ESOTERICA.gr Forums ! - ΑΣΕ ΕΝΑ ΣΤΙΧΟ... - "Μεταξύ τυρού και αχλαδιού"

/-- 14 Χρόνια ESOTERICA Forums ! --\
! 2001 - 2015 !

** Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος **
Δημιουργικό, με μεγαλύτερη Κατανόηση και
περισσότερη Γνώση το 2016 !

Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ε Σ

Ad space

ESOTERICA.gr Forums !

Όνομα Μέλους:	Password:	Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;

Όλα τα Forums

"Μεταξύ τυρού και αχλαδιού"

ΑΣΕ ΕΝΑ ΣΤΙΧΟ...

Νέο Θέμα

Απάντηση στο Θέμα

Εκτυπώσιμη Μορφή

Σελίδα:

Συγγραφέας	Θέμα
Marte Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 666 Μηνύματα	Απεστάλη: 08/11/2006, 04:17:53 Είναι Στιγμές-Οναρ Κάτι υπάρχει μέσα μου κάτι με καίει ακόμα Κάτι με φέρνει δίπλα σου και ζώ σε ξένο σώμα ____ Είναι ή δεν είναι ο έρωτας παρτίδα πια χαμένη Ό,τι κι αν παίξεις φίλε μου εκείνο που θα μείνει ____ Είναι στιγμές που θα κλάψεις μη φοβηθείς θα ξεχάσεις Είναι στιγμές που θα κλάψω κι αν φοβηθώ θα ξεχάσω ____ Μια μοιρασμένη ανάμνηση σε πόνο και σε ψέμα Μια αναμέτρηση σκληρή και όλα τελειωμένα ____ Είναι στιγμές που θα κλάψεις μη φοβηθείς θα ξεχάσεις Είναι στιγμές που θα κλάψω κι αν φοβηθώ θα ξεχάσω Ήρθα από το φως και τους θεούς,και να με,εξόριστος,αποκομμένος μακριά τους...
Marte Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 666 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/11/2006, 02:50:53 και επειδή συνεχίζω να κάνω αποτοξίνωση στη σκέψη μου... THE LOSER Days went by A waste of time Thoughtless days left behind for ever Sorrow seems to have soaked them Sometimes I wonder What is nature My nature is to be no one To stroll, to ** around, To fit in everywhere And if not Forget it So I misused and was used up Deceived those who loved me Never aimed the target Yet I got hit But I’m not the first one Like soil through fingers I tried once and failed Time froze Devil tied down both legs Now I’m wrapped up by the wave Endless foolishness made me a victim Washed me up on the sand like a corpse Such an idiot to still believe in it It’s a decision I have to make Should I change now Or hang on it It’s a short way from the feet down to the head up But seems so long As Earth from Mars ΚΒ Ήρθα από το φως και τους θεούς,και να με,εξόριστος,αποκομμένος μακριά τους...**
Marte Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 666 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/11/2006, 20:45:20 Στίχοι: Κωνσταντίνος Βήτα Μουσική: Κωνσταντίνος Βήτα Πρώτη εκτέλεση: Κωνσταντίνος Βήτα ΣΩΜΑ Τα χέρια σου γράφουν στο ξύλινο σώμα θα αναστηθώ αν με φιλήσεις στο στόμα η αγάπη αυτή δεν θα έχει ώρα θα μας ενώσει με μια αιώρα ήμουν μέσα σου, μα δεν το ήξερες με έφερνες μόνο, όταν με ήθελες και τώρα κλαις πάνω από το χώμα αναρωτιέσαι πώς ήμουν και πώς δείχνω τώρα είμαι ένας άγγελος πάνω από τα σύννεφα δεν νοιώθω άσχημα αλλά ούτε περίεργα σαν ένα κομμάτι από τον παράδεισο και ένα κομμάτι από την άβυσσο εισβάλλω στις σκέψεις σου για να βρω έξοδο μα είσαι χαμένος σε ένα απέραντο διάδρομο θα μετρήσω τ' αστέρια και θα κοιμηθώ θα ελευθερώσω τα όνειρά σου στον ουρανό σα σκύλος στα πόδια μου θα κοιμηθείς κι έτσι όπως σβήνει το φως θα χαθείς αβοήθητος όπως όλες οι εποχές αφήνοντας πάνω στα μάτια σου χιλιάδες γραμμές προσευχές και συγκρούσεις για ένα θαύμα η αγάπη σου μοιάζει με ένα άπιαστο πράγμα αρρωσταίνεις ακόμη από τα αγνά αισθήματα ζητάς βοήθεια γιατί δεν έχεις τίποτα σαν ένα κομμάτι από τον παράδεισο και ένα κομμάτι από την άβυσσο εισβάλλω στις σκέψεις σου για να βρω έξοδο μα είσαι χαμένος σε ένα απέραντο διάδρομο. Ήρθα από το φως και τους θεούς,και να με,εξόριστος,αποκομμένος μακριά τους...
Dying_Incubus Συντονιστής Tuvalu 13482 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/11/2006, 00:26:54 *My Dying Bride - For my fallen angel* As I draw up my breath, And silver fills my eyes. I kiss her still, For she will never rise. On my weak body, Lays her dying hand. Through those meadows of Heaven, Where we ran. Like a thief in the night, The wind blows so light. It wars with my tears, That won't dry for many years. Loves golden arrow At her should have fled, And not Deaths ebon dart To strike her dead. *In anticipation of my resurrection...*
MAX KEIDY Νέο Μέλος 11 Μηνύματα	Απεστάλη: 15/11/2006, 23:20:17 Η γκόμενά σου είναι χαζή και εσύ μοιάζεις με τσόντα υπαλληλάκος δηλαδή,της τάξης τρεις κι'ογδόντα. Εγινες σοβαρό παιδί,με αφεντικού μουσούδα βαρύ πεπόνι δηλαδή,και με χοντρή την φλούδα Ώπα,κρίμα το παιδί ότι κάτσει κι'ότι βγει Ασ'την καρδιά σου να τα πει και αμόλησε καλούμπα Πρωί,πρωί απ'τις εφτά μου ντύνεσαι στην πέννα και τρέχεις φίλε για δουλειά,στου ταύρου την αρρένα. μοιάζεις με μούμια Αιγυπτιακή,με μαραμένο φύλλο ΠΙΕΣ ΝΑ ΞΕΔΩΣΕΙΣ ΡΕ ΠΑΙΔΙ,ΚΙ ΑΝ ΘΕΣ ΠΑΙΞΕ ΚΑΙ ΞΥΛΟ!!!
matthias16 Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 187 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/11/2006, 11:51:49 ALL GONE Who would imagine The words and my speech are now gone This situation Has taken over control Dreamer, My life and my soul are now gone Can you imagine The rush and the feelings at dawn Have you not Ever and ever fallen in love Not all the miles Of the world will keep me apart Luster, Your spirit, your mind, your thoughts are now gone Won’t you ever Try to escape from home This unknown story Won’t ever come true He hopes that He could find the answers in you "the world is full of kings and queens,who blind your eyes and steal your dreams"
Agnostic Πρώην Συνεργάτης Greece 3373 Μηνύματα	Απεστάλη: 08/12/2006, 01:27:00 DOKKEN - KISS OF DEATH A brief encounter Like wind through the trees It came so suddenly But then it was gone Like it had never been How could I have ever seen A lost heart Will take your soul How could I have known How could I have known As she took me in her arms And brought me to an end With the kiss of death The kiss of death She promised paradise As she lied upon her bed Like a fallen angel With the devils charm She promised paradise With the kiss of death I tried to stop As she held out her hand But the fire was burning inside She knew what I wanted She gave it and more But now I must pay the price We were strangers Passing in the night How could I have known How could I have known As she took me in her arms And brought me to an end With the kiss of death The kiss of death She promised paradise As she lied upon her bed Like a fallen angel With the devils charm She promised paradise With the kiss of death As she took me in her arms I felt the devils charm Suddenly I see The final destiny With the kiss of death The kiss of death She promised paradise As she lied upon her bed Like a fallen angel With the devils charm She promised paradise With the kiss of death With the kiss of death Lost in Necropolis La ville de la mort
Marte Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 666 Μηνύματα	Απεστάλη: 24/12/2006, 01:45:23 «Ξένος εδώ, ξένος εκεί» (παραδοσιακό Μακεδονίας) Ξένος εδώ, ξένος εκεί, όπου κι αν πάγω ξένος κι αν πάγω και κι αν πάγω και στη μάνα μου Κι αν πάγω και στη μάνα μου, παραβαρώ ο καημένος θα πάρω ένα θα πάρω έναν ανήφορο Θα πάρω έναν ανήφορο να βγω σε κορφοβούνι, αχ να βρω κλαρά- να βρω κλαράκι φουντωτό Να βρω κλαράκι φουντωτό και ριζιμιό λιθάρι, αχ να πώ τα μά- να πω τα μαύρα ντέρτια μου Κατεβάστε το και ακούστε το εδώ Μην μου λυπάστε μέρες που είναι όμως. Απλά νιώστε. Καλά Χριστούγεννα παιδιά. Edited by - Marte on 24/12/2006 01:57:32
Marte Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 666 Μηνύματα	Απεστάλη: 25/12/2006, 00:03:49 GREENFIELDS Once there were greenfields...kissed by the sun Once there were valleys...where rivers used to run Once there were blue skies with white clouds high above Once they were part of an everlasting hope We were the lovers who strolled through greenfields Greenfields are gone now...parched by the sun Gone from the valleys...where rivers used to run Gone with the cold wind that swept through to my heart Gone with the lovers who let the dreams depart Where are the greenfields where we...used to roam? I'll never know what made you run away How can I keep searching when dark clouds hide the day? I only know there's nothing here for me Nothing is now left for me to see But I keep on waiting...until you return I keep on waiting until the day you learn You can't be happy when your heart's on the roam You can't be happy until you bring it home Home to the greenfields... Σε διασκευή με την φωνή του Michael Stipe. Άκουσε το εδώ μαζί μου...
Marte Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 666 Μηνύματα	Απεστάλη: 25/12/2006, 03:11:51 Αλεξάνρεια Ο Αλεξανδρινός ο καθαρός ο ουρανός στον έρωτα είναι σαν διαμάντι ανθεκτικός Κι όπως καθρεφτίζεται στην θάλασσα ζεστός Λες γιασαλαμ να κι ένας άξιος πιστός� Βρε γιασαλάμ που να το φανταστώ τόσο γλυκό το Φθινόπωρο αυτό Τούτος ο ουρανός Φθινοπωρινός είναι ο αυθεντικός ο Αλεξανδρινός. Το ένα μου λιμάνι είναι δυτικό Το άλλο το παλιό ανατολικό Έχω αεροδρόμιο στο βοριά Κι ένα αρχαίο φάρο προς τον νοτιά Ναι ο ουρανός ο καθαρός αυθεντικός Στην Αλεξάνδρεια είναι τόσο ανθεκτικός Που όταν σκάει το κύμα δυνατά στο Καιτμπέι Φαντάμ φαντάμ και γιασαλάμ έρωτας λέει� Γιασαλάμ θα πει τόσα χώρεσα Που τον δαίμονά μου συγχώρεσα Για όλα του τα πάθη τα άγρια Γιασαλάμ θα πει Αλεξάνδρεια. ακούστε το και αυτό εδώ για τον Βασίλη που μας άφησε στις 10:55 την 11 9 2004 σκορπίζοντας τα όνειρα του στα καταγάλανα νερά του Αιγαίου Edited by - Marte on 25/12/2006 03:22:31
Marte Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 666 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/12/2006, 02:19:18 Wonderful Life (BLACK) Here I go out to sea again The sunshine fills my hair And dreams hang in the air Gulls in the sky and in my blue eyes You know it feels unfair There's magic everywhere CHORUS: Look at me standing Here on my own again Up straight in the sunshine No need to run and hide It's a wonderful wonderful life No need to laugh and cry It's a wonderful wonderful life The sun's in your eyes The heat is in your hair They seem to hate you because you're there And I need a friend Oh I need a friend to make me happy Not stand here on my own
Krios ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1951 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/12/2006, 13:32:10 Απόψε βλέπω καθαρά τους γρίφους και τις λύσεις καίγονται μπρος μου κεριά μυθικά όλες οι απαντήσεις Ρώτησε με αν ξέρω που πάω ρώτησε με που μπορώ να σταθώ αν φοβάμαι αν σε μισώ αν σ' αγαπάω ρώτησε με αν πεθαίνω η αν ζω Ρώτα με ότι θες για όσα φοβάσαι να ρωτήσεις χορεύουν μέσα μου γυμνές όλες οι απαντήσεις Απόψε βλέπω καθαρά τους γρίφους και τις λύσεις στάθηκαν πλάι μου υπάκουα σκυλιά όλες οι απαντήσεις Ρώτησε με αν βρήκα την άκρη ρώτησε με αν έχω θεό ρώτησε με αν υπάρχει κάτι που θ' άξιζε να ζήσω η να πεθάνω γι' αυτό Υπάρχουν ξυράφια που φοβούνται το αίμα καράβια αλλεργικά στο νερό παιδιά που σιχαίνονται τα παιχνίδια μπαλαρίνες που μισούν το χορό υπάρχουν εραστές που αρνιούνται το θάνατο υπάρχω κι εγώ. ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΑΠΟΨΗ Χρόνια πολλά σε όλους
Marte Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 666 Μηνύματα	Απεστάλη: 30/12/2006, 03:52:29 Φοβάμαι σου λέω, όχι μη με λες δειλό... ένα όνειρο θέλω, να ζω! μια ελπίδα να ρεμβάζω! τι? τα πλοία φύγανε? ας είναι κι έτσι ... θα τα περιμένω... δε μπορεί... Να , πλησιάζουν οι μέρες που θα γυρίσουν πίσω... θα με πάρουν φίλε, δεν μπορεί! θα με πάρουν.... από παιδί τα περιμένω... στο λιμάνι... θα με πάρουν ... φίλε... μαζί με ένα κομμάτι εδώ Edited by - Marte on 30/12/2006 03:54:14 Edited by - Marte on 30/12/2006 03:55:15
Krios ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1951 Μηνύματα	Απεστάλη: 30/12/2006, 10:15:37 Αν αγαπάς κάτι... Άστο ελεύθερο! Αν γυρίσει... Είναι δικό σου! Αν όχι... Δεν ήταν ποτέ!!! ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΑΠΟΨΗ Χρόνια πολλά σε όλους
λίλιθ Πρώην Συνεργάτης Greece 1945 Μηνύματα	Απεστάλη: 30/12/2006, 18:33:49 Αγαπητέ Krios γράφεις: quote: Αν αγαπάς κάτι... Άστο ελεύθερο! Αν γυρίσει... Είναι δικό σου! Αν όχι... Δεν ήταν ποτέ!!! Εγώ θα συμπλήρωνα στο σοφό ρητό, που παραθέτεις και κάτι άλλο: Αν ένας σκύλος βλέπεις να ακολουθεί δύο ανθρώπους, τότε περίμενε μέχρι να χωρίσουν οι δρόμοι των δύο ανθρώπων. Τότε θα καταλάβεις σε ποιόν από τους δύο ανήκει ο σκύλος... Άλλος για Χίο τράβηξε... Στα καλντερίμια συζητούν ως το πρωί οι γειτόνοι μα σκοτεινιάζει ο καιρός και στις καρδιές νυχτώνει Άλλος για Χίο τράβηξε, πήγε, κι άλλος για Μυτιλήνη κι άλλος στης Σύρας τα στενά αίμα και δάκρυα πίνει Σε πανηγύρι και γιορτή απ’ την Άγια Μαρκέλλα σ’ αγόρασα χρυσή κλωστή και κόκκινη κορδέλα Άλλος για Χίο τράβηξε, πήγε, κι άλλος για Μυτιλήνη κι άλλος στης Σύρας τα στενά αίμα και δάκρυα πίνει Άλλος για Χίο τράβηξε, πήγε, κι άλλος για Μυτιλήνη κι άλλος στης Σύρας τα στενά αίμα και δάκρυα πίνει Δήμος Μούτσης, Δημήτρης Μητροπάνος Edited by - λίλιθ on 30/12/2006 19:10:59
Krios ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1951 Μηνύματα	Απεστάλη: 31/12/2006, 17:46:41 Αγαπητή λίλιθ..... quote: Εγώ θα συμπλήρωνα στο σοφό ρητό, που παραθέτεις και κάτι άλλο: Αν ένας σκύλος βλέπεις να ακολουθεί δύο ανθρώπους, τότε περίμενε μέχρι να χωρίσουν οι δρόμοι των δύο ανθρώπων. Τότε θα καταλάβεις σε ποιόν από τους δύο ανήκει ο σκύλος... Μην είσαι σίγουρη για αυτό… Μεταφορικά ή κυριολεκτικά … Ποτέ δεν ξέρεις…. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ! ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΑΠΟΨΗ Χρόνια πολλά σε όλους
λίλιθ Πρώην Συνεργάτης Greece 1945 Μηνύματα	Απεστάλη: 01/01/2007, 17:10:07 Καλή χρονιά! Αγαπητέ μου Krios, quote: Μην είσαι σίγουρη για αυτό… Μεταφορικά ή κυριολεκτικά … Ποτέ δεν ξέρεις…. Θα συμφωνήσω μαζί σου, ότι το προφανές μήνυμα του ρητού μπορεί να αμφισβοιτηθεί και να συζητηθεί περεταίρω... Ο σκύλος μπορεί να ακολουθήσει τον άνθρωπο, που κρατά ένα κόκκαλο, ακόμη κι αν ο άλλος άνθρωπος είναι το "αφεντικό" του, αν ο σκύλος είναι πολύ πεινασμένος! Αλλά πιστεύω ότι μόλις κορέσει την πείνα του, πάλι στο "αφεντικό" θα γυρίσει ο σκύλος! Πες μου αλήθεια όμως, πώς εννοείς εσύ την αμφισβοίτηση, που εκφράζεις στο μήνυμά σου! Γρηγόρης Μπιθικώτσης Μίκης Θεοδωράκης, Γιώργος Σεφέρης Στο περιγιάλι το κρυφό κι άσπρο σαν περιστέρι διψάσαμε το μεσημέρι, μα το νερό γλυφό Πάνω στην άμμο την ξανθή γράψαμε τ’ όνομά της Ωραία που φύσηξε ο μπάτης και σβήστηκε η γραφή Με τι καρδιά, με τι πνοή, τι πόθους και τι πάθος Πήραμε τη ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή
Krios ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1951 Μηνύματα	Απεστάλη: 01/01/2007, 18:02:57 Επίσης αγαπητή λίλιθ! Δεν ξέρω αν επιτρέπετε ο σχολιασμός... αλλά ένα μικρό σχόλιο νομίζω δεν βλάπτει κανένα. Τα περισσότερα ποιήματα-ρητά κ.τ.λ έχουν μεταφορικό χαρακτήρα... Ο "σκύλος" δεν είναι σκύλος, το κόκαλο επίσης, και όσο για την πείνα, δεν κορέζετε ποτέ! Πριν απ' τα μάτια μου ήσουν φως Πριν απ' τον Έρωτα, έρωτας. Κι όταν σε πήρε το φιλί Γυναίκα! ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΑΠΟΨΗ Χρόνια πολλά σε όλους
matthias16 Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 187 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/01/2007, 00:25:59 Πέρασε η μπόρα Ησύχασ’ η θάλασσα, μέσα στα μάτια σου Το πλοίο φτάνει μπαίνει μες στο λιμάνι Τώρα που ησύχασε κι εμένα η καρδιά μου Ο πόνος άλλο τώρα, πια δε μας φτάνει Μόνη ξανά δε θα σ’ αφήσω Να μη μ’ αφήσεις μόνο ποτέ Πέρασε η μπόρα, πέρασε... Κανείς δε θα μπορέσει να σε πειράξει Άγγελος φύλακας θα βάζει τάξη Άγγελος θα ’μαι ‘γω για σένα Άνοιξε τα φτερά σου πάνω από μένα Μόνη ξανά δε θα σ’ αφήσω Να μη μ’ αφήσεις μόνο ποτέ Τίποτα πια στην τύχη, τίποτα Μόνη ξανά δε θα σ’ αφήσω Να μη μ’ αφήσεις μόνο ποτέ Μόνη ξανά δε θα σ’ αφήσω Να μη μ’ αφήσεις μόνο ποτέ Πέρασε η μπόρα, πέρασε... Μόνη ξανά δε θα σ’ αφήσω Να μη μ’ αφήσεις μόνο ποτέ... "the world is full of kings and queens,who blind your eyes and steal your dreams"
Krios ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1951 Μηνύματα	Απεστάλη: 13/03/2007, 20:28:56 Ιθάκη ( Κωνσταντίνος Καβάφης) Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι, τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις, αν μεν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβαλείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου. Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος. Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά, και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις, σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους, και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής, όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά· σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας, να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους. Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη. Το φθάσιμον εκεί είν' ο προορισμός σου. Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου. Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει· και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί, πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο, μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη. Η Ιθάκη σ' έδωσε τ' ωραίο ταξείδι. Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο. 'Αλλα δεν έχει να σε δώσει πια. Κι αν πτωχή την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε. έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν. Η αμφιβολία είναι η αρχή της σοφίας!
kswtikoula Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 676 Μηνύματα	Απεστάλη: 15/03/2007, 01:18:31 Τα μπλουζ του πρίγκιπα Κι εγώ Ο πρώτος μου έρωτας…. «Το μπλουζ του αποχωρισμού» Ο δεύτερος … «Ζεϊμπέκικο μπλουζ» Ο τρίτος έρωτας… «Κρίμα το παιδί» Ο τέταρτος χμμμμμ! « Το μπλουζ του εργατόπαιδου!» Ο πέμπτος και μη εξαιρετέος !… «Αν ήσουν φίλος(!!!!!)» Ο έκτος αααααααα… «Το Μπλουζ του Άη Ονούφρη» Και ο έβδομος, ναι εσύ που χαμογελάς, «Το Μήνυμα», Δυστυχώς υπολείπομαι τίτλων, Ευτυχώς δηλαδή, φαντάσου να είχα τελειώσει τα μπλουζ του πρίγκιπα και να μην είχα βρει ακόμη τον δικό μου! Δεν θέλω πια να γυρίζω στις θάλασσες φωνάζοντας... Θέλω να βρω κι εγώ μια φωνή να μ'αποκρίνεται.
LOST 7 Νέο Μέλος 18 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/03/2007, 14:22:23 Ένα από τα ποιήματα που με εκφράζει και που πάντοτε λάτρευα και λατρευω είναι η "ΙΘΑΚΗ" του Καβάφη... ΙΘΑΚΗ Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι, τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις, αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου. Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος. Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους· να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά, και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις, σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους, και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής, όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά· σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας, να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους. Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη. Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου. Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου. Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει· και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί, πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο, μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη. Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι. Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο. Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια. Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε. Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν. Δεν είναι υπέροχο?
Αστάρτη-ASTARTI Νέο Μέλος Greece 5 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/04/2007, 13:35:40 [---Οι νεκροί δε χρειάζεται να σηκωθούν. Είναι πιά κομμάτι της γης και η γη, δεν μπορεί να κατακτηθεί, γιατί η γη, είναι γιά πάντα, θα επιζήσει απ΄όλες τις τυραννίες. Oσοι μπήκαν μέσα της έντιμα, και, κανείς δεν μπήκε στη γη πιό έντιμα απ΄όσους πέθαναν στην Ισπανία, έχουν κερδίσει, κιόλας την αιωνιότητα.---] ERNEST HEMINGWAY ΑΣΤΑΡΤΗ... Οι ζωές των μεγάλων μας θυμίζουν,ότι μπορούμε να κάνουμε τη δική μας υπέροχη,αφήνοντας πίσω μας τα ίχνη των ποδιών στην άμμο του χρόνου...
melancholy Μέλος 1ης Βαθμίδας 116 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/05/2007, 15:03:14 Landing in London I woke up today in London As the plane was touching down All I could think about was Monday Maybe I'd be back around If this keeps me way much longer I don't know what I will do You 've got to understand it's a hard life That I'm going through And when the night falls in around me And I don't think I'll make it through I'll use your light to guide my way Cause all I think about is you...............
iphigeneia Νέο Μέλος 21 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/05/2007, 13:44:05 Infinite dreams I can't deny them Infinity is hard to comprehend I couldn't hear those screams Even in my wildest dreams Suffocation waking in a sweat Scared to fall asleep again Incase the dream begins again Someone chasing I cannot move Standing rigid nightmare's statue What a dream when will it end And will I transcend? Restless sleep the minds in turmoil One nightmare ends another fertile Getting to me so scared to sleep But scared to wake now, in too deep Even though its reached new heights I rather like the restless nights It makes me wonder it makes me think There's more to this I'm on the brink It's not the fear of what's beyond It's just that I might not respond I have an interest almost craving But would I like to get too far in? It can't be all coincidence Too many things are evident You tell me you're an unbeliever Spiritualist? Well me I'm neither But wouldn't you like to know The truth Of what's out there to have the proof And find out just which side You're on Where would you end in Heaven or In Hell? Help me. Help me to find my true Self without seeing the future Save me, save me from torturing Myself even within my dreams There's got to be just more to it Than this Or tell me why do we exist I'd like to think that when I die I'd get a chance another time And to return and live again Reincarnate, play the game Again and again and again
elo Συντονιστής Greece 3417 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/05/2007, 15:36:35 Τι θ’απογίνεις, Θεέ, όταν εγώ χαθώ; αγγείο Σου είμαι (κι όταν σπάσω;) ποτό Σου είμαι (κι αν χαλάσω;) χωρίς εμένα, χάνεις το νόημά Σου. ασχολία Σου, περιουσία Σου, εγώ. . Μαζί μου θα χαθεί ο Οίκος, ξέχειλος από λόγια, θερμά κι ευγενικά, που για Σένα αντηχούν τα πόδια Σου τα κουρασμένα, πια, δε θα φορούν τα βελούδινα σανδάλια, που’μαι εγώ. . Ο μακρύς Σου ο χιτώνας ξεγλιστρά, πέφτει στη γη. Το βλέμμα Σου, που η θερμή μου παρειά, σαν μαξιλάρι, γέμιζε με θαλπωρή, θά ‘ρχεται, μάταια να με αναζητά, κι όταν ο ήλιος κρύβεται, στην αγκαλιά λίθων παράξενων, θα γέρνει για ν’αναπαυτεί. . Τι θ’απογίνεις, ω Θεέ; Ανησυχώ, πολύ.
MAX KEIDY Νέο Μέλος 11 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/10/2007, 04:20:04 Aπόψε, έκανα περίπατο στην άκρη της πόλης. Βάδισα μέχρι την άκρη της ζωής, μυστικά. Ονόμασα "περίπατο", την βραδυνή αυτή περιδιάβαση, ανάμεσα στο βουητό και σε ιδέες πικρές. Οι ποιητές εδώ σταματούν σαν να κρυώνουν. Εγώ,στην ψύχρα του δρόμου, συνομιλώ με το όνομά σου.
kapodistria ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4652 Μηνύματα	Απεστάλη: 21/10/2007, 01:26:51 ΕΝΝΙΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ Για τον Ελικώνα μονοπάτι πήρα κι όταν ο Απόλλωνας θα παίζει λύρα μέσ' τη νύχτα ευκαιρία θα γυρέψω τα εννιά κορίτσια που φυλάει να του κλέψω. Θα κλέψω την Καλλιόπη, θα πάρω την Κλειώ χαρτί και καλαμάρι να μάθω να κρατώ. Θα πάρω την Ευτέρπη, να 'ρθεί κι η Ερατώ το ποίημα της αγάπης να μάθω σα νερό. Να παίζει η κωμωδία κι η Θάλεια θα 'ρθεί, η Μελπομένη μόνη αν μείνει θα χαθεί. Κάτω από τον θρόνο το λαμπρό του Δία ζουν εννιά κορίτσια από την Πιερία ο Απόλλωνας για ύπνο σαν πλαγιάσει τα εννιά κορίτσια που φυλάει θα τα χάσει. Για τον Ελικώνα μονοπάτι πήρα κι όταν ο Απόλλωνας θα παίζει λύρα μέσ' τη νύχτα ευκαιρία θα γυρέψω τα εννιά κορίτσια που φυλάει να του κλέψω. Μα και την Τερψιχόρη ν' αφήσω δεν μπορώ γιατί στα βήματά της θα μάθω το χορό. Πολύμνια την λένε και είναι ευβλαβική, θα 'ρθεί για να με μάθει ζωή ασκητική. Κοντά μου η Ουρανία στ' αστέρια θα βρεθεί, θα κλέψω εννιά κορίτσια το χρόνο που θα 'ρθεί ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ...
whiz Μέλος 2ης Βαθμίδας 196 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/11/2007, 02:51:32 Ετσι απλα.. Συλλογισμοι περνουν απ΄το μυαλο μου και αρνηση εχω στο να τους μοιραστω παρηγορια δεν βρισκω ουτε στο ονειρο μου ουτε κι εικονα για να κανω εναν σταυρο Κι ετσι απλα αφηνομαι να υπαρχω κι ετσι απλα την σκεψη κανω προσευχη κι ετσι απλα αφου μακρια σου δεν αντεχω ετσι απλα αδυναμη θα με βρει η χαραυγη Απατηλη ειναι η αισθηση που πλανατε να συνεχισω να σάγαπω δεν ωφελει μα δεν περιμενα να αγαπηθω θεε μου μου ειναι αδυνατο να ξεκινησω απ την αρχη Κι ετσι απλα μενω μοναχη στη σιωπη μου κι ετσι απλα βγαινει η ψυχη μου απ΄το κορμι κι ετσι απλα δεν σε αγγιζω ουρανε μου ετσι απλα θα σου χαρισω την σιγη Αναλαφρη καρδια τωρα δεν νιωθω αφου σε αγαπησε και τωρα αιμορραγει να σε εχω διπλα μου κι απλα να σε προσεχω επιθυμια που θα μεινει ορφανη Κι ετσι απλα τωρα οι σφυγμοι μου μοιαζουν αδειοι κι ετσι απλα σάποχωριζω σαν μορφη κι ετσι απλα οταν σε βρισκω στο σκοταδι ετσι απλα την μερα γινομαι νεκρη Προς αποφυγη παρεξηγησεων,το παρον εχει καταχωρηθει στην σελιδα stixoi.gr Mε εκτιμηση Άντα Edited by - whiz on 18/11/2007 02:53:39
fishfemale Νέο Μέλος 41 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/11/2007, 18:37:48 Η προσευχή του ταπεινού - Παπαντωνίου Κύριε, σαν ήρθεν η βραδιά, σου λέω την προσευχή μου. 'Αλλη ψυχή δεν έβλαψα στον κόσμο απ' τη δική μου. Εκείνοι που με πλήγωσαν ήταν αγαπημένοι. Την πίκρα μου τη βάσταξα. Μου δίνεις και την ξένη. Μ' απαρνηθήκαν οι χαρές. Δεν τις γυρεύω πίσω. Προσμένω τα χειρότερα. Είν' αμαρτία να ελπίσω. Σαν ευτυχία την αγαπώ της νύχτας τη φοβέρα. Στην πόρτα μου άλλος δεν χτυπά κανείς απ' τον αγέρα. Δεν έχω δόξα. Είν' ήσυχα τα έργα που έχω πράξει. 'Ακουσα τη γλυκιά βροχή. Τη δύση έχω κοιτάξει. 'Εδωκα στα παιδιά χαρές, σε σκύλους λίγο χάδι. Ζευγάδες καλησπέρισα που γύριζαν το βράδυ. Τώρα δεν έχω τίποτα να διώξω ή να κρατήσω. Δεν περιμένω ανταμοιβή. Πολύ' ναι τέτοια ελπίδα. Ευδόκησε ν' αφανιστώ χωρίς να ξαναζήσω... Σ' ευχαριστώ για τα βουνά και για τους κάμπους που είδα. (Τα θεία δώρα)