| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
 Απεστάλη: 10/01/2006, 12:03:03
quote:
(δεν είναι στίχος αλλά δεν νομίζω να πηράξει)<<Ο ήρωάς μου,ο Λούσιαν,είναι ένας Ροβινσώνας Κρούσος της
ψυχής,σχεδόν πάντα η ιστορία είναι η ίδια:η ιστορία ενός
ανθρώπου που δεν είναι μόνος επειδή βρίσκεται σε ένα έρημο
νισή,αλλά είναι μόνος ανάμεσα σε εκατομμύρια ανθρώπους
εξαιτίας της δικής του πνευματικής απομόνωσης.Η μοναξιά
του οφείλεται στο τεράστιο πνευματικό χάσμα που υπάρχει
ανάμεσα σε αυτόν και σε όλους εκείνους που συναντάει...>>
Άρθουρ Μάχεν
Never Leave Me...
Nossofore πολύ ωραίο, η εικόνα είναι υπέροχη. Η ζωγραφική είναι σιωπηλή ποίηση κι η ποίηση ομιλούσα ζωγραφική, αυτό ισχύει γιά τις εξαίσιες εικόνες των καιρών...ΟΛΕΣ... Αυτοί που πέθαναν έχουν την εκτίμησή μας,
οι μισητοί βρίσκονται ανάμεσά μας...
Συχνά...ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
=))=II=((= |
Nemesi
Μέλος 3ης Βαθμίδας
651 Μηνύματα |
Απεστάλη: 10/01/2006, 12:34:42
ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟΜΟΥΣΙΚΗ: Δ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
ΣΤΙΧΟΙ: Σ. ΤΣΩΤΟΥ Κάθε πρωί ο ήλιος σε φωτογραφίζει
Κάθε αχτίδα του κι ένας φακός με φλας
Θα σε μαλώσω που το βλέμμα σου δακρύζει
Προς το φακό σου είπα πρέπει να γελάς Κι αν η ζωή με χίλιους τρόπους σε ξεγέλασε
χαμογέλασε, (στον ήλιο), χαμογέλασε Κι όταν βουρκώνει ο ουρανός κι αρχίζει η μπόρα
Ο αφέντης ήλιος πάντα βρίσκεται εκεί
Το πιο καλό χαμόγελο σου τότε φορά
Σε σημαδεύουνε αόρατοι φακοί πικρό το χτες, αλλά χτες ήτανε και πέρασε
χαμογέλασε, στον ήλιο, χαμογέλασε Καλημέρα Αφροδίτη και φυσικά μια καλή μέρα και για όλους  
"Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
|
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 10/01/2006, 12:51:41
Kαλημέρα αγαπημένη μου Nemesi, εύχομαι οι πάγοι να λυώσουν κι η άνοιξη να φανεί φέτος γρηγορότερα από ποτέ. Κάποιοι άνθρωποι που αγαπάω την ζητούν απεγνωσμένα...Ως τότε παγωνιά,
ο άνεμος ουρλιάζει στις χαραμάδες,
αλλά η θέρμη παραμένει...
Μέσα μας,
κόντρα στον πεθαμό
με το χάδι πάνω στα μάτια της ζήσης,
και στο θείο μεθύσι της καθημερινής ανάστασης,
σε όνειρα σφιχτομπλεγμένα ακόμα,
δεμένα με θαλασσιές κλωστές
σε ένα θεικό Μαρτογάιτανο.
Ρίχνομαι σε ένα ατέλειωτο ταξίδι,
κρατώντας την ζεστή εστία των στιγμών,
κοντά σε Θεούς κι ανθρώπους,
μέσα σε νυχτιάτικες λάμψεις,
πλανιέμαι
περπατώ
με προορισμό
και δίχως,
ένας στίχος
φωτεινός,
που αγκαλιάζει λεωφόρους
δρόμους
ρούγες
καλντερίμια
και ψυχές
σε ένα παιχνίδι
στοχασμού
σ΄ένα λαμπρόπεπλο
ουρανό
πυργώνω
τις αισθήσεις,
σοκκάκια ασημιά,
και φεγγάρι που ξημερώνει αδάκρυτο,
μισώ τις αφέγγαρες νύχτες,
και δες,
ο χρόνος τις κλέβει,
δίνει μονάχα ένα φιλί
αισθήσεων και σε μένα
αέναο οδοιπόρο σε τρελλούς νόστους κι αγνώστους αναπαμούς.
Δικός μου ο κόσμος.
΄Ελα όχι να στον χαρίσω, να τον μοιραστούμε.
Σε μιά δίκαιη μοιρασιά.
Φωταυγής ασπίδα ο λόγος μου,
ανάερες μοσχοβολιές οι μνήμες,
στεφάνια που γεννοβόλησαν οι αιώνες.
Αγαπώ ότι αγαπάς. ΚΑΙ Η ΠΙΟ ΣΤΕΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΛΑΤΙΑ ΣΑΝ ΟΥΡΑΝΟΣ. Κ.ΠΑΛΑΜΑΣ. Τα παράκαιρα... ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
=))=II=((= |
nossoforos
Μέλος 2ης Βαθμίδας
295 Μηνύματα |
Απεστάλη: 10/01/2006, 15:30:52
ευχαριστώ Αφροδίτη! quote:
Η ζωγραφική είναι σιωπηλή ποίηση κι η ποίηση ομιλούσα ζωγραφική, αυτό ισχύει γιά τις εξαίσιες εικόνες των καιρών...ΟΛΕΣ...
Never Leave Me...
|
Nemesi
Μέλος 3ης Βαθμίδας
651 Μηνύματα |
Απεστάλη: 11/01/2006, 10:34:46
Μαγικό βουνόΣτίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Μουσική: Θύμιος Παπαδόπουλος
Ερμηνευτές: Μάριος Φραγκούλης Το μαγικό βουνό
του Αλχημιστή το θησαυρό
ψάχναν δυο φίλοι κάποτε να βρουν
και τη χαρά να μοιραστούν Ξεκίνησαν μαζί
μα γρήγορα έγιναν εχθροί
ο ένας ζήταγε να βρει χρυσό
ο άλλος το αθάνατο νερό Ποτέ τα αστέρια μη ρωτάς
τι κρύβουνε για μας
σε ποιο όνειρο χρωστάς
ο δρόμος είναι της καρδιάς
κι αυτό που αγαπάς
εκεί να αναζητάς Το Μαγικό Βουνό
του Αλχημιστή το θησαυρό
δυο φίλοι ψάχναν κάποτε να βρουν
κι απ’ τους καημούς τους να σωθούν Τους χώρισε η ζωή
η Δύση κι η Ανατολή
ο ένας βρήκε ένα μυστικό
κι ο άλλος βρήκε ένα βουνό
"Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
|
Nemesi
Μέλος 3ης Βαθμίδας
651 Μηνύματα |
Απεστάλη: 11/01/2006, 10:36:11
Ο κήπος των ευχώνΣτίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Μουσική: Μάριος Φραγκούλης
Ερμηνευτές: Μάριος Φραγκούλης Εδώ στον κήπο των ευχών
Δέντρα γυμνά τα χρόνια
Μόνοι τους πέσανε οι καρποί
Ζωή να κρύψουνε στη γη
Αν έρθει η άνοιξη να βρει
Πρόσφορο χώμα Εδώ στον κήπο των ευχών
Βρήκε η σπορά χειμώνα
Έκρυψε η Μοίρα ένα χαρτί
Κι όποιο παιχνίδι κι αν παιχτεί
Του κόσμου η τράπουλα λειψή
Μένει ακόμα Εδώ στον κήπο των ευχών
Μυρίζει ακόμα
Από τον ύπνο των ποιητών
Νωπό το χώμα Εδώ στον κήπο των ευχών
Στο τέλος του αιώνα
Το μέλλον θα προσευχηθεί
Απ’ τον εαυτό του να σωθεί
Να ελευθερώσει μια στιγμή
Τ’ άφθαρτο σώμα.
"Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
|
matmat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
319 Μηνύματα |
Απεστάλη: 11/01/2006, 11:07:30
Διάφανες αυλαίες
Ανδρέας Εμπειρίκος
Είναι τα βλέφαρά μου
διάφανες αυλαίες.
Όταν τα ανοίγω βλέπω
μπρος μου ό,τι κι αν τύχει. Όταν τα κλείνω βλέπω
μπρος μου ό,τι ποθώ.
Γιατι τώρα?? |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/01/2006, 10:29:40
ΟΝΕΙΡΟ ΦΑΝΑΡΙΟΥ.
του αγαπημένου μου Wolfgang Borchert...ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΩ... *** ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΩ
ΘΑ΄ΘΕΛΑ ΠΑΝΤΟΤΕ
ΕΝΑ ΦΑΝΑΡΙ ΝΑ ΜΑΙ
ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΟΥ ΜΠΡΟΣΤΑ
ΚΑΙ ΤΑ ΩΧΡΑ ΒΡΑΔΙΑ
ΝΑ ΦΩΤΙΖΩ. ΄Η
ΣΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ
ΟΠΟΥ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ
ΚΙ ΟΠΟΥ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΕΛΟΥΝ
ΕΓΩ ΘΑ ΘΕΛΑ ΝΑ ΞΑΓΡΥΠΝΩ
Σ΄ΕΝΑ ΒΡΩΜΙΚΟ ΣΤΕΝΟ ΚΑΝΑΛΙ
ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΕΙΝΑ ΤΟ ΜΑΤΙ ΜΟΥ
ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΔΙΑΒΑΤΗ... ΘΑ ΘΕΛΑ
Σ΄ΕΝΑ ΣΤΕΝΟ ΣΟΚΑΚΙ
ΤΕΝΕΚΕΔΕΝΙΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΦΑΝΑΡΙ
ΝΑ ΜΑΙ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟ
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΤΑΒΕΡΝΑ
ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΥΝΙΕΜΑΙ ΔΩΘΕ ΚΕΙΘΕ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟ
ΜΕ ΤΟ ΒΟΡΙΑ
ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ
ΣΤΟ ΡΥΘΜΟ ΤΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ ΤΟΥΣ. ΄Η
ΕΤΣΙ,
ΕΝΑ ΦΑΝΑΡΙ ΝΑ΄ΜΑΙ
ΠΟΥ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ
Μ΄ΟΡΘΑΝΟΙΧΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟ ΑΝΑΒΕΙ
ΟΤΑΝ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΟ
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ
ΚΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ ΟΥΡΛΙΑΖΕΙ ΣΤΙΣ ΧΑΡΑΜΑΔΕΣ
ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΥΡΙΩΝ
ΚΙ ΕΞΩ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥ ΦΤΥΝΕΙ. ΝΑΙ ΘΑ
΄ΘΕΛΑ ΠΑΝΤΟΤΕ
ΣΑΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ
ΕΝΑ ΦΑΝΑΡΙ ΝΑ ΜΑΙ
ΜΕΣΑ ΤΗ ΝΥΧΤΑ
ΜΟΝΟ
ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΕΝΤΕΛΩΣ
ΚΙ ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ
ΕΓΩ ΜΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΝΑ ΣΥΝΟΜΙΛΩ.
ΔΡΑΚΟΝΤΕΣ ΕΝΑ...
P.A.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
=))=II=((= |
matthias16
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
187 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/01/2006, 23:52:51
"LIFE IT SEEMS WILL FADE AWAY
DRIFTING FURTHER EVERYDAY
GETTING LOST WITHIN MYSELF
NOTHING MATTERS NO-ONE ELSE.........."METALLICA-FADE TO BLACK "the world is full of kings and queens,who blind your eyes and steal your dreams" |
Agnostic
Πρώην Συνεργάτης
Greece
3373 Μηνύματα |
Απεστάλη: 15/01/2006, 05:57:19
προς όλους τους ερωτευμένους για να το αφιερώστε στο πρόσωπο που ποθείτε...Εγραψα το όνομα σου στην αμμουδιά...μα το πήρε το κύμα...
Εγραψα το όνομα σου στον κορμό ενός δέντρου...μα το πήρε ο χρόνος...
...Το έγραψα στα @@ μου και υσήχασα παναθεμά σε!!! Και έχετε εξασφαλίσει τουλάχιστον μια καρέκλα στο κεφάλι!! 
Brother will kill brother, spilling blood across the land, killing for religion, something I don't understand...
Η Ακρόπολη ανήκει σε αυτούς που την έχτισαν... |
nossoforos
Μέλος 2ης Βαθμίδας
295 Μηνύματα |
Απεστάλη: 15/01/2006, 22:24:24
Της γήινης στενής ζωής τον πόνο,
οτι και να φορέσω θα τον νιώθω.
νέος πολύ για νάμαι δίχως πόθο,
γέρος που είμαι για να παίζω είμαι μόνο!...
τι έχει ο κόσμος να μου δώσει τάχα?
τη στέρηση,τη στέρηση μονάχα
αυτή η αιώνια επωδός
αντηχεί στ'αυτιά του καθενός,
βραχνό τραγούδι απ'τη ζωή
τ'ακούς παντού κάθε στιγμή.
με τρόμο πάντα την αυγή αγουροξυπνώ,
θα ήθελα στο δάκρυ να πνιγώ.
και τούτη η μέρα,ξέρω,θα περάσει,
χωρίς του πόθου τη χαρά να με κεράσει.
ακόμα και την προσδοκία της χαράς
μια πεισματάρα κριτική τη λιγοστέυει...
και κάθε ξέσπασμα της δόλιας μου καρδίας
η ασχήμια της ζωής το υπονομεύει.
κι όταν πάλι η νύχτα θε ν'απλωθεί,
στο στρώμα τρομαγμένο θα με βρεί.
ούτε στον ύπνο η ψυχή μου ησυχάζει,
κάποιο άγριο όνειρο και τότε την τρομάζει.
μέσα στα στήθη μου ο θεός φωλιάζει,
τα τρισβαθά μου να συχνοταράσσει ξέρει.
αυτός τη δύναμη μου εξουσιάζει,
μα τίποτα έξω δεν μπορεί να φέρει.
βάρος η ζωή μου είναι φριχτό,
μισώ την ζήση μου,το θάνατο ποθώ.
ΓΚΑΙΤΕ
Never Leave Me...
|
dragon rider
Μέλος 2ης Βαθμίδας
267 Μηνύματα |
Απεστάλη: 16/01/2006, 03:30:46
For you, light up the world
Yeah you, light up the world
Well there's something about the girl
Yeah there's something about her world.
|
dragon rider
Μέλος 2ης Βαθμίδας
267 Μηνύματα |
Απεστάλη: 16/01/2006, 03:32:18
No this isn't the season I would have chose
To be walking for miles with nowhere to go
I find shelter and warmth
But I still feel the cold without you
And I really don't want to feel
That you're not here 'cause I would be Back in your arms, I would be
Back in your arms I'd keep on calling you
Yeah, I'd keep on calling you
|
dragon rider
Μέλος 2ης Βαθμίδας
267 Μηνύματα |
Απεστάλη: 16/01/2006, 03:47:17
godawful i adore you
angels were there before you
nothing can stop what we do.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ...
|
KingGR
Νέο Μέλος
Greece
10 Μηνύματα |
Απεστάλη: 16/01/2006, 23:34:33
In Flames - Embody The InvisibleI demand nothing, but I want it all
what privilege do we have under the sun,
that gives us the right to the throne? species come and go, but the earth stands forever fast
all river runs towards the sea, but the sea is never full to discover the loneliness and be too proud to show the wounds
will forever wander alone through the years but I won't let you near
begging for you to understand
the fear that lives in my soul
which is an untouched spring read, what is written on the silent mouth
what is written in the soul
for which is written in the shining silence
we all have to read my body will be bent from the burdens
when the shaking floor of life-force
reveal its chasm underneath
if only one could be two steps ahead |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 17/01/2006, 13:35:05
quote:
godawful i adore you
angels were there before you
nothing can stop what we do.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ...
Εδώ κι εκεί παντού, στο απαλό αγέρι σου, στο χάδι του πελαγίσιου δειλινού. Στα άδυτα του κόσμου που ερευνώ,
στο θάμβος άλικης εδεμικής εικόνας...
Αποτυπώματα.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
=))=II=((=
|
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 19/01/2006, 18:44:24
ΕΝΑ ΜΗΝΗΜΑ ΣΤΑ ΠΕΡΙΒΟΛΙΑ ΤΩΝ ΣΚΑΜΜΕΝΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΜΟΥ...
Ζητιανεύοντας την αγάπη...Καρδιά που δίχασε σιωπή,
μηνύματα που δάκρυσαν παράξενα
κι εγώ στην αποβάθρα των ανυποψίαστων φωνών,
ανατολικά της χαίμαιρας
δυτικά των υποσχέσεων
νότια των κραυγών της αδυσώπητης λατρείας,
βόρεια της κωπηλασίας του σούρουπου.
ΠΕΡΙΜΕΝΩ...
Ως πότε,
σφοδρή ανελέητη καταιγίδα...
Μετρώ τις μέρες και τις νύχτες.
Πορεύομαι ακόμα να βρω μαίστρους.
Φωνές φυλλοβόλων στιγμών.
Εκστατική σφίγγω το χέρι της συγνώμης σου.
Σπίθες αιχμάλωτες στη δίνη των καιρών.
Παραδίνεται ο αέρας στον φλογισμένο κάμπο των στιγμών μου.
Αγκάλιασε με τη ματιά σου τον ορίζοντα.
Μετά εμένα...
΄Αρνηση της ατίθασης θάλασσας να με πάρει εντός της.
Είσαι μιά νύχτα που δαμάζει την αστροφεγγιά
είμαι ένα δάκρυ φονικό φως στο σκοτάδι σου...
ΕΙΜΑΙ...
Συντρίβω την καταχνιά
το θάνατο
υψώνοντας το ιστίο μου,
σ΄ένα ναό εξόριστων θεών
φωνάζω το όνομά σου...
Στον απόηχο της βροντής
κυμάτισμα σε στεριά και θάλασσα
ανάσασμα αναπάντεχου χειμώνα,
δίπλα στα προσκυνήματα της φυγής σου...
ΔΙΑΦΑΝΗ ΣΚΙΑ,
στην έκφραση του κόσμου
αναμένο κερί
μαγικό εκκρεμές
στο ναι και το όχι
παρασέρνει ο αγέρας το μαντήλι των λυγμών στο πέλαγος
σ΄αγαπάω
πριν το καράβι σηκώσει πανιά
πάρε με...
Η σιωπή του άλλοτε, ο καημός του σήμερα,
συναξάρι πυρακτωμένο.
Είσαι εκεί.
Είμαι εδώ.
Καταγράφω την πορεία των ανέμων,
ελπίδα και προσμονή στη βωμίδα της τελειότητας.
Ενα μήνυμα.
Στα περιβόλια των σκαμμένων ουρανών μου.
ΕΝΑ ΜΗΝΗΜΑ ΣΤΑ ΠΕΡΙΒΟΛΙΑ ΤΩΝ ΣΚΑΜΜΕΝΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΜΟΥ... ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
=))=II=((= |
dragon rider
Μέλος 2ης Βαθμίδας
267 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/01/2006, 02:33:44
But I won't cry for yesterday.
There's an ordinary world somehow I have to find.
And as I try to make my way to the ordinary world
I will learn to survive.
|
dragon rider
Μέλος 2ης Βαθμίδας
267 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/01/2006, 02:42:32
The dragon is wise beyond it's years It sets no limits and faces all fears The dragon is powerful in body and mind Is true to it's heart and true to it's kind The dragon is just and fights for whats right To all who encounter it, their lives are made bright The traits of the dragon we should all embrace And together we'll make the world a better place. 
|
dragon rider
Μέλος 2ης Βαθμίδας
267 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/01/2006, 02:50:03
We'll try to stay blind
to the hope and fear outside
Hey child, stay wilder than the wind
And blow me in to cry
|
matmat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
319 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/01/2006, 11:03:39
...Σιωπή και μόνο αξίζει
Σε τούτη την μοναδική στιγμή
Εκεί που ίπταται η ψυχή
Στο βλέμμα που συνάντησε το ακέραιο
Το ύψιστο συναίσθημα
Στο δάκρυ που αργοκύλησε
Στο αντίκρισμά σου …Λατρεμένε μου τόπε !
...mat...
Γιατι τώρα?? |
Nemesi
Μέλος 3ης Βαθμίδας
651 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/01/2006, 11:19:30
Οι ψυχές Στίχοι: Νίκος Βουρλιώτης
Μουσική: Μιχάλης Παπαθανασίου
Ερμηνευτές: Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Goin'Through Είναι 12 το βράδυ κι όπως λένε όλοι οι μύθοι
τα φαντάσματα ξυπνάνε από κάποιο παραμύθι
έχουν φτερά στα σύννεφα πετούν και απειλούν
απροστάτευτες παρέες ψάχνουν πάντοτε να βρουν. Λένε είναι οι ψυχές που δεν έχουν ησυχάσει
κάποιο πνεύμα ξεχασμένο που το δρόμο έχει χάσει
σκιά πάνω στον τοίχο κάτι πίσω απ' την κουρτίνα
ήχος σα κραυγή που 'ρχεται απ' την κουζίνα. Κάποιοι πάλι κοροϊδεύουν δεν πιστεύουν πως υπάρχουν
άλλοι φοβούνται μήπως πεθάνουν απ' το φόβο τους σαν θα ΄ρθουν
κι όταν στον τοίχο το εκκρεμές 12 φορές χτυπήσει
το σώμα παραλύει κι η καρδιά θα σταματήσει. Με παραμύθια μεγαλώνουνε μεγάλοι και μικροί
στα σκοτεινά τα παραμύθια αντέχουν μόνο οι τολμηροί,
μη με ρωτήσεις να σου πω τι πιστεύω για όλα αυτά
κλείσε τα μάτια και ανέβα μοναχός σου τα σκαλιά! Λένε είναι οι ψυχές που μένουν.
Λένε είναι οι σκιές.
Λένε πως κοιμούνται κάθε μέρα
και ξυπνούν τις Κυριακές. Αν τύχει στο παραμύθι να ακούσεις ουρλιαχτά.
Αν ακούσεις την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά.
Αν αντικρίσεις μια νεράιδα ή ένα μαύρο ξωτικό
μη τρομάξεις, ποτέ δε θα σου κάνουνε κακό. Όποια πόρτα συναντήσεις μη διστάσεις να χτυπήσεις
κι αν απάντηση δεν πάρεις μη διστάσεις να ανοίξεις,
στο δάσος αν χαθείς κλείσ' τα μάτια και τ' αφτιά σου
για λίγο αν προλαβαίνεις μες στα όνειρά σου, χάσου! Μίλα στο φεγγάρι, φτάσε πιο ψηλά απ' τον ʼρη
κάνε τώρα 3 ευχές πριν να τρίψεις το λυχνάρι
ζήτα ό,τι θες, κάνε ό,τι σου κατέβει
κανείς δεν υπάρχει που να στο απαγορεύει... Λένε είναι οι ψυχές που μένουν.
Λένε είναι οι σκιές.
Λένε πως κοιμούνται κάθε μέρα
και ξυπνούν τις Κυριακές. Είναι 12 το βράδυ κι έχουν όλοι κοιμηθεί
στη δική μου γειτονιά οι ψυχές έχουν κρυφτεί
δε γυρίζουν σαν σκιές μες στης πόλης τα στενά
γι' αυτό τις ανταμώνω στα όνειρά μου πιο συχνά. Ένα ακόμη βράδυ απ' αυτά που δεν τελειώνουν
κρύο και υγρό σαν αυτά που καταριόμουν
μπροστά βάδιζα εγώ και ξωπίσω χίλια μάτια
κάπου στάθηκα θυμάμαι μπρος σε κάτι σκαλοπάτια. Κάτι μ' αγκαλιάζει, κάτι με τρομάζει
κάτι μέσα μου θεριεύει και το δρόμο πάντα φράζει
αχ να 'ξερα δυο ξόρκια να ξεφύγω απ' το κακό σου
να βρω ν' ανακαλύψω που φυλάς το μυστικό σου. Οι νύχτες έχουν γίνει ερινύες στην ψυχή μου,
σημαδεύουν τη ζωή μου, συνοδεύουν τη σιωπή μου.
Τ' αστέρια αδιάκριτα μετρούν τα βήματά μου
και φλερτάρουν σαν κορίτσια συνεχώς με τη σκιά μου.
"Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
|
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/01/2006, 11:20:31
Σμίγοντας... Σμίγω το παλιό κρασί
με το τραγούδι
και την αλμύρα,
στο λιμάνι των ονείρων μου
μιά γλυκιά ελπίδα ακόμα,
στο φιλί σου το αιγαιοπελαγίτικο φως το δειλινό,
μονοπάτια κι οράματα,
γαλήνη στ΄αραξοβόλι των λυγμών,
κι ένα πλαίσιο άφθαρτης ομορφιάς,
ένα πεδίο κλασικής συμμετρίας,
ένα χάδι αυθόρμητο στην άμετρη σιωπή.
Ταξιδεύω...
Σμίγω το ζεστό φιλί με την καλημέρα του χρόνου.
Απλά...
Ολόλαμπρη αχτίδα από το Δήλιο φως... ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
=))=II=((= Edited by - ΑΦΡΟΔΙΤΗ on 20/01/2006 11:50:53 |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/01/2006, 11:50:06
Mόλις οι απαντήσεις γίνουν χίλιες, στο [θέμα άσε ένα στίχο] θα επανέλθω με εκπλήξεις.
Θα το γιορτάσουμε...
ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
=))=II=((= |
matmat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
319 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/01/2006, 11:55:22
Εικόνες
Δειλινού φωτιές , αχνόσπαρτες
Εικόνες σκόρπιες , στων αιθέρων
Ορμές παραδομένες
Γαλάζια όνειρα ανάκατα
Με το άσπιλο βουνίσιο χιόνι
Καταρρακτώδης χείμαρροι
Σκέψεων αναμνήσεις
Ματιές που χάνονται
Στο άπειρο του ονείρου
Απ’ την Αχερουσία
Του μυαλού ανασύρονται
Τα φτερωτά χαλάσματα
Έτσι φτεροκοπώντας
Στα ρεύματα τα ουράνια
Αφήνονται απαλά
Να αναπαυθούν
Στα ιερά των αέρινων θεών...
...mat...
Γιατι τώρα?? |
nst
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2538 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/01/2006, 01:59:50
Είσαι εκείνη που έψαχνα
που χρόνια λαχταρούσα
στην αγκαλιά σου θα 'θελα
για πάντοτε να ζούσαΜε πλημμύρισα τυφλές ελπίδες
από κείνη τη στιγμή που μ' είδες
πως θα είμαστε μαζί
Παραδόθηκα στο κοίταγμά σου
πίστεψα στα λόγια τα δικά σου
έπεσα μες στη φωτιά Πόσο επιπόλαια φέρθηκα μπροστά σου
βιάστηκα να ξεδιπλώσω
όλα τα φύλλα της καρδιάς Με πλημμύρισα τυφλές ελπίδες
από κείνη τη στιγμή που μ' είδες
πως θα είμαστε μαζί
Παραδόθηκα στο κοίταγμά σου
πίστεψα στα λόγια τα δικά σου
έπεσα μες στη φωτιά
Μελίνα Κανά |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/01/2006, 13:27:50
΄Ακου...Mενεξεδένιο φως,
στ΄ολόφτερο όνειρο.
Λύγισα στο αποκορύφωμα μιάς μέρας
που άδραξε την μοναχική σκιά μου.
Και μπουμπούκιασα ξανά στην ολάνθιστη των ονείρων σου γη...
όσο απλό προσκυνητή του φωτός, να κοιμάμαι στο λαμπερό
μονοπάτι σου,
χρυσό λιβάνι στη δέηση των χειλιών σου
ρημοκλήσι πλάι σε δακρυσμένα ποτάμια...
Μπορώ να αναζητώ στην παρθενική ομορφιά σου
την ίδια τη ζωή.
Στον μισάνοιχτο φιλόξενο κόρφο σου,
φυλακίζω την πορφυρή φλόγα.
Ανασασμός στο χάδι αστεριών.
Σταγόνα στον άνεμο του Γενάρη,
η φωνή μου κάνει αντηχείο τον κάμπο του σύμπαντος.
Στο διαμαντένιο φως της Ανδρομέδας
θερμός ο αγέρας έπνεε.
Στη γη αρχαία γωνία βαραίνει την καρδιά.
Τραγούδισέ μου.
Θέλει η Γαία ν΄ανθίσει απόψε...
Μας ρίξανε εδώ νύχτες ασέληνες
τρεμούλιασμα αστεριών
φίλα λοιπόν τον ζέφυρο της δροσιάς
κι αυτές τις λεύκες
που ανατρεμίζουν την ανάσα τους
στην σκοτεινή ομίχλη.
Φίλα το δάκρυ του πρώιμου ανθού.
Εδώ είναι πολύηχο το όραμα.
΄Ακου... ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
=))=II=((= |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/01/2006, 13:30:02
Σείριος...
Χρυσόλαμπρο φως απόμακρες φωνές
ρόδων πνοή μοσχομύριστη.
Είναι γλυκιά η ζωή,
κόντρα στην χίμαιρα,
τίποτα δεν θολώνει το άστρο που αγάπησα.
Το κοινό δικό μας άστρο... ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
=))=II=((= |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 22/01/2006, 12:53:03
Πόσο αγάπησα
το θαύμα του στίχου σου
καπετάνιε των αστεριών
δράκοντα της τρυφερής μου εσπέρας
πόσο νοστάλγησα
τον ήλιο του μύθου σου
τη θερμότητα των χεριών
το βλεφάρισμα άγιας ημέρας...Ναυαγώ πάντα μέσα σου
κόντρα στην καταιγίδα
μιά σταγόνα στο αίμα σου
που υπογράφει: Ελπίδα... Αγάπη.
Αλήθεια... ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
=))=II=((= |
matmat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
319 Μηνύματα |
Απεστάλη: 22/01/2006, 13:44:49
Μονόγραμμα III Έτσι μιλώ για σένα και για μένα Eπειδή σ' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
Nα μπαίνω σαν Πανσέληνος
Aπό παντού, για το μικρό το πόδι σου μέσ' στ' αχανή
σεντόνια
Nα μαδάω γιασεμιά - κι έχω τη δύναμη
Aποκοιμισμένη, να φυσώ να σε πηγαίνω
Mέσ' από φεγγερά περάσματα και κρυφές της θάλασσας
στοές
Yπνωτισμένα δέντρα με αράχνες που ασημίζουνε Aκουστά σ' έχουν τα κύματα
Πώς χαϊδεύεις, πώς φιλάς
Πώς λες ψιθυριστά το "τί" και το "έ"
Tριγύρω στο λαιμό στον όρμο
Πάντα εμείς το φως κι η σκιά Πάντα εσύ τ' αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό
πλεούμενο
Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά
Tο βρεμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά Ψηλά στο σπίτι με τις κληματίδες
Tα δετά τριαντάφυλλα, το νερό που κρυώνει
Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά
που μεγαλώνει
Tο γερτό παντζούρι εσύ, ο αέρας που το ανοίγει εγώ
Eπειδή σ' αγαπώ και σ' αγαπώ
Πάντα εσύ το νόμισμα κι εγώ η λατρεία που το
εξαργυρώνει: Tόσο η νύχτα, τόσο η βοή στον άνεμο
Tόσο η στάλα στον αέρα, τόσο η σιγαλιά
Tριγύρω η θάλασσα η δεσποτική
Kαμάρα τ' ουρανού με τ' άστρα
Tόσο η ελάχιστή σου αναπνοή Που πια δεν έχω τίποτε άλλο
Mέσ' στους τέσσερεις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα
Nα φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου
Nα μυρίζω από σένα και ν' αγριεύουν οι άνθρωποι
Eπειδή το αδοκίμαστο και το απ' αλλού φερμένο
Δεν τ' αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ' ακούς
Eίναι νωρίς ακόμη μέσ' στον κόσμο αυτόν αγάπη μου Nα μιλώ για σένα και για μένα. ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
Γιατι τώρα?? |
ΑΣΕ ΕΝΑ ΣΤΙΧΟ...
