ESOTERICA.gr Forums ! - ΑΣΕ ΕΝΑ ΣΤΙΧΟ... - "Μεταξύ τυρού και αχλαδιού"

/-- 14 Χρόνια ESOTERICA Forums ! --\
! 2001 - 2015 !

** Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος **
Δημιουργικό, με μεγαλύτερη Κατανόηση και
περισσότερη Γνώση το 2016 !

Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ε Σ

Ad space

ESOTERICA.gr Forums !

Όνομα Μέλους:	Password:	Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;

Όλα τα Forums

"Μεταξύ τυρού και αχλαδιού"

ΑΣΕ ΕΝΑ ΣΤΙΧΟ...

Νέο Θέμα

Απάντηση στο Θέμα

Εκτυπώσιμη Μορφή

Σελίδα:

Συγγραφέας	Θέμα
PixelNightmare Μέλος 1ης Βαθμίδας 55 Μηνύματα	Απεστάλη: 02/01/2006, 03:50:47 They try to bring us down We're growing all around Inside you must be free To find your destiny Lose yourself Find yourself Nothing to prove To nobody else Now... Feel your soul inside Now... Carved inside My life is mine My right is mine Your eyes petrified Fire from inside... Carved inside - carved outside Feel your soul glow - in the sky... Let your soul now - move the world now Feel your soul now - let your soulfly... You must change from Inside out You fall, we rise Inside out ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΟΥ...ΑΓΑΠΗ...ΒΑΡΕΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΣ INDIANA JONES ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΝΑ ΒΑΡΙΟΥΝΤΑΙ...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΟ...ΤΗΝ ΛΕΩ ΣΤΑ ΙΣΑ.
PixelNightmare Μέλος 1ης Βαθμίδας 55 Μηνύματα	Απεστάλη: 02/01/2006, 03:52:36 ΞΑΝΑ Why you deny - criticize You deny - criticize Don't feed me with your lies Why you deny - crucified You deny - crucified Out of this world demise... Realize - realize In this time - realize My soul will rise Realize - realize In this time - realize You can't f%^%k with the tribe
PixelNightmare Μέλος 1ης Βαθμίδας 55 Μηνύματα	Απεστάλη: 02/01/2006, 03:57:20 Lost in a ritual rage I lost my normal behavior Muthaf*a - show your face Hide on your invisible cage Behind your fake name Why don't you say that sΗΗiΙt To my face... Arise again - arise again People like you just fuel my hate Arise again - arise again At war with you again I don't think you understand Muthafa, I don't pretend Fk you and your friends Can't you see we are not the same? Arise again - arise again People like you just fuel my hate Arise again - arise again... ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΜΙΣΟΣ...ΝΟΙΩΘΩ...ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΝΕΚΡΟΣ...ΔΕΝ ΥΠΟΚΡΙΝΟΜΑΙ ΠΩΣ ΝΟΙΩΘΩ. ΑΦΡΟΔΙΤΗ...Η ΦΩΤΙΑ ΕΝΟΧΛΕΙ ΤΑ ΖΩΑ.**
PixelNightmare Μέλος 1ης Βαθμίδας 55 Μηνύματα	Απεστάλη: 02/01/2006, 04:04:12 Life is a journey, not a mystery Open your eyes, live what you see Life is a journey, beautiful and free Life is a wonder, beautiful and free. SOULFLY ΤΟ ΕΠΙΑΣΕΣ ΤΟ ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΟ...ΕΤΣΙΙΙΙ; ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΛΕΞΗ...SOULFLY...ΘΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΙΤΣΑ ΜΑΣ...ΜΗΝ ΠΑΤΕ...ΛΕΝΕ ΠΑΛΙΟΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΗΘΙΚΟΙ...ΨΥΧΟΜΥΓΕΣ; ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ. ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΣ...ΑΠΟ ΠΑΝΤΑ.
mongrel Νέο Μέλος 3 Μηνύματα	Απεστάλη: 02/01/2006, 13:52:58 Είδα τον Ερμή τις άλλες, άγαλμα ήταν ζωντανό. Στης Ομόνοιας τις σκάλες έτρεχε για το μετρό. Κι αντίκρυ του η Αφροδίτη -πέρσι μις Κολοκυνθούς- έκρυβε κάτω απ΄το τσίτι μήλα και λεμονανθούς. Χτες από την Ελασσόνα ήρθε η θεία Αθηνά, κει ν' ακούσεις, Ποσειδώνα, βάσανα αληθινά. Έχει η Άρτεμη σαράκι και θα μπει στην κλινική κι είναι ο Άρης φανταράκι μ' έξι μήνες φυλακή. Καημένο δωδεκάθεο, ποτέ σου δεν πεθαίνεις, όμως ψηλά στον Όλυμπο πια δεν ξανανεβαίνεις!
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/01/2006, 11:22:39 ΑΣΤΕΡΑΚΙ ΜΟΥΣΙΚΗ: Δ. ΤΣΑΚΝΗΣ ΣΤΙΧΟΙ: Δ. ΤΣΑΚΝΗΣ Υπάρχει ψηλά ένα αστέρι το πιο λαμπερό τ’ ουρανού Μαζί του μιλάω και παίζω αν θέλω τα βράδια Αν νοιώθω μονάχος το ξέρει κι ανοίγει τις πόρτες του νου Γλυκά με χαϊδεύει με φως, μου δείχνει σημάδια Καληνύχτα αστέρι, να μου γνέφεις που πας Να ’σαι πάντα ψηλά φωτεινό κι από ’κει να με βλέπεις Καληνύχτα αστέρι, να μου γνέφεις που πας Να ’σαι πάντα ψηλά φωτεινό κι από ’κει να με βλέπεις Η μνήμη σαρώνει τη σκέψη κι ο χρόνος που τραβάει το χαλί Αυτό που απάνω του χρόνια σκυφτός περπατάω Μα εσύ αστεράκι μου ξέρεις το πως έχω φτάσει ως εκεί Μια νύχτα του Οκτώβρη το φως μου χαρίζεις και σκάω Καληνύχτα αστέρι, καληνύχτα αστέρι Καληνύχτα αστέρι, φωτεινό τ’ ουρανού "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
matthias16 Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 187 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/01/2006, 14:07:33 "WHAT I FELT, WHAT I'VE KNOWN NEVER SHINED THROUGH IN WHAT I'VE SHOWN NEVER BE NEVER SEE WON'T SEE WHAT MIGHT HAVE BEEN" METALLICA-THE UNFORGIVEN "the world is full of kings and queens,who blind your eyes and steal your dreams"
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/01/2006, 19:22:21 Έρωτας τάχα να 'ναι αυτό Μυρτιώτισσα Έρωτας τάχα να ναι αυτό Που έτσι με κάνει να ποθώ τη συντροφιά σου Και κάθε νύχτα τριγυρνώ Τα φωτισμένα για να δω παράθυρά σου Έρωτας να ναι ή σιωπή Που όταν σε βλέπω μου το κλείνει πιο σφιχτά το στόμα Κι έτσι μονάχος και βουβός Μένω στο φως ώρες ακόμα Έρωτας να ναι ή συμφορά Που κάποιου αγγέλου τα φτερά έχει φορέσει Κι έρχεται γι άλλη μια φορά Με τέτοια δώρα τρυφερά να με πλανέψει Μα ότι και να ναι το ποθώ Και καλώς να ρθει το κακό που είναι από σένα Θα γίνει υπέρτατο αγαθό Στα πόδια σου αν θα σωριαστώ τα’ αγαπημένα Γιατι τώρα??
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/01/2006, 21:57:32 ΔΩΣΕ ΜΟΥ... * Αφιερωμένο. * ΔΩΣ΄ΜΟΥ ΜΟΝΑΧΑ ένα σύμβολο φωτός κεριά αναμμένα απ΄τον πόνο της σελήνης, αυτός ο χρόνος ξεθυμαίνει ορατός και στο μπαλκόνι του τα δάκρυα στεγνώνεις... * ΔΩΣ΄ΜΟΥ ΜΟΝΑΧΑ μιά συνάντηση βροχής κι ύστερα φύγε, με τη βιάση του ανέμου λεν τον Δεκέμβρη ότι είναι δυνατός σαν τις ριπές ενός αδάκρυτου πολέμου... * ΔΩΣ΄ΜΟΥ ΜΟΝΑΧΑ μιά υπόσχεση αστραπής φορώ στα χέρια μου κομμάτια από νεφρίτη κι ύστερα φύγε στο τραγούδι της σιωπής. Βάλε γι΄αχάτη την κραυγή του αποσπερίτη. * ΔΩΣ ΜΟΥ ΜΟΝΑΧΑ ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΖΩΗΣ... ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ. =))=II=((=
nossoforos Μέλος 2ης Βαθμίδας 295 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/01/2006, 23:15:01 DEAD CAN DANCE-IN THE WAKE OF ADVERSITY Hey Patrice don't cry they've no reason to harm you at all They don't realise that the angels surround you with light They don't understand their narrow ways defeat them where they stand They don't realise you hide your sadness beneath a painted smile Ignorance, that light of fools steers a wayward path And sets the course upon which we sail into the night of uncertainty Following the stars that make their way across the sky Valuing the love that lends grace to our hearts We sail Απ΄τη μέθη του πόθου γλιστρώ ξανά στην ηδονή... Κι όσο μεθώ απο ηδονή,τόσο ξανά φουντώνει ο πόθος... Φάουστ
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 06/01/2006, 13:23:55 2ο σχεδίασμα... ΠΑΝΤΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΤΗ ΛΕΥΚΗ ΟΨΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΕΡ΄ΑΠΟ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΤΗ ΒΟΥΗ. ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ...ΠΑΝΩΘΕ ΤΟΥ ΣΚΥΒΕΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΣΥΓΚΛΑΔΟ... ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ ΒΡΑΔΥ. ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ ΤΟΝ ΗΧΟΥΝΤΑ ΜΕ ΠΟΡΦΥΡΑ ΧΕΡΙΑ Τ΄ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ... ΠΟΥ Σ΄ΑΚΑΤΟΙΚΗΤΑ ΣΚΑΡΦΑΛΩΝΕΙ ΠΑΡΑΘΥΡΙΑ...g.t. ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ. =))=II=((=
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 06/01/2006, 13:27:18 … ...Μα να που πάλι εδώ Με οδηγούν τα βήματα μου Βήματα βρόχινα υγρά Σαν σε δυο μάτια θλιβερά Που αργοκυλά το δάκρυ Παγερός ο αγέρας να φυσά Παιχνίδισμα με … Μαλλιά που μπλέχτηκαν Σε χορό πυρρίχιο … Αρχαίο λατρευτικό Μες του μυαλού σου τον ναό οδηγήθηκα να λατρέψω τούτη τη σιωπή... ...mat... Γιατι τώρα??
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 06/01/2006, 13:43:35 Στους ποιητές Στους ποιητές που άστεγοι Γυρνούν στα έναστρα απόβραδα Αναζητώντας τα οράματα Οράματα φωτεινών δρόμων Και ουρανών διάσπαρτων Αλήθειες σκορπούν στο διάβα τους Κυνηγημένοι ενίοτε σαν τα σκυλιά Του δρόμου γυρεύουν την ασφάλεια Στους ποιητές λοιπόν εκείνους Που βγήκαν στη βροχή Τα όνειρά τους να ξεπλύνουν Από την κακοτράχαλη ασχήμια Αυτού του κόσμου Στους ποιητές των ουρανών Και των σωμάτων Ψυχών ευχές Ψίθυροι αέρινοι πνευμάτων . ...mat... Γιατι τώρα??
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 06/01/2006, 13:48:09 Σιωπή, όταν δεν σε κατανοούν, προσπερνάς φεύγεις χάνεσαι δραπετεύεις... Ανήμερη πορεία σε άγριο πέτρωμα, αγρυπνώντας κειτόμουν στη θλίψη των ματιών διάφανης λίμνης. Θα φύγω, παρέα με τους κεραυνούς νυχτερινής ψυχής στενάζοντας στον κόρφο του άπνοου στήθους της σελήνης. Θα φύγω, μανιάζοντας στην καταιγίδα του χειμώνα. Γιατί δεν κατάλαβες... Θα κοιμηθώ σε βρυώδη μονοπάτια των δασών, ένα μοναχικό ζαρκάδι, στο φιλί του αγριοχείμαρρου, στην προσευχή των άστρων, στα κρυστάλλινα δάκρυα της συγνώμης των ανθρώπων. Θα φύγω κι από σένα. Που ξύνεις την ασημένια πληγή. Που πάνω της πετάς πύρινη βροχή. Που παίζεις με τ΄αγνά μου συναισθήματα. Θα φύγω κι από σένα, στον πελώριο έναστρο θόλο πριν κυτταχτώ, αν παραμένω όμορφη μέσα μου κι έξω μου ακόμα μετά από τόσο φαρμάκι... Θα φύγω, μιά σταγόνα αίμα στο κόκκινο κρασί της λήθης. Και θα αφήσω τη μοναξιά να θρηνήσει αχτιδοβολώντας πάνω στο πετρωμένο μέτωπο. Στ΄αγκαθερά μονοπάτια νιφάδες χιονιού. Δεν θα γλιστρίσω. Θα κρατηθώ από το πρώτο σύννεφο. Από ψηλά όλοι θα είναι τόσο ασήμαντοι. Απαλό άσμα. Κι εσύ θ΄αναρωτιέσαι τι έκανα; ΄Ενας θνητός που δεν ξέρει ν΄αγαπήσει... Γειά... ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ. =))=II=((=
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 06/01/2006, 14:05:03 Δεν κυττώ πίσω μου. Προχωρώ. Αυτόν τον αγκαθερό αγριότοπο που με πετάς τον φοβάμαι. ΄Ολη νύχτα τραγουδούσε το βούισμα της βροχής μου... Πόσοι το ένιωσαν. Δρόσισα το λιβάδι της λογικής τους. Κι εσύ μεσ΄την σιωπή της μοναξιάς σου, να παίζεις στα σκοτάδια σου. Εγώ σε αποχαιρετώ στον λαμπερό μου ήλιο. Πορφυρά θα ωριμάζουν αύριο τα όνειρα. Ψέμα...Πλάνη... Φταίνε οι καιροί. Ασημένιο ιρίδισμα υποσχέσεων που σάρωσες... ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ. =))=II=((=
PixelNightmare Μέλος 1ης Βαθμίδας 55 Μηνύματα	Απεστάλη: 07/01/2006, 03:41:38 I do not know of dust to dust. I live from breath to breath. I live to climb that mountain to the Fountain of Lamneth.
PixelNightmare Μέλος 1ης Βαθμίδας 55 Μηνύματα	Απεστάλη: 07/01/2006, 03:44:37 There is unrest in the forest, There is trouble with the trees, For the maples want more sunlight And the oaks ignore their pleas.
PixelNightmare Μέλος 1ης Βαθμίδας 55 Μηνύματα	Απεστάλη: 07/01/2006, 03:52:50 Know your place in life is where you want to be Don't let them tell you that you owe it all to me Keep on looking forward; no use in looking 'round Hold your head above the ground and they won't bring you down ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΟΥ.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 07/01/2006, 14:05:51 quote: Know your place in life is where you want to be Don't let them tell you that you owe it all to me Keep on looking forward; no use in looking 'round Hold your head above the ground and they won't bring you down ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΟΥ. Εδώ...Εκεί...Παντού...Στο σύμπαν... Εδώ στη σιωπή του δειλινού. Με κείνα τα χρώματα που καίνε τα μάτια... Με τα φιλιά των καιρών να σημαδεύουν τις μνήμες... Ακόμα πετώ, στους δικούς σου ουρανούς, σε κείνο το λιοφέγγαρο της πρώτης συγνώμης... Αποκοιμιέται ο πλάστης μου στην αντάρα της θλίψης των μισητών οδυρμών και δες Ανακατάταξη οριζόντων. Δεν σε αφήνω να πονάς. Το δικό σου χέρι αγάπησα. Πετώ μ΄ανάκατα μαλλιά, και ήρεμα όνειρα. Ξέρεις, τ΄αγέρι μυρίζει βάλσαμο πλέον. Μες των σωθικών την γλύκα θρονιάστηκε η αύρα της θάλασσας των φιλιών σου. Παντρεύεται η φύση με τ΄άστρα. Το λιοπύρι της ηδονής σου με το μέλι του σύμπαντος... Απλοποίησα το ρόλο μου. Δεν είμαι εγώ. Ούτε εσύ. Είμαστε ένα. Ιχώρ φωνών σε αρμύρα που καταλαγιάζει σε άλλους γαλαξίες. Καταγράφω... ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ. =))=II=((=
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 08/01/2006, 11:17:06 Τελευταίο... Αντιστεκόμαστε στη λήθη των καιρών στα πλήθη των δειλών... Αγωνιζόμαστε, όσα αρνιόμαστε σαπίλα των στιγμών υφάδι δυό λυγμών που τους σεβόμαστε... ΄Οτι δεν πάει στην ψυχή μου τ΄αποδιώχνω δεν θέλει μόχθο μόνο η απόφαση αρκεί όσο γιά Σένα, εραστή μου ήπια πόνο το τελειώνω ψάχνω γιά φάση ιδανική. Κράτα λοιπόν τα σιωπηλά μηνύματά σου πονά η θλίψη σαν μαχαίρι στην καρδιά τα΄χω πετάξει των ψεμάτων τα κλειδιά ζω το παρόν δεν θα ψαχτώ σα μυστικά σου... Αξιοπρέπεια και λάμψη ειν΄αρεστά. Δίνε το χρόνο σου εκεί που επιλέγεις κράτα τα ψίχουλα και πέτα τα μετά δεν με σκορπάω σαν το φύλλο στη φωτιά αποκαίδι στο τραγούδισμα μιά στέγης. Να ζητιανέψω την αγάπη δεν μπορώ ότι με καίει το πετώ και προχωρώ Να ζητιανέψω την αγάπη δεν μπορώ ότι με καίει το πατώ, και αποχωρώ... Τελευταίο. ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ. =))=II=((=
nst ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 2538 Μηνύματα	Απεστάλη: 08/01/2006, 12:11:30 Εγώ πάντως σε αγαπάω Αφροδιτούλα και ας μου την δίνεις στα νεύρα πότε πότε....ΣΜΟΥΤΣ ΣΜΟΥΤΣ ΣΜΟΥΤΣ....
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 08/01/2006, 12:20:28 Κι εγώ σε αγαπάω. Χμ...Στη δίνω στα νεύρα, θα σε κανονίσω... Κι εγώ σε αγαπάω nst...Γιατί είσαι φωτεινή σαν τον ήλιο και γλυκιά σαν εκμέκ... ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ. =))=II=((=
Avallon ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 5090 Μηνύματα	Απεστάλη: 08/01/2006, 23:59:55 Και απ'της μιλιάς το θέλγητρο της σιωπής η γλώσσα είν'εκείνη που προχωρεί βαθειά μεσ'την ψυχή κι απ'τα χαμόγελα και τα φιλιά τα τόσα που δίνουν χείλια ολόζεστα μες τη ζωή, όσο κι αν ψάξεις κι αν διαβείς της σιωπής η γλώσσα είν' εκείνη που χαρίζει γαλήνη ουράνια στην ψυχή... Αφιερωμένο εξαιρετικά για ένα πιο εσωτερικά γαλήνιο 2006! "Vivere pericolosamente και κινδύνευε φρονίμως..."
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/01/2006, 13:01:07 ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΜΟΥΣΙΚΗ: ΑΛ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΣΤΙΧΟΙ: ΑΛ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ Δεν έχω τι να τραγουδήσω, τι να πω Είν’ η φωνή μου ένα σήμα από καπνό Κι έτσι για πάντα λέω το στόμα μου να κλείσω Για τίποτ’ άλλο πια να μην ξαναμιλήσω -Μα πάλι πως θα ζήσω; Μες σε σχολεία, μέσα σε πανεπιστήμια Μέσα σε ωδεία, σε στρατούς και γυμναστήρια Πέρασα χρόνια, άλλος μπήκα κι άλλος βγήκα Κι έχω τη μόρφωση για όπλο και για προίκα -κι ένσημο για το ΙΚΑ Φεύγει η ζωή, τελειώνει, σαν σεντόνι φανερώνει Ό,τι αγαπούσα και το άφησα, ό,τι μισούσα και το κράτησα φεύγει η ζωή, τελειώνει, σαν σεντόνι ξεδιπλώνει τον εαυτό μου που τον ξέχασα, το μέσα μου κόσμο που έχασα -Με τέτοια που ’χω ψυχολογία πως θα βγω στη συναυλία; «Πάρε τα πάνω σου μικρέ, πάρε τα πάνω σου πάρε μολύβι κι έλα κάθισε στο πιάνο σου και φτιάξε πάλι την αρχαία την αρχαία συνταγή μ’ ένα τραγούδι να γλυκάνεις την ψυχή…» -Μ’ άραγε θα μου βγει; «Πρέπει να αδειάσεις το κεφάλι σου απ’ τις σκέψεις μήπως μπορέσεις τελικά να το αντέξεις» Αυτά μου είπαν κάποιοι φίλοι χθες το βράδυ, μα εγώ το μόνο που ζητούσα ήταν το χάδι -τη μια τους νότα στο σκοτάδι Φεύγει η ζωή, τελειώνει, σαν σεντόνι φανερώνει Ό,τι αγαπούσα και το άφησα, ό,τι μισούσα και το κράτησα φεύγει η ζωή, τελειώνει, σαν σεντόνι ξεδιπλώνει τον εαυτό μου που τον ξέχασα, το μέσα μου κόσμο που έχασα -Με τέτοια που ’χω ψυχολογία πως θα βγω στη συναυλία; "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/01/2006, 13:48:11 Πόσο δύσκολο είναι να φύγεις, να ταυτιστείς με τη σιωπή, να αφήσεις το όνειρο που χάραζε μέσα σου. Πόσο δύσκολο είναι να κλείσεις τα μάτια στο φως, όταν τούτο σου χαιδεύει τα βλέφαρα, ΘΕΡΜΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ, όταν η ανάσα των καιρών γίνεται τραγούδι θρόισμα στο φιλί των οραμάτων; Πόσο δύσκολο είναι να πάψεις να λατρεύεις τη φωτιά των χειλιών της ίδιας της ζωής; Πόσο... Καλημέρα Nemesi... ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ. =))=II=((=
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/01/2006, 17:00:49 Μια φορά Ακόμα μια φορά μόνος Στα σύνορα με τη σιωπή Στης φαντασίας τα κανάλια Έτρεξε το νερό της λήθης Και η βροχή χειμαρρώδης Καταπλάκωσε τα γερασμένα δένδρα Οι βελανιδιές απλώνουν φιλικά τα κλαριά Να σκεπάσουν τις λιγοστές ηλιαχτίδες Στο πυκνό δάσος που φυτρώνουν τα μανιτάρια Στα ριζιμιά στέκει θλιμμένη Μια ντροπιασμένη νεράιδα Κοιτώντας τα ξωτικά που χάσαν τον δρόμο τους ...mat... Γιατι τώρα??
nst ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 2538 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/01/2006, 17:20:38 quote: Πόσο δύσκολο είναι να φύγεις, να ταυτιστείς με τη σιωπή, να αφήσεις το όνειρο που χάραζε μέσα σου. oui! oui! Για ονειρόπαρμένους σαν και εμάς ναι, είναι δύσκολο.Ευτυχώς που έχουμε πολλές εκφάνσεις γιατί ... Για σιωπή ούτε λόγος... φιλάκια...
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/01/2006, 17:30:47 Παράσταση Σε σκέφτομαι σαν μαριονέτα Κρεμασμένη στο σχοινί Της ματαιοδοξίας ’έρμαιο Αντίδραση στα δάχτυλα Του οδηγού υποκινητή σου . Ποιανού υποσυνείδητα υπηρέτης Γίνεσαι κάτω στην αυλαία ; Σε ποιες ορέξεις υποκλίνεσαι Κρυμμένος πίσω από το παραβάν ; Παράσταση και περιμένεις... Το ματωμένο χειροκρότημα Του πλήθους θα αργήσει … ...mat... Γιατι τώρα?? Edited by - matmat on 09/01/2006 17:33:00
nossoforos Μέλος 2ης Βαθμίδας 295 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/01/2006, 22:20:06 (δεν είναι στίχος αλλά δεν νομίζω να πηράξει) <<Ο ήρωάς μου,ο Λούσιαν,είναι ένας Ροβινσώνας Κρούσος της ψυχής,σχεδόν πάντα η ιστορία είναι η ίδια:η ιστορία ενός ανθρώπου που δεν είναι μόνος επειδή βρίσκεται σε ένα έρημο νισή,αλλά είναι μόνος ανάμεσα σε εκατομμύρια ανθρώπους εξαιτίας της δικής του πνευματικής απομόνωσης.Η μοναξιά του οφείλεται στο τεράστιο πνευματικό χάσμα που υπάρχει ανάμεσα σε αυτόν και σε όλους εκείνους που συναντάει...>> Άρθουρ Μάχεν Never Leave Me...
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/01/2006, 11:59:35 ΄Ετσι με λέγαν πάντα... Ακόμα κύμβαλα νομίζουν πως σφαδάζουν την ψυχή μου, αλλά οι ελπίδες ανεπίδοτες δοξαστικές θρυμματίζουν ότι ματώνει ονείρατα. Ανάπηρος ο θάνατος σβήνει στο μοιρολόι του, αφήνω την αστραπή της ματιάς μου να πλανάται σε άλλους γαλαξίες το σκόρπιο στεφάνι των μαλλιών να χαιδεύει το θυμό ανέμου... Μισεμών σημάδια προσπερνώ. Ξεχωρίζω σαν τη θέρμη του φεγγαριού πριν την έκλειψη, σαν του ήλιου την αντάμωση με το σύμπαν. Δεν με χλωμιάζει η προσμονή, δεν με σταυρώνει κανείς πλέον. Μάγισσα των καιρών ψηλαφώ τις πληγές στις κνήμες της γης... Κατέρχομαι σε κατακόμβες αγκαλιάζοντας την εξουθένωση των πολλών μιάς ηττημένης περηφάνειας Στοργή στις μνήμες, τιμή στον άνεμο και τη βροντή του αιώνα. Πυροφόρο όνειρο, σε ανυπόταχτες ρίζες ιδεών. Πάλι θα αγγίξω της θλίψης το στοιχείο να φέρω χαρά εκεί που πρέπει, στους ουράνιους κομήτες στο μαγνάδι της ψυχικής προσφυγιάς... Μαγική θεουργία... Σημάδια καιρών. Χαλύβδινα έχω μπράτσα. Ανασταίνω τους νεκρούς της πυράς... Μάγισσα; Δεν θα διαφωνήσω. ΄Ετσι με λέγαν πάντα. Και είναι... Εκ γαρ περισσεύματος καρδίας το στόμα λαλεί... [ματθ.12.34β]. ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ. =))=II=((=