Anyway, i can try anything it's the same circle
that leads to nowhere and i'm tired now.
anyway, i've lost my face, my dignity, my look,
all of these things are gone and i'm tired now.
but don't be scared, i found a good job and i go to work every day
on my old bicycle you loved.
i'm pilling up some unread books under my bed
and i really think i'll never read again.
no concentration, just a white disorder everywhere around me,
you know i'm so tired now.

But don't worry i often go to dinners and parties with some old friends
who care for me, take me back home and stay.
mochrome floors, monochrome walls, only abscence near me,
nothing but silence around me.
monochrome flat, monochrome life, only abscence near me,
nothing but silence around me.

Sometimes i search an event or something to remember,
but i've really got nothing in mind.
sometimes i open the windows and listen people walking in the down streets. there is a life out there.

But don't be scared, i found a good job and i go to work every day
on my old bicycle you loved.
anyway, i can try anything it's the same circle that leads to nowhere and i'm tired now.

Anyway, i've lost my face, my dignity, my look,
all of these things are gone and i'm tired now.

But don't be scared, i found a good job and i go to work every day
on my old bicycle you loved.
mochrome floors, monochrome walls, only abscence near me,
nothing but silence around me.
monochrome flat, monochrome life, only abscence near me, nothing but silence around me.

Βρε, τι κι αν είμαι ο Θεός
με πνίγει απόψε ο καημός
Θα χορέψω, θα γλεντήσω
και το πρόβλημα θα λύσω

Το λάθος ήταν το εξής
κι είναι παλιό και εξαρχής
Τους ανθρώπους ν’ αγαπήσω
πιο πολύ κι απ’ το να ζήσω

Τον κόσμο αν κάνω απ’ την αρχή
κι όπου καρδιά ας μ’ αισθανθεί, ω, ω
Το σφαλματάκι θα το κάνω άλλη μια
κι ας πεθάνω, ω, ω

Τις χάρες έδωσα πολλές
να ’χουν και πόνους και χαρές
Στα κλεφτά τους δίνω μία
που τη λεν αχαριστία

Τώρα τα εγγόνια του Αδάμ
τα κάνανε γης Μαδιάμ
Κι όσο τους κατηγοράω
πιο πολύ τους αγαπάω

Δεν βάζω εγώ, που λες, μυαλό
κι ας μη με λένε πια Θεό, ω, ω
Γλέντια και σκοτούρες να ’χω
Υπάρχω δεν υπάρχω

If we could see tomorrow
What of your plans
No one can live in sorrow
Ask all your friends
Times that you took in stride
They're back in demand
I was the one who's washing
Blood off your hands

Don't you cry tonight
I still love you baby
Don't you cry tonight
Don't you cry tonight
There's a heaven above you baby
And don't you cry tonight

I know the things you wanted
They're not what you have
With all the people talkin'
It's drivin' you mad
If I was standin' by you
How would you feel
Knowing your love's decided
And all love is real

An don't you cry tonight
Don't you cry tonight
Don't you cry tonight
There's a heaven above you baby
And don't you cry tonight

I thought I could live in your world
As years all went by
With all the voices I've heard
Something has died
And when you're in need of someone
My heart won't deny you
So many seem so lonely
With no one left to cry to baby

An don't you cry tonight
An don't you cry tonight
An don't you cry tonight
There's a heaven above you

Εδώ στου κόσμου τη γωνιά έφτιαξα όνειρο φονιά
πέταξα τη φορεσιά δε χωρώ στη μοιρασιά.

Σ αυτήν εδώ λοιπόν τη μικρή κοσμογονιά
φτιάξαμε όνειρο μικρό φονιά
που μπορεί και να σκοτώσει πρώτα εμάς
ούτε να φοβάσαι μα ούτε και να γελάς.
Oλοι οι άλλο οι παγκόσμιοι ανάγκη δεν έχουν
αν βγεί στην πιάτσα η μόδα πίσω της τρέχουν
να της ψωνίσουν νυφικό να της τάξουνε γάμο
και ν αφήσουν την ψυχή τους στα πόδια της χάμω.
Oμως εμάς η φωτιά κι η προσφυγιά μας
είναι γκόμενες πιστές στην αγκαλιά μας
που ποτέ τους δεν θα φύγουν μέσα απ την ψυχή μας
κι αν θα χαθούμε νωρίς θα ρθουν μαζί μας.
Φτάνει που ζήσαμε παρέα χωρίς ζωή κανείς να κλέψει
κι ούτε απλώσαμε χέρι σε ότι είχαμε ζηλέψει
φτιάξαμε μόνοι στη λάσπη το όνειρό μας
το ίδιο μισούμε μετά το λυτρωμό μας.
Το ίδιο ψέμα φτύνουμε απ το στόμα
κι αν φοβάστε δεν είναι αργά ακόμα
ο ήλιος θα σας φέρει τα πιο κακά μαντάτα
σε τούτη τη γωνιά θα μαστε πρόσφυγες για πάντα.
Κι άντε να δώ κουράγιο που θα βρείτε
στους αφέντες σαν ξανά υποκλιθείτε
για να κρεμάσουν το όνειρό μας όμως δεν φτάνουν τα σκοινιά
μέχρι εδώ στου κόσμου τη γωνιά.

Έφυγες νωρίς, ούτε που πρόλαβα ν’ αρχίσω
Έφυγες νωρίς, μα είχα κι άλλα να σου πω
Λόγια μυστικά, την άλλη όψη σου ν’ αγγίξω
Λόγια μαγικά από έναν κόσμο μου κρυφό

Έφυγες νωρίς, κομματιασμένες υποσχέσεις
Έφυγες νωρίς, χειρονομίες βιαστικές
Έκλεισες σιγά την πόρτα μήπως με πονέσεις
Βρήκες τελικά δυο-τρεις κουβέντες τυπικές

Ποιος φωνάζει, ποιος πληγώνει τη σιωπή;
Τι να θέλει να μου πει;

Έφυγες νωρίς και όλα μείνανε στη μέση
Ό,τι και να πω, ακροβασία στο κενό
Τόση μοναξιά σε ποιο αστείο να χωρέσει
Τίποτα δε ζω που να μη φαίνεται φτηνό

Όπως τυλίγονταν τα χέρια στο σώμα
κι όπως έσπαγε σ' αστέρια η βραδιά
σου είχα αγγίξει δειλά την καρδιά
σ' αγαπάω

Κιόπως έπεφταν τ' αστέρια στο χώμα
Κι όπως πέφταν στη γη τα κορμιά
σου βρήκα μόνο μια λέξη να πω
σ' αγαπάω

Ο αγγελός μου ,ο ανθρωπός μου,ο θανατός μου Εσύ (δις)

Εσύ που έστρεφες αργά το μαχαίρι
Εσύ που μου 'παιρνες γλυκά τη ζωή
Εσύ (δις)

Κι όταν μου έστρεφες αργά το μαχαίρι
κι όταν μου έπαιρνες γλυκά τη ζωή
πάλι μια λέξη μοναχά σου 'χα πει
σ' αγαπάω
κι όπως παλεύαμε έτσι χέρι με χέρι
κι όπως δεν είχα πια καρδιά να πιαστώ
βρήκα και πάλι ένα τρόπο να πω
σ' αγαπάω

Ο αγγελός μου...(δις)
Εσύ που έστρεφες...(δις)

Γύρω ο κόσμος περπατά σε ζευγάρια
κι εγώ μονάχη σ' ένα σπίτι κλειστό
να χω ένα ψίθυρο στο στόμα ζεστό
σ' αγαπάω

Ο αγγελός μου Εσύ
Ο αγγελός μου...
Εσύ που έστρεφες...

Την ώρα που γεννιόμουνα σχολάγανε οι μοίρες
μονάχη μου καθόμουνα κι απ' τη ζωή κρατιόμουνα
κρατιόμουνα σ' ένα καφάσι μπίρες
μονάχη μου καθόμουνα κι απ' τη ζωή κρατιόμουνα
κι ονειρευόμουνα σ' ένα καφάσι μπίρες

Τα λόγια σου τα ψεύτικα φαρμάκι κι αγωνία
μονάχη μου παντρεύτηκα σε βρήκα σ' ερωτεύτηκα
παιδεύτηκα σ' αυτή την κοινωνία
μονάχη μου παντρεύτηκα σε βρήκα σ' εμπιστεύτηκα
και ρεζιλεύτηκα στην παλιοκοινωνία

Φωτιά κι ανάσταση καρδιά πονάς και σπάσ' τα εσύ
τα χρόνια που 'φτασα να ζω
φωτιά και δύναμη καρδιά τρελή κι αδύναμη
στον κόσμο που 'ρθαμε χορτάσαμε γκρεμό

Την ώρα που περπάτησα μου φέραν και τα δώρα
μια νύχτα μόνο κράτησα κι απάνω της ξεστράτισα
ξεστράτισα και μου 'λεγαν προχώρα
μια νύχτα μόνο κράτησα κι απάνω της γονάτισα
και παραστράτησα στην πρώτη κατηφόρα

Φωτιά κι ανάσταση καρδιά πονάς και σπάσ' τα εσύ
τα χρόνια που 'φτασα να ζω
φωτιά και δύναμη καρδιά τρελή κι αδύναμη
στον κόσμο που 'ρθαμε χορτάσαμε γκρεμό

Σχεδόν πενήντα χρόνια βάσανα και διωγμοί
Τώρα στη μαύρη αρρώστια ανάξια πλερωμή
Τώρα στη μαύρη αρρώστια ανάξια πλερωμή

Το δίκιο του αγώνα πολλά σου στέρησε
μα η ζωή λεχώνα ελπίδες γέννησε

Τίποτα δεν πάει χαμένο στη χαμένη σου ζωή
Τ’ όνειρό σου ανασταίνω και το κάθε σου γιατί
Τ’ όνειρό σου ανασταίνω και το κάθε σου γιατί

Ποτέ δε λες η μοίρα πως σε αδίκησε
μα μόνο η ιστορία αλλιώς σου μίλησε

Σκυφτός στα καφενεία, στους δρόμους σκεφτικός
μα χτες μες στην πορεία περνούσες γελαστός

Τίποτα δεν πάει χαμένο...

Τίποτα δεν πάει χαμένο...

Του 'παν θα βάλεις το χακί
θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή
και ήρωας θα γίνεις
Εκείνος δεν μιλάει πολύ
Του 'ναι μεγάλη η στολή
Και βάσανο οι αρβύλες

Το εμβατήριο που του 'μαθαν να λέει
Είναι μονότονο και του 'ρχεται να κλαίει

Δεν του 'γραψε ποτέ κανείς
Τις νύχτες ξύπναγε νωρίς
Και μίλαγε για λάθος
Μια μέρα έγινε στουπί
πέταξε πέρα τη στολή
και έκλαψε μονάχος

Το εμβατήριο που του 'μαθαν να λέει...

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά.
Ηταν μια λέξη μοναχά : Ελευθερία
κι έπειτα είπαν πως την έγραψαν παιδιά.

Υστερα κύλησε ο καιρός κι η ιστορία
πέρασε εύκολα απ' τη μνήμη στην καρδιά.
Ο τοίχος έγραφε "μοναδική ευκαιρία
εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά".

Τις Κυριακές από νωρίς στα καφενεία
έπειτα γήπεδο, στοιχήματα, καβγάς.
Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά.

Επειδή σ' αγαπώ
ως κι οι πέτρες ανθίζουν στη γλάστρα
Επειδή σ' αγαπώ
το φεγγάρι φιλιέται με τ' άστρα
Επειδή σ' αγαπώ
σ' αγαπώ γράφω σ' όλους τους τοίχους
Επειδή σ' αγαπώ
ξαγρυπνώ στης καρδιάς σου τους ήχους
Επειδή σ' αγαπώ
τα φτερά ξαναράβω στους ώμους
Επειδή σ' αγαπώ
ξαναβγαίνω με τσέρκι στους δρόμους
και φωνάζω στους δρόμους σ' αγαπώ

Επειδή σ' αγαπώ τα λαμπιόνια του ο ήλιος ανάβει
Επειδή σ' αγαπώ το κρεβάτι μας είναι καράβι
Επειδή σ' αγαπώ το ταξίδι αυτό δεν τελειώνει
Επειδή σ' αγαπώ τούτη η λέξη ποτέ δεν τελειώνει

Επειδή σ' αγαπώ τα φτερά ξαναράβω...

Ένας μέρμηγκας κουφός με πήρε απ' το χέρι
είμαι λέει ο πιο σοφός σ' ολόκληρο τ' ασκέρι

Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ' ενθουσιασμό
Εν' δυο...προσκυνάμε
Εν' δυο...πολεμάμε
Εν' δυο...δεν πεινάμε

Τα βολεύεις μια χαρά σπουδαίο μου μερμήγκι
Όμως πρόσεξε καλά τ' ωραίο σου λαρύγγι

Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
Χειροκροτάνε μ' ενθουσιασμό
Εν' δυο....προσκυνάμε
Εν' δυο...πολεμάμε
Εν' δυο...μα πεινάμε

Πριν προφτάσω να του πω το σύστημα ν' αλλάξει
πλάκωσ' όλο το χωριό το μέρμηγκα να χάψει

Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
Χειροκροτάνε μ' ενθουσιασμό
Εν' δυο...προσκυνάμε
Εν' δυο...μα πεινάμε
Εν' δυο..θα σε φά ά με!

Go 'way from my window,
Leave at your own chosen speed.
I'm not the one you want, babe,
I'm not the one you need.
You say you're lookin' for someone
Never weak but always strong,
To protect you an' defend you
Whether you are right or wrong,
Someone to open each and every door,
But it ain't me, babe,
No, no, no, it ain't me, babe,
It ain't me you're lookin' for, babe.

Go lightly from the ledge, babe,
Go lightly on the ground.
I'm not the one you want, babe,
I will only let you down.
You say you're lookin' for someone
Who will promise never to part,
Someone to close his eyes for you,
Someone to close his heart,
Someone who will die for you an' more,
But it ain't me, babe,
No, no, no, it ain't me, babe,
It ain't me you're lookin' for, babe.

Go melt back into the night, babe,
Everything inside is made of stone.
There's nothing in here moving
An' anyway I'm not alone.
You say you're looking for someone
Who'll pick you up each time you fall,
To gather flowers constantly
An' to come each time you call,
A lover for your life an' nothing more,
But it ain't me, babe,
No, no, no, it ain't me, babe,
It ain't me you're lookin' for, babe.

Δεν έχει νόημα ζωή χωρίς εσένα
μοιάζει με πρόλογο χωρίς κυρίως θέμα
και ο κόσμος μάταιος φαντάζει στο μυαλό μου
τα πάντα είσαι εσύ
γιαυτό κι εγώ μωρό μου

Θα περιμένω,θα σε περιμένω
αγάπη μου όσο και να χρειαστεί
εδώ θα μένω θα σε περιμένω
ακόμα κι αν μου πάρει μια ζωή
Θα περιμένω,θα σε περιμένω
χρόνια θα κάνω αν θες υπομονή
Εδώ θα μένω θα σε περιμένω
μέχρι την μέρα που θα ρθεις εσύ

Σαν διψασμένη γη θα περιμένω
να φέρεις στην ζωή μου τη βροχή
να βγει απ το στόμα σου το λατρεμένο
ένα γλυκό φιλί
Τα βράδια πάντα μόνη θα πεθαίνω
όσπου να μαναστήσεις το πρωί
γιατί είσαι αυτός που περιμένω
η ίδια μου η ζωή

Λύπεις και τίποτα καλά δεν μου πηγαίνει
σαν ένα πάρτυ που δεν ήρθαν καλεσμένοι
μονάχα εσύ μπορείς την άνοιξη να φέρεις
γιαυτό μωρό μου εγω
στο λέω να το ξέρεις

Θα περιμένω,θα σε περιμένω
αγάπη μου όσο και να χρειαστεί
εδώ θα μένω θα σε περιμένω
ακόμα κι αν μου πάρει μια ζωή
Θα περιμένω,θα σε περιμένω
χρόνια θα κάνω αν θες υπομονή
Εδώ θα μένω θα σε περιμένω
μέχρι την μέρα που θα ρθεις εσύ

Σαν διψασμένη γη θα περιμένω
να φέρεις στην ζωή μου τη βροχή
να βγει απ το στόμα σου το λατρεμένο
ένα γλυκό φιλί
Τα βράδια πάντα μόνη θα πεθαίνω
όσπου να μαναστήσεις το πρωί
γιατί είσαι αυτός που περιμένω
η ίδια μου η ζωή

Δε νοιάζομαι
ο κόσμος πού πηγαίνει
και γύρω μου
στους άλλους τι συμβαίνει

Δε νοιάζομαι
τα νέα να διαβάσω
μα μόνο πώς
τη νύχτα αυτή κοντά σου
θα την περάσω

Γιατί εγώ ζω στον κόσμο το δικό μου
κι εκεί υπάρχεις μόνο εσύ μωρό μου
είναι η δικιά μου κοσμοθεωρία
μονάχα εσύ να έχεις σημασία

Θα 'σαι τα πάντα
για μένα αγάπη μου πάντα
το γέλιο, το δάκρυ
το αλάτι μες τη ζωή

Δε νοιάζομαι
οι άλλοι τι θα πούνε
τον τρόπο αυτόν που ζω
αν τον παρεξηγούνε

Δε νοιάζομαι
τι είπαν στις ειδήσεις
μα βιάζομαι τα χείλη μου και πάλι
να τα φιλήσεις

Our instruments have no way of measuring this feeling
Can never cut below the floor, or penetrate the ceiling.
In the space between our houses, some bones have been discovered,
But our procession lurches on, as if we had recovered.

Draconian winter unforetold.
One solar day, suddenly you're old.
Your little envelope just makes me cold,
Makes destination start to unfold.

Our documents are useless, or forged beyond believing.
Page forty-seven is unsigned, I need it by this evening.
In the space between our cities, a storm is slowly forming.
Something eating up our days, I feel it every morning.
Destination, destination.

It's not a religion, it's just a technique.
It's just a way of making you speak.
Distance and speed have left us too weak,
And destination looks kind of bleak.

Our elements are burned out, our beasts have been mistreated.
I tell you it's the only way we'll get this road completed.
In the space between our bodies, the air has grown small fingers.
Just one caress, you're powerless, like all those clapped-out swingers.
Destination, destination.