Στο φιλντισένιο μου μαρκούτσι

Γαλέρες έρχονται και πάνε

Ρεσάλτo κάνουνε οι μούτσοι

Κι οι πειρατές μεθοκοπάνε

Στο καπηλειό το λιμανίσιο

.
.

Θάλασσα, πικροθάλασσα

Γιατί να σ’ αγαπήσω

.
.

Σαρακηνοί και Βενετσάνοι

Πιάνουν και δένουν στο κατάρτι

Ελόγου μου τον Καπτα-Γιάννη

Το παλικάρι, τον αντάρτη

Τον άντρακλα τον πελαΐσιο

.
.

Θάλασσα, πικροθάλασσα

Γιατί να σ’ αγαπήσω

.
.

Και κει στου μακελειού την άψη

Δαγκώνω τα σκοινιά τα λύνω

Και μα τον Άγιο Κωνσταντίνο

Όλους τους ρίχνω μες την κάψη

Δεμένους με τα χέρια πίσω

.
.

Θάλασσα, πικροθάλασσα

Πως να μη σ’ αγαπήσω

1899 αλήθειες + 1 ψέμμα...

Μάνα μου κρύψε το σπαθί ~ Μαρινέλλα

Μουσική/Στίχοι:Γιώργος Κατσαρός/Πυθαγόρας

I've been alone with you inside my mind

And in my dreams I've kissed your lips a thousand times.
I sometimes see you pass outside my door.
Hello
is it me you're lookin' for?
I can see it in your eyes
I can see it in your smile.
You're all I've' ever wanted and my arms are open wide.
'Cause you know just what to say
and you know just what to do

And I want to tell you so much - I love you.
I long to see the sunlight in you hair

And tell yau time and time again
how much I care.
Sometimes I feel my heart will overflow.

Hello
I've just got to let you know

'Cause I wonder where you are and I wonder what you do.
Are you somewhere feeling lonely
or is someone loving you
Tell me how to win your heart
for I haven't got a clue

But let me start by saying

- I love you.

Hello
is it me you're lookin' for ?
'Cause I wonder where you are and I wonder what you do.
Are you somewhere feeling lonely
or is someone loving you
Tell me how to win your heart
for I haven't got a clue

But let me start by saying

- I love you.

1899 αλήθειες + 1 ψέμμα...

Ρίχνω στη νύχτα μια σπρωξιά

παίρνει φωτιά και ξημερώνει

Στην τελευταία ρουφηξιά

παίρνω όρκο να τελειώσει πια ότι τελειώνει

.
.

Μπαίνω στο τρένο την αυγή

για να με βρει σε άλλο μέρος

Η μέρα τούτη που θα μπει

να με γλιτώσει από κει που ήμουνα ξένος

.
.

Φεύγω, φεύγω, κάθε μέρα φεύγω

μέτρο, μέτρο, όλο πιο μακριά

Φεύγω, φεύγω, τόσα χρόνια φεύγω

στην καρδιά μου όλο πιο κοντά

.
.

Ρίχνω στα μάτια μου ένα φως

και κάνω ανάκριση μονάχος

ο χωρισμένος μου εαυτός

είναι που χώρισε τον κόσμο από λάθος

.
.

Άραγε τι να φταίει τι

που ονειρευόμαστε στον ξύπνιο

Και να 'ναι η λησμονιά αυτή

που ανοίγει πόρτες το πρωί στον πρώτο χτύπο

.
.

Φεύγω, φεύγω, κάθε μέρα φεύγω

μέτρο, μέτρο, όλο πιο μακριά

Φεύγω, φεύγω, τόσα χρόνια φεύγω

στην καρδιά μου όλο πιο κοντά

1899 αλήθειες + 1 ψέμμα...

Στου στέρνου το γυμνό γιαλό
ανθίζει άρωμα απαλό
Μυρίζω κι αναστένομαι
Το λησμονώ, μαραίνομαι

Tον ψίθυρο των άστρων
έπιασε η γκλάβα μου...
Αρμονία και χάος

Στο περιγιάλι το κρυφό
κι άσπρο σαν περιστέρι
διψάσαμε το μεσημέρι,
μα το νερό γλυφό

Πάνω στην άμμο την ξανθή
γράψαμε τ’ όνομά της
Ωραία που φύσηξε ο μπάτης
και σβήστηκε η γραφή

Με τι καρδιά, με τι πνοή,
τι πόθους και τι πάθος
Πήραμε τη ζωή μας,
λάθος !
...κι αλλάξαμε ζωή

1899 αλήθειες + 1 ψέμμα...

.
.
.

Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι

κι όσα για σένα είχες ελπίσει

έχουνε τώρα πια όλα σβήσει

Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι

.
.

Σκιά ήταν ό,τι για ζωή αγαπήθη

ήχος στεγνός μιας άδειας λέξης

Σαν ήρθε η ώρα να διαλέξεις

είπες, ας φράξουν τη φωτιά άλλα στήθη

.
.
Ποτάμι που έχει μείνει ξερή του η κοίτη

πώς να ’χεις έτσι ξεστρατίσει

Σου άξιζε σένα αλλιώς να ζήσεις

Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι

Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι...

1899 αλήθειες + 1 ψέμμα...

.
.
.

Η νύχτα είναι για τους γυάλινους

Η μέρα είναι για τους ατσάλινους

Γυαλί κι ατσάλι, ήλιος και χιόνι

Τη νύχτα τραγουδάει το αηδόνι

.
.

Γέλα μωρό μου, γέλα φως μου

Θρύψαλα όλα αυτού του κόσμου

.
.

Έχεις ρυθμό, κρυμμένο ήχο

Θα σε τυλίξω σ' ένα στίχο

Μισό ρεμπέτικο, βαρύ και σέρτικο

Μισό μεράκι, μισό μαράζι, να τρέμει και ν' αναστενάζει

.
.

Γέλα μωρό μου γέλα φως μου...

1899 αλήθειες + 1 ψέμμα...

The universe is female
Eluding the science of men
You sway and you swagger with your neat little dagger
You're gonna blow it again

I'll prove her existence in everything
The soul of her rivers and stones
Her acquiescence in everything
Her essence, her presence, her bones

Lust and love take the masculine
Ambition and war take the boys
Pin the tail on the alpha male
A little man making big noise

It's not the engine or chassis
It's not the weapon or length
Your war dance I guess got this place in this mess
But there's something that's stronger than strength

Metaphor is a goddess
A king that's fit for a queen
The opposite side of that armored old hide
I hope you know what I mean

1899 αλήθειες + 1 ψέμμα...

1899 αλήθειες + 1 ψέμμα...

.
.
.

Πώς να μην σου πω γι’ αυτά που τόσο με τρελαίνουν

Πόσοι πλάι μου περνούν και δεν καταλαβαίνουν

.
.
Πώς να μην σου πω γιατί τη χώρα αυτή λατρεύω

Σαν παιδί σε μια γιορτή γυρνάω και τη χαζεύω
.
.

Πώς να μην σου πω γι’ αυτό που τόσο με μαγεύει

Μοιάζει όνειρο κρυφό κι ακόμα με παιδεύει

.
.

Πώς να ζω χωρίς το φως και πώς να μην ελπίζω

Είμαι εδώ και σ’ αγαπώ, χωρίς να σε αγγίζω

.
.

1899 αλήθειες + 1 ψέμμα...

Μην πετάς ποτέ, ποτέ σε άδειους ουρανούς

Παραδείσους μακρινούς ποτέ μη ζητάς

Δε θα δεις ποτέ, ποτέ το φως τ' αληθινό

Σ' έναν κόσμο σκοτεινό το φως δε θα δεις

Ο άνθρωπος κάθε φορά

Τρελά δανείζεται φτερά

Και ψάχνει εδώ και ψάχνει εκεί

Για μια χαμένη Κυριακή...

1899 αλήθειες + 1 ψέμμα...

Νύσταξες άστρο μου, φεγγάρι μου

στην αγκαλιά μου αποκοιμήσου

Ξύπνησες ήλιε αποβροχάρη μου

πάρε το γέλιο μου και πλύσου

Όλα δικά σου μάτια μου

κι ο πόνος σου δικός μου

Είδαν πολλά τα μάτια μου

στις γειτονιές του κόσμου

Δίψασες λεύκα μου, κουράστηκες

ρίξε τις ρίζες σου σε μένα

Ήρθε βοριάς και ξεμαλλιάστηκες

πάρ’ την καρδούλα μου για χτένα

Όλα δικά σου μάτια μου...

1899 αλήθειες + 1 ψέμμα...

Γιατί ό,τι δε σε σκοτώνει
σε κάνει πιο δυνατό.
Ό,τι δε σε σκοτώνει
σε κάνει πιο ζωντανό.
Πιο ζωντανό.
Πιο δυνατό.

Oλα θα αλλάξουνε ξανά
και θα κερδίσεις τη ζαριά
με τη σειρά σου.
Μια ρόδα είναι και γυρνά
και ξαναπαίρνουνε φωτιά
τα όνειρά σου.

Γιατί ό,τι δε σε σκοτώνει
σε κάνει πιο δυνατό.
O,τι δε σε σκοτώνει
σε κάνει πιο ζωντανό.
Πιο ζωντανό.
Πιο δυνατό.

Eξω εκεί στην ερημιά
έμαθες χίλια μυστικά
να τα φυλάξεις.
Eπεσες τόσο χαμηλά
για να πατήσεις πιο γερά
και να πετάξεις.

Γιατί
ό,τι δε σε σκοτώνει
σε κάνει πιο δυνατό.
O,τι δε σε σκοτώνει
σε κάνει πιο ζωντανό.
Πιο ζωντανό.
Πιο δυνατό.

Κανένα φυλαχτό, δεν είχε ρόλο στη ζωή μου η τύχη
δικτάτορα είδα τον τρελό
και την αμόρφωτη εξουσία συμβουλές να δίνει
Το κράτος νόμιμο ληστή
και τη βλακεία εξυπνάδα να πουλάει στους δρόμους
σε τραγωδία να παίζουν κωμικοί
και για την Μήδεια να διαδηλώνουν
μανάδες και να την αθωώνουν
είδα αδύναμους να ξεσπιτώνουν
και τη γη να ισοπεδώνουν

Όταν το σήμερα σωστό
την άλλη μέρα βγαίνει λάθος
Στην Αφρική veto λευκό
μα στη ζωή σου το χαρτί είναι μαύρο
Όταν η αλήθεια μια διπλή
μια πληρωμένη γνώση απ’ άκρη σ’ άκρη
Τον αυστηρό όταν κριτή
στην εξουσία συναντάς αυλάρχη
τον επαναστάτη κομματάρχη
την αποκάλυψη ρουτίνας μάχη
την αποκάλυψη ρουτίνας μάχη

Βλέπω λαούς
εμπόρευμα να κρέμονται σαν τα σφαχτάρια
ναό του Σολωμόντα κι αρχηγούς
να παίζουν τη ζωή μας στην αυλή στα ζάρια
Βλέπω χιλιάδες πια Χριστούς
που την αγάπη τους μ’ ένα μαστίγιο αλλάζουν
αγαπάτε αλλήλους ως εαυτούς
σε βιτρίνα του μουσείου σκουριάζουν
τα θεμέλιά μας τα τραντάζουν
και τέσσερις ιππότες να καλπάζουν
την Αποκάλυψη ετοιμάζουν

.
.
.

Ο παλιός φωνόγραφος πάνω στο τραπέζι

άρχισε να παίζει μες στη σιγαλιά

Η καρδιά σου έλιωσε κι έγιν’ ένα δάκρυ

στων ματιών την άκρη σα ροδοσταλιά
.
.

Ξημερώνει, ξημερώνει Κυριακή, μη μου λυπάσαι

Είναι όμορφη, είναι όμορφη η ζωή, να το θυμάσαι

Μη μου λυπάσαι, να το θυμάσαι
.
.

Ο παλιός φωνόγραφος πάνω στο τραπέζι

έπαψε να παίζει μέσα στη νυχτιά

Το τραγούδι τέλειωσε, πάει λυπημένη

σα ναυαγισμένη στη θολή ματιά

.
.

Ξημερώνει, ξημερώνει Κυριακή...

1899 αλήθειες + 1 ψέμμα...

Σε πολιτείες τρέχει μαύρος που θα τον δει
αρματωμένος ρήγας σε κόκκινο φαρί
Κόφτει στα δυο τις ρούγες, σαΐτα αστραφτερή
Το μάτι του μετράει την παγωμένη γη

Ποιος είν' αυτός που τρώει γυναίκες και παιδιά
Μιας ώρας χορτασμός του δεκαοχτώ χωριά

Τον είδα στο Τραφίκι, τον είδα στα Πλανά
και μες τη Σαλονίκη ξένους να προσκυνά
Μην είν' ο γιος του δράκου, μην είν' ο ζακ-βεής
Μην είν' ο γέρο Γιάννης, ο Γιάννος ο νταής

Δεν είν' ο γιος του δράκου, δεν είν' οχτρού παιδί
Δεν είν' ο γέρο Γιάννης, μαύρος που θα τον δει

Κανείς μας δεν τον ξέρει, σώσε μας Παναγιά
μια κι η ζωή που ζούμε φεύγει και δε γυρνά

Του χάρου ~ Γιώργος Νταλάρας

.
.
.
.

Σκόνη πάνω στους καθρέφτες

και του χρόνου οι δραπέτες

την ψυλλιαστήκανε

.
.

Είπανε δεν είναι λάθος

τη ζωή να ζείς με πάθος

και γι' αυτό σωθήκανε

.
.

Χρόνε άστατε μπαμπέση

που στο δίχτυ σου όποιος πέσει

χάνεται για τα καλά

Πέταξέ μας ένα γάντζο

στη ζωή μας δώσε αβάντζο

κι έχε μας από κοντά

.
.

Ραγισμένα τα ποτήρια

και του κόσμου τα μπατίρια

συναντηθήκανε

.
.

Ήπιαν στην υγειά του μόνου

της αγάπης και του πόνου

και μετά χαθήκανε

.
.

Χρόνε άστατε μπαμπέση

που στο δίχτυ σου όποιος πέσει

χάνεται για τα καλά

Πέταξέ μας ένα γάντζο

στη ζωή μας δώσε αβάντζο

κι έχε μας από κοντά

Κι εγώ δραπέτης ανάμεσα στον πόνο και τον φόβο
είμαι φυγάς των ουρανών και αλήτης...

Εμπεδοκλής

1899 αλήθειες + 1 ψέμμα...

[b]Φυγάς θεόθεν και αλήτης

είμαι εδώ και ο χορός καλά κρατεί

Οι άλλοι χτυπάν τα χέρια τους στην κάσα

Καμιά φωνή από μέσα μου δεν ηχεί

.
.

Κι είναι εδώ αγαπημένε όλοι

Π......ες , λόγιοι, ιστορικοί

Οι ντόκτορ μάρκετινγκ μ’ ένα κοράκι

Τον τροβαδούρο της κακιάς στιγμής

.
.

Κι ενώ εκείνοι μπαίνουνε στο χώμα

και θάβουν ο ένας τον άλλον στα ρηχά

Εσύ γελάς, τα νέα μου δείχνεις χρόνια

Τον κ.... μου που θέλουνε ξανά

1899 αλήθειες + 1 ψέμμα...