| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
pixeldream
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
1606 Μηνύματα |
 Απεστάλη: 30/10/2005, 02:30:39
ΒΑΛΕ ΦΩΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΩΣ ΘΑ ΦΩΤΙΣΟΥΝ ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ. ..
|
matmat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
319 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/10/2005, 13:17:47
...Μια Rock μπαλάντα
μ’ έφερε μπροστα
Στον αβλέμονα
Να βυθιστώ θέλησα
Πάλι μαζί της
Στην ατέκμαρτη αγάπη
Να αφεθώ στο χάδι .
Των σπειρογράφων
ο μαγικός χορός
παροξυσμός ερωτικός .
Φλερτάρει με το ρεύμα
ο ιππόκαμπος
και διαγράφει τοξοειδής
τροχιές γύρω από τη σμέρνα . Ο βράχος που καρτερικά
Υπομένει το χτύπημα στη ρίζα
Από το άγριο κύμα
Και το φτερούγισμα
Του γλάρου που φεύγει μακριά… Του Γλάρου που δεν θα ταξιδέψει
Ποτέ με το Δελφίνι…
mat...
Γιατι τώρα?? |
pixeldream
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
1606 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/10/2005, 16:33:27
΄Ενας στίχος της Αφροδίτης.
Ευχαριστώ γιά τον κωδικό pixeldream.
Και τους υπολοίπους σεβαστούς συντονιστές γιά την κατανόηση.
Ενεργοποιείστε με πιά...
Μου λείψατε τόσο...[Αν ο κόσμος ήταν πραγματικά θαυμάσιος
κανείς δεν θα ερχόταν στη ζωή κλαίγοντας...] [Εσύ...]
Αφιερωμένο στον έναν, αλλά και σε όλους όσους κλείνουν τα μάτια στις πραγματικές αγάπες,
και σκορπίζονται σε κάλπικες... Κύτταξε γύρω σου τη λάμψη
κι άσε το όνειρο να κάψει
ότι μεθούσε, ντύσε με φλόγα την ψυχή σου
κάθε πικρή ανάμνησή σου
που σε πονούσε... Φωτοβολίδα στην ομίχλη
ένα παράπονο σε δίχτυ
φυλακισμένο, άσε το αύριο στην τύχη
γίναν μπαλάντες όλοι οι ήχοι
το φως σβησμένο... Φωτοβολίδα μες τη νύχτα
μη μου μιλάς πλέον γιά ήττα
έχει πεθάνει ειν΄η απόλαυση μιά γεύση
που αν τη ζήσεις θα σ΄αρέσει
θα σε τρελλάνει... Βλέπε άγγιζε με, με το είναι
στηρίξου πάνω μου και μείνε
δεν θέλει κόπο ξέχνα ανταλλάγματα και ψέμα
μπες στο κορμί μου και στο αίμα
ξέρεις τον τρόπο... Πες ότι είμαι οξυγόνο
εσύ ξεδίψασμα στον πόνο
κράτα με τώρα, τόσο καιρό δεν σ΄είχα νιώσει
είχα το βλέμμα σου προδώσει
σε λάθος χρόνο. ΄Ασε με να επανορθώσω
δέξου με πάλι να βουρκώσω
σβήνω όλα τ΄άλλα μήνες μιλάς με τη σιωπή σου
κι εγώ δεν ήπια την ορμή σου
δακρύων στάλα. Συχώρεσέ με που δεν είδα
ήσουν ο άντρας κι η ελπίδα
φωτιά στα σπλάχνα σκορπίστηκα σε λάθος φάσεις
είδα δαιμόνων παραστάσεις
κι εσύ ούτε άχνα. Τώρα σε θέλω σαν ανάσα
λατρεύω τη φωνή τη μπάσα
το άγγιγμά σου κι ας μην το ένιωσα ακόμα
φιλί,πνοή μέσα στο στόμα
ειν΄η ματιά σου. ***Μην πάψετε ποτέ να γελάτε,
το γέλιο σημαίνει πως έχετε ακόμα συναισθήματα. ***Μην κλάψετε ποτέ ξανά.
Κυττάξτε προς τον ήλιο και θυμηθείτε
ότι κάπου κάποιοι σας αγαπούν
σας σκέφτονται
και ζητούν τι άλλο;
Το χαμόγελό σας... ΑΥΤΟ... .. ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
amalia |
galadriel
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
3264 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/10/2005, 18:36:36
Οι ελεύθεροι κι ωραίοι
Νταλάρας Γιώργος
.
.
.
Oι φίλοι που ’χω χάσει και δεν κυκλοφορούν
ουρανούς παλιούς φορούν και στο πε- και στο περιθώριο ζουν
Πληρώσαν τα όνειρά τους και πάντα μετρητοίς
τους πληρώσαμε και μείς για να μεί- για να μείνουν αφανείς
.
.
Oι ελε-, οι ελεύθεροι κι ωραίοι
ζουν σε κά-, ζουν σε κάποιες φυλακές
Mεσ’ τα τείχη που ’χει χτίσει, ο καθένας για να ζήσει
τις μεγά-, τις μεγάλες του στιγμές
.
.
Eγώ δεν είχα τύχη, να ζήσω μαγικά
με δυο ψίχουλα πικρά, ζούσα χρό-, ζούσα χρόνια στη σκιά
Γυρνούσα διψασμένος και βράδυαζε νωρίς
και σταγόνες της βροχής, είν’ αυτά, είν’ αυτά που θα μου πεις
πίνω στην υγειά μας και την σπάνια (ομολογουμένως) ομορφιά μας!
(που έλεγε κι ο λύκος καλή του ώρα όπου κι αν βρίσκεται)
G.
 bitch and bites |
matmat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
319 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/10/2005, 21:40:00
...Τη διάφανη γυάλινη καρδιά μου
Θέλω στα χέρια σου να αφήσω
Να λιώσω στων φιλιών σου
την καυτή τη λάβα
να σε λατρέψω σα θεά
στων αστεριών την αιωνιότητα
κι όταν ντυθεί η μέρα με το βλέμμα σου
χαμένος στα απύθμενα βάθη
να βρεθώ μιας άδολης αγάπης
...
mat...
Γιατι τώρα?? |
OtepArt
Νέο Μέλος
10 Μηνύματα |
Απεστάλη: 31/10/2005, 02:31:36
'Love, just don't stare'
He used to say to me
every Sunday morning
The spider in the window
The angel in the pool
The old man takes the poison
Now the widow makes the rules'So speak, I'm right here'
She used to say to me
not a word, not a word
Judas on the ceiling
the Devil in my bed
I guess Easter's never coming
So I'll just wait inside my head Like a scream but sort of silent
living off my nightmares Voices repeating me
'Feeling threatened?
We reflect your hopes and fears.'
Voices discussing me
'Others steal your thoughts
they're not confined
within your mind.' Thought disorder
Dream control
Now they read my mind on the radio
But where was the Garden of Eden? I feel elated
I feel depressed
Sex is death, Death is sex
Says it right here on my Crucifix Like a scream but sort of silent
living off my nightmares Voices protecting me
'Good behavior
brings the Savior
to his knees.'
Voices rejecting me
'Others steal your thoughts
they're not confined
to your own mind.' "I don't wanna be here, 'cause of my
suffering, 'cause of my illness.
Only love is worth having, only
love is what matters, loving every
people on equal terms. "
"You've got to know who you're
dealin' with because, like a stranger,
a-heh, just might come in through
here with a gun... and then, what
would you do? (Heh.)"
"Everything is immaterial..."
"'n' you know that reality is immaterial."
"This is not reality..." I'm kneeling on the floor
staring at the wall
like the spider in the window
I wish that I could speak
Is there fantasy in refuge?
God in politicians?
Should I turn on my religion?
These demons in my head tell me to I'm lying here in bed
Swear my skin is inside out
Just another Sunday morning Seen my diary on the newsstand
Seems we've lost the truth to quicksand
It's a shame no one is praying
'Cause these voices in my head
keep saying... 'Love, just don't stare.'
'Reveal the Word when you're
supposed to'
Withdrawn and introverted
Infectiously perverted
'Being laughed at and confused
keeps us pleasantly amused
enough to stay.' Maybe I'm just Cassandra fleeting
Twentieth century Icon bleeding
Willing to risk Salvation
to escape from isolation I'm witness to redemption
heard you speak but never listened
Can you rid me of my secrets?
Deliver us from Darkness? Voices repeating me
'Feeling threatened?
We reflect your hopes and fears.'
Voices discussing me
Don't expect your own Messiah
This netherworld which you desire
is only in your mind.
Voices-Dream Theater
|
Atva
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
153 Μηνύματα |
Απεστάλη: 31/10/2005, 16:13:21
Once upon a midnight dreary, while I pondered, weak and weary,
Over many a quaint and curious volume of forgotten lore,
While I nodded, nearly napping, suddenly there came a tapping,
As of someone gently rapping, rapping at my chamber door.
Tis some visitor," I muttered, "tapping at my chamber door;
Only this, and nothing more."
Ah, distinctly I remember, it was in the bleak December,
And each separate dying ember wrought its ghost upon the floor.
Eagerly I wished the morrow; vainly I had sought to borrow
From my books surcease of sorrow, sorrow for the lost Lenore,
For the rare and radiant maiden whom the angels name Lenore,
Nameless here for evermore.
And the silken sad uncertain rustling of each purple curtain
Thrilled me - filled me with fantastic terrors never felt before;
So that now, to still the beating of my heart, I stood repeating,
'Tis some visitor entreating entrance at my chamber door,
Some late visitor entreating entrance at my chamber door.
This is it, and nothing more."
Presently my soul grew stronger; hesitating then no longer,
"Sir," said I, "or madam, truly your forgiveness I implore;
But the fact is, I was napping, and so gently you came rapping,
And so faintly you came tapping, tapping at my chamber door,
That I scarce was sure I heard you." Here I opened wide the door;
Darkness there, and nothing more.
Deep into the darkness peering, long I stood there, wondering, fearing,
Doubting, dreaming dreams no mortals ever dared to dream before;
But the silence was unbroken, and the stillness gave no token,
And the only word there spoken was the whispered word, "Lenore?",
This I whispered, and an echo murmured back the word, "Lenore!"
Merely this, and nothing more.
Back into the chamber turning, all my soul within me burning,
Soon again I heard a tapping, something louder than before,
"Surely," said I, "surely, that is something at my window lattice.
Let me see, then, what thereat is, and this mystery explore.
Let my heart be still a moment, and this mystery explore.
'Tis the wind, and nothing more."
Open here I flung the shutter, when, with many a flirt and flutter,
In there stepped a stately raven, of the saintly days of yore.
Not the least obeisance made he; not a minute stopped or stayed he;
But with mien of lord or lady, perched above my chamber door.
Perched upon a bust of Pallas, just above my chamber door,
Perched, and sat, and nothing more.
Then this ebony bird beguiling my sad fancy into smiling,
By the grave and stern decorum of the countenance it wore,
"Though thy crest be shorn and shaven thou," I said, "art sure no craven,
Ghastly, grim, and ancient raven, wandering from the nightly shore.
Tell me what the lordly name is on the Night's Plutonian shore."
Quoth the raven, "Nevermore."
Much I marveled this ungainly fowl to hear discourse so plainly,
Though its answer little meaning, little relevancy bore;
For we cannot help agreeing that no living human being
Ever yet was blessed with seeing bird above his chamber door,
Bird or beast upon the sculptured bust above his chamber door,
With such name as "Nevermore."
But the raven, sitting lonely on that placid bust, spoke only
That one word, as if his soul in that one word he did outpour.
Nothing further then he uttered; not a feather then he fluttered;
Till I scarcely more than muttered, "Other friends have flown before;
On the morrow he will leave me, as my hopes have flown before."
Then the bird said, Nevermore."
Startled at the stillness broken by reply so aptly spoken,
"Doubtless," said I, "what it utters is its only stock and store,
Caught from some unhappy master, whom unmerciful disaster
Followed fast and followed faster, till his songs one burden bore,-
Till the dirges of his hope that melancholy burden bore
Of "Never-nevermore."
But the raven still beguiling all my fancy into smiling,
Straight I wheeled a cushioned seat in front of bird and bust and door;
Then, upon the velvet sinking, I betook myself to linking
Fancy unto fancy, thinking what this ominous bird of yore,
What this grim, ungainly, ghastly, gaunt, and ominous bird of yore
Meant in croaking, "Nevermore."
Thus I sat engaged in guessing, but no syllable expressing
To the fowl, whose fiery eyes now burned into my bosom's core;
This and more I sat divining, with my head at ease reclining
On the cushion's velvet lining that the lamplight gloated o'er,
But whose velvet violet lining with the lamplight gloating o'er
She shall press, ah, nevermore!
Then, methought, the air grew denser, perfumed from an unseen censer
Swung by seraphim whose footfalls tinkled on the tufted floor.
"Wretch," I cried, "thy God hath lent thee- by these angels he hath sent thee-
Respite- respite and nepenthe from thy memories of Lenore!
Quaff, O quaff this kind nepenthe, and forget this lost Lenore!"
Quoth the raven, "Nevermore!"
"Prophet!" said I, "thing of evil! Prophet still, if bird or devil!
Whether tempter sent, or whether tempest tossed thee here ashore,
Desolate, yet all undaunted, on this desert land enchanted-
On this home by horror haunted- tell me truly, I implore:
Is there- is there balm in Gilead? Tell me- tell me, I implore!"
Quoth the raven, "Nevermore."
"Prophet!" said I, "thing of evil! Prophet still, if bird or devil!
By that heaven that bends above us- by that God we both adore-
Tell this soul with sorrow laden, if, within the distant Aidenn,
It shall clasp a sainted maiden, whom the angels name Lenore-
Clasp a rare and radiant maiden, whom the angels name Lenore?
Quoth the raven, "Nevermore."
"Be that word our sign of parting, bird or fiend!' I shrieked, upstarting-
"Get thee back into the tempest and the Night's Plutonian shore!
Leave no black plume as a token of that lie thy soul hath spoken!
Leave my loneliness unbroken! -- quit the bust above my door!
Take thy beak from out my heart, and take thy form from off my door!"
Quoth the raven, "Nevermore."
And the raven, never flitting, still is sitting, still is sitting
On the pallid bust of Pallas just above my chamber door;
And his eyes have all the seeming of a demon's that is dreaming.
And the lamplight o'er him streaming throws the shadow on the floor;
And my soul from out that shadow that lies floating on the floor
Shall be lifted- nevermore! E.A.Poe: The Raven 
"Κονξ Ομ Παξ"
|
matmat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
319 Μηνύματα |
Απεστάλη: 31/10/2005, 19:17:53
...Ποια αγάπη είναι αυτή
Που σα θύελλα λυσσομανά
Τον ταραγμένο λογισμό
Ποια μορφή θεϊκή έρχεται
Και χτυπά τις μυστικές χορδές
Της Απολλώνιας λύρας
Η μούσα , η λάγνα φωνή
Ο οίνος ο μεθυστικός
Μια προσφορά από θεούς
Αβέβηλους σε έναν μικρό θνητό... mat...
Γιατι τώρα?? |
matmat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
319 Μηνύματα |
Απεστάλη: 31/10/2005, 19:27:06
...Νεφοσκεπής ουράνιο στερέωμα
νυχτερινός παροξυσμός λογισμών
χέρια που καίνε
μάτια που κλαίνε
Φιλία που χύνονται
σε κορμιά λιωμένα
Φλόγες του πάθους
λόγια του ανέμου
σιωπηλές σκιές
διαγράφουν τόξα
ψάχνουν φαρέτρες
τα βέλη του έρωτα
να εξαπολύσουν...
mat...
Γιατι τώρα?? |
ΚΑΡΔΙΑ
Νέο Μέλος
Greece
7 Μηνύματα |
Απεστάλη: 01/11/2005, 05:03:25
ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙ'ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΞΕΧΕΙΛΙΖΟΥΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ,ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΓΡΑΨΩ ΤΟ <<ΠΩΣ>> ΣΕ ΦΩΝΑΖΩ ΣΤΟΝ ΑΔΕΙΟ ΜΟΥ ΚΟΣΜΟ!
ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΦΩΝΑΖΩ ΑΚΟΜΑ <<ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ>> ΚΑΙ ΑΣ ΓΕΜΙΖΕΙ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΜΟΥ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΦΟΡΕΣ...
ΦΟΒΑΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΕΙ,ΚΛΕΙΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ,ΣΦΙΓΓΩ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΟΤΑΝ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙ ΤΩΡΑ..
ΚΡΑΤΙΕΜΑΙ ΣΕ ΜΑΙ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ,ΠΡΟΣΜΕΝΟΝΤΑΣ ΑΚΟΜΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΠΡΟΤΟΥ ΞΕΓΡΑΨΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ...MARILYNLENA |
ΚΑΡΔΙΑ
Νέο Μέλος
Greece
7 Μηνύματα |
Απεστάλη: 01/11/2005, 05:09:16
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΕΝΕΙΣ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ ΙΣΚΙΟΣ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ...
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΣΒΗΝΕΙΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΥΣΗ..
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΖΗΤΑΜΕ ΚΛΕΜΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΓΕΜΑΤΕΣ ΑΓΧΟΣ??
ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ''ΠΝΙΓΟΥΜΕ'' ΚΑΘΕ ΜΑΤΙΑ Σ'ΕΝΑ ΑΟΡΑΤΟ ΔΑΚΡΥ?
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ.........????????
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΠΕΦΤΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ Σ'ΕΝΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ: <<Γ Ι Α Τ Ι>> ?MARILYNLENA |
pixeldream
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
1606 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/11/2005, 03:38:59
Amour Amour
Everyone just wants to tame you
Amour Amour in the end
caught between your teethLove is a wild animal
You fall into its trap
It stares into your eyes
Spellbound when its gaze hits you Please please give me poison .. |
nst
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2538 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/11/2005, 09:04:43
quote:
Please please give me poison
Ωχ Χμ Γκρρ!!!
Το πιο εύκολο.... Μπορείς να πάρεις οτι θέλεις, όλα τα άλλα θα είναι δικά σου, όμως μετά... Αραγε ξέρεις τι δόσεις πρέπει να πάρεις?
|
nst
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2538 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/11/2005, 09:12:07
Out of the blue came a kill-crazy crew
Whose motto was stomp on the weak
With bones in their hair
They was hungry as bears
And their leader was King of the freaks
They was... Space Pirates
The lowest scum of the yellow sun
They was... Space Pirates
Sack a galaxy just for fun
(fire away)
Well now, out of the blue came this wolf pack who knew
That the name of the game was to hate
Perverts and pimps followed one-legged gimps
They was bow legged bastards of fate
They was... Space Pirates
Skulls lie white on the martian sands
They was... Space Pirates
Empires ransom in their hands
(people were scared)
Out of the blue came this mind-blowing zoo
A collection of mutated crud
Death on their hips
There was foam on their lips
And behind them a shadow of blood
They was... Space Pirates
Broken bodies and twisted minds
They was... Space Pirates
Screaming nightmares left behind
Out of the blue came a kill-crazy crew
Whose motto was stomp on the weak
Bones in their hair
They was hungry as bears
And their leader was King of the freaks
They was... Space Pirates
The lowest scum of the yellow sun
They was... Space Pirates
Sack a galaxy just for funSpace Pirates
Alice Cooper |
matmat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
319 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/11/2005, 09:29:08
Η ανεράιδα Χαΐνηδες Μιάν ανεράιδα αγάπησα μιά νύχτα στ' όνειρό μου
και ξύπνησα και βρέθηκε η κόρη στο πλευρό μου Είχε δυό χείλια βυσσινιά, μαλλιά σαν το μετάξι
κι επαρακάλουν τ' όνειρο μιά ζήση να βαστάξει Ποιός την είδε την αγάπη πού 'χα μιά φορά
Σύννεφο θαρρώ πως είναι στην ανατολή
κι ώρες ώρες ψιχαλίζει, γιά να μου μιλεί Κι όπως επέφταν τα μαλλιά στα φιλντισένια στήθια
τη ρώτησα αν ήτανε όνειρο ή αλήθεια Γέλασ' η κόρη κι έφυγε τη νύχτα στο σκοτάδι
κι άδικα την περίμενα ξάγρυπνος κάθε βράδυ Ποιός την είδε την αγάπη πού 'χα μιά φορά
Εγινε δεντρί κι αέρι κι απ' τα δυό φωνή
και κακή πληγή που κάθε βράδυ με πονεί Τίνος να πω τον πόνο μου και ποιός να το πιστέψει
πως τ' όνειρο μιάς χαραυγής μου μάτωσε τη σκέψη Μού 'πε μιά μάισσα, της καρδιάς που γιάτρευε τον πόνο
πως ξωτικά υπάρχουνε σαν τα πιστεύεις μόνο Ποιός την είδε την αγάπη πού 'χα μιά φορά
Το στρατί στρατί θα πάρω και φιλώ σταυρό
όνειρό μου και αλήθεια θά 'ρθω να σε βρώ
Γιατι τώρα?? |
matmat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
319 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/11/2005, 12:47:45
Τέλλος 'Αγρας
Άναυλα Eφύγαν…
Άναυλα εφύγαν τα πουλιά...
κ' εγώ τα χέρια βάνω
στα Περασμένα –σα φωλιά
κούφια, που εφύγαν τα πουλιά–
να ζεσταθούν απάνω. Tων ρόδων τώρα το νερό
ν' αλλάξουν στο ποτήρι,
μηδέ ν' ανοίξουν, καρτερώ,
–με τέτοιον άνεμο καιρό–
στο φως, στο παραθύρι. Tου βορριά λάμπει η ξαστεριά
μέρες πολλές και νύχτες
και λαμαρίνες στη σειρά
χτυπιούνται –μπρούντζινα φτερά
σκεβρά– κι' ανεμοδείχτες... Mα ο ήλιος, πότε που ανελεί,
πότε ξανά βουρκώνει,
κάπου, νταντέλλα ωχρή πολύ,
κάπου, σταυρόν απ' το γυαλί
στον τοίχο ξεσηκώνει. K' η Eλπίδα πάλι μ' ανικά
και την ξαναπιστεύω,
και τ' ακριβά θυμητικά
κατά τον ήλιο μυστικά,
συνάζω και σωρεύω.
.
Γιατι τώρα?? |
Nemesi
Μέλος 3ης Βαθμίδας
651 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/11/2005, 13:27:50
quote:
quote:
Please please give me poison
Ωχ Χμ Γκρρ!!!
Το πιο εύκολο.... Μπορείς να πάρεις οτι θέλεις, όλα τα άλλα θα είναι δικά σου, όμως μετά... Αραγε ξέρεις τι δόσεις πρέπει να πάρεις?
χμ, καλή μου nst, μήπως πρέπει να τον βοηθήσουμε? Να του πούμε τη σωστή δόση ίσως? χιχιχιχχι  "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them" |
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
185 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/11/2005, 20:19:12
Σε αυτό το φόρουμ είμαι περισσότερο για να σας διαβάζω παρά για να γράφω, Θεωρώ το επίπεδο όλων σας υψηλό και μάλιστα από πολλές απόψεις, έχετε τόσα πολλά και ωραία να δώσετε στον άλλον .
Ξέρετε μπαίνοντας αυτές τις μέρες συνειδητοποίησα πως μου λείπει η ΑΦΡΟΔΙΤΗ πού είναι τα ποιήματα της με εκείνη την κόκκινη φλογερή εικόνα η ζεστασιά της η ευαισθησία της η καλοσύνη της και να είμαι εδώ τώρα για να πάρω την δόση μου.
Λοιπόν κάπου διάβασα πως θέλει να τις αφιερώνουμε ένα στίχο κάθε βράδυ μέχρι να γυρίσει η επιθυμία σας διαταγή μου κυρία μου.
RAIN DOGS
TOM WAITS
Inside a broken clock
splashing the wine
with all the rain dogs
taxi , we'd rather walk .
Huddle a doorway with the Rain Dogs
For i am a Rain Dog too. Oh, how we danced and we swallowed the night
for it was all ripe for dreaming
Oh, how we danced away
all of the lights
we ' ve always been out of our minds the rum pours strong and thin
beat outthe dustman
with the Rain Dogs
for i am a Rain Dog, too. Oh, how we danced with the
rose of Tralee
her long hair black as a raven
Oh, how we danced and you
whispered to me
You' ll never be going back home,
You' ll never going back home.
|
nst
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2538 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/11/2005, 01:07:07
Nemesis τι να σου πω!!!
Ο καθένας μας θα πάρει τα μαθήματα που πρέπει. Νόμος του σύμπαντος. Να τα αποφύγουμε δεν γίνεται.
Ολοι μας θα μάθουμε .... Ας το ευχαριστηθούμε λοιπόν. |
Nemesi
Μέλος 3ης Βαθμίδας
651 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/11/2005, 11:49:03
quote:
Nemesis τι να σου πω!!!
Ο καθένας μας θα πάρει τα μαθήματα που πρέπει. Νόμος του σύμπαντος. Να τα αποφύγουμε δεν γίνεται.
Ολοι μας θα μάθουμε .... Ας το ευχαριστηθούμε λοιπόν.
Και πάλι με κάλυψες πλήρως καλή μου nst Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!καλημέρα"Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them" |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/11/2005, 10:08:22
KΑΛΗΜΕΡΑ ΝΕΜΕSI NST Τριανταφυλλιά ευχαριστώ γιά όλα.
Αφιερωμένο στον PIXELDREAM.
Κατέχεις τη μαγική θεουργία.
Το γέρμα του έρωτα εμψυχώνει, μυροβόλο το γιασεμί
πυρπολεί τον αιθέρα
αγκαλιάζοντάς το θρόισμα των ψυχών.
Η αγάπη γιά ζωή, με λυτρώνει κι εσύ,
π΄έγινες ένα μισόκλειστο ρόδο
λίγο πριν το άνοιγμά σου
μεθώ στο άγγιγμά σου
στην ανταύγεια του φωτός σου.
΄Ενας ακαθόριστος ψίθυρος η ανάσα σου...
Αποτύπωμα της έκφρασής μου σονάτα και όνειρο
κυματισμός η αγάπη σου αναζητητή της αιωνιότητας
της αρμονίας των
άφθραρτων πραγμάτων.
Σπινθηρίσματα ηδονών γίνομαι πλούσια λοιπόν
σε ένα ολόγιομο συναίσθημα
πλάι σου
κουβέντιασες κι απόψε με το φεγγάρι
κι έστειλες μήνυμα
στον εκστατικό θόλο του πάθους
νύχτα ασχημάτιστη αποτύπωμα λαμπρότητας. 
ΖΩΗ...
΄Ολα είναι αλλιώς επαναλάμποντας.ΑΦΡΟΔΙΤΗ.Ε.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω... |
Nemesi
Μέλος 3ης Βαθμίδας
651 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/11/2005, 11:04:33
Καλώς μας ξανάρθες Αφροδίτη
Μια όμορφη καλημέρα σε όλους "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them" |
nst
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2538 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/11/2005, 17:17:40
Αν μ' αγαπάς
θα κλέψω χρώμα της φωτιάς και λευκό πανί
οι δυο μαζί να ζωγραφίσουμε ξανά τη ζωή
Αν μ' αγαπάς
δεν θα 'χει γκρίζο πουθενά να κοιτάς.
Θα με κρατάς και σε λιμάνια γιορτινά θα με πας Μα αν όλα αυτά
που μοιάζουν όνειρα τρελά γίνουν μια κραυγή
αν όλα αυτά κι ό,τι κι αν έχω φανταστεί δε θα 'ρθει θα 'ναι χαμός θα σκοτεινιάσει όλο το φως θα σβηστεί
ίσως γιατί για μένα ο κόσμος είσ' εσύ μόνο εσύ Αν μ' αγαπάς
δε θα 'χει σύνορα για μας ούτε μοναξιά
με το βοριά και με τ' αστέρια της νυχτιάς συντροφιά Αν μ' αγαπάς
με λόγια μόνο της καρδιάς θα μιλάς
θα με κρατάς και σε λιμάνια γιορτινά θα με πας Αν μ' αγαπάς
δεν θα 'χει γκρίζο πουθενά να κοιτάς
θα με κρατάς και σε λιμάνια γιορτινά θα με πας Αν μ' αγαπάς
θα κλέψω χρώμα της φωτιάς μόνο αν μ' αγαπάς Αν μ' αγαπάς
δεν θα 'χει σύνορα για μας μόνο αν μ' αγαπάς
Για όλους μας
|
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/11/2005, 10:46:28
Τρυφερό, να μη σε αφήνουν να σκοντάφτεις στην ζωή,
πόσο μάλλον να σε προσέχουν και να μην πέσεις.
Θέλει δύναμη. Να σου παίρνουν από το βλέμμα την κρυμμένη συννεφιά. Και να σε οδηγούν εκεί που θέλεις που πρέπει και που λυτρώνεσαι. Μεμιάς.
Μη με αφήνεις... Μη με αφήνεις να σκοντάφτω σε ελπίδες που βουλιάζουν.
Ανεπίδοτες.
Βλέπω την δικαιοσύνη την ειρήνη την ευδαιμονία την γενναιότητα την ενέργεια την καλοσύνη και την ανθρωπιά. Μισώ τη
χυδαιότητα που μάχεται την ευγένεια της καρδιάς, μισώ την προδοσία που πατά τη δύναμη ψυχής και το περίσσευμα, την μικρότητα που σπάει τη μεγαλοθυμία. Κρατάς
ναι, την φωταυγή ασπίδα του Διός αστραπές νικηφόρων στεμμάτων.
Οραματισμός
διαπιστώσεις ψυχικοί κραδασμοί
εξάρσεις
καταβυθίσεις σε νυχτερινή γραφή.
Αφέθηκα στη νύχτα στο τραγούδι του χρησμού
στ΄ασπράδι των μικρών Κυκλάδων της προσμονής σου.
Ακατάβλητος οίστρος
ανθίζει ο φεγγίτης απόψε στην αλληλουχία
καυτών ηφαιστείων.
Εξήγησέ μου
τα λόγια της σιωπής.
Μα τι λέω;
Αυτό κάνεις μήνες αιώνες τώρα.
Εγώ δε καταλάβαινα.
Θα με συγχωρέσεις.
Το ξέρω.
Οι τυφλοί δεν βλέπουν.
Μέχρις ότου...
Μου ζήτησες μιά αγκαλιά
και σου έδωσα τον κόσμο όλο.
Και γι΄αυτό απορείς; Τώρα είδα... ΑΦΡΟΔΙΤΗ.Ε.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω... Edited by - ΑΦΡΟΔΙΤΗ on 05/11/2005 10:47:31 |
semina
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
631 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/11/2005, 19:22:10
Όλα είν' ένα ψέμα πικρό
Ψεύτρα ζωή, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
Σπίτια, έπιπλα, ρούχα, λεφτά
Φεύγουν οι άνθρωποι, μένουν αυτά
Πόσα ακόμα φεγγάρια θα δω
Ψεύτρα ζωή, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
που με βάζεις στο φως, στη σκιά
Πάνω στου έρωτα εγώ τη φωτιά
Ένα αυθαίρετο έχω στη χώρα των τρελών
Πεταλούδες εκτρέφω με αίμα παλιών καημών
Κι όλες φεύγουν χωρίς γυρισμό
Ψεύτρα ζωή, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
που με βάζεις στον ήλιο, στη γη
Πάνω στου έρωτα εγώ την πληγή
Το σταυρό μου, ας κάνω, που ζω
Ψεύτρα ζωή, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
Μα σε καίω σαν να 'σαι χαρτί
για δυο ματάκια, για ένα κορμί
Δε μου φτάνεις, για να τα χαρώ
Ψεύτρα ζωή, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
που με βάζεις στο φως, στη σκιά
Πάνω στου έρωτα εγώ τη φωτιά
Όλα είν' ένα ψέμα πικρό...
Κάποια μέρα θα φύγω κι εγώ
Ψεύτρα ζωή, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
Που με βάζεις στον ήλιο, στη γη
Πάνω στου έρωτα εγώ την πληγή
Το ποιο ομορφο κομμάτι..είναι και αληθινό!!Η ζωή είναι ο δισταγμός ανάμεσα στο θαυμαστικό και το ερωτηματικό.Σε περίπτωση αμφιβολίας υπάρχει η τελεία! |
6thThief
Νέο Μέλος
26 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/11/2005, 22:26:38
Στη φυλακή με κλείσανε
οι δυνατοί του κόσμου,
κι έσπασα πόρτες, κλειδωνιές,
να ‘ρθω σε σένα φως μου.Τα σίδερα λυγίσανε
από το βογκητό μου
και στέρεψαν για να διαβώ
κι οι ποταμοί του δρόμου. Deva
Edited by - 6thThief on 05/11/2005 22:28:48 |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/11/2005, 15:31:08
TO ΦΙΛΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΝΤΑ...ΣΤΟΝ ΕΝΑΝ...
ΤΟΝ ΑΠΟΛΥΤΟ... Το φιλί του δράκοντα είναι παράξενη αδιάβαστη ποίηση
απροσπέλαστη νιότη, καυτή, ενάντια στην διάσταση του χρόνου.
Αντανάκλαση στην αιωνιότητα διά μέσου του είναι.
Σε θέλω.
Κατηφόριζα στην οδό της απώλειας, με μισοσφαγμένα ιδανικά,
με κράτησες
τι απορείς;
Δεν θα σε προδώσω ποτέ.
Δεν θα το κάνω.
***
***
΄Αργησε ο καρπός να ωριμάσει, γουλιά γουλιά
αδειάζω τώρα το ποτήρι, βάλε κι άλλο κόκκινο κρασί
στο σύννεφο της νύχτας
στα πάθη μας
βουλιάζω
μνήμες ανεξίτηλες
αργές κινήσεις
η ευλογία του να σπέρνεις και να θερίζεις είναι εδώ.
Πόσα μου έμαθες...
***
***
Το φιλί του δράκοντα ηλιοκαμμένο τρυφερά μελωμένο
προσευχή θαλπωρής
απόσταγμα απ΄τους τριγμούς
των αιώνων
ονειρεύεται
ελπίζει
θυμάται
χαμογελά
αισθάνεται
φυλάει
προστατεύει
αναπνέει
χρωματίζει
εύχεται
ευλογεί.
Το φιλί του δράκοντα βάφει με αίμα τον ήλιο του ορίζοντα.
΄Ημουν ιερή άγνωστη γραφή που μόναζα στις κατακόμβες
μα
το μάτι του δράκοντα
στη λαίλαπα της ομίχλης
αποκρυπτογράφησε τα πάντα
κήρυκας κεραυνών
ρεμβάζοντας
στον βρυχηθμό του κορνιαχτού.
Το φιλί του δράκοντα
στους αστερισμούς της ύπαρξης
που χαμηλώνουν σπιθίζοντας.
Κύμα χρυσωμένο σε ζεστό βράχο
σημάδι Θεέ μου τρελλής ακατάπαυστης θαρραλέας φωτιάς
κι εγώ νησί
που αναδύθη
ανεξερεύνητο
ακόμα.
Η αλήθεια μου είσαι
περίσσια πλούσια
στη γαλήνη της επερχόμενης νύχτας.
Μη μου λες αν θα μείνω.
Δεν θα σε προδώσω ποτέ.
Κράτα με.
Στα μάτια του δράκοντά μου η απλησίαστη αφθαρσία του φωτός.
Τροφή στην πηγή της ζωής, όπου τα άσημα γίνονται δυνατά, θεριεύοντας και ξυπνώντας τα αγνά κι απείραχτα ένστικτα.
Εδώ είμαι. Γιατί κι εσύ πάντα ήσουν.
΄Ενας αγέρας που σκούπιζε το δάκρυ.
Εδώ είμαι.
Συγνώμη που δεν κατάλαβα.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ.Ε.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...
|
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/11/2005, 17:31:31
quote:
ΒΑΛΕ ΦΩΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΩΣ ΘΑ ΦΩΤΙΣΟΥΝ ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ. ..
Φώτιση απαντήσεων.Στο ακρωτήρι της χειμωνιάς
στο νυχτοπότηρο της λήθης,
στη βροχή της καλημέρας
στη μυστική λιακάδα του απόβραδου.
Απαντήσεις σαν καταιγίδες
να σπάνε σύνορα
και να μετριούνται οι λέξεις
χωρίς μεζούρα και ρολόι χειρός.
Ο αγέρας ληστής
θ΄αδράξει ξανά
τις αναθυμιάσεις της μνήμης.
Μοσχοβολιά στο φιλί
των απαντήσεων
ιχνογράφηση
μιάς παράξενης Κυριακής
στον καμβά της χαράς
κι ένα άγιο δισκοπότηρο
που κρύβει την αύρα του καλοκαιριού.
Στην υγεία των απαντήσεων. ΑΦΡΟΔΙΤΗ.Ε.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω... |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/11/2005, 18:04:31
ΜΑ ΝΑΙ...Να αφουγκραστώ την καρδιά σου
εικόνες εναλλάσσονται
τις βλέπω
συμμάζεψες τα κομμάτια μου
και ράγισες
το χιονόβροχο
να μην με παραδέρνει
τώρα που
ήρθα κοντά σου
μήνες μετά
στο δρομολόγιο
που ήταν μιά πορεία γιά την ευδαιμονία
την αναγέννηση.
Μα όχι δεν μετρώ λιόδεντρα
στην άκρη του δρόμου
μόνο φιλιά. ΑΦΡΟΔΙΤΗ.Ε.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω... |
Nemesi
Μέλος 3ης Βαθμίδας
651 Μηνύματα |
Απεστάλη: 07/11/2005, 14:40:36
ΨΥΧΕΣ
Στην προηγούμενη ζωή μου είχα φτάσει
Να σ’ αγαπήσω να σε νοιώσω να σε βρω
Κι ύστερα απ’ αυτό μ’ είχες καταδικάσει
Ως την επόμενη ζωή να σ’ αγαπώ
Γι αυτό κι εγώ ξαναγεννήθηκα μωρό μου
Τι σημασία έχει απ’ εδώ κι εμπρός
Αν είσαι εσύ που θα ορίζεις τ’ όνειρο μου
Η θα ’ναι η μοίρα χωριστά του καθενός
Ψυχές και σώματα
Στο χρόνο γυρνάνε
Αλλάζουν ονόματα
Και πάλι απ’ την αρχή Η μοίρα τώρα από κοντά σου δεν με παίρνει
Τίποτα δεν νικάει πια το παρελθόν
Κι όλο μια άγνωστη φωνή με γυροφέρνει
Μου λέει τα μάτια μη σηκώνεις απ’ αυτόν
Αυτός ο άνθρωπος θα σε καταδικάσει
Θα ’ναι ενοχή που δεν ξεπλήρωσες ποτέ
Κι αν στην επόμενη ζωή μου πεις το όχι
Πάλι μπροστά σου θα με βρεις θέλεις δε θες
"Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
|
|
| Το Θέμα καταλαμβάνει 40 Σελίδες: |
|
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|
ΑΣΕ ΕΝΑ ΣΤΙΧΟ...
