ESOTERICA.gr Forums ! - ΑΣΕ ΕΝΑ ΣΤΙΧΟ... - "Μεταξύ τυρού και αχλαδιού"

/-- 14 Χρόνια ESOTERICA Forums ! --\
! 2001 - 2015 !

** Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος **
Δημιουργικό, με μεγαλύτερη Κατανόηση και
περισσότερη Γνώση το 2016 !

Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ε Σ

Ad space

ESOTERICA.gr Forums !

Όνομα Μέλους:	Password:	Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;

Όλα τα Forums

"Μεταξύ τυρού και αχλαδιού"

ΑΣΕ ΕΝΑ ΣΤΙΧΟ...

Νέο Θέμα

Απάντηση στο Θέμα

Εκτυπώσιμη Μορφή

Σελίδα:

Συγγραφέας	Θέμα
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/10/2005, 21:03:53 Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ειδικά απο εσένα (αν και δεν σε γνωρίζω ) το θεωρω τιμή!!! οπως επίσης και για το ότι έμεινες εδώ κοντά μας ... δεν κρύβω άλοστε οτι με κυρίεψε μια θλίψη οταν διάβασα οτι σκέφτικες να αποχωρίσης ... ...κι ας γίνη η ψυχή μας ο φάρος της ποίησης που οδηγεί τους αδαής στον κόσμο των ονείρων... Γιατι τώρα??
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/10/2005, 21:11:48 Το τελευταίο φως της μέρας έπαψε από 'ώρα να δείχνει τον δρόμο με τα χρώματα της άγονης νύχτας ντύνεται τώρα η σιωπή διαβαίνεις τα σοκάκια μιας άδολης σκέψης και περιστρέφεσαι στο χορό των αερικών… Γιατι τώρα?? Edited by - matmat on 26/10/2005 21:19:34
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/10/2005, 21:14:33 Δεν ξέρω πόσους να ευχαριστήσω. Παραδόξως περισσότερα μηνύματα προσωπικά πήρα από γυναίκες. 54 παρακαλώ. Βρε σουξέ η Αφροδίτη. Θεά της ομορφιάς θα μου πεις. Δεν κάνω τίποτα άλλο από το να απαντάω. Η ισχύς εν τη ενώσει. Γυναίκες εν δράσει... Σε ευχαριστώ matmat έχεις χρυσή καρδιά και πλούτο. Ιδιαίτερα ευχαριστώ 7 άτομα που λατρεύω, Την Nemesi, την Ελένη, τον Μάνο την Κάρμα μου, την nst λατρεία μεγάλη, τον ΑΛΦΑ ΩΜΕΓΑ KAI TON PIXELDREAM. Είστε οι άγγελοί μου. Εκτός φόρουμ απόψε είχα παρέα 18 άτομα. Τους παράτησα και την έκανα εντός φόρουμ. ΄Εχω κι εδώ φιλαράκια. Ατελείωτα... Απόψε οι στίχοι στερέψαν, αύριο κάτι θα ανθίσει, μιά πρωινή εκδρομή με προσμένει κοπάνα από τη δουλειά να δω τον κόσμο από ψηλά με κάποιον που χαιδεύει την ψυχή μου. Απόψε οι ρίμες κοιμούνται αύριο θα είναι όλα αλλιώς, οι μυρωδιές του σπιτιού, οι γεύσεις της ζωής οι αγάπες που δεν πεθαίνουν... Απόψε ο γάτος θα κοιμηθεί αγκαλιά μου όπως πάντα, ή σε γνώριμες βαλίτσες που έχουνε απομείνει σπίτι. Το τηλέφωνο χτυπά μανιωδώς. Βρε υπάρχουν φίλοι σήμερα. Υπάρχουν λέει; Εσένα ευχαριστώ πιό πολύ δράκε. ΑΦΡΟΔΙΤΗ.[Μου΄μαθες το κρασί να πίνω, ως την τελευταία σταγόνα,γουλιά να μην αφήνω στο ποτήρι,μου ΄μαθες την ψυχή να δίνω στου ορίζοντα τη σκάλα, στα μάτια σου να γίνω ένα χατήρι.Κι εγώ σου έχω μάθει το γιορτάσι, να πίνεις σ΄ένα στόμα, όλη την πλάση]. ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ amalia
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/10/2005, 21:18:08 quote: Καλησπερα και σε εσένα μικρή θεά των στοίχων!! μεγάλη τιμή και χαρά τα καλά σου λόγια και το γεγονός οτι παρέμεινες ... ...και ας γίνη η ποίηση των αδαών ο φάρος οδηγός στην χώρα των ονείρων... Γιατι τώρα?? Αυτό το θεά των στίχων δεν μου το έχουν πει ξανά. Συνήθως το θεά της ομορφιάς λαβαίνω. Η ποίηση σε κρατά ψηλά όταν οι άλλοι σε ρίχνουν δεν προδίδει δεν ασφυκτιά δεν ματώνει. Μήτε κοροιδεύει. Αφουγκράζεται. Γεννά ανασταίνει. Χαμογελά... Εις το εξής δεν θα γράφω γιά ένα πρόσωπο. Γιά μυριάδες. Α ρε matmat με έκανες και έκλαψα. Και γιά σένα μόνο αξίζει να μη φύγει κανείς. Αυτό το γιατί τώρα μου πάει γάντι. ΑΦΡΟΔΙΤΗ.[Μου΄μαθες το κρασί να πίνω, ως την τελευταία σταγόνα,γουλιά να μην αφήνω στο ποτήρι,μου ΄μαθες την ψυχή να δίνω στου ορίζοντα τη σκάλα, στα μάτια σου να γίνω ένα χατήρι.Κι εγώ σου έχω μάθει το γιορτάσι, να πίνεις σ΄ένα στόμα, όλη την πλάση].
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/10/2005, 21:26:21 quote: quote: Καλησπερα και σε εσένα μικρή θεά των στοίχων!! μεγάλη τιμή και χαρά τα καλά σου λόγια και το γεγονός οτι παρέμεινες ... ...και ας γίνη η ποίηση των αδαών ο φάρος οδηγός στην χώρα των ονείρων... Γιατι τώρα?? Αυτό το θεά των στίχων δεν μου το έχουν πει ξανά. Συνήθως το θεά της ομορφιάς λαβαίνω. Η ποίηση σε κρατά ψηλά όταν οι άλλοι σε ρίχνουν δεν προδίδει δεν ασφυκτιά δεν ματώνει. Μήτε κοροιδεύει. Αφουγκράζεται. Γεννά ανασταίνει. Χαμογελά... Εις το εξής δεν θα γράφω γιά ένα πρόσωπο. Γιά μυριάδες. Α ρε matmat με έκανες και έκλαψα. Και γιά σένα μόνο αξίζει να μη φύγει κανείς. Αυτό το γιατί τώρα μου πάει γάντι. ΑΦΡΟΔΙΤΗ.[Μου΄μαθες το κρασί να πίνω, ως την τελευταία σταγόνα,γουλιά να μην αφήνω στο ποτήρι,μου ΄μαθες την ψυχή να δίνω στου ορίζοντα τη σκάλα, στα μάτια σου να γίνω ένα χατήρι.Κι εγώ σου έχω μάθει το γιορτάσι, να πίνεις σ΄ένα στόμα, όλη την πλάση]. Τώρα αυτό μοιάζει με μαγική εικόνα !! δεν το πρόλαβα !! αασε που οι στίχοι λένε τις μεγαλύτερς αλήθειες... να είσαι πάντα καλά και να ακολουθής τα θεία μονοπάτια της καρδιάς και του έρωτα ... όσο κι αν πληγώνουν πάντα κάτι μένη ... Σε ευχαριστώ που υπάρχης... ... και όλους τους υπόλοιπους... Γιατι τώρα??
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/10/2005, 21:52:52 Κι εγώ σε ευχαριστώ που μου ομορφαίνεις εδώ και καιρό τα βράδια. Κάποιος κάποτε μου είπε, σε αγαπώ κι ας μην στο έχω πει. Γίνονται κι αυτά. Γράφε το ίδιο όμορφα, με πίστη αγάπη και πάθος. Μην καταστέψουμε ποτέ ότι αγαπήσαμε. Μην χλωμιάσουμε γιατί τα συναισθήματά μας τα κουρελιάζουν. ΄Ανθρωποι είναι λάθη κάνουν. ΑΤΜΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙΣ. ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΕ ΣΤΗΡΙΞΕΣ ΣΗΜΕΡΑ. ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ. ΕΙΣΑΙ ΑΨΟΓΗ. ΑΦΡΟΔΙΤΗ.Στην κόμη την κατάξανθη κέρατο δεν φυτρώνει,ρίχνω μεμιάς τη χαίτη μου κι αυτό πέφτει στη σκόνη. Επίκαιρο-αν και λαικό. ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ amalia
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/10/2005, 00:12:22 quote: Κι εγώ σε ευχαριστώ που μου ομορφαίνεις εδώ και καιρό τα βράδια. Κάποιος κάποτε μου είπε, σε αγαπώ κι ας μην στο έχω πει. Γίνονται κι αυτά. Γράφε το ίδιο όμορφα, με πίστη αγάπη και πάθος. Μην καταστέψουμε ποτέ ότι αγαπήσαμε. Μην χλωμιάσουμε γιατί τα συναισθήματά μας τα κουρελιάζουν. ΄Ανθρωποι είναι λάθη κάνουν. ΑΤΜΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙΣ. ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΕ ΣΤΗΡΙΞΕΣ ΣΗΜΕΡΑ. ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ. ΕΙΣΑΙ ΑΨΟΓΗ. ΑΦΡΟΔΙΤΗ.Στην κόμη την κατάξανθη κέρατο δεν φυτρώνει,ρίχνω μεμιάς τη χαίτη μου κι αυτό πέφτει στη σκόνη. Επίκαιρο-αν και λαικό. Καλή μου μικρή θεούλα ... ηταν η σειρά μου να συγκινηθώ Αυτό που αγαπάμε όσο και να μας πόνεσε κάποια στιγμή είναι φορέας τρυφερών αναμνήσεων και είναι αδύνατον να το καταστρέψουμε μέσα μας... …Κάποιο ανύποπτο Σ΄αγαπώ ειπωμένο από χείλη θεϊκά έδωσε φτερά και ώθηση στα παραμελημένα όνειρα. Συντροφιά απόψε θα έχω μικρές θεούλες των νερών σε χορούς δίχως πέπλα να αφήνονται στο στρόβιλο του έρωτα της νύχτας… mat... Γιατι τώρα??
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/10/2005, 12:51:54 ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΟΠΤΑΣΙΕΣ ΜΟΥΣΙΚΗ: Χ. &. Π. ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ ΣΤΙΧΟΙ: Χ. &. Π. ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ Ζούμε τις μικρές μας ιστορίες Στο κέντρο και τις συνοικίες Όνειρα μεθυσμένα, σχέδια ματαιωμένα Τηλεφωνά απεγνωσμένα Σκέφτομαι πάλι ίσως δεν ήσουνα εσύ ότι ονειρεύτηκα Όμως θυμάμαι μια νύχτα, είδα τα μάτια της λύπης να μου χαμογελάνε Ίσως δεν ήμουνα κι εγώ, ό,τι ονειρεύτηκες Έτσι κι αλλιώς όλα είναι, προσωπικές οπτασίες Το νοιώθω πως σε χάνω Γλυκιά μου αγάπη καληνύχτα "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/10/2005, 12:54:37 ΝΟΤΟΣ ΜΟΥΣΙΚΗ: Λ. ΜΑΧΑΙΡΙΤΣΑΣ ΣΤΙΧΟΙ: ΙΣ. ΣΟΥΣΗΣ Εκεί στο νότο Που τρίζει ο θάνατος κι η αγάπη κάνει κρότο Σαν άδειο κάθισμα ταξίδεψα για χρόνια Ψάχνοντας να 'βρω το κατάλληλο κορμί Εκεί στα φώτα Έβρισκε η νύχτα τα σημάδια της τα πρώτα είχα ξεμείνει από τσιγάρα και συμπόνια Κι εσύ με κέρασες καπνό μ' ένα φιλί Ποια πόλη, ποια χώρα Ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα Σωπαίνεις, θυμάσαι Και μεθυσμένη μες' τον ύπνο σου γελάς Ποια πόλη, ποια χώρα Ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα Εκεί στο νότο Εκεί μου κλήρωσε ο έρωτος στο λόττο Κουλουριασμένος σαν τη σαύρα στη σκιά σου Σα νόμισμα έπεφτα στο μαύρο σου βυθό Χλωμά καντήλια Άναβε η φτώχεια σου, τα τάιζε με ζήλια Μα συλλαβίζαν "σ' αγαπώ" τα βογκητά σου Σαν ένα άρρωστο στην κούνια του μωρό "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
PY8AGORAS ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 2330 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/10/2005, 18:04:25 Ακολουθεί στίχος από την Αφροδίτη. Ευχαριστώ τον Πυθαγόρα γιά τον κωδικό που μου έδωσε. ΑΦΗΝΩ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΣΤΙΧΟ ΚΙ ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕΒΟΜΕΝΗ ΤΙΣ ΔΙΚΑΙΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΩΝ.ΑΜΑΛΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ. ΑΛΛΑ ΑΛΗΘΙΝΗ. ΙΡΙΔΙΣΜΟΣ [Πάρνηθα τέλη Οκτώβρη]. Ευχαριστώ τον εκδότη μου Νίκο Δεληγιάννη Γιά όλα. Μιά σταγόνα φτάνει γιά να αλλάξει το χρώμα του ποτηριού ρουφώντας τ΄απόσταγμα της ηλιαχτίδας φτιάχει εφτά χρώματα εφτά μικρές θάλασσες γιά να κολυμπήσει εκείνος που υψώνει το ποτήρι αυτό. Ο άνθρωπος σε όλη τη ζωή του περιστρέφεται γύρω από τα χείλη του ποτηριού γλιστράει στον κύκλο αυτό κι ανακαλύπτει χρώματα ζωντανά ή σκοτωμένα. Κι όταν φτάσει η στιγμή να εισχωρήσει στο βυθό τους αφήνει στη γυάλινη όχθη άσπρα ή μαύρα πατήματα ψήγματα αυτά της προαιώνιας αφής του. Τη ροή τους την ορίζει η θέση του ήλιου. ΄Αλλωστε υπάρχουν και χρώματα που δεν ορώνται μόνο αγγίζονται. Το έμαθα σήμερα από ένα αληθινό άνθρωπο. ΄Ανθρωπο. Πυθαγόρα ευχαριστώ γιά τον κωδικό. Στον επιστρέφω ανέπαφο. ΜΑΤΜΑΤ MHN AΦΗΣΕΙΣ ΤΟ [ΑΣΕ ΕΝΑ ΣΤΙΧΟ] ΕΤΣΙ. ΚΑΤΑΘΕΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΙΩΠΗΛΑ ΘΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΑΚΙ. Γιατί τώρα; Ποτέ δεν είναι αργά ψυχή μου. Ποτέ... ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ. ΟΣΟΥΣ ΤΟ ΑΞΙΖΕΤΕ. ΚΙ ΕΙΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ. ΒΡΕ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ... ΒΡΕ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΕΙΞΑΤΕ... ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ... ΑΝΘΡΩΠΟΙ... Κι αντί της θεάς να ο Πυθαγόρας... ΄Αρχοντα... . . . " Υπάρχει ο σωστός τρόπος, ο λάθος τρόπος, και ο ...δικός μου τρόπος! " ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ amalia
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/10/2005, 23:40:20 ΑΦΡΟΔΙΤΗ... για 'σένα Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες Στίχοι: Μαρία Πολυδούρη Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου Ερμηνευτές: Ελευθερία Αρβανιτάκη Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες στα περασμένα χρόνια. Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα και σε βροχή, σε χιόνια, δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες. Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα, μόνο γι’ αυτό είμαι σαν κρίνο ολάνοιχτο κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα, μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου. Μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες και στη ματιά σου να περνάει είδα τη λυγερή σκιά σου ως όνειρο να παίζει, να πονάει, μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες. Γιατί, μόνο γιατί σε σεναν άρεσε γι’ αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου. Σα να μ’ ακολουθούσες όπου πήγαινα σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου. Γιατί, μόνο γιατί σε σεναν άρεσε. Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα γι’ αυτό η ζωή μου εδόθη. Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη μένα η ζωή πληρώθη. Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα. Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια. Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια, μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου. Γιατι τώρα??
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/10/2005, 23:42:05 Νεράιδα δίχως παραμύθι Μιλτιάδης Πασχαλίδης Σε είδα χαμένη να γυρνάς στους δρόμους και να ψάχνεις για τη λήθη τσιγάρο το φεγγάρι να κερνάς μικρή νεράιδα δίχως παραμύθι Κι αν είναι η αλήθεια μας μισή μόνος κι εγώ όπως κι εσύ βάλε με στα στήθη σου να 'μαι το παραμύθι σου Μάγισσες καίνε τα ραβδιά χορεύοντας στη μέση του χειμώνα κι εσύ γυρεύεις πρίγκιπες σε τούτο τον παράξενο αιώνα Κι αν είναι η αλήθεια μας μισή μόνος κι εγώ όπως κι εσύ βάλε με στα στήθη σου να 'μαι το παραμύθι σου Δίνεις παράσταση λοιπόν με ρόλους που ονειρεύτηκες να ζήσεις μετράς μες στου καθρέφτη το παρόν σημάδια που δεν πρόλαβες να κρύψεις Κι ας μείνει η αλήθεια μας μισή μόνος κι εγώ όπως κι εσύ βάλε με στα στήθη σου να 'μαι το παραμύθι σου Γιατι τώρα??
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/10/2005, 23:53:07 Σαν βροχή Ελευθερία Αρβανιτάκη Ποια μουσική περπατάει στο πλάι σου ποια πυρκαγιά στα μαλλιά. Ποια σιωπή καταπίνει τα λόγια μου και ψυθιρίζω φιλιά. Κάψε τις νύχτες μου, σβήσε τις μέρες μου, κάνε το χρόνο στιγμή. Ό,τι ευχήθηκα κι ό,τι φοβήθηκα είναι καιρός να φανεί. Σαν βροχή που πέφτει στα φύλλα στα μαλλιά, στο πρόσωπο κυλά, σαν βροχή σε θέλω απόψε να βραχώ, ως τη ρίζα της φωνής, γέλιο μου. Στη φωτιά που μέσα μου καίει μια φωνή γελάει και κλαίει, στη φωτιά θα πέσω μαζί σου να σωθεί ό,τι είναι δυνατό, γέλιο μου, φλόγα μου - φλόγα μου. Ποια μουσική δυναμώνει στο βλέμμα σου κι όλα χορεύουν γλυκά. Ποιος πυρετός ανεβαίνει στο αίμα μου και κοκκινίζει ξανά. Κάψε τις νύχτες μου, σβήσε τις μέρες μου κάνε το χρόνο στιγμή. Ό,τι αγάπησα κι ό,τι παράτησα είναι καιρός να κριθεί. Γιατι τώρα??
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/10/2005, 01:06:58 ...Είναι η αγαπημένη ώρα Του μεσονυχτιού τούτη Στον αστεριών το χάδι Απλώνω το βλέμμα Την μορφή σου να δώ Κάλεσμα μαγικών χορών Συγχορδίες αερικών γεμίζουν Τον αέναο τούτο χώρο Το νού και την ψυχή παρασέρνει Η αύρα η μεθυστική Από το άρωμα του έρωτα… mat... Γιατι τώρα??
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/10/2005, 11:29:21 ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΞΕΧΑΣΕΙΣ Δεν θα με ξεχάσεις Θα 'μαι σκιά μες τον καθρέφτη Με τα σύνεργα του κλέφτη ένα γέλιο να σου κλέψω αν γελάσεις Δεν θα με ξεχάσεις δεν θα με ξεχάσεις Δεν θα με ξεχάσεις Θα 'μαι σιωπή και αϋπνία Η κρυφή σου αγωνία Ο καπνός απ το τσιγάρο που θ' ανάψεις Δεν θα με ξεχάσεις δεν θα με ξεχάσεις Δεν θα με ξεχάσεις Θα 'μαι το τέλος σ' ένα έργο που θα χάσεις Δεν θα με ξεχάσεις Σε ανεξέλεγκτες κρυφές σου καταστάσεις Δεν θα με ξεχάσεις δεν θα με ξεχάσεις Δεν θα με ξεχάσεις Θα 'μαι στην νύχτα μια σειρήνα Και τα όνειρα εκείνα Που θα τρέχεις βιαστικά να προσπεράσεις Δεν θα με ξεχάσεις δεν θα με ξεχάσεις Δεν θα με ξεχάσεις Θα 'μαι βροχούλα σ' ένα τζάμι ένα δάκρυ κι ένα ποτάμι Μια ρυτίδα στην μορφή σου πριν γεράσεις Δεν θα με ξεχάσεις δεν θα με ξεχάσεις "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/10/2005, 11:30:58 ΜΕ ΣΤΕΛΝΕΙΣ ΜΟΥΣΙΚΗ: Μ. ΞΥΔΟΥΣ ΣΤΙΧΟΙ: Μ. ΣΤΟΚΑΣ Όπως ανοίγει ο ουρανός μπροστά σου Και πλημμυρίζει με φως τα όνειρα σου Μια ανεξήγητη κραυγή κι ένα σου δάκρυ Λύσε κι εσύ τον γρίφο της αγάπης Με γράμματα ευχές κι αφιερώσεις Στοίχημα έβαζα πως δεν θα με προδώσεις Με στέλνεις με στέλνεις Με παρασέρνεις Με στέλνεις με στέλνεις Στο πουθενά Σου το χα πει μείνε μαζί μου δεν μπορώ Και μου χες πει μην με κρατάς Σου το χα πει μην με προδώσεις μείνε εδώ Και μου χες πει δεν μ' αγαπάς "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/10/2005, 11:37:49 ΑΝ ΗΣΟΥΝ ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΟΥΣΙΚΗ: Β. ΚΑΖΟΥΛΗΣ ΣΤΙΧΟΙ: Β. ΚΑΖΟΥΛΗΣ Αν ήσουν άγγελος της γης Αν ήσουν άστρο της αυγής μαργαριτάρι Ως τους γαλάζιους τους βυθούς Και στους ουράνιους θησαυρούς ξανθό φεγγάρι Δεν θα περίμενα να ‘ρθεις Ούτε να φύγεις μες στης γιορτής τα φώτα Πρώτου σ' αγγίξω και χαθεί ότι αγάπησα απλά στο νου τη ρότα Λύσ' τα μαλλιά σου κι άφησε με Να 'ρθω λίγο και να δω Πως περιγράφει τη μορφή σου Τ' άσπρο σου το νυχτικό Στο παραθύρι σου βροχή Στο προσκεφάλι σου τα σύννεφα γερμένα Μες τον καθρέφτη που Γελάς κάτι απ' την λάμψη σου θα κρύψεις και για μένα "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/10/2005, 12:06:14 Η φωνή Ναπολέων Λαπαθιώτης Μέσα στο κάθε μου τραγούδι Που μοιάζει πάντα να πονεί Κι είναι σαν άρρωστο λουλούδι Σαλεύει πάντα μια φωνή Φωνή που αν φαίνεται έτσι ξένη Κι έτσι κλεισμένη στη χαρά Μα σ' όλα τα μεγάλα μπαίνει Με τα μικρά της τα φτερά Μέσα στο κάθε μου τραγούδι Που μοιάζει πάντα να πονεί Σαν το χυμό μεσ' το λουλούδι Σαλεύει πάντα μια φωνή Που αν ίσως και το ζωντανεύει Σαν το χυμό του λουλουδιού Θαρείς και δεν μπορεί ν' ανέβει Σα να' ναι ανήμπορου παιδιού Και σ' όλα γύρω βρίσκει ταίρι Και μ' όλα τα άφταστα μιλεί Κι όλα τα ανείπωτα τα ξέρει Κι ας είναι τόσο χαμηλή Κι αν όμως σ' όλα βρίσκει ταίρι Κι όλα τα βλέπει καθαρά Μοιάζει καλύτερα να ξέρει Τον πόνο παρά τη χαρά Γιατί είμαστε σαν κάποια ρόδα Πεσμένα μεσ' την παγωνιά Ρόδα που τά 'λιωσε μια ρόδα Καθώς περνούσε στη γωνιά Που αν και κομμένα κι' όλο χώμα Και κυλισμένα καταγής Δεν ξέρω τι θυμίζει ακόμα Πως ήταν άνθη της αυγής Γιατι τώρα??
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/10/2005, 12:18:08 ΘΕΛΩ Θέλω να γίνω αγέρας , σκόνη να γίνω, να χαθώ, σε μια στροφή να γίνω σύννεφο, και να κρυφτώ, ν’ απογειωθώ. Θέλω να φύγω να ταξιδέψω σε μέρη άγνωστα απάτητα ονειρεμένα αερικά να τραγουδάνε γύρω από φωτιές Θέλω να χαθώ να γίνω σταγόνα Να βρέχει και να είμαι εκεί παντού Θέλω! πόσο το θέλω!! Θέλω να έρθει μια σιωπή να με σκεπάσει Σαν νύχτα να τυλίγομαι τριγύρω Και σαν το κόκκινο πάθος να ξεχύνομαι Στους δρόμους της αγάπης Θέλω να χαθώ να γίνω σταγόνα Στον ωκεανό να γύρω να πλαγιάσω Να γίνω κοραλλένιος ύφαλος Θέλω να χαθώ με τις σκιές… mat... Γιατι τώρα??
semina Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 631 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/10/2005, 13:26:53 Έχω καιρό να γράψω στίχο... λες και χάθηκαν τα λόγια και παρέμεινε η σιωπή.. αυτή η σιωπή που κάθε μέρα αυτοκτονεί όταν ανοίγω το ράδιο.. και είναι κάποιες φορές που μου χτυπά την πόρτα του νου λέγοντας μου κλείσε το ράδιο θέλω να εισχωρίσω μέσα σου..και εγώ μηχανικά κλείνω το ράδιο και η σιωπή απλώνεται σε αυτό το μικρό δωματιάκι..γίνεται ένα με μένα..με την στιγμή μου.. Σήμερα θάλασσα των ονείρων μου σε περπάτησα τα βράχια σου δεν τα 'βλεπα μονο κατι ματια υπηρχαν στο βυθο σου εκεινα με οδηγουσαν εκεινα με παρεσερναν εκεινα με μαγεψαν μεχρι το τελος της διαδρομης μου κρατουσαν συντροφια ποτε μου μιλουσαν ποτε μου γελουσαν ποτε μου αγριευαν σαν επεσε ο ηλιος δακρυα ετρεχαν απο τα ματια τους και εγω εκει να τα φροντιζω να τα κοιταω σαν ξεπροβαλε το φεγγαρακι τελειωσε η διαδρομη τα ματια χαθηκαν και εγιναν πια ενα με τα δικα μου. Δεν ξερω αν αυτο θεωρειται στιχος.. αλλά το παρακάτω σίγουρα θεωρείται.. Χαρτινο το φεγγαρακι ψευτικη ακρογιαλια αν με πιστευες λιγακι θα ταν ολα αληθινα.. Ένα μοναχικό περιστέρι στις άδειες μέρες του Οκτώμβρη.. Η ζωή είναι ο δισταγμός ανάμεσα στο θαυμαστικό και το ερωτηματικό.Σε περίπτωση αμφιβολίας υπάρχει η τελεία!
AVATARGR Πρώην Συνεργάτης Greece 4317 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/10/2005, 14:02:16 ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΣ. ΠΑΝΤΑ ΕΙΜΑΙ ΣΙΜΑ ΣΟΥ ,ΠΑΝΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΕΑΝ ΚΑΘΙΣΕΙΣ ,ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΓΥΡΝΑΣ ΕΙΜΑΙ ΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΥΣ ΣΟΥ ΜΕ ΦΤΕΡΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΣ ΔΕΝ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤ' ΑΓΕΡΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΟΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΕΙΜΑΙ ΣΙΜΑ ΣΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΣ "ΕΤΣΙ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΑ" Γ. ΣΗΜΙΡΩΤΗΣ ΑΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/10/2005, 19:21:36 Στο βράχο Ξύλινα Σπαθιά Στέκομαι στην άκρη του γκρεμού και κοιτάω όλους αυτούς που τους έσπρωξε ένα χέρι κι αναγκάστηκαν να βγάλουνε φτερά τώρα τους φωτίζει αυτό το υπέροχο αστέρι τους κοιτάω να πλανιούνται μακρυά πέρα από τα πέρατα πέρα από τα πέρα μέρη κάποιος πλησιάζει σα να θέλει να μου πει κάποιος απ'αυτούς θα ξέρει κάποιος πλησιάζει σα να θέλει να μου πει Άσε τη ζωή να λιώνει μέσα στα χέρια της σαν χιόνι Στέκομαι στην πόρτα σου μπροστά και διαβάζω ένα μήνυμα γραμμένο με μαχαίρι ότι έπρεπε να φύγουνε ξανά ότι τώρα διασχίζουν το μεγάλο μεσημέρι και την πιο παραμυθένια αμμουδιά πέρα από τα πέρατα πέρα από τα πέρα μέρη κάποιος πλησιάζει σα να θέλει να μου πει κάποιος απ'αυτούς θα ξέρει κάποιος πλησιάζει σα να θέλει να μου πει Μη με ρωτάς αν η αγάπη ανασταίνει μου είπε κάποιος κάποτε το είδα να συμβαίνει θυμήσου, τότε που σ'άφησαν μονάχο τον σκορπιό που βρήκες όταν σήκωσες το βράχο το βράχο, που επάνω του το κάστρο φτάνει στους ουρανούς για ναύτες σαν κι αυτούς λιμάνι κάνει να ακούγεται κι αυτό το βράδυ ο ήχος απ'τα κέρματα που ρίχνει στο πηγάδι,η μόίρα θυμάμαι τ'αρωμά της τους σκύλους που ησυχάζανε κάτω απ'τα βλέματά της πήγαινε δε θα το μετανιώσεις πες της πως πήγες εσύ και θα το νιώσεις θα νιώσεις στο πλάι σου την πνοή της μια νύχτα με πανσέληνο στο ιπτάμενο χαλί της Γιατι τώρα??
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/10/2005, 19:34:18 Οι συμμορίες της ασφάλτου Ξύλινα Σπαθιά Αυτές τις άγριες ημέρες έδεσα τις παλιές πληγές μου Χάρισα όλες μου τις σφαίρες στους πιο καλούς πολεμιστές μου για μένα δεν υπάρχει νίκη μόνο ένας φίλος μου χαμένος τώρα για πάντα ευτυχισμένος σε μια γωνιά στη Σαλονίκη Α! όταν η Αυλαία κλείνει ανοήτή μου Ιουλιέτα στα σκοτεινά οι θεατρίνοι παίζουνε ρώσσικη ρουλέτα για μένα δεν υπάρχει ρόλος, είμαι ένας κλόουν μεθυσμένος που πέφτει μεταμφιεσμένος εκεί που φτύνει ο κόσμος όλος Πέρ' απ' τις πόλεις τις ασφάλτου στη χώρα της Επαγγελίας είδα τους φίλους της Μαρίας, έπαιζαν στα νερά του βάλτου σκάλισα σ' όλ' αυτά τα δέντρα το πρόσωπό της, του Ανέμου των εραστών και του πολέμου τους κύκλους με τα μάυρα κέντρα Απ' του φιλιού της το αγκάθι φύγαν πολλά παιδιά, χαθήκαν σ'όλα τα πλάτη και τα βάθη τα ψάξανε μα δεν τα βρήκαν Πέρα' απ' τη φύση του Στρυμώνα μιά βυθισμένη πολιτεία στα κρύα της μηχανουργεία στρίβουν τη βίδα του χειμώνα Οι συμμορίες της ασφάλτου ακολουθούν τα βήματα της εκεί στον ουρανό του σμάλτου στην εκκλησία της Αστάρτης μπήκα κρυφά μεσ' στ' όνειρο της μεσ' στο παλάτι του Ασσίνη ακούω πάλι το σφυγμό της: Αναβοσβήνει ΑΝΑΒΟΣΒΗΝΕΙ Αναβοσβήνει ... κι όλο με το όνειρο μ' αφήνει... Γιατι τώρα??
pyramid ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 1585 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/10/2005, 09:44:45 Αφροδίτη μου ξέρεις ότι εγώ δεν γράφω ποιήματα, ξέρεις ότι ούτε καν έχω μπει ποτέ να καταγράψω ένα ποιήμα που μου άρεσε. Αφού όμως το ζήτησες, μέχρι να γυρίσεις θα προσπαθήσω να σου γράφω κάθε μέρα από ένα ποιήμα. ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ / Νίκος Καββαδίας 'Εβραζε το κύμα του γαρμπή. Ήμαστε σκυφτοί κι οι δυό στο χάρτη γύρισες και μου ΄πες πως το Μάρτη σ΄άλλους παραλλήλους θα ΄χεις μπει. Κούλικο στο στήθος σου τατού, που όσο κι αν το καις δε λέει να σβήσει. Είπαν πως την είχες αγαπήσει σε μια κρίση μαύρου πυρετού. Βάρδια πλάι σε κάβο φαλακρό κι ο Σταυρός του Νότου με τα στράλια. Κομπολόι κρατάς από κοράλλια κι άκοπο μασάς καφέ πικρό. Το Άλφα του Κενταύρου μια νυχτιά με το παλινώριο πήρα κάτου. Μου ΄πες με φωνή ετοιμοθανάτου: "Να φοβάσαι τ΄άστρα του Νοτιά" Άλλοτε απ' τον ίδιο ουρανό έπαιρνες, τρεις μήνες στην αράδα, με του καπετάνιου τη μιγάδα, μάθημα πορείας νυχτερινό. Σ΄ένα μαγαζί του Nossi Be πήρες το μαχαίρι, δυό σελίνια, μέρα μεσημέρι απά στη λίνια ξάστραψε σα φάρου αναλαμπή. Κάτου στις αχτές της Αφρικής πάνε χρόνια τώρα που κοιμάσαι. Τα φανάρια πιά δεν τα θυμάσαι και τ΄ωραίο γλυκό της Κυριακής.
pixeldream ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 1606 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/10/2005, 13:45:45 quote: ΑΦΡΟΔΙΤΗ... για 'σένα Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες Στίχοι: Μαρία Πολυδούρη Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου Ερμηνευτές: Ελευθερία Αρβανιτάκη Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες στα περασμένα χρόνια. Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα και σε βροχή, σε χιόνια, δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες. Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα, μόνο γι’ αυτό είμαι σαν κρίνο ολάνοιχτο κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα, μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου. Μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες και στη ματιά σου να περνάει είδα τη λυγερή σκιά σου ως όνειρο να παίζει, να πονάει, μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες. Γιατί, μόνο γιατί σε σεναν άρεσε γι’ αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου. Σα να μ’ ακολουθούσες όπου πήγαινα σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου. Γιατί, μόνο γιατί σε σεναν άρεσε. Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα γι’ αυτό η ζωή μου εδόθη. Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη μένα η ζωή πληρώθη. Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα. Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια. Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια, μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου. Γιατι τώρα?? Kαλησπέρα. Σε όλους. Σε εσένα πιό πολύ matmat...Σε υπερευχαριστώ matmat είσαι λαμπερός και αληθινός...Φθάσαμε τα διακόσια [200] μηνύματα. Δεν σας απαντώ μέσω YAHOO.GR γιατί έχει μπλοκάρει το σύστημα στο θέμα των απαντήσεων, -κάτι συμβαίνει με το Yahoo-. Είμαι συγκινημένη γιά να σιωπήσω. Dying Incubus σε ευχαριστώ, Τριανταφυλλιά και εσένα, nst, Νemesi λατρεμένη, το σ΄αγαπώ σου ήταν φωτεινότερο κι από τον ήλιο. Οι δυό ώρες που μιλήσαμε με γέμισαν φως κι ας ήτανε μεσάνυχτα. -Moυ χρωστάς γλυκό σοκολάτα και γαρίδες. Tα λόγια είναι φωτεινά κι οι σκέψεις το ίδιο πάντα κλείνουν οι πληγές στο φεγγαρόφωτο με τα χείλη της ίδιας της ζωής να ψιθυρίζουν σε αγαπώ. Ευχαριστώ όλους, ιδιαίτερα τον καλό μου άγγελο που είναι πλάι μου pixeldream που ενίοτε γίνεται και δράκος, γιά τον κωδικό που μου έδωσε. ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΘΕΛΗΣΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΟΥΝ ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΨΥΧΗΣ. ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΟΛΟΥΣ. ΑΜΑΛΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ... Pixeldream ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ. ΟΠΩΣ ΗΣΟΥΝ ΕΣΥ ΠΑΝΤΑ. ..
nst ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 2538 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/10/2005, 14:01:20 Γειά σου Αφροδίτη. Σου στέλνω μερικές εικόνες Τις προτιμώ απο το γράψιμο αυτή την στιγμή. Με πολλή αγάπη
pixeldream ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 1606 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/10/2005, 14:37:45 Ακολουθεί μήνυμα από Αφροδιτούλα. -pixeldream ευχαριστώ χαρά μου... Αφιερωμένο σε όλους κι όλες που μου στάθηκαν γλυκά έστω και σκυλοβρίζοντάς με... - ΄Επρεπε -... nst οι εικόνες είναι φως, σαν και τις σκέψεις σου, σαν το κελαρυστό γέλιο σου... Σπύρο, Γιώργο, Πλάτωνα αγαπημένη ΄Ατμα και εσένα σε ευχαριστώ, η φωνή σου ήταν πιό δροσερή κι από τον άνεμο. Είσαι εδώ, αν με χρειαστείς θα είμαι και εγώ. ΜΑΤ ΜΑΤ κάηκες αν δεν γράφεις. Θα σε μαλώσω γλυκά. ΄Ενα στίχο θα αφήσω... Κι ένα φιλί στον Ιούδα... Γιά τα πρωινά παράφορα χάδια του Οκτώβρη γιά τους φίλους που νοερά και μη μοιράζονται τη γεύση του πρωινού καφέ, γιά τα δάκρυα της μακρινής φίλης, γιά τις σκιές που μιά μιά χάνονται, γιά μιά φυγή που μάλλον φέρνει ή θα φέρει γιορτή, γιά μιά βαλίτσα που δεν έχει πιά θέση εκεί, ούτε ο Φοίβος ο γάτος πάνω της... Οι καρδιές θέλουν εμπιστοσύνη, οι μνήμες ξετυλίγονται μα είναι η ανάσα της λογικής που χαμογελά. Σε ένα γυρισμό κάτι φορές η πόρτα είναι κλειστή, ανοίγει μόνο σαν το γέλιο μιάς φιλοξενίας μετά σιωπή. Κάποιοι άνθρωποι γυρνούν αργά. Τους ανοίγεις και πάλι τους δείχνεις την έξοδο. Και όχι κινδύνου. ΄Οταν γυρίζεις κι είναι αργά κανείς δεν σε περιμένει, άδειο τραπέζι άδεια συναισθήματα άδεια λόγια. Το σ΄αγαπώ ενός προδότη μοιάζει με το χάδι του Ιούδα, προσπέρνα το. Το αγκάθι μιάς τριανταφυλλιάς θα σε πονέσει λιγότερο, ή το μαχαίρι μιάς επίθεσης. Το σ΄αγαπώ του προδότη είναι ένα ψεύτικο κέρμα που επιστρέφεται. ΄Ενα φιλί που δεν βρίσκει το στόχο του. Το σ΄αγαπώ του προδότη είναι ένα ένα χαρτί πεταμένο στις λάσπες με σβησμένα γράμματα, δεν διαβάζεις δεν ξεχωρίζεις δεν το κρατάς δεν το αγγίζεις. Το αφήνεις να το παρασύρει απλά η βροχή. Ξέρει εκείνη. Το σ΄αγαπώ του προδότη είναι ένα απέραντο σύννεφο θα σε ανεβάσει ψηλά και μετά θα σε ρίξει κατάχαμα να μαζεύεις τα κομμάτια σπασμένα γυαλιά. Το σ΄αγαπώ του προδότη είναι ένα απέραντο ψέμα πικρά σερβιρισμένο σε βρώμικο τάσι. Και το αντίο του μόνου είναι μιά ραγισμένη ρεβάνς ένα βήμα στο φως, αυτό του Οκτώβρη μας που παίζει με τα συννεφάκια του χειμώνα Το αντίο του μόνου και ποτέ προδομένου είναι γεμάτο γέλιο και θέληση αλήθεια και προσευχή να είναι καλά ότι φεύγει και να είναι καλύτερα ότι έρχεται. Το σ΄αγαπώ του προδότη είναι ένα παράθυρο ανοιχτό στο χάος το σ΄αγαπώ του πιστού είναι το χέρι του Θεού σε δακρυσμένα μάτια. Είναι το φιλί της ζωής σε ένα καθαρό φιλότιμο στόμα είναι η ίδια η καλημέρα του χρόνου του χειμώνα που χαράζει των γιορτών που σιμώνουν. Το σ΄αγαπώ του πιστού το ζηλεύουν οι πάντες ακόμα και ο ΙΟΥΔΑΣ δακρύζει μπροστά σε αυτό. Κι ας μην το λέει... Το σ΄αγαπώ το ψεύτικο το λερωμένο πέτα το κάτω μην το πατήσεις προσπέρνα το κι αγάπα την αλήθεια όχι αυτήν που πονά κι επιβιώνει αυτή που ανασαίνει και λυτρώνει. Σας αγαπώ όλους. pixeldream οι δράκοι ανασαίνουν και κρατούν καλά. Δυναμώνουν. Είχες δίκιο. ΄Ενα ευχαριστώ ΣΕ ΕΣΕΝΑ, θα είναι ένας κόκκος άμμου μέσα στη φωτιά του σύμπαντος. Φτάνει; .. ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ amalia
pixeldream ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 1606 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/10/2005, 20:39:17 ΄Ενας στίχος από την Αφροδίτη -να είναι καλά- ο pixeldream... Δεν ξέρω ή μάλλον δεν θυμάμαι, αν ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα, γνωρίζω απλά, πως απορρίφθηκε αγέρωχα. ΄Οταν ο Ιούδας σου χτυπήσει την πόρτα άνοιξέ του... Μα μη του δώσεις ποτέ κλειδιά να μπει... Δώσε του δροσερό νερό ζεστό ψωμί καθαρό φαγητό κόκκινο κρασί, δροσιά στα χείλη δώσε του, μοίρασέ του καθαρό αγέρα άνοιξε το παράθυρο είναι όμορφος ο Οκτώβρης... Δώσε του ακόμα κι ένα ξυράφι να ξυριστεί, σαπούνι να πλυθεί ζεστό νερό ρούχα να αλλάξει κι ένα χαμόγελο, αφού έτσι έχεις μάθει. Ασε τον να νοιώσει κήρυκας απαστραπτόντων θρόνων, κι ας λιμνάζει μόνος κάτω από ασύμφορων ήλιων την πλάνη. ΄Ασε τον να κρυφτεί αδιάφορα πίσω από τα φώτα της σελήνης σαν πάρει να βραδιάσει. Μη συγκινηθείς από το κλάμα του όμως. Μην του πεις πως σε αναστήσαν τυραννισμένων κραυγές μη του πεις πως εκείνον τον αποτελμάτισαν μπόρες... Δώσε του τη δύναμη να κρατηθεί, μα αν σου μιλήσει γιά αγάπη μην τον ακούσεις... [ΠΟΤΕ]... Κλείσε τα αυτιά και ταξίδεψε σε άλλες θάλασσες. Δώσε του αργύρια πολλά αργύρια, μπορεί έτσι να μην προδώσει αυτούς που τον αγάπησαν, μπορεί να μην προδώσει τον ίδιο του τον εαυτό, μπορεί να μην προδώσει τον Χριστό του, να μην τον σταυρώσει ξανά άλλη μιά φορά. Κι αν τον νοιώσεις να θέλει αυτός και τα λάθη του να κρεμαστούν σε ένα δέντρο μην τον αφήσεις να το κάνει. Κόψε όπως έκανα εγώ το δέντρο και τα κλαδιά μην αφαιρέσει το χρώμα της ζωής του. Θαμπό ή όχι δεν μετρά, η ζωή αξίζει γιά τους καλούς και τους κακούς. Ας τον ελεύθερο να ζήσει πέρα μακριά από εσένα όμως. Σώσε του τη ζωή και φύγε. ΄Ισως έτσι μάθει να αγαπάει κάποτε και να θάψει τα αργύρια της προδοσίας κάτω από το δέντρο που θα έθαβε τη ίδια τη ζωή του. Αν σου μιλήσει γιά αγάπη μην ακούς. Ταξίδεψε αργώ, και πάνω στην πλώρη σου δώσε στην ψυχή σου άλλους ήχους. Εναλλάσσονται τ΄άστρα, οι προσδοκίες του χθες θαφτήκαν πριν χρόνια γιά δαύτον. Κάποιες ψυχές ακόμα νωθρές καλωσορίζουν το άδικο. Κλαίνε τα αιμάσσοντα όνειρα. Κράτα τον ορίζοντα το ρίγος της θαλάσσης και διώξε τον. ΄Ακου τον παφλασμό της καρίνας σου, δραπέτευσε κι άστον στις χασμωδίες των ωδών. Το στίγμα φάνηκε. Είναι μιά στάλα νυχτιά στο πηγάδι του χάους. Αν ο Ιούδας σου χτυπήσει την πόρτα μετανοιωμένος δώσε του ένα χαμόγελο φιλοξενίας, και διώξε τον, χορτάτο από φαγητό, φρεσκοξυρισμένο με ανθρώπινη όψη... Ακουμπισμένος στο άρμπουρο, βαμμένος με αλμύρα ίσως καταλαγιάσει.Στους τύπους των ήλων υπάρχουν απαντήσεις. σαν έρθει η ώρα γιά των ασώτων τη κρίση. Ασε τον να κραυγάσει ίσως δεν προσδοκεί πιά τον παράδεισο. ΄Εμαθε να ζει με τους κολασμένους. ΄Αφησέ τον να φύγει. Κραδαίνοντας την αντίστροφη μέτρηση των καιρών. Κάποιους ο θεός των ονείρων τους απίθωσε στον πυθμένα του βάλτου. Αν ο Ιούδας σου χτυπήσει την πόρτα μετανοιωμένος δώσε του φως κι άσε τον να φύγει. Μπορεί να φιλούσε κάποτε υπέροχα, αλλά είναι σκληρό να απορρίπτεται εκ των υστέρων έτσι αγέρωχα. Και ζήσε. Χίλια χρώματα ορίζει η φύση χίλια αρώματα αγγίζουν το λευκό. Ζωή ονείρου μέσα στα κύματα. ΄Ηρθες; Φύγε... Καληνύχτα... .. ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ amalia
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/10/2005, 22:36:32 ...Έρχονται φτερωτά πλάσματα να ανατρέξουν στο λογισμό οι παλιές σεπτές μορφές , διάφανες λέξεις ,σε απόρθητα φρούρια ,δεσμώτες του νου . Μια απέλπιδα προσπάθεια Απελευθέρωσης, έσεισε το απροσδόκητο Μαχη με το χρόνο , με τις στιγμές Σώματα σε ίλιγγο και παραζάλη Μεθυστικές αρμονίες Ηλιοτρόπια … ΘΥΜΙΣΕΣ mat... Γιατι τώρα??
pixeldream ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 1606 Μηνύματα	Απεστάλη: 30/10/2005, 02:27:11 See these eyes so red Red like jungle burning bright Those who feel me near Pull the blinds and change their minds It’s been so long Still this pulsing night A plague I call a heartbeat Just be still with me But it wouldn’t believe what I’ve been thru You’ve been so long Well it’s been so long And I’ve been putting out the fire with gasoline Putting out the fire With gasoline ..