Βγες απ’ την ομίχλη κι απ’ τα περασμένα
βγες απ’ τα καράβια που όλο καρτερώ
δες από τα τζάμια που ’ναι χνωτισμένα
κι έχω γράψει απάνω "σ’ αγαπώ"

Το σ’ αγαπώ δεν το λέω σε κανένα
μια ζωή το κρατάω για σένα

Βγες από το δρόμο που περνάει μπροστά μου
βρες τα μονοπάτια που ’χει ο ουρανός
δες μες στα σκοτάδια που ’χει η καρδιά μου
χάιδεψέ με κι άναψε το φως

Το σ’ αγαπώ το κρατάω για σένα ~ Μητροπάνος Δημήτρης

Μικρός Τιτανικός ~ Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

Το κοριτσάκι ~ Δέσποινα Βανδή

Το σώμα γίνεται ουρανός, οι ανάσες περιστέρια
Κι εγώ που πάντα, πάντα μένω μοναχός
στα δυο σου χέρια ψάχνω το φως

Τα λόγια γίνονται σκουριά, κι οι λέξεις που θυμάμαι
Είναι που χθες με κράτησες σφιχτά κι είπες "φοβάμαι"

Είναι η καρδιά ζεστή σαν πυρκαγιά
Κι εμείς γυρνάμε στην παγωνιά

Ποτέ, ποτέ δεν σ' είχα αληθινά, ποτέ δε γίναμε ένα
Έλα να κλέψουμε τον χρόνο που περνά
Έλα να ζήσουμε ξανά να σβήσουμε το ψέμα

Αλλάζει ο κόσμος σκηνικό και το όνειρο ξυπνάει
Αχ να προλάβω στ' όνειρό σου να χαθώ
Κι όπου σε πάει να 'μαι κι εγώ

Το σώμα γίνεται καπνός το δάκρυ κυπαρίσσι
Παρ 'την ζωή μου τώρα, τώρα που 'ναι εδώ
Προτού μ 'αφήσει

Δως μου το βλέμμα σου το καθαρό
Έλα πριν σβήσει, δως μου το φως

Έλα να ζήσουμε ξανά ~ Αλκίνοος Ιωαννίδης

- Poll -
Ο γέρος

- Socrates -

Ίχνη Του Ανέμου

Είμαι καλά, θα πει ο μυστήριος ταξιδιώτης

είμαι καλά και την οργή μου έχω δαμάσει

κι αν ίσως βρω λίγο χρόνο, γίνουμε φίλοι και όχι μόνο

γίνουμε ακόμα και καλοί εραστές

Είμαι καλά, θα πει ο μυστήριος ταξιδιώτης

και το αυτό επιθυμώ και δια εσάς

μα να στο λίγο μου χρόνο πολλές γιορτές, θέλω μόνο

μπόλικο οινόπνευμα να πλύνω τις πληγές

Πέρασα στεριές και θάλασσες, είμαι εδώ (για να σε βρω)

όμως τι να πω

Τίποτα

Γιατί και εσύ που με κοιτάς, λες και είμαι ο πρώτος

μη γελαστείς και πεις τυχόν πως δεν το ξέρω

πως με το πρώτο το χιόνι θα γίνεις κύμα και σκόνη

και θα την κάνεις, λυπημένη για μακριά

Μα πριν να φύγεις, θέλω κάτι από σένα

κάτι καλό να μου θυμίζει τη μορφή σου

απ' το άρωμά σου σταγόνα, απ' το κορμί σου λίγο ιδρώτα

ή ένα χάδι που δεν μου έδωσαν ποτέ

Πέρασα στεριές και θάλασσες, είμαι εδώ (για να σε βρω)

όμως τι να πω

Τίποτα

Τι με έχει πιάσει και όλο γραφώ λυπημένα

τι μου συμβαίνει και είμαι έτσι σιωπηλός

μην επιμένεις - δεν ξέρω, και μην θυμώνεις - δεν θέλω

μπορώ για λίγο τώρα να 'μαι καλός

Πέρασα στεριές και θάλασσες, είμαι εδώ (για να σε βρω)

όμως τι να πω

Τίποτα

1899 αλήθειες + 1 ψέμμα...

-Τίποτα πια δε σε σοκάρει...
Είπες κι ανήξαν οι ουρανοί
και εγώ βουβός, ο δ...λος να με πάρει,
σα δέντρο που κοιτάει ένα παιδί,
ένα παιδί που πνίγεται στο βάθος.
Σε κάτι βρώμικα νερά, θολά και ορμητικά,
κί από ολους τους σωτήρες, εγώ είμαι ο πιο λάθος
που είμαι πέυκο στην ακρογιαλιά

Είμαι ένα πεύκο στην ακρογυαλιά
Είμαι ένα πεύκο στην ακρογυαλιά

Στο δρόμο ένα ακορντεόν να παίζει,
χόρεψε μονάχη στη βροχή,
χόρεψε τα χρόνια να θυμάμαι,
όταν οι ρίζες δε με κάρφωναν στη γη.
Έλα ξεκουράσου στα κλαδιά μου
φόρεσε τα μαύρα σου γυαλιά
να μη μπορείς να δεις την ερημία μου
που είμαι πεύκο στην ακρογυαλιά

Είμαι ένα πεύκο στην ακρογυαλιά
Είμαι ένα πεύκο στην ακρογυαλιά

Lost something on the way
Something precicus, thought I'd stray...
Beneath my kingdom, so they say,
sleeping dogs protect the way

And furthermore, I know I'll suffer
from all the losses back on earth

And Surely Kain had known it better
if he had heard my story end

Careful, but still avoiding
I feel your noble skin

These creatures you call human
have treated me like a schismatic
Please feed me wiht some truth
I hunger for your bitter words

Injured, but still standing
I know whose deed it is

Κάθε τι που ανασαίνει ~ Διάφανα Κρίνα

Το καλοκαίρι ~ Φώτης Λυκομήτρος

Virtus Junxit Mors Non Separabit (Whom virtue unites, death will not separate)

Εισάκουσον, Κύριε, της δικαιοσύνης μου,
πρόσχες τη δεήσει μου.
Ενώτισαι την προσευχήν μου,
ούκ εν χείλεσι δολίοις.
Εκ προσώπου σου το κρίμα μου εξέλθοι,
οι οφθαλμοί μου ιδέτωσαν ευθύτητας.
Εδοκίμασας την καρδίαν μου, επεσκέψω νυκτός·
επύρωσας με και ούχ ευρέθη εν εμοί αδικία.
’Οπως αν μη λαλήση το στόμα μου τα έργα των ανθρώπων,
δια τους λόγους των χειλέων σου εγώ εφύλαξα οδούς σκληράς.
Κατάρτισαι τα διαβήματα μου εν ταις τρίβοις σου,
ίνα μη σαλευθώσι τα διαβήματα μου.
Εγώ εκέκραξα, ότι επήκουσας μου, ο Θεός·
κλίνον το ούς σου εμοί, και εισάκουσον των ρημάτων μου.
Θαυμάστωσον τα ελέη σου, ο σώζων τους ελπίζοντας επί σε·
εκ των ανθεστηκότων τη δεξιά σου φύλαξον με, Κύριε,
ως κόρην οφθαλμού. Εν σκέπη των πτερύγων σου σκεπάσεις με,
από προσώπου ασεβών των ταλαιπωρησάντων με.
Οι εχθροί μου την ψυχήν μου περιέσχον·
το στέαρ αυτών συνέκλεισαν,
το στόμα αυτών ελάλησεν υπερηφανίαν.
Εκβαλόντες με νυνί περιεκύκλωσαν με,
τους οφθαλμούς αυτών έθεντο εκκλιναι εν τη γη.
Υπέλαβον με ωσεί λέων έτοιμος εις θήραν,
και ωσεί σκύμνος οικών εν αποκρύφοις.
Ανάστηθι, Κύριε, πρόφθασον αυτούς και υποσκέλισον αυτούς·
ρύσαι την ψυχήν μου από ασεβούς,
ρομφαίαν σου από εχθρών της χειρός σου.
Κύριε, από ολίγων από γης διαμέρισον αυτούς εν τη ζωή αυτών,
και των κεκρυμμένων σου επλήσθη η γαστήρ αυτών.
Εχορτάσθησαν υείων και αφήκαν τα κατάλοιπα τοις νηπίοις αυτών.
Εγώ δε εν δικαιοσύνη οφθήσομαι τω προσώπω σου·
χορτασθήσομαι εν τω οφθήναι μοι την δόξαν σου.

Δόξα. Και νυν. Αλληλούϊα

1899 αλήθειες + 1 ψέμμα...

Μονάχος τώρα θα βαδίσω
Δεν είναι τόπος να σταθώ
Στο δρόμο τούτο κι αν χαθώ
θα βρω καρδιά να τραγουδήσω

Κι αν ανταμώσω χαλασμό
και με πονέσεις ερημιά μου
Θα κρύψω την απροθυμιά μου
Δεν έχει ο δρόμος γυρισμό

Τραγούδι για την ξαστεριά
και για τους νικημένους
Τους φίλους τους χαμένους
σε θάλασσα και σε στεριά

Δεν έχει ο δρόμος γυρισμό ~ Μανώλης Μητσιάς
Μουσική/Στίχοι: Θεοδωράκης Μίκης/Κεσίσογλου Δημήτρης

Στρώσε το στρώμα σου για δυο, για σένα και για μένα
Ν’ αγκαλιαστούμε απ’ την αρχή, να ’ναι όλα αναστημένα

Στρώσε το στρώμα σου για δυο ~ Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Μουσική/Στίχοι: Θεοδωράκης Μίκης/Καμπανέλλης Ιάκωβος

Είναι δώδεκα η ώρα, είναι η ώρα των τρελών

Κάπου θα σε συναντήσω, κάπου θα σε βρω

Στα κελιά τους οι ανθρώποι ύπνο κάνουν ελαφρό

Είναι ελεύθεροι οι δρόμοι για κυνηγητό

Είναι δώδεκα η ώρα, είναι η ώρα των τρελών

Βραχνό γέλιο αν ακούσεις κλείσε το ρολό

Λύκε-λύκε μου καλέ μου, λύκε-λύκε είσαι εδώ;

Βγαίνω από την φωλιά μου και σε κυνηγώ

Λύκε-λύκε μου καλέ μου, λύκε-λύκε είσαι εδώ;

Είσαι η μόνη μου ελπίδα και σ' ακολουθώ

Όμορφο μου προβατάκι τι γυρεύεις μες στο δρόμο;

Είμαστε όλοι μπερδεμένοι στο δικό του νόμο

Δόντια βγάζουνε τ' αστέρια, νύχια φύτρωσαν στους δρόμους

Ξέφρενη η νύχτα παίζει κλέφτες κι αστυνόμους

Όταν πέφτει το σκοτάδι βγαίνει ο λύκος στη πλατεία

Στη χαμένη πολιτεία και ζητάει τροφή

Κλειδωμένα είναι τ' αρνάκια, ζαχαρένιο το κλειδί

Κάτι απόμερα παγκάκια, θάμνοι και σιωπή

Λύκε-λύκε μου καλέ μου, λύκε-λύκε είσαι εκεί;

Είναι η άγρια πλευρά σου που με συγκινεί

Είναι δώδεκα η ώρα, είναι η ώρα των τρελών

Όπου ανθίζει το σκοτάδι, όπου ανθίζει το σκοτάδι

1899 αλήθειες + 1 ψέμμα...

Near to the east
In a part of Ancient Greece
In an ancient land called Macedonia
Was born a son
To Philip of Macedon
The legend his name was Alexander

At the age of nineteen
He became the Macedon King
And he swore to free all of Asia Minor
By the Aegian Sea
In 334 B.C.
He utterly beat the armies of Persia

Chorus:
Alexander the Great
His name struck fear into hearts of men
Alexander the Great
Became a legend 'mongst mortal men

King Darius the third
Defeated fled Persia
The Scythians fell by the river Jaxartes
Then Egypt fell to the Macedon King as well
And he founded the city called Alexandria

By the Tigris river
He met King Darius again
And crushed him again in the battle of Arbela
Entering Babylon
And Susa, treasures he found
Took Persepolis the capital of Persia

Chorus:
Alexander the Great
His name struck fear into hearts of men
Alexander the Great
Became a God amongst mortal men

A Phrygian King had bound a chariot yoke
And Alexander cut the 'Gordian knot'
And legend said that who untied the knot
He would become the master of Asia

Helonism he spread far and wide
The Macedonian learned mind
Their culture was a western way of life
He paved the way for Christianity

Marching on, marching on
The battle weary marching side by side
Alexander's army line by line
They wouldn't follow him to India
Tired of the combat, pain and the glory

Alexander the Great
His name struck fear into hearts of men
Alexander the Great
He died (?) of fever in Babylon

Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο

Γη του ξεραμένου λιβαδιού
Γη της πικραμένης Παναγιάς
Γη του λίβα, τ’ άδικου χαμού
τ’ άγριου καιρού, των ηφαιστείων

Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο

Γη των κοριτσιών που γελούν
Γη των αγοριών που μεθούν
Γη του Μύρου του Χαιρετισμού
Κύπρος της αγάπης και του ονείρου

Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο

Χρυσοπράσινο φύλλο ~ Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Στίχοι: Μαλένης

Γι' αυτούς που φεύγουν και δεν θα είμαστε "εδώ" όταν θα έρθουν ξανά...
.
.
.
Τhe She Mantis...

~Σαπφώ~