Συγγραφέας |
Θέμα |
|
galadriel
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
3264 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 18:02:02
CALIFORNIA DREAMIN' Mamas 'n' Papas All the leaves are brown and the sky is gray I've been for a walk on a winter's day I'd be safe and warm if I was in L.A. California dreamin' on such a winter's day Stopped in to a church I passed along the way Well I got down on my knees and I pretend to pray You know the preacher liked the cold He knows I'm gonna stay California dreamin' on such a winter's day All the leaves are brown and the sky is gray I've been for a walk on a winter's day If I didn't tell her I could leave today California dreamin' on such a winter's day California dreamin' on such a winter's day California dreamin' on such a winter's day
missing your sun... Galadriel
1899 αλήθειες + 1 ψέμμα... |
galadriel
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
3264 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 20:22:46
Πώς θα πεθάνω εγώ για σένα Κότσιρας Γιάννης
Ποια σκιά κυνηγάει το μυαλό μου Μακριά, μακριά, πού το στέλνει Μες το ίδιο κελί η καρδιά μια στιγμή κυνηγάει να πιστέψει Πως θα πεθάνω εγώ για σένα δε σκέφτηκα ποτέ Μα πως θα ζήσω εγώ χωρίς εσένα δεν ξέρω Δεν το είχα σκεφτεί πριν αυτό Δεν το είχα αισθανθεί για κανένα Νύχτα δεν είχα δει ποταμό μέρα δεν είχα ακούσει τα τρένα Πως θα πεθάνω εγώ για σένα... Πάνω στο μεγάλο σου το θαύμα τα σημάδια γελούν Πιο ζωή από σένα δεν υπάρχει δεν υπάρχει
still missing you... Galadriel
1899 αλήθειες + 1 ψέμμα... |
Egelados
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
350 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 21:41:37
Nightwish - Angels Fall FirstAn angelface smiles to me Under a headline of tragedy That smile used to give me warmth Farewell - no words to say Beside the cross on your grave And those forever burning candles Needed elsewhere To remind us of the shortness of your time Tears laid for them Tears of love tears of fear Bury my dreams dig up my sorrows Oh Lord why The angels fall first? Not relieved by thoughts of Shangri-La Nor enlightened by the lessons of Christ I'll never understand the meaning of the right Ignorance lead me into the light Needed elsewhere... Sing me a song Of your beauty Of your kingdom Let the melodies of your harps Caress those whom we still need Yesterday we shook hands My friend Today a moonbeam lightens my path My guardian «Ω ξείν’, αγγέλειν Λακεδαιμονίοις, ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι»Σιμωνίδης
"Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος" Περικλής
|
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 21:46:27
quote:
ZΩ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΖΩ ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΖΩ ΓΙΑΤΡΕΥΩ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΟΛΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΚΑΙΡΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΖΩZΩ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΖΩ ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΖΩ ΜΟΝΑΧΗ ΣΥΝΗΘΙΖΩ ΤΟ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΑΝΤΙΚΡΙΖΩ ΣΕ ΣΠΙΤΙ ΑΔΕΙΑΝΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΖΩ! Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΓΥΡΙΖΕΙ ΠΙΣΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΛΛΙΩΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΖΩ Το άκουσα, μου κόλησε και το σιγομουρμουρίζω...δεν ξέρω τίποτε άλλο...
ΖΩ ~ ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΑΛΑΝΗ ΟΚ, dear drml? . . . Αισθαντικά... The She Mantis
…γεννήθηκα… επέζησα… μεγάλωσα… ανθίζω… |
Egelados
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
350 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 21:59:12
Summoning - Long Lost To Where No Pathway GoesMy star, I saw it high and far At the parting of the ways A light on the edge of the outer night Like silver set ablaze Where the round world plunges steeply down But on the old roads goes As an unseen bridge that on arches runs To coasts that no man knows I would not find the burning domes and sands Where reigns the sun, nor dare the deadly snows Nor seek in mountains dark the hidden lands Of men long lost to whom no pathway goes But where they bloom those flowers fair In what air or land they grow What words beyond the world I heard If you would seek for know In a boat then, brother, far afloat You must labour in the sea And find yourself things out of mind: You will learn no more of me I would not find the burning domes and sands Where reigns the sun, nor dare the deadly snows Nor seek in mountains dark the hidden lands Of men long lost to whom no pathway goes «Ω ξείν’, αγγέλειν Λακεδαιμονίοις, ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι»Σιμωνίδης
|
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 22:19:21
Αγαπητέ μου lorenzo, με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη... όσο για τον Μάνο Χατζηδάκη... με αυτόν και άλλους της "μουσικής του γενιάς" μεγάλωσα και τον αγαπώ πολύ...quote:
Οι αληθινοί ποιητές δεν επιβάλλονται, ανακαλύπτονται κάθε φορά και διαφορετικά. Γιατί ανήκουν στο κοσμικό διάστημα και οι καιροί και οι τροχιές κάθε φορά τους φανερώνουν κι απο μια διαφορετική πλευρά, με μια διαφορετική όψη. Ο μελωδός είναι ο ιεροφάντης των Θεών, ο εκπρόσωπος των ανθρώπων που μεριμνά ασκούμενος να εκμαιεύσει την ευαισθησία του καιρού κι όχι να κολακεύσει τις συνήθειες καιρών και μαζών. Γι αυτόν ένα τραγούδι είναι ιερό κείμενο που περιέχει τας γραφάς, τας εντολάς, μα και τα μέλλοντα.¨
Πριν από μερικά χρόνια σταμάτησα να γράφω ποίηση... δεν είχα πλέον τα κατάλληλα ερεθίσματα και με εξέφραζε περισσότερο ο πεζός λόγος... πρόσφατα βρήκα ξανά το ερέθισμα που αναζωπύρωσε την ποιητική σπίθα μέσα μου... quote: Πιστεύω λοιπόν καλή μου φίλη, ότι άνθρωποι σαν εμάς που έχουν κλάψει, γελάσει, προβληματιστεί, ανυψωθεί και καταπέσει διαβάζοντας ένα ποίημα, είναι φυσικό να σιγομουρμουρίζουν πότε λίγο Ελύτη πότε λίγο Γκάτσο, λίγο Σεφέρη, λίγο Καβάφη ή την υπέροχη σύγχρονη κυρία Κική Δημουλά... παρά Φοίβο, Τερζή κ.α. των οποίων παρεπιπτώντος τα ονόματα είναι παντελώς άγνωστα γιαυτό και αποδίδεται μόνον το όνομα του τραγουδιστή...
Όμως, αγαπητέ μου, μπορεί να μην έχω τον Φοίβο σε εκτίμηση, αλλά υπάρχουν υπέροχα νέα τραγούδια και θεϊκά παλαιότερα... λάτρεψα τον Καββαδία μέσα από δίσκους του Γ. Κούτρα και των Αδελφών Κατσιμίχα... ...όσο για τα ρεμπέτικα... είναι η ποίηση "των δρόμων", που αντικατοπτρίζει μια ολόκληρη, χαμένη για εμάς, εποχή... βέβαια, ο Χρόνος είναι ο άξιος Κριτής και Δικαστής κάθε ζωντανού πράγματος... ότι δεν έχει την δύναμη να τον αντέξει, θα γίνει σκόνη που από μέσα της θα αναδειχτούν οι αδάμαντες της Τέχνης... quote:
Η Μουσική είναι κάτι ιερό... Κάθετί ιερό σε καθηλώνει, δεν σε εκτονώνει. Μπροστά στο ιερό στεκόμαστε άφωνοι. Η τέλεια σύζευξη λέξης και μουσικής γεννά μια τρίτη ζωή πέρα απο τη λέξη, πέρα απο τη μουσική, με την ευεργετική συμπαράσταση της ανθρώπινης φωνής. Μ.Χ¨
quote:
Σκάω και φεύγω πριν το λιθοβολισμό.... πω,πω,πω φλυαρία σήμερα
Όταν άνοιξα αυτό το θέμα, αγαπητέ lorenzo, γινόταν κανονική συζήτηση ή κουβεντούλα μέσα από τα τραγούδια... βέβαια κάποια στιγμή το topic ήταν πολύ μεγάλο και δεν άνοιγε με τίποτα... ήταν και δύσκολοι καιροί για την ταχύτατα του forum... κοινώς, κλάψε με μάνα κλάψε με... έτσι ο φίλτατος Oannes, άνοιξε ένα vol 2, για να συνεχίσουμε το "άθλημα"... αν σε ενδιαφέρει υπάρχει ακόμη στην δεύτερη σελίδα του Αχλαδότυρου... Καταλήγω, λοιπόν, με κάτι άσχετο... εδώ και μερικούς μήνες είμαι σε φάση "Πέγκυ Ζήνα", όπως λέει και η μικρή μου ξαδελφούλα...... η κυρία αυτή έχει πει κάποια τραγούδια που σίγουρα θα γίνουν στάχτη, αν δεν έχουν ήδη γίνει, αλλά έχει καταπληκτική φωνή που δυστυχώς χάνεται... ελπίζω κάποια στιγμή να βρει το δρόμο της και να αφήσει ιστορία... . . . Αισθαντικά... The She Mantis
…γεννήθηκα… επέζησα… μεγάλωσα… ανθίζω… |
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 22:26:32
Νύχτα μαγεμένη και είσαι πλάι μου Ήλιε φώτιζε μου το φεγγάρι μου Κάτι έχω πάθει, ο καιρός αγκάθι Ήλιε φώτιζέ μου το φεγγάρι μου Διαβάζω απόψε την αλήθεια πάνω στο κορμάκι σου πες μου τι θ' απογίνω όταν θα σβήσει το μεράκι σου Νύχτα μαγεμένη, δάκρυ και φιλί όλα έχουν δύση και ανατολή Σ' αγαπώ και είσαι, πάρε με και ζήσε όλα έχουν δύση και ανατολή Σ' αγαπώ και είσαι, φίλα με και ζήσε όλα έχουν δύση και ανατολή Διαβάζω απόψε παραμύθια πάνω στο κορμάκι σου πες μου τι θ' απογίνω όταν θα σβήσει το μεράκι σουΝύχτα μαγεμένη ~ Ελευθερία Αρβανιτάκη Μουσική: Γιάννης Γρηγοριάδης Στοίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
The She Mantis... in mood
…γεννήθηκα… επέζησα… μεγάλωσα… ανθίζω… |
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 22:33:42
Γυρίζω σπίτι μοναχός άλλη μια νύχτα μια καληνύχτα γυρεύω ο φτωχός Ξεθεωμένος απ΄ τα ψέματα τα ζάρια και καπνούς όλα τ' αδέσποτα ρωτώ μήπως σε είδαν Πού να σε βρωΤης αγάπης την ουσία τη μετρώ στην απουσία κι όλο γίνομαι κομμάτια πράσινα γλυκά μου μάτια Όσα κι αν ήξερα τα ξέχασα κοντά σου και τη ματιά σου έχω μόνο φυλαχτό Μ' ένα χαμόγελο τα σύννεφα σκορπίζεις και με φωτίζεις μ' ένα φως αληθινό Αληθινό Της αγάπης την ουσία τη μετρώ στην απουσία κι όλο γίνομαι κομμάτια πράσινα γλυκά μου μάτια Απουσία ~ Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
The She Mantis... by the fire
…γεννήθηκα… επέζησα… μεγάλωσα… ανθίζω… |
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 22:38:25
Άσ’ τις αιώνιες τις αγάπες που κρύβουν πίκρες και καημούς είναι καράβια που βουλιάζουν κι έχουν χιλιάδες ναυαγούς. Ζήσε μαζί μου όσο θες και μ’ όρκους μη δεσμεύεσαι γι’ αυτά που σήμερα μου λες μετά μπορεί να ντρέπεσαι.Άσ’ τις αιώνιες τις αγάπες, οι πιο πολλές βγαίνουνε σκάρτες. Άσ’ τις αιώνιες τις αγάπες που κρύβουν πίκρες και καημούς είναι καράβια που βουλιάζουν κι έχουν χιλιάδες ναυαγούς. Νιώσε μονάχα τις στιγμές αυτές που μας ενώνουνε η αγάπη σβήνει στις καρδιές και όλα τελειώνουνε. Αιώνιες αγάπες ~ Λεωνίδας Βελής
The She Mantis... plain and simple
…γεννήθηκα… επέζησα… μεγάλωσα… ανθίζω… |
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 22:44:51
Stars were falling deep in the darkness as prayers rose softly, petals at dawn And as I listened, your voice seemed so clear so calmly you were calling your godSomewhere the sun rose, o'er dunes in the desert such was the stillness, I never felt before Was this the question, pulling, pulling, pulling you in your heart, in your soul, did you find rest there? Elsewhere a snowfall, the first in the winter covered the ground as the bells filled the air You in your robes sang, calling, calling, calling him in your heart, in your soul, did you find peace there? FULL CIRCLE ~ Loreena Mc Kennitt
The She Mantis... in a trance
…γεννήθηκα… επέζησα… μεγάλωσα… ανθίζω… |
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 22:51:40
Βαριά βραχιόλια οι λύπες πως μ' αγαπάς δεν είπες Το 'χω παράπονο μάνα μου, στόμα μου κι ας πέθαινε το σώμα μου Δε θέλω φως μου κόσμο στα χείλη μου έχω δυόσμο Το 'χω παράπονο πάρε μου, ζήτα μου της λησμονιάς σαΐτα μου Σου στέλνω μ' ένα γράμμα του φεγγαριού τη λάμα παρ' την και χτύπα με μάνα μου, τρέλα μου κι αν κλαίει η ψυχή σου γέλα μουΠαράπονο ~ Ελευθερία Αρβανιτάκη
The She Mantis... holding
…γεννήθηκα… επέζησα… μεγάλωσα… ανθίζω… |
galadriel
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
3264 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 22:53:13
Κλέφτης Έρωτας Κώστας Δόξας Κοιμήσου εδώ αλλού μην πας
θέλω να δω ποιον θέλεις ποιον αγαπάς Τους χάρτες άπλωσα ν' ονειρευτείς μια χώρα για μας Κοιμήσου εδώ και ‘γω θα βρω των πειρατών το θησαυρό Μες το βυθό ζαφείρια και σταυρό για σένα Κι ας έρθουνε στρατιές σειρήνες και φωτιές Κι ας λιώσουν τα φτερά λόγω φιλιού Κι ας με βρει παγωνιά κελιού Είμαι εγώ αγέρας κλέφτης έρωτας στόχος είμαι σφαίρας αφού μ' αγαπάς, αφού μ' αγαπάς θεέ μου τι σου λέω κι έχει πάει τρεις όσο και να φταίω, φεύγω μην μου πεις, φεύγω μην μου πεις Κοιμήσου εδώ αλλού μην πας
θέλω να δω ποιον θέλεις ποιον αγαπάς Τα στόρια έκλεισα δεν θα μας δει κανένας μαζί Κοιμήσου απόψε εδώ μην πας ξανά εκεί θα ψάξω για τους δυο κι ως το πρωί θα χω βρει και για μας, θεό Είμαι εγώ αγέρας κλέφτης έρωτας... missing you again.... Galadriel
1899 αλήθειες + 1 ψέμμα... |
galadriel
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
3264 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 22:58:08
Αγέρας δραπέτης Υπόγεια ΡεύματαΤι κι αν πέρασαν χρόνια άστεγα χελιδόνια φεύγουν μακριά τα χρόνια πιασμένα από μια εικόνα Αγέρα μου δραπέτη δάκρυ τυφλού επαίτη Αγέρα μου δραπέτη δάκρυ τυφλού επαίτη Στιγμή μου παγωμένη ματιά μου ξεχασμένη ψυχή μου αφημένη μνήμη μου προδομένη Αγέρα μου δραπέτη δάκρυ τυφλού επαίτη Αγκάθι τ' όνειρό μου φράχτης το λογικό μου έλα ξανά στο νου μου εικόνα τ' ουρανού μου Αγέρα μου δραπέτη δάκρυ τυφλού επαίτη Galadriel, casting spells
1899 αλήθειες + 1 ψέμμα... |
Oannes
Πλήρες Μέλος
Greece
1162 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 23:01:16
Στον Xορό με τις Tύψεις Στίχοι - Mουσική - Eρμηνεία: SadahziniaΠερίμενα καιρό γι' αυτό το βράδυ πήρες κουράγιο είπες θ' αντέξεις το σκοτάδι άνοιξες το τζάμι κι άφησες τον αέρα να σου παγώσει το κορμί πέρα για πέρα ναι μη φοβάσαι τώρα δε σ' ακούει κανείς μπορείς από το ψέμα σου να βγεις και ν' ανοίξεις άμα αντέχεις την καρδιά σου μπορεί να βρεις και δυο λόγια εκεί δικά σου μπορεί ποιος ξέρει αυτά που θ' αντικρύσεις να θες κι εσύ να τα γνωρίσεις να τα θες να τ' αγγίξεις να τα νοιώσεις να τα σκεφτείς να θες να τα γλυτώσεις μπορεί όμως πιο πολύ να σε φοβίσουν να σου γυρίσουν τα παλιά να σου θυμίσουν κι αν γίνει έτσι και θες να τα καλύψεις σ' αφήνω να βρεις την άκρη με τις τύψειςΤα μυστικά σου μην κρύψεις στον χορό με τις τύψεις μη φοβάσαι μπορείς από το ψέμα να βγεις μη φοβάσαι τώρα δε σ' ακούει κανείς Φτύσε λοιπόν ότι σου είναι βάρος θέλει περίσσια ρε μαγκιά θέλει και θάρρος ζήτα κι αν πρέπει την πολυπόθητη συγγνώμη που σε πονάει τόσο καιρό το ξέρω ακόμη χαμογέλα κανείς σου λέω δε σε βλέπει τώρα μπορείς γιατί η ψυχή σου στο επιτρέπει κι αν θες αγάπησε τα όχι και ζήσε και μη ρωτάς γιατί εντάξει είσαι φτάνει χορεύοντας στα ματιά να κοιτάς να μη τρομάξεις κράτα το βήμα σταθερό και μην αλλάξεις αυτή τη νύχτα θα χορέψεις χωριστά με καθεμια μη δώσεις σημασία καμία σ' ότι σου πούνε στο αυτί ψυθιριστά κράτα τα μάτια σου συνέχεια ανοιχτά και φλέρταρέ τες ξεγέλασέ τες κι αν τις χωρέσει η αγκαλιά σου κοίμησέ τες κούρνιασε πάνω στη σιωπή κι αποκοιμήσου κι εσύ και θα σ' αφήσει η ντροπή μια γλύκα σαν από κρασί κι αν έχεις καταφέρει το ψέμα να μην κρύψεις θα' χεις χορέψει στ' αλήθεια με τις τύψεις. |
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 23:05:07
Από μια κλωστή κρέμονται όλα και η ευτυχία μαζί και η λύπηΣαν να μην έκλεισε ο κύκλος ακόμα κι είναι όλα έρμαια και σκόρπια στην τύχη. Σε μια στιγμή γκρεμίζονται όλα ότι κερδίσαμε δεν μας ανήκει Στην πρώτη βροχή θα φύγει το χρώμα και θ' αντικρίσουμε με τρόμο τη φρίκη. Έτοιμος να 'σαι θα 'ρθούν ξαφνικά και οι προστάτες σου θα σε προδώσουν όταν κοιμάσαι θα βγούνε κρυφά και στ' όνειρό σου θα σε κλειδώσουν. Από μια κλωστή κρέμονται όλα θα 'ναι ευτυχής αυτός που ζει με τη λύπη όταν οι μέρες μας θ' αλλάξουνε χρώμα όταν τ' αρνάκια θα γίνουνε λύκοι. Από μια κλωστή ~ Αρνάκια
The She Mantis... in sheep cloths
…γεννήθηκα… επέζησα… μεγάλωσα… ανθίζω… |
Oannes
Πλήρες Μέλος
Greece
1162 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 23:06:58
Στον Xορό με τις Tύψεις Στίχοι - Mουσική - Eρμηνεία: SadahziniaΠερίμενα καιρό γι' αυτό το βράδυ πήρες κουράγιο είπες θ' αντέξεις το σκοτάδι άνοιξες το τζάμι κι άφησες τον αέρα να σου παγώσει το κορμί πέρα για πέρα ναι μη φοβάσαι τώρα δε σ' ακούει κανείς μπορείς από το ψέμα σου να βγεις και ν' ανοίξεις άμα αντέχεις την καρδιά σου μπορεί να βρεις και δυο λόγια εκεί δικά σου μπορεί ποιος ξέρει αυτά που θ' αντικρύσεις να θες κι εσύ να τα γνωρίσεις να τα θες να τ' αγγίξεις να τα νοιώσεις να τα σκεφτείς να θες να τα γλυτώσεις μπορεί όμως πιο πολύ να σε φοβίσουν να σου γυρίσουν τα παλιά να σου θυμίσουν κι αν γίνει έτσι και θες να τα καλύψεις σ' αφήνω να βρεις την άκρη με τις τύψειςΤα μυστικά σου μην κρύψεις στον χορό με τις τύψεις μη φοβάσαι μπορείς από το ψέμα να βγεις μη φοβάσαι τώρα δε σ' ακούει κανείς Φτύσε λοιπόν ότι σου είναι βάρος θέλει περίσσια ρε μαγκιά θέλει και θάρρος ζήτα κι αν πρέπει την πολυπόθητη συγγνώμη που σε πονάει τόσο καιρό το ξέρω ακόμη χαμογέλα κανείς σου λέω δε σε βλέπει τώρα μπορείς γιατί η ψυχή σου στο επιτρέπει κι αν θες αγάπησε τα όχι και ζήσε και μη ρωτάς γιατί εντάξει είσαι φτάνει χορεύοντας στα ματιά να κοιτάς να μη τρομάξεις κράτα το βήμα σταθερό και μην αλλάξεις αυτή τη νύχτα θα χορέψεις χωριστά με καθεμια μη δώσεις σημασία καμία σ' ότι σου πούνε στο αυτί ψυθιριστά κράτα τα μάτια σου συνέχεια ανοιχτά και φλέρταρέ τες ξεγέλασέ τες κι αν τις χωρέσει η αγκαλιά σου κοίμησέ τες κούρνιασε πάνω στη σιωπή κι αποκοιμήσου κι εσύ και θα σ' αφήσει η ντροπή μια γλύκα σαν από κρασί κι αν έχεις καταφέρει το ψέμα να μην κρύψεις θα' χεις χορέψει στ' αλήθεια με τις τύψεις. |
galadriel
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
3264 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 23:24:40
αααααααααααχ!τα βλέπω διπλά!
|
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 23:34:20
quote:
αααααααααααχ!τα βλέπω διπλά!
Και δεν είσαι η μόνη καλή μου G... ...έλεγα ότι φταίει η κούραση... αλλά... Ε! Μάστορα!... το έργο παίζει ξανά!
…γεννήθηκα… επέζησα… μεγάλωσα… ανθίζω… |
Oannes
Πλήρες Μέλος
Greece
1162 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 23:42:28
Kαλά βρε κορίτσια, galadriel και Mantis (η σειρά αλφαβητικώς), μη βαράτε... Πάτησα κατά λάθος το back στον Explorer και πέσατε να με φάτε.Aν και δεν είναι τραγούδι, θα αρχίσω να σιγομουρμουράω σε ρυθμούς low bup... Reply : δεν μπορεί να διαγραφεί, Το καθορισμένο επιτρεπόμενο χρονικό όριο: 15 λεπτά, έχει εξαντληθεί. Επικοινωνήστε με τη Διαχείριση των Forums ή τους Συντονιστές τους για περισσότερες πληροφορίες.An error occurred on the server when processing the URL. Please contact the system administrator: forums@esoterica.gr |
galadriel
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
3264 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 23:48:02
Δηλαδή τι μας προτείνετε αγαπητέ?να κάνουμε τα παράπονα μας στον admin? ε, όχι κι έτσι! εγώ προσωπικά θα πάω σε οφθαλμίατρο για αρχή και μετά σε ωρλά.... μια και ακούω και φωνές τελευταία! G. (με αλφαβητική σειρά)
1899 αλήθειες + 1 ψέμμα... |
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2005, 23:50:55
Καλά βρε μάστορα δεν θα σε βαράω με το σαμπό...Αλλά έχω μια παράκληση - ανακοίνωση: MHN ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΕΙΤE ΤΟ ΘΕΜΑ . . . Αλφαβητικά... The She Mantis
…γεννήθηκα… επέζησα… μεγάλωσα… ανθίζω… Edited by - Mantis on 03/02/2005 00:24:14 |
Oannes
Πλήρες Μέλος
Greece
1162 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/02/2005, 00:04:37
quote: Δηλαδή τι μας προτείνετε αγαπητέ? να κάνουμε τα παράπονα μας στον admin? ε, όχι κι έτσι!
Eίπα εγώ κάτι τέτοιο; Jamais των Jamais(ών). Zωντανή ...«εκπομπή» κάνουμε, γίνονται και κάποια λάθη. quote: εγώ προσωπικά θα πάω σε οφθαλμίατρο για αρχή
Ω, μα είναι λογικό αγαπητή μου. Tόσο φως μαζεμένο σε ένα forum με τόσους φωτισμένους εσωτεριστές λογικό είναι να έχουν πειραχτεί οι οφθαλμοί σας. Πώς να αντέξουν σε τέτοια και τόση λάμψη. quote: και μετά σε ωρλά.... μια και ακούω και φωνές τελευταία!
Aυτό το τελευταίο με προβλημάτισε. Nα το προσέξετε διότι και κάποια άλλη άκουγε φωνές και την κάψανε. Bεβαίως, αυτά γίνονταν στον Mεσαίωνα (in the middle ages of dark ages που λένε). Σήμερα δεν υπάρχει πρόβλημα. Tο πολύ πολύ να σε βγάλουνε στη μεσημεριανή ζώνη κάποιου τηλεοπτικού καναλιού ή εξώφυλλο στην Espresso ή την Traffic. Πολλά είπαμε όμως και κινδυνεύει η «εκπομπή» να μεταλλαχθεί σε talk-show. Πάμε τραγούδι, που λένε κι οι ραδιοφωνατζήδες... Sign of the Cross Eleven saintly shrouded men Silhouettes stand against the sky One in front with a cross held high Come to wash my sins awayStanding alone in the wind and rain Feeling the fear that is growing Sensing the change in the tide again Brought by the storm that is brewing Feel the anxiety hold off the fear Some of the doubt in the things you believe Now that your faith will be put to the test Nothing to do but await what is coming Why the is God still protecting me Even when I don't deserve it Though I am meant to face this alone Asking the question time and again Praying to God won't keep me alive Inside my head feel the fear start to rise... They'll be saying their prayers when the moment comes There'll be penance to pay when it's judgment day And the guilty'll bleed when that moment comes They'll be coming to claim, take your soul away The sign of the cross The name of the rose... a fire in the sky The sign of the cross They'll be comming to bring the eternal flame They'll be bringing us all immortality Holding communion so the world be blessed My creator, my God'll lay my soul to rest The sign of the cross The name of the rose... a fire in the sky The sign of the cross Lost the love of heaven above Chose the lust of the earth below Eleven saintly shrouded men Came to wash my sins away |
galadriel
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
3264 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/02/2005, 09:43:09
Αϋπνίες είχατε αγαπητέ? quote: Zωντανή ...«εκπομπή» κάνουμε, γίνονται και κάποια λάθη.
αυτό ξαναπείτε το αγαπητέ... ευτυχώς που από τα λάθη μαθαίνουμε.... όχι όλοι.. μερικοί μόνο quote: Πώς να αντέξουν σε τέτοια και τόση λάμψη.
αυτό σκέφτηκα κι εγώ... μήπως να έβαζα καλύτερα τα ειδικά γυαλιά που είναι για την ηλιοθέαση? quote: Aυτό το τελευταίο με προβλημάτισε. Nα το προσέξετε διότι και κάποια άλλη άκουγε φωνές και την κάψανε. Bεβαίως, αυτά γίνονταν στον Mεσαίωνα (in the middle ages of dark ages που λένε). Σήμερα δεν υπάρχει πρόβλημα. Tο πολύ πολύ να σε βγάλουνε στη μεσημεριανή ζώνη κάποιου τηλεοπτικού καναλιού ή εξώφυλλο στην Espresso ή την Traffic.
χμ... ναι! αλλά έμεινε στην ιστορία! εξάλλου τελείωσα το γυμνάσιο και το λύκειο σε ένα σχολείο που φέρει το όνομα της... φαίνεται από κει μου έχει μείνει το κουσούριόσο για την espresso, ... μόνο σε streddo έκδοση με αφορά... και την traffic... έφυγα απ' την αθήνα και την άφησα πίσω μου... και μετά από το "πρωϊνό ραδιοφωνικό μαγκαζίνο" επιστρέφουμε στο πρόγραμμα μας... Έξοδος Κινδύνου Πρωτοψάλτη Άλκηστις Μουσική/Στίχοι: Σπανός Γιάννης/Νικολακοπούλου Λίνα Θα παίζουν τα ραδιόφωνα τραγούδια για το τίποτα γραμμένα Και η νύχτα στα μικρόφωνα θα κλέβει την παράσταση για σένα Τα σώματα που αγάπησες σου ανοίξανε θυρίδες στα σκοτάδια Κι εσύ που ως τώρα κράτησες Μου λες, ας ήταν ψέματα τα βράδια θα αλλάζουν όλα γύρω σου και μόνο αυτά που πέρασες θα μείνουν Κι εσύ, θα κλαις στον ύπνο σου γυρεύοντας μιαν έξοδο κινδύνου Καλημέρα σε όλους G.
1899 αλήθειες + 1 ψέμμα... |
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/02/2005, 14:56:57
Aγαπητή μου Μάντις, όπως καταλαβαίνεις δεν μπορώ να ξέρω οτι είχε προηγηθεί διαχωρισμός της σελίδας. Αλλά σαν ¨νέος¨ στο χώρο ένοιωσα πιο ζεστά κοντά σας γιατί εκεί που αναφέρεσε υπάρχει ένας διάλογος μεταξύ 6-7 φίλων και αισθάνθηκα σαν ¨λαθραναγνώστης¨ !!! σε prive αλληλογραφία - πολλές φορές μάλιστα κωδικοποιημένη... Τώρα για το ότι έχουμε και σήμερα διαμάντια όπως λές που θα δικαιώσει-αναδείξει ο χρόνος συμφωνώ απολύτως. Εχω όμως την άποψη, λανθασμένη ίσως, ότι οι νέοι σήμερα λόγω των πολυγνωστικών αναγκών της εποχής, δεν έχουν την ¨πολυτέλεια¨ να γνωρίσουν αυτόν τον αμύθητο πλούτο της Ελληνικής ποίησης {και όχι μόνον}. Τονίζω το <Ελληνικής> βλέποντας την κατάντια της γλώσσας μας. ......Μοναχή έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου. [ ] Μοναχή έγνοια η γλώσσα μου με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι! [ ] Μοναχή έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα λόγια του Ύμνου! [ ] {Αξιον Εστί} Πιστεύω λοιπόν οτι θάπρεπε σε τέτοιες ¨εύπεπτες¨ {με την καλή έννοια} σελίδες να δινόταν η δυνατότητα σε κάποιους να γνωρίσουν αυτούς τους Τιτάνες του πνεύματος. Έτσι νομίζω θα είχαν μέτρο σύγκρισης και επομένως αυξημένο το κριτίριο επιλογής. Υπάρχουν θα μου πείς σελίδες με Έλύτη, Καββάφη αλλά, δυστυχώς - πλην λογικώς, δεν είναι ελκυστικές για τους μη ¨μυημένους¨... Όσο για την Ζήνα, την Βίσση κ.α. συμφωνώ ότι είναι ¨φωνάρες¨ και σαν όλους κι εγώ έχω διασκεδάσει - ξεφαντώσει {και πληρώσει} με τα τραγούδια τους ουκ ολίγες φορές!!!!!!!!! Αλλά καταλαβαίνεις νομίζω το ¨πνεύμα¨ μου... Κι όπως λέει ο Χατζιδάκις, απο την ώρα που ο Φραγκεστάϊν γίνεται στόλισμα νεανικού δωματίου, ο κόσμος προχωράει μαθηματικά στην εκμηδένιση του. Γιατί δεν είναι που σταμάτησε να φοβάται, αλλά γιατί συνήθισε να φοβάται.... Τέλος σεβόμενος την σελίδα σας θα συνεχίσω να συμμετέχω με τους κανόνες που αυτή έχει./ {απο τον κύκλο τραγουδιών << Αντικατοπτρισμοί >>
........................... ........................... Σ' ένα μήνα, σ' ένα χρόνο
Βλέπουν μπρός τους τον Αλλάχ Που απο τον ωηλό του θρόνο Λέει στον άμυαλο Σεβάχ¨ Νικημένο μου ξεφτέρι
Δεν αλλάζουν οι καιροί Με φωτιά και με μαχαίρι Πάντα ο κόσμος προχωρεί Καληνύχτα Κεμάλ! Αυτός ο κόσμος
δεν θ' αλλάξει ποτέ. Καληνύχτα... Με αγάπη
Υ.Γ. Το ποίημα < Απο μια κλωστή - αρνάκια > είναι δικό σου φαντάζομαι... μου άρεσε.
|
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/02/2005, 08:53:16
Καλημέρα σε όλους Αγαπητέ μου lorenzo, αυτή τη στιγμή δεν λειτουργεί ο εγκέφαλος μου ώστε να μπορέσω να σου απαντήσω... Ασφαλώς και μπορείς να γράψεις ότι θέλεις... Όσο για "τα αρνάκια"... μάντεψε... είναι μουσικό συγκρότημα που γράφει τους στοίχους του και την μουσική του... . . . The She Mantis... and a near death experience
…γεννήθηκα… επέζησα… μεγάλωσα… ανθίζω… |
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/02/2005, 09:00:09
Ξυπνάς νωρίς, γελάς παντού μια μέρα απλώνεται μπροστά σου Στην αγκαλιά του πρωινού ο ήλιος τρέμει στα μαλλιά σου Κι οι χωρισμοί και οι βροχές ποτέ ξανά δε θα σε βρούνε Και ό,τι ζεις ζησ' το όπως θες δεν έχουν τίποτα να πούνε Να, να, να ,να... Μ' αυτό το φως και τη ζωή ποιος πάει πάλι στη δουλειά του Γελάς κρυφά, κι απ' το ταξί το σκας κι ανοίγεις τα φτερά σου Πετάς μακριά πάνω απ' τη γη και γίνεσαι ένα με τον ήλιο Βάζεις στο τέρμα μουσική και τραγουδάς όλο το ίδιο Να, να, να, να... Τι έχεις πάρει απ' τον ήλιο και θυμίζεις τη φωτιά Τι έχεις πάρει κι από μένα και μου λείπεις ξαφνικά και μου λείπεις ξαφνικα... Ξυπνησα νωρίς ~ Γιώργος Αλουπογιάννης
The She Mantis... tired but happy
…γεννήθηκα… επέζησα… μεγάλωσα… ανθίζω… |
Oannes
Πλήρες Μέλος
Greece
1162 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/02/2005, 18:04:08
Stairway To Heaven There' s a lady who's sure All that glitters is gold And she's buying a stairway to heaven. When she gets there she knows If the stores are all closed With a word she can get what she came for. Ooh, ooh, and she's buying a stairway to heaven. There's a sign on the wall But she wants to be sure 'cause you know sometimes words have two meanings. In a tree by the brook There's a songbird who sings, Sometimes all of our thoughts are misgiven.Ooh, it makes me wonder, Ooh, it makes me wonder. There's a feeling I get When I look to the west, And my spirit is crying for leaving. In my thoughts I have seen Rings of smoke through the trees, And the voices of those who standing looking. Ooh, it makes me wonder, Ooh, it really makes me wonder. And it's whispered that soon If we all call the tune Then the piper will lead us to reason. And a new day will dawn For those who stand long And the forests will echo with laughter. If there's a bustle in your hedgerow Don't be alarmed now, It's just a spring clean for the may queen. Yes, there are two paths you can go by But in the long run There's still time to change the road you're on. And it makes me wonder. Your head is humming and it won't go In case you don't know, The piper's calling you to join him, Dear lady, can you hear the wind blow, And did you know Your stairway lies on the whispering wind. And as we wind on down the road Our shadows taller than our soul. There walks a lady we all know Who shines white light and wants to show How everything still turns to gold. And if you listen very hard The tune will come to you at last. When all are one and one is all To be a rock and not to roll. And she's buying a stairway to heaven. Edited by - Oannes on 04/02/2005 18:09:44 |
Egelados
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
350 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/02/2005, 19:24:14
DOMINE - Dawn Of A New Day (A Celtic Requiem)Wheel of Time is turning The cycle is now complete For me, Eternal Champion, It's time to lay down and rest I pray to the gods to give me peace And to see you again on a beautiful sunny day No, don't cry for me my friends For one day we will be as one And I will meet you again In the dawn of a new day Dark gives way to light I see earth's new life begin Cold in her beauty A new world where I don't belong I pray to the gods to give me peace And to see you again on a beautiful sunny day No, don't cry for me my friends For one day we will be as one And I will meet you again In the dawn of a new day All is lost All is lost All is lost All is lost Mother my time is come Father my days are through It's dawning It's dawning A new day is calling Dawn of a new day Dawn of a new day Dawn of eternity I pray to the gods to give me peace And to see you again on a beautiful sunny day No, don't cry for me my friends For one day we will be as one And I will meet you again In the dawn of a new day I will meet you again In the dawn of a new day «Ω ξείν’, αγγέλειν Λακεδαιμονίοις, ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι»Σιμωνίδης
|
Egelados
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
350 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/02/2005, 20:07:42
MEGADETH - In My Darkest HourIn my hour of need Ha you're not there And though I reached out for you Wouldn't lend a hand Through the darkest hour Grace did not shine on me It feels so cold, very cold No one cares for me Did you ever think I get lonely Did you ever think that I needed love Did you ever think to stop thinking You're the only one that I'm thinking of You'll never know how hard I tried To find my space and satisfy you too Things will be better when I'm dead and gone Don't try to understand, knowing you I'm probably wrong But oh how I lived my life for you Still you'd turn away Now as I die for you My flesh still crawls as I breathe your name All these years I thought I was wrong Now I know it was you Raise your head raise your face your eyes Tell me who you think you are, who ? I walk, I walk alone Into the promised land There's a better place for me But it's far, far away Everlasting life for me In a perfect world But I gotta die first Please God send me on my way Time has a way of taking time Loneliness is not only felt by fools Alone I call to ease the pain Yearning to be held by you, alone, so alone, I'm lost Consumed by the pain The pain, the pain, the pain Won't you hold me again You just laughed, ha, ha, bitch My whole life is work built on the past But the time has come when all things shall pass This good thing passed away In my darkest hour «Ω ξείν’, αγγέλειν Λακεδαιμονίοις, ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι»Σιμωνίδης
|
Oannes
Πλήρες Μέλος
Greece
1162 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/02/2005, 20:09:33
Εκείνη Στίχοι - Mουσική - Eρμηνεία: Φοίβος ΔεληβοριάςΓεννιέσαι την έχεις μητέρα πηδάς στον αέρα σκας στο πάτωμα εκείνη σε βάζει στην κούνια στα μάτια σαπούνια και γαλάκτωμαΣου δείχνει πώς κάνει η πάπια και μοιάζει με κάποια που 'χες γκόμενα στο μέλλον με τ' άσπρα φωτάκια και με τ' αστεράκια τα φλεγόμενα Μετά που σε στέλνουν σχολείο στο δίπλα θρανίο εκείνη κάθεται μικρή με τα ροζ κοκαλάκια και τα ποιηματάκια που θα μάθετε Για να σε προσέξει ρεψίματα κάνεις χτυπιέσαι στους δρόμους πλακώνεσαι της σπας με νεράντζια τα τζάμια κι από την ταράτσα πηδάς και σκοτώνεσαι Σηκώνεσαι κι είσαι δεκάξι βαριέσαι στην τάξη γράφεις ποιήματα το στήθος της θέλει να σπάσει κυλιέται στα δάση και στα κύματα Ποιος στίχος σου θα τη χωρέσει που θέλει να αρέσει στους ακέφαλους που δίνει φιλιά μες στα δόντια κι ανοίγει τα πόδια σ' άγνωστους φαλλούς Την ψάχνεις το σκας απ' το σπίτι σε σέρνει απ' τη μύτη αυτό το βάλσαμο αυτή η μυρωδιά από γαζία αυτή η τυραννία σε τραβά ενώ Κανένας βοηθός δεν υπάρχει να πει τι έχεις πάθει τι σε πόνεσε κι εκείνη δε λέει να κοιτάξει γκαζώνεις τ' αμάξι χτυπάς και σκοτώνεσαι Λοιπόν έχω βγάλει και δίσκο και πάλι δε βρίσκω εκείνο που 'θελα πριν βγω στη σκηνή νιώθω χάλια αδειάζω μπουκάλια με θολά νερά Μα σαν το συγκρότημα βγαίνει μπροστά φωτισμένη εκείνη κάθεται χωρίς στα μαλλιά κοκαλάκια χωρίς ποιηματάκια που θα μάθετε Περνάω την κιθάρα στο βύσμα με πιάνει ένα πείσμα απογειώνομαι αρχίζω τον πρώτο μου στίχο τρυπάω τον τοίχο και σκοτώνομαι |