.
11) Η ανατολική ομάδα θα προκαλέσει έναν εμφύλιο πόλεμο στην Αγγλία.
12) Η Ρωσία θα οδηγήσει μαζική επίθεση ενάντια στις Ηνωμένες Πολιτείες, έτσι οι ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ δυνάμεις θα αποτραπούν από την ενισχύοντας Ευρώπη.
13) Τα νέα όπλα θα προκαλέσουν τους τεράστιους τυφώνες και firestorms στις ΗΠΑ όπου οι μεγαλύτερες πόλεις θα καταστραφούν.

-
Μέχρι το 1999 είχαν πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα 172 γεωτρήσεις και από αυτές μόνο οι 12 έγιναν στο Αιγαίο. Η πρώτη φορά που πραγματοποιήθηκε γεώτρηση στο Νότιο Αιγαίο ήταν κατά την περίοδο 1963-1965 όταν η εταιρία “SAFOR” πραγματοποίησε στη Ρόδο δυο χερσαίες γεωτρήσεις που απέβησαν άγονες.

Αλλη μια εταιρία επεχείρησε έρευνες στο Νότιο Αιγαίο ήταν η εταιρία OCEANIC, αμερικανικών συμφερόντων, κάνει έρευνες στο Αιγαίο αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Με την ανατροπή της Χούντας η κυβέρνηση Καραμανλή κάνει σύμβαση μεταξύ της ελληνικής Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίου (ΔΕΠ) και της DENISON CORPORATION, που είναι μια από τις δυο ισχυρότερες στην αγορά πετρελαιοειδών στον κόσμο. Αυτή η σύμβαση Καραμανλή προέβλεπε γεωτρήσεις στη Θάσο και επέκτασή τους σε ολόκληρο το Αιγαίο.

Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία έβγαλε το ωκεανογραφικό “ΧΟΡΑ” το 1976 οι έρευνες συνεχίστηκαν. Όταν ανέλαβε ο Ανδρέας Παπανδρέου οι έρευνες διενεργήθηκαν από το 1981 έως το 1986 με την διαφορά ότι στο παιχνίδι μπήκε τότε και η ARAMCO, η οποία μαζί με την DENISON διεκδικούσαν τα πετρέλαια στο Αιγαίο. Διευκρινίζουμε ότι η ARAMCO αποτελούσε τότε κοινοπραξία των εταιριών TEXACO, SOCAL, ESSO, MOBIL. Η DENISON ανήκε στην πολυεθνική OXYDENTAL (του Αrmand Hammer, ο οποίος είχε αναλάβει διαμεσολαβητικό ρόλο μεταξύ Ρήγκαν και Γκορμπατσόφ για να φθάσουν στη συμφωνία της Γιάλτας) και υποστηριζόταν από το Σταίητ Ντηπάτρμεντ.

Όταν η ΟΧΥDENTAL άρχισε να αισθάνεται την ασφυκτική πίεση της Αραβικής ΑRAMCO και την διάθεση του Παπανδρέου να δώσει το φιλέτο του «Μπάμπουρα» στους Αραβες ζήτησε την παρέμβαση του Στέιτ Ντηπάρτμεντ. Ακολούθησε το 1987 η ανοιχτή απειλή του Τούρκου πρωθυπουργού Τουργκούτ Οζάλ να απειλήσει με πόλεμο την Ελλάδα. Για όσους θυμούνται τότε ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που αμφισβητήθηκε ανοιχτά η ισορροπία 7 προς 10. Στις εφημερίδες της εποχής έκανε την εμφάνισή του ένα έγγραφο αυτό (με ημερομηνία 21 Μαρτίου 1987) το οποίο είχε την υπογραφή του τότε υπουργού Αμυνας της Αμερικής Κάσπαρ Ουάϊνμπεργκερ και απευθυνόταν στον αρχιστράτηγο του ΝΑΤΟ Ρίτσαρντ Περλ το οποίο έδωσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στους Τούρκους να αμφισβητήσουν το νομικό καθεστώς της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο.

Όταν το ωκεανογραφικό των Τούρκων “ΣΙΣΜΙΚ” κάνει την εμφάνιση του ανοικτά της Λέσβου συνοδευόμενο από αντιτορπιλικά και φρεγάτες, ενώ η 4η Αποβατική Στρατιά της Σμύρνης τίθεται σε πλήρη ετοιμότητα, η Ελλάδα και Τουρκία φθάνουν στα πρόθυρα πολέμου.

Προσέξτε τώρα! Ο Παπανδρέου κατανοώντας καλά την Αμερικανική Πολιτική κάνει μια κίνηση καλής θέλησης, βάζοντας τον τότε υπουργό Βιομηχανίας Αναστάσιο Πεπονή να δηλώσει ότι δεν τίθεται θέμα εξαγοράς μετοχών της DENISON από την ελληνική ΔΕΠ. Ετσι φθάσαμε στο Νταβός, όπου και επίσημα πλέον δέχθηκε η Ελλάδα ότι το ζήτημα των πετρελαίων του Αιγαίου αποτελεί διεθνή και όχι εσωτερική της υπόθεση. Εκεί λοιπόν Παπανδρέου και Οζάλ συμφώνησαν να σταματήσουν οι έρευνες για τα πετρέλαια στη Θάσο και να μπει στο ράφι το κυπριακό πρόβλημα. Αργότερα, όπως είναι γνωστό, η Ελλάδα αποκήρυξε το Νταβός καθώς ο Ανδρέας Παπανδρέου είπε το περίφημο “mea culpa” “ήταν λάθος”.

Το 1991 ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συναντιέται στο Παρίσι με τον τότε πρωθυπουργό της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ με θέμα το Κυπριακό. Στο περιθώριο της συνάντησης έκαναν την εμφάνισή τους δύο χάρτες όπου καταγράφονταν οι εταιρίες στις οποίες έχουν ανατεθεί κατά καιρούς οι έρευνες ελληνικών πετρελαϊκών κοιτασμάτων τόσο στο Βόρειο όσο και στο Νότιο Αιγαίο. Μέχρι τότε όλες οι αναθέσεις είχαν γίνει σύμφωνα με το νόμο 98/75. Στους χάρτες αυτούς υπήρχαν τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας σχηματισμένα με μια μπλε γραμμή. Στον δεύτερο χάρτη υπήρχαν όλες οι αμφισβητούμενες περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας που διεκδικούσε η Αγκυρα με κόκκινες διαγραμμίσεις. Κατά την περίοδο αυτή εισέρχεται στο παιχνίδι των ερευνών στο Αιγαίο και η Γαλλική εταιρία Beicip.

Το 1994 αρχίζει μια νέα φάση, που κατέληξε στην εκμετάλλευση του “Πρίνου”. Το ίδιο διάστημα όμως συνέπεσε και η ένταση στις σχέσεις των δύο χωρών. Μέχρι αυτή την χρονιά οι Αμερικανικές εταιρίες σαφώς και γνώριζαν περισσότερα από τις Ελληνικές Κυβερνήσεις σχετικά με την ύπαρξη πετρελαίου στο Αιγαίο αλλά οι οικονομικές συγκυρίες ωθούσαν τις πετρελαϊκές εταιρίες στην μη εκμετάλλευση αυτών των κοιτασμάτων.

Από τότε πολλές εταιρίες έχουν αναλάβει την έρευνα για κοιτάσματα πετρελαίου. Το 1995 αποτέλεσε μια χρονιά «σταθμός» στην έρευνα που πραγματοποιήσαμε. Το Καλοκαίρι της χρονιάς αυτής ο τότε Πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, λαμβάνει ένα άκρως απόρρητο σήμα από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών. Στο έγγραφο αυτό σύμφωνα με απόλυτα εξακριβωμένες πληροφορίες ένας Αμερικανικός δορυφόρος υψηλότατης τεχνολογίας ανακάλυψε και φωτογράφισε κοιτάσματα πετρελαίου στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο. Στην ενημέρωση της ΕΥΠ γινόταν λόγος για ένα κοίτασμα που ξεκινάει από τις βραχονησίδες Ιμια και κάνοντας ένα “S” και καταλήγει στη Γαύδο”. Πολλά ΜΜΕ τότε έσπευσαν να γράψουν ότι η αποκάλυψη πετρελαίου στο Αιγαίο θα είχε γνωστοποιηθεί από τους Αμερικανούς και στις αρμόδιες Τουρκικές Υπηρεσίες. Ακολούθησαν η κρίση των Ιμίων καθώς και η ανοιχτή αμφισβήτηση της Ελληνικότητας της Γαύδου.

1987: H χρονιά που ανακαλύφθηκαν οι Γκρίζες Ζώνες

Στις 22 Σεπτεμβρίου του 1997 μια συνέντευξη στους FINANCIAL TIMES πυροδοτεί αλυσιδωτές αντιδράσεις στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, ο τότε διευθυντής πετρελαίων του Πρίνου στην Ελλάδα δήλωσε στους F.T. ότι «… μετά τον Μάρτιο του 1987 καθιερώθηκαν ουσιαστικά στην περιοχή "γκρίζες" οικονομικά ζώνες και δεν επιτρέπονται από την Ελληνική Κυβέρνηση γεωτρήσεις πέραν των 6 μιλίων, αλλά πάνω από την ελληνική υφαλοκρηπίδα.»

Μάλιστα ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Ρέππας είχε παραδεχτεί ότι η γεώτρηση στην περιοχή είχε ακυρωθεί λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «…το 1987 υπήρξε "χρονιά τομή". Θυμάστε τι έγινε τότε και γνωρίζετε πολύ καλά με ποια συνέπεια η Ελληνική Κυβέρνηση υπερασπίστηκε τα συμφέροντα και τα δικαιώματα της χώρας. Δεν υπάρχει πρόοδος για το συγκεκριμένο θέμα, λόγω της στάσης που κρατάει η άλλη πλευρά. Βεβαίως, γνωρίζετε επίσης τις διαφωνίες οι οποίες διατυπώνονται από πολλές πλευρές για το εύρος, για την έκταση των θαλασσίων υδάτων, στα οποία έχει την κυριαρχία και την ασκεί κάθε χώρα. Εμείς έχουμε ξεκάθαρες θέσεις σ` αυτό. Και βεβαίως, το αρμόδιο υπουργείο αναλαμβάνει πρωτοβουλίες σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, προκειμένου να αξιοποιήσουμε τα κοιτάσματα που πιθανώς υπάρχουν. Για το συγκεκριμένο θέμα και τις σχετικές λεπτομέρειες, πιστεύω ότι όταν απευθυνθείτε αρμοδίως θα τις έχετε. Αυτό το οποίο κάνουμε είναι να διασφαλίζουμε τα συμφέροντά μας, αφού λάβουμε υπόψη μας γενικότερες
συνθήκες και προϋποθέσεις οι οποίες πρέπει να υπάρχουν, ώστε να
προωθούμε την πολιτική μας χωρίς να δημιουργούμε προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν. Με άλλα λόγια, να μη δημιουργούμε προβλήματα μόνοι μας, στον εαυτό μας.»

Στην καθιερωμένη ενημέρωση των συντακτών εκείνης της ημέρας έγινε ένας πολύ σημαντικός διάλογος ανάμεσα στους δημοσιογράφους και στον κ. Ρέππα ο οποίος παρατίθεται αυτούσιος:

ΜΑΡΔΑΣ: Από εδώ και πέρα. Θέλω να ρωτήσω το ελληνικό κράτος διατηρεί το δικαίωμα να κάνει έρευνες πετρελαίου πάνω στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, ανοιχτά της Θάσου;
ΡΕΠΠΑΣ: Το ελληνικό κράτος διατηρεί στο ακέραιο όλα τα δικαιώματα τα οποία έχει και προβλέπονται από τις ισχύουσες διατάξεις, από το νομικό πλαίσιο το οποίο υπάρχει γι` αυτά τα θέματα. Οι χειρισμοί οι οποίοι γίνονται, αυτό λαμβάνουν υπόψη τους, όπως και άλλα στοιχεία τα οποία δεν μπορούμε να αγνοήσουμε.
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί δεν κάνει τότε, κύριε Υπουργέ, γεωτρήσεις;
ΡΕΠΠΑΣ: Αυτό είναι κάτι για το οποίο δεν θα αποφασίσουμε εμείς εδώ. Είναι κάτι το οποίο το Υπουργείο που το χειρίζεται αρμοδίως ως αντικείμενο, θα το αντιμετωπίσει.
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η Κυβέρνηση λέω, γιατί δεν κάνει;
ΡΕΠΠΑΣ: Ασφαλώς, η Κυβέρνηση θα κάνει αυτό το οποίο πρέπει να κάνει. Αλλά, δεν θα το κάνει υπό το βάρος των εντυπώσεων, αλλά υπό το πρίσμα της ευθύνης η οποία πρέπει να διακρίνει αυτές τις πρωτοβουλίες με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, το συμφέρον του λαού μας. Να είστε σίγουροι ότι γίνεται το καλύτερο.
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δηλαδή, το συμφέρον είναι να μην κάνει.
ΡΕΠΠΑΣ: Αυτό το λέτε εσείς.
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Οχι. Αυτό μας λέτε εσείς.
ΡΕΠΠΑΣ: Αυτό το λέτε εσείς. Γιατί αυτό το θέμα το οποίο -όπως είπε ο κ. Μαρδάς- εδώ και πάρα πολλά χρόνια είναι σε εκκρεμότητα (από τότε έχουν μεσολαβήσει πολλές κυβερνήσεις) μας έχει απασχολήσει και μας απασχολεί. Είναι θέμα που έχει κριθεί γιατί έχει κατ` επανάληψη συζητηθεί δημοσίως. Και έχει αποτελέσει, αν θέλετε, ένα στοιχείο το οποίο συνεκτίμησε ο ελληνικός λαός, προκειμένου να σταθμίσει την ψήφο του. Λοιπόν, είναι ένα θέμα το οποίο χειριζόμαστε πολύ υπεύθυνα.
ΠΟΥΛΙΔΟΥ: Θέλω να ρωτήσω, τι γίνεται με τη διαδικασία των
Εμπειρογνωμόνων και αν έχει στείλει η Αθήνα την απάντηση της στο δεύτερο τουρκικό υπόμνημα.
ΡΕΠΠΑΣ: Εχει ετοιμαστεί και σήμερα αποστέλλεται η απάντηση των
Ελλήνων Εμπειρογνωμόνων.
ΠΟΥΛΙΔΟΥ: Κοινή συνάντηση προβλέπεται;
ΡΕΠΠΑΣ: Το θέμα αυτό της συνάντησης παραμένει ανοιχτό. Εχει "παγώσει" για την ώρα, επειδή ακριβώς θεωρούμε ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις οι οποίες είναι απαραίτητες, δεν υπάρχει το κατάλληλο περιβάλλον.
ΦΑΣΟΥΛΑΣ: Κύριε Εκπρόσωπε, ανησυχεί και πόσο ανησυχεί η Ελληνική Κυβέρνηση μετά τις χθεσινές και προχθεσινές εξαγγελίες των Τούρκων για πρόσθετα στρατιωτικά μέτρα στην Κύπρο, θα ιδρύσουν στρατιές, θα ιδρύσουν μεραρχίες, τάγματα, ένα σωρό τέλος πάντων στρατιωτικές μονάδες. Κατά πόσο ανησυχεί η Ελληνική Κυβέρνηση;
ΡΕΠΠΑΣ: Η Ελληνική Κυβέρνηση προβληματίζεται, όταν η άλλη πλευρά εκφράζεται μ` έναν τέτοιο τρόπο, ο οποίος είναι δηλωτικός της απαρέσκειάς της σε πρωτοβουλίες που έχει αναπτύξει ο διεθνής παράγων, προκειμένου να υπάρχει εξομάλυνση των σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες. Αυτό το οποίο αναφέρετε εσείς ως ένταση εξοπλισμών στην άλλη πλευρά, μπορεί να είναι και μία απάντηση σε όλους εκείνους οι οποίοι θεωρούν
ότι η εξωτερική πολιτική που ασκεί η Κυβέρνηση δεν είναι
αποτελεσματική. Το ότι ενοχλείται η άλλη πλευρά, σημαίνει ότι έχουμε πετύχει, σε μεγάλο βαθμό, τους στόχους που θέσαμε ευθύς εξ αρχής, με αποτέλεσμα η άλλη πλευρά να οδηγείται σε τέτοιου είδους επιλογές και κινήσεις οι οποίες είναι αδιέξοδες. Και πρέπει να το πούμε αυτό, γιατί έτσι δεν πρόκειται να επιτύχει να λύσει οποιοδήποτε πρόβλημα. Αυτό το οποίο πρέπει να κάνει η Τουρκία, και οι εκπρόσωποί της, είναι από τη δική της πλευρά, με λόγους αλλά κυρίως με έργα να συμβάλλει, ώστε να υπάρχει μία εποικοδομητική προσέγγιση σε όλα τα προβλήματα τα οποία υπάρχουν στην περιοχή, με κορυφαίο το κυπριακό πρόβλημα, ώστε
να ανοίξουν από κει και πέρα οι δυνατότητες για μια προσέγγιση μεταξύ των δύο χωρών.

Aρχισε η γεώτρηση στον «Πρίνο Γ»

Τον Σεπτέμβριο του 1998 αρχίζει η γεώτρηση στον «Πρίνο Γ», σε απόσταση 2,5-3 ναυτικών μιλίων από τα ήδη υπό εκμετάλλευση κοιτάσματα του Πρίνου, τα οποία βρίσκονται δυτικά της Θάσου. Η έρευνα στον «Πρίνο Γ» διενεργείται με γεωτρύπανο της αμερικανικής εταιρείας Thronton, ενώ στην περιοχή εκτελούσε έρευνες μέχρι το τέλος του έτους το ειδικό ωκεανογραφικό σκάφος Western Pride.

O E. Κουλουμπής παραδέχεται την ύπαρξη πετρελαίων στο Αιγαίο

Κατά την περίοδο αυτή η Ελληνική Κυβέρνηση δέχεται τα πυρά της αντιπολίτευσης σχετικά με το καθεστώς που επικρατεί στις υποθαλάσσιες έρευνες στο Αιγαίο. Η πρώτη επίσημη παραδοχή Ελληνα Πολιτικού ότι στο Αιγαίο υπάρχει πετρέλαιο έγινε την Δευτέρα 27 Νοεμβρίου του 2000 από τον τ. υπουργό Ευάγγελο Κουλουμπή ο οποίος δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο γίνεται σαφέστατη αναφορά στα όσα αναφέραμε στο πρώτο μέρος της έρευνάς μας για την ύπαρξη πετρελαίων στο Αιγαίο.
Ο τ. υπουργός αναφέρει συγκεκριμένα: “ Εδώ και πολλά χρόνια Έλληνες και ξένοι επιστήμονες πίστευαν ότι υπάρχουν σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο. Το μοναδικό όμως κοίτασμα που αξιοποιήθηκε μέχρι τώρα στην Ελλάδα είναι του Πρίνου στη θαλάσσια περιοχή της Θάσου. Ήταν ένα κοίτασμα σημαντικό που έδινε 30.000 βαρέλια και κάλυπτε περίπου το 10% των αναγκών της χώρας (τώρα βρίσκεται στο τέλος του).
Στη χώρα μας έχουν γίνει εκτεταμένες έρευνες που κάλυψαν μεγάλα τμήματα του Ελληνικού χώρου. Κυρίως στο Ιόνιο και στο Αιγαίο.
Στο Ιόνιο, παρόλο που υπήρχαν σοβαρές ενδείξεις για ύπαρξη κοιτασμάτων (Παξοί, Ζάκυνθος) μετά από πολλές και δαπανηρές ερευνητικές εργασίες, τελικά βρέθηκε το 1983 στη θαλάσσια περιοχή του Κατάκωλου ένα μικρό κοίτασμα με πολύ υψηλό όμως κόστος εξαγωγής (1000 βαρέλια την ημέρα με κόστος 40 δολάρια το βαρέλι).
Αντίθετα στο Αιγαίο μετά από έρευνες είμαστε πια σίγουροι ότι υπάρχει πετρέλαιο. Σε δύο περιοχές έχουμε βέβαιες ενδείξεις ότι υπάρχουν σοβαρά κοιτάσματα που μπορεί να καλύψουν ακόμη και μέχρι το σύνολο των αναγκών της χώρας.
Το κακό όμως είναι ότι και οι δύο αυτές περιοχές αμφισβητούνται από τους Τούρκους.
1. Περιοχή κοντά στη Λήμνο και τη Μυτιλήνη. Από έρευνες που έγιναν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου. Μάλιστα οι έρευνες που έγιναν από τη Γαλλική εταιρεία Beicip για λογαριασμό της ΔΕΠ δείχνουν εκτός από αυτή την περιοχή ότι υπάρχουν και άλλες πολύ ενδιαφέρουσες πετρελαϊκά περιοχές στο Νότιο Αιγαίο.
2. Περιοχή Μπάμπουρα ανατολικά της Θάσου. Είναι μια περιοχή που τμήματά της αμφισβητούνται από τους Τούρκους (βρίσκονται μεταξύ 6 και 12 μιλίων των Ελληνικών χωρικών υδάτων). Από έρευνες που έγιναν σ’ αυτήν τη περιοχή υπάρχει βεβαιότητα για πετρελαϊκό δυναμικό που κυμαίνεται από 120 έως 200 εκατομμύρια απολήψιμα βαρέλια, που θα μπορούσε να καλύψει το 40% περίπου των αναγκών της χώρας και για πολλά χρόνια.
Για τα κοιτάσματα πετρελαίου στον Μπάμπουρα απειλήθηκε ελληνοτουρκική σύρραξη. Στην πρόθεση της Ελλάδας να προχωρήσει σε εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στη θέση Μπάμπουρα η Τουρκία έγινε απειλητική «υπενθυμίζοντας» τη «συμφωνία» της Βέρνης (1976 Καραμανλής - Ετσεβίτ) και αργότερα τη «συμφωνία» της Βουλιαγμένης (1988 Παπανδρέου - Oζάλ). Τις δύο αυτές «συμφωνίες» που αναφέρουν οι Τούρκοι, η Ελλάδα, από ό,τι τουλάχιστον γνωρίζω, δεν δέχεται την ύπαρξή τους.
Πάντως ανεξάρτητα αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν μπροστά στα νέα δεδομένα των σχέσεων της Τουρκίας και με την Ελλάδα και με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις προοπτικές που διανοίγονται, πιστεύω ότι ο Έλληνας Υπουργός των Εξωτερικών έχει χρέος να βάλει το θέμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Και συγκεκριμένα στα Μέτρα Oικοδόμησης Εμπιστοσύνης.”

Λαφαζάνης: Γιατί δεν προχωρούμε σε εξορύξεις;

«Στη χώρα μας, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, υπάρχουν σοβαρές δυνατότητες, κατόπιν συστηματικών και επίμονων προσπαθειών, να εξευρεθούν σημαντικά και προσοδοφόρα κοιτάσματα πετρελαίου που θα άνοιγαν νέους δρόμους για την ελληνική οικονομία. Τα τελευταία, όμως, χρόνια η έρευνα για την ανεύρεση κοιτασμάτων πετρελαίου, που από το 98 έχουν αναλάβει τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ (ΕΛ.ΠΕ) στα οποία συγχωνεύθηκε η Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου- Έρευνα και Εκμετάλλευση Υδρογονανθράκων (ΔΕΠ-ΕΚΥ), έχει υποβαθμιστεί απολύτως μέχρι πλήρους εγκαταλείψεως. Είναι χαρακτηριστικό γι αυτό ότι οι δαπάνες για έρευνα πετρελαίου ακολουθούν χρόνο με το χρόνο φθίνουσα πορεία (΄98- 1,4 δις, ΄99- 0,5 δις) με αποτέλεσμα το 2000 να έχει διατεθεί το ασήμαντο ποσό των 300 εκ. δραχμών, ενώ το σχετικό ανθρώπινο ερευνητικό δυναμικό έχει μειωθεί από 269 εργαζόμενους σε μόλις 70 εργαζόμενους σήμερα.»

Φυσικά τα παραπάνω δεν θα είχαν ιδιαίτερη σημασία αν αποτελούσαν αποτέλεσμα κάποιας έρευνας δημοσιογραφικής. Δυστυχώς όμως τα παραπάνω ανήκουν σε Ελληνα Βουλευτή και μάλιστα σε επερώτηση στη Βουλή. Πρόκειται για τον βουλευτή κ. Λαφαζάνη ο οποίος στις 29 Μαρτίου 2001 κατέθεσε την ερώτηση που αν μη τι άλλο αποδεικνύει ότι έρευνες στο Αιγαίο γινόντουσαν και μάλιστα με θετικά αποτελέσματα.
Οι εταιρίες στις οποίες είχε ανατεθεί από την Ελληνική κυβέρνηση η έρευνα πετρελαίων στο Αιγαίο είναι Πολυεθνικές. Πρόκειται για τις, ΤRITON, MOL, UNION TEXAS και όχι μόνο. Ειδικά για τις εταιρίες αυτές πιστεύεται ότι το Ελληνικό Δημόσιο δεν έχει σαφή εικόνα των αποτελεσμάτων των ερευνών που πραγματοποίησαν.

Στην Απογευματινή της 10/2/2002 δημοσιεύτηκε ένα άρθρο σχετικά με τα σημεία που θα συζητούσαν οι Παπανδρέου-Τζεμ στην Κων/λη στις 12/2. Ένα από αυτά τα θέματα σύμφωνα με την εφημερίδα ήταν και το πετρέλαιο!

Στον χάρτη που δημοσιεύουμε σήμερα φαίνονται καθαρά οι περιοχές στις οποίες η Γαλλική εταιρία Beicip εκτιμά ότι υπάρχουν κοιτάσματα πετρελαίου. Τέτοιοι χάρτες υπάρχουν αρκετοί. Σε πείσμα μάλιστα των Ελλήνων Γεωλόγων που υποστηρίζουν ότι στο Αιγαίο ΔΕΝ υπάρχουν πετρέλαια. Ο καθηγητής κ. Λέκκας σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «ΡΟΔΙΑΚΗ» αλλά και σε συνεργάτη των Aegean Times, απέρριψε κάθε πιθανότητα ύπαρξης πετρελαίων στο Αιγαίο. Απορίας άξιο είναι όμως ότι απέρριψε την ύπαρξη ακόμη και του κοιτάσματος της θέσης «Μπάμπουρας» στο Β. Αιγαίο λέγοντας χαρακτηριστικά ότι ακόμη και αν υπάρχουν κοιτάσματα πετρελαίου στο Αιγαίο αυτά είναι αμελητέα αφού πριν 15 εκατομμύρια χρόνια η σημερινή Ελλάδα αποτελούσε μια χερσόνησο γης και πουθενά δεν υπήρχε θάλασσα που αποτελεί τον απαραίτητο παράγοντα για την δημιουργία πετρελαίου. Όμως η άποψή του αυτή έρχεται σε αντίθεση με αυτή του τ. Κοσμήτορα της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Παπαγεωργόπουλου ο οποίος έχει παραδεχτεί δημόσια την ύπαρξη του κοιτάσματος στη θέση «Μπάμπουρα» λέγοντας χαρακτηριστικά ότι με την τότε τεχνολογία η μέγιστη ποσότητα πετρελαίου που μπορεί να αντληθεί από αυτό το κοίτασμα φτάνει τα 200.000.000 βαρέλια, ποσότητα που αρκεί να καλύψει το 40% των εθνικών μας αναγκών για 25 χρόνια.

Φυσικά η άποψη του κ. Λέκκα για το Ν. Αιγαίο ελέγχεται αφού με βάση τις έρευνες που έχει κάνει η Γαλλική εταιρία Βeicip έχουν πραγματοποιηθεί τουλάχιστον δύο διδακτορικά σε Γαλλικά Παν/μια που παραδέχονται την ύπαρξη πετρελαίων στο Καστελόριζο και Δυτικά της Ρόδου. Στα διδακτορικά αυτά αναφέρεται ότι μία από τις γεωλογικές προϋποθέσεις για την ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου είναι η ύπαρξη ιζηματογενών πετρωμάτων. Στην περίπτωση του Αιγαίου, τα πετρώματα αυτά άρχισαν να σχηματίζονται πριν 150 εκατομμύρια χρόνια, όταν στη θέση της Ελλάδος υπήρχε θάλασσα. Σταδιακά, μέχρι πριν 13 εκατομμύρια χρόνια, αναδύθηκε η Αιγαϊδα, μια τεράστια χερσόνησος που ένωνε την Ελλάδα με τη Μικρά Ασία. Πριν από 5 εκατ χρόνια, λόγω των τεκτονικών ανακατατάξεων, η Μεσόγειος χώρισε τη γη στα δύο. Στο υπέδαφος του Αιγαίου λοιπόν υπάρχουν οι προϋποθέσεις (ιζηματογενή πετρώματα και ζωντανοί οργανισμοί) που εγκλωβίστηκαν στο υπέδαφος και μετά από εκατομμύρια χρόνια μετασχηματίσθηκαν σε υδρογονάνθρακες.

Στον επίλογο αυτής της έρευνας έχουμε να παρατηρήσουμε ότι αρκετοί ήταν αυτοί που πρότειναν την μη δημοσιοποίηση των στοιχείων της έρευνας επικαλούμενοι την αντίδραση των Τούρκων οι οποίοι εποφθαλμιούν τα κοιτάσματα πετρελαίου του Αιγαίου. Η απάντησή μας σε όλους αυτούς προέρχεται από το στόμα ανώτερου Κυβερνητικού παράγοντα ο ποίος δήλωσε «ΝΑ ΕΙΣΤΕ σίγουροι ότι ακόμη και αν δεν υπήρχαν τα πετρέλαια οι τούρκοι θα έβρισκαν χίλιους λόγους για να προβάλλουν τις διεκδικήσεις τους». Μήπως τελικά σήμερα που οι Τούρκοι έχουν ρίξει το βάρος στα κοιτάσματα της Κασπίας είναι η καλύτερη περίοδος για να κάνουμε επιτέλους αυτό που επί 30 χρόνια καθυστερούμε;

Οσο γι αυτούς που πιστεύουν ότι στο Αιγαίο δεν υπάρχει πετρέλαιο ας ανατρέξουν στα αρχεία του τ. υπουργείου Βιομηχανίας και θα διαπιστώσουν ότι σχεδόν το μισό Αιγαίο έχει δεσμευτεί από ξένες πολυεθνικές εταιρίες για αποκλειστική έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. Αν η θεωρία του κ. Λέκκα ευσταθούσε δεν υπήρχε περίπτωση οι μεγαλύτερες εταιρίες πετρελαίου κυριολεκτικά να «σφάζονται» ποια θα αποκτήσει το αποκλειστικό δικαίωμα ερευνών από την Ελληνική Κυβέρνηση.
Αντί άλλου σχολίου !!!
Πρωτοσέλιδο της εφημερίδας "ΤΑ ΝΕΑ" 9 Μαρτίου 2002 - Στις 11 Φεβρουαρίου οι Aegean Times έγραφαν "Τα κοιτάσματα Κρήτης ξεπερνούν το 1 δις βαρέλια. Ένα από αυτά βρίσκεται πολύ κοντά στη ΓΑΥΔΟ" !!!

Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο έτσι όπως δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ"

-
Aποσπάσματα από το πρώτο μέρος της έρευνας των Aegean Times

.... Το 1984-85 ο τότε Πρωθυπουργός της χώρας Α. Παπανδρέου προχώρησε σε νέες έρευνες και δειγματοληψίες από την περιοχή ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ οι οποίες επιβεβαίωσαν τις προηγούμενες μελέτες και έδωσε εντολή να συνεχιστούν και άλλες στην περιοχή των Δωδεκανήσων και στη Νότια Κρήτη. Η ευφορία που επικρατούσε στο υπουργείο Ενέργειας ήταν μεγάλη αφού για πολύ καιρό πίστευαν ότι η ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο ήταν ένας θρύλος που είχε δημιουργήσει η Κυβέρνηση Καραμανλή με σκοπό να βοηθήσει την Ελλάδα στην ενταξιακή της πορεία στην ΕΟΚ

....Η έρευνα των Aegean Times αν και δεν ολοκληρώθηκε ακόμη καταδεικνύει την σημασία των πετρελαίων του Αιγαίου και της Κύπρου και δίνει μια άλλη διάσταση στο θέμα των διαφορών μας με την Τουρκία. Ο ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ και τα κοιτάσματα στη Γαύδο (Ν.Δ. της Κρήτης) βγήκαν οριστικά από το ψυγείο όπου είχαν τεθεί από τον Παπανδρέου – Οζάλ. Οι πολιτική του Γιάννου Παπαντωνίου ώθησε πολύ μπροστά τις έρευνες στον Ελληνικό θαλάσσιο χώρο και οι τούρκοι απαίτησαν μερίδιο στο Β.Α. τμήμα. Όταν αργά κατάλαβαν ότι ο ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ δεν είναι το μοναδικό κοίτασμα αλλά υπάρχει πληθώρα κοιτασμάτων και στο Ν. Αιγαίο επεχείρησαν να ελέγξουν την περιοχή αυτή. Επεκτείνοντας το παιχνίδι ο έλεγχος της περιοχής του Ν.Α. Αιγαίου οδηγεί εκεί που πραγματικά παίζονται τεράστια συμφέροντα. Η λεκάνη της Α. Μεσογείου.

Ολόκληρο το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2002 και μπορείτε να το ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΕΤΕ κάνοντας ΚΛΙΚ ΕΔΩ

ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΡΘΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΤΑ ΝΕΑ" ΚΑΙ ΥΠΟΓΡΑΦΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΣΤΕΦΑΝΟ ΚΡΙΚΚΗ

Τίτλος: Πριν ακόμη ξεπροβάλουν οι δειγματοσυλλέκτες με το ίζημα πετρελαίου, ο Τάσος Τσελεπίδης είδε το σκούρο χρώμα στα συρματόσχοινα και κατάλαβε...
Και ξαφνικά... βγήκε πετρέλαιο!
Δυτικά της Κρήτης βρέθηκε λίμνη με «μαύρο χρυσό» στα 3.500 μέτρα

Μια στιγμή χρειάστηκε για να έλθουν τα πάνω κάτω. Ο δειγματοσυλλέκτης άνοιξε και άφησε να κυλήσει στο κατάστρωμα του πλοίου μια μεγάλη ποσότητα αργού πετρελαίου. Όλοι έμειναν άφωνοι. Οι Έλληνες επιστήμονες είχαν για πρώτη φορά διαταράξει τη γαλήνη μιας τεράστιας λίμνης πετρελαίου που κρυβόταν 3.500 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, στα δυτικά της Κρήτης.

Το ίζημα. Οι δειγματοσυλλέκτες έχουν έρθει στην επιφάνεια και το ίζημα πετρελαίου είναι διακριτό και με το μάτι

Το ωκεανογραφικό σκάφος είχε βρεθεί πάνω από τη θαλάσσια λεκάνη που έχει την ονομασία Discovery και απλώνεται σε μια απόσταση 100 μιλίων δυτικά της Κρήτης. Την ήξεραν τη λεκάνη οι επιστήμονες και την είχαν χαρτογραφήσει παλαιότερα. Υπάρχουν και άλλες εκεί. Λέγονται ανοξικές επειδή σε τέτοιο βάθος δεν υπάρχει οξυγόνο. Καθεμιά τους αποτελεί ένα ξεχωριστό οικοσύστημα που δεν αφήνει ασυγκίνητους τους θαλάσσιους βιολόγους. Σε τόσο βάθος οι περιβαλλοντικές συνθήκες είναι οριακές, όμως υπάρχουν ολόκληρες ποικιλίες μικροοργανισμών που ζουν και αναπτύσσονται εκεί κάτω κι αυτός ήταν ένας πολύ σημαντικός λόγος για να οργανωθεί μια εξερευνητική αποστολή. Τα χρήματα δόθηκαν από την Ε.Ε. και το πρόγραμμα ονομάστηκε «Βiodeep».

Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα στο τέλος του περασμένου καλοκαιριού. Ένα ηλιόλουστο πρωινό, ο γερανός τού «Ουράνια», που είναι το μεγαλύτερο ωκεανογραφικό σκάφος της Ιταλίας, σήκωσε στον αέρα ένα τεράστιο τηλεκατευθυνόμενο ρομπότ «RΟV» που θα καταδυόταν στα 3.000 μέτρα βάθος ώστε να βρει ποιο ήταν το κατάλληλο σημείο για να ριχθούν οι δειγματοσυλλέκτες που θα έφερναν στην επιφάνεια τα ιζήματα του βυθού. Ιζήματα και μικροοργανισμοί που θα αναλύονταν στα εργαστήρια για να διαπιστωθεί αν μπορούν να χρησιμεύσουν στη βιοτεχνολογία. Χωρίς φως και χωρίς οξυγόνο, μέσα σε νερό που έχει 10 φορές περισσότερο αλάτι απ` ό,τι τα νερά της θάλασσας όπου κολυμπάμε, οι μικροοργανισμοί αυτοί έχουν αναπτύξει ιδιαίτερες «στρατηγικές» επιβίωσης.

Πριν από επτά εκατομμύρια χρόνια η Μεσόγειος είχε εξατμιστεί και ο βυθός της είχε γεμίσει αλάτι. Στρώματα αλατιού κατακάθησαν στον πυθμένα της και στερεοποιήθηκαν με το πέρασμα του καιρού. Κάποια στιγμή το νερό του ωκεανού άρχισε να κυλάει ξανά στη Μεσόγειο. Μέσα από τη γη, από διάφορες σχισμές, το υδρόθειο και το μεθάνιο άρχισαν να διαλύουν το αλάτι. Έτσι το νερό μέσα στη λεκάνη άρχισε να γίνεται υπερβολικά αλμυρό.

Οι επιστήμονες. Πάνω στο σκάφος βρίσκονταν 14 επιστημονικές ομάδες από έξι ευρωπαϊκές χώρες. Την ώρα που το τεράστιο συρματόσχοινο άρχισε να λασκάρει και το ρομπότ να χάνεται στα αχανή νερά, ο διευθυντής του Τμήματος Βιολογίας Βαθιών Θαλασσών του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Βιολογίας Κρήτης (ΙΘΑΒΙΚ) Τάσος Τσελεπίδης ετοίμαζε μαζί με τους συνεργάτες του, τον δρα Νίκο Λαμπαδαρίου και την Ελένη Χατζηγιάννη, τα συστήματα συλλογής ιζημάτων από τον βυθό. Μαζί τους και ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πάτρας Σωτήρης Βαρνάβας.

Το ρομπότ κατευθυνόταν προς τον βυθό και η εικόνα από τις κάμερές του μεταδιδόταν ζωντανά στα μόνιτορ του σκάφους. Το συρματόσχοινο που είχε μήκος 6 χιλιόμετρα περιείχε οπτικές ίνες και έτσι τα δεδομένα με την κατάσταση που επικρατούσε στον βυθό μεταφέρονταν την ίδια στιγμή στο σκάφος. Η κατάδυση συνεχιζόταν με γοργό ρυθμό. Τα πρώτα 70 με 80 μέτρα όπου μπορούν και φθάνουν οι ακτίνες του ήλιου ξεπεράστηκαν, και οι προβολείς άνοιξαν για να φωτίσουν την πορεία προς τον πυθμένα. Οι περιμετρικοί αισθητήρες του ρομπότ έδειχναν στο ραντάρ του σκάφους ότι στον δρόμο του δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο.

Οι τελευταίες δοκιμές πριν από το πρώτο φράγμα των 1.000 μέτρων φανέρωναν πως όλα τα όργανα λειτουργούσαν χωρίς πρόβλημα. Οι ελιγμοί που έκανε το τεράστιο ρομπότ καταγράφονταν, οι τιμές με τη θερμοκρασία του νερού απεικονίζονταν στην οθόνη με τις ενδείξεις και οι προπέλες ανταποκρίνονταν στην επιθυμητή ταχύτητα. Το θαλάσσιο περιβάλλον άρχισε σιγά σιγά να αλλάζει.

Το ρομπότ βυθιζόταν όλο και περισσότερο σε μια περιοχή με έντονη γεωλογική δραστηριότητα. Εκεί σχηματίζεται το μεσογειακό τόξο καθώς η αφρικανική τεκτονική πλάκα κατευθύνεται σιγά σιγά προς τα βόρεια και εισχωρεί κάτω από την αντίστοιχη ευρωπαϊκή. Αυτό την κάνει να θρυμματίζεται και στην ευρύτερη περιοχή να προκαλούνται σημαντικά γεωλογικά φαινόμενα. Σχισμές στον πυθμένα, ρυτιδώσεις, σεισμοί, δημιουργία ηφαιστείων, που μέσα από τους κρατήρες τους εκλύονται στη θάλασσα μεθάνιο και υδρόθειο.

Οι λεκάνες. Η περιοχή του πυθμένα που γλιστρούσε το ρομπότ αποτελείται από θαλάσσιες λεκάνες που σχηματίστηκαν πριν από εκατομμύρια χρόνια. Εκτός από την Discovery έχουν χαρτογραφηθεί άλλες τρεις, η Βannock, η Αtalante και η Urania. Σίγουρα υπήρχαν πριν από 5 εκατομμύρια χρόνια όταν το Γιβραλτάρ ξανάνοιξε και η τεράστια κλειστή και ξεραμένη λίμνη που ήταν εκείνη την εποχή η Μεσόγειος έγινε η θάλασσα που σήμερα γνωρίζουμε.

Στα 3.200 μέτρα. Όταν το ρομπότ σταθεροποίησε την πορεία του γύρω στα 3.200 μέτρα, άρχισε να κινείται παράλληλα προς την επιφάνεια της λεκάνης. Το φως όμως των προβολέων δεν μπόρεσε να διακρίνει τον πυθμένα. Το ρομπότ έκανε μια περιμετρική στροφή πάνω από τη λεκάνη που έδειχνε να έχει περίμετρο μεγαλύτερη από 2 μίλια. Άρχισε η ανάδυσή του και η ελληνική ομάδα στο πλοίο αποφάσισε να κατευθύνει τους δειγματοσυλλέκτες στην καρδιά της λεκάνης.

Οι δειγματοσυλλέκτες. Νέα συρματόσχοινα έπεσαν στο νερό και οι δειγματοσυλλέκτες άρχισαν να βυθίζονται. Τα όργανα αυτά έχουν πλάτος ίσο με το 1/4 του τετραγωνικού μέτρου και ύψος 60 εκατοστά. Όλος αυτός ο χώρος γεμίζει με το δείγμα από τον βυθό. Ο εξοπλισμός του ΙΘΑΒΙΚ δεν σταμάτησε στα 3.200 μέτρα αλλά συνέχιζε να βυθίζεται κι άλλο κάνοντας όλη την ομάδα και και τους ξένους ειδικούς να στρέψουν την προσοχή τους στην οθόνη με τις ενδείξεις.

Οι δειγματοσυλλέκτες πέρασαν τα 3.300 μέτρα, τα 3.400 και ακούμπησαν μαλακά στον βυθό στα 3.500. Οι πόρτες άνοιξαν και το περιεχόμενο του βυθού εισέρρευσε στον ειδικό εξοπλισμό. Με την ίδια πίεση. Δηλαδή 350 ατμόσφαιρες. Τα συρματόσχοινα άρχισαν να τραβιούνται προς τα πάνω και τελικά να παίρνουν τη θέση τους στο κατάστρωμα. Ο Τάσος Τσελεπίδης πρόσεξε το σκούρο χρώμα στο συρματόσχοινο μόλις ξεπρόβαλε στην επιφάνεια το σημείο που ήταν δεμένο με τα ειδικά όργανα. Σε κανέναν πλέον δεν έμενε η παραμικρή αμφιβολία. Εκτός από ένα ερώτημα: «πόσο κοντά βρίσκεται το άλλο κοίτασμα;».

Το πηγάδι έχει βάθος 300 μ. και 1 χλμ. διάμετρο

Η λίμνη πετρελαίου είχε σχηματιστεί στην καρδιά της λεκάνης. Ο πυθμένας της σταματούσε στα 3.200 μέτρα, αλλά ξαφνικά σχηματιζόταν κάτι σαν τεράστιο πηγάδι που ο πάτος του βρισκόταν περίπου 300 μέτρα βαθύτερα.

Η διάμετρός του μπορεί και να ξεπερνούσε το ένα χιλιόμετρο. Ο διευθυντής του Τμήματος Βιολογίας Βαθέων Ερευνών του ΙΘΑΒΙΚ Τάσος Τσελεπίδης περιέγραψε στα «ΝΕΑ» πού ακριβώς ήταν το πετρέλαιο.

«Στον πάτο του πηγαδιού υπήρχε ένα στρώμα από ιζήματα και ακριβώς από πάνω απλωνόταν η λίμνη πετρελαίου.

Το πάχος της ίσως να ξεπερνούσε τα 20 μέτρα και ήταν ολοφάνερο ότι είχε εκλυθεί στη θάλασσα μέσα από τα έγκατα του πυθμένα. Ήταν αργό πετρέλαιο και έκρυβε μέσα του μια πληθώρα από μικροοργανισμούς, όπως φάνηκε ύστερα από την εξέταση των δειγμάτων που κάναμε.

Ολόκληρη η Ανατολική Μεσόγειος αποτελεί ένα πεδίο όπου συμβαίνουν σημαντικά γεωλογικά φαινόμενα. Θα το θεωρούσα απολύτως φυσιολογικό αν πολύ κοντά στη συγκεκριμένη λεκάνη υπήρχε και άλλη με πετρέλαιο».

Το κοίτασμα είναι πολύ βαθιά και ίσως η αξιοποίησή του είναι προς το παρόν ασύμφορη. Το σημαντικό όμως είναι ότι αν η χώρα μας επεκτείνει την οικονομική της ζώνη στα 200 μίλια, τότε το συγκεκριμένο κοίτασμα είναι δικό της.
Πετρέλαια στο Αιγαίο: Eνας Αιγαιοπελαγίτης ειδικός σχολιάζει την έρευνα των Aegean Times
Από την Καλιφόρνια όπου εργάζεται ως μηχανικός πετρελαίων, ο κ. Βασιλέλλης καταθέτει μια ολοκληρωμένη άποψη

-
Είναι όντως ενδιαφέρον να ασχολείται κανείς ΅ε την εκ΅ετάλλευση κοιτασ΅άτων υδρογονανθράκων (πετρελαίου και φυσικού αερίου) και ακό΅η περισσότερο να διαλογίζεται κανείς τις δυνατότητες πού απορρέουν από την ύπαρξη αυτών των πηγών πλούτου σε ΅ια περιοχή. Επειδή η τεχνολογία εκ΅ετάλλευσης υδρογονανθράκων είναι από τις πιο ανεπτυγ΅ένες στον ση΅ερινό πολιτισ΅ό και τα οικονο΅ικά κίνητρα εξίσου δυνατά, είναι δικαιολογη΅ένα να υπάρχει σύγχυση και χαώδης σωρός πληροφοριών συγκεχυ΅ένες ΅ε τον ενθουσιασ΅ό και τις φαντασιώσεις πού τροφοδοτεί η λέξη πετρέλαιο .

Μεγαλύτερη πολυπλοκότητα τουλάχιστον κατά μια τάξη ΅μεγέθους (10 φορές) δη΅ιουργεί η εκ΅ετάλλευση υδρογονανθράκων κάτω από την επιφάνεια τής θαλάσσης. Είναι ενδεικτικό ότι πέρασαν περίπου εßδο΅ήντα χρόνια από την πρώτη επιτυχη΅ένη γεώτρηση πετρελαίου στην Πενσυλßάνια των Η.Π.Α το 1859, ΅έχρι να γίνει δυνατή η εκ΅ετάλλευση κοιτασ΅άτων στον κόλπο του Μαρακάι΅πο της Βενεζουέλας από την Shell στα τέλη τής δεκαετίας τού 1920. Τα τελευταία δέκα χρόνια γνωρίσα΅ε τρο΅ερές εξελίξεις στην θαλάσσια τεχνολογία εκ΅ετάλλευσης που το απώτερο ßάθος εξόρυξης στόν κόλπο τού Μεξικού (Ανοικτά από το Τεξας Η.Π.Α.) είναι πλέον 1000 ΅έτρα. Παράλληλα γνωρίσα΅ε καί τραγωδίες όπως η καταστροφή πλατφόρ΅ας της Petrobras ανοικτά της Βραζιλίας.

Με αυτά τα δεδο΅ένα ΅πορού΅ε να δια΅ορφώσου΅ε ΅ια ρεαλιστική εικόνα για το τι ση΅αινει εκ΅ετάλλευση κοιτασ΅άτων πετρελαίου στο Αιγαίο:
Τα βάθη θαλάσσης στο Αιγαίο είναι κατ` εξοχήν αποθαρρυντικά, ΅ε βάθη πού σε αρκετά ση΅εία ξεπερνούν τα 1000 ΅έτρα που θεωρούνται το απώτερο όριο εκ΅ετάλλευσης ΅ε την κατοχυρω΅ένη τεχνολογία. Απο τήν άλλη πλευρά, οι θαλάσσιες περιοχές ΅έ ßάθη ρηχότερα των 100 ΅έτρων πού καθιστούν τήν εγκατάσταση ΅ονί΅ων εγκαταστάσεων οικονο΅ικά συ΅φέρουσα και σχετικά απλή είναι κατ` εξοχήν εντός των χωρικών υδάτων τής Ελλάδας και έχουν ήδη εξερευνηθεί. Ενδιαφέρον προκαλούν οι δυνατότητες εκ΅ετάλλευσης σέ ΅έσα ßάθη γύρω στά 300 ΅έτρα, όπου η ανεύρεση ενός ΅εγάλου κοιτάσ΅ατος πάνω από 100 εκατο΅΅ύρια ßαρέλια (100 MMBBL) ίσως καθιστά την εκ΅ετάλλευση εφικτή. Ας υποθέσου΅ε ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατό, και ας υπολογίσου΅ε τις διαφόρους οικονο΅οτεχνικές παρα΅έτρους πού απορρέουν απο αυτό τό συλλογισ΅ό.

Οι θαλάσσιες συνθήκες στο Αιγαίο όπως όλοι ΅ας γνωρίζου΅ε είναι ακραίες. Οι άνε΅οι κατά τη διάρκεια του χει΅ώνα είναι θυελλώδεις και η ισχύς των θαλάσσιων ρευ΅άτων ιδιαίτερα ισχυρή. Μιά ΅όνι΅η εγκατάσταση παραγωγής θα κόστιζε αρετές εκατοντάδες εκατο΅΅ύρια δολλάρια, και αν είναι αναγκαία η εγκατάσταση πλατφόρ΅ας επεξεργασίας παραγώγων, το κόστος φτάνει πάνω από ένα δισεκατο΅΅ύριο δολλάρια. Αναφορικά οι εγκαταστάσεις τού Πρίνου έχουν κοστίσει περίπου 800 εκ. δολλαρια. Το κόστος τών εγκαταστάσεων αυξάνει πολύ από την περιεχτικότητα του πετρελαίου σε θείο πού αφ`ενός διαßρώνει το ατσάλι και αφετέρου συνοδεύεται από το δηλητηριώδες αέριο υδρόθειο το οποίο ΅πορεί να σκοτώσει ολόκληρο τό πλήρω΅α ΅ιάς πλατφόρ΅ας προτού δοθεί κα΅΅ία ευκαιρία αντίδρασης, αν δεν λειτουργούν ΅ηχανισ΅οί παρακολούθησης και περισυλλογής όλων των αερίων εκροών. Από γεωλογικής απόψεως είναι ΅άλλον ßέßαιο ότι θά υπάρχει κάποια περιεκτικότητα σε θείο οποιδήποτε κοιτάσ΅ατος πετρελαίου στο χώρο τού Αιγαίου, κρίνοντας από τον Πρίνο, τό Κατάκολο, Σικελία, Ιταλία, Ισπανία, Αίγυπτο και όλες τίς πετρελαιοφόρες περιοχές τής Μεσογείου. Επο΅ένως τό κόστος ΅ιάς εγκατάστασης εκ΅ετάλλευσης είναι ßέßαιο ότι θά προσεγγίζει, ή θα ξεπερνά το 1 δισεκατο΅΅ύριο δολλάρια (1,2 δισ Ευρώ, 390 δισ δρχ). Ενα τέτοιο ποσό είναι απαγορευτικό γιά τίς εγχώριες οικονο΅ικές δυνατότητες, εκτός αν χρησι΅οποιηθεί το 1/7 όλων τών οικονο΅ικών εισφορών της ΕΟΚ (οι αγρότες θα ήθελαν κάτι τέτοιο;), η να φορολογηθούν όλοι ανεξαιρέτως ΅ε 113 χιλ. δρχ. ετησίως. Αλλα ας υποθέσου΅ε οτι γίνεται αυτή η επένδυση, τότε γιά να ξεπληρωθεί αυτό το κόστος θα πρέπει να αποληφθούν τουλάχιστο 200 MMBBL χρησι΅οποιώντας ΅έσες τι΅ές γιά λειτουργικά έξοδα καί τι΅ή πετρελαίου ßασισ΅ένη σε $20/BBL WTI. Σε ΅ιά τέτοια περίπτωση, η αρχική παραγωγή είναι σπάνιο να υπερßεί τά 100,000 ßαρέλια η΅ερησίως για τέτοιο κοίτασ΅α, και η περίοδος αποπληρω΅ής θα έιναι τουλάχιστον 5.5 χρόνια. Με άλλα λόγια αν το Ελληνικό Δη΅όσιο αναλάßει τέτοια επένδυση και πεισει κάθε εργαζό΅ενο να συ΅ßάλλει 113 χιλ δρχ. θα πρέπει να πείσει επίσης τον κάθε έναν να ΅ήν περι΅ένει κα΅ία απολαßή για τουλάχιστο 5 χρόνια. Βέßαια όλα αυτά είναι θεωρητικά και προφανώς κα΅ία χώρα δεν αναλα΅ßάνει το ρίσκο τέτοιας επένδυσης, αφήνοντας τις εταιρίες πετρελαίου να ßγάλουν "το φίδι από την τρύπα". Σε τέτοιες περιπτώσεις η χώρα, το κράτος, οι δη΅όσιοι φορείς λα΅ßάνουν ένα ποσοστό παραγωγής πού συνήθως είναι 12.5-15%. Για επιχειρήσεις υψηλής επένδυσης όπου το ρίσκο είναι υψηλό, οι εταιρίες εκ΅εταλλευσης συ΅φωνούν σε χα΅ηλό ποσοστό εισφοράς ΅έχρι την αποπλήρωση και ΅εγαλύτερο ποσοστό ΅ετέπειτα. Για παράδειγ΅α στον Πρίνο έπειτα από 20 χρόνια εκ΅ετάλλευσης και οριακής αποπληρω΅ής, το ποσοστό εισφοράς προς την ΔΕΠ είναι α΅φίßολο αν έχει ξεπεράσει το 10%. Ασφαλώς οι διαχειριστές αυτής της επιχείρησης ΅πορούν να προßάλλουν περισσότερες λεπτο΅έρεις, αλλα σε γενικές γρα΅΅ές και για χάριν αναλογίας ας δεχθού΅ε αυτούς τούς υπολογισ΅ούς.

Τελικό συ΅πέρασ΅α είναι ότι για να γίνει εφικτή η εκ΅ετάλλευση πετρελαίου στο Αιγαίο και για να υπάρξει κάποιο απτό όφελος στην χώρα, πρέπει να ßρεθεί κοίτασ΅α ΅ε τουλάχιστον 200 εκ. ßαρέλια απολήψη΅α σε ßάθος θαλάσσης 300 ΅έτρων. Αυτό ση΅αίνει ότι θα πρέπει το κοίτασ΅α να έχει τουλάχιστο 600 εκ ßαρέλια χωρητικότητα και να καταλα΅ßανει έκταση περίπου 7.5 τετραγωνικών χιλιο΅έτρων. Δεδο΅ένης τής σεισ΅ικότητας τής ευρύτερης περιοχής, είναι α΅φίßολο αν υπάρχει στο χώρο τού Αιγαίου τέτοια έκταση πού να ΅ήν έχει διαταραχθεί από κάποιο ρήγ΅α. Σε αυτήν τήν περίπτωση η θα έχει διαφύγει το πολύτι΅ο υγρό σε προϊστορικούς χρόνους, η θα υπάρχει ενεργή διαφυγή πού ΅πορεί να εντοπιστεί ή ΅ε ΅ορφή ΅όνι΅ης κηλίδας πού αποκαλύπτουν δορυφορικές φωτογραφίες, ή ενδεικτικές ε΅φανίσεις πίσσας σε ακρογιαλιές (οι οποίες οδήγησαν τούς ερευνητές στην περιοχή τής Θάσου πριν από 30 χρόνια). Ολα αυτά τα δεδο΅ένα είναι ευρύτερα γνωστά σε εταιρίες παραγωγής και εκ΅ετάλλευσης και λόγω τού πρόσθετου ρίσκου, δεδο΅ένων των εκάστοτε τριßών ΅ε τήν Τουρκία, έχουν αποτρέψει κάθε λογικό επενδυτή από τήν περιοχή τού Αιγαίου. Ακό΅η και αν όλες οι διαφορές διευθετηθούν, είναι α΅φίßολο αν κάποιος θα πεισθεί να προßεί σε ΅ακροχρόνια επένδυση λόγω "ßεßαρυ΅ένου παρελθόντος" στον το΅έα πολιτικών παρε΅ßάσεων εξωγενών και ενδογενών. Από τήν άλλη πλευρά, αν η εκ΅ετάλλευση δεν είναι ΅ονο΅ερής αλλά πρόκειται για συνεκ΅ετάλλευση ΅εταξύ δύο χωρών ßασισ΅ένη σε διακρατικές συ΅ßάσεις κατοχυρω΅ένες σύ΅φωνα ΅ε το Διεθνές Δίκαιο, τότε ßέßαια "το πράγ΅α αλλάζει" στά ΅άτια ενός επενδυτή. Είναι λάθος επο΅ένως να ελπίζου΅ε και ε΅εις και οι γείτονες οτι ΅ε την πολιτική ΅ονο΅ερών διεκδικήσεων θα δεί ποτέ ο πυθ΅ένας του Αιγαίου το τρυπάνι. Οσο για τις γεωφυσικές έρευνες πού ακούγονται κατα καιρούς, αφ΄ενός δεν κοστίζουν τόσο πολύ, αφετέρου δεν αποδεικνύουν κατηγορη΅ατικά τήν ύπαρξη και το ΅έγεθος ενός κοιτάσ΅ατος. Συγκεκρι΅ένα, έχοντας κάποιος κάνει ΅ιά ανακάλυψη κοιτάσ΅ατος γεωφυσικά δεν ΅πορεί να παραστήσει κα΅΅ιά εγγυητική αξία για δανειοληπτικούς σκοπούς αν δεν έχει και αποτελέσ΅ατα από τουλάχιστο ΅ία γεώτρηση. Σε αυτό τον το΅έα ΅πορεί κανείς να είναι σίγουρος, ότι πρόεδροι επιχειρήσεων, υπουργοί, ο πρόεδρος τής Α΅ερικής ΅ακάρι, δεν ΅πορούν να συ΅πληρώσουν επιταγή 1 δισ. δολλαρίων προτού εξασφαλίσουν την α΅έριστη συ΅παράταξη του τραπεζικού κατεστη΅ένου. Με άλλα λόγια, αν δεν διευθετηθεί οριστικά και α΅ετάκλητα τό θέ΅α τής υφαλοκρηπήδας στο Αιγαίο, ούτε η Ελλάδα, ούτε η Τουρκία ΅πορούν να ελπίζουν σε οποιαδήποτε απολαßή. Μέχρι τότε είναι σίγουρο ότι το υποθαλάσσιο δυνα΅ικό τής χώρας θα προξενεί άλγος και αßεßαιότητα. Αυτά από την πλευρά ενός οικονο΅οτεχνικού συ΅ßούλου εκ΅ετάλλευσης υδρογονανθράκων.

-----
* Ο Γιώργος Βασιλέλλης είναι Μηχανικός Πετρελαίων. Κατάγεται από την Μυτιλήνη και εργάζεται στην California των ΗΠΑ ως μηχανικός πετρελαίων και έχει συμετάσχει σε πάρα πολλές έρευνες για κοιτάσματα ακόμη και στο
Αιγαίο. Παράλληλα εργάζεται ως σύμβουλος επενδύσεων σε μεγάλες πετρελαικές εταιρίες.

ΕΡΕΥΝΑ: "Ζγόραφα" - Εξαφανίζεται το ανατολικότερο σύνορο του Β.Α. Αιγαίου και της Ευρωπαικής Ενωσης - Η συνέχεια της Ερευνας για τα πετρέλαια στο Αιγαίο
«Η ύφαλος αυτή εφείλκυσε κατά πρώτον την προσοχήν μου τω 1874, οπότε, επιβαίνων ιστιοφόρου πλοίου και ευρεθείς εν καιρώ γαλήνης πλησίον αυτής, ηδυνήθην ιδίοις ομμάσι να ιδώ την επί της θαλλάσης πλέουσαν ελαιώδη ουσίαν, να δοκιμάσω εξ ιδίας αντιλήψεως και πεισθώ επί τέλους, ότι πρόκειται ενταύθα περί πετρελαίου, του οποίου η πηγή βεβαίως κείται εν τω σώματι του υφάλου τούτου πέτρου.».

Πόσα υπομνήματα χρειάζεται να κάνουν οι αλιείς της Θράκης για προστασία από την Τουρκική Ακτοφυλακή;

-
Το Ανατολικότερο σύνορο στο Βόρειο Αιγαίο. Η απόλυτη οριοθέτηση της Ελληνικής επικράτειας και της Ευρωπαικής Ενωσης. Κυρίες και κύριοι, σας παρουσιάζουμε την νήσο Ζουράφα ή πιο γνωστή ως Λαδόξερα. Η Ζουράφα (ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΠΛΑΤΟΣ: 40ο 28` 23`` και ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΜΗΚΟΣ: 25ο 50` 18``) είναι το Βορειανατολικότερο νησάκι των Θρακικών Σποράδων. Υπάγεται διοικητικά στον Νομό Εβρου, έχει μήκος ακτών μόλις 465 μέτρα και καταλαμβάνει επιφάνεια 9 στρεμμάτων σύμφωνα με παλαιότερες μετρήσεις της Υδρογραφικής Υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού, ενώ σύμφωνα με νεώτερους υπολογισμούς της είναι μικρότερη του ενός στρέμματος και έχει ακτογραμμή 32 μέτρα. (θα διαπιστώσετε το γιατί).

Η νησίδα, είναι χαμηλής επιφάνειας και για αυτό εξαιρετικά επικίνδυνη, ιδίως με δυσμενείς συνθήκες ορατότητας για όσους πλέουν ανατολικώς της Σαμοθράκης, από το Βορειοανατολικό άκρο της οποίας (Άκρα Άγκιστρο ή Σκεπαστό) απέχει 6 ν.μ. περίπου.

Οπως αναφέρουν διάφορα συγγράμματα, "επ` αυτής λειτουργεί φανός μεμονωμένου κινδύνου με αναλάμπον λευκό φως. Η μεταλλική πυραμίς του φανού είναι χρωματισμένη μαύρη με ερυθρή λωρίδα".

Χάρη στην κυριαρχία που έχουμε βάση διεθνών συνθηκών, η Ελλάδα επεκτείνει σημαντικά τις ζώνες θαλάσσιας κυριαρχία της, δηλαδή τα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα της στον κρίσιμο χώρο του Β.Α. Αιγαίου , προς τα Ανατολικά. Ειδικά σε αυτό το νησάκι, τα νερά είναι πολύ ρηχά, ακόμη και σε μεγάλη απόσταση από αυτό, επεκτείνοντας κατά πολύ την υφαλοκρηπίδα της Ελλάδος. Στο στενό μεταξύ της Ζουράφας και της Άκρας Γκρέμια της Ανατολικής Θράκης, (σήμερα Boztepe Burnu, της Τουρκίας) έχει εύρος 14 ναυτικών μιλίων περίπου . Στο παρελθόν αρκετά πλοία , προσπαθώντας να αποφύγουν την προσέγγιση προς την Ζουράφα είχαν προσαράξει στα βραχώδη νησαία εδάφη που περιβάλουν την άκρα Γκρέμια . Πόσοι Έλληνες γνωρίζουν την ύπαρξη της Ζουράφας, που κείται Ανατολικά της Σαμοθράκης , Βόρεια της Ίμβρου και Νότια της Αλεξανδρουπόλεως και την οποία περιφρονητικώς παραλείπουν οι περισσότεροι από τους κυκλοφορούντες για το ευρύ κοινό (σχολικοί ,τουριστικοί κ.ά.) χάρτες μας , μολονότι σηματοδοτεί τα όρια της Ελληνικής και Ευρωπαικής Επικράτειας.

Δικαίως λοιπόν ίσως αναρωτηθήκατε αγαπητοί μου αναγνώστες, ποιος ο λόγος που ασχολούμαστε με την Ζουράφα, ή «Λαδόξερα» και γενικά τα Ζγόραφα, όπως ονομαζόταν παλιά ένα σύμπλεγμα νησιών που σήμερα έχει καταποντιστεί. Ξέρετε, η ευαισθησία μας στην ξεχασμένη Ελλάδα, την «Κορωνίδα της πολιτικής» του αείμνηστου Κ. Καραμανλή, την «Αλλη Ελλάδα» του Α. Παπανδρέου, μας οδηγεί κάθε φορά σε μια και μόνο σκέψη. Γιατί τα παιδιά μας και τα παιδιά των Ευρωπαίων δεν μαθαίνουν στο Δημοτικό ότι το ανατολικότερο θαλάσσιο άκρο της Ευρωπαικής Ενωσης λέγεται Ζγόραφα; Γιατί, αντίθετα με τα «διάσημα» δυτικά μας σύνορα (Πορτογαλία , Κανάρια κτλ) τα Ανατολικά σύνορα είναι «ατάκτως ερριμένα» στο χρονοντούλαπο της λήθης και της μιζέριας;;; Κάποιες τέτοιες σκέψεις μας οδήγησαν ίσως, στις μεγαλύτερες δημοσιογραφικές έρευνες που δημοσιεύτηκαν στον Ελληνικό Τύπο, και μεταφράστηκαν ακόμη και στην Κινεζική γλώσσα από διεθνή πρακτορεία ειδήσεων, όπως η έρευνα για τα κοιτάσματα του Πετρελαίου στο Αιγαίο.

Πετρέλαιο είπα;;; Για να δούμε!!!

Πριν δύο χρόνια είχαμε ξεκινήσει την σχετική μας έρευνα που προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων από Ελληνικά και ... ξένα Υπουργεία. Και ενώ μέχρι τότε στο Αιγαίο δεν υπήρχε πετρέλαιο(!), οι Aegean Times απέδειξαν ότι υπάρχει και παραυπάρχει. Ζγόραφα λοπόν! Τζουράφα και Ακρας Γκέμια!. Μια περιοχή που αν πιστέψουμε μεγαλοπαράγοντες διαφόρων υπουργείων υπάρχει μόνο για να ... ξεκουράζονται οι γλάροι ! Σίγουρα όμως μόνο τα «πετεινά» του ουρανού γνωρίζουν την ύπαρξή τους.

Αλήθεια, άξιζε τον κόπο να ασχοληθούν οι έγκριτοι δημοσιογράφοι – συνεργάτες των Aegean Times για ένα θέμα που απ ότι φαίνεται μόνο τους «Ελληνικούς γλάρους» έχει απασχολήσει τα τελευταία 102 χρόνια; Και γιατί λέμε τα τελευταία 102 χρόνια;

Με την Ζουράφα ασχολήθηκε διεξοδικώς σε περισπούδαστο άρθρο του στη "Θρακική Επετηρίδα" ο διακεκριμένος λόγιος της Σαμοθράκης Νικόλαος Φαρδύς ο οποίος γεννήθηκε το 1853 και απεβίωσε το 1901. Ο Φαρδύς είχε δημοσιεύσει το 1897 μια μελέτη με τίτλο ("Τα Ζγοράφα ως κέντρο των σεισμών της Σαμοθράκης και λείψανο τεσσάρων νήσων του Θρακικού Πελάγους προ αμνημονεύτων χρόνων καποντισθεισών")

Διαβάστε λοιπόν τι γράφει ο λόγιος για τα νησάκια αυτά:

«Στα Ζγοράφα, σε καιρό γαλήνης και νηνεμίας, διακρίνεται κάποια υγρή, ελαιώδη ουσία που επιπλέει επί των πέριξ υδάτων , που αποπνέει οξεία οσμή πετρελαίου».

Ο ίδιος μεταξύ άλλων αναφέρει ότι : "για πρώτη φορά διαπίστωσε προσωπικώς την ύπαρξη εκεί πετρελαίου το 1874 , του οποίου η πηγή ευρίσκετο επί της Ζουράφας. Επιπλέον σημειώνει ότι η Ζουράφα ήταν ονομαστή για την ποσότητα και την ποιότητα των σπόγγων της καθώς και ότι στην περιοχή της υπήρχαν πολλά ίχνη κτηρίων των οποίων διακρίνονται οι θύρες , τα παράθυρα οι κίονες , τα κιονόκρανα κ.λ.π..

Είναι λοιπόν προφανές, ότι από την πραγματεία του λόγιου Νικολάου Φαρδύ, αποδεικνύεται ότι οι ψαράδες είχαν κάθε λόγο να την ονομάσουν «Λαδόξερα», - με το όνομα αυτό είναι γνωστή σήμερα- αφού το πετρέλαιο που αναβλύζει μέχρι τις μέρες μας δημιουργεί μια ελαιώδη ουσία στην επιφάνειά της.

Συνδυάστε το λοιπόν φίλοι μου με την προηγούμενη αποκάλυψη των Aegean Times (άρθρο της12/2/2002) για τον περίφημο «Μπάμπουρα» της Θάσου και θα διαπιστώσετε την σημασία του Θρακικού Πελάγους στην ... τουρκική Εξωτερική πολιτική. Το πόσο πολύ επιθυμούν οι Τούρκοι την συνεκμετάλευση της τεράστιας Υφαλοκριπίδας που οριοθετείται από τα ρηχά νερά της «Λαδόξερας», μπορεί κανείς να την διακρίνει μέχρι και τις μέρες μας.

Που θα την διακρίνουμε ;;;;

Ρωτήστε λοιπόν και εσείς τους ψαράδες από τον Εβρο, τι τραβάνε από τις Τουρκικές Ακταιωρούς, όταν βγαίνουν για ψάρεμα στην … πλούσια Λαδόξερα! Ρωτήστε τον πρόεδρο των Αλιέων Εβρου κ . Κολοσέντα, πόσα υπομνήματα έχει κάνει προς το υπουργείο Αμυνας της Ελλάδας για να αποστείλει πολεμικό πλοίο στην Περιοχή. Ρωτήστε τους αλιείς της περιοχής αν μπορούν να ψαρεύουν άφοβα εντός των έξι μιλίων της Λαδόξερας! Κατόπιν, ψάξτε στην βίβλο του πρώην αρχηγού του Τουρκικού Στρατού, Ναυάρχου Κιβρίκογλου, να βρείτε την σημασία της νήσου Ζουράφα (οι τούρκοι δεν έχουν βρει ακόμη τουρκική ονομασία) και κατόπιν ρωτήστε έναν οποιονδήποτε Ελληνα Σεισμολόγο: Εχει πετρέλαιο η περιοχή του Θρακικού Πελάγους εκτός από αυτό που βρέθηκε στον Πρίνο;

Ο Σεισμολόγος θα σας απαντήσει φαρδιά πλατιά ΟΧΙ. Γιατί πολύ απλά, όλες αυτές οι περιοχές έχουν μελετηθεί μόνο από τις επτά αδελφές του παγκόσμιου κονσόρτιουμ περτελαίου οι οποίες έχουν αποφανθεί, ότι σε σεισμογενείς περιοχές, του τόξου της Ανατολίας, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ.

Τα τεράστιας σημασίας αρχαιολογικά ευρήματα έχουν ξεχαστεί στη λήθη των αιώνων. Η ελαιόδη ουσία συνεχίζει να αναβλίζει στην Λαδόξερα. Οι Τουρκική Ακτοφυλακή συνεχίζει να παρενοχλεί και να συλαμβάνει ελληνες ψαράδες. Τα τουρκικά μαχητικά πετούν ανενόχλητα πάνω από την περιοχή. Η Ελληνική Κανονιοφόρος συνεχίζει να παραμένει στον ... ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Τα ελληνοτουρκικά πανηγύρια στο Αιγαίο δίνουν και παίρνουν. Οι πετρελαιάδες της ARAMCO και του Μπους, συνεχίζουν να ... μελετούν επί 100 χρόνια την περιοχή. Οι δορυφόροι συνεχίζουν να εποπτεύουν τις κιλήδες πετρελαίου και να χαρτογραφούν τον Μπάμπουρα και τα Ζγόραφα.

Το μόνο παρήγορο είναι, ότι σε πείσμα των ... «κακών» Aegean Times, που σκαλίζουν υποθέσεις σε βάθος ακόμη και ... 102 ετών, οι γλάροι συνεχίζουν να κατοικούν στα παντελώς άσημα και ξεχασμένα από τους κοινούς θνητούς Ζγόραφα!!!

Και κάτι τελευταίο για την ιστορία:

Σε όσα αναφέρει o ιστορικός Σ.Ε. Λυκούδης για την διαβρωτική επεξεργασία της θάλασσας και η ταπεινότητα μας για την επείγουσα ανάγκη προστασίας της Ζουράφας από την αέναη δράση των στοιχείων της φύσης , πρέπει να προστεθεί η παρατήρηση που έχει καταχωρηθεί στην παλαιότερη έκδοση του Πλοηγού του έτους 1955 , σύμφωνα με την οποία σε μικρές αποστάσεις από τη Ζουράφα υπάρχουν στα μεν Δυτικά της "Βράχος" μικρού υπέρ την επιφάνεια της θάλασσας ύψους , στα σε Νοτιοανατολικά της "Βράχος" περί την επιφάνεια της θάλασσας. Ήδη , μετά από 40 χρόνια , τα βραχώδη αυτά νησαία εδάφη έχουν δυστυχώς εξαλειφθεί. Προφανώς περιέπεσαν στην κατηγορία του σκόπελοι ή και της υφάλου ...

Απέμεινε η κάπως υψηλότερη Ζουράφα. Νησιοφύλακες και νησίαρχοι της μέχρι πότε; τα θαλασσοπούλια!!!

Ποιος ξέρει, ίσως στα επόμενα πέντε-δέκα χρόνια, θα εξαλειφθεί και το εναπομείναν νησάκι, πηαίνοντας μερικά μίλα πίσω τα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας και της Ε.Ε. Τότε, ίσως οι ψαράδες της Θράκης έχουν την τύχη να δουν την πολυπόθετη ελληνική Κανονιοφόρο του Π.Ν.

Ένα είναι όμως σίγουρο! Τα γλαροπούλια της «Λαδόξερας» δεν θα έχουν τόπο για ξεκούραση...

Ειδικά για τους νέους αναγνώστες, μπορεί να διαβάσει κανείς τι δημοσιεύαμε στις 18 Φεβρουαρίου 2002 στο δεύτερο μέρος της έρευνάς μας για τα πετρέλαια στο Αιγαίο. Αξίζει τον κόπο να ξαναθυμηθούμε τις δηλώσεις του τ. τπουργού της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ κ. Ευάγγελου Κουλουμπή :

O E. Κουλουμπής παραδέχεται την ύπαρξη πετρελαίων στο Αιγαίο:

Κατά την περίοδο αυτή η Ελληνική Κυβέρνηση δέχεται τα πυρά της αντιπολίτευσης σχετικά με το καθεστώς που επικρατεί στις υποθαλάσσιες έρευνες στο Αιγαίο. Η πρώτη επίσημη παραδοχή Ελληνα Πολιτικού ότι στο Αιγαίο υπάρχει πετρέλαιο έγινε την Δευτέρα 27 Νοεμβρίου του 2000 από τον τ. υπουργό Ευάγγελο Κουλουμπή ο οποίος δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο γίνεται σαφέστατη αναφορά στα όσα αναφέραμε στο πρώτο μέρος της έρευνάς μας για την ύπαρξη πετρελαίων στο Αιγαίο.
Ο τ. υπουργός αναφέρει συγκεκριμένα: “ Εδώ και πολλά χρόνια Έλληνες και ξένοι επιστήμονες πίστευαν ότι υπάρχουν σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο. Το μοναδικό όμως κοίτασμα που αξιοποιήθηκε μέχρι τώρα στην Ελλάδα είναι του Πρίνου στη θαλάσσια περιοχή της Θάσου. Ήταν ένα κοίτασμα σημαντικό που έδινε 30.000 βαρέλια και κάλυπτε περίπου το 10% των αναγκών της χώρας (τώρα βρίσκεται στο τέλος του).
Στη χώρα μας έχουν γίνει εκτεταμένες έρευνες που κάλυψαν μεγάλα τμήματα του Ελληνικού χώρου. Κυρίως στο Ιόνιο και στο Αιγαίο.
Στο Ιόνιο, παρόλο που υπήρχαν σοβαρές ενδείξεις για ύπαρξη κοιτασμάτων (Παξοί, Ζάκυνθος) μετά από πολλές και δαπανηρές ερευνητικές εργασίες, τελικά βρέθηκε το 1983 στη θαλάσσια περιοχή του Κατάκωλου ένα μικρό κοίτασμα με πολύ υψηλό όμως κόστος εξαγωγής (1000 βαρέλια την ημέρα με κόστος 40 δολάρια το βαρέλι).
Αντίθετα στο Αιγαίο μετά από έρευνες είμαστε πια σίγουροι ότι υπάρχει πετρέλαιο. Σε δύο περιοχές έχουμε βέβαιες ενδείξεις ότι υπάρχουν σοβαρά κοιτάσματα που μπορεί να καλύψουν ακόμη και μέχρι το σύνολο των αναγκών της χώρας.
Το κακό όμως είναι ότι και οι δύο αυτές περιοχές αμφισβητούνται από τους Τούρκους.
1. Περιοχή κοντά στη Λήμνο και τη Μυτιλήνη. Από έρευνες που έγιναν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου. Μάλιστα οι έρευνες που έγιναν από τη Γαλλική εταιρεία Beicip για λογαριασμό της ΔΕΠ δείχνουν εκτός από αυτή την περιοχή ότι υπάρχουν και άλλες πολύ ενδιαφέρουσες πετρελαϊκά περιοχές στο Νότιο Αιγαίο.
2. Περιοχή Μπάμπουρα ανατολικά της Θάσου. Είναι μια περιοχή που τμήματά της αμφισβητούνται από τους Τούρκους (βρίσκονται μεταξύ 6 και 12 μιλίων των Ελληνικών χωρικών υδάτων). Από έρευνες που έγιναν σ’ αυτήν τη περιοχή υπάρχει βεβαιότητα για πετρελαϊκό δυναμικό που κυμαίνεται από 120 έως 200 εκατομμύρια απολήψιμα βαρέλια, που θα μπορούσε να καλύψει το 40% περίπου των αναγκών της χώρας και για πολλά χρόνια.
Για τα κοιτάσματα πετρελαίου στον Μπάμπουρα απειλήθηκε ελληνοτουρκική σύρραξη. Στην πρόθεση της Ελλάδας να προχωρήσει σε εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στη θέση Μπάμπουρα η Τουρκία έγινε απειλητική «υπενθυμίζοντας» τη «συμφωνία» της Βέρνης (1976 Καραμανλής - Ετσεβίτ) και αργότερα τη «συμφωνία» της Βουλιαγμένης (1988 Παπανδρέου - Oζάλ). Τις δύο αυτές «συμφωνίες» που αναφέρουν οι Τούρκοι, η Ελλάδα, από ό,τι τουλάχιστον γνωρίζω, δεν δέχεται την ύπαρξή τους.
Πάντως ανεξάρτητα αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν μπροστά στα νέα δεδομένα των σχέσεων της Τουρκίας και με την Ελλάδα και με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις προοπτικές που διανοίγονται, πιστεύω ότι ο Έλληνας Υπουργός των Εξωτερικών έχει χρέος να βάλει το θέμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Και συγκεκριμένα στα Μέτρα Oικοδόμησης Εμπιστοσύνης.

----------------
ΠΗΓΕΣ:
----------------
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΑΡΔΥΣ ΓΙΑ ΤΑ ΖΓΟΡΑΦΑ

ΤΑ ΖΓΟΡΑΦΑ

ΩΣ ΚΕΝΤΡΟΝ ΤΩΝ ΣΕΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΝΗΣΩΝ ΤΟΥ ΘΡΑΚΙΚΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ ΠΡΟ ΑΜΝΗΜΟΝΕΥΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΤΑΠΟΝΤΙΣΕΣΙΣΑΙ

ΥΠΟ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ Β. ΦΑΡΔΥ***
του Σαμοθράκος

Tα Ζγόραφα είναι τρικαρηνός ύφαλος πέτρα, εν νηνεμία μόνον, και μάλιστα όποτε συνέπεια βορειοανατολικού ανέμου αποσύρονται τα θαλάσσια ύδατα, ορατή της παραπλέουσι ταύτην, λίαν δ’ επικίνδυνος τοις ναυτιλλομένοις, κειμένη εν τω Θρακικώ πελάγει μεταξύ Θρακικής Χερσονήσου και Σαμοθράκης, εις εξ περίπου μιλίων απόστασιν από του Αγκίστρου, άκρας ονομαστής επί της βορειοανατολικής παραλίας της νήσου Σαμοθράκης. Η ύφαλος αυτή, εν καιρώ γαλήνης, διακρίνεται επίσης εκ τίνος υγράς ελαιώδους ουσίας, επιπλέουσης επί των περί αυτήν υδάτων της θαλάσσης και αποπνέουσης οξείαν και πνιγηράν τίνα οσμήν πετρελαίου. Κείται δε γεωγραφικώς επί του σημείου εκείνου, εν τω οποίω συναντώνται η 40° ,28΄ μοίρα του βορείου πλάτους μετά της 25° ,51΄ του μεσημβρινού, κατά τον Πινάκα ον εδημοσίευσεν ο κ. Α. Conze, εν τω Reise auf den Jnseln des Thrakischen Meeres. (Hannover, 1860)

Η ύφαλος αυτή εφείλκυσε κατά πρώτον την προσοχήν μου τω 1874, οπότε, επιβαίνων ιστιοφόρου πλοίου και ευρεθείς εν καιρώ γαλήνης πλησίον αυτής, ηδυνήθην ιδίοιςομμάσι να ιδώ την επί της θαλλάσης πλέουσαν ελαιώδη ουσίαν, να δοκιμάσω εξ ιδίας αντιλήψεως και πεισθώ επί τέλους, ότι πρόκειται ενταύθα περί πετρελαίου, του οποίου η πηγή βεβαίως κείται εν τω σώματι του υφάλου τούτου πέτρου.

Ότε δε τω 1877 εκτίζετο εισέτι η Εκκλησία της Σαμοθράκης, (Mittheilungen des K. Deutschen arch. Instituts, Athen 1893, Tομ. XVIII, σελ. 348, εν τη υποσημειώσει.) παρουσιάσθεις αυτοκλήτως, κατά μήνα Μάιον του αυτού έτους, τοις επιτροποίς της Εκκλησίας ο σπογγαλιεύς καπετάν-Νικόλαος εκ Σύμης, προέτεινεν αυτοίς, ίνα τω δώσωσιν εργατάς και πλοίον φορτηγόν, όπως εξαγάγη διά την Εκκλησίαν εκ του πυθμένος της υφάλου Ζγόραφατους μαρμάρινους κιόνας, οίτινες ευρίσκονται εκεί. Κεντήθεις δ’ εκ της προτάσεως ταύτης, εζήτησα λεπτομερέστερας πληροφορίας περί του πράγματος και έμαθον, ότι ο βράχος της υφάλου Ζγόραφα είναι μέγας και ονομαστός δια τε το ποσόν και το ποιόν των σπόγγων, οίτινες φύονται επ’ αυτού, ότι η επ’ αυτού σπογγαλιεία είναι λίαν επικίνδυνος δια την συχνήν φοίτησιν εκεί υπερμεγέθων και παντός είδους ιχθύων και, ότι επ’ αυτού ευρίσκονται πολλά ίχνη κτιρίων, εφ’ ων διακρίνονται αι θύραι, τα παράθυρα, κίονες, κιονόκρανα, μάρμαρα και εν γένει πολλά λείψανα, μαρτυρούντα την παλαί πότε κατοίκησιν του μέρους εκείνου. Ακριβώς δε, η τελευταία αυτή είδησις διήδειρεν εν εμοί τον πόθον της μελέτης του θέματος τούτου (Ετέρα μελέτη μου εξ ισού ενδιαφέρουσα την Θράκην και την Σαμοθράκην είναι “Τα επί της νοτίου Θρακικής παραλίας Σαμοθρηϊκία τείχεα”, αναγνωσθείσα εν τη τακτική συνεδρίασει του εν Κων/πόλει Ελλ. Φιλολογ. Συλλόγου τη 29 Απριλίου 1896 και δημοσιευθείσα εν τω “Έβρω” Ανδριανουπόλεως τη 12 Ιουν. 1896, Έτος Ε΄, αριθ. 66 και 67). Βεβαίως, η παρουσία τοιαύτης ύλης εν τω πυθμένι της θαλλάσης, συνεπάγεται το συμπέρασμα, ότι παλαί ποτέ το μέρος εκείνο έκειτο υπεράνω της επιφάνειας της θαλλάσης και ότι, συνέπεια γεωλογικών μεταβολών εξ ηφαιστειωδούς, ή, άλλης τίνος αιτίας, κατεποντίσθη. Τούτο δε βεβαίουσιν αποχρώντως τα τε διαφορά φυσικά φαινόμενα και αι μαρτυρίαι των αρχαίων συγγραφέων.

Η παρουσία πετρελαίου επί της υφάλου Ζγόραφα, τα θερμά μεταλλικά ύδατα των Θερμών επί της νήσου Σαμοθράκης(“Τα θερμά νερά της νήσου Σαμοθράκης” υπό Ν. Β. Φαρδυ, εν τω “Έβρω” Ανδριανουπόλεως, 3 Ιουλίου 1896. Έτος Ε΄, αριθ. 72) και ο ακατάπαυστος υποχθόνιος βρόμος μετά δονήσεων κατά το μάλλον και ήττον σφόδρων του εδάφους αυτής μαρτύρουσι την παρουσίαν μετάλλων εν τοις στερνοίς του ουκ ευαγκάλου τούτου όγκου και την ακατάπαυστον ηφαιστειώδη εργάσιαν εν αυτώ. Τα ωραία και περικάλλη οικοδομήματα των Καβείρων, το Αρσινόειον, το Πτολέμειον, η Στοά, ως εκ των τελευταίων αρχαιολογικών ερευνών κατεδείχθη, κατέρρευσαν υπό σεισμών (Archives des missions scientifiques etc. 2me serie, Tom IV, 2me livraison. Paris, 1867, pag. 254. –Neue archeol. Untersuhungen auf Samothrake, vou A, Conze, A. Hausen, O Bendorf, Wien, 1880. Band. II, S. 116), η δε διεύθυνσις των καταπεσόντων κιόνων μαρτυρεί, ότι η διεύθυνσις των σεισμών εκείνων ήτο απ’ ανατολών και βορρά προς δυσμάς και νότον. Η γή, οι λίθοι, και η καθόλου άποψις του εδάφους της νήσου Σαμοθράκης μαρτύρουσιν,ότι προ αμνημονεύτων χρόνων υπέστη μεγάλας γεωλογικάς μεταβολάς και εδαφικάς αναστατώσεις, ο δε διάσημος γεωγράφος του αιώνος κ.Ε. Kiepert. ανεκάλυψεν επί της υψηλοτάτης κορυφής της Σαμοθράκης, μεταξύ των ορεών Φεγγάρι, Άγιος Ηλίας και Αγία Σοφία, τον κρατήρα μεγάλου ηφαιστείου προ εκατοντάδων αιώνων αποσβεσθέντος (Την είδησην ταύτην κατά πρώτον έσχον παρά του D. Abrad von Degen εκ Βουδαπέστης, επισκεφθέντος την Σαμοθράκην τω 1889, χάριν ζωολογικών, βοτανικών και ορυκτολογικών ερευνών).

Ο σεισμός της 28/9 Φεβρουαρίου 1893 (“Οι σεισμοί της Σαμοθράκης” του 1893, υπό Ν. Β. Φαρδυ, εν τω “Νεολόγω” Κων/πόλεως, έτος ΚΖ΄. Αριθ. 7049, 7051, 7071, 7173, έτος ΚΗ΄., αριθ. 7199, 7359.), είναι εξ εκείνων, οίτινες κατά περιόδους επαναλαμβανόμενοι άφηκαν ίχνη της διαβάσεως αυτών. Η εμφάνισις των θερμών μεταλλικών υδάτων και η κατάπτωσις των αρχαίων ναών της Παλαιοπόλεως, βεβαίως εις τοιούτου είδους σεισμικάς δονήσεις οφείλονται. Το, κατά τον τελευταίον τούτον σεισμόν, από των Θέρμων μέχρι του Κήπου μέγα ρήγμα εις τους πρόποδας του όρους, η καθίζισις του εδάφους κατ’ έκτασιν της παραλίας εν τω ιδίω τούτο μέρει, και το μέγα κύμα, όπερ κατέκλυσε την ιδίαν ταύτην παραλίαν προς στιγμήνκαι πάλιν εις τα ιδία επανήλθεν, είναι τρανά μαρτύρια περί του κέντρου της καταστροφής του τελευταίου τούτου σεισμού. Μάλιστα δε, η παραλία του Αγκίστρου, ήτοι ακριβώς το μέρος εκείνο, όπερ ανταποκρίνεται εις τα Ζγόραφα, υπέστη την μεγαλειτέραν ζημίαν. Το σεισμικόν κύμα, έχον ύψος πέντε περίπου μέτρων, κατέκλυσεν όλην την εκεί πλησίον επιπέδον γήν και παρέσυρε πάντα τα επ’ αυτής, αι δε οικοδομαί του εκεί Ιβηριτικού Μετοχίου έγειναν εν ακάρει σωρός λίθων άμορφος. Ταύτα λοιπόν πάντα έχων υπ’ όψιν, δεν εδίστασα, ήδη από της εποχής εκείνης, να θεωρήσω το μέρος εκείνο ως κέντρον των τελευταίων τούτων σεισμών, μετ’ επιφυλάξεως δε και πάντων των προγενεστέρων.

Κατά τον Διοδώρον τον Σικελιώτην “οι Σαμόθρακες ιστορούσι πρό των παρά τοις άλλοις γενομένων κατακλυσμών έτερον εκεί μέγαν γενέσθαι, το μεν πρώτον του περί τας Κυανέας στόματος ραγέντος, μετά δε ταύτα του ΕλλησπόντουΧ το γαρ εν τω Πόντω πέλαγος λίμνης έχον τάξιν μέχρι τοσούτου πεπληρώσθαι δια των εισρεόντων ποταμών, μέχρις ότου δια το πλήθος παρεκχυθέν το ρεύμα λάβρως εξέπεσεν εις τον Ελλήσποντον και πολλήν μεν της Ασίας της παρά θάλασσαν, επέκλυσεν ουκ ολίγην δε και της επιπέδου γης εν τη Σαμοθράκη θάλατταν εποίησεΧ και δια τούτο εν τοις μεταγενεστέροις καιροίς ενίους των αλιέων ανεσπακέναι τοις δικτύοις λίθινα κιονόκρανα, ως και πόλεων κατακεκλυσμένων (Βίβλ. Ε. παρ. 47).”

Την είδησην ταύτην προφανώς αναφέρει ο Διόδωρος ούχι ως ιστορικόν γεγονός τοις πάσι γνωστόν και προαποδεδειγμένον, αλλ’ ως παράδοσιν διασωθείσαν παρά τοις Σαμοθράξι και κατά συνέπειαν χρηζούσαν ελέγχου. Παρατηρούμεν όθεν δικαίως, ότι ύδατα τα οποία θα ήρχοντο από του Πόντου και θα είχον τόσην δύναμιν, ώστε ν’ ανοίξουν τα περί τας Κυανέας στόμα και το του Ελλησπόντου, δεν θα κατέκλυζον μόνην την Σαμοθράκην και “πολλήν της Ασίας”, ως αναφέρει η παράδοσις, αλλά και πάσας τας παρακείμενας νήσους, και όλην την παραλίαν της Θράκης και Μακεδονίας, το σε πράγμα θα εγίνετο αισθητόν καθ’ απάσαν την Μεσόγειον και ούτω δεν θα ήτο άγνωστον πάσι τοις ιστοριογραφοίς. Τούτου δ’ ένεκεν και ημείς, λαμβάνοντες ως θετικήν πληροφορίαν τον καταποντισμόν μέρους της εν Σαμοθράκη επιπέδου γης, παραδεχόμεθα ως αιτίαν αυτού, ούχι πλέον τον κατακλυσμόν, ον αναφέρουσιν οι σύγχρονοι του Διοδώρου συμπατριωταί μου, αλλά καθίζισιν τίνα του εδάφους, όμοιαν εκείνης, ήτις και ενταύθα και εις άλλα μέρη της Μεσογείου, κατά τους τελευταίους τούτους χρόνους, συνέβη συνέπεια σεισμών εξ ηφαιστειώδους, ή, άλλης τινός εργασίας ενεργουμένης εις τα έγκατα της νήσου ταύτης.

Ο Πλίνιος εν τη Φυσική Ιστορία του λόγον ποιούμενος περί Σαμοθράκης, της οποίας την γεωγραφικήν θέσιν και τας σχέσεις αυτής προς τας παρακείμενας νήσους και χώρας ορίζει μετά μεγάλης λεπτομέρειας, επισυνάπτει, ότι μεταξύ Χερσονήσου και Σαμοθράκης έκαιντο παλαί πότε η Αλόννησος, η Γηθωνή, η Λαμπώνια και η Αλωπεκόννησος, αίτινες ήδη επί της εποχής αυτού ήσαν άγνωστοι (Natur. Histor. Lib. IV, Cap. 12, παραγρ. 23). Η πληροφορία αυτή του Πλίνιου είναι σαφής και ευκρινής. Πρόκειται περί 4 νήσων κειμένων μεταξύ Θρακικής Χερσονήσου και Σαμοθράκης, αίτινες προ αιώνων κατεποντισθήσαν και των οποίων η μνήμη διετηρείτο είσετι επί των χρόνων αυτού.

Συνδυάζοντες όθεν όλας τας πληροφορίας, όσας εν τοις εμπρόσθεν διελάβομεν, ήτοι: α΄ ) μεν ότι η Σαμοθράκη ανέκαθεν υπήρξε χώρα ηφαιστειώδης και ότι έτι και νυν συχνάκις ταράσσεται υπό σεισμών, των οποίων το κέντρων ευρίσκεται εις το βορειοανατολικόν μέρος της νήσου παρά τη ύφαλω Ζγόραφα, β΄ ) δε ότι επί της υφάλου Ζγόραφα έτι και νυν απαντώνται ερείπια οικοδομών, κίονες, κιονόκρανα και μάρμαρα, γ΄ ) ότι, κατά την είδησην του Διοδώρου, εγνώριζον οι σύγχρονοι αυτώ Σαμοθράκες, ότι μέρος της επιπέδου γης της νήσου των, όπερ άλλοτε ήτο κατωκημένον ευρίσκετο ήδη υπό τα ύδατα της θαλάσσης, δ΄ ) ότι, κατά την πληροφορίαν του Πλίνιου, διέσωσε τέως η μνήμη των ανθρώπων την ύπαρξιν τεσσάρων νήσων, κειμένων εν τω Θρακικώ πελάγει μεταξύ Χερσονήσου και Σαμοθράκης, δυνάμεθα να εικάσωμεν μετά πάσης θετικότητας, ότι πάλαι πότε η Σαμοθράκη συνειχετο μετά της απέναντι Θράκης, ότι τίνι καθίζισει του εδάφους, ήτις είναι η του κατακλυσμού, ον αναφέρει ο Διόδωρος, απεχωρίσθη η Σαμοθράκη και εσχηματίσθησαν εν τω μέσω αι τέσσαρες νήσοι, των οποίων τελευταίον ίχνος αναπέμεινεν η κορυφή της υφάλου Ζγόραφα.

Εις υποστήριξιν δε της εικασίας ταύτης έρχεται και η περί την Σαμοθράκην υδρογραφία, εξ ης πληροφορούμεθα, ότι ενώ μεταξύ Ίμβρου και Σαμοθράκης τα ύδατα είναι λίαν βαθέα, τουναντίον μεταξύ Αίνου και Σαμοθράκης το βάθος αυτών είναι όλως ασήμαντον, δίο και ανέκαθεν επεκράτησεν η ιδέα, ότι ημέραν τίνα θα ενωθή η Σαμοθράκη μετά της Αίνου, δία της συσωρεύσεως παντοείδους ύλης, ην ο Έβρος διαρκώς κατασύρει εις την θάλασσαν.
------
*** Νικόλαος Φαρδύς: Σαμοθρακίτης ιατροφιλόσοφος. Σπουδασμένος στην Αθήνα και τη Γαλλία, ο Φαρδύς δίδαξε ως δάσκαλος στην Κορσική και γύρισε μετά στο νησί του γιατρεύοντας τους συντοπίτες του, μελετώντας τις παλιές πέτρες και γράφοντας μελέτες για την ιστορία της πατρίδας του και άρθρα για την χωρίς τόννους και πνεύματα γραφής. Έγινε δήμαρχος στο νησί του και μολονότι πέθανε στα τέλη του προηγούμενου αιώνα οι κάτοικοι τον θυμούνται και τον μνημονεύουν γιατί στάθηκε ο σπουδαιότερος Σαμοθρακίτης της εποχής του.

(*ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΕΚ ΝΕΟΥ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ)- AIΓΑΙΟ: Eνας απέραντος πετρελαιοφόρος ορίζοντας - Οι πρωταγωνιστές, τα ιστορικά γεγονότα και οι περιοχές των κοιτασμάτων
Πως και Γιατί φτάσαμε στις Γκρίζες Ζώνες και τους αεροδιαδρόμους - Από την Θάσο εως την Κύπρο

"Εαν υπάρχουν όντως πετρέλαια δύο πράγματα θα συμβούν: Είτε η Τουρκία θα καταλάβει ολόκλρη την Κύπρο είτε χάριν των πετρελαίων το Κυπριακό θα λυθεί στο άψε-σβήσε" , Tάδε έφη Ραούφ Ντενκτάς!!!

-
Μια απίστευτη ιστορία φέρνουν σήμερα στο φως της δημοσιότητας οι Aegean Times (AT) μετά από έρευνα που πραγματοποίησαν 4 συνεργάτες του Portal. Οι ίδιοι άνθρωποι είχαν συνεργαστεί και πριν ένα χρόνο στην σύνταξη της μελέτης των AT που αφορούσε στα Ελληνοτουρκικά. Είναι πραγματικά απίθανο το πώς εκτυλίσσονται ιστορικά τα πρόσφατα γεγονότα που απαντούν σε ένα καίριο ερώτημα που επί δεκαετίες αποτελεί «ταμπού» της Ελληνικής Πολιτικής αλλά και των δημοσιογράφων.

Αν και οι συνεργάτες των AT ξεκίνησαν την έρευνα αυτή πριν πολλά χρόνια, φαίνεται σήμερα να καταλήγουμε σε ένα ασφαλές συμπέρασμα που θα σοκάρει πολλούς.

Επί 30 χρόνια ακούμε και διαβάζουμε για τις περίφημες διεκδικήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο χωρίς να έχουμε καταφέρει να φωτίσουμε το ομιχλώδες τοπίο που καλύπτει αυτές τις διεκδικήσεις. Είναι τυχαία άραγε η κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο; Είναι τυχαίο το ζήτημα που τέθηκε από τους Τούρκους σχετικά με τους Αεροδιαδρόμους της Ρόδου, Είναι τυχαίο γεγονός η διπλωματική εμπλοκή της ένταξης της Κύπρου στην Ε.Ε. και οι συναντήσεις Κληρίδη – Ντενκτάς; Είναι τυχαίο γεγονός οι 2 συναντήσεις Παπανδρέου-Τζέμ μέσα σε διάστημα 10 ημερών; Είναι τυχαία η επιλογή των σημείων που επιλέγουν οι Τούρκοι πιλότοι όταν πραγματοποιούν τις παραβιάσεις του Ελληνικού Εναέριου χώρου;

Η έρευνα των AT επιχειρεί να ρίξει άπλετο φως στην άσκηση της Εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας. Από την ιστορική αναδρομή των «θερμών επεισοδίων» οι ΑΤ φωτίζουν το παρασκήνιο της διπλωματίας και προσδίδουν μια νέα διάσταση στις «επιθυμίες» των Τούρκων.

30 χρόνια δηλώσεις ...

Ξεκινώντας πολύ πριν το 1974 όταν αντιπρόεδρος των ΗΠΑ ήταν ο Ελληνοαμερικανός Σπύρος Αγκνιου, είχε ειπωθεί δημόσια τόσο από αυτόν όσο και από πολλούς Αμερικανούς αξιωματούχους ότι στο Αιγαίο δεν υπάρχει σταγόνα πετρέλαιο δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι «όποιος βρει έστω ένα ποτήρι πετρέλαιο στο Αιγαίο να μου το φέρει να το πιω»

Από δημοσιεύματα τόσο του Ελληνικού όσο και του Αμερικανικού τύπου είχε διοχετευτεί στο κοινό η πεποίθηση ότι όλες οι έρευνες για την αναζήτηση κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο είχαν αποβεί άκαρπες. Την ίδια τακτική είχαν ακολουθήσει και διάφοροι πολιτικοί της Μ. Βρετανίας για την Κύπρο με αποκορύφωμα αυτή του ύπατου αρμοστή Εντουαρντ Κλέϊ στις 23 Απριλίου του 2001 όταν έσπευσε να δηλώσει ότι «στην Κύπρο υπάρχει τόσο πετρέλαιο όσο φιστ ικοβούτυρο κάτω από το Μάντσεστερ».

Αν και οι συνεργάτες των AT ξεκίνησαν την έρευνα αυτή πριν πολλά χρόνια, φαίνεται σήμερα να καταλήγουμε σε ένα ασφαλές συμπέρασμα που θα σοκάρει πολλούς.

Επί 30 χρόνια ακούμε και διαβάζουμε για τις περίφημες διεκδικήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο χωρίς να έχουμε καταφέρει να φωτίσουμε το ομιχλώδες τοπίο που καλύπτει αυτές τις διεκδικήσεις. Είναι τυχαία άραγε η κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο; Είναι τυχαίο το ζήτημα που τέθηκε από τους Τούρκους σχετικά με τους Αεροδιαδρόμους της Ρόδου, Είναι τυχαίο γεγονός η διπλωματική εμπλοκή της ένταξης της Κύπρου στην Ε.Ε. και οι συναντήσεις Κληρίδη – Ντενκτάς; Είναι τυχαίο γεγονός οι 2 συναντήσεις Παπανδρέου-Τζέμ μέσα σε διάστημα 10 ημερών; Είναι τυχαία η επιλογή των σημείων που επιλέγουν οι Τούρκοι πιλότοι όταν πραγματοποιούν τις παραβιάσεις του Ελληνικού Εναέριου χώρου;

Η έρευνα των AT επιχειρεί να ρίξει άπλετο φως στην άσκηση της Εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας. Από την ιστορική αναδρομή των «θερμών επεισοδίων» οι ΑΤ φωτίζουν το παρασκήνιο της διπλωματίας και προσδίδουν μια νέα διάσταση στις «επιθυμίες» των Τούρκων.

30 χρόνια δηλώσεις ...

Ξεκινώντας πολύ πριν το 1974 όταν αντιπρόεδρος των ΗΠΑ ήταν ο Ελληνοαμερικανός Σπύρος Αγκνιου, είχε ειπωθεί δημόσια τόσο από αυτόν όσο και από πολλούς Αμερικανούς αξιωματούχους ότι στο Αιγαίο δεν υπάρχει σταγόνα πετρέλαιο δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι «όποιος βρει έστω ένα ποτήρι πετρέλαιο στο Αιγαίο να μου το φέρει να το πιω»

Από δημοσιεύματα τόσο του Ελληνικού όσο και του Αμερικανικού τύπου είχε διοχετευτεί στο κοινό η πεποίθηση ότι όλες οι έρευνες για την αναζήτηση κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο είχαν αποβεί άκαρπες. Την ίδια τακτική είχαν ακολουθήσει και διάφοροι πολιτικοί της Μ. Βρετανίας για την Κύπρο με αποκορύφωμα αυτή του ύπατου αρμοστή Εντουαρντ Κλέϊ στις 23 Απριλίου του 2001 όταν έσπευσε να δηλώσει ότι «στην Κύπρο υπάρχει τόσο πετρέλαιο όσο φιστ ικοβούτυρο κάτω από το Μάντσεστερ».

Κατά την περίοδο της Χούντας ξεκίνησαν στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Θάσου και Καβάλας τα πρώτα κοιτάσματα πετρελαίου. Τότε είχαν γίνει πολλές έρευνες και είχαν ανακαλυφθεί 5 πετρελαιοφόροι ορίζοντες. 4 εντός των Ελληνικών χωρικών υδάτων των 6 μιλίων και ένας εκτός των 6 μιλίων ΑΛΛΑ εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Από τους πετρελαιοφόρους ορίζοντες εντός των 6 μιλίων, οι 2 ήταν άμεσα εκμεταλλεύσιμοι αλλά περιορισμένης περιεκτικότητας . Ως δια μαγείας η μελέτη για τον πέμπτο ορίζοντα εκτός των 6 μιλίων … εξαφανίστηκε! Την εποχή αυτή η Αγκυρα άρχισε να δείχνει έμπρακτα σε διπλωματικό επίπεδο το ενδιαφέρον της για την περιοχή αλλά το υψηλό κόστος εξόρυξης και διύλισης του πετρελαίου δεν είχε κινήσει την «πολεμική μηχανή» των Τούρκων αφού είχαν θέσει ως προτεραιότητα την περιοχή της Μοσούλης και τα κοιτάσματα πετρελαίου της Κύπρου!

Καραμανλής. Ο πρώτος που αξιοποίησε πολιτικά την ύπαρξη πετρελαίων στο Αιγαίο

Όταν έπεσε η Χούντα, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ζήτησε να ενημερωθεί για όλες τις έρευνες που είχαν πραγματοποιηθεί στο Αιγαίο. Εκτίμησε ότι η πετρελαϊκή κρίση του 1973 – που ανέβασε τις τιμές από 3 δολάρια το βαρέλι στα 14 – ίσως προσέλκυε κάποιους επενδυτές στο Αιγαίο. Η πολιτική ευφυΐα του Καραμανλή τον οδήγησε σε συζητήσεις με τους Ευρωπαίους που βρέθηκαν μπροστά σε μεγάλη έκπληξη. Στο Αιγαίο υπήρχαν πετρέλαια!!! Ο αείμνηστος ηγέτης κατάφερε να τραβήξει την προσοχή των Ευρωπαίων αφού όλες οι μελέτες οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι 3 περιοχές (μια στο Βόρειο Αιγαίο, μία στο Νότιο και μια ακόμη για την οποία δεν μπορεί κάποιος να καταλήξει με σαφήνεια για το που βρίσκεται) αποτελούσαν ίσως το μεγαλύτερο ανεκμετάλλευτο κοίτασμα πετρελαίου παγκοσμίως. Το 1976 είχε αρχίσει να διαφαίνεται η επιθυμία των Ευρωπαίων για να ολοκληρωθεί η ένταξη της Ελλάδος στην τότε ΕΟΚ γεγονός που προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση των ΗΠΑ και των Τούρκων οι όποίοι δεν έβλεπαν με «καλό μάτι» μια τέτοια κίνηση.

Σε διπλωματικό επίπεδο τόσο ο Κων/νος Καραμανλής όσο και ο Πέτρος Μολυβιάτης, είχαν εκμεταλλευτεί τα μέγιστα από την απόδειξη ότι το Αιγαίο είναι το «Φορντ Νοξ του Μαύρου Χρυσού». Όταν οι Γαλλικές πετρελαϊκές εταιρίες έδειξαν την εμπιστοσύνη τους στις μελέτες της Ελληνικής Κυβέρνησης, ακολούθησαν και άλλες που συνέτειναν στην παραδοχή ότι ο Καραμανλής έχει δίκιο! Τότε οι Τούρκοι διπλωμάτες αντελήφθησαν ότι η πολιτική Καραμανλή απέφερε καρπούς στην Ελλάδα και σε μια πράξη δυναμικής παρουσίας έβγαλαν το ερευνητικό σκάφος «Χόρα» στο Β.Α. Αιγαίο. Ηταν η πρώτη επίσημη διεκδίκηση των Τούρκων που ουσιαστικά αποτελούσε μια προειδοποίηση των ΗΠΑ ότι το «Αιγαίο ΔΕΝ ανήκει στους Ελληνες».

Βυθίστε το "ΧΟΡΑ": Γιατί όμως; (Καλοκαίρι 1976)

Το «Χόρα» επεχείρησε να πραγματοποιήσει έρευνες εκτός των 6 μιλίων των θαλασσίων συνόρων μας αλλά εντός της Ελληνικής Υφαλοκρηπίδας (δηλαδή της περιοχής που το βάθος της θάλασσας είναι σχετικά μικρό) και μάλιστα σε μια περιοχή που όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω είναι μια από τις 2 που οι τούρκοι έχουν θέσει από τότε στο στόχαστρό τους. Για την ιστορία, όταν ο Π. Μολυβιάτης αναζήτησε τον Α. Παπανδρέου για να τον ενημερώσει, ο τελευταίος βρισκόταν στη Θράκη από όπου είπε και το ιστορικό «βυθίστε το Χόρα» χωρίς όμως να έχει διαπιστωθεί εως σήμερα αν το είπε αφού προηγουμένως είχε έρθει σε συνεννόηση με την Κυβέρνηση Καραμανλή.

Μέχρι τότε η Τουρκία ήταν ανήμπορη να αντιδράσει αφού σε στρατιωτικό επίπεδο η Ελλάδα είχε ένα τεράστιο προβάδισμα στον αέρα γεγονός που καθιστούσε οποιαδήποτε στρατιωτική ενέργεια ανέφικτη από πλευρά της. Τελικά τότε το «Χόρα» επέστρεψε άπραγο στη βάση του αφού η οποιαδήποτε κίνηση των Τούρκων θα έφερνε πολεμική σύρραξη με την Ελλάδα και όλοι εκτιμούσαν ότι η Τουρκία θα ηττηθεί.

MΠΑΜΠΟΥΡΑΣ: Mια λέξη που επί δύο ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ήταν στο ψυγείο

Οι έρευνες για τα πετρέλαια συνεχίστηκαν τόσο επί Καραμανλή όσο και επί Παπανδρέου. Το 1978, δηλαδή πριν μπει η Ελλάδα στην ΕΟΚ, πραγματοποιήθηκε μια μελέτη σε μια περιοχή για την οποία γινόταν πολύς λόγος. Πρόκειται για την περιοχή στην οποία η Χούντα είχε διαπιστώσει ότι υπάρχουν πολύ πλούσια πετρελαϊκά κοιτάσματα αλλά η προηγούμενη μελέτη είχε χαθεί!!! Η μελέτη ανέφερε ότι 10 ναυτικά μίλια από το Ακρωτήριο ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ της Θάσου, υπάρχει ένα τεράστιο κοίτασμα πετρελαίου, ΑΜΕΣΑ αξιοποιήσιμο, σε μικρό βάθος από την επιφάνεια και με κόστος εξόρυξης ίσο με αυτό των πηγαδιών που υπάρχουν στη Σ. Αραβία! Το κόστος εξόρυξης στη Σ. Αραβία ήταν 5 δολάρια το βαρέλι και η μελέτη καταδείκνυε ότι στην θαλάσσια περιοχή του ΜΠΑΜΠΟΥΡΑ το κόστος ήταν μόλις 4,8 δολάρια /βαρέλι γεγονός που την καθιστούσε ισότιμη με μια οποιαδήποτε εξόρυξη σε χερσαίο έδαφος. Αντίθετα, οι εξορύξεις σε θαλάσσιες περιοχές είναι πάντοτε ακριβότερες όπως αυτές για παράδειγμα του πετρελαίου Μπρέντ. Στον ΜΠΑΜΠΟΥΡΑ, το κοίτασμα ήταν «καθαρό» από θειάφι, γεγονός που έκανε την εκμετάλλευσή του πιο ελκυστική Σύμφωνα με την έρευνα αυτή το συγκεκριμένο κοίτασμα προσφερόταν για μια παραγωγή που μπορούσε να φτάσει και τα 200.000 βαρέλια ημερησίως. Στον διπλωματικό πυρετό που ακολούθησε η ευρωπαίοι είχαν αρχίσει να δείχνουν έντονο ενδιαφέρον για την Ελληνική συμμετοχή στην ΕΟΚ αφού προσδοκούσε από την Ελλάδα πολλά στον τομέα της Ενεργειακής Πολιτικής

Ευτυχώς τότε η Ελλάδα εισήλθε στην ΕΟΚ, ακόμη και πριν την Ισπανία. Οι Αμερικανοί αντελήφθησαν ότι η Ελλάδα ακολουθώντας της Ευρωπαϊκή της πορεία θα έχαναν το παιχνίδι του Αιγαίο και όταν ανέλαβε την Πρωθυπουργία ο Α. Παπανδρέου ακολούθησαν μια σειρά γεγονότων που οδήγησαν στο «αυτοεμπάργκο» των Εξοπλισμών από την Ελληνική πλευρά με αποτέλεσμα η Τουρκία να αποκτήσει μια αισθητή υπεροχή στον «αέρα» αποκτώντας σύγχρονα πολεμικά αεροσκάφη τύπου F-16. Το γεγονός αυτό οδήγησε τους Αμερικανούς στην περαιτέρω ενίσχυση των Τούρκων που πλέον έθεταν ανοιχτά το θέμα της Υφαλοκρηπίδας. Ο λόγος ήταν απλός! Όλα τα άμεσα αξιοποιήσιμα κοιτάσματα πετρελαίου δεν βρισκόταν εντός των 6 μιλίων ούτε και στα διεθνή ύδατα. Τα κοιτάσματα που είχαν ανακαλυφθεί μέχρι τότε βρισκόταν εντός της Ελληνικής Υφαλοκρηπίδας.

Το 1984-85 ο τότε Πρωθυπουργός της χώρας Α. Παπανδρέου προχώρησε σε νέες έρευνες και δειγματοληψίες από την περιοχή ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ οι οποίες επιβεβαίωσαν τις προηγούμενες μελέτες και έδωσε εντολή να συνεχιστούν και άλλες στην περιοχή των Δωδεκανήσων και στη Νότια Κρήτη. Η ευφορία που επικρατούσε στο υπουργείο Ενέργειας ήταν μεγάλη αφού για πολύ καιρό πίστευαν ότι η ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο ήταν ένας θρύλος που είχε δημιουργήσει η Κυβέρνηση Καραμανλή με σκοπό να βοηθήσει την Ελλάδα στην ενταξιακή της πορεία στην ΕΟΚ.

Oι Ρώσσοι και το Mea Culpa του Α. Παπανδρέου

Τον Δεκέμβριο του 1986 η Ελληνική πλευρά έρχεται σε επαφή με επιχειρηματικό κολοσσό από την Σ. Ενωση με σκοπό την αξιοποίηση κάποιων κοιτασμάτων καθώς και την χρηματοδότηση των ερευνών και σε άλλες περιοχές του Αιγαίου. Η διαφαινόμενη συμφωνία με τους Ρώσους δεν άργησε να φέρει την απάντηση των Τούρκων οι οποίοι αυτή τη φορά αφού κλιμάκωσαν τις παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας, ανακοίνωσαν τον Μάρτιο του 1987 την έξοδο του νέου υπερσύγχρονου ερευνητικού τους σκάφους «Σισμίκ». ΚΑΙ αυτή τη φορά το «Σισμίκ» όπως και προηγουμένως το «Χόρα», κατευθύνθηκε στη θαλάσσια περιοχή του ΜΠΑΜΠΟΥΡΑ. Και τότε ο Α. Παπανδρέου προειδοποίησε ότι με τον πρώτο ηχοβολισμό του «Σισμίκ» τα πλοία του πολεμικού Ναυτικού θα το βύθιζαν. Η Ελληνική πολεμική μηχανή τέθηκε σε πλήρη ετοιμότητα αποδεικνύοντας ότι οι προειδοποιήσεις Παπανδρέου θα πραγματοποιούνταν ανά πάσα στιγμή. Η σύρραξη αποφεύχθηκε πραγματικά την τελευταία στιγμή και το «Σισμίκ» επέστρεψε άπραγο στην Τουρκία. Δυστυχώς όμως σε διπλωματικό επίπεδο η νέα τουρκική διεκδίκηση είχε καταγραφεί!

Τον Φεβρουάριο του 1988 Παπανδρέου και Οζάλ συναντούνται στο Νταβός της Ελβετίας και συμφωνούν μεταξύ άλλων ο ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ να μπει στο ψυγείο. Χωρίς λοιπόν να πέσει ούτε μια τουφεκιά η Τουρκία κατάφερε να στερήσει από την Ελλάδα το αναφαίρετο δικαίωμά της να εκμεταλλευτεί μια τεράστια πλουτοπαραγωγική της πηγή. Λίγο αργότερα ο Α. Παπανδρέου παραδέχεται το λάθος του λέγοντας το θρυλικό ...“Mea culpa”.

6 χαμένα χρόνια και η πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα

Ακολούθησε η κυβερνητική αστάθεια των επόμενων ετών η οποία βρήκε το 1990 την Κυβέρνηση Μητσοτάκη ανίσχυρη να διαδραματίσει ισχυρό ρόλο στη διεθνή διπλωματική σκηνή. Επιπλέον η εύθραυστη κοινοβουλευτική υπεροχή Μητσοτάκη την καθιστούσε ανίκανη να επαναφέρει ένα τέτοιο θέμα την στιγμή μάλιστα που είχε να αντιμετωπίσει επιπλέον το «Μακεδονικό». Ετσι χάθηκαν άλλα 3 χρόνια

Τα χρόνια αυτά οι τούρκοι με το πρόσχημα των επιστημονικών ερευνών εκτέλεσαν εκατοντάδες μελέτες του υπεδάφους του Αιγαίου κυρίως με το «Πίρι Ρέις». Το σκάφος που ανήκει στο «Ινστιτούτο Θαλασσίων Ερευνών και Τεχνολογίας του Παν/μιου της 9ης Σεπτεμβρίου (Ντοκούζ Σεισόλ)» και εδρεύει στη Σμύρνη είχε μια και μόνο τακτική. Απέπλεε συχνά πυκνά από τη Σμύρνη με κατεύθυνση τον κόλπο του Ξηρού (ανοιχτά της Καλλίπολης) με πρόσχημα τις θαλάσσιες βιολογικές έρευνες. Στην πραγματικότητα όμως πραγματοποιούσε με μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας που είχε αποκτήσει υποθαλάσσιες έρευνες για την χαρτογράφηση των κοιτασμάτων πετρελαίου που βρίσκονται στα Διεθνή ύδατα. Σιγά-σιγά και με τις ελληνικές κυβερνήσεις να προσπαθούν να απεμπλακούν από άλλα προβλήματα οι Τούρκοι κατάφεραν και αυτοί να αποκτήσουν μια σαφή εικόνα του Βόρειου Αιγαίου ακόμη και σε περιοχές που βρίσκονται κάτω από την ελληνική υφαλοκρηπίδα.

H αλλαγή πολιτικής. Σημίτης - Παπαντωνίου αλλάζουν τα δεδομένα

Το τέλος της πολιτικής περιπέτειας της Ελλάδας έρχεται με την Κυβέρνηση Σημίτη που ουσιαστικά ήταν αυτή που ανακαίνισε το θέμα των πετρελαϊκών κοιτασμάτων. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι το 1996 οι Αμερικάνοι απέκτησαν ένα κατά το κοινός λεγόμενο «Μάτι» στην περιοχή της Λεκάνης της Αν. Μεσογείου. Με δύο νέους υπερσύγχρονους δορυφόρους οι ΗΠΑ είχαν πλέον σαφή εικόνα για τις πιθανές θέσεις των πετρελαϊκών κοιτασμάτων του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου γενικότερα αφού οι δορυφόροι αυτοί είχαν την ικανότητα να ανιχνεύουν κηλίδες λαδιού στην επιφάνεια της θάλασσας γεγονός που αποτελεί μιας πρώτης τάξης ένδειξη για ύπαρξη πετρελαίου στην περιοχή.

Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρουμε ότι η εξόρυξη πετρελαίου στη Θάσο (περιοχή Πρίνου) είναι αποτέλεσμα των πρώτων ερευνών που αναφέραμε και αποτελεί τμήμα της αρχικής μελέτης όπου έκανε λόγο για πετρελαϊκό ορίζοντα, όχι όμως αυτόν της θέσης ΜΠΑΜΠΟΥΡΑ. Αντίθετα ήταν μια από τις δύο περιοχές που οι μελέτες έκαναν λόγο για περιορισμένα κοιτάσματα πετρελαίου.

ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ: Κοιτάσματα σε πολλές περιοχές - Σύμπτωση τα ΙΜΙΑ;

Γύρω στο 1996 οι Τούρκοι στρέφουν την προσοχή τους στη περιοχή της Δωδεκανήσου όπου Αμερικανικοί δορυφόροι είχαν εντοπίσει κηλίδες λαδιού κοντά σε 14 περιοχές που εκτείνονταν από την Ρόδο ως την Κω. Παράλληλα έκανε την εμφάνισή του ένας χάρτης με άλλες 20 περιοχές από τη Λήμνο ως την Σάμο που εμπλέκονταν σε διάφορα σενάρια ύπαρξης πετρελαίου. Την ίδια περίοδο αρχίζει να γίνεται λόγος για αντίστοιχες περιοχές στην ελεύθερη Κύπρο.

Η κυβέρνηση Σημίτη βάζει τότε στο παιχνίδι τους Γερμανούς, αφού είχε αρχίσει ήδη να διαφαίνεται η πρόθεση Σημίτη-Παπαντωνίου να απευθυνθούν σε ειδικούς συμβούλους από την Γερμανία στις έρευνες στον υποθαλάσσιο χώρο της Θάσου.

Είναι αρκετά τρομακτικό – για να είναι σύμπτωση – η συγκυρία της κρίσης των Ιμίων - αφού πριν την κρίση και πάλι οι τούρκοι είχαν δυσανασχετήσει με την καθυστέρηση της μελέτης κατασκευής του πετρελαϊκού αγωγού Μπακού – Τσειχάν και έψαχναν τρόπους για να βάλουν στο παιχνίδι Αμερικανικών συμφερόντων πετρελαϊκές εταιρίες. Ενας χάρτης που είχαν δημοσιεύσει οι Aegean Times σε ανύποπτο χρόνο καταδείκνυε ότι όλο το Ανατολικό Αιγαίο αποτελεί μια τεράστια πηγή υδρογονανθράκων και μάλιστα σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως από τον τύπο. Ο χάρτης αυτός έκανε την εμφάνισή του λίγο πριν την κρίση των Ιμιων. Η κρίση αυτή δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η επισφράγιση της 30ετούς πολιτικής των Τούρκων στο Αιγαίο. Οι «γκρίζες ζώνες» δεν είναι τίποτε άλλο από περιοχές της Ελληνικής επικράτειας που στην συντριπτική τους πλειοψηφίας ενέχονται σε έρευνες ή συζητήσεις περί ύπαρξης κοιτασμάτων πετρελαίου. Πάνω απ΄ όλα όμως τα Ιμια ήταν η απέλπιδα προσπάθεια των Τούρκων να παζαρέψουν κομμάτι της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας όπως αποδείχτηκε στα χρόνια που ακολούθησαν.

Η επιβεβαίωση των ... φημών: O ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ δεν είναι φήμη

Στις 14 Ιουνίου του 2000 τα ΜΜΕ επιβεβαιώνουν την ύπαρξη των δύο επιπλέον κοιτασμάτων στον Πρίνο αφού δημοσιεύτηκε ένα Δ. Τ. της Kavala Oil που ανανκοίνωνε ότι εντοπίστηκαν σε βάθος 2.900 μέτρων δύο άριστα κοιτάσματα πετρελαίου και μάλιστα 4 μίλια ανοιχτά του Κόλπου Περάμου της Καβάλας. Πρόκειται για τα κοιτάσματα που έχουμε προαναφέρει για τα οποία είχαν πραγματοποιηθεί οι πρώτες μελέτες που οδήγησαν τελικά στον «Πρίνο». Η διαφορά ήταν ότι σε αντίθεση με το παλιό κοίτασμα που είχε 60% περιεκτικότητα σε θειάφι τα νέα κοιτάσματα είχαν ποσοστό 7%. Μάλιστα ο τότε πρόεδρος της Κavala Oil k. Νίκος Λούτσιγκας δήλωσε ότι ένα εκ των δύο κοιτασμάτων είναι ποιο ενδιαφέρον από το άλλο. Η ανακοίνωση αυτή επιβεβαίωσε ότι ο Πρίνος δεν είχε μόνο ένα κοίτασμα όπως λεγόταν παλιά αλλά αποτελούσε μια περιοχή ύψιστης σημασίας. Πολύ περισσότερο δε, όταν σκεφτεί κάποιος ότι οι αρχικές μελέτες είχαν αποδείξει ότι στη θέση ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ το κοίτασμα είναι υπερδεκαπλάσιο των υπολοίπων μπορεί να εξάγει κάποιος αβίαστα το συμπέρασμα ότι επιβεβαιώνονται οι αρχικές μελέτες που έκαναν λόγο για τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου.

Μετά από αυτές τις εξελίξεις τα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ) στις 8 Οκτωβρίου του 2000 ανακοινώνουν μεγάλες επενδύσεις στην Ερευνα νέων κοιτασμάτων καθώς και στην συμμετοχή σε πετρελαϊκές έρευνες στο Εξωτερικό. Φυσικά στις εξελίξεις η συμμετοχή των Γερμανών συμβούλων ήταν καθοριστική.

Πολιτική πίεση με ονοματεπώνυμο: Πίρι Ρέις

Φτάνουμε λοιπόν στο 2001 όπου οι Τούρκοι παρά το καλό κλίμα που επικρατεί στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις ανακοινώνουν την κάθοδο στο Ν. Αιγαίο του «Πίρι Ρέις» αναστατώνοντας τους Ελληνες και Τούρκους διπλωμάτες οι οποίοι σχεδίαζαν την συνάντηση Παπανδρέου-Τζέμ. Η ύφεση που παρουσίασαν οι Τουρκικές παραβιάσεις του FIR Αθηνών την προηγούμενη χρονιά φαίνεται ότι σταμάτησαν αφού – με εξαίρεση το πρώτο δίμηνο του 2001- οι Τούρκικές παραβιάσεις παρουσίασαν μια εκρηκτική αύξηση μετά την διαφαινόμενη συνεργασία των Ρωσικών Εταιριών Yokos και Lucoil-Petrola ως στρατηγικοί επενδυτές σε έρευνες στο Νότιο Αιγαίο αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Φυσικά η Ρωσία ήθελε ως αντιστάθμισμα να γίνει ο αποκλειστικός προμηθευτής φυσικού αερίου (μέσω του Αγωγού Μπουργκας-Αλεξανδρούπολης) της Ελλάδας κάτι που προξένησε ταραχή στους Εμπορικούς ακολούθους πολλών ξένων πρεσβειών στην Αθήνα. Ετσι η Τουρκία ανακοίνωσε ότι το «Πίρι Ρέις» θα προβεί σε νέες «επιστημονικές» έρευνες όλο το διάστημα του Ιουνίου στο Ν. Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η κινητοποίηση ήταν άμεση και ο Γ. Παπανδρέου έσπευσε να συναντήσει τον Ι. Τζεμ ο οποίος δήλωσε τελικά ότι το «Πίρι Ρέις» δεν θα πραγματοποιήσει έρευνες σε Ρόδο, Κάρπαθο και Καστελόριζο όπου η Ελληνική υφαλοκρηπίδα δεν έχει προσδιοριστεί. Η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε στην αρχή να αποσιωπήσει το γεγονός αλλά ήταν αργά, αφού η είδηση είχε διαρρεύσει μέσω των Aegean Times σε 40.000 αποδέκτες. Η επιλογή του χρόνου δεν ήταν καθόλου τυχαία αφού την ίδια περίοδο διεξαγόταν και στην περιοχή η τουρκική ναυτική άσκηση «Θαλασσόλυκος» (Ντενίζ Κορντούμ)

Mετά τα Δωδεκάνησα και η ΚΥΠΡΟΣ - Aεροδιάδρομοι G-18 και R-19. Γιατί θέλουν τόσο πολύ οι Τούρκοι τον έλεγχο αυτής της περιοχής;

Παράλληλα σύμφωνα με δημοσιεύματα του Κυπριακού τύπου, τον Απρίλιο του 2001, Ν.Ανατολικά του νησιού προς την πλευρά της Αιγύπτου, ανακαλύφθηκαν μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου, γεγονός που όπως αναφέραμε στην αρχή είχε προκαλέσει τα ειρωνικά σχόλια του ύπατου αρμοστή του νησιού. Όμως το πόσο δίκιο είχε ο Κυπριακός Τύπος αποδείχτηκε στις 22 Αυγούστου του 2001 όταν με βάση κάποιες φωτογραφίες από δορυφόρους εμφανίστηκαν στην Κυπριακή εφημερίδα «Φιλελεύθερος» και αποκαλύφθηκε ότι η Κυπριακή Κυβέρνηση βρίσκεται ήδη σε συνεννόηση με Αγγλικές εταιρίες για περαιτέρω έρευνες. Μάλιστα η Αγγλική εταιρία Spectrum που ειδικεύεται στις χαρτογραφήσεις βυθών έσπευσε να προσφέρει την βοήθειά της στους Κυπρίους. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους ακολούθησε η επίσκεψη του Αιγύπτιου υπουργού πετρελαίου στη Μεγαλόνησο και οι πρώτες επαφές με τη Συρία όπου επισπεύτηκε η ρύθμιση των εκκρεμοτήτων που υπάρχουν στην υφαλοκρηπίδα των κρατών αυτών. Οι εξελίξεις αυτές οδήγησαν τον Ραούφ Ντενκτάς να δηλώσει ότι «θα διεκδικήσει το μερίδιό του από τα πετρέλαια αυτά» λέγοντας ότι «αν η Κύπρος έχει όντως πετρέλαια δύο πράγματα θα συμβούν: Είτε η Τουρκία θα καταλάβει ολόκλρη την Κύπρο είτε χάριν των πετρελαίων το Κυπριακό θα λυθεί στο άψε-σβήσε»

Πλαγκτόν αντί ... πετρελαίου

Φυσικά το «Πίρι Ρέις» και οι Τούρκοι δεν ξέχασαν ποτέ τον θησαυρό του ΜΠΑΜΠΟΥΡΑ αφού στις 19 Ιανουαρίου του 2002 το ξαναέβγαλαν από τη Σμύρνη και για 15 μέρες έκοβε βόλτες πότε στον Κόλπο του Ξηρού και πότε Ν.Ανατολικά της Θάσου. Διάφορες εφημερίδες όπως η ελευθεροτυπία ανέλαβαν το έργο του κατευνασμού της κοινής γνώμης, αφού όταν άρχισε ο θόρυβος γύρω από τη νέα έξοδο του «Πίρι Ρέις», έσπευσαν να πληροφορήσουν το κοινό ότι το σκάφος ερευνά το ... πλαγκτόν. Ετσι σώθηκαν οι συνομιλίες Παπανδρέου Τζεμ που ακόμη συνεχίζονται.

Η έρευνα των Aegean Times αν και δεν ολοκληρώθηκε ακόμη καταδεικνύει την σημασία των πετρελαίων του Αιγαίου και της Κύπρου και δίνει μια άλλη διάσταση στο θέμα των διαφορών μας με την Τουρκία. Ο ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ και τα κοιτάσματα στη Γαύδο (Ν.Δ. της Κρήτης) βγήκαν οριστικά από το ψυγείο όπου είχαν τεθεί από τον Παπανδρέου – Οζάλ. Οι πολιτική του Γιάννου Παπαντωνίου ώθησε πολύ μπροστά τις έρευνες στον Ελληνικό θαλάσσιο χώρο και οι τούρκοι απαίτησαν μερίδιο στο Β.Α. τμήμα. Όταν αργά κατάλαβαν ότι ο ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ δεν είναι το μοναδικό κοίτασμα αλλά υπάρχει πληθώρα κοιτασμάτων και στο Ν. Αιγαίο επεχείρησαν να ελέγξουν την περιοχή αυτή. Επεκτείνοντας το παιχνίδι ο έλεγχος της περιοχής του Ν.Α. Αιγαίου οδηγεί εκεί που πραγματικά παίζονται τεράστια συμφέροντα. Η λεκάνη της Α. Μεσογείου.

Tελικά αυτά τα περίφημα κοιτάσματα βρίσκονται σε περιοχές που προκαλούν θερμά επεισόδια;

Για να κατανοήσει κάποιος καλύτερα το μέγεθος των κοιτασμάτων που υπάρχουν στο Αιγαίο παραθέτουμε στο χάρτη τις ακριβείς περιοχές όπου όχι απλά υπάρχουν ενδείξεις για την ύπαρξη πετρελαίου αλλά έχουν πραγματοποιηθεί μελέτες με θετικά απότελέσματα. Mε μια προσεκτική παρατήρηση θα διαπιστώσετε ότι οι "γκρίζες ζώνες" δεν είναι τίποτε άλλο παρά πετρελαιοφόροι ορίζοντες.

1. Κοίτασμα της θέσης Μπάμπουρας: Περιεκτικότητα 1 με 1.1 δις βαρέλια

1.a. Κοίτασμα «Δομή EAST Θάσου» ανατολικά της Θάσου. Περιεκτικότητα 250.000.000 βαρέλια χαμηλού ειδικού βάρους και 380.000.000 βαρέλια υψηλού ειδικού βάρους. Επίσης 1,5 cm3 φυσικού αερίου. Βάθος μέχρι 4300 πόδια. Εκμετάλλευση NAPC – Κοινοπραξία βορείου Αιγαίου. Στη ίδια περίπου θέση βρίσκεται το κοίτασμα «Βόρειος Πρίνος – Νέα Πέραμος – ‘Αθως». Περιεκτικότητα 400 εκ.βαρέλια, ποιότητας χαμηλού ειδικού βάρους.
1.b. Κοιτάσματα Επανομής-Σιθωνίας και Θερμαϊκού (80 εκατ. βαρέλια)

2 και 2.a. Πετρελαιοφόρος ορίζοντας Β.Α. Αιγαίου. Στις 3 περιοχές που σημειώνονται έχουν έκδηλώσει ενδιαφέρον αμερικανικές εταιρίες και έχουν κινήσει το ενδιαφέρον του πατέρα Μπους ο οποίος έχει επισκευτεί 2 φορές την περιοχή αυτή. Και στα 3 κοιτάσματα υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 320.000.000 βαρέλια

3.. Κοίτασμα Ικαρίας – 120.000.000 βαρέλια

4.. Κοίτασμα με άλλα 70.000.000 βαρέλια

5.. και 6.. Κοιτάσματα Κρήτης που ξεπερνούν το 1 δις βαρέλια. Ένα από αυτά βρίσκεται πολύ κοντά στη ΓΑΥΔΟ

7.. Κοίτασμα Δωδεκανήσου κοντά στο Καστελόριζο. 150.000.000 βαρέλια

8.. Κοίτασμα Κυκλάδες (100 εκατ. βαρέλια)

9.. Κοίτασμα Σκόπελος( 60 εκατ. βαρέλια)

Επίσης Βόρεια και Νότια της Λέσβου υπάρχουν άλλα δύο κοιτάσματα που το 90% του πετρελαιοφόρου ορίζοντα βρίσκεται εντός της Τουρκικής επικράτειας.


Η Επίτροπος Λογιόλα Ντε Παλάθιο απαντά στον Γιάννη Μαρίνο για τα πετρέλαια του Αιγαίου: "Η Κομισιόν δεν έχει ευρωπαϊκά στοιχεία και επικαλείται στατιστικές του Υπουργείου Ενεργείας των ΗΠΑ..."
O Ευρωβουλευτής στηριζόμενος σε δημοσίευμα των Αegean Times έκανε ερώτηση στην Ε.Ε. για να λάβει την απάντηση ότι υπάρχουν 10.000.000 βαρέλια στο Αιγαίο...



Συντάκτης: Ανταπόκριση από τις Βρυξέλλες: Κώστας Κυδωνιάτης
Πηγή :aegean times
Ημ/νία καταχώρησης : 3/10/2002
Ωρα καταχώρησης :

... και η έρευνα συνεχίζεται ...

-
Οι αναγνώστες των "Α.Τ." θα θυμούνται ότι πριν από δύο εβδομάδες είχαμε επισημάνει ότι ο γνωστός ευρωβουλευτής(και παραδεκτός από όλους ως ο "πρύτανης" της ελληνικής δημοσιογραφίας) Γιάννης Μαρίνος είχε θέσει στην Κομισιόν το ζήτημα των πετρελαίων του Αιγαίου.

Ο Γιάννης Μαρίνος επεσήμαινε στην κοινοβουλευτική ερώτηση που είχε καταθέσει ότι εντοπίστηκε οπή βάθους 300 μ. και διαμέτρου 1 χλμ. στον βυθό της Γαύδου, μέσα στην οποία εξακριβώθηκε ότι υπάρχει μεγάλη ποσότητα πετρελαίου. Ο ευρωβουλευτής της ΝΔ ρωτούσε την Κομισιόν αν είχε πληροφορίες για την ύπαρξη πετρελαϊκών κοιτασμάτων στην ΕΕ και ιδίως στις ελληνικές
θάλασσες και την ηπειρωτική Ελλάδα.

Η Επίτροπος κ. Λογιόλα Ντε Παλάθιο απάντησε γραπτώς στον Γιάννη Μαρίνο και ανέφερε ότι η Ελλάδα παράγει 5.600 βαρέλια αργού πετρελαίου ημερησίως γεγονός που την κατατάσσει στην 8η θέση μεταξύ των χωρών της Ενωσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι η χώρα μας βρίσκεται( με ένα μόνο κοίτασμα, αυτό του Πρίνου) πάνω από την Ισπανία η οποία παράγει συνολικά 4.600 βαρέλια την ημέρα.

Είναι αξιοσημείωτο επίσης ότι η Ελλάδα ( επαναλαμβάνουμε: με ένα και μόνο κοίτασμα) κάλυψε το έτος 2000 το 1,4% των συνολικών της αναγκών και εμφανίζει συγκρίσιμα ποσοστά με την Γαλλία και τη Γερμανία, χώρες πολύ πιο εκτεταμένες και με μεγαλύτερες τεχνολογικές δυνατότητες. Για τα κοιτάσματα
στην Ελλάδα η Κομισιόν είναι προσεκτική και αναφέρει ότι "την 1/1/2001 υπήρχαν εξακριβωμένα φυσικά αποθέματα 10 εκ.
βαρελιών (!) ", ενώ εντύπωση προκαλεί το ότι η Κομισιόν επικαλείται στοιχεία του Υπουργείου Ενεργείας των ΗΠΑ και όχι μελέτες δικές της ή άλλου ευρωπαϊκού οργανισμού...

Να σημειωθεί ότι στην Κομισιόν δεν έχουν φτάσει ακόμη τα στοιχεία για τις έρευνες στη Γαύδο και σε άλλα σημεία της Ελλάδας στο τέλος του 2001 και στις αρχές του 2002 ( δείτε σχετικό αφιέρωμα των "Α.Τ."στην έρευνα της εφημερίδας "ΤΑ ΝΕΑ" σε άλλο σημείο της ιστοσελίδας μας).

Επίσης θα πρέπει να προσεχθεί στο ότι η Κομισιόν κάνει και δύο επισημάνσεις με νόημα: πρώτον, μιλά για "άγνωστες παραμέτρους που συχνά δεν επιτρέπουν επακριβή προσδιορισμό του συνολικού όγκου των κοιτασμάτων πετρελαίου ούτε στην Ελλάδα ούτε στην ΕΕ".

Δεύτερον, η Επίτροπος κ. Ντε Παλάθιο υπογραμμίζει οτι "εξακριβωμένα φυσικά αποθέματα είναι οι ποσότητες που θεωρούμε ανακτήσιμες από γνωστά κοιτάσματα με τις σημερινές οικονομικές και επιχειρησιακές δυνατότητες". Προσθέτει, δε,
ότι "δεν πρόκειται για μια εκτίμηση συνολικών αποθεμάτων αλλά για μια έννοια δυναμική αφού τα εξακριβωμένα αποθέματα ΕΠΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΝΕΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΝΤΟΠΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΝΕΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ". Μετά από όλα αυτά θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε ποιά είναι η άποψη όλων εκείνων που κατέκριναν δημοσίως και μετά βδελυγμίας τους "Α.Τ." και την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" για τα ρεπορτάζ τους σχετικά με την ανακάλυψη νέων κοιτασμάτων στις ελληνικές θάλασσες και την εκμετάλλευση των υφισταμένων, τα
οποία οι ίδιοι θεωρούσαν ως "αμελητέα"...

Η πρώτη αφορά τις ίδιες τις προφητείες. Μα καλά δεν διάβασες ότι προβλέπουν μ******ς, έχουν ήδη διαψευσθεί τα σημεία που αναφέρουν τα έτη 1999 και 2000 ώς έτη αρχής του Γ Παγκοσμίου Πολέμου , άσε που οι προφητείες ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ με τα όσα έχουμε πεί μέχρι τώρα στο forum (οι προφητείες δεν προβλέπουν πουθενά ότι οι κινέζοι θα βοηθήσουν τους Ρώσσους, άσε που η τελική και ουσιαστικότερη μάχη θα δωθεί στην Πόλη και ΟΧΙ στην Ιερουσαλήμ που γράφουν αυτοί. Άσε που τα βλέπουν από την σκοπιά των δυτικών (οι δυτικοί λένε ότι ο μεγάλος βασιλιάς που θα προκύψει θα είναι γάλλος και θα επιβάλλει τον καθολικισμό παντού )

Η δεύτερη αντίρησή μου έχει να κάνει με το ότι οι προφητείες είναι προφανώς στα Αγγλικά ή σε κάποια άλλη γλώσσα και αντί να παραθέσεις το link στην σελίδα μας πετάς το κείμενο εδώ μεταφρασμένο πρόχειρα. Αμα θές να κάνεις post κάντο σωστά τουλάχιστον.

Κάτι τελευταίο: δεν νομίζεις ότι θα ήταν καλύτερο να μας παραθέσεις εσύ την άποψή σου αφού τα έχεις διαβάσει όλα αυτά αντί να μας μπερδεύεις (προφανώς αφού τα διάβασες όλα αυτά θα έχεις φτάσει σε κάποια συμπεράσματα, τα οποία θα ήθελα να τα μοιραστείς μαζί μας συνοπτικά ==> μια σελίδα ΤΟ ΠΟΛΥ)

Εκτιμώ παρόλα αυτά την προσπάθειά σου να μας ενημερώσεις, για να λέμε και του στραβού το δίκιο....

-
Μια απίστευτη ιστορία φέρνουν σήμερα στο φως της δημοσιότητας οι Aegean Times (AT) μετά από έρευνα που πραγματοποίησαν 4 συνεργάτες του Portal. Οι ίδιοι άνθρωποι είχαν συνεργαστεί και πριν ένα χρόνο στην σύνταξη της μελέτης των AT που αφορούσε στα Ελληνοτουρκικά. Είναι πραγματικά απίθανο το πώς εκτυλίσσονται ιστορικά τα πρόσφατα γεγονότα που απαντούν σε ένα καίριο ερώτημα που επί δεκαετίες αποτελεί «ταμπού» της Ελληνικής Πολιτικής αλλά και των δημοσιογράφων.

Αν και οι συνεργάτες των AT ξεκίνησαν την έρευνα αυτή πριν πολλά χρόνια, φαίνεται σήμερα να καταλήγουμε σε ένα ασφαλές συμπέρασμα που θα σοκάρει πολλούς.

Επί 30 χρόνια ακούμε και διαβάζουμε για τις περίφημες διεκδικήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο χωρίς να έχουμε καταφέρει να φωτίσουμε το ομιχλώδες τοπίο που καλύπτει αυτές τις διεκδικήσεις. Είναι τυχαία άραγε η κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο; Είναι τυχαίο το ζήτημα που τέθηκε από τους Τούρκους σχετικά με τους Αεροδιαδρόμους της Ρόδου, Είναι τυχαίο γεγονός η διπλωματική εμπλοκή της ένταξης της Κύπρου στην Ε.Ε. και οι συναντήσεις Κληρίδη – Ντενκτάς; Είναι τυχαίο γεγονός οι 2 συναντήσεις Παπανδρέου-Τζέμ μέσα σε διάστημα 10 ημερών; Είναι τυχαία η επιλογή των σημείων που επιλέγουν οι Τούρκοι πιλότοι όταν πραγματοποιούν τις παραβιάσεις του Ελληνικού Εναέριου χώρου;

Η έρευνα των AT επιχειρεί να ρίξει άπλετο φως στην άσκηση της Εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας. Από την ιστορική αναδρομή των «θερμών επεισοδίων» οι ΑΤ φωτίζουν το παρασκήνιο της διπλωματίας και προσδίδουν μια νέα διάσταση στις «επιθυμίες» των Τούρκων.

30 χρόνια δηλώσεις ...

Ξεκινώντας πολύ πριν το 1974 όταν αντιπρόεδρος των ΗΠΑ ήταν ο Ελληνοαμερικανός Σπύρος Αγκνιου, είχε ειπωθεί δημόσια τόσο από αυτόν όσο και από πολλούς Αμερικανούς αξιωματούχους ότι στο Αιγαίο δεν υπάρχει σταγόνα πετρέλαιο δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι «όποιος βρει έστω ένα ποτήρι πετρέλαιο στο Αιγαίο να μου το φέρει να το πιω»

Από δημοσιεύματα τόσο του Ελληνικού όσο και του Αμερικανικού τύπου είχε διοχετευτεί στο κοινό η πεποίθηση ότι όλες οι έρευνες για την αναζήτηση κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο είχαν αποβεί άκαρπες. Την ίδια τακτική είχαν ακολουθήσει και διάφοροι πολιτικοί της Μ. Βρετανίας για την Κύπρο με αποκορύφωμα αυτή του ύπατου αρμοστή Εντουαρντ Κλέϊ στις 23 Απριλίου του 2001 όταν έσπευσε να δηλώσει ότι «στην Κύπρο υπάρχει τόσο πετρέλαιο όσο φιστ ικοβούτυρο κάτω από το Μάντσεστερ».

Κατά την περίοδο της Χούντας ξεκίνησαν στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Θάσου και Καβάλας τα πρώτα κοιτάσματα πετρελαίου. Τότε είχαν γίνει πολλές έρευνες και είχαν ανακαλυφθεί 5 πετρελαιοφόροι ορίζοντες. 4 εντός των Ελληνικών χωρικών υδάτων των 6 μιλίων και ένας εκτός των 6 μιλίων ΑΛΛΑ εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Από τους πετρελαιοφόρους ορίζοντες εντός των 6 μιλίων, οι 2 ήταν άμεσα εκμεταλλεύσιμοι αλλά περιορισμένης περιεκτικότητας . Ως δια μαγείας η μελέτη για τον πέμπτο ορίζοντα εκτός των 6 μιλίων … εξαφανίστηκε! Την εποχή αυτή η Αγκυρα άρχισε να δείχνει έμπρακτα σε διπλωματικό επίπεδο το ενδιαφέρον της για την περιοχή αλλά το υψηλό κόστος εξόρυξης και διύλισης του πετρελαίου δεν είχε κινήσει την «πολεμική μηχανή» των Τούρκων αφού είχαν θέσει ως προτεραιότητα την περιοχή της Μοσούλης και τα κοιτάσματα πετρελαίου της Κύπρου!

Καραμανλής. Ο πρώτος που αξιοποίησε πολιτικά την ύπαρξη πετρελαίων στο Αιγαίο

Όταν έπεσε η Χούντα, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ζήτησε να ενημερωθεί για όλες τις έρευνες που είχαν πραγματοποιηθεί στο Αιγαίο. Εκτίμησε ότι η πετρελαϊκή κρίση του 1973 – που ανέβασε τις τιμές από 3 δολάρια το βαρέλι στα 14 – ίσως προσέλκυε κάποιους επενδυτές στο Αιγαίο. Η πολιτική ευφυΐα του Καραμανλή τον οδήγησε σε συζητήσεις με τους Ευρωπαίους που βρέθηκαν μπροστά σε μεγάλη έκπληξη. Στο Αιγαίο υπήρχαν πετρέλαια!!! Ο αείμνηστος ηγέτης κατάφερε να τραβήξει την προσοχή των Ευρωπαίων αφού όλες οι μελέτες οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι 3 περιοχές (μια στο Βόρειο Αιγαίο, μία στο Νότιο και μια ακόμη για την οποία δεν μπορεί κάποιος να καταλήξει με σαφήνεια για το που βρίσκεται) αποτελούσαν ίσως το μεγαλύτερο ανεκμετάλλευτο κοίτασμα πετρελαίου παγκοσμίως. Το 1976 είχε αρχίσει να διαφαίνεται η επιθυμία των Ευρωπαίων για να ολοκληρωθεί η ένταξη της Ελλάδος στην τότε ΕΟΚ γεγονός που προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση των ΗΠΑ και των Τούρκων οι όποίοι δεν έβλεπαν με «καλό μάτι» μια τέτοια κίνηση.

Σε διπλωματικό επίπεδο τόσο ο Κων/νος Καραμανλής όσο και ο Πέτρος Μολυβιάτης, είχαν εκμεταλλευτεί τα μέγιστα από την απόδειξη ότι το Αιγαίο είναι το «Φορντ Νοξ του Μαύρου Χρυσού». Όταν οι Γαλλικές πετρελαϊκές εταιρίες έδειξαν την εμπιστοσύνη τους στις μελέτες της Ελληνικής Κυβέρνησης, ακολούθησαν και άλλες που συνέτειναν στην παραδοχή ότι ο Καραμανλής έχει δίκιο! Τότε οι Τούρκοι διπλωμάτες αντελήφθησαν ότι η πολιτική Καραμανλή απέφερε καρπούς στην Ελλάδα και σε μια πράξη δυναμικής παρουσίας έβγαλαν το ερευνητικό σκάφος «Χόρα» στο Β.Α. Αιγαίο. Ηταν η πρώτη επίσημη διεκδίκηση των Τούρκων που ουσιαστικά αποτελούσε μια προειδοποίηση των ΗΠΑ ότι το «Αιγαίο ΔΕΝ ανήκει στους Ελληνες».

Βυθίστε το "ΧΟΡΑ": Γιατί όμως;

Το «Χόρα» επεχείρησε να πραγματοποιήσει έρευνες εκτός των 6 μιλίων των θαλασσίων συνόρων μας αλλά εντός της Ελληνικής Υφαλοκρηπίδας (δηλαδή της περιοχής που το βάθος της θάλασσας είναι σχετικά μικρό) και μάλιστα σε μια περιοχή που όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω είναι μια από τις 2 που οι τούρκοι έχουν θέσει από τότε στο στόχαστρό τους. Για την ιστορία, όταν ο Π. Μολυβιάτης αναζήτησε τον Α. Παπανδρέου για να τον ενημερώσει, ο τελευταίος βρισκόταν στη Θράκη από όπου είπε και το ιστορικό «βυθίστε το Χόρα» χωρίς όμως να έχει διαπιστωθεί εως σήμερα αν το είπε αφού προηγουμένως είχε έρθει σε συνεννόηση με την Κυβέρνηση Καραμανλή.

Μέχρι τότε η Τουρκία ήταν ανήμπορη να αντιδράσει αφού σε στρατιωτικό επίπεδο η Ελλάδα είχε ένα τεράστιο προβάδισμα στον αέρα γεγονός που καθιστούσε οποιαδήποτε στρατιωτική ενέργεια ανέφικτη από πλευρά της. Τελικά τότε το «Χόρα» επέστρεψε άπραγο στη βάση του αφού η οποιαδήποτε κίνηση των Τούρκων θα έφερνε πολεμική σύρραξη με την Ελλάδα και όλοι εκτιμούσαν ότι η Τουρκία θα ηττηθεί.

MΠΑΜΠΟΥΡΑΣ: Mια λέξη που επί δύο ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ήταν στο ψυγείο

Οι έρευνες για τα πετρέλαια συνεχίστηκαν τόσο επί Καραμανλή όσο και επί Παπανδρέου. Το 1978, δηλαδή πριν μπει η Ελλάδα στην ΕΟΚ, πραγματοποιήθηκε μια μελέτη σε μια περιοχή για την οποία γινόταν πολύς λόγος. Πρόκειται για την περιοχή στην οποία η Χούντα είχε διαπιστώσει ότι υπάρχουν πολύ πλούσια πετρελαϊκά κοιτάσματα αλλά η προηγούμενη μελέτη είχε χαθεί!!! Η μελέτη ανέφερε ότι 10 ναυτικά μίλια από το Ακρωτήριο ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ της Θάσου, υπάρχει ένα τεράστιο κοίτασμα πετρελαίου, ΑΜΕΣΑ αξιοποιήσιμο, σε μικρό βάθος από την επιφάνεια και με κόστος εξόρυξης ίσο με αυτό των πηγαδιών που υπάρχουν στη Σ. Αραβία! Το κόστος εξόρυξης στη Σ. Αραβία ήταν 5 δολάρια το βαρέλι και η μελέτη καταδείκνυε ότι στην θαλάσσια περιοχή του ΜΠΑΜΠΟΥΡΑ το κόστος ήταν μόλις 4,8 δολάρια /βαρέλι γεγονός που την καθιστούσε ισότιμη με μια οποιαδήποτε εξόρυξη σε χερσαίο έδαφος. Αντίθετα, οι εξορύξεις σε θαλάσσιες περιοχές είναι πάντοτε ακριβότερες όπως αυτές για παράδειγμα του πετρελαίου Μπρέντ. Στον ΜΠΑΜΠΟΥΡΑ, το κοίτασμα ήταν «καθαρό» από θειάφι, γεγονός που έκανε την εκμετάλλευσή του πιο ελκυστική Σύμφωνα με την έρευνα αυτή το συγκεκριμένο κοίτασμα προσφερόταν για μια παραγωγή που μπορούσε να φτάσει και τα 200.000 βαρέλια ημερησίως. Στον διπλωματικό πυρετό που ακολούθησε η ευρωπαίοι είχαν αρχίσει να δείχνουν έντονο ενδιαφέρον για την Ελληνική συμμετοχή στην ΕΟΚ αφού προσδοκούσε από την Ελλάδα πολλά στον τομέα της Ενεργειακής Πολιτικής

Ευτυχώς τότε η Ελλάδα εισήλθε στην ΕΟΚ, ακόμη και πριν την Ισπανία. Οι Αμερικανοί αντελήφθησαν ότι η Ελλάδα ακολουθώντας της Ευρωπαϊκή της πορεία θα έχαναν το παιχνίδι του Αιγαίο και όταν ανέλαβε την Πρωθυπουργία ο Α. Παπανδρέου ακολούθησαν μια σειρά γεγονότων που οδήγησαν στο «αυτοεμπάργκο» των Εξοπλισμών από την Ελληνική πλευρά με αποτέλεσμα η Τουρκία να αποκτήσει μια αισθητή υπεροχή στον «αέρα» αποκτώντας σύγχρονα πολεμικά αεροσκάφη τύπου F-16. Το γεγονός αυτό οδήγησε τους Αμερικανούς στην περαιτέρω ενίσχυση των Τούρκων που πλέον έθεταν ανοιχτά το θέμα της Υφαλοκρηπίδας. Ο λόγος ήταν απλός! Όλα τα άμεσα αξιοποιήσιμα κοιτάσματα πετρελαίου δεν βρισκόταν εντός των 6 μιλίων ούτε και στα διεθνή ύδατα. Τα κοιτάσματα που είχαν ανακαλυφθεί μέχρι τότε βρισκόταν εντός της Ελληνικής Υφαλοκρηπίδας.

Το 1984-85 ο τότε Πρωθυπουργός της χώρας Α. Παπανδρέου προχώρησε σε νέες έρευνες και δειγματοληψίες από την περιοχή ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ οι οποίες επιβεβαίωσαν τις προηγούμενες μελέτες και έδωσε εντολή να συνεχιστούν και άλλες στην περιοχή των Δωδεκανήσων και στη Νότια Κρήτη. Η ευφορία που επικρατούσε στο υπουργείο Ενέργειας ήταν μεγάλη αφού για πολύ καιρό πίστευαν ότι η ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο ήταν ένας θρύλος που είχε δημιουργήσει η Κυβέρνηση Καραμανλή με σκοπό να βοηθήσει την Ελλάδα στην ενταξιακή της πορεία στην ΕΟΚ.

Oι Ρώσσοι και το Mea Culpa του Α. Παπανδρέου

Τον Δεκέμβριο του 1986 η Ελληνική πλευρά έρχεται σε επαφή με επιχειρηματικό κολοσσό από την Σ. Ενωση με σκοπό την αξιοποίηση κάποιων κοιτασμάτων καθώς και την χρηματοδότηση των ερευνών και σε άλλες περιοχές του Αιγαίου. Η διαφαινόμενη συμφωνία με τους Ρώσους δεν άργησε να φέρει την απάντηση των Τούρκων οι οποίοι αυτή τη φορά αφού κλιμάκωσαν τις παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας, ανακοίνωσαν τον Μάρτιο του 1987 την έξοδο του νέου υπερσύγχρονου ερευνητικού τους σκάφους «Σισμίκ». ΚΑΙ αυτή τη φορά το «Σισμίκ» όπως και προηγουμένως το «Χόρα», κατευθύνθηκε στη θαλάσσια περιοχή του ΜΠΑΜΠΟΥΡΑ. Και τότε ο Α. Παπανδρέου προειδοποίησε ότι με τον πρώτο ηχοβολισμό του «Σισμίκ» τα πλοία του πολεμικού Ναυτικού θα το βύθιζαν. Η Ελληνική πολεμική μηχανή τέθηκε σε πλήρη ετοιμότητα αποδεικνύοντας ότι οι προειδοποιήσεις Παπανδρέου θα πραγματοποιούνταν ανά πάσα στιγμή. Η σύρραξη αποφεύχθηκε πραγματικά την τελευταία στιγμή και το «Σισμίκ» επέστρεψε άπραγο στην Τουρκία. Δυστυχώς όμως σε διπλωματικό επίπεδο η νέα τουρκική διεκδίκηση είχε καταγραφεί!

Τον Φεβρουάριο του 1988 Παπανδρέου και Οζάλ συναντούνται στο Νταβός της Ελβετίας και συμφωνούν μεταξύ άλλων ο ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ να μπει στο ψυγείο. Χωρίς λοιπόν να πέσει ούτε μια τουφεκιά η Τουρκία κατάφερε να στερήσει από την Ελλάδα το αναφαίρετο δικαίωμά της να εκμεταλλευτεί μια τεράστια πλουτοπαραγωγική της πηγή. Λίγο αργότερα ο Α. Παπανδρέου παραδέχεται το λάθος του λέγοντας το θρυλικό ...“Mea culpa”.

6 χαμένα χρόνια και η πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα

Ακολούθησε η κυβερνητική αστάθεια των επόμενων ετών η οποία βρήκε το 1990 την Κυβέρνηση Μητσοτάκη ανίσχυρη να διαδραματίσει ισχυρό ρόλο στη διεθνή διπλωματική σκηνή. Επιπλέον η εύθραυστη κοινοβουλευτική υπεροχή Μητσοτάκη την καθιστούσε ανίκανη να επαναφέρει ένα τέτοιο θέμα την στιγμή μάλιστα που είχε να αντιμετωπίσει επιπλέον το «Μακεδονικό». Ετσι χάθηκαν άλλα 3 χρόνια

Τα χρόνια αυτά οι τούρκοι με το πρόσχημα των επιστημονικών ερευνών εκτέλεσαν εκατοντάδες μελέτες του υπεδάφους του Αιγαίου κυρίως με το «Πίρι Ρέις». Το σκάφος που ανήκει στο «Ινστιτούτο Θαλασσίων Ερευνών και Τεχνολογίας του Παν/μιου της 9ης Σεπτεμβρίου (Ντοκούζ Σεισόλ)» και εδρεύει στη Σμύρνη είχε μια και μόνο τακτική. Απέπλεε συχνά πυκνά από τη Σμύρνη με κατεύθυνση τον κόλπο του Ξηρού (ανοιχτά της Καλλίπολης) με πρόσχημα τις θαλάσσιες βιολογικές έρευνες. Στην πραγματικότητα όμως πραγματοποιούσε με μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας που είχε αποκτήσει υποθαλάσσιες έρευνες για την χαρτογράφηση των κοιτασμάτων πετρελαίου που βρίσκονται στα Διεθνή ύδατα. Σιγά-σιγά και με τις ελληνικές κυβερνήσεις να προσπαθούν να απεμπλακούν από άλλα προβλήματα οι Τούρκοι κατάφεραν και αυτοί να αποκτήσουν μια σαφή εικόνα του Βόρειου Αιγαίου ακόμη και σε περιοχές που βρίσκονται κάτω από την ελληνική υφαλοκρηπίδα.

H αλλαγή πολιτικής. Σημίτης - Παπαντωνίου αλλάζουν τα δεδομένα

Το τέλος της πολιτικής περιπέτειας της Ελλάδας έρχεται με την Κυβέρνηση Σημίτη που ουσιαστικά ήταν αυτή που ανακαίνισε το θέμα των πετρελαϊκών κοιτασμάτων. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι το 1996 οι Αμερικάνοι απέκτησαν ένα κατά το κοινός λεγόμενο «Μάτι» στην περιοχή της Λεκάνης της Αν. Μεσογείου. Με δύο νέους υπερσύγχρονους δορυφόρους οι ΗΠΑ είχαν πλέον σαφή εικόνα για τις πιθανές θέσεις των πετρελαϊκών κοιτασμάτων του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου γενικότερα αφού οι δορυφόροι αυτοί είχαν την ικανότητα να ανιχνεύουν κηλίδες λαδιού στην επιφάνεια της θάλασσας γεγονός που αποτελεί μιας πρώτης τάξης ένδειξη για ύπαρξη πετρελαίου στην περιοχή.

Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρουμε ότι η εξόρυξη πετρελαίου στη Θάσο (περιοχή Πρίνου) είναι αποτέλεσμα των πρώτων ερευνών που αναφέραμε και αποτελεί τμήμα της αρχικής μελέτης όπου έκανε λόγο για πετρελαϊκό ορίζοντα, όχι όμως αυτόν της θέσης ΜΠΑΜΠΟΥΡΑ. Αντίθετα ήταν μια από τις δύο περιοχές που οι μελέτες έκαναν λόγο για περιορισμένα κοιτάσματα πετρελαίου.

ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ: Κοιτάσματα σε πολλές περιοχές - Σύμπτωση τα ΙΜΙΑ;

Γύρω στο 1996 οι Τούρκοι στρέφουν την προσοχή τους στη περιοχή της Δωδεκανήσου όπου Αμερικανικοί δορυφόροι είχαν εντοπίσει κηλίδες λαδιού κοντά σε 14 περιοχές που εκτείνονταν από την Ρόδο ως την Κω. Παράλληλα έκανε την εμφάνισή του ένας χάρτης με άλλες 20 περιοχές από τη Λήμνο ως την Σάμο που εμπλέκονταν σε διάφορα σενάρια ύπαρξης πετρελαίου. Την ίδια περίοδο αρχίζει να γίνεται λόγος για αντίστοιχες περιοχές στην ελεύθερη Κύπρο.

Η κυβέρνηση Σημίτη βάζει τότε στο παιχνίδι τους Γερμανούς, αφού είχε αρχίσει ήδη να διαφαίνεται η πρόθεση Σημίτη-Παπαντωνίου να απευθυνθούν σε ειδικούς συμβούλους από την Γερμανία στις έρευνες στον υποθαλάσσιο χώρο της Θάσου.

Είναι αρκετά τρομακτικό – για να είναι σύμπτωση – η συγκυρία της κρίσης των Ιμίων - αφού πριν την κρίση και πάλι οι τούρκοι είχαν δυσανασχετήσει με την καθυστέρηση της μελέτης κατασκευής του πετρελαϊκού αγωγού Μπακού – Τσειχάν και έψαχναν τρόπους για να βάλουν στο παιχνίδι Αμερικανικών συμφερόντων πετρελαϊκές εταιρίες. Ενας χάρτης που είχαν δημοσιεύσει οι Aegean Times σε ανύποπτο χρόνο καταδείκνυε ότι όλο το Ανατολικό Αιγαίο αποτελεί μια τεράστια πηγή υδρογονανθράκων και μάλιστα σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως από τον τύπο. Ο χάρτης αυτός έκανε την εμφάνισή του λίγο πριν την κρίση των Ιμιων. Η κρίση αυτή δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η επισφράγιση της 30ετούς πολιτικής των Τούρκων στο Αιγαίο. Οι «γκρίζες ζώνες» δεν είναι τίποτε άλλο από περιοχές της Ελληνικής επικράτειας που στην συντριπτική τους πλειοψηφίας ενέχονται σε έρευνες ή συζητήσεις περί ύπαρξης κοιτασμάτων πετρελαίου. Πάνω απ΄ όλα όμως τα Ιμια ήταν η απέλπιδα προσπάθεια των Τούρκων να παζαρέψουν κομμάτι της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας όπως αποδείχτηκε στα χρόνια που ακολούθησαν.

Η επιβεβαίωση των ... φημών: O ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ δεν είναι φήμη

Στις 14 Ιουνίου του 2000 τα ΜΜΕ επιβεβαιώνουν την ύπαρξη των δύο επιπλέον κοιτασμάτων στον Πρίνο αφού δημοσιεύτηκε ένα Δ. Τ. της Kavala Oil που ανανκοίνωνε ότι εντοπίστηκαν σε βάθος 2.900 μέτρων δύο άριστα κοιτάσματα πετρελαίου και μάλιστα 4 μίλια ανοιχτά του Κόλπου Περάμου της Καβάλας. Πρόκειται για τα κοιτάσματα που έχουμε προαναφέρει για τα οποία είχαν πραγματοποιηθεί οι πρώτες μελέτες που οδήγησαν τελικά στον «Πρίνο». Η διαφορά ήταν ότι σε αντίθεση με το παλιό κοίτασμα που είχε 60% περιεκτικότητα σε θειάφι τα νέα κοιτάσματα είχαν ποσοστό 7%. Μάλιστα ο τότε πρόεδρος της Κavala Oil k. Νίκος Λούτσιγκας δήλωσε ότι ένα εκ των δύο κοιτασμάτων είναι ποιο ενδιαφέρον από το άλλο. Η ανακοίνωση αυτή επιβεβαίωσε ότι ο Πρίνος δεν είχε μόνο ένα κοίτασμα όπως λεγόταν παλιά αλλά αποτελούσε μια περιοχή ύψιστης σημασίας. Πολύ περισσότερο δε, όταν σκεφτεί κάποιος ότι οι αρχικές μελέτες είχαν αποδείξει ότι στη θέση ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ το κοίτασμα είναι υπερδεκαπλάσιο των υπολοίπων μπορεί να εξάγει κάποιος αβίαστα το συμπέρασμα ότι επιβεβαιώνονται οι αρχικές μελέτες που έκαναν λόγο για τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου.

Μετά από αυτές τις εξελίξεις τα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ) στις 8 Οκτωβρίου του 2000 ανακοινώνουν μεγάλες επενδύσεις στην Ερευνα νέων κοιτασμάτων καθώς και στην συμμετοχή σε πετρελαϊκές έρευνες στο Εξωτερικό. Φυσικά στις εξελίξεις η συμμετοχή των Γερμανών συμβούλων ήταν καθοριστική.

Πολιτική πίεση με ονοματεπώνυμο: Πίρι Ρέις

Φτάνουμε λοιπόν στο 2001 όπου οι Τούρκοι παρά το καλό κλίμα που επικρατεί στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις ανακοινώνουν την κάθοδο στο Ν. Αιγαίο του «Πίρι Ρέις» αναστατώνοντας τους Ελληνες και Τούρκους διπλωμάτες οι οποίοι σχεδίαζαν την συνάντηση Παπανδρέου-Τζέμ. Η ύφεση που παρουσίασαν οι Τουρκικές παραβιάσεις του FIR Αθηνών την προηγούμενη χρονιά φαίνεται ότι σταμάτησαν αφού – με εξαίρεση το πρώτο δίμηνο του 2001- οι Τούρκικές παραβιάσεις παρουσίασαν μια εκρηκτική αύξηση μετά την διαφαινόμενη συνεργασία των Ρωσικών Εταιριών Yokos και Lucoil-Petrola ως στρατηγικοί επενδυτές σε έρευνες στο Νότιο Αιγαίο αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Φυσικά η Ρωσία ήθελε ως αντιστάθμισμα να γίνει ο αποκλειστικός προμηθευτής φυσικού αερίου (μέσω του Αγωγού Μπουργκας-Αλεξανδρούπολης) της Ελλάδας κάτι που προξένησε ταραχή στους Εμπορικούς ακολούθους πολλών ξένων πρεσβειών στην Αθήνα. Ετσι η Τουρκία ανακοίνωσε ότι το «Πίρι Ρέις» θα προβεί σε νέες «επιστημονικές» έρευνες όλο το διάστημα του Ιουνίου στο Ν. Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η κινητοποίηση ήταν άμεση και ο Γ. Παπανδρέου έσπευσε να συναντήσει τον Ι. Τζεμ ο οποίος δήλωσε τελικά ότι το «Πίρι Ρέις» δεν θα πραγματοποιήσει έρευνες σε Ρόδο, Κάρπαθο και Καστελόριζο όπου η Ελληνική υφαλοκρηπίδα δεν έχει προσδιοριστεί. Η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε στην αρχή να αποσιωπήσει το γεγονός αλλά ήταν αργά, αφού η είδηση είχε διαρρεύσει μέσω των Aegean Times σε 40.000 αποδέκτες. Η επιλογή του χρόνου δεν ήταν καθόλου τυχαία αφού την ίδια περίοδο διεξαγόταν και στην περιοχή η τουρκική ναυτική άσκηση «Θαλασσόλυκος» (Ντενίζ Κορντούμ)

Mετά τα Δωδεκάνησα και η ΚΥΠΡΟΣ - Aεροδιάδρομοι G-18 και R-19. Γιατί θέλουν τόσο πολύ οι Τούρκοι τον έλεγχο αυτής της περιοχής;

Παράλληλα σύμφωνα με δημοσιεύματα του Κυπριακού τύπου, τον Απρίλιο του 2001, Ν.Ανατολικά του νησιού προς την πλευρά της Αιγύπτου, ανακαλύφθηκαν μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου, γεγονός που όπως αναφέραμε στην αρχή είχε προκαλέσει τα ειρωνικά σχόλια του ύπατου αρμοστή του νησιού. Όμως το πόσο δίκιο είχε ο Κυπριακός Τύπος αποδείχτηκε στις 22 Αυγούστου του 2001 όταν με βάση κάποιες φωτογραφίες από δορυφόρους εμφανίστηκαν στην Κυπριακή εφημερίδα «Φιλελεύθερος» και αποκαλύφθηκε ότι η Κυπριακή Κυβέρνηση βρίσκεται ήδη σε συνεννόηση με Αγγλικές εταιρίες για περαιτέρω έρευνες. Μάλιστα η Αγγλική εταιρία Spectrum που ειδικεύεται στις χαρτογραφήσεις βυθών έσπευσε να προσφέρει την βοήθειά της στους Κυπρίους. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους ακολούθησε η επίσκεψη του Αιγύπτιου υπουργού πετρελαίου στη Μεγαλόνησο και οι πρώτες επαφές με τη Συρία όπου επισπεύτηκε η ρύθμιση των εκκρεμοτήτων που υπάρχουν στην υφαλοκρηπίδα των κρατών αυτών. Οι εξελίξεις αυτές οδήγησαν τον Ραούφ Ντενκτάς να δηλώσει ότι «θα διεκδικήσει το μερίδιό του από τα πετρέλαια αυτά» λέγοντας ότι «αν η Κύπρος έχει όντως πετρέλαια δύο πράγματα θα συμβούν: Είτε η Τουρκία θα καταλάβει ολόκλρη την Κύπρο είτε χάριν των πετρελαίων το Κυπριακό θα λυθεί στο άψε-σβήσε»

Πλαγκτόν αντί ... πετρελαίου

Φυσικά το «Πίρι Ρέις» και οι Τούρκοι δεν ξέχασαν ποτέ τον θησαυρό του ΜΠΑΜΠΟΥΡΑ αφού στις 19 Ιανουαρίου του 2002 το ξαναέβγαλαν από τη Σμύρνη και για 15 μέρες έκοβε βόλτες πότε στον Κόλπο του Ξηρού και πότε Ν.Ανατολικά της Θάσου. Διάφορες εφημερίδες όπως η ελευθεροτυπία ανέλαβαν το έργο του κατευνασμού της κοινής γνώμης, αφού όταν άρχισε ο θόρυβος γύρω από τη νέα έξοδο του «Πίρι Ρέις», έσπευσαν να πληροφορήσουν το κοινό ότι το σκάφος ερευνά το ... πλαγκτόν. Ετσι σώθηκαν οι συνομιλίες Παπανδρέου Τζεμ που ακόμη συνεχίζονται.

Η έρευνα των Aegean Times αν και δεν ολοκληρώθηκε ακόμη καταδεικνύει την σημασία των πετρελαίων του Αιγαίου και της Κύπρου και δίνει μια άλλη διάσταση στο θέμα των διαφορών μας με την Τουρκία. Ο ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ και τα κοιτάσματα στη Γαύδο (Ν.Δ. της Κρήτης) βγήκαν οριστικά από το ψυγείο όπου είχαν τεθεί από τον Παπανδρέου – Οζάλ. Οι πολιτική του Γιάννου Παπαντωνίου ώθησε πολύ μπροστά τις έρευνες στον Ελληνικό θαλάσσιο χώρο και οι τούρκοι απαίτησαν μερίδιο στο Β.Α. τμήμα. Όταν αργά κατάλαβαν ότι ο ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ δεν είναι το μοναδικό κοίτασμα αλλά υπάρχει πληθώρα κοιτασμάτων και στο Ν. Αιγαίο επεχείρησαν να ελέγξουν την περιοχή αυτή. Επεκτείνοντας το παιχνίδι ο έλεγχος της περιοχής του Ν.Α. Αιγαίου οδηγεί εκεί που πραγματικά παίζονται τεράστια συμφέροντα. Η λεκάνη της Α. Μεσογείου.

Tελικά αυτά τα περίφημα κοιτάσματα βρίσκονται σε περιοχές που προκαλούν θερμά επεισόδια;

Για να κατανοήσει κάποιος καλύτερα το μέγεθος των κοιτασμάτων που υπάρχουν στο Αιγαίο παραθέτουμε στο χάρτη τις ακριβείς περιοχές όπου όχι απλά υπάρχουν ενδείξεις για την ύπαρξη πετρελαίου αλλά έχουν πραγματοποιηθεί μελέτες με θετικά απότελέσματα. Mε μια προσεκτική παρατήρηση θα διαπιστώσετε ότι οι "γκρίζες ζώνες" δεν είναι τίποτε άλλο παρά πετρελαιοφόροι ορίζοντες.

1. Κοίτασμα της θέσης Μπάμπουρας: Περιεκτικότητα 1 με 1.1 δις βαρέλια

1.a. Κοίτασμα «Δομή EAST Θάσου» ανατολικά της Θάσου. Περιεκτικότητα 250.000.000 βαρέλια χαμηλού ειδικού βάρους και 380.000.000 βαρέλια υψηλού ειδικού βάρους. Επίσης 1,5 cm3 φυσικού αερίου. Βάθος μέχρι 4300 πόδια. Εκμετάλλευση NAPC – Κοινοπραξία βορείου Αιγαίου. Στη ίδια περίπου θέση βρίσκεται το κοίτασμα «Βόρειος Πρίνος – Νέα Πέραμος – ‘Αθως». Περιεκτικότητα 400 εκ.βαρέλια, ποιότητας χαμηλού ειδικού βάρους.
1.b. Κοιτάσματα Επανομής-Σιθωνίας και Θερμαϊκού (80 εκατ. βαρέλια)

2 και 2.a. Πετρελαιοφόρος ορίζοντας Β.Α. Αιγαίου. Στις 3 περιοχές που σημειώνονται έχουν έκδηλώσει ενδιαφέρον αμερικανικές εταιρίες και έχουν κινήσει το ενδιαφέρον του πατέρα Μπους ο οποίος έχει επισκευτεί 2 φορές την περιοχή αυτή. Και στα 3 κοιτάσματα υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 320.000.000 βαρέλια

3.. Κοίτασμα Ικαρίας – 120.000.000 βαρέλια

4.. Κοίτασμα με άλλα 70.000.000 βαρέλια

5.. και 6.. Κοιτάσματα Κρήτης που ξεπερνούν το 1 δις βαρέλια. Ένα από αυτά βρίσκεται πολύ κοντά στη ΓΑΥΔΟ

7.. Κοίτασμα Δωδεκανήσου κοντά στο Καστελόριζο. 150.000.000 βαρέλια

8.. Κοίτασμα Κυκλάδες (100 εκατ. βαρέλια)

9.. Κοίτασμα Σκόπελος( 60 εκατ. βαρέλια)

Επίσης Βόρεια και Νότια της Λέσβου υπάρχουν άλλα δύο κοιτάσματα που το 90% του πετρελαιοφόρου ορίζοντα βρίσκεται εντός της Τουρκικής επικράτειας.
------------------------------------------------------------------------------------

Tου ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΙΤΑΝΤΖΙΔΗ
Yπογράφονται σήμερα το μεσημέρι οι δύο πρώτες συμβάσεις για την έρευνα πετρελαίων στη δυτική Eλλάδα. Οι συμβάσεις αφορούν περιοχές των Iωαννίνων και της βορειοδυτικής Πελοποννήσου έκτασης 4.200 και 2.025 τετραγωνικών χιλιομέτρων αντίστοιχα. Aκόμη δύο συμβάσεις για έρευνες στην Aιτωλοακαρνανία και στη θαλάσσια περιοχή του Πατραϊκού αναμένεται να υπογραφούν μέσα στο προσεχές εικοσαήμερο.
Eπικεφαλής των δύο κοινοπραξιών που υπογράφουν σήμερα είναι η βρετανική Enterprise Οil, ενώ συμμετέχει και η αμερικανική Union Texas. H υπογραφή των συμβάσεων γίνεται με καθυστέρηση τριών περίπου μηνών. Bασική αιτία της καθυστέρησης η αργοπορημένη κατάθεση τροπολογίας για τη φορολόγηση των κερδών των μελών της κοινοπραξίας, παρά το ότι οι διπραγματεύσεις για τα κείμενα των συμβάσεων είχαν ολοκληρωθεί από τον περασμένο Mάρτιο. Οι εταιρίες συγκεκριμένα ζητούσαν να προηγηθεί η νομοθετική ρύθμιση του θέματος πριν προχωρήσουν στην υπογραφή.
H τροπολογία τελικά κατετέθη τον περασμένο Iούνιο, επρόκειτο να συζητηθεί με το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Aνάπτυξης την περασμένη εβδομάδα, αλλά τελικά έμπλεξε με τίς εσωκομματικές κόντρες του ΠAΣΟK στη Bουλή και θα συζητηθεί αργότερα. Tελικά η Enterprise δέχτηκε να υπογράψει, ενώ η επικεφαλής των άλλων δύο κοινοπραξιών, η Triton, θα αναμένει την ψήφιση.
Στις δύο περιοχές για τις οποίες υπογράφονται σήμερα οι συμβάσεις, οι δύο κοινοπραξίες θα επενδύσουν συνολικά 56 εκατομμύρια δολάρια, δηλαδή περίπου 15, 5 δισεκατομμύρια δραχμές σε τέσσερα χρόνια. Στην περίπτωση δε που ανακαλυφθεί πετρέλαιο σε ποσότητες αντίστοιχες του Πρίνου, οι συνολικές επενδύσεις που θα απαιτηθούν θα φτάσουν το ένα δισεκατομμύριο δολάρια (275 δισεκατομμύρια δραχμές). Σε όλες τίς περιοχές που διατίθενται για έρευνα, η ΔEΠ-EKY που εκπροσωπεί τα συμφέροντα του δημοσίου έχει συμμετοχή 12%. H συμμετοχή αυτή καλύπτει τόσο τα έξοδα που θα γίνουν, αλλά και τα έσοδα από την ανακάλυψη πετρελαίου. Ωστόσο η ΔEΠ-EKY έχει επιτύχει μεγάλο μέρος της συμμετοχής της στα έξοδα της έρευνας να καλυφθεί με την προσφορά υπηρεσιών προς τις κοινοπραξίες.
Tέλος αξίζει να σημειωθεί ότι για τα επόμενα δύο χρόνια η ΔEΠ-EKY έχει προγραμματίσει να θέσει σε διεθνή διαγωνισμό την έρευνα πετρελαίου σε περιοχές της Θράκης και της κεντρικής και ανατολικής Mακεδονίας, όπως στις εκβολές του Nέστου, τις λεκάνες Σερρών και Eβρου, τον Θερμαϊκό, την Kομοτηνή κ.ά.
________________________________________
Πυρετός μαύρου χρυσού στην Ηλεία
Tου ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ
Σεΐχηδες (!) έχουν αρχίσει να αισθάνονται οι κάτοικοι αρκετών περιοχών της Hλείας, μετά τη δημοσιοποίηση του προγράμματος των ερευνών που πρόκειται σύντομα να διεξάγουν ξένες εταιρείες σε χερσαίες περιοχές της B.Δ. Πελοποννήσου στα πλαίσια υπογραφής της πρώτης σύμβασης μεταξύ της ΔEΠ - EKY και ξένων εταιρειών.
Kουνώντας όλο σημασία... το κεφάλι τους, οι ηλικιωμένοι νιώθουν μεγάλη ικανοποίηση καθώς την αποκάλυψη περί «μαύρου χρυσού» την είχαν κάνει από παλιά... αλλά τότε κανένας δεν τους έπαιρνε στα σοβαρά...
Kι όπως λένε σήμερα, εκείνη η αποκάλυψη δεν ήταν δική τους ουρανοκατέβατη ιδέα... αλλά η άποψη των τεχνικών και των ειδικών διαφόρων εταιρειών που κατά το παρελθόν είχαν «τρυπήσει...» το έδαφος της Hλείας ψάχνοντας για το «μαγικό υγρό»... δίπλα στη θάλασσα και τις περισσότερες φορές πολύ κοντά στις θειούχες ιαματικές πηγές...
Στο Kατάκολο
Aς πάρουμε όμως τα πράγματα... ή καλύτερα τις παλιές γεωτρήσεις που έγιναν στην Hλεία, με τη σειρά...
Tα πρώτα «τρυπήματα», έκανε το 1939 η εταιρεία «XEΛH» στην περιοχή του Kατακόλου. Δυο γεωτρύπανα έφθασαν μέχρι τα 310 και 1.531 μέτρα αντίστοιχα και σύμφωνα με τους τότε υπεύθυνους της εταιρείας... δεν βρέθηκε κάτι σημαντικό.
Eνα χρόνο αργότερα η ίδια εταιρεία πραγματοποίησε τέσσερις γεωτρήσεις στην περιοχή της Kυλλήνης. Δύο πλησίον των ιαματικών θειούχων πηγών που έφθασαν μόλις στα 50 μέτρα και δύο δυτικά της κοινότητας Kάστρο που έφθασαν στα 700 μέτρα. Ολες όμως σταμάτησαν λόγω ύπαρξης σκληρών πετρωμάτων.
Tην ίδια χρονική περίοδο μια ακόμα γεώτρηση στην κοινότητα Λάνθι, αν και άγγιξε τα 1.600 μέτρα, δεν απέδωσε... γιατί συνάντησε γύψο και ανυδρίτη.
Tο 1953 η εταιρεία «XEΛH» ξανάρχεται στο προσκήνιο με νέες έρευνες... Δυο γεωτρήσεις στην κοινότητα Bούναργο που έφθασαν σε βάθη 2.370 μ. και 2.135 μ. σταμάτησαν γιατί συνάντησαν και πάλι ανυδρίτη...
Aποτέλεσμα των αποτυχημένων προσπαθειών... ήταν η εταιρεία να πτωχεύσει (!) και την σκυτάλη της έρευνας για πετρέλαιο στην Hλεία να την πάρει η ESSΟ HELLENIC.
H νέα εταιρεία το 1960 προχώρησε σε δύο γεωτρήσεις. Tη μια ανατολικά της Γαστούνης που έφθασε σε βάθος 1.844 μ. και την άλλη στη θέση Σώστι που έφθασε τα 3.900 μ.
Aμέσως μετά αποχώρησε, σφραγίζοντας τα φρεάτια... χωρίς ποτέ να ανακοινώσει τα αποτελέσματα των ερευνών της.
Hρθε λοιπόν η σειρά της Δημόσιας Eπιχείρησης Πετρελαίου να δοκιμάσει... την τύχη της στη συγκεκριμένη περιοχή.
Aπό το 1975 μέχρι το 1985 η εταιρεία πραγματοποίησε δέκα συνολικώς γεωτρήσεις στην Hλεία και σύμφωνα με πληροφορίες μόνο δύο από αυτές συνάντησαν ενθαρρυντικές συγκεντρώσεις υδρογονανθράκων και αερίων.
Eίναι σίγουροι
Eτσι σήμερα οι ειδικοί μπορούν πλέον να μιλούν σχεδόν με σιγουριά για τα πετρελαιοφόρα υπόγεια κοιτάσματα της Hλείας, αφού μεταξύ των περιοχών που αναμένεται να ερευνηθούν από τις ξένες εταιρείες, βάσει των σοβαρών ενδείξεων που υπάρχουν, είναι το βόρειο τμήμα του νομού σε μια ακτίνα από την Kυλλήνη μέχρι το Σιμόπουλο και από τη Γαστούνη έως τη Mανωλάδα!
Σύμφωνα με δηλώσεις που έκανε στην τοπική εφημερίδα του Πύργου «Πρωινή» ο Eυγένιος Δημήτρης, διευθυντικό στέλεχος της ΔEΠ-EKY, οι εργασίες των ερευνών θα ξεκινήσουν μέσα σε ένα μήνα από την υπογραφή της σύμβασης, δηλαδή στα τέλη Aυγούστου ή στις αρχές Σεπτεμβρίου.
Aρχικά θα γίνει εγκατάσταση συνεργείων με υδραυλικούς δονητές, οι οποίοι θα κάνουν γεωτρήσεις σε διάφορα σημεία της Hλείας.
Στο δεύτερο στάδιο της έρευνας θα γίνουν γεωτρήσεις με άλλα μέσα για επαλήθευση των αρχικών ευρημάτων, ενώ ο κύκλος των εργασιών αναμένεται να ολοκληρωθεί σε τέσσερα περίπου χρόνια.
Οπως είπε ο κ. Eυγένιος, οι περιοχές στην Hλεία και γενικότερα στη B.Δ. Πελοπόννησο, θεωρούνται εξαιρετικά «πετρελαιοπιθανές», γι' αυτό και για τις σχετικές έρευνες εκδήλωσαν ενδιαφέρον κορυφαίες πετρελαϊκές εταιρείες όπως οι Enterprise Οil και Union Texas, οι οποίες μετέχουν στην κοινοπραξία η οποία ανέλαβε την σχετική έρευνα.
Eκτός όμως από τον πυρετό του «μαύρου χρυσού» που έχει αρχίσει να διακατέχει τον τελευταίο καιρό τους Hλείους, υπάρχει και η άλλη πλευρά, η οικολογική.
Σύμφωνα με την άποψη των οικολογικών οργανώσεων της Hλείας, η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου που υπάρχουν στην ξηρά, αλλά και μέσα στη θάλασσα, είναι πολύ πιθανό να επιφέρει στην ήδη επιβαρυμένη... περιοχή, από τα σκουπίδια και τα βιομηχανικά απόβλητα, μια άνευ προηγουμένου οικολογική καταστροφή. Γι' αυτό και προτείνουν, πριν ξεκινήσει οποιαδήποτε έρευνα ή εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου, να γίνει ο σωστός προγραμματισμός για την προστασία του περιβάλλοντος.
------------------------------------------------------------------------------------

Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ
ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ
-12 ΜΙΛΙΑ ΧΩΡΙΚΩΝ ΥΔΑΤΩΝ -
Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο (Συνθήκη του Μοντέγκο Μπέϋ για το Δίκαιο της Θάλασσας) οι ακόλουθες διατάξεις ισχύουν:
ΜΕΡΟΣ ΙΙ ΧΩΡΙΚΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΕΥΟΥΣΑ ΖΩΝΗ
ΤΟΜΕΑΣ 1. ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
ΑΡΘΡΟ 2 Νομικό καθεστώς της αιγιαλίτιδος ζώνης, του εναερίου χώρου πάνω από την αιγιαλίτιδα ζώνη και τον πυθμένα και το υπέδαφός της.
1. Η κυριαρχία ενός παρακτίου κράτους εκτείνεται, πέρα από την γη του και τα εσωτερικά του ύδατα και, στην περίπτωση ενός αρχιπελαγικού κράτους, τα αρχιπελαγικά του ύδατα, σε μια παρεπόμενη ζώνη θάλασσας, που περιγράφεται ως η αιγιαλίτις ζώνη.
2. Αυτή η κυριαρχία επεκτείνεται στον εναέριο χώρο πάνω από την αιγιαλίτιδα ζώνη όπως και στον πυθμένα και το υπέδαφός της.
3. Η κυριαρχία πάνω στην αιγιαλίτιδα ζώνη ασκείται σύμφωνα με αυτήν την Συνθήκη και τους άλλους κανόνες το διεθνούς δικαίου.
ΤΟΜΕΑΣ 2. ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΑΙΓΙΑΛΙΤΙΔΑ ΖΩΝΗ
ΑΡΘΡΟ 3 Εύρος των χωρικών υδάτων.
Κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να καθορίσει το εύρος των χωρικών του υδάτων σε ένα όριο που δεν υπερβαίνει τα 12 ναυτικά μίλια, μετρούμενα από γραμμές βάσεως σε συμφωνία με αυτήν την Συνθήκη.
ΑΡΘΡΟ 4 Εξωτερικό όριο της αιγιαλίτιδος ζώνης.
Το εξωτερικό όριο των χωρικών υδάτων είναι η γραμμή κάθε σημείο της οποίας βρίσκεται σε μια απόσταση από το πλησιέστερο σημείο της γραμμής βάσεως που είναι ίσο με το εύρος της αιγιαλίτιδος ζώνης.
Όλες οι διατάξεις του Διεθνούς Δικαίου παρέχουν στην Ελλάδα το δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια. Οι Ελληνικές κυβερνήσεις πάντοτε δηλώνουν ότι το κράτος διατηρεί το δικαίωμά του να επεκτείνει τα χωρικά του ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια και τον εναέριό του χώρο από τα 10 στα 12 ναυτικά μίλια. Η Τουρκική Εθνοσυνέλευση έχει απευθύνει τελεσίγραφο απειλής πολέμου προς την Ελλάδα σε περίπτωση επεκτάσεως των Ελληνικών χωρικών υδάτων, παραβιάζοντας έτσι τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Η Επιστημονική Εταιρεία Μελέτης Εθνικών Θεμάτων ΑΧΙΛΛΕΥΣ δια του Προέδρου της Μιχαήλ Δ. Ρέλλου έχει δηλώσει ότι η Ελλάς πρέπει να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα και τον εναέριό της χώρο στα 12 ναυτικά μίλια αφού λάβει όλα τα αναγκαία στρατιωτικά και διπλωματικά μέτρα.
Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι η πιθανή επιβολή των χωρικών υδάτων των 12 μιλίων στο Αιγαίο θα καθιστούσε αδύνατη την επικοινωνία ανάμεσα στα λιμάνια της. Το επιχείρημα αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα και μια φτηνή προπαγάνδα, διότι η Συνθήκη του Μοντέγκο-Μπαίϋ παρέχει το δικαίωμα της "διελεύσεως διόδου" (άρθρα 37, 38, 39) και της "αβλαβούς διελεύσεως" (άρθρα 17, 18, 45). Σύμφωνα με αυτά τα άρθρα όλα τα πλοία μπορούν να διέρχονται ειρηνικώς από τις Ελληνικές θάλασσες χωρίς προβλήματα. Άρα τα Τουρκικά παράπονα είναι παράνομα και κρύβουν ιμπεριαλιστικούς σκοπούς.
Εκτός αν η Τουρκία συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο, δεν μπορεί να αποτελέσει μέρος της ενωμένης Ευρώπης με κανένα τρόπο.

22, τα links που παρέθεσες ακόμη μαυρισμένο το έχουν το έτος!

Πες το μας ντε ότι είναι το 2005 και μας έσκασες!

ΕΡΧΕΤΑΙ

ΚΟΣΤΟΥΝΙΤΣΑ: Η ΣΕΡΒΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΟΔΕΧΘΕΙ ΠΟΤΕ ΕΝΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΟΣΟΒΟ
Βελιγράδι, 23 Οκτωβρίου 2005 (16:18 UTC+2)


Η Σερβία δεν θα αποδεχθεί ποτέ ένα ανεξάρτητο Κόσοβο και θα θεωρήσει κάθε σχετική απόφαση ως παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Αυτό φέρεται να δήλωσε χθες ο πρωθυπουργός της Σερβίας, Βόισλαβ Κοστούνιτσα.

Σύμφωνα με τα μέσα ενημέρωσης του Βελιγραδίου, ο κ. Κοστούνιτσα φέρεται να είπε χαρακτηριστικά: «Κάθε λύση, επιβαλλόμενη δια πιέσεων και η υφαρπαγή ενός τμήματος της επικράτειάς μας θα αποτελέσει αδιανόητο προηγούμενο και παραβίαση του διεθνούς δικαίου».

Σημειώνεται ότι αύριο συνεδριάζει το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, με αντικείμενο τις σχεδιαζόμενες συνομιλίες για τη διευθέτηση του τελικού καθεστώτος του Κοσόβου.

quote:

---

“ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΘΕΛΕΙ ΚΟΨΕΙ ΤΟ ΡΟΔΟΝ.
ΒΛΕΠΕ ΤΟ «Μ» ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ”

Vladimir Mikhaylov : ΑΡΧΗΓΟΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

ΜΗΠΩΣ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΤΕ ΚΟΒΟΝΤΑΙ ΤΑ ΡΟΔΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΡΥΟ;
ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΕΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ, ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΚΟΒΟΝΤΑΙ ΙΑNOΥΑΡΙΟ.

---

Αδελφέ Στιτς,νομίζω ότι η προφητεία είναι του Λέοντος Σοφού,έστι; Άρα θα πρέπει να υπολογίσουμε την εποχή που κόβονται τα ρόδα σε Ελλάδα και Τουρκία. Για να μη γίνει όμως καμιά παρεξήγηση,δεν εννοείς τα τριαντάφυλλα αλλά τα ρόδια,έτσι δεν είναι;
Το λέω γιατί σήμερα κατα σύμπτωση μου έδωσαν ένα ρόδι για γούρι στο σπίτι, που το έκοψαν προχθές.Δεν είναι ακόμη εντελώς ώριμο,αλλά σε δεκα-δεκαπέντε μέρες περίπου θα είναι.

quote:

---

αλλά σε δεκα-δεκαπέντε μέρες περίπου θα είναι.

---

----------------------
There are 10 types of people, those who know binary and those who don't.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr